လစ္မစ္ (ဇာတ္လမ္းရွည္ စ/ဆုံး)


“အင္း အခုေခတ္က ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ ေျပာင္းလဲသြားၿပီကြ”

ယမင္း တေယာက္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ေျပာလိုက္သည့္ စကားတပိုင္းတစ အိမ္ေနာက္ဖက္ဝရံတာမွ ၾကားလိုက္ရသည္။ သူ႔ေယာက္်ား ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ႏွင့္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းအရင္း ေက်ာ္မင္းသန္း တို႔ အိမ္ေနာက္ဖက္ဝရံတာ က ကုလားထိုင္ေတြမွာ ထိုင္လို႔ ဘီယာေသာက္ရင္း စကားေျပာေနၾကသည္။ ယမင္းက ေရခဲသေသတၱာထဲမွ ဘီယာပုလင္းသုံးလုံးကို ဆြဲထုတ္လာရင္း သူတို႔ စကားဝိုင္းသို႔ ဝင္လိုက္ေလသည္။

“ဘာေတြ ေျပာင္းလဲ သြားတာလဲ ကိုကို”

“ဟား အေတာ္ပဲ ဘီယာကုန္သြားတာနဲ႔”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ယမင္းရဲ့ ေမးခြန္းကို မၾကားခ်င္ဟန္ေဆာင္ၿပီး သူ႔လက္ထဲက ပုလင္းခြံကို ေအာက္ခ်လိုက္ကာ ယမင္းဆီမွ ဘီယာတလုံးကို လွမ္းယူလိုက္ေလသည္။

“ကဲ ဒါကေတာ့ ငါ့ရဲ့ အိပ္မက္နတ္သမီးေလးပဲ၊ ငါတို႔ ေသာက္စရာကုန္သြားတာနဲ႔ အခ်ိန္မွီဘီယာတန္းၿပီးလာပို႔တာပဲေလ ဟဲဟဲ”

“ကိုကို က အဲလိုမ်ိဳး မိန္းမကို သိပ္ေျမႇာက္ေျပာတတ္တာေလ. ဟြန္း...ရြတ္...”

ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ပါးကို ရြတ္ကနဲနမ္းၿပီး ဘီယာပုလင္းကို လွမ္းေပးလိုက္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းကိုလည္း ဘီယာတလုံးလွမ္းေပးလိုက္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက ျပဳံးျပရင္း ဘီယာကို လွမ္းယူကာ ယမင္းကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ လို႔ ရည္ရည္မြန္မြန္ပင္လွမ္းေျပာလိုက္သည္။
ေက်ာ္မင္းသန္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ရဲ့ အရင္းႏွီးဆုံး သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ျဖစ္သည္။ ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းကို သိသည္မွာ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ႏွင့္ လက္ထပ္ၿပီး ဒီပင္လယ္ျပာၿမိဳ႕ေလးသို႔ ေျပာင္းလာသည့္အခ်ိန္ကထည္းက ျဖစ္ေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းအတြက္ သူတို႔ အိမ္မွာ စားအိမ္ေသာက္အိမ္တခု ျဖစ္ၿပီး အျမဲတမ္းလိုလို ဝင္ထြက္ သြားလာၿပီး တခါတေလ ညအိပ္ညေန ေနတတ္သည္မွာ မဆန္းေတာ့ၿပီ။ ပုံမွန္အားျဖင့္ေတာ့ သူ႔ ရီးစားတေယာက္ႏွင့္ ကြဲတိုင္း အရက္လာေသာက္ၿပီး ညအိပ္ေလ့ရွိေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းမွာ ခုထိလူပ်ိဳႀကီး ျဖစ္ကာ ရီးစား မ်ားသူလည္း ျဖစ္ေလသည္။ ပုံမွန္အားျဖင့္ သူ႔ ရီးစားသက္တမ္းမ်ားမွာ တႏွစ္ေက်ာ္ထိ ခံခဲေလသည္။ အျမဲတမ္းလိုလို တခုမဟုတ္တခု ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ျပတ္သြားၾကတာ မ်ားေလသည္။

“ခေလးေတြ သြားပို႔ေပးတာ ေက်းဇူးပါပဲ အခ်စ္ေရ၊ ဘာထူးေသးလဲ”

ဒီတခါ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ေျပာလိုက္တာ တကယ့္ကို ေက်းဇူးတင္တဲ့ အသံမို႔ ယမင္းလည္း ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ပဲ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။

“အင္း ဘာမွ ေတာ့ မထူးပါဘူး၊ သူတို႔ ၾကည့္ရတာ အဖိုးအဖြား နဲ႔ သြားေနရမွာ ေပ်ာ္ေနၾကတဲ့ပုံပဲ”

“မင္း ငါလာမယ္ဆိုလို႔ ခေလးေတြကို တျခားပို႔လိုက္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္ မ်ိဳးေသာ္္”

“ဟားဟား.. မင္းကို စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္နဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္တာပါကြာ၊ မင္း စိတ္ညစ္ေနတုန္း ငါ့ခေလးေတြ ရဲ့ ေမ်ာက္ရႈံးေအာင္ ေဆာ့ ေအာ္ဟစ္ၿပီး ထိန္းမနိုင္သိမ္းမရတာေတြ ေၾကာင့္ ပိုစိတ္ညစ္ၿပီး၊ မိသားစု ဘဝ ကို စိတ္ညစ္၊ ဓါတ္ေတြပ်က္ မသြားေစခ်င္ပါဘူး”

ယမင္းက လည္း ဝင္ေျပာလိုက္သည္။

“က်မကလည္း အခြင့္ၾကဳံတိုင္း အေမအျဖစ္ က ခနတျဖဳတ္အနားယူခ်င္ေနတာပါရွင္၊ တကယ္ေတာ့ က်မ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဒီည အျပင္ထြက္မလို႔ ခ်ိန္းထားတာ၊ အေတာ္မ်ားမ်ားက ခေလးေတြ ေနမေကာင္းတာနဲ႔ အလုပ္ေပၚတာနဲ႔ မအားတာနဲ႔ အစီအစဥ္ပ်က္သြားတာ”

“ေအာ္ ခုေတာ့ မယမင္း ပ်င္းေနရၿပီေပါ့”

“ရပါတယ္၊ အဟီး။ ေဆာရီး ယမင္းေၾကာင့္ ခုေတာ့ ရွင္တို႔ ေယာက္်ားေလး ႏွစ္ေယာက္ထဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပါက္ကရေျပာ လို႔ရေတာ့ဘူး ျဖစ္သြားတာေပါ့၊ ဒါေပမဲ့ က်မက လည္း ရွင္တို႔ ေဘာ္ဒါ ေယာက္်ားေလး တေယာက္လို ဟန္ေဆာင္နိုင္ပါတယ္ အားမနာတမ္းေပါ့”

ယမင္းက ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ ေယာက္်ားေလး တေယာက္ဟန္ပန္ျဖင့္ ဘီယာပုလင္းကို ေမာ့ခ်လိုက္ရာ ပါးစပ္မွ လၽွံထြက္က်ရင္း သူ႔တီရွပ္ေပၚသို႔ ဘီယာအခ်ိဳ႕ ဖိတ္စင္က်သြားေလသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ေရာ ေက်ာ္မင္းသန္းပါ ယမင္း အျဖစ္ကို ၾကည့္ရင္း ရီေမာလိုက္ၾကသည္။

“မိုက္တယ္ အခ်စ္၊ ကိုကို သြားရည္ခံ ပိတ္စ ဝတ္ေပးရမလား အဟီးး”

“ဟာ”

ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ေနာက္တာကို မရီနိုင္၊ သူ႔တီရွပ္ေပၚမွ ဘီယာစိုသြားေသာေနရာကို လက္ျဖစ္ပြတ္လိုက္ရာ၊ သူေရႊရင္ ထြားထြား အစုံက လႈပ္ခါယမ္းသြား၏။ အဲဒါကို အမ်ိဳးသား ႏွစ္ေယာက္စလုံးက စူးစိုက္ၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတာႏွင့္ သူ႔တီရွပ္ကို လက္ျဖစ္ ညႇပ္ကာ ဘီယာအစိုႏွင့္ သူ႔ရင္ဘတ္မကပ္ေနေစရန္ ဆြဲမ ထားလိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ စကားလမ္းေၾကာင္းေျပာင္းလိုက္သည္။

“ဒါနဲ႔ ေနပါအုန္း၊ ခုနက က်မ ဝင္လာတုန္းက ဘာေတြ ေျပာေနၾကတာလဲ”

“ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္တို႔ ေျပာေနၾကတာ၊ က်ေနာ္ က ရီးစားတေယာက္ကို ေရရွည္ထိန္းထားနိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္း မရွိဘူး ျဖစ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းပါ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ညံ့ဖ်င္းတယ္လို႔ ခံစားေနရတယ္ေလ”

ေက်ာ္မင္းသန္းက လက္ထဲက ဘီယာခြက္ကို လက္က်န္ရွင္းသလို အၿပီးေမာ့ခ်ျပစ္လိုက္သည္။

“အင္း ဒီတေယာက္နဲ႔က ဘာျဖစ္တာလဲ”

ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္း ၏ ေနာက္ဆုံးရီးစား ေကာင္မေလး နာမည္ကို မမွတ္မိေတာ့ ျခဳံငုံလိုက္သလိုျဖင့္ ေမးခြန္းထုတ္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ အားနာသြားၿပီး။

“ဘယ္သူလည္း သူ႔နာမည္က ခ်ိဳသဲ လား”

“ခ်ိဳမာပါ….. ဘာျဖစ္မွန္းေတာင္ အတိအက်မသိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ၊ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္က အျမဲတမ္းလိုလို ဘာမဟုတ္တဲ့ အျငင္းအခုန္ေလးေတြကေနစၿပီး စကားမ်ားေနၾကရတယ္၊ က်ေနာ္ထင္တာကေတာ့ အသက္ျခင္းကြာေနတာက အဓိက ျပႆ နာပဲ ထင္ပါတယ္”

“ဟုတ္တယ္ မင္း ခေလးေတြ မုန႔္ေပးႀကိဳက္တဲ့ အလုပ္ကို စြန႔္သင့္ေနၿပီ၊ အဲေကာင္မေလးက ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္လဲ ၂၂ လား”

“၂၄ ပါကြာ၊ တကယ္က တဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ ဆိုတာ သိပ္အကြာလွႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ဒါေပမဲ့ သူက သူ႔အသက္နဲ႔ လိုက္ေအာင္မရင့္က်က္ေသးပဲနဲ႔ ခေလးဆန္လြန္းတယ္လို႔ ငါထင္တယ္”

ယမင္းက လည္း ဝင္စပ္စုလိုက္သည္။

“ဘာျဖစ္လို႔လည္း ကိုေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့”

“အင္း အဲဒါေပါ့ က်ေနာ္ မ်ိဳးေသာ့္္ကို ေျပာေနတာ မယမင္း ဝင္မလာခင္ေလးပဲ၊ ခ်ိဳမာက အျမဲတမ္း အရာရာတိုင္းမွာ ဝန္တို တတ္တယ္၊ ၾကာလာေတာ့ အဲဒီဒဏ္ကို က်ေနာ္မခံနိုင္ေတာ့ဘူးေလ”

“ဟုတ္ပ အဲဒါကို ကိုကိုတို႔ ျငင္းေနၾကတာ၊ လူေတြက အသက္ႀကီးလာတာနဲ႔ အမၽွဝန္တိုစိတ္ေတြ နည္းလာတယ္ ဆိုတာကို”

ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ားကို မ်က္ခုံးပင့္ၾကည့္ၿပီး ေမးခြန္းထုတ္လိုက္သည္။

“လူေတြ၊ ဆိုတာ ဘယ္လူေတြကို ေျပာေနတာလဲ”

“အင္းပါကြာ အင္းပါ၊ ထားပါေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပဲ ေျပာတယ္ပဲ ထားပါေတာ့၊ ကိုကို က အသက္ရလာေတာ့ ဝန္တိုတာေတြ ေလၽွာ့လာတယ္လို႔ ေျပာတာပါ”

“ဟုတ္လို႔လား ကိုကို”

“ထင္တာပဲ၊ မဟုတ္လို႔လား”

“မသိဘူးေလ၊ ဟုတ္ရင္ဟုတ္မွာေပါ့”

ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ားကို ေငါ့ေတာ့ေတာ့ ေျပာရင္း ဘီယာပုလင္းကို ေမာ့ေသာက္လိုက္သည္။ ဒီတခါေတာ့ မဖိတ္ေအာင္ သတိထားၿပီး ေမာ့လိုက္သည္။
ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က မခံခ်င္သလိုျဖင့္။

“ယမင္းက လည္းကြာ၊ ကိုကို႔ ကိုခုထိမသိေသးဘူးလား၊ ဆိုၾကပါစို႔ အခုညလိုမ်ိဳးေပါ့ကြာ၊ ယမင္းက ယမင္းသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အျပင္ထြက္မယ္ ေလၽွာက္သြားမယ္၊ ကလပ္ေတြသြားမယ္၊ ကိုကို ဘာေျပာလည္း၊ မသြားနဲ႔ လို႔ တခြန္းမွ မေျပာဖူးဘူး၊ သြားၾကဖို႔ေတာင္ တိုက္တြန္းေပးေသးတယ္မဟုတ္လားလို႔”

ယမင္းက ဘာမွ ျပန္မေျပာေသးပဲ သူ႔ေယာက္်ားကို သူခပ္တည္တည္ျဖင့္ ၾကည့္ေနသည္၊ သူ႔ေယာက္်ား နည္းနည္း မူးေနၿပီ ဆိုတာသူသိသည္၊ အဲလို မူးၿပီး ရစ္လာတာကို သူႀကိဳက္သည္၊ အဲလို အခ်ိန္မွာ သူ႔ကို မခံခ်င္ေအာင္ ေျပာၿပီး သူ႔ဆီက စကားအမွားေတြ ထြက္လာမွာကို ယမင္း က ေမၽွာ္လင့္ေနသည္။ ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ကို တကယ္ခ်စ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က သူ႔ကိုယ္သူ အထင္ႀကီးလြန္းသည္ဟု တခါတေလထင္မိသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ အမွား လုပ္မိတာမ်ိဳးကို ေထာက္ျပရတာ သူအလြန္ေပ်ာ္မိသည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း မူးလာၿပီ ဆိုရင္ သူ႔ကို မခံခ်င္ေအာင္ ဆြေပးတတ္သည္။

“ေနာက္ ယမင္း က အဲလို ကိုကိုမပါပဲ အျပင္ထြက္မွာ ကို အပ်ံစား၊ ဆက္ဆီ အဝတ္အစားေတြ ဝတ္သြားလည္း ကိုကို ဘယ္တုန္းက ဘာေျပာဖူးလို႔လဲ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က စကားဆက္ေျပာလာသျဖင့္ ယမင္းကလည္း ျပန္ေငါ့ေလသည္။

“ေအာ္ ေအာ္ ကိုကိုက လူႀကီးလူေကာင္းေပါ့ေလ၊ အဲေတာ့ ကိုကိုက အဲလို မနာလိုဝန္တို ျဖစ္တတ္တဲ့ ေယာက္်ား ငတုံး မဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ့ ဆုတံဆိပ္ မ်ိဳးကို ရခ်င္လို႔လား”

“ဟုတ္ပါဘူး ကြယ္ အခ်စ္ ကလည္း၊ ကိုကိုက အရင္တုန္းက လို သဝန္တိုတာမ်ိဳး မရွိေတာ့ဘူးလို႔ ဆိုလိုတာပါကြယ္”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က သူတို႔ ျငင္းခုန္ေနတာကို အဆုံးသတ္ခ်င္လာသျဖင့္ ေလသံကို ခ်ကာ ေျပာလိုက္သည္။

“ ေအာ္ တကယ္လား၊ ဒါနဲ႔ ေနပါအုန္း ကိုကိုက ဘာကို သဝန္မတိုျဖစ္ရတာတုန္း၊ ဘာေတြကို ေတြးေနလို႔လဲ၊ ကိုကို မပါပဲ နဲ႔ ယမင္းက အျပင္ကို ထြက္သြားရင္ ဘာေတြ ျဖစ္ေနမယ္ဆိုၿပီး ေတြးေနလို႔ ဘာကို သဝန္တိုျဖစ္ရမဲ့ ဟာကို သဝန္မတိုဘူးလို႔ ေျပာေနရတာလဲ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းဘက္ကို တခ်က္လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး၊

“ကိုကို တို႔ အဲဒီအေၾကာင္းေတြ ေနာက္က်မွ ေျပာၾကရင္ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္ကြာ”

“ေအာ္ ခုမွ ကိုကိုက ဘာလို႔ ခုမွ ရွက္သြားရတာလဲ၊ ခုနတုန္းကေတာ့ ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းေရွ႕မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ငါက သဝန္မတိုတတ္ဘူးေလး ဘာေလးနဲ႔ ႂကြားဝါေနၿပီးေတာ့”

“ကဲကြာ ဒါဆိုလဲ ေျပာမယ္၊ ကိုကို ဘာေတြးလဲ ဆိုတာ၊ ကိုကို ထင္တာကေတာ့ အခ်စ္ က ကလပ္သြားရင္ တျခားဘဲေတြနဲ႔ ကမယ္၊ က်ဴမယ္ ကြာ၊ အခ်စ္ က သူမ်ားေတြ ဂ႐ုစိုက္တာ၊ အသိအမွတ္ျပဳတာကို ခံခ်င္တယ္ကြာ၊ အဲလို သူမ်ားေတြက ယမင္းကို အသိအမွတ္ျပဳ ဂ႐ုစိုက္ၾကရင္ အခ်စ္ က ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆက္ဆီျဖစ္တယ္လို႔ ထင္တယ္ကြာ၊ ဒါေတြကို ကိုကိုက ခြင့္လြတတယ္ကြာ၊ သဝန္မတိုဘူးကြာ၊ ကဲ အဲဒါက ေကာင္းတာ မဟုတ္ဘူးလား”

“ အို အဲဒါကေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့၊ ဒါေပမဲ့ ယမင္းက ကိုကို မနာလို ရမဲ့ ဟာမ်ိဳးေတြ လုပ္ေနလို႔လား ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိပ္မတင္ခ်င္ပါနဲ႔ေလ”

“ ေအာ္ ဒါဆိုရင္ အခ်စ္ က တခါဆို တခါမွ တျခားဘဲေတြနဲ႔ မက်ဴဖူးဘူးလား”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က မခံခ်င္စိတ္ျဖင့္ ခံစစ္ကေန တိုက္စစ္ ကို ေျပာင္းလိုက္သည္။
ယမင္းက ႏူတ္ခမ္းကို တြန႔္လိုက္သည္၊ သူက အေသးစိတ္ဘာကိုမွ ေျပာခ်င္စိတ္မရွိေပ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ သူက အျပစ္ကင္းစင္ေအာင္ တတ္နိုင္သမၽွ ေနခဲ့ေပမဲ့၊ တျခား ေယာက္်ားသားမ်ားရဲ့ ဂ႐ုစိုက္မႈကိုေတာ့ စိတ္ထဲ သာယာမိတာအမွန္ပင္။ အခု သူ႔ေယာက္်ားက ေပၚတင္ႀကီး ေျပာေနတာ ခံရေတာ့ စိတ္ထဲက ေဒါသျဖစ္မိေပမဲ့ တခ်ိန္ထဲမွာ ပဲ ထူးထူးဆန္းဆန္း ကာမဆႏၵ နည္းနည္းထလာသလိုလည္းျဖစ္မိသည္။ ဒီျငင္းခုန္ေနမႈကို ေလာေလာဆယ္ ခနရပ္ထားလိုက္ၿပီး ေနာက္အခ်ိန္ရမွ သူ႔ေယာက္်ားကို ျပန္အစေဖၚၿပီး ျပႆ နာရွာလိုက္အုန္းမည္ဟု ေတြးလိုက္သည္။

အဲလို ခနတာ ၿငိမ္ေနၾကတုန္းမွာပဲ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က မီးေလာင္ရာေလပင့္ စကားကို ျပန္စလိုက္သည္။

“မင္း အဲလို ပါတီေတြ ကလပ္ေတြက အိမ္ကို ျပန္လာတဲ့ ညေတြဆိုရင္ တအားကို ထႂကြၿပီးေတာ့ အရည္ေတြ ရႊမ္းေနတာကေတာ့ ေသျခာတာပဲ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ သူ႔ပါးစပ္က အဲဒီစကားထြက္သြားၿပီးမွ အႀကီးအက်ယ္ေနာင္တရသြားၿပီ ဆိုတာ သူ႔ပါးစပ္ဟသြားတာနဲ႔၊ မ်က္ႏွာအေနအထားနဲ႔ကို ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ ယမင္း သိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဒါမ်ိဳး စကားကိုေတာ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လႊတ္ေပးလို႔ မရဘူး မဟုတ္လား။

“အဲဒါက ဘာစကားလဲ”

“ဟုတ္ပါဘူး၊ ကိုကို က အဲလို ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး”

“ ကိုကို ဆိုလိုတာက ယမင္းက အျပင္ထြက္ ကလပ္ေတြသြား၊ တျခားေယာက္်ားေလး ေတြနဲ႔ အရည္စိုလာတဲ့ အထိေလာက္ ကျမင္းၿပီး ေနာက္ဆုံးက်မွ အိမ္ကြင္းမွာ လာဂိုးအသြင္းခံတယ္ေပါ့ေလ၊ အဲလိုလား”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ ယမင္းကို ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္ ၾကည့္ေနမိသည္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဘယ္လိုျပန္ေျပာရမလဲ ဆိုတဲ့ စကားလုံးေတြကို အျမန္စဥ္းစားေနသည္။

“အဲလိုမ်ိဳး ပဲ ကိုကို ေတြးေနတယ္မဟုတ္လား”

ယမင္းက အရွိန္မသတ္နိုင္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ကို ဖိေျပာမိေနျပန္ပါသည္။

“ ကိုကို ထင္တာက ယမင္းက အျပင္ထြက္ၿပီး ခပ္နန႔္နန႔္ ေကာင္မေတြလို၊ ဘဲတကာနဲ႔ လိုက္က်ဴေနတယ္ေပါ့၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုပဲ အျပင္မွာကဲကဲ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဒီကမၻာေပၚမွာ ယမင္းကို စိတ္ေက်နပ္မႈအျပည့္ေပးနိုင္တဲ့ တေခ်ာင္းထဲေသာ လီးပိုင္ရွင္ဆီ ျပန္လာခဲ့ရင္ ၿပီးေရာ ဆိုတဲ့ သေဘာလား”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ စကားတလုံးမွ မေျပာနိုင္ေတာ့ေျခ။ သူၾကည့္ရသည္မွာ စိတ္ရႈတ္ေထြးေနၿပီး သူေျပာမိသည္ကို ေနာင္တ ရေနသည့္ပုံေပါက္ေနသည္၊ ဒါေပမဲ့ စိတ္ဝင္စားေနပုံလည္းေပါက္ေနသည္။ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ေတာ့ ယမင္းစိတ္ထဲမွာက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ သူ႔အေပၚယုံၾကည္မႈရွိသည္ဆိုတာကို သူသိသည္။ သူ႔ကြယ္ရာမွာ ယမင္းတေယာက္ ေပါက္ကရ ေလၽွာက္လုပ္ေနမယ္လို႔ သူတြက္ဆထားမည္မဟုတ္မွန္းလည္း ယမင္းသိသည္။ သို႔ရာတြင္ သူ႔စကားအရာက ယမင္းတေယာက္ ေယာက္်ား ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ကဲခ်င္လၽွင္ ကဲလို႔ ရသည္ဆိုေသာ သေဘာမ်ိဳးသက္ေရာက္ေနသည္မဟုတ္လား။ အဲဒီအခ်က္က ယမင္းရဲ့ ေသြးေၾကာေတြကို လႈပ္ရွားေနသည္။ ေဒါသ ႏွင့္အတူ ကာမဆႏၵေတြပါ တခ်ိန္ထဲ နိုးႂကြားလာခဲ့ရသည္။

“ကိုကိုမွားသြားတယ္ အခ်စ္ရယ္၊ ကိုကို အဲဒီသေဘာမ်ိဳးနဲ႔ ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး”

ေက်ာ္မင္းသန္း မေနတတ္ေတာ့ေပ၊ သူမ်ားလင္မယားၾကား ဘာဝင္ေျပာရမွန္းလည္းမသိ။

“ငါ အထဲကို ခနသြားလိုက္အုန္းမွ ထင္တယ္၊ မင္းတို႔ခ်င္းေျပာစရာရွိတာေတြ ဆက္ေဆြးေႏြးၾကကြာ”

“ ဟာ မလိုပါဘူး ကိုေက်ာ္မင္းသန္းရယ္၊ ယမင္း အခု ေရသြားခ်ိဳး ၿပီး စိတ္ကို နည္းနည္း ျပန္ေလၽွာ့လိုက္အုန္းမယ္၊ ရွင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္က ေခတ္ကာလ ေယာက္်ာသား ေတြ ဆိုေတာ့၊ ယမင္း ေရသြားခ်ိဳးေနတုန္းမွာ ညေနစာ ျပင္ထားေပးၾကပါလား”

“အို လုပ္ေပးမွာေပါ့ အခ်စ္ရယ္၊ စိတ္ခ်”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ အခုမွ အလုံးႀကီးက်သြားသလို ဝမ္းသာအားရျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ ယမင္း အိမ္ထဲ ဝင္လာေတာ့ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ ေက်ာ္မင္းသန္းကို ေတာင္းပန္ေနတာ ၾကားလိုက္ရသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက၊

“ေတာင္းပန္စရာမလိုပါဘူးကြာ၊ ငါက လင္မယားေတြ အဲလို ျငင္းခုံရန္ျဖစ္ၾကတာကို ေတြ႕ရရင္၊ ငါ့ကိုယ္ငါ လူပ်ိဳႀကီးဘဝ ဘယ္ေလာက္ေအးခ်မ္းလဲ ဆိုတာကို ပိုၿပီး ပီပီျပင္ျပင္ ခံစားခြင့္ရတာေပါ့ကြာ၊ ဟဲဟဲ”

ယမင္းက ေရခ်ိဳးဖို႔ အေပၚထပ္ကို အေျပးေလး တက္လာခဲ့ပါသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းမဝင္ခင္ အိပ္ခန္းထဲမွာ အဝတ္အစားေတြ ၾကမ္းေပၚပုံခၽြတ္ခ်လိုက္ၿပီး ကိုယ္လုံးေပၚမွန္ထဲ က ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပီတိေလးနဲ႔ ၾကည့္လိုက္မိပါသည္။ အသက္ သုံးဆယ့္ေလးႏွစ္ အရြယ္၊ ခေလးႏွစ္ေယာက္အေမအတြက္ကေတာ့ အရမ္းကို မိုက္ေနေသးတဲ့ ေဘာ္ဒီမဟုတ္လား။အင္းေပါ့ နို႔ေတြက အပ်ိဳဘဝတုန္းကေလာက္ေတာ့ တင္းတင္းရင္းရင္းႀကီး ေကာ့ေထာင္မေနေတာ့ေပမဲ့၊ ေပ်ာ့့လည္းမသြားေသးပါဘူး၊ တင္းတင္း လုံးလုံးေလးနဲ႔ နို႔သီးေခါင္းေလး နည္းနည္းတုတ္လာေလာက္ပါ။ နို႔အုံကလည္း ပိုထြားလာတာအခုဆိုရင္ ဘရာဆိုရင္ စီကပ္ပ နဲ႔ ဒီကပ္ပ ၾကားထဲမွာေရာက္ေနၿပီ။ ဒီေရႊရင္ အစုံကေတာ့ သူနဲ႔ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တို႔ႏွစ္ဦးစလုံးရဲ့ ခံစားမႈေကာင္းေလးေတြကို ရေစတဲ့ အရာေတြေပါ့။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ကလည္း အဲဒီ ေရႊရင္အစုံကို ဆုပ္ကိုင္ ေဆာ့ကစား၊ ဆုပ္ႏွယ္ စို႔ ေပးရတာကို ႀကိဳက္ႏွက္သက္သလို၊ သူအဖို႔က လည္း အရသာ အေၾကာေပါင္းစုံ စုေနသလိုပဲ၊ ထိလိုက္တာနဲ႔ ခံစားမႈ ဒီလွိုင္းေတြ တက္ႂကြ တတ္တဲ့ ေနရာေလးပါ။ တျခား တစိမ္းေယာက္်ားေလးေတြရဲ့ မ်က္လုံးေတြ စိတ္ေတြကိုလည္း ဆြဲေဆာင္နိုင္ခဲ့ တဲ့ အရာေတြပါ။

သူ႔ေယာက္်ားနဲ႔ ျငင္းခုံခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို ျပန္စဥ္းစားလိုက္မိတာနဲ႔ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ေဒါသစိတ္ထက္ ရမက္ဆႏၵစိတ္ေတြက ပိုလာတာကို သတိထားမိျပန္ပါသည္။

ယမင္းက အခုလို ခေလးေတြ အိမ္မွာ မရွိတဲ့ ညလိုမ်ိဳးမွာ အခြင့္အေရးတရပ္အေနနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မိခင္တေယာက္ဆိုတဲ့ အေတြးေတြကို ေမ့ေပ်ာက္ထားလိုက္ခ်င္ပါသည္။ သူ႔ကိုယ္သူလည္း ဒီလိုမ်ိဳးေလးေတာ့ တခါတေလ ဇိမ္ခံသင့္တယ္လို႔ ေတြးရင္း သူ႔ကိုယ္လုံးကို ေရပန္းေအာက္မွာ ဆပ္ျပာျမဳပ္ေတြနဲ႔ ဇိမ္ခံပြတ္ ေပးေနမိသည္။ ယမင္းက ေပါင္ခြစုံၾကားကို စမ္းမိေတာ့ အေမႊးေလးေတြ နည္းနည္းေတာ့ ညႇပ္ရအုန္းမယ္လို႔ ေတြးမိၿပီး ေရပန္းခနရပ္၊ ဘီရိုထဲက အေမႊးရိပ္ကိရိယာေလး ကို ဆြဲထုတ္လိုက္ကာ အဖ်ားအနား နည္းနည္းတိလိုက္ပါသည္။ ခါတိုင္း သူ႔ မိန္းခေလးသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အျပင္ထြက္ သြားလည္ခါနီးတိုင္းမွာ သူလုပ္ေနၾကကိစၥတခုပါ၊ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ သူ႔ေယာက္်ား ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က လြဲလို႔ ဘယ္သူမွ လည္း ျမင္ရတာ မဟုတ္ေပမဲ့ သူ႔ကိုယ္သူ ဆက္စီက်တယ္လို႔ စိတ္ထဲ ျဖစ္ေပၚလို႔ လုပ္ေနမိတာပဲျဖစ္ပါသည္။ အခုညလည္း ဘယ္မွ မသြား အိမ္မွာပဲ ေနမွာ ျဖစ္ေပမဲ့ လုပ္ေနၾကလို႔ ျဖစ္ေနတာရယ္၊ အရမ္းကို စိတ္မြန္းက်ပ္မႈ၊ စိတ္ဖိအားေတြ မ်ားတဲ့ အလုပ္လုပ္ေနရတဲ့ မိခင္တဦး၊ အမ်ိဳးသမီး တဦး မို႔ သူ႔ကိုယ္သူ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ လုပ္ေနမိတာလည္းျဖစ္မွာပါ။

ၿပီးေတာ့မွ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ က်န္ေနေသးတဲ့ ဆပ္ျပာျမဳပ္ေတြ စင္ေအာင္၊ ေရပန္းေအာက္ ျပန္ဝင္လိုက္ပါသည္။ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္တိညႇပ္ထားတဲ့ အေမႊးပုံပုံေလး ေပၚ ေခါင္းေလၽွာ္ရည္နည္းနည္းထည့္ပြတ္ေပးရင္းက သူ႔ကိုယ္သူ ကာမဆႏၵေလး အနည္းငယ္နိုးႂကြားေနတာကို သတိထားမိပါသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ႏွင့္ ျငင္းခုံခဲ့သည္မ်ားက လည္း တစိတ္တပိုင္းေတာ့ ပါပါလိမ့္မည္။ ယမင္းက တျခားေယာက္်ားေလး ေတြနဲ႔ က်ဴ တာကို သူတကယ္ပဲ ဘယ္လိုမွ မေနဘူးလား၊ တကယ္လို႔ ယမင္းက က်ဴတဲ့ အဆင့္ထက္ ပိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ေရာ။ ယမင္းတေယာက္ သူ႔ေခါင္းထဲမွာ မဟုတ္က ဟုတ္က ပုံရိပ္ေတြကို ေတြးရင္း နဲ႔ ပိုၿပီး ဖိန္းတိမ္းရွိမ္းတိမ္း ျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။

ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ေခါက္သံထြက္ေပၚလာပါသည္။ သူ႔တို႔ အိမ္မွာ ပုံမွန္က ကိုယ့္မိသားစုႏွင့္ကိုယ္မို႔ တံခါးကို ကလန႔္ခ်ေလ့မရွိပါ။ အထဲမွ မီးဖြင့္ထား ေရသံၾကားလၽွင္ တေယာက္ေယာက္ရွိေနသည္ဟု သိထားၾကၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ယမင္းက ေရပန္းကို ပိတ္လိုက္ၿပီး လွမ္းေမးလိုက္ပါသည္။

“ဘယ္သူလဲ”

သို႔ေသာ္ ႐ုပ္တရက္ ေခါင္းျပဴလာေသာ ေက်ာ္မင္းသန္းကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ယမင္း႐ုပ္တရက္ လန႔္သြားၿပီး နံရံမွ မ်က္န်ာသုတ္ပုဝါတခုကို လွမ္းဆြဲၿပီး သူ႔ရင္ဘတ္ေရွ႕မွာ လက္ျဖင့္ ကိုင္ဖိထားလိုက္ပါသည္။

“ခင္ဗ်ား လုံလုံျခဳံျခဳံလား”

ကိုယ့္ရဲ့ ေရႊရင္အစုံကို သဘက္ႏွင့္ကာထားၿပီးၿပီမို႔ ယမင္းက၊

“ဟုတ္ကဲ့ “

လို႔ အေျဖေပးလိုက္မိပါသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းတေယာက္ သူ႔လက္တဖက္ျဖင့္ မ်က္လုံးမ်ားကို ဖုံးကာ တဘက္က ဝိုင္တခြက္ကို ကိုင္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းအတြင္းဝင္လာတာကို ယမင္းတေယာက္ တအံတၾသေတြ႕လိုက္ရပါသည္။ ေနာက္ေတာ့ ယမင္း ဆီသို႔ ဝိုင္ခြက္ကို ကမ္းေပးလိုက္ရင္း၊

“မ်ိဳးေသာ္္က ေပးခိုင္းလိုက္လို႔၊ သူက ညစာအတြက္ ျပင္ဆင္ေနလို႔ မအားလို႔တဲ့ အဲဒါေၾကာင့္”

“ေအာ္ ဟုတ္လား”

ယမင္းက ေခါင္းထဲအေတြးမ်ိဳးစုံႏွင့္ စကားကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေျပာလိုက္မိသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က တကယ္ပဲ အလုပ္မ်ားေနတာလား၊ ဒါမွ မဟုတ္ အဲဒါက အေၾကာင္းျပေကာင္းဖို႔သက္သက္လား၊ ယမင္းႏွင့္ စကားမ်ားၿပီး ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ က ယမင္းသူ႔အေပၚမွာ စိတ္ခုေနမွာကို စိုးလို႔လာေခ်ာ့ခိုင္းတာလား၊ ဒါမွ မဟုတ္ တျခား အမ်ိဳးသားတဦး နဲ႔ ယမင္း ေရခ်ိဳးခန္းတခုထဲ အတူရွိေနတာကိုေတာင္ သူမနာလို မျဖစ္ပါဘူး ဆိုတာကို သက္ေသျပခ်င္တဲ့သေဘာလား၊ ဒါမွ မဟုတ္ဘာေတြ ျဖစ္ေနတာလဲ။

ယမင္းက ဝိုင္ခြက္ကို လွမ္းသူလိုက္ေတာ့ သူ႔လက္တဖက္ထဲႏွင့္ ထိန္းထားရေသာ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါက သူ႔ေရႊရင္အစုံကို လုံျခဳံေအာင္မဖုံးကာထားနိုင္မွန္းသတိထားလိုက္မိသည္။ သူက နို႔သီးေခါင္း ေနရာကိုသာ အဓိက ကာကြယ္သည့္အေနျဖင့္ ဖိကိုင္ထားလိုက္ရာ သဘက္အေပၚပိုင္းလြတ္ေနေသာ ေနရာက ေရႊရင္အစုံမွာ ပြတ္ရွအပ္ဘရာက ဖိတြန္းထားသလို လုံးႂကြ တက္ေနေလသည္။ ေနာက္ၿပီး ကမန္းကတန္း ဆြဲလိုက္ေသာ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါမွာလည္း အတိုေလး ျဖစ္ေနသျဖင့္ ေအာက္ဘက္မွာလည္း ေပါင္ခြစုံေလးကို ဖုံးကာမိ႐ုံသာသာေလးသာရွိသည္။ ေအာက္မွ ေရေဆးၿပီးစ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ေဖြးသန႔္ေနေသာ ေပါင္တန္ႀကီးႏွစ္လုံးကလည္း ဝင္းကနဲ ျဖစ္ေနသည္။ ယမင္းတေယာက္ ထိုင္ရမလို ထရမလို ကိုးလို႔ကန႔္လန႔္ အျဖစ္ဆိုးေနသည္ကို မ်က္လုံးအရသာခံၿပီး ၾကည့္ေနရင္းမွ ေက်ာ္မင္းသန္းက သူဘာမွ မျမင္သလို ခတ္တည္တည္ျဖင့္၊

“ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္ သြားလိုက္ပါအုန္းမယ္၊ မ်ိဳးေသာ္္က ေျပာတယ္ ဒင္နာက ေနာက္ ဆယ့္ငါ့းမိနစ္ ဆိုရင္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ပါၿပီတဲ့”

“ဟုတ္ကဲ့ က်မ ခနေနရင္ ဆင္းလာခဲ့ပါ့မယ္”

ယမင္းကလည္းအလိုက္သင့္ျပန္ေျပာလိုက္ေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း အျပင္ျပန္ထြက္သြားၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ျပန္ပိတ္ေပးသြားေတာ့ စိတ္ထဲမွာ မေက်နပ္သလိုလို၊ စိတ္ပ်က္သြားသလိုလိုေတာင္ ျဖစ္မိေနသည္။ တကယ္က ေက်ာ္မင္းသန္းက ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ၾကည့္ေကာင္းၿပီး ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ အခ်ိဳးအဆစ္ေျပျပစ္သူျဖစ္သည္။ သူ႔က်န္းမာေရး သူ႔ကိုယ္လုံးကို ေတာ္ေတာ္ဂ႐ုစိုက္သူ ျဖစ္မွန္း ျမင္ရတာႏွင့္ကို ယမင္း ေျပာနိုင္ေလသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ႏွင့္ ေက်ာ္မင္းသန္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ ပုံမွန္ အမ်ိဳးသားမ်ားၾကားမွာ အရပ္ျမင့္သူေတြလို႔ ေျပာနိုင္ေလာက္ေအာင္ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ရင္အုပ္က်ယ္က်ယ္ရွိၾကသူေတြ ျဖစ္ၾကသည္။ ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ားကို တကယ္ခ်စ္ၿပီး တခါမွလည္း သစြာေဖါက္ဖ်က္ဖို႔လည္း မစဥ္းစားခဲ့ဘူးပါ။သို႔ရာတြင္၊ သူ႔စိတ္ကူးယဥ္အေတြးေတြ ထဲမွာ ေတာ့ ေက်ာ္မင္းသန္းက ရံဖန္ရံခါ ပါလာေလ့ရွိတတ္ေလသည္။ အဲဒီ စိတ္ကူးယဥ္အေၾကာင္းေတြကိုသာ ဖြင့္ေျပာလိုက္လို႔ကေတာ့ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ရဲ့ ငါဝန္မတိုတတ္ဘူးကြ ဆိုတဲ့ ေလသံက ဘယ္လို ေျပာင္းသြားမလဲ မသိဟုေတြးလိုက္ရင္း မ်က္ႏွာေလး ရႈံ႔မဲ့ မိေလသည္။

အဲဒီ အေတြးကေန ခုနက အျငင္းပြားခဲ့သည့္ ဝန္တိုသည့္အေၾကာင္းအေတြးဘက္ကို ဆက္သြားမိျပန္သည္။ သူ႔ေယာက္်ားက တကယ္ပဲ ေသြားရိုးသားရိုးလား၊ တကယ္ပဲ ယမင္း တခါတေလ တျခားေယာက္်ားေလးေတြနဲ႔ က်ဴတာကို သူက မကန႔္ကြက္ဘူး စိတ္ထားနိုင္တယ္ ဆိုတာတကယ္ပဲထားေတာ့၊ ဘယ္ေလာက္အထိလဲ။ ဘယ္အဆင့္အထိကို ခြင့္ျပဳနိုင္တာလဲ။ တကယ္လို႔ သူ႔ကြယ္ရာမွာ မဟုတ္ပဲ သူ႔ေရွ႕တည့္တည့္မွာ ဆိုရင္ေရာ၊ ယမင္း အဲဒီကိစၥကို စူးစမ္းဖို႔ စိတ္အားထက္သန္လာသည္။ အဲဒါ ကို သူမခံနိုင္ရင္ သူအာေနတာပါဆိုတာကို ဝန္ခံလာေစရမည္ေပါ့။

ေအာက္ထပ္ကို ညေနစာ ဆင္းစားဖို႔ကို နာရီဝက္တိတိၾကာသြားရသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က သူ႔မိန္းမ စိတ္ေျပေစဖို႔ ထမင္းစားပြဲကို အပ်ံစားျပင္ဆင္ေပးထားၿပီး ဖေယာင္တိုင္ေတြဘာေတြေတာင္ထြန္းၿပီး အလွဆင္ထားေသးသည္။ ယမင္း ႀကိဳက္တတ္မွန္းသိသည့္ သီခ်င္းသံ ညိမ့္ညိမ့္ တိုးတိုးေလးလည္း ဖြင့္ထားေပးသည္။ သူကိုယ္တိုင္ေတာင္ ရွပ္အက်ႌေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေဘာင္းဘီ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ႏွင့္ သားသားနားနား ဝတ္စားထားသည္။ ယမင္း ထမင္းစားခန္းထဲ ဝင္လာေတာ့ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ တိုးတိုး တိုးတိုး ႏွင့္ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ ရီးစား နဲ႔ ျပတ္တဲ့ အေၾကာင္း ဆက္ေျပာေနသံၾကားလိုက္ရေသးသည္။

ယမင္း အခန္းထဲ ဝင္လိုက္တာႏွင့္ သူတို႔ စကားေျပာေနသံက တိကနဲ ျပတ္သြားေတာ့သည္။ ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ား ရဲ့ အေျပာႀကီးခ်က္ကို မခံခ်င္လို႔ စမ္းသပ္ခ်င္တာႏွင့္ သူ႔ရဲ့ အနီေရာင္ က်ပ္က်ပ္ ညစာစားဝတ္စုံ ကို ထုတ္ဝတ္လာခဲ့သည္။အဲဒီ ဒရက္စ္ေအာက္ေျခအနားက ေပါင္လယ္နားအထိေတာင္ မေရာက္ခ်င္ေအာင္ တိုသည္။ ေနာက္ စီးလာတာကလည္း ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္၊ ယမင္းရဲ့ ေျဖာင့္စင္းၿပီး က်န္းမာေရးေကာင္းတဲ့ ေပါင္တန္ေျခသလုံးေတြက ဝင္းကနဲ ရွင္းသန႔္ေနသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ တုန္းက ေက်ာ္မင္းသန္းေတြ႕လိုက္ရသလိုပဲ သူ႔ရဲ့ ရင္သားအစုံအေပၚကို ေဖါင္းႂကြလာဖို႔ ပုခုံးသိုင္းႀကိဳးမဲ့ ပြတ္ရွအပ္ဘရာကိုလည္း ဝတ္ထားလိုက္ေသးသည္။ အရမ္းဟိုက္ထားတဲ့ လည္ပင္းေပါက္ေၾကာင့္ သူ႔ရဲ့ ရင္သားေျမႇာင္းက အရမ္းကို နက္ရွိုင္းလြန္းေနၿပီး ေရႊရင္အစုံက ႐ုန္းကန္ထြက္က် ေတာ့မည့္ဟန္ျဖစ္ေနေလသည္။ သူ႔ရဲ့ လည္တိုင္လွလွေလးကို ပိုၿပီးေပၚလြင္ေအာင္လည္း ဆံပင္ကို အေပၚပင့္တင္ၿပီး လွလွေလး ထုံးခ်ည္ထားလိုက္သည္။မိတ္ကပ္ပါးပါးေလးကို ခါတိုင္းထက္မြတ္ေနေအာင္ပြတ္လာၿပီး သူ႔အက်ႌအနီနဲ႔လိုက္ေအာင္ ႏူတ္ခမ္းနီ ရဲရဲကိုလည္း ဆိုးထားေသးသည္။

“အားပါး၊ အခ်စ္၊ လွလွေျခလားကြာ၊ မိုက္စ္မိုက္စ္”

“အင္းေလ၊ ခေလးေတြ အိမ္မွာ မရွိဘူး ဆိုေတာ့ နည္းနည္းပါးပါး အလွျပင္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆက္ဆီက်ေအာင္ျပင္ၾကည့္တာေလ ခစ္ခစ္”

ယမင္းက ျပန္ေျဖလိုက္ရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဝန္ခံမိလိုက္သည္ကိုလည္း သတိထားမိလိုက္သည္။ ဘဲႏွစ္ေဗြလုံးက သူ႔ကို မ်က္လုံးအျပဴးသား သြားရည္တျမႇားျမႇားႏွင့္ ၾကည့္ေနတာကို ခံေနရေတာ့လည္း ပိုၿပီးေတာ့ ဆက္ဆီ ျဖစ္လာသလို ခံစားေနရသည္။

“သိပ္မ်ားလြန္ သြားလား ကိုကို”

ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ားကို ဟန္ပါပါ ခါးေလး ေထာက္ၿပီး ညဳတုတုေမးလိုက္သည္။

“နိုးနိုး မလြန္သြား ပါဘူး ဘယ္ကလာ၊ အရမ္းကို မိုက္ပါတယ္”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ ဗလုံးဗေထြးႏွင့္ ဘာေျပာမိမွန္းမသိ၊ သူ႔စိတ္အေတြးႏွင့္ သူ႔ပါးစပ္အေျပာကို ကိုက္မိေအာင္မနည္းလိုက္ေနရသည္။ သူ႔ၾကည့္ရတာ ေခါင္းနည္းနည္းရႈတ္ေနပုံရသည္၊ သို႔ရာတြင္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ေျပာင္းလဲသြားေသာ အရိပ္တခ်ိဳ႕ကို ယမင္း ဘာသာျပန္၍မရလိုက္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ မ်က္ႏွာအမူအယာကေတာ့ သေဘာမတူတဲ့ပုံ၊ ရွက္တဲ့ပုံေတာ့ လုံးဝမရွိ။ ေက်နပ္ေနတဲ့ပုံသာ ေတြ႕ရသည္။ ယမင္းႏွင့္ျငင္းခုန္တုန္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ေျပာဆိုခဲ့တာေတြ၊ ထဲက တခ်ိဳ႕တဝက္ကေတာ့ မွန္သည့္သေဘာမွာ ရွိေနသည္။ အဲဒါကလည္း ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က သူျငင္းခဲ့တာကို သက္ေသျပခ်င္လို႔ ဘာမွ မျဖစ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာေရာ မျဖစ္နိုင္ဘူးလား၊ ယမင္းအေနနဲ႔ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ လစ္မစ္ကို သိခ်င္ရင္ ဒိထက္ပိုၿပီး ဖိအားထပ္ေပးရမည္ဆိုတာကို ေတာ့ သိေနေလၿပီ။

ယမင္းက စားပြဲရဲ့ ထိပ္ဆုံးထိုင္ခုံမွာ ေနရာယူလိုက္သည္။၊ ယမင္း ေယာက္်ားနဲ႔ ေက်ာ္မင္းသန္းတို႔က ယမင္းရဲ့ တဖက္တခ်က္မွာ သူတို႔ခ်င္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ၾကသည္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ယမင္းရဲ့ ရင္သား ေျမာင္းကို ပဲ မသိမသာ ခိုးၾကည့္ေနၾကသည္။ ယမင္းက မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ေနလိုက္သည္။ ကိုယ္ကို မသိမသာေလး ငိုက္ၿပီးေတာ့ သူတို႔ ပိုျမင္နိုင္ေအာင္ေတာင္ ရွိုးေပးလိုက္ေသးသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း တေယာက္ အတင္းကို အိေျႏၵဆည္ကာ မၾကည့္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ခိုးခိုးၾကည့္ေနရသည္မွာ ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းရွာေပမည္။ ယမင္း ေယာက္်ား ကိုပဲ အားနာ လို႔လား ယမင္းကိုပဲ အားနာလို႔လားေတာ့မသိ။ ယမင္းက ေတာ့ အဲလို အမူအယာပ်က္ေလာက္ေအာင္ ခိုးၾကည့္ေနတာကိုပဲ သေဘာက်ေနမိသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္လို႔ေတာ့ ခုထိကို သေဘာမက်သည့္အရိပ္အေယာင္မေတြ႕ရေသး။

ေက်ာ္မင္းသန္းတေယာက္ အသည္းကြဲထားသည္မွာ မၾကာေသးမို႔ စိတ္ဓါတ္က်ေနေသာ္လည္း အခုညေတာ့ ေပ်ာ္ေနပုံေပါက္ေနသည္။ ဒါကေလး ယမင္းေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ရမည္ဟု ယမင္းကေတာ့ တြက္ေနသည္။

ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းတေယာက္ ရီးစားႏွင့္ ျပတ္သည့္ကိစၥ ဘယ္လိုလဲ ခံစားေနရတုန္းလားဟုေမးေတာ့၊ ေက်ာ္မင္းသန္းက၊

“က်ေနာ္က ဒီတေယာက္ျပတ္သြားရတာကို တကယ္တမ္း စိတ္ထဲ သိပ္မထိခိုက္ပါဘူး၊ က်ေနာ္ စိတ္ပ်က္မိတာက၊ဘာေၾကာင့္ က်ေနာ္ က အခ်စ္ေရးမွာ ကံေခရတာလဲ၊ အျမဲတမ္းအခ်ိန္တိုတိုေလး ေတြနဲ႔ ဇာတ္သိမ္းသြားရတာကိုပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားမရတာ၊ အခု က အေျခက်ဖို႔ အရြယ္ေရာက္ေနၿပီေလ”

“ကိုကို သူ႔ကို အျမဲေျပာေနတာပဲ အခ်စ္ ေရ၊ မင္းကိုယ္နဲ႔ ရြယ္တူ ေတြကိုပဲ ရွာသင့္တယ္လို႔”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ဝင္ထည့္လိုက္သည္။

“ဟုတ္လား ကိုေက်ာ္မင္းသန္း”

ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္း မ်က္ႏွာကို ျပဳံးေစ့ေစ့ျဖင့္ၾကည့္ရင္း ေမးလိုက္သည္။

“ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းက ငယ္ငယ္ေလးေတြမွ ႀကိဳက္တတ္တာလား”

“နိုး အဲလိုလည္းမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ.”

ေက်ာ္မင္းသန္းက ယမင္းကို အေျဖေပးလိုက္ၿပီး ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ဘက္သို႔ လွည့္ကာ ဆက္ေျပာေလသည္။

“ငါက ငါတို႔ အရြယ္ဝတ္ ခတ္မိုက္မိုက္ မိန္းခေလးေတြမ်ား ရွိခဲ့ရင္ ပိုေတာင္ သေဘာက်ေသးတာေပါ့ကြာ၊ ဒါေပမဲ့ ဒါမ်ိဳး အေကာင္းဆုံးေတြက သူမ်ားေတြ လက္ဦးကုန္ၿပီေလကြာ”

ေက်ာ္မင္းသန္းက ေျပာရင္း လက္က ႐ုတ္တရက္ ယမင္းဘက္သို႔ ညႊန္လိုက္မိၿပီးမွ ခ်က္ခ်င္း သူ႔အမွားကို သိလိုက္မိၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို မ်က္ႏွာမွာ အုပ္လိုက္ရင္း၊

“ဟာ ငါဘာေတြ ေျပာလိုက္မိၿပီလဲ မသိပါဘူးကြာ ၊ ေဆာရီး အားလုံးကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ”

သို႔ေသာ္လည္း ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ႏွင့္ ယမင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္ႏွာႀကီးနီရဲၿပီး ရွက္သြားေသာ လူပ်ိဳႀကီး ေက်ာ္မင္းသန္းကို ၾကည့္ရင္း တဝါးဝါးရီေမးလိုက္ၾကေလသည္။ယမင္းက၊

“အဲဒါ မမွားပါဘူး ကိုေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့၊ ယမင္းကေတာ့ အဲလိုမ်ိဳး အသိအမွတ္ျပဳခံရတာကို ဂုဏ္ေတာင္ယူမိပါေသးတယ္၊ ကိုကိုကလည္း စိတ္ရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဟုတ္တယ္မလား ကိုကို”

“ဒါေပါ့၊ ဘာလို႔ စိတ္ဆိုးရမွာလဲ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ခပ္ျပဳံးျပဳံးေလးပ္င ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ ဒီမ်က္ႏွာကေတာ့ အသိသာႀကီး ယမင္း သူ႔ကို စမ္းေနတာကို သူသိေနတယ္ ဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာႀကီး။

“ကဲေတြ႕လား ကိုေက်ာ္မင္းသန္း၊ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းယမင္းကို ႀကိဳက္သလို ေျမႇာက္ေျပာနိုင္တယ္၊”

ေက်ာ္မင္းသန္းတေယာက္ဘာေျပာရမွန္းမသိ၊ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို ခြင့္ေတာင္းသလိုလို လွမ္းၾကည့္ေနသည္။

“ကိုကို႔ အတြက္ စိတ္မပူပါနဲ႔၊ ကိုကို က သဝန္မတိုတတ္ဘူးေလ၊ မွတ္မိတယ္မလား၊ ယမင္းတို႔ ဝရံတာမွာ ေျပာခဲ့ၾကတာေလ”

“ဒါေပါ့၊ ငါသဝန္မတိုပါဘူး ဟေကာင္ရ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ပုခုံးႏွစ္ဘက္ကို တြန႔္ျပရင္း ဆက္ေျပာသည္။

“မင္း ငါ့မိန္းမ ကို ႀကိဳက္သေလာက္၊ ႀကိဳက္သလို ခ်ီးမြန္းေျမႇာက္ပင့္ ေျပာနိုင္တယ္၊ ငါ့စိတ္ထဲ ဘယ္လိုမွ မေနဘူး၊ ယမင္းက လည္း အဲလို မ်ိဳး ဆိုလို႔ကေတာ့ ရႊမ္းပီတိကေတာ့ ဂြမ္းဆီထိသလို ေနမွာ ဟဲဟဲ”

“ကဲေတြ႕လား”

ယမင္း တေယာက္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ စကားႏွင့္ မ်က္ႏွာေပးေၾကာင့္ မခံခ်င္တာက တေၾကာင္း နဂိုကမွလည္း စိတ္က နည္းနည္း ထက္သန္ေနၿပီ ျဖစ္ရာ ပိုၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားလာခဲ့သည္။

“ဆိုစမ္းပါအုန္း၊ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းနဲ႔ ယမင္း လမ္းမွာ ေတြ႕ၾကၿပီ ဆိုပါစို႔၊ ယမင္း စိတ္ကို စိတ္ဝင္စားမႈရွိလာေအာင္ လို႔ ယမင္းကို ဘယ္လို ေျမႇာက္ေျပာခ်ီးမြန္းမွလဲ”

“မေျပာတတ္ဘူး”

ေက်ာ္မင္းသန္းက ရြံ့တြန႔္တြန႔္ျဖင့္ ဆက္ေျပာၾကည့္လိုက္သည္။

“ မင္း သိပ္လွတာပဲ ဆိုရင္ေကာ”

“ဟင္း ေက်းဇူးပါပဲ၊ ဒါေပမဲ့ သိပ္မရိုးလြန္းဘူးလား ကိုေက်ာ္မင္းသန္းရယ္”

ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ လက္ေမာင္းတဖက္ကို ကိုင္လႈပ္လိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္ျပန္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းတေယာက္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ဘက္ အကူအညီေတာင္းသလိုလွည့္ၾကည့္ လိုက္ေတာ့၊ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က၊

“ေဟ့ေကာင္ရ ေျပာသာ ေျပာပါ ငါစိတ္မရွိပါဘူး အမွန္တိုင္းေျပာတာ”

“အင္း အာ့တာဆိုရင္လည္း ဒီလိုေျပာမယ္၊ ယမင္း က ဒီအဝတ္အစားနဲ႔ အရမ္းဆက္ဆီ ျဖစ္တယ္ကြာ”

ေက်ာ္မင္းသန္းက စကားကို ခနရပ္လိုက္ၿပီးယမင္းကို ေျခဆုံးေခါင္းဆုံးတကိုယ္လုံး ၾကည့္ၿပီး မွ မ်က္လုံးခ်င္း စူးစိုက္ၾကည့္လိုက္ရင္းက၊

“ မင္း ကိုၾကည့္ရတာ ဒီည အရမ္းကို ဆက္ဆီက်လြန္းတယ္ကြာ၊ တကယ့္ကို အမိုက္စားပါပဲ”

“ခစ္ခစ္၊ အဲဒါကေတာ့ သိပ္မဆိုးပါဘူး”

ယမင္းက ခစ္ခစ္ ရီရင္း သူ႔မ်က္ႏွာပူသြားလို႔ ယက္ေတာင္ခတ္လိုက္ရသလို သူ႔လက္ဖဝါးေလးျဖင့္ မ်က္ႏွာကို ယပ္ခပ္ျပေနလိုက္သည္။ တကယ္ေတာ့ အမူအယာ ပိုပို လုပ္ျပလိုက္ရေပမဲ့ တကယ္ မထိဘူးေတာ့ မဟုတ္ပါ။ သူ႔ကို ဂ႐ုစိုက္ခံေနရသျဖင့္ ယမင္း ရဲ့ စိတ္ေတြက တက္ႂကြ လႈပ္ရွားလာေနၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ သူ႔ေယာက္်ား ကေတာ့ ဒါကို ၾကည့္ၿပီး သေဘာက်ေနပုံရေလသည္။

“အဲေတာ့ ကိုကိုက ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းက ယမင္းကို အဲလို ေျပာတာေတြကိုလည္း လုံးဝ စိတ္မရွိဘူးေပါ့ ဟုတ္လား”

ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ မ်က္ႏွာကို ေသေသျခာျခာ အကဲခတ္ေနရင္းက ေမးလိုက္သည္။

“ဘာလို႔ ရွိရမွာလဲ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က မ်က္ေစ့တဖက္မွိတ္ျပလိုက္ရင္းက၊

“သူက အမွန္ေတြကို ေျပာေနတာကိုဟာ”

“ေအာ ထားပါေတာ့ထားပါေတာ့”

“ ဖူး”

ေက်ာ္မင္းသန္းတေယာက္ ခုမွ အလုံးႀကီးက်သလိုမ်ိဳးျဖင့္ သက္ျပင္းမႈတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး နဖူးမွ ေခၽြးစမ်ားသပ္သည့္ပုံစံမ်ိဳးလုပ္ျပလိုက္သည္။ ယမင္းက ေတာ့ ႏူတ္ခမ္းကိုတြန႔္ရင္း စားပြဲေပၚသူ႔လက္ေခ်ာင္းကေလး မ်ားျဖင့္ တီးေခါက္ရင္း သူ႔ေယာက္်ားကို သူ႔အေပၚ ဒီလို လြယ္လြယ္ႏွင့္ အနိုင္ပိုင္းလို႔မရေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ စဥ္းစားေနေလသည္။ ယမင္းက လည္း ဒီ အားၿပိဳင္ ကစားပြဲ ကို နည္းနည္း ဓါတ္ေတြ႕လာၿပီ ျဖစ္သည္။

“အဲလိုဆိုရင္.. ကိုေက်ာ္မင္းသန္းက ယမင္းကို ညကလပ္တခုမွာ ေတြ႕တယ္ ဆိုပါစို႔၊”

ယမင္းက စကားကို ခနရပ္ၿပီးဝိုင္ကို တစုပ္စုပ္လိုက္သည္။

“က်မ ကို ေစာ္ေတြ အားလုံးထဲမွာ က်ဴဖို႔ အေကာင္းဆုံး ဆိုတာကို ဘယ္အခ်က္က ကိုေက်ာ္မင္းသန္းကို ထင္ေစခ်င္သလဲ”

“ဒုေကၡာ.. က်ေနာ္မသိဘူးေလ”

ေက်ာ္မင္းသန္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကလည္း ဘယ္လိုမွ သူ႔ကို ကူညီမဲ့ပုံ မျပ၊ ေျပာခ်င္တာေျပာလို႔ လြတ္ထားေပးသည့္ပုံ။

“ဟိုဟာေလ ယမင္းက ထက္တယ္ကြာ၊ ဟာသဥဏ္လည္းရွိတယ္ကြာ အဲဒါေတြေပါ့”

“ကိုေက်ာ္မင္းသန္းက ယမင္းကို ကလပ္မွာ ခုမွစ ျမင္ဖူး တဲ့လူေတြေလ၊ အဲဒါေတြ ဘယ္သိအုန္းမတုန္း၊ တခုခု ေတာ့ ရွိရမွာေပါ့”

“အဲဒါဆိုရင္လည္းကြာ ယမင္း ရဲ့ မ်က္လုံး ေတြ က အရမ္းလွတယ္”

ယမင္းက ကိုေက်ာ္မင္းသန္းကို ျပဳံးျပလိုက္သည္။ တကယ္က ေက်ာ္မင္းသန္းက လိမ္တာေတာ့မဟုတ္၊ ယမင္းကိုယ္တိုင္ က သူ႔ရဲ့ မ်က္လုံးညိဳညိဳ နက္နက္ေလး ေတြ လွမွန္းသိသည္။ အခုလည္း မိတ္ကပ္ တို႔ျဖင့္ ပိုၿပီး ထင္ရွားသြားေအာင္ သူျပင္ထားခဲ့ေသးသည္။ သို႔ေပမဲ့ ယမင္း ကို ကိုပန္းေမာင္ောင္ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္မည့္ အျခားအခ်က္ေတြလည္း ရွိရအုန္းမည္ဟု ယမင္း တြက္ထားခဲ့သည္။ ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းကို ထပ္ၿပီး ညႇစ္လိုက္အုန္းမည္ဟု ျပင္လိုက္တုန္း ယမင္း ေယာက္်ားက ဦးသြားခဲ့သည္။

“ေဟ့ေကာင္ ငါ့မိန္းမ မေျပာခင္ ငါေျပာလိုက္မယ္က အဲဒီ လိုင္းႀကီးက ရိုးလြန္းအားႀကီးတယ္”

ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို ေမးခြန္းထုတ္သည့္ အၾကည့္ဆန္ဆန္ မ်က္ခုံးေလး တဖက္ပင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို သူ႔မိန္းမအား ပက္ပက္စက္စက္ က်ဴဖို႔ ေျမႇာက္ေပးေနတာလားဟု။ သို႔ေပမဲ့ ဘာမွ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို မေျပာလိုက္ေပမဲ့ ေက်ာ္မင္းသန္းဘက္လွည့္ၿပီး ျပန္ေျပာလိုက္သည္။

“ကဲ ကိုေက်ာ္မင္းသန္း ၾကားတယ္မလား”

“ေကာင္းၿပီ၊ ယမင္း ရဲ့ ပါးခ်ိဳင့္ေလးက အရမ္း ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္လို႔ ကိုယ္အျမဲေတြးေနမိတယ္”

“ဟုတ္ ကိုေက်ာ္မင္းသန္း ဆက္ပါအုန္း”

ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲေဆးတင္သည့္အေနျဖင့္ သူ႔ဝိုင္ခြက္ထဲမွ ခပ္မ်ားမ်ား တစုပ္စာ ကို စုပ္ေသာက္လိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို လည္း တခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ေသးသည္၊ သူစည္းေက်ာ္သြားပလား ဆိုတာကို သိရေအာင္ျဖစ္သည္။

“ေနာက္ယမင္း က အရမ္း ဆက္ဆီ ျဖစ္တဲ့ ႏူတ္ခမ္းေတြ ရွိတယ္”

“ဟုတ္ၿပီ ခုမွ နည္းနည္း ပီျပင္လာၿပီ”

ယမင္းက ခိခိရီလိုက္သည္။ ယမင္းရဲ့ ႏူတ္ခမ္းနီ ရဲရဲ့ေလး ဆိုးထားသည့္ ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးက ေယာက္်ား ေတြရဲ့ အေတြးရိုင္းေတြ ျဖစ္ေပၚေစနိုင္တာပဲေလလို႔ ေတြးမိလိုက္သည္။

“အင္း ယမင္း ရဲ့ လည္တိုင္ကေတာ့ တကယ့္ကို တျခားအမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ မတူဘူး၊ ယမင္းရဲ့ ပုခုံးက်ပုံေလးက အရမ္းကို ဆြဲေဆာင္မႈရွိတယ္၊ ၾကည့္လိုက္တိုင္းမွာ ဆက္ဆီ ျဖစ္ေနတယ္”

“ဟင့္၊ ၾကားရတာ စိတ္ခ်မ္းသာလိုက္တာ၊”

ယမင္း က ေျပာလိုက္ရင္း သူ႔ကို ဝိုင္းေပးေနၾကတဲ့ အာ႐ုံစိုက္ခံရမႈေတြေၾကာင့္ သူ႔စိတ္ေတြလည္း ႂကြလာခဲ့ရသည္ကို သတိထားမိသည္။ ေဘးလူေတြ သတိမထားမိပါေစနဲ႔လို႔ က်ိတ္ဆုေတာင္းေနမိသည္။ ဒါေပမဲ့ အခု စကားလမ္းေၾကာင္းကိုေတာ့ ယမင္း က ေျပာင္းဖို႔ စိတ္မဝင္စားပါ။ ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္မ်က္န်ာက ေစာေစာကလို ေလွာင္သလိုလို မ်က္ႏွာမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့၊ သူလည္း စိတ္ဝင္စားေနပုံရသည္။ သို႔ေပမဲ့ သေဘာမတူတာေတြ မေက်နပ္တာေတြ မ်ိဳးမဟုတ္။ သူတကယ္ပဲ သဝန္တိုစိတ္မရွိဘူးလား။ ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ကို ၾကည့္ေနရာက ေက်ာ္မင္းသန္းႏွင့္ မ်က္လုံးခ်င္း ဆိုင္လိုက္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက ယမင္းရဲ့ ရင္သား ေျမႇာင္းေနရာကို စူးစိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ဟန္ေဆာင္ ပန္ေဆာင္ ခိုးၾကည့္ေနတာမ်ိဳးပင္မဟုတ္ေတာ့။ ယမင္း ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ သူ႔မ်က္လုံးေတြက ယမင္း မ်က္လုံးေတြႏွင့္ လာဆုံေလသည္။

“တကယ္လို႔ ကလပ္မွာ သာဆုံခဲ့သာဆိုရင္ ယမင္းရဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ အၾကည့္ေရွာင္လို႔ ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က အရမ္းဆက္ဆီ ျဖစ္လို႔ ျမင္လိုက္ရတာနဲ႔ မ်က္ေစ့လြဲခ်င္မွာ မဟုတ္ဘူး”

ေက်ာ္မင္းသန္းက ေျပာလိုက္ၿပီးသည့္အခ်ိန္တြင္၊ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ေရာ ေက်ာ္မင္းသန္းပါ ယမင္းရဲ့ အသားေပၚေနတဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာကို ေပၚတင္ႀကီး စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ေနၾကေတာ့သည္။ ယမင္းရဲ့ ေသြးေၾကာေတြထဲ ဖ်ိဳးဖ်ိဳးဖ်င္းဖ်င္း ႏွင့္ကို ျဖစ္သြားသည္။ ေသျခာတာကေတာ့ ဒါဟာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ခံစားဘူးတာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာပါပဲ။ သူ႔ေယာက္်ား မဟုတ္တဲ့ တျခားတစိမ္းတရံစာ ေယာက္်ားေလး ေတြက ယမင္းရဲ့ ေဘာ္ဒီကို တပ္မက္ေမာစြာ ၾကည့္ခံရလို႔ ျဖစ္ရတဲ့ စိတ္ခံစားမႈေတြက မေရနိုင္ေလာက္ေအာင္ကို ၾကဳံဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုဟာက သူ႔ေယာက္်ား ငုတ္တုတ္ႀကီးနဲ႔ ျဖစ္ေနရတာေလ၊ ေယာက္်ား ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဘာမွ ကို မကန႔္ကြက္။

“အိုမ်က္ေစ့မလြဲခ်င္ေတာ.ေရာဘာအေရးလဲ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းကလဲ”

ယမင္းကေက်ာ္မင္းသန္းကို ဦးတည္ေျပာေနေသာ္လည္း မ်က္လုံးေတြက သူ႔ေယာက္်ား မ်က္နာကိုသာ အကဲခတ္ေနေလသည္။

“ကိုေက်ာ္မင္းသန္း ယမင္း ရင္သားေတြကို မ်က္ေစ့မလႊဲတမ္းၾကည့္ေနတာ ေတာင္ ယမင္း ကိုကိုက စိတ္မရွိပါဘူးလို႔ေျပာေနမွ ဟာကို”

“ကိုကို က တကယ့္ကို လုံးဝစိတ္မရွိပါဘူ ခ်စ္ရဲ့ .. ဒီေကာင္ေျပာတာလည္းမမွားဘူး ခ်စ္ေလးရဲ့ရင္သားေတြကလည္း ၾကည့္ခ်င္စရာႀကီးကိုး”

ယမင္း ႏွင့္ ေက်ာ္မင္းသန္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ မ်က္ႏွာကိုေသျခာေလ့လာေနၾကသည္၊ အတည္ေျပာေနတာလား ေနာက္ေနတာလားဟု။ ေနာက္ေနတာ ဒါမွမဟုတ္ ဟန္ေဆာင္ေျပာေနတာဆိုရင္ျဖင့္၊ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ တေယာက္ တကယ့္ကို ဟန္ေဆာင္ေကာင္းသူ ဟုသာဆိုရေပေတာ့မည္။ ယမင္း အျမင္ မွာေတာ့ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္မ်က္ႏွာမွာေတာ္ေတာ္ေက်နပ္ေနပုံေပါက္သည္ ဟုထင္ေနသည္။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ ေစာေစာကျငင္းခုန္ထားခဲ့ၾကသလို သူသဝန္မတိုတတ္ဘူးဆိုတာကိုပဲ သက္ေသျပနိုင္ေနလို႔လား၊ ဒီထက္ပိုတဲ့အေၾကာင္းမ်ားရွိေသးလား။

ေက်ာ္မင္းသန္း က ဒါဆိုလည္းၿပီးတာပဲဆိုသည့္သေဘာမ်ိဳးျဖင့္ ပုခုံးႏွစ္ဘက္ကိုတြန႔္ ျပလိုက္ကာ၊ ယမင္း ရင္သားေျမႇာင္းကို ၾကာၾကာေလးတခ်က္စူးစူး ေလးစိုက္ၾကည့္ၿပီးမ်က္လုံးကိုလြဲလိုက္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ အခင္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ့ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ကိုယ္တိုင္ ခြင့္ေပးထားတာေတာင္မွ အားနာၿပီးေတာ့ အၾကာႀကီးၾကည့္ေနမည့္သူ မဟုတ္ မွန္း ယမင္းကလည္း သိသည္။ အဲေတာ့ယမင္း ရဲ့အႀကံစည္ေအာင္ျမင္ဖို႔က နည္္းေျပာင္းမွျဖစ္မည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းကို ပိုၿပီးနိူးဆြဖို႔စဥ္းစားလိုက္သည္။

ယမင္းက ေခါင္းကိုဘယ္ညာလည့္ရင္း တခ်ိန္ထဲမွာပင္ သူ႔လည္ဂုတ္ေလး ကိုလက္ျဖင့္ဖြဖြေလး ဆုပ္ညႇစ္ေပးလိုက္သည္၊ ေနာက္ေတာ့ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ကာ သူ႔ရင္သားအစုံကို ေရွ႕သို႔ေကာ့ထုတ္လ်က္ ကုလားထိုင္ေနာက္မွီေပၚ ေခါင္းကိုလွန္တင္ထားလိုက္ေလသည္။ေယာက္်ားသားႏွစ္ေယာက္စလုံး သူ႔ကိုၾကည့္ေနၾကမည္ဆိုတာကိုေတာ့ သူေသျခာေပါက္သိသည္။

“အခ်စ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေခါင္းမူးလို႔လား”

ယမင္းက မ်က္ေစ့ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ရဲ့ ထုံးစံအတိုင္း မင္းအႀကံငါသိပါတယ္ဆိုတဲ့အျပဳံးမ်က္ႏွာကိုေတြ႕လိုက္ ရပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ေယာက္်ားႏွစ္ဦးစလုံးက သူ႔မ်က္ႏွာကို မၾကည့္ပဲ သူ႔ရင္ဘတ္ေနရာ ကိုသာစူးစိုက္ၾကည့္ေန ၾကသည္ကိုေတြ႕ လိုက္ရသ ျဖင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္ ငုံ႔ၾကည့္မိေလသည္။ သူကရင္ကိုေကာ့ၿပီးေခါင္းကို လွန္ခ် လိုက္သျဖင့္ နဂိုကမွသူ႔နို႔ ေတြကတဝက္ေလာက္ေပၚေနရာမွ နို႔သီးေခါင္းထြက္လာခါနီးႀထိျဖစ္ေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ တဖက္မွာ နို႔ခံ အညိဳဝိုင္း တစြန္းတစပင္ေပၚေနေလၿပီ။ ပထမေတာ့ ယမင္းက အက်ၤီကိုျပန္ဆြဲတင္လိုက္မလိုလုပ္ၿပီးမွ စိတ္ေျပာင္းကာ ဒီအတိုင္းထားလိုက္ေလသသည္။ယမင္းက သူဘာမွသတိမထားမိသလို ဟန္ေဆာင္လိုက္ရင္း၊

“ဇက္ေၾကာနည္းနည္းထိုးသလိုပဲ”

ယမင္းက ကိုယ္ကိုျပန္မတ္လိုက္ၿပီး သူ၏က်ပ္ျပားဝိုင္းသာသာ အညိဳေရာင္နို႔ခံအဝိုင္းေလးျပန္ဖုံးသြား႐ုံ အက်ီကို ျပန္ဆန႔္တင္လိုက္သည္။

“နည္းနည္းေလးႏွိပ္ေပးရမလားအခ်စ္”

“အဲဒါေကာင္းမလားမသိဘူး”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ ေမးခြန္းက သူႏွိပ္ေပးရမလားဟု ေမးခြန္းထဲမွာမပါ၊ ဆိုေတာ့ ယမင္းက ထိုအရာကို အခြင့္ေကာင္းယူလၽွက္ သူ႔ေယာက္်ားကို အကဲတိုးစမ္းလိုက္သည္။

"ကိုေက်ာ္မင္းသန္း ယမင္းကို ဇက္ေၾကာေလး နည္းနည္း ဆြဲေပးလို႔ရမလား"

"အင္း ရပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့"

ေက်ာ္မင္းသန္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္၊ ဘယ္လိုလဲ ဆိုသည့္သေဘာ။

"ဘာဒါေပမဲ့လည္းကြ၊ ယမင္း က မင္းကို ႏွိပ္ခိုင္းေနတာ လုပ္ေပးလိုက္ေလ"

"လာကိုေက်ာ္မင္းသန္း ဧည့္ခန္းထဲ သြားၾကရေအာင္၊ ဟိုက ဆိုဖာေတြနဲ႔က ပိုေကာင္းတယ္၊ ကိုကို ယမင္းတို႔ သြားေနတုန္း ပုဂံေတြ သိမ္းေပးထားလို႔ ရမလားဟင္"

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ က နင္ဘာအခ်ိဳးခ်ိဳးသလဲ ငါသိပါတယ္ ဆိုသည့္ အျပဳံးမ်ိဳးျဖင့္ ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ထမင္းစားခန္းမွ ေန၍ ဧည့္ခန္းသို႔ ေျပာင္းအႏွိပ္ခံသည့္သေဘာမွာလည္း သူ႔ေယာက္်ားက သူ႔ေရွ႕မွာ ဆိုရင္ မနာလို မျဖစ္ဘူး ဆိုေတာ့ ကြယ္ရာမွာဆိုရင္ေရာ၊ ဘယ္လိုေနမလဲ ဆိုတာကို စမ္းၾကည့္ျခင္းသေဘာျဖစ္ေလသည္။

" ရတယ္ အခ်စ္ သြားသြား၊ ကိုယ္စားပြဲေတြ အကုန္ရွင္းထားလိုက္မယ္၊ စိတ္မပူနဲ႔"

ယမင္းက ထိုင္ရာမွ ထၿပီး သူ႔ေယာက္်ား ပါးတဖက္ကို ရႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္ၿပီး၊

"ေက်းေက်း ကိုကို"

ဟုဆိုကာ ဧည့္ခန္းဘက္သို႔ လွမ္းထြက္သြားေတာ့သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက ေနာက္က လိုက္လာရမွာ တြန႔္ဆုတ္ဆုတ္ ျဖစ္ေနသျဖင့္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က တိုက္တြန္းေနသံကို အေနာက္ဘက္မွာ ၾကားေနရေလသည္။

"ဟေကာင္ရ သြားပါဟ၊ ငါအခုပဲ ဒါေလး ေတြ သိမ္းၿပီးလိုက္လာခဲ့မွာပါ"

ယမင္းက ဧည့္ခန္းထဲက ေနာက္မွီမရွိတဲ့ ဆိုဖာခုံအရွည္ေလး တခုမွာ ထိုင္လိုက္ၿပီး အႏွိပ္ခံဖို႔ ကို စိတ္အားထက္သန္ေနပါသည္။ ယမင္း ရဲ့ စိတ္ေတြက ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ေခ်ာင္း လက္ဖဝါးေတြ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ ပြတ္သတ္ႏွိပ္ႏွယ္ေပးခံရေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ အရမ္းတက္ႂကြေနပါသည္။ တကယ္ေတာ့ ဇက္ေၾကာဆြဲတာေလာက္က ေတာ့ အပရိက ရယ္ပါ၊ သို႔ေပမဲ့ ဒီညေနခင္း အျဖစ္အပ်က္ေတြ ကေတာ့ အျပစ္ကင္းစင္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈအသြင္ေဆာင္ထားေပမဲ့ အဓိပၸါယ္ တမ်ိဳးေတြ ေဆာင္ယူေနတယ္မဟုတ္ပါလား။ ယမင္းက ကြတ္ျပစ္ဆိုဖါေလးေပၚမွာ အသာျဖည္ေလၽွာ့ၿပီးထိုင္လိုက္ရင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ အထိအေတြ႕ကို ေစာင့္ေနမိတယ္။ တကယ္လည္း ေစာင့္ေမၽွာ္ရက်ိဳး နပ္ပါတယ္၊ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက မတင္းလြန္းမေပ်ာ့္လြန္း နဲ႔ ဇိမ္ခံေကာင္း႐ုံေလာက္ေလး သူ႔ပုခုံး နဲ႔ လည္တိုင္ၾကားမွာ ေျပးလႊား ႏွိပ္ႏွယ္ေပးေနပါတယ္။

အရသာရွိလြန္းလို႔ ယမင္း ပါးစပ္က အသံေလး လႊတ္ကနဲ ထြက္သြားလိုက္တာ၊ အဲဒီညီးသံေလးက ညဳသံခရာသံေလး လိုလို ေၾကာင္မေလးတေကာင္ ဖီးတက္ၿပီး ညီးလိုက္သလိုလို အသံေလး ျဖစ္ေနလို႔ ယမင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေတာင္ အံၾသသြား မိပါသည္။ မီးဖို ထဲက ပုဂံသံခြက္သံ တခြမ္းခြမ္း အသံေတြေၾကာင့္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ အျမန္ဆုံးရွင္းၿပီးေအာင္ တက္သုတ္ရိုက္ေနၿပီ ဆိုတာ ေတြးၾကည့္တာက ေျပးၾကည့္တာထက္ကို မွန္ပါလိမ့္မယ္။
ယမင္း ေနာက္တခါထပ္ၿပီး ၿငီးသံေလးေပးလိုက္သည္။ ဒီတခါေတာ့ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ ၾကားရေအာင္တမင္က်ယ္က်ယ္ေလး ၿငီးလိုက္သည္။

ေက်ာ္မင္းသန္း က ယမင္းရဲ့ ပုခုံးသားေလး မ်ားကို အာ႐ုံစိုက္လိုက္သည္။ ယမင္းရဲ့ ပုခုံးသားေလး ေပၚမွာ သူ႔လက္မေတြကို ျဖည္းျဖည္းေလး ဖိရင္း စက္ဝိုင္းပုံ လႈပ္ရွားေပးေနလိုက္သည္။ တကယ္ေတာ့ ယမင္းက အႏွိပ္ခံရတာကို သေဘာက်သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဒီတခါ အႏွိပ္ခံရတာကေတာ့ ရိုးရိုးအႏွိပ္ခံ တာထက္ ပိုတယ္ဆိုတာကို သူဘာသာ သူသိသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းလည္း သူ႔လိုပဲ ေနလိမ့္မယ္ဆိုတာကို ယမင္း ေသျခာေပါက္ ေျပာနိုင္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက တခါတေလ ႏွိပ္တာေတာင္မဟုတ္ပဲ ဖြဖြေလး ပြတ္ေပးေနတာမ်ိဳးလည္း သူသတိထားမိသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက ပုခုံးေပၚမွာ ႏွိပ္ေနရင္းက သူ႔ ဘေလာက္စ္ ပုခုံးႀကိဳးေအာက္ေလးကို ပါ နယ္ကၽြံလာ တတ္တာ အမွတ္တမဲ့ ေတာ့ မျဖစ္နိုင္ လို႔ ယမင္း သံသယျဖစ္မိသည္။

မီးဖိုေခ်ာင္မွ ဧည့္ခန္းသို႔ လာရာ အဝင္ေပါက္ကို ယမင္းက ေက်ာခိုင္းထားေပမဲ့ သူ႔ေယာက္်ား ဝင္လာသည့္အသံကို ယမင္း ၾကားလိုက္မိသည္။

“အိုး တယ္ျမန္ပါလား ကိုကို၊ မီးဖိုမွာ အကုန္သိမ္းၿပီးသြားၿပီလား”

“အကုန္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ ခ်စ္ရယ္၊ ကိုကိုက ခ်စ္တြက္ ဝိုင္လာေပးခ်င္လို႔ပါ”

“ဟြန႔္ ယမင္းသာ ကိုကိုအေၾကာင္းမသိရင္ေတာ့ ကိုကိုက ယမင္းတို႔ ကို ဘာေတြ ျဖစ္ေလၿပီလဲ လို႔ သိခ်င္လို႔ လာတာ အေၾကာင္းျပေကာင္းေအာင္ ဝိုင္ခြက္ယူလာတယ္လို႔ ထင္မိမွာပဲ”

ယမင္း က ေနာက္သလို ခပ္ေထ့ေထ့ေလး ေျပာလိုက္ ၿပီး ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ကမ္းေပးေသာ ဝိုင္ခြက္ကို ယူကာ တငုံစုပ္ေသာက္လိုက္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက လည္း ယမင္း ဝိုင္စုပ္ေသာက္ေနခ်ိန္မွာ ႏွိပ္ေပးေနတာကို ခနရပ္လိုက္သည္။

“ရၿပီ ကိုေက်ာ္မင္းသန္း ဆက္ႏွိပ္ေတာ့”

ယမင္းက ဝိုင္ခြက္ကို သူ႔ေရွ႕က စားပြဲေပၚလွမ္းတင္လိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလး ေတြက သူ႔ပုခုံးေပၚ ေရာက္လာတာႏွင့္ ယမင္းက အသက္ျပင္းျပင္းေလး တခ်က္ရွိုက္လိုက္မိသည္။

“ အခ်စ္ ေတာ္ေတာ္ေလး အေညႇာင္းေျပသြားလား”

ယမင္း တေယာက္ သူ႔ကာမဆႏၵေတြ ေသြးေၾကာထဲမွာ စတင္နိုးႂကြေနၿပီ ဆိုတာကိုေတာ့ ဝန္ခံဖို႔ မရဲ ျဖစ္ေနသည္။ သူ႔ကို လွမ္းေမးလိုက္ေသာ သူ႔ေယာက္်ား ရဲ့ အျပဳံးထဲမွာ သူသိပါသည္ဆိုသည့္ အရိပ္အေရာင္ ကို ေတြ႕ေနရသည္။ ေနာက္ၿပီး ကန႔္ကြက္လိုသည့္ ပုံလည္း မေတြ႕ရေျခ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း မခံခ်င္စိတ္က ယမင္းကို အဆင့္တိုးစမ္းသပ္ဖို႔ နိုးဆြလိုက္သည္။

“အင္း ေတာ္ေတာ္ေလး ေကာင္းတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဒီ အက်ႌပုခုံးသိုင္းႀကိဳးေတြက နည္းနည္းရႈတ္ေနသလိုပဲ”

ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ား မ်က္လုံးေတြကို ေတ့ေတ့ဆိုင္ဆိုင္ ၾကည့္လိုက္ရင္းက သူ႔ဘေလာ့စ္ပုခုံးသိုင္းႀကိဳးေတြကို လက္ေမာင္းေတြေပၚကို ဆြဲခ်လိုက္သည္။အက်ႌ က လက္ေမာင္းေပၚက်သြားသည္ႏွင့္ အတူ ရင္ညႊန႔္ေနရာက ပါ ယမင္း၏ ဘရာဇီယာ အေပၚပိုင္း ပါ ေပၚလာေလသည္။ ယမင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲ့ က်ပ္ျပားဝိုင္းသာသာ နီညိဳေရာင္ နို႔ခံ အဝိုင္းေလး တပိုင္းတစပင္ ေပၚေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ယမင္း အခု ဝတ္ထားသည့္ ဘရာကလည္း သူ႔ရင္ႏွစ္မႊာကို အရမ္း အေပၚသို႔ တြန္းတင္ေပးထားသည့္အမ်ိဳးအစားမ်ိဳး၊ ျဖစ္ၿပီး သူေနာက္ပိုင္းဝတ္ေနသည့္ ဆိုက္ထက္ အနည္းငယ္ေသးေသာ ဘရာလည္းျဖစ္ေပသည္။ သူအခု မွ ဒီဘရာကို ဝတ္မိတာ နည္းနည္း ေနာင္တ ရသလိုျဖစ္သြားမိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အခုလို နည္းနည္းေလး ျပလိုက္ရတာက စိတ္လႈပ္ရွားမႈကို ပိုေပးသျဖင့္ ဒီတိုင္းေလး ပဲ ထားလိုက္ေတာ့သည္။

ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ လက္ဖဝါးတခု လုံးက အခုေတာ့ ယမင္း ပုခုံးသား ေပၚမွာ တိုက္ရိုက္ပြတ္သတ္လႈပ္ရွား ေနေလၿပီ။ ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းလက္ဖဝါး ေတြရဲ့ ပြတ္သတ္ေပးေနတာကို ဇိမ္ခံေနရင္းက သူ႔ေယာက္်ားကို မ်က္ခုံးပင့္ၿပီးၾကည့္လိုက္သည္။ သူ႔မိန္းမ တေယာက္လုံး ဘရာဇီယာေပၚသည့္အထိ အက်ႌကို ဆြဲခ်ထားၿပီး တျခားေယာက္်ား တေယာက္ ရဲ့ ပြတ္သတ္မႈကို ခံေနတာကို သေဘာမက်သည့္ အရိပ္အေယာင္ မရွိဘူးလား။ သူခုနတုန္းက ေျပာတဲ့ ဝန္တိုတာေတြ သိပ္မရွိေတာ့ဘူးဆိုတာတကယ္လား၊ ဒါမွ မဟုတ္ သူ႔ေယာက္်ားက သူအကဲခပ္တတ္တာထက္ကို ပိုဟန္ေဆာင္ေကာင္းေနတာလား။

“ကိုကို မီးဖိုထဲက လက္က်န္ေတြ ျပန္သြားမရွင္းေသးဘူးလား”

ယမင္း တေယာက္ သူ႔ေယာက္်ားရဲ့ တည္ၿငိမ္ေနမႈကို စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။

“အင္း ဟုတ္သားပဲ သြားအုန္းမွ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ မီးဖိုေခ်ာင္ဖက္ကို လွည့္ထြက္သြားတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာပဲ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚမွာ နည္းနည္းေလး အန္းတမ္းတမ္း ျဖစ္ေနတဲ့ အရိပ္ေယာင္ေလးေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူစၿပီး ပြင့္ထြက္ေတာ့မွာလား၊ အရႈံးေပးေတာ့မွာလား။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ ယမင္း တို႔ အနားမွာ ရွိေနတာနဲ႔ တျခားအခန္းမွာ ရွိေနတာကေရာ ဘာထူးသြားလဲ။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ယမင္းကို သူ႔မျမင္ကြယ္ရာမွာ ဆိုရင္ မယုံရဘူးလို႔ သံသယရွိေနတာလား။ ဒါဆိုရင္လည္း ဘာလို႔ ေက်ာ္မင္းသန္းကို သူေရခ်ိဳးခန္းထဲ ရွိေနတုန္း ဘာလို႔ ဝိုင္အေပးခိုင္းရတာလဲ။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို စစ္တုရင္ ထဲက နယ္႐ုပ္ေလးလို အသုံးခ် ၿပီး ယမင္းကို ကစားေနတာလား။

ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြက ယမင္းရဲ့ ပုခုံးေပၚကေန ယမင္းရဲ့ ရင္ညႊန႔္ေပၚကို ေရာက္လာတာကို သတိထားမိေတာ့ ယမင္းရဲ့ အေတြးေတြ အကုန္လုံးရပ္သြားခဲ့ရသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ေတြက ယမင္းရဲ့ ရင္ညႊန႔္အရိုးေနရာက ကေန ေအာက္ကို တလက္မခ်င္းဆင္းလာခဲ့သည္။ ယမင္းရဲ့ ရင္သားေျမႇာင္းမတိုင္မွီ၊ ေရႊရင္ မို႔မို႔ အရင္းနားသို႔ ပင္ေရာက္လာေလၿပီ။ ထိုနားေရာက္မွ ႐ုတ္တရက္ ရပ္သြားၿပီး အေပၚပိုင္း ရင္ညႊန႔္ ေနရာသို႔ ျပန္တက္သြားျပန္ေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း တေယာက္ ယမင္းကိုလည္း တမင္စေနသလား ဟုေတြးေနမိသည္။ သူတကယ္လို႔ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ေအာက္ဖက္ကို ဆင္းလာၿပီး ယမင္းရဲ့ ေရႊရင္မို႔မို႔ေပၚကို ေရာက္လာရင္ေတာင္၊ အခုအခ်ိန္မွာ ယမင္း တားမိမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ သူ႔ေယာက္်ားကေရာ ခြင့္ျပဳလိမ့္မယ္ ထင္သလား။

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ သူ႔အေၾကာင္းယမင္း ေတြးေနတာကိုပဲ အာ႐ုံရလို႔လားမသိ၊ ဧည့္ခန္းသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာျပန္ပါသည္။ ယမင္း ထိုင္ေနေသာ ကြတ္ျပစ္ဆိုဖာႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က ဆိုဖာတခုမွာ ထိုင္ရင္း သူ႔လက္ထဲက ဝိုင္ခြက္ကို ေျမႇာက္ျပရင္း ခ်ီးယား လုပ္လိုက္သည္။ ယမင္းက လည္း သူ႔ဝိုင္ခြက္ကို လွမ္းယူလိုက္ေတာ့ သူ႔လက္ေမာင္းမွာ က်ေနတဲ့ ဘေလာက္စ္အက်ႌ က လက္ကို တုတ္ထားသလို ျဖစ္ေနသလို ျဖစ္ေနေလသည္။ ယမင္းက ပုခုံးေပၚျပန္တင္ဖို႔ေတာ့ လုံးဝကို စိတ္ကူးထဲ မထည့္ေတာ့ၿပီမို႔ လက္ေမာင္းေပၚမွ တခါထဲ ခၽြတ္ျပစ္လိုက္သည္။ ယမင္းက ဘာမွ မျဖစ္သလိုပင္ သူ႔ဘေလာက္စ္ အက်ီကို ခါးအထိကို ဆြဲခ်ျပစ္လိုက္ေတာ့သည္။

“ ကိုကို ဒီလိုခၽြတ္ထားရင္လည္း ျဖစ္တယ္မဟုတ္လား “

ယမင္းက ဝိုင္ခြက္ကို လွမ္းယူလိုက္ရင္းက သူ႔ေယာက္်ားကို လွမ္းေမးလိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ျပဳံးရင္းက ေခါင္းကို အသာယမ္းျပလိုက္သည္။

“ အိုဘာျဖစ္သြားမွာမို႔လဲ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ယမင္းကို အားေပးလိုက္ရင္းက ပိုၿပီး ရဲသြားေစရင္ ထိုင္ေနရာက ထကာ လင္းထိန္ေနေသာ မီးမ်ားကို မွိတ္လိုက္ၿပီး မီးမွိန္မွိန္ေလးသာ ခ်န္ထားလိုက္သည္။

“ကိုကိုက ယမင္းကို သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္ေစခ်င္တာပါပဲ”

အခုေတာ့ ယမင္းတေယာက္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ကို ဟန္ေဆာင္ၿပီး ခပ္တည္တည္ေနသည္လို႔ ေျပာဖို႔ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ပါ။ ယမင္းကိုယ္တိုင္လည္း သာယာေနမိၿပီျဖစ္သည္။ သူ႔ေယာက္်ား ရဲ့ ဘယ္ေလာက္ထိ မနာလိုမျဖစ္ဘူး ဆိုတဲ့ လစ္မစ္ ကို စမ္းဖို႔ ဆိုတာ ဒီထက္ပို ၿပီး ပိုမွ ရေတာ့မည္ဆိုတာကို သူသေဘာေပါက္ လာသည္။ အခုလို သူ႔ရမက္ဆႏၵေတြ ႂကြေနသည့္အခ်ိန္မွာေတာ့၊ လစ္မစ္ စမ္းဖို႔ကိုလည္း သူဝန္မေလးေတာ့ပါ။

“ကဲ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းၾကားတယ္မဟုတ္လား”

ယမင္းက သူ႔ကိုယ္ေလးကို အေနာက္အသာေလးကိုင္းၿပီး၊ သူ႔ကိုယ္အေပၚပိုင္းမွာ ဘရာေလး တခုပဲ က်န္တဲ့တာက ဘာမွ မထူးဆန္းသလို လုပ္ၿပီး ေက်ာ္မင္းသန္းကို လွမ္းေျပာလိုက္သည္။

“ ဆက္ႏွိပ္ေပးေလ”

ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ေတြက ယမင္းရဲ့ ရင္ညႊန႔္ေပၚကို ျပန္ေရာက္လာခဲ့ေတာ့သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ ေရွ႕တည့္တည့္မွာ ရွိေနတာက ေက်ာ္မင္းသန္းကို ရဲေဆးထိုးေပးေနသလိုပဲ၊ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ ဘာမွ မေျပာေသးသ၍ ေက်ာ္မင္းသန္း က နယ္ခ်ဲ႕ ၿပီး လက္ကစားလို႔ရေနတာမဟုတ္လား။ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ေတြက ေရႊရင္မို႔မို႔ ရဲ့ အနား ေတာင္ကုန္းေအာက္ေျခနားထိ ေရာက္လာေနေလၿပီ။ ယမင္းရဲ့ ရမက္ဆႏၵတက္ႂကြမႈေၾကာင့္ အသက္ရႈျပင္းၿပီး မို႔ေမာက္လာတဲ့ ေရႊရင္အစုံကလည္း ဘယ္လိုမွ လိမ္လို႔မရနိုင္ဘူး မဟုတ္လား၊ ယမင္းရဲ့ အေနာက္မွာရပ္ေနတဲ့ ေက်ာ္မင္းသန္း အတြက္က လည္း အရမ္းကို ၾကည့္လို႔ ေကာင္းတဲ့ ျမင္ကြင္းကို ေတြ႕ေနရတယ္မဟုတ္လား။ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္လႈပ္ရွားမႈေတြ ေၾကာင့္ မၾကာခင္မွာပဲ ယမင္းရဲ့ နို႔သီးေခါင္းေတြ ဘရာဇီယာထဲက ထြက္လာေတာ့မယ္ဆိုတာ ယုံမွားစရာမရွိပါဘူး။ ယမင္းရဲ့ ေယာက္်ားကလည္း ယမင္းရဲ့ ေရႊရင္အစုံကို ေရွ႕တည့္တည့္ကေန ၾကည့္ေနတာမို႔ ယမင္းရဲ့ ပုခုံးသိုင္းႀကိဳးမပါတဲ့ ဘရာက တျဖည္းျဖည္း ေအာက္ေလၽွာက်လာတာ သူသတိထားမိမွာပါ။ ဒါေတာင္မွ သူက ဘာမွကို ဝင္ေျပာဖို႔ အစီစဥ္ရွိပုံမရ၊ ဘာေတြ ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာကိုပဲ စိတ္ဝင္တစားၾကည့္ေနပါသည္။ ယမင္း တေယာက္ သူ႔နို႔သီးေခါင္းေတြ ဘရာဇီယာေအာက္က ေနေပၚလာေတာ့မွာ ကိုေတြးၿပီး စိတ္လည္းလႈပ္ရွား အသက္ရႈလည္း ျမန္လာ ခဲ့ပါသည္။

ယမင္းရဲ့ နို႔သီးေခါင္းေတြ ဘရာဇီယာေအာက္ကေန ထြက္မလာခင္ေလးမွာပဲ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ေတြက ရပ္သြားေတာ့ ယမင္း တေယာက္ နည္းနည္း စိတ္ပ်က္သြားပါတယ္။ ေက်ာ္မင္းသန္း က အေျခအေနကို သိပ္မေသျခာဘူး ျဖစ္ေနဟန္တူပါသည္။ သူစည္းေက်ာ္သြားမွာလား ဆိုတာကို စိတ္ပူေနတာလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ယမင္း အဖို႔လည္း တကယ္ေတာ့ မေသျခာပါဘူး၊ သူ႔ေယာက္်ား ၾကည့္ရတာကလည္း သူ႔သူငယ္ခ်င္းရဲ့ လက္ေတြက ရပ္သြားတာကို စိတ္သက္သာရသြားတဲ့ ပုံပဲလား၊ သူ႔ေယာက္်ားရဲ့ လစ္မစ္က ဘယ္အထိလည္း ဆိုတာကို သူသိခ်င္ခ်င္ရင္ေတာ့ ထပ္တိုးစမ္းရအုန္းမယ္ ဆိုတာ ယမင္း သေဘာေပါက္သည္။

“အင္း ေကာင္းလိုက္တာ အရမ္းကို စိတ္လည္း ေပါ့ပါးသြားတယ္၊ ဒီည ယမင္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အျပင္မထြက္မိတာေတာင္ ခပ္ေကာင္းေကာင္းပဲ”

“ခ်စ္ေလး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ကလပ္သြား ကတာထက္ ပိုေကာင္းတယ္မဟုတ္လား”

“ကလပ္မွာ သြားက တာလည္း ေကာင္းပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အခုဟာကေတာ့ ပိုၿပီး စိတ္အပန္းေျပသလိုပဲ”

“ မယမင္း စိတ္အပန္းေျပတယ္ ဆိုလို႔ က်ေနာ္ ဝမ္းသာပါတယ္ဗ်ာ”

ေက်ာ္မင္းသန္းက ထိုင္ခုံတခုမွာ ဝင္ထိုင္ရင္း ဝိုင္ကို နည္းနည္းစုပ္ေသာက္လိုက္ကာ ေျပာလိုက္ေလသည္။ ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္း မ်က္လုံးေတြ သူ႔ေရႊရင္အစုံေပၚက မလြဲနိုင္ေသးတာကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေနလိုက္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက စကားဆက္လိုက္သည္။

“မယမင္း က ကတာကို ႀကိဳက္တာလား”

ေက်ာ္မင္းသန္းက စကားလမ္းေၾကာင္းေျပာင္းဖို႔ ႀကိဳးစားျခင္းလို႔ ယမင္းထင္မိသည္။ သို႔ရာတြင္ သူ႔ေမးခြန္းက ေယာက္်ားတေယာက္က မိန္းခေလးတေယာက္ကို စကားစေျပာရာတြင္ မိန္းခေလး အေပၚစိတ္ဝင္တစားရွိသလိုလို ဟန္ျပေသာ စကားေလသံေပါက္ေနေလသည္။

“ဒီေလာက္ႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းကေရာ”

“အိုး က်ေနာ္ကေတာ့ အကသမားမဟုတ္ပါဘူး၊ အထူးသျဖင့္ ခုတေလာကေပါ့။ ခ်ိဳမာ က ကတာကို လုံးဝ မႀကိဳက္ဘူး ဆိုေတာ့ မကျဖစ္တာ။ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ထြက္ၿပီး ကလပ္သြားကရမွာေတာ့ စိတ္မပါဘူးေလ”

“အို အခု ကိုေက်ာ္မင္းသန္းမွာ ခ်ိဳမာ မွ မရွိေတာ့တာ၊ ဘာမွ စိတ္ေႏွာက္ယွက္ျဖစ္စာမရွိေတာ့ဘူး၊ ယမင္း ေယာက္်ားကလည္း ယမင္း တျခားေယာက္်ားနဲ႔ ကတာတို႔ ဘာတို႔လည္း စိတ္မရွိဘူး ဆိုေတာ့ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ ေျခကြက္ေတြ ယမင္းနဲ႔ ျပန္ေႏြးေလ့က်င့္လို႔ ရတာေပါ့။ ကိုကို ကလို႔ေကာင္းမဲ့ သီခ်င္းေလး ဖြင့္ေပးပါလား”

ယမင္း က သူ႔ေယာက္်ား ဘယ္လို တုန႔္ျပန္မယ္ဆိုတာေတာင္ ေစာင့္မၾကည့္ေတာ့ဘူး၊ သူ႔အေျပာနဲ႔သူ ဆိုေတာ့ ဒီကိစၥကို ကန႔္ကြက္စရာလည္း အေၾကာင္းမျမင္ဘူး ဆိုေတာ့ သူခြင့္လြတ္ရမွာပဲမဟုတ္လား။ ယမင္းက မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ၿပီး သူ႔ဘေလာ့စ္ေတြကို ျပန္မတင္ဖို႔လုပ္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔ေယာက္်ားက ကန႔္ကြက္လိုက္သံၾကားလိုက္ရသည္။

“ခ်စ္က ခုမွ ရွက္လာလို႔လားကြ”

ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ယမင္းကို အခု စိမ္ေခၚေနတာလား။

“ဟင့္အင္း၊ အင္း ဟုတ္သားပဲ ကိုကိုက ကိုကို႔မိန္းမ ဘရာဇီယာေလး တခုထဲနဲ႔ ကေနတာကို စိတ္မရွိဘူး မဟုတ္လား”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ခပ္ျပဳံးျပဳံးပင္ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ၿပီး သူ႔ဖုံးကို ထုတ္လိုက္ကာ သီခ်င္းတပုဒ္ကို စမ္းဖြင့္လိုက္သည္။ ဧည့္ခန္းတြင္း ဘလူးတု စပီကာေတြမွ ခပ္ေဟာ့ေဟာ့ ဒန႔္ျမဴးဇစ္ ေလးတခု ထြက္လာခဲ့သည္။ ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းကို လက္ဆန႔္တန္းကာ ေခၚလိုက္သည္။

“ ကဲ ကိုေက်ာ္မင္းသန္း လုပ္စမ္းပါအုန္း၊ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ ကကြက္ေလးေတြ နည္းနည္း ေလာက္ျပပါအုန္း”

ေက်ာ္မင္းသန္းက နည္းနည္းေတာ့ တြန႔္ဆုတ္ေနေသးသည္။ သို႔ေပမဲ့ ခနေလးပါ။ မၾကာခင္မွာပင္ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ စည္းခ်က္ညီညီ ကခုန္ေနၾကေလေတာ့သည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္က တေယာက္ကို တေယာက္ပင္မထိ ၾကပါ။ တခါတ႐ုံ လက္ကို လွမ္းကိုင္ၿပီး တပတ္လွည့္ေပးတာတို႔ စသည္ေလာက္တာ လုပ္ၾက ပါသည္။ ၾကာလာသည္ႏွင့္အမၽွ ယမင္းမွာ ျမဴးဇစ္ေပၚမွာ စ်န္ဝင္လာၿပီး သူ႔ကိုယ္လုံးေလး တကိုယ္လုံးကို တြန႔္လိမ္ခါယမ္းကာ ကေနမိေတာ့သည္။ သူ႔ကိုယ္လုံးေလး လိမ္ခါလႈပ္ယမ္းမႈေၾကာင့္ သူ႔ဘရာဇီယာ မွာ ေလၽွာက်သြားၿပီး နို႔တလုံးမွာ ခုန္ထြက္လာေတာ့သည္။

“အို႔”

ယမင္းက ကမန္းကတမ္း ဘရာဇီယာကို ဆြဲတင္ကာ သူ႔ ရင္သားေတြကို ဆြဲဖုံးလိုက္ေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုသို႔ကေနမႈက ေၾကာင့္ ဘရာဇီယာကလည္း ခနခန ေလၽွာက်ေနရာ ယမင္းက တခစ္ခစ္ ရီေနမိသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း မ်က္လုံးမ်ားကလည္း ယမင္း ရင္သား အစုံမွ လြဲဖယ္၍ မရနိုင္ေတာ့ေပ၊ ဘယ္ေတာ့ ဘရာေလၽွာက်အုန္းမလဲ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ ေစာင့္ၾကည့္ေနမိေလသည္။ ယမင္း အဖို႔လည္း ၾကက္သည္းကေလး မ်ား ပင္ထလာေအာင္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈျဖစ္ရေလသည္။ နည္းနည္းၾကာေတာ့ ပိုလည္း ရဲလာခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေနာက္တခါ ဘရာေလၽွာက်လၽွင္ ျပန္မတင္သည့္အခါ အခ်ိန္ဆြဲၿပီးလုပ္လို႔ရေအာင္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေျမႇာက္၍ ကေနေလသည္။ ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို ေက်ာေပးကာ ကေနျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း၊ တခ်က္တခ်က္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ဘက္သို႔ လွည့္ကာ သူဘယ္လို အေျခအေနျဖစ္ေနသည္ကို သိေအာင္ျပေလသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ၾကည့္ရသည္မွာလည္း သူ႔မိန္းမ ဘရာကို ဆြဲဆြဲတင္ေနရသည္ကို ရီခ်င္သလိုလို မ်က္ႏွာျဖင့္ ၾကည့္ရင္း သူ႔ဝိုင္ခြက္ထဲမွ ဝိုင္ကို သာ စုပ္ေသာက္ေနေလသည္။

သီခ်င္းတပုဒ္ဆုံးသြားေတာ့ ယမင္းတေယာက္ တခစ္ခစ္ႏွင့္ သေဘာက်စြာ ရီေမာမိေလသည္။

“ ကဲ ယမင္း အျပင္ထြက္ၿပီး ကလပ္ေတြမွာ သြားကရင္ အဲလို ျဖစ္ေနမယ္လို႔ ကိုကိုက ထင္သလား”

“မထင္ပါဘူး အခ်စ္ရယ္။ ဒါေပမဲ့ ……”

“ဒါေပမဲ့ ကိုကို စိတ္မရွိပါဘူး ေပါ့ဟုတ္လား၊”

ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို စကားျဖတ္ကာေျပာလိုက္သည္။

“အဲဒါအျပင္၊ အခု ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ယမင္း ဆက္ကေနရင္လည္း စိတ္မရွိ သဝန္မတိုဘူး မဟုတ္လား”

“ဒါေပါ့ အခ်စ္ရဲ့၊ အခ်စ္သာ စိတ္ခ်မ္းသာမယ္ ေပ်ာ္မယ္ဆိုရင္ ဘာဘဲလုပ္လုပ္”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ျပန္ေျဖလိုက္ရင္း သူ႔ဖုံးေပၚမွ သီခ်င္းကို ေျပာင္းလိုက္သည္။ ဒီတခါေတာ့ သီခ်င္းအေႏွး၊ စလိုးဒန႔္စ္ တီးလုံး။

“ၾကည့္ရတာေတာ့ ဒီေဂ် က မု ေျပာင္းသြားၿပီထင္တယ္”

ယမင္းက ေျပာေျပာဆိုဆို ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ ပုခုံးကို လွမ္းတြယ္လိုက္ၿပီး ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ ရင္ခြင္ထဲ ဝင္လိုက္သည္။ သူ႔ေယာက္်ားက သူ႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ကိုယ္ခႏၵာအထိအေတြ႕အထိကို စိမ္ေခၚေနမွေတာ့ သူက ဘာလို႔ ဘြာခတ္ေနရမွာလဲ။ေက်ာ္မင္းသန္းက သူ႔လက္ေတြကို ဘယ္နားထားရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္၊ ကံအားေလၽွာ္စြာ၊ ယမင္းရဲ့ တင္ပါးအထက္ခါးေပၚမွာ က်ေနတဲ့ ဘေလာက္စ္အသားေပၚမွာ ကိုင္ထားလိုက္ပါသည္။ ယမင္းကေတာ့ အဲလို ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ ရိုးသားပုံျပေနတာကို ခြင့္မလႊတ္နိုင္ေတာ့ေပ၊ သူက သူ႔ေယာက္်ားရဲ့ လစ္မစ္ အဆုံးစြန္ကို စမ္းမယ္လို႔ စိတ္ဆုံးျဖတ္ထားၿပီးၿပီ မဟုတ္လား။ ေနာက္တဆင့္ထပ္တိုးရေပမည္။

“ေနအုန္း အဲဒီဘေလာ့က္စ္ ႀကီးက ရႈတ္ေနတယ္”

ယမင္းက ေျပာလည္းေျပာ လက္ကလည္း သူ႔ဘေလာ့စ္အက်ႌကို ခါးေအာက္ သူ႔တင္ပါးမ်ားမွာ တြန္းခ်ျပစ္လိုက္ေလသည္။ အခုေတာ့ သူဝတ္ထားသည့္ ဘေလာက္စ္ဒရက္စ္ အက်ႌမွာ ၾကမ္းေပၚမွာ ပုံသြားသျဖင့္ အေပၚပိုင္း ဘရာဇီယာ ေအာက္မွာေတာ့ ဖင္ၾကားညႇပ္ေဘာင္းဘီ အျဖဴတထည္ တို႔သာ က်န္ခဲ့ေတာ့သည္။ ေနာက္ ေက်ာ္မင္းသန္း လည္ဂုတ္ကို ျပန္လည္တြဲခိုကာ ျပန္ကေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းအတြက္က လည္း ေရြးစရာလမ္းမရွိေတာ့ အဝတ္မဲ့ေနေသာ ယမင္း၏ခါးေလးကို လွမ္းကိုင္ကာ ဆက္ကေနရေလေတာ့သည္။ ယမင္းက သူ႔တင္ပါး ဝိုင္းဝိုင္းႀကီးမ်ားကို လႈပ္ခါၿပီးက ေနသျဖင့္ ေက်ာ္မင္းသန္း လက္ဖဝါးေတြက သူ႔အသားျပင္ေပၚမွာ ပြတ္သတ္ေနသလို ျဖစ္ေနသည္။ ထို႔အျပင္သူ႔ေယာက္်ား ကို ေက်ာေပးကာ ကေနျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ သူ႔ဖင္ၾကားညႇပ္ေဘာင္းဘီႏွင္း တင္ပဆုံသားႀကီးမ်ားက လည္း သူ႔ေယာက္်ားကို မ်က္ေစ့အရသာ ခံဖို႔ ျပေနသလို ျဖစ္ေနေလသည္။

ယမင္း မွာ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ ဘရာတခု၊ ပင္တီတခု၊ ႏွင့္ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္သာ ဝတ္ထားၿပီး ၊ အခန္းထဲရွိ က်န္ေယာက္်ားသား ႏွစ္ေယာက္မွာ အဝတ္အစားအျပည့္အစုံႏွင့္ ျဖစ္ေနေလရာ၊ တမ်ိဳးေတာ့ ျဖစ္ေနေလသည္။

“ကိုေက်ာ္မင္းသန္း ကိုေက်ာ္မင္းသန္းလက္ေတြက အၿငိမ္မေနလည္း ယမင္း ေယာက္်ားက ဝန္မတိုတတ္ဘူးေနာ္ စိတ္မပူနဲ႔”

ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းကို တိုးတိုးေလး ေျပာသလိုႏွင့္ သူ႔ေယာက္်ား ၾကားေလာက္သည့္အသံႏွင့္ေျပာလိုက္သည္။ ေနာက္သူ႔ေယာက္်ားကိုပင္လွည့္မၾကည့္ေတာ့ပဲ။

“ဟုတ္တယ္မလား ကိုကို ေနာ္”

ဟုဆက္ေျပာလိုက္ေလသည္။

“အိုး ငါ့အတြက္ေၾကာင့္ေတာ့ ဘာမွ စိတ္မပူနဲ႔ ေဟ့ေကာင္၊ ငါ့မိန္းမ ဘယ္ေလာက္အထိ ခြင့္ျပဳမယ္ဆိုတာကို ပဲ မင္းစိတ္ပူကြ”

ၾကည့္၊ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ယမင္းကို ဒီထက္ ေနာက္တဆင့္ပိုတက္ ခ်င္လာေအာင္ ဆြေပးလိုက္သလိုပဲ။ ယမင္းက ေနာက္ျပန္ဆုတ္ေတာ့မည္မဟုတ္ေၾကာင္းကို၊ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ အေနနဲ႔ ဒီေလာက္ဆို သိသင့္ေနၿပီ။ အထူးသျဖင့္ ယခုအခ်ိန္မွာ ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ ဂ႐ုစိုက္ခံရမႈအေပၚမွာ ယမင္း ဘယ္ေလာက္ၾကည္ႏူးေနတယ္ ဆိုတာ အသိသာႀကီးေပၚလြင္ေနသည္မဟုတ္ပါလား။ သူ႔ေယာက္်ား ကလည္း နည္းနည္းေလးမွ သဝန္တိုသည့္ပုံ ကို မျပ၊ ယခုေတာ့ သူ႔ အျပဳအမူေတြက ယမင္းႏွင့္ အျငင္းအခုန္ျဖစ္တုန္းက သူအမွန္တိုင္း ေျပာခဲ့သည္ ဆိုတာကို သက္ေသၿပ မႈသက္သက္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ဆိုတာ ထင္ရွားလာခဲ့ၿပီ။သို႔ေပမဲ့ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က သူ႔ကို လုံးဝ တားဆီးမဲ့ အရိပ္အေယာင္မျပမွ ေတာ့ ယမင္း ကေရာ ဘာလို႔ ေနာက္တြန႔္ေနရေတာ့မွာလဲ။

“အို ယမင္း က ေအးေဆးပါ..အခုေတာင္ ယမင္းက ကိုယ့္အက်ႌတခုလုံး ခၽြတ္ထားေပးၿပီပဲ၊ ကိုေက်ာ္မင္းသန္း လက္ေတြက နည္းနည္း လႈပ္ရွားေပးမွ တရားမွာေပါ့ေလ၊ ဟုတ္ပလား”

ေက်ာ္မင္းသန္းက သူ႔လက္ဖဝါးေတြကို ယမင္း ရဲ့ ေက်ာျပင္မွာ အထက္ေအာက္ လႈပ္ရွားပြတ္သပ္ ေပးစ ျပဳလာပါသည္။ သူ႔လက္ဖဝါး အထိအေတြ႕က ယမင္း ကို တုန္ခါ သြားေစၿပီး၊ ဒီထက္ပိုလိုခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြလည္း ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ရပါသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ကေလးေတြက ယမင္းရဲ့ ပင္တီ အနားသတ္ေလးေတြကို ပြတ္ေဆာ့ကစားေနသည္။ ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းကို ျပဳံးျပၿပီး၊ လက္ေနာက္ျပန္ျဖင့္ ေက်ာ္မင္းသန္း လက္ေတြကို ဆြဲယူလိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ့ လုံးက်စ္ေနတဲ့ တင္သားေတြေပၚကို တိုက္ရိုက္ တင္ေပးလိုက္ေလသည္။ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ဖဝါး ေတြႏွင့္ သူ႔ေယာက္်ားရဲ့ မ်က္လုံးအစုံ ကအာ႐ုံ စိုက္ေနတဲ့ သူ႔တင္ပါးေတြကို ယမင္းက စက္ဝိုင္းလို လႈပ္ရွား ေပးလိုက္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း တေယာက္ အဲဒီေလာက္ေတာ့ တင္းမခံနိုင္ပါ၊ သူ႔လက္ဖဝါးႀကီး ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အိစက္ေနေသာ ယမင္း တင္သားႏွစ္ဖက္ကို အားရပါးရ ဆုပ္ႏွယ္ေပးေနမိေတာ့သည္။ ေနာက္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ရဲတင္းလာၿပီးေတာ့ ယမင္း တင္ပါးႀကီးေတြ လို စက္ဝိုင္းပုံ ဆုပ္ႏွယ္လွိမ့္လူး ေဆာ့ကစားေနၿပီး အသက္ရႈသံလည္း ျပင္းထန္လာေတာ့သည္။
Report to moderator
Thank You
For this post, 111 members gave a thank you!
Offline ယိမ္းႏြဲ႕ပါး
စာေရးသူ
*
Join Date: Oct 2013
Thank You
-Given: 72
-Receive: 4455
Posts: 57
View Profile Email Personal Message (Offline)

Re: လစ္မစ္ - ယိမ္းႏြဲ႕ပါး ....ကလိသည္။
« Reply #6 on: November 14, 2015, 10:54:01 PM »
သူ႔ေယာက္်ား ဘယ္လို မ်ားေနမလဲ သိခ်င္တာႏွင့္ ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ားထိုင္ေနတဲ့ဘက္ကို မ်က္ႏွာလွည့္ၿပီး ေက်ာ္မင္းသန္း ဘက္ကို သူ႔တင္ပါးႀကီးမ်ား ေကာ့ရင္း လႈပ္ရွားေပးေနလိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ပါးစပ္ေလး အေဟာင္းသားျဖင့္ ယမင္းကို ၾကည့္ေနေလသည္။ သူ႔ဝိုင္ခြက္ကို လက္က ကိုင္ထားရင္းက သူ႔ေရွ႕က ယမင္းတို႔ အတြဲကို စိတ္ဝင္တစားၾကည့္ေနသည္ကိုသာ ေတြ႕ရေလသည္။

“ခုထိ သဝန္မတိုေသးဘူးလား”

ယမင္းက ေအာက္ႏူတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ကာ ေမးလိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ျမင္ကြင္းကို မ်က္ေတာင္မခတ္ ၾကည့္ေနရင္းက ေခါင္းကိုသာ အသာယမ္းျပေလသည္။

ေက်ာ္မင္းသန္းက သူ႔ေပါင္ခြဆုံျဖင့္ ယမင္း ဖင္ႀကီးကို ေထာက္ပြတ္ေပးေနရင္းက သူ႔လက္ေတြက ယမင္း ေရွ႕ပိုင္းကို နယ္ကၽြံလာၾကသည္။လက္တဖက္က ယမင္းရဲ့ ဗိုက္သားေလးကို ပြတ္သတ္ေနရင္းက တဖက္က တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ အေပၚတက္လာၿပီး ဘရာဇီယာ ေအာက္အနားေလးကို ပြတ္သတ္ေပးေနေလသည္။ ယမင္း ႏွင့္ ေက်ာ္မင္းသန္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး၊ တီးလုံး ရဲ့ စည္းဝါးႏွင့္အညီ လႈပ္ရွားတြန႔္လိန္ကာ ကေနၾကသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း လက္က ယမင္း ဘရာဇီယာ အနားေစာင္းေလး ေတြ ကေန ေအာက္ကို ျပန္ဆင္းသြားကာ ယမင္းရဲ့ ေပါင္တန္တို႔ကို ပြတ္သတ္ေပးေနျပန္သည္။ ယမင္းက သူ႔ဖင္ႀကီးကို အေနာက္ဖက္သို႔ ေကာ့ေပးရင္း လႈပ္ရွားေပးလိုက္ရာ ေက်ာ္မင္းသန္းတေယာက္ စိတ္ႂကြေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း မာေၾကာေၾကာ ပူေႏြးေႏြး အထိအေတြ႕က သက္ေသျပေနတာကို ခံစားသိေနရေလသည္။ ယမင္း ရဲ့ စိတ္ထဲမွာ ထိန္းမနိုင္ သိမ္းမရ လက္မလြန္ခင္ဒီမၽွနဲ႔ ရပ္လိုက္ၾကရင္ ေကာင္းမလားဟု ျဖတ္ကနဲ အေတြး ဝင္မိေသာ္လည္း၊ သူ႔ရဲ့ အေသြးအသား ဆႏၵေတြက ပိုအားေကာင္းေနေနသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ မာေတာင္ေနသည့္ အေကာင္ႀကီးကို ယမင္း ဖင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲ ပြတ္သတ္ေပးေနသည့္အရသာကိုလည္း ယမင္း က ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေနေလသည္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ သူ႔ကိုယ္သူ အရမ္းကို မိန္းမ ပ်က္ႏွင့္တူၿပီး၊ မဟုတ္တာကို လုပ္ေနသလို ျဖစ္ေနရၿပီး အျပစ္ရွိသည္ဟုလည္း မခံစားရေျခ၊ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ သူ႔ေယာက္်ားတေယာက္လုံးက ေရွ႕တည့္တည့္မွာ ရွိၿပီး သူ႔ရဲ့ သေဘာတူညီခ်က္ကိုလည္း ရထားတာကိုး။

ေနာက္တႀကိမ္ ေက်ာ္မင္းသန္း လက္ဖဝါးေတြက သူ႔ဗိုက္သားေလးေတြကို ပြတ္ၿပီး အေပၚျပန္တက္လာကာ ဘရာဇီယာ အနားကို ေရာက္လာသည့္အခ်ိန္မွာေတာ့၊ ယမင္းက သူ႔လက္ေနာက္ျပန္ျဖင့္ ေက်ာ္မင္းသန္း လည္ကုတ္ကို လွမ္းဆြဲလိုက္ၿပီး သူ႔ေခါင္းကိုလည္း ေနာက္ျပစ္ကာ ေက်ာ္မင္းသန္းလည္ပင္းနားခို၍။

“ လုပ္ေလ”

ဟု တိုးတိုးေလး အားေပးလိုက္ေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း လက္ဖဝါးေတြက ဘရာေပၚမွ ပင္ ယမင္း ေရႊရင္ အစုံကို အုပ္ကိုင္ကာ ဖြဖြေလး ဆုပ္ႏွယ္လာေတာသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက ဘရာေပၚမွ သူ႔နို႔ေတြကို ကိုင္တာေတာင္မွ ယမင္းတေယာက္ နည္းနည္း ႏုံးခ်င္လာသည္။ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ ေနာက္လက္တဖက္က အေပၚဘက္ကို တက္လာၿပီး ဘရာက ပင့္တင္ေပးထားလို႔ အေပၚသို႔ မို႔ေမာက္ထေနတဲ့ နို႔အေပၚပိုင္းကို လာပြတ္ေလသည္။ ယမင္းတေယာက္ အရမ္းကို အသက္႐ူျမန္လာရသည္။ ဘာေတြ ျဖစ္ေနၿပီလဲ။ သူ႔ေယာက္်ားကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္ ၾကည့္ေနသည္၊ မ်က္လုံးေတြက စိတ္ဝင္တစားႏွင့္၊ ရပ္ခိုင္းမည့္အေျခအေနေတာ့မရွိ။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ သီခ်င္းက ဆုံးသြားသည္။

သုံးေယာက္စလုံး သီခ်င္းသံရပ္သြားေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့။ ဖုတ္ဝင္ေနရာက လန႔္နိုးသလိုျဖစ္ေနၾကသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ကလည္း အခုမွ သူ႔လက္ေတြက ဘယ္ေနရာေရာက္ေနသည္ဆိုတာကို သတိရသလိုျဖင့္ ယမင္း နို႔ေတြေပၚကေန ကမန္းကတမ္း ဖယ္လိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က လည္း ကမန္းကတန္း သူ႔ဖုံးကို ထုတ္ကာ ေနာက္သီခ်င္းတပုဒ္ကို ေရြးေနေလသည္။ ကိုယ္လုံးတီးနီးပါး ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔မိန္းမ နဲ႔ သူ႔မိန္းမကို ဖက္ၿပီး သမေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း တို႔ကို ေငးေမာၾကည့္ေနမိသျဖင့္ ေနာက္ဘာသီခ်င္း ဖြင့္မည္ဆိုတာကို စီစဥ္မထားမိခဲ့ေျခ။ ယခုမွ ကမန္းကတမ္း ဘယ္သီခ်င္းဖြင့္ရေကာင္းမလဲ ျပဴးတူးျပဲတဲ ရွာေနရေလသည္။

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ ေနာက္သီခ်င္းတပုဒ္မဖြင့္ရခင္မွာပဲ ေက်ာ္မင္းသန္း ေဘာင္းဘီေရွ႕အိပ္ထဲ ထည့္ထားေသာ ဆဲဖုံးက ထျမည္ေလသည္။ ယမင္း ဖင္ႀကီးမွာ တုံကနဲ ျဖစ္သြားသျဖင့္ တခစ္ခစ္ ပင္ရီမိေလသည္။

“ ကိုယ္ဖုံးခနေျပာလိုက္အုန္းမယ္ေနာ္”

ေက်ာ္မင္းသန္းက ဖုံးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ခြင့္ေတာင္းကာ အခန္းျပင္သို႔ ေလၽွာက္ထြက္သြားေလသည္။ ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းတေယာက္ သူ႔ပစၥည္းႀကီးေဘာင္းဘီေအာက္က ေဖာင္းထေနသည္ကို သူမ်ားမရိပ္မိေအာင္ ကုန္းကုန္း ကုန္းကုန္းႏွင့္ ေလၽွာက္ထြက္သြားတာကို သေဘာက်သျဖင့္ ျပဳံးၾကည့္ေနမိေလသည္။

“ကဲ”

ယမင္း က သူ႔ေယာက္်ားေရွ႕ ခုနက အႏွိပ္ခံခဲ့သည့္ ကြပ္ျပစ္ဆိုဖာ ေပၚထိုင္ခ်လိုက္ရင္း စကားဆက္ေျပာလိုက္ေလသည္။

“ခ်စ္ေလး ေတာ့ ကိုကို႔ ကို ဝန္ခံရေတာ့မယ္။ ကိုကို႔ ရဲ့ ပုံစံက တကယ့္ကို တည္ၿငိမ္ေနတာပဲ”

“ကိုေျပာသားပဲ အခ်စ္ကလဲ”

“ဟုတ္ပါတယ္ ကိုကိုေျပာပါတယ္၊ ကိုကိုက တကယ့္ကို ဘယ္လိုမွ မခံစားရဘူးေနာ္ ယမင္း တညေနလုံး ဒီေလာက္ ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ လုံးေထြးေနတာကို”

“ဟင့္အင္း၊ အဲလို ဂ႐ုစိုက္ခံရတာကို အခ်စ္ သေဘာက် ေပ်ာ္ရႊင္မယ္ ဆိုရင္ ကိုကိုကလည္း အခ်စ္အတြက္ ေပ်ာ္ပါတယ္ကြ”

“ဟြန႔္ ယမင္း က ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ကိုယ္တုံးလုံးနီးပါးခၽြတ္ၿပီးကေနတာေရာ ဘယ္လိုမွ မေနဘူးလား”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ပုခုံးကို တြန႔္ၿပီးျပန္ေျပာလိုက္သည္။

“ကိုကိုတို႔က ေက်ာ္မင္းသန္း စိတ္ဓါတ္က်ေနတာကို စိတ္ေျဖေဖ်ာက္ေပးခ်င္တာမဟုတ္လား၊ အဲဒါလည္း အလုပ္ျဖစ္ပုံေပၚတယ္ေလ”

“ေနာက္ၿပီးေတာ့..ကိုေက်ာ္မင္းသန္းကို ယမင္း နို႔ေတြ ႏွယ္၊ ဖင္ေတြ ဆုပ္ႏွယ္ခံ ေနတာေတာင္မွ ဂ႐ုမစိုက္ဘူးေနာ္”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ ယမင္းက ခုနအျဖစ္အပ်က္ေတြကို လုံးစိပတ္စိ ျပန္ေျပာျပေနတာကို ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္ နားေထာင္ေနေလသည္။ေနာက္မွ၊

“အခ်စ္ အခ်စ္စိတ္ေပ်ာ္ဖို႔လည္းလိုပါတယ္ကြာ၊ တခါတေလေတာ့ ေပ်ာ္သင့္တာေပါ့၊ နို႔မို႔ ခေလးအလုပ္အိမ္အလုပ္ေတြနဲ႔ပဲ စိတ္ပင္ပန္းေနရတာမဟုတ္လား”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္စကားေတြက ရိုးရိုးသားသား စိတ္ရင္းမွန္ျဖင့္ ေျပာေနတယ္ဆိုတာေတာ့ သိသာပါသည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ဒီထက္ပိုအုန္းမယ္ ဆိုတာကို ယမင္း စိတ္ထဲမွာ ခံစားေနရေလသည္။

“ ကိုကို ဟာေလ တခါတေလက်ရင္ အပိုေတြ အရမ္းေျပာတတ္တာပဲ”

“ဟင္… ဘာျဖစ္လို႔လဲ၊ ခု ကိုကို ဘာလုပ္၊ ဘာေျပာလိုက္လို႔လဲ”

“ဟုတ္ပါၿပီ၊ ယမင္း ဝန္ခံပါတယ္၊ ယမင္း ဒီည အရမ္းကို စူပါဆက္ဆီ ျဖစ္တယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခံစားရပါတယ္၊ ယမင္းက သူမ်ားဂ႐ုစိုက္တာကို ခံခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္ ကိုကို က ကိုကို႔ေရွ႕မွာ အဲလို ျဖစ္ေအာင္လုပ္ဖို႔တြန္းေပးတာ ယမင္း စိတ္ကို အရမ္း ထေစတယ္သိလား”

“ အဲဒါေကာင္းတာမဟုတ္လား”

“ဒါေပမဲ့ ခနေလာက္၊ အဲဒီ အပိုဆာဒါးေတြ ခနေလာက္ေဘးဖယ္လိုက္စမ္းပါ၊ ဥပမာ ယမင္းကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စိတ္အပန္းေျပေစခ်င္တာတို႔၊ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းကို စိတ္ဓါတ္က်ေနတာေတြ ေပါ့ပါးသြားေအာင္တို႔၊ အဲဒါေတြ အျပင္ ကိုကိုလည္း သေဘာက်ေနတယ္ ဆိုတာကို ဟန္ေဆာင္ မေနစမ္းပါနဲ႔”

ယမင္းက ေရွ႕ကို ကုန္းလိုက္ၿပီး သူ႔ေယာက္်ားရဲ့ ေပါင္ခြဆုံကို လွမ္းကိုင္လိုက္သည္။ သူထင္သည့္အတိုင္းပင္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ေကာင္ႀကီးကလည္း မာေတာင္ေနသည္။

“ ကိုကို ဟန္ေဆာင္ သိပ္မေကာင္းပါဘူးကြာ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ဘာမွ ျပန္မေျပာ၊ သို႔ေသာ္ သူ႔မ်က္လုံးေတြက ယမင္း ေျပာတာ မွန္ေၾကာင္း အရိပ္ေတြ ျမင္ေနရသည္။ ယမင္းက ေဘာင္းဘီေပၚမွ ပင္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ေကာင္ႀကီးကို ပြတ္ေပးရင္းက ေမးခြန္းေတြ ဆက္ထုတ္လာသည္၊ ဒီတခါေတာ့ ညဳသံေလးျဖင့္၊

“ကိုကို က ယမင္းကို အဲလိုမ်ိဳး လုပ္ေနတာကို ၾကည့္ခ်င္ေနတယ္မဟုတ္လား”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က စကားျပန္မေျပာ၊ အသက္ရႈသံသာ ျပင္းလာသည္။

“ ကိုကို က ယမင္း ကို တျခားေယာက္်ား အကိုင္အတြယ္အပြတ္သတ္ခံတာကို ထိုင္ၾကည့္ရင္း စိတ္ေတြ ႂကြေနတယ္မဟုတ္လား၊ ဒီညလည္း ကိုကိုသူငယ္ခ်င္း ယမင္းကို ကိုကို႔ေရွ႕မွာ ကိုင္တြယ္ေနတာကို ၾကည့္ရင္း ဖီးေတြ တက္ေနတယ္မဟုတ္လား”

ယမင္းက စကားေျပာတာ ခနနားၿပီး သူ႔ေယာက္်ားကို အသာနမ္းလိုက္သည္။

“ယမင္း ထင္တာက ေတာ့ ကိိုကိုက ကိုယ့္မိန္းမ ကို ခပ္ထထ ေကာင္မတေယာက္ ရြေနသလို ေနတာကို ၾကည့္ခ်င္ေနတာမဟုတ္လား၊ ယမင္းထင္တာေတာ့ ကိုကိုက ခု ယမင္းကို ဆက္ၿပီး လုပ္ေစခ်င္ေသးတယ္မလား”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ျပန္မေျဖ၊ သို႔ေသာ္လည္း သူ႔မ်က္လုံးေတြက ေတာ့ လိမ္လို႔မရ။

“ကဲ ယမင္း ေျပာတာ မွန္တယ္ ဆိုတာကို ဝန္ခံလိုက္”

ယမင္းက သူ႔လက္ကို ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ပစၥည္းႀကီးေပၚကိုင္ထားရာမွ လြတ္လိုက္ကာ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။ သူ႔ေယာက္်ားကို စိမ္ေခၚသလို မ်က္လုံးခ်င္း ဆိုင္ၾကည့္လိုက္သည္။

“ကဲေျပာ၊ ကိုကိုက ယမင္းကို အဲလို အျပဳအမူေတြ လုပ္ျဖစ္ေအာင္ တြန္းအားေပးေနတာက ကိုကိုလည္း ဖီးလာလို႔မဟုတ္လား၊ ယမင္းက ေတာ့ ဝန္ခံတယ္ ယမင္းႀကိဳက္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ယမင္းကို ကိုကို အမွန္တိုင္း မေျပာရင္ေတာ့ ယမင္း ဒီေနရာ၊ ဒီအဆင့္မွာပဲ ရပ္လိုက္ေတာ့မယ္”

“အင္း အခ်စ္ေရ အရမ္းကို မိုက္တာပါကြယ္.. ကိုကို ထင္ထားတာထက္ေတာင္ ပိုၿပီးဖီးလာပါေသးတယ္ကြာ”

ယမင္းက ျပဳံးလိုက္သည္၊ သူ႔ေယာက္်ား က သူစိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ဘူးတယ္လို႔ ေျပာေနတာမဟုတ္လား။

“အဲလို ဝန္ခံတာကို ၾကားရတာ ဝမ္းသာတယ္ ကိိုကို”

ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ဆိုဖာ လက္ရမ္းမွာထိုင္ရင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ေကာင္ႀကီးဆီကို လက္ျပန္လွမ္းလိုက္သည္။

“ကိုကို က ဒီထက္ပိုၿပီးျမင္ခ်င္ေသးလား”

ကိုကို္ေဇာ္က ေခါင္းကိုသာ ၿငိမ့္လို႔ အေျဖေပးနိုင္ေလသည္။သူ႔ရဲ့ မ်က္လုံးေတြက ေတာ့ စိတ္အားထက္သန္မူေတြ ျပေနသည္။

“ေကာင္းတယ္ ယမင္းလည္း ဆက္လုပ္ခ်င္တယ္.. ကိုကို က ေတာ္ေတာ့လို႔ မေျပာမခ်င္း မေတာ္ဘူးေနာ္”

ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ားကို ကုန္းနမ္းလိုက္သည္၊ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ရမက္ျပင္းျပင္းႏွင့္ ႏူတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္နမ္းေနမႈေၾကာင့္၊ ေက်ာ္မင္းသန္း အခန္းထဲ ျပန္ဝင္ လာေတာင္ သတိမထားမိလိုက္ၾကေျခ။

ယမင္းက စကားကို ခနရပ္လိုက္ၿပီး ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္တဖက္ကို ေအာက္သို႔ ဆြဲယူလာၿပီး သူ႔ကိုယ္သူငုံ႔ၾကည့္မိသည္။ ယမင္းရဲ့ ႏွင္းဆီဖူး ႏူတ္ခမ္းသားေလး ေတြက မီးေရာက္ ေအာက္မွာ အရည္စက္ေလး ေတြ ႏွင့္ အေရာင္ျပန္ထ လၽွက္ရွိေလသည္။ သူ႔ေယာက္်ားလည္း ေရွ႕တည့္တည့္မွ ေန၍ ျမင္ေနရမည္ဆိုတာကို သူသိသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ေပါင္ေပၚမွာ ခြထိုင္ၿပီး ေပါင္ကိုလည္း ကားထားသျဖင့္ ႏွင္းဆီဖူးကေလးမွာ ဟ ၿပီး ပြင့္အာေနေလသည္။

“ ယမင္း ေယာက္်ားက ယမင္း တျခားေယာက္်ားေတြကို ကိုယ့္ရဲ့ အတြင္းပစၥည္း ေပးကိုင္ တာကိုလည္း ဂ႐ုစိုက္မွာ မဟုတ္ဘူးရွင့္”

ယမင္းက ေျပာရင္း ဆိုရင္း ေက်ာ္မင္းသန္း လက္ဖဝါးကို သူ႔ရဲ့ ပြင္အာေနေသာ ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚသို႔ တင္ေပးလိုက္ေလသည္။

ယမင္းက သူကိုင္ထားေသာ ေက်ာ္မင္းသန္း လက္ကို လႊတ္လိုက္ၿပီး မ်က္လုံးကို ေမွးလၽွက္ ေက်ာ္မင္းသန္း ရင္ခြင္ကို ျပန္မွီတြယ္လိုက္ၿပီး ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ သူ႔ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚမွာ လႈပ္ရွားလာတာကို ဇိမ္ခံေနလိုက္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ကေလးေတြက ယမင္း ႏွင္းဆီပြင့္ အထက္နားက ေဖာင္းႂကြေနတဲ့ အရသာဖုေလးကို ဖိလွိမ့္လိုက္ေတာ့ ယမင္း တေယာက္ အသံအက်ယ္ႀကီး ေတာင္ ထြက္ၿပီး ၿငီးလိုက္မိသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ကေတာ့ ကၽြမ္းက်င္လွတဲ့ သူ႔ရဲ့ လက္အစုံျဖင့္ ထို အရသာ ထိပ္ဖူး ကေလးကို စက္ဝိုင္းပုံ ေလး လွည့္ပတ္ပြတ္ေပးလိုက္ မနာတနာေလး ဖိေပးလိုက္ျဖင့္ ေဆာ့ကစားေနေတာ့သည္။

ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ ေနာက္လက္တဖက္ကလည္း ယမင္းရဲ့ ရင္သား ေတြ အေပၚမွာ ပဲ ဆုပ္ႏွယ္ေပးေနရင္းက တခ်က္တခ်က္မွာ အထိမခံလွေအာင္ စန္းစန္းတင့္လွတဲ့ ယမင္းရဲ့ နို႔သီးေခါင္းကေလး ေတြကို ညႇပ္ဆြဲ လိုက္လုပ္ေပးေနလို႔ ယမင္းရဲ့ ကာမ ဆႏၵေတြက မီးဟုန္းဟုန္း ေတာက္သလို အရွိန္ျပင္းလာခဲ့ရပါၿပီ။ ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ား သူ႔ကို အဲလိုမ်ိဳး အရသာခံတာကို ခြင့္လႊတ္ေပးတာေၾကာင့္ သူ႔ေယာက္်ားကို ေက်းဇူးတင္တဲ့ စိတ္ေပၚလာရပါသည္။ သူ႔ေယာက္်ားရဲ့ မ်က္ႏွာေပၚက တက္ႂကြေနတဲ့ အမူအယာ ကို ၾကည့္ခ်င္းအားျဖင့္လည္း၊ သူက သူ႔ေယာက္်ား ေရွ႕မွာ ရြ ထ ျပေလ၊ သူ႔ေယာက္်ားက ပိုတက္ႂကြေလ ျဖစ္မွာပဲ ဆိုတာ ကို သတိထားမိလာပါသည္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း အဲဒီ အခြင့္အေရးကို အျပတ္ယူျပစ္လိုက္မယ္လို႔ လဲ ေတြးလိုက္မိပါသည္။

ေက်ာ္မင္းသန္း ကလည္း ယမင္း ရဲ့ လြန႔္လူးေနတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာလုပ္ရွားမႈေၾကာင့္ ယမင္း ဘာလိုေနသည္ဆိုတာကိုလည္း သိေနၿပီ ျဖစ္ရာ ယမင္း ၏ႏွင္းဆီပြင့္ ခ်ပ္ ႏႈတ္ခမ္းလႊာမ်ား ဆီသို႔ သူ႔လက္ေတြကို ခရီးဆက္လိုက္ေလသည္။ ေဖါင္းႂကြေနတဲ့ ႏူတ္ခမ္းလႊာေလး ေတြကို တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ ပြတ္သတ္ေပးၿပီးသည့္အခ်ိန္မွာေတာ့ ေက်ာ္မင္းသန္း လက္ေခ်ာင္းေတြက အရည္ရြမ္းလဲ့ၿပီး ပြင့္အာေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ ႏွင္းဆီပန္းပြင့္ထဲကို တိုးဝင္လာေနေျခၿပီ။

“ အားေကာင္းလိုက္တာ အီး ကၽြတ္စ္.”

ယမင္းက ၿငီးတြားရင္းက ရင္ဖိုလွိုက္ေမာလာေသာ္လည္း သူ႔ေယာက္်ားကို ဆြေနတာကေတာ့ မေလၽွာ့ေသး။

“ေတြ႕လား ကိုကို၊ ကိုကို႔ မိန္းမ က တျခား ေယာက္်ား တေယာက္ကို သူ႔ရဲ့ ပ်ားရည္အိုးထဲ လက္ထည့္ေမႊေနတာကို ခံေနၿပီေလ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က မေတြ႕ပဲ ေနပါ့မလား၊ ေက်ာ္မင္းသန္း ေပါင္ေပၚမွာ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ျဖဲကား၍ သူ႔ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ေနသည့္ သူ႔မိန္းမ၊ သူ႔မိန္းမရဲ့ ႏူတ္ခမ္းထူထူ ပ်ားရည္အိုးထဲ သူ႔သူငယ္ခ်င္းက လက္ထည့္ထိုးေမႊကစားေနတာကို သူ႔မ်က္ေစ့တည့္တည့္မွာ အကြင္းသား အရွင္းသား ျမင္ေနရသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ မ်က္လုံးေတြကလည္း သူ႔မိန္းမရဲ့ စကားသံနဲ႔ အတူ ပိုၿပီး ျပဴးက်ယ္လာခဲ့ရသည္။ ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ လိုခ်င္သည့္ ခံစားမႈကို ေပးေနသည္မဟုတ္ပါလား၊ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က သူ႔မိန္းမရဲ့ ရြတဲ့ ထတဲ့ အျပဳအမူ ကို သူ႔မ်က္ေစ့တည့္တည့္မွာ ျမင္ခ်င္ေနတာ မဟုတ္လား။ အဲဒီဆႏၵေတြကို အခု သူ႔မိန္းမက ျဖည့္ဆည္း ေပးေနတာပဲ မဟုတ္ပါလား။ ေက်ာ္မင္းသန္းက ပ်ားအုံထဲ လက္ညိဳးတေခ်ာင္းထည့္ေမႊေနရာကေန လက္ခလည္တေခ်ာင္းကို ပါ ထပ္ကူထိုးထည့္လိုက္ေတာ့ ယမင္း ဟ ကနဲ ျဖစ္သြားရသည္။

ေက်ာ္မင္းသန္းက သူ႔ေနာက္လက္တဖက္ကိုပါ ေအာက္သို႔ ဆင္းလာခဲ့ေတာ့သည္။ လက္တဖက္က ပ်ားအုံတြင္း ထိုးေမႊ ေဆာ့ကစားေနသလို ေနာက္တဖက္က အရသာဖူးကို လိမ့္ဖိ ပြတ္ေျခေပးေနေလသည္။ယမင္း တကိုယ္လုံးက ေျမႇာက္လိုက္ ထိုင္လိုက္ျဖင့္ အၿငိမ္မေနနိုင္ေအာင္ ျဖစ္လာရသည္။ သူ႔ မီးေတာင္က အခ်ိန္မေရြး ေပါက္ကြဲေတာ့မလို အတြင္းထဲမွာ အုံႂကြေနရၿပီ။

သို႔ေပမဲ့ ယမင္းက ခ်က္ခ်င္းႀကီးလည္း အဆုံးမသတ္ခ်င္ေသးေပ၊ အရသာကို အခ်ိန္ၾကာနိုင္သမၽွ ၾကာေအာင္ ခံစားခ်င္ေသးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔ခံစားမႈ အထြတ္အထိပ္မေရာက္ခင္မွာပင္ သူ႔ပ်ားအုံအတြင္း လႈပ္ရွားေနၾကေသာ ေက်ာ္မင္းသန္းလက္ေတြကို ဆြဲဖယ္ယူလိုက္တာ တဖက္ကို သူ႔ရင္သားေတြ ေပၚတင္ေပးလိုက္ၿပီး ေနာက္တဖက္ကို သူ႔မ်က္ႏွာေပၚသို႔ တင္ေပးလိုက္ေလသည္။

ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို ျငဳတုတု မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေနရင္းက ေက်ာ္မင္းသန္း ၏ အရည္စိုရြဲေနေသာ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားကို ရက္လိုက္သည္။ ယမင္း တေယာက္ သူ႔စိတ္ထဲ ေအာင္းထားသမၽွ ကာမ ဆႏၵေတြကို မဖုံးကြယ္ထားနိုင္ေတာ့ရေအာင္ကို ရမက္ေတြက ျပင္းထန္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ သူ႔ေယာက္်ား ကိုကို ေဇာ္ ကိုလည္း သူ႔ ဆက္ဆီ က်လွေသာ မိန္းမ က ဘယ္လိုမ်ိဳးအစြမ္းကုန္ ကဲတာကို ျမင္သြားေအာင္ ျပလိုက္ခ်င္သည္။ ယမင္းက သူ႔လက္ေနာက္ျပန္ျဖင့္ ေက်ာ္မင္းသန္း ၏မာတင္းေနေသာ အေကာင္ႀကီးကို လွမ္းကိုင္လိုက္သည္။ ဒီေကာင္ႀကီးကို ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲက လႊတ္ေပးဖို႔ အခ်ိန္က်လာၿပီမဟုတ္လား။

“အား.. ေကာင္းလိုက္တာ”

ယမင္းက ေျပာရင္း ဆိုရင္း ႏွင့္ ေက်ာ္မင္းသန္း ေပါင္ေပၚထိုင္ေနရာက ထရပ္လိုက္ၿပီး ၾကမ္းေပၚမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္သည္။ ျငဳတုတု အျပဳံေလးျဖင့္ ေက်ာ္မင္းသန္းကို ေမာ့ၾကည့္ရင္း၊

“ကဲ ယမင္းက အိမ္ရွင္မေကာင္းတေယာက္အေနနဲ႔ ကိုယ့္အေပၚေကာင္းထားတာေတြကို သိတတ္တဲ့ အေနနဲ႔ ျပန္ျပဳစုေပးရအုန္းမယ္ေလ”

ယမင္းက ေဘာင္းဘီေပၚမွ ပင္ ေဖာင္းႂကြေနေသာ အတန္ႀကီးကို သူ႔လက္ဖဝါးေလးျဖင့္ ပြတ္သတ္ေပးေနလိုက္သည္။ ထိုသို႔ပြတ္သတ္ေပးေနရသည္က စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ပိတ္စတခု ခံမေနလၽွင္ ပိုေကာင္းမည္ဆိုတာက ေတာ့ သူသိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေက်ာ္မင္းသန္း ေဘာင္းဘီမွ ခါးပတ္ေခါင္းကို ခၽြတ္လိုက္သည္။ ခနေလး အေတြးမွာပင္ ေဘာင္ဘီေရာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကိုပါ ဆြဲခၽြတ္လိုက္ရာ ေက်ာ္မင္းသန္းက ဖင္ကို အသာႂကြေပးလိုက္သည္။ ေျဖာင္းကနဲ ေထာင္ထြက္လာေသာ ေက်ာ္မင္းသန္း အလံတိုင္ႀကီးက ယမင္းရဲ့ မ်က္ေစ့တည့္တည့္မွာ။ ယမင္း က ယခု အျဖစ္အပ်က္ေတြကို အိပ္မက္တခု လို မယုံၾကည္နိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနရတုန္းပင္ျဖစ္သည္။ ယမင္း ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ႏွင့္ လက္ထပ္ၿပီးကထည္းက တခါမွ တျခားေယာက္်ားတေယာက္ကို ဒီလို အေျခအေနမ်ိဳးႏွင့္ တခါမွ မဆုံဘူးခဲ့ေျခ။ ဒီလို အေျခအေနမ်ိဳး ႏွင့္ ဆုံလာရမည္လို႔လည္း တခါမွ ေမၽွာ္လင့္ မထားခဲ့ေျခ။အခုေတာ့ ယမင္းရဲ့ မ်က္ႏွာတည့္တည့္မွာ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ အလံတိုင္ႀကီးက ထိုးေထာင္လို႔။ သူ႔ေကာင္ႀကီးၾကည့္ရတာကလည္း ဖိတ္ေခၚေနသလိုလို၊ သူ႔ကို အာ႐ုံစိုက္ေပးဖို႔ ေတာင္းပန္ေနသလိုလို၊ ၾကည့္႐ုံမၽွႏွင့္ေတာ့ ေက်နပ္မည့္ပုံမျပ။

ယမင္းက သူ႔လက္ကေလးေတြႏွင့္ ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ အလံတိုင္ႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ အခုေတာ့ ၾကားထဲမွာ ဘာမွ မခံေတာ့ အသားခ်င္း၊ အေရျပားခ်င္း တိုက္ရိုက္ထိေတြ႕ေနၿပီ။ ေက်ာ္မင္းသန္း အလံတိုင္ၿပီးက ေသြး ေၾကာေတြက တဒုတ္ဒုတ္ခုံေနတာကို သူ႔လက္ဖဝါးမွာ ခံစား ေနရၿပီ။ သူ႔ေယာက္်ားက လြဲၿပီး တျခားေယာက္်ား တေယာက္ ရဲ့ ဒုတ္ကို ကိုင္လိုက္ရသည့္ ပထမဆုံးအေတြ႕အၾကဳံကို သူခံစားမိေနရၿပီ။ ယမင္းက သူ႔လက္ဖဝါးေလးကို ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ ဒုတ္ႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ထားရာမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပြတ္သတ္ေပးေနမိၿပီ။ ယမင္းရဲ့ လက္ဖဝါးေအာက္မွာ ကိုပန္းရဲ့ ဒုတ္ႀကီးက မာေတာင္ေနေသာ္လည္း ေခ်ာေမြ႕ေနေလသည္။ ယမင္းက အသာေလး ဖ်စ္ညႇစ္ၿပီး ေဆာင့္ေပးလိုက္ေတာ့ ေက်ာ္မင္းသန္း ပါးစပ္မွ ၿငီးသံေလး ထြက္လာခဲ့ရသည္။

သူ႔ေယာက္်ားကို ၾကည့္ေနရင္း ယမင္း က ေရွ႕ကို ကုံး၍ သူ႔ႏူတ္ခမ္းနီနီ ေတြကို လၽွာျဖင့္ သပ္လိုက္ရင္းက ေက်ာ္မင္းသန္း ဒုတ္ႀကီးဆီကို တိုးကပ္လိုက္သည္။ သူစိတ္လာေနသည့္ အခ်ိန္ေတြဆိုရင္ ယမင္းက ပုေလြေပးရတာကို အလြန္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေလသည္။ ယူခု သူဆုပ္ကိုင္ထားသည့္ ေက်ာ္မင္းသန္း ဒုတ္ႀကီးကလည္း သြားရည္ယိုစရာ ျဖစ္ေနေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ အလံတိုင္ ထိပ္နားမွာ သူ႔ပါးစပ္ကို အသာဟထားရင္းက ယမင္းက သူ႔လက္ေတြကို အထက္ေအာက္ လႈပ္ရွားေပးလိုက္သည္။ ယမင္းက ဆာေလာင္ေနလွၿပီ ျဖစ္ၿပီး အဲဒါကိုလည္း သူ႔ေယာက္်ားကို ျမင္ေစ့ခ်င္သည္။

ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းဒုတ္ႀကီးကို တခါထဲ ပါးစပ္ထဲ တန္းထည့္မည့္အစား၊ သူ႔ရဲ့ ေခါင္းေလးကို ငုံ႔လိုက္ၿပီး အတန္ႀကီးကို အရင္းက ေန ထိပ္ျဖားအထိ သူ႔လၽွာကေလးႏွင့္ ရက္ေပးလိုက္သည္။ေက်ာ္မင္းသန္းကို အီးကနဲ႔ အားကနဲ ျဖစ္သြားေစေလာက္ေအာင္ကို ခိုက္သြားရသည္။ ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္း ဒုတ္တန္ႀကီးကို ေနာက္တေခါက္ကုံးမရက္ခင္ သူ႔ေယာက္်ားကို မ်က္ေစ့တဖက္မွိတ္ျပလိုက္သည္။ သူတို႔ ဟာ အခုေတာ့ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ သဝန္တိုမႈကို စမ္းသပ္တဲ့ အဆင့္ထက္ အမ်ားႀကီး ေက်ာ္လြန္ေနခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ဒီညမွာ လစ္မစ္ ဆိုတာကို စိုးရိမ္ပူပန္ဖို႔ မလိုေတာ့ဘူး ဆိုတာကို ယမင္း သိပါသည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ားကို သူဘယ္ေလာက္ ရမက္ျပင္းတယ္ ဆိုတာကို ျပခ်င္ေနပါေတာ့သည္။

“အိုး.. အားးးးးးး”

ယမင္းရဲ့ ႏူတ္ခမ္းေတြက ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ ဒုတ္ႀကီးကို ငုံခဲလိုက္ၿပီး အတန္တေလၽွာက္ကို ပြတ္တိုက္ လိုက္ေတာ့ ေက်ာ္မင္းသန္း တေယာက္ ေအာ္ဟစ္ၿငီးတြားလိုက္ပါသည္။ ယမင္း အဖို႔ တျခားေယာက္်ားတေယာက္ရဲ့ ဒုတ္တန္ႀကီး ကို သူ႔ပါးစပ္ထဲမွာ သူ႔ေယာက္်ား ေရွ႕တည့္တည့္ ထည့္ ၿပ ေနရတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မိန္းမပ်က္ တေယာက္လို ခံစားေနရပါသည္။ အိေျႏၵသိကၡာ ႏွင့္ေနလာသူတေယာက္အဖို႔ အဲလို လုပ္လိုက္ရတာ အရမ္းကို အရသာ ရွိေနသလိုပါပဲ။ ယမင္းက သူ႔ ေခါင္းကို နိမ့္ကာ ျမင့္ကာျဖင့္၊ လႈပ္ရွားေနပါသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း အတန္ႀကီးက သူ႔ပါးစပ္တြင္း ထဲထဲ ဝင္ဝင္ ေရာက္လာမႈေၾကာင့္ ယမင္း တခါတရံ အသက္ရႈပင္မွားရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ခနရပ္ကာ ေက်ာ္မင္းသန္း အတန္ႀကီးကို သူ႔ပါးစပ္က ဆြဲထုတ္ၿပီး အသက္ဝ ေအာင္ ျပန္ရႈလိုက္ရပါသည္။ ထို အခ်ိန္မွာေတာ့ ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ ဒုတ္တန္ထိပ္ဖူးႏွင့္ သူ႔ႏူတ္ခမ္းမွာ သြားရည္တန္းကေလးက တြဲလဲခိုတန္းလၽွက္ ျဖစ္ေနပါသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ သူ႔ပစၥည္းကို သူပြတ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ယမင္း သေဘာက်စြာ ျပဳံးလိုက္မိသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ က ယမင္း ပုေလြ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းသည္ ဆိုတာကို သိသူျဖစ္ေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္း အခုဆို ဘယ္ေလာက္ ဖီးတက္ေနမည္ ဆိုတာကို သူေသျခာေပါက္သိေလသည္။ အိမ္ရွင္မေကာင္း ပီသစြာျဖင့္ ယမင္းက သူ၏ မြတ္သိပ္ေနေသာ ပါးစပ္ကို ေက်ာ္မင္းသန္း ဒုတ္ႀကီးဆီသို႔ ျပန္အာ႐ုံစိုက္လိုက္ေလသည္။

“အိုး ကိုကို ၾကည့္စမ္းပါအုံး ကိုကို႔ မိန္းမ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရြထ သလဲဆိုတာကို”

ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္း ဒုတ္ႀကီးကို သူ႔ပါးစပ္မွ ပလႊတ္ကနဲ အသံျမည္ေအာင္ ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ေယာက္်ား ကို လွမ္းေျပာလိုက္ေလသည္။

“ ယမင္းက ကိုကို႔ သူငယ္ခ်င္း ေရွ႕မွာ ပဲ တကိုယ္လုံးကို ခၽြတ္ျပစ္ၿပီးေတာ့ သူနဲ႔လည္း ပေရာပရီ လုပ္႐ုံတင္မက ဘူး၊ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြကို ေတာင္ ယမင္း ကိုယ္ထဲကို ထိုးသြင္းကစားတာ ခံေနတယ္ေလ ကိုကို”

ယမင္းက သူ႔လၽွာဖ်ားေလးျဖင့္ ေက်ာ္မင္းသန္း ၏ ေဖာင္းကား တင္းေျပာင္ေနသည့္ ဒုတ္တံ ထိပ္ဖူး ႀကီးကို မထိတထိ ရက္လိုက္ရင္း ျဖင့္ သူ႔ေယာက္်ားကို ဆက္စကားေျပာေနေလသည္။

“ အခုေတာ့ ကိုကို႔ သူငယ္ခ်င္းရဲ့ ဒုတ္ႀကီးကို စုပ္လို႔ မဝနိုင္ဘူး ျဖစ္ေနၿပီေလ”

ယမင္းက သူေျပာေနတာကို ပိုၿပီးေတာ့ ျမင္သာေအာင္၊ ေက်ာ္မင္းသန္း ဒုတ္တံထိပ္ႀကီးကို သူ႔ပါးစပ္ျဖင့္ လွမ္းငုံၿပီး စုပ္ေပးရင္းက သူ႔လက္ေတြက အတန္ႀကီးကို ဆုပ္ကာ ထုေပးေနေလသည္။ ယမင္း ေယာက္်ားကေတာ့ ဘယ္လို ေျပာရမည္မသိေအာင္ကို ကာမ ဆႏၵေတြ အေတာ့္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ကို တက္ႂကြ လၽွက္ရွိေနေလၿပီ။ ယမင္းက သူ႔ပါးစပ္ေတြကို ေက်ာ္မင္းသန္း လိင္တန္ႀကီးကို စုပ္ေနရက္ျဖင့္ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္လုပ္ေနေလရာ၊ တႁပြတ္ႁပြတ္အသံမ်ား ပင္ ထြက္ေပၚလၽွက္ရွိေနေလသည္။ ယမင္း က ဒီတခါ ပုေလြမႈတ္ေနရတာ ကို အရမ္းပင္ အရသာေတြ႕ စိတ္လႈပ္ရွားေနရေလသည္။ ဘာေၾကာင့္လည္း ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ေယာက္က်ား မဟုတ္တဲ့ လူတေယာက္ကို ကိုယ့္ေယာက္်ား ေရွ႕တည့္တည့္မွာ မႈတ္ျပေနရ ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္။ ထိုသို႔ အားရ ပါးရ စုပ္မႈတ္ေနရင္းက ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို ညဳတုတု မ်က္ႏွာေပးေလး ျဖင့္ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေလသည္။

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္ အဖို႔ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထိန္းခ်ဴပ္နိုင္အား ကုန္သြားသည္ဟု ဆိုရေပမည္။ ပါးစပ္မွ မသဲမကြဲ ၿငီးျငဴလိုက္သံ ႏွင့္ အတူ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ တေယာက္ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွ အဝတ္အစားမ်ား ကို အလၽွင္အျမန္ခၽြတ္ျပစ္ခ်လိုက္ေလေတာ့သည္။ ေနာက္ေတာ့ ပုေလြကုံးမႈတ္ေနေသာ ယမင္း အေနာက္သို႔ ခ်က္ခ်င္း ေရာက္ရွိလာေတာ့ ေလသည္။ ယမင္းမွာ ေမၽွာ္လင့္ ထားေသာ္လည္း အားျပင္းျပင္း ႏွင့္ သူ႔ ကိုယ္ထဲ သို႔ ေဆာင့္သြင္းခ်င္း ခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ အီးကနဲ ပင္ ေအာ္ၿငီးလိုက္မိေလသည္။

ယမင္း ေယာက္်ားက ယမင္း ဖင္လုံးႀကီး ႏွစ္ခုကို ကိုင္ကာ အေနာက္မွ အားရ ပါးရ ေဆာင့္သြင္းကာ ဆက္ဆံေလေတာ့သည္။ အခန္းတြင္းမွာေတာ့ ၿငီးသံျငဴသံမ်ားက တိရစၧာန္မ်ား မိတ္လိုက္သကဲ့သို႔ မပီမသ အသံေတြသာ ရိုက္ခတ္ေနေတာ့သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း့ အတံ ႀကီးကို ငုံထားသည့္ ယမင္းပါးစပ္မွ စုပ္အားကလည္း တျဖည္းျဖည္း ျပင္းထန္လာေတာ့သည္။ ယမင္း က ပထမဆုံး အႀကိမ္ အျဖစ္ သူ႔ဘဝမွာ ဒုတ္ႏွစ္ေခ်ာင္း ျဖင့္ တၿပိဳင္နက္ လုပ္ခံရျခင္း ကို ႏွစ္သက္မႈ မ်ားစြာ ျဖင့္ တဝႀကီး ခံစားေနေလေတာ့သည္။ ေတြးလိုက္တာႏွင့္ကို အရသာ ရွိလြန္းလွသျဖင့္ ကာမ ဆႏၵအထြတ္အထိပ္သို႔ တကိုယ္လုံး တုံခါၿပီး ေရာက္ရွိသြားရေလေတာ့သည္။ ယမင္း တခ်ီၿပီးသြားသည့္ အခ်ိန္မွာပင္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က သူ႔ကို အေနာက္ဖက္မွ အရွိန္ျပင္းစြာ တဖန္းဖန္း ေဆာင့္ေနေလသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ဆီ မွ မပီမသ ၿငီးတြားသံကို နားေထာင္လိုက္ရသည္ႏွင့္ပင္ ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ ၿပီးလုဆဲဆဲ ကို မနည္းထိန္းကာ ဆက္လုပ္ေနျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သူေျပာနိုင္ေလသည္။

ယမင္းက အရသာ အထြတ္အထိပ္ေရာက္သြားသျဖင့္ ေခတၱခဏမၽွ မလႈပ္မရွားနိုင္ျဖစ္သြားရာမွ ျပန္အသက္ဝင္လာၿပီး ေက်ာ္မင္းသန္း ဒုတ္တန္ႀကီးကို ပါးစပ္မွ ဆြဲထုတ္လိုက္ကာ ေက်ာ္မင္းသန္းကို လွည့္ ၾကည့္လိုက္ေလသည္။ ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္ အညီ သူ႔ဖင္ႀကီးေတြကို ေနာက္သို႔ ျပန္ျပန္ ေကာ့တင္ေပးရင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ အေကာင္ႀကီး သူ႔ကိုယ္တြင္း ဝင္ထြက္ေနသည္ကို အရသာ ခံလၽွက္ရွိေလသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ မွာ အားကုန္ ထည့္ေဆာင့္ရင္း မပီမသ ၿငီးတြားေနတုန္း ရွိေလသည္။

“အခ်စ္ ဒီဘက္ကို လွည့္လိုက္ကြာ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ က အသက္ကို လည္း မဝတဝရႈရင္းက ယမင္းကို ေျပာလိုက္သည္။ ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ဒုတ္တံႀကီးမွာ ယမင္းကိုယ္မွ ထြက္သြားၿပီး အရည္မ်ားျဖင့္ စိုရြဲကာ မီးေရာင္ေအာက္မွာ ေျပာင္လက္ေနေပသည္။ ယမင္း ၏ ႏူတ္ခမ္းရဲရဲ မွာလည္း တံေတြးရည္မ်ား ျဖင့္ စိုရြဲေနေလသည္။ ယမင္းက နဂိုထက္ ပိုမို ႀကီးမားတုတ္ခိုင္ေနသည္ဟု ထင္ရေသာ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ဒုတ္တံ ႀကီးကို ငုံ႔ကာ ငုံခဲလိုက္ေလသည္။

ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ဒုတ္တံႀကီးကို ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္၍ ကုံးစုပ္လိုက္သည္ႏွင့္ သူ႔ ဖင္ႀကီးမ်ားမွာ ေက်ာ္မင္းသန္း အတြက္ ရႈခင္းေကာင္းေကာင္း ျဖစ္သြားလိမ့္မည္ ဆိုတာကိုလည္း သူသိသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း တေယာက္ အဝတ္အစား ေတြ အျမန္ခၽြတ္ျပစ္ေနတာကိုလည္း ၾကားေနရသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ကလည္း ဒီလို အခြင့္အေရးမ်ိဳးကို ေတာ့ လက္လႊတ္ခံလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ေက်ာ္မင္းသန္း က ယမင္း အေနာက္မွာ ေနရာယူလိုက္တာကို သိလိုက္တာႏွင့္ ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ဒုတ္တံႀကီးကို ပါးစပ္မွ ခၽြတ္ကာ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။

“ ကိုကို၊ ကိုကို႔ သူငယ္ခ်င္းက ခ်စ္ေလး ကို လုပ္ေတာ့မယ္ထင္တယ္ေနာ္”

ယမင္းက ဘာမွ မထူးဆန္းသလို ပုံမ်ိဳးျဖင့္ ေျပာလိုက္ကာ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ေျပာင္းဖူးႀကီးကို ျပန္ငုံလိုက္ေလသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ယမင္းရဲ့ အေျပာေၾကာင့္ေရာ ပါးစပ္ေၾကာင့္ေရာ၊ ႏွစ္မ်ိဳးစလုံး၏တိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ အီးကနဲ ပင္ ၿငီးတြားလိုက္မိသည္။

ယမင္းကလည္း သူထင္ထားသည့္အတိုင္း ေက်ာ္မင္းသန္းက လႈပ္ရွားလာသျဖင့္ ေက်နပ္မႈျဖင့္ ၿငီးတြားရွာသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ၏ အတံႀကီးက သူ႔ကိုယ္တြင္းသို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျဖင့္ တေခ်ာင္းလုံးအျပည့္ တခ်က္ထည္းျဖင့္ ဆုံးသြားေအာင္ သြင္းလိုက္တာကို ခံလိုက္ရသည္။ အရင္းထိ ဝင္သြားမွ ေက်ာ္မင္းသန္းက ျပန္ဆြဲထုတ္ကာ အားပါပါျဖင့္ ျပန္ေဆာင့္သြင္းလိုက္ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ သူ႔ေယာက္်ားကလည္း စတင္ၿပီး လႈပ္ရွားလာေတာ့သည္။ ယမင္းတေယာက္ ေလးဘက္ေထာက္လၽွက္က အေရွ႕န်င့္ အေနာက္ ဘက္တို႔မွ ေဆာင့္ေနၾကျခင္းကို စည္းဝါးညီညီ ခံေနရေလေတာ့သည္။ယမင္းရဲ့ ရင္သား အစုံကလည္း လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ ခါယမ္းေနရေလသည္။ တခါတရံမွာ တေယာက္ေသာ ေယာက္်ား က လမ္းကိုင္ ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္တာကိုလည္း ခံရေသးသည္။ ယမင္းတေယာက္ေတာ့ တခါမွ မခံစားရဘူးေသာ အေတြ႕အၾကဳံေၾကာင့္ အရသာ အလြန္ေတြ႕ေနရေလေတာ့သည္။

အမ်ိဳးသား ႏွစ္ဦးစလုံးက လည္း ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေနၾကသည္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ သူတို႔ ႏွစ္ဦးစလုံး ၿပီးခါနီး အေျခအေနသို႔ ေရာက္ေနၾကၿပီ ဆိုတာကို ယမင္း ေျပာနိုင္ေလသည္။ ထိုကဲ့သို႔ေကာင္းေနသည့္ အရသာကို ခပ္ၾကာၾကာေလး ခံစား လိုေသးသည့္ ယမင္းက ပုံစံ ေျပာင္းဖို႔ အခ်ိန္က်ၿပီဟု ဆုံးျဖတ္လိုက္ေလသည္။

“ ကိုကို႔ ကို ျမင္းစီးခ်င္တယ္.. ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းကို ယမင္း ျမင္းစီးရင္း ယမင္း ရင္သားေတြ ဘယ္လို လႈပ္ရွားတယ္ ဆိုတာကို ျပခ်င္တယ္”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္ က အလၽွင္အျမန္ပင္ ဆိုဖာေပၚမွာ ထိုင္လိုက္ေလသည္။ ယမင္းက သူ႔ကို ေက်ာေပးကာ ထိုင္ခ်လိုက္ေလသည္။ ယမင္းက မထိုင္ခင္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ အတံႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ သူ႔ ကိုယ္ဝမွာ ေတ့ေပးလိုက္သျဖင့္ ေႁမြႀကီး တြင္းထဲ ဝင္သလို စြိကနဲ ဝင္သြားေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔လက္ႏွစ္ဘက္ကို ေနာက္ျပန္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို ကိုင္ထိန္းလၽွက္ ႂကြကာ ႂကြာကာ ျမင္းစီးေလသည္။ ယမင္းက ထိုသို႔ ေျမႇာက္ႂကြ ေျမႇာက္ႂကြ လုပ္ေပးေနခ်ိန္မွာ ေက်ာ္မင္းသန္း အတြက္ သူ႔ ရင္ေတြကို ေကာ့ေပးထားေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက ပထမေတာ့ အနားမွာ ရပ္ၾကည့္ေနရာမွ ေရွ႕တိုးလာၿပီး ယမင္း ရင္သားမ်ားကို ဆုပ္ကိုင္လာေလသည္။

“ ဒီကိုလာ ကိုေက်ာ္မင္းသန္း”

ယမင္းက သူ႔ရင္သား အစုံကို သူ႔လက္မွာျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး

“ဒီႏွစ္ခုၾကားကို လာထည့္ေခ်”

ဟုေျပာလိုက္ေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက လည္း ျမန္သလားမယမင္းးႏွင့္ ခ်က္ခ်င္း အနားကပ္ၿပီး သူ႔အတန္ႀကီးကို ယမင္း ရင္သားမ်ား ၾကားသို႔ ထိုးဖို႔ ေရာက္လာေတာ့သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း အတန္ႀကီးမွာ ယမင္း ၏ အရည္မ်ားျဖင့္ စိုရြဲေနတာ ျဖစ္ေသာ္လည္း ပိုၿပီး ေခ်ာေမြ႕ေစရန္ ယမင္းက သူ႔ရင္သာ ႏွစ္မႊာၾကားထဲ တံေတြး ေထြးခ်လိုက္ေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ထိုးသြင္းလို႔ ေကာင္းေအာင္လည္း သူ႔ ရင္ႏွစ္မႊာကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ တြန္းကာ ပူးေပးထားလိုက္ေလသည္။ သူတို႔ သုံးေယာက္စလုံး စည္းခ်က္ညီညီ လႈပ္ရွားဖို႔ ေတာ့ အခ်ိန္အနည္းငယ္ယူလိုက္ရေသးသည္။ ခနေလး အတြင္းမွာပင္ သူတို႔ စည္းဝါးကိုက္လာၿပီး တအီးအီး တအားအားျဖင့္ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ အေပၚတက္ေအာက္ဆင္း လႈပ္ရွားေနၾကေလသည္။

ယမင္း တေယာက္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ ၿပီးကာနီးၿပီ ဆိုတာကို ခံစားလိုက္ရသည္ႏွင့္ ခ်က္ျခင္းရပ္လိုက္ကာ ပုံစံေျပာင္းဖို႔ ျပင္လိုက္ေလသည္။ ယမင္းက ဆိုဖာေပၚမွာ လက္ရမ္းကို ေခါင္းအုံးကာ လွဲခ်လိုက္သည္ႏွင့္ ေက်ာ္မင္းသန္းက အလၽွင္အျမန္ ေရွ႕မွာ ေနရာဦးကာ ယမင္း ကိုယ္ထဲ သူ႔အတံႀကီးကို ထိုးသြင္းေဆာင့္ခ်လိုက္ေလေတာ့သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ခမၽွာေတာ့ အခု သူ႔သူငယ္ခ်င္းက သူ႔မိန္းမကို ေကာင္းေကာင္းအားရပါးရ ဆက္ဆံေနသည္ကို ရပ္ၾကည့္ေနရသည့္ ဘဝေရာက္ရေလသည္။ ယမင္းက သနားသြားသျဖင့္ သူ႔လက္ျဖင့္ အနားမွာ ရပ္ေနေသာ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ေကာင္ႀကီးဆီ လွမ္းဆြဲကာ ဂြင္းတိုက္ေပးလိုက္ေလသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ကလည္း အားေနေသာ ယမင္း ရင္သား အစုံကို ဆုပ္ကိုင္ပြတ္ေခ်ေပးေနလိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ယမင္းရဲ နို႔သီးေခါင္းေလး ေတြကို ပြတ္ေျခကစားလိုက္ေတာ့ ယမင္းချမာ ေအာ္ၿငီးမိၿပီး ဒုတိယ အႀကိမ္ ကာမဆႏၵအထြတ္အထိပ္ေရာက္ဖို႔ တာစူေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ခံစားလိုက္ရသည္။

“ အားးးး ယမင္း …. ၿပီးေတာ့မယ္...အီးးးးးးးးးးးး.. ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္း လုပ္ေနတာ ယမင္းၿပီးေတာ့မယ္ကိုကို….အီးးးးးး”

ယမင္းက ဒီတခ်ီအၿပီးမွာေတာ့ အားရပါးရကို ေအာ္ၿငီးျပစ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ စိတ္ထဲမွာလည္း သူ႔ေယာက္်ားကို ဒီလို အေတြ႕အၾကဳံမ်ိဳး သူ႔ကို ခံစားခြင့္ေပးလိုက္သည့္အတြက္ အလြန္ကို ေက်းဇူးတင္သြားမိေလသည္။ ကာမ ဆႏၵအထြတ္အထိပ္ေရာက္သြားၿပီး သတိျပန္လည္လာသည့္အခ်ိန္မွာေတာင္ ယမင္း ရဲ့ ကာမရမက္ေတြက ရွင္သန္ေနစဲဆိုတာ အံၾသဖြယ္ရာ ေတြ႕ရွိရေလသည္။

ေက်ာ္မင္းသန္း ကိုေတာ့ ယမင္း သူ႔ေယာက္်ား ကဲ့သို႔ မဖတ္တတ္ေျခ၊ သို႔ရာတြင္ သူလည္း မၿပီးေအာင္ ေတာ္ေတာ္ အားစိုက္ကာ ထိန္းထားေနရမွန္းေတာ့ သိသာသည္။ သူ႔ေခ်ာင္းႀကီးက ယမင္း ကိုယ္တြင္းမွာ တုံခါေနသလို ယမင္း လက္ထဲက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ အေခ်ာင္းႀကီးလည္း တုံခါေနၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ၿပီးၾကေတာ့မည္ဆိုတာကို ယမင္းသိေနသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ားကို မၿပီးေစခ်င္ေသး။ သူ႔ကိုယ္ထဲမွာ ဝင္ၿပီး ၿပီးေစခ်င္ေနသည္။ ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို ဆြဲေခၚလိုက္ေတာ့ ေက်ာ္မင္းသန္းက အလိုက္တသိ ဖယ္ေပးၿပီး ယမင္း မ်က္ႏွာနားသို႔လာရပ္သည္၊ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ေက်ာ္မင္းသန္း အစား ေနရာဝင္ယူကာ သူ႔အတံႀကီးကို ယမင္း ကိုယ္ထဲ ထည့္လိုက္ေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း အတန္ႀကီးက ယမင္း ပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္ဖို႔ ပုံစံမက်ျဖစ္ေနသျဖင့္ ယမင္း ႏူတ္ခမ္း ေပၚတြင္သာ ကန္လန႔္ျဖတ္ ထိပ္ဖူးကို တင္ၿပီး ပြတ္ေပးေနေလသည္။ ယမင္းက လည္း သူ႔ေယာက္်ား အေဆာင့္ကို ခံရင္းက ေက်ာ္မင္းသန္း အတန္ႀကီးကို လက္တဖက္ျဖင့္ ပြတ္ေပးရင္း ေနာက္တဖက္က သူ႔ အရသာဖူးေလးကို ဖိပြတ္ေပးေနေလသည္။ ခုနတုန္းက ကာမဆႏၵအထြတ္အထိပ္ေရာက္တာေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မၿပီးေသးခင္ ေနာက္တခ်ီ ၿပီးဖို႔ ျပန္ၿပီးေသြးဆူလာတာကို ယမင္း ခံစားမိျပန္ပါသည္။

“ ကိုကို ယမင္း တို႔ ဧည့္သည္ေတာ့ ၿပီးကာနီးၿပီထင္တယ္.. ယမင္း သူ႔ကို ေလၽွာ့ေပးလိုက္ရေတာ့မယ္ထင္တယ္ေနာ္”

ယမင္း ကေျပာရင္းနဲ႔ မွ သူ႔ေယာက္်ားက ဘယ္လို အဆုံးသတ္ခ်င္မယ္ ဆိုတာကို ေတြးလိုက္မိသည္။ သူ႔ေယာက္်ား တခါတေလ ဘယ္လို ဟာေတြ ႀကိဳက္တတ္သည္ကို သူသိထားသည္မဟုတ္လား၊ တကယ္လို႔သာ သူက သူ႔မိန္းမကို တျခားလူတေယာက္နဲ႔ ေဝမၽွခံစားဖို႔ စိတ္ကူးယဥ္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လို အဆုံးသတ္မ်ိဳး သူ႔ေယာက္်ား ျဖစ္ေစခ်င္မလဲ ဆိုတာ သူေကာင္းေကာင္းႀကီးတြက္လို႔ရသည္။

“ ယမင္း ေတာ့….”

ယမင္းက ေျပာရင္းက သူ႔လၽွာကေလးကို ထုတ္ၿပီး ေက်ာ္မင္းသန္း ဒုတ္တံထိပ္ဖူးကို ကလိလိုက္ၿပီး၊

“ယမင္း မ်က္ႏွာေပၚမွာပဲ သူ႔ကို ၿပီးခိုင္းလိုက္သင့္တယ္ထင္တာပဲ”

ယမင္းေယာက္်ားက ဘာမွ ေတာ့ ျပန္မေျပာေပ။ သို႔ေသာ္ သူ႔ဆီက မပီမသ ၿငီးသံထြက္လာၿပီး သူ႔အတန္ႀကီးက လည္း ယမင္းကိုယ္ထဲမွာ တင္းကနဲ ျဖစ္သြားသျဖင့္ ယမင္း အထင္မွန္ေၾကာင္း သက္ေသျပသလို ျဖစ္ေနေလသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က မ်က္ႏွာေပၚကို သုတ္ရည္ေတြ ပန္းၿပီးၿပီးတာကို ႀကိဳုက္တတ္ေၾကာင္းယမင္းသိသည္။ ယမင္းလည္း တခါတရံေတာ့ ႏွစ္သက္ပါသည္။ အစကေတာ့ သူ႔ေယာက္်ား စိတ္ခ်မ္းသာေစရန္ ၿပီးေစခဲ့သည္။ ေနာက္ေတာ့ တခါတေလ အဲဒါေလးက ပိုေကာင္းသည္ထင္မိသည္။ ဒီညကေတာ့ ထိုအရာက အေကာင္းဆုံး ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ယမင္း ထင္မိသည္။

“ ဟုတ္တယ္မလား ကိုကို၊ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းကို ယမင္း မ်က္ႏွာေပၚမွာ ၿပီးခိုင္းလိုက္လို႔ ေကာင္းပါ့မလား”

ယမင္းက ေယာက္်ား ႏွစ္ေယာက္လုံးကို ဆြေပးလိုက္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူအရမ္းၿပီးခ်င္ေနၿပီ ဆိုတာကို သိနိုင္သည္။ သူ႔ၾကည့္ရာတာ ယမင္းက ၿပီးလိုက္ေတာ့ ဆိုသည့္ အေျပာကို ေစာင့္ေနပုံရသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းတေယာက္ တကယ္ပဲ သူ႔ အခ်စ္ရည္ေတြကို ယမင္း မ်က္ႏွာေပၚ ပက္ျဖန္းၿပီးလိုက္ခ်င္ေနသည္မွာေတာ့ အမွန္ျဖစ္ေလသည္။

ယမင္းက သူ႔ အရသာဖူးေလးကို သူ႔လက္ျဖင့္ အတင္းဖိပြတ္ရင္း သူ႔ေယာက္်ားကို ဆက္ေျပာလိုက္သည္။

“ အင္း ဒါေပမဲ့ ဒီည ကေတာ့ ယမင္းက ကိုကိုရဲ့ မိန္းမ ငရြ ငထ ရဲ့ ပြဲပဲ ေလ ဟုတ္တယ္မလား”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ၿငီးသံေလး သာေပးနိုင္ရွာသည္။ သူ႔ဘာျဖစ္ခ်င္သည္ ဆိုတာေတာင္ ဖြင့္ေျပာဖို႔ေတာင္အားမရွိ၊ သူ႔ဒုတ္ထဲမွ အခ်စ္ရည္ေတြ ထြက္မကုန္ေအာင္ က်ိဳးစားထိန္းေနရရွာေလသည္။ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ရင္း၊

“ကဲပါ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းရယ္၊ ယမင္းကို အခ်စ္ေရေတြ နဲ႔ ျဖန္းပက္ေပးပါေတာ့”

ဟုေျပာလိုက္ေလသည္။ သူ႔ပါးစပ္က အဲလို စကားထြက္သြားလို႔ ၾကက္သည္းေမႊးထေအာင္ပင္ ခံစားလိုက္ရသည္။ တကယ္ေတာ့ သူ႔ေယာက္်ား ရဲ့ သူငယ္ခ်င္း၊ သူနဲ႔ သိေနတာလည္း ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာေနခဲ့ၿပီ ျဖစ္တဲ့ ေယာက္်ားသား တေယာက္ကို၊ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚ အခ်စ္ရည္ေတြ ပန္းခ်ျပစ္ဖို႔ သူေတာင္းဆိုေနမိပါလား။ သူ႔ရဲ့ ရြမႈ ထမႈ ေတြကို ကို အခန္းထဲက လူေတြ စိတ္ေက်နပ္သြားေအာင္ ေဖၚျပေနမိပါလား။

ေက်ာ္မင္းသန္း ကေတာ့ ႏွစ္ခါေျပာစရာမလိုပါ။ သူ႔လက္ျဖင့္ သူ႔ေျပာင္းဖူးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ယမင္း မ်က္ႏွာေပၚ အားရပါးရ ညႇစ္ကာ ေဆာင့္ထု ေလေတာ့သည္။ ယမင္းက သူ႔ပါးရဲ့ ငတ္မြတ္ေနတဲ့ ပါးစပ္ကို ဟထားၿပီး မ်က္လုံးအစုံကို ပိတ္ထားလိုက္ပါသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ အခ်စ္ရည္ေတြ ကို သူ႔မ်က္ႏွာေပၚ ဘယ္ေနရာ ျဖစ္ျဖစ္ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ ျဖန္းခ် နိုင္ဖို႔ ခြင့္ျပဳေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက လည္း ယမင္းကို တစကၠန႔္ မွ ေစာင့္ မေနေစခ်င္ပါ။ ယမင္း မ်က္ေစ့မွိတ္လိုက္တာႏွင့္ ပူေႏြး ေသာ အခ်စ္ရည္ေတြက သူ႔ပါးျပင္ေပၚကို က်လာတာခံစား လိုက္ရမိပါသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ၏ အခ်စ္ရည္ျဖဴ မ်ားက ေမလးရဲ့ မ်က္ႏွာျပင္ကို တေျဖာေျဖာက်လာေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ တေယာက္က အားကုန္ထည့္ကာ ယမင္းကို ေဆာင့္ ေနပါေတာ့သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ အခ်စ္ရည္ တခ်ိဳ႕ သူ႔ႏူတ္ခမ္းေပၚ က်လာသည္ႏွင့္ ယမင္း တေယာက္လည္း ကိုယ္လုံးေလး ေတာင့္တင္းတုံခါၿပီး ေနာက္တႀကိမ္ ကာမ ဆႏၵအထြတ္အထိပ္ သို႔ ေရာက္ရွိရ ျပန္ေလေတာ့သည္။

ယမင္း တေယာက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပင္ မထိန္းနိုင္ေတာ့ ပဲ က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ဟစ္ ၿငီးျငဴမိပါေတာ့သည္။သူ႔မ်က္န်ာေပၚကိုလည္း ေက်ာ္မင္းသန္း အခ်စ္ရည္ေတြ က တဖတ္ဖတ္က်လာေနေပရာ မ်က္ႏွာတခုလုံးကို ဖုံးလႊမ္းသြားေတာ့မည္ဟုပင္ထင္မွတ္ေနရပါသည္။ အဲဒါေတြကို သူ႔ေယာက္်ားကလည္း ၾကည့္ေနမည္ဆိုတာကို သိရေတာ့ သူ႔တကိယ္လုံးကို က်င္ေနေအာင္ ပင္ ခံစားလိုက္ရပါသည္။

ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ အခ်စ္ရည္ေတြ ျဖန္းက်ေနတာ အရွိန္ေသသြားေတာ့မွ ယမင္း က မ်က္လုံးဖြင့္ၿပီး သူ႔ေယာက္်ားကို ၾကည့္လိုက္မိပါသည္။ မ်က္ႏွာေပၚ အခ်စ္ရည္ေတြ ဖုံးလႊမ္းေနေသာ ယမင္း ႏွင့္ သူ႔ေယာက္်ား တို႔ မ်က္လုံးခ်င္း ဆိုင္မိလိုက္ခ်ိန္မွာ ယမင္းက သူ႔ႏူတ္ခမ္းေတြေပၚ က်ေနသည့္ ေက်ာ္မင္းသန္း အခ်စ္ရည္တို႔ ကို လၽွာျဖင့္ သိမ္းရက္လိုက္ပါသည္။ အနံအရသာ တမ်ိဳး ေလး ျဖစ္ေနေသာ အခ်စ္ရည္မ်ားက သူ႔ ကို ခံစားမႈတမ်ိဳး ျဖစ္ေပၚေစၿပီး ထို အျခင္းအရာကို ျမင္ေနရသည့္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က လည္း အသံတမ်ိဳး ၿငီးျငဴကာ ယမင္း ကိုယ္ထဲ သူ႔ေကာင္ႀကီး ကၽြတ္က်န္ခဲ့ေတာ့မတတ္ ေဆာင့္သြင္း ေနမိေတာ့သည္။

“ ဒီမွာၾကည့္ ကိုကို၊ ကိုကို က မ်က္ႏွာတခုလုံး တျခားေယာက္်ား ရဲ့ အခ်စ္ရည္ေတြ ဖုံးေနတဲ့ ကိုကို႔မိန္းမ ကို လုပ္ေနတာမဟုတ္လား”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္လည္း တအားကို ၿပီးခ်င္ေနၿပီ ဆိုတာကို ယမင္းသိသည္။ ယမင္းက ကိုကို ေဇာ္ ကိုယ္ေပၚမွ ႐ုန္းထြက္လိုက္ၿပီး ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္သည္။

“ ကိုကို ယမင္း ေလ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အဲလို မ်ိဳး ခံစားရလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ဘူး.. ကိုကိုလည္း ႀကိဳက္တယ္မဟုတ္လား၊ ကဲပါ ကိုကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ႀကိဳက္တယ္ မႀကိဳက္တယ္ ဆိုတာကို ကိုကို မိန္းမ မ်က္ႏွာ ေပၚ အခ်စ္ရည္ေတြ ျဖန္းၿပီး သက္ေသျပလိုက္စမ္းပါ”

ယမင္း တေယာက္ မ်က္ေစ့ကို မွိတ္ေပလိုက္သည္။ မၾကာခင္မွာပင္ တႁဖြတ္ႁဖြတ္အသံမ်ားျဖင့္ ပူေႏြးေသာ အခ်စ္ရည္မ်ား သူ႔မ်က္ႏွာေပၚသို႔ ပက္ျဖန္းလာသည္ကို ခံစားသိလိုက္ရေလသည္။ ၾကည့္ရသည္မွာ လည္း သူ႔မ်က္ႏွာေပၚကို ေက်ာ္မင္းသန္း တုန္းကႏွင့္ ဆတူေလာက္ အခ်စ္ရည္မ်ား ပန္းက်လာသည္ဟု ခံစားရသည္။ ခုေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚမွာ ေက်ာ္မင္းသန္းႏွင့္ သူ႔ေယာက္်ားတို႔၏ အခ်စ္ရည္မ်ား ေရာေထြးလို႔ ဖုံးလႊမ္း ေနေျခၿပီ။ အခ်စ္ရည္မ်ား မွာ မ်ားလြန္းလွသျဖင့္ သူ႔ေမးေစ့မွ ပင္ စီးက်ၿပီး သူ႔ရင္သား မ်ားေပၚသို႔ တစက္စက္ ပင္ က်ေနေလသည္။

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ အခ်စ္ရည္ပန္းထုတ္တာ ၿပီးသြားမွ ယမင္းက ေမာ့ၾကည့္လိုက္ၿပီး ၊

“ အား ကိုကို၊ ေက်းဇူး အရမ္းတင္တာပဲ၊ တကယ့္ကို မယုံနိုင္ေလာက္ေအာင္ပဲေနာ္”

ဒီညေနခင္းေလးကေတာ့ သူ႔ေယာက္်ားေရာ သူ႔အတြက္ပါ မယုံၾကည္နိုင္ေလာက္ေအာင္ပဲ ကာမ ေရယဥ္ေၾကာကို ေမၽွာခဲ့ မိၾကသည့္ ညတည ျဖစ္ေလေတာ့သည္။ သူ႔ကို အဲလို အခြင့္အေရးေပးခဲ့သည့္ သူ႔ေယာက္်ားကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာမိေတာ့ သူ႔ေယာက္်ားက လည္း သူ႔ကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာေလသည္။ ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းဘက္ကို လွည့္ၾကည့္ၿပီးေတာ့လည္း ၊

“ေက်းေက်း ကိုေက်ာ္မင္းသန္း၊ ယမင္း ကို ဧည့္ဝတ္ေက်ႁပြန္တဲ့ အိမ္ရွင္မ တေယာက္လို႔ ထင္တယ္မဟုတ္လား”

ဟု ေျပာလိုက္ရာ ေယာက္်ား ႏွစ္ေယာက္စလုံး ရီေမာလိုက္ၾကေလသည္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး မ်က္ႏွာ ဘယ္လိုထားရမည္ဆိုတာကို မသိၾက ဆိုတာကိုေတာ့ ယမင္း ရိပ္မိသည္။ အခန္းထဲက သီခ်င္းသံေလး က ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလး လာေနတုန္းရွိေသးသည္။ ယမင္းက ေက်နပ္စြာ ျပဳံးၿပီး မ်က္ေစ့ကို ေမွးလၽွက္ ဆိုဖာေပၚမွာ အသာေလး ပက္လက္လွဲကာ နားေနလိုက္သည္။

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က သူ႔ေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္န်င့္ ေက်ာ္မင္းသန္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ပက္လက္ကေလး နားေနေသာ ယမင္းကို ငုံၾကည့္လိုက္ၾကသည္။ ယမင္းက မ်က္လုံးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံးသူ႔ကို ငုံ႔ၾကည့္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ယမင္းက ျပဳံးျပလိုက္သည္။ ေသျခာတာကေတာ့ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ယမင္းကို ၾကည့္သည့္ အၾကည့္ေတြက အရင္တုန္းက အၾကည့္ေတြႏွင့္ လုံးဝတူေတာ့မည္မဟုတ္တာပဲ ျဖစ္ေလသည္။ ဒါကလည္း ယမင္း အတြက္က အေၾကာင္းမဟုတ္ေတာ့ပါ။ အဲဒါက သူ႔ကိုယ္ ပိုၿပီး ဆက္ဆီ ျဖစ္ေစသည္ဟုပင္ ထင္မိေလသည္။ သူ႔ေယာက္်ားႏွင့္ သူ႔ေယာက္်ား သူငယ္ခ်င္းတို႔ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးကို အျမဲတမ္း အမွတ္ရေနမည္ဆိုတာကိုလည္း သူသိသည္။

သူ႔ကိုယ္သူလည္း ဘယ္လိုပုံျဖစ္သလဲ သူၾကည့္ခ်င္ေနမိသျဖင့္ ယမင္းက စားပြဲေပၚမွ သူ႔ဖုံးကို ေကာက္ယူၿပီး ကိုယ္ကိုယ္ကို ဆက္ဖီ ရိုက္လိုက္ေလသည္။

“ ယမင္းက အမွတ္တရေလး တခု လိုခ်င္လို႔ပါ”

သူက မလိုအပ္ပဲ ေျဖရွင္းခ်က္ထုတ္လိုက္ေတာ့ အမ်ိဳးသား ႏွစ္ေယာက္စလုုံးက ရီေမာလိုက္ၾကသည္။ သူ႔ေယာက္်ားက ေတာ့ ေတာ္ေတာ္သေဘာက်ေနပုံရသည္။ သူ႔ကို ၾကည့္မဝသည့္ မ်က္လုံးေတြႏွင့္ ၾကည့္ေနေလသည္။

“ ကဲ ရွင္တို႔ ထဲက လူႀကီးလူေကာင္း တေယာက္ကေတာ့ ယမင္းကို မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါေလး ေတာ့ ယူေပးသင့္တယ္လို႔ မထင္မဘူးလား”

ေက်ာ္မင္းသန္းက ခ်က္ခ်င္းပင္ အေျပးအလႊားသြားယူေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း အခန္းထဲက အထြက္မွာ ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ားကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး ရွက္ျပဳံးေလး ျပဳံးကာ၊

“ ကိုကို နိုင္သြားၿပီလို႔ ခ်စ္ေလး ထင္တယ္၊ .. ခ်စ္ေလးေတာ့ ခုထိ ကိုကို႔ လစ္မစ္ကို ရွာမေတြ႕ေသးဘူး”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ျပဳံးၿပီး ပုခုံးႏွစ္ဘက္ကို တြန႔္လိုက္သည္။

“ ကိုကိုထင္တာေတာ့ ကိုကိုတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး နိုင္သြားတယ္ ထင္တာပါပဲကြယ္”

“ အဲေတာ့ ဆိုလိုတာက ယမင္းက ဘယ္ေယာက္်ားေလး နဲ႔ မဆို ခ်စ္ပြဲဝင္တာကို ကိုကိုက ဘယ္လိုမွ စိတ္မရွိဘူးေပါ့ေနာ္”

ယမင္းက သူ႔မ်က္ခုံးေလးကို ပင့္ၾကည့္ၿပီး ေမးလိုက္ေလသည္။ အခ်စ္ရည္ေတြ ဖုံးေနေသာ သူ႔မ်က္ႏွာက စိမ္ေခၚအၾကည့္က ပိုၿပီး အသက္ဝင္ေနသလိုပင္။

“ အင္း … အဲဒီကိစၥ ကေတာ့ ကိုကိုလည္း ရွိေနၿပီး ပါဝင္ ခံစား ေပ်ာ္ရႊင္နိုင္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ရတယ္လို႔ပဲ ေျပာၾကပါစို႔ကြယ္”

“ ေကာင္းပါၿပီတဲ့ရွင္… ခစ္ခစ္”

ယမင္းက သေဘာက်စြာ ရီေမာလိုက္ခ်ိန္မွာပဲ ေက်ာ္မင္းသန္းက ျပန္ေရာက္လာေလသည္။အဲဒီလစ္မစ္ကို ေတာ့ ယမင္းတေယာက္ ဝမ္းသာ အားရစြာျဖင့္ လက္ခံနိုင္ေပသည္။ ေယာက္်ား ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ တၿပိဳုင္နက္ အာ႐ုံစိုက္ခံရ မႈကို သူအရမ္းကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ခဲ့ရေလသည္။ အထူးသျဖင့္ သူ႔ေယာက္ႏွင့္ မၽွေဝခံစားခဲ့ရလို႔လည္း ျဖစ္ေလသည္။

သူ႔ကို မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါလွမ္းေပးလိုက္ေသာ ေက်ာ္မင္းသန္းကို ယမင္းက ျပဳံးျပလိုက္သည္။

“ ကိုေက်ာ္မင္းသန္း မနက္ျဖန္ညေရာ ေနအုန္းမွာလား”

ေက်ာ္မင္းသန္းကျပဳံးျဖဲျဖဲ ျဖင့္ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ပါေတာ့သည္။
……………………………………………………………………………………………………..

ၿပီးပါၿပီ။
ယိမ္းႏြဲ႕ပါး ေရးသည္။
Tags :
SHARE THIS
YOU MIGHT ALSO LIKE
Next
အခ်စ္သန္႕သန္႕ေလး
Previous
ေဟာ္နန္းေဒဝီ
No Comments:


လစ္မစ္ (ဇာတ္လမ္းရွည္ စ/ဆုံး)

ေဟာ္နန္းေဒဝီ

​ေအး​ေအး​ခိုင္ရဲ့​ တ​ဏွာ​ဇာတ္​ၾကမ္း
POPULAR
COMMENTS
RANDOM POSTS
FOLLOW BY EMAIL

Email address...
RECENT IN SPORTS
Copyright © 2019 စာအုပ္​စင္​

ဂ်စ္တူး ခ်စ္ဖူးသြားၿပီ
ေရးသူ - ျမင့္ေထြး (ရတနာပုံ)
“အင့္ .. အေမ့ .. ကၽြတ္ .. ကၽြတ္ .. ေကာင္းေကာင္း .. ေကာင္းတယ္ကြယ္ “
“နာ … နာေလးေဆာင့္ .. ေဆာင့္ … အင္း … ဟုတ္ၿပီ .. အေမ့ .. ရီးွ.. ကၽြတ္ … ကၽြတ္ .. ဟုတ္ၿပီ .. “
“အင့္ … အား … ဟင္း … အင္း .. ေမာင္ေလး … မမ .. မမေတာ့ .. မငး္ … မငး္ လီးႀကီးကို စြဲ .. စြဲသြားၿပီကြာ .. အင့္ .. ဟုတ္ၿပီ … အင့္ … “ ရမၼက္ေသြးေတြ ယွက္ျဖာေနေသာ မတင္ရီ မ်က္ႏွာႀကီးမွာ အလြန္ စြဲမက္ႏွစ္သက္စရာ ေကာင္းလွသည္။ ကာမရာဂျပင္းထန္လွေသာ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္၍ ဂ်စ္တူးစိတ္ေတြ ပ၍ုိ ပ၍ုိ ျပင္းထန္ တက္ႂကြလာသည္။ သည္ေတာ့ မာန္ဖီေနေသာ က်ားရိုင္းတစ္ေကာင္ပမာ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ေၾကာက္ခမန္းလလိ ျပင္းထန္လာသည္။ အခ်က္တစ္ရာခန႔္ ေဆာင့္ၿပီးေသာအခါ မတင္ရီ တစ္ကိုယ္လုံး ႀကိဳးႏွင့္ အတုတ္ခံလိုက္ရသလို တင္းကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ သူမ လက္ႏွစ္ဖက္က ဂ်စ္တူး လက္ႏွစ္ဖက္ကို တင္းေနေအာင္ ကုတ္ဖက္ထား၏။ သူမတစ္ကိုယ္လုံး ေလဟာျပင္ထဲ ေျမာက္တတ္သြားသလို ျဖစ္ကာ ဟင့္ကနဲ ဟင့္ကနဲ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါသြားၿပီး ေစာက္ေရမ်ားကို တပ်စ္ပ်စ္ ဒလေဟာ ပန္းထြက္ကုန္ေတာ့သည္။
ေစာက္ဖုတ္အတြင္း ႂကြက္သားေတြက အားႏွင့္ ညႇစ္ထည့္လိုက္ေသာအခါ ထိုညႇစ္လိုက္ေသာ အခိုက္ႏွင့္ လီးကို ႏႈတ္လို္က္ေသာအခိုက္မာွ တိုက္ဆိုင္သြားသည္။ ဒစ္ဆံႀကီးတစ္ခုလုံး က်ဥ္ကနဲ ဆိမ့္တက္သြားၿပီး လီးေခ်ာင္းတစ္ခုလုံး ႂကြလာသည္။ အားႏွင့္ ျပန္ေဆာင့္အထည့္တြင္ ဂ်စ္တူးတစ္ကိုယ္လုံး ဓါတ္လိုက္သလို တုန္ခါသြားၿပီး လေရပူေတြ ပန္းထုတ္ကုန္၏။ ထိုအခိုက္သည္ ကာမသုခ အျပည့္အဝ ရရွိေသာ အခိုက္ျဖစ္၍ အလြန္ထူးျခားေသာ ကာမအရသာႀကီးကို အေကာင္းဆုံး ခံစားလိုက္ရပါေတာ့သည္။ ဂ်စ္တူး တစ္ကိုယ္လုံး မတင္ရီ ကိုယ္ေပၚ ေမွာက္က်သြားသည္။ မတင္ရီ၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းမွာလည္း ေတြဲ လာင္းႀကီး က်သြားသည္။ သူမလက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ေဘးသို႔ ဗရမ္းဗတာႀကီး ပစ္က်သြားေတာ့သည္။ ဂ်စ္တူးက သူ႔လီးတန္ႀကီးကို မတင္ရီ ေစာက္ေခါင္းထဲသြင္းျမဳပ္ရင္း မွိန္းေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ အတြင္းသားေတြက ဒုတ္ကနဲ ဒုတ္ကနဲ လႈပ္ေနသည္ကို သူ႔လီးတန္ႀကီးက တဆင့္ သိေနရသည္။ သူဖတ္ဖူးထားေသာ စာအုပ္ေတြထဲက အတိုင္းဆိုလၽွင္ မိန္းမေတြ ဆျႏၵဳပည့္ဝ၍ ၿပီးဆုံးလၽွင္ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ေထ့ ရွိေသာ သဘာဝ လကၡဏာဟု နားလည္လိုက္သည္။ သူတိ္ု႔ႏွစ္ေယာက္ လိုးေနၾကသည္မွာ တစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ ရွိျခဲ့ပီ။ ဂ်စ္တူးက ေတာင္ဘက္အဝင္ေပါက္ထိပ္တြင္ ခ်ိတ္ထားေသာ နံရံကပ္ နာရီကို ၾကည့္လိုက္ရာ ၂နာရီ ၄၅မိနစ္ ၿရိွပ။ီ အင္တိုက္အားတိုက္ လိုးလိုက္ရသျဖင့္ လူလည္း အေတာ္ပင္ပန္းသြား၏။ မတင္ရီဆိုလၽွင္ ယခုအခ်ိန္ထိ မ်က္လုံးစုံမွိတ္၍ မွိန္းေနဆဲ ျဖစ္သည္။ တစ္ခါမွ မေတြ႕ၾကဳံ မခံစားဖူးေသာ ကာမအရသာႀကီးကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စိတ္ရွိလက္ရွိ ခံစားလိုက္ရသျဖင့္ ဂ်စ္တူးမွာ အလြန္ေက်နပ္ေနသည္။ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္သည့္တိုင္ က်န္းမာသန္စြမ္း ေသြးအားေတြ ျပည့္လၽွမ္းေနသည့္အရြယ္မို႔ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းရွိ လီးတန္ႀကီးမွာ မာန္ႂကြေထာင္ထလာျပန္၏။
ေႏြး ေထြးႏူးညံ့ေသာ ေစာက္ဖုတ္ အေငြ႕ဓါတ္ကလည္း တစ္ဖန္ နိုးႂကြလာေစရန္ အားေပးအားေျမႇာက္ ေထာက္ပံ့လၽွက္ ရွိသည္။ ဂ်စ္တူးက ကိုယ္ကို အနည္းငယ္မတ္၍ လက္ႏွစ္ဖက္ေထာက္ကာ မတင္ရီ မ်က္ႏွာကို အုပ္မိုး၍ ၾကည့္လိုက္သည္။
၃၅-ႏွစ္အရြယ္ အအိုပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း မတင္ရီ မ်က္ႏွာက စြဲမက္ဖြယ္ ေကာင္းလွ၏။ မ်က္ႏွာက် အခ်ိဳးအစား လွပၿပီး အဖ်ားလုံးေသာ ႏွာတံ၊ ညိဳ ့အားေကာင္းလွသာ မ်က္ဝန္း၊ ေဆးမဆိုးဘဲ ေသြးေရာင္ လႊမ္းေနသာ စိုေျပနီေထြးေသာ ႏႈတ္ခမ္း၊ ထိုပင္ကိုယ္ရွိၿပီး မ်က္ႏွာလွလွေပၚတြင္ ကာမရာဂ အေရာင္အေသြးေတြ ခ်ယ္မႈန္းလိုက္ေသာအခါ ပို၍ တပ္မက္ႏွစ္သက္စရာ ျဖစ္သြားပါေတာ့သည္။ ကာမဆႏၵေတြ ျပည့္ဝ၍ အားရ ေက်နပ္ေနေသာ မ်က္ႏွာအမူအရာကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္း ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ ကိေလသာရာဂမီးေတြ တၿငီးၿငီး ေတာက္ေလာင္လာျပန္၏။ ကိေလသာရာဂစိတ္ေတြထေလ ေစာက္ေခါင္းထဲ ျမဳပ္ဝင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးက ႂကြသထက္ႂကြေလ ျဖစ္ေနသည္။ မ်က္စိအစုံမွိတ္၍ မွိန္းေနသည့္တိုင္ ေစာက္ေခါင္းထဲက ထူးျခားမႈ အေျခအေနကို မတင္ရီ အစအဆုံး သိေနပါသည္။ ဂ်စ္တူးက အားႏွင့္ညႇစ္၍ လီးတန္ႀကီးကို (၃)(၄)ခါ ေလာက္ တင္းတင္းျပရာ မတင္ရီက ေမွးစင္းထားေသာ မ်က္လုံးအစုံကို အားယူဖြင့္ၾကည့္ရင္း - “ဟြန႔္ .. လြန္လွပါလား မမ ခ်စ္လင္ေလးရယ္ “ ဤသို႔ မပငြ ့္တပြင့္ ဆို၏။
“ခ်စ္တာကိုး မမရဲ ့ “
“အံမယ္ .. ဘာခ်စ္တာလဲ .. လီးနဲ႔ထိုးၿပီး လိုးတာကိုမ်ား ခ်စ္တယ္လို႔ ေခၚသတဲ့လား .. ဟင္း .. ဟင့္ “ မတင္ရီက ခပ္ေထ့ေထ့ ခပ္ေငါ့ေငါ့ ေျပာသည္။
“ဒါေပါ့ … မမရ .. မညားခင္ ရည္းစားစကားေျပာ .. လက္ကေလးကိုင္ .. ကိုယ္လုံးေလးဖက္ .. ပါးကေလးနမ္း .. ညားၿပီးေတာ့ လိုးၾကတာပဲ မဟုတ္လား .. တစ္ခ်ိဳ ့ဆို ညားေတာင္ မညားေသးဘူး .. ဗိုက္ေပၚေနၿပီ .. အဲဒီေတာ့ .. ခ်စ္တယ္ဆိုတာ .. တကယ္ေတာ့ ဒါလုပ္ၾကခ်င္လို႔ မဟုတ္လား .. “
“အဟင္း… ဟင္း “
ဂ်စ္တူးက ပါးစပ္ႏွင့္ ေျပာ႐ုံတင္မကဘဲ သူ႔လီးႀကီးႏွင့္ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ခန႔္ ေဆာင့္ျပသည္။
“ဖြတ္ .. ဖြတ္ .. ဖြတ္ .. ဖြစ္ .. ဖြတ္ .. ဖြတ္ “
“အင့္ … အား .. အင့္ .. အား … အင့္ … အင့္ .. “
“အို … အင္း … အို …. အို .. ေန .. ေနပါအုံးဟဲ့ …မမ ေျခေထာက္က တန္းလန္းႀကီး ျဖစ္ေနတယ္ .. မင္းေပါင္ႀကီးနဲ႔ ဖိထားေတာ့ နာလိုက္တာ .. ကၽြတ္ .. ကၽြတ္ .. ဆိုးကို ဆိုးလြန္းတယ္ .. မင္းလီးႀကီး ခဏႏႈတ္လိုက္အုံး .. တကယ္ထဲ .. “
“ဒီလူဆိုးေလး အခ်စ္ကို ခံခ်င္လို႔ မမ ဒီဘက္ ေရာက္လာတာ မဟုတ္လား … “ ဂ်စ္တူးက ထိုသို႔ေျပာရင္း သူ႔လီးႀကီးကို ဆြနဲ ႈတ္လိုက္သည္။ လီးတန္ႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ထဲက ကၽြတ္ထြက္လာၿပီး အထက္သို႔ မတ္၍ တဆတ္ဆတ္ေတာင္ေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ကိန္းေအာင္းထားၿပီး မို႔လားမသိ လီးတန္ႀကီး တစ္ဝို္က္တြင္ ယွက္သမ္းေနေသာ ေသြးေၾကာႀကီးေတြမွာ ယခင္ကထက္ သိသိသာသာ ေဖာင္းႂကြေနသည္။
အေရျပားက ဒစ္တစ္ဆုံးထိ လန္ေနၿပီး ဒစ္ဆီဖူးႀကီးမွာ နီညိဳေရာင္သန္းၿပီး ေစာက္ေရတို႔ျဖင့္ စိုရကႊဲာ ဝင္းေျပာင္တင္းကားေန၏။ ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ သူ႔လီးႀကီးကို ၾကည့္၍ အလြန္အားရ ေက်နပ္ေနသည္။ မတင္ရီလို တဏွာရာဂအားႀကီး ျပင္းထန္လွေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ယိုင္လဲသြားေအာင္ ၿဖိဳနိုင္သည့္လီးျဖစ္၍ ေပါ့ေသးေသး မဟုတ္ေၾကာင္း ေတြးမိကာ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ျပဳံးရိပ္သန္းသြားသည္။
“ေအာ္ .. မမေျခေထာက္ကို ခုတင္ေပၚ တင္ေပးအုံးေလး .. က်စ္ .. တကထဲ “ တကယ္ပင္ ႏြမ္းလ်ေနၿပီ ျဖစ္၍ မတင္ရီက စိတ္မရွည္စြာ ေျပာလိုက္သည္။
“ေအာ္ .. ေအာ္ … ေဆာရီး .. ေဆာရီး .. “ ဂ်စ္တူးက ခုတင္ေအာက္တြင္ ေတြဲ လာင္းက်ေနေသာ မတင္ရီ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို မ, ၿပီး တင္ေပးလိုက္သည္။ မတင္ရီကလည္း ရွိသမၽွ အားႏွင့္ သူ႔ကိုယ္ကို ေရွ ့သို႔ေကာ့ထိုးလိုက္သည္။
ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးက သူ႔လီးဒဏ္ေၾကာင့္ ခပ္ဟဟေလး ျဖစ္ေနသည္။ ေစာက္ေရေတြကလည္း ဖင္ၾကားထိေအာင္ စီးက်ေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္အေကြဲ ၾကာင္း ထိပ္ရွိ ေစာက္စိႀကီးမွာ အညိဳေရာင္သန္း၍ ေငါက္ေတာက္ႀကီး ျပဴးထြက္ေနသည္။
ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ၾကည့္ရင္း ဂ်စ္တူးလီးတံႀကီးမွာ ပို၍ပို၍ တင္းေတာင့္ေတာင္ မတ္လာသည္။ ဂ်စ္တူးက ပက္လက္ျဖစ္ေနေသာ မတင္ရီကို တစ္ေစာင္းျဖစ္ေအာင္ ျပင္ေပးလိုက္သည္။ မတင္ရီတစ္ေယာက္ ဂ်စ္တူးကို မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ ထိုးၾကည့္႐ုံမွအပ ဘာမွ မေျပာနိုင္ေတာ့ပါ။ ေျပာလည္း မေျပာခ်င္။ ဒီမီးက သူမ ေမႊးခဲ့တဲ့ မီးမဟုတ္ပါလား။ ၿပီးေတာ့ ဒီမီးအေလာင္ခံခ်င္သူကလည္း သူမပင္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေမွာက္လိုေမွာက္၊ လွန္လိုလွန္၊ ဂ်စ္တူး ျပဳသမၽွ အသာပင္ ၿငိမ္ခံေနလိုက္သည္။ တစ္ေစာင္းေကြးထားလိုက္ေသာအခါ ၀ိုက္ကားမို႔ေမာက္ေသာ တင္ဆုံဝငး္ဝင္းေဖြးေဖြးႀကီးက ခုံးခုံးႀကီး ႂကြတက္လာသည္။
ဂ်စ္တူးက သူဖတ္ဖူးထားသည့္ အျပာစာအုပ္ထဲကအတိုင္း ပုဇႏြ ္တုတ္ေကြးလိုးနည္းျဖင့္ လိုးရန္ ရည္ရြယ္၍ ယခုကဲ့သို႔ မတင္ရီကို တစ္ေစာင္းအေနအထားျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဖင္အိုး ဝငး္ဝင္းအိအိႀကီးႏွစ္မာႊ က အက္ေကြဲ နသည္။ ဂ်စ္တူးက မတင္ရီဖင္ဝနငွ ့္ သူ႔လီးအံက်ျဖစ္ေအာင္ ဖင္ဆုံႀကီးကို ေပြ႕ယူလိုက္သည္။ သည္ေတာ့ ဖင္ဆုံထြားထြားအိအိႀကီးက ခုတင္ေစာင္းကို အနည္းငယ္စြန္း၍ ထြက္လာသည္။
ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးက ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားတြင္ ညႇပ္ကာ ေနာက္သို႔ခုံးခုံးႀကီး
ျပဴးတစ္ထြက္လာသည္။ ဂ်စ္တူးက သူ႔ဒစ္ဆံျပဲႀကီးျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႏွႈတ္ခမ္းသားႀကီး ႏွစ္လႊာကို ထိုးခြလဲိုက္ၿပီး ေစာက္ေခါင္းအေပါက္ထဲ မသြင္းေသးဘဲ ထယ္ထိုးသလို ေလၽွာတိုက္ေပး၏။ ဒစ္ဆံႀကီးႏွင့္ ေစာက္စိအငုတ္ႀကီးတို႔ မၾကာမၾကာ ပြတ္တိုက္မိရာ မတင္ရီ တစ္ကိုယ္လုံး တြန႔္ကနဲ တြန႔္ကနဲ လူးခါသြားသည္။ ဤကဲ့သို႔ အားရေက်နပ္ေအာင္ ေဆာ့ဆြကစားၿပီးမွ ေစာက္ဖုတ္အကြလဲမ္းေၾကာင္းအတိုင္း
ေလၽွာဆင္းလာၿပီး အရွိန္ႏွင့္ ဖိသြင္းလို္က္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး တစ္ခုလုံး ရြအာပြထေနသည့္တိုင္၊
ေပါင္တံတုတ္တုတ္ႀကီး ႏွစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ဖိညႇပ္ထားသည္က တစ္ေၾကာင္း၊ အရွိန္အားႏွင့္ တိုးဝင္လာသည္ျဖစ္၍ တစ္ေၾကာင္း ပူကနဲ နင့္ကနဲ ခံလိုက္ရသည္။ “အား … အား … ရီးွ … ကၽြတ္ … ကၽြတ္ …. ရီးွ .. အေမ့ .. “ မတင္ရီ ႏႈတ္ဖ်ားက ညီးသံသဲ့သဲ့ ထြက္သြား၏။ လီးႀကီးအဆုံးထိ နစ္ဝင္သြားေသာအခါ မတင္ရီ ဒူးေကာက္ေကြးၾကားတြင္ ဘယ္လက္ကိုေထာက္ ေက်ာျပင္ေဘးတစ္ဖက္တြင္ ညာလက္ကို ေထာက္ကာ အသြင္းအႏႈတ္ စတင္ျပဳလုပ္ပါေတာ့သည္။
“ဖြစ္ .. ဖြစ္ … ဖြတ္ .. ဖြိ .. .ဖြိ … ဖြစ္ .. “ “ဖြစ္ … ဖြစ္ … ဖြတ္ … ဖြိ .. ဖြိ … ဖြစ္ … “ လီးတံႀကီး ဆြအဲႏႈတ္တြင္ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးက စူႂကြလာၿပီး၊ လီးတံႀကီး ႏွစ္သြင္းလိုက္ေသာအခါ ရႈံ ့ခ်ိဳင့္နစ္ဝင္သြား၏။
“ဖြိ … ဖြိ … ဖြစ္ … ဖြတ္ … ဖြတ္ … ဖြိ .. “
“ဖြိ … ဖြိ … ဖြစ္ .. ဖြတ္ … ဖြတ္ … ဖြိ .. “
တစ .. တစ ေအာင့္အားေတြက ျပင္းထန္လာသည္။ မတင္ရီ တစ္ကိုယ္လုံး တသိမ့္သိမ့္ လႈပ္ခါေနသည္။
(၇) လက္မခြဲခန႔္ရွည္ေသာ လီးျဖစ္၍ အသြင္းအႏႈတ္ ျပဳလုပ္ရသည္မွာ ဆို႔ဆို႔ပု႔ပို႔ ထိထိမိမိ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ရွိလွသည္။ ဂ်စ္တူးက ဖင္ေၾကာႀကီးေတြ ရႈံ ့ခြက္သည္အထိ အသားကုန္ ၾကဳံးၾကဳံးေဆာင့္သည္။ ကာယအားေရာ အတြင္းအားပါ ေကာင္းလွသူမို႔ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ထိမိ၏။ အခ်က္တစ္ရာခန႔္ ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ၿပီးေနာက္ အားစိုက္လြန္းလၽွင္ ပ၍ုိ ပင္ပန္းေၾကာင္း ေစာေစာကပင္ သင္ခန္းစာ ရထား၏။ သည္ေတာ့ ခပ္မွန္မွန္ေလး ဇိမ္ႏွင့္ ေဆာင့္ေပးျပန္သည္။ မတင္ရီခမ်ာမွာလည္း မဆိုစေလာက္ နာက်င္႐ုံမွအပ အလြန႔္အလြန္ ေကာင္းလြန္းလွေသာ ကာမအရသာႀကီးကို တျမႇင္းျမႇင္း ဇိမ္ႏွင့္ ခံစားေနရ၏။
ႏူးည့ံေသာ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသား၊ ႏုထြားသန္မာလွေသာ လီးတန္၊ သဘာဝအေလ်ာက္ တစိမ့္စိမ့္ထြက္ေနေသာ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားက ႏွစ္ဦးႏွစ္ဝလုံး၏ (ေမထုန္သံခါသ) ကာမစပ္ယွက္ျခင္းအလုပ္ကို က်က္သေရ မဂလၤာ ရွိလွစြာ အေထာက္အကူျပဳေနပါေတာ့သည္။ ကာမဘုံသားမ်ားအဖို႔ ေရႊေငရြ တနာ စည္းစိမ္ဥစၥာ ရာထူးအာဏာေတြ အဘယ္မၽွ ျပည့္စုံႂကြယ္ဝပါေစ ကာမသုခေခၚ ကာမဂုဏ္ ဟာတာတာ ျဖစ္လၽွင္ ဘဝအနာႀကီး နာလၽွက္ လူျဖစ္က်ိဳးမနပ္ ျဖစ္ရတတ္သည္။ စည္းစိမ္ဥစၥာ ရတနာေရႊေငေြ တြ ျပည့္စုံေပါမ်ားျခင္းေၾကာင့္ မာနဘဝင္ တက္ႂကြခြင့္သာရွိၿပီး၊ ဟဒယဘဝင္ ရႊင္ျမဴးလၽွက္ အခ်စ္ရမၼက္၏ ထူးျခားေသာ အၿမိဳက္အရသာကိုမူ ခံစားခြင့္ ရမည္မဟုတ္ေပ။ ကာမဆႏၵေတြ မျပည့္ဝ၍ ႏွလုံးသားထဲ ေဒါမနႆမီးေတြသာ ေလာင္ၿမိဳက္ခံေနရသည္ျဖစ္ရာ
ေလာကငရဲတစ္မ်ိဳးပင္ ျဖစ္ေတာ့၏။ သူေတာ္ေကာင္းတို႔အျမင္မွာ ကာမကိစၥသည္ ညစ္ညမ္းစုတ္ပဲ့ေသာ လုပ္ရပ္ျဖစ္သည္ကား မႏွ ၏္ ။ သို႔ေသာ္ ထိုသူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္ ကာမ၏ အျပစ္ႏွင့္ ညစ္ညမ္းမႈတို႔ကို ဘဝေပါင္းမ်ားစြာ အေလ့အလာျပဳၿပီးမွ
သိၾကားျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ ကာမ၏ အျပစ္ႏွင့္ ညစ္ညမ္းမႈကို ေစ့ေစ့ငွငွ သိျမင္ ပယ္ခြာနိုင္ေသာ ပုဂိုလ္အေရအတြက္မွာလည္း သတၱဝါ အသေခ် ၤအနႏၲထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေလမၽွသာ ျဖစ္သည္။ ကာမ၏ နယ္ပယ္သတၱိမွာ ဤမၽွအထိ က်ယ္ဝန္းနက္ရွိုင္းလွ၏။ သတၱဝါ၏ မူလဗီဇဓါတ္ကိုက အသိဉာဏ္ကင္းမဲ့မႈႏွင့္ တြယ္တာတပ္မက္မႈတို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ထိုသဘာဝတိ္ု႔သည္ စိတ္၏အနက္ စိတ္၏အျမဳေတပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ယခု .. ကာမဘုံသား မႏုႆသားေကာင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ မတင္ရီႏွင့္ ဂ်စ္တူးတို႔မာွ စိတ္ရွိတိုင္း ကာမအရသာကို ခံစားခြင့္ရေနၾကသည္ျဖစ္ရာ လူ႔ဘဝကို အရသာထူးသူမ်ားဟု ကာမတဏွာ နယ္ပယ္ဖက္မွ ေခၚဆိုလိုက ေခၚဆိုနိုင္သည္။ တိ္ုးတက္ေသာ ကမၻာႀကီးတြင္ ဆင့္ပာြ းတိုးတက္လာေသာ ေဝါဟာရ ပညတ္ေတြေၾကာင့္ ထူးဆန္းေသာ ဘဝျပသနာေတြ တိုးပြားလာရသည္။ ပညတ္မာယာကြန္ယက္သည္ မႏုႆလူသားေတြကို
ေသာကပရိေဒဝ ဒုကၡ ေဒါမနႆမီးေတြ ေတာက္ေလာင္ေစခ့၏ဲ ။ တဏွာရာဂ အရင္းခံေသာ အခ်စ္သည္လည္း ဒုကၡမီးကို ေတာက္ေလာင္ေစသည္ကား မႏွ ၏္ ။ ထိုဒုကၡမီးသည္ပင္ ကာမသတၱဝါ မႏုႆပိုးဖလံတို႔အတြက္ ေရႊေရာင္ဖန္ဆင္းထားေသာ မာယာေထာင္ေခ်ာက္ႀကီး ျဖစ္ေနပါသည္။
ကာမညႊတ္ကြင္းက လြတ္ကင္းေအာင္ ႐ုန္းမထြက္နိုင္ေသးသမၽွ ထိုမာယာ ေထာင္ေခ်ာက္ႀကီးသည္ပင္ မႏုႆသားေကာင္တို႔အတြက္ အလြန္ေပ်ာ္ေမႊ ့ ႏွစ္ၿခိဳက္စရာ ေကာင္းေသာ အသိုက္အျမဳံႀကီး
ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ အဓိက ဆိုလိုသည္မွာ ဖမိုတို႔၏ ပင္မအရင္းခံ အခ်စ္ဓါတ္၊ ကာမဓါတ္ခ်ိဳ ့တဲ့လၽွင္ ေလာကီအျမင္၊ ေလာကီေရးရာ ေလာကီရႈေဒါင့္ဘက္က လူျဖစ္ရႈံးသည္ဟု တည့္တည့္ႀကီး ဆိုလိုက္ခ်င္ပါေတာ့သည္။ ယခုလူျဖစ္ရက်ိဳး နပ္သူႏွစ္ဦးတြင္ တစ္ဦးက ခုတင္ေပၚမွာ ကန႔္လန႔္ျဖတ္ တေစာင္းအေနအထားျဖင့္
ကာမအရသာထူးကို ေမ့ေမ့မူးမူး ခံစားရယူေနသလို၊ တစ္ဦးက မတ္တပ္ရပ္လၽွက္
ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ေဆာင့္ကာ ကာမအရသာထူးကို ခံစားရယူေန၏။ အခ်စ္လြန္ ကာမကိစၥတြင္ ခ်ိန္ခငြ ္လၽွာညီမၽွေသာ အေပးအယူကိစၥတစ္ရပ္ ကိန္းေအာင္းေနသည္မွာ အလြန္ဆန္းၾကယ္လွ၏။ ယခု မတင္ရီႏွင့္ ဂ်စ္တူးတို႔မာွ သူတျပန္ ကိုယ္တျပန္ အေပးအယူမၽွေနၾကသည္။ ဤကဲ့သို႔ ဆန႔္က်င္ဘက္ ဖိုမတစ္စုံ၏ ကာမအေပးအယူမၽွတျခင္းကို ေမထုန္သံဝါသျပဳျခင္း (၀ါ) ကာမစပ္ယွက္ျခင္းဟု ေခၚသည္။ မတင္ရီတစ္ေယာက္ ကာမစည္းစိမ္ထူးႀကီးကို ၿမိန္ၿမိန္ယွက္ယွက္ႀကီး ခံစားေနရာမွ သူမ၏ ဆူၿဖိဳးႏုညက္ေသာ ကိုယ္အထက္ပို္င္းကို ပက္လက္လွန္လိုက္သည္။ တင္ဆုံေအာက္ပိုင္းကိုမူ ေစာေစာက တေစာင္းအေနအထားအတိုင္းပင္ ထား၏။ ကိုယ္အထက္ပို္င္းႏွင့္
ေအာက္ပိုင္းကို လိမ္ဖယ္ရြဲ ့ေစာင္းသလို ျဖစ္သြားသည့္အတြက္ အထက္ပိုင္းရွိ ေပါင္တံတစ္ေခ်ာင္းက မေျပာပေလာက္႐ုံ အနည္းငယ္ဟသြားသည္။ မတင္ရီ လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ေဘးသို႔ကားထြက္သြား၏။ ႏႈတ္ျဖင့္ ဖြင့္မေျပာေသာ္လည္း မတင္ရီ၏ ကာယဝိညတ္အမူအယာက နို႔ကို ကိုင္ေစခ်င္သည့္အတြက္ ျပသလာေသာ အမူအယာျဖစ္ေၾကာင္း ဂ်စ္တူး အလိုလို သိလိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ .. ေထာက္ထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို တင္းအိမို႔ေမာက္ေနေသာ နို႔အုံေဖြး ေဖြး
ႏုႏုႀကီးႏွစ္မႊာေပၚသို႔ ေျပာင္းတင္လိုက္သည္။ ညီမၽွေသာ အဆီအသားတို႔နငွ ့္ ေပါင္းစပ္ဖြဲ႕စည္းထားေသာ
နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးက ဆူၿဖိဳးႏုရြေနသည္။ ဂ်စ္တူးက လက္ညိဳးႏွင့္ လက္မကို ၀ိုက္ကားၿပီး နို႔အုံႀကီး၏ အရင္းမွကိုင္၍ အထက္သို႔ ပင့္တြန္းကာ အားရပါးရ ဆုတ္ေခ်ပြတ္သပ္ေပးရင္း လက္ႏွင့္ ညႇစ္ညႇစ္ၾကည့္သည္။ ထိုအခါ .. နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးမွာ
ဝင္းအိတင္းေျပာင္လာၿပီး နို႔သီးေခါင္းေခါင္းညိဳညိဳေလးက ေထာင္မတ္လာသည္။ မွန္မွန္ႀကီး ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနလၽွက္ကပင္ ကိုယ္ကိုကိုင္း၍ ငုံ႔စို႔ျပစ္လိုက္သည္။
“ႁပြတ္ … ႁပြတ္ … ႁပြတ္ … ႁပြတ္ .. ႁပြတ္ .. “
“ႁပြတ္ … ႁပြတ္ … ႁပြတ္ … ႁပြတ္ .. ႁပြတ္ .. “
စို႔လည္းစို႔၊ လၽွာျဖားျဖင့္လည္း ေမႊဆြေပးလိုက္ရာ ယားႂကြတုန္ခါေသာ ကာမဓါတ္လွိုင္းႀကီးတစ္ခု မတင္ရီ တစ္ကိုယ္လုံး ဖုံးလႊမ္းသြားသည္။ ထိုကာမလၽွပ္စစ္လွိုင္းႀကီးသည္ ကာမဗဟိုအေၾကာမ်ား စုေဝးေပါင္းဆုံရာ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးဆီသို႔ ဂိတ္ဆုံးအၿပီးသတ္ ရပ္နားသြားသည္။ ထိုအခါ … ေစာက္ဖုတ္လွိုဏ္ေခါင္းတစ္ခုလုံး လႈပ္ခတ္တုန္ခါသြားျပန္၏။ ထိုတုန္ခါမႈ လွိုင္းဂယက္က တစ္ကိုယ္လုံးရွိ ရမၼက္ေသြးေတြကို ဆူပြက္နိုးထေစျပန္၏။ ဂ်စ္တူးက အဆက္မျပတ္ ဒလစပ္ ဆုတ္ေခ် စို႔ေပးေနရာ ကာမရာဂ လွိုင္းဂယက္ေတြလည္း ဒလစပ္ ပြက္ထေနေတာ့၏။
ကာမပင္လယ္ျပင္တြင္ ကိေလသာ ရမၼက္မုန္တိုင္းတို႔ အဟုန္ျပင္းစြာ တိုက္ခတ္ေပေတာ့မည္။ သို႔ျဖစ္ရကား .. မတင္ရီ၏ ဇီဝဓါတ္အစုအေဝး ရပု ္ခႏၶာတည္းဟူေသာ ဝတၳဳကာမႏွင့္ တဏွာရာဂတည္းဟူေသာ ကိေလသာမဓါတ္မွ ေဇာတည္းဟူေသာ ရဲရင့္တက္ႂကြမႈ၊ အငမ္းမရမႈေတြ ပြင့္ကန္လာေတာ့သည္။ ထိုမွတဆင့္ ..
တဏွာရာဂမာန္ေတြ ျပင္းျပထက္သန္လာေတာ့၏။ ထိုအခါ .. ခပ္မွန္မွန္ေလး
ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေပးေနသည္ကိုပင္ အားရေက်နပ္ျခင္း မရွိေတာ့ .. အားမလိုအားမရ ရိုးတိုးရြတႀကီး
ျဖစ္လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ … သူမ ဖင္ဆုံႀကီးကို အားရပါးရ ေကာ့၍ ေကာ့၍ ခံလာသည္။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ညႇစ္၍ ညႇစ္၍ တင္းခံသည္။ မတင္ရီ၏ ရမၼက္ေဇာႂကြသည့္ ဆႏၵရာဂကို ဂ်စ္တူး သေဘာေပါက္သြား၏။ သည္ေတာ့ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို အေျခမွ တင္းတင္းရင္းရင္း ထိထိမိမိႀကီး ဆုတ္ကိုင္လၽွက္ အသားကုန္ က်ဳံး၍က်ဳံး၍ ေဆာင့္ေတာ့သည္။
“ဖြတ္ … ဖပ္ … ဖြတ္ … ဖပ္ … ဖြတ္ … ဖပ္ … ဖြတ္ … ဖပ္ “
“အီ … အင့္ … အား … အ … ရွီး … အီ … အင့္ … အား … အ … ရီးွ … “
ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ လီးေတြ႕ထိသံ၊ ရမၼက္လႊမ္းေသာ ညီးညဴသံ၊ ခုတင္လႈပ္သံ၊ ျပင္းထန္ေသာ အသက္ရႉသံတို႔ျဖင့္ တစ္ခန္းလုံး ေျဗာင္းဆန္ ပြက္ညံေနပါေတာ့သည္။ ဂ်စ္တူးက ေယာက်္ားတို႔၏ စြမ္းရည္ သတၱိကို အစြမ္းကုန္ ျပသသည့္အေနျဖင့္ မီးကုန္ယမ္းကုန္ က်ဳံးက်ဳံးၿပီး တအားေဆာင့္လိုးေနသလို ..
မတင္ရီကလည္း မိန္းမတို႔၏ ဂုဏ္ရည္ကို ပီပီသသ ျပခ်င္လြန္းလွသျဖင့္ ေကာ့၍ တစ္မ်ိဳး၊ ေဆာင့္၍ တစ္ဖုံ ၀ိုက္ညႇစ္၍ တစ္နည္း မၿငီးရေအာင္ ခံေနပါသည္။
“ဖြတ္ … ဖြတ္ .. ဖတ္ … ဖြတ္ .. ဖြတ္ … ဖြတ္ … ဖြတ္ .. ဖတ္ … ဖြတ္ .. ဖြတ္ … “
“အင့္ … အ … အား … အေမ့ …. အင့္ … ကၽြတ္ … အင့္ … အ … အား … အေမ့ …. အင့္ … ကၽြတ္ … “ ေဆာင့္ခ်က္ေပါင္း တစ္ရာေက်ာ္ေသာအခါ ႏွစ္ဦးစလုံး ဘယ္လိုမွ ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္စမြ ္း မရွိၾကေတာ့ဘဲ သုတ္ရည္ပူေတြ ၿပိဳင္တူ ပန္းထြက္ကုန္ေတာ့သည္။
ေခါင္းေမာ့၊ ခါးမတ္ၿပီး လည္ပင္းေၾကာႀကီးေတြ ေထာင္ထလာသည္အထိ သုတ္ေရေတြကို ညႇစ္ထုတ္ၿပီးေသာအခါ ဂ်စ္တူးကိုယ္လုံးႀကီးက မတင္ရီကိုယ္ေပၚ ေမွာက္က်သြားေတာ့သည္။ မိနစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာသည္အထိ မွိန္းေနလိုက္၏။ မွိန္းလို႔အားရၿပီးေနာက္ ဂ်စ္တူးနာရီၾကည့္လို္က္ေသာအခါ (၃)နာရီ (၄၅)မနိ စ္ ၿရိွပ။ီ မခာြ ခ်င္ ခြာခ်င္ျဖင့္ မတင္ရီကိုယ္ေပၚမွ ခြာလိုက္ၿပီး ေႏြးေထြးစိုစတြ္ေသာ ေစာက္ဖုတ္အေခါင္းအတြင္းဝယ္ ၿငိမ္သက္စြာ ကိန္းေအာင္းေနေသာ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို ဆြနဲ ႈတ္လိုက္သည္။
“ဗြတ္ … ဗြပ္ … ဗြပ္ … ဘြတ္ … ဘူ …. ဗြတ္ “
ေလသံေတြႏွင့္ ေရာေႏွာ၍ လီးတန္ႀကီးက ကၽြတ္ထြက္လာသည္။ သည္တစ္ခ်ီတြင္ သူ႔လီးႀကီးမွာ မာန္က်သြားပုံရသည္။ မတင္ရီ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို အေလးျပဳ ဦးညႊတ္သည့္ အလား ေပါင္ၾကားထဲတြင္ တန္းလန္းႀကီး ငိုက္ဆင္းေနသည္။ အခုေတာ့ တက္ႂကြေဇာထန္ေသာ ရမၼက္စိတ္ေတြလည္း ၿငိမ္သက္သြားသည္။ စိတ္တိုင္းက် ထင္သလို စားေသာက္ၿပီးေနာက္ ဝအီသြားသည့္အလား၊ စိတ္တြင္းက
ေအးေဆးတည္ၿငိမ္သြားသည္။ တစ္ေက်ာ့ျပန္ ေက်ာ့လၽွင္ ေတာ္ေတာ္ေလး အရွိန္ယူရမည္ ျဖစ္သည္။ တစ္ေက်ာ့ျပန္လိုေသာ စိတ္လည္း တဒဂၤကင္းဆိတ္သြားပုံရသည္။ ဂ်စ္တူးက မတင္ရီ၏ တေစာင္းေကြးထားေသာ ဖင္အုံႀကီးေဘးတြင္ ေျခေတြဲ လာင္းခ်ရင္း ထိုင္ေနသည္။ တစ္ကိုယ္လုံး ေလးလံထိုင္းမွိုင္းသြားသည္။ ေစာေစာပိုင္းက အငမ္းမရ တပ္မက္ခဲ့ေသာ ဖင္ဆုံႀကီးကိုပင္ ၾကည့္လို ကိုင္လိုစိတ္ ပါးလွပ္သြား၏။ မတင္ရီခမ်ာလည္း အေတာ္ေလး အေျခအေနဆိုးသြားသည္။ ထရမွာကိုပင္ အားျပတ္သလို ျဖစ္ေန၏။ ဒီအတိုင္းသာ ေျချပစ္လက္ျပစ္ ေနလိုက္ခ်ငေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ .. ဂ်စ္တူးက သူမရဲ ့တရားဝင္ လင္ေယာက်္ားမဟုတ္။ ထိုအေတြးအသိက မတင္ရီစိတ္ထဲ ဝင္ေရာက္လာသည္။
ေစာေစာက ဘာကိုမွ မေတြးမိ၊ ျပင္းထန္ေသာ ရာဂရမၼက္ေဇာက ေမာဟေစာင္ကို ျခဳံလၽွက္ လူ႔အသိတရား၊ လူ႔က်င့္ဝတ္တရားမ်ားကို အေမွာင္ခ် ဖုံးလႊမ္းထား၏။ တဏွာရာဂသည္ သူ႔အလိုလို
ျပည့္ဝသြားသျဖင့္ တဒဂၤငုတ္လၽွိုးေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။ အခုလို .. စိတ္အလိုဆႏၵ ျပည့္ဝေက်နပ္ၿပီးကာမွ ပကတိအေျခအေနကို သေဘာေပါက္ နားလည္လာေတာ့၏။ တစ္ေစာင္းအေနအထား ျဖစ္ေနေသာ သူမေအာက္ပိုင္းကို ပက္လက္လွန္လိုက္သည္။ လူတစ္ကိုယ္လုံး ရိုက္ခ်ိဳးခံထားရသလို ျဖစ္ၿပီး အလြန္ပင္ပန္း ႏြမ္းနယ္ေနသည့္အတြက္ မတင္ရီႏႈတ္ဖ်ားက ၿငီးသံသဲ့သဲ့ ထြက္သြား၏။
“အင္း … အင့္ … အင္း …. ကၽြတ္ … ကၽြတ္ … “ သည္ေတာ့မွ ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ ေနာက္သို႔ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့သည္။ သူ႔မ်က္လုံးေတြက ေစာေစာကလို အေရာင္မလက္ေတာ့။ သာမာန္အရာဝတၳဳတစ္ခုကို သာမန္ၾကည့္႐ုံမၽွသာ ျဖစ္ေတာ့၏။ မတင္ရီက လက္တစ္ဖက္ကို ေျမႇာက္၍ ေပြ႕ထူေပးရန္ ဟန္အမူအယာျပေတာ့မွ သူမလက္ကိုဆြ၍ဲ ပခုံးမွ ေပြ႕မထူေပးလိုက္၏။ ႏြမ္းလၽွေသာအၾကည့္ မ်က္ဝန္းတို႔ျဖင့္ မတင္ရီက ဂ်စ္တူးကို ၾကည့္၏။ ၿပီးေတာ့ ..
ေက်နပ္စြာ ျပဳံးသည္။
“ကဲ … က်မရဲ ့လူစြမ္းေကာင္း လင္ေတာ္ေမာင္ေလး .. ေက်နပ္ပလား ဟင္ .. “ ဤသို႔ ေျပာရင္း ဂ်စ္တူးလည္ပင္းကို သိုင္းဖက္ကာ နမ္းလိုက္သည္။ ပူေလာင္ေသာ အနမ္းမဟုတ္သည္ကို ဂ်စ္တူး ခစံ ား သိရွိလိုက္သည္။
“လင္” ဆိုေသာ စကားကို ေစာေစာက သာယာေက်နပ္မိသေလာက္ အခုေတာ့ ဂ်စ္တူး လန႔္ဖ်တ္သြားသည္။ သူ႔အျဖစ္က မတင္ရီ၏ လင္ငယ္ဘဝသို႔ ေရာက္ရွိသြား၏။ မတင္ရီ၏ လင္ငယ္မွာ ဂ်စ္တူး ျဖစ္သြားသည္။ မတင္ရီႏွင့္ ဂ်စ္တူးတို႔မွာ မတင္ရီ ေယာက်္ားမရွိခိုက္ ၾကာကူလီ ေမ်ာက္ဇာတ္ခင္း၏။ ေနာက္မီးလင္း ၂ပါးသြား ကျပၾက၏။ ႀကိဳက္ကုန္းျပဇာတ္ ခင္းၾကသည္။ ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ ၾကာကူလီ မယားခိုးဘဝသို႔ ေရာက္ရွိသြားေသာ္ သူ႔အျဖစ္ကိုေတြးမိကာ ေခါင္းနပန္းေတြ ႀကီးထြက္သြားသည္။
“မမကေတာ့ ေဟာဒီေမာင္ေလးကို အရမ္းခ်စ္ အရမ္းစြသြဲားၿပီကြာ .. ေနာက္လဲ အခုလို အားရပါးရ လိုးေပးေနာ္ .. ေနာ္လို႔ .. “
မတင္ရီက ပါးစပ္ကလည္းေျပာ၊ လက္ကလည္းေအာက္သို႔ မာန္က် ငိုက္ဆင္းေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို ခပ္ဖဖြ ြေလး တယုတယ ဆုပ္ေပးေနသည္။ မတင္ရီ၏ အဆြဓဲ ါတ္အား ေကာင္းလွေသာ သဒၵါ႐ုံႏွင့္ ႏူးညံ့ေသာ လက္ဖဝါးအေတြ႕က ဝင္ေရာက္လာေသာ ေၾကာက္စိတ္အေတြးေတြကို ေမာင္းထုတ္ပစ္လိုက္၏။ အမွန္အားျဖင့္ ကာယ႐ုပ္နမြ ္း၍ စိတ္လည္း ႏြမ္းလ် က်ဳံ ့ငယ္သြားျခင္းသား ျဖစ္သည္။ အရိယာသူေတာ္စင္ မဟုတ္သမၽွ ကိေလသာ ကာမစိတ္ကို အနိုင္ယူ လႊမ္းမိုးနိုင္ေသာ စိတ္ဓါတ္သတၱိမ်ိဳး အလြန္ရာွ းသည္။ ဂ်စ္တူးက မတင္ရီခါးကို သိုင္းဖက္ထားရင္း -
“မမ ေတာ္ေတာ္ ပင္ပန္းသြားလားဟင္ “
“ေမာင္ေလးေရာ .. “ မတင္ရီက ဂ်စ္တူးအေမးကို မေျဖဘဲ ျပန္ေမးလိုက္၏။
“အင္း “
ဂ်စ္တူးက အေထြအထူး မေျဖဘဲ “အင္း” တစ္လုံးသာ ေျဖလိုက္သည္။
“အတူတူ ေမာင္ေလးရဲ ့ “ မတင္ရီ အိမ္ေထာင္သက္ တစ္ေလၽွာက္လုံးမွာ တစ္ခါမွ ဒီလိုအေကာင္းႀကီး ေကာင္းၿပီး ဒီေလာက္ မပင္ပန္းခဲ့ဖူးပါ။
“တကယ္ “
“မမ .. မလိမ္ပါဘူးကြယ္ “
“ဟာ .. သတိရၿပီ .. ေနအုံးမမ “ “အမေလးဟဲ့ .. လန႔္လိုက္တာ “ ဂ်စ္တူးက အာေမဋိတ္သံႀကီးျဖင့္ ဝမ္းသာအားရ ေျပာလိုက္ေသာအခါ ပင္ပန္းႏြမ္းလ်ေနခိုက္မို႔ မတင္ရီ တကယ္ပင္ လန႔္ျဖန႔္သြားသည္။
“ဒီလို မမရ .. တစ္ည ဦးေလးနဲ႔ ေဒၚေဒၚတို႔ လိုးေနၾကတာကို ေခ်ာင္းၾကည့္မိတယ္ .. ေတာ္ေတာ္ၾကာတာပဲ .. ေဒၚေဒၚဆိုရင္ မမလိုပဲ ေမ်ာ့ေနတာပဲ .. အဲဒီေတာ့ .. ဦးေလးက သူ႔ေခါင္းရင္း ႂကြက္ေလၽွာက္ေပၚမွာ
တင္ထားတဲ့ ပုလင္းထဲက အေရေတြကို တစ္ခြက္စီ ငွဲ႕ၿပီး ေသာက္ၾကတယ္ .. ၿပီးေတာ့ တစ္ခ်ီျပန္ခ်ၾကတယ္ေလ .. အမယ္ .. ေဒၚေဒၚ အေပၚကေတာင္ တက္ၿပီး ခ်ေပးတာဗ် .. ဒါနဲ႔ .. ေနာက္ရက္ေတြက် .. ကၽြန္ေတာ္လဲ အဲဒီပုလင္းကို ဖြင့္ၿပီး နမ္းၾကည့္တယ္ .. ေတာအရက္နံ့ထြက္ေနတယ္ .. ဒါေပမယ့္ အေရာင္က အျဖဴေရာင္ မဟုတ္ဘူး .. ေသြးေရာင္ .. ၿပီးေတာ့ ဘာေကာင္ရဲ ့ လဥနဲ႔ လီးတန္လဲ မသိဘူး .. အဲဒီ ပုလင္းထဲမွာ စိမ္ထားတာ .. အဲဒါ .. ကၽြန္ေတာ္ သြားယူမယ္ “ ဂ်စ္တူးက ေျပာေျပာဆိုဆို ထိုင္ေနရာမွ ျဗဳန္းကနဲ ထလိုက္ၿပီး၊ အေပၚထပ္တက္သြားသည္။ ဂ်စ္တူးစကားေၾကာင့္ မတင္ရီ ရင္ထိတ္သြား၏။ ဒီေဆးေတြတိုက္ၿပီး တစ္ခ်ီထပ္ခ်မယ္ဆိုရင္ ဒုကၡဟု ေတြးလိုက္မိ၏။
ေနာက္တစ္ခ်ီမ်ား ထပ္ခ်မည္ဆိုလၽွင္ မတင္ရီတစ္ေယာက္ ကိုယ့္ေျခေထာက္ႏွင့္ကိုယ္ မျပန္နိုင္ဘဲ
ေပြ႕ထုတ္ရမည့္ကိန္း ျဖစ္ေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ .. ဘာေျပာေျပာ၊ လူတစ္ကိုယ္လုံး ႏုံးေခြေနၿပီျဖစ္၍ ဂ်စ္တူးေျပာသည့္ ေဆးကိုေတာ့ ေသာက္ခ်င္သည္။ အရက္ေသာက္လၽွင္ ေသြးႂကြ စိတ္ေပ်ာ္ေၾကာင္း မတင္ရီ သိထားသည္။ မၾကာခင္မာွ ပင္ ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ ဖန္ခကြ္ႏွစ္လုံးႏွင့္ ပုလင္းကို္င္၍ ေရာက္လာသည္။ ဖန္ခကြ္အျပည့္နီးပါးထည့္၍ မတင္ရီကို ေသာက္ခို္င္းသည္။ ၿပီးေတာ့ .. သူလည္း ေသာက္သည္။
ေတာအရက္နံ့သာမက လူပ်ံေတာ္ ေသြးေဆးနံ့နငွ ့္ အျခားအနံ့တစ္မ်ိဳးပါ သင္းသင္းပ်ံ ့ပ်ံ ့ေလး ထြကေနသည္။ ရင္ေခါင္းထဲ ပူဆင္းသြားၿပီး တစ္ကိုယ္လုံး ေႏြး ေထြးရွိန္းျမသြားသည္။ လူလည္း သိသိသာသာ ေပါ့ပါး လန္းဆန္းသြားသည္။
ေဆးအရက္က သိသိသာသာပင္ အစြမ္းျပလၽွက္ ရွိသည္။ တစ္ကို္ယ္လုံး ေႏြး ေထြးလာ႐ုံမၽွမက ပါးျပင္တစ္ခုလုံး ေသြးေရာင္လႊမ္းသြားသည္။ “ေသာက္ဦးမလားဟင္ … မမ “ မတင္ရီ ေသာက္လိုက္ခ်င္ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ႏွစ္ခကြ္ အျပည့္ထည့္လိုက္သျဖင့္ ပုလင္းက သိသိသာသာသာ ေဟာက္ထြက္သြားသည္။ ေလ်ာ့ေနေသာ ပုလင္းကိုၾကည့္၍ ဂ်စ္တူး ျပသနာတက္မည္စိုးကာ -
“ေသာက္ေတာ့ ေသာက္ခ်င္တယ္ . ဒါေပမဲ့ ေမာင္ေလး ဦးေလး ရိပ္မိသြားရင္ ျပသနာတက္မွာစိုးလို႔ “
“ဟာ .. ရတယ္ .. ဒါက ေခါင္းရင္းက ပုလင္း မဟုတ္ဘူး .. ကၽြန္းေသတၱာႀကီးထဲမွာ သိမ္းထားတဲ့ ပုလင္း .. အမ်ားႀကီးပဲ .. ရာခ်ီၿပီးေတာ့ ရွိတာ .. ဒီပုလင္း ေလ်ာ့တာေလာက္ကို ဦးေလး မသိနိုင္ပါဘး မမရာ ..
ေရာ့ .. ေသာက္ “ ဂ်စ္တးက ဖန္ခကြ္ထဲ ေလာင္းထည့္ျပန္သည္။ တစ္ဝက္ေလာက္ ေရာက္ေသာအခါ ..
“ေတာ္ .. ေတာ္ၿပီ ေမာင္ေလး .. မ်ားရင္ မူးကုန္လိမ့္မယ္ .. အတိုင္းအဆနဲ႔ပဲ ေကာင္းတယ္ .. မင္းလဲ ဒီေလာက္ဆို ေတာ္ေတာ့ “ အခုေတာင္ ရစ္တစ္တစ္၊ ႂကြတတ ျဖစ္လာၿပီ ျဖစ္၍ အမူးလြန္လၽွင္ ျပသနာေတြ အႀကီးအက်ယ္ တက္ကုန္ေပလိမ့္မည္။ အရက္ႏွင့္ ရမၼက္သည္ ကမၻာ့မဟာမိတ္ျဖစ္ေၾကာင္း အေတြ႕အၾကဳံ ႏုနယ္သည့္ ဂ်စ္တူးထက္ မတင္ရီက ပိုသိ၏။ ဂ်စ္တူးက မတင္ရီ ျပသေလာက္ပင္ သူ႔ခြက္ထဲ ထည့္လိုက္သည္။
ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူ ေမာ့ခ်လိုက္ၾကသည္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ ၾကည့္ရင္း ျပဳံးလိုက္ၾက၏။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး စိတ္ေတြ ျမဴးႂကြလာသည္။ ေစာေစာက ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မႈေတြ ဘယ္ဆီမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ၿပီ မသိ။
ႏွစ္ေယာက္လုံး၏ မ်က္လုံးအစုံမွာ အခ်စ္ရည္ အခ်စ္ေသြးတို႔ျဖင့္ ျပည့္လၽွမ္း စိုလက္လာ၏။ ဂ်စ္တူးက မတင္ရီကို ေပြ႕ဖက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ျပင္းျပင္းရွရွ နမ္းစုပ္လိုက္သည္။ မတင္ရီကလည္း ဂ်စ္တူးကို ျပန္ဖက္ထား၏။ ဂ်စ္တူးလက္ေတြက ေပါင္ၾကားရွိ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးေပၚသို႔ ေရာက္လာျပန္သည္။ ခပ္ဖဖြ ြေလး ပြတ္ေပးေနစဥ္ မတင္ရီ သတိဝင္လာၿပီး ဂ်စ္တူးလက္ကို ဆြဖဲ ယ္ကာ ---
“ေတာ္ .. ေတာ္အုံးကြ ေမာင္ေလး .. မဆင္မျခင္လုပ္လြန္းရင္ ျပသနာေတြ တက္ကုန္မယ္ .. ဒီေန႔အဖို႔ ဒီေလာက္ဆို ေက်နပ္ေတာ့ေနာ္ .. ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္လဲ အေတာ္ၾကာသြားၿပီ .. မမ ထမင္းဟင္းတည္ .. အဝတ္ေလၽွာ္ ေရခ်ိဳးရအုံးမယ္ .. သမီးလဲ သူ႔အေဒၚအိမ္က မၾကာခင္ ျပန္လာေတာ့မွာ ေလးနာရီထိုးဖို႔ ငါးမိနစ္ပဲ လိုေတာ့တယ္ “ မတင္ရီ စကားေတြက အက်ိဳးအေၾကာင္း ဆီေလ်ာ္ေနသျဖင့္ ဂ်စ္တူး ေရွ႕ဆက္မတိုးေတာ့။ ဒီေလာက္ အားရေအာင္ လိုးၿပီးမွေတာ့ ေက်နပ္သင့္ၿပီဟု ေတြးမိ၏။ ၾကာၾကာဝါးမည့္သြား အရိုးၾကည့္ေရွာင္ ဆိုသည့္ စကားပုံလည္း ရွိထားသည္ မဟုတ္လား။ သို႔တိုင္ ဂ်စ္တးက မတင္ရီကို ဖက္ထားဆဲေတာ့ ရွိေနေသး၏။ တစ္ေအာင့္ေနမွ မတင္ရီကို မတ္တပ္ရပ္ေစၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဖက္ထား၏။ ၿပီးေတာ့ ပါးကိုေဆြဲ မာ့ကာ အထပ္ထပ္ အခါခါ နမ္းသည္။ ၿပီးေတာ့ -- နီေထြးဖူးအာေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို အၾကာႀကီး စုပ္သည္။ မတင္ရီ လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ဂ်စ္တူးခါးကို ျပန္ဖက္ထားသည္။
ေစာေစာက ငိုက္ကေနေသာ လီးတန္ႀကီးမွာ အရက္ရွိန္ႏွင့္ ရမၼက္အရွိန္ေၾကာင့္ တဖန္နိုးႂကြလာျပန္သည္။ တျဖည္းျဖည္း ေထာင္မတ္လာျပန္သည္။ လီးတန္ႀကီးက မတင္ရီေပါင္ၾကားရွိ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ထိုးေကာ္ပင့္ေထာက္သလို ျဖစ္ေနရာ မတင္ရီလည္း စိတ္ေတြ နိုးႂကြလာ၏။
“ေတာ္ …. ေတာ္ပါအုံး .. ေမာင္ေလးရယ္ေနာ္ … “ အက္ကြတဲုန္ယင္ေသာ အသံျဖင့္ မတင္ရီက ေျပာ၏။ သည္ေတာ့မွ ဂ်စ္တူးက ဖက္ထားေသာလက္ကို
႐ုတ္လိုက္ၿပီး လူခ်င္းခြာလိုက္သည္။ မတင္ရီက ခုတင္ေျခရင္းရွိ ထမီႏွင့္ အကၤ် ီကို ကုန္းေကာက္ေနစဥ္ ---
“မမ .. ခဏ ခဏေနာ္ “ ဂ်စ္တူးက ကုန္းေနေသာ မတင္ရီေက်ာျပင္ကို လက္ႏွင့္ဖိထားရင္း ေျပာ၏။ မတင္ရီကလည္း ဂ်စ္တူးေျပာသည့္အတိုင္း ေနလိုက္သည္။ ထိုလၽွပ္တျပက္ အခိုက္အတြင္းမွာပင္ ဂ်စ္တူးက
ေထာင္မတ္ေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို အေသအခ်ာကိုင္၍ ေဖာင္းအားျပဴးတစ္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲ ႏွစ္သြင္းလိုက္သည္။
“ဖြပ္ … ဖြတ္ … ဖြစ္ … ဖြပ္ … ဖပ္ … ဖပ္ “ “အိ … အိ … အင့္ …. အင္း …. အင့္ … အေမ့ “ အရွိန္ႏွင့္ ေဆာင္းသြင္းျခင္း ခံလိုက္ရသည့္အတြက္ ကုန္းထားေသာ မတင္ရီခါးမွာ အနည္းငယ္ ေကာ့မတ္သြား၏။ မၾကာခင္မွာပင္ ဂ်စ္တူးက သူ႔လီးတန္ႀကီးကို ျပန္ႏႈတ္လိုက္သည္။
“ဖြစ္ … ဖြစ္ … ဖြတ္ .. ျဗစ္ …. ျဗစ္ … ဖြတ္ “ လီးႀကီး ကၽြတ္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ မတင္ရီ ရင္ဘတ္မွ ပင့္မၿပီး ျပန္မတ္ေပးလိုက္သည္။
“အဟဲ … ဟဲ .. အဲဒါ .. အဆစ္ေပါ့ .. မမရာ “ ဆက္မ်ား လိုးေလဦးမလားဟု ေတြးပူေနရာမွ ဂ်စ္တူးစကားေၾကာင့္ အခုမွ ျပဳံးနိုင္သြား၏။ ဂ်စ္တူး၏ ေနာက္ပုံေလးကိုလည္း စိတ္ထဲက ခ်စ္မိသြားသည္။
“ဟြန္း .. ေတာ္ေတာ္ကိုကဲ ေနာက္က်မွ မလိုးနိုင္ရင္ ေဟာဒီလိုကို ေဆာင့္ခ်ိဳးပစ္လိုက္မယ္ သိလား “ မတင္ရီက ဂ်စ္တူးလီးတန္ႀကီးကို ညာလက္ႏွင့္ ဖမ္းဆုပ္၍ ဝက္အူရစ္သလို ညႇပ္လိမ္လိုက္ၿပီး ခ်ိဳးသည့္ပုံကို လုပ္ျပလိုက္၏။
“စိန္လိုက္ေလ .. စိန္လိုက္ “ ဂ်စ္တူးကလည္း အညံ့မခံဘဲ မတင္ရီ၏ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ကိုင္ေဆြဲ ခ်မြကာ ေျပာသည္။ “မမ .. အဝတ္အစား ဝတ္ပါရေစကြာ “ သည္တစ္ခါေတာ့ ဂ်စ္တူး တကယ္လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ မတင္ရီက ထမီကို တစ္ခ်က္ ျဖန႔္ခါၿပီး ဝတ္လိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ အကၤ် ီဝတ္သည္။ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္ အေသအခ်ာ ျပဳျပင္၏။ ဆံပင္ကိုလည္း အေသအခ်ာ ျပန္ထုံးသည္။ “ဟယ္ … ေတာ့ … ပူ … ပူစီမ … အဟစ္ … ဟယ္ “ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ လိုးၾကခံၾကၿပီးကာမွ ပူစီမကို သတိရမိေသာ အျဖစ္ကို ေတြးမိကာ တခစ္ခစ္ႏွင့္ ရယ္ေမာမိပါေတာ့သည္။ ဒီကေရွ႕ ပူစီမကို အၿငိမ္းစားေပးေတာ့မယ္။ သူ႔ထက္ အဆေပါင္း သိန္းသန္းကုေဋကဋာ ေကာင္းလြန္းလွေသာ ဂ်စ္တူးကို ေတြ႕ထားၿပီးျဖစ္၏။
“ကဲ … ေမာင္ေလး .. မမ ျပန္မယ္ေနာ္ .. ဣေျႏၵရရ ပိပိရိရိေန သိလား “
“ဟုတ္ကဲ့ပါ .. မမရ “ ဂ်စ္တူးက မတင္ရီ၏ ထြားကား အိစက္ေနေသာ ဖင္ဆုံႀကီးကို လက္ဝါးႏွင့္ ညႇစ္ဆုတ္ ပုတ္ရိုက္၍ က်ီစယ္ရင္းေျပာသည္။ ထို႔ေနာက္ .. သူမလာခဲ့သည့္ လမ္းအတိုင္း ဣေျႏၵရရ ျပန္ထြက္သြားသည္။ ဂ်စ္တူးသည္ ပုဆိုးေကာက္ၿပီး အျပာစာအုပ္မ်ားကို စီထပ္သိမ္းဆည္းကာ တဘက္တစ္ထည္ ပုခုံးေပၚတင္လၽွက္ ေရခ်ိဳးရန္ ထြက္လာခ့ေဲ တာ့သည္။ ညေန (၆)နာရီခန႔္ အခ်ိန္ေလာက္တြင္ ဂ်စ္တူး ဦးေလးတို႔ ေတာက ျပန္လာၾက၏။ ေန႔လည္က မတင္ရီႏွင့္ ကာမစစ္ပြဲအၿပိဳင္ ဆင္ႏႊဲေနၾကသည္ျဖစ္၍ ေရခ်ိဳးၿပီး ခဏအၾကာတြင္ ဂ်စ္တူး အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ တစ္ေရးနိုးေသာအခါ ဂ်စ္တူးတစ္ကိုယ္လုံး အားအင္ေတြ ျပည့္ဝၿပီး လန္းဆန္းေနသည္။ ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ သူ႔ဦးေလး၏ ေဆးအရက္ကို အေတာ္အထင္ႀကီးသြားသည္။ ဒီေဆးအရက္မ်ိဳး ေသာက္ၿပီး မိန္းမခ်လို႔ကေတာ့ တစ္ညလုံးေတာင္ ခ်နိုင္လိမ့္မည္ ထင္သည္။
“သားက .. ဒီေန႔မွ ထူးထူးဆန္းဆန္း အိပ္လို႔ပါလား “
“ဟုတ္ကဲ့ … ေဒၚေဒၚ .. စာဖတ္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ .. အဟင္း .. ဟင္း “ ဂ်စ္တူး အေဒၚက ခါတိုင္းလိုပင္ ရိုးရိုးတန္းတန္း ေမးလိုက္ျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း ကိုယ့္အေၾကာင္းႏွင့္ကိုယ္ မရိုးမသား ျပဳလုပ္ထားေသာ ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ မလုံမလဲျဖစ္ကာ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ေႏြး ကနဲ ရွိန္းကနဲ ျဖစ္သြား၏။
“ေဒၚေဒၚ … ကၽြန္ေတာ္ ထြန္းရီိတို႔အိမ္ ခဏသြားအုံးမယ္ “
“ေအးေအး .. မိုးေတာ့ မခ်ဳပ္နဲ႔ေနာ ္“
“ဟုတ္ကဲ့ပါ .. “
ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ အစီအစဥ္ မရွိပါဘဲ ေန႔လည္က ျပစ္မႈႀကီးေၾကာင့္ စိတ္ထဲမလုံ၍ ထြက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထြန္းရီႏွင့္ ဂ်စ္တူးတို႔က ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္း၊ စီးပြားေရး အေျခအေနေၾကာင့္ မႏွစ္ကမွ
ေက်ာင္းထြက္လိုက္သည္။ သူတို႔အိမ္က ရြာအေနာက္ပို္င္းမွာ ျဖစ္သည္။ ထြန္းရီတို႔က အရက္ခ်က္ေရာင္း၏။ စံခ်ိန္မွီ အရည္အေသြးေကာင္းသည့္အတြက္ အနီးအပါးရြာေတြကပါ လာေရာက္ဝယ္ယူၾကသည္။ ဂ်စ္တူးေရာက္သြားေတာ့ စက္ဘီးကယ္ရီယာခုံေပၚတြင္ ဧရာမပလတ္စတစ္ပုံးႀကီးတင္၍ ႀကိဳးႏွင့္ခ်ည္တုတ္ေနသည္။ ထြန္းရီက သူ႔အလုပ္ႏွင့္သူမို႔ ဂ်စ္တူးေရာက္လာတာကို မသိ။
“ေဟ့ေကာင္ႀကီး အဲဒါ ဘယ္သြားပို႔ရမွာလဲ “ ဂ်စ္တူး အသံၾကားမွ ထြန္းရီက --
“ဟာ .. ေခြးေကာင္ .. အသံမေပး ဘာမေပးနဲ႔ အေနာက္ရြာ သြားပို႔မလို႔ကြ .. ေနဝင္ေတာ့မွာဆိုေတာ့ အေဖာ္ရေအာင္ လိုက္ခဲ့စမ္းပါကြာ .. “
“ေအး .. ေအး … လိုက္ခဲ့မယ္ .. အေဒၚတို႔ စိတ္ပူေနမွာစိုးလို႔ အိမ္ျပန္ေျပာလိုက္ဦးမယ္ .. တင္စရာ ရွိေသးလား .. ငါ ဘီးယူခဲ့မယ္ “ “ေအး .. ရွိေသးတယ္ “ ဂ်စ္တူး အိမ္တစ္ေခါက္ျပန္၏။ သူ႔ဦးေလးႏွင့္ အေဒၚကိုေျပာ၍ စက္ဘီးယူၿပီး ျပန္ထြက္လာသည္။ ဂ်စ္တူး ဦးေလးႏွင့္ ထြန္းရီ အေဖတို႔က ညီအကိုအရင္းလို ခ်စ္ခင္ၾကသည္။ ဂ်စ္တူးဦးေလးကလည္း မၾကာမၾကာ အရက္ဦးေရဝယ္ေလ့ရွိသည္။ တစ္ခါဝယ္လၽွင္ ပုလင္း၅ဝခန႔္
ျဖစ္သည္။ ထိုအရက္ဦးေရႏွင့္ ေသာက္ေဆး စိမ္ေဆး အားေဆးမ်ား ေဖာ္စပ္သည္။ ထို႔အျပင္ အရက္ခ်က္နည္းကိုလည္း စနစ္တက်သင္ၾကားထားၿပီး၊ ေတာထဲကတဲမွာ ခ်က္၏။ အရက္ေတာ့မဟုတ္၊ သမုန္းေတာေရွာက္မိုး၊ ဥသၽွစ္ အစရွိေသာ ေဆးဘက္ဝင္ အပင္အေခါက္ အရြက္ေတြကို ထန္းလ်က္ႏွင့္စိမ္ၿပီး အရက္ခ်က္နည္းအတိုင္း ခ်က္ယူျခင္း ျဖစ္သည္။ ဂ်စ္တူးႏွင့္ ထြန္းရီတို႔ စက္ဘီးကိုယ္စီျဖင့္ အေနာက္ရြာဘက္ ထြက္လာခဲ့သည္။ သူတို႔ရြာႏွင့္ အေနာက္ရြာက (၂)မိုင္ေက်ာ္ခန႔္ ေဝး၏။ ႏွစ္ရြာၾကားတြင္ သုံးေရအတြက္ အသုံးျပဳသည့္ ဆည္ေပါက္တစ္ခု
ရွိသည္။ ကန္ေလာက္မက၊ ဆည္ေလာက္လည္း မႀကီးသျဖင့္ ဆည္ေပါက္ဟု ေခၚျခင္းျဖစ္၏။ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံးေရ ရွိေသာ္လည္း ဆပ္ျပာၾကမ္းေပါက္ေသာ ေျမမို႔ ေသာက္မရ၊ ႏြားစာေကၽြးရန္ႏွင့္ ခ်ိဳးေရအျဖစ္သာ သုံးလို႔ရသည္။ ဆည္ေပါက္နားအေရာက္တြင္ ေရစည္တိုက္လာေသာ မဝင္းခင္ႏွင့္ ေတြ႕၏။ မဝင္းခင္က အသားညိဳညိဳ ၊ ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ လုံးႀကီးေပါက္လွ အမ်ိဳးအစားျဖစ္သည္။ အဝါညိဳေရာင္သမ္းၿပီး စိုေျပေခ်ာမြတ္ေသာ အသားအေရမ်ိဳး ျဖစ္၏။ အသက္က (၂၈)ႏွစ္ေလာက္ ရွိၿပီမို႔ ဂ်စ္တူးထက္ (၁၀)ႏွစ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ႀကီးမည္။
ေန႔လည္ကပင္ သူ႔လူပ်ိဳႏုႏုထြတ္ထြတ္ဘဝကို မတင္ရီ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးလိုးၿပီး ခဝါခ် သိဒၵိတင္ၿပီးၿပီမို႔
ေစာက္ဖုတ္အေၾကာင္း ပူပူေႏြး ေႏြးႀကီး သိထားေသာ ဂ်စ္တူးက ေစာက္ဖုတ္ပါေသာ
မိန္းမေတြကိုၾကည့္လၽွင္ ေထာင့္ငါးရာဗို႔အားျဖင့္ ၾကည့္မိေတာ့၏။ ယခင္လို ရွက္ရြံ ့ျခင္း မရွိေတာ့။
ေခၚေတာကုလားလို မရိုင္းသည့္တိုင္ မဓာတ္၏ သေဘာသဘာဝကို ၾကည့္ရင္းျဖင့္ပင္ ေဝဖန္ပိုင္းျခား ျဖစ္သြားသည္။
“ဟဲ့ … ထြန္းရီ ေနဝင္ခါနီးမွ ဘယ္တုံး “ မဝင္းခင္က ေရစည္ကို ေက်ာမွီရင္း ဒူးေထာင္ေပါင္ကားထိုင္လၽွက္ ႏြားေမာင္ေနရာမွ လွမ္းေမး၏။ ဂ်စ္တူးႏွင့္ ေမးထူးေခၚေျပာမၽွသာ ျဖစ္၍ ထြန္းရီေလာက္ မရင္းႏွီးသျဖင့္ ထြန္းရီကိုသာ နာမည္တပ္၍ ေမးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
“အေနာက္ရြာ အရက္သြားပို႔မလို႔ မမ “ “ဟင္း .. နင္တို႔ဟာ အခုခ်ိန္ႀကီးက်မွ “ မဝင္းခင္က မၾကာခင္ ေမွာင္ရီပ်ိဳးေတာ့မည္ကို ရည္ရြယ္၍ ေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထမီကို ခပ္တိုတို ဝတ္ထားသျဖင့္ ဒူးေခါင္းစပ္ ေအာက္ပိုင္းရွိ တင္းရင္းညိဳဝင္းေနေသာ ေျခသလုံးသားေတြကို ဂ်စ္တူးက ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္လိုက္သည္။
“ထြန္းရီေရ ည လာျဖစ္ေအာင္ လာေနာ္ .. လက္ဖက္သုတ္ထားမယ္ “
“အင္းပါ “ မဝင္းခင္က ထြန္းရီကို ဦးတည္၍ ေျပာသည္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔မ်က္ဝန္းထဲတြင္ ထြန္းရီႏွင့္ သူမတို႔
ခ်ိန္ဆက္ရွိထားေသာ အထာသေကၤတေတြပါ၏။ ထို မရိုးသားေသာ အထာသေကၤတမ်ားကို ၾကည့္၍
မဝင္းခင္ႏွင့္ ထြန္းရီတို႔ ညိေနပုံရေၾကာင္း ဂ်စ္တူးက ရိပ္မိလိုက္သည္။
ႏွစ္ေယာက္သား စကားတေျပာေျပာႏွင့္ စက္ဘီးကို ဂ႐ုစိုက္နင္းလာၾကရင္း ဂ်စ္တူးက ေျပာလက္စ စကားကို ေဖာက္၍ --
“ေဟ့ေကာင္ … မဝင္းခင္ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္က မိုက္တယ္ေနာ္ … ေဆာ္ခ်င္စရာႀကီး .. ၿပီးေတာ့ မင္းကိုၾကည့္တဲ့ အၾကည့္က မရိုးသားဘူးဗ် .. မင္းကို အသဲအသန္ ႀကိဳက္ေနတဲ့ ပုံႀကီး .. ငါ့ကိုေတာင္ စကားထဲ ထည့္မေျပာဘူး .. ၿပီးေတာ့ သူ႔ေယာက်္ားကလဲ ေရႊေတာဘက္ တက္သြားတယ္ဆို .. ဟား .. မင္းအတြက္ အကြက္ပဲေဟ့ .. လက္ဖက္သုတ္လဲ အုပ္ရင္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးလဲ လုပ္ရင္းေပါ့ကြာ .. ဟား .. ဟား “ ဂ်စ္တူး၏ ေျမႇာက္ပင့္သံပါေသာ အေျပာေၾကာင့္ ထြန္းရီသေဘာေတြ က်သြားသည္။ သူ႔ကိုယ္သူလည္း အထင္ႀကီးသြား၏။ ထြန္းရီဆိုတဲ့ေကာင္က ေျမႇာက္ေပးလၽွင္ ေဂြးေပၚေအာက္ ကတတ္သည့္ လူမ်ိဳး။ မဝင္းခင္ႏွင့္ သူႏွင့္ ျဖစ္ၾကပုံကို ႂကြားခ်င္လာသည္။ ထြန္းရီ အသက္က ဂ်စ္တူးထက္ တစ္ႏွစ္
ေက်ာ္ေက်ာ္ႀကီးသျဖင့္ အေမႊးအေတာင္စုံသည့္ လူပ်ိဳျဖစ္ေနၿပီ မဟုတ္လား။
“ေဟ့ေကာင္ .. ဘယ့္ႏွယ္လဲ ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ညိဳေခ်ာႀကီးဗ် .. “ ဂ်စ္တူးက ထပ္ဆြသည္။ နဂိုကမွ ႂကြားခ်င္လွေသာ ထြန္းရီက ..
“မင္းေျပာတာကမွ ေနာက္က်ေနေသးတယ္ .. မဝင္းခင္နဲ႔ ငါနဲ႔ ခ်ိန္းခ်ိန္းေတြ႕တာ အခါ ၂ဝမကေတာ့ဘူး .. ဟဲ .. ဟဲ “
“ဟား .. တယ္ဟုတ္ပါလား .. လုပ္ .. လုပ္စမ္းပါအုံး .. ဇာတ္လမ္းေလး ေျပာျပပါအုံး “
“ဟ … မင္းနဲ႔မွ သိပ္မေတြ႕ရပကြဲ .. ဘယ္လိုလုပ္ ေျပာရမွာလဲ “ ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္၏။ ေက်ာင္းပိတ္ကတည္းက ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ အိမ္တြင္းေအာင္းၿပီး အျပာစာအုပ္ေတြခ်ည္း လွိမ့္ဖတ္ေနသည္ ျဖစ္ရာ အခုမွ ထြန္းရီႏွင့္ ေတြ႕ၾကဳံျခင္း ျဖစ္သည္။
“ေအး … ေအး .. လုပ္ပါ … လုပ္ပါ … အခု ေတြ႕ၿပီပဲ ဆရာရယ္ … ဆရာ့ဇာတ္လမ္းေလး ေျပာျပပါအုံး “ ဂ်စ္တူး တကယ္ သိခ်င္ပါသည္။ သူ႔မွာေတာ့ ဒီေန႔က်မွသာ မိန္းမေစာက္ဖုတ္ကို လိုးဖူးျခင္း ျဖစ္၏။ အခု ထြန္းရီက သူႏွင့္ မဝင္းခင္တို႔ ခ်ိန္းခ်ိန္းေတြ႕ကာ အခါ၂၀ မကေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ဒီအခ်က္မွာ သူ႔ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ သာသြား၏။ အိမ္ခ်င္းကလည္း ကပ္လၽွက္ မလုံမျခဳံ စည္းရိုးသာ ျခားထားသျဖင့္ ထြန္းရီေျပာတာ လုံးဝ ျဖစ္နို္င္သည္။ ၿပီးေတာ့ -- မဝင္းခင္ ေယာက်္ားက အရက္သမား။ ထြန္းရီက ဘာစကားမွ မေျပာဘဲ စက္ဘီးကိုသာ သဲႀကီးမဲႀကီး နင္းေနသျဖင့္ --
“ေဟ့ေကာင္ .. ေျပာေလကြာ .. အခ်င္းခ်င္း ေစ်းကိုင္ မေနနဲ႔ “ ဂ်စ္တူးက အျမင္ကပ္လာသျဖင့္ ခပ္ဆတ္ဆတ္ ေျပာလိုက္သည္။
“ေအးပါဟ .. ခ်ီးမွပဲ .. ေရွ႕လဲၾကည့္အုံး သူမ်ားရြာေပါက္ ေရာက္ေနၿပီ .. အျပန္က်မွ ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာၾကမယ္ “
“အိုေက .. အိုေက “
ႏွစ္ေယာက္သား အရက္ပုံးေတြ အပ္ၿပီး၊ စက္ဘီးကို ခပ္သုတ္သုတ္ နင္းလာၾကရာ ရြာအနီးသို႔
ျပန္ေရာက္လာ၏။ ရြာအဝင္ေပါက္ႏွင့္ မနီးမေဝးရွိ ကုကၠိဳပင္ႀကီး ေအာက္တြင္ ေခတၱနားလိုက္ၾကသည္။
“ေဟ့ေကာင္ ေျပာေတာ့ “ ဂ်စ္တူးက ကြပ္ျပစ္ေပၚ ထိုင္မိလၽွင္ပဲ ေလာေဆာ္ေတာ့၏။
“အင္း .. အခါ ၂ဝဆိုေတာ့ ဘယ္ကစေျပာရပါ့ “
“ပထမဆုံး စျဖစ္ပုံကို ေျပာျပကြာ “
“ေအး .. ေအး .. သူနဲ႔ငါနဲ႔ သူ႔အေမ ေဒၚလွၾကည္ ေသလို႔ သၿဂိဳလ္တဲ့ေန႔ကစၿပီး ျဖစ္တာပကြဲာ .. (၀ါ) စလိုးၾကတာေပါ့ကြာ .. ဟား .. ဟား “
“မေအလိုးႏွယ္ဗ်ာ (၀ါ)ေတြ ဘာေတြနဲ႔ လၽွာရွည္လိုက္တာ “ ဂ်စ္တူးက တကယ္ပင္ စိတ္တိုလာ၍ ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ ဆဲထည့္လိုက္သည္။ “ေအး … ေအး … ဒီလို … ဒီလို “
ၿပီးပါၿပီ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အျပာစာအုပ္ေသးေသးေလးေတြရဲ ့ထုံးစံအတိုင္း ဇာတ္လမ္းက တစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႔ ရပ္သြားတယ္ဗ်ာ … ထြန္းရီေျပာတဲ့ မဝင္းခင္အေၾကာင္း ကိုယ့္စိတ္ကူးနဲ႔ကိုယ္သာ အေတြးကြန႔္ျမဴၾကပါေတာ့ .. ဟီး
Tags :
SHARE THIS
YOU MIGHT ALSO LIKE
Next
မာနရွင္မေလးရဲ့အရႈံး
Previous
ခ်စ္ၿခင္း၏ပန္းတိုင္ဆီသို ့ ႏွလံုးသားတစ္စံု
No Comments:


လစ္မစ္ (ဇာတ္လမ္းရွည္ စ/ဆုံး)

ေဟာ္နန္းေဒဝီ
အခ်စ္သန္႕သန္႕ေလး
POPULAR
COMMENTS
RANDOM POSTS
FOLLOW BY EMAIL

Email address...
RECENT IN SPORTS
Copyright © 2019 စာအုပ္​စင္​