အခ်စ္ႀကီးတယ္ ဒစ္ႀကီးတယ္ – ၁
နရသူ
ခံစားေရးဖြဲ႕သည္။
၁။
ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ရဲ႕ ခပ္ကုန္းကုန္း လုပ္ေပးထားသည့္ ဖင္ေခါင္းထဲကို အဆက္မျပတ္ ဝင္လိုက္ထြက္လုိက္လုပ္ကာ လိုးေဆာင့္ ေပးေနေသာ ၾကက္ကုလားစိုးျမင့္ရဲ႕ ေျပာင္ေခ်ာေနေသာ လီးဒစ္ႀကီးကို ေခ်ာယုစံ တအံ့တၾသ ေငးစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
လီးႀကီးတုတ္ခိုင္ သေလာက္ အလ်ားရွည္ၿပီး သူမစိတ္ထင္ ၈ လက္မ ၉ လက္မ မကပင္ ရွိေလမလားမသိ လို႔ စိတ္ထဲက ခန္႔မွန္းမိသည္။ အလုံးအထည္ ႀကီးမားျပည့္ၿဖိဳးသည္ႏွင့္အမွ် ေယာက္်ားသားေတြ သြားရည္ တျမွားျမွားက်ခ်င္စဖြယ္ လုံးဝိုင္းကားစြင့္ကာ ထြားထြားအိအိ တစ္တစ္ရစ္ရစ္ ရွိလြန္းလွသည့္ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ ရဲ႕ဖင္အိုးႀကီးႏွစ္ဖက္ကို ကုလားစိုးျမင့္ အေနာက္မွေန၍ သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ဆုပ္ကိုင္ ဆြဲမယူၿပီး သူမဖင္စအိုေပါက္ထဲသို႔ ႀကီးမားတုတ္ထြားလွသည့္ ကုလားလဒစ္ျပဲႀကီး အတင္းအၾကပ္ ဖိသိပ္ ထည့္သြင္းကာ လီးဒစ္ထိပ္ ကေန လီးအရင္းေရာက္သည့္တိုင္ သူမဖင္ဝထဲကို တျဗဳတ္ျဗဳတ္ အသံထြက္ေအာင္ အေနာက္ကေန အားႏွင့္မာန္ႏွင့္ တရစပ္ ဖိေဆာင့္ လိုးသြင္း ေပးေနရာ ခံရသူ အဖို႔ေတာ့ ဘယ္လိုေနမယ္မသိ။ ၾကည့္ျမင္ရသူ အဖို႔ရာတြင္ ေပါင္ၾကားထဲရွိေစာက္ပတ္ဆီမွ ေစာက္ရည္တရႊဲရႊဲ ျဖစ္လာရသည္အထိ ရင္တဖိုဖိုအသည္းတလွပ္လွပ္ ခံစားေန ရေပေတာ့သည္။
သူလိုးပုံက အခ်္ိဳးက်သလို လိုးသက္ ရင့္ေနေသာ ဝါရင့္သမၻာရင့္ အလိုးသမား (ဖိုက္တာ) တစ္ေယာက္ ပုံ ေပါက္ေနပါသည္။
သူေရာ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ေရာ ဆရာမအိမ္က အိပ္ခန္းထဲမွာ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီး ႏွစ္ေယာက္သား အခ်ိန္းအခ်က္လုပ္ ေတြ႕ဆုံကာ စိမ္ေျပနေျပ လိုးေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ဆရာမလည္း ကုလားလရည္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ား ေသာက္ခဲ့ၿပီးပလဲ မသိပါ။ သူမပုံစံ ၾကည့္ရတာ လရည္ေတြ အေတာ္ႀကီး ဝေနဟန္ တူပါသည္။ ေစာက္ပတ္အလိုးခံရံုသာမက ဖင္ေပါက္ထဲကိုပါ လီးထည့္ၿပီး အလိုးခံျခင္း ျဖစ္တာမို႔ လိုးသက္ အေတာ္ကေလး ရေနၿပီ ျဖစ္ေသာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးအေျခအေနကို ေကာင္းစြာ သေဘာေပါက္ နားလည္ႏိုင္ပါၿပီ။
ဟင္း ေတာ္ေတာ္ႀကီးတဲ့လီးပဲ တို႔ဆရာမႀကီးေတာ့ အီဆိမ့္ေနေအာင္ ခံရမယ္ ကုလားလီးႀကီးတယ္ ဆိုတာ ဟိုတုန္းကၾကားဖူးတာ မွန္မ်ား မွန္ေနလားေတာ့ မသိဘူး။ ၿပီးေတာ့ လိုးတာလည္း ေစာက္ပတ္မလိုးဘဲ ဖင္ေပါက္လိုးရတယ္လို႔။ ၾကံႀကီးစည္ရာ ဒီေလာက္ အေပါက္ရွားတယ္ ဆိုရင္လည္း ငါ့ေစာက္ပတ္ကို လာလိုးလိုက္ ၿပီးေရာ။
ေခ်ာယုစံတစ္ေယာက္ စိတ္ထဲက ႀကိတ္ေတြးရင္း တစ္ကိုယ္တည္း ေျပာေနမိသည္။
ေခ်ာယုစံက အသက္ ၁၈ ႏွစ္အရြယ္ သခ်ၤာေမဂ်ာ ဒုတိယႏွစ္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူေလးတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ကထိကဆရာမ ေဒၚညိဳစိမ့္ရဲ႕ အိမ္မွာ သူမကိုယ္တိုင္ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ ေဘာ္ဒါေဆာင္ မွေန၍ ယမန္ႏွစ္ကတည္းက စတင္ေနထိုင္ကာ ေက်ာင္းလာတက္ေနသူ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။ သူမဇာတိက ေအာက္ျမန္မာျပည္ နယ္ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕ဆီက ျဖစ္သည္။
ေခ်ာယုစံမိဘေတြက ျပည့္စုံၾကြယ္ဝသူေတြမို႔ ေက်ာင္းလခ ေဘာ္ဒါေဆာင္ စားေသာက္စရိတ္ စသည္မ်ားအတြက္ ဘာမွမပူပန္ရပါ။ တစ္ခုရွိတာက သူမက အလွအပဆိုင္ရာပစၥည္းေတြ အဝတ္အစား အသုံးအေဆာင္ေတြကအစ အသစ္အဆန္းေတြ မက္ၿပီး အသုံးအစြဲ လည္း ေတာ္ေတာ္ကေလးႀကီးသည္။ မိဘေတြကလည္း သူမွာသေလာက္ ပိုက္ဆံကို အျမဲတမ္း ဘဏ္ကေန တစ္ဆင့္ ပို႔ေပးေလ့ရွိ တာမို႔လည္း ေက်ာင္းသူေတြၾကားမွာ အသုံးအစြဲ လက္ဖြာၿပီး လက္ညိႈးညႊန္ရာ ေရျဖစ္ႏိုင္သူ အျဖစ္ ေက်ာင္းမွာနာမည္ႀကီးသူ ျဖစ္ပါသည္။
ေခ်ာယုစံ ေက်ာင္းတက္ရမွာပ်င္းၿပီး အေဆာင္ထဲမွာပဲ ဖုန္းနားၾကပ္တပ္ၿပီး အြန္လိုင္းတက္ သီခ်င္းနားေထာင္ ရုပ္ရွင္ၾကည့္လုပ္ေနရာ ဆရာမဆီ အေဆာင္လခေပးဖို႔ သတိရလာတာႏွင့္ အေပၚထပ္တက္ခဲ့ခ်ိန္မွာ ဆရာမေနထိုင္ရာအခန္းထဲက ဒီျမင္ကြင္းကို အမွတ္မထင္ ေတြ႕မိသြားျခင္းပဲ ျဖစ္သည္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဆရာမကို ကြ်ဲၿမီး တိုခ်င္ခ်င္ျဖစ္သြားၿပီး ေရာက္လက္စ မထူးေတာ့တာႏွင့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ရဲ႕ တိတ္တိတ္ပုန္း ခ်စ္ဇာတ္လမ္း ကို အစကေနအဆုံးထိ အခန္းဝ တစ္ေနရာကေန သူတို႔မသိေအာင္ တိတ္တဆိတ္ ခိုးေခ်ာင္းၾကည့္ ေနမိျခင္းပဲ ျဖစ္သည္။
စိုးျမင့္ နာရီဝက္ နီးပါးၾကာေအာင္ အားရပါးရလိုးၿပီး တစ္ခ်ီၿပီးသြားေတာ့ သူႈလီးကို ဆရာမဖင္ထဲကေန ဗြပ္ကနဲ ခြ်တ္ထုတ္လိုက္ၿပီး ဆရာမကို သူ႕လီးစုပ္ဖို႔ ေျပာလိုက္ရာ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္လည္း သူ႕အလိုက် သူမဖင္ထဲက ေလာေလာလတ္လတ္ ပင္ ခြ်တ္ထားသည့္ လရည္ေပက်ံေနေသာ ကုလားလီးႀကီးကို သဲႀကီးမဲႀကီး စုပ္ေပးရျပန္ပါသည္။
ဆရာမ လီးစုပ္တာက်ေတာ့ သိပ္ၿပီး ၾကည့္လို႔ မေကာင္းပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူမပါးစပ္ထဲကို ကုလားလီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ဝင္ေအာင္ ထည့္ငုံၿပီး စုပ္ေပးျခင္းမို႔ လီးမျမင္ရဘဲ ဆရာမ၏ တင္းေဖာင္းေနေသာ ပါးစပ္ႀကီးကိုသာ ျမင္ရ တာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ေခ်ာယုစံအဖို႔ လီးတုိ႔ ေစာက္ပတ္တို႔ စသည့္ သူ စိတ္ဝင္စားေသာ အရာေတြကိုသာ ျမင္ေတြ႕လိုသည္။ ဆရာမက ကုလားစိုးျမင့္လီးကို ကုတင္ေအာက္ ၾကမ္းျပင္မွာပဲ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ အေနအထားႏွင့္ စုပ္ေပးေနတာေၾကာင့္ ဆရာမေပါင္ၾကားမွျပဴထြက္ေနသည့္ အေမြးအဖုတ္လိုက္ ျဖစ္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ကိုေတာ့ အတိုင္းသားျမင္ေနရသည္။
ဒါကလည္း ေခ်ာယုစံအဖို႔ ဆန္းၾကယ္ေသာ အရာေတာ့ မဟုတ္ၿပီ။
အျခားသူေတြမသိေပမယ့္ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ေစာက္ပတ္က ေစာက္ေမြး ဘယ္ႏွစ္ပင္ ရွိသလဲ ဆိုတာကအစ သူမ တပ္အပ္ ေျပာႏိုင္ပါသည္။ ညစဥ္ညတိုင္း အျမဲတမ္း ေတြ႕ျမင္ေနက် သူေတြ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္တည္း။
တကယ္ေတာ့ ေဒၚညိဳစိမ့္ႏွင့္ေခ်ာယုစံ ပတ္သက္ရာပတ္သက္ေၾကာင္း ဇာတ္လမ္း ကေလးေတြ ရွိခဲ့တာၾကာၿပီ။ ယမန္ႏွစ္ စာသင္ႏွစ္စေလာက္က သူမေဘာ္ဒါေဆာင္ကို စေရာက္စဥ္အခ်ိန္ ကတည္းကပင္ ဆရာမဆီမွာ သိလိုရာေတြ သြားသြားေမးရင္း စာေလးဘာေလးသင္ရင္း က်က္ရင္း တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ရင္းႏွီးမႈ ပိုမိုခိုင္ျမဲလာရာက ႏွစ္ေယာက္သား လူကြယ္ရာမွာ ကိုင္ၾကပြတ္ၾက နမ္းၾကႏွင့္ ႀကိတ္ပုန္း ဇာတ္လမ္းကေလး ျဖစ္လာခဲ့တာ ျဖစ္သည္။
ဆရာမက သူမရည္းစားေတြ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ထားဖူးၿပီး ေယာက္်ား ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ အိပ္ခဲ့ဖူးသလဲ ဆိုတာကိုပါ ေခ်ာယုစံက အကုန္ ဖြင့္ေျပာျပခဲ့သူ ျဖစ္ပါသည္။ ေယာက္်ားႏွင့္ ဘယ္လိုဘယ္ညာ ဆက္ဆံရတယ္ လိုးရတယ္ ဆိုတာေတြပါ သူမကို မခြ်င္းမခ်န္ သင္ၾကား ေပးခဲ့သည္။
အမွန္ေတာ့လည္း ေခ်ာယုစံ နယ္ၿမိဳ႕မွာကတည္းက အေတြ႕အၾကံဳရွိၿပီးသားပင္။ သူမ ခုနစ္တန္းႏွစ္ေလာက္ကတည္းက လိင္မႈကိစၥကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ႏွင့္ ကို္ယ္တိုင္လက္တည့္စမ္း ခဲ့ဖူးသည္။ ဒီေခတ္ဟာ အပ်ိဳစင္ရွားတဲ့ေခတ္လို႔ လူႀကီးသူမ ေတြေျပာခဲ့တာ အမွန္ပဲ ဆိုတာ ေခ်ာယုစံ မိမိကိုယ္ႏွင့္ႏႈိင္းၿပီး ၁၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္း အျပည့္အဝ ေထာက္ခံပါသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ကာမသုခ အျပည့္အဝ တကယ္ရျခင္းမရျခင္း ဆိုတာႏွင့္ေတာ့ မသက္ဆို္င္ပါ။ တကယ္ေတာ့ တျခားစီပဲ ျဖစ္သည္။ ငယ္ႏုစဥ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ဘဝရဲ႕ မႏူးမနပ္ အေတြ႕အၾကံဳေတြ ျဖစ္တာမို႔ သူလည္းမၿပီးေျမာက္ ကိုယ္လည္း ဆႏၵေတြ နည္းနည္းကေလးမွ ျပည့္ဝျခင္းမရွိဘဲ ေတာင္လိုလို ေျမာက္လိုလို ရူးေၾကာင္မူးေၾကာင္ႏွင့္ နာမည္ေလးပ်က္ရံု အရည္မရ အဖတ္မရ ကိစၥၿပီးခဲ့တာသာ မ်ားပါသည္။
ေခ်ာယုစံ ဘဝမွာ ဒီလိုအေတြ႕အၾကံဳကေလးေတြ အမ်ားႀကီး လိုခ်င္မိေသးသည္။
ဆရာမ လီးစုပ္ၿပီးခ်ိန္ မွာေတာ့ ကုလားစိုးျမင့္က သူမကို ကုတင္ေပၚထိုင္ခိုင္းၿပီး သူကေအာက္ကေန၍ ၾကမ္းျပင္ေပၚဒူးေထာက္ကာ ဆရာမေပါင္ၾကားကို မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး မႈတ္ျခင္းယက္ျခင္း လုပ္ငန္းစသည္။ ဒါလည္း ေခ်ာယုစံ စိတ္ပ်က္ပ်က္ႏွင့္ပင္ ၾကည့္ေနရသည္။ ဆရာမအတြက္ တကယ့္ဖီလင္ အမွန္အကန္ စည္းစိမ္ႀကီး ျဖစ္ေပမယ့္ သူမအတြက္ေတာ့ ျမင္ရံုသာျမင္ရၿပီး ၾကင္ခြင့္မရေသာ အျဖစ္မို႔ စိတ္နာၿပီး အသည္းေပါက္မိသည္။
“အိုး အိုး အိုးး အင့္ အင့္ အိ အင့္ အင္းး ဟင္းးး ဟင္းး ”
ဒါေလးမ်ား။
သူမဖုန္းထဲထည့္သိမ္းထားေသာ ဗြီဒီယိုဖိုင္ေတြထဲမွာ အမ်ားႀကီး။ ဂ်ပန္မေတြ အသံျပဲႏွင့္ ေအာ္တာယူမလား အေမရိကန္မေတြ အိုးယက္ပန္းကန္ယက္ လုပ္တာၾကည့္မလား ႀကိဳက္တာၾကည့္ စိတ္ႀကိဳက္ၾကည့္လို႔ရသည္။
ဒီပြဲၿပီးမွပဲ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ရဲ႕ေစာက္ပတ္လိုးပြဲကို ေကာင္းေကာင္းၾကည့္ရေတာ့သည္။
မဆိုးဘူး။ ဒီကုလား မဆိုးဘူးပဲ။ ေစာက္ပတ္ကို စိမ္ေျပနေျပ အခ်ိန္ဆြဲ မႈတ္သေလာက္ လိုးတာကိုလည္း တစ္နာရီနီးပါးေလာက္ အၾကာႀကီး လိုးေပး သြားႏိုင္သည္။
ဆရာမေတာ့မသိ။ ေခ်ာယုစံ သူ႕ကို ခိုက္သြားၿပီ။
ၾကက္ကုလား ဟာလာမလုပ္ ၾကက္မသတ္ အေဆာင္ဟင္းခ်က္ဖို႔ ၾကက္သားမပို႔ဘဲ သူမကိုသာ လာလိုးႏိုင္ဖို႔အတြက္ ယေန႔မွစ၍ ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္ အကုန္သုံးၿပီး စဥ္းစားအၾကံထုတ္ရမည္။
ေခ်ာယုစံ ဆရာမအခန္းေရွ႕မွ လွည့္ျပန္လာေတာ့ သူမမီနီစကပ္ရဲ႕အေနာက္မွာ အကြက္ႀကီးတစ္ကြက္က အထင္းသားျဖစ္ေနသည္။ ဘာတဲ့ အခ်စ္ရည္ ေတြဆိုလားပဲ။
၂။
ညဖက္ ဆရာမဆီေရာက္ေတာ့ ေခ်ာယုစံ ေမးရသည္။
“ဆရာမ ေန႔လည္က ေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပရဲ႕လား ”
“ဘာလဲ မိေခ်ာ နင္ ဘာေျပာတာလဲ ”
“ဆရာမနဲ႔ ၾကက္ကုလား စိုးျမင့္ လိုးတာေလ မိေခ်ာ မသိဘူးမ်ားမွတ္ေနလား”
ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္လန္႔သြားသည္။ ေကာင္မေလး မလြယ္ေၾကာပါလား။
ေဒၚညိဳစိမ့္ ေခ်ာယုစံအနားကို ကပ္လာသည္။ ကိုယ္ေပၚမွာ ႏိုက္ဒရက္စ္ေခၚ ခါးမွာႀကိဳးသိုင္းဝတ္ရသည့္ ညဥ့္အိပ္ဝတ္စုံပါးကေလးကို မလုံမျခံဳ ဝတ္ဆင္ထားၿပီး သူမလမ္းေလွ်ာက္လိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ ခါးစည္းႀကိဳးေအာက္ပိုင္းမွ ေပါက္လယ္အထိခြဲထားေသာ ႏိုက္ဒရက္စ္ ေအာက္ကေန ေျခသလုံးသားေလး ေတြေရာ ေပါင္တြင္းသားေဖြးေဖြးေလးေတြကိုပါ ဝင္းကနဲဝင္းကနဲ ေပၚထြက္သည္ကို အတိုင္းသား ေတြ႕ျမင္ေနရေလသည္။
ဆရာမက သူမနေဘးရွိ ကုတင္ေပၚမွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ ကုတင္မွာေျခႏွစ္ဖက္ ခ်ထိုင္လိုက္တာမို႔ အလယ္မွကြဲဟသြားေသာ ညဥ့္ဝတ္ရံုရွည္ေအာက္မွ သူမ၏ဆင္စြယ္သ႑ာန္ ေဖြးဥေျဖာင့္စင္းေနေသာ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္က ေပါင္ရင္းထိအေရာက္ ပြင့္ထြက္သြားသည္ကို ေခ်ာယုစံ အေသအခ်ာျမင္လိုက္ရၿပီ။
“ဘယ္လို ဘယ္လို ေျပာစမ္း ကေလးေလး ဆရာမကို ဘာေတြေတာင္ျမင္လိုက္တယ္ ဆိုတာ … ”
ေခ်ာယုစံ လွလွပပေလး ျပံဳးလိုက္သည္။
“ေန႔လည္က အေဆာင္လခေပးဖို႔ဆိုၿပီး သမီး အေပၚထပ္တက္လာေသးတယ္ေလ ဆရာမနဲ႔စိုးျမင့္ဆိုတဲ့လူ ဒခ်ိဒခ်ိလုပ္ေနတာ ပြဲကၾကည့္ေကာင္းေနတာနဲ႔ အဟင္း ဟင္းဟင္း”
“ေအာ္ ညည္းေလး အစအဆုံး ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္တယ္ ဆိုပါေတာ့ ”
“အင္း ဟုတ္တယ္ ဆရာမေရာသူေရာ ထန္ေနလိုက္တာ ၾကည့္ရတာ အၾကာႀကီးပဲ ေျခပါေတာင့္တယ္ ခိ ခိ”
ဆရာမအေမးကို ေခ်ာယုစံ အေျဖေပးလိုက္သည္။ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္လည္း သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ ဟင္းကနဲခ်လိုက္ရင္း သူမအနားကပ္ကာ တီးတိုးေလသံႏွင့္ …
“ဟင္း မယ္မင္းႀကီးမ ညည္း ႏႈတ္လုံပါေစ ေနာ္ က်ဳပ္က ဆရာမ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ေနတာ အဲဒါေလးေတာ့ သိထားဦး”
“မရဘူး ”
“ဘာ မရ ရမွာလဲ ”
“ဆရာမက အဲလို တစ္ေယာက္တည္း ေမာင္ပိုင္စီးမလို႔လား မိေခ်ာလည္း မိန္းမတစ္ေယာက္ပါေနာ္ ေသြးနဲ႔ကိုယ္ သားနဲ႔ကိုယ္ပဲ ဟင္း ဟင္း ဟင္း”
ေခ်ာယုစံ မ်က္ႏွာထိမ်က္ႏွာထားေလးႏွင့္ေျပာလိုက္ေတာ့ ေဒၚညိဳစိမ့္က …
“ဘာလဲ ညည္း ဟိုဟာေလး စုတ္ျပတ္သတ္သြားခ်င္လား ေျပာ က်ဳပ္အတုနဲ႔လိုးေပးမယ္ ႀကီးႀကီးမွႀကိဳက္တယ္ဆိုပါေတာ့ ဟုတ္လား”
“အို တီညိဳ သမီးအေၾကာင္း သိသားနဲ႔ သ သမီးက အေတြ႕အၾကံဳသာ မရွိေပမယ့္ ဒါမ်ိဳးေတာ့ ဟင့္ ဟင့္ ဟင့္”
“ေကာင္မ ေတာ္ေတာ္ထေနပုံရတယ္ က်ဳပ္ေျပာရင္ တစ္ခြန္းဆိုတစ္ခြန္း ၿပီးတဲ့ေကာင္ပါ ညည္း တစ္ညလုံး နလန္မထူႏိုင္ေအာင္ အျပတ္ဆြဲခ်င္လား ဝမ္းဘိုင္ဝမ္းလား တူးဘိုင္ဝမ္းႀကိဳက္လား ေျပာ မယ္မင္းႀကီးမ ”
“သိဘူး သြား တီညိဳ ႀကိဳက္သလိုလုပ္ ဒါပဲ”
ဆရာမကို တီညိဳ လို႔ ဆိုၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကေလးစူကာ စိတ္ေကာက္ဟန္ျပဳၿပီး တစ္ဖက္ကိုလွည့္လိုက္ေသာ သူမကိုယ္လုံးအိအိကေလးကို ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ တစ္ေယာက္ ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကေနကိုင္ကာ သူမဖက္ျပန္ဆြဲလွည့္ပစ္လိုက္ရာက ေခ်ာယုစံႏႈတ္ခမ္းကေလးႏွစ္လႊာအား သူ႕ႏႈတ္ခမ္းမ်ားႏွင့္ ဖိကပ္ၿပီး ျပြတ္ျပြတ္ ဆိုၿပီး တရစပ္နမ္းစုပ္ပစ္လိုက္ေလသည္။
ႏွစ္ေယာက္သား ကုတင္ႀကီးေပၚက ႏွစ္ေယာက္အိပ္ေမြ႕ယာ ထူထူႀကီးေပၚကို ဘုန္းကနဲ ထပ္ရက္သား လဲၿပိဳက်သြားၾကသည္။ ဆရာမကအေပၚက ေခ်ာယုစံက ေအာက္က။ အနမ္းၾကမ္းၾကမ္းေတြ သည္းသည္းလႈပ္ ဖူးပြင့္ေဝသြားရသည္။ တအင့္အင့္တဟင့္ဟင့္ ကလူသံျမွဴသံကေလးေတြ အခန္းထဲမွာ တီးတိုးလြင့္ပ်ံ႕ကာ တစ္ခန္းလုံးကို ပဲ့တင္ထပ္သြားေလၿပီ။
ေဒၚညိဳစိမ့္ရဲ႕ လက္တစ္ဖက္က ေခ်ာယုစံရဲ႕ ေပါင္ခြၾကားထဲကို လွစ္ကနဲေျပးဝင္လာသည္။
“အို အိုး တီ တီ ညိဳ ဟင့္ ဟင့္ ဆ ဆ ရာမ အ အာ့ အင့္ဟင့္ ဟင့္ လႊတ္လႊတ္ပါ အို႔ အို အု အု ဝု အု အူး ဟူးး ”
သူမရုန္းမလိုကန္မလို မူသလိုႏြဲ႕သလိုႏွင့္ ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း အေတြ႕ေအာက္မွာေမ်ာပါသြားရေတာ့တာပဲ။ အသက္ေလးဆယ္ ေက်ာ္အရြယ္ အရြယ္ေတာ္တဆိတ္ဟိုင္းကာ အပ်ိဳႀကီးဆုိတဲ့ဂုဏ္မာနႏွင့္ ဘဝအေတြ႕အၾကံဳေတြ အေတာ္ပင္ ရင့္သန္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္လို မိန္းမႀကီး တစ္ေယာက္ရဲ႕ အကိုင္အတြယ္အႏွဴးအဆြ အရွဳိက္အနမ္း အလူးအလွိမ့္မ်ားေအာက္မွာ ေခ်ာယုစံလို အသက္ငယ္ငယ္ ပီဘိကေလးသာသာ အရြယ္ အပ်ံသင္စ ၿမီးေကာက္ေပါက္ ယမင္းအလွကေလးတစ္ေယာက္ သူေခၚရာကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ အဆုံးအစမရွိ စီးေမ်ာလိုက္ပါၿပီး ေမ်ာ့ေမ်ာ့ကေလးသာ က်န္တဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ရသည္မွာ တကယ္ေတာ့ ဆန္းျပားလြန္း လွသည့္ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုေတာ့ မဟုတ္ပါေခ်။
ေခ်ာယုစံ တစ္ကိုယ္လုံး အဝတ္အစားေတြကြာက်ကာ လုံးဝနိကက္ေလးျဖစ္သြားရၿပီ။ ေဒၚညိဳစိမ့္လည္း သူမကိုယ္ေပၚမွာ ဝတ္ဆင္ ထားသည့္ ညဥ့္လႊာရံုအား ခြ်တ္ပစ္လိုက္ကာ ႏွစ္ေယာက္သား ကုတင္ႀကီးထက္မွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ရင္ခ်င္းအပ္ အေနအထားျဖင့္ ဘယ္လူးညာလွိမ့္ လူးလွိမ့္ဖက္တြယ္ေနၾကရင္း ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း အၿပိဳင္အဆိုင္စုပ္ၾကနမ္းၾက ရင္သားဆိုင္ အခ်င္းခ်င္း မထိခလုတ္ထိခလုတ္ ထိေတြ႕ပြတ္တိုက္ၾက နယ္ၾကကိုင္ၾက ႏို႔စို႔ၾကႏွင့္ တစ္ေယာက္ေပါင္ၾကားထဲ တစ္ေယာက္ လက္ႏႈိက္စမ္းကာ ဟိုဆြဒီဆြ ႏွဴးဆြကလိ ကစား ၾကရာက ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ရဲ႕ ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ ရွိလွေသာ လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားက ေခ်ာယုစံကိုယ္ေပၚက အဓိက အခရာက်သည့္ ကာမခလုတ္ကေလးေတြကို ထိထိမိမိ တစ္ခုခ်င္းတစ္ခုခ်င္း လိုက္လံျဖဳတ္ေပးျခင္းအားျဖင့္ တဒဂၤအခ်ိန္ ကေလးအတြင္းမွာပဲ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္ ထြန္႔လူးရင္း ေပ်ာ့ေခြက်သြားခဲ့ရၿပီ။
ေဒၚညိဳစိမ့္ကား အပ်ိဳႀကီးလည္းျဖစ္ ၾသဇာရွိေသာကထိကဆရာမတစ္ေယာက္ လည္းျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ အေဆာင္ေန တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ တပည့္လက္သား အရင္းအျခာ ေကာင္မေလးမ်ားႏွင့္ ဒီလိုပဲ လက္ပြန္းတတီး အတူတကြေနထိုင္ရင္း သူမ၏ခ်ဥ္ျခင္းတပ္မိေလသမွ် ကာမဂုဏ္ရမၼက္စည္းစိမ္ကို ျဖစ္သလိုၾကံဳသလို မရရသည့္နည္းႏွင့္ ၾကံဖန္စခန္းသြား ခံစားေလ့ရွိသူ အမ်ိသမီးႀကီး တစ္ေယာက္လည္းျဖစ္သည္။ ရုပ္ရည္ေရာ ေတာင့္တင္းဖြံ႕ထြားအခ်ိဳက်သည့္ သူမကိုယ္လုံး အဆက္အေပါက္ေရာ အျပစ္ေျပာစရာမရွိဟု ဆိုရေလာက္ေအာင္ ေတာ္ေတာ္ကို လွၿပီး သူမအလွက ေယာက္်ားတကာကို ရမၼက္ဆူေဝေစႏိုင္ေလာက္သည့္ အလွမ်ိဳးျဖစ္သည္ ဟုပင္ ဆိုရမည္။
ေခ်ာယုစံလည္း ကေလးဆန္ေပမယ့္ ကိုယ္ခႏၶာအခ်ိဳးအစားအရေတာ့ ရင္ကေလးမုိ႔ထြားထြား ခါးေသးရင္ခ်ီ ခါးေအာက္ပိုင္းမွေန၍ အေနာက္ကို ေကာက္ခ်ိတ္တက္ေနေသာ တင္ပဆုံ အသားဆိုင္အိအိႀကီးႏွစ္ဖက္က ဆရာမေလး ေဒၚညိဳစိမ့္ႏွင့္မျခား လံုးလုံးဝိုင္းဝိုင္း ကားကားစြင့္စြင့္ အခ်ိဳးအဆစ္ေျပျပစ္က်နမႈ ရွိလွသျဖင့္ ေယာက္်ားတကာတို႔အႀကိဳက္ အေနာက္ကေနမ်ား အားျပည့္အင္ျပည့္ ဖင္ပြင့္ေအာင္မ်ား နင္းကန္က်ံဳးၿပီး ေညွာင့္ေဆာင့္ လိုက္ရလွ်င္ျဖင့္ ေဆြမ်ိဳးေမ့မတတ္ ရွိေလာက္ေပသည္ ဆိုေသာ သူမအတြက္ သီးသန္႔ အညႊန္းစာကေလးတစ္ပိုဒ္ ျဖည့္ေပးရမလိုေတာင္ ျဖစ္ေနေပသည္။ သူမရင္သားအိအိႏွစ္ျမႊာကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ႀကီး ဆုပ္ေခ်နယ္ကာ ႏို႔သီးခဲကေလးႏွစ္ခုကို တစ္ခုစီတစ္ဖက္စီ ပြတ္လွိမ့္ဖ်စ္ေခ်ၿပီး ႏို႔စို႔စို႔ေပးေနေသာ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္မွာ ေခ်ာယုစံကို အပီကိုင္ရင္းက သူမကိုယ္တိုင္လည္း ရာဂငမ္းဖမ္း သကဲ့သို႔ တစ္ကိုယ္လုံး ရွွိန္းတိန္းဖိန္းတိန္းျဖစ္ကာ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါလာၿပီး ေကာင္မေလးရဲ႕ ကားရယားေလးျဖစ္ေနသည့္ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ေအာက္ကေန လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ပင့္မကိုင္ၿပီး သူမေပါင္ႏွစ္ဖက္ အၾကားကေန သူ႕အေပၚကို တစ္ကိုယ္လုံး ပစ္လွိမ့္ဝင္၍ အေပၚစီးမွ ထပ္ေမွာက္အိပ္ခ်လိုက္ရာက ႏွစ္ေယာက္သား ကုတင္ထက္မွာ ဖင္ႀကီးမ်ားတလိွမ့္လွိမ့္ လူးကာလြန္႔ကာ တြန္းကာေညွာင့္ကာႏွင့္ အဂၤါဇပ္ခ်င္း ဖိကပ္ ပြတ္တိုက္လ်က္ အေတြ႕အရသာ ကို တရွဳိက္မက္မက္ပင္ ခံစားေန မိေလေတာ့၏။
“တီ တီ ညိဳ အ ျမန္ ျမန္ ျမန္ျမန္ေလး လုပ္ လုပ္ေလ အ ထိ ထိတယ္ ဟင့္ ဟင့္”
“မိေခ်ာ ခ်စ္ တယ္မိေခ်ာရယ္ … ညည္း ေအာက္ကေန ဖင္ကေလး ေကာ့ေကာ့ေပးစမ္း ေညွာင့္ေပး အဖုတ္ခ်င္းထိေအာင္လုပ္ ညည္းေစာက္စိ ေလးက က်ဳပ္ထက္ရွည္တယ္ … အစိခ်င္းပြတ္ေပး အင္း အဲ့လို အဲ့လို အား ဟ ဟ ေကာင္းတယ္ ၿပီးမွ ေခ်ာေခ်ာ ေစာက္ပတ္ တီတီ နမ္းေပးမယ္ …ေခ်ာလည္း တီတီ့ ျပန္နမ္းေပး ”
“နမ္း ဘူး စုပ္ေပးမွာ … တီ တီညိဳ႕ ေစာက္ဖုတ္ထိပ္က အစိကေလးစုပ္ဆြဲေပးမွာ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုလည္း … လွ်ာနဲ႔ဝိုက္ၿပီး ယက္ေပးမယ္”
“ေတာ္တယ္ ေကာင္းတယ္ ယက္ေပး … တီတီ့ အစိက ေခ်ာေခ်ာေလာက္မႀကီးဘူး မရွည္ဘူး … ဒါေပမယ့္ တီတီညိဳ႕ေစာက္ပတ္ တစ္ကြင္းလုံးက သူလိုးငါလိုးနဲ႔ …အနားသားေတြ စုတ္ျပဲၿပီး အသားနီလန္ လို႔ေနၿပီ ေခ်ာေခ်ာကေတာ့ အသစ္ ဘရန္းနယူးပဲ ပါကင္အတိုင္းပဲ ဟင္းဟင္း … ဟိုေကာင္ ကုလားစိုးျမင့္ လိုးခိုင္းရင္ အမဲဝမ္းတြင္းသား စားရသလို အီဆိမ့္ေနမယ္ ဘယ့္ႏွယ္လဲ ”
“သိဘူးေလ … တီတီ ညိဳ႕ လူ အေၾကာင္း တီညိဳ ပိုသိမွာေပါ့လို႔ လဒစ္ႀကီးက အရွည္ႀကီး အႀကီးႀကီး ေအာကားထဲကအတိုင္းပဲ ဟြင္း ဟြင္း လ လိုး လိုး လိုက္တာလည္း တီညိဳ႕ကို အေသသတ္ ေနသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္ အ ဟင္း ဟင္း”
“အဲဒါ သားအိမ္ ေထာက္တဲ့လီး ေခ်ာေခ်ာရဲ႕ အေဆာင္ကို ၾကက္သားလာပို႔ရင္း အေလးျပည့္မျပည့္စစ္ရင္းနဲ႔ …အေနာက္ခန္းထဲမွာ ကီလိုခ်ိန္ေနတုန္း သူ႕ပုဆိုးေအာက္စလြတ္တာနဲ႔ …သူ႕လဒစ္မဲႀကီး တီညိဳ လွမ္းေတြ႕လိုက္တာ ျမင္ကာစက ခံခ်င္စိတ္နဲ႔ တီညိဳတစ္ေယာက္ ရူးေတာင္ရူးသြားခ်င္တယ္ …သိရဲ႕လား ဟင္း ဟင္း ဟင္း”
“အဲဒီေလာက္ အထိ ေတာင္ပဲလား … တီညိဳရယ္”
“အင္းေပါ့ … ဒီလီးမ်ိဳး ရွားတယ္ ကေလးရဲ႕ …ညည္းမွ မၾကံဳဖူး မလိုးဖူးေသးတာ ေနာက္ၾကံဳေတာ့ သိရမွာေပါ့ မိ ေရႊေခ်ာေလး ရယ္ ”
တီညိဳလည္း ေျပာရင္း သူမေစာက္ပတ္ အေပၚျခမ္းရွိ အစိထိပ္ကေလးကို သူ႕ေပါင္ခြၾကားမွ ေစာပ္စိထိပ္ကေလးႏွင့္ ထိတိုက္မိေအာင္ ဆီးခုံခ်င္း တရႊပ္ရႊပ္တဖ်ပ္ဖ်ပ္ အသံထြက္ တဲ့အထိ ဖင္ႀကီးႏွိမ့္လိုက္ ၾကြလိုက္ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ျပဳ၍ ကပ္ေညာင့္ေပးေနလိုက္ရာ ၾကက္သီးတျဖန္းျဖန္းထမတတ္ ႏွစ္ေယာက္သား အေတာ္ကေလး ဖီလင္ရွိသြားၾကၿပီး အိုး အိုး အင့္ အင့္ အင္း ကြ်တ္ ကြ်တ္ ကြ်တ္ ဟူေသာ ညည္းတြားသံ အေမဋိတ္သံ ကေလးမ်ား သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထံမွ အဆက္မျပတ္ ထြက္ေပၚလာ ရေလေတာ့သည္။
ေခ်ာယုစံ တီညိဳ႕ႏႈတ္ခမ္းကို သူမႏႈတ္ခမ္းမ်ားႏွင့္ ဖိကပ္ၿပီး အငမ္းမရ စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ ရင္သားထြားအိအိ ႏွစ္လုံးကိုလည္း လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ညွစ္ကိုင္ ေခ်နယ္ေပးရင္း သူမလက္တစ္ဖက္က တီညိဳ႕ ေပါင္ရင္းခြဆုံရွိ အေမြးနက္နက္ႀကီးမ်ား အုံလိုက္က်င္းလိုက္ စုျပံဳကာ ေပါက္ေရာက္ေနေသာ သူမေစာက္ဖုတ္အုံဆီ တိုးဝင္သြားကာ ႏႈတ္ခမ္းသား ထူထူႀကီးမ်ား ရွိေနေသာ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္း ေလး တစ္ေလွ်ာက္ အထက္ေအာက္ ေဒါင္လိုက္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားႏွင့္ ပြတ္ဆြဲကစား ေပးလိုက္သည္။ တီညိဳ ဖင္ႀကီးႏွစ္ဖက္ အေပၚကို ေကာ့ပ်ံတက္လာရၿပီး သူမလက္ကို သူ႕လက္ႏွင့္ ခပ္တင္းတင္း လွမ္းဆုပ္လိုက္တာ ေတြ႕ရသည္။ ေခ်ာယုစံ တီညိဳ႕ဖင္သားေအာက္ အထိ ေလွ်ာဆင္းသြားလိုက္ၿပီး ဖင္ႀကီးကိုနမ္း ခေရပြင့္ကဲ့သို႔ေသာ အေပါက္ဝေလး ခပ္စူစူျဖစ္ကာ အေမြးတစ္ပင္စႏွစ္ပင္စ ေပါက္ေရာက္ ေနသည့္ စအိုဝ ညိဳတုိတိုကေလးကိုပါ လက္ႏွင့္ျဖဲယူၿပီး လွ်ာႏွင့္ သုံးေလးခ်က္မက ရစ္ဝိုက္ယက္သပ္ကာ ဖင္ဝကေန ေစာက္ေခါင္း ေပါက္ဝ အထိ လွ်ာကို အျပားလိုက္ ပင့္ယက္ သပ္တင္ ပစ္လိုက္ရာ ေစာက္စိကေလးကိုပါ ထိမိသြားၿပီး တီညိဳ အေကာင္းႀကီးေကာင္း သြားပုံရၿပီး တဟင္းဟင္းႏွင့္ သူမႏႈတ္မွ ညည္းသံရွည္ႀကီး ထြက္သြားေလသည္။
“အ အား သမီးရယ္ လုပ္တတ္လိုက္တာကြယ္ အဟင္း ဟင္း ဟင္း ထိ ထိတယ္ ”
“တီတီပဲ သင္ေပးထားတာေလ ေကာင္းလား လို႔ တီတီ ညိဳ ”
“အို ေကာင္းလြန္းလို႔ အီဆိမ့္ ေနတာေပါ့ကြယ္ …ကုလားလီး လိုးတာေတာင္ သမီးယက္ေပးတာကို မမီဘူး …ဒါေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕ဟာမေတြ လင္မယူဘဲ အခ်င္းခ်င္း ေစာက္ပတ္အျပားခ်င္း ပြတ္ ပြတ္ၿပီးေတာ့ ေက်နပ္မႈ ရွာေနၾကတာေပါ့ ကဲ ယက္ ယက္ပါ သမီး ၿပီးရင္ တီညိဳ႕ အလွည့္ေနာ္ ”
“အင္ တီညိဳ လုပ္တာ ဘယ္ႏွစ္ခါေတာင္ရွိေနၿပီလဲ သမီးဟာေလး ေတာင္ က်ိန္းစပ္စပ္ျဖစ္ေနၿပီ”
“အမေလ့ေလး အျဖစ္သည္းလွခ်ည္လား သမီးရယ္ ဒါနဲ႔မ်ားေတာင္ လီးႀကီးႀကီးနဲ႔ တစ္ညလုံး အလိုးခံဦးမတဲ့ ဟြန္း ဟြန္း ”
အခ်င္းခ်င္း ေျပာမနာဆိုမနာ ေျပာလိုက္ မႈတ္လိုက္ ယက္လိုက္လုပ္၍ တီညိဳ႕ေစာက္ပတ္ထဲကို ေခ်ာယုစံ လက္သုံးေခ်ာင္္းပူးကာ ထိုးထည့္ၿပီး ဇပ္ဇပ္ ဇပ္ဇပ္ႏွင့္ လက္ႏွင့္ မျပတ္ ေစာက္ေခါင္းထဲကို ေဆာင့္လိုးေပးလိုက္ရာ တီညိဳလည္း မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ ေကာ့ပ်ံထြန္႔လူးကာ ခံရင္း သူမေစာက္ေခါင္းေလးထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ား တပြက္ပြက္ ထြက္အံက်ကာ ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္ႏွင့္ပင္ ၿပီးသြားရေလသည္။
တီညိဳၿပီးေတာ့ ေခ်ာယုစံ အလွည့္ပင္။
ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ တစ္ျဖစ္လဲ တီညိဳက အမ်ိဳးသမီးသုံး ႏႈတ္ခမ္းဆိုးေဆးေတာင့္ အရြယ္ထက္ အနည္းငယ္ႀကီးၿပီး ငါးမူးလုံးခန္႔ ရွိေသာ အရွည္တစ္ထြာ တစ္မိုက္ခန္႔ မရွိတရွိ ေရာ္ဘာျပြန္ေခ်ာင္းကေလး (လီးအတုသေဘာမ်ိဳး သူမအသုံးျပဳေလ့ရွိသည့္ ပစၥည္းေတာင့္ တစ္မ်ိဳး ျဖစ္သည္။) ကို ထုတ္ၿပီး ေခ်ာယုစံ ေစာက္ပတ္ထိပ္ ကေလးကို တဇြပ္ဇြပ္ ထိုးေမႊႏွဴးဆြကာ အေခ်ာင္းတန္ ကေလးကို ေခ်ာယုစံရဲ႕ ေစာက္ပတ္ အေပါက္ထဲသို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လွည့္ပတ္ ထိုးသြင္းလို္က္ေလသည္။ ေခ်ာယုစံ တြန္႔ကနဲ ျဖစ္ၿပီး တီညိဳ႕လက္ထဲက လီးေခ်ာင္းႏွင့္တူေသာ ခပ္တုတ္တုတ္ ေရာ္ဘာေခ်ာင္းလို အရာကို ျပဴးတူးျပဲတဲႏွင့္ ငုံ႔ၾကည့္သည္။ ထိးအေခ်ာင္းက သူမေစာက္ဖုတ္ ထဲကို လီးႏွင့္လိုးသည့္ႏွယ္ တန္းလန္းႀကီး နစ္စိုက္ဝင္ေနတာ ေတြ႕ရေလရာ အသည္းထဲ စိမ့္ကနဲ ေအးသြားသည္။
တီညိဳက မသိဟန္ျပဳ၍ ထိုအေခ်ာင္းတန္ကို အဆုံးမေရာက္ တေရာက္အထိ လွည့္ပတ္ထည့္သြင္းကာ အတြင္းေရာက္ၿပီး ဒုတ္ကနဲ တစ္စုံတစ္ရာကို ထိေဆာင့္မိသည္ဟု ယူဆေတာ့မွ ထိပ္ဖ်ားအထိေရာက္ေအာင္ ျပန္ဆြဲထုတ္ တစ္ဖန္ ျပန္ေခ်ာ့သြင္းႏွင့္ ေလးငါးဆယ္ႀကိမ္ေလာက္ ဆက္ကာဆက္ကာ ဖိႏွစ္ထည့္သြင္း ေပးလိုက္ရာ ေခ်ာယုစံ၏ ေစာက္ေခါင္းေလးထဲမွ ေခ်ာဆီကဲ့သို႔ ေစာက္ရည္မ်ား ပြက္ကနဲ ပြက္ကနဲ စိမ့္ယို စီးက်လာရေလသည္။ နည္းနည္းလည္း ေကာင္းသလိုရွိသည္ဟု သူမစိတ္ထဲက ေတြးမိသည္။
“အ ေျဖး ေျဖး တီ တီညိဳ … နာ နာ တယ္ …တ တအား မ လုပ္နဲ႕ ေနာ္ ေနာ္ ”
“မေၾကာက္ပါနဲ႔ … မနာ ပါဘူး ညည္း စိတ္ထင္လို႔ပါ သမီးရဲ႕ …တကယ့္ ဆီလီကြန္ လီးတုႀကီးနဲ႔ လိုးတာလည္း မဟုတ္ပါဘူူး တီညိဳ တစ္ခါတစ္ေလ စိတ္ေျဖရံုသက္သက္ သုံးတဲ့ဟာပါ … သမီးကို ေကာင္းေစခ်င္လို႔ လုပ္ေပးတာ … အဟင္း ဟင္း ဟင္း ”
“တ တစ္မ်ိဳး ႀကီး တီညိဳ ရယ္ ခိုးလိုးခုလု နဲ႔ အဟင့္ ဟင့္ အ အာ့ ကြ်တ္ ဟင့္ တ တအား မ မေဆာင့္ ေဆာင့္ နဲ႔ … အို႔ အိ အိ အ ရွီး အိ အီးးး ဟီးးး ”
သူမ လက္အသြင္းအထုတ္ လုပ္လိုက္တိုင္းမွာ မ်က္ႏွာကေလးရႈံ႕လိုက္မဲ့လိုက္ႏွင့္ ဖင္ႀကီးႏွစ္ဖက္အေပၚကို ေျမာက္ၾကြ ေကာ့တက္လာသည့္ ေခ်ာယုစံကို ၾကည့္ရင္း တီညိဳလည္း စိတ္အားထက္သန္ကာ ရာဂစိတ္ကေလးမ်ားျဖစ္ေပၚလာရလ်က္ သုမေစာက္ပတ္ ဆီမွလည္း အရည္ တရႊဲရႊဲ ျဖစ္စျပဳ လာရျပန္ပါသည္။ ေဒၚညိဳစိမ့္ အဆက္မျပတ္ လိုးေပးသည္။ ကုတင္ေပၚမွာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ကားရယားႀကီး ဒူးေထာင္ေပါင္ကား လုပ္ရင္း သူမလက္ထဲက ေရာ္ဘာအတန္ေခ်ာင္းျဖင့္ လိုးေဆာင့္သြင္းသမွ်ကို အံတႀကိတ္ႀကိတ္ေကာ့ ခံေပးေနေသာ ေခ်ာယုစံပုံစံမွာ ဖီလင္ေတြ အတက္ႀကီးတက္ၿပီး မ်က္ႏွာကေလးပင္ ေသြးနီေရာင္ လႊမ္းလာသည္ ဟု သူမထင္မိသည္။
တကယ္တမ္း အားျဖင့္လည္း ေခ်ာယုစံ စကားဟဟပင္ မေျပာႏိုင္ေအာင္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ သူမေစာက္ပတ္ကို အပီအျပင္ တက္လိုးျခင္း ခံေနရသည့္အလား နတ္ျပည္ေရာက္သကဲ့သို႔ ကာမသုခကို ခံစားေနရၿပီျဖစ္သည္။
“လိုးမယ္ ေနာ္ ခပ္သြက္သြက္ကေလး သမီး ခံႏိုင္တယ္ မ ဟုတ္လား ”
“အင္း အင္း ေဆာင့္ ေဆာင့္ပါ … တီ တီ ညိဳ ရယ္ … အဲဒါ ႀကီး သြင္းေပး ျမန္ျမန္ အ အလုပ္ ပါ … အိ အင့္ အင့္ … သ သမီး ဘာ ဘာျဖစ္ ေနၿပီလဲ …မမ သိေတာ့ ဘူး … အ အား လိုး လိုး ေပး ျမန္ျမန္ … အင့္ ျမန္ျမန္ လိုးေပး … ဟင့္ ၾကမ္းၾကမ္း လုပ္ လုပ္ပါ … တီ တီ ရဲ႕ … ဟင္း ဟင္း ဟင္း ”
ကတုန္ကယင္ ငွက္ဖ်ားတက္လာသလိုျဖစ္ၿပီး ဖင္ႀကီးႏွစ္ဖက္ကို ေအာက္ကေန ေဆာင့္ႀကီးေအာင့္ႀကီး ေကာ့ပ်ံထြန္႔လူးကာ သူ႕လီးတု အသြင္းအထုတ္ လုပ္ေပးသည့္အရွိန္အတိုင္း ေအာက္မွေန၍ တရစပ္ ဖင္ကို ေကာ့ေညွာင့္ေဆာင့္ေပးလာသည့္ ေခ်ာယုစံကို ၾကည့္ၿပီး ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္လည္း လက္ဆခပ္ျပင္းျပင္းႏွင့္ ေကာင္မေလးရဲ႕ေစာက္ပတ္ကို သူ႕လက္တစ္ဖက္ႏွင့္အစိကေလးဆြဲဆြဲခါရင္း က်န္တစ္ဖက္ ႏွင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ခပ္သြက္သြက္ႀကီး အခ်က္ေပါင္း ေလးငါးေျခာက္ဆယ္မက သူမေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ေရာ္ဘာေခ်ာင္းတန္ ကေလး တဆတ္ဆတ္ ထိုးသြင္းလိုးေဆာင့္ကာႏွင့္ ပတ္ၾကမ္းတိုက္ ေမႊေႏွာက္လိုးသြင္း ေပးလိုက္ရာ ေကာင္မေလးလည္း မပဋာေျမလူး သကဲ့သို႔ ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိ ဖင္ႏွစ္ဖက္ကိုသာ ၾကြကာပင့္ကာ သူ႕လက္ထဲမွ ေရာ္ဘာေခ်ာင္းကို ေကာ့ကာပ်ံကာ ထြန္႔လူး ေညွာင့္ေဆာင့္ကာျဖင့္ ရုတ္ျခည္းဓာတ္အလိုက္ခံရသူလို အေၾကာေတြကုပ္ဆြဲၿပီး တုန္ကနဲတြန္႔ကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားတာေတြ႕ရၿပီး ေနာက္ဆုံး သူမဖင္သားႀကီးႏွစ္ဖက္ ကုတင္ေပၚသို႔ ဘုန္းကနဲျပဳတ္က်လာရလ်က္ အေသေကာင္လို မလႈပ္မယွက္ စန္႔စန္႔ကားကားႀကီး ၿငိမ္သက္သြား ရေလေတာ့သည္။
ေဒၚညိဳစိမ့္ အေလွ်ာ့မေပးႏိုင္ေသး။ မိန္းမသားခ်င္းမို႔ မိန္းမတို႔ရဲ႕သဘာဝကိုသိသည္ႏွင့္အညီ ေကာင္မေလးရဲ႕ အရည္ေတြ ရႊန္းရႊန္းေဝလ်က္ ရွိေသာ ေစာက္ေခါင္းအေပါက္က်ဥ္းကေလးထဲကို ေနာက္ထပ္ ငါးမိနစ္ ဆယ္မိနစ္ခန္႔ၾကာေအာင္ သူမလက္ထဲက လီးအတုေခ်ာင္းႏွင့္ မနားတမ္းေဆာင့္လိုးေပးေနလိုက္ရင္း ကာမခရီးလမ္းအဆုံးထိတိုင္ အၿပီးသတ္ပို႔ေဆာင္ေပးလိုက္ကာ သူမလက္ကေလးတစ္ဖက္ သူ႕လက္ေပၚကေန အုပ္ကိုင္လာၿပီး ေတာ္ပါေတာ့ ရပ္ပါေတာ့ ဟူ၍ ေတာင္းပန္ခယ အခ်က္ျပေတာ့မွသာ သူမရဲ႕လႈပ္ရွားမႈကို တစ္ခန္းရပ္ကာ အနားေပးလိုက္ေလေတာ့သည္။
ေခ်ာယုစံ အဖို႔ရာမလည္း တစ္ညဥ့္တာ ကာမစည္းစိမ္ခံစားမႈအတြက္ လုံးဝဥႆုံ ျပည့္စုံၿပီးေျမာက္ သြားခဲ့ရၿပီပဲ မဟုတ္ပါလား။
၃။
ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ရဲ႕ ေဘာ္ဒါေဆာင္မွာ သူမေနထိုင္ရာ တုိက္ရဲ႕အေနာက္ဖက္မွာ သီးျခားတည္ရွိကာ အေဆာင္ေန ေန႔ေက်ာင္းသူေတြ ခ်ည္း အေယာက္ ၄၀ ေက်ာ္ ၅၀ ဝန္းက်င္ခန္႔ စည္းကမ္းတက် ထားရွိေသာ အေဆာင္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ႏွစ္ထပ္ေဆာင္ျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းသူေတြကို တစ္ေယာက္ခန္း ႏွစ္ေယာက္ခန္း ေလးေယာက္ခန္းစသည္ျဖင့္ သူ႕ေနရာႏွင့္သူ သူ႕အဖြဲ႕ႏွင့္သူ အခန္းအသီးသီးမွာ ေနရာခ်၍ သူကိုယ္တိုင္ စနစ္တက် ၾကပ္မတ္အုပ္ခ်ဳပ္သည္။ အေဆာင္ဝင္ခ်ိန္ ထြက္ခ်ိန္ ဧည့္ေတြ႕ခ်ိန္ အေသအခ်ာသတ္မွတ္ၿပီး အေဆာင္သူေတြ စည္းကမ္းလိုက္နာမႈကို အဓိကအခ်က္အေနႏွင့္ အထူးဂရုစိုက္၍ စည္းကမ္းမေသဝပ္ေသာ ဘယ္ေက်ာင္းသူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ လက္မခံဘဲ ျပတ္ျပတ္သားသား အေရးယူၿပီး အေဆာင္လခေငြျပန္အမ္း၍ အေဆာင္ကေန ထုတ္ပစ္တန္ ထုတ္ပစ္ေလ့ရွိသည္။
လိမၼာေရးျခားရွိၿပီး စည္းကမ္းလိုက္နာသူေတြကိုမွ အေသအခ်ာ စိစစ္လက္ခံသည္ျဖစ္ရာ လာေရာက္အပ္ႏွံသူ ေက်ာင္းသားမိဘေတြ အေနႏွင့္လည္း သူမ၏အေဆာင္ကို သေဘာက်ၾကသည္။
ေခ်ာယုစံတို႔လို သူမႏွင့္ရင္းႏွွီးပတ္သက္ေသာ တပည့္မေလးေတြကမူ ေဒၚညိဳစိမ့္ေနထိုင္ရာ တိုက္ေအာက္ထပ္မွာပင္ အခန္းဖြဲ႕ကာ ေနၾကသည္။ အားလုံး ေလးေယာက္ ငါးေယာက္ေလာက္ေတာ့ ရွိမည္။ ေခ်ာယုစံ ဒီကို ေရာက္ကာစအခ်ိန္က အျခားအေဆာင္သူေတြ လိုပဲ အေဆာင္က ႏွစ္ေယာက္ခန္းတစ္ခန္းမွာ ပဲခူးမွ ေျပာင္းေရႊ႕လာေသာ ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ အတူ ေနထိုင္ခဲ့ရာ ႏွစ္လယ္ေလာက္ အေရာက္တြင္မွ ဆရာမအိမ္ေပၚကို ေရာက္ရွိလာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
အေဆာင္မွာက ပုံမွန္ ညမနက္ ထမင္းေကြ်းတာမ်ိဳးမရွိဘဲ အျပင္မွာသာ ကိုယ့္အစီအစဥ္ႏွင့္ကိုယ္ ဝယ္စားရေပမယ့္ ဆရာမ၏ အစ္ကိုဝမ္းကြဲေတာ္စပ္သူ အညာသား ဦးမင္းအာင္တို႔မိသားစု ေရာက္ရွိလာၿပီးခ်ိန္တြင္ ၾကက္သားအခ်ိဳအစပ္ ဝက္သားေပါင္း ကုန္းေဘာင္ေၾကာ္ ထမင္းေပါင္း ထမင္းေၾကာ္ ခ်ိဳခ်ဥ္ေၾကာ္ အစိမ္းေၾကာ္ ငါးျမင္း ငါးၾကင္း အမဲႏွပ္ ဘဲဥမဆလာ စသည့္ ဟင္းလ်ာ အမယ္ေကာင္းမ်ားကို အေဆာင္သူကေလးမ်ား အတြက္ဆိုၿပီး သူတို႔ကိုယ္တုိင္ အေဆာင္ရဲ႕ေအာက္ထပ္မွာ ဆိုင္ခန္းသေဘာမ်ိဳး ဖြင့္လွစ္ကာ ကိုယ္တိုင္ခ်က္ျပဳတ္ေရာင္းခ် ေပးလာသျဖင့္ အျပင္မွာ ဝယ္စားသူဝယ္စား အေဆာင္မွာေနရင္း နီးနီးနားနား သူတို႔ဆိုင္မွ ထမင္းဟင္းလ်ာမ်ားကို လြယ္လင့္တကူ မွာယူစားသူစားႏွင့္ အေဆာင္သူ ေလးမ်ား အတြက္လည္း စားေရးေသာက္ေရးအတြက္ ပိုမိုအဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႕သြားသည္။ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္၏ စီးပြါးေရး အကြက္ျမင္မႈပင္ျဖစ္ၿပီး ႏြမ္းပါးေသာ အစ္ကိုမိသားစုကို ေထာက္ပံ့ေပးရင္း တစ္ဖက္ကလည္း သူမအတြက္ ပုံမွန္ဝင္ေငြ တိုးေစသည့္ တစ္ခ်က္ခုတ္ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ အစီအစဥ္ပဲ ျဖစ္သည္။
ကုလားစိုးျမင့္မွာ ဦးမင္းေအာင္တို႔ ၾကက္သားခ်က္ျပဳတ္ရန္အတြက္ အေဆာင္ကို ေန႔စဥ္ ပုံမွန္ ၾကက္သားလာပို႔ေနက် ေဖာက္သည္ပင္ ျဖစ္သည္။ ဒီအေဆာင္တစ္ခုတည္းသာ မကဘဲ အျခား တကၠသိုလ္အနီးနား ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ အေဆာင္ေတြ ထမင္းဆိုင္ေတြ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ အထိပါ သူ႕ၾကက္သားေတြက တစ္ေန႔တစ္ေန႔ အသားပိႆာခ်ိန္ ရာႏွင့္ခ်ီၿပီး အပတ္မလည္ေအာင္ တင္သြင္း ေရာင္းခ်ေပးေနရသည္ျဖစ္ရာ ေတာ္ေတာ္လည္း အလုပ္ျဖစ္ၿပီး လက္ဖ်ားေငြသီးသူ တစ္ယာက္ ျဖစ္ေနေပၿပီ။ သူကိုယ္ႏႈိက္ကလည္း အေျပာေကာင္းၿပီး လူရည္လည္သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္၍လည္း ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္တို႔လို တကၠသိုလ္ဆရာမေတြ အထိပါ အရႏွဴးကာ ေတာ္ကီတစ္ေပါက္ႏွင့္ အပီခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ေခ်ာယုစံကေတာ့ ေက်ာင္းတက္လိုက္ အေဆာင္ျပန္လာသည့္အခါ ခ်က္ျပဳတ္ခန္းသြားၿပီး ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္အစ္ကို ဦမင္းေအာင္တို႔ မိသားစုထံ သြားေရာက္လည္ပတ္ကာ ဟိုစပ္စပ္ဒီစပ္စပ္ ဝိုင္းလုပ္ဝိုင္းကိုင္လိုက္ သူ႕ကေလးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ စလိုက္ေနာက္လိုက္ ကေလးေတြႏွင့္ေရာၿပီး ခုန္ေပါက္ေဆာ့လိုက္ လူႀကီးေတြႏွင့္လည္း ေရာက္တတ္ရာရာ စကားေျပာလိုက္ႏွင့္ ေဟးလားဝါးလားေနတတ္သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ရာ သူတို႔မိသားစုကလည္း ေခ်ာယုစံကို အေတာ္ကေလး အေရးေပးဆက္ဆံၿပီး ခင္ခင္မင္မင္ တရင္းတႏွီး ရွိိေနၾကေတာ့သည္။ ဦးမင္းေအာင္က ပင္ကိုယ္ကပင္ႏႈတ္နည္းၿပီး လူေအးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမယ့္ သူ႕မယားမခင္ေရႊကေတာ့ ဖ်ပ္ဖ်ပ္လတ္လတ္ သြက္လက္ခ်က္ခ်ာမႈရွိသူျဖစ္သည္။ လူေတြႏွင့္လည္း ေရာေရာေႏွာေႏွာ ေနတတ္ထိုင္တတ္သည္။
သူမအသက္က ၃၀ ေက်ာ္ ၃၅ ႏွစ္ဝန္းက်င္ေလာက္ေလာက္ပဲ ရွိေသးၿပီး လူကသာႏြမ္းပါးေပမယ့္ သူမရုပ္ရည္ႏွင့္ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ အလွကေတာ့ ကေလးႏွစ္ေယာက္ရတာေတာင္မွ နဂိုေနအတိုင္းမပ်က္ယြင္းဘဲ တင္းတင္းရင္းရင္း ၿဖိဳးၿဖိဳးအိအိ ရွိတုန္းပင္ျဖစ္သည္။ အသားခပ္လတ္လတ္ ႏွာတန္ေပၚၿပီး ပါးအို႔ေဖာင္းကေလးႏွင့္မခင္ေရႊမွာ အေဖဗမာ မိခင္ဖက္က ရွမ္းတရုတ္ေသြးပါသူပီပီ သူမအသားအေရ က ဖေအဖက္ႏႊယ္ၿပီး ဘဝၾကမ္းၾကမ္း ရုန္းကန္ခဲ့ရသူ ျဖစ္၍လည္း ေနပူခံအသားအေရာင္က အညာသူကေလးလို ညိဳတိုတိုကေလး ျဖစ္ေနသည့္တိုင္ သူမရဲ႕ရုပ္ရည္သြင္ျပင္ႏွင့္ ခႏၶာကိုယ္အလွကေတာ့ျဖင့္ သီေပါသူ မိခင္ရဲ႕အေမြကို အျပည့္အဝ ရရွိထားသည့္ အလား ေရႊရင္ခပ္ၿဖိဳးၿဖိဳး တင္ပဆုံအိုးႀကီးႏွစ္ဖက္က အဆီတစ္ထပ္အသားတစ္ထပ္ တင္းရင္းေကာ့ထြား လုံးဝိုင္းလ်က္ ရွိကာ သူမခင္ပြန္း ဦးမင္းေအာင္ပင္လွ်င္ ဒီေတာင္ကို ၿဖိဳႏိုင္ပါရဲ႕လားလို႔ စဥ္းစားခ်င္စရာႀကီး ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။
အလုပ္လုပ္ရာမွာလည္း ခင္ပြန္းလင္ျဖစ္သူႏွင့္ အညာမွေခၚလာေသာ သူမအစ္မရဲ႕သား ၁၄ ၅ ႏွစ္အရြယ္ တူေတာ္ေမာင္တစ္ေယာက္ ဒီႏွစ္ေယာက္ကသာ ဒိုင္ခံလုပ္ရေလ့ရွိၿပီး မခင္ေရႊကေတာ့ လွ်ပ္စစ္ေပါင္းအိုးႏွင့္ထမင္းခ်က္ ေရေႏြးအိုးတည္ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ေဆး ၾကက္သြန္ႏႊာ ျငဳပ္သီးေထာင္း ဟင္းအႏွစ္လုပ္မည့္ ျငဳပ္ၾကက္သြန္ေတြ ဆီသတ္ စားေသာက္သူလာလွ်င္ ထမင္းဝိုင္းျပင္ ဟင္းေတြခ်ေပး စသည့္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးအလုပ္ေတြ ေလာက္သာ ဝိုင္းကူလုပ္ကာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေခ်ာယုစံတို႔လို ေက်ာင္းသူခ်ာတိတ္မကေလးေတြႏွင့္ ထမင္းဝိုင္းမွာ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ တီးတိုးသဖန္းပိုးထိုးရင္း စကားေဖာင္ဖြဲ႕႔ ေနသည္ကသာ မ်ားေလသည္။ ကုလားစိုးျမင့္ ေရာက္လာလွ်င္ ေတာ့ မခင္ေရႊတစ္ေယာက္ ျပာျပာသလဲႏွင့္ ဆီးႀကိဳကာ ၾကက္သားထည့္ထားသည့္ ဒယ္အိုးႀကီးေတြ ကားေပၚကေန ဝိုင္းသယ္ ဝိုင္းခ် လုပ္၍ ၾကက္တစ္ေကာင္ခ်င္း အေလးမွန္မမွန္ ခ်ိန္တြယ္တာေတြ အသားဖိုးတြက္ခ်က္ ေစ်းညွိတာေတြ ေငြစာရင္း ရွင္းတာေတြ လုပ္ၿပီး စိုးျမင့္ကိုပါ အကူေခၚကာ ၾကက္သားရင္ဘုံသား ေပါင္သား လည္ပင္းရိုး ကလီစာ အေတာင္ပံ စသည္ျဖင့္ အိုးဝင္အဆင့္အထိ ေရာက္ေအာင္ တသီးတစ္ျခားစီ ခုတ္ထစ္ျဖတ္ေတာက္၍ ႏွစ္ေယာက္သား စကားတေျပာေျပာ ေလေပးတေျဖာင့္ေျဖာင့္ႏွင့္ အေရာတဝင္ ရွိေနတာကို ေတြ႕ရတတ္ပါသည္။
စိုးျမင့္က တျခားေနရာေတြကို အသားလိုသေလာက္ ကားေပၚကေန ခ်ေပးသြားရံုသာ ရွိေပမယ့္ မခင္ေရႊတို႔ဆိုင္အတြက္က်ေတာ့ ဘာေၾကာင့္ရယ္ မသိ။ သူကိုယ္တိုင္ စိတ္ပါလက္ပါ ေစတနာဗရပြႏွင့္ အသားတုံးတစ္လွီးျဖတ္တာေတြ ေရေဆးတာေတြကအစ အခ်ိန္ရလွ်င္ရသလို အျမဲ ဝိုင္းကူ ေဆာင္ရြက္ေပးသြားေလ့ရွိပါသည္။
စိုးျမင့္ႏွင့္ သူမက အေၾကာအလြန္တည့္သည္။
လူရင္း အခ်င္းခ်င္းဆိုၿပီး သူမတို႔ဆိုင္အတြက္ အသားေတြ ပိုပို ထည့္ေပးတတ္သလို ေငြအနည္းအက်ဥ္း က်န္တာကအစ သူဘာမွမေျပာ။ ကုလားစိုးျမင့္ကို သူတို႔လင္မယား ေပးစရာေၾကြးၿမီေတြ အျမဲတမ္း က်န္ရွိေနတတ္ ပါသည္။ ဒါကလည္း ေငြစာရင္းကိုင္သူ သူမသာ အေသးစိပ္ ေျပာႏိုင္သိႏိုင္ၿပီး ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ကိုမင္းေအာင္ကေတာ့ ေငြေၾကးကိစၥအဝဝကို သူ၏မယားျဖစ္သူကိုသာ အစစအရာရာ ယုံၾကည္စိတ္ခ်စြာ လႊဲအပ္ထားၿပီး အခ်က္အျပဳတ္ အေၾကာ္အေလွာ္စသည့္ မီးဖိုေခ်ာင္ ရွိရာဖက္ကိုသာ အာရံုစူးစိုက္ၿပီး ေခြ်းတစ္လုံးလုံးႏွင့္ အျမဲ အလုပ္ရႈပ္ေနတတ္သူ ျဖစ္သည္။
တစ္ေန႔ ေခ်ာယုစံ သူတို႔ဖက္ကိုေရာက္ေတာ့ ၾကက္ကုလားစိုးျမင့္ႏွင့္ မခင္ေရႊတို႔ႏွစ္ေယာက္ အတူတကြ ၾကက္သားေတြခ်ိန္တြယ္ကာ အသားခုတ္ဖို႔ရန္အတြက္ ျပင္ဆင္ရင္း အလုပ္မ်ားေနတာေတြ႕ရသည္။ သူမေယာက္်ားဦးမင္းေအာင္ကေတာ့ ဆိုင္မွာ စားေသာက္သူေတြ ေတာ္ေတာ္က်ေနတာမို႔ သူ႕တူေတာ္ေမာင္ႏွင့္အတူ မီးဖိုမွာအေၾကာ္ တစ္ပြဲၿပီးတစ္ပြဲ ခ်က္ျပဳတ္ေၾကာ္ေလွာ္ရင္း အလုပ္ႏွင့္လက္မျပတ္ဘဲ ရွိေနသည္။ ေခ်ာယုစံ ဆိုင္ကေနေကြ႕ပတ္ကာ အေနာက္ဖက္ကိုေလွ်ာက္လာခဲ့ၿပီး မခင္ေရႊတို႔ အနားကို ေရာက္လာၿပီး …
“အစ္မ ကြ်န္မ ဘာဝိုင္းကူရမလဲ ”
မခင္ေရႊ ရယ္က်ဲက်ဲႏွင့္ၾကည့္ရင္း …
“ရပါတယ္ မိေခ်ာရဲ႕ ဒီမွာ ကိုစိုးျမင့္လည္း ရွိေနတာပဲ ညီမလက္ေတြ ေပက်ံကုန္ပါ့မယ္”
“အို အစ္မကလဲ တျခားလူေတြမွမဟုတ္တာ ဦးလည္း ဆိုင္မွာအလုပ္မ်ားေနတုန္း နည္းနည္းပါးပါးလုပ္စရာကိုင္စရာရွိတာ ဝိုင္းကူလုပ္ေပးရမွာေပါ့ ေပး ေပး အစ္မလက္ထဲကဟာေပး”
ေခ်ာယုစံ ၾကက္သားတြဲေတြ ဝိုင္းၿပီး ကူသယ္ေပးရသည္။ မခင္ေရႊက စဥ္းႏွီတုံးေရွ႕မွာထိုင္ကာ ဓားတစ္လက္ႏွင့္ ရင္အုံသားေပါင္သား ခြဲကာ အသာတုံးေတြခုတ္ထစ္ေနတုန္း ကုလားစိုးျမင့္ႏွင့္သူမ ၾကက္အေကာင္လိုက္ဆြဲၿပီး တစ္ဦးကိုတစ္ဦး လက္ဆင့္ကမ္း၍ မခင္ေရႊရဲ႕နေဘးမွာ စုပုံေနရာခ်ထားေပးၾကသည္။ သယ္စရာၾကက္ေတြ ကုန္သြားေတာ့ စိုးျမင့္ႏွင့္သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ၿပီး သြက္သြက္လက္လက္ ခုတ္ၾကထစ္ၾက လွီးၾကျဖတ္ၾကႏွင့္ ေခ်ာယုစံရဲ႕မ်က္လုံးမ်ားက မခင္ေရႊထိုင္ေနေသာ ေအာက္ဖက္ဆီ အမွတ္မထင္ အၾကည့္ေရာက္သြားရာ ထမီတိုတိုဝတ္ကာ ခုံပုကေလးေပၚမွာ အားပါးတရေပါင္ႏွစ္ဖက္ျဖဲကား၍ ထိုင္ရင္း ၾကက္သားခုတ္ ေနေသာ မခင္ေရႊ၏ ျပဲဟဟကေလးျဖစ္ေနေသာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္အၾကားမွ ထမီေအာက္နားစကေလး လြတ္ေနသည့္ အျဖစ္ကို ေသခ်ာ ျမင္ေတြ႕ လိုက္ရသည္။
သူမထိုင္ေနရာက ေခ်ာယုစံႏွင့္ဓားလြယ္ခုတ္က်ေသာေနရာမွာရွိၿပီး ကုလားစိုးျမင့္ႏွင့္ဆိုလွ်င္ အေရွ႕တည့္တည့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လို ျဖစ္ေနတာမို႔ ကုလားစိုးျမင့္ဖက္ကၾကည့္လွ်င္ ျမင္ကြင္းက ပိုရွင္းေလာက္သည္ဟု သူမထင္သည္။ ထမီေအာက္စက တစ္ထြာနီးနီး ေလာက္ လြတ္ေနတာမို႔ သူမေပါင္ခြဆုံမွ ဘာအခုအခံမွမပါေသာ အေမြးနက္နက္မ်ား စုျပံဳေပါက္ေရာက္ေနသည့္ ဆီးခုံမို႔မို႔ႀကီးႏွင့္တကြ သူမအဂၤါဇပ္ (ေစာက္ပတ္) မ်က္ႏွာျပင္ တစ္ဝွမ္းလုံးကို ကြင္းကြင္းရွင္းရွင္းႀကီး ေတြ႕ျမင္ရမည္ျဖစ္သည္။ ေခ်ာယုစံဖက္က ၾကည့္လွ်င္ေတာင္ အုံ႔ဆိုင္းဆိုင္းျဖစ္ေနေသာ မခင္ေရႊ၏ ေစာက္ပတ္ အေမြးအျမွင္မ်ားႏွင့္တကြ သူမေစာက္ပတ္ခုလုံးကို ဝင္းကနဲလက္ကနဲ ၿပိဳးကနဲျပက္ကနဲ အေသအခ်ာလွမ္းျမင္ရသည္ျဖစ္ရာ ကုလားစိုးျမင့္တစ္ေယာက္ အလုပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ မလုပ္ႏိုုင္ေတာ့ဘဲ မခင္ေရႊခါးေအာက္ပိုင္း ေပါင္ခြဆုံရွိရာအရပ္ကိုပဲ သဲႀကီးမဲႀကီး ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္လုပ္ရင္း သူ႕ေပါင္ၾကားဆီ မသိမသာ လက္တစ္ဖက္လွ်ိဳႏႈိက္၍ ပုဆိုးေအာက္မွ ဖုေဖာင္းေနေသာ သူ႕လီးႀကီးကို ပြတ္ပြတ္ဆြေပးေနတာကိုပါ ေခ်ာယုစံ ေကာင္းေကာင္း သတိထားလိုက္မိေလသည္။
မခင္ေရႊအေနႏွင့္ ကုလားစိုးျမင့္ၾကည့္ႏိုင္ေအာင္လို႔ပဲ သူမထမီေအာက္စတမင္လႊတ္ကာ ေစာက္ပတ္ကိုျပေပးေနျခင္းလားလို႔ ေခ်ာယုစံ စိတ္ထဲက ေတြးမိသြားသည္။
မၾကာပါ။ သူမထင္ျမင္ခ်က္ မွန္ကန္ေၾကာင္းေတြ႕လိုက္ရၿပီး ကုလားစိုးျမင့္လည္း ၾကက္သားခုတ္ရင္း မခင္ေရႊရဲ႕ေစာက္ပတ္ကို ဘယ္သူမွမသိေအာင္ အသာ ငုံ႔ေခ်ာင္းၾကည့္ေနရာကေန သူ႕ပုဆိုးေအာက္ပိုင္းကိုပါ ဒူးေပၚေရာက္သည္အထိ လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ မသိမသာ ဆြဲလွန္တင္လိုက္ရာက သူကပါ မခင္ေရႊကို ပုဆိုးေအာက္စလႊတ္ျပလိုက္ၿပီး မခင္ေရႊလည္း မ်က္ႏွာကေလး တစ္မ်ိဳး ျဖစ္သြားကာ ကုလားလီးမဲမဲသဲသဲႀကီးအား ဣေျႏၵမရစြာႏွင့္ မ်က္လုံးႀကီးျပဴးတူးျပဲတဲ စူးစူးရဲရဲ ေငးစိုက္ၾကည့္ေနၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ သူဟာကိုယ္ေခ်ာင္း ကိုယ့္ဟာသူၾကည့္ႏွင့္ က်ားႏွင့္ဆင္ လယ္ျပင္မွာ ပက္ပင္းေတြ႕မိၾကသလို လီးႏွင့္ေစာက္ပတ္ မိတ္ဆက္ေနၾကရင္း ဆရာက်က် အထာက်လ်က္ရွိေနၾကတာ ေတြ႕ရေလၿပီ။
ေခ်ာယုစံ သူတို႔အနားမွာ ထိုင္ရာကေန အသာထၿပီး ဟိုဟာယူသလို ဒီဟာမသလို အလုပ္ဝိုင္းကူလုပ္ဟန္ျပဳကာ အေျခအေနကို ဆက္လက္အကဲခတ္ၾကည့္ေနရာ မခင္ေရႊေအာက္စလြတ္ပုံကိုေရာ ကုလားစိုးျမင့္ သူမကို ပုဆိုးေအာက္စလႊတ္ျပတာကိုပါ အတိအက်သိလိုက္ရသည့္အျပင္ ပုဆိုးေအာက္ကေန တစ္ေခ်ာင္းလုံး ေအာက္ကို တြဲတြဲႀကီးက်ေနသည့္ကုလားလီးမဲမဲႀကီးကိုပါ သူမကိုယ္တိုင္ အေသအခ်ာ ၾကည့္ျမင္ခြင့္ရလိုက္သည္။ ေခ်ာယုစံပါ သူ႕လီးကို မသိမသာစိုက္ၾကည့္ေနေၾကာင္း သိရသျဖင့္ ၾကက္ကုလားစိုးျမင့္တစ္ေယာက္ ပိုကဲလာၿပီး သူမဖက္ကိုပါ ျမွားဦးလွည့္လာေလသည္။ ေခ်ာယုစံလည္း အခြင့္အေရးရတုန္း အနီးကပ္ျမင္လိုက္ရေသာ သူ႕လီးငပဲႀကီးအားၾကည့္၍ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ဖီလင္ယူေနလိုက္သည္။
အသားခုတ္ထစ္ျဖတ္ေတာက္ၿပီး၍ မီးဖိုခန္းသယ္ခ်ိန္မွာ စိုးျမင့္က သူမအနားတမင္ကပ္လာၿပီး မထိခလုတ္ထိခလုတ္လာလုပ္သည္။ ၾကက္သားအိုး မႏိုင့္တႏိုင္ႏွင့္ေကာက္မလိုက္ေသာ ေခ်ာယုစံဖင္ေနာက္ကေနလာၿပီး သူမဖင္အိအိႏွစ္ဖက္အလယ္ကို သူ႕ကိုယ္ အေရွ႕ပိုင္းႏွင့္ တမင္မထိထိေအာင္ ဖိကပ္ကာ လီးႏွင့္ အရသာယူ လာေရာက္ေထာက္ထား လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေရာက္ရာေပါက္ရာ စကားေတြလည္း ေလွ်ာက္ေျပာေနေသးသည္။ ေခ်ာယုစံလည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး သူႏွင့္ အလိုက္သင့္ စကားျပန္ေျပာရင္း သူ႕လီးထိပ္ႀကီးအေနာက္ကေန ေထာက္ေညွာင့္ေပးတာကို အသာပင္ ၿငိမ္ခံေနလိုက္ကာ အေတြ႕အရသာကို ခံစားေနေပသည္။ လီးဒစ္ထိပ္ႀကီး ဖင္ေအာက္ကေနလ်ိဳဝင္ၿပီး သူမအဂၤါဇပ္အဝႏွင့္ အစိထိပ္ကေလးကိုပင္ လာေရာက္ေထာက္မိ၍ ေခ်ာယုစံ ေတာ္ေတာ္ကေလး အီဆိမ့္သြားသည္။ မခင္ေရႊ အနားေရာက္လာေတာ့မွ ဘာမွမျဖစ္သည့္ပုံစံႏွင့္ လူခ်င္းခြာလိုက္ၾကကာ လုပ္လက္စအလုပ္ကို ေကာက္လုပ္ေပးလိုက္သည္။ ေခ်ာယုစံရဲ႕မ်က္လုံးမးကေတာ့ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ အေရွ႕ပိုင္းဆီမွ ပုဆိုးေအာက္ကေန ေထာင္ထ သလိုျဖစ္ေနေသာ လီးေခ်ာင္းအရာႀကီးကို ျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္မိၿပီး သူမေစာက္ဖုတ္မွ ေစာက္ရည္ေတြ စစ္ကနဲ စိမ့္ထြက္သြားသည္။
ထိုေန႔မွစ၍ ေခ်ာယုစံလည္း မီးဖိုေခ်ာင္ဖက္ကုိ အေရာက္အေပါက္ ပိုမ်ားလာသလို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ပိုတြဲမိလာၿပီး အလုပ္ေတြ ဝိုင္းကူစရာ ရွိလွ်င္ တက္တက္ၾကြၾကြ ဝိုင္းကူ၍လုပ္ေပးသည္။ စိုးျမင့္ႏွင့္လည္း တစ္စတစ္စပိုရင္းႏွီးလာ၍ အလုပ္လုပ္ရင္း လူခ်င္း မၾကာခဏ ထိမိခိုက္မိ ပြတ္မိေထာက္မိ တာေလာက္ကို လုံးဝဂရုမစိုက္ေတာ့ဘဲ သူမကပင္ သူႏွင့္ အသားခ်င္း တမင္မထိထိေအာင္ သူ႕ေရွ႕မွာ ဟန္ေရးတျပျပႏွင့္ ကုန္းခ်ည္ေကာ့ခ်ည္ မရိုးမရြျဖစ္ေအာင္လုပ္ကာ မသိမသာ အထာေပးတတ္လာေလသည္။ ေခ်ာယုစံရဲ႕ ဖင္အိုးႀကီးႏွစ္ဖက္မွာလည္း သူမၾကာခဏ ခိုးစားေနရသည့္ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ႏွင့္ လက္ရွိ သူခိုးစားဖို႔ျပင္ဆင္ေနေသာ လင္ရွိမယား မခင္ေရႊတို႔ရဲ႕ တစ္တုံးတစ္ခဲ အိုးႀကီးမ်ားကဲ့သို႔ပင္ အဆီအသားျပည့္ျပည့္ဝဝရွိလွၿပီး ေတာ္ရံုၿဖိဳလို႔ ကုန္ႏိုင္ဖြယ္ မရွိသည့္ စစ္ကိုင္းအိုး ႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾကေပရာ သူ႕လိုေထာင္းလေမာင္းေၾကေအာင္ အပီဆြဲႏိုင္ သူေတြႏွင့္မွ လိုက္ဖက္ညီႏိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကုလားစိုးျမင့္တစ္ေယာက္ အေျခအေနကို ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ ေနပါသည္။
ေကာင္မေလးက သူဆြဲေခၚရာလိုက္ပါမည့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္မွန္း စိုးျမင့္လည္း မသိမဟုတ္ သိသည္ပင္။ အေျခအေနအရ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ႏွင့္ ဦးမင္းေအာင္ရဲ႕မယားေခ်ာေလး မခင္ေရႊတို႔ကဲ့သို႔ ဒီပတ္ဝန္းက်င္မွာ သူလုပ္စရာကိုင္စရာ ရႈပ္ေပြစရာ တိုးလို႔တန္းလန္း ကိစၥဝိစၥေတြ အမွ်င္တန္းလ်က္ ရွိေသးတာေၾကာင့္ အသာေမွ်ာေပးထားျခင္းျဖစ္ၿပီး အခ်ိန္က်ေရာက္ လာလွ်င္ေတာ့ မဆိုင္းမတြ ဆြဲစားရမည္ဟုလည္း စိုးျမင့္ စိတ္ထဲက အေသအခ်ာ ေတးမွတ္ထားလိုက္မိပါသည္။
…………
၄။
ကုလားစိုးျမင့္ႏွင့္မခင္ေရႊတို႔ကေတာ့ ထိုေန႔ေနာက္ပိုင္းတြင္ ပိုၿပီးေတာ့မ်ား အဆင့္တက္ လာသလိုပင္ ထင္ရသည္။ လူကြယ္ရာမွာ ႏွစ္ေယာက္သား ခႏၶာကိုယ္ခ်င္းကပ္ကပ္ၿပီး စကားတြတ္ထိုး ေျပာလာၾကတာ မၾကာခဏဆိုသလို ေခ်ာယုစံ ေတြ႕ရသည္။ သူမေယာက္်ား ဦးမင္းေအာင္ေရာ အျခား အေဆာင္သူေတြပါ ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ သူမကဲ့သို႔ ရိပ္စားမိျခင္း မရွိခဲ့ၾကပါ။
တစ္ညေနေတာ့ ဦးမင္းေအာင္ ဟင္းခ်က္ပစၥည္းမ်ား ဝယ္ယူဖို႔ အျပင္ထြက္ သြားတုန္း ကုလားစိုးျမင့္ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးႏွင့္ေရာက္လာၿပီး မခင္ေရႊႏွင့္ စကားအတန္ၾကာ ေျပာဆုိေနၾကကာ ေခ်ာယုစံ သူတို႔အနားကို ေလွ်ာက္လာတာေတြ႕တာႏွင့္ မခင္ေရႊက သူမကို လက္ကုပ္ေခၚၿပီး …
“မိေခ်ာေလး … မမေရႊကို ခဏေလး အျပင္ကေစာင့္ၿပီး မင္းဦးေလး ေရာက္လာရင္ အသံေပးလိုက္ေနာ္ … အစ္မတို႔ ဒီမွာ ေငြလက္ခံ စာရင္းေလး နည္းနည္း ကြာေနတာနဲ႔ ကိုစိုးျမင့္နဲ႔အစ္မ စာရင္း တစ္ခ်က္ေလာက္ ျပန္ကိုက္ၾကည့္မလို႔ … မင္း ဦးေလးမသိေအာင္ လုပ္ရမွာ ေတာ္ေနၾကာ သူက ဘူမသိကိုးမသိနဲ႔ အပိုေတြအဓြန္႔တက္ၿပီး ေမးလားျမန္းလားနဲ႔ …ေစာက္အရစ္ေတြ ရွည္ေနဦးမယ္”
“ဟုတ္ အစ္မေရႊ လုပ္စရာရွိလုပ္ေလ ဒါနဲ႔ ကေလးေတြကေရာ ”
“အႀကီးမ သူ႕အေဖနဲ႔ ပါသြားတယ္ အငယ္ေကာင္ကေတာ့ သူ႕အစ္ကို ငၿဖိဳးနဲ႔ မုန္းစားထြက္သြားၾကေလရဲ႕ ေတာ္ရံုနဲ႔ေတာ့ ျပန္လာဦးမွာ မဟုတ္ဘူး ”
“ကိစၥမရွိပါဘူး ကြ်န္မလည္း ပ်င္းပ်င္းနဲ႔႔ လိုင္းေပၚ ခဏတက္ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္ အိမ္ထဲမွာ ပူအိုက္လြန္းလို႔ အစ္မေရႊရဲ႕”
“ေအး ေအးေဟ့ ငါေျပာတာေတာ့ မေမ့နဲ႔ ဟိုလူ႕အရိပ္အျခည္လည္း ၾကည့္ေပးဦး နင္က ဒီေနရာ အားကိုးရလို႔ေျပာတာ ေကာင္မရဲ႕”
“စိတ္ခ် အစ္မေရႊ … လာတာနဲ႔ ေခ်ာ ဒီကေန ရႊီကနဲ ေလကေလး ခြ်န္လိုက္မယ္ … ေအးေအးေဆးေဆး တစ္ေရးသာအိပ္ပစ္လိုက္ ရတယ္ ဟီး ဟီး … ဟီး”
“တယ္ ဒီဟာမေလး … ငါ စဥ္းႏွီတုံးနဲ႔ ေကာက္ထု ပလိုက္ရ ဟြင္းး ”
ေခ်ာယုစံ ဇက္ကေလးပုၿပီး တဟီးဟီးရယ္၍ အနီးက ဝါးကြပ္ပ်စ္ ကေလးေပၚ တက္လွဲလိုက္သည္။ မခင္ေရႊလည္း သူမကို စိတ္မခ်သလို အတန္တန္မွာၾကားၿပီး ကုလားစိုးျမင့္ လက္ေမာင္း တစ္ဖက္အား ကိုင္ဆြဲ၍ အိမ္ထဲကို လွမ္းဝင္သြားရာ ကုလားစိုးျမင့္လည္း ေခ်ာယုစံ ရွိရာဖက္ကို အဓိပၸါယ္ပါပါ တစ္ခ်က္ၾကည့္ လိုက္ၿပီးေနာက္ မခင္ေရႊရဲ႕အေနာက္ကေန ေစာင္းငမ္းေစာင္းငမ္းႏွင့္ လိုက္ပါသြားေလသည္။
ဆက္ရန္
နရသူ
ခံစားေရးဖြဲ႕သည္။
၁။
ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ရဲ႕ ခပ္ကုန္းကုန္း လုပ္ေပးထားသည့္ ဖင္ေခါင္းထဲကို အဆက္မျပတ္ ဝင္လိုက္ထြက္လုိက္လုပ္ကာ လိုးေဆာင့္ ေပးေနေသာ ၾကက္ကုလားစိုးျမင့္ရဲ႕ ေျပာင္ေခ်ာေနေသာ လီးဒစ္ႀကီးကို ေခ်ာယုစံ တအံ့တၾသ ေငးစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
လီးႀကီးတုတ္ခိုင္ သေလာက္ အလ်ားရွည္ၿပီး သူမစိတ္ထင္ ၈ လက္မ ၉ လက္မ မကပင္ ရွိေလမလားမသိ လို႔ စိတ္ထဲက ခန္႔မွန္းမိသည္။ အလုံးအထည္ ႀကီးမားျပည့္ၿဖိဳးသည္ႏွင့္အမွ် ေယာက္်ားသားေတြ သြားရည္ တျမွားျမွားက်ခ်င္စဖြယ္ လုံးဝိုင္းကားစြင့္ကာ ထြားထြားအိအိ တစ္တစ္ရစ္ရစ္ ရွိလြန္းလွသည့္ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ ရဲ႕ဖင္အိုးႀကီးႏွစ္ဖက္ကို ကုလားစိုးျမင့္ အေနာက္မွေန၍ သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ဆုပ္ကိုင္ ဆြဲမယူၿပီး သူမဖင္စအိုေပါက္ထဲသို႔ ႀကီးမားတုတ္ထြားလွသည့္ ကုလားလဒစ္ျပဲႀကီး အတင္းအၾကပ္ ဖိသိပ္ ထည့္သြင္းကာ လီးဒစ္ထိပ္ ကေန လီးအရင္းေရာက္သည့္တိုင္ သူမဖင္ဝထဲကို တျဗဳတ္ျဗဳတ္ အသံထြက္ေအာင္ အေနာက္ကေန အားႏွင့္မာန္ႏွင့္ တရစပ္ ဖိေဆာင့္ လိုးသြင္း ေပးေနရာ ခံရသူ အဖို႔ေတာ့ ဘယ္လိုေနမယ္မသိ။ ၾကည့္ျမင္ရသူ အဖို႔ရာတြင္ ေပါင္ၾကားထဲရွိေစာက္ပတ္ဆီမွ ေစာက္ရည္တရႊဲရႊဲ ျဖစ္လာရသည္အထိ ရင္တဖိုဖိုအသည္းတလွပ္လွပ္ ခံစားေန ရေပေတာ့သည္။
သူလိုးပုံက အခ်္ိဳးက်သလို လိုးသက္ ရင့္ေနေသာ ဝါရင့္သမၻာရင့္ အလိုးသမား (ဖိုက္တာ) တစ္ေယာက္ ပုံ ေပါက္ေနပါသည္။
သူေရာ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ေရာ ဆရာမအိမ္က အိပ္ခန္းထဲမွာ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီး ႏွစ္ေယာက္သား အခ်ိန္းအခ်က္လုပ္ ေတြ႕ဆုံကာ စိမ္ေျပနေျပ လိုးေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ဆရာမလည္း ကုလားလရည္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ား ေသာက္ခဲ့ၿပီးပလဲ မသိပါ။ သူမပုံစံ ၾကည့္ရတာ လရည္ေတြ အေတာ္ႀကီး ဝေနဟန္ တူပါသည္။ ေစာက္ပတ္အလိုးခံရံုသာမက ဖင္ေပါက္ထဲကိုပါ လီးထည့္ၿပီး အလိုးခံျခင္း ျဖစ္တာမို႔ လိုးသက္ အေတာ္ကေလး ရေနၿပီ ျဖစ္ေသာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးအေျခအေနကို ေကာင္းစြာ သေဘာေပါက္ နားလည္ႏိုင္ပါၿပီ။
ဟင္း ေတာ္ေတာ္ႀကီးတဲ့လီးပဲ တို႔ဆရာမႀကီးေတာ့ အီဆိမ့္ေနေအာင္ ခံရမယ္ ကုလားလီးႀကီးတယ္ ဆိုတာ ဟိုတုန္းကၾကားဖူးတာ မွန္မ်ား မွန္ေနလားေတာ့ မသိဘူး။ ၿပီးေတာ့ လိုးတာလည္း ေစာက္ပတ္မလိုးဘဲ ဖင္ေပါက္လိုးရတယ္လို႔။ ၾကံႀကီးစည္ရာ ဒီေလာက္ အေပါက္ရွားတယ္ ဆိုရင္လည္း ငါ့ေစာက္ပတ္ကို လာလိုးလိုက္ ၿပီးေရာ။
ေခ်ာယုစံတစ္ေယာက္ စိတ္ထဲက ႀကိတ္ေတြးရင္း တစ္ကိုယ္တည္း ေျပာေနမိသည္။
ေခ်ာယုစံက အသက္ ၁၈ ႏွစ္အရြယ္ သခ်ၤာေမဂ်ာ ဒုတိယႏွစ္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူေလးတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ကထိကဆရာမ ေဒၚညိဳစိမ့္ရဲ႕ အိမ္မွာ သူမကိုယ္တိုင္ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ ေဘာ္ဒါေဆာင္ မွေန၍ ယမန္ႏွစ္ကတည္းက စတင္ေနထိုင္ကာ ေက်ာင္းလာတက္ေနသူ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။ သူမဇာတိက ေအာက္ျမန္မာျပည္ နယ္ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕ဆီက ျဖစ္သည္။
ေခ်ာယုစံမိဘေတြက ျပည့္စုံၾကြယ္ဝသူေတြမို႔ ေက်ာင္းလခ ေဘာ္ဒါေဆာင္ စားေသာက္စရိတ္ စသည္မ်ားအတြက္ ဘာမွမပူပန္ရပါ။ တစ္ခုရွိတာက သူမက အလွအပဆိုင္ရာပစၥည္းေတြ အဝတ္အစား အသုံးအေဆာင္ေတြကအစ အသစ္အဆန္းေတြ မက္ၿပီး အသုံးအစြဲ လည္း ေတာ္ေတာ္ကေလးႀကီးသည္။ မိဘေတြကလည္း သူမွာသေလာက္ ပိုက္ဆံကို အျမဲတမ္း ဘဏ္ကေန တစ္ဆင့္ ပို႔ေပးေလ့ရွိ တာမို႔လည္း ေက်ာင္းသူေတြၾကားမွာ အသုံးအစြဲ လက္ဖြာၿပီး လက္ညိႈးညႊန္ရာ ေရျဖစ္ႏိုင္သူ အျဖစ္ ေက်ာင္းမွာနာမည္ႀကီးသူ ျဖစ္ပါသည္။
ေခ်ာယုစံ ေက်ာင္းတက္ရမွာပ်င္းၿပီး အေဆာင္ထဲမွာပဲ ဖုန္းနားၾကပ္တပ္ၿပီး အြန္လိုင္းတက္ သီခ်င္းနားေထာင္ ရုပ္ရွင္ၾကည့္လုပ္ေနရာ ဆရာမဆီ အေဆာင္လခေပးဖို႔ သတိရလာတာႏွင့္ အေပၚထပ္တက္ခဲ့ခ်ိန္မွာ ဆရာမေနထိုင္ရာအခန္းထဲက ဒီျမင္ကြင္းကို အမွတ္မထင္ ေတြ႕မိသြားျခင္းပဲ ျဖစ္သည္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဆရာမကို ကြ်ဲၿမီး တိုခ်င္ခ်င္ျဖစ္သြားၿပီး ေရာက္လက္စ မထူးေတာ့တာႏွင့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ရဲ႕ တိတ္တိတ္ပုန္း ခ်စ္ဇာတ္လမ္း ကို အစကေနအဆုံးထိ အခန္းဝ တစ္ေနရာကေန သူတို႔မသိေအာင္ တိတ္တဆိတ္ ခိုးေခ်ာင္းၾကည့္ ေနမိျခင္းပဲ ျဖစ္သည္။
စိုးျမင့္ နာရီဝက္ နီးပါးၾကာေအာင္ အားရပါးရလိုးၿပီး တစ္ခ်ီၿပီးသြားေတာ့ သူႈလီးကို ဆရာမဖင္ထဲကေန ဗြပ္ကနဲ ခြ်တ္ထုတ္လိုက္ၿပီး ဆရာမကို သူ႕လီးစုပ္ဖို႔ ေျပာလိုက္ရာ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္လည္း သူ႕အလိုက် သူမဖင္ထဲက ေလာေလာလတ္လတ္ ပင္ ခြ်တ္ထားသည့္ လရည္ေပက်ံေနေသာ ကုလားလီးႀကီးကို သဲႀကီးမဲႀကီး စုပ္ေပးရျပန္ပါသည္။
ဆရာမ လီးစုပ္တာက်ေတာ့ သိပ္ၿပီး ၾကည့္လို႔ မေကာင္းပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူမပါးစပ္ထဲကို ကုလားလီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ဝင္ေအာင္ ထည့္ငုံၿပီး စုပ္ေပးျခင္းမို႔ လီးမျမင္ရဘဲ ဆရာမ၏ တင္းေဖာင္းေနေသာ ပါးစပ္ႀကီးကိုသာ ျမင္ရ တာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ေခ်ာယုစံအဖို႔ လီးတုိ႔ ေစာက္ပတ္တို႔ စသည့္ သူ စိတ္ဝင္စားေသာ အရာေတြကိုသာ ျမင္ေတြ႕လိုသည္။ ဆရာမက ကုလားစိုးျမင့္လီးကို ကုတင္ေအာက္ ၾကမ္းျပင္မွာပဲ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ အေနအထားႏွင့္ စုပ္ေပးေနတာေၾကာင့္ ဆရာမေပါင္ၾကားမွျပဴထြက္ေနသည့္ အေမြးအဖုတ္လိုက္ ျဖစ္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ကိုေတာ့ အတိုင္းသားျမင္ေနရသည္။
ဒါကလည္း ေခ်ာယုစံအဖို႔ ဆန္းၾကယ္ေသာ အရာေတာ့ မဟုတ္ၿပီ။
အျခားသူေတြမသိေပမယ့္ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ေစာက္ပတ္က ေစာက္ေမြး ဘယ္ႏွစ္ပင္ ရွိသလဲ ဆိုတာကအစ သူမ တပ္အပ္ ေျပာႏိုင္ပါသည္။ ညစဥ္ညတိုင္း အျမဲတမ္း ေတြ႕ျမင္ေနက် သူေတြ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္တည္း။
တကယ္ေတာ့ ေဒၚညိဳစိမ့္ႏွင့္ေခ်ာယုစံ ပတ္သက္ရာပတ္သက္ေၾကာင္း ဇာတ္လမ္း ကေလးေတြ ရွိခဲ့တာၾကာၿပီ။ ယမန္ႏွစ္ စာသင္ႏွစ္စေလာက္က သူမေဘာ္ဒါေဆာင္ကို စေရာက္စဥ္အခ်ိန္ ကတည္းကပင္ ဆရာမဆီမွာ သိလိုရာေတြ သြားသြားေမးရင္း စာေလးဘာေလးသင္ရင္း က်က္ရင္း တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ရင္းႏွီးမႈ ပိုမိုခိုင္ျမဲလာရာက ႏွစ္ေယာက္သား လူကြယ္ရာမွာ ကိုင္ၾကပြတ္ၾက နမ္းၾကႏွင့္ ႀကိတ္ပုန္း ဇာတ္လမ္းကေလး ျဖစ္လာခဲ့တာ ျဖစ္သည္။
ဆရာမက သူမရည္းစားေတြ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ထားဖူးၿပီး ေယာက္်ား ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ အိပ္ခဲ့ဖူးသလဲ ဆိုတာကိုပါ ေခ်ာယုစံက အကုန္ ဖြင့္ေျပာျပခဲ့သူ ျဖစ္ပါသည္။ ေယာက္်ားႏွင့္ ဘယ္လိုဘယ္ညာ ဆက္ဆံရတယ္ လိုးရတယ္ ဆိုတာေတြပါ သူမကို မခြ်င္းမခ်န္ သင္ၾကား ေပးခဲ့သည္။
အမွန္ေတာ့လည္း ေခ်ာယုစံ နယ္ၿမိဳ႕မွာကတည္းက အေတြ႕အၾကံဳရွိၿပီးသားပင္။ သူမ ခုနစ္တန္းႏွစ္ေလာက္ကတည္းက လိင္မႈကိစၥကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ႏွင့္ ကို္ယ္တိုင္လက္တည့္စမ္း ခဲ့ဖူးသည္။ ဒီေခတ္ဟာ အပ်ိဳစင္ရွားတဲ့ေခတ္လို႔ လူႀကီးသူမ ေတြေျပာခဲ့တာ အမွန္ပဲ ဆိုတာ ေခ်ာယုစံ မိမိကိုယ္ႏွင့္ႏႈိင္းၿပီး ၁၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္း အျပည့္အဝ ေထာက္ခံပါသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ကာမသုခ အျပည့္အဝ တကယ္ရျခင္းမရျခင္း ဆိုတာႏွင့္ေတာ့ မသက္ဆို္င္ပါ။ တကယ္ေတာ့ တျခားစီပဲ ျဖစ္သည္။ ငယ္ႏုစဥ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ဘဝရဲ႕ မႏူးမနပ္ အေတြ႕အၾကံဳေတြ ျဖစ္တာမို႔ သူလည္းမၿပီးေျမာက္ ကိုယ္လည္း ဆႏၵေတြ နည္းနည္းကေလးမွ ျပည့္ဝျခင္းမရွိဘဲ ေတာင္လိုလို ေျမာက္လိုလို ရူးေၾကာင္မူးေၾကာင္ႏွင့္ နာမည္ေလးပ်က္ရံု အရည္မရ အဖတ္မရ ကိစၥၿပီးခဲ့တာသာ မ်ားပါသည္။
ေခ်ာယုစံ ဘဝမွာ ဒီလိုအေတြ႕အၾကံဳကေလးေတြ အမ်ားႀကီး လိုခ်င္မိေသးသည္။
ဆရာမ လီးစုပ္ၿပီးခ်ိန္ မွာေတာ့ ကုလားစိုးျမင့္က သူမကို ကုတင္ေပၚထိုင္ခိုင္းၿပီး သူကေအာက္ကေန၍ ၾကမ္းျပင္ေပၚဒူးေထာက္ကာ ဆရာမေပါင္ၾကားကို မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး မႈတ္ျခင္းယက္ျခင္း လုပ္ငန္းစသည္။ ဒါလည္း ေခ်ာယုစံ စိတ္ပ်က္ပ်က္ႏွင့္ပင္ ၾကည့္ေနရသည္။ ဆရာမအတြက္ တကယ့္ဖီလင္ အမွန္အကန္ စည္းစိမ္ႀကီး ျဖစ္ေပမယ့္ သူမအတြက္ေတာ့ ျမင္ရံုသာျမင္ရၿပီး ၾကင္ခြင့္မရေသာ အျဖစ္မို႔ စိတ္နာၿပီး အသည္းေပါက္မိသည္။
“အိုး အိုး အိုးး အင့္ အင့္ အိ အင့္ အင္းး ဟင္းးး ဟင္းး ”
ဒါေလးမ်ား။
သူမဖုန္းထဲထည့္သိမ္းထားေသာ ဗြီဒီယိုဖိုင္ေတြထဲမွာ အမ်ားႀကီး။ ဂ်ပန္မေတြ အသံျပဲႏွင့္ ေအာ္တာယူမလား အေမရိကန္မေတြ အိုးယက္ပန္းကန္ယက္ လုပ္တာၾကည့္မလား ႀကိဳက္တာၾကည့္ စိတ္ႀကိဳက္ၾကည့္လို႔ရသည္။
ဒီပြဲၿပီးမွပဲ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ရဲ႕ေစာက္ပတ္လိုးပြဲကို ေကာင္းေကာင္းၾကည့္ရေတာ့သည္။
မဆိုးဘူး။ ဒီကုလား မဆိုးဘူးပဲ။ ေစာက္ပတ္ကို စိမ္ေျပနေျပ အခ်ိန္ဆြဲ မႈတ္သေလာက္ လိုးတာကိုလည္း တစ္နာရီနီးပါးေလာက္ အၾကာႀကီး လိုးေပး သြားႏိုင္သည္။
ဆရာမေတာ့မသိ။ ေခ်ာယုစံ သူ႕ကို ခိုက္သြားၿပီ။
ၾကက္ကုလား ဟာလာမလုပ္ ၾကက္မသတ္ အေဆာင္ဟင္းခ်က္ဖို႔ ၾကက္သားမပို႔ဘဲ သူမကိုသာ လာလိုးႏိုင္ဖို႔အတြက္ ယေန႔မွစ၍ ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္ အကုန္သုံးၿပီး စဥ္းစားအၾကံထုတ္ရမည္။
ေခ်ာယုစံ ဆရာမအခန္းေရွ႕မွ လွည့္ျပန္လာေတာ့ သူမမီနီစကပ္ရဲ႕အေနာက္မွာ အကြက္ႀကီးတစ္ကြက္က အထင္းသားျဖစ္ေနသည္။ ဘာတဲ့ အခ်စ္ရည္ ေတြဆိုလားပဲ။
၂။
ညဖက္ ဆရာမဆီေရာက္ေတာ့ ေခ်ာယုစံ ေမးရသည္။
“ဆရာမ ေန႔လည္က ေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပရဲ႕လား ”
“ဘာလဲ မိေခ်ာ နင္ ဘာေျပာတာလဲ ”
“ဆရာမနဲ႔ ၾကက္ကုလား စိုးျမင့္ လိုးတာေလ မိေခ်ာ မသိဘူးမ်ားမွတ္ေနလား”
ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္လန္႔သြားသည္။ ေကာင္မေလး မလြယ္ေၾကာပါလား။
ေဒၚညိဳစိမ့္ ေခ်ာယုစံအနားကို ကပ္လာသည္။ ကိုယ္ေပၚမွာ ႏိုက္ဒရက္စ္ေခၚ ခါးမွာႀကိဳးသိုင္းဝတ္ရသည့္ ညဥ့္အိပ္ဝတ္စုံပါးကေလးကို မလုံမျခံဳ ဝတ္ဆင္ထားၿပီး သူမလမ္းေလွ်ာက္လိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ ခါးစည္းႀကိဳးေအာက္ပိုင္းမွ ေပါက္လယ္အထိခြဲထားေသာ ႏိုက္ဒရက္စ္ ေအာက္ကေန ေျခသလုံးသားေလး ေတြေရာ ေပါင္တြင္းသားေဖြးေဖြးေလးေတြကိုပါ ဝင္းကနဲဝင္းကနဲ ေပၚထြက္သည္ကို အတိုင္းသား ေတြ႕ျမင္ေနရေလသည္။
ဆရာမက သူမနေဘးရွိ ကုတင္ေပၚမွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ ကုတင္မွာေျခႏွစ္ဖက္ ခ်ထိုင္လိုက္တာမို႔ အလယ္မွကြဲဟသြားေသာ ညဥ့္ဝတ္ရံုရွည္ေအာက္မွ သူမ၏ဆင္စြယ္သ႑ာန္ ေဖြးဥေျဖာင့္စင္းေနေသာ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္က ေပါင္ရင္းထိအေရာက္ ပြင့္ထြက္သြားသည္ကို ေခ်ာယုစံ အေသအခ်ာျမင္လိုက္ရၿပီ။
“ဘယ္လို ဘယ္လို ေျပာစမ္း ကေလးေလး ဆရာမကို ဘာေတြေတာင္ျမင္လိုက္တယ္ ဆိုတာ … ”
ေခ်ာယုစံ လွလွပပေလး ျပံဳးလိုက္သည္။
“ေန႔လည္က အေဆာင္လခေပးဖို႔ဆိုၿပီး သမီး အေပၚထပ္တက္လာေသးတယ္ေလ ဆရာမနဲ႔စိုးျမင့္ဆိုတဲ့လူ ဒခ်ိဒခ်ိလုပ္ေနတာ ပြဲကၾကည့္ေကာင္းေနတာနဲ႔ အဟင္း ဟင္းဟင္း”
“ေအာ္ ညည္းေလး အစအဆုံး ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္တယ္ ဆိုပါေတာ့ ”
“အင္း ဟုတ္တယ္ ဆရာမေရာသူေရာ ထန္ေနလိုက္တာ ၾကည့္ရတာ အၾကာႀကီးပဲ ေျခပါေတာင့္တယ္ ခိ ခိ”
ဆရာမအေမးကို ေခ်ာယုစံ အေျဖေပးလိုက္သည္။ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္လည္း သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ ဟင္းကနဲခ်လိုက္ရင္း သူမအနားကပ္ကာ တီးတိုးေလသံႏွင့္ …
“ဟင္း မယ္မင္းႀကီးမ ညည္း ႏႈတ္လုံပါေစ ေနာ္ က်ဳပ္က ဆရာမ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ေနတာ အဲဒါေလးေတာ့ သိထားဦး”
“မရဘူး ”
“ဘာ မရ ရမွာလဲ ”
“ဆရာမက အဲလို တစ္ေယာက္တည္း ေမာင္ပိုင္စီးမလို႔လား မိေခ်ာလည္း မိန္းမတစ္ေယာက္ပါေနာ္ ေသြးနဲ႔ကိုယ္ သားနဲ႔ကိုယ္ပဲ ဟင္း ဟင္း ဟင္း”
ေခ်ာယုစံ မ်က္ႏွာထိမ်က္ႏွာထားေလးႏွင့္ေျပာလိုက္ေတာ့ ေဒၚညိဳစိမ့္က …
“ဘာလဲ ညည္း ဟိုဟာေလး စုတ္ျပတ္သတ္သြားခ်င္လား ေျပာ က်ဳပ္အတုနဲ႔လိုးေပးမယ္ ႀကီးႀကီးမွႀကိဳက္တယ္ဆိုပါေတာ့ ဟုတ္လား”
“အို တီညိဳ သမီးအေၾကာင္း သိသားနဲ႔ သ သမီးက အေတြ႕အၾကံဳသာ မရွိေပမယ့္ ဒါမ်ိဳးေတာ့ ဟင့္ ဟင့္ ဟင့္”
“ေကာင္မ ေတာ္ေတာ္ထေနပုံရတယ္ က်ဳပ္ေျပာရင္ တစ္ခြန္းဆိုတစ္ခြန္း ၿပီးတဲ့ေကာင္ပါ ညည္း တစ္ညလုံး နလန္မထူႏိုင္ေအာင္ အျပတ္ဆြဲခ်င္လား ဝမ္းဘိုင္ဝမ္းလား တူးဘိုင္ဝမ္းႀကိဳက္လား ေျပာ မယ္မင္းႀကီးမ ”
“သိဘူး သြား တီညိဳ ႀကိဳက္သလိုလုပ္ ဒါပဲ”
ဆရာမကို တီညိဳ လို႔ ဆိုၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကေလးစူကာ စိတ္ေကာက္ဟန္ျပဳၿပီး တစ္ဖက္ကိုလွည့္လိုက္ေသာ သူမကိုယ္လုံးအိအိကေလးကို ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ တစ္ေယာက္ ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကေနကိုင္ကာ သူမဖက္ျပန္ဆြဲလွည့္ပစ္လိုက္ရာက ေခ်ာယုစံႏႈတ္ခမ္းကေလးႏွစ္လႊာအား သူ႕ႏႈတ္ခမ္းမ်ားႏွင့္ ဖိကပ္ၿပီး ျပြတ္ျပြတ္ ဆိုၿပီး တရစပ္နမ္းစုပ္ပစ္လိုက္ေလသည္။
ႏွစ္ေယာက္သား ကုတင္ႀကီးေပၚက ႏွစ္ေယာက္အိပ္ေမြ႕ယာ ထူထူႀကီးေပၚကို ဘုန္းကနဲ ထပ္ရက္သား လဲၿပိဳက်သြားၾကသည္။ ဆရာမကအေပၚက ေခ်ာယုစံက ေအာက္က။ အနမ္းၾကမ္းၾကမ္းေတြ သည္းသည္းလႈပ္ ဖူးပြင့္ေဝသြားရသည္။ တအင့္အင့္တဟင့္ဟင့္ ကလူသံျမွဴသံကေလးေတြ အခန္းထဲမွာ တီးတိုးလြင့္ပ်ံ႕ကာ တစ္ခန္းလုံးကို ပဲ့တင္ထပ္သြားေလၿပီ။
ေဒၚညိဳစိမ့္ရဲ႕ လက္တစ္ဖက္က ေခ်ာယုစံရဲ႕ ေပါင္ခြၾကားထဲကို လွစ္ကနဲေျပးဝင္လာသည္။
“အို အိုး တီ တီ ညိဳ ဟင့္ ဟင့္ ဆ ဆ ရာမ အ အာ့ အင့္ဟင့္ ဟင့္ လႊတ္လႊတ္ပါ အို႔ အို အု အု ဝု အု အူး ဟူးး ”
သူမရုန္းမလိုကန္မလို မူသလိုႏြဲ႕သလိုႏွင့္ ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း အေတြ႕ေအာက္မွာေမ်ာပါသြားရေတာ့တာပဲ။ အသက္ေလးဆယ္ ေက်ာ္အရြယ္ အရြယ္ေတာ္တဆိတ္ဟိုင္းကာ အပ်ိဳႀကီးဆုိတဲ့ဂုဏ္မာနႏွင့္ ဘဝအေတြ႕အၾကံဳေတြ အေတာ္ပင္ ရင့္သန္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္လို မိန္းမႀကီး တစ္ေယာက္ရဲ႕ အကိုင္အတြယ္အႏွဴးအဆြ အရွဳိက္အနမ္း အလူးအလွိမ့္မ်ားေအာက္မွာ ေခ်ာယုစံလို အသက္ငယ္ငယ္ ပီဘိကေလးသာသာ အရြယ္ အပ်ံသင္စ ၿမီးေကာက္ေပါက္ ယမင္းအလွကေလးတစ္ေယာက္ သူေခၚရာကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ အဆုံးအစမရွိ စီးေမ်ာလိုက္ပါၿပီး ေမ်ာ့ေမ်ာ့ကေလးသာ က်န္တဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ရသည္မွာ တကယ္ေတာ့ ဆန္းျပားလြန္း လွသည့္ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုေတာ့ မဟုတ္ပါေခ်။
ေခ်ာယုစံ တစ္ကိုယ္လုံး အဝတ္အစားေတြကြာက်ကာ လုံးဝနိကက္ေလးျဖစ္သြားရၿပီ။ ေဒၚညိဳစိမ့္လည္း သူမကိုယ္ေပၚမွာ ဝတ္ဆင္ ထားသည့္ ညဥ့္လႊာရံုအား ခြ်တ္ပစ္လိုက္ကာ ႏွစ္ေယာက္သား ကုတင္ႀကီးထက္မွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ရင္ခ်င္းအပ္ အေနအထားျဖင့္ ဘယ္လူးညာလွိမ့္ လူးလွိမ့္ဖက္တြယ္ေနၾကရင္း ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း အၿပိဳင္အဆိုင္စုပ္ၾကနမ္းၾက ရင္သားဆိုင္ အခ်င္းခ်င္း မထိခလုတ္ထိခလုတ္ ထိေတြ႕ပြတ္တိုက္ၾက နယ္ၾကကိုင္ၾက ႏို႔စို႔ၾကႏွင့္ တစ္ေယာက္ေပါင္ၾကားထဲ တစ္ေယာက္ လက္ႏႈိက္စမ္းကာ ဟိုဆြဒီဆြ ႏွဴးဆြကလိ ကစား ၾကရာက ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ရဲ႕ ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ ရွိလွေသာ လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားက ေခ်ာယုစံကိုယ္ေပၚက အဓိက အခရာက်သည့္ ကာမခလုတ္ကေလးေတြကို ထိထိမိမိ တစ္ခုခ်င္းတစ္ခုခ်င္း လိုက္လံျဖဳတ္ေပးျခင္းအားျဖင့္ တဒဂၤအခ်ိန္ ကေလးအတြင္းမွာပဲ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္ ထြန္႔လူးရင္း ေပ်ာ့ေခြက်သြားခဲ့ရၿပီ။
ေဒၚညိဳစိမ့္ကား အပ်ိဳႀကီးလည္းျဖစ္ ၾသဇာရွိေသာကထိကဆရာမတစ္ေယာက္ လည္းျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ အေဆာင္ေန တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ တပည့္လက္သား အရင္းအျခာ ေကာင္မေလးမ်ားႏွင့္ ဒီလိုပဲ လက္ပြန္းတတီး အတူတကြေနထိုင္ရင္း သူမ၏ခ်ဥ္ျခင္းတပ္မိေလသမွ် ကာမဂုဏ္ရမၼက္စည္းစိမ္ကို ျဖစ္သလိုၾကံဳသလို မရရသည့္နည္းႏွင့္ ၾကံဖန္စခန္းသြား ခံစားေလ့ရွိသူ အမ်ိသမီးႀကီး တစ္ေယာက္လည္းျဖစ္သည္။ ရုပ္ရည္ေရာ ေတာင့္တင္းဖြံ႕ထြားအခ်ိဳက်သည့္ သူမကိုယ္လုံး အဆက္အေပါက္ေရာ အျပစ္ေျပာစရာမရွိဟု ဆိုရေလာက္ေအာင္ ေတာ္ေတာ္ကို လွၿပီး သူမအလွက ေယာက္်ားတကာကို ရမၼက္ဆူေဝေစႏိုင္ေလာက္သည့္ အလွမ်ိဳးျဖစ္သည္ ဟုပင္ ဆိုရမည္။
ေခ်ာယုစံလည္း ကေလးဆန္ေပမယ့္ ကိုယ္ခႏၶာအခ်ိဳးအစားအရေတာ့ ရင္ကေလးမုိ႔ထြားထြား ခါးေသးရင္ခ်ီ ခါးေအာက္ပိုင္းမွေန၍ အေနာက္ကို ေကာက္ခ်ိတ္တက္ေနေသာ တင္ပဆုံ အသားဆိုင္အိအိႀကီးႏွစ္ဖက္က ဆရာမေလး ေဒၚညိဳစိမ့္ႏွင့္မျခား လံုးလုံးဝိုင္းဝိုင္း ကားကားစြင့္စြင့္ အခ်ိဳးအဆစ္ေျပျပစ္က်နမႈ ရွိလွသျဖင့္ ေယာက္်ားတကာတို႔အႀကိဳက္ အေနာက္ကေနမ်ား အားျပည့္အင္ျပည့္ ဖင္ပြင့္ေအာင္မ်ား နင္းကန္က်ံဳးၿပီး ေညွာင့္ေဆာင့္ လိုက္ရလွ်င္ျဖင့္ ေဆြမ်ိဳးေမ့မတတ္ ရွိေလာက္ေပသည္ ဆိုေသာ သူမအတြက္ သီးသန္႔ အညႊန္းစာကေလးတစ္ပိုဒ္ ျဖည့္ေပးရမလိုေတာင္ ျဖစ္ေနေပသည္။ သူမရင္သားအိအိႏွစ္ျမႊာကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ႀကီး ဆုပ္ေခ်နယ္ကာ ႏို႔သီးခဲကေလးႏွစ္ခုကို တစ္ခုစီတစ္ဖက္စီ ပြတ္လွိမ့္ဖ်စ္ေခ်ၿပီး ႏို႔စို႔စို႔ေပးေနေသာ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္မွာ ေခ်ာယုစံကို အပီကိုင္ရင္းက သူမကိုယ္တိုင္လည္း ရာဂငမ္းဖမ္း သကဲ့သို႔ တစ္ကိုယ္လုံး ရွွိန္းတိန္းဖိန္းတိန္းျဖစ္ကာ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါလာၿပီး ေကာင္မေလးရဲ႕ ကားရယားေလးျဖစ္ေနသည့္ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ေအာက္ကေန လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ပင့္မကိုင္ၿပီး သူမေပါင္ႏွစ္ဖက္ အၾကားကေန သူ႕အေပၚကို တစ္ကိုယ္လုံး ပစ္လွိမ့္ဝင္၍ အေပၚစီးမွ ထပ္ေမွာက္အိပ္ခ်လိုက္ရာက ႏွစ္ေယာက္သား ကုတင္ထက္မွာ ဖင္ႀကီးမ်ားတလိွမ့္လွိမ့္ လူးကာလြန္႔ကာ တြန္းကာေညွာင့္ကာႏွင့္ အဂၤါဇပ္ခ်င္း ဖိကပ္ ပြတ္တိုက္လ်က္ အေတြ႕အရသာ ကို တရွဳိက္မက္မက္ပင္ ခံစားေန မိေလေတာ့၏။
“တီ တီ ညိဳ အ ျမန္ ျမန္ ျမန္ျမန္ေလး လုပ္ လုပ္ေလ အ ထိ ထိတယ္ ဟင့္ ဟင့္”
“မိေခ်ာ ခ်စ္ တယ္မိေခ်ာရယ္ … ညည္း ေအာက္ကေန ဖင္ကေလး ေကာ့ေကာ့ေပးစမ္း ေညွာင့္ေပး အဖုတ္ခ်င္းထိေအာင္လုပ္ ညည္းေစာက္စိ ေလးက က်ဳပ္ထက္ရွည္တယ္ … အစိခ်င္းပြတ္ေပး အင္း အဲ့လို အဲ့လို အား ဟ ဟ ေကာင္းတယ္ ၿပီးမွ ေခ်ာေခ်ာ ေစာက္ပတ္ တီတီ နမ္းေပးမယ္ …ေခ်ာလည္း တီတီ့ ျပန္နမ္းေပး ”
“နမ္း ဘူး စုပ္ေပးမွာ … တီ တီညိဳ႕ ေစာက္ဖုတ္ထိပ္က အစိကေလးစုပ္ဆြဲေပးမွာ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုလည္း … လွ်ာနဲ႔ဝိုက္ၿပီး ယက္ေပးမယ္”
“ေတာ္တယ္ ေကာင္းတယ္ ယက္ေပး … တီတီ့ အစိက ေခ်ာေခ်ာေလာက္မႀကီးဘူး မရွည္ဘူး … ဒါေပမယ့္ တီတီညိဳ႕ေစာက္ပတ္ တစ္ကြင္းလုံးက သူလိုးငါလိုးနဲ႔ …အနားသားေတြ စုတ္ျပဲၿပီး အသားနီလန္ လို႔ေနၿပီ ေခ်ာေခ်ာကေတာ့ အသစ္ ဘရန္းနယူးပဲ ပါကင္အတိုင္းပဲ ဟင္းဟင္း … ဟိုေကာင္ ကုလားစိုးျမင့္ လိုးခိုင္းရင္ အမဲဝမ္းတြင္းသား စားရသလို အီဆိမ့္ေနမယ္ ဘယ့္ႏွယ္လဲ ”
“သိဘူးေလ … တီတီ ညိဳ႕ လူ အေၾကာင္း တီညိဳ ပိုသိမွာေပါ့လို႔ လဒစ္ႀကီးက အရွည္ႀကီး အႀကီးႀကီး ေအာကားထဲကအတိုင္းပဲ ဟြင္း ဟြင္း လ လိုး လိုး လိုက္တာလည္း တီညိဳ႕ကို အေသသတ္ ေနသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္ အ ဟင္း ဟင္း”
“အဲဒါ သားအိမ္ ေထာက္တဲ့လီး ေခ်ာေခ်ာရဲ႕ အေဆာင္ကို ၾကက္သားလာပို႔ရင္း အေလးျပည့္မျပည့္စစ္ရင္းနဲ႔ …အေနာက္ခန္းထဲမွာ ကီလိုခ်ိန္ေနတုန္း သူ႕ပုဆိုးေအာက္စလြတ္တာနဲ႔ …သူ႕လဒစ္မဲႀကီး တီညိဳ လွမ္းေတြ႕လိုက္တာ ျမင္ကာစက ခံခ်င္စိတ္နဲ႔ တီညိဳတစ္ေယာက္ ရူးေတာင္ရူးသြားခ်င္တယ္ …သိရဲ႕လား ဟင္း ဟင္း ဟင္း”
“အဲဒီေလာက္ အထိ ေတာင္ပဲလား … တီညိဳရယ္”
“အင္းေပါ့ … ဒီလီးမ်ိဳး ရွားတယ္ ကေလးရဲ႕ …ညည္းမွ မၾကံဳဖူး မလိုးဖူးေသးတာ ေနာက္ၾကံဳေတာ့ သိရမွာေပါ့ မိ ေရႊေခ်ာေလး ရယ္ ”
တီညိဳလည္း ေျပာရင္း သူမေစာက္ပတ္ အေပၚျခမ္းရွိ အစိထိပ္ကေလးကို သူ႕ေပါင္ခြၾကားမွ ေစာပ္စိထိပ္ကေလးႏွင့္ ထိတိုက္မိေအာင္ ဆီးခုံခ်င္း တရႊပ္ရႊပ္တဖ်ပ္ဖ်ပ္ အသံထြက္ တဲ့အထိ ဖင္ႀကီးႏွိမ့္လိုက္ ၾကြလိုက္ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ျပဳ၍ ကပ္ေညာင့္ေပးေနလိုက္ရာ ၾကက္သီးတျဖန္းျဖန္းထမတတ္ ႏွစ္ေယာက္သား အေတာ္ကေလး ဖီလင္ရွိသြားၾကၿပီး အိုး အိုး အင့္ အင့္ အင္း ကြ်တ္ ကြ်တ္ ကြ်တ္ ဟူေသာ ညည္းတြားသံ အေမဋိတ္သံ ကေလးမ်ား သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထံမွ အဆက္မျပတ္ ထြက္ေပၚလာ ရေလေတာ့သည္။
ေခ်ာယုစံ တီညိဳ႕ႏႈတ္ခမ္းကို သူမႏႈတ္ခမ္းမ်ားႏွင့္ ဖိကပ္ၿပီး အငမ္းမရ စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ ရင္သားထြားအိအိ ႏွစ္လုံးကိုလည္း လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ညွစ္ကိုင္ ေခ်နယ္ေပးရင္း သူမလက္တစ္ဖက္က တီညိဳ႕ ေပါင္ရင္းခြဆုံရွိ အေမြးနက္နက္ႀကီးမ်ား အုံလိုက္က်င္းလိုက္ စုျပံဳကာ ေပါက္ေရာက္ေနေသာ သူမေစာက္ဖုတ္အုံဆီ တိုးဝင္သြားကာ ႏႈတ္ခမ္းသား ထူထူႀကီးမ်ား ရွိေနေသာ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္း ေလး တစ္ေလွ်ာက္ အထက္ေအာက္ ေဒါင္လိုက္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားႏွင့္ ပြတ္ဆြဲကစား ေပးလိုက္သည္။ တီညိဳ ဖင္ႀကီးႏွစ္ဖက္ အေပၚကို ေကာ့ပ်ံတက္လာရၿပီး သူမလက္ကို သူ႕လက္ႏွင့္ ခပ္တင္းတင္း လွမ္းဆုပ္လိုက္တာ ေတြ႕ရသည္။ ေခ်ာယုစံ တီညိဳ႕ဖင္သားေအာက္ အထိ ေလွ်ာဆင္းသြားလိုက္ၿပီး ဖင္ႀကီးကိုနမ္း ခေရပြင့္ကဲ့သို႔ေသာ အေပါက္ဝေလး ခပ္စူစူျဖစ္ကာ အေမြးတစ္ပင္စႏွစ္ပင္စ ေပါက္ေရာက္ ေနသည့္ စအိုဝ ညိဳတုိတိုကေလးကိုပါ လက္ႏွင့္ျဖဲယူၿပီး လွ်ာႏွင့္ သုံးေလးခ်က္မက ရစ္ဝိုက္ယက္သပ္ကာ ဖင္ဝကေန ေစာက္ေခါင္း ေပါက္ဝ အထိ လွ်ာကို အျပားလိုက္ ပင့္ယက္ သပ္တင္ ပစ္လိုက္ရာ ေစာက္စိကေလးကိုပါ ထိမိသြားၿပီး တီညိဳ အေကာင္းႀကီးေကာင္း သြားပုံရၿပီး တဟင္းဟင္းႏွင့္ သူမႏႈတ္မွ ညည္းသံရွည္ႀကီး ထြက္သြားေလသည္။
“အ အား သမီးရယ္ လုပ္တတ္လိုက္တာကြယ္ အဟင္း ဟင္း ဟင္း ထိ ထိတယ္ ”
“တီတီပဲ သင္ေပးထားတာေလ ေကာင္းလား လို႔ တီတီ ညိဳ ”
“အို ေကာင္းလြန္းလို႔ အီဆိမ့္ ေနတာေပါ့ကြယ္ …ကုလားလီး လိုးတာေတာင္ သမီးယက္ေပးတာကို မမီဘူး …ဒါေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕ဟာမေတြ လင္မယူဘဲ အခ်င္းခ်င္း ေစာက္ပတ္အျပားခ်င္း ပြတ္ ပြတ္ၿပီးေတာ့ ေက်နပ္မႈ ရွာေနၾကတာေပါ့ ကဲ ယက္ ယက္ပါ သမီး ၿပီးရင္ တီညိဳ႕ အလွည့္ေနာ္ ”
“အင္ တီညိဳ လုပ္တာ ဘယ္ႏွစ္ခါေတာင္ရွိေနၿပီလဲ သမီးဟာေလး ေတာင္ က်ိန္းစပ္စပ္ျဖစ္ေနၿပီ”
“အမေလ့ေလး အျဖစ္သည္းလွခ်ည္လား သမီးရယ္ ဒါနဲ႔မ်ားေတာင္ လီးႀကီးႀကီးနဲ႔ တစ္ညလုံး အလိုးခံဦးမတဲ့ ဟြန္း ဟြန္း ”
အခ်င္းခ်င္း ေျပာမနာဆိုမနာ ေျပာလိုက္ မႈတ္လိုက္ ယက္လိုက္လုပ္၍ တီညိဳ႕ေစာက္ပတ္ထဲကို ေခ်ာယုစံ လက္သုံးေခ်ာင္္းပူးကာ ထိုးထည့္ၿပီး ဇပ္ဇပ္ ဇပ္ဇပ္ႏွင့္ လက္ႏွင့္ မျပတ္ ေစာက္ေခါင္းထဲကို ေဆာင့္လိုးေပးလိုက္ရာ တီညိဳလည္း မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ ေကာ့ပ်ံထြန္႔လူးကာ ခံရင္း သူမေစာက္ေခါင္းေလးထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ား တပြက္ပြက္ ထြက္အံက်ကာ ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္ႏွင့္ပင္ ၿပီးသြားရေလသည္။
တီညိဳၿပီးေတာ့ ေခ်ာယုစံ အလွည့္ပင္။
ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ တစ္ျဖစ္လဲ တီညိဳက အမ်ိဳးသမီးသုံး ႏႈတ္ခမ္းဆိုးေဆးေတာင့္ အရြယ္ထက္ အနည္းငယ္ႀကီးၿပီး ငါးမူးလုံးခန္႔ ရွိေသာ အရွည္တစ္ထြာ တစ္မိုက္ခန္႔ မရွိတရွိ ေရာ္ဘာျပြန္ေခ်ာင္းကေလး (လီးအတုသေဘာမ်ိဳး သူမအသုံးျပဳေလ့ရွိသည့္ ပစၥည္းေတာင့္ တစ္မ်ိဳး ျဖစ္သည္။) ကို ထုတ္ၿပီး ေခ်ာယုစံ ေစာက္ပတ္ထိပ္ ကေလးကို တဇြပ္ဇြပ္ ထိုးေမႊႏွဴးဆြကာ အေခ်ာင္းတန္ ကေလးကို ေခ်ာယုစံရဲ႕ ေစာက္ပတ္ အေပါက္ထဲသို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လွည့္ပတ္ ထိုးသြင္းလို္က္ေလသည္။ ေခ်ာယုစံ တြန္႔ကနဲ ျဖစ္ၿပီး တီညိဳ႕လက္ထဲက လီးေခ်ာင္းႏွင့္တူေသာ ခပ္တုတ္တုတ္ ေရာ္ဘာေခ်ာင္းလို အရာကို ျပဴးတူးျပဲတဲႏွင့္ ငုံ႔ၾကည့္သည္။ ထိးအေခ်ာင္းက သူမေစာက္ဖုတ္ ထဲကို လီးႏွင့္လိုးသည့္ႏွယ္ တန္းလန္းႀကီး နစ္စိုက္ဝင္ေနတာ ေတြ႕ရေလရာ အသည္းထဲ စိမ့္ကနဲ ေအးသြားသည္။
တီညိဳက မသိဟန္ျပဳ၍ ထိုအေခ်ာင္းတန္ကို အဆုံးမေရာက္ တေရာက္အထိ လွည့္ပတ္ထည့္သြင္းကာ အတြင္းေရာက္ၿပီး ဒုတ္ကနဲ တစ္စုံတစ္ရာကို ထိေဆာင့္မိသည္ဟု ယူဆေတာ့မွ ထိပ္ဖ်ားအထိေရာက္ေအာင္ ျပန္ဆြဲထုတ္ တစ္ဖန္ ျပန္ေခ်ာ့သြင္းႏွင့္ ေလးငါးဆယ္ႀကိမ္ေလာက္ ဆက္ကာဆက္ကာ ဖိႏွစ္ထည့္သြင္း ေပးလိုက္ရာ ေခ်ာယုစံ၏ ေစာက္ေခါင္းေလးထဲမွ ေခ်ာဆီကဲ့သို႔ ေစာက္ရည္မ်ား ပြက္ကနဲ ပြက္ကနဲ စိမ့္ယို စီးက်လာရေလသည္။ နည္းနည္းလည္း ေကာင္းသလိုရွိသည္ဟု သူမစိတ္ထဲက ေတြးမိသည္။
“အ ေျဖး ေျဖး တီ တီညိဳ … နာ နာ တယ္ …တ တအား မ လုပ္နဲ႕ ေနာ္ ေနာ္ ”
“မေၾကာက္ပါနဲ႔ … မနာ ပါဘူး ညည္း စိတ္ထင္လို႔ပါ သမီးရဲ႕ …တကယ့္ ဆီလီကြန္ လီးတုႀကီးနဲ႔ လိုးတာလည္း မဟုတ္ပါဘူူး တီညိဳ တစ္ခါတစ္ေလ စိတ္ေျဖရံုသက္သက္ သုံးတဲ့ဟာပါ … သမီးကို ေကာင္းေစခ်င္လို႔ လုပ္ေပးတာ … အဟင္း ဟင္း ဟင္း ”
“တ တစ္မ်ိဳး ႀကီး တီညိဳ ရယ္ ခိုးလိုးခုလု နဲ႔ အဟင့္ ဟင့္ အ အာ့ ကြ်တ္ ဟင့္ တ တအား မ မေဆာင့္ ေဆာင့္ နဲ႔ … အို႔ အိ အိ အ ရွီး အိ အီးးး ဟီးးး ”
သူမ လက္အသြင္းအထုတ္ လုပ္လိုက္တိုင္းမွာ မ်က္ႏွာကေလးရႈံ႕လိုက္မဲ့လိုက္ႏွင့္ ဖင္ႀကီးႏွစ္ဖက္အေပၚကို ေျမာက္ၾကြ ေကာ့တက္လာသည့္ ေခ်ာယုစံကို ၾကည့္ရင္း တီညိဳလည္း စိတ္အားထက္သန္ကာ ရာဂစိတ္ကေလးမ်ားျဖစ္ေပၚလာရလ်က္ သုမေစာက္ပတ္ ဆီမွလည္း အရည္ တရႊဲရႊဲ ျဖစ္စျပဳ လာရျပန္ပါသည္။ ေဒၚညိဳစိမ့္ အဆက္မျပတ္ လိုးေပးသည္။ ကုတင္ေပၚမွာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ကားရယားႀကီး ဒူးေထာင္ေပါင္ကား လုပ္ရင္း သူမလက္ထဲက ေရာ္ဘာအတန္ေခ်ာင္းျဖင့္ လိုးေဆာင့္သြင္းသမွ်ကို အံတႀကိတ္ႀကိတ္ေကာ့ ခံေပးေနေသာ ေခ်ာယုစံပုံစံမွာ ဖီလင္ေတြ အတက္ႀကီးတက္ၿပီး မ်က္ႏွာကေလးပင္ ေသြးနီေရာင္ လႊမ္းလာသည္ ဟု သူမထင္မိသည္။
တကယ္တမ္း အားျဖင့္လည္း ေခ်ာယုစံ စကားဟဟပင္ မေျပာႏိုင္ေအာင္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ သူမေစာက္ပတ္ကို အပီအျပင္ တက္လိုးျခင္း ခံေနရသည့္အလား နတ္ျပည္ေရာက္သကဲ့သို႔ ကာမသုခကို ခံစားေနရၿပီျဖစ္သည္။
“လိုးမယ္ ေနာ္ ခပ္သြက္သြက္ကေလး သမီး ခံႏိုင္တယ္ မ ဟုတ္လား ”
“အင္း အင္း ေဆာင့္ ေဆာင့္ပါ … တီ တီ ညိဳ ရယ္ … အဲဒါ ႀကီး သြင္းေပး ျမန္ျမန္ အ အလုပ္ ပါ … အိ အင့္ အင့္ … သ သမီး ဘာ ဘာျဖစ္ ေနၿပီလဲ …မမ သိေတာ့ ဘူး … အ အား လိုး လိုး ေပး ျမန္ျမန္ … အင့္ ျမန္ျမန္ လိုးေပး … ဟင့္ ၾကမ္းၾကမ္း လုပ္ လုပ္ပါ … တီ တီ ရဲ႕ … ဟင္း ဟင္း ဟင္း ”
ကတုန္ကယင္ ငွက္ဖ်ားတက္လာသလိုျဖစ္ၿပီး ဖင္ႀကီးႏွစ္ဖက္ကို ေအာက္ကေန ေဆာင့္ႀကီးေအာင့္ႀကီး ေကာ့ပ်ံထြန္႔လူးကာ သူ႕လီးတု အသြင္းအထုတ္ လုပ္ေပးသည့္အရွိန္အတိုင္း ေအာက္မွေန၍ တရစပ္ ဖင္ကို ေကာ့ေညွာင့္ေဆာင့္ေပးလာသည့္ ေခ်ာယုစံကို ၾကည့္ၿပီး ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္လည္း လက္ဆခပ္ျပင္းျပင္းႏွင့္ ေကာင္မေလးရဲ႕ေစာက္ပတ္ကို သူ႕လက္တစ္ဖက္ႏွင့္အစိကေလးဆြဲဆြဲခါရင္း က်န္တစ္ဖက္ ႏွင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ခပ္သြက္သြက္ႀကီး အခ်က္ေပါင္း ေလးငါးေျခာက္ဆယ္မက သူမေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ေရာ္ဘာေခ်ာင္းတန္ ကေလး တဆတ္ဆတ္ ထိုးသြင္းလိုးေဆာင့္ကာႏွင့္ ပတ္ၾကမ္းတိုက္ ေမႊေႏွာက္လိုးသြင္း ေပးလိုက္ရာ ေကာင္မေလးလည္း မပဋာေျမလူး သကဲ့သို႔ ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိ ဖင္ႏွစ္ဖက္ကိုသာ ၾကြကာပင့္ကာ သူ႕လက္ထဲမွ ေရာ္ဘာေခ်ာင္းကို ေကာ့ကာပ်ံကာ ထြန္႔လူး ေညွာင့္ေဆာင့္ကာျဖင့္ ရုတ္ျခည္းဓာတ္အလိုက္ခံရသူလို အေၾကာေတြကုပ္ဆြဲၿပီး တုန္ကနဲတြန္႔ကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားတာေတြ႕ရၿပီး ေနာက္ဆုံး သူမဖင္သားႀကီးႏွစ္ဖက္ ကုတင္ေပၚသို႔ ဘုန္းကနဲျပဳတ္က်လာရလ်က္ အေသေကာင္လို မလႈပ္မယွက္ စန္႔စန္႔ကားကားႀကီး ၿငိမ္သက္သြား ရေလေတာ့သည္။
ေဒၚညိဳစိမ့္ အေလွ်ာ့မေပးႏိုင္ေသး။ မိန္းမသားခ်င္းမို႔ မိန္းမတို႔ရဲ႕သဘာဝကိုသိသည္ႏွင့္အညီ ေကာင္မေလးရဲ႕ အရည္ေတြ ရႊန္းရႊန္းေဝလ်က္ ရွိေသာ ေစာက္ေခါင္းအေပါက္က်ဥ္းကေလးထဲကို ေနာက္ထပ္ ငါးမိနစ္ ဆယ္မိနစ္ခန္႔ၾကာေအာင္ သူမလက္ထဲက လီးအတုေခ်ာင္းႏွင့္ မနားတမ္းေဆာင့္လိုးေပးေနလိုက္ရင္း ကာမခရီးလမ္းအဆုံးထိတိုင္ အၿပီးသတ္ပို႔ေဆာင္ေပးလိုက္ကာ သူမလက္ကေလးတစ္ဖက္ သူ႕လက္ေပၚကေန အုပ္ကိုင္လာၿပီး ေတာ္ပါေတာ့ ရပ္ပါေတာ့ ဟူ၍ ေတာင္းပန္ခယ အခ်က္ျပေတာ့မွသာ သူမရဲ႕လႈပ္ရွားမႈကို တစ္ခန္းရပ္ကာ အနားေပးလိုက္ေလေတာ့သည္။
ေခ်ာယုစံ အဖို႔ရာမလည္း တစ္ညဥ့္တာ ကာမစည္းစိမ္ခံစားမႈအတြက္ လုံးဝဥႆုံ ျပည့္စုံၿပီးေျမာက္ သြားခဲ့ရၿပီပဲ မဟုတ္ပါလား။
၃။
ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ရဲ႕ ေဘာ္ဒါေဆာင္မွာ သူမေနထိုင္ရာ တုိက္ရဲ႕အေနာက္ဖက္မွာ သီးျခားတည္ရွိကာ အေဆာင္ေန ေန႔ေက်ာင္းသူေတြ ခ်ည္း အေယာက္ ၄၀ ေက်ာ္ ၅၀ ဝန္းက်င္ခန္႔ စည္းကမ္းတက် ထားရွိေသာ အေဆာင္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ႏွစ္ထပ္ေဆာင္ျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းသူေတြကို တစ္ေယာက္ခန္း ႏွစ္ေယာက္ခန္း ေလးေယာက္ခန္းစသည္ျဖင့္ သူ႕ေနရာႏွင့္သူ သူ႕အဖြဲ႕ႏွင့္သူ အခန္းအသီးသီးမွာ ေနရာခ်၍ သူကိုယ္တိုင္ စနစ္တက် ၾကပ္မတ္အုပ္ခ်ဳပ္သည္။ အေဆာင္ဝင္ခ်ိန္ ထြက္ခ်ိန္ ဧည့္ေတြ႕ခ်ိန္ အေသအခ်ာသတ္မွတ္ၿပီး အေဆာင္သူေတြ စည္းကမ္းလိုက္နာမႈကို အဓိကအခ်က္အေနႏွင့္ အထူးဂရုစိုက္၍ စည္းကမ္းမေသဝပ္ေသာ ဘယ္ေက်ာင္းသူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ လက္မခံဘဲ ျပတ္ျပတ္သားသား အေရးယူၿပီး အေဆာင္လခေငြျပန္အမ္း၍ အေဆာင္ကေန ထုတ္ပစ္တန္ ထုတ္ပစ္ေလ့ရွိသည္။
လိမၼာေရးျခားရွိၿပီး စည္းကမ္းလိုက္နာသူေတြကိုမွ အေသအခ်ာ စိစစ္လက္ခံသည္ျဖစ္ရာ လာေရာက္အပ္ႏွံသူ ေက်ာင္းသားမိဘေတြ အေနႏွင့္လည္း သူမ၏အေဆာင္ကို သေဘာက်ၾကသည္။
ေခ်ာယုစံတို႔လို သူမႏွင့္ရင္းႏွွီးပတ္သက္ေသာ တပည့္မေလးေတြကမူ ေဒၚညိဳစိမ့္ေနထိုင္ရာ တိုက္ေအာက္ထပ္မွာပင္ အခန္းဖြဲ႕ကာ ေနၾကသည္။ အားလုံး ေလးေယာက္ ငါးေယာက္ေလာက္ေတာ့ ရွိမည္။ ေခ်ာယုစံ ဒီကို ေရာက္ကာစအခ်ိန္က အျခားအေဆာင္သူေတြ လိုပဲ အေဆာင္က ႏွစ္ေယာက္ခန္းတစ္ခန္းမွာ ပဲခူးမွ ေျပာင္းေရႊ႕လာေသာ ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ အတူ ေနထိုင္ခဲ့ရာ ႏွစ္လယ္ေလာက္ အေရာက္တြင္မွ ဆရာမအိမ္ေပၚကို ေရာက္ရွိလာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
အေဆာင္မွာက ပုံမွန္ ညမနက္ ထမင္းေကြ်းတာမ်ိဳးမရွိဘဲ အျပင္မွာသာ ကိုယ့္အစီအစဥ္ႏွင့္ကိုယ္ ဝယ္စားရေပမယ့္ ဆရာမ၏ အစ္ကိုဝမ္းကြဲေတာ္စပ္သူ အညာသား ဦးမင္းအာင္တို႔မိသားစု ေရာက္ရွိလာၿပီးခ်ိန္တြင္ ၾကက္သားအခ်ိဳအစပ္ ဝက္သားေပါင္း ကုန္းေဘာင္ေၾကာ္ ထမင္းေပါင္း ထမင္းေၾကာ္ ခ်ိဳခ်ဥ္ေၾကာ္ အစိမ္းေၾကာ္ ငါးျမင္း ငါးၾကင္း အမဲႏွပ္ ဘဲဥမဆလာ စသည့္ ဟင္းလ်ာ အမယ္ေကာင္းမ်ားကို အေဆာင္သူကေလးမ်ား အတြက္ဆိုၿပီး သူတို႔ကိုယ္တုိင္ အေဆာင္ရဲ႕ေအာက္ထပ္မွာ ဆိုင္ခန္းသေဘာမ်ိဳး ဖြင့္လွစ္ကာ ကိုယ္တိုင္ခ်က္ျပဳတ္ေရာင္းခ် ေပးလာသျဖင့္ အျပင္မွာ ဝယ္စားသူဝယ္စား အေဆာင္မွာေနရင္း နီးနီးနားနား သူတို႔ဆိုင္မွ ထမင္းဟင္းလ်ာမ်ားကို လြယ္လင့္တကူ မွာယူစားသူစားႏွင့္ အေဆာင္သူ ေလးမ်ား အတြက္လည္း စားေရးေသာက္ေရးအတြက္ ပိုမိုအဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႕သြားသည္။ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္၏ စီးပြါးေရး အကြက္ျမင္မႈပင္ျဖစ္ၿပီး ႏြမ္းပါးေသာ အစ္ကိုမိသားစုကို ေထာက္ပံ့ေပးရင္း တစ္ဖက္ကလည္း သူမအတြက္ ပုံမွန္ဝင္ေငြ တိုးေစသည့္ တစ္ခ်က္ခုတ္ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ အစီအစဥ္ပဲ ျဖစ္သည္။
ကုလားစိုးျမင့္မွာ ဦးမင္းေအာင္တို႔ ၾကက္သားခ်က္ျပဳတ္ရန္အတြက္ အေဆာင္ကို ေန႔စဥ္ ပုံမွန္ ၾကက္သားလာပို႔ေနက် ေဖာက္သည္ပင္ ျဖစ္သည္။ ဒီအေဆာင္တစ္ခုတည္းသာ မကဘဲ အျခား တကၠသိုလ္အနီးနား ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ အေဆာင္ေတြ ထမင္းဆိုင္ေတြ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ အထိပါ သူ႕ၾကက္သားေတြက တစ္ေန႔တစ္ေန႔ အသားပိႆာခ်ိန္ ရာႏွင့္ခ်ီၿပီး အပတ္မလည္ေအာင္ တင္သြင္း ေရာင္းခ်ေပးေနရသည္ျဖစ္ရာ ေတာ္ေတာ္လည္း အလုပ္ျဖစ္ၿပီး လက္ဖ်ားေငြသီးသူ တစ္ယာက္ ျဖစ္ေနေပၿပီ။ သူကိုယ္ႏႈိက္ကလည္း အေျပာေကာင္းၿပီး လူရည္လည္သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္၍လည္း ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္တို႔လို တကၠသိုလ္ဆရာမေတြ အထိပါ အရႏွဴးကာ ေတာ္ကီတစ္ေပါက္ႏွင့္ အပီခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ေခ်ာယုစံကေတာ့ ေက်ာင္းတက္လိုက္ အေဆာင္ျပန္လာသည့္အခါ ခ်က္ျပဳတ္ခန္းသြားၿပီး ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္အစ္ကို ဦမင္းေအာင္တို႔ မိသားစုထံ သြားေရာက္လည္ပတ္ကာ ဟိုစပ္စပ္ဒီစပ္စပ္ ဝိုင္းလုပ္ဝိုင္းကိုင္လိုက္ သူ႕ကေလးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ စလိုက္ေနာက္လိုက္ ကေလးေတြႏွင့္ေရာၿပီး ခုန္ေပါက္ေဆာ့လိုက္ လူႀကီးေတြႏွင့္လည္း ေရာက္တတ္ရာရာ စကားေျပာလိုက္ႏွင့္ ေဟးလားဝါးလားေနတတ္သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ရာ သူတို႔မိသားစုကလည္း ေခ်ာယုစံကို အေတာ္ကေလး အေရးေပးဆက္ဆံၿပီး ခင္ခင္မင္မင္ တရင္းတႏွီး ရွိိေနၾကေတာ့သည္။ ဦးမင္းေအာင္က ပင္ကိုယ္ကပင္ႏႈတ္နည္းၿပီး လူေအးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမယ့္ သူ႕မယားမခင္ေရႊကေတာ့ ဖ်ပ္ဖ်ပ္လတ္လတ္ သြက္လက္ခ်က္ခ်ာမႈရွိသူျဖစ္သည္။ လူေတြႏွင့္လည္း ေရာေရာေႏွာေႏွာ ေနတတ္ထိုင္တတ္သည္။
သူမအသက္က ၃၀ ေက်ာ္ ၃၅ ႏွစ္ဝန္းက်င္ေလာက္ေလာက္ပဲ ရွိေသးၿပီး လူကသာႏြမ္းပါးေပမယ့္ သူမရုပ္ရည္ႏွင့္ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ အလွကေတာ့ ကေလးႏွစ္ေယာက္ရတာေတာင္မွ နဂိုေနအတိုင္းမပ်က္ယြင္းဘဲ တင္းတင္းရင္းရင္း ၿဖိဳးၿဖိဳးအိအိ ရွိတုန္းပင္ျဖစ္သည္။ အသားခပ္လတ္လတ္ ႏွာတန္ေပၚၿပီး ပါးအို႔ေဖာင္းကေလးႏွင့္မခင္ေရႊမွာ အေဖဗမာ မိခင္ဖက္က ရွမ္းတရုတ္ေသြးပါသူပီပီ သူမအသားအေရ က ဖေအဖက္ႏႊယ္ၿပီး ဘဝၾကမ္းၾကမ္း ရုန္းကန္ခဲ့ရသူ ျဖစ္၍လည္း ေနပူခံအသားအေရာင္က အညာသူကေလးလို ညိဳတိုတိုကေလး ျဖစ္ေနသည့္တိုင္ သူမရဲ႕ရုပ္ရည္သြင္ျပင္ႏွင့္ ခႏၶာကိုယ္အလွကေတာ့ျဖင့္ သီေပါသူ မိခင္ရဲ႕အေမြကို အျပည့္အဝ ရရွိထားသည့္ အလား ေရႊရင္ခပ္ၿဖိဳးၿဖိဳး တင္ပဆုံအိုးႀကီးႏွစ္ဖက္က အဆီတစ္ထပ္အသားတစ္ထပ္ တင္းရင္းေကာ့ထြား လုံးဝိုင္းလ်က္ ရွိကာ သူမခင္ပြန္း ဦးမင္းေအာင္ပင္လွ်င္ ဒီေတာင္ကို ၿဖိဳႏိုင္ပါရဲ႕လားလို႔ စဥ္းစားခ်င္စရာႀကီး ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။
အလုပ္လုပ္ရာမွာလည္း ခင္ပြန္းလင္ျဖစ္သူႏွင့္ အညာမွေခၚလာေသာ သူမအစ္မရဲ႕သား ၁၄ ၅ ႏွစ္အရြယ္ တူေတာ္ေမာင္တစ္ေယာက္ ဒီႏွစ္ေယာက္ကသာ ဒိုင္ခံလုပ္ရေလ့ရွိၿပီး မခင္ေရႊကေတာ့ လွ်ပ္စစ္ေပါင္းအိုးႏွင့္ထမင္းခ်က္ ေရေႏြးအိုးတည္ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ေဆး ၾကက္သြန္ႏႊာ ျငဳပ္သီးေထာင္း ဟင္းအႏွစ္လုပ္မည့္ ျငဳပ္ၾကက္သြန္ေတြ ဆီသတ္ စားေသာက္သူလာလွ်င္ ထမင္းဝိုင္းျပင္ ဟင္းေတြခ်ေပး စသည့္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးအလုပ္ေတြ ေလာက္သာ ဝိုင္းကူလုပ္ကာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေခ်ာယုစံတို႔လို ေက်ာင္းသူခ်ာတိတ္မကေလးေတြႏွင့္ ထမင္းဝိုင္းမွာ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ တီးတိုးသဖန္းပိုးထိုးရင္း စကားေဖာင္ဖြဲ႕႔ ေနသည္ကသာ မ်ားေလသည္။ ကုလားစိုးျမင့္ ေရာက္လာလွ်င္ ေတာ့ မခင္ေရႊတစ္ေယာက္ ျပာျပာသလဲႏွင့္ ဆီးႀကိဳကာ ၾကက္သားထည့္ထားသည့္ ဒယ္အိုးႀကီးေတြ ကားေပၚကေန ဝိုင္းသယ္ ဝိုင္းခ် လုပ္၍ ၾကက္တစ္ေကာင္ခ်င္း အေလးမွန္မမွန္ ခ်ိန္တြယ္တာေတြ အသားဖိုးတြက္ခ်က္ ေစ်းညွိတာေတြ ေငြစာရင္း ရွင္းတာေတြ လုပ္ၿပီး စိုးျမင့္ကိုပါ အကူေခၚကာ ၾကက္သားရင္ဘုံသား ေပါင္သား လည္ပင္းရိုး ကလီစာ အေတာင္ပံ စသည္ျဖင့္ အိုးဝင္အဆင့္အထိ ေရာက္ေအာင္ တသီးတစ္ျခားစီ ခုတ္ထစ္ျဖတ္ေတာက္၍ ႏွစ္ေယာက္သား စကားတေျပာေျပာ ေလေပးတေျဖာင့္ေျဖာင့္ႏွင့္ အေရာတဝင္ ရွိေနတာကို ေတြ႕ရတတ္ပါသည္။
စိုးျမင့္က တျခားေနရာေတြကို အသားလိုသေလာက္ ကားေပၚကေန ခ်ေပးသြားရံုသာ ရွိေပမယ့္ မခင္ေရႊတို႔ဆိုင္အတြက္က်ေတာ့ ဘာေၾကာင့္ရယ္ မသိ။ သူကိုယ္တိုင္ စိတ္ပါလက္ပါ ေစတနာဗရပြႏွင့္ အသားတုံးတစ္လွီးျဖတ္တာေတြ ေရေဆးတာေတြကအစ အခ်ိန္ရလွ်င္ရသလို အျမဲ ဝိုင္းကူ ေဆာင္ရြက္ေပးသြားေလ့ရွိပါသည္။
စိုးျမင့္ႏွင့္ သူမက အေၾကာအလြန္တည့္သည္။
လူရင္း အခ်င္းခ်င္းဆိုၿပီး သူမတို႔ဆိုင္အတြက္ အသားေတြ ပိုပို ထည့္ေပးတတ္သလို ေငြအနည္းအက်ဥ္း က်န္တာကအစ သူဘာမွမေျပာ။ ကုလားစိုးျမင့္ကို သူတို႔လင္မယား ေပးစရာေၾကြးၿမီေတြ အျမဲတမ္း က်န္ရွိေနတတ္ ပါသည္။ ဒါကလည္း ေငြစာရင္းကိုင္သူ သူမသာ အေသးစိပ္ ေျပာႏိုင္သိႏိုင္ၿပီး ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ကိုမင္းေအာင္ကေတာ့ ေငြေၾကးကိစၥအဝဝကို သူ၏မယားျဖစ္သူကိုသာ အစစအရာရာ ယုံၾကည္စိတ္ခ်စြာ လႊဲအပ္ထားၿပီး အခ်က္အျပဳတ္ အေၾကာ္အေလွာ္စသည့္ မီးဖိုေခ်ာင္ ရွိရာဖက္ကိုသာ အာရံုစူးစိုက္ၿပီး ေခြ်းတစ္လုံးလုံးႏွင့္ အျမဲ အလုပ္ရႈပ္ေနတတ္သူ ျဖစ္သည္။
တစ္ေန႔ ေခ်ာယုစံ သူတို႔ဖက္ကိုေရာက္ေတာ့ ၾကက္ကုလားစိုးျမင့္ႏွင့္ မခင္ေရႊတို႔ႏွစ္ေယာက္ အတူတကြ ၾကက္သားေတြခ်ိန္တြယ္ကာ အသားခုတ္ဖို႔ရန္အတြက္ ျပင္ဆင္ရင္း အလုပ္မ်ားေနတာေတြ႕ရသည္။ သူမေယာက္်ားဦးမင္းေအာင္ကေတာ့ ဆိုင္မွာ စားေသာက္သူေတြ ေတာ္ေတာ္က်ေနတာမို႔ သူ႕တူေတာ္ေမာင္ႏွင့္အတူ မီးဖိုမွာအေၾကာ္ တစ္ပြဲၿပီးတစ္ပြဲ ခ်က္ျပဳတ္ေၾကာ္ေလွာ္ရင္း အလုပ္ႏွင့္လက္မျပတ္ဘဲ ရွိေနသည္။ ေခ်ာယုစံ ဆိုင္ကေနေကြ႕ပတ္ကာ အေနာက္ဖက္ကိုေလွ်ာက္လာခဲ့ၿပီး မခင္ေရႊတို႔ အနားကို ေရာက္လာၿပီး …
“အစ္မ ကြ်န္မ ဘာဝိုင္းကူရမလဲ ”
မခင္ေရႊ ရယ္က်ဲက်ဲႏွင့္ၾကည့္ရင္း …
“ရပါတယ္ မိေခ်ာရဲ႕ ဒီမွာ ကိုစိုးျမင့္လည္း ရွိေနတာပဲ ညီမလက္ေတြ ေပက်ံကုန္ပါ့မယ္”
“အို အစ္မကလဲ တျခားလူေတြမွမဟုတ္တာ ဦးလည္း ဆိုင္မွာအလုပ္မ်ားေနတုန္း နည္းနည္းပါးပါးလုပ္စရာကိုင္စရာရွိတာ ဝိုင္းကူလုပ္ေပးရမွာေပါ့ ေပး ေပး အစ္မလက္ထဲကဟာေပး”
ေခ်ာယုစံ ၾကက္သားတြဲေတြ ဝိုင္းၿပီး ကူသယ္ေပးရသည္။ မခင္ေရႊက စဥ္းႏွီတုံးေရွ႕မွာထိုင္ကာ ဓားတစ္လက္ႏွင့္ ရင္အုံသားေပါင္သား ခြဲကာ အသာတုံးေတြခုတ္ထစ္ေနတုန္း ကုလားစိုးျမင့္ႏွင့္သူမ ၾကက္အေကာင္လိုက္ဆြဲၿပီး တစ္ဦးကိုတစ္ဦး လက္ဆင့္ကမ္း၍ မခင္ေရႊရဲ႕နေဘးမွာ စုပုံေနရာခ်ထားေပးၾကသည္။ သယ္စရာၾကက္ေတြ ကုန္သြားေတာ့ စိုးျမင့္ႏွင့္သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ၿပီး သြက္သြက္လက္လက္ ခုတ္ၾကထစ္ၾက လွီးၾကျဖတ္ၾကႏွင့္ ေခ်ာယုစံရဲ႕မ်က္လုံးမ်ားက မခင္ေရႊထိုင္ေနေသာ ေအာက္ဖက္ဆီ အမွတ္မထင္ အၾကည့္ေရာက္သြားရာ ထမီတိုတိုဝတ္ကာ ခုံပုကေလးေပၚမွာ အားပါးတရေပါင္ႏွစ္ဖက္ျဖဲကား၍ ထိုင္ရင္း ၾကက္သားခုတ္ ေနေသာ မခင္ေရႊ၏ ျပဲဟဟကေလးျဖစ္ေနေသာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္အၾကားမွ ထမီေအာက္နားစကေလး လြတ္ေနသည့္ အျဖစ္ကို ေသခ်ာ ျမင္ေတြ႕ လိုက္ရသည္။
သူမထိုင္ေနရာက ေခ်ာယုစံႏွင့္ဓားလြယ္ခုတ္က်ေသာေနရာမွာရွိၿပီး ကုလားစိုးျမင့္ႏွင့္ဆိုလွ်င္ အေရွ႕တည့္တည့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လို ျဖစ္ေနတာမို႔ ကုလားစိုးျမင့္ဖက္ကၾကည့္လွ်င္ ျမင္ကြင္းက ပိုရွင္းေလာက္သည္ဟု သူမထင္သည္။ ထမီေအာက္စက တစ္ထြာနီးနီး ေလာက္ လြတ္ေနတာမို႔ သူမေပါင္ခြဆုံမွ ဘာအခုအခံမွမပါေသာ အေမြးနက္နက္မ်ား စုျပံဳေပါက္ေရာက္ေနသည့္ ဆီးခုံမို႔မို႔ႀကီးႏွင့္တကြ သူမအဂၤါဇပ္ (ေစာက္ပတ္) မ်က္ႏွာျပင္ တစ္ဝွမ္းလုံးကို ကြင္းကြင္းရွင္းရွင္းႀကီး ေတြ႕ျမင္ရမည္ျဖစ္သည္။ ေခ်ာယုစံဖက္က ၾကည့္လွ်င္ေတာင္ အုံ႔ဆိုင္းဆိုင္းျဖစ္ေနေသာ မခင္ေရႊ၏ ေစာက္ပတ္ အေမြးအျမွင္မ်ားႏွင့္တကြ သူမေစာက္ပတ္ခုလုံးကို ဝင္းကနဲလက္ကနဲ ၿပိဳးကနဲျပက္ကနဲ အေသအခ်ာလွမ္းျမင္ရသည္ျဖစ္ရာ ကုလားစိုးျမင့္တစ္ေယာက္ အလုပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ မလုပ္ႏိုုင္ေတာ့ဘဲ မခင္ေရႊခါးေအာက္ပိုင္း ေပါင္ခြဆုံရွိရာအရပ္ကိုပဲ သဲႀကီးမဲႀကီး ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္လုပ္ရင္း သူ႕ေပါင္ၾကားဆီ မသိမသာ လက္တစ္ဖက္လွ်ိဳႏႈိက္၍ ပုဆိုးေအာက္မွ ဖုေဖာင္းေနေသာ သူ႕လီးႀကီးကို ပြတ္ပြတ္ဆြေပးေနတာကိုပါ ေခ်ာယုစံ ေကာင္းေကာင္း သတိထားလိုက္မိေလသည္။
မခင္ေရႊအေနႏွင့္ ကုလားစိုးျမင့္ၾကည့္ႏိုင္ေအာင္လို႔ပဲ သူမထမီေအာက္စတမင္လႊတ္ကာ ေစာက္ပတ္ကိုျပေပးေနျခင္းလားလို႔ ေခ်ာယုစံ စိတ္ထဲက ေတြးမိသြားသည္။
မၾကာပါ။ သူမထင္ျမင္ခ်က္ မွန္ကန္ေၾကာင္းေတြ႕လိုက္ရၿပီး ကုလားစိုးျမင့္လည္း ၾကက္သားခုတ္ရင္း မခင္ေရႊရဲ႕ေစာက္ပတ္ကို ဘယ္သူမွမသိေအာင္ အသာ ငုံ႔ေခ်ာင္းၾကည့္ေနရာကေန သူ႕ပုဆိုးေအာက္ပိုင္းကိုပါ ဒူးေပၚေရာက္သည္အထိ လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ မသိမသာ ဆြဲလွန္တင္လိုက္ရာက သူကပါ မခင္ေရႊကို ပုဆိုးေအာက္စလႊတ္ျပလိုက္ၿပီး မခင္ေရႊလည္း မ်က္ႏွာကေလး တစ္မ်ိဳး ျဖစ္သြားကာ ကုလားလီးမဲမဲသဲသဲႀကီးအား ဣေျႏၵမရစြာႏွင့္ မ်က္လုံးႀကီးျပဴးတူးျပဲတဲ စူးစူးရဲရဲ ေငးစိုက္ၾကည့္ေနၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ သူဟာကိုယ္ေခ်ာင္း ကိုယ့္ဟာသူၾကည့္ႏွင့္ က်ားႏွင့္ဆင္ လယ္ျပင္မွာ ပက္ပင္းေတြ႕မိၾကသလို လီးႏွင့္ေစာက္ပတ္ မိတ္ဆက္ေနၾကရင္း ဆရာက်က် အထာက်လ်က္ရွိေနၾကတာ ေတြ႕ရေလၿပီ။
ေခ်ာယုစံ သူတို႔အနားမွာ ထိုင္ရာကေန အသာထၿပီး ဟိုဟာယူသလို ဒီဟာမသလို အလုပ္ဝိုင္းကူလုပ္ဟန္ျပဳကာ အေျခအေနကို ဆက္လက္အကဲခတ္ၾကည့္ေနရာ မခင္ေရႊေအာက္စလြတ္ပုံကိုေရာ ကုလားစိုးျမင့္ သူမကို ပုဆိုးေအာက္စလႊတ္ျပတာကိုပါ အတိအက်သိလိုက္ရသည့္အျပင္ ပုဆိုးေအာက္ကေန တစ္ေခ်ာင္းလုံး ေအာက္ကို တြဲတြဲႀကီးက်ေနသည့္ကုလားလီးမဲမဲႀကီးကိုပါ သူမကိုယ္တိုင္ အေသအခ်ာ ၾကည့္ျမင္ခြင့္ရလိုက္သည္။ ေခ်ာယုစံပါ သူ႕လီးကို မသိမသာစိုက္ၾကည့္ေနေၾကာင္း သိရသျဖင့္ ၾကက္ကုလားစိုးျမင့္တစ္ေယာက္ ပိုကဲလာၿပီး သူမဖက္ကိုပါ ျမွားဦးလွည့္လာေလသည္။ ေခ်ာယုစံလည္း အခြင့္အေရးရတုန္း အနီးကပ္ျမင္လိုက္ရေသာ သူ႕လီးငပဲႀကီးအားၾကည့္၍ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ဖီလင္ယူေနလိုက္သည္။
အသားခုတ္ထစ္ျဖတ္ေတာက္ၿပီး၍ မီးဖိုခန္းသယ္ခ်ိန္မွာ စိုးျမင့္က သူမအနားတမင္ကပ္လာၿပီး မထိခလုတ္ထိခလုတ္လာလုပ္သည္။ ၾကက္သားအိုး မႏိုင့္တႏိုင္ႏွင့္ေကာက္မလိုက္ေသာ ေခ်ာယုစံဖင္ေနာက္ကေနလာၿပီး သူမဖင္အိအိႏွစ္ဖက္အလယ္ကို သူ႕ကိုယ္ အေရွ႕ပိုင္းႏွင့္ တမင္မထိထိေအာင္ ဖိကပ္ကာ လီးႏွင့္ အရသာယူ လာေရာက္ေထာက္ထား လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေရာက္ရာေပါက္ရာ စကားေတြလည္း ေလွ်ာက္ေျပာေနေသးသည္။ ေခ်ာယုစံလည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး သူႏွင့္ အလိုက္သင့္ စကားျပန္ေျပာရင္း သူ႕လီးထိပ္ႀကီးအေနာက္ကေန ေထာက္ေညွာင့္ေပးတာကို အသာပင္ ၿငိမ္ခံေနလိုက္ကာ အေတြ႕အရသာကို ခံစားေနေပသည္။ လီးဒစ္ထိပ္ႀကီး ဖင္ေအာက္ကေနလ်ိဳဝင္ၿပီး သူမအဂၤါဇပ္အဝႏွင့္ အစိထိပ္ကေလးကိုပင္ လာေရာက္ေထာက္မိ၍ ေခ်ာယုစံ ေတာ္ေတာ္ကေလး အီဆိမ့္သြားသည္။ မခင္ေရႊ အနားေရာက္လာေတာ့မွ ဘာမွမျဖစ္သည့္ပုံစံႏွင့္ လူခ်င္းခြာလိုက္ၾကကာ လုပ္လက္စအလုပ္ကို ေကာက္လုပ္ေပးလိုက္သည္။ ေခ်ာယုစံရဲ႕မ်က္လုံးမးကေတာ့ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ အေရွ႕ပိုင္းဆီမွ ပုဆိုးေအာက္ကေန ေထာင္ထ သလိုျဖစ္ေနေသာ လီးေခ်ာင္းအရာႀကီးကို ျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္မိၿပီး သူမေစာက္ဖုတ္မွ ေစာက္ရည္ေတြ စစ္ကနဲ စိမ့္ထြက္သြားသည္။
ထိုေန႔မွစ၍ ေခ်ာယုစံလည္း မီးဖိုေခ်ာင္ဖက္ကုိ အေရာက္အေပါက္ ပိုမ်ားလာသလို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ပိုတြဲမိလာၿပီး အလုပ္ေတြ ဝိုင္းကူစရာ ရွိလွ်င္ တက္တက္ၾကြၾကြ ဝိုင္းကူ၍လုပ္ေပးသည္။ စိုးျမင့္ႏွင့္လည္း တစ္စတစ္စပိုရင္းႏွီးလာ၍ အလုပ္လုပ္ရင္း လူခ်င္း မၾကာခဏ ထိမိခိုက္မိ ပြတ္မိေထာက္မိ တာေလာက္ကို လုံးဝဂရုမစိုက္ေတာ့ဘဲ သူမကပင္ သူႏွင့္ အသားခ်င္း တမင္မထိထိေအာင္ သူ႕ေရွ႕မွာ ဟန္ေရးတျပျပႏွင့္ ကုန္းခ်ည္ေကာ့ခ်ည္ မရိုးမရြျဖစ္ေအာင္လုပ္ကာ မသိမသာ အထာေပးတတ္လာေလသည္။ ေခ်ာယုစံရဲ႕ ဖင္အိုးႀကီးႏွစ္ဖက္မွာလည္း သူမၾကာခဏ ခိုးစားေနရသည့္ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ႏွင့္ လက္ရွိ သူခိုးစားဖို႔ျပင္ဆင္ေနေသာ လင္ရွိမယား မခင္ေရႊတို႔ရဲ႕ တစ္တုံးတစ္ခဲ အိုးႀကီးမ်ားကဲ့သို႔ပင္ အဆီအသားျပည့္ျပည့္ဝဝရွိလွၿပီး ေတာ္ရံုၿဖိဳလို႔ ကုန္ႏိုင္ဖြယ္ မရွိသည့္ စစ္ကိုင္းအိုး ႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾကေပရာ သူ႕လိုေထာင္းလေမာင္းေၾကေအာင္ အပီဆြဲႏိုင္ သူေတြႏွင့္မွ လိုက္ဖက္ညီႏိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကုလားစိုးျမင့္တစ္ေယာက္ အေျခအေနကို ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ ေနပါသည္။
ေကာင္မေလးက သူဆြဲေခၚရာလိုက္ပါမည့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္မွန္း စိုးျမင့္လည္း မသိမဟုတ္ သိသည္ပင္။ အေျခအေနအရ ဆရာမေဒၚညိဳစိမ့္ႏွင့္ ဦးမင္းေအာင္ရဲ႕မယားေခ်ာေလး မခင္ေရႊတို႔ကဲ့သို႔ ဒီပတ္ဝန္းက်င္မွာ သူလုပ္စရာကိုင္စရာ ရႈပ္ေပြစရာ တိုးလို႔တန္းလန္း ကိစၥဝိစၥေတြ အမွ်င္တန္းလ်က္ ရွိေသးတာေၾကာင့္ အသာေမွ်ာေပးထားျခင္းျဖစ္ၿပီး အခ်ိန္က်ေရာက္ လာလွ်င္ေတာ့ မဆိုင္းမတြ ဆြဲစားရမည္ဟုလည္း စိုးျမင့္ စိတ္ထဲက အေသအခ်ာ ေတးမွတ္ထားလိုက္မိပါသည္။
…………
၄။
ကုလားစိုးျမင့္ႏွင့္မခင္ေရႊတို႔ကေတာ့ ထိုေန႔ေနာက္ပိုင္းတြင္ ပိုၿပီးေတာ့မ်ား အဆင့္တက္ လာသလိုပင္ ထင္ရသည္။ လူကြယ္ရာမွာ ႏွစ္ေယာက္သား ခႏၶာကိုယ္ခ်င္းကပ္ကပ္ၿပီး စကားတြတ္ထိုး ေျပာလာၾကတာ မၾကာခဏဆိုသလို ေခ်ာယုစံ ေတြ႕ရသည္။ သူမေယာက္်ား ဦးမင္းေအာင္ေရာ အျခား အေဆာင္သူေတြပါ ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ သူမကဲ့သို႔ ရိပ္စားမိျခင္း မရွိခဲ့ၾကပါ။
တစ္ညေနေတာ့ ဦးမင္းေအာင္ ဟင္းခ်က္ပစၥည္းမ်ား ဝယ္ယူဖို႔ အျပင္ထြက္ သြားတုန္း ကုလားစိုးျမင့္ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးႏွင့္ေရာက္လာၿပီး မခင္ေရႊႏွင့္ စကားအတန္ၾကာ ေျပာဆုိေနၾကကာ ေခ်ာယုစံ သူတို႔အနားကို ေလွ်ာက္လာတာေတြ႕တာႏွင့္ မခင္ေရႊက သူမကို လက္ကုပ္ေခၚၿပီး …
“မိေခ်ာေလး … မမေရႊကို ခဏေလး အျပင္ကေစာင့္ၿပီး မင္းဦးေလး ေရာက္လာရင္ အသံေပးလိုက္ေနာ္ … အစ္မတို႔ ဒီမွာ ေငြလက္ခံ စာရင္းေလး နည္းနည္း ကြာေနတာနဲ႔ ကိုစိုးျမင့္နဲ႔အစ္မ စာရင္း တစ္ခ်က္ေလာက္ ျပန္ကိုက္ၾကည့္မလို႔ … မင္း ဦးေလးမသိေအာင္ လုပ္ရမွာ ေတာ္ေနၾကာ သူက ဘူမသိကိုးမသိနဲ႔ အပိုေတြအဓြန္႔တက္ၿပီး ေမးလားျမန္းလားနဲ႔ …ေစာက္အရစ္ေတြ ရွည္ေနဦးမယ္”
“ဟုတ္ အစ္မေရႊ လုပ္စရာရွိလုပ္ေလ ဒါနဲ႔ ကေလးေတြကေရာ ”
“အႀကီးမ သူ႕အေဖနဲ႔ ပါသြားတယ္ အငယ္ေကာင္ကေတာ့ သူ႕အစ္ကို ငၿဖိဳးနဲ႔ မုန္းစားထြက္သြားၾကေလရဲ႕ ေတာ္ရံုနဲ႔ေတာ့ ျပန္လာဦးမွာ မဟုတ္ဘူး ”
“ကိစၥမရွိပါဘူး ကြ်န္မလည္း ပ်င္းပ်င္းနဲ႔႔ လိုင္းေပၚ ခဏတက္ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္ အိမ္ထဲမွာ ပူအိုက္လြန္းလို႔ အစ္မေရႊရဲ႕”
“ေအး ေအးေဟ့ ငါေျပာတာေတာ့ မေမ့နဲ႔ ဟိုလူ႕အရိပ္အျခည္လည္း ၾကည့္ေပးဦး နင္က ဒီေနရာ အားကိုးရလို႔ေျပာတာ ေကာင္မရဲ႕”
“စိတ္ခ် အစ္မေရႊ … လာတာနဲ႔ ေခ်ာ ဒီကေန ရႊီကနဲ ေလကေလး ခြ်န္လိုက္မယ္ … ေအးေအးေဆးေဆး တစ္ေရးသာအိပ္ပစ္လိုက္ ရတယ္ ဟီး ဟီး … ဟီး”
“တယ္ ဒီဟာမေလး … ငါ စဥ္းႏွီတုံးနဲ႔ ေကာက္ထု ပလိုက္ရ ဟြင္းး ”
ေခ်ာယုစံ ဇက္ကေလးပုၿပီး တဟီးဟီးရယ္၍ အနီးက ဝါးကြပ္ပ်စ္ ကေလးေပၚ တက္လွဲလိုက္သည္။ မခင္ေရႊလည္း သူမကို စိတ္မခ်သလို အတန္တန္မွာၾကားၿပီး ကုလားစိုးျမင့္ လက္ေမာင္း တစ္ဖက္အား ကိုင္ဆြဲ၍ အိမ္ထဲကို လွမ္းဝင္သြားရာ ကုလားစိုးျမင့္လည္း ေခ်ာယုစံ ရွိရာဖက္ကို အဓိပၸါယ္ပါပါ တစ္ခ်က္ၾကည့္ လိုက္ၿပီးေနာက္ မခင္ေရႊရဲ႕အေနာက္ကေန ေစာင္းငမ္းေစာင္းငမ္းႏွင့္ လိုက္ပါသြားေလသည္။
ဆက္ရန္
No comments:
Post a Comment