Thursday, February 28, 2019

ဘုရားလည္းဖူး လိပ္ဥလည္းတူး (စ/ဆုံး)
<><><><><><>

မႏၲေလးရဲ့ ဒီဇင္ဘာလကုန္ဆံုးဖို႔ ရက္ေတြ နီးကပ္လာေပမယ့္ ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ ေအးေနဆဲပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ အာကာႏိုင္ တစ္ေယာက္ မေအးႏိုင္ပါဘူး ခ်မ္းခ်မ္းစီးစီး သီခ်င္းတေအးေအးနဲ႔ ေရထခ်ိဳးလိုက္ၿပီး အသန္႔ဆံုး ေယာပုဆိုးနဲ႔ စတစ္အျဖဴေရာင္ေလးကို လဲလည္လုိက္ကာ ခႏၶာကိုယ္ကို ေရေမႊးဆြတ္လိုက္တယ္။ ဆံပင္ကိုလည္း Code10  နဲ႔ေကာ့ေန ေအာင္ လိမ္းလိုက္ၿပီး ခ်ိဳင္းနံ႕ထြက္မွာ စိုးသျဖင့္ ေနဗီယာ လိမ္းလိုက္ေသးၿပီး အေႏြးထည္ထူထူေလးကို ဝတ္လိုက္တယ္။

" ခံု နံပါတ္ေတြ မဲႏိႈက္ထားတဲ့အတိုင္း ကားေပၚကို တက္ေပးပါ  ေနာက္ခံုကလူေတြ အရင္တက္ေပးပါေနာ္ ေနျပည္ေတာ္မွာ အဝတ္အစား လဲဖို႔အတြက္ပဲ အဝတ္အစားကို ယူထားပါ ကားေပၚမွာေအးတဲ့အတြက္ ေစာင္ယူခဲ့ပါ အေႏြးထည္ ဝတ္ခဲ့ပါ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္ထိုင္တဲ့ခံုမွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ထိုင္လို႔ ရပါတယ္ဗ်ာ ေျခေထာက္တင္ျခင္ရင္ေတာ့ အဝတ္အစားအိတ္ေလးပါ ကားေပၚယူလာလို႔ ရပါတယ္ "

" ကဲ … ကဲ ကားတူးေဗါက္ထဲ ထည့္စရာရွိတာ ထည့္ၿပီးရင္ လူေတြကားေပၚ တက္ရေအာင္ဗ်ာ "

လို႔ ကားခံုနံပါတ္ေရးထားတဲ့ စာရြက္ေလးကိုင္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ေအာ္လိုက္ရင္ပဲ ဘုရားဖူးသြားမယ့္လူ ငါးဆယ္ေလာက္ ကားနားမွာ တိုးေဝွ႔လာတယ္။

" အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ မစိုး အပါဝင္ေပါ့ဗ်ာ မဲႏိႈက္တာ ေနာက္ဆံုးရတဲ့အတြက္ ခံုနံပါတ္ 35 ကေန 49 အထိ တက္လို႔ရပါၿပီဗ်ာ "

" ဟုတ္ကဲ့ မစိုးအဖြဲ႕တက္ၿပီးရင္ ကြ်န္ေတာ့္အဖြဲ႕ပါ ခံုနံပါတ္ 10 ကေန 34 ထိ တက္ႏိုင္ပါၿပီခင္ဗ်ာ ခံုနံပါတ္ေတြကေတာ့ မဲႏႈိက္ထားတဲ့အတိုင္း ကိုယ့္ထိုင္ခံုမွာ ထိုင္ေပးပါခင္ဗ်ာ "

" ကြ်န္ေတာ့္ အဖြဲ႕ၿပီးရင္ မသိဂၤ ီအဖြဲ႕ ကားေပၚတက္ေပးပါဗ်ာ ခံုနံပါတ္ 5 ကေန 9 အထိပါဗ်ာ "

လို႔ေအာ္လိုက္တယ္ မသိဂၤ ီ အဖြဲ႕ကားေပၚ တက္ၿပီးသြားေတာ့ က်န္ေနတဲ့ ဗိုလ္စာခ်န္ထားတဲ့ ခံုေလးခံုမွာ ဦးေလးလင္မယားကို ႏွစ္ခုံထားၿပီး က်န္တဲ့ႏွစ္ခံုမွာ ကြ်န္ေတာ္တစ္ခံု နဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္အေမႀကီး တစ္ခံုထိုင္လိုက္တယ္။ ဟဲ … ဟဲ ဒါေတာ့ ကိုယ္တိုင္ကားငွားၿပီး ကိုယ္တိုင္စီစဥ္တဲ့ ခရီးစဥ္ဆိုေတာ့ အခြင့္အေရးေပါ့ဗ်ာ။

ကားက မနက္ေလးနာရီမွာ မႏၲေလးကေန စထြက္ခဲ့တယ္။ မဟာျမတ္မုနိဘုရားႀကီး ဦးတိုက္ၿပီးေပါ့။ ေနျပည္ေတာ္ကို မနက္ ရွစ္နာရီမွာေရာက္တယ္။ ေနျပည္ေတာ္မွာလည္း ဥပၸဒႆႏၲိဘုရားကို အရင္ဝင္ဖူး ၿပီးမွ ဗုဒၶဂါယ ကိုသြား ဗုဒၶဂါယ ကအျပန္ ဆာဖာရီဥယ်ာဥ္ကိုဝင္ၿပီး ေနာက္ဆံုး ေရပန္းဥယ်ာဥ္ မွာအခ်ိန္ျဖဳန္း လည္ပတ္က် ေရခ်ိဳးက်လုပ္ၿပီး ညရွစ္နာရီမွာ က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားကို သြားဖို႔အတြက္ ကားဆရာကို ေျပာလိုက္တယ္။ ေနျပည္ေတာ္ေရပန္းဥယ်ာဥ္ထဲမွာ အဖြဲ႔သားေတြနဲ႔လည္ပတ္က် စားၾကသာက္ၾကၿပီး ညရွစ္နာရီေလာက္မွာ အဖြဲ႔သားေတြကို ကားေပၚတက္ခိုင္းခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ထိ သူ႔ကိုကြ်န္ေတာ္ သတိမထားမိေသးဘူး။ ေနျပည္ေတာ္ကေန က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားကို သြားဖို႔ ကားထြက္မွ ဇာတ္လမ္းကစတာပဲ။

"ဦးအာကာ သမီးကားမူးလို႔ ေနရာေလး ခဏခ်ိန္းေပးပါ့လား "

အသံလာတဲ့ဆီကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆယ္ႏွစ္အရြယ္ ကေလးမေလးတစ္ေယာက္က မ်က္ႏွာေလးခပ္ႏြမ္းႏြမ္းနဲ႔ လာေျပာတယ္။ သူအေတာ္မူးေနတာေနမွာ ဒါမွမဟုတ္ မနက္ကား စထြက္ေတာ့ ဘုရားဖူးသြားမွာမို႔လို႔ အိပ္ေရးမဝတာလား အစာမစားခဲ့လို႔မ်ားလား။

" သမီးက တကယ္မူးေနတာလား သမီးခံုနံပါတ္က ဘယ္ေလာက္လည္း အမႈးေျပရင္ ျပန္လဲေပးေနာ္ သမီး "

" ဟုတ္ ဦး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ သမီးခံုနံပါတ္က 18 ပါ "

ကေလးမေလးေျပာၿပီးတာနဲ႔ သူ႔ကို ကိုယ္ထိုင္တဲ့ ထိုင္ခံုေနရာကို ထုိင္ခိုင္းၿပီး ကိုယ္က သူ႔ထိုင္ခံုဆီအသြား သူ႔ထုိင္ခံုရဲ့ ကပ္လွ်က္မွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ထိုင္ေနတာေတြ႔ေတာ့ ေသခ်ာၾကည့္မိတယ္။ အသက္က သံုးဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ နဲ႔ အရပ္ကေတာ့ထိုင္ေနလို႔ မမွန္းမိေပမယ့္ အသားေရကခပ္လတ္လတ္နဲ႔ ညိဳတဲ့ဘက္ကို နည္းနည္းပါတယ္။ ရုပ္ရည္ကေတာ့ ေခ်ာတယ္ေျပာရမယ္။ မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္း နဲ႔ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာေတာ့အမွန္။

" အစ္မ ထိုင္မယ္ေနာ္ "

ေျပာလည္းေျပာ ထိုင္ခံုေပၚကို ထုိင္ခ်လိုက္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေျပာေတာ့ ေမာ့ၾကည့္တယ္။

" အာကာလား ထိုင္ေလ သမီးနဲ႔ ေနရာခ်ိန္းေပးတာလား "

" ဟုတ္ "

" အားနာစရာကြယ္ အစ္မကေျပာပါတယ္ ကားေမာင္းတဲ့အခ်ိန္ အိပ္ေန အမူးေျပသြားလိမ့္မယ္လို႔ "

" ရပါတယ္ အစ္မ ကုိယ့္ခရီးသည္ပဲ အစဥ္ေျပေအာင္ လုပ္ေပးရမွာေပါ့ "

" ေက်းဇူးပါပဲ အာကာရယ္ ဒီဘုရားဖူးခရီးကိုလည္း သမီးက လိုက္ခ်င္လြန္းလို႔သာ လိုက္ခဲ့ရတာ အစ္မတို႔က မန္းေလးမွာ အေျခမက်ေသးဘူးေလ "

" ဟင္ … ဘာလို႔လည္း အစ္မက မန္းေလးမွာေနတာ မဟုတ္ဘူးလား "

" အင္း … အခုေတာ့ မန္းေလးသူ ျဖစ္ေနၿပီေပါ့ အရင္က ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းမွာေနတာေလ "

" ဟုတ္ ထင္ပါတယ္ အစ္မစကားသံကဝဲေတာ့ ဗမာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာေတာ့သိတယ္ အစ္မက ရွမ္းတိုင္းရင္းသူလား "

" အစ္မကရွမ္းတိုင္းရင္းသူ မဟုတ္ဘူး တေအာင္းလူမ်ိဳး "

" အစ္မ အမ်ိဳးသားကေရာ "

" အမ်ိဳးသားက မရွိေတာ့ဘူး ေသသြားၿပီ သမီးသံုးႏွစ္သမီးအရြယ္ေလာက္မွာ သူပုန္ေတြက လူအင္အားအတြက္ ရြာကိုလာၿပီး ေယာက်ာၤးေလးေတြကို စစ္တပ္လူအင္အား ေတာင့္ေအာင္ဆိုၿပီး လူအင္အားေခၚတဲ့အထဲမွာ သူပါသြားကတည္းက ရြာကို ျပန္မေရာက္ေတာ့ပဲ ေနာက္မွ သိရတာက တိုက္ပြဲမွာ က်သြားတယ္လို႔ သိရတာ "

" အင္း စိတ္မေကာင္းပါဘူး အစ္မ "

" ရပါတယ္ ျဖစ္ခ်ိန္တန္လို႔ျဖစ္သြားတာပဲ မန္းေလးကို ေျပာင္းလာတယ္ဆိုတာကလည္း ရြာထဲကိုသူပုန္ေတြလာၿပီး မိန္းကေလးေတြဖမ္း မုဒိန္းက်င့္လက္ထပ္ယူတာခံၾကရတယ္ လက္ထပ္ဖို႔ လက္မခံတဲ့သူေတြဆို သတ္ပစ္တာ မိန္းကေလးဆို ငယ္တာႀကီးတာ မေရြးဘူး ေခ်ာတဲ့လွတဲ့သူ သူတို႔သေဘာက်တဲ့ သူဆို အတင္းအားဓမၼ ဖမ္းတာပဲ "

" ဟင္ လူမဆန္လိုက္က်တာဗ်ာ အဲ့တာေၾကာင့္ မန္းေလးကို ေျပးလာတာေပါ့ ဟုတ္လားအစ္မ "

" ဟုတ္တယ္ မန္းေလးေရာက္တာမွ သံုးလမျပည့္ေသးဘူး သမီးက  ဗီႏိုင္းခ်ိတ္ထားတဲ့ ဘုရားဖူးခရီးစဥ္ကိုျမင္ၿပီး လိုက္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ မင္းအိမ္ကို စာရင္းလာေပးတာ "

" အင္း အဲ့တုန္းက အိမ္မွာကြ်န္ေတာ္မရွိဘူး အေမက ေျပာတယ္ေလ လူသစ္ႏွစ္ေယာက္တိုးတယ္ ဆိုၿပီး ဒါနဲ႔ အစ္မနာမည္က "

" ဝါဝါေအာင္ တဲ့ မဝါ လို႔ေခၚေပါ့ "

" ဟုတ္ အစ္မ ကြ်န္ေတာ္မွတ္ထားပါ့မယ္ စကားေျပာရတာလည္းေကာင္းတယ္ အခုေတာ့အိပ္လိုက္အံုးမယ္ဗ်ာ အစ္မျဖစ္ရဲ့လား ကြ်န္ေတာ္က အိပ္ေရးနည္းနည္းၾကမ္းတယ္ေနာ္ "

 လို႔ေျပာၿပီး ေစာင္ကို ေခါင္းၿမီွးၿခံဳၿပီး အိပ္လိုက္တယ္။ အိပ္ေမာက်လာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ အိမ္မက္မက္ေနတယ္။ အိမ္မက္ထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္တစ္ဖက္သတ္ ႀကိဳက္ေနတဲ့ ေစာ္ေလးနဲ႔ ရည္းစားေတြျဖစ္ၿပီး သူ႔အေမအလစ္မွာ ခ်ိန္းေတြ႕ရင္းနဲ႔ သူရဲ့ ႏို႔ေလးေတြကိုကိုင္ၿပီး ေပါင္တံေလးကိုပြတ္ ဖီးလာေတာ့မွ သူ႔ရဲ့ပင္တီေလးကို ခြ်တ္မယ္အလုပ္ ကားမီးဖြင့္လိုက္ေတာ့ အိပ္ေနရာက လန္႔ႏိုးလာတယ္။ အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လက္တစ္ဖက္က ကိုယ့္ဟာကိုကိုင္ၿပီး က်န္တဲ့တစ္ဖက္က ေဘးခံုမွာ အိပ္ေနတဲ့ မဝါရဲ့ ေပါင္ေပၚေရာက္ေနတယ္။ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ သူအိပ္ေနလို႔ ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုး ေစာင္ၿခံဳထားလို႔ေပါ့ ႏို႔မို႔ဆိုမလြယ္ လူေတြျမင္ကုန္မွာ။

" ကဲ … ကဲ ဘုရားဖူးမိတ္ေဆြမ်ားခင္မ်ား က်န္းမာေရး သြားလို႔ရေအာင္ ကားနားေပးပါတယ္ခင္ဗ်ာ "

လို႔ ေျပာၿပီး ကြ်န္ေတာ္ပါ ကားေပၚက ဆင္းလိုက္တယ္။ မဆင္းလို႔မျဖစ္ မ်က္ႏွာပူလို႔ ။ ကားေပၚကဆင္းၿပီး အေပါ့သြားေတာ့ ေရွ႕ေျပး လရည္ၾကည္ေလးေတာင္ ထြက္ေနေပါ့။ ကိုင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခြ်ဲက်ိက်ိနဲ႔ ေသးေပါက္ၿပီးတာနဲ႔ ေဆးလိပ္ေသာက္ရင္း စိတ္ကို ခ်ဳပ္တည္းေနရတယ္။ သူရဲ့ေပါင္ေလးက အိေနတာပဲ ေတြးရင္းနဲ႔ လီးကေတာင္လာတယ္။  အိမ္မက္ထဲက အေၾကာင္းအရာကို လီးကေတာင္တာလား လက္ေတြ႔ ပြတ္ခဲ့ရတဲ့ မဝါရဲ့ အထိေတြ႔ကိုေတာင္တာလားေတာ့ ေဝခြဲမရဘူး။ ေဆးလိပ္ကုန္တာနဲ႔ ကားေပၚတက္ၿပီး မဝါရဲ့ သမီးထိုင္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ေနရာဆီေရာက္ေတာ့ ကေလးမေလးက ကြ်န္ေတာ့္အေမႀကီးရဲ့ ေပါင္ေပၚေခါင္းခုၿပီး ေကြးေကြးေလးအိပ္ေနတာနဲ႔ မႏိႈးေတာ့ပဲ။ သူ႔ရဲ့ေနရာျဖစ္တဲ့ သူ႔အေမ မဝါရဲ့ေဘးပဲ ျပန္ထိုင္လိုက္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ျပန္ထိုင္ေတာ့ မဝါက မ်က္လံုးေလးဖြင့္ၾကည့္ၿပီး..

" မင္းပဲလား အာကာ သမီးကေရာ "

" အိပ္ေနလို႔ မႏိုးေတာ့တာ အစ္မ ႏိုးလိုက္ရင္ ကေလးေခါင္းကိုက္မွာဆိုးလို႔ပါ အစ္မက အေပါ့အပါး မသြားေတာ့ဘူးလား "

" မသြားေတာ့ပါဘူး သမီးေလးကိုလည္း ဂရုစိုက္ေပးလို႔ ေက်းဇူးပဲ ၿပီးေတာ့ အာကာ ဒီတစ္ခါအိပ္ရင္ေတာ့ သတိေလးထားၿပီးအိပ္ "

 လို႔ေျပာၿပီး ေခါင္းၿမီွးေလးၿခံဳၿပီး ကိုယ္ကို ေဘးတစ္ေစာင္းအေနထားနဲ႔ တစ္ဘက္လွည့္ၿပီး အိပ္သြားတာလား ေမွးေနတာလား မသိေတာ့ပါဘူး။

" လူစံုၿပီလား ၿပီးစီးၾကၿပီလား ကိုယ့္ေဘးမွာ ရွိတဲ့လူ ေရာက္ၿပီလားၾကည့္ေပးဗ်ာ လူစံုရင္ ကားထြက္မယ္ "

" လူစံုၿပီေဟ့ ကားထြက္ဖို႔လိုေတာ့တယ္ဟ အိပ္ခ်င္ေနၿပီ မီးမမွိတ္ေသးလို႔ဟ "

လို႔ ေနာက္မွာထိုင္ေနတဲ့ မစိုးက စေနာက္ရင္းလွမ္းေအာ္တယ္။ သူေျပာေပမယ့္ ဂရုစိုက္မေနေတာ့ပဲ အိပ္ဖို႔ပဲ ျပင္ဆင္လိုက္ေတာ့တယ္။

ေစာင္ကို ေခါင္းၿမွီးၿခံဳၿပီး အိပ္ခ်င္ေပမယ့္ မဝါနဲ႔ ထိကပ္ၿပီးထိုင္ေနရတဲ့စိတ္က လူကို မရိုးမရြနဲ႔ျဖစ္ေစၿပီး လူကအိပ္မေပ်ာ္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ မအိပ္ခ်င္ဆို ေအာက္ကလီးကလည္း ေတာင္ၿပီေလ။ ဘယ္လိုစရင္ေကာင္းပါ့မလဲဆိုၿပီး ေတြးရင္နဲ႔ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ အရဲစြန္႔ၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ ေစာင္ကိုသူ႔အေပၚ မသိမသာေလး လွမ္းၿပီးၿခံဳေပးလိုက္တယ္။ သူကလည္းေယာင္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ေစာင္ကို ဆြဲၿပီး ေဘးတစ္ေစာင္းေလး အိပ္ေနရာကေန ပက္လက္ေလးျပန္အိပ္လိုက္တယ္။

သူအဲ့လိုအိပ္လိုက္ေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ ဂြင္ျဖစ္လာတာနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ေစာင္ၾကားက လက္ထုတ္ၿပီး သူရဲ့ေစာင္ထဲႏိႈက္လိုက္တယ္။  ၿပီးမွ သူ႔ရဲ့ေပါင္ေပၚကို လက္ကေလးတင္ၿပီး ရရိွလာတဲ့ အခိ်န္အခါကို အကိ်ဳးရိွရိွ အခိ်န္ဆိုင္းမေနေတာ့ပဲ မသိမသာေလး မဝါရဲ့ေပါင္တံတေလွ်ာက္ စံုခ်ည္ ဆန္ခ်ည္ပြတ္သပ္ ေပးေနမိတယ္။ တစ္ခါေတာ့ အေပၚကဖံုး ထားတဲ့ထမီေခါက္ၾကားထဲကို လက္သြင္းျပီး ေပါင္တြင္းေၾကာေလးမ်ားကိုပါ ရြရြကေလး ပြတ္မိလိုက္တဲ့အခါ မဝါလည္း ဘယ္လိုမွ တင္းမခံနိုင္ေတာ့ တလူးလူး တလြန္႔လြန္႔ ထြန္႔ထြန္႔လူးကာေနၿပီး သူ႔ရဲ့ ကိုယ္လံုးက လႈပ္လာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လည္း လန္႔ၿပီး လက္ကို ရုတ္လိုက္ေတာ့ မဝါက ကြ်န္ေတာ့္လက္ကို လွမ္းဖမ္းတာ ခံလိုက္ရတယ္။ သူ႔ရဲ့ ကိုယ္ေလးကလည္း ကြ်န္ေတာ့္ဘက္လွည့္လာၿပီး..

" ဘာလုပ္တာလည္း သူ႔လက္ကလူကို စိတ္ထေအာင္လို႔ လုပ္တုန္းက လုပ္ၿပီး ခုမွ ဘယ္ေျပးမလို႔လည္း "

လို႔ သူကတိုးတိုးေလး နားနားကပ္ၿပီးေျပာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ အစေတာ့ေၾကာင္သြားတယ္။ ၿပီးမွ

" မဟုတ္ပါဘူး အစ္မစိတ္ဆိုးမွာ ေၾကာက္လို႔ပါ "

လို႔ က်ြန္ေတာ္ပါ သူ႔ဘက္ေစာင္းရင္း ေျပာလိုက္တယ္။

" အစ ပထမက ဆိုးတယ္ အိပ္ေနတာမ်ား လူကိုေယာင္ၿပီး သူ႔မယားက်ေနတာပဲ ဟိုပြတ္ ဒီပြတ္လုပ္ ၿပီးေတာ့ မထိခလုတ္ လာကိုင္ေသး ဟင္း "

" အခုေရာ ကိုင္ေပးရအံုးမလား "

" မကိုင္နဲ႔ေတာ့ေလ "

သူက စိတ္ဆိုးဟန္ေလးနဲ႔ ေျပာေတာ့။

" ဟီးးး ကြ်န္ေတာ္က ကိုင္ခ်င္ေနတာဆိုရင္ေရာ "

" ကိုင္ေလ ဒါေပမယ့္ မကို အထင္မေသးပါနဲ႔ေနာ္ "

" ဘာလို႔လည္း "

" ေၾသာ္ ခုမွ ေတြ႔ဖူးျမင္ဖူးတဲ့သူနဲ႔ ခုလိုျဖစ္ေနတာကို ေျပာတာပါ "

" မေသးပါဘူး မရယ္ ကြ်န္ေတာ္လုပ္လို႔ ျဖစ္တာပဲ ဒီကိစၥေတြက လူတိုင္းမွ မလြန္ဆန္ႏိုင္တာ "

 လို႔ေျပာၿပီး လက္ကို သူ႔ေစာင္ထဲျပန္ထည့္ၿပီး မဝါရဲ့ေပါင္ေလးကို ပြတ္ေပးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဝတ္ထားတဲ့သူ႔ရဲ့ထမိန္ကို ေျဖလိုက္ၿပီးေတာ့ လက္ကို ထမိန္စအတြင္းထဲ အသာယာထည့္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ပြတ္ေပးလိုက္တယ္။  ေစာက္ပတ္တျပင္လုံးအား ခပ္ရြရြ ပြတ္သပ္ ကိုင္တြယ္ယင္း လက္ကို အျပင္ျပန္ထုတ္လိုက္ၿပီး လက္ညိဳးနဲ႔ လက္ခလယ္ကို တံေထြးစြတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးမွ သူ႔ထမိန္စထဲ ျပန္ႏိႈက္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္တစ္ျပင္လံုးကို ထပ္ပြတ္ေပးၿပီး မဝါရဲ့ ေစာက္ေစ့ေလးကို လက္ကစမ္းလိုက္တယ္။ ေတြ႔မွ ေစာက္ေစ့ေလးကို လက္ခလယ္ထိပ္နဲ႔ အထက္ေအာက္ ခပ္ၾကာၾကာေလး ပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ တစိမ့္စိမ့္နဲ႔ ထြက္လာတဲ့ မဝါရဲ့ေစာက္ရည္ ပစ္ခၽြဲခၽြဲ ေတြက ကြ်န္ေတာ့္လက္ဖဝါးတခုလုံး ရႊဲလာေတာ့။

" အ ! အ ! အာ ! အာကာရယ္ !!! ဘယ္ !  ဘယ္လိုေတြ လုပ္လိုက္တာလဲကြယ္  ဟင့္ဟင့္  ဟင့္ "

သူ႔ရဲ့ ပါးစပ္ကေနညည္းသံေလး သဲ့သဲ့ထြက္လာၿပီး တကြ်တ္ကြ်တ္နဲ႔ စုပ္တယ္ ၿပီးေတာ့ ခါးကေလး ေကာ့တြန္႔တက္လာတယ္။ ေစာက္ရည္ရြဲၿပီး ေပေနတဲ့ လက္ကို သူရဲ့ထမိန္အတြင္းနဲ႔ သုတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူရဲ့ေစာက္ရည္ေတြက က်ၿမဲက်ၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲက ယားလာလို႔နဲ႔တူတယ္။ ေစာက္ဖုတ္က ပြစိပြစိနဲ႔ ရံႈ႕တြေနတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ပဲ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့လက္ခလယ္ကို သူရဲ့ ေစာက္ေခါင္းထဲ ထိုးၿပီး လက္ညိဳးက ေစာက္ေစ့ေလးကို ပြတ္ေပးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ လက္ကေလးနဲ႔ ေစာက္ေခါင္းထဲကို စိုက္ထားကာ ေစာက္ဖုတ္ႏုတ္ခမ္းသားေတြကို ကေလာ္ႏိုက္ၿပီး လက္ကို အသြင္းအထုတ္ လုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ မဝါရဲ့ေစာက္ပတ္တျပင္လုံးက အစြမ္းကုန္ ျပဴးထြက္လာတယ္လို႔ကို စိတ္ထဲမွာ ထင္ေနမိတယ္။ ဒါနဲ႔ လက္ခလယ္ကို သူ႔ရဲ့ေစာက္ေခါင္းထဲ အဆုံးထည့္ေပးလိုက္ ျပန္ထုတ္လိုက္လုပ္နဲ႔ ျမန္ျမန္ေလး လုပ္ေပးလိုက္ေတာ့၊

" အင္း ! အင္း ! အင္း ! အ ! အ ! "

မဝါရဲ့မ်က္လုံးအစုံမွာ ေမွးလ်က္ ဒူးႏွစ္လုံးမွာလည္း ေကြးညႊတ္ေနၿပီး ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုက ပြစိပြစိ ျဖစ္ေနၿပီး ေစာက္ေခါင္းအတြင္း နခမ္းသားေတြက ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးကို စုပ္ယူေနလိုက္တာမ်ား ကားေပၚမွာသာမဟုတ္ရင္ ကြ်န္ေတာ္တက္ခြၿပီး လိုးမိမွာအမွန္ပဲ။ မဝါလည္း ရာဂစိတ္ေတြ ပိုမိုၿပီး ျပင္းထန္လာလို႔ ကြ်န္ေတာ့္လက္ညိဳးကေလးကို သူ႔လက္္တစ္ဖက္နဲ႔ ကိုင္ၿပီး အတင္းေဆာင့္ထိုးေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်န္တဲ့လက္တစ္ဖက္က သူ႔ႏို႔ကိုကိုင္ၿပီး ညည္းေနေလရဲ့ ညည္းတာေတာင္ကားေပၚမွာမို႔လို႔ အသံက်ယ္က်ယ္မညည္းရဲပဲ ခပ္တိုးတိုးေလး ညည္းရင္း၊

" ေကာင္းလိုက္တာ အာကာရယ္ "

လို႔ေခါင္းေလးကို ကြ်န္ေတာ့္ဘက္လွည့္ေျပာၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ ႏုတ္ခမ္းကို လာၿပီး သူ႔ႏုတ္ခမ္းနဲ႔ နမ္းေပးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္းျပန္နမ္းရင္း ျပန္ေမးလိုက္တယ္။

" မ တအားေကာင္းေနလို႔နဲ႔ တူတယ္ မရဲ့ ေစာက္ေခါင္းထဲကေန ကြ်န္ေတာ့္လက္ကို အတင္း စုတ္ယူေနတာ အဲ့ဒါ ဘာလဲ ဟင္ "

ဟုတ္တယ္သူ႔ရဲ့ ေစာက္ေခါင္းထဲကေန လက္ရဲ့ အရသာေတြ႔လာၿပီး လက္ထိပ္ဖ်ားကို ရစ္ပတ္ကာ တမၽွင္မၽွင္စုတ္ေနေတာ့ လုပ္ေပးေနရတဲ့ ကြ်န္ေတာ္လည္း အရသာထူးကဲလာလို႔ ကြ်န္ေတာ္သိလိုတဲ့ သူရဲ့ေစာက္ဖုတ္အေၾကာင္းကို ေမးလိုက္တယ္ ။

" အဲဒါေတာ့ အစ္မလည္းမသိဘူး သူမ်ားေတြ ေျပာက်တာတို႔ စာအုပ္ထဲဖတ္ဖူးတာေတာ့ ေစာက္ေမၽွာ့ဆိုလားမသိဘူး အာကာရဲ့ "

" အင္း ဒါဆို ေစာက္ေမၽွာ့ဆိုတာက အစ္မေစာက္ဖုတ္ပဲ ျဖစ္ရမယ္ လက္နဲ႔ေတာင္ လုပ္ေပးရတဲ့သူ ဒီလာက္ေကာင္းတာ လီးနဲ႔သာ လိုးလိုက္လို႔ရေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းမွာေနာ္ အစ္မ "

" ဟိုးဟိုး ဆရာ ကားေပၚႀကီးမွာေနာ္ ေတာ္ၾကာ ႏွစ္ေယာက္လံုး အရွက္ကြဲေနပါအံုးမယ္ "

" ကြ်န္ေတာ္ကလည္း သေဘာေျပာတာပါ အစ္မရာ ကားေပၚမွာေတာ့ တက္ၿပီး မလုပ္ရဲပါဘူး ၿပီးေတာ့ အစ္မကို ကြ်န္ေတာ္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးၿပီးသြားၿပီ ကြ်န္ေတာ့္လည္း ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးအံုးေနာ္ "

" အစ္မက ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမွာလည္း "

" ခဏေနအံု ကြ်န္ေတာ္အေပါ့သြားအံုးမယ္ ေတာ္ၾကာ ကားေပၚတင္ ထြက္က်ကုန္လိမ့္မယ္ "

" အင္း အစ္မလည္း ေသးေပါက္ခ်င္ေသးတယ္ ၿပီးေတာ့ သန္႔ရွင္းေရးလည္း လုပ္ခ်င္ေသးတယ္ "

" ကားဆရာေရ က်န္းမာေရးဗ်ိဳ႕ က်န္းမာေရး က်န္းမာေရး "

လို႔ကားဆရာကို ေအာ္ေျပာလိုက္ေတာ့ ကားဆရာက လမ္းက်ယ္တဲ့ ေနရာမွာကားရပ္ေပးေတာ့...

" ကဲကဲ ဘုရားဖူး မိတ္ေဆြတို႔ေရ က်န္းမာေရးဗ်ိဳ႕ က်န္းမာေရး "

လို႔ ခရီးသည္ေတြဘက္ေအာ္ေျပာၿပီး မဝါနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္အတူ ကားေပၚကေနဆင္းလာရင္း ေရွ႕နားက မဝါသမီးအိပ္ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ခံုကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့  ကေလးကႏိုးေနတာနဲ႔..

" သမီး ေအာက္ဆင္းအံုးမွာလား " လို႔မဝါက ေမးလိုက္ေတာ့

" ဟုတ္ ေမေမ သမီး ေသးေပါက္ခ်င္ေနတာ "

ဆိုတာနဲ႔ မဝါက သူ႔သမီးကိုေခၚၿပီးကားေပၚက အရင္ ဆင္းသြားတယ္ ၿပီးမွ ကြ်န္ေတာ္က

" အေမႀကီး အေမႀကီးက အေညာင္းေျပအညာေျပ ေအာက္မဆင္းေတာ့ဘူးလား "

" ဆင္းမွာေပါ့ဟဲ့ ကေလးအိပ္ေရးပ်က္မွာဆိုးလို႔သာ ေျခေထာက္က အေတာ္ေညာင္းေနၿပီ "

 လို႔အေမႀကီးက မ်က္ႏွာကိုရံႈ႕မဲ့ေျပာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လည္း ရယ္က်ဲက်ဲ လုပ္ၿပီးသာ ေနခဲ့ရတယ္။ ကားေပၚကေန ေျမးဖြား ႏွစ္ေယာက္ဆင္းခဲ့ၿပီး အေမႀကီး အေပါ့သြားတာကို လိုက္ေစာင့္ေပးၿပီး အေမႀကီးၿပီးသြားမွ အေမႀကီးကို ကားေပၚျပန္ပို႔ၿပီးမွ ကြ်န္ေတာ္လည္း အေပါ့ျပန္သြားလိုက္တယ္။ အေပါ့သြားၿပီးမွ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ထုတ္ၿပီး ေသာက္ေနရင္း ကားေပၚမွာ မဝါနဲ႔ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြကို ျပန္ေတြးေတာ့ လီးကျပန္ေတာင္လာတယ္။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ေအာက္ကအတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ ပါလို႔ေပါ့။ ေဘာင္းဘီ ဆိုတာနဲ႔ သတိရေတာ့မွ လူကြယ္ရာသြားၿပီး အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္ပစ္လိုက္ရင္း ပုဆိုးခပံုစထဲကို ထည့္လိုက္တယ္။ အဲ့တာမွ ကားေပၚမွာ အဆင္ေျပမွာေလ ႏို႔မို႔ဆို ကားေပၚမွာ ေဘာင္းဘီခြ်တ္ရတာ တစ္ဒုကၡျဖစ္ေနအံုးမွာ။  ၿပီးေတာ့ ခရီးသြားရင္ ကားေပၚကို ပုဆိုးဝတ္ပဲတတ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့အက်င့္ ဘာလို႔ဆို ကားနားရင္ အေပါ့ပါးသြားရတာ လြယ္ေအာင္လို႔ေပါ့။ အခုက် ဒီေနရာမွာလည္း အဆင္ေျပသြားျပန္ေရာ ဟီးးးး။

" တီ တီ တီ "

အေတြးစေတြကို ကားႀကီးရဲ့ ဟြန္းသံက ဖ်က္ပစ္တာ ခံလိုက္ရမွ ေတြးေနတာကို ရပ္လိုက္ၿပီး ကားေပၚျပန္တက္ခဲ့တယ္။ ကားေပၚေရာက္ေတာ့ အရင္ဆံုး ကိုယ္ထိုင္တဲ့ ခံုဆီ မ်က္စိေရာက္သြားေတာ့ ဟာ… သြားပါၿပီ အားခဲထားသမွ် ကုန္ပါၿပီ ဟုတ္တယ္ေလ။ အေမႀကီးေဘးမွာ မဝါရဲ့သမီးေလး မရွိေတာ့ဘူး ေနာက္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သားမိႏွစ္ေယာက္ မုန္႔ေတြစားရင္း တီးတိုးတီးတိုးနဲ႔ ရယ္ေမာၿပီး စကားေျပာေနေလရဲ့ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္ၿပီး ကိုယ့္ထိုင္ခံုမွာပဲ ကိုယ္ျပန္ထိုင္ေနတုန္း။

" ဦးအာကာ သမီးေခါင္းမူးမေျပေသဘူး ေနရာျပန္ေပးပါအံုး ဦးေလးမလာေသးလို႔ သမီးက အေမ့ဆီ မုန္႔သြားစာတာ "

 လို႔ေျပာတဲ့အသံၾကားေတာ့မွ မိႈရတဲ့ မ်က္ႏွာထားနဲ႔

" သမီးက တကယ္ပဲ အမူးမေျပေသးဘူးလား ကဲလာလာ သမီး ဒီမွာပဲ ထိုင္ေနေတာ့ေနာ္ "

 လို႔ေျပာလိုက္ၿပီး ကေလးနဲ႔ ေနရာခ်ိန္းကာ မဝါေဘးက ကြ်န္ေတာ္ထိုင္မယ့္ ခံုရွိတဲ့ေနရာကို ေအာင္ပြဲရ စစ္သူႀကီးပံုစံနဲ႔ သြားထိုင္လိုက္တယ္ ။ ထိုင္တယ္ဆိုယံုရွိေသး။

" ကိုယ္ေတာ္ အာကာ ကြ်န္မတို႔က သူမ်ားမေစာင့္ရပဲ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ ရွင့္ကို ေစာင့္ရတာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ နဲ႔ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ ျဖစ္ပါေစ ဘယ္ႏွယ့္ေတာ္ ဘာေတြေတြးၿပီး ဘာေတြေငးေနလို႔ ကားေပၚလူစံုတာကို မသိရတာတုန္း မန္းေလးက်န္ခဲ့တဲ့ ကိုယ္ေတာ္ႀကိဳက္ေနတဲ့ ရည္းစားအေၾကာင္းမ်ား စဥ္းစားေနလို႔လား ဟမ္ ကိုယ္ေတာ္ "

လို႔မစိုးက လွမ္းေျပာတယ္။

" ဟာ မဟုတ္ပါဘူး မစိုးကလဲ ကြ်န္ေတာ္ ! ကြ်န္ေတာ္က က်ိဳက္ထီးရိုးကအျပန္ ရန္ကုန္မွာ ဘုရားဖူးရင္ ကားဘယ္ႏွစ္စီးငွားရမလဲ စဥ္းစားေနလို႔ပါ အစ္မရာ (ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္းသို႔ ရန္ကုန္လိုင္းမဟုတ္ေသာ အိပ္စပတ္ကားႀကီးမ်ား ဝင္ခြင့္မျပဳပါ နယ္မွဘုရားဖူးလာေသာ ခရီးသည္မ်ားက  လိုက္ဖ္ထြက္ ကားငွား၍ လည္ရျခင္းျဖစ္ [ စကားခ်ပ္ ] )

" အမေလးဟယ္ မင္းမလဲ ဒီတစ္ႏွစ္ပဲ ရန္ကုန္ကို ေရာက္ဖူးတာလား ဘုရားဖူးလိုင္း ေထာင္ထားတာျဖင့္ ေလးငါးႏွစ္ရွိေနၿပီ မင္းတို႔လိုက္တာ ငါဆို ဒီႏွစ္နဲ႔ဆို သံုးႏွစ္ရွိ ကိုအာကာေရ မင္းမဟုတ္မွ လြဲေရာ ျပတ္သြားတဲ့ မင္းရည္းစားအေၾကာင္းစဥ္းစားတာလား ဒါမွမဟုတ္ မင္းႀကိဳက္ေနတဲ့ သင္းသင္း အေၾကာင္း စဥ္းစားေနတာလား ဟမ္ မင္းအေၾကာင္းကို ငါက အူမေခ်းခါး အကုန္သိတယ္ေနာ္ အာကာ "

" ဟာ …… မစိုးကလဲ မဟုတ္ပါဘူးဆို ကဲ ကားဆရာေရ မီးေလးမွိတ္ၿပီး ကားသာ ေမာင္းေတာ့ဗ်ိဳ႕ "

လို႔ေအာ္ၿပီး ေစာင္ကို ေခါင္းၿမီွးၿခံဳၿပီး အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္တယ္။ မလုပ္လို႔မျဖစ္ အဲ့ဒီ မစိုးက ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္နဲ႔ ေဘးခ်င္းကပ္လ်က္ေနၿပီး အိမ္နဲ႔က ႏွစ္အိမ္ တစ္အိမ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေဆြမ်ိဳးေတြထက္ရင္းႏွီးတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္အေၾကာင္း အကုန္သိတဲ့သူ သူက ေညာင္ျမစ္တူးရင္ ပုတ္သင္ဥပါ ေပၚမွာဆိုးလို႔  အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္တာပါ ။ ကားထြက္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ၾကာ ခရီးသည္ေတြ အိပ္ေလာက္တဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ မဝါဆီက စကားကိုတိုးတိုးေလးနဲ႔ ေျပာလာခဲ့တယ္။

" အာကာ အိပ္ေနၿပီလား "

" မအိပ္ပါဘူး အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာ "

" အင္း အိပ္ခ်င္အိပ္ေတာ့ေလ အစ္မလည္း အိပ္ေတာ့မယ္ "

" ဟာ မအိပ္ပါဘူး အစ္မက ကြ်န္ေတာ့္ကို ေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးရအံုးမွာ "

" ဘာလုပ္ေပးရမွာလည္း "

" အစ္မ မညစ္နဲ႔ေနာ္ "

လို႔ေျပာလည္းေျပာ ကိုယ္ကို သူ႔ဖက္လွည့္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ လက္ကို ေစာင္ေအာက္က သူရဲ့ထမိန္ထဲကို ႏိႈက္ၿပီး သူ႔ရဲ့ေစာက္ဖုတ္ျပင္ေလးကို ဖြဖြေလး ပြတ္ေပးၿပီး လက္ကိုျပန္ထုတ္လိုက္ၿပီး တံေထြးစြပ္လိုက္ၿပီး ျပန္ႏႈိက္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ့ေစာက္ေခါင္းထဲကို လက္ခလယ္ကိုထပ္သြင္းၿပီး လက္ညိဳးကလည္း သူ႔ရဲ့ေစာက္ေစ့ကို ပြတ္ေပးလိုက္တယ္။ လက္တစ္ဖက္က ပက္လက္ေလးျဖစ္ေနတဲ့သူ႔ရဲ့ ကိုယ္လံုးေလးကို ပြတ္လိုက္ ဗိုက္ကေလးကိုပြတ္လိုက္ လုပ္ေပးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ့ႏို႔ကို အက်ၤ ီအေပၚကေနပဲ ကိုင္ၿပီး ေခ်ေပးလိုက္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း မိန္းမတို႔ရဲ့ ကာမခလုတ္ကို တတ္သမွ်နဲ႔ ဖြင့္ေပးေနမိတယ္။

" အာ့ ! အာကာ !!! ဘယ္လိုေတြလုပ္ေနတာတုန္း ယားတယ္ ဟဲ့ "

" ဟင္ … ကြ်န္ေတာ္လုပ္ေပးတာ မေကာင္းဘူးလား "

" ေအာက္ကေကာင္းတယ္ အေပၚက ယားတယ္ အာကာရဲ့ "

လို႔ေျပာလည္းေျပာ သူ႔ကိုယ္ေပၚကေစာင္ကို ဖယ္လိုက္တယ္။ က်န္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ေစာင္တစ္ထည္ကို ႏွစ္ေယာက္ၿခံဳၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ကို ခံုေပၚေက်ာမွီၿပီး ပက္လက္အိပ္ခိုင္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ လက္ေမာင္းေပၚမွာ သူ႔ရဲ့ေခါင္းေလးကိုတင္ၿပီး သူကေမွးေနတယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာကို ကြ်န္ေတာ့္ဘက္ ဆြဲလွည့္လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုယ္လံုးေလးကိုပါ ေဘးတစ္ေစာင္း ဆြဲလွည့္လိုက္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေဘးတစ္ေစာင္းေလးေနၿပီး သူ႔ရဲ့ႏုတ္ခမ္းေလးကို စတင္ၿပီး နမ္းလိုက္တယ္။ အဲ့လို ႏုတ္ခမ္းျခင္းနမ္းရင္း သူ႔ရဲ့ ကြ်မ္းက်င္မႈကပဲ သူက ကိုယ့္ကိုေရွ႕ကေနၿပီး ဦးေဆာင္သြားတယ္။ နမ္းေနရင္းနဲ႔ သူကခႏၶာကိုယ္ကို ေအာက္ေရွာလိုက္ၿပီး သူ႔ေခါင္းကို ေစာင္ေအာက္ဝင္ၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ ပုဆိုးကို ခြ်တ္လိုက္တယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ နမ္းေနတာ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ ၾကာမယ္ထင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ကို ခံုေပၚပက္လက္ျပန္လွန္ခိုင္းၿပီး သူက ကြ်န္ေတာ့္ေပါင္ေပၚမွာ အိပ္ေနတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ လီးကိုကိုင္ကာ သူ႔ရဲ့ပါးစပ္နဲ႔ စတင္ငံုလိုက္ေတာ့ အာေငြ႔ေႏြးေႏြးေလးက လီးကေနတဆင့္ အေၾကာေတြကိုေရာက္ရွိလာၿပီး စိမ့္ကနဲ႔ေနေအာင္ ခံစားလိုက္ရတယ္ဒစ္ကေလးကို ငံုၿပီး ဖြဖြေလးကိုက္လိုက္ေတာ့၊

" အင္း ! အင္း ! အ ! အ! အာ့ ! "

လို႔တိုးတိုးေလးပဲ ညည္းေနမိတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ ဒစ္ဖ်ားေလးကို ဆက္စုပ္ေပးတယ္။ ဒစ္ဖ်ားကို သူ႔လ်ာေလးနဲ႔ ရစ္ၿပီး ဆြဲလိုက္ လ်က္လိုက္လုပ္လိုက္ လီးတစ္ေခ်ာင္းလံုးကို အာေခါင္ေထာက္ေအာင္ထိ ငံုၿပီးစုပ္လိုက္ဆိုေတာ့။

" အားးး !!! အင္းးးး !!! ရွီးးးး !!! အင့္ !!! ေကာင္း !!! ေကာင္းလိုက္ !! တာ မရယ္ "

သူ႔ရဲ့ပုေလြအစြမ္းကို ဆယ္မိနစ္ ေလာက္ခံစားၿပီးမွ

" အားးးးး … ရွီးးးးး မ ! မ ! က်န္ ! ကြ်န္ေတာ္  ၿပီး ! ၿပီးၿပီ "

ဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ လရည္ေတြကို မဝါရဲ့ ပါးစပ္ထဲ ပန္းထုတ္မိသြားတယ္။ သူကလည္း ကြ်န္ေတာ့္ လရည္ေတြကို ေထြးမပစ္ပဲ မ်ိဳခ်လိုက္ေတာ့ အားနာသြားၿပီး သူ႔ရဲ့ေခါင္းေလးကို ဆြဲထူၿပီး လက္ေမာင္းေပၚျပန္တင္လိုက္ရင္း ပါးေလးကို ခပ္ဖြဖြ နမ္းလိုက္ရင္း....

" အားနာလိုက္တာ မရယ္ "

" သြား ခုမွအားနာေနတယ္ အရည္ေတြကလည္း အမ်ားႀကီးပဲ "

" ခ်စ္လို႔ ထြက္သြားတဲ့ အရည္ေတြပါ မရယ္ "

လို႔ ေျပာၿပီး လက္ေမာင္းေပၚအံုးထားတဲ့ သူ႔ရဲ့ေခါင္းေလးကို ခပ္ဖြဖြေလး ကိုင္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ ။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ကားက ကင္ပြန္းစခန္းကို မနက္သံုးနာရီေက်ာ္မွာ ေရာက္ၿပီးေတာ့ ကားနားစခန္းမွာ ကားကိုနားၿပီး ခရီးသည္ေတြလည္း နားေနေဆာင္ကိုသြားက်ၿပီး ေတာင္ေပၚယူမယ့္ အဝတ္အစားေတြ နဲ႔ စားေသာက္ဖြယ္ရာေတြယူၿပီး ေရခ်ိဳးတဲ့သူက ခ်ိဳး အေအးဒဏ္မခံႏိုင္တဲ့သူေတြ မ်က္ႏွာသစ္ယံုပဲ သစ္ၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း အေပါပါးသြားၾကနဲ႔ ကင္ပြန္းစခန္းရဲ့ကားနားတဲ့ ေနရာေတြမွာ ျဖစ္ေနက်အတိုင္း ဆူလို႔ညံလို႔ေပါ့။

ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ညက မဝါနဲ႔ ျဖစ္ပ်က္ထားတဲ့ အေျခေနေၾကာင့္ ေရထပ္ခ်ိဳးလိုက္ၿပီး က်ိဳက္ထီးရိုးေတာင္တက္ကားစီးရတာ လြယ္ေအာင္လို႔ ဂ်င္းေဘာင္းဘီထုတ္ဝတ္လိုက္ၿပီး ေျခအိပ္ပါ ဝတ္လိုက္ေသးတယ္။ အေပၚကေတာ့ တီရွပ္အနက္ေလးဝတ္ အေႏြးထည္ကို ထူထူထည္းထည္းေလးဝတ္ၿပီး ျပင္ဆင္လိုက္တယ္။ ကိုယ္ေတြက ေျမးဖြားႏွစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ့ ေစာင္ႏွစ္ထည္နဲ႔ ၾကက္သားေၾကာ္ထည့္ထားတဲ့ လက္ဆြဲဂ်ိဳင့္တစ္လံုးပဲ ဆြဲခဲ့ၿပီး မလိုအပ္တာေတြကို ကားေပၚတင္သင့္တာတင္ တူးေပါက္ထဲ ထည့္စရာတာထည့္ၿပီး...

 " ကဲ … ကဲ ဘုရားဖူးခရီးသည္မ်ားခင္မ်ား ေတာင္ေပၚကို မလိုအပ္တာေတြ မယူခဲ့ပါနဲ႔ ေစာင္တစ္ထည္နဲ႔ စားစရာပါရင္ ရပါၿပီ ေတာင္တက္ကားေပၚမွ ပစၥည္းေတြေမ့က်န္ခဲ့ရင္ ျပန္မရႏိုင္ပါဘူး "

လို႔ေအာ္ေပးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သားမိႏွစ္ေယာက္တည္း သီးသန္႔ထိုင္ေနတဲ့ မဝါတို႔ သားမိဆီကို သြားလိုက္ၿပီး...

" အစ္မ ေတာင္ေပၚယူဖို႔ စီစဥ္ၿပီးၿပီလား "

" အင္း ၿပီးၿပီ အာကာ ေတာင္တက္ကားေပၚေရာ က်ိဳက္ထီးရိုးေတာင္ေပၚမွာေရာ အစ္မတို႔ သားမိကို ပစ္မထားပါနဲ႔ေနာ္ တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးလို႔ "

" ဟာ ပစ္မထားပါဘူး ကြ်န္ေတာ္က ကြ်န္ေတာ့္ခရီးသည္ေတြကို ပစ္ထားပါ့မလား အစ္မကိုဆို ပိုေတာင္ပစ္မထားေသး "

လို႔ျပန္ေျပာလိုက္မိတယ္။ က်ိဳက္ထီးရိုးေတာင္ေပၚ ကားတက္စခန္းေရာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ နဲ႔ မဝါ ပစၥည္းေတြကို စုပံုထားလိုက္တယ္။ ပစၥည္းေတြကို မဝါ ေစာင့္ခိုင္းလိုက္ၿပီး ခရီးသည္ေတြထဲက ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ လိုက္ဖူးေနက် ခပ္သြပ္သြပ္ ေယာက်ာၤးသား ေျခာက္ဦးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္အပါဝင္ ခုႏွစ္ေယာက္က ေတာင္ေပၚတက္ဖုိ႔ ကားထိုးတာနဲ႔ အရင္ေနရာတက္ထိုင္လိုက္တယ္။ ၿပီးမွ ကြ်န္ေတာ့္အဖြဲ႔က မိန္းမသား နဲ႔ အသက္ႀကီးႀကီး ခရီးသည္ေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ေနရာထိုင္ခိုင္းၿပီး ကြ်န္ေတာ္တို႔က ျပန္ဆင္းေပးလိုက္တယ္။ ေပ်ာ္ေတာ့ ေပ်ာ္စရာႀကီးရယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အတက္ဆင္း သံုးေခါက္ေလာက္ လုပ္လိုက္တာ ကြ်န္ေတာ့္အဖြဲ႔စံုတာနဲ႔ အေႏြးထည္ထဲက ဖုန္းကိုထုတ္လိုက္ၿပီး မစိုး နဲ႔ မသိဂၤ ီ ၤဆီကိုဖုန္းဆက္လိုက္တယ္။

" တြီ … တြီ … ဟယ္လို မစိုးလား ေတာင္ေပၚေရာက္ရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ နားေနက် ေနရာမွာပဲ ေနရာမွာ ေနရာဦးထားလိုက္အံုးေနာ္ မစိုး "

" ေအးပါဟယ္ နင္အရင္ေရာက္ရင္လည္း ဖုန္းလွမ္းဆက္အံုး ဖြန္ပဲေၾကာင္မေနနဲ႔ၾကားလား "

" ဟုတ္ကဲ့ပါ ဒါပဲေနာ္ ကြ်န္ေတာ္ မသိဂၤ ီ ဆီလည္း လွမ္းဆက္လိုက္အံုးမယ္ "

ဆုိၿပီးဖုန္းခ်လိုက္တယ္။ ၿပီးမွ မသိဂၤ ီဆီလွမ္းဆက္ၿပီး အက်ိဳးေၾကာင္းေျပာျပကာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေျမးဖြား ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ မဝါသားမိ ကားေပၚတက္ဖို႔ စီစဥ္လိုက္ေတာ့တယ္ ။ အေမႀကီးနဲ႔ မဝါသမီးေလးကို ေခါင္းခန္းထဲ လိုက္ခိုင္းလိုက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ မဝါက ကားေနာက္မွာပဲ ေနရာယူလိုက္က်တယ္။ ကားထြက္လို႔ က်ိဳက္ထီးရိုး ေတာင္တက္လမ္းေပၚေရာက္ေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ။ ေတာင္ေပၚတက္ၿပီဆိုေတာ့မွ ေလကလည္းတိုက္ ကားကလည္း ဘယ္ညာလႈးနဲ႔ ဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ေဘးမွာထိုင္တဲ့ မဝါက ကြ်န္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္ေနၿပီ။ မဝါကလည္း ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ သူ႔ရဲ့ေခါင္းက ကြ်န္ေတာ့္ရင္ဘက္နား ကပ္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္လံုးကလည္း ဖက္ထားတာမ်ား တစ္ခါတေလ အသက္ရႈေတာင္က်ပ္တယ္။  ေတြးၾကည့္ရင္ ညားခါစလင္မယား ဘုရားဖူးထြက္တဲ့ ပံုစံမ်ိဳး ။

က်ိဳက္ထီးရိုးေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ့ ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚ ေရာက္ဖို႔ ေတာင္သံုးဆယ့္သံုးလံုးကို ေတာင္တက္ကားနဲ႔ တစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္ တက္ခဲ့ရၿပီး ေတာင္တက္ကားနားစခန္းကေန ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚကို ဆယ္မိနစ္ေလာက္ ေျခလ်င္ထပ္ၿပီး တက္ရတယ္။ ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚေရာက္ေတာ့လည္း ေမာပမ္းသမွ်ေတြက က်ိဳက္ထီးရိုး ေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးကို ဖူးေတြ႔ရေတာ့ အေမာေတြက ေျပေပ်ာက္ခဲ့ရတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔က ႏွစ္တိုင္းမွာ က်ိဳက္ထီးရိုးေစတီျမတ္ႀကီးကို ဖူးၿပီး ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚ မွာပဲ အိပ္စက္က်တယ္။ အိပ္ဖို႔အတြက္က ဖ်ာငွားတဲ့အဖြဲ႔ ရွိသလို လိုအပ္ရင္ ေစာင္နဲ႔ ေခါင္းအံုးပါ ငွားလို႔ရပါေသးတယ္။ ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚမွာ တည္းခိုခန္းေတြလည္းၿပီး စားေသာက္ဆိုင္ေတြ ထမင္းဆိုင္ေတြနဲ႔ ၾကက္ပ်ံမက်စည္ကားလွပါေပတယ္။ ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚမွာ အိပ္စက္လို႔ ခ်မ္းေအးပါတယ္ ဆို ဒီဇင္ဘာလ မွာေတာင္ ေစာင္ကို ေခါင္းၿမွီးၿခံဳလိုက္ရင္ အေအးဆိုတာ ဘာမွန္းမသိေတာ့ပါဘူး။ ႏွင္းလည္း မက်ဘူးဗ်။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ဘုရားဖူးအဖြဲ႔က က်ိဳက္ထီးရိုး ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚမွာ ဘုရားဖူး က်ီးပါးစပ္တို႔ မုဆိုးေတာင္တို႔ကို လိုက္ပို႔ၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕ လူငယ္ေတြကေတာ့ ေရတံခြန္ေတာင္ကို သြားတဲ့သူသြား ေက်ာက္ထပ္ႀကီးဘုရားကို သြားတဲ့သူသြားနဲ႔ လည္ပတ္ခဲ့ၿပီး ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚမွာ တစ္ညတာအိပ္စက္ခဲ့ၾကၿပီး မနက္မိုးလင္းလင္းခ်င္း ေတာင္ေပၚကေန ပထဆံုးျပန္ဆင္းတဲ့ ကားေတြနဲ႔ပဲ ေတာင္ေအာက္ကို ျပန္ဆင္းခဲ့ၾကတယ္ ။

က်ိဳက္ထီးရိုးေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ့ ေတာင္ေပၚကဆင္းၿပီး ကင္ပြန္းစခန္းေရာက္ေတာ့ ကားနားတဲ့ေနရာဆီသြားၾကၿပီး အဝတ္စားလဲ စားၾကေသာက္ၾကနဲ႔ ေပ်ာ္ရြင္စရာ ဘုရားဖူးခရီးပါပဲ။ ရင္ျပင္ေတာ္မွာတုန္းက မဝါနဲ႔အတူ က်ီးပါးစပ္ကိုသြား ၿပီးေတာ့ မုဆိုးေတာင္သြားၾကၿပီး စားလိုက္ေသာက္လိုက္ နဲ႔ ေပ်ာ္စရာအတိျဖစ္ခဲ့ျပန္တယ္ ။

ကင္းပြန္းစခန္းက ထြက္ၿပီး က်ိဳက္ထိုၿမိဳ႕ရဲ့ အထင္ကရ ဘုရားတစ္ဆူျဖစ္တဲ့ က်ိဳက္ေပါေလာမွဲ႔ရွင္ေတာ္နဲ႔ မဟာမုနိဘုရားတို႔ကို ဝင္ေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ၿပီး ပဲခူးကိုဘက္ကို ခရီးဆက္ခဲ့ၾကျပန္တယ္။ ပဲခူးမေရာက္ခင္ ေဝါၿမိဳ႕မွာ ငါးေျခာက္ဝင္ဝယ္ခဲ့ၿပီး ထန္းရည္ေလးပါ ေသာက္ခဲ့ေသးတာေပါ့။ ကားေပၚမွာေတာ့ အေမႀကီးက မဝါရဲ့သမီးေလးကို သူ႔အနားပဲ ေခၚထားၿပီး အတူထိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ မဝါက တစ္တြဲေပါ့။

ကားေပၚမွာ ေန႔ခင္းဘက္ဆိုေတာ့ ဘာမွ မလုပ္ျဖစ္ေပမယ့္ မဝါနဲ႔ကြ်န္ေတာ္ လူလစ္ရင္ လစ္သလို ခိုးနမ္းခဲ့ရတာလည္း အေမာပါပဲ။ ပဲခူးေရႊေမာ္ေဓါဘုရားကို မနက္ကိုးနာရီေလာက္မွာ ေရာက္ရွိခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီကတစ္ဆင့္ ေရႊသာေလ်ာင္းကို ထပ္ဖူးခဲ့ၿပီး ရန္ကုန္သို႔ ဘုရားဖူးရန္ ပဲခူးကေန ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ ကားႀကီးကြင္းထဲ ကားနားၿပီး လိုက္ဖ္ထြက္ ႏွစ္စီးကို တစ္ဆင့္ငွားကာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္းကို ဘုရားဖူးထြက္ခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္ဘုရားစံုဖူးၿပီးေတာ့ ညကိုးနာရီေလာက္မွာ ေခ်ာင္းသာကို သြားဖို႔အတြက္ ကားႀကီးကြင္းထဲမွာ ျပင္ၾကဆင္ၾက စားၾကေသာက္ၾက စၾကေနာက္က်နဲ႔ ေပ်ာ္ရြင္စရာ ဘုရားဖူးခရီးစဥ္ျဖစ္ခဲ့ျပန္တယ္ ။

ဒီလိုနဲ႔ ေခ်ာင္းသာကို သြားၾကတယ္။  ရန္ကုန္က ထြက္ေတာ့ ညဆိုေပမယ့္ ခရီးသည္ေတြက အိပ္တဲ့သူအိပ္ တီဗြီၾကည့္တဲ့သူၾကည့္ နဲ႔ ကားေပၚမွာ တစ္ညတာကိုကုန္ဆံုးဖို႔အတြက္ တာဆူလိုက္ၾကတယ္ ။

ပုသိမ္လမ္ေပၚေရာက္ေတာ့ ည ဆယ့္ႏွစ္နာရီေက်ာ္လာတာနဲ႔ အမ်ားစုအိပ္ကုန္တာနဲ႔ မဝါနဲ႔ကြ်န္ေတာ္လည္း ကားေပၚမွာပဲ ကြ်န္ေတာ္က သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို ႏိႈက္ေပးလိုက္ သူက ကြ်န္ေတာ့လီးကို စုတ္ေပးလိုက္နဲ႔ လုပ္ရင္း မနက္သံုးနာရီေလာက္မွာ ေခ်ာင္းသားကို ေရာက္ရွိခဲ့တယ္။ ေခ်ာင္းသာေရာက္ေတာ့ ႀကိဳတင္ၿပီး ဘိုကင္လုပ္ထားတဲ့ တည္းခိုခန္းမွာပဲ ကားထိုးလိုက္ၿပီး သတ္မွတ္ေပးထားတဲ့ ကိုယ့္အခန္းကို ဝင္ၿပီး ပစၥည္းေတြခ်လိုက္ စကားေျပာလိုက္နဲ႔ အိပ္ျဖစ္တယ္ကို မရွိက်ဘူး ။

အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္အတြက္ အခန္းက free ေပးတာဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္အခန္းထဲကို မဝါသားအမိပါ ထည့္လိုက္တယ္။ တည္းခိုခန္းက တစ္ခန္းကို ေလးေယာက္ ေနရတာဆိုေတာ့ ကြက္တိပဲေပါ့။ အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ ပစၥည္းေတြခ်ၿပီး မဝါသားအမိကို တစ္ကုတင္ေပးလိုက္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ အေမႀကီးက တစ္ကုတင္ေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္လည္းပစၥည္းေတြခ်ၿပီးတာနဲ႔ ကိုယ့္အဖြဲ႕သားေတြရဲ့ အခန္းေတြကို လိုက္ၾကည့္ရေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ အခန္းခလိုက္ေတာင္း တည္းခိုခန္း ေကာင္တာကိုသြား ေငြရွင္းၿပီး ကြ်န္ေတာ္လည္း ေမွးခ်င္တာနဲ႔ အခန္းထဲျပန္ဝင္လာၿပီး အိပ္လိုက္တယ္။

အိပ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း တစ္ကုတင္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ အေမႀကီးက ကြ်န္ေတာ့္ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္အိပ္ရေအာင္လို႔ဆိုၿပီး မဝါသားအမိနဲ႔ သြားအိပ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း မအိပ္ခင္ မဝါကိုတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။ သူကလည္း ျပန္အၾကည့္ နဲ့ အၾကည့္ခ်င္းဆံုေတာ့ မဝါရွက္ၿပံဳးေလး ၿပံဳးၿပီးျပန္ရီျပတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ျပန္ရီျပလိုက္ၿပီး ညက မအိပ္ရေသးတာနဲ႔ မဟန္ႏိုင္ေတာ့ပဲ အိပ္ပစ္လိုက္တယ္ ။

နားထဲမွာ ပူညံပူညံ အသံေတြၾကားတာနဲ႔ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေမႀကီးရယ္ မဝါသားအမိရယ္က ကမ္းေျခကိုဆင္းဖို႔ ျပင္ဆင္ၿပီးေနက်ၿပီ။

" အယ္ အေမႀကီးတို႔ ကမ္းေျခဆင္းေတာ့မွာလား "

" ေအး ငါ့ေျမး သားေတာင္ႏိုးေတာ့မလို႔ "

" အာ့ဆို ခဏေစာင့္အံုး သားမ်က္ႏွာသစ္ အဝတ္စား လဲလိုက္အံုးမယ္ "

" ေအး ေအး အျပင္ဘက္ေစာင့္ေနမယ္ ျမန္ျမန္လုပ္ခဲ့ေနာ္ "

" ဟုတ္ကဲ့ အေမႀကီး "

လို႔ေျပာၿပီး မဝါကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဂ်င္းေဘာင္ဘီ ဒူးဖံုးေလးဝတ္ၿပီး အေပၚအက်ၤ ီက နာမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္ အဝါေရာင္တီရွပ္ေလး ဝတ္ထားတယ္။ စိုေျပၿပီး အညိဳဘက္ နည္းနည္းသန္းတဲ့ မဝါရဲ့ အသားအေရနဲ႔ေတာ့ အလြန္လိုက္ဖက္ၿပီး ၾကည့္ေကာင္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ မဝါရဲ့ မိန္းမပီသလြန္းတဲ့ စြဲမက္စရာ အလွမ်ားကိုလည္း ဖံုးကြယ္ထားႏိုင္စြမ္းေတာ့ မရွိပါဘူး။ မဝါရဲ့ အဖုအထစ္ အမို႔အေမာက္ အရႈိက္အဟိုက္ အစြင့္အကားတို႔က အဝတ္အစားေတြကို ထြင္းေဖါက္ၿပီး ထင္းထင္းႀကီး ေပၚလြင္ေနပါေသးတယ္။ ေသြးသားဆူၿဖိဳးၿပီး အလွေတြတိုးေနတဲ့အတြက္ ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ေတြကလည္း ဗေလာင္ဆူၿပီး လႈပ္ခတ္လာပါၿပီ။

အင္းေလ မဝါကို ခုမွ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မိတာ အသက္က 34 ႏွစ္သာဆိုတာ မထင္ရဘူး။ မသိတဲ့သူဆို 27 28 ေလာက္ပဲ ထင္ၾကမွာ။ အရပ္က 5 ေပေလာက္ဘဲရွိမယ္။  အိမ္ေထာင္က်ဖူးေပမယ့္ ေတာင့္တင္းတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ နဲ႔ မေသးမႀကီးတဲ့ ႏို႔ေတြရယ္ သိပ္မႀကီးေပမယ့္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ဝတ္ထားလို႔ ေတာင့္တင္းတဲ့ ဖင္ေလးကိုပါ ျမင္လိုက္ရေတာ့ သူ႔ပံုေလးကို ေသခ်ာၾကည့္ၿပီး မၾကာခင္မွာ လိုးရေတာ့မွာပါလား ဆိုတဲ့ အသိေၾကာင့္လီးကေတာင္လာတယ္ ။

မ်က္ႏွာသစ္ အဝတ္စားလဲၿပီး ကမ္းေျခကို အတူတူဆင္းခဲ့ၾကၿပီး ကမ္းေျခေရာက္ေတာ့ အေမႀကီးက ဖ်ာတစ္ခ်ပ္ငွားလိုက္ၿပီး ပင္လယ္စာ မွာထားကာ ကြ်န္ေတာ္ရယ္ မဝါရယ္ မဝါသမီးရယ္က ေရဆင္းခ်ိဳးၾကတယ္။  ေဘာကြင္းႏွစ္ကြင္းပါငွားခဲ့တယ္။ မဝါတစ္ကြင္း သူ႔သမီးေလးတစ္ကြင္းေပါ့ သူတို႔စီးတဲ့ ေဘာကြင္းကို လိုက္ထိန္းေပးၿပီး ကြ်န္ေတာ္ပါ ေရထဲဆင္းေဆာ့ျဖစ္တယ္။ ေရခ်ိဳးတာ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့...

" ေဟ့ ငါ့ေျမးအာကာ ငါ့ေျမးမေလး စိမ့္စိမ့္ကို တင္ေပးေတာ့ ေရခ်ိဳးၾကာရင္ ကေလးအေအးပတ္လိမ့္မယ္ "

ဆိုၿပီး အေမႀကီးက လွမ္းေအာ္တာနဲ႔ ကမ္းစပ္ေပၚ သံုးေယာက္သားတက္ခဲ့ၿပီး အေမႀကီးမွာထားတဲ့ ပင္လယ္စာေတြစား လာေရာင္းတဲ့ ငါးကင္ေတြ ဝယ္စားၿပီး အတူတူစားေနတုန္း

" အာကာ အေမႀကီးနဲ႔ ကေလးျပန္ေတာ့မယ္ သမီးမဝါ ကေရာ ျပန္လိုက္ေတာ့မွာလား "

" မလိုက္ေသးဘူး အေမႀကီး "

" ေအး မလိုက္ေသးလည္း ေနခဲ့ အာကာ ငါ့ေျမး မင္းအစ္မကို ဂရုစိုက္လိုက္အံုး ငါနဲ႔ ငါ့ေျမးမေလးကေတာ့ ေက်ာက္ေမာင္ႏွမသြားမယ္ ၿပီးေတာ့ ဖိုးကုလားကြ်န္းနဲ႔ သဲျဖဴကြ်န္းပါ သြားအံုးမွာ ကေလးကမေရာက္ဖူးေသးလို႔ "

" ဟင္ အေမႀကီးတို႔က ၾကာမွာလား "

" ေအး ထမင္းစားမေစာင့္နဲ႔ ဝယ္စားခဲမွာ ၾကားလား မင္းသာ မင္းအစ္မကို ဂရုစိုက္လိုက္ သူသြားခ်င္တဲ့ေနရာ လိုက္ပို႔လိုက္ ၾကားလား "

" ဟုတ္ အေမႀကီး နဲ႔ သမီးသြားရင္ သားကေတာ့ လိပ္ဥတူးမွာ အေမႀကီး "

" အယ္ ဒီကေလးနဲ႔ေတာ့ ငရဲေတြႀကီးကုန္ေတာ့မွာပဲ ဘယ့္ႏွယ့္ သူမ်ားအသက္ကို "

" ဟီးးး အေမႀကီးကလည္း သားက ဘုရားလည္းဖူး ကမ္းေျခေရာက္တုန္း လိပ္ဥပါ တူးမလို႔ပါ "

ဆိုၿပီး မဝါလက္ကိုဆြဲကာ အေမႀကီးနားက အျမန္ေျပးထြက္ၿပီး ေရဆင္းခ်ိဳးခဲ့တယ္။ အေမႀကီးနဲ႔ မဝါသမီးျပန္သြားေတာ့မွ..

" မ ေဘာစီးမလား "

" ဟင္ ေကာင္စုတ္ေလး ဘာေတြ လာေျပာေနတာလည္း "

" မကလည္း ေဘာကြင္းေပၚထိုင္ၿပီး စီးမလားလို႔ ေမးတာပါ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ေတြးေနတယ္ "

" ဟြန္း လူကိုမ်ား သူ႔မယားက်ေနတာပဲ "

မဝါကို ေဘာကြင္းေပၚတင္ေပးလိုက္ၿပီး ေရနက္ထဲကို ဆြဲေခၚလာခဲ့တယ္။ ေရနက္ထဲေရာက္မွ ေျခေထာင္နဲ႔ ေအာက္နဲ႔ မထိသလိုလုပ္ၿပီး သူထိုင္ေနတဲ့ ေဘာကြင္းကို ခိုလိုက္တယ္။ တကယ္တမ္း ေရက ရင္ေခါင္းေလာက္ရွိတာပါ။ သူက ေဘာကြင္းေပၚကို ပက္လက္အိပ္တဲ့ပံုစံေလးစီးတာဆိုေတာ့ ေအာက္ကေန ေဘာကြင္းခိုၿပီး သူ႔ဖင္ကို ေညွာင့္သလိုေလးလုပ္ေနမိတယ္။ သူကလည္း သာယာလို႔ပါပဲ။ ေရထဲ နာရီဝက္ေလာက္စိမ္ၿပီး ကမ္းေပၚကိုျပန္တက္ခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ တည္းခိုခန္းကို ျပန္ခဲ့ၾကတယ္။  တည္းခိုခန္း ေရာက္ေတာ့ အခန္းထဲမွာ သူက ေရအရင္ထပ္ခ်ိဳးၿပီး ကြ်န္ေတာ္ကသူၿပီးမွ ထပ္ခ်ိဳးလိုက္တယ္။ ေရခ်ိဳးၿပီး ေရလဲပုဆိုးေလးဝတ္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္ေတာ့ သူက အဝတ္စားေတာင္လဲၿပီးေနေပါ့။

ကြ်န္ေတာ္ အခန္းထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ သူ႔ရဲ့ ႏုတ္ခမ္းေလးကို ဆြဲစုပ္ယူနမ္းပစ္လိုက္တယ္။  သူ႔ဖက္ကလည္း တံု႔ျပန္အနမ္းေတြနဲ႔ ျပန္လာၿပီး နမ္းတယ္။ သူနမ္းပံုေလးက သူ႔ရဲ့လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ပါးစပ္အတြင္းထဲ ထိုးလိုက္ ၿပီးရင္ ျပန္ထုတ္သြားလိုက္နဲ႔ သူ႔ရဲ့လွ်ာကို အမိဖမ္းမရဘူး။ ဖမ္းမရေလ ဖီးကတက္ေလ လိုးခ်င္လာေလ ႏုတ္ခမ္းခ်င္း နမ္းေနရင္းနဲ႔ပဲ သူ႔ကိုေမြ႔ယာေပၚ အသာယာလွဲခ်လိုက္တယ္။  ၿပီးေတာ့ အနမ္းမပ်က္ခဲ့ပဲ သူ႔ရဲ့ အက်ၤ ီကို ခြ်တ္လိုက္တယ္။ အေပၚပိုင္းမွာ လက္က်န္ ေဘာ္လီတစ္ထည္ပဲ ရွိေတာ့တယ္။ လက္က်န္ေလးလည္း ထပ္ခြ်တ္လိုက္တယ္။

ႏုတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းေနရာက တျဖည္းျဖည္း ေလွ်ာဆင္းလာခဲ့ၿပီး သူ႔ရဲ့ရင္သား မို႔မို႔႔ေလး ႏွစ္ဖက္ဆီကို ေရာက္ရွိလာခဲ့တယ္။ ႏို႔အံု႔ႏွစ္ျမႊာကိုလည္း လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဖြဖြေလးဖ်စ္နယ္ေပးလိုက္တယ္။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးႏွစ္ခုကို တစ္လွည့္စီ လက္ႏွင့္ပြတ္လွိမ့္ ဖ်စ္ေခ်လိုက္ သြားေလးနဲ႔ ခပ္ဖြဖြ ကိုက္ခဲၿပီး စုပ္ငုံလိုက္ ႏို႔သီးဖ်ားႏွစ္ခုကို စို႔လိုက္လုပ္ေပးလိုက္တယ္။

" အို အို အာကာရယ္ ဘယ္လို ဘယ္လိုေတြ လုပ္လိုက္တာလဲကြယ္  ဟင့္ဟင့္  ဟင့္ "

သူ႔ရဲ့ ပါးစပ္ကေနညည္းသံေလး သဲ့သဲ့ထြက္လာၿပီး တကြ်တ္ကြ်တ္နဲ႔ စုပ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ခါးကေလး ေကာ့တြန္႔တက္လာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း အၿငိမ္မေနပါဘူး။ သူ႔ရဲ့လံုခ်ည္ေလးကို ဆြဲခြ်တ္လိုက္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ပုဆိုးက ခြ်တ္ၿပီးေနၿပီ။ သူ႔ကိုယ္ေပၚကလည္း အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ပါးပါးေလးတထည္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ သူ႔ရဲ့ ဖင္သားဆိုင္ေလး ကားကားအိအိႏွစ္ဖက္ကို ကြ်န္ေတာ္ ဖ်စ္လိုက္ ညွစ္လိုက္လုပ္ၿပီး ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကို ဆြဲခြ်တ္လိုက္တယ္။ သူကလည္း ဖင္ကိုအသာအယာၾကြေပးတယ္။

ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ကြ်တ္သြားေတာ့မွ ဖင္သားႏွစ္ဖက္ အၾကား အထက္နားေလးက သူ႔ေစာက္ေခါင္း အတြင္းထဲထိ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းကို တံေထြးအနည္းငယ္ စြပ္ၿပီး သြင္းလိုက္ ထုတ္လိုက္ လုပ္ၿပီး ထိုးဆြကစားေပးလိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ့ ဆီးခုံမို႔မို႔ေအာက္က ေစာက္ပတ္ျပင္ ေဖာင္းေဖာင္းအိအိကေလးကိုလည္း လက္တစ္ဖက္က ပြတ္သပ္ၿပီး ႏူးေပး ေဆာ့ေပး ေနလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ့ေပါင္သား ေဖြးေဖြးႏွစ္ဖက္ကို ဘယ္တစ္ဖက္ ညာတစ္ဖက္ ေထာင္ကားေပးလိုက္ေတာ့ ေပါင္ခြဆုံေနရာက သူ႔ရဲ့ေစာက္ပတ္ ေဖာင္းေဖာင္းေလးကို ပါးစပ္နဲ႔ဖိကပ္ၿပီး အငမ္းမရပဲ တျပြတ္ျပြတ္စုပ္ဆြဲၿပီး လွ်ာနဲ႔ပြ်တ္ကနဲ ျမည္ေအာင္ ေအာက္ကေနၿပီး အေပၚကိုယက္သပ္တင္ပစ္လိုက္တယ္။

" အမယ္ေလ့ ေလး ေမာင္ရယ္ …  အ ရွီး အ  အလာ့ … လုပ္  လုပ္ရက္လိုက္တာ ဘယ္လိုေတြမ်ား လုပ္ေနတာလဲကြာ  အင့္ ဟင့္  …အား  အိ အီး  အီး  "

သူညည္းလည္းညည္း ေကာ့တက္သြားၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ ေခါင္းကဆံပင္ေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ေယာင္ယမ္းဖမ္းဆုပ္ၿပီး ေခါင္းကိုလည္း သူ႔ရဲ့ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ၾကားမွာ ကပ္ဖိထားတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ကားေပၚမလုပ္ခဲ့ရတဲ့ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ေလးကို အပီအျပင္ လွ်ာအစြမ္းေတြ ျပေနတုန္းပဲ။ သူ႔ရဲ့ေစာက္ေစ့ျပားျပားကေလးကို ဆြဲစုပ္ေပးလိုက္ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္း တစ္ေလွ်ာက္ကို ေအာက္ကေနအေပၚကို ေထာင္လိုက္ ယက္ယက္ေပးလိုက္ ေစာက္ေခါင္းေလးထဲ လွ်ာသြင္းေမႊေႏွာက္ၿပီး အတြင္းသားအဖုအထစ္ေတြကို ဝက္အူလွည့္သလိုပဲ လွည့္ပတ္ၿပီးေမႊ႔ထိုး သိမ္းက်ံဳးေဝ့ဝိုက္ၿပီး ယက္ပစ္လိုက္တယ္။

သူလည္း ရင္ထဲမွာဘေလာင္ဆူသြားေလာက္တယ္။ သူ႔ေစာက္ေစ့ျပားျပားေလးကို  စုပ္ဆြဲယက္ဆြေပး ေနတာကေန ေစာက္ပတ္အေခါင္းေပါက္ထဲကို လက္ညိဳးနဲ႔လက္ခလယ္ ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးထိုးၿပီး အဆက္မျပတ္ထိုးႏိႈက္ေဆာင့္ေပးလိုက္ေတာ့  သူ႔ေစာက္ေခါင္းထဲကေန ေစာက္ရည္ေတြ တားမႏိုင္ဆီးမရဆိုသလိုပဲ အျပင္ဖက္ကိုပါ လွ်ံၿပီး ယိုစီးက်လာတယ္။ သူလည္းခံခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္ေပၚေနလိမ့္မယ္ထင္တယ္။

"အ အ ေတာ္ ေတာ္ ၿပီ အာကာ ဟင္း  ဟင္း မင္းလီးနဲ႔သာ ျမန္ျမန္လိုးလိုက္ပါေတာ့ကြာ … အစ္မ မဟန္ႏိုင္ေတာ့ဘူး … ကြာ  … ရ … ရၿပီ  ဆက္မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့  … ေနာ္ ေနာ္ အာကာ "

" ႀကိဳက္လား မ… ကြ်န္ေတာ္လိုးေပးရေတာ့မလား "

" လိုးလိုက္စမ္းပါ အာကာရယ္… မရဲ့ေစာက္ပတ္က … အရည္ေတာင္ရႊဲေနၿပီကြာ "

သူလည္းေျပာၿပီးေရာ ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ရဲ့ေပါင္ၾကားမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ လီးကို လက္နဲ႔ ကိုင္ၿပီး ေပါင္သားအိအိႏွစ္ဖက္ရဲ့ အတြင္းထဲက ေစာက္ပတ္အဝမွာေတ့လိုက္ၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လိုးလိုက္တယ္။

" ဇြိ !!!! အင့္ "

လီးဒစ္ ဝင္သြားတာနဲ႔သူရဲ့ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပုခံုးေပၚကိုထမ္းတင္ ကိုယ္ကို ကိုင္းလိုက္ေတာ့ သူရဲ့ဖင္ေလး ၾကြလာၿပီး ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္း မိုးေပၚ ေထာင္သြားတယ္။

" အင့္ !!! ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြတ္ဗြတ္ ဒုတ္ ဒုတ္  !!! အင့္ "

 အရည္ေတြနဲ႔ ရႊဲဆိုေနတဲ့ မဝါေစာက္ပတ္ထဲကို ကြ်န္ေတာ့္လီးႀကီးက သူ႔ရဲ့သားအိမ္ကို အရွိန္ျဖင့္ ဝင္ေဆာင့္ေတာ့ သူေတာ္ေတာ္ ဖီးေကာင္းသြားပံုရတယ္။

" အင့္အင့္အင့္အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြတ္ဗြတ္ အူးဟူးး ဟူးးး ''

" အား အင္း ဟင္းးးး … အာကာရယ္ ေျဖး ေျဖး  … အ အင့္ အိအိ … အား  ေဆာင့္ …ေဆာင့္ ေဆာင့္ ေကာင္း  ေကာင္းတယ္ … ထိတယ္ အ … အရမ္းပဲ   အိ အင့္  ဟင့္ "

ကြ်န္ေတာ္ ပထမအခ်ီမွာ ေလွႀကီးထိုးရိုးရိုး ေသနတ္ပခံုးထမ္း နဲ႔ပဲ အစဖြင့္လိုက္တာ ကေလးတစ္ေယာက္အေမ ေစာက္ပတ္သာေျပာတာ ေစးေနတာပဲ။ ေစးဆိုသူ႔ေယာက်ာၤးေသတာေတာင္ ခုႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီတဲ့ မေသခင္ကလည္း ေကာင္းေကာင္းလဲ မလိုးႏိုင္ ၿပီးေတာ့ သူ႔ေယာက်ာၤး လီးကလဲ ငါးလက္မေလာက္ပဲရွိတာဆိုေတာ့ ေျခာက္လက္မေက်ာ္ ခုႏွစ္လက္မေလာက္ရွိတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္လီးအတြက္က် သိပ္ေကာင္းတဲ့ ေစာက္ပတ္ေပါ့ဗ်ာ။ ၿပီးေတာ့ ေစာက္ပတ္အတြင္းထဲက စုပ္ယူအားကလည္း အားေကာင္းခ်က္ဗ်ာ။ စုပ္ယူအားေကာင္းဆို ေမွ်ာ့ေစာက္ပတ္နဲ႔ သြားေတြ႔တာကိုး တစ္ခါတစ္ေလမွ လိုးခြင့္ရမယ့္ ေမွ်ာ့ေစာက္ပတ္ကိုလည္း အားရပါးရပဲ လိုးေနမိတယ္။

"ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြတ္ဗြတ္

"အအအအ''

ဗ်ိဗ်ိဗ်စ္ဗ်စ္

"အအအအ ဖတ္ဖတ္ဖတ္ဖတ္ အင့္အင့္အင့္အင့္ အားးးးး ရွီးးးးးးးး "

" အ! အ ! အာ ! အာကာ !!! ျမန္ ! ျမန္ျမန္လိုးေပးပါလားးး အာ့အာ့အားးး အင္းးးး "

အခ်က္သံုးဆယ္ေလာက္ လိုးၿပီးသြားေတာ့ သူ႔ေစာက္ပတ္ထဲက ပူေႏြးေႏြး အထိအေတြ႔ကို လီးက ခံစားလိုက္ရေတာ့ သူၿပီးသြားဆိုတာ သိလိုက္တယ္။ သူၿပီးေပမယ့္ ကိုယ္ကမၿပီးေသးဘူး။ ခါးကလည္း နည္းနည္းေညာင္းလာတာေရာ ပခံုးကလည္း နာလာတာေၾကာင့္

" မ ပံုစံေျပာင္းရေအာင္ "

" ဟင္းးးး အင္းးးး  မ ဘယ္လိုေနေပးရမွာလည္း ေျပာေလ "

" ရတယ္ မ ဒီအတိုင္းေလးပဲ ပတ္လက္ေနၿပီး ဒူႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ထားလိုက္ေတာ့ "

 ဆိုၿပီးေျပာလည္းေျပာ သူ႔ေျခေထာက္ကို ပခံုးေပၚကေနခ်ၿပီး ဒူးေထာင္ေပးလိုက္တယ္။ ၿပီးမွ သူ႔ေပါင္ႏွစ္လံုးကို ကြ်န္ေတာ့္ေပါင္ေပၚတင္ၿပီး နည္းနည္းေျမွာက္လိုက္ေတာ့ ေစာက္ပတ္က အေနာက္ကို စူထြက္လာတယ္။ အဲ့ေတာ့မွ လီးကို လက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး အေနာက္ဘက္ကို ေဖာင္းေဖာင္းေလး ျပဴးထြက္လာတဲ့ ေစာက္ပတ္အဝကို ေတ့ၿပီး အသာအယာပဲ ျပန္သြင္းထည့္လိုက္ၿပီး ခပ္ျမန္ျမန္ ေဆာင့္လိုးေပးလိုက္တယ္။

"စြတ္ ၿဗိ ျဗစ္ …  ဖ်စ္ ျပြတ္…  ဘုတ္ ျဗြတ္ …  ဗလြတ္  စြိ ဖြပ္ …  ဗြပ္ ဘုတ္ ဇြိ  ဇြပ္  … ဘုတ္ ဖြတ္…  ဘြတ္  ဇြပ္ …  ဗြပ္ ဘုတ္ …ဖတ္  ဇြပ္  ၿဗိ  ျပြတ္ … ဘြပ္  ဖြတ္ ဘြတ္ ဗလပ္ လပ္ ဗြပ္ … "

"အင့္   အိ  အိယာ့  ဟိ  အိ  အင့္  အင့္  ဟင္း   "

ဘယ္လိုပံုစံပဲလိုးလိုး ေမွ်ာ့ေစာက္ပတ္ရဲ့ စုပ္ယူအားကေတာ့ အားေကာင္းဆဲပဲဗ်ာ။ ၿပီးေတာ့ လိုးခ်င္တဲ့စိတ္ထန္တာေရာ ေမွ်ာ့ေစာက္ပတ္ရဲ့ စုပ္ယူအားေၾကာင့္ ခဏေလးၿပီးခ်င္လာတာနဲ႔ ျမန္ျမန္ေဆာင့္လိုးေပးလိုက္တယ္။  အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ အေရာက္မွာပဲ..

" အင့္ !!! ""

ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြတ္ဗြတ္

"အားးးးးး အီးဟီးဟီးးးး''

 ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗ်စ္ဗ်စ္

"အူးးးဟူးးဟူးးး''

ဇြိဇြိ ဗ်စ္ဗ်စ္

"အီးဟီးဟီးးးးး   ျမန္ ျမန္ျမန္ လိုး လိုးပါ အ့ အ့အာ "

သူေနာက္တစ္ခ်ီၿပီးေတာ့မယ္ဆိုတာ သိသာတယ္။ ၿပီးခါနီးေလ ေမွ်ာ့ေစာက္ပတ္ကလည္း ပိုၿပီးစုပ္ယူအားေကာင္းၿပီး ပြစိပြစိျဖစ္ကာ ေစာက္ရည္ေတြ ညွစ္ထြက္လာၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူ ၿပီးသြားၿပီး ကြ်န္ေတာ္လည္း ေမာေမာနဲ႔ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာေမွာက္ရက္ ခဏအနားယူၿပီး သူ႔ကိုတင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားလိုက္တယ္။ အေမာေျပေလာက္မွ ႏွစ္ေယာက္သား ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီး အေပါ့သြား ေရေဆးၿပီး ခဏအနားယူေနက်တယ္။

" မ အေမာေျပ coffee ေသာက္မွာလား ကြ်န္ေတာ္ေဖ်ာ္ေပးမယ္ေလ "

" ေမာင္ ေဖ်ာ္ေပးရင္ ေသာက္မယ္ေလ "

" ဘယ္လိုေခၚလိုက္ ' မ ' ျပန္ေခၚပါအံုး "

" ဒီအေျခေနထိေရာက္ၿပီးမွေတာ့ ေမာင္ လို႔ ေခၚတာေပါ့ "

ကြ်န္ေတာ္ေက်နပ္စြားၿပံဳးလိုက္ၿပီး ပါလာတဲ့ ဓါတ္ဗူးထဲက ေရေႏြးနဲ႔ coffee ႏွစ္ထုပ္ကိုေဖာက္ၿပီး ခြက္ထဲထည့္ၿပီးေဖ်ာ္လိုက္တယ္။  သူနဲ႔လည္း စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႔ေ့ျပာလိုက္ ႏုတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းလိုက္ ပါးေလးနမ္းလိုက္နဲ႔ အဆင္ကိုေျပလို႔ coffee ေသာက္ၿပီးသြားေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ကုတင္တစ္ခ်ပ္တည္းမွာ ေစာင္ေလးတစ္ထည္တည္းနဲ႔ အတူတူေမွးေနရင္း သူက လီးကို လာဆြတယ္။ သူဆြေတာ့ ငနဲကလည္း ဘယ္ေနမလဲ ေတာင္လာၿပီေလ။  သူက အတူယွဥ္အိပ္ေနရာကေန ေအာက္ကိုေလ်ာသြားၿပီး ေစာင္ထဲေခါင္းဝင္သြားၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ပုဆိုးကို ခြ်တ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့သူ႔လက္နဲ႔ လီးကိုကိုင္ ကြ်န္ေတာ့္ေပၚကိုတက္ခြလိုက္ၿပီး ကိုင္ထားတဲ့လီးကို သူ႔ေစာက္ပတ္အဝမွာ ေတ့ၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ ကြ်န္ေတာ့္လီးကလည္း အစြမ္းကုန္ေတာင္မတ္ၿပီး အေပၚေထာင္ေနသလို ရွိတာမို႔ သူ႔ဖင္သားအိအိႏွစ္ဖက္က ကြ်န္ေတာ့္လီး အေပၚကေန တည့္တည့္မတ္မတ္ေတ့ခ်ိန္၍ ေဆာင့္ထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲကို ေလွ်ာကနဲ ထိုးစိုက္သြားခဲ့ၿပီး …

“ ႁပြတ္…..ျဗစ္…ပလြတ္…ႁပြတ္….ျဗစ္…”

" အား ေကာင္းလိုက္တာ … ေမာင္ရယ္  "

ဆိုၿပီး … သူအဆက္မျပတ္ က်ံဳးၿပီး ဖိကာဖိကာနဲ႔ ဖင္ကိုတလိမ့္လိမ့္ေနေအာင္ ေဆာင့္ထိုင္ခ်ေနေပးတယ္။ လီးကလည္း စြိကနဲ ဇြပ္ကနဲ ေစာက္ရည္ေတြလည္း လွ်ံၿပီး စီးက်လာရကာေန အဝင္ေခ်ာလွတာမို႔ သူေဆာင့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ လိုးေဆာင့္ခ်ရင္း အတန္ငယ္ၾကာေတာ့ နည္းနည္းေမာလာတယ္ ထင္တယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ဘတ္ေပၚကို ေမွာက္အိပ္ခ်လိုက္ၿပီး အေမာေျဖေနတုန္း ကြ်န္ေတာ္ကလည္း သူ႔ႏို႔ေတြကို ေအာက္ကေန ဆြဲၿပီး စို႔ေပးေနလိုက္တယ္။ သူအေမာေျပမွ ဖင္ကို ေျဖးေျဖးခ်င္းလႈပ္ ေဆာင့္ေပးေနၿပီး ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကို ခပ္ေျဖးေျဖး အထက္ေအာက္ ဖိခ်လိုက္ ေျမႇာက္တင္လိုက္နဲ႔ ေဆာင့္ေပးေနေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္အဖို႔မွာေတာ့ တစိမ့္စိမ့့္နဲ႔ ကာမအရသာကို အစြမ္းကုန္ ခံစားေနရတာေပါ့။ သူ႔ရဲ့ေစာက္ေခါင္းေလးကလည္း ဆြဲငင္ဓါတ္ တစ္မ်ိဳး ရွိေနေသးတယ္ တဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႔ သူ႔ရဲ့ေစာက္ေခါင္းထဲကေနၿပီး လီးကို ရစ္ပတ္ဆြဲၿပီး စုပ္ယူသလိုကို ခံစားရေတာ့ အထိအေတြ႔က တကယ္ကို အရသာရွိလွတာေပါ့။

“ ေမာင္ … ေကာင္းရဲ့လား …”

သူကြ်န္ေတာ့္ကို ၿပံဳးၿပီးေမးေတာ့

“ ေကာင္းတာေပါ့ … မ အာ့ မရယ္ သိပ္ေကာင္းတာပဲ…”

 ေျပာလည္းေျပာ လက္ကလည္း သူ႔ရဲ့ ဖင္အိအိေလးကို အရသာခံကာ ဆုတ္ညႇစ္ၿပီး ကိုင္ေနေသးတယ္။ သူကလည္း အလိုက္တသိပဲ ခပ္ျပင္းျပင္း ဖိဖိၿပီး ေဆာင့္ေပးေနရာကေန သူ႔ရဲ့ မို႔ေမာက္ေနတဲ့ ႏို႔ႏွစ္လံုးကို ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ မ်က္ႏွာေပၚကို ဖိခ်ေပးေတာ့ ဘယ္ရမလဲ အငမ္းမရ စို႔တာေပါ့။ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြက မာေတာင္ေနၿပီး သူ႔ရဲ့ တစ္ကိုယ္လုံးကလည္း တဟင္းဟင္း ျဖစ္လာၿပီးေတာ့ သူ႔ဖင္ေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပဲ ေဆာင့္ေဆာင့္ေပးတယ္။

လီးကိုလည္း အရင္းထိျမဳပ္ေအာင္ သူ႔ရဲ႔ဆီးခုံနဲ႔ ဖိကပ္ထားၿပီး ပါခ်င္းကပ္လို႔ လာၿပီးအေမာေျဖေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႔ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းကေန ခၽြဲက်ိေနတဲ့ ေစာက္ရည္ေတြက စိမ့္ထြက္လာၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ ဆီးခုံေပၚကို စီးက်လာၿပီး ေပါင္ေတြေပၚမွာေရာ ရြဲကုန္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ့ေမာပန္းၿပီး သက္ျပင္းခ်သံေလးေတြက ဟင္းကနဲ ထြက္လာခဲ့တယ္။ အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ သူ႔ကိုအေပၚမွဆင္းေစၿပီး ပက္လက္လန္ အိပ္ခိုင္းလိုက္တယ္။ ၿပီးမွ သူ႔ဒူးေခါင္းႏွစ္ဖက္ၾကား ေနရာျပန္ယူၿပီး လက္က ေစာက္ပတ္နခမ္းသားေလးကိုၿဖဲၿပီး က်န္တစ္လက္က လီးက္ိုကိုင္ကာ ေစာက္ပတ္ဝမွာေတ့ၿပီး အခ်ိန္သိပ္မျဖဳန္းေတာ့ပဲ  ထိုးသြင္းလိုက္တယ္။ သူ႔အဖုတ္က ေစာက္ရည္ၾကည္တို႕ကလည္း စိမ့္ထြက္ေနၿပီမို႔ ကြ်န္ေတာ့္လီးက တခ်က္ထဲနဲ႔ပဲ အဆံုးထိေအာင္ တန္းဝင္သြားတယ္။ သူ႔ပါးစပ္ကေနလည္း အိကနဲအသံေလးသာ ထြက္လာၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ေက်ာျပင္ကိုတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖက္တြယ္ထားတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ကလည္း လီးေခ်ာင္းနဲ႔ သူ႔အဖုတ္အတြင္းသား ႏုႏုေလးေတြရဲ့ ပြတ္တိုက္တိုးဝင္ ထိေတြ႔တာကို အရသာခံရင္း ဇိမ္ဆြဲၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေစာင့္လိုးေနရာကေန သူေအာက္ကေန ေကာ့ေကာ့ေပး လာတာနဲ႔ သူ႔လက္သည္းေတြက ကြ်န္ေတာ့္ေက်ာျပင္ကို အားမလိုအားမရ ကုတ္ျခစ္လာတာေၾကာင့္ ေဆာင့္တဲ့အရွိန္ကို ျမင့္တင္လိုက္ေတာ့ ရင္ထဲမွာေရာ ေခါင္းထဲမွာေရာ လီးကေနေရာ သူ႔အဖုတ္ကေန စုပ္ယူမႈေတြေရာ ခံစားခ်က္ေတြက ေရာၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားျပင္းထန္ေနလို႔ ေစာင့္လိုးခ်က္ ႏွစ္ဆယ္ေလာက္မွာပဲ လီးကေန ေဖာင္းၾကြတင္းလာၿပီး လီးထပ္ကေန လရည္ေတြကို
ညွစ္ထုတ္ေပးလိုက္တယ္။ သူလည္း ေနာက္မက်ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ၿပိဳင္တူနီးပါး ၿပီးသြားခဲ့လို႔ တေယာက္ကိုတေယာက္ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္ရင္းနဲ႔  ဒုတိယတစ္ခ်ီ ၿပီးဆံုးၿပီး ၿငိမ္သက္ေနလိုက္ေတာ့တယ္ ။

ခဏနားၿပီး အေမာေျပမွသူ႔ေပၚကေနဆင္းၿပီး ကိုယ္တံုးလံုးပဲ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသြားၿပီး သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ ေရေဆးေနတုန္း သူပါေရာက္လာတယ္။ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကိုလည္း သန္႔ရွင္ေအာင္ ေရေဆးေပးလိုက္တယ္။ ေရေဆးၿပီးေတာ့ အဝတ္အစား ျပန္ဝတ္လိုက္တယ္။ ခဏနားၿပီး ႏွစ္ေယာက္အတူ ဗိုက္ထဲမွာ စာသလိုရွိတာနဲ႔ ထမင္းစားလိုက္ၾကတယ္။

စားေသာက္ၿပီးေတာ့ လက္ဖက္ရည္ႏွစ္ခြက္ ထပ္ေဖ်ာ္ၿပီး ေသာက္ၾကတယ္။  ေသာက္ၿပီးသြားေတာ့မွ တတိယအခ်ီအတြက္ ျပင္ဆင္ရင္း သူ႔ရဲ့ကုတင္ေပၚမွာပဲေစာင္ကေလး တစ္ထည္ကို ႏွစ္ေယာက္ၿခံဳၿပီး ကြ်န္ေတာ့္လက္ေမာင္းေပၚမွာ သူ႔ရဲ့ေခါင္းေလးကို တင္ၿပီး သူကေမွးေနတယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာကို ကြ်န္ေတာ့္ဘက္ ဆြဲလွည့္လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုယ္လံုးေလးကိုပါ ေဘးတစ္ေစာင္း ဆြဲလွည့္လိုက္တယ္။

ကြ်န္ေတာ္လည္း ေဘးတစ္ေစာင္းေလးေနၿပီး သူ႔ရဲ့ႏုတ္ခမ္းေလးကို စတင္ၿပီး နမ္းလိုက္တယ္။ အဲ့လို ႏုတ္ခမ္းျခင္းနမ္းရင္ သူ႔ရဲ့ ကြ်မ္းက်င္မႈကပဲ သူက ကိုယ့္ကိုေရွ႕ကေနၿပီး ဦးေဆာင္သြားတယ္။ နမ္းေနရင္းနဲ႔ သူကခႏၶာကိုယ္ကို ေအာက္ေရွာလိုက္ၿပီး သူ႔ေခါင္းကို ေစာင္ေအာက္ဝင္ၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ ပုဆိုးကို ခြ်တ္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ကို ပက္လက္လွန္ခိုင္းၿပီး လီးကိုကိုင္ကာ ကားေပၚက အတိုင္းပဲ သူ႔ရဲ့ပါးစပ္နဲ႔ စတင္ငံုလိုက္ေတာ့ အာေငြ႔ေႏြးေႏြးေလးက လီးကေနတဆင့္ အေၾကာေတြကို ေရာက္ရွိလာၿပီး စိမ့္ကနဲ႔ေနေအာင္ ခံစားလိုက္ရတယ္ဒစ္ကေလးကို ငံုၿပီး ဖြဖြေလးကိုက္လိုက္ေတာ့။

" အားးးးး … ရွီးးးးး မ ! မ ! အာ့ ! ေမာင္ ! ေမာင္ၿပီးသြားလိမ့္မယ္ကြာ "

သူ႔ရဲ့ပုေလြအစြမ္းကို ဆယ္မိနစ္ေလာက္ခံစားၿပီးမွ

" မ … ေမာင့္ကို ေလးဖက္ကုန္းေပးပါ့လား ေမာင္ေနာက္ကေန မ ရဲ့ဖင္ေလးကို ၾကည့္ၿပီး လိုးခ်င္တယ္ "

ကြ်န္ေတာ္ေျပာလိုက္ေတာ့ သူထလာၿပီး ဖင္ကုန္းေပးတယ္။ သူဖင္ကုန္းလိုက္ေတာ့ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ေလးက ေနာက္ကိုထြက္လာၿပီး အရည္ၾကည္ေလးေတြ ရႊဲေနတာေရာ နဂိုအသားညိဳတဲ့ သူဆိုေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးက ရဲရဲၿပဲၿပဲေလးဗ်ာ။ ဒါနဲ႔ သူဖင္နဲ႔ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ၾကည့္ၿပီး မေနႏိုင္တာနဲ႔ ပါးစပ္နဲ႔ ကုန္းစုပ္ေပးလိုက္ေတာ့....

" အားးးရွီးးးးး ေမာင္ ေမာင္ကလည္းကြာ အေနရခက္ေအာင္ တအားလုပ္တာပဲ ေမာင့္လီးႀကီးသာ မရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ထိုးၿပီး ျမန္ျမန္လိုးလိုက္ပါေတာ့ကြာ "

သူေျပာမွပဲ သူ႔ရဲ့ဖင္ေနာက္မွာ ဒူးေထာက္ေနရာယူလိုက္ၿပီး လီးကိုကိုင္ကာ သူေစာက္ဖုတ္နခမ္းသားေလးကို ၿဖဲၿပီး လီးကိုေတ့ၿပီး တစ္ဆံုးထိုးပစ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ေစာက္ဖုတ္က အရည္ရႊမ္းေနေတာ့သူ႔ရဲ့ သားအိမ္ထိကို သြားေထာက္မိတယ္။

" ဗ်စ္ … ၿဗီးးးးးး ဒုတ္ "

ႁဗြတ္ ! ျဗြတ္ ! ဘြတ္ ! ဘြတ္ !

"အု ! အု ! အား ! ဒုတ္ "

ကြ်န္ေတာ္ကလည္း အဆက္မပ်က္ ေဆာင့္လိုးေနေတာ့ မဝါတစ္ေယာက္.. ဘာလုပ္လို႔ကိုင္ရမွန္း မသိေတာ့ပဲ အံကိုႀကိတ္ၿပီး မ်က္လံုးေလးေမွးစင္းကာ ေခါင္းအံုးကို လက္နဲ႔ ဆြဲစုပ္ကိုင္လိုက္ ေနာက္ေတာ့ လက္တစ္ဖက္က ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ တင္ပါးကို အတင္းဆြဲဖက္ၿပီး လက္သဲနဲ႔လည္း ကုတ္ဆြဲထားတယ္။ အဲ့ဒီလို လက္သဲနဲ႔ကုတ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ထဲက ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့လီးက ပိုၿပီးေတာင္လာခဲ့တယ္။  အဲ့ဒါေၾကာင့္ အသက္ကိို ဝေအာင္ တစ္ခ်က္ရႈလိုက္ၿပီး အားထည့္ၿပီး ေဆာင့္ေတာ့တာပဲ။

"ဘြတ္ ! ျပြတ္ !

"အင့္ ! အား !!! "

" ဘြတ္ ! ဘြတ္ ! ဘြတ္ ! ပြတ္ !

"အင့္ ! အား !!! "

" ဘြတ္ ! ဘြတ္ ! ႁပြတ္ ! ဘြတ္ !!! "

ကြ်န္ေတာ္ရဲ့ လိုးေဆာင့္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ မဝါတစ္ေယာက္ မ်က္လံုးမ်ားေမွးစင္းေနၿပီး ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကိုလည္း ကိုက္ခဲထားလို႔ေပါ့။

" ဘြတ္ ! ဘြတ္ ! ဘြတ္ ! ျပြတ္ ! ျပြတ္ !!! "

" အင့္ ! အင့္ ! အင့္ ! အား ! အ ! အမေလး !!! အိုး ! အိုး ! ဟင့္ !!!! ျမန္ ! ျမန္ျမန္ ! ေဆာင့္ ! ေမာင္ ! အား ! အား ! အင္း ! အင္း ! ကြၽတ္ ! ကြၽတ္ !!! အ ! အ ! အမေလး ေကာင္းတယ္ ! အဲ့ ! အဲ့လို ! ေလး ! ျမန္ ! ျမန္ျမန္ ! အားးး ! ေဆာင့္ေပး ! အား ! ၿပီး းး ! ၿပီးေတာ့ ! ၿပီးေတာ့မယ္ ! ေဆာင့္ ! ေဆာင့္စမ္းပါ ! ေမာင္ ! အာ့ ! အားရွိသေလာက္ ! ျမန္ ! ျမန္ျမန္ေလး ! အား ! အား ! ေဆာင့္ ! ေဆာင့္ ! အားးးးး "

ၿပီးခ်င္ေနတာ ကြ်န္ေတာ္သိလိုက္တယ္။ သူရဲ့ ဖင္ေတြကို ေကာ့ေကာ့ထိုးေပးၿပီး  ကာမစိတ္က အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္ရွိကာ အငမ္းမရ ျဖစ္ေနေတာ့.....

" အား ! အား ! အား ! အီး ! နာ ! နာ နာ ! ေဆာင့္ ! နာနာေဆာင့္ ! မ ! မကို ! မ ! မညႇာနဲ႔ ! အား ! အင္း ! ဟင္း ! အိုး ! အိုး ! အားးး ! အင့္ ! အင့္ !!!! "

" ဘြတ္ ! ဘြတ္ ! ဗ်စ္ ! ဇိြ !!! ဇြိ !!! ပြတ္ !!!!

"အ ! အမေလး ! ေလးးး !!!  ေကာင္း !! ေကာင္းလိုက္တာ ! အို႔ ! အိုး ! ေဆာင့္ ! ေဆာင့္စမ္းပါ ! အီး ! ၿပီးးး ! ၿပီးၿပီ ! အ့ ! အာ့ ! အားးး ! အမေလး !! ေလးးးးး !!!!! "

သူလည္းၿပီးသြားေရာ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဆယ္ခ်က္ေလာက္ထပ္ေဆာင့္ၿပီး ၿပီးသြားေတာ့တယ္ ။

ၿပီးပါၿပီ

Thursday, February 7, 2019

တေစၧမေလး ၀င္မီ
=========
ေလွခါးမ်ားကုိ တစ္ဆင့္ခ်င္း တစ္ဆင့္ခ်င္း လွမ္းတက္ျပီး၊ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္တြင္ေတာ့ အေပၚထပ္သုိ႔ ရာဇာေရာက္ခဲ့သည္။

“အဘေရာက္ေနတာၾကာျပီလား ျပဳံးေမာင္။”

ရာဇာက အခန္းေပါက္မွာ ေစာင့္ေနတဲ့ ျပဳံးေမာင္ကုိ ေမးလုိက္ပါတယ္။

“ၾကာျပီ ဗုိလ္ၾကီး တစ္နာရီေလာက္ရွိျပီ။”

“ရာဇာ ေရာက္လာျပီလား ၀င္ခဲ့။”

ရာဇာက အနည္းငယ္တြန္႔ေက်ေနေသာ ယူနီေဖာင္းကုိ လက္ျဖင့္ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ျပဳျပင္လုိက္ျပီး၊ အခန္းတြင္းသုိ႔ ၀င္ျပီး အေလးျပဳ လုိက္သည္။ စားပြဲေနာက္က ဆုံလည္ထုိင္ခုံမွာ ထုိင္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္ၾကီးက စားပြဲေရွ႕မွာ ခ်ထားေသာထုိင္ခုံကုိ ညႊန္ျပလုိက္ျပီး။

“လာ ရာဇာ ထုိင္။ ျပဳံးေမာင္ေရ အခန္းတံခါးကုိ ပိတ္လုိက္ျပီး ေလွခါးအတက္မွာ သြားေစာင့္လုိက္။ ဘယ္ဧည့္သည္လာလာ ေအာက္ထပ္ကဘဲ ေစာင့္ခုိင္းၾကားလား။”

“ဟုတ္…အဘ…”

ျပဳံးေမာင္က တံခါးကုိေစ့လုိက္ျပီး ေလွခါးဘက္ကုိထြက္သြားပါတယ္။ ဗုိလ္ျပဳံးေမာင္ရဲ႕ ရႈးဖိနပ္သံတစ္ေဒါက္ေဒါက္က ေ၀းကြာသြားျပီး ေလွကားရင္းမွာ ရပ္သြားသံကုိ ၾကားလုိက္ရပါတယ္။ ရာဇာ ကေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားေနပါတယ္။ နယ္မွာတာ၀န္က်ေနတဲ့သူ႔ကုိ ဒီကုိ ေခၚျပီ ဆုိကတည္းက သူ႔ကုိ အထူးတာ၀န္တစ္ရပ္ ေပးေတာ့မယ္ဆုိတာ သိေနပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ရာဇာဟာ အထူးေလ့က်င့္ထားတဲ့ တပ္ဖြဲ႔၀င္ တစ္ေယာက္ပါ။ အသက္က (၂၅)၀န္းက်င္ျဖစ္ေပမဲ့ သူ႔ရဲ႕ထူးခြ်န္မႈေတြ ၾကိဳးစားမႈေတြေၾကာင့္ အထူးတပ္ဖြဲ႕ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ရာထူးတုိး ခဲ့တာပါ။ ေရွ႔မွာ ထုိင္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ၾကီးက သူ႔ေရွ႕ကဖုိင္တြဲတစ္ထပ္ၾကီးကုိ ေပးလုိက္ျပီး၊

“ကဲ ဗုိလ္ၾကီးရာဇာ..ဒီထဲမွာ အမႈနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ အကုန္ပါပါတယ္။ ဒီတာ၀န္ကုိ စီအုိင္ဒီကေန စုံစမ္းဖုိ႔ ခဲယဥ္းေနတာေၾကာင့္ ဒုိ႔အဖြဲ႔ကုိ အကူအညီေတာင္းခဲ့တာပါ။ အေရးလဲၾကီးတယ္။ စုံစမ္းေနစဥ္ ကာလအတြင္းမွာ တစ္ခုခုျဖစ္ခဲ့ရင္ မင္းဆက္သြယ္ႏုိင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးထား ပါတယ္။ အမႈကုိေတာ့ မေပၚေပၚေအာင္ စုံစမ္းပါ။ မင္းအရည္အခ်င္းေတြကုိ သိျပီးသားျဖစ္လုိ႔ မင္းကုိယုံယုံၾကည္ၾကည္နဲ႔ တာ၀န္ေပးတာပါ။ ယုံၾကည္မႈနဲ႔ထုိက္တန္တဲ့ရလာဒ္ကုိ မင္းျပႏုိင္လိမ့္မယ္လုိ႔ ကုိယ္ယုံၾကည္တယ္။ ဘာတင္ျပစရာရွိေသးလဲ။”

“မရွိပါဘူး အဘ။”

“ေအးေအး…မင္းလုိအပ္တဲ့ ကိစၥေတြစီစဥ္စရာရွိတာေတြအတြက္ လုိအပ္တာေတြကုိ ဗုိလ္ျပဳံးေမာင္က စီစဥ္ေပးလုိက္မယ္။”

“ဟုတ္..အဘ”

ရာဇာက ထုိင္ရာမွထလုိက္ျပီး…အေလးျပဳလုိက္ကာ အခန္းျပင္ဘက္သုိ႔ ထြက္ခဲ့ေတာ့သည္။ ၾကီးေလးေသာ တာ၀န္တစ္ရပ္က သူ႔ေခါင္းေပၚ ေရာက္ေနျပီ ျဖစ္သျဖင့္ ရင္ထဲပင္ ေလးလာမိသည္။

ဗုိလ္ျပဳံးေမာင္က ..”ဗုိလ္ၾကီးအဆင္ေျပခဲ့ရဲ႔လား။”

“အင္း…” လုိ႔ဘဲ သူတုိးတုိးေလး ေျပာလုိက္သည္။ ေအာက္ထပ္ကုိ ျပန္ဆင္းလာခဲ့ျပီး ကားပါကင္တြင္ရပ္ထားေသာ သူ႔ကားကုိ ထုတ္ကာ သူတည္းခုိေနေသာ ဟုိတယ္သုိ႔ ျပန္ခဲ့သည္။ ဟုိတည္က အခန္းထဲေရာက္မွ သူ႔ကုိေပးလုိက္ေသာ အမႈတြဲကုိ သူေအးေအးေဆးေဆး ဖတ္ရဦးမည္။ ေခါင္းထဲျငီးေငြ႔ေငြ႔ျဖစ္လာသျဖင့္ ကားေမာင္းရင္း သီခ်င္းဖြင့္ နားေထာင္လုိက္သည္။ သီခ်င္းက ကားထဲတြင္ ပ်ံ့လြင့္လာသည္။ ဗုိလ္ၾကီးရာဇာတစ္ေယာက္ကေတာ့ ခုဏကအမႈကိစၥကုိ ေခတၱခဏေတာ့ ေမ့သြားေခ်ျပီ။ သူအင္အားျပည့္ေအာင္ အနားယူဦးမည္။ ျပီးလ်ွင္ေတာ့ … သူ႔ကုိတာ၀န္ေပးအပ္ထားသည့္ ေနရာသုိ႔။

(၂)

ကၽြန္းသာယာ အပန္းေျဖစခန္း။
ျမိတ္ျမိဳ႕မွသြားလွ်င္ ေရမုိင္(၁၅၀)ေက်ာ္တြင္ ရွိေသာ ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းေပၚတြင္ ဖြင့္လွစ္ထားသည္။ ဖြင့္လွစ္ထားတာၾကာျပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ကၽြန္းေပၚတြင္ ဟုိတယ္တစ္ခုတည္း ဖြင့္လွစ္ထားသည္က တစ္ေၾကာင္း။ ဖုန္းလုိင္းကလည္း မိတစ္ခ်က္ မမိတစ္ခ်က္။ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးက တစ္ပတ္တစ္ခါတည္း အဆုိပါကၽြန္းသုိ႔ သေဘၤာငယ္တစ္စီးသာ အသြားအျပန္ရွိသည္က တစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ သြားလုိသူမ်ားအေနျဖင့္ သြားေရးလာေရး လြယ္ကူေသာ အျခားကၽြန္းမ်ားသုိ႔သာ သြားေရာက္ေလ့ရွိၾကသည္။ ဒီေန႔ေတာ့ တနဂၤေႏြေန႔။ ထုိကၽြန္းသုိ႔ ျမိတ္မွ သေဘၤာထြက္သည့္ေန႔။ ရာဇာကဆိပ္ခံေဘာတံတားေပၚမွ သေဘၤာေပၚသို႔ တက္လုိက္သည္။ သေဘၤာ အငယ္စားေလးပင္။ ခရီးသည္က စုစုေပါင္း သူႏွင့္မွ(၇)ေယာက္သာ။ သူတစ္ေယာက္တည္း သူစိမ္း။ က်န္ေသာ(၆)ေယာက္က သူငယ္ခ်င္းအုပ္စုတစ္စု။ အသက္ (၂၀)ေက်ာ္ ၀န္းက်င္ လူငယ္(၆)ေယာက္။ မိန္းကေလး(၃)ေယာက္၊ ေယာက်ၤားေလး(၃)ေယာက္။ သေဘၤာက ထုိကၽြန္းမွ ဟုိတယ္ပုိင္ရွင္၏ သေဘၤာဟု သိရသည္။ အလုပ္သမားက (၂)ေယာက္၊ မာလိန္မွဴးကတစ္ေယာက္။

“ကဲ….သြားၾကရေအာင္.”

သေဘၤာမာလိန္မွဴးျဖစ္ဟန္တူသည့္ အဘုိးၾကီးက ေက်ာက္ဆူးၾကိဳးကုိ ျဖဳတ္လုိက္ျပီး၊ သေဘၤာကုိ ကမ္းမွ ခြာလုိက္သည္။ သေဘၤာက ကၽြန္းသာယာဆီသုိ႔ စတင္ထြက္ခြာေခ်ျပီ။ ရာဇာလည္း ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ေငးေမာၾကည့္ေနမိသည္။ ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ ေရျပင္မ်ားသာ။ ကၽြန္းသာယာမွာ.. သူစုံစမ္းရမည့္ေနရာကား ကၽြန္းသာယာမွာ ရွိသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ (၂)ႏွစ္က ကၽြန္းသာယာတြင္ လူေပ်ာက္မႈတစ္ခု ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားလူငယ္တစ္စု ထုိကၽြန္းသာယာသုိ့ ခရီးထြက္ခဲ့ၾကသည္။ အေပ်ာ္ေလ့လာေရး ခရီးေပါ့။ ထုိခရီးစဥ္တြင္ ၀င္မီ ဆုိေသာ ေကာင္မေလးကား မုိးသည္းထန္စြာ ရြာသြန္းသည့္ ညတစ္ညတြင္ ေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့သည္။ ကၽြန္းအႏွံ႔ ပုိက္စိတ္တုိက္ လုိက္ရွာေသာ္လည္း မေတြ႔ဟု ဆုိသည္။ က်န္ခဲ့ေသာ လူငယ္မ်ားကုိ ေမးေသာ္လည္း သူတုိ႔လည္းမသိ။ ထုိညက မုိးရြာေနသျဖင့္ ကုိယ့္အခန္းကုိယ္ အိပ္ေနၾကျပီး၊ ၀င္မီ ေပ်ာက္ဆုံးသြားတာကုိ မသိလုိက္ဟု ဆုိၾကသည္။ ထုိ ၀င္မီ ဆုိေသာ ေကာင္မေလးကား သူေဌးၾကီးတစ္ဦး၏ သမီး။ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီး။ ဘာေတြျဖစ္လုိ႔ျဖစ္ခဲ့သည္ ဆုိတာကုိ သူ႔အေဖက သိလုိေနသည္။ အၾကီးပုိင္းမ်ားႏွင့္ အဆက္အသြယ္ရွိသျဖင့္ သူမအေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးစုံစမ္းၾကေသာ္လည္း မထူးျခား။ ထူးျခားသည္က ၀င္မီ တည္းသြားေသာ အခန္းတြင္ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ေသြးလက္၀ါးရာ တစ္ခုေပၚေပၚလာသည္ဆုိေသာ သတင္း။ ျပီးေတာ့ ထုိဟုိတယ္တြင္ ည(၁၂)နာရီခန္႔ အခန္းတံခါးမ်ားကုိ ေခါက္သျဖင့္ တံခါးဖြင့္ၾကည့္လွ်င္ အရိပ္တစ္ခုျဖတ္ေျပးသြားတာ ျမင္ရျပီး၊ လုိက္ၾကည့္လ်ွင္ ဘာမွမေတြ႕ရဘူး ဆုိေသာ သတင္းပင္။ ၀င္မီ နဲ႔ အတူသြားေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားသည္ ႏွစ္တုိင္း ဒီလုိအခ်ိန္ေရာက္လ်ွင္ သူတုိ႔ဖုန္းတြင္ Message တစ္ခု၀င္ျပီး ကၽြန္းေပၚသုိ့ စုသြားတတ္ၾကသည္ ဆုိေသာသတင္းကုိ ရခဲ့သည္။ ယခု သေဘၤာေပၚတြင္ သူျမင္ေနရေသာ လူငယ္(၆)ေယာက္ကား ၀င္မီ ဆုိေသာ ေပ်ာက္ဆုံးေနသည့္ မိန္းကေလး၏ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္သည္ကုိ ရာဇာတစ္ေယာက္ သိထားျပီးသား ျဖစ္ေပေတာ့သည္။

(၃)

ေရလမ္းခရီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ခရီးက အနည္းငယ္ေတာ့ ေႏွးသည္။ ရာဇာလည္း ကုန္းပတ္ေပၚသုိ႕ ခဏတက္ခဲ့သည္။ ခုနက လူငယ္အုပ္စုထဲမွ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က ကုန္းပတ္ေပၚမွာ သူ႔ထက္အရင္ ေရာက္ႏွင့္ေနသည္။

“အဟမ္း..” ရာဇာ ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ ဟန္႔လုိက္သည္။ ေကာင္မေလးက အနည္းငယ္ ျပဳံးုျပလုိက္သည္။

“ဒီက ညီမေလးတုိ႔က ကၽြန္းသာယာ သြားၾကမလုိ႔လား.။”

“ဟုတ္ အကုိ….ညီမတုိ႔က ႏွစ္တုိင္း ကၽြန္းသာယာ သြားေနက်ေလ။”

“ေၾသာ္…။”

“ဒီကအကုိက အလည္ဘဲလား။”

“ဆုိပါေတာ့ ညီမေရ။ အကုိ႔နာမည္က ရာဇာပါ။”

“ဟုတ္ .ညီမနာမည္က စုိးစိုးေ၀ပါရွင့္.။”

“ဒါနဲ႔ အကုိက ကၽြန္းသာယာကုိ ဘာကိစၥ”

“ရန္ကုန္ကပါ……။ ကၽြန္းသာယာကုိ မေရာက္ဖူးလုိ႔။ ျပီးေတာ့ အဲ့ကၽြန္းက သာယာတယ္လုိ႔ ေျပာၾကလုိ႔ေလ။ အပန္းေျဖရင္း လာခဲ့တာ။”

ဟင္. စုိးစုိးေ၀.ေကာင္မေလးမ်က္ႏွာက အံ့ၾသသြားေသာမ်က္ႏွာ။

“အကုိ႔ကုိ ကၽြန္းသာယာက သာယာတယ္လုိ႔ ဘယ္သူက ေျပာတာလဲ။”

“အင္း… အကုိ႔မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က ေျပာတာပါ။”

“ဒါဆုိရင္ေတာ့ အကုိညာခံလုိက္ရျပီ။ အဲ့ကၽြန္းကေလ….။”

“အဲ့ကၽြန္းက ဘာျဖစ္လုုိ႔လဲ ညီမေလးရဲ႕။”

“ဟုိ..ဟုိ..” ေကာင္မေလးက တစ္ခုခုကုိ ထိတ္လန္႔ေနေသာ ပုံစံ။

“ဟဲ့.. စုိးစုိး နင္က ဒီကုိ ေရာက္ေနတာကုိး။”

စုိးစုိးေ၀ရဲ့ ပုခုံးကုိပုတ္ရင္း ေျပာလုိက္ေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္။ ေနာက္မွာ ေယာက်ၤားေလးတစ္ေယာက္လဲ ပါေသးသည္။

“လန္႔လုိက္တာ ရုိစီရယ္ …အသံမေပး ဘာမေပးနဲ႔။”

“ခစ္ခစ္… နင္က သာယာေနတာကုိးဟ။”

“အုိ…” စုိးစုိးေ၀ အနည္းငယ္ေတာ့ရွက္သြားဟန္တူသည္။ မ်က္ႏွာေလးနီသြားသည္။

“နင္ကလဲဟာ.. ဒီကအကုိကုိအားနာစရာ။”

“ဟိဟိ. ဆာရီးေနာ္.. အကုိ ညီမတုိ႔က စေနက်မုိ႔လို႔။”

“ရပါတယ္ဗ်ာ..”

ရာဇာက ေဆးလိပ္ဗူးကုိ ထုတ္ရင္း ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကုိ ထုတ္ဖြာလုိက္သည္။ ေနာက္မွ ပါလာေသာ ေယာက်ၤားေလးကုိ တစ္လိပ္ လွမ္းေပးရင္း။

“ဒီက ညီေလး ေဆးလိပ္ေသာက္တတ္လား။”

ထုိေကာင္ေလးက ေဆးလိပ္ကုိယူလုိက္ျပီး၊

“ဟုတ္..ေက်းဇူး အကုိ။ ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ ေမာင္ေမာင္ပါ အကုိ။”

စုိးစုိးေ၀ႏွင့္ ရုိစီတုိ့ကား ကုန္းပတ္တစ္ဖက္ကုိသြားျပီး စကားေျပာေနၾကသည္။ ေမာင္ေမာင္ႏွင့္ရာဇာလည္း စကားတေျပာေျပာျဖင့္ ရင္းႏွီးသြားၾကသည္။ အမွန္တကယ္ေတာ့ ရာဇာက သူတုိ႔နာမည္ေတြအားလုံးကုိ သိျပီးသားျဖစ္သည္။ ေကာင္မေလး(၃)ေယာက္နာမည္က စုိးစုိးေ၀၊ ရုိစီ၊ ႏြယ္သာကီ။ ေယာက်ၤားေလး(၃)ေယာက္ နာမည္က ေမာင္ေမာင္၊ သာထက္၊ နုိင္မင္းဆုိတာ သူအားလုံးသိျပီးသားျဖစ္သည္။ သူတုိ႔ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အခ်က္အလက္မ်ားအားလုံးကုိလဲ စုံစမ္းစုေဆာင္းထားျပီးသားျဖစ္သည္။ သူတုိ႔လူငယ္အားလုံးသည္ လြန္ခဲ့ေသာ(၂)ႏွစ္က ကၽြန္းသာယာမွာ ေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့ျပီး၊ ယေန႔အခ်ိန္ထိ ရွာမေတြ႔ခဲ့ေသာ ၀င္မီဆုိသည့္ေကာင္မေလး၏ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္ေနၾကသည္ မဟုတ္ပါလား။



ေ၄မာင္ေမာင္)
အသက္(၂၃)ႏွစ္ခန္႔။ သူ၏ မိဘမ်ားက မုိင္းရႈးျမိဳ႕မွ ေက်ာက္သူေဌးမ်ား။ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္မွ သတၱေဗဒျဖင့္ ဘြဲ႕ရထားသည္။ ယခု ရန္ကုန္တြင္ မုိဘုိင္းဖုန္းမ်ဳိးစုံ၊ လ်ွပ္စစ္ပစၥည္း ေရာင္းသည့္ ဆုိင္ၾကီးတစ္ဆုိင္ဖြင့္ထားသည္။

(သာထက္)
အသက္(၂၃)ႏွစ္ခန္႔။ ဇာတိက ရန္ကုန္ကပင္။ ၄င္း၏ မိဘမ်ားက ဆုံးပါးသြားျပီ။ သုိ႔ေသာ္ သူ႔အတြက္ အေမြအႏွစ္မ်ားစြာ ခ်န္ထားခဲ့သည္။ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္မွ သတၱေဗဒျဖင့္ ဘြဲ႕ရထားသည္။ ယခု ရန္ကုန္တြင္ ေမာင္ေမာင္ႏွင့္အတူူဆုိင္အား တစ္၀က္စီ ပုိင္ဆိုင္ထားသည္။

(ႏုိင္မင္း)
အသက္(၂၃)ႏွစ္ခန္႔။ ဇာတိက မႏၱေလးက။ ၄င္း၏မိဘမ်ားက လြန္ခဲ့ေသာ (၅)ႏွစ္ေလာက္က ကားေမွာက္ျပီး ဆုံးပါးသြားသည္။ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္မွ စိတ္ပညာျဖင့္ ဘြဲ့ရထားသည္။ ရန္ကုန္က သူ႔ဦးေလး၏ အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ငန္းတြင္ ၀င္ေရာက္လုပ္ကုိင္ေနသည္။

(စုိးစုိးေ၀)
အသက္ (၂၃)ႏွစ္ခန္႔။ မိဘမ်ားက ကုန္သည္ေတြပင္။ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္မွ အဂၤလိပ္စာအထူးျပဳျဖင့္ ဘြဲ့ရထားသည္။ ယခုေတာ့ ကုမၸဏီတစ္ခုမွာ လုပ္ကုိင္ေနသည္။

(ႏြယ္သာကီ)
အသက္ ၂၃ ႏွစ္ခန္႔။ ဇာတိက ေတာင္ၾကီးက ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္မွ အဂၤလိပ္စာျဖင့္ ဘြဲ့ရထားသည္။ သူမမိဘမ်ဳိးရုိးက ေစာ္ဘြားမ်ဳိးႏြယ္ေတြလုိ႔ သိရသည္။ သူမမိဘမ်ား၏ ကုမၸဏီလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ၀င္ေရာက္လုပ္ကုိင္ေနသည္ဟု သိရသည္။

(ရုိစီ)
အသက္က (၂၃)ႏွစ္ခန္႔။ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္မွ သတၱေဗဒျဖင့္ ဘြဲ့ရထားသည္။ သူမအေဖက တရုတ္၊ သူမအေမ ကရွမ္းျဖစ္သည္။ ဇာတိက ရန္ကုန္ကပင္။ သူမက ထက္ျမတ္ေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ဟု ဆုိရမည္။ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေနတတ္ေပမဲ့ တစ္ဖက္မွာေတာ့ ကုမၸဏီေပါင္းမ်ားစြာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားစြာတြင္ ဦးေဆာင္ေနသူ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ေတာ့ လြန္စြာခင္ခင္မင္မင္ ေနတတ္ျပီး ပြင့္လင္းေဖာ္ေရြသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္ဟုလည္း သိထားသည္။
သူမတုိ႔ သူငယ္ခ်င္း၀င္မီဆုိသူေကာင္မေလးကား အစုိးရအရာရွိၾကီးတစ္ဦး၏ သမီး။ လြန္ခဲ့ေသာ(၂)ႏွစ္က သူမတုိ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေက်ာင္းပိတ္ရက္တြင္ စုျပီး အေပ်ာ္ခရီး ခုိးထြက္ခဲ့ၾကစဥ္ ၀င္မီတစ္ေယာက္ ေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

(၅)
ႏြယ္သာကီ ဖုန္းမွ message ကုိျပန္ျပီး ဖြင့္ၾကည့္လုိက္သည္။ ဒါေရာဆုိ အႀကိမ္ ၂၀ ထက္ မနည္းေတာ့ဟု ထင္မိသည္။

“ငါ့ကုိကယ္ပါ ေယာင္းမတဲ႔။”

message ပုိ႕ေသာဖုန္းက သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ဝင္မီ့ဖုန္း။ သူမႏွင့္ ဝင္မီ။ ျပီးေတာ့ ဝင္မီ့ေကာင္ေလး ျဖိဳးေမာင္ေမာင္သာ သိေသာဖုန္း။ လြန္ခဲ႔ေသာ ၃ ႏွစ္ေလာက္က ဝင္မီႏွင့္သူမ သြားဝယ္ခဲ႔ေသာနံပါတ္။ အျခားသူငယ္ခ်င္းမ်ား မသိ။ ထုိဖုန္းmessage ကုိ သူမ ခဏခဏ ရသည္။ ေျပာရလ်ွင္ေတာ့ ဝင္မီေပ်ာက္ဆုံးသြားျပီး ေနာက္ပုိင္းေပါ့။ အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပန္ေခၚေသာ္လည္း ဖုန္းကမကုိင္။ တစ္ခုခုေတာ့တစ္ခုခုပင္။ ဝင္မီေရ နင္ဘယ္မ်ားေရာက္ေနလဲ ဝင္မီတစ္ေယာက္ အသက္ရွင္ပါေစလုိ႔ သူမဆုေတာင္းေနမိသည္။ ဝင္မီႏွင့္သူမကား အျခားသူငယ္ခ်င္းမ်ားထက္ ပုိရင္းႏွီးသည္။ အေရးႀကီးကိစၥမ်ားရွိလ်ွင္ အျမဲတမ္းတုိင္ပင္ေနက်။ ထူးဆန္းေနတာက ဝင္မီေပ်ာက္ဆုံးသြားျပီး ေနာက္ပုိင္း သူမ ထုိဖုန္း Message ကုိ ဝင္မီရဲ႕ဖုန္းမွ ပုိ႔ပုိ႔ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ျပီးေတာ့ ခရီးအတူထြက္ခဲ႔သည့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားထံသုိ့ ဝင္မီ၏ တစ္ျခားဖုန္းတစ္လုံးက ဝင္မီေပ်ာက္သြားသည့္ရက္ ေရာက္လ်ွင္ ဖုန္းေခၚဆုိျခင္းခံရျပီး ျပန္ကုိင္လ်ွင္မေျဖေႀကာင္း၊ ထုိဖုန္းဝင္သည့္ညဆုိလ်ွင္ သူတုိ႔ရဲ႕အိမ္ခန္းေတြ အတြင္းမွာ ညတုိင္လ်ွင္ ဝင္မီနဲ႔တူသည့္ ဆံပင္ေရစုိေနသည့္ မိန္းမတစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာကုိ မျမင္ရဘဲ ေရာက္လာတတ္သည္ဆုိေသာ သတင္း။ ဒီလုိထူးဆန္းေသာ အျဖစ္အပ်က္ေတြျဖစ္လာျပီး၊ ေနာက္ပုိင္းတြင္ သူမတုိ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ား ကၽြန္းေပၚကုိ တစ္နွစ္ သြားခဲ႔ေသးသည္။ သူမကေတာ့ ထုိအခ်ိန္မွာ ခရီးလြန္ေနသျဖင့္ လုိက္ပါခဲ႔ျခင္း မရွိခဲ႔။ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ သူမလုိက္ျဖစ္ေအာင္ လုိက္မည္ဆုိျပီး၊ အေရးႀကီးအလုပ္မ်ားကုိ လက္စသတ္ကာ လုိက္ပါလာခဲ႔ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဒီတစ္ေခါက္မွာ သူမတုိ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္စုအျပင္ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ လုိက္ပါလာတာကုိ ေတြ႔ရသည္။ ကုိရာဇာလုိ႔ သိရသည္။ လူပုံစံကေတာ့ ေယာက်ၤားပီသျပီး ေယာက်ၤားေခ်ာေခ်ာေသာသူတစ္ေယာက္၊ ေဖာ္လည္းေဖာ္ေရြျပီး ခင္မင္တတ္ဟန္ တူသည္။ သူငယ္ခ်င္းအုပ္စုေတြနဲ႕ ခရီးတစ္ဝက္ေလာက္မွာပင္ ခင္မင္ ေနႀကျပီျဖစ္သည္။ ႏြယ္သာကီ သက္ျပင္းခ်လုိက္သည္။ ကၽြန္းသာယာကုိ မႈံျပျပေလး လွမ္းျမင္ေနရျပီ။ မၾကာမီ အခ်ိန္အတြင္း ေရာက္ေတာ့မည္။

(၆)
သေဘၤာငယ္ကား ကၽြန္းသာယာ ေဘးက ဆိပ္ကမ္းဆီသုိ႔ ကပ္လုိက္ေခ်ျပီ။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကေတာ့ သေဘၤာေပၚမွဆင္းျပီး ျမင္ေနရေသာ သုံးထပ္ဟုိတယ္ အေဆာက္အအုံႀကီးဆီသုိ႔ သြားႀကေခ်ျပီ။ ႏြယ္သာကီလည္း ဆင္းျပီးမွ သူမဖုန္းေလး က်န္ခဲ႔သည္ကုိ သတိရသျဖင့္ သေဘၤာေပၚျပန္တက္ျပီး ျပန္ယူေနသျဖင့္ ေနာက္က်သြားသည္။ သေဘၤာေပၚမွ ကမ္းေပၚထုိးတင္ထားေသာ ကုန္းပတ္ေပၚ တက္စဥ္ “အေမ့” ေရျဖင့္ေခ်ာေနသျဖင့္ ေခ်ာ္လဲမလုိျဖစ္သြားသည္။ အုိ့ ႏြယ္သာကီကုိ ေနာက္မွ တစ္စုံတစ္ေယာက္က ဖမ္းထိန္းေပးလုိက္သည္။ သေဘၤာေပၚမွာပါလာေသာ ကုိရာဇာဆုိသည့္ လူစိမ္း။

“ညီမေလး အဆင္ေျပရဲ႕လား။”

“ဟုတ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္အကုိ။”

ကုိရာဇာက ျပဳံးလုိက္ျပီး၊ “ရပါတယ္ညီမေလး။”

“သြားရေအာင္ေလ ဒီကအကုိ။”

သူမတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကား ကမ္းေပၚသုိ႔ တက္ခဲ႔ျပီး စကားတေျပာေျပာျဖင့္ လမ္းေလ်ွာက္ လာခဲ႔သည္။

“ညီမေလးကုိ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးျမင္ဖူးသလုိဘဲ။”

ကုိရာဇာ့ စကားေၾကာင့္ ႏြယ္သာကီ ထူးဆန္းသြားသည္။ သူမလဲ ကုိရာဇာကုိ ျမင္ဖူးသလုိလုိ ဘယ္ေနရာမွာမွန္း စဥ္းစားမရ။

“ဒါနဲ႔ ညီမေလးမွာ အမရွိလား။”

“အင္း အမရွိတယ္ အကုိ။ မနန္းသူဇာ တဲ႔။”

“ဟင္ ဒါဆုိ ေတာင္ႀကီးကမဟုတ္လား။ (10) တန္းတက္တုန္းက (***) ေဘာ္ဒါေဆာင္မွာ ေနခဲ႔တာေလ။”

“ဟုတ္တယ္ အကုိ။ မမသူဇာနဲ႔အကုိက သိလုိ့လား။”

“ဟား သိတာေပါ့ ညီမေလးအမနဲ႔အကုိနဲ႔က သူငယ္ခ်င္းေတြေလ။ ဒါနဲ႔ သူဇာအိမ္ေထာင္က်သြားျပီ ၾကားတယ္။”

“ဟုတ္တယ္ အကုိ ကေလး ၁ ေယာက္ရေနျပီ။”

“ေၾသာ္ ဟုတ္လား။ ကေလးရတာေတာ့ မသိလုိက္ဖူး။”

ႏြယ္သာကီ ကား ကုိရာဇာ ထူးထူးျခားျခား ျပန္လည္တိတ္ဆိတ္သြားတာ သိလုိက္သည္။ ရာဇာ့အေနႏွင့္ေတာ့ အတိတ္ကုိ ျပန္ေဆြး ရတာေပါ့ေလ။ တကယ္ေတာ့ ႏြယ္သာကီ့အမ နန္းသူဇာႏွင့္ သူကား ငယ္ရည္းစားေတြ။ ႏြယ္သာကီ က နန္းသူဇာ ျပျပေနသည့္ ညီအစ္မနွစ္ေယာက္ တြဲရုိက္ထားသည့္ပုံမွာ ျမင္ဖူးတာ။ ျမင္ဖူးတုန္းက ငယ္ငယ္ေလး။ အခုေတာ့ သူ့အမနန္းသူဇာထက္ပင္ လွေနေသး။

(၇)
“ေမာင္ မကဲနဲ႔ကြာ။”

နန္းသူဇာက ရာဇာ့ရင္ဘတ္ကုိ လက္သီးဆုပ္ကာ မနာေအာင္ ထုရင္းေျပာလုိက္သည္။

“မရဘူး ဟင္း။”

“ျပြတ္ အုိ ေမာင္”

ရာဇာက နန္းသူဇာပါးကုိ အနမ္းေခၽြေတာ့ သူမ ရွက္ေနေသးသည္။ ရာဇာက ဗုိလ္သင္တန္း တက္ေနသည္။ ခြင့္ရသည့္အခ်ိန္တြင္ သူမႏွင့္ လာေတြ႔ျခင္းျဖစ္သည္။ ရာဇာႏွင့္ ေတြ႔သည့္ေနရာကား သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ အိအိျဖဴအိမ္မွာ ျဖစ္သည္။ အိအိျဖဴကလည္း အလုိက္သိစြာ ေရွာင္ထြက္သြားသည္။ အိအိျဖဴမိဘေတြကလည္း ေန႔ခင္းဘက္ အလုပ္ကုိယ္စီနဲ႔ အျပင္ထြက္ျပီး၊ ညမွ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ရာဇာအတြက္ ok ေပါ့။

“ေမာင္လႊတ္ပါဦးကြယ္။”

“ႏုိးႏုိး” ရာဇာက ပါးစပ္က ေျပာရင္းလက္ကလည္း နန္းသူဇာရဲ႕ သားျမတ္ကုိ အက်ီေပၚမွ ညွစ္ေနသည္။

“အုိ သူေနာ္” နန္းသူဇာဒါဘဲေျပာႏုိင္သည္။ ရာဇာႏွင့္ သူမက ဒါ ပထမဆုံးအႀကိမ္ မဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ။ ၁၀ တန္းကတည္းက။ ရာဇာ့ လက္ကလဲ သြက္လက္သည္။ နန္းသူဇာ အေပၚအက်ီ မ်က္စိတမွိတ္အတြင္း ကၽြတ္ထြက္သြားသည္။ ေဘာ္လီသာ က်န္သည္။ သူမေနာက္မွ သုိင္းဖက္ကာ နို႔ကုိ ေဘာ္လီေပၚမွ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ဆုပ္္ေနျပီး လည္ဂုတ္ေတြ ဆံပင္ေတြကုိ နမ္းေနသည္။ လ်ွာျဖင္ ့ လည္ပင္းေတြကုိ ယက္ေနေတာ့ နန္းသူဇာရင္ေတြ ဖုိလာေတာ့သည္။

“ခိခိ ေမာင္ သူဇာ အူေတြယားလာျပီကြယ္။”

ရာဇာက တစ္လုံးမွမေျပာဘဲ ဆက္နမ္းေနျပီး၊ လက္က သူမထမိန္ကုိ ေျဖေလ်ွာ့လုိက္ကာ ေပါင္ခြၾကားေနရာသုိ့ ကုိင္တြယ္လုိက္သည္။

“အင္း အင္း” သူဇာမ်က္လုံးေလး ေမွးစင္းသြားျပီး၊ တုိးတုိးေလး ညဥ္းေနသည္။ ရာဇာက သူဇာရဲ႕ ဆပ္စမုိင္ဒါေအာက္မွာ ဖုံးကြယ္ေနျပီး အေျမာင္းလုိက္ေလးျပဴးေနတဲ႔ ေရႊႀကဳပ္အေျမာင္းေလးကုိ ဆပ္စမုိင္ဒါေပၚကေန အကြဲေႀကာင္းအတုိင္း လက္နဲ႔ ပြတ္ေပးေနတာကုိး။ ေရႊၾကဳပ္မွ အရည္ႀကည္ေလးမ်ားက ဆပ္စမုိင္ဒါမွာ စုိစြတ္ေနသည္။

“ေမာင္ လုပ္ခ်င္လုပ္ေတာ့ေလ သူဇာ မေနတတ္ေတာ့ဘူးလုိ႔။”

တုိးတုိးေလး ေျပာလုိက္တာကုိ ရာဇာႀကားလုိက္ရျပီး ေနာက္မွာေတာ့။

(၈)

ခၽြတ္ခ်လုိက္တဲ့ ပုဆုိးရဲ့ေအာက္က ေပၚလာတဲ့ ညဳိတုိတုိလီးတံၾကီးကုိ ၾကည့္ရင္း နန္းသူဇာဖင္ေတြပါ ကိ်န္းသြားမိပါတယ္။

“အို..ေမာင့္ဟာၾကီးကပုိၾကီးလာသလုိဘဲကြာ။”

“ဟင္း ဟင္း ေၾကာက္ေနျပီလား သူဇာ။”

“မရေတာ့ဘူးေနာ္..ဟင္း ဟင္း။”

နန္းသူဇာ မ်က္လုံးကုိမွိတ္ျပီး ေပါင္ကုိ ကားေပးလုိက္ပါတယ္။ ရာဇာက နန္းသူဇာရဲ့ ေျခေထာက္နွစ္ေခ်ာင္းၾကားထဲကုိ ၀င္လုိက္ပါတယ္။ သူ႔လီးၾကီးကုိ နန္းသူဇာရဲ့ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းအလယ္က အေမြးႏုလိမ္ေကာက္ေကာက္ေလးေတြနဲ႔ ဖုံးလြမ္းေနတဲ့ အဖုတ္အေျမာင္းၾကားမွာ ေတ့ျပီး ပြတ္ဆြဲလုိက္ပါတယ္။

“ရွီး…ကၽြတ္ ကၽြတ္ ေမာင္ ဘယ္လုိလုပ္ေနတာလဲကြာ…”

နန္းသူဇာရဲ့ အားမလုိအားမရသံေလး ထြက္ေပၚလာပါတယ္။ ရာဇာကေတာ့ အဖုတ္ထဲကုိ သူ႔ဒစ္ျပဳတ္ရုံထည့္ျပီး ပြတ္ဆြဲေနတာေၾကာင့္

“အုိး..ကၽြတ္ ကၽြတ္…အင္း အင္း…” နန္းသူဇာရဲ့ ဖီးလ္တက္သံေလး ထြက္ေပၚလာပါတယ္။ သူမရဲ့ ေစာက္စိေလးကုိ လီးထိပ္နဲ႔ေတ့ျပီး ပြတ္လုိက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ နန္းသူဇာရဲ႕ မ်က္လုံးေလးေတြ ပြင့္လာျပီး၊ ရာဇာေက်ာကုိ သူမလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကုတ္ျခစ္ျပီး ခါးကုိ ေကာ့ေပးလုိက္ပါတယ္။
စြပ္….ရာဇာ့လီးၾကီးက နန္းသူဇာရဲ႕ အဖုတ္က်ပ္က်ပ္ေလးထဲကုိ တစ္ဆုံးျမဳတ္၀င္သြားပါျပီ။
စြပ္..စြပ္..ပြပ္..ပြပ္.. စည္းခ်က္မွန္မွန္ေလး ရာဇာ ေဆာင့္ေပးေနပါတယ္။ မလုိးရတာၾကာလုိ႔လား မသိဘူး၊ နန္းသူဇာရဲ႕အဖုတ္က အရမ္းကုိ လုိးလုိ႔ ေကာင္းေနပါတယ္။ ရာဇာေဆာင့္ေဆာင့္ခ်လုိက္တုိင္း နန္းသူဇာကလည္း ေကာ့ေကာ့ေပးေနတာေၾကာင့္ အေပးအယူကမ််ွွေနပါတယ္။

“ေမာင္..သြက္သြက္ေလး..သူဇာျပီးခါနီးေနျပီ။”

ရာဇာကလည္း ျပီးခါနီး ေနပါျပီ။ ရာဇာလီးက က်င္တက္လာျပီး အရမ္းကုိေကာင္းေနသလုိ နန္းသူဇာအေနနဲ႔လည္း ရာဇာလီးၾကီး ဆြဲထုတ္ျပီး ထပ္ေဆာင့္ခ်လုိက္တုိင္း သူမအဖုတ္အတြင္းသား အေၾကာမ်ဥ္ေတြက အလုိလုိဆြဲညွစ္ေနပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ နန္းသူဇာ မ်က္ႏွာေလးရႈံံ႔သြားျပီး တအင္းအင္း တအဲအဲနဲ႔ ျငီးျငဴျပီးရာဇာရဲ႕ေက်ာကုိ အသားကုန္ဖက္တြယ္ကာ ေကာ့ေကာ့ေပးတဲ့အခ်ိန္မွာ ရာဇာကလည္း ေလးငါးဆယ္ခ်က္ ဆက္ေဆာင့္ျပီး လေရေတြကုိ နန္းသူဇာ အဖုတ္နံရံေတြကို ပန္းထုတ္လုိက္ပါတယ္။ ရာဇာလီးက နန္းသူဇာအဖုတ္ထဲက ကၽြတ္ထြက္သြားခ်ိန္မွာ နန္းသူဇာရဲ့ အဖုတ္ထဲက သူမေစာက္ေရေတြနဲ႔ ရာဇာ့လေရေတြက ဖင္ၾကားကုိစီးက်ျပီး ေမြ႕ယာေပၚကုိ ေပက်ံကုန္ပါေတာ့တယ္။

(၉)
ည ၁၂ နာရီေက်ာ္သည္ အထိ ႏြယ္သာကီ အိပ္မေပ်ာ္ေသး။ အိပ္ယာထဲမွာ တလူးလူးတလိမ့္လိမ့္ႏွင့္။ ဟုိတယ္ႏွင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာရွိသည့္ မီးစက္ရုံမွ အသံေတြ ၾကားေနရသည္။

“ေဒါက္ ေဒါက္” သူမ အခန္းတံခါးကုိ ေခါက္ေနေသာအသံ။ အခန္းေရွ႕ မီးေရာင္မွ ျဖာက်လာေသာအရိပ္ကုိ တံခါးေအာက္ေျခမွ ျမင္ေနရသည္။

“ဘယ္သူလဲ ဝင္ခဲ႔ေလ။” ျပန္ေျဖသံ မၾကားရ။ အရိပ္ေရာင္ပါ ေပ်ာက္သြားသည္။

“ဘယ္သူလဲ႕႕႕႕ ” အခန္းေရွ႕က သူမအသံမ်ားပင္ တုန္လာသည္။ အခန္းတံခါးကုိ မရဲတရဲ ဖြင့္ျပီး ႀကည့္လုိက္သည္။ အရိပ္အေယာင္ကုိ မျမင္ရဘဲ လမ္းေလ်ွာက္သြားေသာ အသံကုိ ၾကားရသည္။

“အမေလး သရဲ သရဲ”

တစ္ခန္းေက်ာ္မွ ေအာ္သံေၾကာင့္ ေသနတ္ကုိ ခါးၾကားထုိးကာ အေပၚအက်ီျဖင့္ဖုံးျပီး ရာဇာ ကပ်ာကယာ ထြက္ခဲ႔သည္။ ႏြယ္သာကီ ႀကမ္းျပင္ေပၚမွာ ေခြေခြေလး လဲေနသည္။ ရာဇာ သြားေရာက္ေပြ႔ထူျပီး၊

“ညီမေလး ႏြယ္သာကီ ႏြယ္သာကီ ဘာျဖစ္တာလဲ။”

ႏြယ္သာကီကား ေၾကာက္စိတ္ေျပဟန္ မတူေသး။

“သရဲ သရဲေျခာက္တယ္ ကုိရာဇာ။”

အျခားအခန္းမ်ားမွလည္း တံခါးမ်ား ပြင့္လာျပီး၊ ႏြယ္သာကီသူငယ္ခ်င္းမ်ား ေရာက္လာသည္။

“သာကီ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ၊ သာကီရယ္ လန္႔လုိက္တာ။”

“ငါ့ကုိ သရဲ သရဲေျခာက္လုိ႔ဟ။”

“ဟင္႕႕႕႕” အားလုံးထိတ္လန္႕ သြားသည္။ ႏြယ္သာကီက သူမျဖစ္ပ်က္မႈကုိ ရွင္းျပေနသည္။ရာဇာထူးျခားမႈ႕ တစ္ခုကုိ သတိျပဳမိသြားသည္။

“ဒါနဲ႔ ေမာင္ေမာင္ေရာ ေမာင္ေမာင္။”

“ဟုတ္ပါရဲ႕ ဒီေလာက္ဆူညံေနတာေတာင္ ထြက္မလာဘူး။ သာထက္ ေမာင္ေမာင္ကုိ သြားေခၚစမ္းပါဟ။”

သာထက္ကားေခါင္းတကုတ္ကုတ္ျဖင့္ ေမာင္ေမာင္အခန္းဆီသုိ႔။(၁၀)
မိန္းကေလးမ်ားက ငုိယုိျပီး မ်က္ႏွာလြဲေနၾကသည္။ ရာဇာပင္ ရင္ထဲတလွပ္လွပ္ ျဖစ္လာသည္။ ေမာင္ေမာင္ရဲ႕အေလာင္းကုိ ကမ္းစပ္ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြနားမွာ ေတြ႔ရွိခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။ ျမင္ကြင္းက မရႈမလွျဖစ္သည္။ မ်က္လုံးမ်ားက ျပဴးထြက္ေနသည္။ လည္ပင္းက ျပတ္လုမတတ္ ျဖစ္ေနျပီး ဝမ္းဗုိက္မွာလည္း ဓါးဒဏ္ရာမ်ားက ေတာ္ေတာ္မ်ားသည္။ အူမ်ားက ဝမ္းဗုိက္အျပင္သုိ႔ ထြက္ေနသည္။ မန္ေနဂ်ာႀကီးကေတာ့ အနီးဆုံး ပင္လယ္ရဲလွည့္ကင္းထံ ဆက္သြယ္ရန္ ႀကိဳးစားေနသည္။ ရာဇာလည္း ဖုန္းျဖင့္ သတင္းပုိ႔ရန္ ၾကိဳးစားေနသည္။ ရာသီဥတု ဆုိးရြားေနသျဖင့္ ဆက္သြယ္လုိ႔မရ ျဖစ္ေနသည္။ ေမာင္ေမာင့္သူငယ္ခ်င္းမ်ား အားလုံးကေတာ့ ထိတ္လန္႔ တုန္လႈပ္ေနျပီ။ ရာဇာ့ေခါင္းထဲမွာေတာ့ အေတြးေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာဝင္ေနျပီ။ ေမာင္ေမာင့္ကုိ ဘယ္သူသတ္တာလဲ ဆုိတာ သူစဥ္းစားေနျပီ။ မေန႔ညက မုိးသည္းထန္စြာ ရြာေနသျဖင့္ ေမာင္ေမာင္ ဒီလုိအျဖစ္ဆုိးနဲ႔ ႀကံဳခဲ႔တာျဖစ္မည္။ ေမာင္ေမာင္တစ္ေယာက္ ညက လြန္စြာရက္စက္ေသာ လူသတ္ေကာင္၏ သတ္ျဖတ္ျခင္းကုိ ခံခဲ႔ရျပီ။ အခုအခ်ိန္မွာ အားလုံးက တရားခံ ျဖစ္ေနႏုိင္သည္။ ႏြယ္သာကီကေတာ့ တရွံဳ႕ရွံဳ႕ႏွင့္ မ်က္ရည္မဆည္ႏုိင္ ျဖစ္ေနျပီ။ ရုိစီႏွင့္ စုိးစုိးေဝလည္း ငုိေနသည္။ ေယာက်ၤားေလးေတြကလည္း ဒီလုိျမင္ကြင္းမ်ဳိး ျမင္လုိက္ရေတာ့ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ မယုံရဲဘဲ တုန္လႈပ္ေနျပီ ျဖစ္ပါတယ္။

၁၁)
အခ်ိန္က ည(၁၁)နာရီခန္႔ ရွိေနျပီ၊ ရာဇာ အိပ္မေပ်ာ္နုိင္ေသး ေမာင္ေမာင့္အေလာင္းကုိ ေန႔လည္ကပင္ ဟုိတယ္ေနာက္က အုန္းေတာထဲမွာ ျမဳပ္လုိက္ျပီ။ ရာသီဥတုကလည္း မေကာင္းေသး။ က်န္ရစ္ေသာ မိန္းကေလးေတြကေတာ့ တစ္ခန္းတည္း အိပ္ေနၾကျပီ။ ေဘးနားမွာ အိပ္ေနေသာ သာထက္ႏွင့္ႏုိင္မင္းကုိ ၾကည့္ျပီး သူလည္းသနားေနမိသည္။ ေကာင္ေလးေတြလည္း သူတုိ႔သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ေမာင္ေမာင္၏ အျဖစ္ကုိ မ်က္၀ါးထင္ထင္ ျမင္လုိက္ရသျဖင့္ တုန္လႈပ္ေနဟန္တူသည္။ ေန႔လည္က ေသဆုံးသူေမာင္ေမာင္၏ လက္ထဲတြင္ မလြတ္တမ္း ဆုပ္ကုိင္ထားေသာ ပစၥည္းေလးကုိ သူစဥ္းစားေနမိသည္။ အက်ီၾကယ္သီးေလးပင္။ အက်ီကေတာ့ ေယာကၤ်ားေလးအက်ီၾကယ္သီးပင္။ ဒါသည္ပင္ သူ႕အတြက္သဲလြန္စ။ သည္သဲလြန္စအျပင္ ဘာသဲလြန္စမွ မရရွိေတာ့ အခက္သားပင္။ စဥ္းစားရင္း ေခါင္းမ်ား မူးေနာက္လာသျဖင့္ ဒီေန႔က်မွ သူလည္း ထူးထူးျခားျခား အိပ္ခ်င္ေနမိသည္။ မ်က္ႏွာေပၚ ဖတ္ခနဲစဥ္လာေသာ ေအးစက္စက္ အထိအေတြ႔ေၾကာင့္ သူလည္း ျပန္ႏုိးလာသည္။ ဟူး… အခန္းျပဴတင္းတံခါး ပြင့္ေနတာဘဲ။ အျပင္မွာမုိးက သည္းသည္းမဲမဲ ရြာေနသည္။ သူအခန္းတံခါးကုိ ထပိတ္ရင္း သူ႔စိတ္ထဲတြင္ ထူးဆန္းသလုိ ျဖစ္သြားသည္။ သာထက္… သာထက္ ဘယ္ေရာက္ေနပါလိမ့္။ ႏိုင္မင္းကေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ အိပ္ေနသည္။ သူလဲ နိုင္မင္းကို ႏွိဳးလုိက္သည္။

“ႏုိင္မင္း..ႏုိင္မင္း…ညီေလး။”

ႏုိင္မင္းလည္း နိုးလာသည္။

“ညီေလး…သာထက္ဘယ္ေရာက္သြားလဲ။”

“ဗ်ာ…အကုိ.. ကြ်န္ေတာ္တုိ႔နဲ႔ အတူအိပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူးလား။”

“ဟုတ္တယ္…သာထက္ အကုိလဲ အိပ္ေပ်ာ္ျပီးႏုိးလာေတာ့ သူ႔ကုိမေတြ႔ေတာ့..ဘယ္မ်ားသြားလဲမသိဘူး။”

သုိ႔ႏွင့္ ရာဇာႏွင့္ႏုိင္မင္းလဲ သာထက္ကုိ ရွာရန္ ထြက္လာသည္။

“ႏုိင္မင္းေရ ႏုိင္မင္း…။”
အျပင္မွာရြာေနေသာ မုိးႏွင့္အတူ ေလကလဲၾကမ္းလာသည္။

“သာထက္..သာထက္…” မိန္းကေလးအခန္းကလည္း နိုးလာသည္။ မိန္းကေလးေတြလဲ သာထက္ကုိ ၀ုိငး္ရွာၾကသည္။ သူတုိ႔လည္း ဟုိတယ္ေအာက္ထပ္သုိ႔ ဆင္းရွာမည္ျပဳစဥ္။ ေအာက္ထပ္မွ…

“လာ..လာၾကပါဦးဗ်ဳိ႔…ဒီမွာ…သာထက္…သာထက္…။”

ဟုိတယ္မွာေစာင့္ေနေသာ အဖုိးၾကီး၏ ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔ ေအာ္ေခၚသံက မုိးအသံကုိ ဖုံးလြမ္းသြားျပီး၊ အားလုံး ပီပီျပင္ျပင္ ၾကားလုိက္ရေတာ့ သာထက္တစ္ေယာက္ တစ္ခုခုျဖစ္ေနျပီဆုိတာ အားလုံးထင္လုိက္ၾကေလေတာ့သည္။

(၁၂)
ရာဇာ သာထက္ အေလာင္းကုိ စစ္ေဆးလုိက္သည္။ အားလုံးကေတာ့ ေၾကာက္ရြံ႕တုန္လႈပ္ ေနၾကသည္။ သာထက္ လည္ပင္းကလဲ ျပတ္လုမတတ္ပင္။ ရာဇာက အားလုံးကုိ ေဝ့ၾကည့္လုိက္သည္။ အားလုံးက ေခါင္းငုံ႔ေနၾကသည္။ ယခုေတာ့ ရာဇာကုိ ဘယ္လုိလူမွန္း အားလုံးက သိသြားၾကျပီ ျဖစ္သည္။ ရာဇာကုိ လြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္ႏွစ္ခန္႔က ကၽြန္းသာယာမွာ ေပ်ာက္ဆုံးသြားသည့္ သူတုိ႔သူငယ္ခ်င္းမေလး ဝင္မီ ေပ်ာက္ဆုံးမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ အထူးတာဝန္ေပးခ်က္ျဖင့္ ေရာက္ရွိလာေသာ ေထာက္လွန္းေရး တစ္ဦးမွန္း သိသြားၾကျပီ ျဖစ္သည္။ ယခုအေျခအေနက ဖြင့္မေျပာလုိ႔လဲ မျဖစ္ေတာ့။ ရာဇာ ဌာနခ်ဳပ္ကုိ ဖုန္းျဖင့္ ဆက္သြယ္လုိက္ျပီ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ဆုိ ကၽြန္းေပၚကုိ လုံျခဳံေရးတပ္ဖြဲ႕မ်ား ေရာက္လာေတာ့မွာ ျဖစ္ပါသည္။

ရာဇာက အားလုံးကုိ “ဒီက ညီေလး ညီမေလးတုိ႔ အားလုံး ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခု မွာခ်င္ပါတယ္။ အခုဆုိရင္ ေသသြားတာ ႏွစ္ေယာက္ရွိသြားျပီ။ ေမာင္ေမာင္နဲ႔ သာထက္။ ဒါေၾကာင့္ ညဖက္ေရာ ေန႔ဖက္ေရာ ဒီကၽြန္းေပၚက တစ္ေနရာရာကုိ သြားမယ္ဆုိ အုပ္စုလုိက္ သြားၾကပါ။ ဒါကုိလည္း လုိက္နာေစခ်င္တယ္။ အခုအေနအထားက အႏၱရာယ္အရမ္းမ်ားတယ္။ လူသတ္သမားက ဘယ္သူမွန္း မသိဘူး။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ေရာ ကၽြန္ေတာ္ေရာ အခ်ိန္မေရြး သူ႔လက္ခ်က္မိသြားႏုိင္တယ္။ အခု လုံျခဳံေရးအဖြဲ႕ေတြ ေနာက္ႏွစ္ရက္ သုံးရက္ဆုိ ေရာက္လာ လိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ လုံျခဳံေရးအဖြဲ႕ေတြ ေရာက္မလာမခ်င္း အုပ္စုခြဲ မသြားပါနဲ႔။ ခြင့္မျပဳဘဲသြားရင္ တရားခံလုိ႔ သတ္မွတ္ရလိမ့္မယ္။”

ရာဇာက သူမွာစရာရွိသည္မ်ားကုိ မွာလုိက္သည္။ သူ႔ေခါင္းထဲမွာလဲ ရႈပ္ေထြးေနသည္။ အမႈ အေျခအေနက ဆုိးသထက္ဆုိးလာျပီ။ အခုဆုိရင္ လူႏွစ္ေယာက္ေတာင္ ေသဆုံးသြားျပီေလ။ သူ႔အေပၚလဲ ဖိအားမ်ား က်ေရာက္လာျပီ။ ဒီေန႔ေတာ့ သူသဲလြန္စေလးတစ္ခု ရခဲ႔သည္။ သာထက္လက္ထဲမွာ ဆုပ္ကုိင္ထားေသာ ပစၥည္းေလးတစ္ခု။ အားလုံးမျမင္ခင္ သူသိမ္းထားလုိက္သည္။ ဒီပစၥည္းေလးက သူ႔အတြက္ သက္ေသပင္။

(၁၃)
အခ်ိန္က ည(၁၀)နာရီ ရွိျပီ။ ဒီေန႔ညလဲ ေလေရာ မုိးေရာက ခ်ေနျပန္ျပီ။ အိမ္မက္ထဲမွာ လူသတ္သမားလုိက္လုိ႔ ေသေျပးရွင္ေျပး ေျပးေနရေသာ စုိးစုိးေဝ လန္႔ႏုိးလာျပီး၊ ေဘးနားကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဘယ္သူမွမရွိေတာ့။ ရုိစီႏွင့္ႏြယ္သာကီ ဘယ္ေရာက္သြားပါလိမ့္။ အခန္းျပင္ဘက္သုိ႔ ထြက္ခဲ့သည္။ သူမ ဒီေနရာကုိ လုိက္လာမိတာ မွားမ်ားမွားသြားျပီလားလုိ႔ ေတြးမိေနသည္။ ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲထဲ ဖုန္းမီးေလး အားကုိးျဖင့္သာ ထြက္လာရတယ္။ တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ သတ္ေနေသာ လူသတ္သမားရန္ကုိလဲ ေၾကာက္ရေသးတယ္။ အေမ့ သူမ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ တုိက္မိသြားတယ္။

“ကုိရာဇာ—”

“ညီမေလး အခန္းထဲမွာပဲ ေနေလ။”

“မဟုတ္ဖူး ကုိရာဇာ အခန္းထဲမွာ ရုိစီေရာ ႏြယ္သာကီေရာ မရွိၾကလုိ႔ ညီမလဲရွာမလုိ႔။”

“ဟင္” ရာဇာ အံ့ၾသသြားသည္။ ဒီေလာက္အႏၱရာယ္မ်ားေသာ အေနအထားမွာ သူမတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္ထြက္သြားၾကသလဲ။

စုိးစုိးေဝအဖုိ႔ေတာ့ ေၾကာက္ေနခ်ိန္မွာ အေဖာ္ရသြားလုိ႔ ကုိရာဇာရဲ႕လက္ေမာင္းကုိ အားကုိးတႀကီး ဆုပ္ကုိင္လုိက္မိသည္။ ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲထဲမွာ ကုိရာဇာအေၾကာင္း ေတြးမိေနေသးသည္။ ႏြယ္သာကီ ခဏခဏေျပာသည္။ ႏြယ္သာကီ့အမႏွင့္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကဖူးသည္ ဆုိလား။ ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့ ကုိရာဇာကား ေယာက်ၤားေတာ္ေတာ္ပီသသည့္ပုံပင္။ ကုိယ္ကာယကက်စ္လ်စ္ျပီး ေယာက်ၤားေခ်ာ ေခ်ာေသာသူတစ္ေယာက္ပဲဟု သူမေတြးမိျပီး ရင္ခုန္သြားမိသည္။ ႏြယ္သာကီတုိ႔ ရုိစီတုိ႔ကလဲ ကုိရာဇာကုိ ႀကိဳက္ေနၾကတယ္ဆုိတာ သူမသိသည္။ သူမက ႏြယ္သာကီတုိ႔ ရုိစီတုိ႔လုိ မျပင္တတ္ မဆင္တတ္ဆုိေတာ့ မဝံ့ရဲဘူးေလ။

၁၄)
“ညီမေလး စုိးစုိးေဝ”

“ရွင္ ဟုတ္ေျပာပါ ကုိရာဇာ။” အေတြးထဲႏြံနစ္ေနေသာ စုိးစုိးေဝ ရာဇာ့ အသံၾကားမွ အသိျပန္ဝင္လာသည္။

“အကုိ စုိးစုိးေဝ ကုိ ခ်စ္တယ္။”

“ရွင္” ဒီတစ္ခါမွ စုိးစုိးေဝ အံ့ၾသသြားသည္။ ရင္ထဲမွာ ကုလားဘုရားပြဲ လွည့္သလုိ ဆူညံသြားသည္။ ဘာေျပာလုိ႔ ေျပာရမွန္း မသိ။ သူမ ၾကားခ်င္ေနေသာ စကားကုိ ယခုလုိ မထင္မွတ္ပဲၾကားလုိက္ရေတာ့ စကားပင္ျပန္မေျပာႏုိင္ေအာင္ပင္။

“အကုိ႔ကုိ စိတ္ဆုိးသြားလား။” စုိးစုိးေဝ ဘာမွျပန္မေျပာတာေၾကာင့္ ရာဇာ ဒီေကာင္မေလး သူ႔ကုိ စိတ္ဆုိးသြားျပီ ထင္မိသည္။

“မဟုတ္ မဟုတ္ပါဘူး အကုိ။ စုိးစုိး ထင္မထားလုိ႔ပါ။ စုိးစုိး ထင္တာ က ႏြယ္သာကီတုိ႔ ရုိစီတုိ႔ကုိ ႀကိဳက္မယ္ ထင္ေနတာ။”

“အခု မဟုတ္မွန္း သိျပီ မဟုတ္လား။ အကုိ ႀကိဳက္တာ စုိးစုိးကုိ။ စုိးစုိး လက္မခံဘူးဆုိရင္ ကုိယ္ေတာ့ေၾကကြဲျပီ။”

“အုိ စုိးစုိးက ဘာေျပာရေသးလုိ႔လဲ။”

“ဒါဆုိ ဒါဆုိ စုိးစုိးက ကုိယ့္ကုိ ခ်စ္တယ္ေပါ့။”

စုိးစုိးေဝ ရွက္သြားပါတယ္။ “အုိ မေျပာခ်င္ဘူး ရွက္တယ္။”

“ကဲ ဒါဆုိလဲ အရွက္ကုန္သြားေအာင္။”

“အေမ့” စုိးစုိးေဝ ခါးကုိ အကုိရာဇာ ဖက္လုိက္တာမ်ား စပါးႀကီးေျမြ က်ေနတာ။ တစ္ကုိယ္လုံး သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ေစြ႕ခနဲပဲ။ စုိးစုိးရဲ႕ ဆံႏြယ္ေတြ မ်က္ႏွာေတြ နားရြက္ေတြ ပါးျပင္ေတြကုိ နမ္းပစ္လုိက္တာမ်ား ပုိင္စုိးပုိင္နင္း။ ဒါကုိပဲ စုိးစုိးေဝက ခံယူခ်င္ေနတာေလ။

(၁၅)
ရာဇာႏွင့္ စုိးစုိးေဝ အေပးအယူမ်ွေနစဥ္ ေအာက္ထပ္က အခန္းတစ္ခုထဲမွာလဲ ရုိစီႏွင့္ႏုိင္မင္းက အေပးအယူမ်ွေနသည္။ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္က ရီးစားျဖစ္ေနၾကတာ ၾကာျပီ။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားပင္ မသိၾက။ ဟုိတယ္ေစာင့္ဘႀကီးကုိ ႏုိင္မင္းက စည္းရုံးထားေတာ့ လစ္လ်ွင္လစ္သလုိ ေအာက္ကအခန္းမွာ ရုိစီကုိ ဘြတ္လုိ႔ ရေနသည္။ ရုိစီကလဲအထန္ ႏုိင္မင္းကလဲအထန္ ဆုိေတာ့ အႏၱရာယ္ကုိပင္ မမႈၾက။ ဟုိတယ္ေစာင့္ဦးေလးႀကီးကလဲ ပုိက္ဆံရသည္ထက္ အခန္းထဲက ပြဲကုိၾကည့္ခ်င္ေသာ ဝါသနာနဲ႔ပင္ တန္ေနသည္။ ယခုလဲ ခုနက ႏုိင္မင္းနဲ႔ရုိစီတုိ႔ အျပန္အလွန္ မႈတ္ေနၾကရာမွ ခ်စ္ရည္လူးပြဲကုိ ေခ်ာင္းၾကည့္ရင္း ေရငတ္ေနသည္။ ေကာင္မေလးကလဲ တကယ့္ အထန္ပင္ ေကာင္ေလးက ေအာက္က ျဖစ္ေနသည္။ ရုိစီ့ နို႔ေတြကုိ ႏုိင္မင္းက ေအာက္မွ ဆုပ္နယ္ေနသည္။ နုိင္မင္း လီးေခ်ာင္းကေတာ့ ရုိစီ့အဖုတ္ထဲမွာ က်င္းစိမ္ေနသည္။ ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ ဖင္ကုိၾကြၾကြျပီး ေဆာင့္ေနေသာရုိစီကား မ်က္လုံးမ်ားစင္းလ်ွက္။

စြပ္စြပ္ ပြတ္ပြတ္ ဘတ္ဘတ္ ဟင္း အင္း အား ဟင္း
ဟင္း အား အား
တုိးတုိးေလး ညဥ္းညဴသံမ်ားကလည္း ထြက္ေပၚေနသည္။

ေကာင္မေလးရုိစီ လႈပ္ရွားမႈနဲ႔အတူ ႏုိင္မင္းကလဲ တအီးအီး တအဲအဲနဲ႔ ေကာင္းေနသည္။ ရုိစီကလည္း သူမျပီးခါနီး၍ လႈပ္ရွားမႈေတြ ပုိသြက္လာသလုိ နုိင္မင္းကလဲ ေအာက္မွ မ်က္လုံးမွိတ္ကာ ပင့္ပင့္ျပီး လုိးေနသည္။ ထုိျမင္ကြင္းကုိ ေခ်ာင္းေနေသာ ဟုိတယ္ေစာင့္အဖုိးႀကီးအဖုိ႔လဲ ဖီးလ္တက္ျပီးရင္း တက္ရင္းျဖစ္ေနေတာ့ ေနာက္ကလူရိပ္ကုိ သတိမထားမိလုိက္ပါ။

၁၆)
စုိးစုိးေဝ အခန္းထဲ ျပန္ေရာက္သည္အထိပင္ ရင္ေတြခုန္ေနတုန္း။ ကုိရာဇာရဲ႕အနမ္းေတြကုိ ျပန္ေတြးမိရင္း သူမရွက္ေနမိေသးတယ္။ အခန္းထဲ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ႏြယ္သာကီ ေရာက္ေနျပီ။

“သာကီ နင္ဘယ္သြားေနတာလဲဟင္။”

ႏြယ္သာကီကား မုိးမိလာဟန္ တူသည္။ မုိးေရေတြလဲ စုိလုိ႔။

“ေၾသာ္ စုိးစုိး နင့္ကုိ ျပစရာရွိတယ္ ဟဲ့။ ထီးယူလာခဲ့။ ေအာက္မွာ ရုိစီနဲ႔ႏုိင္မင္း ရွိတယ္။ ကုိရာဇာေက်ာ္ေရာ ေရာက္ေနတယ္။”

ခုနကမွ ကုိရာဇာ အခန္းထဲ ဝင္သြားတာပါ။ ႏြယ္သာကီ ဘာေတြေျပာေနပါလိမ့္။ တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခုပင္။ စိတ္ထဲ ထင့္သြားသည္။ ဘုရားေရ အခုမွ ေသခ်ာၾကည့္မိသည္။ ႏြယ္သာကီဝတ္ထားတာ မိန္းကေလးအက်ီ မဟုတ္။ ေယာက်ၤားေလးအက်ီ။ ၾကယ္သီးေတြကုိ သူမျမင္လုိက္သည္။ ရင္ဘတ္ေနရာမွာ ၾကယ္သီးတစ္လုံးျဳတ္ေနသည္။
ထုိၾကယ္သီးကုိ ျမင္ဖူးခဲ့သည္။ ဘယ္ေနရာမွာပါလိမ့္ စဥ္းစားစမ္း စဥ္းစားစမ္း။ စဥ္းစားလုိက္ေတာ့ ေက်ာခ်မ္းသြားသည္။ ဒီၾကယ္သီးပုံစံက ေမာင္ေမာင္ အသတ္ခံရစဥ္ေတြ႔ေသာ ၾကယ္သီး ပုံစံႏွင့္ခြ်တ္စြတ္။ ဘုရားေရ ဒါဆုိဒါဆို လူသတ္သမားက။ အခန္းတံခါးပိတ္သံ ၾကားလုိက္ရေတာ့ လွည့္ၾကည့္လုိက္သည္။

“အမေလး” သူမ အထိတ္တလန္႔ ေအာ္လုိက္သည္။ မုိးေတြကလဲ သဲသဲ မဲမဲ ရြာခ်ျပီ။

“သြားမယ္ေလ စုိးစုိး ဘာလုပ္ေနတာလဲ။”

ႏြယ္သာကီ့ လက္ထဲမွာ ဓါးတစ္ေခ်ာင္း။ ဘုရားေရ သူမရင္ေတြ အမွန္အကန္ တုန္လာျပီ။

“ဘာ ဘာလုပ္မလုိ႔လဲ သာကီ။”

“ဟင္း ဟင္း” ႏြယ္သာကီရဲ႕ ရယ္သံက သူမကုိ ၾကက္သီးမ်ားျဖန္း သြားေစပါေတာ့တယ္။

(၁၇)
“သာကီ နင္ နင္ ငါ့ကုိ ဘာလုပ္မလုိ႔လဲဟင္။”
“ဟင္း ဟင္း အားလုံးေသျပီေလ။ နင္တစ္ေယာက္ပဲ က်န္ေတာ့တာ ေကာင္မ။ နင့္ကုိငါ သတ္ဖုိ႔ပဲ က်န္ေတာ့တာ။”

ႏြယ္သာကီ့ မ်က္လုံးမ်ားက ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ျပဴးေနသည္။ စုိးစုိးေဝ ေၾကာက္လာသည္။

“မလုပ္ပါနဲ႔ သာကီ ငါ့မွာ ဘာအျပစ္ရွိလုိ႔လဲဟင္။”

“ဟင္း ဟင္း နင့္မွာေတာ့ အျပစ္မရွိပါဘူး။ ဝင္မီဆုိတဲ့ေကာင္မရယ္ ေသသြားတဲ့ေကာင္ေတြ ေကာင္မေတြမွာပဲ အျပစ္ရွိတာ။ သူတုိ႔က လူယုတ္မာေတြ ေသသင့္ပါတယ္။ နင့္ကုိေတာ့ ငါသနားပါတယ္။ နင္ရပ္ေနတဲ့ျပဴတင္းေပါက္ကေလ ဝင္မီကုိ ငါတြန္းခ်လုိက္တဲ့ျပဴတင္းေပါက္ေလ ခစ္ခစ္။”

“ဒါ ဒါဆုိ ဝင္မီ ဝင္မီ့ကုိ နင္သတ္လုိက္တာေပါ့ ဟုတ္လား သာကီ။”

“က်ားကုိက္ပါတယ္ဆုိမွ အေပါက္ေလးနဲ႔လား လာေမးေနတယ္။ ကဲ အားလုံးေသေတာ့ နင္လဲေသေတာ့။”

“အမေလး ကယ္ၾကပါအုံး။” စုိးစုိးေဝ ငယ္သံပါေအာင္ေအာ္ရင္း ပတ္ေျပးေတာ့သည္။ ပထမ ဓါးထုိးခ်က္က သူမပုခုံးေစာင္းကုိ ရွပ္ထိသြားျပီး ေသြးမ်ားထြက္လာသည္။ ႏြယ္သာကီက သူမဆံပင္ေတြကုိ ဆြဲဆုပ္ျပီး နံရံႏွင့္တရြက္တုိက္ဆြဲေခၚကာ နံရံႏွင့္ပစ္ေဆာင့္သည္။ ေခါင္းကြဲသြားျပီး ေသြးေတြထြက္လာသည္။

“လာစမ္း ေကာင္မ”

ႏြယ္သာကီ ရဲ႕လက္မွ ဓါးေျမာင္က လက္ခနဲျဖစ္သြားခ်ိန္တြင္ အခန္းတံခါးကုိ ေဆာငိ့ကန္သံ ၾကားလုိက္ရျပီး တံခါးခ်ပ္က လြင့္ထြက္လာသည္။
ရင္ဘတ္မွာ ေသြးေတြထြက္ေနေသာ ကုိရာဇာ။ ကုိရာဇာလက္ထဲမွ ေသနတ္မွ မီးပြင့္ေလးမ်ား ျဖာထြက္လာျပီး ႏြယ္သာကီ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပုံက်သြားတာ သူမျမင္လုိက္ရသည္။ ကမ္းေျခဘက္မွ မီးေရာင္မ်ား ဝင္းလက္လာျပီး ဟုိတယ္ေပၚ ေျပးတက္လာသည့္ ေျခသံမ်ားကုိၾကားရသည္။
တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ သူမစိတ္တစ္ခုလုံး အေမွာင္အတိ က်သြားသည္။ သူမ မ်က္လုံးေတြ မဝါးခင္ ျမင္လုိက္ရတာက အခန္းတြင္းသုိ႔ ဝင္လာေသာ လက္နက္ကုိင္ရဲမ်ား ကုိပင္။

(၁၈)
“စုိးစုိး စုိးစုိး” ေခၚသံမ်ားက နီးလုိက္ေဝးလုိက္ႏွင့္။ အသံမ်ားက ပုိၾကည္လင္လာသလုိ မ်က္လုံးကုိ အားယူ ဖြင့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူမကုိ စုိးရိမ္တႀကီး ၾကည့္ေနေသာ ကုိရာဇာကုိ ျမင္ရသည္။

“စုိးစုိး ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ ကုိရာဇာ။”

“ျမိတ္ျမိဳ႕ေဆးရုံမွာ စုိးစုိးရဲ႕။ သာကီေရာ သာကီေရာ ကုိရာဇာ။”

“သူေသသြားျပီ စုိးစုိး။ တကယ္ေတာ့ သူ႔ဘဝက သနားစရာပါ။ ဝင္မီတုိ႔နဲ႔ ဒီကုိ အလည္လာေတာ့ စုိးစုိး မရွိခင္ သူတုိ႔ ဟုိဖက္ကေတာထဲ တကယ္ေတာ့ ဒီဟုိတယ္က ဝင္မီ့အေဖ ပုိင္တာ။ မူးယစ္ေဆးဝါး ထုတ္တဲ့ေနရာတစ္ခု။ ဝင္မီရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ မိဘေတြလဲ ရွယ္ယာပါတယ္။ ဒီကၽြန္းကုိ သာကီမေရာက္ခင္ ဝင္မီက ႏြယ္သာကီကုိ အလည္ေခၚလာခဲ့ဖူးသည္ဟု ဆုိသည္။ မူးယစ္ေဆးဝါးကိစၥကုိ အမွတ္မထင္ သာကီက သိသြားတယ္။ ဒီေတာ့ဝင္မီက သာကီကုိ သူ႔လူေတြနဲ႔ဖမ္းခ်ဳပ္၊ မုဒိန္းက်င့္ခုိင္းျပီး ဗြီဒီယုိရုိက္ထားခဲ့တယ္။ ျပီးေတာ့ အက်ပ္ကုိင္ျပီး ခုိင္းတာေပါ့။
ဝင္မီက သာကီကုိ ဘယ္ေလာက္ထိ နိုင္စားခဲ့သလဲဆုိရင္ သူ႔ခ်စ္သူကုိပါ ေခၚျပီး မုဒိန္း ခဏခဏ က်င့္ခုိင္းတယ္။ ဒီကၽြန္းေပၚေရာက္ေတာ့ သာကီက ဝင္မီကုိသတ္လုိက္တယ္။ ႏြယ္သာကီက အရွက္ႀကီးတယ္။ အႏုိင္က်င့္ခံရဖန္ မ်ားေတာ့ အားလုံးကုိ စိတ္နာျပီး ရန္သူ ထင္လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဝင္မီဖုန္းကုိ သူရထားေတာ့ သရဲေျခာက္တယ္ ထင္ေအာင္လုပ္၊ မူးယစ္ေဆးေရာင္းတဲ့ ဝင္မီသူငယ္ခ်င္းေတြကုိပါ သတ္ဖုိ႔ႀကံခဲ့တာ။ စုိးစုိးကုိေတာ့ ႏွဳတ္ပိတ္တဲ့အေနနဲ႔ ရွင္းပစ္မလုိ႔ဘဲ။ အဲ့ညက အကုိပါ ကံေကာင္းလုိ႔ မေသတာ။ သူက အကုိ႔ကုိ အေသထုိးတာ။ ေသျပီ ထင္ျပီး ပစ္ထားခဲ့တာ။”

ေၾသာ္ ဒီလုိကုိးလုိ ႔စုိးစုိးေဝေတြးမိလုိက္သည္။ အျဖစ္အပ်က္ေတြက ေက်ာခ်မ္းစရာပင္။ ကုိရာဇာ ေျပာျပမႈအရ ဟုိတယ္ေက်ာက္ေဆာင္မ်ား ေအာက္မွာ ဝင္မီဟုယူဆရေသာအရုိးစုကုိ တာဝန္ရွိသူမ်ားမွ ေတြ႔ရွိခဲ့သည္ဟု ဆုိသည္။ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရုံမွ တပါး သူမ ဘာမွ မတတ္ႏုိင္ပါ။ အိမ္မက္ဆုိးႀကီးမက္ျပီး

၁၉)
ေနာက္ သုံးလခန္႔ အၾကာမွာေတာ့ တုိက္ခန္းတစ္ခုထဲက နွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ၾကီးေပၚမွာ စုိးစုိးေဝ ရင္ခုန္စြာ ေစာင့္ဆုိင္းေနသည္။ အိပ္လုိ႔မေပ်ာ္ နာရီကုိ တၾကည့္ၾကည့္ႏွင့္။ ဒီတုိက္ခန္းက ေဖေဖႏွင့္ေမေမ လက္ဖြဲ႕ေပးလုိက္ေသာ အခန္း။ ဒီေန႔ပဲ ေမာင္ႏွင့္သူမ မဂၤလာေဆာင္သည္။ မဂၤလာဦးည ကုတင္ႀကီးကုိ ၾကည့္ရင္း ရင္ေတြဖုိေနသည္။ ဘယ္လုိ ရင္ဆုိင္ရမွန္း မသိ။ ဒုကၡပါပဲ။ အခ်ိန္ေတြကလဲ အကုန္ျမန္လုိက္တာ။

“ရာဇာေရ ငါတုိ႔ ျပန္လာျပီေဟ့။ ငါ့ေကာင္ႀကီးက ေနာ့ဒီည ႏြားသုိးႀကိဳးျပတ္ေပါ့ကြာ။ ဟာကြာ မေနာက္နဲ႔ေလ။”

ဟီးဟီး ဟားဟား ေျပာသံမ်ားကုိ ၾကားရျပီး တံခါးေခါက္သံ ၾကားရသည္။

“စုိးစုိးေရ စုိးစုိး ေမာင္ျပန္လာျပီ။”

တံခါးကုိဖြင့္လုိက္ေတာ့ ေမာင္ႏွင့္ ေမာင့္သူငယ္ခ်င္းေတြ။ ေမာင့္သူငယ္ခ်င္းေတြက စပ္ျဖီးျဖီးႏွင့္။

“ကဲ မစုိးစုိးေရ ကုိရာဇာကုိ ထားခဲ့ျပီေနာ္။ စိတ္ခ်လက္ခ် ဟီးဟီး။”

စုိးစုိးေဝ မ်က္ႏွာေလးပင္ ရဲတြတ္ေနသည္။ ရွက္လုိ႔။ ေမာင္က ထိန္းႏုိင္သည္။ အခန္းထဲဝင္ျပီး တံခါးကုိ ေလာ့ခ်လုိက္သည္။ အဝတ္လဲေနသည္ထင္။ စုိးစုိးေဝ ေက်ာေပးျပီး အိပ္ေနသည္။ မီးခလုပ္မွိတ္လုိက္သံ ၾကားရျပီး ျခင္ေထာင္ကုိလွန္ကာ ေမာင္ဝင္လာသည္။ ေမာင္က သူမခါးကုိ လွန္းဖက္ျပီး သူမပါးကုိ နမ္းသည္။

“မိန္းမ အဟဲ ေမာင့္အသံၾကားရတာ သူမ ဖင္ပင္က်ိန္းသည္။ ေသးေပါက္ခ်င္သလုိ ျဖစ္သြားသည္။ သူမ ပါကင္ဖြင့္ခံရေတာ့မွာ ေသခ်ာေနသည္။
မ်က္လုံးကုိ အတင္းမွိတ္ထားမိသည္။ ေမာင့္လက္ေတြက သူမကုိယ္အႏွံ႕တေရြ႔ေရြ႕ သြားေနသည္။ ေမာင့္အနမ္းေတြက ရင္ခုန္သံျမန္လာသည္။ အုိ သူမ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးကုိ ေမာင္က ထမိန္ထဲလက္ရႈိႏႈိက္လုိက္တာ ေခါင္းပင္ႀကီးသြားသည္။ သူမေပါင္ခြၾကားမွာ ဘာလုိ႔မွန္းမသိ အရည္ေလးေတြ ရြဲစုိေနသည္။ သူမေဘာ္လီခ်ိတ္ကုိ ျဖဳတ္ခံလုိက္ရျပီး၊ ႏုိ႔ႏွစ္လုံးကုိ ေမာင္စုိ႔ေတာ့ ေကာ့သြားျပီး မ်က္လုံးပြင့္သြားသည္။
ေမာင့္တစ္ကုိယ္လုံး အဝတ္မရွိေတာ့။ သူမေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကုိ ေမာင္ဆြဲကားျပီး သူမေစာက္ဖုတ္ အဝေလးကုိ ေတ့ထားေသာ ေမာင့္လီးႀကီးကုိ ျမင္ေတာ့ ဖင္က်ဳံံသြားမိတယ္။ နည္းတဲ့ဒုတ္ မဟုတ္။ အဖုတ္ေတာ့ ကြဲပါျပီလုိ႔ ထင္မိသြားတယ္။ အေမ့ သူမေစာက္ဖုတ္ထဲ ေမာင့္လီး ထုိးသြင္းေတာ့ သူမလက္ေတြ ေမြ႔ယာစကုိ ဆုပ္ကုိင္ထားမိတယ္။ ေမာင့္လက္ႏွစ္ဖက္က သူမလက္ႏွစ္ဖက္ကုိ ဖိခ်ဳပ္ျပီး အားနဲ႔ေဆာင့္သြင္းလုိက္ေတာ့ စြပ္ ေဖာက္ အေမ့။ သူမ အပ်ဳိစင္ေမွးေလး ေပါက္သြားျပီ။ ေမာင့္လီးကုိ သူမေစာက္ပတ္ အတြင္းနံရံေတြက အလုိလုိ ဆြဲညွစ္ထားမိတယ္။ ေမာင္က ျပန္ဆြဲထုတ္ျပီး အဆက္မျပတ္ ေဆာင့္ပါေတာ့တယ္။

“စြပ္ စြပ္ အီး အ ေမာင္ စုိးစုိးကုိ သနားပါဦး။”

မယားနဲ႔ႏြား မသနားနဲ႔ဆုိတဲ့ အတုိင္း ရာဇာကေတာ့ မ်က္ရည္ေလးဝုိင္းေနတဲ့ စုိးစုိးစကားသံကုိ ဂရုမစုိက္ေတာ့ပါဘူး။ စုိးစုိးေဝရဲ႕ ေစာက္ပတ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးကုိ သူ႔လီးႀကီးနဲ႔ အဆက္မျပတ္ကုိ ေဆာင့္ျပီး အသားကုန္ ဘြတ္ေတာ့တာပါပဲ။

စြပ္ စြပ္ စြပ္ စြပ္

“အ အ ေမာင္ စုိးစုိးကုိ သတ္ေနတာလား။ အ အ”

စြပ္ စြပ္ “အေမေရ သမီးကုိ ကယ္ပါအုံး။ အ အ ေမာင္ ေမာင္ သနားပါ။ အ အ”

တျဖည္းျဖည္းနဲ ႔စုိးစုိးေဝ ေမာသံေလးေပါက္လာျပီး အသက္ရႈပုိျပင္းလာကာ ခါးေတြ ေကာ့ေကာ့ေပးလာပါတယ္။

“ေမာင္ ျမန္ျမန္ေဆာင့္ေပးပါ။ အ အ အင္း အင္း။”

စုိးစုိးေဝရဲ႕ အငမ္းမရ လီးအရသာသိသြားတဲ့ ျငီးျငဴသံေတြနဲ႔အတူ ရာဇာကလဲ သူ႔လီးႀကီးကုိ တစ္ခါမွ အလုိးမခံရဖူးေသးတဲ့ ဇနီးေခ်ာေလးရဲ႕ ေစာက္ပတ္က်ဥ္းေလးထဲ ဖိဖိသြင္းလုိက္ ထုတ္လုိက္နဲ႔ အသားကုန္ ဘြတ္ေနၾကတာ စိတ္ရွိလက္ရွိပါပဲ။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ တေစၧမေလးဝင္မီ သူတုိ႔နား ရွိရင္ေတာင္ ေျခာက္ရဲမယ္ မထင္ပါဘူး။ သူပါ ရာဇာ့ အလုိးခံရမွာ ေၾကာက္လုိ႔ေလ။

ျပီးပါျပီ

” စိတ္ကူးမဲ့ ကာမဘံုသို႔ ” ( အစ/အဆံုး )
••••••••••••••••••••
ေရးသူ – ကမ႓ာေက်ာ္ ရတနာဝင္းထိန္
#Creditသက္ဆိုင္သူအားလုံး

သရက္ၿမိဳ႕ ဟိုက္စကူးေက်ာင္းႀကီးမွာ ၿမိဳ႕၏အေနာက္ေျမာက္စြန္း ေတာင္ကုန္းကေလးတခုေပၚတြင္တင့္
တယ္စြာ သပ္ရပ္လွပမႈျဖင့္ရွိေနပါသည္။ ေျမာက္ဖက္ေဘာလံုးကြင္း တပ္ကြင္း လြင္ျပင္မ်ားဆီမွတိုက္ခတ္လာေသာ
ေလေျပေအး မ်ားမွာလည္း သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္သည္ႏွင့္အမွ် ေအးလွပါသည္။
ထိုေလေျပေအးကို တိုက္ခတ္ခံရင္း ေက်ာင္းေဘးပတ္လည္၌ ေျပးကာခုန္ကာ ကစားေနၾကေသာ ကေလး
သူငယ္ အရြယ္ေပါင္းစံုမွာလည္း ရႊင္ရြင္ျမဴးလွ်က္ ေပ်ာ္ျမဴးေနပါသည္။ ေက်ာင္းေဘးပတ္လည္တြင္ ရာသီမေရြး
အပြင့္အဖူးမ်ားျဖင့္ျဖဴျဖဴေဖြးလွ်က္ရွိေနႀကပါသည္။
ေက်ာင္း၏ ေျမာက္ဖက္သို႔ ထိုးထြက္ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ ခန္းမေဆာင္ႀကီးေဘး ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ
ဇလပ္ပင္မ်ားသည္ပိုမို၍ပြင့္ေနႀကပါသည္။ အပင္တိုင္း၏ေအာက္တြင္ဇလပ္ပြင့္မ်ားသည္ေႂကြက်လွ်က္ေကာက္
ပန္သူမ်ားကို ငံ့လင့္လွ်က္လဲေလ်ာင္းကာေနၾကေလသည္။ ထိုခန္းမႀကီး၏ အေရွ႕ဖက္ကေလးမ်ား အနည္းငယ္
ရွင္းရာဘက္အုတ္ေလွခါးထစ္ေဘး ဇလပ္ပင္တြင္ (၁၂)ႏွစ္၊ (၁၃)ႏွစ္အရြယ္ကေလးမေလး (၅) ေယာက္ကို
ျမင္ႏိုင္ပါသည္။(၄)ေယာက္မွာအပင္မ်ားေအာက္၌ေႂကြက်ေနေသာဇလပ္ပြင့္မ်ားကိုေကာက္ကာႀကိဳးျဖင့္သီကံုးေန
ၾကပါသည္။ ထိုထဲမွ တစ္ေယာက္ကေတာ့ အျခားကေလးမ်ား နည္းတူ အပင္ေအာက္၌ ေႂကြက်လင့္ၿပီးေသာ
အပြင့္မ်ားကိုေတာ့မေကာက္ ပင္ျမင့္ထက္မွာရွိေနသည့္ အပြင့္မ်ားကိုသာ အာ႐ုံျပဳရင္း မမွီတမွီေျခဖ်ားေလးကို
ေထာက္ကာ လွေပ့ေခ်ာေပ့ ဆိုသည့္ ပန္းမ်ားကိုသာ ေ႐ြးကာ ခူးဆြတ္ရင္း သီကံုးေနပါသည္။ အတန္ၾကာလွ်င္
ေအာက္၌ ပန္းေကာက္ေနသူထဲမွတစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စ ထလာၾကကာ….
“ ပန္းကေလးေတြက သိပ္လွတာဘဲကြယ္…..မူေတာ့အိမ္က် မမကိုေပးဖို႔တကံုးရၿပီဆရာ…….”
“ အို…..ကိုယ္ေတာ့ဆရာ ေမေမ့ကိုေပးမယ္….”
“ အို….ငါေတာ့ဆရာ…..ဘုရားကိုကပ္လႈပူေဇာ္မယ္….”
“ အမယ္…..ငါေတာ့…..ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေပးဘူး…အိမ္နားက ေဒၚခင္တုတ္ကို (၂)ျပားနဲ႔ ေရာင္းမယ္… ဒါမွ
မုန္႔ဝယ္စားရမယ္….”
(၁၂)ႏွစ္ (၁၃)ႏွစ္အရြယ္ကေလးမမ်ားမွာ သူတို႔လွဖို႔ထက္သူတို႔ႏွင့္ ပက္သက္သည့္ အႀကီးမ်ားလွဖို႔၊
ဘုရားတင္ဖို႔၊ မုန္႔ဖိုးရဖို႔ သည္မွ်သာေတြးတတ္လွ်က္၊ တဦးစီကိုယ့္ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ကိုယ္ေဖၚျပေနၾကသေလာက္
မတ္တပ္ရပ္လွ်က္မွ ခူးရင္း သီကံုးေနသည့္ ကေလးမေလးကေတာ့ သူတို႔အားလံုးသို႔ မ်က္လံုးေလးေစြ ၾကည့္ရင္း
သူမသီကံုးၿပီးထးေသာ ပန္းကံုးကိုလည္း လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ေခါင္းထက္မွာ သီကာ ဝုိက္ပန္လွ်က္…….
“ ေဟ့….မလွလား…..ၾကည့္…ပန္းေတြက သိပ္လွတယ္…. ေအာက္က်ၿပီးသားလဲ မဟုတ္ဘူး….”
ထိုသုိ႔အေျပာလိုက္တြင္အားလံုးေသာ ကေလးမမ်ားမွာ သူမဘက္သို႔လွည့္လွ်က္ၾကည့္လိုက္ၾကပါသည္။
“ ေဟ့… ၾကည္က သိပ္လွတာဘဲကြယ္…..ေနာ္…”
မနာလိုဝန္တိုစိတ္အလ်င္းမရွိၾကေသးေသာ အ႐ြယ္မ်ားျဖစ္သည့္ အေလွ်ာက္ဖြင့္ဖြင့္ကားကား ျဖဴသြယ္
တန္းလွ်က္ကေလးမေလး အလွကို ေဝကာဆင့္ေနသည့္ပန္းကံုးကို ၾကည့္လိုက္သည္။ ပန္းပန္သူကို ၾကည့္လိုက္
ျဖင့္ အားလံုးေသာ ကေလးမေလးမ်ားမွာ သူမကို ၾကည့္၍ သေဘာက်ေနၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ကေလးအ႐ြယ္
ဘာဝအလွတြင္သာ အၿမဲမနစ္ေျမာတတ္ကစားဖို႔ကလဲ ရွိပါေသးသည္။
“ လာေဟ့… ဟိုဖက္ကစား႐ုံထဲ သြားကစားရေအာင္…” ဟုသူတို႔ထဲမွတစ္ေယာက္က စလိုက္ပါသည္။
“ ေအး…လာသြား….ကစားမယ္……”
ထိုတစ္ေယာက္ကိုသံုးေယာက္က ေထာက္ခံသေလာက္က်န္တစ္ေယာက္ကေတာ့……………
“ ဟင့္အင္း….. ငါေတာ့ေကာင္ကေလးေတြနဲ႔… သြားမကစားျခင္ဘူး…. ”
သူမမွာ အပ်ိဳကေလးလိုဟန္ျဖင့္သည္အေျပာတြင္မ်က္လံုးကေလးေစြ လုိက္ပါေသးသည္။
“ ဒါျဖင့္…..မူတို႔သြားကစားမယ္….ၾကည္…..တစ္ေယက္တည္း ေနရစ္ေနာ္…”
ကစားဖို႔ အေဖၚစပ္တိုင္း ေကာင္ကေလးေတြကို အ႐ြယ္ႏွင့္မလိုက္ဂ႐ုစိုက္လွ်က္အေၾကာင္းျပတတ္ေသာ
ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကို က်န္ကေလးမေလး (၄)ဦးမွာ ျမင္ျပင္းကပ္သလိုျဖင့္ တစ္ေယာက္ထဲထားခဲ့လွ်က္အနိမ့္ဖက္ဆီရွိ
ကစား႐ုံဖက္သို႔ကေလးမ်ားပီပီအေျပးကေလး လာခဲ့ၾကသည္။ ကစား႐ုံနားေရာက္မွအေျပးရပ္လွ်က္……
“သူကေကာင္ေလးေတြနဲ႔ေလးဘာေလးနဲ႔ႀကီးက်ယ္လိုက္တာသူကသူ႔ရည္းစားနဲ႔မွစကားေျပာခ်င္ေနတာ…”
“ ဟုတ္ပါရဲ့သူကရည္းစားနဲ႔ဆရာ….” ဟုအားလံုးက ေထာက္ခံလိုက္ပါသည္။ သူတို႔အရြယ္တြင္ရည္းစား
ဟူေသာစကား အဓိပၸါယ္ကိုျပည့္စံုစြာ နားမလည္ေသာ္လည္း မိန္းခေလးတစ္ဦးႏွင့္ေယာက်ာ္းေလးတစ္ဦး ရင္းႏွီးစြာ
ေပါင္းေနမႈကိုေတြ႔လွ်င္သုိ႔ေသာ္ကေလးပီပီကစားရင္း ရင္းႏွီးစြာေပါင္းသင္းမႈကိုေတာ့ မဟုတ္ပါ။ အရြယ္ႏွင့္ မမွ်
ဟန္ပန္မ်ားလွ်က္ကေလးမဆန္ေသာ အမႈအရာမ်ိဳးတို႔ႏွင့္ေရာေႏွာေနသူကိုဆိုလွ်င္ရည္းစားဟုအဓိပၸါယ္ကိုမသိ
ဘဲ လူႀကီးစကားတစ္ခုကိုမွတ္ယူစြပ္စြဲ တတ္ပါသည္။
သူတို႔အားလံုး ကစား႐ုံထဲသို႔ ဝင္စတြင္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ထိုင္၍ က်န္ခဲ့ရာဖက္သို႔ လွမ္းၾကည့္မိလိုက္သည္။
ဟုတ္ပါသည္ (၁၂)ႏွစ္အရြယ္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္မွာ ေယာက်ာ္းကေလးမ်ား ေသာကစား႐ုံထဲသို႔ မလိုက္ခ်င္ဟု
ေျပာၿပီး ေနခဲ့လွ်က္သူမေဘးမွာေတာ့ အခု (၁၄)ႏွစ္အရြယ္ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္က ထိုင္ေနပါသည္။ ထို
ေကာင္ေလး၏ လက္ထဲတြင္ ေက်ာင္းေရွ႕ပန္းျခံတြင္းတြင္သာ ရွိလွ်က္ မာလီအလစ္တြင္သာ ခိုးယူရႏိုင္ေသာ
ႏွင္းဆီနီရဲရဲေလး တစ္ပြင့္ကိုကိုင္လ်က္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္သို႔ လွမ္းေပးေနပါသည္။ သည္ပန္းကိုပင္ (၁၂)ႏွစ္အရြယ္
ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကေတာ့ မ်က္ႏွာကေလးငံု႔ကာ မ်က္လံုးကေလးကိုေစြလွ်က္ ၾကာမူပါပါ ျဖင့္လွမ္းယူေနပါသည္။
ဒါကေတာ့ျမင့္ျမင့္ႀကည္တစ္ေယာက္လူမမယ္ကေလး ဘဝ အသက္(၁၂)ႏွစ္အရြယ္ကပင္ျဖစ္ပါေလေတာ့သည္။
xxxxxxxxxxxx
လငယ္စဥ္ကပင္စ၍ အလွႀကိဳက္မႈအေကာင္းႀကိဳက္မႈမ်ားျဖင့္နစ္မြန္းလွ်က္မိဘ အေျမႇာက္အစားကိုခံကာ
ပ်က္စီးခဲ့ရေသာ သူမ၏ေပါ့ေလွ်ာ့ေသာ စိတ္ဓါတ္တြင္ငယ္စဥ္ကပင္ရည္းစားထားခ်င္သည့္ စိတ္ျဖင့္ဆယ့္သံုးႏွစ္
ဝင္ခါစကပင္အတန္းတူကစားဖက္လူလွလူေခ်ာ လူခန္႔ကေလး ေမာင္ျမႏွင့္ခ်စ္ႀကိဳးသြယ္ခဲ့လွ်က္ရည္းစား ျဖစ္ခဲ့ရ
ေလသည္။
xxxxxxxxxxxx
တစ္ႏွစ္၊ ႏွစ္ႏွစ္ဆိုေသာ အခ်ိန္ကာလသည္ေက်ာင္းတက္ေက်ာင္းဆင္းရင္းျဖင့္ပင္တရက္ၿပီး တရက္၊
တစ္လၿပီး တစ္လ တႏွစ္ၿပီး တစ္ႏွစ္ ေျပာင္းလဲ၍လာခဲ့ရ ေခ်ၿပီးျဖစ္၍ ယခုဆိုလွ်င္ ေမာင္ျမဦးက (၁၈)ႏွစ္၊
ျမင့္ျမင့္ၾကည္က (၁၆)ႏွစ္ ေက်ာ္ခဲ့ေပၿပီ။ ဒီႏွစ္ကုန္၍ စာေမးပြဲေအာင္လွ်င္ သူတို႔သည္ တကၠသိုလ္ပညာေရးကို
တက္လွမ္းၾကေပေတာ့မည္။
ငယ္ငယ္ကထဲက ခႏၶာကိုယ္မွာ အရြယ္ႏွင့္မမွ်ေအာင္ဖြ႔ံၿဖိဳးလာသည့္ နည္းတူ သူမ၏အတြင္းစိတ္မ်ားႏွင့္
ေသြးသားမ်ားသည္လည္း ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္လိုက္ေလ်ာညီစြာ ဖြံ႔ၿဖိဳးလာခဲ့ရေပၿပီ။ သည္မွာတင္ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထ ရွိတတ္
သည့္အတိုင္း ဆႏၵတည္းဟူေသာ အလိုရမၼက္သည္သူမ၏ရင္ထဲတြင္ေပါက္ဖြား တည္ရွိလာခဲ့ရေပသည္။
သူမတင္လား ဆိုေတာ့လဲမဟုတ္ပါ။ ျမဦးက သူမထက္ပင္အသက္တစ္ႏွစ္ေက်ာ္မွ် ႀကီးသူျဖစ္၍ သူလဲပဲ
ျမင့္ျမင့္ၾကည္နည္းတူရင္ထဲတြင္ဆႏၵတရားတို႔သည္ကိန္းေအာင္းျဖတ္တည္လွ်က္ရွိေနရေပသည္။
“ ၾကည္ၾကည္မေန႔က ညေနက ဘာလို႔မလာတာလဲ ငါျဖင့္ေစာင့္လိုက္ရတာ…..”
“ ျပင္းလို႔ပါ… အကိုဦးရာ တေန႔တေန႔ဒီစကားေတြခ်ည္း ထိုင္ထိုင္ၿပီး ေျပာေနရတာ…”
“အို…ကိုယ့္ရည္းစားမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီးအတူထိုင္ေနရတာဘဲ ၾကည္ၾကည္ရာေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္….”
“ ဟင့္အင္း….. ၾကည္ေတာ့ပ်င္းတယ္… ေနာက္ဆိုအကိုေခၚရင္မလာေတာ့ဘူး.. ”
“ ဟင္…… ဒါဆိုဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ… ”
႐ိုးအလွသူ ျမဦးမွာ ရင္ထဲရွိသည့္အတိုင္းပင္ေျပာခ်လိုက္သည္။ သူ၏ရင္ထဲတြင္လည္း တကယ္ပင္စိတ္
ညစ္ညဴး၍ ႀကံရာမရျဖစ္၍ သြားရသည္။
“ အကိုကလဲ သူမ်ား သမီးရည္းစားေတြဆိုသိပ္ေပ်ာ္ဖုိ႔ေကာင္းတာဘဲဟာ ၾကည္သြားေတာ့မယ္….”
ျမဦးကို ေက်ာခိုင္းၿပီးမွ အသံကို ႏွိမ့္၍ ေျပာကာ သူ႔မ်က္ႏွာကိုမွ လွည့္၍မၾကည့္ေတာ့ဘဲ ျမင့္ျမင့္ၾကည္မွာ
လြယ္အိတ္ကေလး တရမ္းရမ္းျဖင့္ထြက္ခြာသြားေလၿပီျဖစ္သည္။
“ သူမ်ား သမီးရည္းစားေတြဆိုသိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတာဘဲ ဟာ ” ဆိုေသာ ျမင့္ျမင့္ႀကည္၏ စကားေလးသည္
ျမဦး၏နားထဲတြင္ပဲ့တင္ေတြထပ္၍ ၾကားေယာင္ေနရေလသည္။
႐ိုးအလွေသာ ျမဦးကေတာ့ သူမ်ား သမီးရည္းစားေတြသည္သူႏွင့္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္တို႔ ကဲ့သုိ႔ပင္ရွိလိမ့္မည္
ဟု သူကေတြးထင္ထားခဲ့သည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ စကားကို မၾကားဘူးစဥ္ကေတာ့သူ၏စိတ္ထဲတြင္အမ်ားတကာ
အတြဲေတြလိုဘာမွဆန္းျပားစြာရွိလိမ့္မည္ဟုမထင္ခဲ့။ ခုေတာ့သူမသိေသာ အခ်က္ကို ျမင့္ျမင့္ၾကည္က ေထာက္၍
ျပသြားခဲ့ေပၿပီ။
“ ဘာေတြမ်ား ထူးျခားလို႔ပါလိမ့္” ဟူေသာ ဆန္းစစ္မႈအေတြး ေတြက ျမဦး၏ေခါင္းထဲသို႔ဝင္၍ လာခဲ့ရသည္။
ဒါဆိုရင္သူမ်ားသမီးရည္းစားေတြ သည္သူတို႔သမီးရည္းစားေတြထက္ဘာေတြထူးျခားေနသည္ဆိုသည္ကို ျမဦး
တစ္ေယာက္ သိရွိရန္လိုလာေပသည္။ သိခ်င္လာတာႏွင့္အမွ် သိေအာင္လုပ္ရေပေတာ့မည္။ ထိုသုိ႔အေတြးေတြ
႐ႈပ္ရွက္ခတ္ကာေနစဥ္မွာပင္ ျမဦး၏ေခါင္းထဲသို႔ အလင္းေရာင္ တစ္ခ်က္ထြက္ေပၚ၍လာရသည္။ ဒါကေတာ့
သူတို႔ႏွင့္ အနီးစပ္ဆံုး သမီးရည္းစားစံုတြဲျဖစ္သည့္ ကိုဘသိန္းႏွင့္မခင္တိုးတုိ႔ စံုတြဲပင္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ ျမဦးသည္
ကိုဘသိန္းနွင့္မခင္တိုးတုိ႔စံုတြဲကိုသြား၍သတိရလိုက္မိစဥ္မွာပင္ေန႔လည္ကသူႏွင့္သံေခ်ာင္းတို႔အတူေလွ်ာက္လာ
စဥ္ကိုဘသိန္းႀကီးက သံေခ်ာင္းကိုမခင္တိုးထံသို႔ေစခိုင္းသံႀကားလိုက္ရသည္။
ဒီည ကိုဘသိန္းႀကီးက မခင္တိုးဆီသြားမယ္တဲ့………
သံေခ်ာင္းက ျမဦးကို အာေခ်ာင္ၿပီး ျပန္ေျပာျပတာကေတာ့ မခင္တိုးႀကီးအိမ္က လူႀကီးေတြ အလစ္မွာ
ျခံထဲသို႔ည (၉) နာရီေလာက္ဆင္းခဲ့ရန္ကိုဘသိန္းက မခင္တိုးကိုေျပာခိုင္းသည္ဟု ျမဦးသိထားရသည္။
ဒါဆိုရင္ ၾကာပါတယ္ဒီညဘဲ သူတို႔အတြဲေတြ ဘယ္လိုလဲဆိုတာကုိ ျမဦးစံုစမ္းရေပေတာ့မည္။ မခင္တိုး
တို႔ အိမ္ဆို သည္မွာလည္း တျခားေဝးေဝးလည္း မဟုတ္။ ျမဦးတို႔အိမ္၏ အေနာက္ဖက္တြင္ကပ္လွ်က္ျဖစ္သည္။
ျခံစည္းရိုးကလည္း ခိုင္ခိုင္မာမာရွိသည္မဟုတ္ေတာ့ျမဦးတစ္ေယာက္(၉)နာရီထိုးသည္ႏွင့္အသာေလး မခင္တိုးတို႔
ျခံဖက္သို႔ေမွာင္ရိပ္ခို၍ ဝင္လာခဲ့သည္။
မခင္တိုးတို႔ တအိမ္လံုးမွာ မီးေရာင္ဆို၍ ဘာမွ်မျမင္ရ။ လူႀကီးေတြဘဲ မရွိလို႔လား။ ဒါမွမဟုတ္အိပ္ပဲ အိပ္
ကုန္ၾကလို႔လားေတာ့မသိ၊ တအိမ္လံုး တိတ္ဆိတ္၍ေနသည္။ လဆန္း (၁၂)ရက္၏ ည (၉)နာရီထိုး လေရာင္က
သစ္ရြက္ေတြ ၾကားမွာဝိုးတဝါးထိုးက်၍ေနသည္။ေတြ႔ပါၿပီျခံထဲရွိပိေတာက္ပင္ပတ္လည္တြင္ဝိုင္း၍႐ိုက္ထားေသာ
ဗ်က္(၂) ေပခဲြေလာက္ရွိေသာ ခံုေပၚတြင္ကိုဘသိန္း တစ္ေယာက္ေျခတြဲေလာင္းခ်ကာ ထိုင္၍ေနသည္။
ျမဦးတစ္ေယာက္ကိုဘသိန္းကိုလွမ္း၍ ေတြ႔ျမင္လိုက္ရသည့္တခဏမွာပင္ျမဦး၏ေဘးဖက္ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ
တစ္စံုတစ္ဦး ေလွ်ာက္၍လာသည္ကိုသတိထားမိလိုက္သျဖင့္ျမဦးသည္အနီးတြင္ရွိေသာ စပယ္႐ုံေဘးရွိေမွာင္ရိပ္
ထဲသို႔ ေျပး၍ကပ္ကာ ပုန္း၍ေနလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူ၏အၾကည့္က ထိုေနရာသို႔ လွမ္း၍ ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ေလွ်ာက္လာသူမွာ မခင္တိုးပင္တည္း။
မခင္တိုးသည္ ခပ္သြက္သြက္ေလး ေလွ်ာက္၍လာရင္းက ကိုဘသိန္းရွိရာသို႔ ပိေတာက္ပင္ႀကီးဆီသို႔ ဦး
တည္၍ သြားေတာ့ရာ ျမဦးကလဲ ခါးေလးကိုကုန္း ဇက္ကေလးကိုပု၍ေမွာင္ရိပ္ကိုအကာအကြယ္ယူကာ ပိေတာက္
ပင္ႀကီး ေဘးရွိ ဇီဇဝါပန္းျခံဳၾကား ေဘးေမွာင္ရိပ္ထဲသို႔ တိုး၍ဝင္လိုက္သည္။ ျမဦးေရာက္ရွိသြားေသာ ေနရာမွာ
ကိုဘသိန္းထိုင္ေနသည့္ ေနရာႏွင့္ဆိုလွ်င္(၅)ေပခန္႔သာေဝးမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္သူေရာက္ေနေသာေနရာမွာ
ပိေတာက္ပင္ႀကီး၏အရိပ္ကလည္းထပ္ဆင့္ထိုးက်၍ေနၿပီးဇီဇဝါပန္း႐ုံ၏အရိပ္ကလည္းရွိေနေလရာအေတာ္ေလး
ပင္ေမွာင္မဲ၍ ေနသည္။
ျမဦးတစ္ေယာက္ဇီဇဝါပန္း႐ုံႀကီးေဘးေရာက္လာစဥ္မွာပင္မခင္တိုးကလဲကိုဘသိန္းႀကီး၏ေရွ႕သို႔ေရာက္၍
လာခဲ့ေခ်ၿပီ။
“ ေစာင့္ေနတာ ၾကာၿပီလား ကိုသိန္း….”
“ အင္း ….အတိုးကလဲ ၾကာလိုက္တာကြာ… လာပါ့လာပါ့မလားလို႔…”
“ လူႀကီးေတြ အိပ္ေအာင္ေစာင့္ရေသးတယ္အကိုရဲ့… ”
မခင္တိုးက ေျပာေျပာဆိုဆိုပင္ ကိုဘသိန္း၏ ေဘးသို႔ဝင္၍ ထိုင္လိုက္လွ်င္ ဘာမေျပာ ညာမေျပာႏွင့္
ကိုဘသိန္းႀကီးက မခင္တိုးကို ဖက္၍ ပါးေလးႏွစ္ဖက္ကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ပင္ ေမႊးၾကဴ၍ ေနေလေတာ့သည္။
မခင္တိုးေတာ့ ဘယ္လိုေနသည္ မသိေပ။ ျမဦးတစ္ေယာက္ေတာ့ အသက္႐ႈေနတာပင္ ရပ္သြားမတတ္ျဖစ္၍
သြားရေလသည္။ အလဲ့… မခင္တိုးကလဲ အာဂပင္သူမ၏လက္တဖက္က ကိုဘသိန္းႀကီး၏ ခါးႀကီးကိုပင္ျပန္၍
ဖက္ထားေသးသည္။
ကိုဘသိန္းႀကီးက မခင္တိုး၏ မ်က္ႏွာေလးကိုေမႊးၾကဴရ႐ုံျဖင့္အားရပံုမေပၚေသးပါ။ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းထူထူႀကီး
ကမခင္တိုး၏ႏႈတ္ခမ္းပါးေလေတြေပၚသို႔ဖိကပ္၍စုတ္နမ္းေနေတာ့ရာက်န္ေနေသာမခင္တိုး၏လက္ေလးတစ္ဖက္
ကပါ ကိုဘသိန္း၏ ေက်ာျပင္ႀကီးကို ဖက္၍ထားၿပီး သူတို႔နွစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္အတင္းပင္
တိုး၍ ဖက္လိုက္ၾကသည္ကို ျမဦးက သဲကြဲစြဲျမင္လိုက္ရသည္။ မခင္တိုး၏ မ်က္လံုးေတြကလဲ မွိတ္၍သြားသည္ကို
ေတြ႔ျမင္လိုက္ရသည္။
ျမဦးတစ္ေယာက္ဘယ္လိုျဖစ္လာသည္မသိ။ တကိုယ္လံုး ထူပူ၍လာရာက နတ္က်သလိုတုန္တုန္ယင္ယင္
ျဖင့္ျဖစ္၍လာရေတာ့သည္။ဒီအခ်ိန္မွာပင္ျမဦးသတိထားမိလိုက္တာကသမီးရည္းစားႏွစ္ေယာက္ေတြ႔ရင္စကားေတြ
ေဖါင္ေလာက္ေအာင္ေျပာသည္ဟုသူသိထားသည္မွာမွားယြင္း၍ေနပါျပီေကာ။ကိုဘသိန္းႏွင့္မခင္တိုးတို႔စကားေတြ
ဘာမွ်မေျပာလိုက္တစ္ခြန္းႏွစ္ခြန္းသာ ေျပာရ ေသးသည္ကိုသူႀကားလိုက္ရသည္ဟုေတြးေတာလိုက္မိသည္။
ျမဦးတစ္ေယာက္ၾကည့္ေနစဥ္မွာပင္ကိုဘသိန္းက မခင္တိုး၏ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို မလြတ္တမ္း ငံုခဲထားရင္း
ကပင္သူ၏လက္ႀကီးတဖက္က မခင္တိုး၏ႏို႔အံုေတြကို အက်ီၤေပၚမွာပင္ဆုတ္နယ္ေခ်မြ၍ ေနသည္ကို ေတြ႔လိုက္
ရသည္။ သိပ္မႀကာလိုက္ေသာ အခ်ိန္တြင္ပင္ ကိုဘသိန္းႀကီးက မခင္တိုး၏ ကိုယ္လံုးေလးကို ခါးမွေပြ႔ကာ
ခံုတန္းေပၚသို႔ ပက္လက္လွန္၍ ခ်လိုက္ေလသည္။ မခင္တိုးတစ္ေယာက္ ပက္လက္ေလး ျဖစ္သြားစဥ္မွာပင္
သူမ၏ ကိုယ္လံုးေပၚမွ ပါ၍သြားေသာ ကိုဘသိန္းႀကီးသည္လက္တဖက္က မခင္တိုး၏ အက်ႌၾကယ္သီးေတြကို
ျဖဳတ္လိုက္ရာက အက်ႌရင္ဘတ္ႏွစ္ျခမ္းကိုဘယ္ညာဖြင့္ဟ လိုက္ေသာအခါတြင္ေတာ့ကိုဘသိန္းေတာ့ဘယ္လိုေန
သည္မသိ ျမဦးတစ္ေယာက္ကေတာ့ ရင္ထဲတြင္ဒိန္းကနဲ ျဖစ္သြားၿပီး သူ၏မ်က္လံုးေတြကိုလည္း မ်က္ေတာင္
ခတ္ရန္ပင္ေမ့၍ သြားရေလသည္။
ေဘာ္လီအက်ႌအတြင္းမွ ျပည့္အံကာ ထြက္ေနေသာ မခင္တိုး၏ ႏို႔အံုသားေတြသည္အိေဖါင္း၍ လေရာင္
ေအာက္မွာပင္ ေဖြးႏွစ္၍ ေနေလသည္။ မက္ေမာစရာ ေကာင္းလွလြန္း၍ ကိုဘသိန္းသည္သူ၏ေခါင္းႀကီး ငံု႔၍
တရႈံ႕႐ႈံ႕နမ္း၍ေနေလသည္။ ၿပီးေတာ့ကိုဘသိန္း၏ လက္က အၿငိမ္မေနဘဲ မခင္တိုး၏ ေဘာ္လီအက်ီမွခ်ိတ္ေတြကို
ပါျဖဳတ္၍ေနေလသည္။ၿပီးေတာ့သူမ၏ေဘာ္လီအက်ႌကိုလွန္၍တင္လိုက္ရာကကိုဘသိန္းသည္မခင္တိုး၏ႏို႔ေတြကို
လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဆုတ္နယ္၍ေနျပန္ေလသည္။ ႏို႔ႀကီးနွစ္လံုးမွာ လေရာင္ေဖြးေဖြးတြင္ျဖဴေဖြး၍ေနသည္။
ကိုဘသိန္းကစိတ္ေတြ အလြန္ပင္ ထလာပံုျဖင့္ မခင္တိုး၏ႏို႔ေတြကို အတင္းပင္ ငံု႔၍ စို႔ေလေတာ့သည္။
ျမဦးတစ္ေယာက္ကေတာ့ မတ္တတ္ပင္ မဟုတ္ႏိုင္ေတာ့။ ဒူးေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္၍လာရေပၿပီ။ ၿပီးေတာ့
တခါဘူးကမွ မျဖစ္ေပၚခဲ့ရဘူးေလေသာ ခံစားမႈေတြကလဲ သူ၏တကိုယ္လံုးတြင္ ရွိန္းဖိန္းကာ ျဖစ္ေပၚေနလွ်က္
သူ၏ ပုဆိုးတြင္းမွဖြားဘက္ေတာ္ႀကီးက ေတာင္မတ္၍ တဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေနေလသည္။ ကိုဘသိန္းကေတာ့တရႈးရႈး
တရွဲရွဲျဖစ္၍လာရာက မခင္တိုး၏ထဘီကိုပင္လွန္၍တင္လိုက္ရာက သူမ၏ေပါင္ႏွစ္လံုးတြင္ဝင္၍ ဒူးေထာက္ကာ
ထိုင္လိုက္ေလေတာ့သည္။
မခင္တိုး၏ေပါင္တံႀကီးေတြမွာ လေရာင္တြင္ျဖဴေဖြး၍ေနၿပီး တလံုးတခဲႀကီးျဖစ္ကာ တပ္မက္စရာႀကီးပင္သူ
တခါဘူးကမွ်မျမင္ဘူးေလေသာအရြယ္ေရာက္ၿပီးမိန္းမတစ္ေယာက္၏မျမင္အပ္ေလေသာခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္း
ေတြကို ျမဦးသည္တစ္ခုခ်င္း ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ျမင္ေနရေခ်ၿပီ။ ဒါ့အျပင္ယခု သူ႔ေရွ႕မွ ျမင္ကြင္းကလည္း သူ
ၾကားဖူးနားဝသာ ရွိခဲ့ဖူးသည္။ မျမင္ခဲ့ဘူးေလေသာ ျမင္ကြင္းပင္တည္း။
သူမ၏ေပါင္ျဖဴျဖဴႀကီးႏွစ္လံုးၾကားတြင္ကိုဘသိန္းကဝင္၍ ထိုင္လိုက္ရာက ဒူးေထာက္၍ သူ၏ပုဆိုးကိုခၽြတ္
ကာ ခ်လိုက္ေတာ့သည္ႏွင့္မခင္တိုး သည္လည္းသူမ၏ ေပါင္ႏွစ္လံုးကိုဆြဲ၍ေထာင္လိုက္ေလေတာ့သည္။ ဒီအခ်ိန္
မွာပင္ကုိဘသိန္းကသူ၏ လီးတန္ႀကီးကိုကိုင္၍ လီးတန္ႀကီးထိပ္ႏွင့္မခင္တိုး၏ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုလံုး
ကိုထိကာ အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္အထက္ေအာင္စုန္ဆန္ကာ ပြတ္တိုက္ေပးေနေလသည္။
“ အ…အကိုသိန္း….ဟင့္…ေတာ္ေတာ္ၾကာ လူႀကီးေတြႏိုးလာရင္ခက္မယ္..”
မခင္တိုး၏ ေစာက္ပတ္ဝတြင္လည္း ေစာက္ရည္မ်ားမွာ စိမ့္၍ထြက္ေနေခ်ၿပီ။ မခင္တိုးမွာ ဒီ့ထက္ပိုၿပီးစိတ္
မရွည္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ အေနရ အထိုင္ရ ခက္ေနပံုရသည္။
မခင္တိုးတစ္ေယာက္တည္းပင္ေနရထိုင္ရ ခက္လွသည္မဟုတ္။ ျမဦးသည္လည္း ဒူးေတြ တဆတ္ဆတ္
တုန္လာသျဖင့္ မတ္တပ္မရပ္ႏိုင္သျဖင့္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ ထိုင္လိုက္သည္။ ေဟာ ခုတစ္ခါ ထိုင္၍ၾကည့္ရသည္မွာ
အားမရသျဖင့္ ျမဦးတစ္ေယာက္မတ္တပ္ထ၍ ရပ္ကာၾကည့္ေနျပန္ေလၿပီ။ မခင္တိုး၏ အေျခအေနကို ရိပ္စားမိ
ေလေသာ ကိုဘသိန္း ကလည္း လက္တဖက္က သူမ၏ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုေပၚတြင္လက္ညႇိဳး လက္မတို႔
ျဖင့္အသာေလးဖိကာျဖဲလိုက္ၿပီး သူ၏လီးတန္ႀကီးကိုေတ့ကာဖိ၍ လိုးသြင္းလိုက္ေလေတာ့သည္။
“ အ…အမေလး…ဟင္း ….အရမ္း…အရမ္းႀကီးဘဲ… အကိုသိန္း ကလဲ…. ဒီမွာ….နာသြားတာဘဲ…. ဟြန္း…”
မခင္တိုးက သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကိုခၽြတ္ကာမူမူစူစူေလးေျပာလိုက္သည္။
“ ေတာ္ေတာ္နာသြားလားဟင္…..အကိုေလာႀကီးသြားလို႔ပါ….”
“ နာတာေပါ့… ေျဖးေျဖးလုပ္လဲရတာဘဲ….ဟာ…. “
“ ခုေရာ…. ဆက္ၿပီး….နာေနေသးလား…”
“ ကဲပါ….မနာေတာ့ပါဘူး… လုပ္မွာ လုပ္ပါေတာ့လူႀကီးေတြႏိုးလာရင္ခက္မယ္..”
သူမ၏ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ကုိဘသိန္း၏ လီးတန္ႀကီးမွာ တဆံုးဝင္လွ်က္တစ္လစ္ႀကီးျဖစ္ေနသည္ကို အား
မလို အားမရျဖစ္လွ်က္လီးတန္ႀကီးကလဲ မလႈပ္ရွားဘဲၿငိမ္ေနေလေတာ့ အဆမတန္ရမၼက္စိတ္ေတြ ျပင္းျပလာရ
ေသာ မခင္တိုးက ကိုဘသိန္းျမန္ျမန္လိုးေစရန္လူႀကီးေတြကိုအေၾကာင္းျပလွ်က္ေလာေဆာ္လိုက္သည္။ ဒါကိုပင္
ျမဦးက မေယာင္မလည္ျဖင့္အိမ္ႀကီးဖက္ကိုလွည့္၍ ၾကည့္လိုက္ေသးသည္။ ကိုဘသိန္းကေတာ့သူ၏ လီးတန္ႀကီး
ကို ညင္သာစြာ ဆြဲ၍ထုတ္လိုက္ရာက စ၍လိုးေနေခ်ၿပီ။ (၁၀)ခ်က္မွ် ခပ္ေျဖးေျဖးလုပ္ၿပီးသည္ႏွင့္ အားမရႏိုင္ျဖစ္
လာရေသာ ကိုဘသိန္းသည္စိတ္ထင္တိုင္း ေဆာင့္လိုးေလေတာ့သည္။
မခင္တိုး ခမ်ာမွာေတာ့ မ်က္လံုးႏွစ္လံုး စံုမွိတ္ထားရင္း ဟင့္ကနဲ အင့္ကနဲပင္ျဖစ္ကာ အားပါးတရႀကီးကို
ေကာ့ေပးေနေတာ့သည္။ ဒါ့အျပင္မခင္တိုးက သူမ၏ ဒူးေကြးကာ ေထာင္ထားေသာ ေျခေထာက္ေလးႏွစ္ဖက္ကို
ကုန္း၍ လိုးေနေသာ ကိုဘသိန္း၏ တင္ပါးေျပာင္ေျပာင္ႀကီးေပၚသို႔ခ်ိတ္ကာတင္လိုက္ၿပီး ေစာေစာကထက္ပင္တိုး၍
ေကာ့ေပးေနျပန္ပါသည္။ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြ အေတာ္ပင္႐ႊဲစိုေနၿပီျဖစ္ေသာ မခင္တိုး၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးေၾကာင့္
“စြပ္”ကနဲ “ႁပြတ္”ကနဲ “ဖြတ္”ကနဲ အသံေတြ မွာလည္း တေျဖးေျဖး သိသိသာသာပင္ထြက္ေပၚလာျပန္ပါသည္။
ျမဦးခမ်ာမွာေတာ့ ဆက္လက္၍ၾကည့္ဖို႔ရာ မစြမ္းေတာ့ေပ။ သူ၏တကိုယ္လံုးရွိ အားအင္ေတြမွာလည္း
ဘယ္ကိုေရာက္သြားသည္မသိ တကိုယ္လံုးခ်ိနဲ႔ကာေနသည္။ ဒါတင္မကေသး ရင္ထဲတြင္လည္း ဟာတာတာ
ဆာတာတာျဖင့္ အသက္႐ႈရတာလဲ ရင္ေမာကာ ၾကပ္၍ေနေလသည္။ ဒါ့အျပင္ ရင္ေတြလဲ တဒိန္းဒိန္းခုန္ေနၿပီး
ကိုဘသိန္း၏ ေဆာင့္ခ်က္ေၾကာင့္လႈပ္ခါေနေလေသာ မခင္တိုး၏ ႏို႔အံုႀကီးေတြကိုပင္ေျပး၍ ကိုင္လိုက္ခ်င္သည္။
ၿပီးေတာ့သူ၏အာ႐ုံထဲတြင္လည္း ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကို ျမင္ေယာင္၍ ေနရေလသည္။
ျမဦးသည္ရပ္၍ေနရာမွအသာပင္လွည့္၍ေမွာင္ရိပ္ကိုခိုကာ ျပန္လာခဲ့ေလသည္။ အျပန္လမ္းခရီးတြင္ေတာ့
ျမင့္ျမင့္ႀကည္ေျပာသည့္“သူမ်ားသမီးရည္းစားေတြဆိုသိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္”ဆိုတာ ဒါကိုဘဲ ေျပာတာလားမသိ
အို… ဒါဘဲရွိတာဘဲ ဒါကိုဘဲ ေျပာတာ ေသခ်ာပါတယ္။ ငါတို႔ကိုဘသိန္းက မခင္တိုးကိုလုပ္သလို ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကို
လုပ္ပစ္လိုက္ေတာ့မယ္။ သူေျပာတာ ဒါဘဲျဖစ္မွာပါ။ ေသခ်ာပါတယ္… အင္း… ဒီညကေတာ့ အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူး
နက္ျဖန္က ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဒါေပမဲ့ျမင့္ျမင့္ၾကည္အိမ္က လူႀကီးေတြ ေစ်းထဲတြင္ဆိုင္သြားထြက္ၾကသျဖင့္ေန႔ခင္း
ဘက္ျမင့္ျမင့္ၾကည္ပဲရွိမည္။
ျမင့္ျမင့္ၾကည္သာရွိမည္ မနက္ျဖန္ ငါသြားျဖစ္ေအာင္သြားရမည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ ခုလဲ ျမင့္ျမင့္
ၾကည္ကို ေတြ႔လိုေတြ႔ျငား သူ႔အိမ္ေရွ႕ဖက္ျဖတ္၍ ေလွ်ာက္ဦးမည္ဟုလည္း အရမ္းကို ႂကြတက္ေနေသာ ျမဦးက
စဥ္းစားေတြးေတာကာ ထြက္လာခဲ့သည္။ အမွန္ေတာ့ ကိုဘသိန္းႏွင့္ မခင္တိုးတို႔သည္ ကိုဘသိန္းက အသက္
(၂၄)ႏွစ္၊ မခင္တိုးက အသက္(၂၂)ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သမီးရည္းစား ျဖစ္ၾကသည္မွာ (၆)ႏွစ္မွ်ရွိခဲ့ၿပီး
ခုလိုလင္မယားမက် ျဖစ္ေနခဲ့သည္မွာ တစ္ႏွစ္ေလာက္ပင္ရွိေနၿပီဆိုသည္ကိုေတာ့ျမဦးတစ္ေယာက္မသိရွာပါေပ။
ျမဦးႏွင့္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္တို႔ သမီးရည္းစား (၂)ေယာက္တြင္ေတာ့ ျမဦးက (၁၇)ႏွစ္ေက်ာ္ (၁၈)ႏွစ္အတြင္း၊
ျမင့္ျမင့္ၾကည္က (၁၆)ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ သာရွိေနေသးသည္ကိုေတာ့ ျမဦးသည္ ျပန္လည္၍ မဆန္းစစ္ခဲ့မိေခ်။
ဒါ့အျပင္သူတို႔ႏွစ္ဦးသည္ကာမကိစၥကို ယခုမွလက္တည့္စမ္းရန္ႀကံ႐ြယ္႐ုံသာ ရွိၾကေသးၿပီး ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္
ျမဦးသည္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ပါးျဖဴျဖဴမို႔မို႔ေလးမ်ားကိုပင္ တခါဘူးကမွ် မေမႊးၾကဴခဲ့ဖူးေခ်။ ခုေတာ့ျဖင့္ အတုျမင္
အတတ္သင္ဆိုတာမ်ိဳးလို ျမဦးတေယာက္တည္ၿငိမ္ေနေသာ သူ၏ရင္တြင္ဂယက္လႈိင္းတို႔သည္ေၾကာက္ခမန္း
လိလိ႐ိုက္ခတ္၍ေနရၿပီျဖစ္ပါေတာ့သည္။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
“ ျမင့္ျမင့္ၾကည္….. ေရာ့….”
“ ဘာတံုး….သံေခ်ာင္း…ရ..”
“ ျမဦးက နင့္ကိုစာေပးခိုင္းလိုက္လုိ႔…”
“ အံမယ္…..ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေပးစမ္းပါအံုး….”
ျမင့္ျမင့္ၾကည္က သံေခ်ာင္းလွမ္း၍ ေပးေနေသာစာ႐ြက္ေခါက္ေလးကို လွမ္းယူ၍ စာ႐ြက္ေခါက္ေလးကို
ျဖန္႔ကာ ဖတ္လိုက္ေလသည္။
ၾကည္ၾကည္………………
ကိုဦး ေန႔လည္(၁၂) နာရီၾကည့္အိမ္ကို
လာခဲ့မယ္။ၾကည္နဲ႔(၂) ေယာက္ထဲ ေတြ႔ခ်င္တယ္…
ဆက္ဆက္ေစာင့္ေနပါေနာ္…..
ခ်စ္တဲ့
ကိုဦး
စာရြက္ေလးကိုဖတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္ျပံဳး၍ ရယ္က်ဲက်ဲေလး လုပ္လိုက္သည္။
“ ေအး…. လာခဲ့လို႔ေျပာလိုက္သံေခ်ာင္း…ငါေစာင့္ေနမယ္.. သူ႔ကိုစာကူးခိုင္းစရာရွိတယ္….”
“ ေအး…ေအး….ငါေျပာလိုက္မယ္….”
သူမ၏ေရွ႕မွသံေခ်ာင္းထြက္သြားသည္ႏွင့္ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္စာ႐ြက္ေလးကိုတခါျဖန္႔၍ ဖတ္ကာ ျပံဳးလိုက္
ျပန္သည္။ ၿပီးမွစာရြက္ေလးကိုေသခ်ာစြာျပန္ေခါက္ၿပီး သူမ၏လက္ကေလးျဖင့္က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကိုင္လိုက္
ေလေတာ့သည္။
ရင္ထဲတြင္ ပီတိေတြဖံုး၍ သြားခဲ့ရေသာ္လည္း ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္ ျမဦးကို မယံုရဲေသး။ ဒါမ်ိဳး ျမဦးက
မခ်ိန္းစဖူး အခ်ိန္းထူးလာသျဖင့္သာ သူမ၏ ရည္းစား ျမဦးတစ္ေယာက္အဆင့္ေတြတက္ကာ တိုးတက္လာၿပီဟု
ေတြးလိုက္မိရင္း ပီတိျဖစ္ကာ ျပံဳးမိျခင္းျဖစ္သည္။ ဒါေပမဲ့လည္း ျမဦးက ေရာက္လာလွ်င္ဘာေတြေျပာဦးမည္မသိ။
မနက္ျဖန္ေက်ာင္းမတက္ႏိုင္၍ ခြင္တိုင္ခိုင္းျပီး ျပန္သြားဦးမည္လားမသိ။
စဥ္းစားမိရင္းျမင့္ျမင့္ၾကည္ကထပ္မံ၍ျပံဳးလိုက္မိျပန္သည္။အဲေတာ့သူက(၂)ေယာက္ခ်င္းေတြ႔ခ်င္တယ္တဲ့
ဘာမ်ားလဲမသိဘူး။ ကိစၥမရွိဘူး ေန႔ခင္းဖက္အိမ္တြင္လူႀကီးေတြ တစ္ေယာကမွမရွိေစ်းထဲမွဆိုင္တြင္ေရာက္ေန
ၾကမည္။ အင္း(၂)ေယာက္ထဲ(၂)ေယာက္ထဲ။ ထူးထူးဆန္းဆန္း ခ်ိန္းဆိုလာခဲ့ေသာ ျမဦး၏စာေၾကာင့္ျမင့္ျမင့္ၾကည္
မွာ အေတြးနယ္လြန္ေနမိပါေတာ့သည္။
xxxxxxxxxxxxxxxxx
ညကျမဦးတစ္ေယာက္မခင္တိုးတို႔ျခံထဲမွ ျပန္၍ထြက္လာခဲ့ျပီး သူ၏အိပ္ခန္းထဲသုိ႔ ဝင္ကာ အိမ္ေပၚသို႔ပင္
ျပန္၍မတက္ေတာ့ဘဲ ျမင့္ျမင့္ၾကည္တို႔အိမ္ဖက္သို႔လာကာ အိမ္ေရွ႕လမ္းမမွျဖတ္၍ေလွ်ာက္ရင္း ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကို
သူမ၏အိမ္ဖက္သို႔လွည့္၍ ၾကည့္ကာရွာေဖြၾကည့္မိသည္။ ျမဦးသည္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏႐ုပ္သြင္ကို လတ္တေလာ
အေတာ္ပင္ေတြ႔ခ်င္ေနေလသည္။သူ႔ကိုယ္သူလဲ ဘာျဖစ္မွန္းမသိေပ။
ဒါေပမဲ့လည္း ျမင့္ျမင့္ၾကည္တို႔တအိမ္လံုးသည္ေမွာင္မဲကာတအိမ္လံုးအိပ္၍ေနၾကေခ်ၿပီ။ဒါေတာင္မွျမဦးက
ဇြဲ မေလွ်ာ့ေသးဘဲ သူမ၏အိမ္ေရွ႕သို႔ တစ္ေခါက္ ျပန္၍လွည့္လာကာ ျဖတ္၍ေလွ်ာက္ကာ ၾကည့္မိပါေသးသည္။
ျမဦးတစ္ေယာက္ဘယ္လိုေဝဒနာေတြ ကပ္ေရာက္စြဲညိႇလာသည္ဟု မဆိုသာ။ တစ္ညလံုးကို အိပ္၍မရႏိုင္ေအာင္
ျဖစ္ေနရသည္။ ညဘက္အေပါ့အပါး သြားခ်င္၍ထေတာ့ေနာက္ေဖးက တံခါးကိုဖြင့္ရင္း မခင္တိုးတို႔အိမ္ဖက္ကိုပင္
သူသည္ရပ္၍ႀကည့္ေနမိခဲ့ေသးသည္။
တညလံုး အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ေသာ ျမဦးတစ္ေယာက္ မနက္မိုးလင္းခါနီးမွ အိပ္၍ ေပ်ာ္သြားသျဖင့္ နံနက္(၈)
နာရီေက်ာ္မွ အိပ္ရာကႏိုး၍ လာခဲ့သည္။ သည့္ေနာက္လမ္းထိပ္ကိုထြက္ကာ သံေခ်ာင္းကိုရွာ၍ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ထံ
စာသဝဏ္လႊာပါးလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့မွစိတ္ခ်လက္ခ်ျဖင့္အေမေပးလိုက္ေသာ မုန္႔ဘိုး(၅)ျပားျဖင့္ဘာဘူႀကီးဆိုင္
တြင္လက္ဘက္ရည္ဆိုင္သို႔ဝင္၍ ေသာက္ခဲ့ေသးသည္။
ေန႔လည္(၁၂)နာရီမထိုးမွီမွာပင္ျမဦးသည္ျမင့္ျမင့္ၾကည္တို႔အိမ္ရွိရာသို႔ထြက္၍လာခဲ့သည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္
တို႔အိမ္မွာ တိုက္ခံႏွစ္ထပ္အိမ္ျဖစ္သည္။ သူေရာက္သြားေတာ့အိမ္ေရွ႕တံခါးမွာ အဆင္သင့္ဖြင့္ထားသျဖင့္ခါတိုင္း
လိုပင္ ျမဦးသည္ အိမ္ထဲသို႔ဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္။ အိမ္ေအာက္တစ္ခုလံုး တိတ္ဆိတ္၍ေနသည္။ အိမ္ေရွ႕တြင္
ဘယ္သူမွမရွိျမဦးသည္ေအာင္ထပ္တြင္ပင္ရွိေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ အိပ္ခန္းရွိရာသို႔ေလွ်ာက္၍လာခဲ့သည္။
ေရာက္ပါၿပီျမဦးတစ္ေယာက္ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏အိပ္ခန္းေရွ႕သို႔ ေရာက္ပါၿပီ။ တံခါးပိတ္ထားသျဖင့္လက္ျဖင့္
အသာေလးတြန္းၾကည့္ေတာ့တံခါးရြက္(၂)ခ်ပ္သည္ေစ့ထားသျဖင့္သူအသာအယာ တြန္းလိုက္သည္တြင္ခပ္ဟဟ
ေလးပြင့္၍သြားသည္။ ေတြ႔ပါၿပီျမင့္ျမင့္ႀကည္ကိုမွန္တင္ခံုေရွ႕တြင္ထုိင္၍အလွျပင္ေနသည္ကိုေရခ်ိဳးၿပီးကာစေတာ့
ဟုတ္မည္မထင္။ တံခါးဝကို ခပ္ေစာင္းေစာင္းေလး ေနာက္ေက်ာေပး၍ထိုင္ေနေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ထံသုိ႔ျမဦး၏
အၾကည့္ေတြက ေရာက္သြားၿပီး တခဏမွာပင္မို႔မို႔ေလးေဖါင္း၍ေနေသာ သူမ၏ရင္အံုေလးႏွင့္ကား၍ အိေဖါင္းကာ
ျပည့္တင္းေနေသာ သူမ၏တင္သားေတြဆီသို႔ျမဦး၏အၾကည့္ေတြက ေ႐ြးခ်ယ္၍ ေရာက္ရွိသြားခဲ့ရေလၿပီ။
မခင္တိုးေလာက္ေတာ့ ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္ ကိုယ္လံုးမဖြံ႔ၿဖိဳးေသးဘဲ သူ႔ဟာႏွင့္သူေတာ့ကိုယ္လံုးမွာ
အေတာ္ေလး လွ၍ေနသည္ဟု ျမဦးက မွတ္ခ်က္ခ် လိုက္မိရင္း ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ အိပ္ခန္းထဲသို႔လွမ္း၍ ဝင္လုိက္ရာ
ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကလဲ သူ႔ဆီသို႔လွည့္အၾကည့္ျဖင့္ဆံုၾကေလသည္။
“ လာ…ကိုဦး….ထိုင္ေလ….”
“ အင္း…”
အခန္းထဲတြင္ ထိုင္စရာေနရာရွာလိုက္ေတာ့ ျမင့္ျမင့္ႀကည္အိပ္သည့္ ကုတင္ေလး တစ္လံုးသာရွိသည္။
ျမဦးကလဲ အရင္ျမဦးမဟုတ္ေတာ့ ခပ္တန္းတန္းပင္ဝင္၍ထိုင္လိုက္သည္။ ကုတင္ေလးေပၚသို႔ ျမဦးတစ္ေယာက္
ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္တည္းမွာပင္ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကလဲ မွန္ေရွ႕မွထကာ သူရွိရာသို႔လာသည္။ ထိုသို႔
လာရင္းမွပင္ျမင့္ျမင့္ႀကည္က…..
“ ကိုဦးက …….. ၾကည္ကို(၂)ေယာက္ထဲေတြ႔ခ်င္တယ္ဆို…”
“ အင္းေလ …. “
“ ဘာျဖစ္လို႔လဲ…”
“ တို႔သမီးရည္းစားေတြဘဲဟာ (၂)ေယာက္ထဲဆိုေတာ့လြတ္လြတ္လပ္လပ္ရွိတာေပါ့…..”
ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏မ်က္ႏွာေလးသည္ျပံဳးစစေလးျဖစ္၍သြားရာကပင္ျမဦး၏ ေဘးကုတင္ေပၚသို႔သူမ၏ ကိုယ္
လံုးေလးကို ထိုင္၍ခ်လိုက္ေလသည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ထံမွ ေမႊးပ်ံ႕ေသာသင္းရနံ႔တို႔သည္ျမဦးဆီသို႔ တည့္တည့္မတ္
မတ္ပင္ဝင္ေရာက္၍လာရာက ျမဦး၏ရင္ကို ထိုးဆြ၍ေနေခ်ၿပီ။ ျမဦးသည္ျမင့္ျမင့္ၾကည္ရွိရာဖက္သို႔ ငဲ့ေစာင္းကာ
ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ဒီေန႔တြင္ျမင့္ျမင့္ၾကည္တစ္ေယာက္ခါတိုင္းေက်ာင္းတက္ေက်ာင္းဆင္း သြားစဥ္ကထက္ပင္
ပို၍လွေနသည္။ ေသေသခ်ာခ်ာကိုဂရုတစိုက္ျဖင့္အလွျပင္ထား ပံုရေလသည္။ ၿပီးေတာ့သူမ၏မ်က္ႏွာေလးက ငံု႔
လွ်က္ကုတင္ေဘး ၾကမ္းျပင္ကို စူးစိုက္ကာၾကည့္ေနသည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးသားမွာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္စကား
မဆိုမိၾကေခ်။
အိမ္ႀကီးတစ္ခုလံုးကလည္း တိတ္ဆိတ္၍ ၿငိမ္သက္၍ေနသည္။ တခ်က္တခ်က္တြင္အခန္းျပဴတင္းေပါက္မွ
ဝင္၍လာေသာ ေလေျပေလးမ်ားသည္သာ ျမဦးႏွင့္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္တို႔ကို တိုးေဝွ႔ျဖတ္သန္းလွ်က္ရွိသည္။ ျမင့္ျမင့္
ၾကည္ႏွင့္ ယွဥ္တြဲ၍ ထိုင္ေနရာက စိတ္ေတြလႈပ္ရွား၍ လာရေသာ ျမဦး၏လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ပုခံုးဆီသို႔
က်ေရာက္၍သြားရာကျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ႏုေထြးေသာပုခံုးလံုးလံုးေလးကိုသူ၏လက္ဖဝါးျဖင့္ဆုတ္ကိုင္လိုက္ရင္း……
“ ၾကည့္ကိုဦးကိုခ်စ္လား….ဟင္…”
ျမဦး၏စကားသံက ပံုမွန္ထက္တုန္ခါ၍ ေနရသလိုျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ မို႔ေမာက္ေမာက္ ေလးျဖစ္၍ေနေသာ
ေရႊရင္ႏွစ္မႊာသည္လည္း နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီေလးျဖစ္၍ေနသည္။ ျမဦး၏ တုန္လႈပ္လႈိုက္ဖိုေသာ အေမးစကားကို ၾကားရစဥ္
အခါမွာပင္ရင္ထဲတြင္ေႏြးကာ သြားရေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္ျမဦးကိုလည္း အံၾသ၍သြားရသည္။ ဒါ့အျပင္သူ၏
စိတ္ထဲတြင္လည္း ေၾကနပ္၍သြားရသည္။
“ အင္း….”
ျမင့္ျမင့္ၾကည္က တိုးတိုးေလး ေျဖလိုက္ရင္းကရီေဝေသာ မ်က္လံုးအစံုျဖင့္ ျမဦးကို လွည့္၍ၾကည့္လိုက္
သည့္ခဏမွာပင္ ျမဦးႏွင့္ျမင့္ျမင့္ၾကည္တို႔၏ မ်က္ႏွာႏွစ္ခုတို႔မွာ ထိလုမတတ္ျဖစ္၍သြားခဲ့ရၿပီး မ်က္လံုးခ်င္းလည္း
ဆံုစည္း၍ သြားခဲ့ရေပသည္။ က်န္ေနေသာ ျမဦး၏လက္တဖက္က သူမ၏ကိုယ္လံုးေလးေပၚသို႔ထပ္မံ၍ က်ေရာက္
လာခဲ့ရၿပီးခဏမွာပင္ျမဦးသည္ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ကိုယ္လံုးေလးကိုဆြဲယူကာ ဖက္လိုက္ရာက သူမ၏ေဖါင္းေဖါင္းမို႔မို႔
ပါးမို႔ျဖဴျဖဴေလးမ်ားအား ေမႊးၾကဴလိုက္ေပေတာ့သည္။
ခ်စ္စရာ့အသြင္ မ်က္ႏွာေလးကိုေမာ့၍ ေပးလိုက္မိရင္းကပင္ ရင္ထဲမွ ျပင္းျပလာေသာ ပီတိအဟုန္တို႔
ေၾကာင့္ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္ျမဦး၏ကိုယ္လံုးႀကီးကိုျပန္၍ဖက္တြယ္လိုက္မိပါသည္။ သည္လိုအခ်ိန္မ်ိဳး သည္လိုအျပဳ
အမႈမ်ိဳးကို စိတ္ကူးယဥ္ကာ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ရေလေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္တစ္ေယာက္၊ သူမ၏ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြသည္
ျပည့္စံုခဲ့ရေပၿပီ။ သူမသည္ ျမဦးကိုလည္း နားမလည္ႏိုင္စြာ ျဖစ္ရလွ်က္အံၾသေက်နပ္၍လည္း ေနမိသည္။ ျမဦး
နမ္းသည္ကို အားရေၾကနပ္စြာ အနမ္းခံေနေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ မ်က္ႏွာေလးသည္ပင္ ျပံဳးေရာင္ေလးသန္း၍
ေနရေလသည္။ ျမဦးက ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္ကို သာမက နဖူးဆံစပ္ေလးမ်ားႏွင့္ ေမးဖ်ားကေလးကိုပင္
ေမႊးၾကဴကာ နမ္းေနပါေသးသည္။
ၿပီးေတာ့မွ ျမဦးကသူ၏ မ်က္ႏွာကိုအသာခြာကာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ မ်က္ႏွာေလးကို စိမ္းစိမ္းေလးတစ္ခ်က္
ၾကည့္လိုက္ၿပီးေတာ့မွ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းေတြက ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ႏႈတ္ခမ္းလံုးလံုးေလးေတြေပၚသုိ႔ ဖိကပ္ကာစုပ္နမ္း
လိုက္ပါေတာ့သည္။ ႏွစ္ဦးစလံုး၏ အစိမ္းသက္သက္ရွိေလေသာ ေသြးသားတို႔သည္ ဟုန္းကနဲ ႏိႈးႂကြကာထ၍
လာခဲ့ရေခ်ၿပီ။ ဒီလိုနမ္းရင္းမွပင္ျမဦးသည္ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ကုိယ္လံုးေလးကို တေျဖးေျဖးအိပ္ယာေပၚသို႔လွဲခ်ေပး
လိုက္ရင္းမွ ျမဦးသည္သူမ၏ ကိုယ္လံုးေလးကို တင္းၾကပ္စြာ ေပြ႔ဖက္ထားေနမိသလို ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကလဲ ျမဦး၏
ကိုယ္လံုးႀကီးကိုအတင္းပင္သိမ္းႀကံဳး၍ ေပြ႔ဖက္ထားလိုက္မိပါသည္။
ၿပီးေတာ့လဲ အတုျမင္ အတတ္သင္ဆိုသလို ျမဦးသည္ သူဖိထားေလသည့္အတိုင္း သူ၏လက္ေတြက
အၿငိမ္မေနဘဲ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ တကိုယ္လံုးကို ပြတ္သပ္ေန႐ုံမွ်မက တင္သားလံုးလံုး ေဖါင္းေဖါင္းေတြကိုပါ ဆုတ္
နယ္ေပးေနျပန္သည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္မွာေတာ့ဘယ္လိုျဖစ္မွန္း သူမကိုယ္သူမပင္မသိ။ တကိုယ္လံုး ဖ်ဥ္းကနဲ ရွိန္းကနဲ
ခံစားေနရာမွ တကိုယ္လံုးအားအင္ေတြ ဆုတ္ေလွ်ာ့လာသလို ႏြမ္းနယ္လာေလသည္။ ျမဦးသည္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္
ဝတ္ထားေသာ အက်ႌေလးေပၚမွ သူမ၏စူစူမို႔မို႔ ေ႐ႊရင္ႏွစ္မႊာကို ဖိကပ္ကာနမ္းေနသည္။ ၿပီးေတာ့မွ ျမဦးက ရင္ေစ့
အက်ႌေလးမွ ၾကယ္သီးေတြကိုတစ္လံုးခ်င္းျဖဳတ္ပစ္လိုက္သည္။
ျမင့္ျမင့္ၾကည္မွာေတာ့ပက္လက္ေလးလွန္ကာ ရီေဝေသာ မ်က္လံုးေလးမ်ားျဖင့္ ျမဦးကိုၾကည့္လွ်က္ေမာင့္
မ်က္ႏွာ တစ္ရြာထင္ ဆိုတာလို ျမဦးျပဳသမွ်ႏုရေတာ့မည့္ အသြင္ျဖင့္ ၿငိမ္သက္၍ ပက္လက္ေလးလွဲေနသည္။
သူမ၏ ကိုယ္လံုးေလးတစ္ခုလံုးမွာ ၿငိမ္သက္၍ေနေသာ္လည္း သူမ၏အတြင္းစိတ္မ်ားမွာ လႈပ္ရွားေနသည္
ဆိုသည္ကိုေတာ့ လက္ဖ်ားႏွစ္ဖက္ဆီမွာ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ား၏ လက္ဆစ္ေလးမ်ားကို တစ္ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္
ခ်ိဳးေနသည္ကို ျမင္ရျခင္းျဖင့္ သိသာႏိုင္ေလသည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေဘာ္လီအက်ႌမွ ၾကယ္သီးမ်ားမွာအားလံုး ျပဳ
တ္ထြက္သြားခဲ့ၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ ျမဦးသည္သူမ၏ ေဘာ္လီအက်ႌေလးကို လွန္တင္လိုက္ေလရာ ေဖါင္းမို႔မို႔ေလးျဖင့္
သူမ၏ ႏို႔ေလးႏွစ္လံုးကို ျမင္ေတြ႔လိုက္ရစဥ္ခဏမွာပင္ျမဦးသည္ငံု႔၍အတင္းပင္စို႔ပါေတာ့သည္။
“အိုကနဲ” ျဖစ္သြားရေလေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ခမ်ာမွာေတာ့ခံစားရခက္လြန္းသျဖင့္သူမ၏ေက်ာျပင္ေလးကို
ေကာ့၍ေကာ့၍ ေပးေနမိ႐ုံမွတပါး တစ္ျခားဘာမွ် မတတ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ အဲ….တျခား သူမတတ္ႏိုင္တာ တစ္ခုက
ေတာ့၊ သြယ္လွ်ျဖဴေဖြးေလေသာ သူမ၏လက္ေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ျမဦး၏ကိုယ္လံုးႀကီးကို ေပြ႔ဖက္ကာထားျခင္းပင္
ျဖစ္သည္။ သူမ၏မ်က္လံုးေလးေတြကလဲ စင္းေနေခ်ၿပီ။ ျမဦး၏လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ခႏၶာကိုယ္ေပၚတြင္
ထက္ေအာက္စံုဆန္ပြတ္သပ္ေပးေနပါသည္။ သည္မွာပင္ ျမဦးက ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေပါင္တံႏွစ္ဖက္ကို တဖက္မွ
တဖက္သို႔ ကူးလိုက္သန္းလိုက္လုပ္ကာ ေပါင္ရင္းမွေပါင္ဖ်ားနားသို႔ပါ စံုဆန္ပြတ္ေပးေနပါသည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏
ေပါင္လံုးႀကီးေတြမွာ အၿငိမ္ေန၍မရေတာ့ပါ။ လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြပင္ျဖစ္ေနရေခ်ၿပီ။
ျမဦးသည္ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ႏို႔အံုေလးေတြကိုတဖက္မွတဖက္သို႔ေျပာင္း၍စို႔ေပးေနရင္းကပင္ျဗံဳးကနဲႀကံဳး၍
ထလိုက္ရာမွသူမ၏ေပါင္ႏွစ္လံုးကိုဆြဲမကာတၿပိဳင္နက္တည္းမွာပင္သူသည္အက်ႌကိုမခၽြတ္ေတာ့ဘဲပုဆိုးခါးပံုစကို
ဆြဲျဖဳတ္ခ်လိုက္ရင္း သူမ၏ထဘီေလးကိုလည္း ခါးဆီသို႔လွန္၍တင္လိုက္ေလေတာ့သည္။
“ အို…ကိုဦး…ဘာ…ဘာလုပ္မလို႔လဲ….မလုပ္နဲ႔ေလ…အို…အဟင့္…”
ျမင့္ျမင့္ၾကည္တစ္ေယာက္ သည္မွ်အထိမရည္႐ြယ္ခဲ့႐ိုးအမွန္ပါ။ ဒီေလာက္ အထိလည္း အရဲစြန္႔ရန္
မရည္ရြယ္ခဲ့ေပ။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားေျပာဆိုသျဖင့္ ၾကားဖူးနားဝျဖင့္ စိတ္ကူးယဥ္၍ ရင္ခုန္မိခဲ့ေသာ္လည္း ဒီလိုကိုယ္
ေတြ႔ ႀကံဳလာျပန္ေတာ့ ထိတ္လန္႔၍ မရဲတာအမွန္ပင္။ လက္ေလးက သူမ၏ထဘီေလးကို လွမ္း၍ဆြဲကာ အတင္း
ဖံုးရင္း ကမန္းကတန္းျငင္းဆန္လိုက္ေပမဲ့လည္း မုန္ယိုေသာ ဆင္တေကာင္ပမာ ျဖစ္၍ေနေလေသာ ျမဦးကလဲ
လံုးဝ အေလွ်ာ့မေပးေတာ့သျဖင့္သူမ၏ျငင္းဆန္မႈမ်ားသည္အခ်ီးႏွီးျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။
တခဏအတြင္းမွာပင္ျမဦးသည္သူမ၏ေျခေထာက္ေဖြးေဖြးေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုကားလိုက္ရာ တဆတ္ဆတ္
ျဖစ္ေနေလေသာ သူ၏လီးတန္ႀကီးကိုျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ အေမႊးႏုေလးမ်ားစိမ္းေနကာ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလး ျဖစ္ေနေသာ
ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုၾကားသို႔ေတ့ကာဖိသြင္းေနေလသည္။
“ အို…အို… ကို.. ကုိ….ဦး…”
ပထမဆံုး အေတြ႔အႀကံဳကလည္းျဖစ္၊ ရမက္ဆႏၵေတြကလဲ အဆမတန္ျပင္းထန္ ေနေလေတာ့ သူ၏
လီးတန္ႀကီးမွာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ တန္းတန္းမတ္မတ္ ဝင္၍မသြားဘဲ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား
ႏွစ္ခုကိုဟိုေထာက္ဒီထိုး ျဖစ္ေနရသလိုေစာက္ပတ္ဝထိပ္နားရွိေစာက္ေစ့ေနရာေလးကိုလည္း လီးတန္ႀကီး ထိပ္က
ဖိ၍ဖိ၍ ထိုးေနေလေတာ့ ျမင့္ျမင့္ၾကည္တစ္ေယာက္မွာ ဆက္၍ ျငင္းဆန္ရန္ပင္သတိမရေတာ့ဘဲ ၾကက္သီးေတြ
တဖ်န္းဖ်န္း ထလွ်က္႐ွိရာ မထူးေတာ့ပါဘူး ဒီလိုဆိုရင္ ဘယ္လိုေနမလဲဟူေသာ အေတြးျဖင့္လက္တဲ့စမ္းရန္
ဆံုးျဖတ္လိုက္ရေပၿပီ။
ဟိုထိုးဒီေထာက္ျဖင့္ ျဖစ္ေနေလေသာ ျမဦး၏လီးတန္ႀကီးထိပ္က သူမ၏ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခု
အစပ္ေလးႏွင့္ ေစာက္ေစ့ေလးကိုပါ ဖိသိပ္ေနေတာ့ သူမ၏ရမၼက္စိတ္ေတြကို တမင္ပင္ထိုးဆြေနသလို ျဖစ္ေနၿပီး
ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္“အို” ကနဲ “အို”..ကနဲ ျဖစ္ကာတသိမ့္သိမ့္တုန္ေနရေလေတာ့သည္။ သူမ၏တကိုယ္လံုးသည္
ရွိန္းကနဲ ဖိန္းကနဲ ေႏြးကနဲ ေအးကနဲျဖင့္ ေယာက္ယက္ခတ္ေနရေလသည္။ ျမဦး၏နဖူးဆံစပ္တြင္လည္း ေခၽြးဥ
ေလးမ်ားစိမ့္၍ထြက္လာခဲ့ေလၿပီ။ျမဦးသည္ဟင္းကနဲသက္ျပင္းခ်ရာကသူ၏အက်ႌကိုဆြဲ၍ခၽြတ္ပစ္လိုက္ေလသည္။
ထိုေနာက္ သူ၏လက္တဖက္က သူမ၏ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ေဖါင္းေဖါင္းေလးမ်ားဆီသို႔ တံုရီစြာျဖင့္ လွမ္း
လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မရဲတရဲျဖင့္ေဖါင္းအိေနေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကို အသာေလး
ျဖဲလိုက္ေတာ့သည္။
“ အို…. အကို…”
ျမင့္ျမင့္ၾကည္မွာ သူမ၏မ်က္လံုးေလးႏွစ္လံုးကို စံုမွိတ္လိုက္ရင္း သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကိုလဲ တဖက္သို႔
ေစာင္းငဲ့ကာ လႊဲလိုက္ေလေတာ့သည္။ ေမႊးညႇင္းႏုေလးမ်ား စိမ္းျမျမျဖင့္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား
ေဖါင္းေဖါင္းေလး ႏွစ္ခုျပဲဟသြားေလေသာအခါတြင္ေတာ့ နီရဲလွ်က္အထပ္ထပ္အလႊာလႊာပမာျဖစ္၍ေနေလေသာ
ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားသည္ စိမ့္ထြက္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ေစာက္ရည္ၾကည္ေလးမ်ားေၾကာင့္ ေျပာင္လက္
႐ႊမ္းစိုစြာျဖင့္ ထြက္ေပၚလာခဲ့ရေလသည္။ ထိပ္ဖက္တြင္ ေငါက္ေတာက္ေလးျဖစ္ေနေသာ ေစာက္ေစ့ေလးကလဲ
ရဲရဲနီ၍အသဲယားစဖြယ္ျဖစ္ေနေလသည္။
ေျပာင္တင္းကာ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား စိမ့္၍ထြက္ေနေသာ ျမဦး၏လီးတန္ႀကီး ထိပ္ဖူးႀကီးသည္သူမ၏
ေစာက္ပတ္ဝ အတြင္းသားႏုႏုေလးမ်ားကိုပူေႏြးစြာျဖင့္ေတြ႔ထိလာေတာ့ေလသည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္အသက္ကို
ဝေအာင္ရႈလိုက္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးႏွစ္ခုကို တင္းတင္းေလးေစ့ကာ မာန္တင္းလိုက္မိသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ရမၼက္
ေဇာေတြျပင္းျပကာ စိတ္ေတြမထိန္းႏိုင္ေသာ ျမဦးသည္သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေစာက္ေခါင္း ႏုႏုေလး
ထဲသို႔တအားပင္ဖိ၍ သြင္းလိုက္ေလသည္။
“ ျဗစ္…ျဗစ္…အား…အမေလး…. ေသပါၿပီ…. ကၽြတ္….ကၽြတ္…ကၽြတ္…”
ျမင့္ျမင့္ၾကည္မွာ သူမ၏ခါးေသးေသးေလးသာ ေကာ့တက္သြားသည္မဟုတ္။ သူမ၏ေက်ာျပင္သည္လည္း
ေကာ့၍တက္သြားရေလသည္။ ၿပီးေတာ့ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ အသားေလးမ်ားသည္ တဆတ္ဆတ္တုန္၍ေနသည္။
သူမ၏ေစာေစာကေစာင္းငဲ့ထားေသာမ်က္ႏွာေလးကေတာ့ေမာ့၍လာေပမဲ့မ်က္ႏွာလွလွေလးမွာရႈံ႔မဲ့ေနေလသည္။
ျမဦးသည္ထိတ္ထိတ္ျပာျပာ ျဖစ္သြားၿပီး ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိျဖင့္ ဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္း မသိေအာင္
ျဖစ္ေနေလသည္။ ၿပီးေတာ့မွျမဦးသည္သတိရသြားၿပီး လီးတန္ႀကီးကိုဆြဲ၍ ခၽြတ္ေတာ့မယ္လုပ္ၿပီးမွမခၽြတ္ျဖစ္ေတာ့
ဘဲ လီးတန္ႀကီး တစ္ေခ်ာင္းလံုးကို ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ တဆံုးသြင္းလိုက္ကာ သူ၏ကိုယ္လံုးႀကီးကို
ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ကိုယ္လံုးေပၚသို႔ ေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီး သူမ၏ကိုယ္လံုးေလးကို ေထြးဖက္ကာ ႏို႔ေလးႏွစ္လံုးကို
ဘယ္ျပန္ညာျပန္စို႔ေနေလေတာ့သည္။
ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္အေတာ္ပင္နာေအာင့္၍သြားေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္နဂိုကပင္ရမၼက္ထန္တဏွာႀကီး
ေသာ ဗီဇကပါလာ၍လားမသိ။ နာလြန္း၍ေအာ္ဟစ္ကာ ညီးတြားလိုက္ရေသာ္လည္း သူမ၏ေအာ္ဟစ္ညီးတြားသံ
ေလးအဆံုးတြင္ထိုကဲ့သို႔ေစာက္ေခါင္းထဲ နာက်င္၍ေအာင့္သြားကာ မခ်ိမဆန္႔ခံစား လိုက္ရသည္ကိုပင္ရင္ထဲတြင္
ေၾကနပ္သြားရသည္။ ထို႔ေနာက္တဆက္တည္းမွာပင္သူမ၏ခႏၶာကိုယ္တြင္းမွရမၼက္ေသြးမ်ားသည္ပို၍ျပင္းထန္စြာ
ထႂကြ လာရေလသည္။
အ႐ွက္တရားဆိုသည္ကေတာ့သူမ၏ရင္ထဲတြင္လံုးလံုးလ်ားလ်ား ပင္မရွိေတာ့ေပ။ၾကည့္ပါအံုး ႏို႔စို႔ေနေသာ
ျမဦးထံသို႔သူမ၏ႏို႔ေတြကိုပင္ေက်ာေလးေကာ့ကာ ေကာ့ကာျဖင့္ပင့္ကာေပးေနသလိုတတ္ကၽြမ္းမႈမရွိေသးသျဖင့္
သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားသထက္ကားကာ ေစာက္ပတ္ေလးကို ျမဦး၏ လီးတန္ႀကီးအရင္းသို႔ အတင္းပင္
ဖိကပ္ေပးေနမိေခ်သည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကေတာ့တဖက္ကျမဦး၏ ေက်ာျပင္ႀကီးကို သိမ္းႀကံဳး
ဖက္ထားၿပီး က်န္လက္တဖက္က ျမဦး၏ဦးေခါင္းမွဆံပင္ေတြကိုလက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ထိုးသြင္းကာ အားမလို
အားမရျဖင့္ထိုးဖြ၍ေနေလသည္။
ျမဦးမွာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္နာလြန္း၍ေအာ္သျဖင့္အရွိန္သတ္လိုက္ရေလသည္။ သူ၏စိတ္ေတြကေတာ့အဆမ
တန္ ရမၼက္ေတြ ထန္ေနရေလသည္။ လိုးခ်င္စိတ္ေတြ မ်ားလာေသာ ျမဦးက ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ အေျခအေနကို
ၾကည့္လိုက္သည္။ “နာေသးလား”ဟုေမးရန္စိတ္ထဲက ၾကံလိုက္ေပမဲ့လည္း ပါးစပ္ကေျပာမထြက္ျမင္ရေသာအေျခ
အေနကေတာ့ျမင့္ျမင့္ၾကည္တေယာက္နာက်င္ပံုမရေတာ့။
ျမဦး၏ေဆာင့္ခ်က္ေၾကာင့္အင့္ကနဲတခ်က္ျဖစ္သြားရေသာ္လည္း မာေၾကာလြန္းေသာ လီးတန္ႀကီးေၾကာင့္
သူမ၏ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားေလးမ်ားမွာ အီဆိမ့္သြားရသလို ရင္ထဲတြင္လည္း ေက်နပ္သြားရသည္။ ျမဦး
ကလည္း ညႇာတာရေကာင္းမွန္း မသိဘဲအတင္းပင္ေဆာင့္လိုးေပေတာ့ရာ ေစာက္ပတ္အသစ္စက္စက္ေလးျဖင့္
အလိုးခံေနေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္က နာက်င္မႈေတြကိုပူးတြဲခံစားေနရေပမဲ့လည္း ဒီလိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္တာကိုပင္
သူမစိတ္ထဲတြင္အားရေၾကနပ္ေနရေလသည္။
ျမဦးကေတာ့သူ၏ကိုယ္လံုးႀကီးကို သူမ၏ကိုယ္ေပၚမွႂကြကာ ေဘးတဖက္တခ်က္ဆီတြင္လက္ေထာက္၍
စိတ္ထင္တိုင္း ေဆာင့္ေနသျဖင့္ ျမဦး၏ေဆာင့္ခ်က္မ်ားမွာ အထူးပင္ျပင္းထန္လွကာ ႏွစ္ဦးစလံုးမွာ တခါဘူးကမွ
မႀကံဳခဲ့ဖူးေလေသာ ထူးျခားလွသည့္ အရသာကို တေမ့တေမာႀကီး ခံစားေနရေလသည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏စိတ္ထဲ
ရင္ထဲတြင္လည္း ျမဦးကိုခင္တြယ္သည့္စိတ္ခ်စ္တဲ့စိတ္မ်ားပို၍ ပို၍လာရသလို ျမဦးကလဲ ျမင့္ျမင့္ၾကည္အေပၚတြင္
ၾကင္နာစိတ္မ်ား ခ်စ္စိတ္မ်ား ပိုလာေလေတာ့သည္။
မၾကာလိုက္ပါေခ်။ ျမဦး၏လီးတန္ႀကီးက သူမ၏ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ အတင္းေဆာင့္ကာ လိုးသြင္းၿပီး ဖိကပ္
လိုက္ခ်ိန္မွာပင္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကလဲ သူမ၏ေစာက္ပတ္ကို အတင္းပင္ေကာ့တင္ေပးကာ သူတို႔နွစ္ဦးလံုး၏ ခႏၶာ
ကိုယ္ႏွစ္ခုသည္တလြန္႔လြန္႔တြန္႔၍သြားရပါ ေလေတာ့သည္။
“ ၿပိဳင္တူၿပီးလွ်င္ေကာင္းႏိုင္ပါသည္”

ၿပီးပါၿပီ။ ။