သူတို႔အေၾကာင္း ( ၃ ) ဇာတ္သိမ္းပိုင္း
ေအးေမာင္ တအံ့တၾသ ျဖစ္ေနေသာ အိျဖဴေလးကို ၾကည့္ကာ အူယားလာသျဖင့္ အခ်ိန္ကို အက်ိဳးရွိစြာ အျမန္ အသံုးခ်လိုက္သည္။ အိျဖဴလည္း ေကာ့ပ်ံေနသည္။ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကိုလည္း အစြမ္းကုန္ ကားေပး ထား သည္။ ဒီလိုဆို အိျဖဴ ေအးေမာင္ကို သိပ္ရွက္ပံု မရွိေတာ့။ သူမျဖစ္ခ်င္သည့္ အရသာကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပင္ ရယူေနေပၿပီ။ အိျဖဴ တစ္ခ်ီၿပီးသြားေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ပင္ပန္းသြားပံုရသည္။ ခုနက အတိုင္းပင္ ေပါင္ကားလွ်က္ ပင္ အေမာေျဖေနသည္။
ညီမေလး မ်က္လံုး ခဏမွိတ္လိုက္....
ကိုကို.... ဘာလုပ္မလို႕လဲ....
ဘာမွမလုပ္ဘူး.... မ်က္လံုးခဏပဲ မိွတ္....
မွိတ္ၿပီဟာ.....
ေအးေမာင္ ခပ္သြက္သြက္ပင္ သူမ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားထဲ ေခါင္း၀င္လိုက္ကာ အဖုတ္ကေလး တစ္ခုလံုးကို ငံံု ပစ္လိုက္သည္။
ရွီး..... ကိုကို..... ဘာေတြလုပ္တာလဲ.... ညီမေလး... ငရဲႀကီးမွာေပါ့....
ၿငိမ္ၿငိမ္ေန... ညီမေလး...
အာ့... ကိုကို... တမ်ိဳးႀကီးပဲ.... ရွီး.... အေမ့...
ေအးေမာင္ကလည္း အဖုတ္တစ္ခုလံုးကို ပါးစပ္အျပည့္ ငံုထားရာမွ လွ်ာကို အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ အႏွံ႕ ကစားသည္။ အဖုတ္တစ္ခုလံုးကိုလည္း လ်က္ေပးသည္။ အေစ့ေလးကို လွ်ာႏွင့္ လိုက္ရွာရာ ေတြ႕သြားေတာ့ လွ်ာဖ်ားႏွင့္ အေစ့ကိုသာ တည္ၿပီး ထိုးေပးေတာ့သည္။
ဒီေတာ့လည္း အိျဖဴ မခံႏိုင္ရွာ။ အဖုတ္တစ္ျပင္လံုး က်င္ စိမ့္ တက္လာၿပီး အထဲပိုင္းက ယားက်ိက်ိေ၀ဒနာ တိုးလာသည္။ တစ္ခါမွ မခံစားဖူးသည့္ အေတြ႕အႀကံဳေၾကာင့္ ေလထဲတြင္ လြင့္ေမ်ာေနသလို ခံစားေနရသည္။ ထို႕ေနာက္ အမည္ေဖာ္မရသည့္ အရသာတစ္ခုက တစ္ကိုယ္ လံုးကို ႀကီးစိုးေနၿပီး ခဏအၾကာတြင္ တစ္ကိုယ္လံုး ပြင့္ထြက္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။
သတိထားမိေတာ့ ကိုကို႕ ေခါင္းကို တအား ဆုပ္ကိုင္ထားသည္ကို သတိရမိသျဖင့္ အိျဖဴ ကမန္းကတန္း လႊတ္လိုက္ကာ...
အယ္... ကိုကို... တအားနာသြားလား...အံုဖြ...အံုဖြ... ညီမေလး တအားေကာင္းသြားလို႕.... ဟီး...
သြားျဖီးေလးႏွင့္ ရီျပေနေသာ အိျဖဴကို ၾကည့္ရတာ အူယားဖို႕ ေကာင္းလွသည္။
တအားေကာင္းသြားလား....
အင္း... ေကာင္းတယ္ကိုကို...
ညီမေလး ေကာင္းသြားတယ္ဆို.... ၿပီးတာပဲ...
ကိုကို႕ကိုလည္း... ျပန္လုပ္ေပးခ်င္တယ္...
မရြံဘူးလား..... ညီမေလးက...
ဟင့္... အင္း... မရြံပါဘူး.... ကိုကိုေတာင္... ညီမေလးဟာကို မရြံမရွာ လ်က္ေပးတာပဲ....
အိျဖဴက ေျပာေျပာဆိုဆို ေအးေမာင္ ေပါင္ၾကားထဲသို႕ ၀င္လိုက္ကာ ေအးေမာင္ကို ပက္လက္ လွန္ ေစသည္။ ထို႕ေနာက္ မတ္မတ္ေထာင္ေနေသာ ဒံုးပ်ံႀကီးအား လက္ႏွင့္ ႏွစ္ခ်က္ သံုးခ်က္ ဂြင္းတိုက္လိုက္ၿပီး ပါး စပ္ႏွင့္ ငံုလိုက္သည္။ ထိုသို႕ ငံုလိုက္ၿပီးေနာက္ လွ်ာျဖင့္ ဒစ္တစ္၀ိုက္ကို ပတ္ကာ လ်က္ေပးသည္။ ေအးေမာင္ အန္တီေလးႏွင့္ အေတြ႕အႀကံဳ ရွိခဲ့ဖူးသည္။
သို႕ေသာ္ အရသာက တစ္မ်ိဳးစီျဖစ္ေနသည္။ အန္တီေလးက အေတြ႕အႀကံဳရွိေတာ့ အရသာ အစံု ခံစားရသည္ကား မွန္၏။ သို႕ေသာ္ စိတ္ထဲတြင္ အန္တီေလးက အေတြ႕ အႀကံဳရွိသည္ဟု စိတ္ထဲတြင္ ရွိေနေတာ့ အရသာက တစ္မ်ိဳး။ ယခု အိျဖဴေလးက်ျပန္ေတာ့ အေတြ႕အႀကံဳ မရွိေတာ့ အန္တီေလးလိုေတာ့ ပါးစပ္ထဲကလီးကို ဘယ္လို အမ်ိဳးမ်ိဳး လွ်ာႏွင့္ကစားရမည္ကို မသိေသာလည္း စိတ္ထဲက အရိုင္းဆန္ဆန္ အရသာေလးတစ္ခု ပိုတိုးေနသလို။
(ဥပမာ ေလးငါးေျခာက္ေထာင္ ေပးရသည့္ ဆင္းဒ၀စ္ခ်္က ေကာင္းေသာ္လည္း တစ္ခါတေလ အခ်ဥ္ေပါင္း ငါးဆယ္တန္ေလးကို စားရတာက တစ္မ်ိဳးတစ္ ဘာသာ ထူးျခားသလိုမ်ိဳးပါ... ကၽြန္ေတာ္အာေဘာ္ ျဖစ္ပါသည္။ ေအးေမာင္က ေတာသားေလး ျဖစ္သျဖင့္ ဆင္းဒ၀စ္ခ်္ မစားဖူးေသးပါ။ ေတာသားမ်ားကို ထိခိုက္ေစလိုျခင္း မရွိပါ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ခ်ိန္က ေတာသားသာ ျဖစ္ပါသည္)
အိျဖဴက ဗီဒီယိုအေခြ ခုနေလးမွ ၾကည့္ထားသျဖင့္ အျပည့္ငံုလိုက္ ျပန္ထုတ္လိုက္ႏွင့္ လုပ္ငန္းတာ၀န္ အျပည့္ထမ္းေဆာင္ေနၿပီ။ ႏုနယ္ေခ်ာေမာလွေသာ အပ်ိဳေပါက္မေလး၏ ဘလိုးေဂ်ာ့ဘ္ ဒဏ္ကို ေအးေမာင္ ၾကာၾကာမခံႏိုင္ေတာ့ပါ။ လိင္တံတစ္ေလွ်ာက္ က်င္တက္လာၿပီး သုက္ရည္မ်ားကို အိျဖဴ၏ အာေခါင္ထဲသို႕ အျပည့္ ျဖန္းထုတ္လိုက္ကာ ကာမအရသာထူးကို ခံစားလိုက္ရေလေတာ့သည္။
အိျဖဴ ေအးေမာင္၏ သုက္ရည္မ်ားကို ေထြးမထုတ္ဘဲ မ်ိဳခ်လိုက္သည္။
ကိုကို.... ငံက်ိက်ိနဲ႕.... ဟီးးး (ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီအရသာ မသိပါ၊ သူမ်ားစာအုပ္မ်ားထဲက အရသာအတိုင္းသာ)
ညီမေလးဟာေရာ... အဲလိုပဲလား....
အင္း.... ညီမေလးအရည္ေတြလည္း... ငံက်ိက်ိနဲ႕ပဲ.... ဒီေလာက္ေတာ့ မမ်ားပါဘူး....
ေကာင္းလိုက္တာ ညီမေလးရာ... ညတိုင္း... ဒီလိုပဲ လုပ္ၾကမယ္ေနာ္...
အင္း... ကိုကို႕သေဘာ.. (သူမ သေဘာမပါသည့္အတိုင္းပင္)
ညီမေလး....
ရွန္႕.... (ဆြဲဆြဲငင္ငင္ေလး ထူးသံ)
ကိုကို ျဖစ္ခ်င္တာ ေျပာရင္... စိတ္ဆိုးမွာလား...
လာျပန္ၿပီ... သူမ်ားကို လာခ်ည္ေနတာ... တတ္ႏိုင္သမွ် စိတ္မဆိုးေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္... ေျပာၾကည့္
(ေအာင္မယ္.. သူေလးကလည္း အလာသားပါလား....)
ကိုကိုေလ.... ညီမေလးကို... .... ....
ဘာျဖစ္လဲ... ညီမေလးကို....
လိုးခ်င္တယ္... (ခပ္တိုးတိုးေလး နားနားကပ္ေျပာလိုက္သည္)
အိျဖဴ မ်က္ႏွာ ရဲတက္သြားသည္။ ထုိ႕ေနာက္ ႏႈတ္ခမ္းစူကာ..
အာ..... ကိုကိုကလည္း... နားရွက္လိုက္တာ...
ဟမ္... အဲဒါကို နားမရွက္ေအာင္... ဘယ္လိုေျပာရမွာဒုန္း....
ကိုကိုကလည္း... ပိန္းလိုက္တာ... အတူတူေနခ်င္တယ္တို႕... လုပ္ခ်င္တယ္တို႕ ေလာက္ဆို လံုေလာက္ပါ တယ္.....
(အိမ္း.... သူေလးက အသံုးအႏႈန္းေတြ ေတာ္ေတာ္ကၽြမ္းေနၿပီပဲ။ စစ္ေရာ စစ္ေသးရဲ႕လားမသိ ဆိုသည့္ အေတြးက ၀င္လာသျဖင့္)
သိပုေလ... ကိုကိုမွ မေျပာတတ္တာ... ညီမေလးကို... ဘယ္သူ သင္ေပးတာလဲ...
အျပင္ေျဖ ေျဖတဲ့.... အစ္မႀကီးေတြ... ေျပာျပတာေပါ့....
ေၾသာ္... ေတာ္ေသးတာေပါ့....
အာ... ကိုကိုေနာ္... ဘာ... ေတာ္ေသးတာေပါ့လဲ...
အာ... ရွဳပ္ကုန္ပါၿပီကြာ... မဟုတ္ပါဘူး...
အဲဒါ ညီမေလး ေၾကာက္တယ္ ကိုကိုရယ္... မလုပ္နဲ႕ေနာ္... ဒီအတိုင္းေလးပဲ... ညီမေလး... ညတိုင္း ေကာင္း ေအာင္... လုပ္ေပးမယ္ေလ....
..... ..... .....
ေအးေမာင္ ႏႈတ္ဆိတ္သြားၿပီး မ်က္ႏွာ ညိဳးသြားသျဖင့္ အိျဖဴ သနားသြားသည္။
ကဲပါ... ကိုကိုရာ.... မနက္ျဖန္ညမွ... ႀကိဳးစားၾကည့္ၾကတာေပါ့.... အဲဒါက နာတယ္လို႕ေျပာတယ္... ကိုကိုရဲ႕...
ညီမေလးကလည္း... အစပိုင္းေလး ခဏပဲ နည္းနည္းနာတာတဲ့.... ေနာက္ဆို မနာေတာ့ဘူးတဲ့...
အင္းပါ... အင္းပါ... ကိုကိုရယ္... ကိုကို႕သေဘာ... ဟုတ္ၿပီလား... ညီမေလး ဆင္းအိပ္ေတာ့မယ္...
မနက္ျဖန္ညမွ... ေနာ္... ေနာ္..
အင္း... ညီမေလးက လိမၼာလိုက္တာ... ဂြတ္ႏိုက္ေနာ္...
အိျဖဴ သူ႕အခန္း ျပန္ဆင္းအိပ္သည္။ ေအးေမာင္ကေတာ့ ေနာက္ေန႕ ႀကံဳရမည့္ကိစၥ အတြက္ အူ ျမဴး ေနမိသည္။
အန္တီေလးက သူတို႕ ကိစၥ လံုး၀ မရိပ္မိ။ မရိပ္မိေအာင္လည္း ေအးေမာင္က အန္တီေလးေရွ႕မွာဆို အိျဖဴအေပၚ ခပ္တည္တည္သာ ဆက္ဆံသည္။ ေက်ာင္း အတူတူ သြားခ်ိန္မွသာ လမ္းမွာ တြတ္ထိုးသည္။
ည ဆယ့္တစ္နာရီေလာက္က်ေတာ့ အန္တီေလး အခန္းဘက္ ေခ်ာင္းလိုက္သည္။ အန္တီေလး ပိုးလိုး ပက္လက္ ထဘီ အေပၚလန္တက္ကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ကို ၾကည့္မိေသာ္လည္း ဖီးလ္ မလာေတာ့။ ငါးစိမ္းေလး ျမင္ထားေတာ့ ငါးကင္ကို အနံ႕မခံခ်င္သလို ျဖစ္ေနမိသည္။ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္မွာ ေသခ်ာသျဖင့္ ေအးေမာင္ ခဲတံႏွင့္ အိျဖဴ အခန္းဘက္ျခမ္းကို ခပ္ဖြဖြေလး ေတာက္ေတာက္ေတာက္ ဟု သံုးခ်က္ ေခါက္လိုက္ သည္။
ေန႕လည္ကတည္းက အခ်ိန္းအခ်က္ လုပ္ထားသည္ပဲ။ ဗဟုသုတ ရွိထားေသာ အိျဖဴက သတိေပး သျဖင့္ ေအးေမာင္ ေလးတန္းကေက်ာင္းသားေလး တစ္ဦးကို ေဆးအမည္ေျပာကာ အေမ၀ယ္ခိုင္းတယ္ေျပာ ၀ယ္ဟု သင္ေပးလိုက္ၿပီး တားေဆးတစ္လံုး ၀ယ္ခိုင္းထားတာ ရွိသည္။ အန္တီေလးအား ထုိးေပးဖူးသျဖင့္ ေဆး အမည္ကို ေအးေမာင္ သိသည္။ အိျဖဴက ေအးေမာင္ဆီက ေတာက္ေတာက္သံ ၾကားလိုက္ေတာ့ အေပၚ တက္လာသည္။
အခန္းထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္ တံခါးကို သူမဘာသာ ဂ်က္ထိုးၿပီး သူမအေမ အိပ္မအိပ္ သြားေခ်ာင္းသည္။ ထို႕ေနာက္ အေပါက္ကို ကမန္းကတန္း ျပန္ပိတ္ၿပီး..
ကိုကို... ေမေမ့ကို ၾကည့္ၿပီးၿပီလား...
အင္းေလ....
အယ္... ဒုကၡ...
ဘာလို႕လဲ...
ေမေမအိပ္ေနတာႀကီးက.... ဟီး....
ကိုကိုၾကည့္တုန္းကေတာ့ ေစာင္ထဲမွာ... ေကြးေနတာပဲ.... အိပ္ေနပါၿပီ... ေသခ်ာပါတယ္(လိမ္လိုက္တာပါ)
အင္း... အင္း... ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ဘူး... ရၿပီ... ရၿပီ...
ကဲ.... ဆရာ၀န္ႀကီး ေဆးထိုးပါေတာ့မယ္... ၾကြပါခင္ဗ်ာ...
ဟြန္႕... သူ ဟြာလုပ္တာ မနာခင္.. ေဆးထိုးတာ အရင္နာရအံုးမယ္....
လာပါ... ပြစိပြစိ လုပ္မေနနဲ႕... မနာေအာင္ ထိုးေပးမယ္...
အိျဖဴ ဒီည ၀တ္လာသည္က စကတ္ ဒူးဖံုးေလးႏွင့္ တီရွပ္ကေလးျဖစ္သည္။ ေမွာက္ခိုင္းလိုက္ၿပီး စကတ္ကို တင္ပါးေပၚေအာင္ လွန္လိုက္သည္။ ပင္တီ ၀တ္မလာသျဖင့္ ျဖဴ၀င္းေသာ တင္ပါးေလးေပၚလာသည္။ ေအးေမာင္ ေဆးထိုးၿပီး ေသခ်ာ ဖိေခ်ေပးလိုက္သည္။ မေခ်လို႕ မျဖစ္။ ေဆးထိုးတာ ေဆးခဲၿပီး အနာျဖစ္လွ်င္ ျပႆနာႀကီးေတာ့မည္။ ေသခ်ာေခ်ၿပီးေတာ့မွ....
ေအာင္မေလး.... နာလိုက္တာကိုကိုရာ.... မနာေအာင္ ထုိးေပလို႕သာပဲ... ဆရာ၀န္လုပ္ရန္... လူနာေျပးမွာ...
ကဲပါ... ရပါၿပီ... စကားအိုးေလးရဲ႕.... သံုးလမွ တစ္ခါဘဲ ထိုးရမွာကို...
အယ္... သူေျပာပံုက... တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး သံုးလတစ္ခါ ေဆးထိုးၿပီး... အ၀ွာျပဳမယ္ေပါ့ေလ... ဆယ္တန္း ျမန္ျမန္ ေအာင္ပါေစေတာ္...
ဆယ္တယ္ေအာင္ရင္လည္း... တကၠသိုလ္အထိ လိုက္ၿပီး.... အဟီး...
ဟြန္႕... ေတာ္ေတာ္ဆိုးေနတာ...
အိျဖဴက ေဆးထိုးၿပီးေတာ့ ေအးေမာင္နား ကပ္ထိုင္သည္။ ေအးေမာင္လည္း တာ၀န္အရ ဘာမွမခၽြတ္ေသး ခင္ နမ္း၊ စုပ္၊ ႏႈးႏွပ္ေပးရသည္။ ထို႕ေနာက္ အ၀တ္မ်ား အကုန္ ခၽြတ္ေပးလိုက္ၿပီး ေအးေမာင္ ကိုယ္တိုင္လည္း အ၀တ္မ်ား ခၽြတ္လိုက္သည္။ အိျဖဴက အိပ္ရာေပၚမွာ ဆန္႕ဆန္႕ေလး လွဲေနသည္။ ေအးေမာင္ အိျဖဴ၏ ေပါင္တံ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲဟလိုက္ကာ အဖုတ္ကို ပါးစပ္အျပည့္ငံု၍ အရသာေလး အရင္ေပးလုိက္သည္။ အိျဖဴ ၿပီးကာနီး လို႕ သံစံုျမည္လာေတာ့မွ ရပ္လိုက္သည္။ ေတာ္ၾကာ ၿပီးသြားလို႕ မခံခ်င္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ ငတ္ေတာ့မည္ေလ။ ထို႕ေနာက္..
ညီမေလး.. ကိုကို နည္းနည္းႀကိဳးစားၾကည့္မယ္ေနာ္...
အင္း... ကိုကို... ျဖည္းျဖည္းေလး... လုပ္ေနာ္.... တအားနာရင္... မလုပ္နဲ႕ေတာ့ေနာ္...
အင္းပါ...
ေအးေမာင္ ေျပာေျပာဆိုဆိုပင္ ဒစ္ဖ်ားႏွင့္ အကြဲေၾကာင္းေလးတစ္ေလွ်ာက္ ေရႊေဘာ္ထိုးေပးလိုက္ကာ အေစ့ေလးကို ဒံုးက်ည္ႏွင့္ ပစ္လိုက္ၿပီး နည္းနည္းထိုးသြင္းၾကည့္သည္။ အရည္မ်ား ရႊဲအိုင္ေနေသာ္လည္း မ၀င္ ႏုိင္။ အန္တီေလး က်ပ္သည္ဆိုသည္မွာ အိျဖဴကို မမီ။ အိျဖဴဟာေလးက စိေနေအာင္ ၾကပ္လွသည္။ ေအးေမာင္ နည္းနည္း အားစိုက္သြင္းၾကည့္သည္... ေခ်ာ္ထြက္သြားျပန္သည္...
အာ... ကိုကို... ဘယ္လိုေတြ... လုပ္ေနတာလဲ... အေနရခက္လိုက္တာ... အဟင့္...
ေအးေမာင္ တစ္ခ်က္ ဖိသြင္းလိုက္ျပန္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ထိပ္ဖ်ား ကြမ္းသီးေခါင္းက ၀င္သြားၿပီ။ တစ္ခုခုက ၾကားထဲမွ ခံေနျပန္သည္။
အားး... နာတယ္... ကိုကို... ေတာ္ၿပီ... ေတာ္ၿပီ....
ညီမေလးကလည္း... ေနပါအံုး... ခဏေလးကို...
ဟင့္အင္း... နာတယ္... ကိုကိုရယ္...
အင္းပါ... ညီမေလးရယ္.... ကိုကို မလုပ္ေတာ့ပါဘူး... (ျပန္မခၽြတ္ေသးဘဲ ခၽြဲလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္)
ကိုကိုုရယ္... ညီမေလး နာလို႕ပါ... တအားႀကီးမလုပ္နဲ႕ေနာ္.. ျဖည္းျဖည္းေလး... လုပ္ၾကည့္ေနာ္...
အင္းပါ... ညီမေလးရယ္... ခဏေလးပဲ... ေအာင့္ခံလိုက္ေနာ္...
ေအးေမာင္ ေရွ႕ကို နည္းနည္း ထပ္ဖိသြင္းၾကည့္ေသးသည္။ မ၀င္ေတာ့ေပ။ ထစ္ကာ ခံေနသည္။ တစ္ခ်က္ေတာ့ ရင္းရမည္။ ေအးေမာင္တင္ပါးတြင္ အားထည့္ကာ တစ္ခ်က္ အားကုန္ သြင္းလိုက္သည္...
အားးးးး ကိုကိုေရ... နာလိုက္တာ... အီး... (ေအာ္သည့္အသံက က်ယ္လွသည္.. အခန္းလံုလို႕သာ ဘယ္သူမွ မၾကားတာျဖစ္သည္)
ညီမေလး... ညီမေလး.... မငိုနဲ႕ေတာ့ေနာ္.... အဆံုးအထိ ေရာက္သြားၿပီ... ညီမေလး မခံႏိုင္ရင္ ျပန္ထုတ္ လိုက္မယ္...
ဟာ... ကိုကိုကလည္း... အဆံုးထိေရာက္မွေတာ့... ထုတ္မေနပါနဲ႕ေတာ့... ထပ္မနာေတာ့ဘူးထင္တယ္...
အင္း... ညီမေလး အနာသက္သာသြားၿပီလား...
ခုနကေတာ့.. နာတယ္... ကိုကိုရ... တအားပဲ... အခုေတာ့.. သိပ္မနာေတာ့ဘူး... တစ္ဆို႕ဆို႕ႀကီး... တစ္မ်ိဳးႀကီး ျဖစ္ေနတယ္...
အဲဒါဆို.. ကိုကို နည္းနည္း လႈပ္ၾကည့္မယ္ေလ...
အင္း...
ေအးေမာင္ အဆံုးအထိ သြင္းထားေသာ လိင္တံကို ျဖည္းျဖည္း ျပန္ဆြဲထုတ္သည္။ အိျဖဴ၏ အဖုတ္က လည္း တင္းေနေအာင္ ၾကပ္လွသည္။ ေအးေမာင္၏ လိင္တံေနာက္ မခြဲမခြာ ကပ္လိုက္လာၿပီးမွ တျဖည္းျဖည္း အျပင္ ျပန္ထြက္လာသည္။ ေအးေမာင္ ေအာက္ကို ငံု႕ၾကည့္လိုက္သည္။လိင္တံတြင္ ေသြးစေလးမ်ား ရဲေနသည္။ အခုမွ စိတ္ခ်မ္းသာသြားသည္။ အိျဖဴ အပ်ိဳစစ္စစ္ကေလးပါလား။
သနားလည္း သနားသြားသည္။ စိတ္ထဲတြင္ အိမ္ေထာင္ျပဳရမည့္အရြယ္ေရာက္လွ်င္ အိျဖဴကိုပဲ ယူမည္ဟု ေတြးလိုက္သည္။ တစ္၀က္ေလာက္ ေရာက္ေတာ့ ျပန္ထိုးသြင္းသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အိျဖဴ၏ အဖုတ္အတြင္းမွ သဘာ၀ေခ်ာဆီမ်ား ထြက္လာၿပီ။ အသြင္းအထုတ္က ခုနကေလာက္ မခက္ေတာ့။ နည္းနည္းေတာ့ သြက္လာၿပီျဖစ္သည္။ အိျဖဴလည္း နာက်င္ သည့္အသံမ်ားအစာ တဏွာမင္သည့္ အသံမ်ား ေျပာင္းလဲလာၿပီ။
အား... ကိုကို... ေကာင္းလာၿပီ... နည္းနည္းေလး ျမန္ျမန္ေလး..လုပ္ေပးေနာ္...
ေအးေမာင္ အထုတ္အသြင္းကို ျမန္ျမန္ေလး ကစားေပးလိုက္သည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက မိန္းမ ပထမဆံုးလိုးလွ်င္ တပ္တာနဲ႕ထြက္မွာဘဲဟု သင္ထားေတာ့ တပ္တာနဲ႕ မထြက္ခ်င္သျဖင့္ တပ္ထြက္မျဖစ္ေစေရး ည ကိုးနာရီ ေလာက္ကတည္းက လက္ႏွင့္ တစ္ေခါက္ ထုတ္ထားသျဖင့္ ၿပီးခ်င္သည့္စိတ္ေတာ့ မေပၚေသး။ အပ်ိဳစင္မေလး ၏ အဖုတ္အရသာ စီးစီးပိုင္ပိုင္ေလးကိုသာ အျပည့္အ၀ခံစားေနသည္။ အိျဖဴလည္း အရွိန္တက္လာကာ ျပန္ ပင့္ေဆာင့္ေပးတတ္လာသည္။ ဒါကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ သင္ေပးစရာမလိုဘဲ သူ႕ဘာသာ အလိုလို တတ္လာျခင္း ျဖစ္မည္ ထင္ရသည္။ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ အရွိန္မွန္မွန္ႏွင့္ ေဆာင့္ေပးေနရာ..
ဟင့္.. ကိုကို... အိ ၿပီးေတာ့မယ္... ၿပီးေတာ့မယ္.... အာ့... ရွီး.... ေကာင္းလိုက္တာ... ၿပီးေတာ့မယ္... ၿပီးၿပီ... အား... ၿပီးၿပီ...
အိျဖဴၿပီးသြားေသာ္လည္း ေအးေမာင္ မၿပီးဘဲ က်န္ခဲ့သည္။ ဒါနဲ႕ ျမန္ျမန္ၿပီးေစရန္ အရွိန္ကို တင္ေဆာင့္ သည္။ မိန္းကေလးမ်ား ၿပီးၿပီ ဆိုေသာ္လည္း စိတ္က ေလ်ာ့ပါးသြားသည္မဟုတ္ဘဲ အရွိန္ေလးေတာ့ ရွိေနရာ ေအး ေမာင္ကို အတင္းဖက္ကာ အဖုတ္ကလည္း ဇိကနဲ ဇိကနဲ ညွစ္ေပးေနသည္။ ေအးေမာင္ ဆယ္ခ်က္ေလာက္ ထပ္ ေဆာင့္လိုက္ေတာ့မွ သုက္ရည္မ်ားကို အိျဖဴ အဖုတ္ထဲသို႕ ပက္ျဖန္းေပးလိုက္ႏိုင္ေတာ့သည္။
အာ့.... ေကာင္းလိုက္တာ.... ရွီး...
ပူပူေႏြးေႏြးအရည္မ်ား အဖုတ္ထဲသို႕ တရေဟာစီး၀င္သြားရာ ခုနက ၿပီးေနတာေတာင္ အရွိန္မပ်က္ေသးသျဖင့္ ေနာက္တစ္ခ်ီ အရသာေကာင္းေကာင္း ခံစားလိုက္ရသည္။
အား... ေကာင္းလိုက္တာညီမေလးရာ.... တကယ္...
အင္း... ညီမေလးလဲ... ေကာင္းတယ္ ကိုကို.... တစ္ခါမွ မႀကံဳဖူးဘူး....
ကဲ ကိုကို ညီမေလး သြားအိပ္ေတာ့မယ္... ဂြတ္ႏိုက္... ေနာက္ညမွ... ခစ္ခ္စ္..
အိျဖဴက ဘယ္ေလာက္ႀကိဳက္သြားသည္ေတာ့ မေျပာတတ္။ ေနာက္တစ္ညစာပင္ ဘြတ္ကင္ ခ်ိတ္သြား ေသးသည္။
ေနာက္ပိုင္း ညမ်ားတြင္လည္း အိျဖဴ ပံုမွန္ တက္လာၿမဲပင္။ ဒီအရသာကို အိျဖဴေရာ ေအးေမာင္ပါ စြဲလန္းေနၿပီ။ ေသာက္ေလ ငတ္မေျပ ဆားငံေရကဲ့သို႕ ျဖစ္ေနသည္။ ေန႕စဥ္ သင္ခန္းစာေတြ အသစ္တက္ သည္။ အိျဖဴ ပုဇြန္တုပ္ေကြးလည္း ခံေပးတတ္ေနၿပီ။ ေလးဘက္လဲ ေထာက္ေပးတတ္ေနၿပီ။ အေပၚမွလည္း တက္ေဆာင့္ေပးတတ္ေနၿပီ။ တစ္ညတစ္မ်ိဳး မရိုးေအာင္ လိုးျဖစ္ၾကသည္။ ေဆာ္ျဖစ္ၾကသည္။ သူတို႕က အေန အထိုင္ ပိရိေလေတာ့ အန္တီေလးကလည္း မရိပ္မိတာ တစ္ပန္းသာသည္။
တစ္လေလာက္ စခန္းသြားၿပီးေတာ့ အိျဖဴ စာေမးပြဲေျဖရန္ ကိစၥႏွင့္ ရႈပ္သြားသျဖင့္ ေအးေမာင္ အႀကိဳ အပို႕ လုပ္ေပးရံုကလြဲလို႕ ဘာမွ အလုပ္မျဖစ္ေတာ့။ အိျဖဴကေတာ့ စာေမးပြဲ ၿပီးလွ်င္ ကိုကို႕သေဘာ ဟု ႏွစ္ သိမ့္သည္။ ကိုးတန္းက ေစာေျဖသျဖင့္ ေအးေမာင္ စာေမးပြဲၿပီးသြားေသာ္လည္း ရြာမျပန္ဘဲ ဆယ္တန္းအတြက္ က်ဴရွင္ႀကိဳအပ္မည္ဆိုကာ ေအးေမာင္ကို ရြာျပန္မလႊတ္ေပ။ အေမ့ကို လြမ္းေသာ္လည္း အန္တီေလးစကား ကို နားေထာင္လိုက္သည္။ အေမလုပ္သူကလည္း ျပန္မလာေစလို။ ရြာေရာက္လွ်င္ ပ်က္စီးမွာကိုစိုးသည္။ အန္တီေလးဆီမွာ ထားလိုက္ေတာ့ ေအးေမာင္ လိမ္မာလာသည္ဟု ေျပာသည္။ တစ္ေခါက္တေလ လာလည္ ရံုကလြဲလို႕ အေမက သိပ္မလာျဖစ္ပါ။
အေမေျပာတာ မွန္ပါသည္။ ေအးေမာင္ လိမ္မာလာပါသည္။ အန္တီေလး၏ ဆံုးမမႈေၾကာင့္။ တကယ္ေတာ့ လိမၼာတာက နည္းနည္း၊ လိင္မာတာက မ်ားမ်ား ျဖစ္မလားပဲ။ အိျဖဴ စာေမးပြဲကာလတြင္ ပစ္ထားသည့္ ငါးကင္ကို ျပန္မက္ေမာရေတာ့သည္။ အိျဖဴ ေက်ာင္းသြားသည္ႏွင့္ အန္တီေလးက ေအးေမာင္ကို ေခၚေတာ့သည္။
သမီးရွိေနတာ့... မလြတ္လပ္ဘူး ေမာင္ေလးရယ္... လြမ္းတယ္ သိလား...
အန္တီေလး ေအးေမာင္ကို ခၽြဲေနသည္။
ေမာင္ေလးလဲ မမကို လြမ္းတာေပါ့... မမ အရင္လို မလုပ္တာၾကာၿပီေနာ္...
လက္နဲ႕လုပ္တာကိုေျပာတာလား.. ေမာင္ေလး..
အင္း....
ေမာင္ေလးနဲ႕... ေတြ႕ၿပီးေတာ့... လက္နဲ႕ လုပ္ရတာ အာသာမေျပလို႕.... မလုပ္ေတာ့တာ... ဒီလိုပဲေပါ့... ညီမေလးမရွိတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့
...
ေမာင္ေလးနဲ႕ ေပ်ာ္ရမွာပဲ... ေနာ့္...
ေန႕တိုင္း ေတြ႕ေနရေသာ္လည္း ယခုလို မေတြ႕တာ ၾကာၿပီျဖစ္သျဖင့္ အိျဖဴ ေက်ာင္းသြားစဥ္ ေန႕ခင္းေၾကာင္ ေတာင္... အလြမ္းသယ္ေနၾကသည္...
အန္တီေလးက ေအးေမာင္ကို ဘယ္လိုလုပ္ခ်င္လဲဟု ေမးသျဖင့္....
မမ... ေမာင္ေလး... ဗီဒီယိုကားၾကည့္ဖူးတယ္... သိလား... အဲဒီထဲကလို အေနာက္ကေန.. လုပ္ခ်င္တယ္...
အန္တီေလးက ေအးေမာင္ စိတ္တိုင္းက် ေလးဘက္ေထာက္ကေလး ေနေပးသည္။ ေအးေမာင္ အေနာက္ ကေန စိတ္တိုင္းက် ေဆာင့္ပစ္လိုက္သည္။ အန္တီေလးလည္း ေက်နပ္ပါသည္။ ဒီပိုေဇရွင္က မိန္းကေလး အတြက္ ပိုထိသည္ပဲ။ တစ္ခ်ီၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ခ်ီ ထပ္လုပ္ဖို႕ အရွိန္ယူရျပန္သည္။ ရယ္ဒီျဖစ္လာေတာ့ ေအး ေမာင္ အတတ္ ဆန္းထြင္ေတာ့သည္။ လီးကို အဖုတ္၀တြင္ မေတ့ဘဲ စအို၀တြင္ သြားေတ့သည္။
ဟဲ့... အို... ေမာင္ေလး... အဲဒီကို မလုပ္နဲ႕ေလ...
မမကလဲ... ေမာင္ေလး... လုပ္ၾကည့္ခ်င္တယ္...
ေမာင္ေလးကလည္း... အဲဒါလုပ္ရင္... မမ ခံႏိုင္ပါ့မလား မသိဘူးရယ္...
လုပ္ပါ... မမကလည္း... ေမာင္ေလး... တစ္ခါပဲ လုပ္မယ္... မမနာတယ္ဆို... မလုပ္ေတာ့ဘူး...
ေနအံုး... အဲဒါဆို... ဒီအတိုင္း မလုပ္နဲ႕... မမ လုပ္ေပးမယ္...
အန္တီေလးက သူမခုတင္ေဘးနားမွ အံဆြဲကို ဖြင့္လိုက္ကာ ဘူးေလးတစ္ဘူးႏွင့္ အထုပ္ကေလးတစ္ထုပ္ ယူလာသည္။
ဒါ ဘာလဲသိလား...
အဲဒါ ကြန္ဒံုးေလ.... လိုးရင္ စြပ္တဲ့ဟာ မဟုတ္လား...
ဟဲ့... ေမာင္ေလး... ဘယ္လိုသိ....
မမကလဲ... ေအအိုင္ဒီအက္စ္ပညာေပးစာေစာင္မွာ... ပါတယ္ေလ...
ေၾသာ္... ေတာ္ေသးတာေပါ...
အန္တီေလးက အေဖာ္ဂ်ယ္လ္ဘူးမွ ဂ်ယ္မ်ား ယူလိုက္ကာ ေအးေမာင္ လိင္တန္ကို ရႊဲေနေအာင္ သုတ္ေပးၿပီး ေအးေမာင္ကို ဘူးေပးကာ သူမ စအိုထဲသုိ႕ေရာ စအိုတစ္၀ိုက္သို႕ပါ သုတ္ခိုင္သည္။
ထုိ႕ေနာက္ ေအးေမာင္လိင္တံတြင္ ကြန္ဒံုးကို သူမကိုယ္တိုင္ စြပ္ေပးၿပီး စအို၀တြင္ ေတ့ေပးလိုက္သည္။
ဒီအတိုင္း လုပ္လို႕ရေသာ္လည္း ညစ္ပတ္ကုန္မွာစိုးလို႕ဟု ေျပာသည္။
ေအးေမာင္ ေတ့ထားေသာ လိင္တံအား အားထည့္ကာ ဖိသြင္းလိုက္သည္။ အန္တီေလးကေတာ့ သိပ္ မေအာ္ပါ။ အီး..... နာလိုက္တာ... ဟင့္.. ဟု တစ္ခ်က္ညည္းက တအိအိ ႏွင့္ အဆံုး၀င္သြားသည္။ ေခါင္း၀င္ရင္ ကိုယ္ဆန္႕သည္ပဲ။ ဒါက်ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကပ္လွသည္။ အိျဖဴ၏ အဖုတ္ေလာက္ပင္ ၾကပ္သည္။ ပထမေတာ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေဆာင့္ေနရင္း ျမန္ျမန္ ေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။ အန္တီေလးလက္က သူမအေစ့ကို သူမဘာသာ ကစားသည္။ ေအးေမာင္ ၿပီးသြားေတာ့ သူမလည္း တစ္ၿပိဳင္တည္း လိုက္ၿပီးသြားကာ အရည္အနည္းငယ္က အဖုတ္ထဲမွ ေမႊ႕ယာေပၚသို႕ ေတာက္ကနဲ က်သြားသည္။
အန္တီေလးႏွင့္ ညတိုင္းလိုလို ေန႕တိုင္းလိုလို အိျဖဴ စာေမးပြဲကာလအတြင္း အလုပ္ျဖစ္သည္။ အိျဖဴႏွင့္မတူသည့္အခ်က္က အန္တီေလးက ဘယ္လိုလုပ္ရင္ ေကာင္းတယ္ဆိုတာ သိသည္။ သူမကိုယ္တိုင္ ေကာင္းေအာင္ ခံတတ္သလို ေအးေမာင္ကိုလည္း ေကာင္း ေအာင္ လုပ္ေပးတတ္သည္။ ထို႕အျပင္ တစ္တစ္ခြခြ စကားလံုးမ်ားလည္း ေျပာရဲသည္။ သို႕ေသာ္ အသက္ အရြယ္အပိုင္းအျခားတစ္ခုကို ေက်ာ္လာၿပီျဖစ္သျဖင့္ တင္းၾကပ္မႈေတာ့ သိပ္မရွိေတာ့။
ေအးေမာင္မွာ လိင္တံမွ ေလ်ာ့ပါးသြားသည့္အရသာႏွင့္ သူ႕အား အလိုလိုက္အႀကိဳက္ ေဆာင္တတ္ေသာ ယုယမႈကို တစ္ၿပိဳင္တည္း ခံ စားေနရေတာ့ အိျဖဴကို သတိရေသာ္လည္း သိပ္ မတမ္းတျဖစ္ျခင္းျဖစ္သည္။ အိျဖဴက အပ်ိဳေလး ျဖစ္သျဖင့္ ေစးေစးပိုင္ပိုင္ ၾကပ္ထုပ္ကာ အားသန္ လွေသာ္လည္း သူ႕ထက္အငယ္ျဖစ္သျဖင့္ ကေလးဆိုးဆိုးသည္ကို ယုယမႈေပးရတာကလည္း အရသာတစ္မ်ိဳးရွိသည္။ တစ္ေယာက္ တစ္မ်ိဳးစီေပါ့ေလ။
အိျဖဴ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲေျဖေတာ့ သခ်ၤာေျဖသည့္ေန႕တြင္ မ်က္ႏွာ မေကာင္း။ သူမက နဂိုကတည္းက သခ်ၤာ ညံ႕ပါသည္ဆိုမွ ဒီႏွစ္ သခ်ၤာ သတ္သည္တဲ့။ တကယ္ေတာ့ တစ္အုပ္လံုး ကုန္ေအာင္ တြက္ႏုိင္ ေလ့က်င့္ႏိုင္ရင္ သတ္သည္ဆိုတာ မရွိပါ။ သို႕ေသာ္ သူမက သခ်ၤာကို အလြန္ေၾကာက္သည္ျဖစ္ရာ ဒီႏွစ္လဲ ေအာင္မွတ္သာသာေလးသာ ေျဖႏိုင္သည္။ ေအာင္ဖို႕ပင္ မေသခ်ာဟု ဆိုသည္။
ေနာက္ပိုင္းရက္ေတြမွာေတာ့ ေျဖႏိုင္သည္ဟု ဆိုသည္။ အိျဖဴ စာေမးပြဲရက္မ်ားတြင္ေတာ့ ဘယ္က်ဴရွင္ မွ မသြားေတာ့ေပ။ အိမ္တြင္သာ စာေတြ လွိမ့္က်က္ေနသည္။ ေအးေမာင္ႏွင့္ အန္တီေလးအဖို႕ အခြင့္လည္း မသာ၊ အခြင့္သာလည္း စိတ္သိပ္မပါၾကလွပါ။ စာက်က္ေနသည့္ အိျဖဴအတြက္သာ လက္ဖက္ရည္ေဖ်ာ္တိုက္ လိုက္၊ လက္ဖက္သုပ္ေကၽြးလိုက္ႏွင့္ အခ်ိန္ကုန္သြားၾကသည္။ သို႕ေသာ္ ကံေကာင္းတာလား ကံဆိုးတာလား မေျပာတတ္ေခ်၊ အိျဖဴ ရူပေဗဒ ေျဖသည့္ေန႕တြင္ပင္ အန္တီေလး၏ တစ္ဦးတည္းေသာ အစ္ကိုႀကီး အသည္း အသန္ ျဖစ္လို႕ဆိုၿပီး ေၾကးနန္းစာ ၀င္လာသျဖင့္ ေအးေမာင္ကိုပင္ အိျဖဴေလးကို ဂရုစိုက္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႕၊ အိမ္ကိုလည္း ဂရုစိုက္ဖို႕၊ ေလွ်ာက္မသြားဖို႕ မွာစရာတစ္ပံုတစ္ပင္ မွာၾကားၿပီး သေဘၤာႏွင့္ ထြက္သြားရေတာ့ သည္။
အန္တီေလး၏ အစ္ကိုႀကီးက ေကာ့ေသာင္းဘက္မွာ ေနတာျဖစ္ရာ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးက ခက္ခဲ လွသည္။ ထိုအခ်ိန္က ရထားေတြ ကားေတြကလည္း အလြယ္တကူ သြားလို႕မရေသး။ ရထားႏွင့္ သြားရသည္ မွာလည္း စိတ္မခ်ရ။ ဓားျပေတြက ရထားလမ္းကို ခဏခဏ မိုင္းခြဲၾကသျဖင့္ စိတ္မခ်ရ။ ကားႏွင့္ သြားျပန္လွ်င္ လည္း ခရီးစရိတ္ တအား ေထာင္းသည့္အျပင္ တစ္ဆင့္တည္း မေရာက္၊ သူမတို႕ေနသည့္ၿမိဳ႕မွ ရန္ကုန္သို႕ သေဘၤာစီး၊ ရန္ကုန္မွ ေမာ္လၿမိဳင္သို႕ ကား(သို႕မဟုတ္)ရထားစီး၊ ေမာ္လၿမိဳင္ေရာက္မွ ေရး အထိ ကားစီး၊ ေရး မွ ထား၀ယ္၊ ထိုမွတစ္ဆင့္ ၿမိတ္- ေကာ့ေသာင္းအထိ နည္းသည့္ခရီးမဟုတ္ေခ်။
အိျဖဴ ရူပေဗဒၿပီးလို႕ ထြက္လာေတာ့ အိျဖဴကို ေျပာျပလိုက္သည္။ အိျဖဴ မ်က္ႏွာေလး ညွိဳးသြားသည္။ သူမလည္း မိခင္ျဖစ္သူ ခရီးထြက္သြားေတာ့ အားငယ္ေပမေပါ့။ အိျဖဴကို ေအးေမာင္ တတ္သမွ်မွတ္သမွ် အား ေပးရသည္။ ကိုယ္တိုင္ ခ်က္ျပဳတ္ ေကၽြးေမြးရေတာ့သည္။ ထုိရက္ပိုင္းအတြင္း ေအးေမာင္ အိျဖဴကို စိတ္ႏွင့္ ျပစ္ မွားမိေသာ္ျငား အေႏွာက္အယွက္မျဖစ္ေစလို။ ကိုယ့္ဘာသာကိုသာ စိတ္ေျဖသိမ့္ရသည္။
စာေမးပြဲၿပီးသြားသည့္ေန႕တြင္ အိျဖဴ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးကာ ခုန္ေပါက္ထြက္လာသည္။ စာေမးပြဲေျဖႏိုင္လို႕ မဟုတ္။ စာေတြဖိစီးထားရာမွ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးသြားျခင္း ျဖစ္သည္။ ေအးေမာင္ သြားႀကိဳလာေတာ့ အိျဖဴ ဆိုင္ ကယ္ေနာက္မွ ခါးကို တင္းတင္းဖက္ကာ လိုက္ပါလာသည္။ အိမ္ကို ေရာက္သည္ႏွင့္ ထမင္းစားၿပီး အိပ္ခ်င္သည္ဟု ဆိုသည္။ ေအးေမာင္ သူမအိပ္ခန္းေရွ႕ကို လိုက္ပို႕သည္။ အိျဖဴက ဒီညက စၿပီး ေမေမျပန္ မလာမခ်င္း သူမအခန္းထဲမွာ လာအိပ္ေပးပါ။ ေအာက္ထပ္မွာ တစ္ေယာက္တည္း အိပ္ရတာ ေၾကာက္တယ္ ဟု ေျပာသည္။ ေအးေမာင္ကို ျပန္မလႊတ္ေတာ့။ သူမအိပ္ခန္းထဲေခၚသြားၿပီး ေက်ာင္းမွ ျပန္လာသည့္ အျဖဴအစိမ္း ပင္ မခၽြတ္ေတာ့ဘဲ ေအးေမာင္ လက္ေမာင္းကို ေခါင္းအံုးကာ ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ အိပ္ေတာ့သည္။
ေအးေမာင္ ရင္ထဲတြင္ တဒိန္းဒိန္း ခုန္ေနသည္။ အိျဖဴႏွင့္ မၾကာခဏ ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာဖူးေသာ္လည္း အိမ္တြင္ ႏွစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္၊ အန္တီေလး ရွိေနသည္။ ယခုမူ အိမ္တြင္ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္တည္းသာ ရွိ သည္ျဖစ္သျဖင့္ စိတ္မ်ား လႈပ္ရွားေနျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ ယခုမွ စာေမးပြဲၿပီးလာသည့္ အိျဖဴကို နဖူးေလး ကို တစ္ခ်က္သာ နမ္းလိုက္ကာ သူမသေဘာက် ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ အိပ္ေစလိုက္သည္။
ညေနေစာင္းေတာ့ အိပ္ရာ ႏုိးလာသည္။
ကိုကို... ကိုကို... ထေတာ့.... မိုးခ်ဳပ္ေတာ့မယ္....
အိျဖဴ လႈပ္ႏိႈးသျဖင့္ ေအးေမာင္လည္း ႏိုးလာသည္။
ကိုကို... ဒီည ... အျပင္မွာ... ထြက္ကဲမယ္ေလ...
ဟင္... ညီမေလးကလည္း.
...
ဟာ... ကိုကိုရာ.... တစ္ရက္တစ္ေလပဲ....
ကဲတာ ဟုတ္ပါၿပီ.... ဘယ္ကိုသြားမွာလဲ....
အင္း..... ဘယ္ကိုသြားရပါ.... ဟာ.. သိၿပီ... ဒီလိုလုပ္... ကိုကို...
ဘာမ်ားပါလိမ့္....
ကိုကို ထမင္းမခ်က္ရေသးဘူးမို႕လား.... အျပင္ထြက္ၿပီး.... ထမင္းစားမယ္... အေအးဆိုင္ထုိင္မယ္... ဒါေပမဲ့ အျပင္မွာ ကိုကို ဘာမွ မလုပ္ရဘူးေနာ္....
ဘာကိုလဲ... ညီမေလးရ...
ဟာ... မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနျပန္ၿပီ.... ညီမေလးကို... ဘာမွ... မလုပ္ရဘူး... အဲဒါ... အဲဒါ...
ညီမေလးကို... ကိုကိုက....
ဟာ့.... ကိုကို.... အ ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္မေနနဲ႕... ညီမေလး.... ဆယ္တန္းစာေမးပြဲၿပီးတာနဲ႕... ဘာညာ... သာရကာ... လုပ္မယ္... စိတ္ကူးေနတာမို႕လား....
ဘာလဲ... ဘာညာသာရကာ...
ဟာ... ကိုကို... ေတာ္ၿပီ... မေျပာေတာ့ဘူး...
မသိလုိ႕ပါဆို...
အျပင္သြားရင္... ညီမေလးကို... ဟိုကိုင္ဒီကိုင္... ဟိုႏိႈက္ဒီႏိႈက္... မလုပ္ရဘူး... အိမ္ျပန္ေရာက္မွ... ကိုကို႕ သေဘာရွိ....
ဘာကိုကုိင္ၿပီး.... ဘာကို...
(ဘုန္း !!!!!) ေအးေမာင္ေက်ာကို အိျဖဴ တအားထုပစ္လိုက္သည္....
ေအးေမာင္ႏွင့္ အိျဖဴ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးႏွင့္ ၿမိဳ႕တစ္ပတ္ ပါတ္သည္။ အိျဖဴက ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနသည္။ မိခင္ အိမ္မွာမရွိေတာ့ စိတ္လြတ္လပ္ကာ ေပါ့ပါးေနသည္လည္း ျဖစ္သည္။ ေအးေမာင္တြင္လည္း စုေဆာင္း ထားေသာ မုန္႕ဖိုးမ်ား ရွိသည္။ အိျဖဴတြင္လည္း စုထားသည့္ေငြမ်ား ရွိသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား စိတ္ႀကိဳက္ ကဲ လို႕ ရသည္။
ထမင္းဆိုင္၀င္ကာ ညစာ စားသည္။ ထို႕ေနာက္ အေအးဆိုင္ေလး တစ္ဆိုင္ ၀င္ထိုင္သည္။ အေအးဆိုင္ နာမည္က လရိပ္ၿငိမ္။ ဆိုင္၏ နာမည္ႏွင့္ လုိက္ဖက္ေအာင္ပင္ တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္လြန္းလွသည္။ ၿငိမ့္ေျငာင္းေသာ တီးလံုးေလးတစ္ခုသာ ပ်ံ႕လြင့္ေနသည္။ တစ္ခံုႏွင့္ တစ္ခံုၾကား အေတာ္ေလး ေ၀းသည္။ ၿခံ က်ယ္ႀကီးထဲမွာ ေဆာက္လုပ္ထားကာ မွိန္ပ်ပ် ေအာ္တိုမက္တစ္မီးဆိုင္းေလးမ်ား ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္မွာ ၾကယ္ ပြင့္ေလးမ်ား လင္းလက္ေနသကဲ့သို႕ ရွိလွသည္။
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ကာ ဖာလူဒါ တစ္ခြက္စီ မွာေသာက္သည္။ ေအးေမာင္ အိျဖဴ၏ လက္ကေလးကို ရုတ္တရက္ အုပ္ကိုင္လိုက္သည္။
ညီမေလး.... ကိုကို... ေျပာစရာရွိတယ္....
အင္း.... ေျပာေလ ကိုကို..
ညီမေလး... စိတ္မဆိုးဘူး မလား....
ဟင္... ဘာေျပာမယ္မွန္းလဲ... မသိဘဲနဲ႕....
အင္းေလ.... စိတ္ဆိုးမွာစိုးလို႕.. ႀကိဳေျပာထားတာေပါ့....
မသိဘူး.... ဆိုးသင့္ဆိုးမွာေပါ့.... ေျပာ...
ညီမေလးကို.... ကိုကို.... ခ်စ္တယ္....
ဟင္.... ကိုကို.... ညီမေလးကို... ရည္းစားစကားေျပာတယ္... ေမေမနဲ႕... တိုင္မယ္...
ဟဲ့.... ရွဴး.... တိုးတိုး.... မလုပ္နဲ႕ေလ...
ဟုတ္တယ္.... ေမာင္ႏွမခ်င္း... ရည္းစားစကားေျပာတယ္... တိုင္မွာ...
ဟာ... ညီမေလးကလဲ... အဲလိုဆို... မေျပာေတာ့ဘူး...
ဟမ္... မရဘူးေလ... ေျပာၿပီးတာ ေျပာၿပီးသြားၿပီ... တိုင္မွာ
ညီမေလးကလဲကြာ... လိမ္မာပါတယ္...
ဟင့္အင္း.... မလိမ္မာဘူး.... တိုင္မွာပဲ....
ညီမေလးကလဲ.... ကိုကိုေျပာျပမယ္... ညီမေလးနဲ႕ ကိုကိုက ခ်စ္သူအဆင့္ထက္ေတာင္ ေက်ာ္ေနၿပီပဲကို...
ကိုကိုကလဲ... ညီမေလးက... အခုမွ.. ေက်ာင္းတက္တုန္း.... ေယာက်္ားမယူခ်င္ေသးဘူး....
အာ.... ဘယ္သူက ေယာက္်ားယူခိုင္းေနလို႕လဲ....
အဲဒါဆုိ ဒီလိုလုပ္... ညီမေလး... ရည္းစားမရွိဘူးမို႕လား....
မရွိဘူးေလ... ဘာျဖစ္လဲ...
ညီမေလး ရည္းစားထားေတာ့မယ္ဆို... ကိုကို႕ကိုပဲ..ရည္းစားထားေပါ့....
မထားခ်င္ပါဘူး... ရည္းစား... ဘာလုပ္ဖို႕... ကိုကိုနဲ႕အတူတူေနရတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာပဲ... ရည္းစား ထားရင္ စိတ္မခ်ရတာနဲ႕... သူမ်ားေနာက္ပါမွာ စိုးရတာနဲ႕...
အင္းေလ... ကိုကို႕က်ေတာ့ေရာ... စိတ္မခ်ရဘူးလား...
ဟင့္အင္... ကိုကိုလည္း စိတ္မခ်ရဘူး... အခ်ိန္တန္ရင္... ရည္းစားရသြားမွာ...
ဟင့္အင္း... မထားဘူး... ကိုကိုေျပာျပမယ္... ညီမေလး ကိုကို႕ကို ရည္းစားအျဖစ္ မထားရင္ေန... တကယ္လို႕ အိမ္ေထာင္ျပဳမယ္ဆိုရင္ ကိုကိုနဲ႕ပဲ ယူရမယ္... ကိုကိုလည္း ရည္းစားတစ္ျခားတစ္ေယာက္မထားဘူး... မိန္း မယူရမဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ရင္ ညီမေလးကိုပဲ... ယူမယ္... ညီမေလးလဲ ရည္းစားမထားနဲ႕... ကဲ... ဘယ္လိုလဲ..
အိုေက... ကိုကိုေျပာတဲ့အတိုင္း တည္ပေစ... ကိုကိုရည္းစားထားတာနဲ႕... ကိုကို႕ရည္းစားကို လိုက္သတ္မွာ... ညီမေလး ရည္းစားထားရင္... ညီမေလးရည္းစားကို သတ္ပစ္လိုက္...
(ဟိုက္... ၾကမ္းကုန္ၿပီ.... တမ်ိဳးႀကီးေနာ္.... ဟိုဒင္းဟိုဟြာ လုပ္ၿပီးၿပီ... ရည္းစားအျဖစ္ေတာ့လည္း မဟုတ္ျပန္ ဘူး.... ရည္းစားလည္း မထားရဘူးဆိုေတာ့ကာ.. ဘာထူးမလဲ... အိျဖဴ၏ အေတြးကို ေအးေမာင္ မေတြးတတ္ ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္မိသည္၊ အင္းေလ... ရွိေစေတာ့... အခုလည္း ရည္းစားထားရတာႏွင့္ ဘာမွ မကြာျခားေတာ့ ေခ်)
ကဲ... ညီမေလး... ျပန္ၾကစို႕... ဆယ္နာရီထိုးေတာ့မယ္...
ဟြင္း. ဟြင္း... ကိုကိုေနာ္... သိေနတယ္...
ဟဲ... ဟဲ.... :-X
ေအးေမာင္တို႕ အိမ္ျပန္လာၾကသည္။ အန္တီေလး အိပ္မအိပ္ ေခ်ာင္းၾကည့္စရာ မလိုေတာ့။ စိတ္လြတ္ ေပ့ါပါးစြာ အိမ္ထဲသို႕ ၀င္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ အိျဖဴ အခန္းထဲသို႕ လိုက္သြားသည္။
အခန္းထဲသို႕ ေရာက္သည္ႏွင့္ အိျဖဴကိုယ္လံုး အိအိေလးကို ေအးေမာင္ အတင္းေပြ႕ဖက္ကာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေသာ အနမ္းၾကမ္းၾကမ္းမ်ား ေပးလိုက္မိသည္။ အိျဖဴက စပန္႕သားအက်ၤ ီ ႏွင့္ ေဘာင္းဘီ ၀မ္းဆက္ ပြပြကို ၀တ္ထားသည္ျဖစ္ရာ သူမ၏ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးကို ထိေတြ႕ေနရသလို ျဖစ္ေနသည္။
မတ္တပ္ရပ္လွ်က္ႏွင့္ပင္ အိျဖဴ၏ ခါးက်င္က်င္ေလးကို ေပြ႕ဖက္ထားကာ ရင္ခ်င္းအပ္ နမ္းစုပ္ေနရင္ လက္တစ္ဖက္ က တင္ပါးအစံုကို ဆုပ္နယ္ပြတ္သပ္ေပးေနသည္။ တင္ပါးႏွစ္လံုးၾကားကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားႏွင့္ စုန္ျခည္ဆန္ျခည္ ကစားေပးလိုက္သည္။
အိျဖဴ ေမာဟိုက္စြာ ေအးေမာင္၏ အနမ္းမ်ားကို တုန္႕ျပန္မိသည္။ မ်က္လံုးမ်ားကလည္း ရမၼက္ဆႏၵ ျပင္းျပေနဟန္ ရီေ၀ေနသည္။ ေအးေမာင္ သူမကို ခုတင္ေပၚသို႕ တြန္းလွဲလိုက္သည္။ အိျဖဴကလည္း အလိုက္သင့္ ပါသြားသည္။ အိျဖဴက ေမႊ႕ယာအထူႀကီးႏွင့္ အိပ္စက္သည္ျဖစ္ရာ ကိုယ္လံုးေလး ျမဳပ္၀င္သြား ၿပီး ျပန္ခုန္တက္လာသည္။ ေအးေမာင္ အိျဖဴ၏ စပန္႕သား အက်ၤ ီေလးကို ေအာက္နားစမွ ကိုင္ကာ ဆြဲခၽြတ္လိုက္ သည္။ အိျဖဴ ဘာမွ ျငင္းဆန္ျခင္းမျပဳဘဲ အလုိက္သင့္ လက္ကေလး ေျမွာက္ေပးသည္။
ေဘာင္းဘီကိုလည္း ဆြဲခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ ကာမခလုတ္မ်ားကို တစ္ခုခ်င္း ဖြင့္ထုတ္ ေတာ့သည္။ အိျဖဴ တအား ထန္ေနမွန္း သိေတာ့ ေအးေမာင္ သိပ္အခ်ိန္ဆြဲမေနလိုေတာ့ၿပီ။ အိျဖဴ၏ ေပါင္တံ သြယ္သြယ္ေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲခြာလိုက္ၿပီး ၀င္ေရာက္ေနရာယူလိုက္ကာ လွ်ာဖ်ားျဖင့္ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား တစိမ့္စိမ့္ ထြက္က်ေနေသာ အဖုတ္ကေလးအား အားရပါးရ လွ်က္ပစ္လိုက္သည္။
အေစ့ေလးကို လွ်ာႏွင့္ထိုးလိုက္၊ အကြဲေၾကာင္းေလးထဲ စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ လ်က္လိုက္ လုပ္ေနရာ အိျဖဴ သိပ္ စိတ္မရွည္ခ်င္ေတာ့။
အာ.. ကိုကို.. အဲဒီလို မလုပ္နဲ႕ေတာ့... ညီမေလး မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး... လုပ္ေတာ့ေလ...
အိျဖဴက ဒီလို ေတာင္းဆိုလာေတာ့လည္း ေအးေမာင္ ႏွဴးႏွပ္ေနစရာ မလိုအပ္ေတာ့သျဖင့္ ပရိုစီဂ်ာေတြ အားလံုးကို ေက်ာ္လႊားလိုက္ၿပီး ညီေတာ္ေမာင္ကို တြင္း၀တြင္ ေတ့ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့ သည္။ အန္တီေလး အိမ္တြင္ မရွိသျဖင့္ ခါတိုင္းလို တိုးတိုးေလး မညည္းေတာ့ေခ်၊ အိျဖဴ စိတ္ထဲ ရွိသေလာက္ ဖြင့္အန္ထုတ္ေတာ့သည္၊ တစ္ခန္းလံုးလည္း လိုးသံ ေဆာင့္သံ ကၽြက္ကၽြက္ညံလွ်က္ ေအာ္သံ ညည္းသံ ပြက္ေလာညံေနေတာ့သည္။
ေအးေမာင္ႏွင့္ အိျဖဴ ၿပိဳင္တူလိုလိုပင္ ၿပီးသြားသျဖင့္ တစ္ေယာက္ေပၚ တစ္ေယာက္ ထပ္ကာ အေမာေျဖေနသည္။ အိျဖဴကလည္း ေလွာင္အိမ္ထဲမွ လြတ္သည့္ငွက္ကေလးလို ျဖစ္ေန ရသည့္အထဲ မိခင္ျဖစ္သူ ခရီးသြားေနသျဖင့္ လြင့္လိုရာလြင့္ ပ်ံလိုရာ ပ်ံႏိုင္သည့္အေနအထားျဖစ္ေနရာ ေအး ေမာင္ႏွင့္ စိတ္တူကိုယ္တူ ျဖစ္ေနသည္။
ညီမေလး.... ကိုကို... အႀကံေပးမယ္...
ဘာအႀကံလဲ... ကိုကို...
ဒီအေမႊးေလးေတြ.... ရိတ္ပစ္လိုက္ပါလား....
ေအးေမာင္က အိျဖဴ၏ အဖုတ္ေမႊးေလးေတြကို လက္ႏွင့္ ဖြေနရင္း ေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္...
ဟမ့္... ကိုကိုကလည္း... အဲဒီအတိုင္းက... ဘာျဖစ္လို႕လဲလို႕...
သြားၾကားညပ္လို႕....
အာ... ကိုကိုက... ညစ္စုတ္ၿပီ....
တကယ္ပါဆို.....
ညီမေလး မရိတ္ရဲဘူး၊ ဓားရွမွာစိုးလို႕... ကိုကို ရိတ္ေပးေလ....
ေအးေမာင္ ေရငတ္တုန္း ေရတြင္းထဲ က်သြားသည္။ ေတာရွင္းလင္းေရး စီမံကိန္း စတင္ရန္ ဂ်ဳတ္ဘူး ေျပးယူသည္။ ဒါက သူ ႏႈတ္ခမ္းေမႊး ရိတ္ေနက်ဂ်ဳတ္ဘူး၊ ဘလိတ္ဓား အသစ္ရွိေသးသည္။ ဒီေနရာမွာ အဆင္ ေျပဖို႕... ကမန္းကတန္း ေျပးယူ အသံုးခ်လိုက္ရေတာ့မည္။ ဒါနဲ႕ ထပ္ရိတ္ေတာ့ ဘာျဖစ္ေသးလဲ။ ပါးစပ္ထဲေတာင္ တစ္ခုလံုး ၀င္ေနၿပီးမွေတာ့ ဂ်ဳတ္ဘူး သံုးဖို႕ေလာက္ တြန္႕တို မေနေတာ့ပါ။
ဂ်ဳတ္ဘူး ယူလာၿပီး အခန္းထဲ ျပန္၀င္လာေတာ့ အိျဖဴက အေနအထားမပ်က္ ရွိေနေသးသည္။ ၿပီးမွ သတိရလို႕ ေရခြက္ႏွင့္ ဆပ္ျပာခြက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ ျပန္၀င္ယူရေသးသည္။ ပစၥည္းကိရိယာ စံုလင္ေတာ့မွ လုပ္ ငန္း စတင္ရသည္။ အိျဖဴက ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို အစြမ္းကုန္ ကားထုတ္ေပးထားကာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ေနေပးသည္။ ဓားထိမွာ ေၾကာက္လို႕ ၿငိမ္ေနတာျဖစ္သည္။ ေအးေမာင္ ဆပ္ျပာျမွဳပ္ေတြ တဖြားဖြားႏွင့္ ရိတ္ေပးလိုက္ရာ အေမႊးမ်ား ေျပာင္စင္သြားကာ ျဖဴေဖြးလွပစြာ မို႕မို႕ေလး ေဖာင္းအိေနေသာ အဖုတ္ကေလးကို ျမင္ရေတာ့သည္။
ကဲ.... ညီမေလး.... ၾကည့္လိုက္.... လွသြားၿပီ.....
အင္းပါ.... ကိုကို သေဘာက်ရင္ၿပီးတာပါပဲ....
ညီမေလးက... မႀကိဳက္ဘူးလား....
ကိုကိုႀကိဳက္ေတာ့... ညီမေလးလဲ ႀကိဳက္တာေပါ့လို႕...
ေအးေမာင္ႏွင့္ အိျဖဴတို႕ ေသာက္ေလ ငတ္မေျပသည့္ ဆားငံေရကိုသာ မက္ေမာစြာ မွီ၀ဲၾကသည္။ အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ကုန္သြားသည္မသိ။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး မဟန္ႏိုင္သည့္ အဆံုးတြင္ တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး ထပ္ကာ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္စြာ အိပ္ေမာက်သြားၾကေတာ့သည္။
ေနာက္ေန႕ေတြမွလည္း ထို႕အတူပင္။ အန္တီေလးအခန္းထဲမွ လြဲ၍ က်န္သည့္ ေရခ်ိဳးခန္း၊ မီးဖိုခန္း ပါ မက်န္ သူတို႕ႏွစ္ဦးအတြက္ သာယာသည့္ ဘံုဗိမာန္ေလးမ်ား ျဖစ္လို႕ေနၾကသည္သာ။ အိမ္ထဲက အိမ္ျပင္ပင္ သိပ္မထြက္ၾကေတာ့။ သူတို႕ႏွစ္ဦးမွာ ခ်စ္သူရည္းစား အဆင့္ကိုပင္ ေက်ာ္လြန္ေနကာ ခ်စ္စ ၾကင္စ ဇနီးေမာင္ႏွံ လို ျဖစ္ေနၾကေတာ့သည္။
ေအးေမာင္ကလည္း အန္တီေလးႏွင့္ အေတြ႕အႀကံဳ စံုၿပီးျဖစ္ေနရာ အန္တီေလးက ေအးေမာင္ကို သူမ လိုခ်င္သလို ပံုသြင္းခဲ့သလို သူကလည္း အိျဖဴကို လိုခ်င္သလို ပံုသြင္းယူသည္။
အိျဖဴကလည္း ေအးေမာင္ လိုခ်င္သမွ် ဘာတစ္ခုမွ် ျငင္းဆန္သည္မရွိေခ်။ တစ္ေန႕တြင္ ေအးေမာင္က သူမအား ေတာင္းဆိုသည္။
ညီမေလး... ကိုကို... ပူဆာမလို႕....
ဘာလဲ... ကိုကိုရဲ႕...
ညီမေလးကို.... အေနာက္ကေန.... လုပ္ခ်င္တယ္...
ဟင္းေနာ္... ကိုကို... ဘယ္ကေန အတတ္ဆန္းေတြ တတ္လာလဲ....
ညီမေလးကလဲ... ဟိုတစ္ခါ ၾကည့္တဲ့ အေခြထဲကလိုမ်ိဳးေလ....
အာ.. ကိုကိုကလဲကြာ... အဲဒါ တိရစၧာန္ေတြ လုပ္သလိုမ်ိဳးႀကီးကို...
ညီမေလးကလဲ... မဆိုင္ပါဘူး...
အင္းပါ... ကိုကို႕သေဘာ... ဟုတ္ၿပီလား...
အိျဖဴက ခါးခါးသီးသီး မျငင္းဆန္ပါ။ ေအးေမာင္ အလိုက်ပင္ ခုတင္ေပၚတြင္ ေလးဘက္ကေလး ေထာက္ေပးသည္။ ေအးေမာင္ကလည္း သူမ၏ ခါးေလးကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ဆုပ္ကိုင္ကာ အေနာက္မွ အဖုတ္၀ သို႕ ေတ့လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပင္ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ မဆြတ္ခင္က ညႊတ္ခ်င္၊ မခူးခင္က ေႀကြခ်င္၊ မစားခင္က ၀ါးခ်င္စရာအရည္ရႊမ္းေနသျဖင့္ ခဲရာခဲဆစ္ မဟုတ္ဘဲ ေလွ်ာေလွ်ာရွဴရွဴပင္ ၀င္သြားသည္။
အာ့... ကိုကို... ျဖည္းျဖည္း... တအားထိတယ္...
အင္းပါ... ညီမေလးရဲ... ျဖည္းျဖည္းပဲ လုပ္မယ္...
အား... ကိုကို...
ထံုးစံအတိုင္းပင္ ခ်စ္ေတးသံစဥ္မ်ား ဆူညံသြားသည္။ ေအးေမာင္က ညတိုင္း စားေနရသျဖင့္ သုက္ကို တတ္ႏိုင္သမွ် ထိန္းထားႏိုင္သည္။ အိျဖဴက တစ္ေန႕တစ္မ်ိဳး မရိုးရေအာင္ျဖစ္ေနသျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ၿပီး သြားရေလသည္။ အဖုတ္ထဲမွ လွ်ံထြက္လာေသာ အရည္မ်ားသည္ ေမႊ႕ရာေပၚသို႕တိုင္ေအာင္ စီးယိုက်လာ သည္။
အိျဖဴ ႏွစ္ခါသံုးခါ ဆက္တိုက္ၿပီးသြားၿပီးေနာက္ အိျဖဴေက်ာေပၚတြင္ေမွာက္ကာ တြင္းစိမ္ထားလိုက္ သည္။ အေမာေျပမွ အဖုတ္ထဲမွ လီးကို ျဖည္းျဖည္း ဆြဲႏႈတ္လိုက္ရာ ေလခိုေနသျဖင့္ ရွဴးကနဲပင္ အသံထြက္သြားသည္။ အိျဖဴလည္း တစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕ ထူးကဲလာေသာ ကာမအရသာစက္ကြင္းမွ မရုန္းထြက္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ဒီအရသာကိုသာ အစြဲလန္းႀကီး စြဲလန္းေနရွာသည္။
ေအးေမာင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ လုပ္ငန္းစတင္ရန္ ျပင္ဆင္လိုက္သည္။ သူကလည္း သူ႕အႀကံႏွင့္ သူမို႕ အိျဖဴကို တစ္ဖက္သို႕ ေစာင္းအိပ္ေစလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ အေနာက္မွ သိုင္းဖက္ကာ လီးထိပ္ႏွင့္ အိျဖဴ၏ အေနာက္သို႕ေဖာင္းအယ္ကာ ထြက္ေနသည့္ အဖုတ္ကို ထိုးဆြေပးလိုက္သည္။ ခုနကမွ ၿငိမ္းသြားေသာ အိျဖဴ၏ ကာမမီိးအဟုန္သည္ ျပန္လည္ ေတာက္ေလာင္လာျပန္သည္။ အိျဖဴကိုယ္တိုင္ ေတာင္းဆိုလာခ်ိန္တြင္ ေအးေမာင္ သူ၏ လီးကို အေပါက္၀သို႕ ေထာက္လိုက္သည္။
ေထာက္ေနက် အေပါက္၀ကား မဟုတ္ေခ်။ ဖြံ႕ထြားလွသည့္ တင္ပါးျဖဴျဖဴ ႏွစ္လံုးၾကားတြင္ ညိဳတိုတို ေလး ျဖစ္ေနေသာ စအို၀ေလးကို ေထာက္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ အိျဖဴ တြန္႕ကနဲ တစ္ခ်က္ ျဖစ္သြားသည္။
အာ.... ကိုကို.... မွားေနၿပီ.... အဲဒါ မဟုတ္ဘူးေလ...
ညီမေလး... စိတ္ေလွ်ာ့ၿပီး ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေနာ္.... ဒီဟာက ပိုေကာင္းတယ္ေျပာတယ္ (တကယ္ေတာ့ သူေကာင္းခ်င္တာသာ ျဖစ္ပါသည္)
ဟာ... ကိုကို... ျဖစ္ပါ့မလား... အဲဒါ... တစ္ခါမွ မလုပ္ဖူးဘူးေနာ္....
ျဖစ္ပါတယ္... ညီမေလးကလည္း... ဟို ရုပ္ရွင္ကားေတြထဲမွာ ပစၥည္းႀကီးေတြက အႀကီးႀကီးေတြနဲ႕ လုပ္တာ၊ ကိုကိုက အဲေလာက္ မႀကီးပါဘူး....
ေအးေမာင္... ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ အိျဖဴ၏ စအို၀ေလးကို ေထာက္ထားသည့္ လီးကို နည္းနည္း ဖိသြင္း ၾကည့္လိုက္သည္။ ခုန အဖုတ္ကို ထိုးဆြထားသျဖင့္ အရည္မ်ားျဖင့္ ခၽြဲေနသည္။ သို႕ေသာ္ က်ဥ္းၾကပ္လွသည့္ စအိုေပါက္ကို ထိုးသြင္းဖို႕ကား ေတာ္ေတာ္ ခက္ခဲလွသည္။ ထိုစဥ္ ေအးေမာင္ တစ္ခုခုကို သြားသတိရ လိုက္ သည္။ ညီမေလး.. ခနေနအံုး ဟု ေျပာကာ ကြန္ဒံုးတစ္ခုကို ေဖာက္လိုက္သည္။
ထို႕ေနာက္ ေသေသခ်ာခ်ာ စြပ္ လိုက္ၿပီးမွ ဂ်ယ္လ္ဘူးထဲမွ ဂ်ယ္လ္ကို ရႊဲရႊဲေလး သုတ္လိုက္သည္။ အိျဖဴ စအို၀ကိုလည္း သုတ္ေပးလိုက္သည္။
အိျဖဴကေတာ့ ေအးေမာင္ ဘာေတြ လုပ္ေနသည္ကို ေက်ာခိုင္းထားသျဖင့္ မျမင္ရေပ။ သူမ၏ စအုိ၀ကို ပူပူေႏြးေႏြး အဆီတစ္မ်ိဳး သုတ္လိုက္သည္ကိုသာ ခံစားမိလိုက္သည္။ (တကယ္ေတာ့ ဂ်ယ္လ္က ေအးစက္စက္ ပါ၊ ေအးေမာင္ အိတ္ကပ္ထဲ ထည့္ထားတာ ၾကာသျဖင့္ ေႏြးေနျခင္းျဖစ္သည္) ထို႕ေနာက္ သူမ၏ စအိုထဲသို႕ ေအးေမာင္၏ လီးႀကီး တိုး၀င္လာသည္ကို မခ်ိမဆန္႕ ခံစား လိုက္ရသည္။
အားး.. ကိုကို.... ေတာ္ပါေတာ့.... ညီမေလး.. မခံႏိုင္ဘူး... အရမ္းနာတယ္....
ကာမဘီလူးစီးေနေသာ ေအးေမာင္ အိျဖဴ၏ အသံကို မၾကားေတာ့ေပ။ အဖုတ္ထဲကို ထည့္ရတာထက္ ပိုခက္ေသာ္လည္း ဂ်ယ္လ္သုတ္ထားသျဖင့္ က်ဥ္းက်ဥ္းၾကပ္ၾကပ္ႏွင့္ပင္ ထိပ္ဖ်ား၀င္ေအာင္ အားစိုက္ သြင္းလိုက္ႏိုင္သည္။ အိျဖဴ၏ ခါးကို တအား ခ်ဳပ္ကာ ဖက္ထားသည္။ ထို႕ေနာက္ ေခါင္း၀င္သြားေသာ အခါတြင္ သိပ္ မခက္ေတာ့ေခ်။ တအိအိႏွင့္ပင္ တစ္ဆံုး ၀င္သြားေတာ့သည္။
ေအးေမာင္ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ အိျဖဴ၏ ေပါင္ေအာက္မွ လွ်ိဳကာ အဖုတ္ကေလးကို ကစားေပးသည္။ စအိုကို ဆက္ဆံမည္ဆိုလွ်င္ အဖုတ္ကို ေကာင္းေကာင္းကစားႏုိင္မွ မိန္းကေလးဘက္က အရသာ ရွိႏုိင္သည္ ကို ေအးေမာင္ နားလည္ထားသည္။ တစ္ဆံုး၀င္သြားၿပီးေတာ့ ခဏ နားထားလိုက္သည္။ အိျဖဴလည္း ၀င္ကာစ ကေလာက္ သိပ္မနာေတာ့။ တင္းၾကပ္ၾကပ္ ေအာင့္ေတာင့္ေတာင့္ အေနခက္လွသည္သာ ရွိေတာ့သည္။ ထိုစဥ္ အဖုတ္ကို ဆြခံေနရသျဖင့္ ကာမမီးေတာက္မ်ား ျပန္လည္ ေတာက္ေလာင္လာသည္။
အဖုတ္ထဲမွ အရည္မ်ား ထပ္ထြက္လာခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေအးေမာင္ တျဖည္းျဖည္း ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္သြင္းသည္။ အိျဖဴ နာေနမွန္းသိသျဖင့္ တဆံုး မထုတ္ေတာ့၊ တစ္၀က္ေလာက္သာ ဆြဲထုတ္ လိုက္ ျပန္သြင္းလိုက္၊ ကပ္ေညွာင့္လိုက္ႏွင့္ မ်ိဳးစံု လုပ္ေပးေနသည္။ အိျဖဴလည္း နာက်င္တာႏွင့္ ေကာင္းတာ ဒြန္တြဲကာ တစ္ခါမွ မခံစားဖူးေသာ အရသာကို ထိထိမိမိ ခံစားေနသည္။ ခုနက ဆူညံေနေသာ နာက်င္သံမ်ား သည္ ရမၼက္ေသြးၾကြေသာ အသံအျဖစ္သို႕ တစ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာင္းသြားသည္။
ေအးေမာင္လည္း က်ဥ္း က်ဥ္းၾကပ္ၾကပ္ စအိုေပါက္ထဲတြင္ ေႏြးေထြးေသာ အရသာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးခံစားေနရာ ၾကာၾကာ ထိန္း ဖို႕ မလြယ္ခ်င္ေတာ့။ ဒါ့ေၾကာင့္ အိျဖဴ ျမန္ျမန္ ၿပီးသြားေအာင္ အေစ့ကို သြက္သြက္ကေလး ပြတ္ေခ်ေပးလိုက္ သည္။ အိျဖဴ အေၾကာေတြ တြန္းကန္ရုန္းၾကြၿပီး တစ္ႀကိမ္ ၿပီးသြားစဥ္မွာပင္ ထိန္းထားေသာ သုက္ကို လႊတ္ေပး လိုက္ေတာ့သည္။ ကြန္ဒံုးစြပ္ထားသျဖင့္ အထဲအထိ ၀င္မလာေသာ္လည္း ပူေႏြးေသာ အရသာကို အိျဖဴ ခံစား လိုက္ရသျဖင့္ ကာမအထြဋ္အထိပ္တြင္ ေရာက္ေနခ်ိန္မို႕ ပိုမိုေကာင္းမြန္သည့္အရသာထူးျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းကာ ေလာ ကႀကီးကို ေမ့သြားမိသလိုပင္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။
သူတို႕၏ အခ်စ္ဘံုကေလးသည္ ရက္(၂၀)ေလာက္သာ ခံလိုက္သည္။ တစ္ရက္ အိျဖဴအခန္းထဲတြင္ ႏွစ္ဦးသား အခ်စ္ဗိမၼာန္ေလး တည္ေဆာက္ေနခ်ိန္တြင္ အိမ္ေရွ႕မွ ကားဟြန္းသံ ၾကားလိုက္ရသည္။ အခန္းက လံုေနသျဖင့္ သဲ့သဲ့မွ်သာ ၾကားေသာ္လည္း ေအးေမာင္ စိတ္ထဲ မသကၤာျဖစ္သြားသျဖင့္ အိျဖဴကို အ၀တ္မ်ား အျမန္ျပန္၀တ္ေစၿပီး ေအးေမာင္ အခန္းျပင္ထြက္ၾကည့္လိုက္သည္။ အန္တီေလး၏ ေခၚသံႏွင့္ တံခါးေခါက္သံ ကို ၾကားရသည္။ အိျဖဴအား အန္တီေလးျပန္ေရာက္ေၾကာင္းေျပာကာ တံခါးသြားဖြင့္ေပးလိုက္ရသည္။ အိျဖဴက လည္း သူ ဘာမွ မသိသလိုပင္ သူမအေမအား ထြက္ႀကိဳသည္။ အန္တီေလး လက္ထဲမွ အထုပ္အပိုးမ်ားကို ၀ုိင္း သယ္ေပးၾကၿပီး အန္တီေလး အခန္းထဲသို႕ လိုက္ပို႕ၾကသည္။
အန္တီေလး၏ အစ္ကိုျဖစ္သူကား ထူထူေထာင္ေထာင္ ျပန္ျဖစ္လာၿပီဟု သိရသည္။ အန္တီေလးက အိျဖဴႏွင့္ ေအးေမာင္အတြက္ မုန္႕မ်ား ၀ယ္လာသည္။ တနသၤာရီတိုင္းဘက္က ဒူးရင္းသီးေပါသျဖင့္ ဒူးရင္းသီး ေတြလည္း ပါလာသည္။ ႏွစ္ဦးသား မုန္႕မ်ားခြဲေ၀ကာ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ထိုင္စားၾကသည္။ အန္တီေလးကေတာ့ ခရီးပန္းလာသျဖင့္ ၀င္အိပ္သြားေလၿပီ။ သူတို႕ႏွစ္ဦးသာ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ ရယ္ခ်င္ သလိုလိ္ု၊ လြမ္းသလိုလို၊ စိတ္ညစ္သလိုလို ဘာလိုလိုမွန္းမသိသည့္ ခံစားခ်က္ကိုယ္စီျဖင့္ မအီမလည္ ျဖစ္ေန ၾကေတာ့သည္။
ဒီ႕ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ အိျဖဴေရာ ေအးေမာင္ေရာ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ေက်ာင္းပိတ္ထားသျဖင့္ အိမ္မွာ သာ အေနမ်ားၾကသည္။ ဘယ္မွလည္း သိပ္မထြက္ျဖစ္ၾက။ သူတို႕ႏွစ္ဦး ဆံုေနေတာ့ အန္တီေလး အလိုလိုပင္ ကုိယ္ရွိန္သတ္ထားရသည္။ တစ္ခါတစ္ခါ ေသြးသား ေတာင့္တမိေသာ္လည္း မသင့္ေတာ္သည္မို႕ သမီးျဖစ္သူ ေရွ႕တြင္ ပံုမွန္ေလးသာ ေနရသည္။ အိျဖဴကလည္း မိခင္ ရွိေနေတာ့ ယခင္လို မလြတ္လပ္ေတာ့ၿပီ။ ေအးေမာင္ အတြက္ေတာ့ အဆင္ေျပေသးသည္။ အန္တီေလး ျပန္ေရာက္ေနသျဖင့္ အိျဖဴအခန္းကို သြားလို႕ မရေတာ့ ေသာ္လည္း အရင္လိုပင္ ေဘာပင္ေလးႏွင့္ ေခါက္ကာ အိျဖဴကို ေခၚႏို္င္သည္။ အိျဖဴကလည္း ေခၚလွ်င္ ေအး ေမာင္အခန္းသို႕ တက္သြားသည္သာ။
သို႕ေသာ္ အန္တီေလး ခရီးသြားစဥ္ကကဲ့သို႕ အားရပါးရ လိုးလို႕ မရ။ အိျဖဴလည္း အားရပါးရ မေအာ္ရဲ။ မေတာ္တဆ ၾကားသြားလွ်င္ ျပႆနာတက္သြားႏုိင္သည္။ ေအးေမာင္ေရာ အိျဖဴပါ ဘယ္ေလာက္ေသာက္ ေသာက္ ငတ္မေျပႏိုင္သည့္ ဆားငံေရကိုသာ ေသာက္ေနမိၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ ေအးေမာင္က တစ္ခါတစ္ေလ အန္တီေလးႏွင့္ စခန္းသြားခ်င္မိသည္ (ဒါေတာ့ လြန္လြန္းတယ္ ထင္တာပဲ) သို႕ေသာ္ အန္တီေလးႏွင့္ ျဖစ္ဖို႕ အခြင့္မသာလွ။ တစ္ခါတစ္ရံေတာ့ အိျဖဴ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ အျပင္သြားခ်ိန္မ်ိဳး ဆိုလွ်င္ ေအးေမာင္ႏွင့္ အန္တီ ေလးတို႕ ဇာတ္လမ္းျဖစ္ၾကသည္။ ဒါကလည္း ႀကံဳေတာင့္ႀကံဳခဲေပါ့။
ေအးေမာင္ စိတ္အလိုမက်တာ တစ္ခုရွိသည္။ ေအးေမာင္ ကာမႏွင့္ ပတ္သက္သမွ် အိျဖဴဆီက အျပည့္အ၀ ရေနသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အိျဖဴက ခ်စ္တယ္ ဆိုသည့္ အေျဖကို ေပးဖို႕ ျငင္းဆန္ေန ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဆားမပါသည့္ ဟင္းကို စားရသလိုမ်ိဳးျဖစ္ေနသည္။ ေအးေမာင္က အိျဖဴကို အရမ္းခ်စ္ သည္။ အိျဖဴ မ်က္ႏွာညွိဳးသည္ႏွင့္ မေနႏိုင္ေတာ့။ အိျဖဴက သူ႕အေပၚ ဘယ္လို သေဘာထားသည္ကို မသိ သျဖင့္သာ စိတ္ထဲ ခုလုခုလု ျဖစ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
အိျဖဴကလည္း ေအးေမာင္အေပၚ ဘယ္လိုစိတ္မ်ိဳး ရွိသည္ကို သူမကိုယ္တိုင္ပင္ ေရေရရာရာ မသိ။ ေသခ်ာသည္ကေတာ့ သူမ ေအးေမာင္အေပၚ သံေယာဇဥ္ႀကီးမားသည္။ ေစတနာရွိသည္။ ထို႕အျပင္ ကာမ ကိစၥမ်ားတြင္ ေအးေမာင္အလိုက် လိုက္ေလ်ာသည္။ သို႕ေသာ္ အခ်စ္ဆိုတာ ဘာမွန္းေတာ့ သူမလည္း မသိ။ ေအးေမာင္က အေျဖေတာင္းလိုက္တိုင္း ခ်စ္တယ္ ဆိုသည့္ စကားတစ္ခြန္း ေျပာဖို႕ ျငင္းဆန္မိသည္။
ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ ကုန္ဆံုးကာ မိုးဦးကာလ ေက်ာင္းမ်ား ဖြင့္ခ်ိန္ကို ေရာက္ၿပီ။ ေအးေမာင္ ဆယ္တန္း စတက္ၿပီ။ အိျဖဴတို႕ကေတာ့ ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္း မထြက္ေသး။ သို႕ေသာ္ အိျဖဴ သူမကိုယ္ သူမ သိပါသည္။ မေအာင္ႏိုင္ပါ။ ဒါနဲ႕ပဲ ေအးေမာင္ ဆယ္တန္း စတက္သည့္အခ်ိန္တြင္ အိျဖဴ အျပင္ေျဖ ေျဖ ဖို႕အတြက္ က်ဴရွင္ စတင္ တက္ေတာ့သည္။
ေအာင္စာရင္းထြက္လာေတာ့ အိျဖဴမပါေသး။ သူမ ဆယ္တန္းေျဖတာ ႏွစ္ႏွစ္ရွိၿပီ။ အခု ထပ္ေျဖမည္ဆို သံုးႏွစ္။ သူမထက္ အသက္ႀကီးေသာ္လည္း အတန္းငယ္သည့္ ကိုကို ေအးေမာင္ပင္ ဆယ္တန္းတက္ေနၿပီ။ သူမ၏ အားနည္းခ်က္ကို သူမ ျပန္လည္ သံုးသပ္မိသည္။ သူမ ဆယ္တန္း စတက္သည့္ႏွစ္မွာ Repeater အစ္မ မ်ားႏွင့္ တြဲမိသည္။ သူမႏွင့္ တြဲသည့္ အစ္မႀကီးေတြႏွင့္ တအားခင္သြားသည္။ ထိုအစ္မႀကီးေတြ ဘာေတြေျပာေျပာ သူမယံုၾကည္မိသည္။
ထိုအစ္မႀကီးမ်ား၏ လမ္းညႊန္မႈႏွင့္ ပထမဆံုး အျပာစာအုပ္ ဖတ္ဖူးမိသည္။ သူမ တစ္သက္ႏွင့္တစ္ ကိုယ္ မျဖစ္ဖူးသည့္ ကာမစိတ္မ်ား တဟုန္းဟုန္း ႏိုးၾကြလာမိသည္။ ထိုအစ္မႀကီးမ်ားက သူမကို ရည္းစားထား ခိုင္းသည္။ ရည္းစားထားရသည့္ အရသာက အလြန္ေကာင္းသည္ဟု ဆိုသည္။ ရည္းစား၏ အလိုဆႏၵကို လိုက္ ေလ်ာရသည့္ ခံစားမႈသည့္ ဘာႏွင့္မွ မတူဟု ဆိုသည္။ ပထမေတာ့ အိျဖဴ စိတ္ ယုိင္သြားေသးသည္။
သို႕ေသာ္ သူမပင္ ကံေကာင္းသည္လားေတာ့ မသိ။ သူမႏွင့္ ညီအစ္မလို ခင္ေသာ အစ္မႀကီး ေနာက္တစ္ေယာက္က အပ်ိဳစင္ဘ၀ဆိုတာ မိန္းကေလးရဲ႕ ထူးျမတ္တဲ့ ဂုဏ္ပဲ။ အပ်ိဳစင္ကိုပဲ ေယာက်္ားေတြ လိုခ်င္ၾကတာ။ တကယ္ လက္ထပ္ၾကမယ္ဆို အပ်ိဳစင္ကိုပဲ လိုခ်င္ၾကတာ။ ရည္းစားထားလို႕ အပ်ိဳစင္ဘ၀ကို ေပးဆပ္လိုက္မိၿပီဆိုရင္ ျပန္ျပင္လို႕မရေတာ့ဘူး။ အပ်ိဳမစစ္ေတာ့ဘူးလို႕ သိၾကတာနဲ႕ အမ်ိဳးမ်ိဳး လက္တည့္စမ္းခ်င္ၾကလိမ့္မယ္။ အပ်ိဳစင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ကို အလြယ္တကူ မေပးလိုက္နဲ႕။ အပ်ိဳစင္ဘ၀ကို စြန္႕လႊတ္တဲ့ အခ်ိန္ဟာ မဂၤလာ ဦး ညမွာ ျဖစ္ပါေစ။ မဂၤလာဦးညမွာ အပ်ိဳစင္ဘ၀ကို စြန္႕လႊတ္ရျခင္းဟာ ေလာကဓမၼတာအရျဖစ္ၿပီး ဂုဏ္သေရ ရွိတဲ့ စြန္႕လႊတ္ျခင္းျဖစ္တယ္ ဟု ဆံုးမသည္။
အိျဖဴ ယိမ္းယိုင္ေနသည့္ အေတြးမ်ား ျပန္တည့္သြားသည္။ ထိုအစ္မႀကီးႏွင့္ ရည္းစားထားရန္ ေျပာေသာ အစ္မႀကီးက မတည့္။ ပထမေတာ့ မတည့္လို႕ ဆန္႕က်င္ဘက္ ေသြးထုိးတာလားဟု ထင္မိေသး သည္။ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ သူမဆံုးမတာ မွန္ေနသည္။ ထိုအစ္မႀကီးႏွင့္ တတြဲတြဲ ေပါင္းမိေတာ့ ပထမ ခင္သည့္ အစ္မႀကီးႏွင့္ သိပ္အေစးမကပ္ေတာ့ဘဲ ေနာက္ဆံုး အေပါင္းအသင္းပင္ မလုပ္ေတာ့သျဖင့္ သူမႏွင့္ ေ၀းသြားေတာ့သည္။
သူမအား ဆံုးမသည့္ အစ္မႀကီးနာမည္က သီရိေမ။ အိျဖဴထက္ အသက္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ ပိုႀကီးၿပီး အျပင္ပန္းတြင္ တည္ၾကည္ကာ မ်က္ႏွာေက်ာတင္းလွသျဖင့္ ေတာ္ရံုေက်ာင္းသားမ်ားက စကားမေျပာရဲၾက။ စကားေျပာဖူးသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ားလည္း ေနာက္ဆံုး ေနာက္ဆုတ္ခဲ့ၾကသည္။ သူမက သူမကို လာစကား ေျပာသည့္ ေက်ာင္းသားတိုင္းကို စကားတစ္ခြန္းေမးသည္။ နင္ ငါ့ကို တကယ္ယူႏိုင္သလားဟု။
သူတို႕ ျပန္ေျဖ ၾကသည္။ တကယ္ယူမွာပါ။ တကယ္ခ်စ္တာပါ။ သီရိေမ စကားတစ္ခြန္း ထပ္ေျပာသည္။ ေသခ်ာလား တဲ့။ သူတို႕ ထပ္ေျဖၾကသည္။ ေသခ်ာပါတယ္။ တကယ္ပါ။ အဟုတ္ပါ။ သီရိေမ စည္းကမ္းခ်က္ ထုတ္ေတာ့သည္။ ေကာင္းၿပီ ငါစဥ္းစားေပးမယ္၊ မစဥ္းစားခင္ ငါ့ကို ကတိတစ္ခုပဲေပး၊ ခ်စ္သူဘ၀မွာ လက္ကိုေတာင္မကိုင္ရ၊ လူ အမ်ားသြားလာသည့္ေနရာတြင္သာ ခ်ိန္းေတြ႕မည္၊စကားေျပာမည္၊ ဘြဲ႕ရၿပီးလွ်င္ လက္ထပ္မည္ ဟု ေျပာ သည္။ ခ်ဥ္းကပ္ေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား လက္ေလွ်ာ့သြားသည္။ ခ်စ္သူျဖစ္ၿပီး လက္ကေလးေတာင္ မကိုင္ရ ေတာ့ ဘာလုပ္မည္နည္းဟု စိတ္ညစ္သြားျခင္း ျဖစ္သည္။
သူမလည္း မိန္းမထဲက မိန္းမသားတစ္ေယာက္သာ။ သူမသည္လည္း အသက္ ဆယ့္ေျခာက္၊ ဆယ့္ ခုနစ္ ၀န္းက်င္ ျဖစ္ရာ ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ေယာက်္ားေလးေတြ ေတြ႕လွ်င္ ရင္ခုန္ဖူးသည္၊ စိတ္ကူးယဥ္ ဖူးသည္။ ဒီအရြယ္ဆိုတာ သစ္ရြက္ေလးေတြ ေလမွာလႈပ္ရွားရင္ေတာင္ စိတ္လႈပ္ရွားတတ္သည့္ အရြယ္ေပပဲ။ သို႕ေသာ္ သူမေတြ႕ဖူးသည့္ ေယာက္်ားေလး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဂ်င္ကေလးေတြျဖစ္ေနသည္။ လူလည္ေလးေတြ ျဖစ္ေနသည္။ သူတို႕ႏွင့္ ရည္းစားထားမိလွ်င္ ဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္သည္ကိုလည္း သူမ သိသျဖင့္ ဒီလိုလုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
သူမလည္း သူမ်ားေတြနည္းတူ ကာမစိတ္မ်ား ခဏခဏ လႈပ္ရွားဖူးသည္။ တစ္ခါတေလ ရည္းစား ထားၿပီး စိတ္ကို လႊတ္ေပးလိုက္ခ်င္မိသည္။ သို႕ေသာ္ သူမ၏ စိတ္မ်ားကို ေျဖသိမ့္ႏိုင္သည့္ နည္းလမ္းကို သူမ ကိုယ္တိုင္ပင္ ရွာေဖြေတြ႕ရွိသြားသည္။ သူမကို ရည္းစားစကားလာေျပာသည့္ ေယာက်္ားေလးမ်ားထဲတြင္ သူမ ထက္ တစ္ႏွစ္ခန္႕ႀကီးေသာ အစ္ကိုႀကီး တစ္ေယာက္ ပါသည္။ သူမကလည္း ထံုးစံအတိုင္း ေျပာလႊတ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုတ္သြားသည္။ သို႕ေသာ္ သူမရင္ထဲတြင္ ရင္ခုန္သံျမန္ဆန္မႈက ရပ္တန္႕မသြားခဲ့။ သူ၏ ေယာက်္ားပီသသည့္ ဟန္ပန္ႏွင့္ေတာင့္တင္းသည့္ ခႏၶာကိုယ္ အခ်ိဳးစားက သူမ၏ စိတ္ကို ညွိဳ႕ငင္ေနသလို ရွိ သည္။
သူ႕အေၾကာင္း စိတ္ကူးလိုက္တိုင္း ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းက လႈပ္ရွားထၾကြလာသည္။ အဖုတ္ထဲမွ တစ္ခုခုကို လိုအပ္ေနမိသလိုမ်ိဳး။ တစ္ခါတေလလဲ တစ္ခုခု ထိုးထည့္ပစ္လိုက္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနမိ သည္။ ယားယံျခင္းမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ သို႕ေသာ္ လိုအပ္ေနသလိုလို ျဖစ္ေနမိသည္။ ထိုအေတြးမ်ား ေပၚလာတိုင္း တြင္ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား စိုလာတတ္သည္။ တစ္ရက္တြင္ သူမ စာအုပ္တစ္အုပ္ ဖတ္ေနသည္။ ထိုစာအုပ္သည္ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းျဖစ္ၿပီး ဆင္ဆာ လြတ္ေအာင္ ေရးသားထားေသာ္လည္း နဂိုကမွ စိတ္က မခိုင္ သည္ ျဖစ္ေနရာ စာအုပ္ထဲမွ ဇာတ္ေကာင္မိန္းကေလး ေနရာမွာ ၀င္ေရာက္ ခံစားေနမိသည္။
သူမက ညဘက္ အိပ္ကာနီးလွ်င္ စပန္႕သားဂါ၀န္ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးကို ၀တ္ဆင္ၿပီး အိပ္ေလ့ရွိသည္။ ထို ညတြင္လည္း စာဖတ္ရင္း ဇာတ္ေကာင္ေနရာမွာ သူမႏွင့္အတူ ဟိုအစ္ကိုႀကီးကိုပါ စိတ္ကူးထဲတြင္ သရုပ္ ေဆာင္ၾကည့္ရာ အဖုတ္ထဲမွ စိုတိုတို ယားက်ိက်ိ ျဖစ္လာသည္။ သူမ ေယာင္ယမ္းကာ ႏို႕ကေလးကို လက္ႏွင့္ အုပ္မိသည္။ ခါတိုင္း ေရခ်ိဳးစဥ္ ပြတ္သပ္ခ်ိဳးေသာ္လည္း ဘာမွမျဖစ္ေသာ္ျငား ယခု ရုတ္တရက္ ကိုင္မိရာတြင္ ဖိန္းကနဲ ရွိန္းကနဲျဖစ္ကာ ထိလုိက္သည္ႏွင့္ပင္ မ်က္လံုးေလး ေမွးသြားသည္အထိ စည္းစိမ္ရွိေနသည္။ ထိုသို႕ ျဖစ္ေနရာမွ ယားက်ိက်ိျဖစ္ေနေသာ အဖုတ္ကေလးကို လက္ႏွင့္ အုပ္မိသည္။
အခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္း မီးအုပ္ေဆာင္းကေလးႏွင့္ စာဖတ္ေနရာ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္မႈက လည္း သူမကို ကလူက်ီစယ္ေနသည္။ အဖုတ္ကေလးကို လက္ႏွင့္ ကိုင္မိလိုက္သည္ႏွင့္ တစ္ကို္ယ္လံုး ဖ်င္း ကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ၾကက္သီးေမႊးညွင္းမ်ားလည္း ေထာင္ထသြားသည္။ အထိအေတြ႕ေနာက္ကို ပါသြားေတာ့ လည္း အုပ္ကိုင္မိရာမွ ပြတ္သပ္မိျပန္သည္။ တစ္ခ်က္ပြတ္္လိုက္တိုင္းမွာ ပါးစပ္မွ ဟင့္ကနဲ အသံထြက္သည္ အထိ ျဖစ္လာသည္။ သူမ ဂါ၀န္ေပၚမွ အုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္ရသည္ကို အားမရေတာ့။
မီးအုပ္ေဆာင္းကို ပိတ္လိုက္သည္။ ျခင္ေထာင္ထဲကို ၀င္လိုက္သည္။ အေမွာင္ကို ပိုသေဘာက်ေန မိသည္။ ယခင္ မီးအလင္းေရာင္ရွိမွ အိပ္တတ္ေသာ္လည္း ယခုမူ မီးအလင္းေရာင္ထဲမွာ မေနလိုေတာ့ၿပီ။ အေမွာင္ထဲမွာ ဂါ၀န္ကို ဗိုက္အထိ လွန္တင္လိုက္သည္။ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ အဖုတ္ကို ရြရြေလး ပြတ္သပ္မိျပန္သည္။ ပိုမိုစိတ္လႈပ္ရွားလာေတာ့ အရည္မ်ား စိမ့္က်ေနသည့္ အကြဲေၾကာင္းထဲကို ဖိပြတ္မိသည္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အေစ့ကို သြားထိမိေတာ့ ပိုၿပီး ေကာင္းလာသည္။ အေစ့ကိုထိလွ်င္ အရသာတအားရွိသည္ ကို ခံစားသိရွိသြားသည္။ အေစ့ကိုခ်ည္းပဲ ပြတ္ျပန္ေတာ့ မခံႏိုင္ တအား က်င္သည္။ ဒီေတာ့ အေစ့ႏွင့္ အကြဲ ေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ကို လက္ခလယ္ႏွင့္ စုန္ခ်ည္ဆန္ျခည္ ပြတ္မိသည္။ အရည္ေတြကလည္း တျဖည္းျဖည္း ရႊဲနစ္လာသည္။
အရည္ေတြရႊဲလာသည္ႏွင့္အမွ် အရသာစည္းစိမ္ကလည္း တျဖည္းျဖည္း ျမင့္လာသည္။ တစ္ေနရာကို ေရာက္ေအာင္ ေျပးသြားေနသည္ႏွယ္ ေမာေနေသာ္လည္း ထိုေနရာသို႕ ေရာက္ခ်င္ေနသည္။ ထိုေနရာေရာက္ လွ်င္ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမည္ကို သိခ်င္ေနသည္။ ပြတ္သပ္ေနသည့္ အရွိန္ကို တျဖည္းျဖည္း ျမွင့္သည္။ ပါးစပ္မွ ညည္းသံ က်ယ္က်ယ္မထြက္ေအာင္ ထိန္းထားရသည္။ လက္ကလည္း ေျမာင္းထဲသို႕ ခပ္နက္နက္ေလး ဖိကာ ပြတ္မိလာသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့ ေခ်ာက္ကမ္းပါးႀကီးတစ္ခုေပၚမွ လြင့္က်သြားသလို တစ္ကိုယ္လံုး တြန္းကန္ ရုန္းၾကြကာ ေလဟာနယ္ထဲ လြင့္သြားသလိုလို၊ အသည္းေတြ ျပဳတ္က်သြားသလိုလို အမည္ေဖာ္ျပ မတတ္ႏိုင္ေသာ စည္းစိမ္တစ္ခုကို ရရွိသြားေတာ့သည္။
တစ္ကုိယ္လံုး မလႈပ္ႏိုင္ မရွားႏိုင္ ျဖစ္ေလာက္သည္အထိ အားအင္မ်ား ကုန္ခမ္းကာ ေမာပန္းသြား ေတာ့သည္။ ခုန သူမစိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေနေသာ အာသာဆႏၵမ်ား ျပည့္၀သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ သူမ ဒီအရ သာကို အရမ္းသေဘာက်သြားသည္။ အိပ္ခ်င္စိိတ္မ်ားလည္း မရွိ။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ခံစားလိုေသးသည္။ တစ္ည တည္းႏွင့္ သံုးၾကိမ္ေလာက္အထိကို အာသာေျဖပစ္လိုက္မိသည္။
သူမ ရည္းစားမထားခ်င္သျဖင့္ ဒီလိုႏွင့္ လက္ျဖင့္အာသာေျဖသည့္္နည္းစနစ္ကို က်င့္သံုးလာခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွာရွာေဖြေဖြ ယူလာေသာ အျပာကားမ်ားကိုလည္း အမ္ပီဖိုးႏွင့္ နားၾကပ္တပ္ ေစာင္ၿခံဳကာ ၾကည့္ၿပီး အာသာေျဖတတ္လာသည္။ သူမ ညီမေလးလို ခင္ရေသာ အိျဖဴႏွင့္ ေတြ႕ေတာ့ ဒီ အေၾကာင္းေတြ မိန္းကေလးခ်င္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာျပသည္။ အိျဖဴက ခင္ဖို႕ေကာင္းသည္။ သူမ၏ အႀကံျပဳ ဆံုးမစကားမ်ားကိုလည္း လက္ခံသည္။
အိျဖဴက ရည္းစားမ်ားမ်ားထားကာ ထည္လဲတြဲတတ္ေသာ မိန္းကေလးမ်ားႏွင့္ ေပါင္းမိေတာ့ လမ္းမွား မေရာက္ေအာင္ တားမိသည္။ အိျဖဴကလည္း လက္ခံသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူမလိုပင္ လက္ႏွင့္အာသာေျဖ သည့္နည္းကိုသာ က်င့္သံုးေတာ့သည္။ အိျဖဴလည္း ရည္းစားမထားျဖစ္ေတာ့ေခ်။ ဒီေကာင္မေလးက သခ်ၤာ တအားညံ့သည္။ သီရိေမ ဆယ္တန္းေအာင္သြားခ်ိန္တြင္ အိျဖဴ က်သြားသည္။
အိျဖဴ စာေမးပြဲက်သည္မ်ားတြင္ ဒါေတြလည္းပါသည္။ သီရိေမက နည္းလမ္းသာ ျပျခင္းျဖစ္သည္။ အိျဖဴက ေန႕စဥ္ ပံုမွန္ အလုပ္ျဖစ္သည္။ အိျဖဴ၏ အားနည္းခ်က္က ဒီလိုလုပ္ၿပီးလို႕ ၿပီးသြားသည္ႏွင့္ ႏုန္းသြား လွ်င္ စာဆက္မက်က္ေတာ့ဘဲ အိပ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဒီအားနည္းခ်က္ကို အိျဖဴ ယခင္ႏွစ္ေတြမွာ သိေသာ္လည္း စိတ္ကို အလိုလိုက္ကာ က်ခဲ့သည္။ ရည္းစားထားၿပီး စာေမးပြဲက်ရသည္ဆို တန္ေသးသည္။ ယခုေတာ့ က်န္တာေတြ ဘာမွမလုပ္ဘဲႏွင့္ စာမက်က္ျဖစ္ေအာင္ေနလို႕ က်ျခင္း ျဖစ္သည္ကို အိျဖဴ ေနာင္တ ရမိေတာ့ သည္။
အိျဖဴ ေအာင္စာရင္းထြက္သည္ႏွင့္ စာမ်ားကို ႀကိဳးစားက်က္ေတာ့သည္။ ေအးေမာင္လည္း စာကို ႀကိဳး စားသည္။ အန္တီေလးက ေအးေမာင္ ဆယ္တန္းေရာက္သြားၿပီျဖစ္သျဖင့္ ယခင္လို လစ္လွ်င္ လစ္သလို မေခၚ ေတာ့ေပ။ အိျဖဴေရာ ေအးေမာင္ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ေအာင္ေစခ်င္သည္။ စာေမးပြဲ ေအာင္ေရးကိုသာ ေရွ႕တန္းတင္ေပးသည္။ ေအးေမာင္က အိျဖဴ ညံ့သည့္ သခ်ၤာကို ကူညီရွင္းျပကာ တြက္ေပးသည္။ အိျဖဴ ေအးေမာင္ႏွင့္ အတူတူ တြက္ေတာ့လည္း ကာမစိတ္မ်ား သိပ္ျဖစ္မလာေတာ့။ စာေမးပြဲေအာင္ခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ ခ်ိဳးႏွိမ္ထားသည္။
ေအးေမာင္ႏွင့္ အိျဖဴ နားလည္မႈ ယူထားၾကသည္။ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္တြင္ အိျဖဴ စာက်က္ မည္။ စာက်က္ခ်ိန္တြင္ ေအးေမာင္ႏွင့္ အတူတူက်က္သည္။ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ က်က္ၾကသည္။ ႏွစ္ဦးလံုး စာက်က္ၿပီးသည္ႏွင့္ ေအးေမာင္က အိမ္ေပၚထပ္ တက္သြားသည္။ အိျဖဴက သူမအခန္းထဲ ၀င္သြားသည္။ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္တြင္ ေအးေမာင္က အိျဖဴကို သူ႕အခန္းသို႕ မေခၚေတာ့။ အိျဖဴကလည္း ေအးေမာင္ ေခ်ာင္း ၾကည့္ေနမည္စိုးသျဖင့္ မီးပိတ္ကာ အိပ္သည္။ ေအးေမာင္လည္း စာက်က္ၿပီးသည္ႏွင့္ အိပ္သည္။ ငါးဦးေကာ္မတီလည္း မဖြဲ႕ျဖစ္။ စာက်က္ၿပီးခ်ိန္တြင္ ဆယ့္တစ္နာရီခြဲေလာက္ ျဖစ္သည့္အျပင္ မနက္ေစာေစာ ထရမွာလည္းျဖစ္၊ စာေတြကလည္း မ်ားသျဖင့္ ဒီစိတ္ေတြ သိပ္မရွိ။
ေသာၾကာေန႕ႏွင့္ စေန႕ေန႕ညမ်ားတြင္ေတာ့ စာသိပ္မက်က္ၾက။ ေန႕ခင္းပိုင္းကို အခိ်န္ယူကာ က်က္ သည္။ ညဘက္တြင္ ဦးေဏွာက္ေဆးသည္ဟုဆိုကာ ႏွစ္ေယာက္သား ဧည့္ခန္းထဲတြင္ တီဗီၾကည့္သည္။ ေန႕ ခင္း စာက်က္သျဖင့္ အန္တီေလးကလည္း တီဗီၾကည့္သည္ကို ခြင့္ျပဳထားသည္။ ကိုးနာရီေလာက္ ေရာက္လွ်င္ တီဗီအစီအစဥ္ေတြလည္း ၿပီးသျဖင့္ ကိုယ့္အခန္း ကိုယ္၀င္ၾကသည္။ (ထိုစဥ္က စကိုင္းနက္မ်ား မရွိေသး) ေအးေမာင္က အန္တီေလး အရိပ္အျခည္ ေခ်ာင္းၾကည့္သည္။ အန္တီေလး အိပ္သည္ႏွင့္....
ေတာက္.... ေတာက္.... ေတာက္.....
ဒီအသံၾကားလွ်င္ အိျဖဴ အိမ္ေပၚ တိတ္တိတ္ကေလး တက္လာသည္။ ထို႕ေနာက္ အားရပါးရ လိုးၾက ေဆာ္ၾကေတာ့သည္။ ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ရက္မ်ားႏွင့္ စာေမးပြဲရက္မ်ားတြင္ေတာ့ ေဆာရီးပါ။ အိျဖဴက လံုး၀မေပး သလို ေအးေမာင္ကလည္း မေခၚပါ။ တစ္ခါတစ္ရံေတာ့ အိျဖဴ က်ဴရွင္အခ်ိန္ပို ရွိလွ်င္ ေအးေမာင္ အရိပ္အျခည္ ကို အန္တီေလး ၾကည့္သည္။ ေအးေမာင္ စာမက်က္ဘဲ အားအားလ်ားလ်ား ျဖစ္ေနၿပီ ဆိုလွ်င္ အန္တီေလး ေခၚၿပီ။ ေအးေမာင္ကို ဦးေဏွာက္ေဆးခိုင္းျခင္းျဖစ္သည္။ ေအးေမာင္ကလည္း အန္တီေလးကို မစားရသည္မွာ ၾကာၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ အသားကုန္ ႀကံဳးေဆာ္သည္ပဲ။
စာေမးပြဲႀကီးၿပီးေတာ့ ေအးေမာင္ အိမ္ျပန္ရေတာ့သည္။ ေအးေမာင္ အိမ္မျပန္ခ်င္ေသးပါ။ သို႕ေသာ္ မျပန္လို႕ မျဖစ္ေတာ့ၿပီ။ သူ႕အေမကိုလည္း သူ၀ိုင္းကူရအံုးမည္။ စာေမးပြဲ ေအာင္စာရင္း ထြက္ၿပီးေတာ့ ေအးေမာင္ထံ အိျဖဴလာလည္ေသးသည္။ အန္တီေလးေတာ့ ပါမလာ။ သူမအိမ္တြင္ ေနစဥ္ ႏွစ္ႏွစ္လံုး ေအးေမာင္ႏွင့္ အိျဖဴ ဇာတ္လမ္းကို အန္တီေလးမသိသလို အန္တီေလးႏွင့္ ဇာတ္လမ္းကိုလည္း အိျဖဴမသိပါ။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း အိျဖဴအား စိတ္ခ်လက္ခ် လႊတ္ျခင္း ျဖစ္သည္။
အိျဖဴလာလည္သည့္အခ်ိန္မွာ အၿငိမ့္ပြဲမ်ား ျခိမ့္ျခိမ့္သည္းသည့္ ေဆာင္းတြင္းကာလ ျဖစ္သည္။ ထိုကိစၥကို သီးျခား ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ တင္ဆက္မည္ျဖစ္သျဖင့္ ခ်န္လွပ္ထားခဲ့ပါသည္။
အိျဖဴ ေအးေမာင္တို႕အိမ္မွာ တစ္လေလာက္ေနၿပီးေတာ့ ၿမိဳ႕ကို ျပန္သြားသည္။ မ်ားမၾကာမီ အန္တီေလး ရြာသို႕ ေရာက္လာသည္။ သူမ အလုပ္ကိစၥျဖင့္ ခရီးသြားလိုေၾကာင္း၊ မိန္းမသားတစ္ေယာက္တည္း ခရီးသြားရသည္မွာ အဆင္မေခ်ာလွသျဖင့္ ေအးေမာင္ကို ေခၚသြားလိုေၾကာင္း ေျပာကာ ေဘာ္ဒီဂတ္ ခန္႕၍ ေခၚ သြားေလသည္။ ထိုအေၾကာင္းကိုလည္း သီးျခား ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ျဖင့္ တင္ဆက္မည္ျဖစ္သျဖင့္ ခ်န္လွပ္ ထားခဲ့ပါမည္။
ေအးေမာင္တို႕ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲေအာင္စာရင္းထြက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုးေအာင္ၾကသည္။ ေအးေမာင္က သခ်ၤာအထူးျပဳ၊ အိျဖဴက ဓာတုေဗဒအထူးျပဳျဖင့္ တကၠသိုလ္ အတူတက္ၾကရသည္။ တကၠသိုလ္ ေရာက္ေတာ့ အိျဖဴ ေအးေမာင္လိုခ်င္သည့္ အေျဖကို ေပးလိုက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္အတူ တကၠသုိလ္တက္ၾက ရင္းႏွင့္ ဘာေတြျဖစ္ၾကမည္ဆိုသည္မွာ ေဗဒင္ေမးေနစရာပင္ မလိုေတာ့ေခ်။
ဘြဲ႕ရၿပီးသည္ႏွင့္ အိျဖဴက အန္တီေလးကို သူမႏွင့္ေအးေမာင္အေၾကာင္း ဖြင့္ေျပာလိုက္သည္။ အန္တီေလး ဒါေတြ ႀကိဳေတြးထားၿပီးပါၿပီ။ သူမအသက္လည္း ေလးဆယ္၀န္းက်င္ ျဖစ္ေနၿပီပဲေလ။ သို႕ေသာ္ လည္း လူ႕စိတ္သည္ ဆန္းက်ယ္လြန္းသည္။ သူမသမီးကို ေအးေမာင္ႏွင့္ သေဘာလည္းတူသည္၊ ေအးေမာင္ ကိုလည္း ႏွေမ်ာမိျပန္သည္။ သူမ ဒီသမီး ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ဖခင္ေနရာ မိခင္ေနရာပါ တစ္ေယာက္ တည္း ရုန္းကန္ေနခဲ့ရသည္သာ။
ယခု သမီးကို ေအးေမာင္ႏွင့္ လက္ထပ္မေပးႏုိင္ရေလာက္ေအာင္လည္း အေၾကာင္းျပခ်က္ မရွိ။ သို႕ေသာ္ လက္ထပ္ေပးလိုက္ၿပီး သမီးကို ေအးေမာင္ႏွင့္ ထည့္ေပးလိုက္ရေအာင္လည္း သူမတစ္ေယာက္ တည္း အိမ္တြင္ ဘယ္လိုဆက္ေနရမည္နည္း။ အထီးက်န္ဘ၀ႏွင့္ေတာ့ မေနလိုၿပီ။ ဒါဆို သမီး ကိုထည့္မေပးဘဲႏွင့္ ေအးေမာင္ကို အိမ္ေပၚတင္ထားလွ်င္ေရာ။ သားမက္ႏွင့္ ေယာကၡမ ဇာတ္လမ္း ျဖစ္မလာ ဘူးလို႕ ဘယ္သူေျပာႏိုင္မလဲ။ သူမ ေအးေမာင္ႏွင့္ ကာမအမႈမ်ား ျပဳခဲ့ဖူးသည္ျဖစ္ရာ ေအးေမာင္က ဇာတ္လမ္း ျပန္လာစ ႏိုင္သလို သူမစိတ္ကိုေရာ ထိန္ႏိုင္ပါ့မလား။ သူမလည္း ေလာကီသားေပပဲေလ။
ေအးေမာင္ႏွင့္ အိျဖဴကို ႏွစ္ဖက္မိဘသေဘာတူ ၿမိဳ႕မွာပင္ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ေပးလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ အသစ္စက္စက္ ဇနီးေမာင္ႏွံ ႏွစ္ေယာက္က သူမအား ကန္ေတာ့သည့္အခ်ိန္တြင္ မ်က္ရည္မ်ား ေတြေတြ က်ဆင္းလာခဲ့သည္။ ဘာ့ေၾကာင့္က်သည့္ မ်က္ရည္လဲ၊ ၀မ္းနည္းျခင္းလား၊ ၀မ္းသာျခင္းလား၊ ပီတိလား၊ ေသာကေၾကာင့္လား၊ ပရိေဒ၀မီးလား သူမကိုယ္တုိင္သာ သိပါလိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိပါ။ သူမ ရုတ္တရက္ ထကာ ဘီရိုထဲမွ ဖိုင္တစ္ခု ဆြဲထုတ္လုိက္သည္။ လက္ရွိ ေနအိမ္အား ေအးေမာင္ႏွင့္ အိျဖဴ တို႕အတြက္ လက္ဖြဲ႕လိုက္ေၾကာင္းေျပာကာ အိမ္ဂရန္ကို ေအးေမာင္လက္ထဲသို႕ ေပးအပ္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ ဘီရိုေသာ့အား အိျဖဴထံ ေပးလိုက္ၿပီး သားႏွင့္ သမီး ရင္းႏွီးစားေသာက္ရန္ ေငြအလံုအေလာက္ လက္ဖြဲ႕သည္ဟု ဆိုသည္။
ေနာက္တစ္ေန႕ မနက္ မိုးလင္းလင္းခ်င္း ထူးျခားမႈ တစ္ခု ေတြ႕လိုက္သည္။ အိမ္ေရွ႕တံခါး၀မွာ ညွပ္ထားေသာ စာတစ္ေစာင္။ ႏွစ္ေယာက္သား ကမန္းကတန္း ဖြင့္ကာ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အန္တီေလး တရားဓမၼမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ဖို႕အတြက္ ထြက္သြားၿပီ။ သားစဥ္ေျမးဆက္ ထူးခၽြန္ေျပာင္ေျမာက္ေအာင္ ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ ၾကပါဟု အက်ဥ္းအားျဖင့္ အဓိပၸာယ္ရေသာ စာရွည္ႀကီးတစ္ေစာင္အား ေတြ႕လိုက္ရေလေတာ့သည္။
ဤတြင္ ဆႏၵႏွင့္ ဘ၀ ဇာတ္လမ္းကို နိဂံုး ကမၸတ္ အဆံုးသတ္ပါသည္။
ေအးေမာင္ တအံ့တၾသ ျဖစ္ေနေသာ အိျဖဴေလးကို ၾကည့္ကာ အူယားလာသျဖင့္ အခ်ိန္ကို အက်ိဳးရွိစြာ အျမန္ အသံုးခ်လိုက္သည္။ အိျဖဴလည္း ေကာ့ပ်ံေနသည္။ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကိုလည္း အစြမ္းကုန္ ကားေပး ထား သည္။ ဒီလိုဆို အိျဖဴ ေအးေမာင္ကို သိပ္ရွက္ပံု မရွိေတာ့။ သူမျဖစ္ခ်င္သည့္ အရသာကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပင္ ရယူေနေပၿပီ။ အိျဖဴ တစ္ခ်ီၿပီးသြားေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ပင္ပန္းသြားပံုရသည္။ ခုနက အတိုင္းပင္ ေပါင္ကားလွ်က္ ပင္ အေမာေျဖေနသည္။
ညီမေလး မ်က္လံုး ခဏမွိတ္လိုက္....
ကိုကို.... ဘာလုပ္မလို႕လဲ....
ဘာမွမလုပ္ဘူး.... မ်က္လံုးခဏပဲ မိွတ္....
မွိတ္ၿပီဟာ.....
ေအးေမာင္ ခပ္သြက္သြက္ပင္ သူမ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားထဲ ေခါင္း၀င္လိုက္ကာ အဖုတ္ကေလး တစ္ခုလံုးကို ငံံု ပစ္လိုက္သည္။
ရွီး..... ကိုကို..... ဘာေတြလုပ္တာလဲ.... ညီမေလး... ငရဲႀကီးမွာေပါ့....
ၿငိမ္ၿငိမ္ေန... ညီမေလး...
အာ့... ကိုကို... တမ်ိဳးႀကီးပဲ.... ရွီး.... အေမ့...
ေအးေမာင္ကလည္း အဖုတ္တစ္ခုလံုးကို ပါးစပ္အျပည့္ ငံုထားရာမွ လွ်ာကို အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ အႏွံ႕ ကစားသည္။ အဖုတ္တစ္ခုလံုးကိုလည္း လ်က္ေပးသည္။ အေစ့ေလးကို လွ်ာႏွင့္ လိုက္ရွာရာ ေတြ႕သြားေတာ့ လွ်ာဖ်ားႏွင့္ အေစ့ကိုသာ တည္ၿပီး ထိုးေပးေတာ့သည္။
ဒီေတာ့လည္း အိျဖဴ မခံႏိုင္ရွာ။ အဖုတ္တစ္ျပင္လံုး က်င္ စိမ့္ တက္လာၿပီး အထဲပိုင္းက ယားက်ိက်ိေ၀ဒနာ တိုးလာသည္။ တစ္ခါမွ မခံစားဖူးသည့္ အေတြ႕အႀကံဳေၾကာင့္ ေလထဲတြင္ လြင့္ေမ်ာေနသလို ခံစားေနရသည္။ ထို႕ေနာက္ အမည္ေဖာ္မရသည့္ အရသာတစ္ခုက တစ္ကိုယ္ လံုးကို ႀကီးစိုးေနၿပီး ခဏအၾကာတြင္ တစ္ကိုယ္လံုး ပြင့္ထြက္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။
သတိထားမိေတာ့ ကိုကို႕ ေခါင္းကို တအား ဆုပ္ကိုင္ထားသည္ကို သတိရမိသျဖင့္ အိျဖဴ ကမန္းကတန္း လႊတ္လိုက္ကာ...
အယ္... ကိုကို... တအားနာသြားလား...အံုဖြ...အံုဖြ... ညီမေလး တအားေကာင္းသြားလို႕.... ဟီး...
သြားျဖီးေလးႏွင့္ ရီျပေနေသာ အိျဖဴကို ၾကည့္ရတာ အူယားဖို႕ ေကာင္းလွသည္။
တအားေကာင္းသြားလား....
အင္း... ေကာင္းတယ္ကိုကို...
ညီမေလး ေကာင္းသြားတယ္ဆို.... ၿပီးတာပဲ...
ကိုကို႕ကိုလည္း... ျပန္လုပ္ေပးခ်င္တယ္...
မရြံဘူးလား..... ညီမေလးက...
ဟင့္... အင္း... မရြံပါဘူး.... ကိုကိုေတာင္... ညီမေလးဟာကို မရြံမရွာ လ်က္ေပးတာပဲ....
အိျဖဴက ေျပာေျပာဆိုဆို ေအးေမာင္ ေပါင္ၾကားထဲသို႕ ၀င္လိုက္ကာ ေအးေမာင္ကို ပက္လက္ လွန္ ေစသည္။ ထို႕ေနာက္ မတ္မတ္ေထာင္ေနေသာ ဒံုးပ်ံႀကီးအား လက္ႏွင့္ ႏွစ္ခ်က္ သံုးခ်က္ ဂြင္းတိုက္လိုက္ၿပီး ပါး စပ္ႏွင့္ ငံုလိုက္သည္။ ထိုသို႕ ငံုလိုက္ၿပီးေနာက္ လွ်ာျဖင့္ ဒစ္တစ္၀ိုက္ကို ပတ္ကာ လ်က္ေပးသည္။ ေအးေမာင္ အန္တီေလးႏွင့္ အေတြ႕အႀကံဳ ရွိခဲ့ဖူးသည္။
သို႕ေသာ္ အရသာက တစ္မ်ိဳးစီျဖစ္ေနသည္။ အန္တီေလးက အေတြ႕အႀကံဳရွိေတာ့ အရသာ အစံု ခံစားရသည္ကား မွန္၏။ သို႕ေသာ္ စိတ္ထဲတြင္ အန္တီေလးက အေတြ႕ အႀကံဳရွိသည္ဟု စိတ္ထဲတြင္ ရွိေနေတာ့ အရသာက တစ္မ်ိဳး။ ယခု အိျဖဴေလးက်ျပန္ေတာ့ အေတြ႕အႀကံဳ မရွိေတာ့ အန္တီေလးလိုေတာ့ ပါးစပ္ထဲကလီးကို ဘယ္လို အမ်ိဳးမ်ိဳး လွ်ာႏွင့္ကစားရမည္ကို မသိေသာလည္း စိတ္ထဲက အရိုင္းဆန္ဆန္ အရသာေလးတစ္ခု ပိုတိုးေနသလို။
(ဥပမာ ေလးငါးေျခာက္ေထာင္ ေပးရသည့္ ဆင္းဒ၀စ္ခ်္က ေကာင္းေသာ္လည္း တစ္ခါတေလ အခ်ဥ္ေပါင္း ငါးဆယ္တန္ေလးကို စားရတာက တစ္မ်ိဳးတစ္ ဘာသာ ထူးျခားသလိုမ်ိဳးပါ... ကၽြန္ေတာ္အာေဘာ္ ျဖစ္ပါသည္။ ေအးေမာင္က ေတာသားေလး ျဖစ္သျဖင့္ ဆင္းဒ၀စ္ခ်္ မစားဖူးေသးပါ။ ေတာသားမ်ားကို ထိခိုက္ေစလိုျခင္း မရွိပါ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ခ်ိန္က ေတာသားသာ ျဖစ္ပါသည္)
အိျဖဴက ဗီဒီယိုအေခြ ခုနေလးမွ ၾကည့္ထားသျဖင့္ အျပည့္ငံုလိုက္ ျပန္ထုတ္လိုက္ႏွင့္ လုပ္ငန္းတာ၀န္ အျပည့္ထမ္းေဆာင္ေနၿပီ။ ႏုနယ္ေခ်ာေမာလွေသာ အပ်ိဳေပါက္မေလး၏ ဘလိုးေဂ်ာ့ဘ္ ဒဏ္ကို ေအးေမာင္ ၾကာၾကာမခံႏိုင္ေတာ့ပါ။ လိင္တံတစ္ေလွ်ာက္ က်င္တက္လာၿပီး သုက္ရည္မ်ားကို အိျဖဴ၏ အာေခါင္ထဲသို႕ အျပည့္ ျဖန္းထုတ္လိုက္ကာ ကာမအရသာထူးကို ခံစားလိုက္ရေလေတာ့သည္။
အိျဖဴ ေအးေမာင္၏ သုက္ရည္မ်ားကို ေထြးမထုတ္ဘဲ မ်ိဳခ်လိုက္သည္။
ကိုကို.... ငံက်ိက်ိနဲ႕.... ဟီးးး (ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီအရသာ မသိပါ၊ သူမ်ားစာအုပ္မ်ားထဲက အရသာအတိုင္းသာ)
ညီမေလးဟာေရာ... အဲလိုပဲလား....
အင္း.... ညီမေလးအရည္ေတြလည္း... ငံက်ိက်ိနဲ႕ပဲ.... ဒီေလာက္ေတာ့ မမ်ားပါဘူး....
ေကာင္းလိုက္တာ ညီမေလးရာ... ညတိုင္း... ဒီလိုပဲ လုပ္ၾကမယ္ေနာ္...
အင္း... ကိုကို႕သေဘာ.. (သူမ သေဘာမပါသည့္အတိုင္းပင္)
ညီမေလး....
ရွန္႕.... (ဆြဲဆြဲငင္ငင္ေလး ထူးသံ)
ကိုကို ျဖစ္ခ်င္တာ ေျပာရင္... စိတ္ဆိုးမွာလား...
လာျပန္ၿပီ... သူမ်ားကို လာခ်ည္ေနတာ... တတ္ႏိုင္သမွ် စိတ္မဆိုးေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္... ေျပာၾကည့္
(ေအာင္မယ္.. သူေလးကလည္း အလာသားပါလား....)
ကိုကိုေလ.... ညီမေလးကို... .... ....
ဘာျဖစ္လဲ... ညီမေလးကို....
လိုးခ်င္တယ္... (ခပ္တိုးတိုးေလး နားနားကပ္ေျပာလိုက္သည္)
အိျဖဴ မ်က္ႏွာ ရဲတက္သြားသည္။ ထုိ႕ေနာက္ ႏႈတ္ခမ္းစူကာ..
အာ..... ကိုကိုကလည္း... နားရွက္လိုက္တာ...
ဟမ္... အဲဒါကို နားမရွက္ေအာင္... ဘယ္လိုေျပာရမွာဒုန္း....
ကိုကိုကလည္း... ပိန္းလိုက္တာ... အတူတူေနခ်င္တယ္တို႕... လုပ္ခ်င္တယ္တို႕ ေလာက္ဆို လံုေလာက္ပါ တယ္.....
(အိမ္း.... သူေလးက အသံုးအႏႈန္းေတြ ေတာ္ေတာ္ကၽြမ္းေနၿပီပဲ။ စစ္ေရာ စစ္ေသးရဲ႕လားမသိ ဆိုသည့္ အေတြးက ၀င္လာသျဖင့္)
သိပုေလ... ကိုကိုမွ မေျပာတတ္တာ... ညီမေလးကို... ဘယ္သူ သင္ေပးတာလဲ...
အျပင္ေျဖ ေျဖတဲ့.... အစ္မႀကီးေတြ... ေျပာျပတာေပါ့....
ေၾသာ္... ေတာ္ေသးတာေပါ့....
အာ... ကိုကိုေနာ္... ဘာ... ေတာ္ေသးတာေပါ့လဲ...
အာ... ရွဳပ္ကုန္ပါၿပီကြာ... မဟုတ္ပါဘူး...
အဲဒါ ညီမေလး ေၾကာက္တယ္ ကိုကိုရယ္... မလုပ္နဲ႕ေနာ္... ဒီအတိုင္းေလးပဲ... ညီမေလး... ညတိုင္း ေကာင္း ေအာင္... လုပ္ေပးမယ္ေလ....
..... ..... .....
ေအးေမာင္ ႏႈတ္ဆိတ္သြားၿပီး မ်က္ႏွာ ညိဳးသြားသျဖင့္ အိျဖဴ သနားသြားသည္။
ကဲပါ... ကိုကိုရာ.... မနက္ျဖန္ညမွ... ႀကိဳးစားၾကည့္ၾကတာေပါ့.... အဲဒါက နာတယ္လို႕ေျပာတယ္... ကိုကိုရဲ႕...
ညီမေလးကလည္း... အစပိုင္းေလး ခဏပဲ နည္းနည္းနာတာတဲ့.... ေနာက္ဆို မနာေတာ့ဘူးတဲ့...
အင္းပါ... အင္းပါ... ကိုကိုရယ္... ကိုကို႕သေဘာ... ဟုတ္ၿပီလား... ညီမေလး ဆင္းအိပ္ေတာ့မယ္...
မနက္ျဖန္ညမွ... ေနာ္... ေနာ္..
အင္း... ညီမေလးက လိမၼာလိုက္တာ... ဂြတ္ႏိုက္ေနာ္...
အိျဖဴ သူ႕အခန္း ျပန္ဆင္းအိပ္သည္။ ေအးေမာင္ကေတာ့ ေနာက္ေန႕ ႀကံဳရမည့္ကိစၥ အတြက္ အူ ျမဴး ေနမိသည္။
အန္တီေလးက သူတို႕ ကိစၥ လံုး၀ မရိပ္မိ။ မရိပ္မိေအာင္လည္း ေအးေမာင္က အန္တီေလးေရွ႕မွာဆို အိျဖဴအေပၚ ခပ္တည္တည္သာ ဆက္ဆံသည္။ ေက်ာင္း အတူတူ သြားခ်ိန္မွသာ လမ္းမွာ တြတ္ထိုးသည္။
ည ဆယ့္တစ္နာရီေလာက္က်ေတာ့ အန္တီေလး အခန္းဘက္ ေခ်ာင္းလိုက္သည္။ အန္တီေလး ပိုးလိုး ပက္လက္ ထဘီ အေပၚလန္တက္ကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ကို ၾကည့္မိေသာ္လည္း ဖီးလ္ မလာေတာ့။ ငါးစိမ္းေလး ျမင္ထားေတာ့ ငါးကင္ကို အနံ႕မခံခ်င္သလို ျဖစ္ေနမိသည္။ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္မွာ ေသခ်ာသျဖင့္ ေအးေမာင္ ခဲတံႏွင့္ အိျဖဴ အခန္းဘက္ျခမ္းကို ခပ္ဖြဖြေလး ေတာက္ေတာက္ေတာက္ ဟု သံုးခ်က္ ေခါက္လိုက္ သည္။
ေန႕လည္ကတည္းက အခ်ိန္းအခ်က္ လုပ္ထားသည္ပဲ။ ဗဟုသုတ ရွိထားေသာ အိျဖဴက သတိေပး သျဖင့္ ေအးေမာင္ ေလးတန္းကေက်ာင္းသားေလး တစ္ဦးကို ေဆးအမည္ေျပာကာ အေမ၀ယ္ခိုင္းတယ္ေျပာ ၀ယ္ဟု သင္ေပးလိုက္ၿပီး တားေဆးတစ္လံုး ၀ယ္ခိုင္းထားတာ ရွိသည္။ အန္တီေလးအား ထုိးေပးဖူးသျဖင့္ ေဆး အမည္ကို ေအးေမာင္ သိသည္။ အိျဖဴက ေအးေမာင္ဆီက ေတာက္ေတာက္သံ ၾကားလိုက္ေတာ့ အေပၚ တက္လာသည္။
အခန္းထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္ တံခါးကို သူမဘာသာ ဂ်က္ထိုးၿပီး သူမအေမ အိပ္မအိပ္ သြားေခ်ာင္းသည္။ ထို႕ေနာက္ အေပါက္ကို ကမန္းကတန္း ျပန္ပိတ္ၿပီး..
ကိုကို... ေမေမ့ကို ၾကည့္ၿပီးၿပီလား...
အင္းေလ....
အယ္... ဒုကၡ...
ဘာလို႕လဲ...
ေမေမအိပ္ေနတာႀကီးက.... ဟီး....
ကိုကိုၾကည့္တုန္းကေတာ့ ေစာင္ထဲမွာ... ေကြးေနတာပဲ.... အိပ္ေနပါၿပီ... ေသခ်ာပါတယ္(လိမ္လိုက္တာပါ)
အင္း... အင္း... ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ဘူး... ရၿပီ... ရၿပီ...
ကဲ.... ဆရာ၀န္ႀကီး ေဆးထိုးပါေတာ့မယ္... ၾကြပါခင္ဗ်ာ...
ဟြန္႕... သူ ဟြာလုပ္တာ မနာခင္.. ေဆးထိုးတာ အရင္နာရအံုးမယ္....
လာပါ... ပြစိပြစိ လုပ္မေနနဲ႕... မနာေအာင္ ထိုးေပးမယ္...
အိျဖဴ ဒီည ၀တ္လာသည္က စကတ္ ဒူးဖံုးေလးႏွင့္ တီရွပ္ကေလးျဖစ္သည္။ ေမွာက္ခိုင္းလိုက္ၿပီး စကတ္ကို တင္ပါးေပၚေအာင္ လွန္လိုက္သည္။ ပင္တီ ၀တ္မလာသျဖင့္ ျဖဴ၀င္းေသာ တင္ပါးေလးေပၚလာသည္။ ေအးေမာင္ ေဆးထိုးၿပီး ေသခ်ာ ဖိေခ်ေပးလိုက္သည္။ မေခ်လို႕ မျဖစ္။ ေဆးထိုးတာ ေဆးခဲၿပီး အနာျဖစ္လွ်င္ ျပႆနာႀကီးေတာ့မည္။ ေသခ်ာေခ်ၿပီးေတာ့မွ....
ေအာင္မေလး.... နာလိုက္တာကိုကိုရာ.... မနာေအာင္ ထုိးေပလို႕သာပဲ... ဆရာ၀န္လုပ္ရန္... လူနာေျပးမွာ...
ကဲပါ... ရပါၿပီ... စကားအိုးေလးရဲ႕.... သံုးလမွ တစ္ခါဘဲ ထိုးရမွာကို...
အယ္... သူေျပာပံုက... တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး သံုးလတစ္ခါ ေဆးထိုးၿပီး... အ၀ွာျပဳမယ္ေပါ့ေလ... ဆယ္တန္း ျမန္ျမန္ ေအာင္ပါေစေတာ္...
ဆယ္တယ္ေအာင္ရင္လည္း... တကၠသိုလ္အထိ လိုက္ၿပီး.... အဟီး...
ဟြန္႕... ေတာ္ေတာ္ဆိုးေနတာ...
အိျဖဴက ေဆးထိုးၿပီးေတာ့ ေအးေမာင္နား ကပ္ထိုင္သည္။ ေအးေမာင္လည္း တာ၀န္အရ ဘာမွမခၽြတ္ေသး ခင္ နမ္း၊ စုပ္၊ ႏႈးႏွပ္ေပးရသည္။ ထို႕ေနာက္ အ၀တ္မ်ား အကုန္ ခၽြတ္ေပးလိုက္ၿပီး ေအးေမာင္ ကိုယ္တိုင္လည္း အ၀တ္မ်ား ခၽြတ္လိုက္သည္။ အိျဖဴက အိပ္ရာေပၚမွာ ဆန္႕ဆန္႕ေလး လွဲေနသည္။ ေအးေမာင္ အိျဖဴ၏ ေပါင္တံ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲဟလိုက္ကာ အဖုတ္ကို ပါးစပ္အျပည့္ငံု၍ အရသာေလး အရင္ေပးလုိက္သည္။ အိျဖဴ ၿပီးကာနီး လို႕ သံစံုျမည္လာေတာ့မွ ရပ္လိုက္သည္။ ေတာ္ၾကာ ၿပီးသြားလို႕ မခံခ်င္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ ငတ္ေတာ့မည္ေလ။ ထို႕ေနာက္..
ညီမေလး.. ကိုကို နည္းနည္းႀကိဳးစားၾကည့္မယ္ေနာ္...
အင္း... ကိုကို... ျဖည္းျဖည္းေလး... လုပ္ေနာ္.... တအားနာရင္... မလုပ္နဲ႕ေတာ့ေနာ္...
အင္းပါ...
ေအးေမာင္ ေျပာေျပာဆိုဆိုပင္ ဒစ္ဖ်ားႏွင့္ အကြဲေၾကာင္းေလးတစ္ေလွ်ာက္ ေရႊေဘာ္ထိုးေပးလိုက္ကာ အေစ့ေလးကို ဒံုးက်ည္ႏွင့္ ပစ္လိုက္ၿပီး နည္းနည္းထိုးသြင္းၾကည့္သည္။ အရည္မ်ား ရႊဲအိုင္ေနေသာ္လည္း မ၀င္ ႏုိင္။ အန္တီေလး က်ပ္သည္ဆိုသည္မွာ အိျဖဴကို မမီ။ အိျဖဴဟာေလးက စိေနေအာင္ ၾကပ္လွသည္။ ေအးေမာင္ နည္းနည္း အားစိုက္သြင္းၾကည့္သည္... ေခ်ာ္ထြက္သြားျပန္သည္...
အာ... ကိုကို... ဘယ္လိုေတြ... လုပ္ေနတာလဲ... အေနရခက္လိုက္တာ... အဟင့္...
ေအးေမာင္ တစ္ခ်က္ ဖိသြင္းလိုက္ျပန္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ထိပ္ဖ်ား ကြမ္းသီးေခါင္းက ၀င္သြားၿပီ။ တစ္ခုခုက ၾကားထဲမွ ခံေနျပန္သည္။
အားး... နာတယ္... ကိုကို... ေတာ္ၿပီ... ေတာ္ၿပီ....
ညီမေလးကလည္း... ေနပါအံုး... ခဏေလးကို...
ဟင့္အင္း... နာတယ္... ကိုကိုရယ္...
အင္းပါ... ညီမေလးရယ္.... ကိုကို မလုပ္ေတာ့ပါဘူး... (ျပန္မခၽြတ္ေသးဘဲ ခၽြဲလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္)
ကိုကိုုရယ္... ညီမေလး နာလို႕ပါ... တအားႀကီးမလုပ္နဲ႕ေနာ္.. ျဖည္းျဖည္းေလး... လုပ္ၾကည့္ေနာ္...
အင္းပါ... ညီမေလးရယ္... ခဏေလးပဲ... ေအာင့္ခံလိုက္ေနာ္...
ေအးေမာင္ ေရွ႕ကို နည္းနည္း ထပ္ဖိသြင္းၾကည့္ေသးသည္။ မ၀င္ေတာ့ေပ။ ထစ္ကာ ခံေနသည္။ တစ္ခ်က္ေတာ့ ရင္းရမည္။ ေအးေမာင္တင္ပါးတြင္ အားထည့္ကာ တစ္ခ်က္ အားကုန္ သြင္းလိုက္သည္...
အားးးးး ကိုကိုေရ... နာလိုက္တာ... အီး... (ေအာ္သည့္အသံက က်ယ္လွသည္.. အခန္းလံုလို႕သာ ဘယ္သူမွ မၾကားတာျဖစ္သည္)
ညီမေလး... ညီမေလး.... မငိုနဲ႕ေတာ့ေနာ္.... အဆံုးအထိ ေရာက္သြားၿပီ... ညီမေလး မခံႏိုင္ရင္ ျပန္ထုတ္ လိုက္မယ္...
ဟာ... ကိုကိုကလည္း... အဆံုးထိေရာက္မွေတာ့... ထုတ္မေနပါနဲ႕ေတာ့... ထပ္မနာေတာ့ဘူးထင္တယ္...
အင္း... ညီမေလး အနာသက္သာသြားၿပီလား...
ခုနကေတာ့.. နာတယ္... ကိုကိုရ... တအားပဲ... အခုေတာ့.. သိပ္မနာေတာ့ဘူး... တစ္ဆို႕ဆို႕ႀကီး... တစ္မ်ိဳးႀကီး ျဖစ္ေနတယ္...
အဲဒါဆို.. ကိုကို နည္းနည္း လႈပ္ၾကည့္မယ္ေလ...
အင္း...
ေအးေမာင္ အဆံုးအထိ သြင္းထားေသာ လိင္တံကို ျဖည္းျဖည္း ျပန္ဆြဲထုတ္သည္။ အိျဖဴ၏ အဖုတ္က လည္း တင္းေနေအာင္ ၾကပ္လွသည္။ ေအးေမာင္၏ လိင္တံေနာက္ မခြဲမခြာ ကပ္လိုက္လာၿပီးမွ တျဖည္းျဖည္း အျပင္ ျပန္ထြက္လာသည္။ ေအးေမာင္ ေအာက္ကို ငံု႕ၾကည့္လိုက္သည္။လိင္တံတြင္ ေသြးစေလးမ်ား ရဲေနသည္။ အခုမွ စိတ္ခ်မ္းသာသြားသည္။ အိျဖဴ အပ်ိဳစစ္စစ္ကေလးပါလား။
သနားလည္း သနားသြားသည္။ စိတ္ထဲတြင္ အိမ္ေထာင္ျပဳရမည့္အရြယ္ေရာက္လွ်င္ အိျဖဴကိုပဲ ယူမည္ဟု ေတြးလိုက္သည္။ တစ္၀က္ေလာက္ ေရာက္ေတာ့ ျပန္ထိုးသြင္းသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အိျဖဴ၏ အဖုတ္အတြင္းမွ သဘာ၀ေခ်ာဆီမ်ား ထြက္လာၿပီ။ အသြင္းအထုတ္က ခုနကေလာက္ မခက္ေတာ့။ နည္းနည္းေတာ့ သြက္လာၿပီျဖစ္သည္။ အိျဖဴလည္း နာက်င္ သည့္အသံမ်ားအစာ တဏွာမင္သည့္ အသံမ်ား ေျပာင္းလဲလာၿပီ။
အား... ကိုကို... ေကာင္းလာၿပီ... နည္းနည္းေလး ျမန္ျမန္ေလး..လုပ္ေပးေနာ္...
ေအးေမာင္ အထုတ္အသြင္းကို ျမန္ျမန္ေလး ကစားေပးလိုက္သည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက မိန္းမ ပထမဆံုးလိုးလွ်င္ တပ္တာနဲ႕ထြက္မွာဘဲဟု သင္ထားေတာ့ တပ္တာနဲ႕ မထြက္ခ်င္သျဖင့္ တပ္ထြက္မျဖစ္ေစေရး ည ကိုးနာရီ ေလာက္ကတည္းက လက္ႏွင့္ တစ္ေခါက္ ထုတ္ထားသျဖင့္ ၿပီးခ်င္သည့္စိတ္ေတာ့ မေပၚေသး။ အပ်ိဳစင္မေလး ၏ အဖုတ္အရသာ စီးစီးပိုင္ပိုင္ေလးကိုသာ အျပည့္အ၀ခံစားေနသည္။ အိျဖဴလည္း အရွိန္တက္လာကာ ျပန္ ပင့္ေဆာင့္ေပးတတ္လာသည္။ ဒါကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ သင္ေပးစရာမလိုဘဲ သူ႕ဘာသာ အလိုလို တတ္လာျခင္း ျဖစ္မည္ ထင္ရသည္။ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ အရွိန္မွန္မွန္ႏွင့္ ေဆာင့္ေပးေနရာ..
ဟင့္.. ကိုကို... အိ ၿပီးေတာ့မယ္... ၿပီးေတာ့မယ္.... အာ့... ရွီး.... ေကာင္းလိုက္တာ... ၿပီးေတာ့မယ္... ၿပီးၿပီ... အား... ၿပီးၿပီ...
အိျဖဴၿပီးသြားေသာ္လည္း ေအးေမာင္ မၿပီးဘဲ က်န္ခဲ့သည္။ ဒါနဲ႕ ျမန္ျမန္ၿပီးေစရန္ အရွိန္ကို တင္ေဆာင့္ သည္။ မိန္းကေလးမ်ား ၿပီးၿပီ ဆိုေသာ္လည္း စိတ္က ေလ်ာ့ပါးသြားသည္မဟုတ္ဘဲ အရွိန္ေလးေတာ့ ရွိေနရာ ေအး ေမာင္ကို အတင္းဖက္ကာ အဖုတ္ကလည္း ဇိကနဲ ဇိကနဲ ညွစ္ေပးေနသည္။ ေအးေမာင္ ဆယ္ခ်က္ေလာက္ ထပ္ ေဆာင့္လိုက္ေတာ့မွ သုက္ရည္မ်ားကို အိျဖဴ အဖုတ္ထဲသို႕ ပက္ျဖန္းေပးလိုက္ႏိုင္ေတာ့သည္။
အာ့.... ေကာင္းလိုက္တာ.... ရွီး...
ပူပူေႏြးေႏြးအရည္မ်ား အဖုတ္ထဲသို႕ တရေဟာစီး၀င္သြားရာ ခုနက ၿပီးေနတာေတာင္ အရွိန္မပ်က္ေသးသျဖင့္ ေနာက္တစ္ခ်ီ အရသာေကာင္းေကာင္း ခံစားလိုက္ရသည္။
အား... ေကာင္းလိုက္တာညီမေလးရာ.... တကယ္...
အင္း... ညီမေလးလဲ... ေကာင္းတယ္ ကိုကို.... တစ္ခါမွ မႀကံဳဖူးဘူး....
ကဲ ကိုကို ညီမေလး သြားအိပ္ေတာ့မယ္... ဂြတ္ႏိုက္... ေနာက္ညမွ... ခစ္ခ္စ္..
အိျဖဴက ဘယ္ေလာက္ႀကိဳက္သြားသည္ေတာ့ မေျပာတတ္။ ေနာက္တစ္ညစာပင္ ဘြတ္ကင္ ခ်ိတ္သြား ေသးသည္။
ေနာက္ပိုင္း ညမ်ားတြင္လည္း အိျဖဴ ပံုမွန္ တက္လာၿမဲပင္။ ဒီအရသာကို အိျဖဴေရာ ေအးေမာင္ပါ စြဲလန္းေနၿပီ။ ေသာက္ေလ ငတ္မေျပ ဆားငံေရကဲ့သို႕ ျဖစ္ေနသည္။ ေန႕စဥ္ သင္ခန္းစာေတြ အသစ္တက္ သည္။ အိျဖဴ ပုဇြန္တုပ္ေကြးလည္း ခံေပးတတ္ေနၿပီ။ ေလးဘက္လဲ ေထာက္ေပးတတ္ေနၿပီ။ အေပၚမွလည္း တက္ေဆာင့္ေပးတတ္ေနၿပီ။ တစ္ညတစ္မ်ိဳး မရိုးေအာင္ လိုးျဖစ္ၾကသည္။ ေဆာ္ျဖစ္ၾကသည္။ သူတို႕က အေန အထိုင္ ပိရိေလေတာ့ အန္တီေလးကလည္း မရိပ္မိတာ တစ္ပန္းသာသည္။
တစ္လေလာက္ စခန္းသြားၿပီးေတာ့ အိျဖဴ စာေမးပြဲေျဖရန္ ကိစၥႏွင့္ ရႈပ္သြားသျဖင့္ ေအးေမာင္ အႀကိဳ အပို႕ လုပ္ေပးရံုကလြဲလို႕ ဘာမွ အလုပ္မျဖစ္ေတာ့။ အိျဖဴကေတာ့ စာေမးပြဲ ၿပီးလွ်င္ ကိုကို႕သေဘာ ဟု ႏွစ္ သိမ့္သည္။ ကိုးတန္းက ေစာေျဖသျဖင့္ ေအးေမာင္ စာေမးပြဲၿပီးသြားေသာ္လည္း ရြာမျပန္ဘဲ ဆယ္တန္းအတြက္ က်ဴရွင္ႀကိဳအပ္မည္ဆိုကာ ေအးေမာင္ကို ရြာျပန္မလႊတ္ေပ။ အေမ့ကို လြမ္းေသာ္လည္း အန္တီေလးစကား ကို နားေထာင္လိုက္သည္။ အေမလုပ္သူကလည္း ျပန္မလာေစလို။ ရြာေရာက္လွ်င္ ပ်က္စီးမွာကိုစိုးသည္။ အန္တီေလးဆီမွာ ထားလိုက္ေတာ့ ေအးေမာင္ လိမ္မာလာသည္ဟု ေျပာသည္။ တစ္ေခါက္တေလ လာလည္ ရံုကလြဲလို႕ အေမက သိပ္မလာျဖစ္ပါ။
အေမေျပာတာ မွန္ပါသည္။ ေအးေမာင္ လိမ္မာလာပါသည္။ အန္တီေလး၏ ဆံုးမမႈေၾကာင့္။ တကယ္ေတာ့ လိမၼာတာက နည္းနည္း၊ လိင္မာတာက မ်ားမ်ား ျဖစ္မလားပဲ။ အိျဖဴ စာေမးပြဲကာလတြင္ ပစ္ထားသည့္ ငါးကင္ကို ျပန္မက္ေမာရေတာ့သည္။ အိျဖဴ ေက်ာင္းသြားသည္ႏွင့္ အန္တီေလးက ေအးေမာင္ကို ေခၚေတာ့သည္။
သမီးရွိေနတာ့... မလြတ္လပ္ဘူး ေမာင္ေလးရယ္... လြမ္းတယ္ သိလား...
အန္တီေလး ေအးေမာင္ကို ခၽြဲေနသည္။
ေမာင္ေလးလဲ မမကို လြမ္းတာေပါ့... မမ အရင္လို မလုပ္တာၾကာၿပီေနာ္...
လက္နဲ႕လုပ္တာကိုေျပာတာလား.. ေမာင္ေလး..
အင္း....
ေမာင္ေလးနဲ႕... ေတြ႕ၿပီးေတာ့... လက္နဲ႕ လုပ္ရတာ အာသာမေျပလို႕.... မလုပ္ေတာ့တာ... ဒီလိုပဲေပါ့... ညီမေလးမရွိတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့
...
ေမာင္ေလးနဲ႕ ေပ်ာ္ရမွာပဲ... ေနာ့္...
ေန႕တိုင္း ေတြ႕ေနရေသာ္လည္း ယခုလို မေတြ႕တာ ၾကာၿပီျဖစ္သျဖင့္ အိျဖဴ ေက်ာင္းသြားစဥ္ ေန႕ခင္းေၾကာင္ ေတာင္... အလြမ္းသယ္ေနၾကသည္...
အန္တီေလးက ေအးေမာင္ကို ဘယ္လိုလုပ္ခ်င္လဲဟု ေမးသျဖင့္....
မမ... ေမာင္ေလး... ဗီဒီယိုကားၾကည့္ဖူးတယ္... သိလား... အဲဒီထဲကလို အေနာက္ကေန.. လုပ္ခ်င္တယ္...
အန္တီေလးက ေအးေမာင္ စိတ္တိုင္းက် ေလးဘက္ေထာက္ကေလး ေနေပးသည္။ ေအးေမာင္ အေနာက္ ကေန စိတ္တိုင္းက် ေဆာင့္ပစ္လိုက္သည္။ အန္တီေလးလည္း ေက်နပ္ပါသည္။ ဒီပိုေဇရွင္က မိန္းကေလး အတြက္ ပိုထိသည္ပဲ။ တစ္ခ်ီၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ခ်ီ ထပ္လုပ္ဖို႕ အရွိန္ယူရျပန္သည္။ ရယ္ဒီျဖစ္လာေတာ့ ေအး ေမာင္ အတတ္ ဆန္းထြင္ေတာ့သည္။ လီးကို အဖုတ္၀တြင္ မေတ့ဘဲ စအို၀တြင္ သြားေတ့သည္။
ဟဲ့... အို... ေမာင္ေလး... အဲဒီကို မလုပ္နဲ႕ေလ...
မမကလဲ... ေမာင္ေလး... လုပ္ၾကည့္ခ်င္တယ္...
ေမာင္ေလးကလည္း... အဲဒါလုပ္ရင္... မမ ခံႏိုင္ပါ့မလား မသိဘူးရယ္...
လုပ္ပါ... မမကလည္း... ေမာင္ေလး... တစ္ခါပဲ လုပ္မယ္... မမနာတယ္ဆို... မလုပ္ေတာ့ဘူး...
ေနအံုး... အဲဒါဆို... ဒီအတိုင္း မလုပ္နဲ႕... မမ လုပ္ေပးမယ္...
အန္တီေလးက သူမခုတင္ေဘးနားမွ အံဆြဲကို ဖြင့္လိုက္ကာ ဘူးေလးတစ္ဘူးႏွင့္ အထုပ္ကေလးတစ္ထုပ္ ယူလာသည္။
ဒါ ဘာလဲသိလား...
အဲဒါ ကြန္ဒံုးေလ.... လိုးရင္ စြပ္တဲ့ဟာ မဟုတ္လား...
ဟဲ့... ေမာင္ေလး... ဘယ္လိုသိ....
မမကလဲ... ေအအိုင္ဒီအက္စ္ပညာေပးစာေစာင္မွာ... ပါတယ္ေလ...
ေၾသာ္... ေတာ္ေသးတာေပါ...
အန္တီေလးက အေဖာ္ဂ်ယ္လ္ဘူးမွ ဂ်ယ္မ်ား ယူလိုက္ကာ ေအးေမာင္ လိင္တန္ကို ရႊဲေနေအာင္ သုတ္ေပးၿပီး ေအးေမာင္ကို ဘူးေပးကာ သူမ စအိုထဲသုိ႕ေရာ စအိုတစ္၀ိုက္သို႕ပါ သုတ္ခိုင္သည္။
ထုိ႕ေနာက္ ေအးေမာင္လိင္တံတြင္ ကြန္ဒံုးကို သူမကိုယ္တိုင္ စြပ္ေပးၿပီး စအို၀တြင္ ေတ့ေပးလိုက္သည္။
ဒီအတိုင္း လုပ္လို႕ရေသာ္လည္း ညစ္ပတ္ကုန္မွာစိုးလို႕ဟု ေျပာသည္။
ေအးေမာင္ ေတ့ထားေသာ လိင္တံအား အားထည့္ကာ ဖိသြင္းလိုက္သည္။ အန္တီေလးကေတာ့ သိပ္ မေအာ္ပါ။ အီး..... နာလိုက္တာ... ဟင့္.. ဟု တစ္ခ်က္ညည္းက တအိအိ ႏွင့္ အဆံုး၀င္သြားသည္။ ေခါင္း၀င္ရင္ ကိုယ္ဆန္႕သည္ပဲ။ ဒါက်ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကပ္လွသည္။ အိျဖဴ၏ အဖုတ္ေလာက္ပင္ ၾကပ္သည္။ ပထမေတာ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေဆာင့္ေနရင္း ျမန္ျမန္ ေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။ အန္တီေလးလက္က သူမအေစ့ကို သူမဘာသာ ကစားသည္။ ေအးေမာင္ ၿပီးသြားေတာ့ သူမလည္း တစ္ၿပိဳင္တည္း လိုက္ၿပီးသြားကာ အရည္အနည္းငယ္က အဖုတ္ထဲမွ ေမႊ႕ယာေပၚသို႕ ေတာက္ကနဲ က်သြားသည္။
အန္တီေလးႏွင့္ ညတိုင္းလိုလို ေန႕တိုင္းလိုလို အိျဖဴ စာေမးပြဲကာလအတြင္း အလုပ္ျဖစ္သည္။ အိျဖဴႏွင့္မတူသည့္အခ်က္က အန္တီေလးက ဘယ္လိုလုပ္ရင္ ေကာင္းတယ္ဆိုတာ သိသည္။ သူမကိုယ္တိုင္ ေကာင္းေအာင္ ခံတတ္သလို ေအးေမာင္ကိုလည္း ေကာင္း ေအာင္ လုပ္ေပးတတ္သည္။ ထို႕အျပင္ တစ္တစ္ခြခြ စကားလံုးမ်ားလည္း ေျပာရဲသည္။ သို႕ေသာ္ အသက္ အရြယ္အပိုင္းအျခားတစ္ခုကို ေက်ာ္လာၿပီျဖစ္သျဖင့္ တင္းၾကပ္မႈေတာ့ သိပ္မရွိေတာ့။
ေအးေမာင္မွာ လိင္တံမွ ေလ်ာ့ပါးသြားသည့္အရသာႏွင့္ သူ႕အား အလိုလိုက္အႀကိဳက္ ေဆာင္တတ္ေသာ ယုယမႈကို တစ္ၿပိဳင္တည္း ခံ စားေနရေတာ့ အိျဖဴကို သတိရေသာ္လည္း သိပ္ မတမ္းတျဖစ္ျခင္းျဖစ္သည္။ အိျဖဴက အပ်ိဳေလး ျဖစ္သျဖင့္ ေစးေစးပိုင္ပိုင္ ၾကပ္ထုပ္ကာ အားသန္ လွေသာ္လည္း သူ႕ထက္အငယ္ျဖစ္သျဖင့္ ကေလးဆိုးဆိုးသည္ကို ယုယမႈေပးရတာကလည္း အရသာတစ္မ်ိဳးရွိသည္။ တစ္ေယာက္ တစ္မ်ိဳးစီေပါ့ေလ။
အိျဖဴ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲေျဖေတာ့ သခ်ၤာေျဖသည့္ေန႕တြင္ မ်က္ႏွာ မေကာင္း။ သူမက နဂိုကတည္းက သခ်ၤာ ညံ႕ပါသည္ဆိုမွ ဒီႏွစ္ သခ်ၤာ သတ္သည္တဲ့။ တကယ္ေတာ့ တစ္အုပ္လံုး ကုန္ေအာင္ တြက္ႏုိင္ ေလ့က်င့္ႏိုင္ရင္ သတ္သည္ဆိုတာ မရွိပါ။ သို႕ေသာ္ သူမက သခ်ၤာကို အလြန္ေၾကာက္သည္ျဖစ္ရာ ဒီႏွစ္လဲ ေအာင္မွတ္သာသာေလးသာ ေျဖႏိုင္သည္။ ေအာင္ဖို႕ပင္ မေသခ်ာဟု ဆိုသည္။
ေနာက္ပိုင္းရက္ေတြမွာေတာ့ ေျဖႏိုင္သည္ဟု ဆိုသည္။ အိျဖဴ စာေမးပြဲရက္မ်ားတြင္ေတာ့ ဘယ္က်ဴရွင္ မွ မသြားေတာ့ေပ။ အိမ္တြင္သာ စာေတြ လွိမ့္က်က္ေနသည္။ ေအးေမာင္ႏွင့္ အန္တီေလးအဖို႕ အခြင့္လည္း မသာ၊ အခြင့္သာလည္း စိတ္သိပ္မပါၾကလွပါ။ စာက်က္ေနသည့္ အိျဖဴအတြက္သာ လက္ဖက္ရည္ေဖ်ာ္တိုက္ လိုက္၊ လက္ဖက္သုပ္ေကၽြးလိုက္ႏွင့္ အခ်ိန္ကုန္သြားၾကသည္။ သို႕ေသာ္ ကံေကာင္းတာလား ကံဆိုးတာလား မေျပာတတ္ေခ်၊ အိျဖဴ ရူပေဗဒ ေျဖသည့္ေန႕တြင္ပင္ အန္တီေလး၏ တစ္ဦးတည္းေသာ အစ္ကိုႀကီး အသည္း အသန္ ျဖစ္လို႕ဆိုၿပီး ေၾကးနန္းစာ ၀င္လာသျဖင့္ ေအးေမာင္ကိုပင္ အိျဖဴေလးကို ဂရုစိုက္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႕၊ အိမ္ကိုလည္း ဂရုစိုက္ဖို႕၊ ေလွ်ာက္မသြားဖို႕ မွာစရာတစ္ပံုတစ္ပင္ မွာၾကားၿပီး သေဘၤာႏွင့္ ထြက္သြားရေတာ့ သည္။
အန္တီေလး၏ အစ္ကိုႀကီးက ေကာ့ေသာင္းဘက္မွာ ေနတာျဖစ္ရာ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးက ခက္ခဲ လွသည္။ ထိုအခ်ိန္က ရထားေတြ ကားေတြကလည္း အလြယ္တကူ သြားလို႕မရေသး။ ရထားႏွင့္ သြားရသည္ မွာလည္း စိတ္မခ်ရ။ ဓားျပေတြက ရထားလမ္းကို ခဏခဏ မိုင္းခြဲၾကသျဖင့္ စိတ္မခ်ရ။ ကားႏွင့္ သြားျပန္လွ်င္ လည္း ခရီးစရိတ္ တအား ေထာင္းသည့္အျပင္ တစ္ဆင့္တည္း မေရာက္၊ သူမတို႕ေနသည့္ၿမိဳ႕မွ ရန္ကုန္သို႕ သေဘၤာစီး၊ ရန္ကုန္မွ ေမာ္လၿမိဳင္သို႕ ကား(သို႕မဟုတ္)ရထားစီး၊ ေမာ္လၿမိဳင္ေရာက္မွ ေရး အထိ ကားစီး၊ ေရး မွ ထား၀ယ္၊ ထိုမွတစ္ဆင့္ ၿမိတ္- ေကာ့ေသာင္းအထိ နည္းသည့္ခရီးမဟုတ္ေခ်။
အိျဖဴ ရူပေဗဒၿပီးလို႕ ထြက္လာေတာ့ အိျဖဴကို ေျပာျပလိုက္သည္။ အိျဖဴ မ်က္ႏွာေလး ညွိဳးသြားသည္။ သူမလည္း မိခင္ျဖစ္သူ ခရီးထြက္သြားေတာ့ အားငယ္ေပမေပါ့။ အိျဖဴကို ေအးေမာင္ တတ္သမွ်မွတ္သမွ် အား ေပးရသည္။ ကိုယ္တိုင္ ခ်က္ျပဳတ္ ေကၽြးေမြးရေတာ့သည္။ ထုိရက္ပိုင္းအတြင္း ေအးေမာင္ အိျဖဴကို စိတ္ႏွင့္ ျပစ္ မွားမိေသာ္ျငား အေႏွာက္အယွက္မျဖစ္ေစလို။ ကိုယ့္ဘာသာကိုသာ စိတ္ေျဖသိမ့္ရသည္။
စာေမးပြဲၿပီးသြားသည့္ေန႕တြင္ အိျဖဴ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးကာ ခုန္ေပါက္ထြက္လာသည္။ စာေမးပြဲေျဖႏိုင္လို႕ မဟုတ္။ စာေတြဖိစီးထားရာမွ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးသြားျခင္း ျဖစ္သည္။ ေအးေမာင္ သြားႀကိဳလာေတာ့ အိျဖဴ ဆိုင္ ကယ္ေနာက္မွ ခါးကို တင္းတင္းဖက္ကာ လိုက္ပါလာသည္။ အိမ္ကို ေရာက္သည္ႏွင့္ ထမင္းစားၿပီး အိပ္ခ်င္သည္ဟု ဆိုသည္။ ေအးေမာင္ သူမအိပ္ခန္းေရွ႕ကို လိုက္ပို႕သည္။ အိျဖဴက ဒီညက စၿပီး ေမေမျပန္ မလာမခ်င္း သူမအခန္းထဲမွာ လာအိပ္ေပးပါ။ ေအာက္ထပ္မွာ တစ္ေယာက္တည္း အိပ္ရတာ ေၾကာက္တယ္ ဟု ေျပာသည္။ ေအးေမာင္ကို ျပန္မလႊတ္ေတာ့။ သူမအိပ္ခန္းထဲေခၚသြားၿပီး ေက်ာင္းမွ ျပန္လာသည့္ အျဖဴအစိမ္း ပင္ မခၽြတ္ေတာ့ဘဲ ေအးေမာင္ လက္ေမာင္းကို ေခါင္းအံုးကာ ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ အိပ္ေတာ့သည္။
ေအးေမာင္ ရင္ထဲတြင္ တဒိန္းဒိန္း ခုန္ေနသည္။ အိျဖဴႏွင့္ မၾကာခဏ ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာဖူးေသာ္လည္း အိမ္တြင္ ႏွစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္၊ အန္တီေလး ရွိေနသည္။ ယခုမူ အိမ္တြင္ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္တည္းသာ ရွိ သည္ျဖစ္သျဖင့္ စိတ္မ်ား လႈပ္ရွားေနျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ ယခုမွ စာေမးပြဲၿပီးလာသည့္ အိျဖဴကို နဖူးေလး ကို တစ္ခ်က္သာ နမ္းလိုက္ကာ သူမသေဘာက် ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ အိပ္ေစလိုက္သည္။
ညေနေစာင္းေတာ့ အိပ္ရာ ႏုိးလာသည္။
ကိုကို... ကိုကို... ထေတာ့.... မိုးခ်ဳပ္ေတာ့မယ္....
အိျဖဴ လႈပ္ႏိႈးသျဖင့္ ေအးေမာင္လည္း ႏိုးလာသည္။
ကိုကို... ဒီည ... အျပင္မွာ... ထြက္ကဲမယ္ေလ...
ဟင္... ညီမေလးကလည္း.
...
ဟာ... ကိုကိုရာ.... တစ္ရက္တစ္ေလပဲ....
ကဲတာ ဟုတ္ပါၿပီ.... ဘယ္ကိုသြားမွာလဲ....
အင္း..... ဘယ္ကိုသြားရပါ.... ဟာ.. သိၿပီ... ဒီလိုလုပ္... ကိုကို...
ဘာမ်ားပါလိမ့္....
ကိုကို ထမင္းမခ်က္ရေသးဘူးမို႕လား.... အျပင္ထြက္ၿပီး.... ထမင္းစားမယ္... အေအးဆိုင္ထုိင္မယ္... ဒါေပမဲ့ အျပင္မွာ ကိုကို ဘာမွ မလုပ္ရဘူးေနာ္....
ဘာကိုလဲ... ညီမေလးရ...
ဟာ... မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနျပန္ၿပီ.... ညီမေလးကို... ဘာမွ... မလုပ္ရဘူး... အဲဒါ... အဲဒါ...
ညီမေလးကို... ကိုကိုက....
ဟာ့.... ကိုကို.... အ ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္မေနနဲ႕... ညီမေလး.... ဆယ္တန္းစာေမးပြဲၿပီးတာနဲ႕... ဘာညာ... သာရကာ... လုပ္မယ္... စိတ္ကူးေနတာမို႕လား....
ဘာလဲ... ဘာညာသာရကာ...
ဟာ... ကိုကို... ေတာ္ၿပီ... မေျပာေတာ့ဘူး...
မသိလုိ႕ပါဆို...
အျပင္သြားရင္... ညီမေလးကို... ဟိုကိုင္ဒီကိုင္... ဟိုႏိႈက္ဒီႏိႈက္... မလုပ္ရဘူး... အိမ္ျပန္ေရာက္မွ... ကိုကို႕ သေဘာရွိ....
ဘာကိုကုိင္ၿပီး.... ဘာကို...
(ဘုန္း !!!!!) ေအးေမာင္ေက်ာကို အိျဖဴ တအားထုပစ္လိုက္သည္....
ေအးေမာင္ႏွင့္ အိျဖဴ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးႏွင့္ ၿမိဳ႕တစ္ပတ္ ပါတ္သည္။ အိျဖဴက ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနသည္။ မိခင္ အိမ္မွာမရွိေတာ့ စိတ္လြတ္လပ္ကာ ေပါ့ပါးေနသည္လည္း ျဖစ္သည္။ ေအးေမာင္တြင္လည္း စုေဆာင္း ထားေသာ မုန္႕ဖိုးမ်ား ရွိသည္။ အိျဖဴတြင္လည္း စုထားသည့္ေငြမ်ား ရွိသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား စိတ္ႀကိဳက္ ကဲ လို႕ ရသည္။
ထမင္းဆိုင္၀င္ကာ ညစာ စားသည္။ ထို႕ေနာက္ အေအးဆိုင္ေလး တစ္ဆိုင္ ၀င္ထိုင္သည္။ အေအးဆိုင္ နာမည္က လရိပ္ၿငိမ္။ ဆိုင္၏ နာမည္ႏွင့္ လုိက္ဖက္ေအာင္ပင္ တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္လြန္းလွသည္။ ၿငိမ့္ေျငာင္းေသာ တီးလံုးေလးတစ္ခုသာ ပ်ံ႕လြင့္ေနသည္။ တစ္ခံုႏွင့္ တစ္ခံုၾကား အေတာ္ေလး ေ၀းသည္။ ၿခံ က်ယ္ႀကီးထဲမွာ ေဆာက္လုပ္ထားကာ မွိန္ပ်ပ် ေအာ္တိုမက္တစ္မီးဆိုင္းေလးမ်ား ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္မွာ ၾကယ္ ပြင့္ေလးမ်ား လင္းလက္ေနသကဲ့သို႕ ရွိလွသည္။
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ကာ ဖာလူဒါ တစ္ခြက္စီ မွာေသာက္သည္။ ေအးေမာင္ အိျဖဴ၏ လက္ကေလးကို ရုတ္တရက္ အုပ္ကိုင္လိုက္သည္။
ညီမေလး.... ကိုကို... ေျပာစရာရွိတယ္....
အင္း.... ေျပာေလ ကိုကို..
ညီမေလး... စိတ္မဆိုးဘူး မလား....
ဟင္... ဘာေျပာမယ္မွန္းလဲ... မသိဘဲနဲ႕....
အင္းေလ.... စိတ္ဆိုးမွာစိုးလို႕.. ႀကိဳေျပာထားတာေပါ့....
မသိဘူး.... ဆိုးသင့္ဆိုးမွာေပါ့.... ေျပာ...
ညီမေလးကို.... ကိုကို.... ခ်စ္တယ္....
ဟင္.... ကိုကို.... ညီမေလးကို... ရည္းစားစကားေျပာတယ္... ေမေမနဲ႕... တိုင္မယ္...
ဟဲ့.... ရွဴး.... တိုးတိုး.... မလုပ္နဲ႕ေလ...
ဟုတ္တယ္.... ေမာင္ႏွမခ်င္း... ရည္းစားစကားေျပာတယ္... တိုင္မွာ...
ဟာ... ညီမေလးကလဲ... အဲလိုဆို... မေျပာေတာ့ဘူး...
ဟမ္... မရဘူးေလ... ေျပာၿပီးတာ ေျပာၿပီးသြားၿပီ... တိုင္မွာ
ညီမေလးကလဲကြာ... လိမ္မာပါတယ္...
ဟင့္အင္း.... မလိမ္မာဘူး.... တိုင္မွာပဲ....
ညီမေလးကလဲ.... ကိုကိုေျပာျပမယ္... ညီမေလးနဲ႕ ကိုကိုက ခ်စ္သူအဆင့္ထက္ေတာင္ ေက်ာ္ေနၿပီပဲကို...
ကိုကိုကလဲ... ညီမေလးက... အခုမွ.. ေက်ာင္းတက္တုန္း.... ေယာက်္ားမယူခ်င္ေသးဘူး....
အာ.... ဘယ္သူက ေယာက္်ားယူခိုင္းေနလို႕လဲ....
အဲဒါဆုိ ဒီလိုလုပ္... ညီမေလး... ရည္းစားမရွိဘူးမို႕လား....
မရွိဘူးေလ... ဘာျဖစ္လဲ...
ညီမေလး ရည္းစားထားေတာ့မယ္ဆို... ကိုကို႕ကိုပဲ..ရည္းစားထားေပါ့....
မထားခ်င္ပါဘူး... ရည္းစား... ဘာလုပ္ဖို႕... ကိုကိုနဲ႕အတူတူေနရတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာပဲ... ရည္းစား ထားရင္ စိတ္မခ်ရတာနဲ႕... သူမ်ားေနာက္ပါမွာ စိုးရတာနဲ႕...
အင္းေလ... ကိုကို႕က်ေတာ့ေရာ... စိတ္မခ်ရဘူးလား...
ဟင့္အင္... ကိုကိုလည္း စိတ္မခ်ရဘူး... အခ်ိန္တန္ရင္... ရည္းစားရသြားမွာ...
ဟင့္အင္း... မထားဘူး... ကိုကိုေျပာျပမယ္... ညီမေလး ကိုကို႕ကို ရည္းစားအျဖစ္ မထားရင္ေန... တကယ္လို႕ အိမ္ေထာင္ျပဳမယ္ဆိုရင္ ကိုကိုနဲ႕ပဲ ယူရမယ္... ကိုကိုလည္း ရည္းစားတစ္ျခားတစ္ေယာက္မထားဘူး... မိန္း မယူရမဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ရင္ ညီမေလးကိုပဲ... ယူမယ္... ညီမေလးလဲ ရည္းစားမထားနဲ႕... ကဲ... ဘယ္လိုလဲ..
အိုေက... ကိုကိုေျပာတဲ့အတိုင္း တည္ပေစ... ကိုကိုရည္းစားထားတာနဲ႕... ကိုကို႕ရည္းစားကို လိုက္သတ္မွာ... ညီမေလး ရည္းစားထားရင္... ညီမေလးရည္းစားကို သတ္ပစ္လိုက္...
(ဟိုက္... ၾကမ္းကုန္ၿပီ.... တမ်ိဳးႀကီးေနာ္.... ဟိုဒင္းဟိုဟြာ လုပ္ၿပီးၿပီ... ရည္းစားအျဖစ္ေတာ့လည္း မဟုတ္ျပန္ ဘူး.... ရည္းစားလည္း မထားရဘူးဆိုေတာ့ကာ.. ဘာထူးမလဲ... အိျဖဴ၏ အေတြးကို ေအးေမာင္ မေတြးတတ္ ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္မိသည္၊ အင္းေလ... ရွိေစေတာ့... အခုလည္း ရည္းစားထားရတာႏွင့္ ဘာမွ မကြာျခားေတာ့ ေခ်)
ကဲ... ညီမေလး... ျပန္ၾကစို႕... ဆယ္နာရီထိုးေတာ့မယ္...
ဟြင္း. ဟြင္း... ကိုကိုေနာ္... သိေနတယ္...
ဟဲ... ဟဲ.... :-X
ေအးေမာင္တို႕ အိမ္ျပန္လာၾကသည္။ အန္တီေလး အိပ္မအိပ္ ေခ်ာင္းၾကည့္စရာ မလိုေတာ့။ စိတ္လြတ္ ေပ့ါပါးစြာ အိမ္ထဲသို႕ ၀င္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ အိျဖဴ အခန္းထဲသို႕ လိုက္သြားသည္။
အခန္းထဲသို႕ ေရာက္သည္ႏွင့္ အိျဖဴကိုယ္လံုး အိအိေလးကို ေအးေမာင္ အတင္းေပြ႕ဖက္ကာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေသာ အနမ္းၾကမ္းၾကမ္းမ်ား ေပးလိုက္မိသည္။ အိျဖဴက စပန္႕သားအက်ၤ ီ ႏွင့္ ေဘာင္းဘီ ၀မ္းဆက္ ပြပြကို ၀တ္ထားသည္ျဖစ္ရာ သူမ၏ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးကို ထိေတြ႕ေနရသလို ျဖစ္ေနသည္။
မတ္တပ္ရပ္လွ်က္ႏွင့္ပင္ အိျဖဴ၏ ခါးက်င္က်င္ေလးကို ေပြ႕ဖက္ထားကာ ရင္ခ်င္းအပ္ နမ္းစုပ္ေနရင္ လက္တစ္ဖက္ က တင္ပါးအစံုကို ဆုပ္နယ္ပြတ္သပ္ေပးေနသည္။ တင္ပါးႏွစ္လံုးၾကားကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားႏွင့္ စုန္ျခည္ဆန္ျခည္ ကစားေပးလိုက္သည္။
အိျဖဴ ေမာဟိုက္စြာ ေအးေမာင္၏ အနမ္းမ်ားကို တုန္႕ျပန္မိသည္။ မ်က္လံုးမ်ားကလည္း ရမၼက္ဆႏၵ ျပင္းျပေနဟန္ ရီေ၀ေနသည္။ ေအးေမာင္ သူမကို ခုတင္ေပၚသို႕ တြန္းလွဲလိုက္သည္။ အိျဖဴကလည္း အလိုက္သင့္ ပါသြားသည္။ အိျဖဴက ေမႊ႕ယာအထူႀကီးႏွင့္ အိပ္စက္သည္ျဖစ္ရာ ကိုယ္လံုးေလး ျမဳပ္၀င္သြား ၿပီး ျပန္ခုန္တက္လာသည္။ ေအးေမာင္ အိျဖဴ၏ စပန္႕သား အက်ၤ ီေလးကို ေအာက္နားစမွ ကိုင္ကာ ဆြဲခၽြတ္လိုက္ သည္။ အိျဖဴ ဘာမွ ျငင္းဆန္ျခင္းမျပဳဘဲ အလုိက္သင့္ လက္ကေလး ေျမွာက္ေပးသည္။
ေဘာင္းဘီကိုလည္း ဆြဲခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ ကာမခလုတ္မ်ားကို တစ္ခုခ်င္း ဖြင့္ထုတ္ ေတာ့သည္။ အိျဖဴ တအား ထန္ေနမွန္း သိေတာ့ ေအးေမာင္ သိပ္အခ်ိန္ဆြဲမေနလိုေတာ့ၿပီ။ အိျဖဴ၏ ေပါင္တံ သြယ္သြယ္ေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲခြာလိုက္ၿပီး ၀င္ေရာက္ေနရာယူလိုက္ကာ လွ်ာဖ်ားျဖင့္ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား တစိမ့္စိမ့္ ထြက္က်ေနေသာ အဖုတ္ကေလးအား အားရပါးရ လွ်က္ပစ္လိုက္သည္။
အေစ့ေလးကို လွ်ာႏွင့္ထိုးလိုက္၊ အကြဲေၾကာင္းေလးထဲ စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ လ်က္လိုက္ လုပ္ေနရာ အိျဖဴ သိပ္ စိတ္မရွည္ခ်င္ေတာ့။
အာ.. ကိုကို.. အဲဒီလို မလုပ္နဲ႕ေတာ့... ညီမေလး မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး... လုပ္ေတာ့ေလ...
အိျဖဴက ဒီလို ေတာင္းဆိုလာေတာ့လည္း ေအးေမာင္ ႏွဴးႏွပ္ေနစရာ မလိုအပ္ေတာ့သျဖင့္ ပရိုစီဂ်ာေတြ အားလံုးကို ေက်ာ္လႊားလိုက္ၿပီး ညီေတာ္ေမာင္ကို တြင္း၀တြင္ ေတ့ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့ သည္။ အန္တီေလး အိမ္တြင္ မရွိသျဖင့္ ခါတိုင္းလို တိုးတိုးေလး မညည္းေတာ့ေခ်၊ အိျဖဴ စိတ္ထဲ ရွိသေလာက္ ဖြင့္အန္ထုတ္ေတာ့သည္၊ တစ္ခန္းလံုးလည္း လိုးသံ ေဆာင့္သံ ကၽြက္ကၽြက္ညံလွ်က္ ေအာ္သံ ညည္းသံ ပြက္ေလာညံေနေတာ့သည္။
ေအးေမာင္ႏွင့္ အိျဖဴ ၿပိဳင္တူလိုလိုပင္ ၿပီးသြားသျဖင့္ တစ္ေယာက္ေပၚ တစ္ေယာက္ ထပ္ကာ အေမာေျဖေနသည္။ အိျဖဴကလည္း ေလွာင္အိမ္ထဲမွ လြတ္သည့္ငွက္ကေလးလို ျဖစ္ေန ရသည့္အထဲ မိခင္ျဖစ္သူ ခရီးသြားေနသျဖင့္ လြင့္လိုရာလြင့္ ပ်ံလိုရာ ပ်ံႏိုင္သည့္အေနအထားျဖစ္ေနရာ ေအး ေမာင္ႏွင့္ စိတ္တူကိုယ္တူ ျဖစ္ေနသည္။
ညီမေလး.... ကိုကို... အႀကံေပးမယ္...
ဘာအႀကံလဲ... ကိုကို...
ဒီအေမႊးေလးေတြ.... ရိတ္ပစ္လိုက္ပါလား....
ေအးေမာင္က အိျဖဴ၏ အဖုတ္ေမႊးေလးေတြကို လက္ႏွင့္ ဖြေနရင္း ေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္...
ဟမ့္... ကိုကိုကလည္း... အဲဒီအတိုင္းက... ဘာျဖစ္လို႕လဲလို႕...
သြားၾကားညပ္လို႕....
အာ... ကိုကိုက... ညစ္စုတ္ၿပီ....
တကယ္ပါဆို.....
ညီမေလး မရိတ္ရဲဘူး၊ ဓားရွမွာစိုးလို႕... ကိုကို ရိတ္ေပးေလ....
ေအးေမာင္ ေရငတ္တုန္း ေရတြင္းထဲ က်သြားသည္။ ေတာရွင္းလင္းေရး စီမံကိန္း စတင္ရန္ ဂ်ဳတ္ဘူး ေျပးယူသည္။ ဒါက သူ ႏႈတ္ခမ္းေမႊး ရိတ္ေနက်ဂ်ဳတ္ဘူး၊ ဘလိတ္ဓား အသစ္ရွိေသးသည္။ ဒီေနရာမွာ အဆင္ ေျပဖို႕... ကမန္းကတန္း ေျပးယူ အသံုးခ်လိုက္ရေတာ့မည္။ ဒါနဲ႕ ထပ္ရိတ္ေတာ့ ဘာျဖစ္ေသးလဲ။ ပါးစပ္ထဲေတာင္ တစ္ခုလံုး ၀င္ေနၿပီးမွေတာ့ ဂ်ဳတ္ဘူး သံုးဖို႕ေလာက္ တြန္႕တို မေနေတာ့ပါ။
ဂ်ဳတ္ဘူး ယူလာၿပီး အခန္းထဲ ျပန္၀င္လာေတာ့ အိျဖဴက အေနအထားမပ်က္ ရွိေနေသးသည္။ ၿပီးမွ သတိရလို႕ ေရခြက္ႏွင့္ ဆပ္ျပာခြက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ ျပန္၀င္ယူရေသးသည္။ ပစၥည္းကိရိယာ စံုလင္ေတာ့မွ လုပ္ ငန္း စတင္ရသည္။ အိျဖဴက ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို အစြမ္းကုန္ ကားထုတ္ေပးထားကာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ေနေပးသည္။ ဓားထိမွာ ေၾကာက္လို႕ ၿငိမ္ေနတာျဖစ္သည္။ ေအးေမာင္ ဆပ္ျပာျမွဳပ္ေတြ တဖြားဖြားႏွင့္ ရိတ္ေပးလိုက္ရာ အေမႊးမ်ား ေျပာင္စင္သြားကာ ျဖဴေဖြးလွပစြာ မို႕မို႕ေလး ေဖာင္းအိေနေသာ အဖုတ္ကေလးကို ျမင္ရေတာ့သည္။
ကဲ.... ညီမေလး.... ၾကည့္လိုက္.... လွသြားၿပီ.....
အင္းပါ.... ကိုကို သေဘာက်ရင္ၿပီးတာပါပဲ....
ညီမေလးက... မႀကိဳက္ဘူးလား....
ကိုကိုႀကိဳက္ေတာ့... ညီမေလးလဲ ႀကိဳက္တာေပါ့လို႕...
ေအးေမာင္ႏွင့္ အိျဖဴတို႕ ေသာက္ေလ ငတ္မေျပသည့္ ဆားငံေရကိုသာ မက္ေမာစြာ မွီ၀ဲၾကသည္။ အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ကုန္သြားသည္မသိ။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး မဟန္ႏိုင္သည့္ အဆံုးတြင္ တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး ထပ္ကာ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္စြာ အိပ္ေမာက်သြားၾကေတာ့သည္။
ေနာက္ေန႕ေတြမွလည္း ထို႕အတူပင္။ အန္တီေလးအခန္းထဲမွ လြဲ၍ က်န္သည့္ ေရခ်ိဳးခန္း၊ မီးဖိုခန္း ပါ မက်န္ သူတို႕ႏွစ္ဦးအတြက္ သာယာသည့္ ဘံုဗိမာန္ေလးမ်ား ျဖစ္လို႕ေနၾကသည္သာ။ အိမ္ထဲက အိမ္ျပင္ပင္ သိပ္မထြက္ၾကေတာ့။ သူတို႕ႏွစ္ဦးမွာ ခ်စ္သူရည္းစား အဆင့္ကိုပင္ ေက်ာ္လြန္ေနကာ ခ်စ္စ ၾကင္စ ဇနီးေမာင္ႏွံ လို ျဖစ္ေနၾကေတာ့သည္။
ေအးေမာင္ကလည္း အန္တီေလးႏွင့္ အေတြ႕အႀကံဳ စံုၿပီးျဖစ္ေနရာ အန္တီေလးက ေအးေမာင္ကို သူမ လိုခ်င္သလို ပံုသြင္းခဲ့သလို သူကလည္း အိျဖဴကို လိုခ်င္သလို ပံုသြင္းယူသည္။
အိျဖဴကလည္း ေအးေမာင္ လိုခ်င္သမွ် ဘာတစ္ခုမွ် ျငင္းဆန္သည္မရွိေခ်။ တစ္ေန႕တြင္ ေအးေမာင္က သူမအား ေတာင္းဆိုသည္။
ညီမေလး... ကိုကို... ပူဆာမလို႕....
ဘာလဲ... ကိုကိုရဲ႕...
ညီမေလးကို.... အေနာက္ကေန.... လုပ္ခ်င္တယ္...
ဟင္းေနာ္... ကိုကို... ဘယ္ကေန အတတ္ဆန္းေတြ တတ္လာလဲ....
ညီမေလးကလဲ... ဟိုတစ္ခါ ၾကည့္တဲ့ အေခြထဲကလိုမ်ိဳးေလ....
အာ.. ကိုကိုကလဲကြာ... အဲဒါ တိရစၧာန္ေတြ လုပ္သလိုမ်ိဳးႀကီးကို...
ညီမေလးကလဲ... မဆိုင္ပါဘူး...
အင္းပါ... ကိုကို႕သေဘာ... ဟုတ္ၿပီလား...
အိျဖဴက ခါးခါးသီးသီး မျငင္းဆန္ပါ။ ေအးေမာင္ အလိုက်ပင္ ခုတင္ေပၚတြင္ ေလးဘက္ကေလး ေထာက္ေပးသည္။ ေအးေမာင္ကလည္း သူမ၏ ခါးေလးကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ဆုပ္ကိုင္ကာ အေနာက္မွ အဖုတ္၀ သို႕ ေတ့လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပင္ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ မဆြတ္ခင္က ညႊတ္ခ်င္၊ မခူးခင္က ေႀကြခ်င္၊ မစားခင္က ၀ါးခ်င္စရာအရည္ရႊမ္းေနသျဖင့္ ခဲရာခဲဆစ္ မဟုတ္ဘဲ ေလွ်ာေလွ်ာရွဴရွဴပင္ ၀င္သြားသည္။
အာ့... ကိုကို... ျဖည္းျဖည္း... တအားထိတယ္...
အင္းပါ... ညီမေလးရဲ... ျဖည္းျဖည္းပဲ လုပ္မယ္...
အား... ကိုကို...
ထံုးစံအတိုင္းပင္ ခ်စ္ေတးသံစဥ္မ်ား ဆူညံသြားသည္။ ေအးေမာင္က ညတိုင္း စားေနရသျဖင့္ သုက္ကို တတ္ႏိုင္သမွ် ထိန္းထားႏိုင္သည္။ အိျဖဴက တစ္ေန႕တစ္မ်ိဳး မရိုးရေအာင္ျဖစ္ေနသျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ၿပီး သြားရေလသည္။ အဖုတ္ထဲမွ လွ်ံထြက္လာေသာ အရည္မ်ားသည္ ေမႊ႕ရာေပၚသို႕တိုင္ေအာင္ စီးယိုက်လာ သည္။
အိျဖဴ ႏွစ္ခါသံုးခါ ဆက္တိုက္ၿပီးသြားၿပီးေနာက္ အိျဖဴေက်ာေပၚတြင္ေမွာက္ကာ တြင္းစိမ္ထားလိုက္ သည္။ အေမာေျပမွ အဖုတ္ထဲမွ လီးကို ျဖည္းျဖည္း ဆြဲႏႈတ္လိုက္ရာ ေလခိုေနသျဖင့္ ရွဴးကနဲပင္ အသံထြက္သြားသည္။ အိျဖဴလည္း တစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕ ထူးကဲလာေသာ ကာမအရသာစက္ကြင္းမွ မရုန္းထြက္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ဒီအရသာကိုသာ အစြဲလန္းႀကီး စြဲလန္းေနရွာသည္။
ေအးေမာင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ လုပ္ငန္းစတင္ရန္ ျပင္ဆင္လိုက္သည္။ သူကလည္း သူ႕အႀကံႏွင့္ သူမို႕ အိျဖဴကို တစ္ဖက္သို႕ ေစာင္းအိပ္ေစလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ အေနာက္မွ သိုင္းဖက္ကာ လီးထိပ္ႏွင့္ အိျဖဴ၏ အေနာက္သို႕ေဖာင္းအယ္ကာ ထြက္ေနသည့္ အဖုတ္ကို ထိုးဆြေပးလိုက္သည္။ ခုနကမွ ၿငိမ္းသြားေသာ အိျဖဴ၏ ကာမမီိးအဟုန္သည္ ျပန္လည္ ေတာက္ေလာင္လာျပန္သည္။ အိျဖဴကိုယ္တိုင္ ေတာင္းဆိုလာခ်ိန္တြင္ ေအးေမာင္ သူ၏ လီးကို အေပါက္၀သို႕ ေထာက္လိုက္သည္။
ေထာက္ေနက် အေပါက္၀ကား မဟုတ္ေခ်။ ဖြံ႕ထြားလွသည့္ တင္ပါးျဖဴျဖဴ ႏွစ္လံုးၾကားတြင္ ညိဳတိုတို ေလး ျဖစ္ေနေသာ စအို၀ေလးကို ေထာက္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ အိျဖဴ တြန္႕ကနဲ တစ္ခ်က္ ျဖစ္သြားသည္။
အာ.... ကိုကို.... မွားေနၿပီ.... အဲဒါ မဟုတ္ဘူးေလ...
ညီမေလး... စိတ္ေလွ်ာ့ၿပီး ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေနာ္.... ဒီဟာက ပိုေကာင္းတယ္ေျပာတယ္ (တကယ္ေတာ့ သူေကာင္းခ်င္တာသာ ျဖစ္ပါသည္)
ဟာ... ကိုကို... ျဖစ္ပါ့မလား... အဲဒါ... တစ္ခါမွ မလုပ္ဖူးဘူးေနာ္....
ျဖစ္ပါတယ္... ညီမေလးကလည္း... ဟို ရုပ္ရွင္ကားေတြထဲမွာ ပစၥည္းႀကီးေတြက အႀကီးႀကီးေတြနဲ႕ လုပ္တာ၊ ကိုကိုက အဲေလာက္ မႀကီးပါဘူး....
ေအးေမာင္... ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ အိျဖဴ၏ စအို၀ေလးကို ေထာက္ထားသည့္ လီးကို နည္းနည္း ဖိသြင္း ၾကည့္လိုက္သည္။ ခုန အဖုတ္ကို ထိုးဆြထားသျဖင့္ အရည္မ်ားျဖင့္ ခၽြဲေနသည္။ သို႕ေသာ္ က်ဥ္းၾကပ္လွသည့္ စအိုေပါက္ကို ထိုးသြင္းဖို႕ကား ေတာ္ေတာ္ ခက္ခဲလွသည္။ ထိုစဥ္ ေအးေမာင္ တစ္ခုခုကို သြားသတိရ လိုက္ သည္။ ညီမေလး.. ခနေနအံုး ဟု ေျပာကာ ကြန္ဒံုးတစ္ခုကို ေဖာက္လိုက္သည္။
ထို႕ေနာက္ ေသေသခ်ာခ်ာ စြပ္ လိုက္ၿပီးမွ ဂ်ယ္လ္ဘူးထဲမွ ဂ်ယ္လ္ကို ရႊဲရႊဲေလး သုတ္လိုက္သည္။ အိျဖဴ စအို၀ကိုလည္း သုတ္ေပးလိုက္သည္။
အိျဖဴကေတာ့ ေအးေမာင္ ဘာေတြ လုပ္ေနသည္ကို ေက်ာခိုင္းထားသျဖင့္ မျမင္ရေပ။ သူမ၏ စအုိ၀ကို ပူပူေႏြးေႏြး အဆီတစ္မ်ိဳး သုတ္လိုက္သည္ကိုသာ ခံစားမိလိုက္သည္။ (တကယ္ေတာ့ ဂ်ယ္လ္က ေအးစက္စက္ ပါ၊ ေအးေမာင္ အိတ္ကပ္ထဲ ထည့္ထားတာ ၾကာသျဖင့္ ေႏြးေနျခင္းျဖစ္သည္) ထို႕ေနာက္ သူမ၏ စအိုထဲသို႕ ေအးေမာင္၏ လီးႀကီး တိုး၀င္လာသည္ကို မခ်ိမဆန္႕ ခံစား လိုက္ရသည္။
အားး.. ကိုကို.... ေတာ္ပါေတာ့.... ညီမေလး.. မခံႏိုင္ဘူး... အရမ္းနာတယ္....
ကာမဘီလူးစီးေနေသာ ေအးေမာင္ အိျဖဴ၏ အသံကို မၾကားေတာ့ေပ။ အဖုတ္ထဲကို ထည့္ရတာထက္ ပိုခက္ေသာ္လည္း ဂ်ယ္လ္သုတ္ထားသျဖင့္ က်ဥ္းက်ဥ္းၾကပ္ၾကပ္ႏွင့္ပင္ ထိပ္ဖ်ား၀င္ေအာင္ အားစိုက္ သြင္းလိုက္ႏိုင္သည္။ အိျဖဴ၏ ခါးကို တအား ခ်ဳပ္ကာ ဖက္ထားသည္။ ထို႕ေနာက္ ေခါင္း၀င္သြားေသာ အခါတြင္ သိပ္ မခက္ေတာ့ေခ်။ တအိအိႏွင့္ပင္ တစ္ဆံုး ၀င္သြားေတာ့သည္။
ေအးေမာင္ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ အိျဖဴ၏ ေပါင္ေအာက္မွ လွ်ိဳကာ အဖုတ္ကေလးကို ကစားေပးသည္။ စအိုကို ဆက္ဆံမည္ဆိုလွ်င္ အဖုတ္ကို ေကာင္းေကာင္းကစားႏုိင္မွ မိန္းကေလးဘက္က အရသာ ရွိႏုိင္သည္ ကို ေအးေမာင္ နားလည္ထားသည္။ တစ္ဆံုး၀င္သြားၿပီးေတာ့ ခဏ နားထားလိုက္သည္။ အိျဖဴလည္း ၀င္ကာစ ကေလာက္ သိပ္မနာေတာ့။ တင္းၾကပ္ၾကပ္ ေအာင့္ေတာင့္ေတာင့္ အေနခက္လွသည္သာ ရွိေတာ့သည္။ ထိုစဥ္ အဖုတ္ကို ဆြခံေနရသျဖင့္ ကာမမီးေတာက္မ်ား ျပန္လည္ ေတာက္ေလာင္လာသည္။
အဖုတ္ထဲမွ အရည္မ်ား ထပ္ထြက္လာခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေအးေမာင္ တျဖည္းျဖည္း ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္သြင္းသည္။ အိျဖဴ နာေနမွန္းသိသျဖင့္ တဆံုး မထုတ္ေတာ့၊ တစ္၀က္ေလာက္သာ ဆြဲထုတ္ လိုက္ ျပန္သြင္းလိုက္၊ ကပ္ေညွာင့္လိုက္ႏွင့္ မ်ိဳးစံု လုပ္ေပးေနသည္။ အိျဖဴလည္း နာက်င္တာႏွင့္ ေကာင္းတာ ဒြန္တြဲကာ တစ္ခါမွ မခံစားဖူးေသာ အရသာကို ထိထိမိမိ ခံစားေနသည္။ ခုနက ဆူညံေနေသာ နာက်င္သံမ်ား သည္ ရမၼက္ေသြးၾကြေသာ အသံအျဖစ္သို႕ တစ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာင္းသြားသည္။
ေအးေမာင္လည္း က်ဥ္း က်ဥ္းၾကပ္ၾကပ္ စအိုေပါက္ထဲတြင္ ေႏြးေထြးေသာ အရသာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးခံစားေနရာ ၾကာၾကာ ထိန္း ဖို႕ မလြယ္ခ်င္ေတာ့။ ဒါ့ေၾကာင့္ အိျဖဴ ျမန္ျမန္ ၿပီးသြားေအာင္ အေစ့ကို သြက္သြက္ကေလး ပြတ္ေခ်ေပးလိုက္ သည္။ အိျဖဴ အေၾကာေတြ တြန္းကန္ရုန္းၾကြၿပီး တစ္ႀကိမ္ ၿပီးသြားစဥ္မွာပင္ ထိန္းထားေသာ သုက္ကို လႊတ္ေပး လိုက္ေတာ့သည္။ ကြန္ဒံုးစြပ္ထားသျဖင့္ အထဲအထိ ၀င္မလာေသာ္လည္း ပူေႏြးေသာ အရသာကို အိျဖဴ ခံစား လိုက္ရသျဖင့္ ကာမအထြဋ္အထိပ္တြင္ ေရာက္ေနခ်ိန္မို႕ ပိုမိုေကာင္းမြန္သည့္အရသာထူးျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းကာ ေလာ ကႀကီးကို ေမ့သြားမိသလိုပင္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။
သူတို႕၏ အခ်စ္ဘံုကေလးသည္ ရက္(၂၀)ေလာက္သာ ခံလိုက္သည္။ တစ္ရက္ အိျဖဴအခန္းထဲတြင္ ႏွစ္ဦးသား အခ်စ္ဗိမၼာန္ေလး တည္ေဆာက္ေနခ်ိန္တြင္ အိမ္ေရွ႕မွ ကားဟြန္းသံ ၾကားလိုက္ရသည္။ အခန္းက လံုေနသျဖင့္ သဲ့သဲ့မွ်သာ ၾကားေသာ္လည္း ေအးေမာင္ စိတ္ထဲ မသကၤာျဖစ္သြားသျဖင့္ အိျဖဴကို အ၀တ္မ်ား အျမန္ျပန္၀တ္ေစၿပီး ေအးေမာင္ အခန္းျပင္ထြက္ၾကည့္လိုက္သည္။ အန္တီေလး၏ ေခၚသံႏွင့္ တံခါးေခါက္သံ ကို ၾကားရသည္။ အိျဖဴအား အန္တီေလးျပန္ေရာက္ေၾကာင္းေျပာကာ တံခါးသြားဖြင့္ေပးလိုက္ရသည္။ အိျဖဴက လည္း သူ ဘာမွ မသိသလိုပင္ သူမအေမအား ထြက္ႀကိဳသည္။ အန္တီေလး လက္ထဲမွ အထုပ္အပိုးမ်ားကို ၀ုိင္း သယ္ေပးၾကၿပီး အန္တီေလး အခန္းထဲသို႕ လိုက္ပို႕ၾကသည္။
အန္တီေလး၏ အစ္ကိုျဖစ္သူကား ထူထူေထာင္ေထာင္ ျပန္ျဖစ္လာၿပီဟု သိရသည္။ အန္တီေလးက အိျဖဴႏွင့္ ေအးေမာင္အတြက္ မုန္႕မ်ား ၀ယ္လာသည္။ တနသၤာရီတိုင္းဘက္က ဒူးရင္းသီးေပါသျဖင့္ ဒူးရင္းသီး ေတြလည္း ပါလာသည္။ ႏွစ္ဦးသား မုန္႕မ်ားခြဲေ၀ကာ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ထိုင္စားၾကသည္။ အန္တီေလးကေတာ့ ခရီးပန္းလာသျဖင့္ ၀င္အိပ္သြားေလၿပီ။ သူတို႕ႏွစ္ဦးသာ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ ရယ္ခ်င္ သလိုလိ္ု၊ လြမ္းသလိုလို၊ စိတ္ညစ္သလိုလို ဘာလိုလိုမွန္းမသိသည့္ ခံစားခ်က္ကိုယ္စီျဖင့္ မအီမလည္ ျဖစ္ေန ၾကေတာ့သည္။
ဒီ႕ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ အိျဖဴေရာ ေအးေမာင္ေရာ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ေက်ာင္းပိတ္ထားသျဖင့္ အိမ္မွာ သာ အေနမ်ားၾကသည္။ ဘယ္မွလည္း သိပ္မထြက္ျဖစ္ၾက။ သူတို႕ႏွစ္ဦး ဆံုေနေတာ့ အန္တီေလး အလိုလိုပင္ ကုိယ္ရွိန္သတ္ထားရသည္။ တစ္ခါတစ္ခါ ေသြးသား ေတာင့္တမိေသာ္လည္း မသင့္ေတာ္သည္မို႕ သမီးျဖစ္သူ ေရွ႕တြင္ ပံုမွန္ေလးသာ ေနရသည္။ အိျဖဴကလည္း မိခင္ ရွိေနေတာ့ ယခင္လို မလြတ္လပ္ေတာ့ၿပီ။ ေအးေမာင္ အတြက္ေတာ့ အဆင္ေျပေသးသည္။ အန္တီေလး ျပန္ေရာက္ေနသျဖင့္ အိျဖဴအခန္းကို သြားလို႕ မရေတာ့ ေသာ္လည္း အရင္လိုပင္ ေဘာပင္ေလးႏွင့္ ေခါက္ကာ အိျဖဴကို ေခၚႏို္င္သည္။ အိျဖဴကလည္း ေခၚလွ်င္ ေအး ေမာင္အခန္းသို႕ တက္သြားသည္သာ။
သို႕ေသာ္ အန္တီေလး ခရီးသြားစဥ္ကကဲ့သို႕ အားရပါးရ လိုးလို႕ မရ။ အိျဖဴလည္း အားရပါးရ မေအာ္ရဲ။ မေတာ္တဆ ၾကားသြားလွ်င္ ျပႆနာတက္သြားႏုိင္သည္။ ေအးေမာင္ေရာ အိျဖဴပါ ဘယ္ေလာက္ေသာက္ ေသာက္ ငတ္မေျပႏိုင္သည့္ ဆားငံေရကိုသာ ေသာက္ေနမိၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ ေအးေမာင္က တစ္ခါတစ္ေလ အန္တီေလးႏွင့္ စခန္းသြားခ်င္မိသည္ (ဒါေတာ့ လြန္လြန္းတယ္ ထင္တာပဲ) သို႕ေသာ္ အန္တီေလးႏွင့္ ျဖစ္ဖို႕ အခြင့္မသာလွ။ တစ္ခါတစ္ရံေတာ့ အိျဖဴ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ အျပင္သြားခ်ိန္မ်ိဳး ဆိုလွ်င္ ေအးေမာင္ႏွင့္ အန္တီ ေလးတို႕ ဇာတ္လမ္းျဖစ္ၾကသည္။ ဒါကလည္း ႀကံဳေတာင့္ႀကံဳခဲေပါ့။
ေအးေမာင္ စိတ္အလိုမက်တာ တစ္ခုရွိသည္။ ေအးေမာင္ ကာမႏွင့္ ပတ္သက္သမွ် အိျဖဴဆီက အျပည့္အ၀ ရေနသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အိျဖဴက ခ်စ္တယ္ ဆိုသည့္ အေျဖကို ေပးဖို႕ ျငင္းဆန္ေန ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဆားမပါသည့္ ဟင္းကို စားရသလိုမ်ိဳးျဖစ္ေနသည္။ ေအးေမာင္က အိျဖဴကို အရမ္းခ်စ္ သည္။ အိျဖဴ မ်က္ႏွာညွိဳးသည္ႏွင့္ မေနႏိုင္ေတာ့။ အိျဖဴက သူ႕အေပၚ ဘယ္လို သေဘာထားသည္ကို မသိ သျဖင့္သာ စိတ္ထဲ ခုလုခုလု ျဖစ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
အိျဖဴကလည္း ေအးေမာင္အေပၚ ဘယ္လိုစိတ္မ်ိဳး ရွိသည္ကို သူမကိုယ္တိုင္ပင္ ေရေရရာရာ မသိ။ ေသခ်ာသည္ကေတာ့ သူမ ေအးေမာင္အေပၚ သံေယာဇဥ္ႀကီးမားသည္။ ေစတနာရွိသည္။ ထို႕အျပင္ ကာမ ကိစၥမ်ားတြင္ ေအးေမာင္အလိုက် လိုက္ေလ်ာသည္။ သို႕ေသာ္ အခ်စ္ဆိုတာ ဘာမွန္းေတာ့ သူမလည္း မသိ။ ေအးေမာင္က အေျဖေတာင္းလိုက္တိုင္း ခ်စ္တယ္ ဆိုသည့္ စကားတစ္ခြန္း ေျပာဖို႕ ျငင္းဆန္မိသည္။
ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ ကုန္ဆံုးကာ မိုးဦးကာလ ေက်ာင္းမ်ား ဖြင့္ခ်ိန္ကို ေရာက္ၿပီ။ ေအးေမာင္ ဆယ္တန္း စတက္ၿပီ။ အိျဖဴတို႕ကေတာ့ ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္း မထြက္ေသး။ သို႕ေသာ္ အိျဖဴ သူမကိုယ္ သူမ သိပါသည္။ မေအာင္ႏိုင္ပါ။ ဒါနဲ႕ပဲ ေအးေမာင္ ဆယ္တန္း စတက္သည့္အခ်ိန္တြင္ အိျဖဴ အျပင္ေျဖ ေျဖ ဖို႕အတြက္ က်ဴရွင္ စတင္ တက္ေတာ့သည္။
ေအာင္စာရင္းထြက္လာေတာ့ အိျဖဴမပါေသး။ သူမ ဆယ္တန္းေျဖတာ ႏွစ္ႏွစ္ရွိၿပီ။ အခု ထပ္ေျဖမည္ဆို သံုးႏွစ္။ သူမထက္ အသက္ႀကီးေသာ္လည္း အတန္းငယ္သည့္ ကိုကို ေအးေမာင္ပင္ ဆယ္တန္းတက္ေနၿပီ။ သူမ၏ အားနည္းခ်က္ကို သူမ ျပန္လည္ သံုးသပ္မိသည္။ သူမ ဆယ္တန္း စတက္သည့္ႏွစ္မွာ Repeater အစ္မ မ်ားႏွင့္ တြဲမိသည္။ သူမႏွင့္ တြဲသည့္ အစ္မႀကီးေတြႏွင့္ တအားခင္သြားသည္။ ထိုအစ္မႀကီးေတြ ဘာေတြေျပာေျပာ သူမယံုၾကည္မိသည္။
ထိုအစ္မႀကီးမ်ား၏ လမ္းညႊန္မႈႏွင့္ ပထမဆံုး အျပာစာအုပ္ ဖတ္ဖူးမိသည္။ သူမ တစ္သက္ႏွင့္တစ္ ကိုယ္ မျဖစ္ဖူးသည့္ ကာမစိတ္မ်ား တဟုန္းဟုန္း ႏိုးၾကြလာမိသည္။ ထိုအစ္မႀကီးမ်ားက သူမကို ရည္းစားထား ခိုင္းသည္။ ရည္းစားထားရသည့္ အရသာက အလြန္ေကာင္းသည္ဟု ဆိုသည္။ ရည္းစား၏ အလိုဆႏၵကို လိုက္ ေလ်ာရသည့္ ခံစားမႈသည့္ ဘာႏွင့္မွ မတူဟု ဆိုသည္။ ပထမေတာ့ အိျဖဴ စိတ္ ယုိင္သြားေသးသည္။
သို႕ေသာ္ သူမပင္ ကံေကာင္းသည္လားေတာ့ မသိ။ သူမႏွင့္ ညီအစ္မလို ခင္ေသာ အစ္မႀကီး ေနာက္တစ္ေယာက္က အပ်ိဳစင္ဘ၀ဆိုတာ မိန္းကေလးရဲ႕ ထူးျမတ္တဲ့ ဂုဏ္ပဲ။ အပ်ိဳစင္ကိုပဲ ေယာက်္ားေတြ လိုခ်င္ၾကတာ။ တကယ္ လက္ထပ္ၾကမယ္ဆို အပ်ိဳစင္ကိုပဲ လိုခ်င္ၾကတာ။ ရည္းစားထားလို႕ အပ်ိဳစင္ဘ၀ကို ေပးဆပ္လိုက္မိၿပီဆိုရင္ ျပန္ျပင္လို႕မရေတာ့ဘူး။ အပ်ိဳမစစ္ေတာ့ဘူးလို႕ သိၾကတာနဲ႕ အမ်ိဳးမ်ိဳး လက္တည့္စမ္းခ်င္ၾကလိမ့္မယ္။ အပ်ိဳစင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ကို အလြယ္တကူ မေပးလိုက္နဲ႕။ အပ်ိဳစင္ဘ၀ကို စြန္႕လႊတ္တဲ့ အခ်ိန္ဟာ မဂၤလာ ဦး ညမွာ ျဖစ္ပါေစ။ မဂၤလာဦးညမွာ အပ်ိဳစင္ဘ၀ကို စြန္႕လႊတ္ရျခင္းဟာ ေလာကဓမၼတာအရျဖစ္ၿပီး ဂုဏ္သေရ ရွိတဲ့ စြန္႕လႊတ္ျခင္းျဖစ္တယ္ ဟု ဆံုးမသည္။
အိျဖဴ ယိမ္းယိုင္ေနသည့္ အေတြးမ်ား ျပန္တည့္သြားသည္။ ထိုအစ္မႀကီးႏွင့္ ရည္းစားထားရန္ ေျပာေသာ အစ္မႀကီးက မတည့္။ ပထမေတာ့ မတည့္လို႕ ဆန္႕က်င္ဘက္ ေသြးထုိးတာလားဟု ထင္မိေသး သည္။ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ သူမဆံုးမတာ မွန္ေနသည္။ ထိုအစ္မႀကီးႏွင့္ တတြဲတြဲ ေပါင္းမိေတာ့ ပထမ ခင္သည့္ အစ္မႀကီးႏွင့္ သိပ္အေစးမကပ္ေတာ့ဘဲ ေနာက္ဆံုး အေပါင္းအသင္းပင္ မလုပ္ေတာ့သျဖင့္ သူမႏွင့္ ေ၀းသြားေတာ့သည္။
သူမအား ဆံုးမသည့္ အစ္မႀကီးနာမည္က သီရိေမ။ အိျဖဴထက္ အသက္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ ပိုႀကီးၿပီး အျပင္ပန္းတြင္ တည္ၾကည္ကာ မ်က္ႏွာေက်ာတင္းလွသျဖင့္ ေတာ္ရံုေက်ာင္းသားမ်ားက စကားမေျပာရဲၾက။ စကားေျပာဖူးသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ားလည္း ေနာက္ဆံုး ေနာက္ဆုတ္ခဲ့ၾကသည္။ သူမက သူမကို လာစကား ေျပာသည့္ ေက်ာင္းသားတိုင္းကို စကားတစ္ခြန္းေမးသည္။ နင္ ငါ့ကို တကယ္ယူႏိုင္သလားဟု။
သူတို႕ ျပန္ေျဖ ၾကသည္။ တကယ္ယူမွာပါ။ တကယ္ခ်စ္တာပါ။ သီရိေမ စကားတစ္ခြန္း ထပ္ေျပာသည္။ ေသခ်ာလား တဲ့။ သူတို႕ ထပ္ေျဖၾကသည္။ ေသခ်ာပါတယ္။ တကယ္ပါ။ အဟုတ္ပါ။ သီရိေမ စည္းကမ္းခ်က္ ထုတ္ေတာ့သည္။ ေကာင္းၿပီ ငါစဥ္းစားေပးမယ္၊ မစဥ္းစားခင္ ငါ့ကို ကတိတစ္ခုပဲေပး၊ ခ်စ္သူဘ၀မွာ လက္ကိုေတာင္မကိုင္ရ၊ လူ အမ်ားသြားလာသည့္ေနရာတြင္သာ ခ်ိန္းေတြ႕မည္၊စကားေျပာမည္၊ ဘြဲ႕ရၿပီးလွ်င္ လက္ထပ္မည္ ဟု ေျပာ သည္။ ခ်ဥ္းကပ္ေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား လက္ေလွ်ာ့သြားသည္။ ခ်စ္သူျဖစ္ၿပီး လက္ကေလးေတာင္ မကိုင္ရ ေတာ့ ဘာလုပ္မည္နည္းဟု စိတ္ညစ္သြားျခင္း ျဖစ္သည္။
သူမလည္း မိန္းမထဲက မိန္းမသားတစ္ေယာက္သာ။ သူမသည္လည္း အသက္ ဆယ့္ေျခာက္၊ ဆယ့္ ခုနစ္ ၀န္းက်င္ ျဖစ္ရာ ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ေယာက်္ားေလးေတြ ေတြ႕လွ်င္ ရင္ခုန္ဖူးသည္၊ စိတ္ကူးယဥ္ ဖူးသည္။ ဒီအရြယ္ဆိုတာ သစ္ရြက္ေလးေတြ ေလမွာလႈပ္ရွားရင္ေတာင္ စိတ္လႈပ္ရွားတတ္သည့္ အရြယ္ေပပဲ။ သို႕ေသာ္ သူမေတြ႕ဖူးသည့္ ေယာက္်ားေလး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဂ်င္ကေလးေတြျဖစ္ေနသည္။ လူလည္ေလးေတြ ျဖစ္ေနသည္။ သူတို႕ႏွင့္ ရည္းစားထားမိလွ်င္ ဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္သည္ကိုလည္း သူမ သိသျဖင့္ ဒီလိုလုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
သူမလည္း သူမ်ားေတြနည္းတူ ကာမစိတ္မ်ား ခဏခဏ လႈပ္ရွားဖူးသည္။ တစ္ခါတေလ ရည္းစား ထားၿပီး စိတ္ကို လႊတ္ေပးလိုက္ခ်င္မိသည္။ သို႕ေသာ္ သူမ၏ စိတ္မ်ားကို ေျဖသိမ့္ႏိုင္သည့္ နည္းလမ္းကို သူမ ကိုယ္တိုင္ပင္ ရွာေဖြေတြ႕ရွိသြားသည္။ သူမကို ရည္းစားစကားလာေျပာသည့္ ေယာက်္ားေလးမ်ားထဲတြင္ သူမ ထက္ တစ္ႏွစ္ခန္႕ႀကီးေသာ အစ္ကိုႀကီး တစ္ေယာက္ ပါသည္။ သူမကလည္း ထံုးစံအတိုင္း ေျပာလႊတ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုတ္သြားသည္။ သို႕ေသာ္ သူမရင္ထဲတြင္ ရင္ခုန္သံျမန္ဆန္မႈက ရပ္တန္႕မသြားခဲ့။ သူ၏ ေယာက်္ားပီသသည့္ ဟန္ပန္ႏွင့္ေတာင့္တင္းသည့္ ခႏၶာကိုယ္ အခ်ိဳးစားက သူမ၏ စိတ္ကို ညွိဳ႕ငင္ေနသလို ရွိ သည္။
သူ႕အေၾကာင္း စိတ္ကူးလိုက္တိုင္း ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းက လႈပ္ရွားထၾကြလာသည္။ အဖုတ္ထဲမွ တစ္ခုခုကို လိုအပ္ေနမိသလိုမ်ိဳး။ တစ္ခါတေလလဲ တစ္ခုခု ထိုးထည့္ပစ္လိုက္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနမိ သည္။ ယားယံျခင္းမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ သို႕ေသာ္ လိုအပ္ေနသလိုလို ျဖစ္ေနမိသည္။ ထိုအေတြးမ်ား ေပၚလာတိုင္း တြင္ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား စိုလာတတ္သည္။ တစ္ရက္တြင္ သူမ စာအုပ္တစ္အုပ္ ဖတ္ေနသည္။ ထိုစာအုပ္သည္ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းျဖစ္ၿပီး ဆင္ဆာ လြတ္ေအာင္ ေရးသားထားေသာ္လည္း နဂိုကမွ စိတ္က မခိုင္ သည္ ျဖစ္ေနရာ စာအုပ္ထဲမွ ဇာတ္ေကာင္မိန္းကေလး ေနရာမွာ ၀င္ေရာက္ ခံစားေနမိသည္။
သူမက ညဘက္ အိပ္ကာနီးလွ်င္ စပန္႕သားဂါ၀န္ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးကို ၀တ္ဆင္ၿပီး အိပ္ေလ့ရွိသည္။ ထို ညတြင္လည္း စာဖတ္ရင္း ဇာတ္ေကာင္ေနရာမွာ သူမႏွင့္အတူ ဟိုအစ္ကိုႀကီးကိုပါ စိတ္ကူးထဲတြင္ သရုပ္ ေဆာင္ၾကည့္ရာ အဖုတ္ထဲမွ စိုတိုတို ယားက်ိက်ိ ျဖစ္လာသည္။ သူမ ေယာင္ယမ္းကာ ႏို႕ကေလးကို လက္ႏွင့္ အုပ္မိသည္။ ခါတိုင္း ေရခ်ိဳးစဥ္ ပြတ္သပ္ခ်ိဳးေသာ္လည္း ဘာမွမျဖစ္ေသာ္ျငား ယခု ရုတ္တရက္ ကိုင္မိရာတြင္ ဖိန္းကနဲ ရွိန္းကနဲျဖစ္ကာ ထိလုိက္သည္ႏွင့္ပင္ မ်က္လံုးေလး ေမွးသြားသည္အထိ စည္းစိမ္ရွိေနသည္။ ထိုသို႕ ျဖစ္ေနရာမွ ယားက်ိက်ိျဖစ္ေနေသာ အဖုတ္ကေလးကို လက္ႏွင့္ အုပ္မိသည္။
အခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္း မီးအုပ္ေဆာင္းကေလးႏွင့္ စာဖတ္ေနရာ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္မႈက လည္း သူမကို ကလူက်ီစယ္ေနသည္။ အဖုတ္ကေလးကို လက္ႏွင့္ ကိုင္မိလိုက္သည္ႏွင့္ တစ္ကို္ယ္လံုး ဖ်င္း ကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ၾကက္သီးေမႊးညွင္းမ်ားလည္း ေထာင္ထသြားသည္။ အထိအေတြ႕ေနာက္ကို ပါသြားေတာ့ လည္း အုပ္ကိုင္မိရာမွ ပြတ္သပ္မိျပန္သည္။ တစ္ခ်က္ပြတ္္လိုက္တိုင္းမွာ ပါးစပ္မွ ဟင့္ကနဲ အသံထြက္သည္ အထိ ျဖစ္လာသည္။ သူမ ဂါ၀န္ေပၚမွ အုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္ရသည္ကို အားမရေတာ့။
မီးအုပ္ေဆာင္းကို ပိတ္လိုက္သည္။ ျခင္ေထာင္ထဲကို ၀င္လိုက္သည္။ အေမွာင္ကို ပိုသေဘာက်ေန မိသည္။ ယခင္ မီးအလင္းေရာင္ရွိမွ အိပ္တတ္ေသာ္လည္း ယခုမူ မီးအလင္းေရာင္ထဲမွာ မေနလိုေတာ့ၿပီ။ အေမွာင္ထဲမွာ ဂါ၀န္ကို ဗိုက္အထိ လွန္တင္လိုက္သည္။ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ အဖုတ္ကို ရြရြေလး ပြတ္သပ္မိျပန္သည္။ ပိုမိုစိတ္လႈပ္ရွားလာေတာ့ အရည္မ်ား စိမ့္က်ေနသည့္ အကြဲေၾကာင္းထဲကို ဖိပြတ္မိသည္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အေစ့ကို သြားထိမိေတာ့ ပိုၿပီး ေကာင္းလာသည္။ အေစ့ကိုထိလွ်င္ အရသာတအားရွိသည္ ကို ခံစားသိရွိသြားသည္။ အေစ့ကိုခ်ည္းပဲ ပြတ္ျပန္ေတာ့ မခံႏိုင္ တအား က်င္သည္။ ဒီေတာ့ အေစ့ႏွင့္ အကြဲ ေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ကို လက္ခလယ္ႏွင့္ စုန္ခ်ည္ဆန္ျခည္ ပြတ္မိသည္။ အရည္ေတြကလည္း တျဖည္းျဖည္း ရႊဲနစ္လာသည္။
အရည္ေတြရႊဲလာသည္ႏွင့္အမွ် အရသာစည္းစိမ္ကလည္း တျဖည္းျဖည္း ျမင့္လာသည္။ တစ္ေနရာကို ေရာက္ေအာင္ ေျပးသြားေနသည္ႏွယ္ ေမာေနေသာ္လည္း ထိုေနရာသို႕ ေရာက္ခ်င္ေနသည္။ ထိုေနရာေရာက္ လွ်င္ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမည္ကို သိခ်င္ေနသည္။ ပြတ္သပ္ေနသည့္ အရွိန္ကို တျဖည္းျဖည္း ျမွင့္သည္။ ပါးစပ္မွ ညည္းသံ က်ယ္က်ယ္မထြက္ေအာင္ ထိန္းထားရသည္။ လက္ကလည္း ေျမာင္းထဲသို႕ ခပ္နက္နက္ေလး ဖိကာ ပြတ္မိလာသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့ ေခ်ာက္ကမ္းပါးႀကီးတစ္ခုေပၚမွ လြင့္က်သြားသလို တစ္ကိုယ္လံုး တြန္းကန္ ရုန္းၾကြကာ ေလဟာနယ္ထဲ လြင့္သြားသလိုလို၊ အသည္းေတြ ျပဳတ္က်သြားသလိုလို အမည္ေဖာ္ျပ မတတ္ႏိုင္ေသာ စည္းစိမ္တစ္ခုကို ရရွိသြားေတာ့သည္။
တစ္ကုိယ္လံုး မလႈပ္ႏိုင္ မရွားႏိုင္ ျဖစ္ေလာက္သည္အထိ အားအင္မ်ား ကုန္ခမ္းကာ ေမာပန္းသြား ေတာ့သည္။ ခုန သူမစိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေနေသာ အာသာဆႏၵမ်ား ျပည့္၀သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ သူမ ဒီအရ သာကို အရမ္းသေဘာက်သြားသည္။ အိပ္ခ်င္စိိတ္မ်ားလည္း မရွိ။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ခံစားလိုေသးသည္။ တစ္ည တည္းႏွင့္ သံုးၾကိမ္ေလာက္အထိကို အာသာေျဖပစ္လိုက္မိသည္။
သူမ ရည္းစားမထားခ်င္သျဖင့္ ဒီလိုႏွင့္ လက္ျဖင့္အာသာေျဖသည့္္နည္းစနစ္ကို က်င့္သံုးလာခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွာရွာေဖြေဖြ ယူလာေသာ အျပာကားမ်ားကိုလည္း အမ္ပီဖိုးႏွင့္ နားၾကပ္တပ္ ေစာင္ၿခံဳကာ ၾကည့္ၿပီး အာသာေျဖတတ္လာသည္။ သူမ ညီမေလးလို ခင္ရေသာ အိျဖဴႏွင့္ ေတြ႕ေတာ့ ဒီ အေၾကာင္းေတြ မိန္းကေလးခ်င္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာျပသည္။ အိျဖဴက ခင္ဖို႕ေကာင္းသည္။ သူမ၏ အႀကံျပဳ ဆံုးမစကားမ်ားကိုလည္း လက္ခံသည္။
အိျဖဴက ရည္းစားမ်ားမ်ားထားကာ ထည္လဲတြဲတတ္ေသာ မိန္းကေလးမ်ားႏွင့္ ေပါင္းမိေတာ့ လမ္းမွား မေရာက္ေအာင္ တားမိသည္။ အိျဖဴကလည္း လက္ခံသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူမလိုပင္ လက္ႏွင့္အာသာေျဖ သည့္နည္းကိုသာ က်င့္သံုးေတာ့သည္။ အိျဖဴလည္း ရည္းစားမထားျဖစ္ေတာ့ေခ်။ ဒီေကာင္မေလးက သခ်ၤာ တအားညံ့သည္။ သီရိေမ ဆယ္တန္းေအာင္သြားခ်ိန္တြင္ အိျဖဴ က်သြားသည္။
အိျဖဴ စာေမးပြဲက်သည္မ်ားတြင္ ဒါေတြလည္းပါသည္။ သီရိေမက နည္းလမ္းသာ ျပျခင္းျဖစ္သည္။ အိျဖဴက ေန႕စဥ္ ပံုမွန္ အလုပ္ျဖစ္သည္။ အိျဖဴ၏ အားနည္းခ်က္က ဒီလိုလုပ္ၿပီးလို႕ ၿပီးသြားသည္ႏွင့္ ႏုန္းသြား လွ်င္ စာဆက္မက်က္ေတာ့ဘဲ အိပ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဒီအားနည္းခ်က္ကို အိျဖဴ ယခင္ႏွစ္ေတြမွာ သိေသာ္လည္း စိတ္ကို အလိုလိုက္ကာ က်ခဲ့သည္။ ရည္းစားထားၿပီး စာေမးပြဲက်ရသည္ဆို တန္ေသးသည္။ ယခုေတာ့ က်န္တာေတြ ဘာမွမလုပ္ဘဲႏွင့္ စာမက်က္ျဖစ္ေအာင္ေနလို႕ က်ျခင္း ျဖစ္သည္ကို အိျဖဴ ေနာင္တ ရမိေတာ့ သည္။
အိျဖဴ ေအာင္စာရင္းထြက္သည္ႏွင့္ စာမ်ားကို ႀကိဳးစားက်က္ေတာ့သည္။ ေအးေမာင္လည္း စာကို ႀကိဳး စားသည္။ အန္တီေလးက ေအးေမာင္ ဆယ္တန္းေရာက္သြားၿပီျဖစ္သျဖင့္ ယခင္လို လစ္လွ်င္ လစ္သလို မေခၚ ေတာ့ေပ။ အိျဖဴေရာ ေအးေမာင္ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ေအာင္ေစခ်င္သည္။ စာေမးပြဲ ေအာင္ေရးကိုသာ ေရွ႕တန္းတင္ေပးသည္။ ေအးေမာင္က အိျဖဴ ညံ့သည့္ သခ်ၤာကို ကူညီရွင္းျပကာ တြက္ေပးသည္။ အိျဖဴ ေအးေမာင္ႏွင့္ အတူတူ တြက္ေတာ့လည္း ကာမစိတ္မ်ား သိပ္ျဖစ္မလာေတာ့။ စာေမးပြဲေအာင္ခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ ခ်ိဳးႏွိမ္ထားသည္။
ေအးေမာင္ႏွင့္ အိျဖဴ နားလည္မႈ ယူထားၾကသည္။ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္တြင္ အိျဖဴ စာက်က္ မည္။ စာက်က္ခ်ိန္တြင္ ေအးေမာင္ႏွင့္ အတူတူက်က္သည္။ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ က်က္ၾကသည္။ ႏွစ္ဦးလံုး စာက်က္ၿပီးသည္ႏွင့္ ေအးေမာင္က အိမ္ေပၚထပ္ တက္သြားသည္။ အိျဖဴက သူမအခန္းထဲ ၀င္သြားသည္။ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္တြင္ ေအးေမာင္က အိျဖဴကို သူ႕အခန္းသို႕ မေခၚေတာ့။ အိျဖဴကလည္း ေအးေမာင္ ေခ်ာင္း ၾကည့္ေနမည္စိုးသျဖင့္ မီးပိတ္ကာ အိပ္သည္။ ေအးေမာင္လည္း စာက်က္ၿပီးသည္ႏွင့္ အိပ္သည္။ ငါးဦးေကာ္မတီလည္း မဖြဲ႕ျဖစ္။ စာက်က္ၿပီးခ်ိန္တြင္ ဆယ့္တစ္နာရီခြဲေလာက္ ျဖစ္သည့္အျပင္ မနက္ေစာေစာ ထရမွာလည္းျဖစ္၊ စာေတြကလည္း မ်ားသျဖင့္ ဒီစိတ္ေတြ သိပ္မရွိ။
ေသာၾကာေန႕ႏွင့္ စေန႕ေန႕ညမ်ားတြင္ေတာ့ စာသိပ္မက်က္ၾက။ ေန႕ခင္းပိုင္းကို အခိ်န္ယူကာ က်က္ သည္။ ညဘက္တြင္ ဦးေဏွာက္ေဆးသည္ဟုဆိုကာ ႏွစ္ေယာက္သား ဧည့္ခန္းထဲတြင္ တီဗီၾကည့္သည္။ ေန႕ ခင္း စာက်က္သျဖင့္ အန္တီေလးကလည္း တီဗီၾကည့္သည္ကို ခြင့္ျပဳထားသည္။ ကိုးနာရီေလာက္ ေရာက္လွ်င္ တီဗီအစီအစဥ္ေတြလည္း ၿပီးသျဖင့္ ကိုယ့္အခန္း ကိုယ္၀င္ၾကသည္။ (ထိုစဥ္က စကိုင္းနက္မ်ား မရွိေသး) ေအးေမာင္က အန္တီေလး အရိပ္အျခည္ ေခ်ာင္းၾကည့္သည္။ အန္တီေလး အိပ္သည္ႏွင့္....
ေတာက္.... ေတာက္.... ေတာက္.....
ဒီအသံၾကားလွ်င္ အိျဖဴ အိမ္ေပၚ တိတ္တိတ္ကေလး တက္လာသည္။ ထို႕ေနာက္ အားရပါးရ လိုးၾက ေဆာ္ၾကေတာ့သည္။ ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ရက္မ်ားႏွင့္ စာေမးပြဲရက္မ်ားတြင္ေတာ့ ေဆာရီးပါ။ အိျဖဴက လံုး၀မေပး သလို ေအးေမာင္ကလည္း မေခၚပါ။ တစ္ခါတစ္ရံေတာ့ အိျဖဴ က်ဴရွင္အခ်ိန္ပို ရွိလွ်င္ ေအးေမာင္ အရိပ္အျခည္ ကို အန္တီေလး ၾကည့္သည္။ ေအးေမာင္ စာမက်က္ဘဲ အားအားလ်ားလ်ား ျဖစ္ေနၿပီ ဆိုလွ်င္ အန္တီေလး ေခၚၿပီ။ ေအးေမာင္ကို ဦးေဏွာက္ေဆးခိုင္းျခင္းျဖစ္သည္။ ေအးေမာင္ကလည္း အန္တီေလးကို မစားရသည္မွာ ၾကာၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ အသားကုန္ ႀကံဳးေဆာ္သည္ပဲ။
စာေမးပြဲႀကီးၿပီးေတာ့ ေအးေမာင္ အိမ္ျပန္ရေတာ့သည္။ ေအးေမာင္ အိမ္မျပန္ခ်င္ေသးပါ။ သို႕ေသာ္ မျပန္လို႕ မျဖစ္ေတာ့ၿပီ။ သူ႕အေမကိုလည္း သူ၀ိုင္းကူရအံုးမည္။ စာေမးပြဲ ေအာင္စာရင္း ထြက္ၿပီးေတာ့ ေအးေမာင္ထံ အိျဖဴလာလည္ေသးသည္။ အန္တီေလးေတာ့ ပါမလာ။ သူမအိမ္တြင္ ေနစဥ္ ႏွစ္ႏွစ္လံုး ေအးေမာင္ႏွင့္ အိျဖဴ ဇာတ္လမ္းကို အန္တီေလးမသိသလို အန္တီေလးႏွင့္ ဇာတ္လမ္းကိုလည္း အိျဖဴမသိပါ။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း အိျဖဴအား စိတ္ခ်လက္ခ် လႊတ္ျခင္း ျဖစ္သည္။
အိျဖဴလာလည္သည့္အခ်ိန္မွာ အၿငိမ့္ပြဲမ်ား ျခိမ့္ျခိမ့္သည္းသည့္ ေဆာင္းတြင္းကာလ ျဖစ္သည္။ ထိုကိစၥကို သီးျခား ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ တင္ဆက္မည္ျဖစ္သျဖင့္ ခ်န္လွပ္ထားခဲ့ပါသည္။
အိျဖဴ ေအးေမာင္တို႕အိမ္မွာ တစ္လေလာက္ေနၿပီးေတာ့ ၿမိဳ႕ကို ျပန္သြားသည္။ မ်ားမၾကာမီ အန္တီေလး ရြာသို႕ ေရာက္လာသည္။ သူမ အလုပ္ကိစၥျဖင့္ ခရီးသြားလိုေၾကာင္း၊ မိန္းမသားတစ္ေယာက္တည္း ခရီးသြားရသည္မွာ အဆင္မေခ်ာလွသျဖင့္ ေအးေမာင္ကို ေခၚသြားလိုေၾကာင္း ေျပာကာ ေဘာ္ဒီဂတ္ ခန္႕၍ ေခၚ သြားေလသည္။ ထိုအေၾကာင္းကိုလည္း သီးျခား ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ျဖင့္ တင္ဆက္မည္ျဖစ္သျဖင့္ ခ်န္လွပ္ ထားခဲ့ပါမည္။
ေအးေမာင္တို႕ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲေအာင္စာရင္းထြက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုးေအာင္ၾကသည္။ ေအးေမာင္က သခ်ၤာအထူးျပဳ၊ အိျဖဴက ဓာတုေဗဒအထူးျပဳျဖင့္ တကၠသိုလ္ အတူတက္ၾကရသည္။ တကၠသိုလ္ ေရာက္ေတာ့ အိျဖဴ ေအးေမာင္လိုခ်င္သည့္ အေျဖကို ေပးလိုက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္အတူ တကၠသုိလ္တက္ၾက ရင္းႏွင့္ ဘာေတြျဖစ္ၾကမည္ဆိုသည္မွာ ေဗဒင္ေမးေနစရာပင္ မလိုေတာ့ေခ်။
ဘြဲ႕ရၿပီးသည္ႏွင့္ အိျဖဴက အန္တီေလးကို သူမႏွင့္ေအးေမာင္အေၾကာင္း ဖြင့္ေျပာလိုက္သည္။ အန္တီေလး ဒါေတြ ႀကိဳေတြးထားၿပီးပါၿပီ။ သူမအသက္လည္း ေလးဆယ္၀န္းက်င္ ျဖစ္ေနၿပီပဲေလ။ သို႕ေသာ္ လည္း လူ႕စိတ္သည္ ဆန္းက်ယ္လြန္းသည္။ သူမသမီးကို ေအးေမာင္ႏွင့္ သေဘာလည္းတူသည္၊ ေအးေမာင္ ကိုလည္း ႏွေမ်ာမိျပန္သည္။ သူမ ဒီသမီး ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ဖခင္ေနရာ မိခင္ေနရာပါ တစ္ေယာက္ တည္း ရုန္းကန္ေနခဲ့ရသည္သာ။
ယခု သမီးကို ေအးေမာင္ႏွင့္ လက္ထပ္မေပးႏုိင္ရေလာက္ေအာင္လည္း အေၾကာင္းျပခ်က္ မရွိ။ သို႕ေသာ္ လက္ထပ္ေပးလိုက္ၿပီး သမီးကို ေအးေမာင္ႏွင့္ ထည့္ေပးလိုက္ရေအာင္လည္း သူမတစ္ေယာက္ တည္း အိမ္တြင္ ဘယ္လိုဆက္ေနရမည္နည္း။ အထီးက်န္ဘ၀ႏွင့္ေတာ့ မေနလိုၿပီ။ ဒါဆို သမီး ကိုထည့္မေပးဘဲႏွင့္ ေအးေမာင္ကို အိမ္ေပၚတင္ထားလွ်င္ေရာ။ သားမက္ႏွင့္ ေယာကၡမ ဇာတ္လမ္း ျဖစ္မလာ ဘူးလို႕ ဘယ္သူေျပာႏိုင္မလဲ။ သူမ ေအးေမာင္ႏွင့္ ကာမအမႈမ်ား ျပဳခဲ့ဖူးသည္ျဖစ္ရာ ေအးေမာင္က ဇာတ္လမ္း ျပန္လာစ ႏိုင္သလို သူမစိတ္ကိုေရာ ထိန္ႏိုင္ပါ့မလား။ သူမလည္း ေလာကီသားေပပဲေလ။
ေအးေမာင္ႏွင့္ အိျဖဴကို ႏွစ္ဖက္မိဘသေဘာတူ ၿမိဳ႕မွာပင္ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ေပးလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ အသစ္စက္စက္ ဇနီးေမာင္ႏွံ ႏွစ္ေယာက္က သူမအား ကန္ေတာ့သည့္အခ်ိန္တြင္ မ်က္ရည္မ်ား ေတြေတြ က်ဆင္းလာခဲ့သည္။ ဘာ့ေၾကာင့္က်သည့္ မ်က္ရည္လဲ၊ ၀မ္းနည္းျခင္းလား၊ ၀မ္းသာျခင္းလား၊ ပီတိလား၊ ေသာကေၾကာင့္လား၊ ပရိေဒ၀မီးလား သူမကိုယ္တုိင္သာ သိပါလိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိပါ။ သူမ ရုတ္တရက္ ထကာ ဘီရိုထဲမွ ဖိုင္တစ္ခု ဆြဲထုတ္လုိက္သည္။ လက္ရွိ ေနအိမ္အား ေအးေမာင္ႏွင့္ အိျဖဴ တို႕အတြက္ လက္ဖြဲ႕လိုက္ေၾကာင္းေျပာကာ အိမ္ဂရန္ကို ေအးေမာင္လက္ထဲသို႕ ေပးအပ္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ ဘီရိုေသာ့အား အိျဖဴထံ ေပးလိုက္ၿပီး သားႏွင့္ သမီး ရင္းႏွီးစားေသာက္ရန္ ေငြအလံုအေလာက္ လက္ဖြဲ႕သည္ဟု ဆိုသည္။
ေနာက္တစ္ေန႕ မနက္ မိုးလင္းလင္းခ်င္း ထူးျခားမႈ တစ္ခု ေတြ႕လိုက္သည္။ အိမ္ေရွ႕တံခါး၀မွာ ညွပ္ထားေသာ စာတစ္ေစာင္။ ႏွစ္ေယာက္သား ကမန္းကတန္း ဖြင့္ကာ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အန္တီေလး တရားဓမၼမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ဖို႕အတြက္ ထြက္သြားၿပီ။ သားစဥ္ေျမးဆက္ ထူးခၽြန္ေျပာင္ေျမာက္ေအာင္ ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ ၾကပါဟု အက်ဥ္းအားျဖင့္ အဓိပၸာယ္ရေသာ စာရွည္ႀကီးတစ္ေစာင္အား ေတြ႕လိုက္ရေလေတာ့သည္။
ဤတြင္ ဆႏၵႏွင့္ ဘ၀ ဇာတ္လမ္းကို နိဂံုး ကမၸတ္ အဆံုးသတ္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment