အေတြးပင္လယ္ျပာမွ ကူးယူသည္...
သူတို႔အေၾကာင္း ( ၁ )
ေအးေမာင္ေရ.. လာအံုး...
အိမ္ေရွ႕မွ ေခၚေနေသာ အေမ့အသံေၾကာင့္ အိမ္ေနာက္ေဖးတြင္ ႏြားစာစင္းေနရာမွ ကမန္းကတန္း လက္ေဆးကာ အိမ္ေနာက္ေပါက္မွ တက္သြားသည္။
အိမ္ေရွ႕ ဧည့္ခန္းမွာ အေမႏွင့္ အတူ ထိုင္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ထိုအမ်ိဳးသမီး မ်က္ႏွာကို ေအးေမာင္ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ၾကည့္မိသည္။ ဘယ္ေနရာမွာ ျမင္ဖူးလို႕ပါလိမ့္။ တစ္ေနရာ ရာမွာ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ျမင္ဖူးေနသလိုပဲ။ ဘယ္ေနရာမွာမွန္းေတာ့ မသိ။
သား.... သူ႕ကို မွတ္မိလား....
ေအးေမာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ မ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္ စဥ္းစားသည္။ သိေတာ့ သိေနသလိုပဲ။ ဘယ္မွာလဲသာ မသိတာ။
ဟဲ့.... ေျဖပါအံုး... ေမးေနတာကို....
အေမ့ အသံေၾကာင့္ လန္႕ျဖပ္သြားသည္။
အင္း.... သိေတာ့ သိသလိုပဲ အေမ။ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိဘူး....
ေၾသာ္.... သူက အရင္တုန္းက ရြာမွာ အေမတို႕နဲ႕ အတူတူ ေနခဲ့ဖူးတဲ့ သားဖြားဆရာမေလးေလ သားရဲ႕...
အဲ.... မွတ္မိသလိုေတာ့ ရွိတယ္အေမ.... ေမ့ေတ့ေတ့ ျဖစ္ေနလို႕.....
ေအးေမာင္၏ အူလည္လည္စကားေၾကာင့္ သားဖြားဆရာမေလးဟု အေမေျပာေသာ ထိုခပ္ေခ်ာေခ်ာ အမ်ိဳးသမီးက ၿပံဳးသည္။
ေအး.... မမွတ္မိရင္လည္း.... နင့္အန္တီေလး၀ယ္လာတဲ့.... မုန္႕လည္း... မစားနဲ႕ေတာ့....
(တိန္..... ငတ္ၿပီဟ)
ေအးေမာင္ ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ စပ္ၿဖီးၿဖီးသာ ေနလိုက္ရသည္။
နင္... ငယ္ငယ္က... တစ္ႏွစ္သားေလးပဲ ရွိအံုးမွာေပါ့.... နင့္အန္တီေလးက ရြာမွာတာ၀န္က်ေတာ့ အေမတို႕အိမ္မွာ အတူတူလာေနတာေလ... အခုေတာ့ သူ႕သမီးေလးေတာင္ နင့္ထက္ငယ္လွ တစ္ႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ ေလာက္ပဲ ရွိမွာ... နင့္ကို ေရမိုးခ်ိဳး သနပ္ခါးလိမ္းေပတာ သူေပါ့....
အေမ ေျပာျပလိုက္ေတာ့လည္း ေအးေမာင္ အားတံု႕အားနာ ျဖစ္သြားမိေသးသည္။ အေမတို႕ႏွင့္ စကားစျမည္ ခဏေလာက္ သြားေျပာၿပီးေတာ့ ေအးေမာင္ အိမ္ေအာက္သို႕ ဆင္းကာ ႏြားစာ ဆက္စဥ္းေနလိုက္သည္။ ဧည့္ ခန္းထဲမွာ ေနရတာ အေနအထိုင္ က်ဥ္းၾကပ္သလို ျဖစ္လာလို႕ပါ။
ၿခံထဲမွာ လုပ္စရာရွိတဲ့ အလုပ္မ်ား ဆက္တိုက္လုပ္ၿပီးေတာ့ ေဘးက ေကာက္ရိုးပံုေပၚမွာ အၿမိဳင့္သား ႏွပ္ေနလိုက္သည္မွာ ညေန သံုးနာရီခြဲေလာက္ သူ႕အေမ ႏိႈးမွ ႏိုးေတာ့သည္။ ဟိုအန္တီက ျပန္သြားေလၿပီ။
ထိုအန္တီေလးနာမည္က အိအိမြန္။ ေအးေမာင္တုိ႕ ငယ္ငယ္ေလာက္တုန္းက အေမတို႕ႏွင့္အတူ အိမ္ မွာ လိုက္ေနဖူးသည္။ ေျခာက္လေလာက္ ေနၿပီးေတာ့ အိမ္ေထာင္က်သြားသျဖင့္ သူမ၏ ဇာတိၿမိဳ႕သို႕ ျပန္သြားကာ ၿမိဳ႕အနီး ရြာတစ္ရြာမွာ သားဖြားဆရာမ လုပ္ေနသည္။ ယခုေတာ့ အလုပ္ထြက္လိုက္ၿပီး အိမ္ဆိုင္ေလးဖြင့္ထား သည္။
သူမ၏ အမ်ိဳးသားျဖစ္သူ ကိုမိုးေဇာ္က ထုိင္းႏိုင္ငံဘက္သို႕ ကူးကာ အလုပ္သြားလုပ္ရင္း ထိုအလုပ္တြင္ ေတြ႕သည့္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ညိစြန္းကာ ျမန္မာဘက္သို႕ ျပန္မလာေတာ့ဘဲ ထိုႏိုင္ငံမွာပင္ အေျခ ခ်လိုက္သည္မွာ ယေန႕ထက္တိုင္ပင္။
အန္တီေလးကေတာ့ သူမ၏ သမီးေလးႏွင့္အတူ ေနာက္အိမ္ေထာင္ ထပ္မျပဳေတာ့ဘဲ ေနလိုက္သည္။ အေမတို႕ႏွင့္ လာေနစဥ္က ေအးေမာင္က သံုးႏွစ္သားအရြယ္၊ အေမ့အသက္ ႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္မွာ ေအးေမာင္ကို ေမြးသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ထိုအန္တီေလးက ၁၈ ႏွစ္ ေလာက္သာ ရွိိအံုးမည္။
ယခုေတာ့ ေအးေမာင္ အသက္ ၁၆ ႏွစ္ထဲ ေရာက္ေနၿပီ။ ေအးေမာင္ ငယ္ငယ္က စာ တအားညံ့သည္။ သူငယ္တန္းေန သံုးတန္းေလာက္အထိ ပံုမွန္ေလး ေအာင္ေသာ္လည္း ေလးတန္းမွာ ႏွစ္ႏွစ္ ၊ ရွစ္တန္းမွာ ႏွစ္ႏွစ္ ေနလိုက္ရသည္။ ေက်ာင္းစတက္တာေတာင္ ေျခာက္ႏွစ္သားအရြယ္မွ စတက္သည္ ျဖစ္ရာ အသက္ ၁၆ ႏွစ္မွာမွ ရွစ္တန္းသာ ရွိေသးသည္။
သူ႕အရပ္ သူ႕ေဒသမွာေတာ့ ဒီအရြယ္က လယ္ထဲ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ေနၿပီ ဆိုေတာ့ ေက်ာင္းထုတ္ကာ လယ္ထဲ၀ိုင္းကူလုပ္ရသည္သာ မ်ားသည္။ ေအးေမာင္ အေမက ေအးေမာင္ကို ေက်ာင္းဆက္ေနေစလိုသည္။ သူမ်ားေတြ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္မွာ ဆယ္တန္း ေအာင္ေသာ္လည္း ေအးေမာင္ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ေက်ာ္မွ ကိုးတန္း တက္ရအံုးေတာ့မည္။ အခုလည္း ေက်ာင္းပိတ္ရက္မို႕ အေမ့ကို ၀ိုင္းကူေနျခင္းသာ။
ထိုအန္တီေလးလာလည္ေတာ့ အေမလည္း ေအးေမာင္ကို ကိုးတန္း ဘယ္မွာထားရမလဲ တိုင္ပင္မိ သည္။ ထိုအန္တီေလးက သူ႕အိမ္မွာ လာေနၿပီး ေက်ာင္းတက္ခိုင္းလွ်င္ အိမ္လခေရာ စားစရိတ္ပါ မေပးပါနဲ႕။ သူ႕ေက်ာင္းမုန္႕ဖိုးနဲ႕ အ၀တ္အစားဖိုးေလာက္ပဲ ေပးပါ ဆိုၿပီး ေျပာသြားသည္ဟု အေမက ေျပာျပသည္။ ေအးေမာင္ သူ႕အေမ ေျပာေနသည့္ စကားမ်ားကို နားေထာင္ရင္း အေတြးပင္လယ္ထဲ ေမ်ာပါသြားေလေတာ့ သည္။
ဟဲ့... ေကာင္ေလး... ငါေျပာတာၾကားလား.... စိတ္က ဘယ္ေရာက္ေနမွန္း မသိဘူး.... နင့္ကိုေတာ့ အိအိမြန္လက္ထဲ ျမန္ျမန္္အပ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္။ ရြာမွာထားလို႕ေတာ့.... ေစာေစာ မိန္းမရမလားပဲ....
ဟာ.... အေမကလည္း.... သားက အဲဒါေတြ.. စိတ္မ၀င္စားပါဘူး....
ေအာင္မယ္.... စိတ္၀င္စားလို႕ေရာ... ရမလား...
အင္းပါ.... အေမရာ.....
အေမက သူေျပာခ်င္တာမ်ား ေျပာၿပီး အိမ္ေပၚသို႕ ျပန္တက္သြားေတာ့သည္။ ေအးေမာင္လည္း တစ္ကိုယ္လံုး ေပလူးေနသည္မ်ားကို ေရခ်ိဳးသန္႕စင္ကာ ထမင္းစားရန္ အိမ္ေပၚသို႕ လိုက္တက္သြားရေတာ့ သည္။ အေဖက ပိုးထိၿပီး ၿပီးခဲ့သည့္ ငါးႏွစ္ေလာက္က ဆံုးပါးသြားခဲ့ရာ အေမလည္း အေမ၊ အေဖလည္း အေမ မဟုတ္ပါလား။ အေမ့ကို ေအးေမာင္ ေၾကာက္ပါသည္။
မိုးဦးက်စ၊ ေမလ၏ အကုန္ပိုင္းေလာက္ျဖစ္သည္.....
ေအးေမာင္ႏွင့္ သူ႕အေမ ရြာမွ ၿမိဳ႕ကို ေျပးဆြဲေသာ ပဲ့ေထာင္သေဘၤာေလးႏွင့္ အန္တီေလးဆီ သြားၾကသည္။ ေအးေမာင္ကို ေက်ာင္းအပ္ရေတာ့မည္ေလ။
အန္တီေလးအိမ္ကို ေရာက္ေတာ့ အထုပ္အပိုးေတြ ေနရာခ်ရသည္။ အန္တီေလးက ေအးေမာင္ကို အေပၚထပ္က အခန္းမွာ ေနရာခ်ေပးသည္။ ထင္းရွဴးေသတၱာတစ္လံုးႏွင့္ ေခါက္စားပြဲေလးတစ္လံုးသာပါေသာ ေအးေမာင္အဖို႕ ေနရာက်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္း ရွိလွသည္။
ေနရာခ်ေပးၿပီးေတာ့ ေအာက္ထပ္ကို ျပန္ဆင္းလာသည္။ အေမက ေအးေမာင္ကို မလိမၼာတာရွိ ဆံုးမပါ ဘာညာသာရကာ ေျပာကာ အန္တီေလးထံ အပ္သည္။ အန္တီေလးကလည္း ၿပံဳးၿပံဳးရယ္ရယ္ပင္ ေအးေမာင္က လိမၼာမွာပါ။ က်မတာ၀န္သာ ထားဟု ေျပာ သည္။
ေအးေမာင္ အေမ သေဘၤာႏွင့္ ရြာျပန္သြားေတာ့ ေအးေမာင္ရင္ထဲ ဟာတာတာႀကီး ျဖစ္ေနမိသည္။ မိဘႏွင့္ခြဲကာ တစ္ခါမွ မေနစဖူးေလ။ ညေနပိုင္းေလာက္က်ေတာ့ ေအးေမာင္ က်ဴရွင္တက္ဖို႕ အန္တီေလး လိုက္အပ္ေပးသည္။ က်ဴရွင္စရိတ္ေတြလည္း တစ္ႏွစ္စာ တစ္ခါတည္း ႀကိဳရွင္းေပးထားသည္။
အိမ္မွာ ေနတုန္းကထက္ေတာ့ အလုပ္သက္သာသည္။ အန္တီေလးတို႕အိမ္က ေရတြင္းရွိသျဖင့္ အိမ္ ေနာက္ေရတြင္းမွ ေရကို ပံုးေလးမ်ားႏွင့္ ထမ္းကာ ေဆးဖို႕ေၾကာဖို႕ စည္ပိုင္းထဲ ထည့္ေပးရသည္။ ေသာက္ေရ ကိုေတာ့ ရပ္ကြက္ထိပ္က ေရကန္မွာ သြားယူရသည္။ က်န္တာကေတာ့ ကိုယ့္ တစ္ကိုယ္ရည္တစ္ကာယ တာ၀န္အျပင္ လုပ္စရာမရွိလွပါ။
က်ဴရွင္ႀကိဳတက္ထားသျဖင့္ ေက်ာင္းဖြင့္ေတာ့ သိပ္ေတာ့ အခက္အခဲမရွိလွ။ စာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဖတ္ဖူးၿပီးသားေတြေတာ့ ျဖစ္ေနသျဖင့္ အဆင္ေျပပါသည္။ သို႕ေသာ္ ေအးေမာင္သည္ အသက္ ၁၇ ႏွစ္ရွိေနၿပီ ျဖစ္သည့္အျပင္ လူေကာင္လည္း ထြားသျဖင့္ အတန္းေဖာ္အားလံုးတြင္ အႀကီးဆံုးျဖစ္ေနသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ နည္းနည္းေတာ့ အေနရခက္သည္။ သူထက္ ေျခာက္လေလာက္သာ ငယ္သည့္ ေက်ာင္းသား ေလးငါးေယာက္ ရွိသည္ျဖစ္ရာ သိပ္ေတာ့ အခက္အခဲမရွိလွေခ်။
ေအးေမာင္ ေက်ာင္းဆင္းလွ်င္ အိမ္ျပန္ ေရမိုးခ်ိဳးထမင္းစား၊ ၿပီးလွ်င္ က်ဴရွင္ျပန္သြား၊ က်ဴရွင္ကျပန္လွ်င္ စာနည္းနည္းက်က္ၿပီး အိပ္ရံုသာ။ တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ အသားက်သြားသည္။ သိပ္ မၾကာမီ ရန္ကုန္က ေဆြမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ဘုရားဖူး ထြက္သြားေသာ အန္တီေလး၏သမီးျဖစ္သူ အိျဖဴ ျပန္ေရာက္လာ သည္။ သူမက အိျဖဴဆိုသည့္ နာမည္ႏွင့္ လိုက္ေအာင္ပင္ ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္က အိအိပံု႕ပံု႕ေလးႏွင့္ ျဖဴ၀င္း ေသာ အသားအရည္ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ အန္တီေလးက အိျဖဴကို ေအးေမာင္ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးသည္။ အိျဖဴက ေအးေမာင္ထက္ တစ္ႏွစ္သာ ငယ္သည္။ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ေလာက္ ရွိၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ကေလးဆန္ဆန္ သူ႕ ရုပ္ဟန္ေလးက ခ်စ္စရာ အလြန္ေကာင္းေနသလိုပင္။ ေအးေမာင္ကို သူက ကိုကို ဟုေခၚၿပီး ေအးေမာင္က သူမ ကို ညီမေလးလို႕ေခၚသည္။ အိအိလို႕လည္း တစ္ခါတေလ ေခၚသည္။
ေအးေမာင္ ၿမိဳ႕ေက်ာင္းမွာ တက္ရေတာ့ အေပါင္းအသင္းေတြလည္း စံုလာသည္။ အေပါင္းအသင္း စံု ေသာ္လည္း ကြမ္းေတြ ေဆးလိပ္ေတြ အရက္ေတြ သူမလုပ္ရဲ။ အန္တီေလးက အေမကို ျပန္တိုင္လိုက္လွ်င္ ႏြား ရိုက္သည့္ ႀကိမ္ႏွင့္ အေဆာ္ခံရမည္ကို ေၾကာက္လွသည္။ တစ္ရက္တြင္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က စာအုပ္ ကေလး တစ္အုပ္ လာေပးသည္။ ပန္းေရာင္စာအုပ္ကေလးျဖစ္ကာ ပါးပါးေလးျဖစ္သျဖင့္ သီခ်င္းစာအုပ္ဟု ထင္လိုက္ကာ ငါမွ သီခ်င္းမဆိုတတ္တာဟ ဟု ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
သူငယ္ခ်င္းက သီခ်င္းစာအုပ္မဟုတ္ဘူး၊ မင္းေသခ်ာဖတ္ၾကည့္ ၿပီးရင္ေကာင္းမွန္းသိလာလိမ့္မည္ ဟု ေျပာသည္။ ေအးေမာင္လည္း ယူၿပီး လြယ္အိတ္ထဲထည့္ထားလိုက္သည္။ ထုတ္မဖတ္ရဲေခ်။ အေရွ႕တြင္ စာသင္ေနသည့္ ဆရာႀကီးက သခ်ၤာေတာ္သေလာက္ အရိုက္ၾကမ္းသည္ဟု နာမည္ႀကီးေသာ ဆရာႀကီး ဦးျမ၀င္း ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္.....။
ညေန ေရခ်ိဳး ထမင္းစား က်ဴရွင္သြားႏွင့္ အလုပ္မ်ားလိုက္သျဖင့္ ထိုစာအုပ္ ကိုလည္း ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ျဖစ္သြားသည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ပင္ပန္းသျဖင့္ အေတာ္ေလး ႏြမ္းနယ္ ေနၿပီ။ အိျဖဴကေတာ့ ဆယ္တန္းေျဖထားၿပီးၿပီမို႕ ေအာင္စာရင္းထြက္ဖို႕ ေစာင့္ေနသည္။ အိျဖဴက တစ္ႏွစ္က်လို႕ ျပန္ေျဖထားျခင္းျဖစ္သည္။ သိပ္ေတာ့ မေျဖႏိုင္ဟု ေျပာသည္။ သူက ေလာေလဆယ္ စာမက်က္ေသး။ က်လွ်င္ ေတာ့ က်က္မည္ဟု ေျပာသည္။ ေၾသာ္ သိပ္ေျပာတတ္တဲ့ ေကာင္မေလး။ က်မွေတာ့ ေနာက္တစ္ႏွစ္တက္ရင္ က်က္ရေတာ့မည္ေပါ့။
ေအးေမာင္ သူ႕အခန္းသို႕ တက္သြားသည္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ စာအုပ္မ်ားကို လြယ္အိတ္ထဲက ထုတ္ကာ စားပြဲေပၚတင္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ေန႕လည္က သူငယ္ခ်င္းေပးသြားသည့္ စာအုပ္ကေလးက ထြက္က် လာသည္။ က်န္သည့္စာအုပ္မ်ားကို မဖတ္ရေသးခင္မွာပင္ ထိုစာအုပ္ကေလးကို လက္က လွန္မိသည္။
စာအုပ္က စဖတ္လိုက္သည္ႏွင့္ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ဆိုတာ သိလိုက္သည္။ စိတ္၀င္တစားႏွင့္ ဖတ္လိုက္ သည္မွာ စာအုပ္အလယ္ပိုင္းေလာက္ ေရာက္ေတာ့ အစက ဆီးသြားခ်င္၍ ေတာင္လာသည္ဟု သိထားေသာ ငယ္ပါညီေတာ္ေမာင္မွာ ဆီးမသြားခ်င္ဘဲ တင္းမာလာေခ်ၿပီ။ တစ္ခါမွ မျဖစ္ဖူးေသာ (သတိမထားမိေသာ) ကာမ ဆႏၵမ်ားသည္ ႏိုးႁကြလာေခ်ၿပီ။ စာအုပ္ဖတ္ၿပီး ဇာတ္လမ္းဆံုးသြားေသာ္လည္း ထပ္ကာထပ္ကာ ဖတ္မိ သည္။ ေက်ာင္းက သင္လိုက္ေသာ စာမ်ားကို ဖတ္ဖို႕ပင္ စိတ္မပါေတာ့။
သို႕ေသာ္လည္း မဖတ္လွ်င္ ႀကိမ္လံုးစာ မိမည္ကို ေၾကာက္ရေသးသည္ျဖစ္ရာ ႀကိတ္မွိတ္ဖတ္လိုက္ရသည္။ အိပ္ကာနီး ပန္းေရာင္ စာအုပ္ ေလး တစ္ေခါက္ဖတ္ၿပီး ေတာ့ အိပ္လိုက္သည္။ အိပ္မက္ထဲတြင္ ဘယ္ကမွန္းမသိေသာ ေကာင္မေလးတစ္ ေယာက္ႏွင့္ ၾကည္ႏူးေနလိုက္သည္။ မနက္ အိပ္ရာထလိုက္ေတာ့ ပုဆိုးတြင္ စိုေနသည္။ ဘာျဖစ္မွန္းမသိေခ်။
ေက်ာင္းျပန္ေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းကို သူ႕စာအုပ္ေလး ျပန္ေပးလိုက္သည္။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းက ေနာက္ တစ္အုပ္ ထပ္ေပးသည္။
ေဟ်ာင့္ ဂ်င္းေကာင္.... မေန႕ညက ဘယ္ႏွခ်ီၿပီးသြားလဲ....
ဘာ... ဘယ္ႏွခ်ီလဲဟ....
အာ...... မင္း... ဂြင္းမထုတတ္ဘူးလား....
ေဟ့ေအး..... ဘာလဲ ဂြင္းထုတာ....
သူငယ္ခ်င္းက ေဘးဘယ္ညာကို မ်က္စိေ၀့ၾကည့္လိုက္သည္။ သူတို႕က အေနာက္က ေထာင့္ဆံုးခံုျဖစ္ေန သျဖင့္ ေဘးတစ္ဖက္က နံရံျဖစ္ေနသည္။ က်န္တဲ့ ေဘးတစ္ဖက္ကလည္း ခံုအလြတ္ေတြခ်ည္း။ ခံုတန္းပုိေန သျဖင့္ ခပ္ေအးေအးေနတတ္သည့္ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို ေနာက္ဆံုးတန္းမွာ ထားေပးျခင္းျဖစ္သည္။
ေဟ်ာင့္.... ငါျပမယ္ ဒီမွာၾကည့္....
သူငယ္ခ်င္းက သူ႕ေက်ာင္းစိမ္းပုဆိုးေအာက္က ငယ္ပါကို လက္ႏွင့္ ဆုပ္ကိုင္ကာ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္ျပ သည္။ ေအးေမာင္ တစ္ခါမွ မလုပ္ဖူးပါ။ သူလုပ္သလို လုိက္လုပ္မလို႕ ႀကံတုန္း အေရွ႕က အဂၤလိပ္စာ ဆရာႀကီး အေနာက္ကို ေလွ်ာက္လာသျဖင့္ ကိုယ္ရွိန္သတ္လိုက္ရသည္။ အတန္းၿပီးလို႕ ဆရာထြက္သြားေတာ့ ေက်ာင္းလဲ လႊတ္ၿပီမို႕ သူငယ္ခ်င္းက....
ေအးေမာင္... ညက် ခုနေျပာသလိုလုပ္ၾကည့္.... မင္း ႀကိဳက္သြားလိမ့္မယ္....
ေအးေမာင္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူစကားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ စိတ္ကူးယဥ္လာသည္မွာ အိမ္ကို ဘယ္လို ေရာက္သြားသည္ပင္မသိ။ အိမ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း စမ္းသပ္မလို႕ ႀကံစည္ေသးသည္။ အခ်ိန္မရသျဖင့္ က်ဴရွင္ ကို အျမန္ေျပးရသည္။ က်ဴရွင္မွာ ဆရာမ စာသင္သည္ကိုလည္း လိုက္သာမွတ္ေနရသည္။ စိတ္ေတာ့ သိပ္မ၀င္ စားေတာ့။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အန္တီေလးကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး အခန္းထဲတက္သြားသည္။ အခန္းထဲေရာက္ ေတာ့ အခန္းတံခါးကို ေသခ်ာပိတ္ကာ ဂ်က္ခ်သည္။ ထို႕ေနာက္ စာအုပ္မ်ားကို စားပြဲေပၚတင္ကာ အသစ္ထပ္ရ လာသည့္ စာအုပ္ကေလးကို စားပြဲခံုေပၚ တင္လိုက္ျပန္သည္။ စာအုပ္ကို တစ္ေခါက္ဖတ္ၾကည့္သည္။
မေန႕က ဇာတ္လမ္းထက္ ပိုေကာင္းသလို ထင္ရသည္။ ထို႕ေနာက္ ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္ကာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ေျပာသလို ငယ္ပါကို လက္ႏွင့္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ စာအုပ္ဖတ္ထားၿပီး မတ္မတ္ေထာင္ေနသည္ျဖစ္ရာ လက္ ႏွင့္ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္ၾကည့္(ဂြင္းတိုက္ၾကည့္)ရာ စိတ္ထဲတြင္ တမ်ိဳးခံစားေနရသည္။ တစ္ခု ခု ဆီသို႕ ေရာက္ေအာင္သြားေနရသကဲ့သို႕။ ရင္ထဲမွာလည္း လိႈက္ေမာလာသည္။ ရင္ခုန္သံေတြ တဒိန္းဒိန္း ျမန္လာကာ မ်က္ႏွာတစ္ျပင္လံုး ပူရွိန္းရွိန္းျဖစ္လာသည္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ အရွိန္တက္လာၿပီးေနာက္ ထိပ္ဖ်ားမွ သည့္ အရင္းတိုင္ေအာင္၊ ထိုမွသည္ ဟိုးအတြင္းပိုင္းအထိ က်င္တက္လာသည္။
ေအးေမာင္ လန္႕သြားသည္္။ ဘာျဖစ္လာသည္မသိေသာေၾကာင့္ပင္။ သို႕ေသာ္ ရပ္ပစ္လိုက္ခ်င္စိတ္ကို ေရွ႕ဆက္ခ်င္စိတ္က ဖံုးလႊမ္းသြား သည္။ ထိုစိတ္ႏွစ္မ်ိဳး ဒြန္တြဲကာ လြန္ဆြဲေနစဥ္မွာပင္ ငယ္ပါတစ္ခုလံုး က်င္တက္လာၿပီး ပူေႏြးေသာ သုက္ရည္ မ်ား ၀တ္ထားသည့္ ပုဆိုးထဲသို႕ ထြက္သြားေလေတာ့သည္။ ဒီေလာက္ ေကာင္းသည့္ အရသာ ေအးေမာင္ တစ္ခါမွ မခံစားဖူးေခ်။ ႏုန္းေခြသြားသလိုလည္း ခံစားရသည္။
အိပ္ရာေပၚတြင္ ပိုးလိုးပက္လက္ လွဲခ်လိုက္ရ သည္။ ၀တ္ထားေသာ ပုဆိုးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စိမ္းေရႊေရႊအနံ႕ရွိေသာ အရည္ျဖဴျဖဴမ်ားကို ေတြ႕ရသည္။ ေအးေမာင္ ပထမဆံုး အႀကိမ္မို႕ လန္႕ေနသည္။ ဟိုေကာင္ေတြလုပ္တာ ဒီလိုေရာ ျဖစ္ၾကရဲ႕လား။ ငါ့က်မွ အရည္ေတြထြက္ၿပီး လူကႏုန္းသြားတာဆိုေတာ့ အထဲမွာ ဒဏ္ရာေတြ ဘာေတြမ်ား ရွိလို႕လား လန္႕သြားျခင္း ျဖစ္သည္။
ေနာက္တစ္ေန႕ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းလဲျဖစ္ ဒီေနရာမွာဆရာလည္း ျဖစ္သူကို စာအုပ္ ျပန္ အပ္ရင္း အေတြ႕အႀကံဳရွင္းလင္းပြဲ လုပ္ရသည္။
သယ္ယင္းကလည္း..... အဲဒါ... ပုံမွန္ပဲကြ... အဲဒီအရည္မထြက္ေတာ့မွသာ... ပံုမွန္မဟုတ္ေတာ့မွာ....
သိပုေလကြာ.... ငါက တခါမွ မႀကံဳဖူးေတာ့.... လန္႕သြားတာ.... ဟဲဟဲ.....
ေရာ့..... ဒီမွာ ေနာက္တစ္အုပ္.....
ေအးေမာင္ အရင္ေန႕ေတြလိုပဲ စာအုပ္ကို လြယ္အိတ္ထဲ ထည့္သယ္ကာ အိမ္ျပန္သြားသည္။ က်ဴရွင္သြား အိမ္ျပန္ၿပီးေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း မေန႕က လုပ္ငန္း ဆက္လုပ္သည္။ ေအးေမာင္ ဒီအရသာကို သေဘာက် ႏွစ္ခ်ိဳက္စြာ စြဲလန္းသြားသည္။ စာအုပ္ထဲကလို အျပင္မွာလည္း လုပ္ၾကည့္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြလည္း ေပါက္လာရ သည္။ အျပင္မွာ လုပ္ၾကည့္ဖို႕က မလြယ္လွ။ ရည္းစားထားတာ မိသြားရင္လည္း ေက်ာင္းထုတ္ခံရမည္။ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက ထုတ္မည္ထက္ အေမလာထုတ္မည္ကို စိုးရိမ္ရသည္။ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးထုတ္လိုက္တာ တစ္ျခားေက်ာင္း သြားတက္လို႕ရေသးသည္။ အေမလာထုတ္သြားရင္ေတာ့ ဘယ္ေက်ာင္းမွာမွ တက္လို႕ ရေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။
ေက်ာင္းက မိန္းကေလးေတြကို စိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္သည္။ ယခင္က သတိမထားမိသည့္ အလွေတြက မ်က္စိထဲမွာ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ေပၚလာၾကသည္။ စိတ္ ဆိုေတာ့လည္း ခက္သားကလား။ ထိန္းလို႕ သိမ္းသို႕ လြယ္သည့္အရာ မဟုတ္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အိျဖဴဆီလည္း ေရာက္သြားသည္။ တီေလးဆီလည္း ေရာက္သြားသည္။ အိမ္မွာ အနီးဆံုး ရွိေနၿပီး အမ်ားဆံုး ေတြ႕ေနရသည့္ မိန္းမသားႏွစ္ဦး မဟုတ္ပါလား။ တီေလးကိုေတာ့ ေၾကာက္သည့္ အားနာသည့္စိတ္ႏွင့္ အေတြးထဲက အျမန္ျပန္ထုတ္ပစ္ရသည္။ ညီမေလး အိအိကိုလည္း မျပစ္မွားလို။
သို႕ေသာ္ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ အရြယ္ေရာက္ေနသည့္ အိျဖဴ၏ ဖြံ႕ထြားသည့္ ရင္ႏွစ္ မႊာ၊ စြင့္ကားသည့္ တင္ႏွစ္မႊာ၊ အဆီကင္းသည့္ ခါးသိမ္သိမ္ကေလးမ်ားႏွင့္ စကတ္တိုတိုေလးမ်ား ၀တ္ခ်ိန္တြင္ ျမင္ရတတ္သည့္ ျဖဴ၀င္းမြတ္စင္းေနသည့္ ေပါင္တံသြယ္သြယ္ေလးမ်ားေၾကာင့္ အာရံုထဲမွ ထုတ္ပစ္လို႕ မရႏိုင္ ျဖစ္ေနသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ပင္ အတန္းထဲမွ ေကာင္မေလးမ်ားအား မွန္းဆကာ ဂြင္းတိုက္ေနခ်ိန္တြင္ ၿပီးကာနီးတြင္ အိျဖဴ၏ ပံုရိပ္လႊာက အလိုလို ၀င္လာၿပီး ၿပီးသြားသည္သာ မ်ားသည္။ ၾကာေတာ့ အိျဖဴကိုပင္ အားမနာတမ္း မွန္းတတ္လာသည္။ တစ္ခါတရံ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မမွန္းဘဲ အိျဖဴတစ္ေယာက္တည္းကိုသာ မွန္းၿပီး ထုလိုက္မိတတ္သည္။
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူႏွင့္ အေတြ႕အႀကံဳဖလွယ္တိုင္း နည္းစနစ္ အသစ္တစ္မ်ိဳး အၿမဲရသည္။ ေနာက္ဆံုး ေတာ့ ေက်ာင္းကအိမ္သာ၊ အိမ္က အိမ္သာ၊ ေရစင္(အေပါ့သြားရန္လုပ္ထားသည့္ေနရာ)မ်ားတြင္ မက်န္ ထု တတ္လာသည္။ ေဆးဆိုင္မွာလည္း မုန္ညင္းဆီ သြား၀ယ္ကာ ေဆာင္ထားတတ္လာသည္။ ပညာေရးတြင္ မညံ့ရေအာင္လည္း ထိန္းတတ္လာသည္။ ဒါက ဘယ္အခ်ိ္န္လုပ္လုပ္ ရသည္ဆိုတာ သိသြားေတာ့ စာသင္ခ်ိန္မွာ စိတ္ထဲက ထုတ္ပစ္လိုက္ႏိုင္ၿပီ၊ စာက်က္ခ်ိန္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ က်က္ႏုိင္ၿပီျဖစ္သည္။ စာက်က္ၿပီးရင္ ေတာ့ အားလံုးသိမ္းဆည္းၿပီးခ်ိန္မွ အိပ္ရာထဲ၀င္ တစ္ခ်ီတစ္ေမာင္း ဆြဲတတ္လာသည္။ စာသင္ခ်ိန္မွာ စိတ္ေပၚ လာလွ်င္ပင္ ခြင့္ေတာင္းကာ အိမ္သာထဲ၀င္ၿပီး စိတ္ေျဖတတ္ေနၿပီကိုး။
မိုးေလး တဖြဲဖြဲ ရြာသြန္းေနေသာ ညတစ္ည။ ေအးေမာင္ ထံုးစံအတိုင္း စာမ်ားက်က္ၿပီးသျဖင့္ လုပ္ငန္း စဖုိ႕ ဟန္ျပင္ေနတုန္းရွိေသး ေအာက္က ေအာ္ေခၚသံၾကားလိုက္ရသည္။
အိမြန္..... အိမြန္ေရ.... တံခါးဖြင့္အံုးေဟ့ ဧည့္စာရင္းစစ္ခ်င္လို႕.... (ထိုစဥ္က ဧည့္စာရင္းဥပေဒမဖ်က္ ေသးပါ)
ဘယ္သူမွ ၾကားဟန္မတူ။ မိုးဖြဲဖြဲႏွင့္ အန္တီေလးေရာ အိအိပါ အိပ္ေမာက်ေနၿပီ ထင္သည္။ ေအးေမာင္ ေအာက္ကေခၚသံေၾကာင့္ ခုနက တင္းမာေနေသာ စိတ္မ်ား ေလ်ာ့ပါးသြားသည္။ ပုဆိုးျပင္၀တ္ကာ ေအာက္ကို ဆင္းသြားၿပီး အန္တီေလး အခန္းေရွ႕အေရာက္ တံခါးေခါက္လိုက္သည္။ ထူးသံမၾကား။ ၀င္ႏိႈးမွ ရေတာ့မည္။ အခန္းတံခါးဘုသီးကို လွည့္ဖြင့္လိုက္ေတာ့ အန္တီေလး အိပ္ရာမွ ႏိုးလာဟန္တူသည္။
ေအးေမာင္.... ဘာလဲ ဖုိးသား (ေအးေမာင္ကို ဖိုးသားဟု အန္တီေလးက ခ်စ္စႏိုးေခၚတတ္သည္)
ဧည့္စာရင္းစစ္မလို႕တဲ့...အန္တီေလး.... လူႀကီးေတြ ေရာက္ေနတယ္....
ေအး... ခဏေစာင့္ ဖိုးသား.... လာမယ္....
အန္တီေလး အိပ္ရာထဲမွာ အိပ္ေနရာမွာ ျခင္ေထာင္ကို မ ကာ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို အျပင္သို႕ တြဲေလာင္းခ်လိုက္ သည္။ ေအးေမာင္ မ်က္လံုးထဲ ျမင္လိုက္ရသည့္ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ၾကက္ေသေသသြားမိသည္။ လွ်ပ္စီးလက္ လိုက္သလို စိတ္ထဲခံစားမိကာ ဗေလာင္ဆူသြားသည္။ တီေလး၏ ထဘီက ခါးအထိ လန္တက္ေနကာ ေပါင္ ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားက အဖုတ္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္လိုက္ရသည္။ တီေလးက ညအိပ္လွ်င္ မီးလင္းမွ အိပ္တတ္ သည္။ တီေလးက မ်က္လံုးမဖြင့္ေသး။ ေအးေမာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည့္ေနမိကာ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိ ျဖစ္ ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ တီေလး မ်က္လံုးပြင့္သြားရာ ေအးေမာင္ သူမ ေအာက္ပိုင္းကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္ကို ျမင္ရၿပီး သူမကိုယ္သူမ ျပန္ငံု႕ၾကည့္လိုက္ရာ အေျဖမွန္ကို သြားေတြ႕သည္။
ဟဲ့.... ေကာင္ေလး..... ဘာကို လာၿပီး အၿပဴးအၿပဲၾကည့္ေနတာတုန္း.... ေသခ်င္လို႕လား..... သြား.....
တီေလး ရွက္ကိုးရွက္ကန္း ေမာင္းထုတ္သျဖင့္္ ေအးေမာင္ ကမန္းကတန္း အိမ္ေပၚထပ္သို႕ တက္ေျပးရေလ ေတာ့သည္။ ရင္ထဲတြင္လည္း တဒိန္းဒိန္း ခုန္ေနမိသည္။ သူ မိန္းမတစ္ေယာက္၏ လွ်ိဳ႕၀ွက္ အစိတ္အပိုင္းေတြ ကို ေသေသခ်ာခ်ာ မျမင္ဖူးေခ်။ ရုပ္ျပစာအုပ္မ်ားတြင္ ဆြဲထားသည္ကလည္း မဆန္႕မၿပဲ ဟဲဗီးႀကီးေတြ ျဖစ္ရာ သိပ္မပီျပင္လွ။
ယခုေတာ့ တီေလး၏ အဖုတ္ကိုမွ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ထိုည စိတ္ကူးယဥ္ ဇာတ္လမ္းထဲမွာေတာ့ တစ္ျခားအေၾကာင္းစဥ္းစားလို႕မရေတာ့။ တီေလး၏ ေရႊႀတိဂံနယ္ေျမမွ ရုန္းထြက္လို႕ မရ ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနသည္။ အိပ္မက္ထဲအထိပါ လိုက္စိုးမိုးေနေတာ့သည္။
ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းေတြထြက္ေတာ့ အိျဖဴ မေအာင္ပါ။ မေအာင္ေသာ္လည္း အိျဖဴ သိပ္၀မ္းမနည္း လွ။ ငိုလည္း မငိုမိ။ ေျဖစဥ္ကတည္းက မေအာင္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ သိထားၿပီးၿပီဆိုေတာ့ သိပ္မခံစားရျခင္းျဖစ္သည္။ အေမျဖစ္သူက ေက်ာင္းလိုက္အပ္ေပးကာ စာအုပ္မ်ား ေက်ာင္း၀တ္စံုမ်ား ၀ယ္ေပးရသည္။ အိျဖဴ ေက်ာင္းတက္ ေတာ့ ကိုကို ေအးေမာင္ ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ အတူတူ လိုက္ရသည္။
ေအးေမာင္ကလည္း ေပ်ာ္ပါသည္။ သူ႕ထက္ တစ္တန္းႀကီးေသာ္လည္း တစ္ႏွစ္ငယ္ေသာ ညီမေလး အိျဖဴကို ဆိုင္ကယ္ေပၚတင္ကာ ေက်ာင္းသြားရသည္ေလ။ က်ဴရွင္တက္ရေတာ့လည္း အတူတူျဖစ္သည္။ ေအး ေမာင္က က်ဴရွင္ၿပီးသြားလို႕ အိျဖဴ စာသင္ေနတုန္းဆိုလည္း ေစာင့္ေနရသည္။ အိျဖဴက အရင္ၿပီးသြားရင္လည္း ေအးေမာင္ အခန္းေရွ႕က ေစာင့္ေနသည္။ ေအးေမာင္ရင္ထဲတြင္ ၾကည္ႏူးေနသည္။ သူ ညစဥ္ညတိုင္း ျပစ္မွား ေနက် ညီမေလး အိျဖဴက သူ႕ဆိုင္ကယ္ေနာက္တြင္ တက္ထိုင္ကာ အက်ၤ ီစကို ကိုင္ၿပီး လိုက္သည္။
ခါးေတာ့ မဖက္ပါ။ ေအးေမာင္ အိျဖဴ၏ အလွကို ေသေသခ်ာခ်ာကို ၾကည့္ျဖစ္သည္။ အိျဖဴ ဘာအ၀တ္အစား ၀တ္၀တ္ ေအးေမာင္က မ်က္လံုးျဖင့္ ဓာတ္ပံုရိုက္ထားသည္။ အစက ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းမေလးမ်ားႏွင့္ ရႈပ္ရွတ္ခက္ ေနေသာ စိတ္ကူးယဥ္နယ္ေျမတြင္ လူရွင္းသြားေပၿပီ။ တီေလးႏွင့္ အိျဖဴသာ တစ္လွည့္စီ ႀကီးစိုးေနသည္။
တီေလး၏ အဖုတ္ကို ျမင္ရၿပီးေတာ့ သူ႕မင္းသမီးေလး အိျဖဴ၏ အဖုတ္ကို ျမင္ခ်င္လွသည္။ သို႕ေသာ္ ျမင္ခြင့္မသာေသး။ အိျဖဴက အခန္းတံခါးကို ဂ်က္ထိုးၿပီး အိပ္တတ္သည္။ ေအးေမာင္ အႀကံေပါင္းစံု ထုတ္ေတာ့ လည္း အခြင့္မသာလွ။ တစ္ရက္တြင္ ဆင္ႀကံႀကံေနရင္း အႀကံတစ္ခု ဖ်ပ္ကနဲ ရလိုက္သည္။ ဟိုတခါ တီေလးကို ျမင္ရတုန္းက တီေလး ညဘက္အိပ္လွ်င္ ပိုးစိုးပက္စက္ အိပ္တတ္သည္ကို သိသြားသည္။ ထိုအႀကံ ရလိုက္သည္မွာလည္း အျခားမဟုတ္။ သူ႕အခန္း ေဘးနံရံမွာ ပိုးေပါက္သျဖင့္ အေပါက္ျဖစ္ေနသည္ကို ၾကည့္ ေနရင္ အႀကံေပၚလာျခင္း ျဖစ္သည္။
တီေလးေရာ အိျဖဴေရာ သူ႕အခန္းေအာက္မွာ ေနတာျဖစ္သည္။ ေအာက္ထပ္မွာ တီေလးႏွင့္ အိျဖဴက အခန္းႏွစ္ခန္းကို အက်ယ္ယူထားသည္။ အေပၚထပ္တြင္ အခန္းသံုးခန္း ဖြဲ႕ထားကာ ထိပ္ဆံုးခန္းကို အလြတ္ထားသည္။ ေလွကားနားက အခန္းကိုေတာ့ ပစၥည္းအပိုေတြ သိမ္းထားသည္။ ေအးေမာင္အခန္းက တီေလးအခန္းႏွင့္ အိျဖဴအခန္း၏ အေပၚတြင္ ခြကာ ေဆာက္ထားသျဖင့္ ေခါင္းရင္းပိုင္းက တီေလးအခန္းဘက္တြင္ ရွိၿပီး ေျခရင္းပိုင္းက အိျဖဴအခန္းဘက္တြင္ ရွိသည္။
ေက်ာင္းပိတ္ ရက္တစ္ရက္တြင္ ေအးေမာင္ ခဲတံခၽြန္ဓားႏွင့္ တီေလး အခန္းဘက္ျခမ္းျဖစ္သည့္ ေခါင္းရင္းဘက္ ေခါင္းအံုးေဘးနားတြင္ အေပါက္တစ္ေပါက္ ေဖာက္သည္။ ကၽြန္းျပားေတြ ခင္းထားသည္ျဖစ္ရာ ေတာ္ေတာ္ ေဖာက္ယူရသည္။ ႀကိဳးစားပမ္းစားေဖာက္လိုက္ ေတာ့ အေပါက္တစ္ေပါက္ ေကာင္းေကာင္းျဖစ္သြားသည္။ အစမ္း ေခ်ာင္းၾကည့္သည္။ အဆင္ေျပသည္။ တီေလးက မီးဖိုေခ်ာင္ထဲတြင္ ရွိမည္ထင္သည္။ အခန္းထဲတြင္ မရွိ။ အေပၚစီးကေန အန္တီေလး တစ္ခန္းလံုးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ျမင္ရသည္။
ေအးေမာင္ ေဖာက္လိုက္သည့္ နားက အ၀တ္ဘီရို အေရွ႕ဘက္ကို က်သည္။ ဟိုဘက္က တီေလး အိပ္ရာ တစ္ခုလံုးကိုလည္း ရွင္းရွင္းလင္း လင္း ျမင္ရသည္။ သို႕ေသာ္ ယေန႕ေတာ့ လက္ေတြ နာလြန္းသျဖင့္ ေရၾကည္ဘု ထလာကာ နားလိုက္ရသည္။ ေနာက္တစ္ေန႕ေရာက္ေတာ့ ေအးေမာင္ အိျဖဴအခန္းဘက္ကို ေဖာက္ဖို႕ႀကံျပန္သည္။ ဖ်ာခ်ပ္၏ ေျခရင္းအဖ်ား ပိုင္းေလာက္တြင္ လွပ္ကာ အေပါက္ေဖာက္သည္။ ဒီတစ္ခါ ေဖာက္ေတာ့ ေအးေမာင္၏ အခ်ိန္အဆ မွန္သြားသည္။ အိျဖဴ၏ ခုတင္အေပၚတည့္တည့္ကို ေဖာက္မိသြားသည္။ တစ္ခန္းလံုးကိုေတာ့ ၿခံဳငံု မိသြားသည္။
ညေန အိျဖဴႏွင့္ က်ဴရွင္အတူတူ သြားသည္။ ဒီည အိျဖဴက က်ဴရွင္အတန္းၿပီးတာ ေနာက္က်သည္။ ေအးေမာင္ ျပန္ေစာင့္ေနရသည္။ ထို႕ေနာက္ အိျဖဴအတန္းၿပီးသြားသျဖင့္ သူမကို ဆိုင္ကယ္ေပၚတင္ကာ အိမ္ သို႕ေမာင္းလာခဲ့သည္။ တစ္ေနရာအေရာက္တြင္ လမ္းေဘးမွ ၀ွစ္ကနဲ ေျပး၀င္လာေသာ ေခြးတစ္ေကာင္ ေၾကာင့္ ဘရိတ္ကို ေဆာင့္နင္းလိုက္သည္။ ထိုအခါ အေနာက္မွ အိျဖဴ၏ ကိုယ္ကေလးသည္ ေအးေမာင္ေက်ာ သို႕ ေစြ႕ကနဲ ေျပးကပ္လာၿပီး ေရႊရင္ႏွစ္မႊာႏွင့္ အမွတ္တံဆိပ္ ခတ္ႏွိပ္လိုက္ေလေတာ့သည္။
ဆက္လက္ ေမာင္း ႏွင္လာရာ အိျဖဴ ေအးေမာင္၏ ခါးကို ခပ္တင္းတင္းဖက္ကာ လိုက္ပါလာေတာ့သည္။ ခုနက ဘရိတ္ ေဆာင့္ အုပ္လိုက္သျဖင့္ ရင္တုန္ပန္းတုန္ ျဖစ္သြားပံုရသည္။ အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ ကိုကို ဂြတ္ႏိုက္ဟု ဆိုကာ လက္ကေလးျပကာ အိပ္ခန္းထဲ၀င္သြားေသာ အိျဖဴကိုၾကည့္ကာ ေအးေမာင္ အသည္းယားသြားသည္။
ေအးေမာင္ အိမ္ေပၚထပ္သို႕ တက္လာခဲ့ၿပီး ေဖာက္ထားေသာ အေပါက္ကေလးမ်ားကို အသံုးခ်ရန္ ျပင္ ဆင္လိုက္သည္။ ပထမဦးစြာ ေခါင္းရင္းဘက္မွ ေခါင္းအံုးကိုဖယ္ကာ ဖ်ာကို လွန္ၿပီး အန္တီေလးဘက္ျခမ္းကို ၾကည့္လိုက္သည္။ အန္တီေလးကို မေတြ႕ရေသး။ အိမ္ေရွ႕ခန္းထဲတြင္ ရွိေနပံုရသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အိျဖဴအခန္း ဘက္ ေျခရင္းဘက္က အေပါက္ကို ဖ်ာလွန္ကာ ၾကည့္လိုက္သည္။ ျမင္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ေအးေမာင္ မ်က္စိမခြာႏိုင္ျဖစ္သြားသည္။ ေအးေမာင္ ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္၀ယ္ အိျဖဴသည္ သူမ က်ဴရွင္သြားစဥ္၀တ္ခဲ့ေသာ ထဘီႏွင့္ တီရွပ္ကေလးကို ခၽြတ္ၿပီးေနၿပီ။ ပန္းႏုေရာင္ ၀မ္းဆက္ ဘရာကေလးႏွင့္ ပင္တီေလးသာ ရွိသည္။
သူမႏွင့္ အန္တီေလးအခန္းသည္ အလံုပိတ္ျဖစ္သည္။ တံခါးပိတ္ထားလွ်င္ ၾကြက္ပင္ ၀င္ႏုိင္သည္မဟုတ္။ ျပတင္း ေပါက္မ်ားကိုလည္း မွန္အနက္မ်ား တပ္ထားသျဖင့္ ပိတ္ထားလွ်င္ အျပင္ဘက္ကို ျမင္ႏိုင္ေသာ္လည္း အျပင္ဘက္က သူမတို႕ကို ျမင္ရန္ ခက္ခဲသည္ျဖစ္ရာ ကိုယ့္အခန္းထဲအေရာက္ စိတ္လြတ္လက္လြတ္ ေနပံုရသည္။ အိျဖဴ ဘာဆက္လုပ္မည္ကို ေအးေမာင္ စိတ္၀င္တစား ၾကည့္လိုက္မိသည္။ အိျဖဴ ၀တ္ထားသည့္ ဘရာကေလးကိုလည္း ခၽြတ္လိုက္ရာ ဖြံ႕ထြားသည့္ ရင္သားႏွစ္မႊာသည္ လြတ္လပ္စြာ ထြက္ေပၚလာသည္။ ထို႕ ေနာက္ သူမ၏ ပင္တီေလးကိုလည္း ခၽြတ္ခ်လိုက္ျပန္သည္။
အိျဖဴ၏ မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း ကိုယ္လံုးေလးအား အထင္းသား ျမင္ေနရသည္။ ဘီရိုကို ဖြင့္ကာ အိျဖဴ ဂါ၀န္တစ္ထည္ ယူလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ ဘာအခုအခံမွ မ၀တ္ေတာ့ဘဲ ထိုဂါ၀န္ကိုသာ ေခါင္းမွ စြပ္ခ်လိုက္သည္။ ဂါ၀န္ကလည္း ဒူးအထက္နားေလာက္အထိသာ ရွည္ မည္ ထင္သည္။ ထို႕ေနာက္ အိျဖဴ အိပ္ရာထက္သို႕ တက္ကာ ေျခပစ္လက္ပစ္ လွဲခ်လိုက္သည္။ ေျခကားယား လက္ကားယား လွဲခ်လိုက္ေသာေၾကာင့္ ေပ်ာ့ေျပာင္းပါးလႊာသည့္ ဂါ၀န္ေလးက အိျဖဴ၏ တစ္ကိုယ္လံုးကို ေပၚ လြင္ေစသည္။ ေပါင္တံသြယ္သြယ္ေလးႏွစ္ေခ်ာင္း၊ ထိုေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္း ေပါင္းဆံုရာေနရာမွ အဖုတ္ကေလး ေနရာကို မျမင္ရေသာ္လည္း ျမင္ရသကဲ့သို႕ပင္၊ ရင္ႏွစ္မႊာကိုလည္း တစ္လံုးစီပင္ ျမင္ေနရသည္သာ။
ေအးေမာင္ ထိုျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ေနရင္းပင္ ငါးဦးေကာ္မတီဖြဲ႕လိုက္ရာ တစ္ခ်ီတစ္ေမာင္း ၿပီးသြားရသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အိျဖဴ ပက္လက္လွန္ေနရာမွ ေမွာက္လိုက္ကာ စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုယူကာ စာက်က္ေနသည္။ ေမွာက္လိုက္ေတာ့လည္း အိျဖဴ၏ တင္ႏွစ္မႊာၾကားထဲတြင္ ဂါ၀န္စ ညပ္ေနသည္ျဖစ္သျဖင့္ တင္အလွဖြံ႕ဖြံထြား ထြား လံုးလံုးက်စ္က်စ္ကေလးကို အားရပါးရရႈစားရသည္။
ေအးေမာင္ စိတ္ေက်နပ္သြားသျဖင့္ စာက်က္ဖို႕ အသိ၀င္ကာ စာအုပ္ထုတ္က်က္လိုက္သည္။ က်က္စရာ စာမ်ား ကုန္သြားေတာ့ စာအုပ္မ်ား သိမ္းလိုက္ၿပီး တီေလးဘက္ အခန္းကို ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ ထိုအခါ ျမင္ကြင္းတစ္မ်ိဳးကို ထပ္ျမင္ရျပန္သည္။ တီေလးက ပက္လက္လွန္အိပ္ေနသည္။ ျခင္ေထာင္အမိုးက လည္း ပါးပါးလႊာလႊာေလးျဖစ္ရာ ထင္ထင္ရွားရွား မျမင္ရေသာ္လည္း အေနအထားဘယ္လိုရွိေနသည္ကို ကြက္ ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္ရသည္။
ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆန္႕ကာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ရင္ဘတ္ေပၚယွက္တင္ၿပီး တီေလး အိပ္ေမာက်ေနၿပီ။ ၀တ္ထားေသာ ထဘီက ဆီးခံုေလာက္အထိ လန္တက္ေနရာ တီေလး၏ ေရႊႀတိဂံ နယ္ေျမကို မည္းမည္းေလး ျမင္ေနရသည္။ သူေဖာက္ထားသည့္ အေပါက္က အ၀တ္လဲသည့္ ေနရာ ေရာက္ ေနသျဖင့္ အိပ္သည့္ေနရာကို ေသေသခ်ာခ်ာ မျမင္ရ။ တီေလး အိပ္သည့္ေနရာေလာက္ကို မွန္းဆကာ အမွတ္ အသားလုပ္ထားလိုက္ရသည္။ ဒီညေတာ့ အေပါက္ေဖာက္လို႕ မျဖစ္။ မေတာ္တဆ အမႈန္ေတြဘာေတြ က်သြား လွ်င္ ရိပ္မိသြားႏိုင္သည္။
ေအးေမာင္ ညမအိပ္ခင္မွာပင္ တီေလးကို ၾကည့္ကာ ငါးဦးေကာ္မတီ ဒုတိယမၸိ ထပ္ဖြဲ႕လိုက္ရသည္။ မွန္းေနစရာမလိုေတာ့ေခ်။ လက္ေတြ႕ျမင္ကြင္းကိုပင္ ၾကည့္ရသည္က ပိုေကာင္းေနသည္။
ေက်ာင္းတစ္ပတ္ပိတ္ေတာ့ အေပါက္ေဖာက္ေရးစီမံကိန္းကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရသည္။ နည္းနည္း ေလး ထြင္းလိုက္ အမႈန္ဖယ္လိုက္ အိပ္ရာတည့္တည့္တြင္ အေပါက္ ေဖာက္ရသည္။ အိပ္ရာတည့္တည့္က်ေတာ့ ေအးေမာင္၏ ေခါင္းရင္း စာအုပ္စင္နားတြင္ ျဖစ္သည္။ စာအုပ္စင္ႏွင့္ နီးေနသျဖင့္ ၾကည့္ရသည္မွာေတာ့ သိပ္ သက္ေတာင့္သက္သာ မရွိလွ။ ေအးေမာင္ ေစာင္တစ္ထည္ကို ထိုနားတြင္ ခင္းထားသည္။ စာၾကည့္စားပြဲကို လည္း ထိုနားသို႕ ေရႊ႕ပစ္လိုက္သည္။ အိပ္ရာေပၚတြင္ စာမက်က္ေတာ့ဘဲ စာက်က္သည့္ေနရာကို ေျပာင္းလိုက္ ျခင္း ျဖစ္သည္။ ညစဥ္ ညတိုင္း အိျဖဴကို ေခ်ာင္းလိုက္၊ အန္တီေလးကို ေခ်ာင္းလိုက္ႏွင့္ အဆင္ေျပလြန္းလွသည္။
ေအးေမာင္ တျဖည္းျဖည္း ေလာဘ တက္လာသည္။ အိပ္ခန္းထဲကို ေခ်ာင္းရသည္ကို အားမရေတာ့။ အန္တီေလးႏွင့္ အိျဖဴတို႕ ေရခ်ိဳးသည္ကိုလည္း ၾကည့္ခ်င္သည္။ ေရခ်ိဳးခန္းႏွင့္ ေရစင္(အေပါ့သြားသည့္ေနရာ) မွာ ဆက္ေနသျဖင့္ ေအးေမာင္ ေရခ်ိဳးရင္း၊ အေပါ့သြားရင္း သူ႕အခန္းရွိရာဘက္သို႕ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ထို ေနရာကို စိတ္ႏွင့္ မွတ္ထားလိုက္သည္။ ထိုေနရာအတြက္လည္း အေပါက္ ေဖာက္လိုက္သည္။ သို႕ေသာ္ ေရခ်ိဳး ခ်ိန္ႏွင့္ ေရအိမ္၀င္ခ်ိန္ကို ေခ်ာင္းရသည္မွာ မလြယ္ကူလွ။ သူ႕အိပ္ခန္းလည္း မဟုတ္ဘဲ ေလွကားေပါက္ လက္ ရန္းနားတြင္ ျဖစ္ေနသျဖင့္ တစ္ေယာက္ကို ေခ်ာင္းေနခ်ိန္ တစ္ေယာက္တက္လာလွ်င္ ကြိကနဲ မိသြားႏိုင္ သည္။ ေသခ်ာမွသာ ေခ်ာင္းရဲသည္။
အန္တီေလး ေရခ်ိဳးခ်ိန္ႏွင့္ အရင္တိုးသည္။ အန္တီေလးကလည္း ေရခ်ိဳးခန္း အလံုျဖစ္သျဖင့္ ကိုယ္လံုး တီး ခၽြတ္ကာ ခ်ိဳးသည္ပဲ။ အန္တီေလးသည္ ကေလးတစ္ေယာက္ အေမျဖစ္ေသာ္လည္း ခႏၶာကိုယ္ အခိ်ဳး အစား မပ်က္စီးေသးေခ်။ ေအးေမာင္ထက္ ဆယ့္ငါးႏွစ္ေလာက္ အသက္ႀကီးေသာ္လည္း အသက္ သံုးဆယ္ ၀န္းက်င္ေလာက္သာ ျဖစ္သျဖင့္ ႏုပ်ိဳလွပေနဆဲျဖစ္သည္။ ကေလးအေမ ရင္သားမ်ားကို တစ္ခါတရံ ေတြ႕ဖူး သည္။ ဘယ္လိုမွ စိတ္ကူးယဥ္လို႕ မရ။ (အိမ္ေထာင္သည္ဆိုသည့္အေတြးေၾကာင့္လည္း ပါသည္)။
သို႕ေသာ္ အန္တီေလး၏ ရင္သားမွာ ဘတ္လပ္ႀကီး တြဲက်ေနသည္မဟုတ္ဘဲ အနည္းငယ္ေလး တြဲက်သေယာင္ေလာက္ သာ ရွိၿပီး အပ်ိဳနီးပါးပင္ တင္းရင္း လွပေနျခင္းျဖစ္သည္။ တင္သားမွာလည္း စြင့္ကားကာ တင္းေနသည္။ အိျဖဴ လို လံုးလံုးက်စ္က်စ္ကေလး မဟုတ္ေစကာမူ အျခား မိန္းမႀကီးမ်ားကဲ့သို႕ ပရမ္းပတာႀကီး အယ္ထြက္မေနေခ်။
ဗိုက္သားေလးတစ္ခုသာ အနည္းငယ္ အဆီမ်ားကာ အစ္ေနေသာ္လည္း ဗိုက္ပူသည္ဟု ေျပာရမည့္အဆင့္ အထိ မရွိေခ်။ အန္တီေလး ေရခ်ိဳးကာ ဆပ္ျပာတိုက္ၿပီး သူ႕ေပါင္ၿခံခြၾကားမွ အဖုတ္ကို ပြတ္သပ္ေဆးေၾကာ ေန သည့္အခ်ိန္တြင္ ေအးေမာင္ ခ်က္ခ်င္း ထုပစ္လိုက္မလို႕ စဥ္းစားသည္။ သို႕ေသာ္ ဒီေနရာမွာ လုပ္လို႕မျဖစ္။ ေပ က်ံသြားလွ်င္ ရွင္းရခက္လိမ့္မည္။
အန္တီေလး အျပင္ထြက္သြားသည့္ တစ္ေန႕ အိျဖဴ ေရခ်ိဳးခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနသည္။ အိျဖဴ ထဘီေလး ရင္ ရွားၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္သြားသည္ႏွင့္ အေပၚထပ္သို႕ အသည္းအသန္ တက္ကာ ေခ်ာင္းေတာ့သည္။ အိျဖဴလည္း အန္တီေလးလိုပင္ ၀တ္လစ္စားလစ္သာ ခ်ိဳးသည္။ အိျဖဴကေတာ့ အပ်ိဳေပါက္ကေလးမို႕ ရင္သား ႏွစ္မႊာသည္ ပန္းကန္လံုးႏွစ္လံုး ေမွာက္ထားသည့္ႏွယ္ တင္းရင္းေနသည္။ ခါးကလည္း အဆီပို လံုး၀မရွိ ခ်ပ္ယပ္ေနသည္။ ညစဥ္ ေသေသခ်ာခ်ာမျမင္ရသည့္ အဖုတ္ကေလးကုိ ထင္ထင္ရွားရွား ျမင္လိုက္ရသည္။ အန္တီေလးကဲ့သို႕ အေမႊးသိပ္မမ်ားလွပါ။ အေပၚ ဆီးခံုနားေလးတြင္သာ စုစုေလး ေပါက္ေနသည္။ ထိုျမင္ကြင္း ေၾကာင့္ အသက္ပင္ ရွဴမိရဲ႕လား မသိေတာ့ေပ။
ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ တစ္ရက္တြင္ ေအးေမာင္ေရာ အိျဖဴပါ ေက်ာင္းသြားေနခ်ိန္ အန္တီေလး သူတို႕၏ ျခင္ေထာင္ မ်ား ေလွ်ာ္ဖြပ္ေပးခ်င္သျဖင့္ အိျဖဴအခန္းက ျခင္ေထာင္ေတြ ေစာင္ေတြယူၿပီး ေရစိမ္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ အေပၚ ထပ္ တက္ကာ ေအးေမာင္အခန္းသို႕ ၀င္ယူသည္။ ေအးေမာင္အခန္းက ေသာ့မခတ္ပါ။ ဒီအတိုင္းသာ ထားသည္။ ေယာက်္ားေလးျဖစ္သျဖင့္ ေသာ့ခတ္စရာမလိုေပ။
ေအးေမာင္ အခန္းထဲ ၀င္လိုက္သည္ႏွင့္ သူမ သိေသာ အနံ႕တစ္ခု ေထာင္းကနဲထြက္လာသည္။ ေအးေမာင္ ျခင္ေထာင္အနားစမ်ားတြင္လည္း မာ ေနသည္။ သူ႕ပုဆိုးမ်ားကို ယူၾကည့္ေတာ့လည္း အကြက္လိုက္ အကြက္လိုက္ ေျခာက္ေသြ႕လို႕ပင္ ေနသည္။ ေၾသာ္ ဒီေကာင္ေလး ဒါေတြ လုပ္တတ္ေနမွကိုး..... ေၾသာ္ သူလည္း ကိုးတန္းေက်ာင္းသားသာ ေျပာတာ အသက္က ဆယ့္ခုနစ္ႏွစ္ထဲ ၀င္ေနၿပီဆိုေတာ့ လုပ္တတ္ေနၿပီေပါ့....
အန္တီေလး စိတ္ထဲတြင္ အေတြးမ်ား ေယာက္ယက္ခတ္သြားသည္။ ဟိုး ၿပီးခဲ့တဲ့ လ ေလာက္တုန္းက ဧည့္စာရင္းစစ္ခ်ိန္ ေအးေမာင္လာႏိႈးေတာ့ သူမထဘီလန္တက္ေနသည္ကို ေအးေမာင္ မ်က္လံုးအျပဴးသားေလး ႏွင့္ ေၾကာင္ၾကည့္ေနသည္ကို အမွတ္ရမိသည္။ ဒီေကာင္ေလး သူမကိုမ်ား ျပစ္မွားေနေရာ့သလား။ ဟုတ္ခ်င္ မွလည္း ဟုတ္မွာပါ။ သူ႕ထက္ အသက္ႀကီးႀကီး အေဒၚေလးအရြယ္ကိုေတာ့ မျပစ္မွားေလာက္ပါဘူး ဟုသာ စိတ္ေျဖသိမ့္လိုက္ရသည္။
သူ႕အတန္းမွာ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ေလးေတြ အမ်ားႀကီးရွိတာ ျပစ္မွားခ်င္လည္း အဲဒါ ေလးေတြ ျပစ္မွားမွာေပါ့ဟု စိတ္ထဲ ေတြးလိုက္မိသည္။ ထိုအေတြးမ်ားႏွင့္အတူ ရခဲ့သည့္ လူပ်ိဳအနံ႕ေၾကာင့္ ကင္းကြာခဲ့သည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္သည့္ ကာမအရသာကို ေတာင့္တသည့္ ကာမစိတ္မ်ား ႏိုးၾကားသြားမိသည္။ ေအးေမာင္၏ လူလံုးလူဖန္ ေတာင့္တင္းသည့္အသြင္ကိုလည္း ျမင္ေယာင္လာခဲ့သည္။ ေၾသာ္ ကိုယ့္တူ ကိုယ့္ ေမာင္ေလး အရြယ္ပါေလ ဟု စိတ္ေျပာင္းသြားလိုက္၊ ကိုယ္ႏွင့္ဘာမွေသြးသားမေတာ္ပါလားဟု စိတ္ရိုင္း၀င္ လိုက္ႏွင့္ စိတ္ေတြ ေထြျပားသြားမိသည္။
ေအးေမာင္ က်ဴရွင္က ျပန္လာေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း လုပ္ငန္းစသည္။ အိျဖဴကို ေခ်ာင္းၿပီးသြားေတာ့ အန္တီေလး အခန္းဘက္ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ အန္တီေလးက အိပ္ရာေပၚ ေရာက္ေနသည္။ အိပ္ရာဘက္ ကို ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သာမန္ႏွင့္ မတူေသာ ျမင္ကြင္းတစ္ခုကို ျမင္လိုက္ရသည္။ အန္တီေလး ထိုညက ျခင္ေထာင္ မေထာင္ထားေခ်။ အန္တီေလး လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ ေပါင္ၾကားကို ပြတ္သပ္ေနသည္။ ေအးေမာင္ ေသခ်ာၾကည့္ေနသည္။ ထဘီေပၚမွ ပြတ္သပ္ျခင္းျဖစ္သျဖင့္ အဖုတ္ကိုေတာ့ မျမင္ရေပ။ သို႕ေသာ္ ခဏ အၾကာတြင္ အန္တီေလး သူမ၏ ထဘီကို ထခၽြတ္ပစ္လိုက္ကာ ေျခရင္းသို႕ ကန္ထုတ္လိုက္သည္။ထို႕ေနာက္ ပက္လက္ ျပန္လွန္လိုက္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေထာင္ လိုက္ကာ ေပါင္ကို ကားလိုက္သျဖင့္ အဖုတ္ႀကီးကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ေနရသည္။
အန္တီေလး မ်က္လံုး မွိတ္သြားသည္။ ထို႕ေနာက္ သူမ၏ လက္တစ္ဖက္က အဖုတ္ကုိ ပြတ္သပ္ေနသည္။ ျဖည္းျဖည္း ပြတ္သပ္ရာမွ ျမန္ဆန္လာသည္။ လြတ္ေနသည့္လက္တစ္ဖက္က သူမရင္သားကို ပြတ္နယ္ေနသည္။ အက်ၤ ီ ကို မခၽြတ္ သျဖင့္ ရင္သားကိုေတာ့ မျမင္ရေခ်။ တျဖည္းျဖည္း အေတာ္ေလး ျမန္ဆန္လာၿပီး ရင္သားကို ပြတ္ေနသည့္ လက္တစ္ဖက္က ေအာက္က အိပ္ရာခင္းစကို တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ မ်က္ႏွာလည္း ရွံ႕မဲ့ေနကာ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္ထားသည္။ ထို႕ေနာက္ အိပ္ရာခင္းစကို ဆုပ္ကိုင္ထားသည့္ လက္က ပိုတင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္လိုက္ကာ သူမတစ္ကိုယ္လံုး ဆတ္ကနဲ တုန္ခါသြားၿပီး တင္ပါးက ေမႊ႕ယာေပၚမွ ေျမာက္တက္သြား ကာ ဘုန္းကနဲ ျပန္ျပဳတ္က်သြားသည္။
ထိုအတိုင္း ဆန္႕ငင္ ဆန္႕ငင္ ျဖစ္ေနၿပီး အခုအၾကာတြင္ အရုပ္ႀကိဳး ျပတ္ ေျခကားယားလက္ကားယား ျဖစ္သြားသည္။ ေအးေမာင္ တစ္ခါမွမျမင္ဖူးေပ။ အန္တီေလးလဲ သူ႕လိုပင္ လက္ႏွင့္ အာသာေျပ လုပ္ျခင္းျဖစ္မည္ဟုသာ ေတြးလိုက္သည္။ ေအးေမာင္ ေခ်ာင္းေနရာမွ မ်က္ႏွာကို အေပါက္မွ ျပန္ခြာလိုက္သည္။ အန္တီေလး ဒီလို လုပ္သည္ဆိုေတာ့ အိျဖဴေရာ ဒီလိုလုပ္တတ္လား မသိ။ အိျဖဴ လုပ္တာေတာ့ မျမင္ဖူးေသး။ ဘယ္အခိ်န္လုပ္သလဲမသိ။ လုပ္ေရာ လုပ္တတ္ရဲ႕လားမသိ။ အေတြးေတြ မ်ား ေနသည္။
အန္တီေလး ေန႕လည္ကတည္းက ႏိုးၾကြေနသည့္ စိတ္မ်ားက ေရမိုးခ်ိဳးလိုက္ၿပီး လန္းဆန္းသြားေတာ့ တစ္ဖန္ႏိုးၾကားလာျပန္ေခ်ၿပီ။ ေန႕ခင္းဘက္ ကေလးမ်ား ေက်ာင္းသြားခ်ိန္ ကိုယ့္ဘာသာ လက္ျဖင့္ အာသာ ေျဖမိသည္။ အပ်ိဳဘ၀ကတည္းကလည္း ဒီလိုမ်ိဳး လုပ္ခဲ့ဖူးသည္။ သင္တန္းတက္ခ်ိန္ စီနီယာမမႀကီးမ်ားက သင္ေပးျခင္း ျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးမွ ဒီလို မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ေပ။ သို႕ေသာ္ သူမ အမ်ိဳးသားႏွင့္ ကြာရွင္း ျပတ္စဲၿပီးသည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကာမစိတ္မ်ား အလိုလို ကုန္ခမ္းေနသည္။ သူမသမီးေလးကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ ရ သည့္အလုပ္ႏွင့္ လံုးလည္ခ်ာလည္ လိုက္ေနရာ ဒီစိ္တ္ တစ္ခါတရံ ၀င္လာေသာ္လည္း သိပ္ျပင္းျပင္းထန္ထန္ မဟုတ္။ လက္ႏွင့္ပင္ မေျဖမိေခ်။
ယခုက်မွ အေတာ္ေလးကို သည္းသည္းထန္ထန္ စိတ္မ်ား ႏိုးထေနၿပီး အဖုတ္၀တြင္ အရည္ၾကည္မ်ား ရႊဲနစ္ေနသည္။ မခံမရပ္ႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ လုပ္မိျခင္းျဖစ္သည္။ အနီးဆံုး ေယာက္်ားေလးမွာ ေအးေမာင္သာ ျဖစ္သျဖင့္ သူ႕ကိုသာ စိတ္ထဲ ျမင္ေယာင္ၿပီး လုပ္မိသည္။ ကိုယ္လည္း ကေလးတစ္ေယာက္ အေမဆိုေပမဲ့ လင္မွ မရွိေတာ့တာ။ အျပစ္မရွိဟု စိတ္ထဲ ေျဖသိမ့္လိုက္ေသာအခါ အားရ ပါးရပင္ ပြတ္သပ္ကာ အာသာေျဖမိသည္။ အခု ညအိပ္ကာနီးေတာ့လည္း ေန႕လည္က အရသာကို ျပန္လိုခ်င္ မိျပန္သျဖင့္ ထပ္လုပ္မိသည္။ အားလံုး အိပ္ေမာက်ေနခ်ိန္ ျဖစ္သျဖင့္ ထဘီေပၚက ပြတ္ရတာကို အားမရျဖစ္ကာ ထဘီကြင္းလံုးခၽြတ္ကာ အားရပါးရ အရသာခံမိသည္။
တစ္ခ်ီ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ၿပီးသြားၿပီး ႏုန္း ခ်ိသြားသည္။ စိတ္လည္း ေက်နပ္သြားသည္။ ေၾသာ္ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ငတ္ျပတ္ေနလို႕လားမသိ၊ ေကာင္းလိုက္တဲ့ အရသာေလ။ မ်က္စိ မွိတ္ထားရာမွ မ်က္စိဖြင့္လိုက္စဥ္ အေပၚမ်က္ႏွာက်က္မွ အလင္းေရာင္တစ္ခု ေတြ႕လိုက္ ရသည္။ အေပၚမွာက ေအးေမာင္၏ အိပ္ခန္းသာ ရွိသည္။ ထိုအလင္းေရာင္က ေပ်ာက္သြားလိုက္၊ ေပၚလာ လိုက္၊ အစက ေပ်ာက္သြားသည္က ၾကာသည္၊ ေပၚလာတာက ခဏေလာက္သာ၊ ေပ်ာက္သြားျပန္သည္။ ေနာက္ဆံုးတစ္ႀကိမ္ ျပန္ေပၚလာၿပီးေနာက္ ေပ်ာက္သြားလိုက္သည္မွာ ေပၚမလာေတာ့ေပ။
စိတ္ထဲ သိပ္မေသ ခ်ာေသးသျဖင့္ အေပၚဘက္မ်က္ႏွာက်က္ကို ဓာတ္မီးႏွင့္ထိုးၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေပါက္လိုလို ဘာလိုလို တစ္ခု ေတြ႕ရသည္။ အင္း.... ဟိုေကာင္ေလး... ငါ လုပ္ေနတာေတြမ်ား ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသးလား... မနက္က်ရင္ေတာ့ အေပါက္ရွိမရွိ သြားၾကည့္အံုးမယ္ဟု ေတးထားလိုက္သည္။ မနက္မိုးလင္း ကေလးေတြ က်ဴ ရွင္သြားခ်ိန္ ၀င္ၾကည့္ေတာ့ ဟုတ္ေပသပ။ ဒီကၽြန္းျပားေတြ အေပါက္မရွိဘူးဆိုတာ ခဏခဏ ၾကမ္းတိုက္ခဲ့ဖူး သည့္ သူမ ေကာင္းေကာင္း သိသည္ေပါ့။ ဒီေကာင္ေလး ေဖာက္ထားတာ ေသခ်ာၿပီဟု သိလိုက္ရသည္။
ညဘက္ အိပ္ေတာ့ သူမ သတိထားၾကည့္မိလာသည္။ မေန႕ညကလိုပင္ ေခ်ာင္းေနျပန္ၿပီ။ သူမကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမွန္းသိကာမွ စိတ္က ပိုထလာသည္။ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနသည္ကိုပင္ ၾကည္ႏူးသလို ျဖစ္မိသည္။ ဒီညေတာ့ သူမ ျခင္ေထာင္လည္း မေထာင္ေတာ့။ ရွိသမွ်အ၀တ္ေတြ ခၽြတ္ခ်လိုက္ကာ တန္းေပၚမွာတင္လိုက္ၿပီး အိပ္ယာေပၚတြင္ ပက္လက္လွန္ကာ လုပ္ငန္းစလိုက္သည္။ မေန႕ညကထက္ပင္ ပိုးစိုးပက္စက္ အာသာေျဖ ပစ္လိုက္သည္။
ေအးေမာင္ ေခ်ာင္းေနသည္ကို သိေနေသာေၾကာင့္လားမသိ ေတာ္ေတာ္ အရသာရွိလွသည္။ အဖုတ္ အတြင္းပိုင္းႏွင့္ သားအိမ္၀ကပင္ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ျဖစ္လာကာ က်င္စိမ့္ေနေအာင္ ေကာင္းလြန္းလွသည္။ ပြတ္ သပ္ရံုမွ်ႏွင့္ မတင္းတိမ္ႏိုင္ေတာ့။ အေစ့ကို ဖြဖြေလး ပြတ္ကာ လက္ခလယ္ကိုပါ ႏွိဳက္သြင္းလိုက္မိသည္။ လင္ ႏွင့္ ေ၀းရသည္မွာ ၾကာလွၿပီျဖစ္သျဖင့္ အပ်ိဳေလးႏွင့္ မျခား က်ပ္ေနသည္။ မနည္းပင္ ၀င္ေအာင္ ႏွိဳက္လိုက္ရ သည္။ ႏွစ္ခ်ီသံုးခ်ီ ဆက္တိုက္ ၿပီးေအာင္ ပြတ္လိုက္ ႏိႈက္လိုက္ႏွင့္ အေတာ္ေလး ႏုန္းခ်ိသြားမွပင္ အိပ္ေပ်ာ္သြား ရေတာ့သည္။ ျပန္လည္း မ၀တ္ျဖစ္ေတာ့ေပ။ ဒီအတိုင္းပင္ ပိုးလိုးပက္လက္ အိပ္လိုက္ရသည္။
ေအးေမာင္လည္း မေန႕ကထက္ပင္ ပိုေကာင္းသြားသည္။ အန္တီေလးက မေန႕ကထက္ပင္ ပိုၾကမ္း လာသည္။ မေန႕က ခဏေလာက္သာ။ ဒီေန႕ေတာ့ တြန္႕လိမ္ေကာက္ေကြးသြားလိုက္၊ ၿငိမ္က်သြားလိုက္၊ ထပ္ ပြတ္လိုက္ႏွင့္ အေတာ္ၾကာသည္။ ေဒၚေလး အိပ္သြားေတာ့ အိျဖဴအခန္းဘက္ကို ၾကည့္ေသးသည္။ အိျဖဴ အိပ္ ေမာက်ေနၿပီ။ ေဘးတစ္ေစာင္း အိပ္သျဖင့္ ဘာမွ သိပ္မျမင္ရေသာေၾကာင့္ လက္ေလွ်ာ့ကာ ေအးေမာင္ အိပ္ လိုက္ရသည္။ ဒီညကေတာ့ အန္တီေလးႏွင့္ပင္ ေတာ္ေတာ္ လံုေလာက္ေနေပၿပီ။
ေအးေမာင္ စာအုပ္အသစ္တစ္အုပ္ ထပ္ရလာသည္။ စာက်က္ၿပီး စာအုပ္ဖတ္လိုက္သည္။ စာအုပ္ဖတ္ ေတာ့ စိတ္က ထလာျပန္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အေပါက္ကေလးမ်ားကို ဖြင့္ကာ မ်က္စိအစာ ရွာလိုက္သည္။ မေတြ႕။ အိျဖဴက စာထိုင္က်က္ေနသည္။ အန္တီေလးက အခန္းထဲမွာ မရွိ။ အိမ္ေရွ႕မွာ တီဗီ ၾကည့္ေနသည္ ထင္သည္။ ဒါနဲ႕ စာအုပ္ကို ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္ဖတ္လိုက္သည္။ ထုိ႕ေနာက္ မ်က္စိထဲတြင္သာ ျမင္ေယာင္ ၿပီး ငါးဦးေကာ္မတီ ဖြဲ႕လိုက္ရသည္။ ပါးစပ္မွလည္း အား .... အိအိ.... အိျဖဴ.... ညီမေလး.... ကိုကို ေကာင္း လိုက္တာ ဟု အသံထြက္မိသည္။
တစ္ခါတေလလည္း ဒီလိုေလး အသံထြက္လိုက္ရတာ ပို ဖီးလ္ ရွိသည္ဟု ထင္မိသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူ႕အခန္းတံခါးမွာ ေစ့ရံုေစ့ထားရာ ဟေနၿပီး တစ္စံုတစ္ေယာက္က ေခ်ာင္းၾကည့္ ေနသည္ကို မသိလိုက္ေခ်။ ၿပီးသြားေတာ့ သတိျပန္၀င္လာသည္။ အေနာက္နားမွ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားသည့္ ေျခ သံ ၾကားလိုက္ရသလို။ စိတ္ထဲ စေနာင့္စနင္းျဖစ္သျဖင့္ အန္တီေလးမ်ားလားဟု သူ႕အခန္းဘက္ကို ၾကည့္ လိုက္သည္။ မဟုတ္ႏိုင္။ ဒါနဲ႕ ကမန္းကတန္း အိျဖဴအခန္းဘက္ ၾကည့္လိုက္သည္။ ဟား.. အိျဖဴ မရွိေတာ့။ ဒါဆို ေသခ်ာၿပီ။ အိျဖဴပဲ။ ျမင္မ်ား ျမင္သြားသလားမသိ ဆိုသည့္ စိုးရိမ္စိတ္ မႊန္တက္လာသည္။ အိျဖဴအခန္းကို လည္း ရဲရဲ မေခ်ာင္းရဲေတာ့။ ေတာ္ၾကာ ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္တက္လာလွ်င္ ခက္ေတာ့မည္။
အိျဖဴ စာက်က္ေနရင္း ယခင္ႏွစ္က စာအုပ္တစ္အုပ္ ရွာခ်င္ေတာ့ အေပၚထပ္ တက္သြားလိုက္သည္။ ကိုကို႕အခန္းေရွ႕အေရာက္ ကိုကို႕ကို ႏႈတ္ဆက္မလို႕ တံခါးေခါက္မည္အလုပ္ တံခါးက ဟေနသျဖင့္ မေခါက္ ေတာ့ဘဲ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုကို႕ေရွ႕မွာ စာအုပ္တစ္အုပ္ေတာ့ ဖြင့္ထားသည္။ ကိုကို လက္က ဘာလုပ္ေနသည္မသိ။ တလႈပ္လႈပ္ႏွင့္ ေပါင္ၾကားထဲထည့္ကာ လႈပ္ေနသည္။ ကိုကို႕ႏႈတ္မွ ထြက္လာသည့္ စကားက သူမနာမည္ပါလာေတာ့ အံ့ၾသသြားရသည္။ ဟင္... ကိုကို အိျဖဴကို မွန္းၿပီး အာသာေျဖေနတာပဲ...
အိျဖဴ လိုခ်င္သည့္စာအုပ္ပင္ မယူျဖစ္ေတာ့။ ကမန္းကတန္းျပန္ဆင္းကာ အေပါ့သြားၿပီး ရင္တဖိုဖိုႏွင့္ အခန္းထဲသာ ျပန္၀င္လိုက္ရသည္။ သူမလည္း အေတြ႕အႀကံဳရွိပါသည္။ ေယာက်္ားႏွင့္ အေတြ႕အႀကံဳေတာ့ မဟုတ္။ အမ္ပီဖိုးထဲတြင္ အျပာကားထည့္ကာ သူမသူငယ္ခ်င္းေတြျပသျဖင့္ ၾကည့္ဖူးသည္။ လက္ႏွင့္အာသာ ေျဖရသည္ကိုလည္း သိသည္။ တစ္ခါတရံေတာ့ လက္ႏွင့္ အာသာေျဖမိသည္။ အၿမဲတမ္း မလုပ္ျဖစ္။ ဒီတစ္ည ေတာ့ ကိုကိုက သူမအေပၚ မရိုးသည့္စိတ္ေတြ ၀င္ေနသည္ဆိုတာ သိသြားကာ ကာမစိတ္ေတြ ႏိုးၾကားလာမိ သည္။
အင္း ေမြးရာပါလယ္ကြက္ကေလးေတာ့ ထြန္လိုက္အံုးမွပါ(ကၽြန္ေတာ္၏အာေဘာ္) ဟု စဥ္းစားမိသည္။ ဒီ တစ္ညေတာ့ ရင္တုန္ပန္းတုန္ ျဖစ္ေနသည္။ ေဘးတေစာင္းေလး ေစာင္းလိုက္ကာ လက္ကို ေပါင္ၾကားထဲ ထည့္ အာသာေျဖမိသည္။ လူမိသြားမွာ ေၾကာက္သည့္စိတ္ေၾကာင့္ ပက္လက္ေတာ့ မလုပ္ရဲ။ ေကာင္းလာေတာ့ လည္း သိပ္မထိန္းသိမ္းႏိုင္ေတာ့။ ေျခမေတြ ကုပ္ေကြးလာကာ အသံထြက္ညည္းမိၿပီး ဆန္႕ကနဲျဖစ္ကာ ၿပီးသြား ရေတာ့သည္။ တစ္ခါတေလေတာ့လဲ ေျခပစ္လက္ပစ္ အရသာအျပည့္ ခံစားၾကည့္ခ်င္သည္။ သုိ႕ေသာ္ တစ္ ေယာက္ေယာက္ မျမင္ႏိုင္သည္မွန္း သိပါလွ်က္ ေၾကာက္ေနမိေသာေၾကာင့္ သိုသိုသိပ္သိပ္သာ လုပ္မိသည္။
တစ္ေယာက္ေယာက္ မျမင္ႏိုင္ဘူးဟု ထင္ရေသာ္လည္း သူမကို ျမင္ႏိုင္သည့္ ေအးေမာင္ရွိေနသည္ ဆိုတာကိုေတာ့ မသိေသးေခ်။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာတတ္သည့္ အိျဖဴသည္ ေအးေမာင္ သူမ နာမည္ေခၚကာ အာသာေျဖေနသည္ကို သိရွိေၾကာင္း ေအးေမာင္ကို ေျပာျပလိုသည္။ သို႕ေသာ္ ရွက္လည္း ရွက္သည္။ တစ္ရက္တြင္ေတာ့ က်ဴရွင္သြားရင္း ေျပာမိလုိက္သည္....
ကိုကို... ညီမေလးကို ဘယ္လိုျမင္လဲဟင္....
ဘယ္လိုျမင္ရမွလဲ ညီမေလးရဲ႕.... ကိုကို႕ညီမေလးလို ျမင္တာေပ့ါ...
ဟုတ္ပါဘူး...ကိုကိုရာ... မညာပါနဲ႕.... အဲလို ဟုတ္လို႕လား....
ဟုတ္ပါတယ္....ညီမေလးရဲ႕.... ဘာလို႕....
အဲဒါဆို..... ဟိုတေန႕ညက.... ဘာလို႕.... ညီမေလးနာမည္ေခၚၿပီး.... ဟိုဟာ..လုပ္ေနတာလဲ(ေလသံတုိးတိုး ျဖင့္)
အဲ..... ဟို..... အဲဒါက.....
ဟင္းေနာ္.... ကိုကို..... ညီမေလးကို.. လာျပစ္မွားေနတယ္....
ကဲ.... အဲဒါဆို.... ညီမေလးကေရာ.... ကိုကို႕ကို မွန္းၿပီး..... ဘာလို႕.... ဟြာ လုပ္တာလဲ....
အဲဒါက.... ဟာ... ကိုကိုကြာ.... မေကာင္းဘူး....
ဟုတ္တယ္မို႕လား....ညီမေလးရဲ႕....
ကိုကို.... ဘယ္လိုသိလဲ.....
ည က်ဴရွင္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အိျဖဴကို ေအးေမာင္ သူ႕အခန္းထဲေခၚကာ အိျဖဴကို ေခ်ာင္းေနက် အေပါက္ကို ျပလိုက္သည္။ မထူးေတာ့ၿပီ။ သိသြားမွေတာ့ လိမ္ေနစရာ မလိုေတာ့။ အိျဖဴကလည္း စိတ္ဆိုးပံု မေပၚတာ ပါသည္။
ထိုညမွ စကာ အိျဖဴက ညတိုင္း အာသာေျဖျဖစ္ေတာ့သည္။ အရင္လို ေကြးေကြးေလး ေဘးတေစာင္း မလုပ္ျဖစ္ေတာ့။ ကိုကို ၾကည့္ကာ အာသာေျဖေနမွန္း သိသျဖင့္ ကိုယ္လံုးတီးခၽြတ္ပစ္ကာ စိမ္ေျပနေျပ အာသာ ေျဖသည္။ ၾကည့္ခံေနရသည္ကို သိေတာ့ ပိုၿပီး ဖီးလ္လာသည္။ သူမကေတာ့ သူမကို ေခ်ာင္းေနသည္ ဆိုတာ ကိုကိုေအးေမာင္ ၀န္ခံထားသျဖင့္ စိတ္မပူေတာ့။ တစ္ခါတစ္ခါ ေျပာင္ျပေသးသည္။ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ ျပ လုိက္၊ သူမ ဖုတ္ဖုတ္ကေလးကို ပြတ္ကာ ဖီးလ္လာသည္ပံု လုပ္ျပလိုက္ လုပ္ေနေသးသည္။ ဆယ္တန္း တစ္ႏွစ္ က်ထားေသာ္လည္း ကေလးစိတ္မကုန္ေသးသည့္ ဟန္ေလးက ခ်စ္ဖို႕ ေကာင္းသလို ရမၼက္ႀကြဖြယ္ လည္း ေကာင္းလွသည္။ ေအးေမာင္က သူမကိုသာမက သူမအေမကိုလည္း ေခ်ာင္းေနသည္ကိုေတာ့ မသိရွာ ေပ။
ေအးေမာင္က ကိုးတန္းျဖစ္သျဖင့္ ေအးေအးေဆးေဆး ေနႏိုင္ေသာ္လည္း အိျဖဴက ဆယ္တန္း ျဖစ္ရာ ပထမအစမ္းစာေမးပြဲနီးေတာ့ အခ်ိန္ပို ဆက္တိုက္ တက္ရသည္။ ေအးေမာင္ ေက်ာင္းပိတ္လည္း သူမကေတာ့ မပိတ္ေခ်။ ေအးေမာင္က သူမကို ေက်ာင္းပို႕ၿပီးသည္ႏွင့္ အိမ္ျပန္လာရသည္။ ညေနမွ တစ္ေခါက္ သြားႀကိဳ ရသည္။ ညက်ဴရွင္က်ေတာ့လည္း ေအးေမာင္က ခုနစ္္နာရီဆို ၿပီးၿပီ။ အိျဖဴက ဆယ့္တစ္နာရီအထိ က်ဴရွင္မွာ စာက်က္ရသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ေအးေမာင္ ဆယ့္တစ္နာရီထုိးမွ တစ္ေခါက္သြားႀကိဳရသည္။
ေအးေမာင္ ကံေကာင္းသည္။ ညစဥ္ပင္ အန္တီေလးကို တစ္ေခါက္၊ အိျဖဴကို တစ္ေခါက္ ၾကည့္ႏိုင္ သည္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကလည္း ေအးေမာင္ၾကည့္ေနသည္ကို သိေနၾကသည္သာ။ အိျဖဴက တရား၀င္ပင္ ၀န္ခံထားေသာေၾကာင့္ သိသည္။ အန္တီေလးက မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေသာ္လည္း သိသည္။ သိၾကသျဖင့္ လည္း ကိုယ္စီအာသာေျဖေနျခင္းျဖစ္သည္။ အန္တီေလးက ေအးေမာင္ အခန္းေပၚတက္သြားသည္ႏွင့္ လုပ္ ငန္းစသည္။ ၿပီးသြားသည္ႏွင့္ ေစာေစာအိပ္လိုက္သည္။
ေအးေမာင္ စာက်က္ၿပီးခ်ိန္တြင္ အိျဖဴအခန္းသုိ႕ ၾကည့္ လိုက္သည္။ အိျဖဴကလည္း ထိုအခ်ိန္ေလာက္ကို မွန္းၿပီး လုပ္ငန္းစသည္။ ေအးေမာင္ႏွင့္ အိျဖဴ အခ်ိန္းအခ်က္ မလုပ္ထားေသာ္လည္း အိျဖဴက အခ်ိန္ဇယားႏွင့္ စာက်က္သူျဖစ္ရာ ဆယ္နာရီဆို ၿပီးၿပီဆိုတာ ေအးေမာင္ သိသည္။ တခါတရံ သူမ စာမရေသးလွ်င္လည္း လက္ခါျပလိုက္သည္။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ေအးေမာင္ ေစာင့္ႏုိင္ရင္ ေစာင့္၊ မေစာင့္ႏိုင္ရင္ အိပ္ေပေတာ့ေပ့ါ။ ေအးေမာင္ သတိေတာ့ ထားလိုက္ရသည္။ တံခါးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဂ်က္ထိုးရသည္။ အိျဖဴႏွင့္ မိသြားတာ အေရးမႀကီး၊ အန္တီေလးႏွင့္ မိသြားလွ်င္ ဘာျဖစ္လာမည္ မေျပာႏိုင္။
အိျဖဴ စာေတြႏွင့္ လံုးလည္ခ်ာလည္လိုက္ေနေတာ့ ဟိုစိတ္ဒီစိတ္ေတြလည္း နည္းေနၿပီထင္သည္။ အရင္လို အာသာေျဖတာေတြ ေဇာင္းတိုက္တာေတြ မေတြ႕ရေတာ့။ အိျဖဴကိုယ္တိုင္ကလည္း စာေတြ မ်ားသည္ ဟု ညည္းသည္။ အိျဖဴ အိမ္သိပ္မကပ္ျဖစ္ေတာ့ဘဲ ေအးေမာင္က အိမ္ၿမဲေနေတာ့ အန္တီေလး လွ်ိဳ႕၀ွက္ အႀကံ အစည္တစ္ခု ႀကံစည္ရသည္။ ေအးေမာင္ သူမကို ႀကိတ္ၿပီး ျပစ္မွားေနသည္ကိုလည္း သိသည္။ သို႕ေသာ္ လာ ငါ့ကိုတက္လုပ္စမ္းကြာဟု ခိုင္းရေအာင္ကလည္း မဟုတ္ေသး။ သို႕ေသာ္ အန္တီေလး ေတာ္ေတာ္ ခံခ်င္စိတ္ ေတြ ျပင္းျပေနသည္။ သို႕ႏွင့္ အိျဖဴ အခ်ိန္ပိုတက္ေနေသာ ဒီဇင္ဘာ ေက်ာင္းပိတ္ရက္တြင္ .....
ဖိုးသားေလးေရ.... ခဏ....
ဟုတ္....အန္တီေလး.... လာၿပီ.....
အန္တီေလး. အေၾကာေတြ တက္ေနလို႕ နင္းေပးပါလား.....
ဟုတ္ကဲ့... အန္တီေလး....
လာ.... အန္တီေလးအခန္းထဲမွာ.... ၀င္နင္းေပး.... အျပင္မွာဆို.... လူျမင္မေကာင္းဘူး.....
ဟုတ္....
ေအးေမာင္ အန္တီေလး အခန္းထဲသို႕ ၀င္လိုက္သြားသည္။ အန္တီေလးက အိမ္ေနရင္း လက္ျပတ္ ဂါ၀န္ပြပြကို ၀တ္ ထားသည္။ ပထမေတာ့ ခုတင္ေပၚက တန္းကို ကိုင္ၿပီး ေျခသလံုး၊ ထိုမွ ေပါင္အထိ နင္းေပးသည္။ ေပါင္ လယ္ေလာက္ ေရာက္တြင္ အန္တီေလးက ခဏဆင္းခိုင္းကာ ေမွာက္ေပးသည္။ ေျခသလံုးမွ ေပါင္ရင္းအထိ နင္းေပးရျပန္သည္။ တင္ပါးဆံုအရင္းနားအထိ ေရာက္သြားေတာ့ အိစက္ေနသည့္ တင္ပါး ေအာက္ပုိင္း၏ အထိ အေတြ႕ေၾကာင့္ စိတ္လႈပ္ရွားလာသည္။ ငယ္ပါက တင္းမာလာေသာလည္း ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ပါေသာ ေၾကာင့္သာ ေထာင္ထမလာျခင္းျဖစ္သည္။
ထို႕ေနာက္ ပက္လက္ျပန္လွန္ၿပီး အပူထုတ္ေပးအံုး ဆိုသျဖင့္ ေပါင္ရင္း ေသြးလႊတ္ေၾကာကို ေျခဖ်ားေလးႏွင့္ ဖြဖြေလး ဖိေပးထားရသည္။ တီေလး၏ အဖုတ္ႏွင့္ အနီးဆံုးေနရာကို ထိေတြ႕ေနရရာ အဖုတ္ ၏ ေဘးႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကိုပင္ ထိေနသျဖင့္ စိတ္အလြန္ လႈပ္ရွားလာကာ အာေခါင္ေတြပင္ ေျခာက္လာသည္။ ထိုညကေတာ့ နင္းေပးၿပီးေတာ့ ေအးေမာင္ အိမ္ေပၚျပန္တက္သြားခဲ့ရသည္။ ညေန အိျဖဴကို ေက်ာင္းမွသြား ႀကိဳကာ က်ဴရွင္ပို႕ေပးရသည္။ ေအးေမာင္ အိျဖဴကို စာႀကိဳးစားရန္၊ က်န္တဲ့စိတ္ေတြ ဘာမွမထားရန္ ေစတနာ အရင္းျဖင့္ အားေပးမိသည္။ အိျဖဴကလည္း ေခါင္းေလး ၿငိမ့္ျပသည္။
အိျဖဴ က်ဴရွင္ျပန္သြားပို႕ၿပီး ျပန္လာေတာ့ ေအးေမာင္ ေရခ်ိဳးကာ အန္တီေလးႏွင့္အတူ ထမင္းစား သည္။ ေက်ာင္းပိတ္ထားသျဖင့္ ေအးေမာင္ စာလဲ မက်က္ျဖစ္ေတာ့ပါ။ ထမင္းစားၿပီး ခဏၾကာေတာ့ အန္တီ ေလးက ႏွိပ္ေပးဖို႕ေျပာသျဖင့္ ေအးေမာင္ အိပ္ခန္းထဲ လိုက္သြားသည္။
ဖိုးသား.... မနက္က နင္းတာ.... အေၾကာေတြ ေတာ္ေတာ္ေျပတယ္ သိလား.... ဒါေပမဲ့.... အသားေတြ.... နာတယ္...
ဟုတ္ကဲ့... အန္တီေလး.... ႏွိပ္ေပးမယ္ေလ....
အင္း....
အန္တီေလးက ပက္လက္လွန္ေပးကာ ေအးေမာင္က ေျခသလံုးကေန စႏွိပ္သည္။ ေျခသလံုးမွ ဒူးဆစ္၊ ဒူးဆစ္မွ.. ေပါင္လယ္.... ထိုမွ ေပါင္ရင္းေရာက္ကာနီးတြင္ ေအးေမာင္ စိတ္ေတြ ကေရာက္ကယက္ ျဖစ္လာ သည္။ အန္တီေလးက ေမွာက္ေပးလိုက္မွ နည္းနည္း ရင္ေအးသြားသည္။ သို႕ေသာ္လည္း တင္ပါးနား ေရာက္ကာ နီးေတာ့ မ်က္လံုးက တင္ပါးကေန မခြာႏိုင္ေတာ။ အန္တီေလးက ေအးေမာင္ကို တစ္ခ်က္ လွမ္း ၾကည့္လိုက္သည္။
ဖိုးသားေလး.... အန္တီေလး ဖင္ကိုၾကည့္ၿပီး.... ျပစ္မွားေနတယ္... ဟုတ္.
အန္.... ဟုတ္ပါဘူး.... အန္တီေလးရဲ႕....
ဟြန္႕.... ဟုတ္သာမဟုတ္တယ္.... မ်က္လံုးက... အဲဒီနားမွာခ်ည္းပဲ....
အဲ.....
အဲ... မေနနဲ႕... ဟြန္႕... အခန္းထဲမွာလဲ လူပ်ိဳနံ႕ေတြကို မႊန္ေနတာပဲ...
အာ... ဟုတ္ပါဘူး အန္တီေလးရဲ႕....
ဘာ... မဟုတ္ရမွာလည္း.... ၿပီး ၾကမ္းျပင္ကို အေပါက္က ေဖာက္ထားေသးတယ္.... ဖိုးသား ေတာ္ေတာ္ ဆိုးေနၿပီ... ဟင္း...
ဟို.... အဲ... ဟိုဒင္း...
ကဲ.... ဆရာေလး.... ၀န္ခံလိုက္ရင္ အက်ိဳးရွိမယ္.... ၀န္မခံရင္ေတာ့....
ဟုတ္.... အန္တီေလး.... သား မွားပါတယ္....
ဖိုးသား...မွားတယ္လို႕.... အန္တီေလး.. မေျပာပါဘူးရွင္။
ဗ်ာ... အဲဒါဆို...
ဖိုးသားက အခုမွ လူပ်ိဳေပါက္အရြယ္ေလးပဲ ရွိေသးတာ.... ဒါေတြ လုပ္တာ သဘာ၀ပဲေလ...
ဟုတ္.... အန္တီေလး....
ဖိုးသားက... အန္တီေလးကုိ... ဘယ္အခ်ိန္ကစၿပီး ျပစ္မွားေနတာပါလိမ့္....
ဟို.... ဟိုတခါ... အန္တီေလးကို လာႏိႈးတုန္းက....
ဟိုး... ဆရာ... ရၿပီ ရၿပီ... အဲဒါျမင္ၿပီး ေန႕တိုင္း လက္ေဆာ့ေနတယ္ေပါ့ေလ....
ေအး ခ်မ္းသူ
Credit
သူတို႔အေၾကာင္း ( ၁ )
ေအးေမာင္ေရ.. လာအံုး...
အိမ္ေရွ႕မွ ေခၚေနေသာ အေမ့အသံေၾကာင့္ အိမ္ေနာက္ေဖးတြင္ ႏြားစာစင္းေနရာမွ ကမန္းကတန္း လက္ေဆးကာ အိမ္ေနာက္ေပါက္မွ တက္သြားသည္။
အိမ္ေရွ႕ ဧည့္ခန္းမွာ အေမႏွင့္ အတူ ထိုင္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ထိုအမ်ိဳးသမီး မ်က္ႏွာကို ေအးေမာင္ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ၾကည့္မိသည္။ ဘယ္ေနရာမွာ ျမင္ဖူးလို႕ပါလိမ့္။ တစ္ေနရာ ရာမွာ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ျမင္ဖူးေနသလိုပဲ။ ဘယ္ေနရာမွာမွန္းေတာ့ မသိ။
သား.... သူ႕ကို မွတ္မိလား....
ေအးေမာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ မ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္ စဥ္းစားသည္။ သိေတာ့ သိေနသလိုပဲ။ ဘယ္မွာလဲသာ မသိတာ။
ဟဲ့.... ေျဖပါအံုး... ေမးေနတာကို....
အေမ့ အသံေၾကာင့္ လန္႕ျဖပ္သြားသည္။
အင္း.... သိေတာ့ သိသလိုပဲ အေမ။ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိဘူး....
ေၾသာ္.... သူက အရင္တုန္းက ရြာမွာ အေမတို႕နဲ႕ အတူတူ ေနခဲ့ဖူးတဲ့ သားဖြားဆရာမေလးေလ သားရဲ႕...
အဲ.... မွတ္မိသလိုေတာ့ ရွိတယ္အေမ.... ေမ့ေတ့ေတ့ ျဖစ္ေနလို႕.....
ေအးေမာင္၏ အူလည္လည္စကားေၾကာင့္ သားဖြားဆရာမေလးဟု အေမေျပာေသာ ထိုခပ္ေခ်ာေခ်ာ အမ်ိဳးသမီးက ၿပံဳးသည္။
ေအး.... မမွတ္မိရင္လည္း.... နင့္အန္တီေလး၀ယ္လာတဲ့.... မုန္႕လည္း... မစားနဲ႕ေတာ့....
(တိန္..... ငတ္ၿပီဟ)
ေအးေမာင္ ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ စပ္ၿဖီးၿဖီးသာ ေနလိုက္ရသည္။
နင္... ငယ္ငယ္က... တစ္ႏွစ္သားေလးပဲ ရွိအံုးမွာေပါ့.... နင့္အန္တီေလးက ရြာမွာတာ၀န္က်ေတာ့ အေမတို႕အိမ္မွာ အတူတူလာေနတာေလ... အခုေတာ့ သူ႕သမီးေလးေတာင္ နင့္ထက္ငယ္လွ တစ္ႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ ေလာက္ပဲ ရွိမွာ... နင့္ကို ေရမိုးခ်ိဳး သနပ္ခါးလိမ္းေပတာ သူေပါ့....
အေမ ေျပာျပလိုက္ေတာ့လည္း ေအးေမာင္ အားတံု႕အားနာ ျဖစ္သြားမိေသးသည္။ အေမတို႕ႏွင့္ စကားစျမည္ ခဏေလာက္ သြားေျပာၿပီးေတာ့ ေအးေမာင္ အိမ္ေအာက္သို႕ ဆင္းကာ ႏြားစာ ဆက္စဥ္းေနလိုက္သည္။ ဧည့္ ခန္းထဲမွာ ေနရတာ အေနအထိုင္ က်ဥ္းၾကပ္သလို ျဖစ္လာလို႕ပါ။
ၿခံထဲမွာ လုပ္စရာရွိတဲ့ အလုပ္မ်ား ဆက္တိုက္လုပ္ၿပီးေတာ့ ေဘးက ေကာက္ရိုးပံုေပၚမွာ အၿမိဳင့္သား ႏွပ္ေနလိုက္သည္မွာ ညေန သံုးနာရီခြဲေလာက္ သူ႕အေမ ႏိႈးမွ ႏိုးေတာ့သည္။ ဟိုအန္တီက ျပန္သြားေလၿပီ။
ထိုအန္တီေလးနာမည္က အိအိမြန္။ ေအးေမာင္တုိ႕ ငယ္ငယ္ေလာက္တုန္းက အေမတို႕ႏွင့္အတူ အိမ္ မွာ လိုက္ေနဖူးသည္။ ေျခာက္လေလာက္ ေနၿပီးေတာ့ အိမ္ေထာင္က်သြားသျဖင့္ သူမ၏ ဇာတိၿမိဳ႕သို႕ ျပန္သြားကာ ၿမိဳ႕အနီး ရြာတစ္ရြာမွာ သားဖြားဆရာမ လုပ္ေနသည္။ ယခုေတာ့ အလုပ္ထြက္လိုက္ၿပီး အိမ္ဆိုင္ေလးဖြင့္ထား သည္။
သူမ၏ အမ်ိဳးသားျဖစ္သူ ကိုမိုးေဇာ္က ထုိင္းႏိုင္ငံဘက္သို႕ ကူးကာ အလုပ္သြားလုပ္ရင္း ထိုအလုပ္တြင္ ေတြ႕သည့္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ညိစြန္းကာ ျမန္မာဘက္သို႕ ျပန္မလာေတာ့ဘဲ ထိုႏိုင္ငံမွာပင္ အေျခ ခ်လိုက္သည္မွာ ယေန႕ထက္တိုင္ပင္။
အန္တီေလးကေတာ့ သူမ၏ သမီးေလးႏွင့္အတူ ေနာက္အိမ္ေထာင္ ထပ္မျပဳေတာ့ဘဲ ေနလိုက္သည္။ အေမတို႕ႏွင့္ လာေနစဥ္က ေအးေမာင္က သံုးႏွစ္သားအရြယ္၊ အေမ့အသက္ ႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္မွာ ေအးေမာင္ကို ေမြးသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ထိုအန္တီေလးက ၁၈ ႏွစ္ ေလာက္သာ ရွိိအံုးမည္။
ယခုေတာ့ ေအးေမာင္ အသက္ ၁၆ ႏွစ္ထဲ ေရာက္ေနၿပီ။ ေအးေမာင္ ငယ္ငယ္က စာ တအားညံ့သည္။ သူငယ္တန္းေန သံုးတန္းေလာက္အထိ ပံုမွန္ေလး ေအာင္ေသာ္လည္း ေလးတန္းမွာ ႏွစ္ႏွစ္ ၊ ရွစ္တန္းမွာ ႏွစ္ႏွစ္ ေနလိုက္ရသည္။ ေက်ာင္းစတက္တာေတာင္ ေျခာက္ႏွစ္သားအရြယ္မွ စတက္သည္ ျဖစ္ရာ အသက္ ၁၆ ႏွစ္မွာမွ ရွစ္တန္းသာ ရွိေသးသည္။
သူ႕အရပ္ သူ႕ေဒသမွာေတာ့ ဒီအရြယ္က လယ္ထဲ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ေနၿပီ ဆိုေတာ့ ေက်ာင္းထုတ္ကာ လယ္ထဲ၀ိုင္းကူလုပ္ရသည္သာ မ်ားသည္။ ေအးေမာင္ အေမက ေအးေမာင္ကို ေက်ာင္းဆက္ေနေစလိုသည္။ သူမ်ားေတြ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္မွာ ဆယ္တန္း ေအာင္ေသာ္လည္း ေအးေမာင္ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ေက်ာ္မွ ကိုးတန္း တက္ရအံုးေတာ့မည္။ အခုလည္း ေက်ာင္းပိတ္ရက္မို႕ အေမ့ကို ၀ိုင္းကူေနျခင္းသာ။
ထိုအန္တီေလးလာလည္ေတာ့ အေမလည္း ေအးေမာင္ကို ကိုးတန္း ဘယ္မွာထားရမလဲ တိုင္ပင္မိ သည္။ ထိုအန္တီေလးက သူ႕အိမ္မွာ လာေနၿပီး ေက်ာင္းတက္ခိုင္းလွ်င္ အိမ္လခေရာ စားစရိတ္ပါ မေပးပါနဲ႕။ သူ႕ေက်ာင္းမုန္႕ဖိုးနဲ႕ အ၀တ္အစားဖိုးေလာက္ပဲ ေပးပါ ဆိုၿပီး ေျပာသြားသည္ဟု အေမက ေျပာျပသည္။ ေအးေမာင္ သူ႕အေမ ေျပာေနသည့္ စကားမ်ားကို နားေထာင္ရင္း အေတြးပင္လယ္ထဲ ေမ်ာပါသြားေလေတာ့ သည္။
ဟဲ့... ေကာင္ေလး... ငါေျပာတာၾကားလား.... စိတ္က ဘယ္ေရာက္ေနမွန္း မသိဘူး.... နင့္ကိုေတာ့ အိအိမြန္လက္ထဲ ျမန္ျမန္္အပ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္။ ရြာမွာထားလို႕ေတာ့.... ေစာေစာ မိန္းမရမလားပဲ....
ဟာ.... အေမကလည္း.... သားက အဲဒါေတြ.. စိတ္မ၀င္စားပါဘူး....
ေအာင္မယ္.... စိတ္၀င္စားလို႕ေရာ... ရမလား...
အင္းပါ.... အေမရာ.....
အေမက သူေျပာခ်င္တာမ်ား ေျပာၿပီး အိမ္ေပၚသို႕ ျပန္တက္သြားေတာ့သည္။ ေအးေမာင္လည္း တစ္ကိုယ္လံုး ေပလူးေနသည္မ်ားကို ေရခ်ိဳးသန္႕စင္ကာ ထမင္းစားရန္ အိမ္ေပၚသို႕ လိုက္တက္သြားရေတာ့ သည္။ အေဖက ပိုးထိၿပီး ၿပီးခဲ့သည့္ ငါးႏွစ္ေလာက္က ဆံုးပါးသြားခဲ့ရာ အေမလည္း အေမ၊ အေဖလည္း အေမ မဟုတ္ပါလား။ အေမ့ကို ေအးေမာင္ ေၾကာက္ပါသည္။
မိုးဦးက်စ၊ ေမလ၏ အကုန္ပိုင္းေလာက္ျဖစ္သည္.....
ေအးေမာင္ႏွင့္ သူ႕အေမ ရြာမွ ၿမိဳ႕ကို ေျပးဆြဲေသာ ပဲ့ေထာင္သေဘၤာေလးႏွင့္ အန္တီေလးဆီ သြားၾကသည္။ ေအးေမာင္ကို ေက်ာင္းအပ္ရေတာ့မည္ေလ။
အန္တီေလးအိမ္ကို ေရာက္ေတာ့ အထုပ္အပိုးေတြ ေနရာခ်ရသည္။ အန္တီေလးက ေအးေမာင္ကို အေပၚထပ္က အခန္းမွာ ေနရာခ်ေပးသည္။ ထင္းရွဴးေသတၱာတစ္လံုးႏွင့္ ေခါက္စားပြဲေလးတစ္လံုးသာပါေသာ ေအးေမာင္အဖို႕ ေနရာက်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္း ရွိလွသည္။
ေနရာခ်ေပးၿပီးေတာ့ ေအာက္ထပ္ကို ျပန္ဆင္းလာသည္။ အေမက ေအးေမာင္ကို မလိမၼာတာရွိ ဆံုးမပါ ဘာညာသာရကာ ေျပာကာ အန္တီေလးထံ အပ္သည္။ အန္တီေလးကလည္း ၿပံဳးၿပံဳးရယ္ရယ္ပင္ ေအးေမာင္က လိမၼာမွာပါ။ က်မတာ၀န္သာ ထားဟု ေျပာ သည္။
ေအးေမာင္ အေမ သေဘၤာႏွင့္ ရြာျပန္သြားေတာ့ ေအးေမာင္ရင္ထဲ ဟာတာတာႀကီး ျဖစ္ေနမိသည္။ မိဘႏွင့္ခြဲကာ တစ္ခါမွ မေနစဖူးေလ။ ညေနပိုင္းေလာက္က်ေတာ့ ေအးေမာင္ က်ဴရွင္တက္ဖို႕ အန္တီေလး လိုက္အပ္ေပးသည္။ က်ဴရွင္စရိတ္ေတြလည္း တစ္ႏွစ္စာ တစ္ခါတည္း ႀကိဳရွင္းေပးထားသည္။
အိမ္မွာ ေနတုန္းကထက္ေတာ့ အလုပ္သက္သာသည္။ အန္တီေလးတို႕အိမ္က ေရတြင္းရွိသျဖင့္ အိမ္ ေနာက္ေရတြင္းမွ ေရကို ပံုးေလးမ်ားႏွင့္ ထမ္းကာ ေဆးဖို႕ေၾကာဖို႕ စည္ပိုင္းထဲ ထည့္ေပးရသည္။ ေသာက္ေရ ကိုေတာ့ ရပ္ကြက္ထိပ္က ေရကန္မွာ သြားယူရသည္။ က်န္တာကေတာ့ ကိုယ့္ တစ္ကိုယ္ရည္တစ္ကာယ တာ၀န္အျပင္ လုပ္စရာမရွိလွပါ။
က်ဴရွင္ႀကိဳတက္ထားသျဖင့္ ေက်ာင္းဖြင့္ေတာ့ သိပ္ေတာ့ အခက္အခဲမရွိလွ။ စာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဖတ္ဖူးၿပီးသားေတြေတာ့ ျဖစ္ေနသျဖင့္ အဆင္ေျပပါသည္။ သို႕ေသာ္ ေအးေမာင္သည္ အသက္ ၁၇ ႏွစ္ရွိေနၿပီ ျဖစ္သည့္အျပင္ လူေကာင္လည္း ထြားသျဖင့္ အတန္းေဖာ္အားလံုးတြင္ အႀကီးဆံုးျဖစ္ေနသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ နည္းနည္းေတာ့ အေနရခက္သည္။ သူထက္ ေျခာက္လေလာက္သာ ငယ္သည့္ ေက်ာင္းသား ေလးငါးေယာက္ ရွိသည္ျဖစ္ရာ သိပ္ေတာ့ အခက္အခဲမရွိလွေခ်။
ေအးေမာင္ ေက်ာင္းဆင္းလွ်င္ အိမ္ျပန္ ေရမိုးခ်ိဳးထမင္းစား၊ ၿပီးလွ်င္ က်ဴရွင္ျပန္သြား၊ က်ဴရွင္ကျပန္လွ်င္ စာနည္းနည္းက်က္ၿပီး အိပ္ရံုသာ။ တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ အသားက်သြားသည္။ သိပ္ မၾကာမီ ရန္ကုန္က ေဆြမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ဘုရားဖူး ထြက္သြားေသာ အန္တီေလး၏သမီးျဖစ္သူ အိျဖဴ ျပန္ေရာက္လာ သည္။ သူမက အိျဖဴဆိုသည့္ နာမည္ႏွင့္ လိုက္ေအာင္ပင္ ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္က အိအိပံု႕ပံု႕ေလးႏွင့္ ျဖဴ၀င္း ေသာ အသားအရည္ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ အန္တီေလးက အိျဖဴကို ေအးေမာင္ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးသည္။ အိျဖဴက ေအးေမာင္ထက္ တစ္ႏွစ္သာ ငယ္သည္။ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ေလာက္ ရွိၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ကေလးဆန္ဆန္ သူ႕ ရုပ္ဟန္ေလးက ခ်စ္စရာ အလြန္ေကာင္းေနသလိုပင္။ ေအးေမာင္ကို သူက ကိုကို ဟုေခၚၿပီး ေအးေမာင္က သူမ ကို ညီမေလးလို႕ေခၚသည္။ အိအိလို႕လည္း တစ္ခါတေလ ေခၚသည္။
ေအးေမာင္ ၿမိဳ႕ေက်ာင္းမွာ တက္ရေတာ့ အေပါင္းအသင္းေတြလည္း စံုလာသည္။ အေပါင္းအသင္း စံု ေသာ္လည္း ကြမ္းေတြ ေဆးလိပ္ေတြ အရက္ေတြ သူမလုပ္ရဲ။ အန္တီေလးက အေမကို ျပန္တိုင္လိုက္လွ်င္ ႏြား ရိုက္သည့္ ႀကိမ္ႏွင့္ အေဆာ္ခံရမည္ကို ေၾကာက္လွသည္။ တစ္ရက္တြင္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က စာအုပ္ ကေလး တစ္အုပ္ လာေပးသည္။ ပန္းေရာင္စာအုပ္ကေလးျဖစ္ကာ ပါးပါးေလးျဖစ္သျဖင့္ သီခ်င္းစာအုပ္ဟု ထင္လိုက္ကာ ငါမွ သီခ်င္းမဆိုတတ္တာဟ ဟု ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
သူငယ္ခ်င္းက သီခ်င္းစာအုပ္မဟုတ္ဘူး၊ မင္းေသခ်ာဖတ္ၾကည့္ ၿပီးရင္ေကာင္းမွန္းသိလာလိမ့္မည္ ဟု ေျပာသည္။ ေအးေမာင္လည္း ယူၿပီး လြယ္အိတ္ထဲထည့္ထားလိုက္သည္။ ထုတ္မဖတ္ရဲေခ်။ အေရွ႕တြင္ စာသင္ေနသည့္ ဆရာႀကီးက သခ်ၤာေတာ္သေလာက္ အရိုက္ၾကမ္းသည္ဟု နာမည္ႀကီးေသာ ဆရာႀကီး ဦးျမ၀င္း ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္.....။
ညေန ေရခ်ိဳး ထမင္းစား က်ဴရွင္သြားႏွင့္ အလုပ္မ်ားလိုက္သျဖင့္ ထိုစာအုပ္ ကိုလည္း ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ျဖစ္သြားသည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ပင္ပန္းသျဖင့္ အေတာ္ေလး ႏြမ္းနယ္ ေနၿပီ။ အိျဖဴကေတာ့ ဆယ္တန္းေျဖထားၿပီးၿပီမို႕ ေအာင္စာရင္းထြက္ဖို႕ ေစာင့္ေနသည္။ အိျဖဴက တစ္ႏွစ္က်လို႕ ျပန္ေျဖထားျခင္းျဖစ္သည္။ သိပ္ေတာ့ မေျဖႏိုင္ဟု ေျပာသည္။ သူက ေလာေလဆယ္ စာမက်က္ေသး။ က်လွ်င္ ေတာ့ က်က္မည္ဟု ေျပာသည္။ ေၾသာ္ သိပ္ေျပာတတ္တဲ့ ေကာင္မေလး။ က်မွေတာ့ ေနာက္တစ္ႏွစ္တက္ရင္ က်က္ရေတာ့မည္ေပါ့။
ေအးေမာင္ သူ႕အခန္းသို႕ တက္သြားသည္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ စာအုပ္မ်ားကို လြယ္အိတ္ထဲက ထုတ္ကာ စားပြဲေပၚတင္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ေန႕လည္က သူငယ္ခ်င္းေပးသြားသည့္ စာအုပ္ကေလးက ထြက္က် လာသည္။ က်န္သည့္စာအုပ္မ်ားကို မဖတ္ရေသးခင္မွာပင္ ထိုစာအုပ္ကေလးကို လက္က လွန္မိသည္။
စာအုပ္က စဖတ္လိုက္သည္ႏွင့္ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ဆိုတာ သိလိုက္သည္။ စိတ္၀င္တစားႏွင့္ ဖတ္လိုက္ သည္မွာ စာအုပ္အလယ္ပိုင္းေလာက္ ေရာက္ေတာ့ အစက ဆီးသြားခ်င္၍ ေတာင္လာသည္ဟု သိထားေသာ ငယ္ပါညီေတာ္ေမာင္မွာ ဆီးမသြားခ်င္ဘဲ တင္းမာလာေခ်ၿပီ။ တစ္ခါမွ မျဖစ္ဖူးေသာ (သတိမထားမိေသာ) ကာမ ဆႏၵမ်ားသည္ ႏိုးႁကြလာေခ်ၿပီ။ စာအုပ္ဖတ္ၿပီး ဇာတ္လမ္းဆံုးသြားေသာ္လည္း ထပ္ကာထပ္ကာ ဖတ္မိ သည္။ ေက်ာင္းက သင္လိုက္ေသာ စာမ်ားကို ဖတ္ဖို႕ပင္ စိတ္မပါေတာ့။
သို႕ေသာ္လည္း မဖတ္လွ်င္ ႀကိမ္လံုးစာ မိမည္ကို ေၾကာက္ရေသးသည္ျဖစ္ရာ ႀကိတ္မွိတ္ဖတ္လိုက္ရသည္။ အိပ္ကာနီး ပန္းေရာင္ စာအုပ္ ေလး တစ္ေခါက္ဖတ္ၿပီး ေတာ့ အိပ္လိုက္သည္။ အိပ္မက္ထဲတြင္ ဘယ္ကမွန္းမသိေသာ ေကာင္မေလးတစ္ ေယာက္ႏွင့္ ၾကည္ႏူးေနလိုက္သည္။ မနက္ အိပ္ရာထလိုက္ေတာ့ ပုဆိုးတြင္ စိုေနသည္။ ဘာျဖစ္မွန္းမသိေခ်။
ေက်ာင္းျပန္ေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းကို သူ႕စာအုပ္ေလး ျပန္ေပးလိုက္သည္။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းက ေနာက္ တစ္အုပ္ ထပ္ေပးသည္။
ေဟ်ာင့္ ဂ်င္းေကာင္.... မေန႕ညက ဘယ္ႏွခ်ီၿပီးသြားလဲ....
ဘာ... ဘယ္ႏွခ်ီလဲဟ....
အာ...... မင္း... ဂြင္းမထုတတ္ဘူးလား....
ေဟ့ေအး..... ဘာလဲ ဂြင္းထုတာ....
သူငယ္ခ်င္းက ေဘးဘယ္ညာကို မ်က္စိေ၀့ၾကည့္လိုက္သည္။ သူတို႕က အေနာက္က ေထာင့္ဆံုးခံုျဖစ္ေန သျဖင့္ ေဘးတစ္ဖက္က နံရံျဖစ္ေနသည္။ က်န္တဲ့ ေဘးတစ္ဖက္ကလည္း ခံုအလြတ္ေတြခ်ည္း။ ခံုတန္းပုိေန သျဖင့္ ခပ္ေအးေအးေနတတ္သည့္ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို ေနာက္ဆံုးတန္းမွာ ထားေပးျခင္းျဖစ္သည္။
ေဟ်ာင့္.... ငါျပမယ္ ဒီမွာၾကည့္....
သူငယ္ခ်င္းက သူ႕ေက်ာင္းစိမ္းပုဆိုးေအာက္က ငယ္ပါကို လက္ႏွင့္ ဆုပ္ကိုင္ကာ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္ျပ သည္။ ေအးေမာင္ တစ္ခါမွ မလုပ္ဖူးပါ။ သူလုပ္သလို လုိက္လုပ္မလို႕ ႀကံတုန္း အေရွ႕က အဂၤလိပ္စာ ဆရာႀကီး အေနာက္ကို ေလွ်ာက္လာသျဖင့္ ကိုယ္ရွိန္သတ္လိုက္ရသည္။ အတန္းၿပီးလို႕ ဆရာထြက္သြားေတာ့ ေက်ာင္းလဲ လႊတ္ၿပီမို႕ သူငယ္ခ်င္းက....
ေအးေမာင္... ညက် ခုနေျပာသလိုလုပ္ၾကည့္.... မင္း ႀကိဳက္သြားလိမ့္မယ္....
ေအးေမာင္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူစကားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ စိတ္ကူးယဥ္လာသည္မွာ အိမ္ကို ဘယ္လို ေရာက္သြားသည္ပင္မသိ။ အိမ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း စမ္းသပ္မလို႕ ႀကံစည္ေသးသည္။ အခ်ိန္မရသျဖင့္ က်ဴရွင္ ကို အျမန္ေျပးရသည္။ က်ဴရွင္မွာ ဆရာမ စာသင္သည္ကိုလည္း လိုက္သာမွတ္ေနရသည္။ စိတ္ေတာ့ သိပ္မ၀င္ စားေတာ့။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အန္တီေလးကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး အခန္းထဲတက္သြားသည္။ အခန္းထဲေရာက္ ေတာ့ အခန္းတံခါးကို ေသခ်ာပိတ္ကာ ဂ်က္ခ်သည္။ ထို႕ေနာက္ စာအုပ္မ်ားကို စားပြဲေပၚတင္ကာ အသစ္ထပ္ရ လာသည့္ စာအုပ္ကေလးကို စားပြဲခံုေပၚ တင္လိုက္ျပန္သည္။ စာအုပ္ကို တစ္ေခါက္ဖတ္ၾကည့္သည္။
မေန႕က ဇာတ္လမ္းထက္ ပိုေကာင္းသလို ထင္ရသည္။ ထို႕ေနာက္ ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္ကာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ေျပာသလို ငယ္ပါကို လက္ႏွင့္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ စာအုပ္ဖတ္ထားၿပီး မတ္မတ္ေထာင္ေနသည္ျဖစ္ရာ လက္ ႏွင့္ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္ၾကည့္(ဂြင္းတိုက္ၾကည့္)ရာ စိတ္ထဲတြင္ တမ်ိဳးခံစားေနရသည္။ တစ္ခု ခု ဆီသို႕ ေရာက္ေအာင္သြားေနရသကဲ့သို႕။ ရင္ထဲမွာလည္း လိႈက္ေမာလာသည္။ ရင္ခုန္သံေတြ တဒိန္းဒိန္း ျမန္လာကာ မ်က္ႏွာတစ္ျပင္လံုး ပူရွိန္းရွိန္းျဖစ္လာသည္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ အရွိန္တက္လာၿပီးေနာက္ ထိပ္ဖ်ားမွ သည့္ အရင္းတိုင္ေအာင္၊ ထိုမွသည္ ဟိုးအတြင္းပိုင္းအထိ က်င္တက္လာသည္။
ေအးေမာင္ လန္႕သြားသည္္။ ဘာျဖစ္လာသည္မသိေသာေၾကာင့္ပင္။ သို႕ေသာ္ ရပ္ပစ္လိုက္ခ်င္စိတ္ကို ေရွ႕ဆက္ခ်င္စိတ္က ဖံုးလႊမ္းသြား သည္။ ထိုစိတ္ႏွစ္မ်ိဳး ဒြန္တြဲကာ လြန္ဆြဲေနစဥ္မွာပင္ ငယ္ပါတစ္ခုလံုး က်င္တက္လာၿပီး ပူေႏြးေသာ သုက္ရည္ မ်ား ၀တ္ထားသည့္ ပုဆိုးထဲသို႕ ထြက္သြားေလေတာ့သည္။ ဒီေလာက္ ေကာင္းသည့္ အရသာ ေအးေမာင္ တစ္ခါမွ မခံစားဖူးေခ်။ ႏုန္းေခြသြားသလိုလည္း ခံစားရသည္။
အိပ္ရာေပၚတြင္ ပိုးလိုးပက္လက္ လွဲခ်လိုက္ရ သည္။ ၀တ္ထားေသာ ပုဆိုးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စိမ္းေရႊေရႊအနံ႕ရွိေသာ အရည္ျဖဴျဖဴမ်ားကို ေတြ႕ရသည္။ ေအးေမာင္ ပထမဆံုး အႀကိမ္မို႕ လန္႕ေနသည္။ ဟိုေကာင္ေတြလုပ္တာ ဒီလိုေရာ ျဖစ္ၾကရဲ႕လား။ ငါ့က်မွ အရည္ေတြထြက္ၿပီး လူကႏုန္းသြားတာဆိုေတာ့ အထဲမွာ ဒဏ္ရာေတြ ဘာေတြမ်ား ရွိလို႕လား လန္႕သြားျခင္း ျဖစ္သည္။
ေနာက္တစ္ေန႕ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းလဲျဖစ္ ဒီေနရာမွာဆရာလည္း ျဖစ္သူကို စာအုပ္ ျပန္ အပ္ရင္း အေတြ႕အႀကံဳရွင္းလင္းပြဲ လုပ္ရသည္။
သယ္ယင္းကလည္း..... အဲဒါ... ပုံမွန္ပဲကြ... အဲဒီအရည္မထြက္ေတာ့မွသာ... ပံုမွန္မဟုတ္ေတာ့မွာ....
သိပုေလကြာ.... ငါက တခါမွ မႀကံဳဖူးေတာ့.... လန္႕သြားတာ.... ဟဲဟဲ.....
ေရာ့..... ဒီမွာ ေနာက္တစ္အုပ္.....
ေအးေမာင္ အရင္ေန႕ေတြလိုပဲ စာအုပ္ကို လြယ္အိတ္ထဲ ထည့္သယ္ကာ အိမ္ျပန္သြားသည္။ က်ဴရွင္သြား အိမ္ျပန္ၿပီးေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း မေန႕က လုပ္ငန္း ဆက္လုပ္သည္။ ေအးေမာင္ ဒီအရသာကို သေဘာက် ႏွစ္ခ်ိဳက္စြာ စြဲလန္းသြားသည္။ စာအုပ္ထဲကလို အျပင္မွာလည္း လုပ္ၾကည့္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြလည္း ေပါက္လာရ သည္။ အျပင္မွာ လုပ္ၾကည့္ဖို႕က မလြယ္လွ။ ရည္းစားထားတာ မိသြားရင္လည္း ေက်ာင္းထုတ္ခံရမည္။ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက ထုတ္မည္ထက္ အေမလာထုတ္မည္ကို စိုးရိမ္ရသည္။ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးထုတ္လိုက္တာ တစ္ျခားေက်ာင္း သြားတက္လို႕ရေသးသည္။ အေမလာထုတ္သြားရင္ေတာ့ ဘယ္ေက်ာင္းမွာမွ တက္လို႕ ရေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။
ေက်ာင္းက မိန္းကေလးေတြကို စိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္သည္။ ယခင္က သတိမထားမိသည့္ အလွေတြက မ်က္စိထဲမွာ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ေပၚလာၾကသည္။ စိတ္ ဆိုေတာ့လည္း ခက္သားကလား။ ထိန္းလို႕ သိမ္းသို႕ လြယ္သည့္အရာ မဟုတ္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အိျဖဴဆီလည္း ေရာက္သြားသည္။ တီေလးဆီလည္း ေရာက္သြားသည္။ အိမ္မွာ အနီးဆံုး ရွိေနၿပီး အမ်ားဆံုး ေတြ႕ေနရသည့္ မိန္းမသားႏွစ္ဦး မဟုတ္ပါလား။ တီေလးကိုေတာ့ ေၾကာက္သည့္ အားနာသည့္စိတ္ႏွင့္ အေတြးထဲက အျမန္ျပန္ထုတ္ပစ္ရသည္။ ညီမေလး အိအိကိုလည္း မျပစ္မွားလို။
သို႕ေသာ္ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ အရြယ္ေရာက္ေနသည့္ အိျဖဴ၏ ဖြံ႕ထြားသည့္ ရင္ႏွစ္ မႊာ၊ စြင့္ကားသည့္ တင္ႏွစ္မႊာ၊ အဆီကင္းသည့္ ခါးသိမ္သိမ္ကေလးမ်ားႏွင့္ စကတ္တိုတိုေလးမ်ား ၀တ္ခ်ိန္တြင္ ျမင္ရတတ္သည့္ ျဖဴ၀င္းမြတ္စင္းေနသည့္ ေပါင္တံသြယ္သြယ္ေလးမ်ားေၾကာင့္ အာရံုထဲမွ ထုတ္ပစ္လို႕ မရႏိုင္ ျဖစ္ေနသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ပင္ အတန္းထဲမွ ေကာင္မေလးမ်ားအား မွန္းဆကာ ဂြင္းတိုက္ေနခ်ိန္တြင္ ၿပီးကာနီးတြင္ အိျဖဴ၏ ပံုရိပ္လႊာက အလိုလို ၀င္လာၿပီး ၿပီးသြားသည္သာ မ်ားသည္။ ၾကာေတာ့ အိျဖဴကိုပင္ အားမနာတမ္း မွန္းတတ္လာသည္။ တစ္ခါတရံ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မမွန္းဘဲ အိျဖဴတစ္ေယာက္တည္းကိုသာ မွန္းၿပီး ထုလိုက္မိတတ္သည္။
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူႏွင့္ အေတြ႕အႀကံဳဖလွယ္တိုင္း နည္းစနစ္ အသစ္တစ္မ်ိဳး အၿမဲရသည္။ ေနာက္ဆံုး ေတာ့ ေက်ာင္းကအိမ္သာ၊ အိမ္က အိမ္သာ၊ ေရစင္(အေပါ့သြားရန္လုပ္ထားသည့္ေနရာ)မ်ားတြင္ မက်န္ ထု တတ္လာသည္။ ေဆးဆိုင္မွာလည္း မုန္ညင္းဆီ သြား၀ယ္ကာ ေဆာင္ထားတတ္လာသည္။ ပညာေရးတြင္ မညံ့ရေအာင္လည္း ထိန္းတတ္လာသည္။ ဒါက ဘယ္အခ်ိ္န္လုပ္လုပ္ ရသည္ဆိုတာ သိသြားေတာ့ စာသင္ခ်ိန္မွာ စိတ္ထဲက ထုတ္ပစ္လိုက္ႏိုင္ၿပီ၊ စာက်က္ခ်ိန္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ က်က္ႏုိင္ၿပီျဖစ္သည္။ စာက်က္ၿပီးရင္ ေတာ့ အားလံုးသိမ္းဆည္းၿပီးခ်ိန္မွ အိပ္ရာထဲ၀င္ တစ္ခ်ီတစ္ေမာင္း ဆြဲတတ္လာသည္။ စာသင္ခ်ိန္မွာ စိတ္ေပၚ လာလွ်င္ပင္ ခြင့္ေတာင္းကာ အိမ္သာထဲ၀င္ၿပီး စိတ္ေျဖတတ္ေနၿပီကိုး။
မိုးေလး တဖြဲဖြဲ ရြာသြန္းေနေသာ ညတစ္ည။ ေအးေမာင္ ထံုးစံအတိုင္း စာမ်ားက်က္ၿပီးသျဖင့္ လုပ္ငန္း စဖုိ႕ ဟန္ျပင္ေနတုန္းရွိေသး ေအာက္က ေအာ္ေခၚသံၾကားလိုက္ရသည္။
အိမြန္..... အိမြန္ေရ.... တံခါးဖြင့္အံုးေဟ့ ဧည့္စာရင္းစစ္ခ်င္လို႕.... (ထိုစဥ္က ဧည့္စာရင္းဥပေဒမဖ်က္ ေသးပါ)
ဘယ္သူမွ ၾကားဟန္မတူ။ မိုးဖြဲဖြဲႏွင့္ အန္တီေလးေရာ အိအိပါ အိပ္ေမာက်ေနၿပီ ထင္သည္။ ေအးေမာင္ ေအာက္ကေခၚသံေၾကာင့္ ခုနက တင္းမာေနေသာ စိတ္မ်ား ေလ်ာ့ပါးသြားသည္။ ပုဆိုးျပင္၀တ္ကာ ေအာက္ကို ဆင္းသြားၿပီး အန္တီေလး အခန္းေရွ႕အေရာက္ တံခါးေခါက္လိုက္သည္။ ထူးသံမၾကား။ ၀င္ႏိႈးမွ ရေတာ့မည္။ အခန္းတံခါးဘုသီးကို လွည့္ဖြင့္လိုက္ေတာ့ အန္တီေလး အိပ္ရာမွ ႏိုးလာဟန္တူသည္။
ေအးေမာင္.... ဘာလဲ ဖုိးသား (ေအးေမာင္ကို ဖိုးသားဟု အန္တီေလးက ခ်စ္စႏိုးေခၚတတ္သည္)
ဧည့္စာရင္းစစ္မလို႕တဲ့...အန္တီေလး.... လူႀကီးေတြ ေရာက္ေနတယ္....
ေအး... ခဏေစာင့္ ဖိုးသား.... လာမယ္....
အန္တီေလး အိပ္ရာထဲမွာ အိပ္ေနရာမွာ ျခင္ေထာင္ကို မ ကာ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို အျပင္သို႕ တြဲေလာင္းခ်လိုက္ သည္။ ေအးေမာင္ မ်က္လံုးထဲ ျမင္လိုက္ရသည့္ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ၾကက္ေသေသသြားမိသည္။ လွ်ပ္စီးလက္ လိုက္သလို စိတ္ထဲခံစားမိကာ ဗေလာင္ဆူသြားသည္။ တီေလး၏ ထဘီက ခါးအထိ လန္တက္ေနကာ ေပါင္ ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားက အဖုတ္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္လိုက္ရသည္။ တီေလးက ညအိပ္လွ်င္ မီးလင္းမွ အိပ္တတ္ သည္။ တီေလးက မ်က္လံုးမဖြင့္ေသး။ ေအးေမာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည့္ေနမိကာ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိ ျဖစ္ ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ တီေလး မ်က္လံုးပြင့္သြားရာ ေအးေမာင္ သူမ ေအာက္ပိုင္းကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္ကို ျမင္ရၿပီး သူမကိုယ္သူမ ျပန္ငံု႕ၾကည့္လိုက္ရာ အေျဖမွန္ကို သြားေတြ႕သည္။
ဟဲ့.... ေကာင္ေလး..... ဘာကို လာၿပီး အၿပဴးအၿပဲၾကည့္ေနတာတုန္း.... ေသခ်င္လို႕လား..... သြား.....
တီေလး ရွက္ကိုးရွက္ကန္း ေမာင္းထုတ္သျဖင့္္ ေအးေမာင္ ကမန္းကတန္း အိမ္ေပၚထပ္သို႕ တက္ေျပးရေလ ေတာ့သည္။ ရင္ထဲတြင္လည္း တဒိန္းဒိန္း ခုန္ေနမိသည္။ သူ မိန္းမတစ္ေယာက္၏ လွ်ိဳ႕၀ွက္ အစိတ္အပိုင္းေတြ ကို ေသေသခ်ာခ်ာ မျမင္ဖူးေခ်။ ရုပ္ျပစာအုပ္မ်ားတြင္ ဆြဲထားသည္ကလည္း မဆန္႕မၿပဲ ဟဲဗီးႀကီးေတြ ျဖစ္ရာ သိပ္မပီျပင္လွ။
ယခုေတာ့ တီေလး၏ အဖုတ္ကိုမွ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ထိုည စိတ္ကူးယဥ္ ဇာတ္လမ္းထဲမွာေတာ့ တစ္ျခားအေၾကာင္းစဥ္းစားလို႕မရေတာ့။ တီေလး၏ ေရႊႀတိဂံနယ္ေျမမွ ရုန္းထြက္လို႕ မရ ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနသည္။ အိပ္မက္ထဲအထိပါ လိုက္စိုးမိုးေနေတာ့သည္။
ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းေတြထြက္ေတာ့ အိျဖဴ မေအာင္ပါ။ မေအာင္ေသာ္လည္း အိျဖဴ သိပ္၀မ္းမနည္း လွ။ ငိုလည္း မငိုမိ။ ေျဖစဥ္ကတည္းက မေအာင္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ သိထားၿပီးၿပီဆိုေတာ့ သိပ္မခံစားရျခင္းျဖစ္သည္။ အေမျဖစ္သူက ေက်ာင္းလိုက္အပ္ေပးကာ စာအုပ္မ်ား ေက်ာင္း၀တ္စံုမ်ား ၀ယ္ေပးရသည္။ အိျဖဴ ေက်ာင္းတက္ ေတာ့ ကိုကို ေအးေမာင္ ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ အတူတူ လိုက္ရသည္။
ေအးေမာင္ကလည္း ေပ်ာ္ပါသည္။ သူ႕ထက္ တစ္တန္းႀကီးေသာ္လည္း တစ္ႏွစ္ငယ္ေသာ ညီမေလး အိျဖဴကို ဆိုင္ကယ္ေပၚတင္ကာ ေက်ာင္းသြားရသည္ေလ။ က်ဴရွင္တက္ရေတာ့လည္း အတူတူျဖစ္သည္။ ေအး ေမာင္က က်ဴရွင္ၿပီးသြားလို႕ အိျဖဴ စာသင္ေနတုန္းဆိုလည္း ေစာင့္ေနရသည္။ အိျဖဴက အရင္ၿပီးသြားရင္လည္း ေအးေမာင္ အခန္းေရွ႕က ေစာင့္ေနသည္။ ေအးေမာင္ရင္ထဲတြင္ ၾကည္ႏူးေနသည္။ သူ ညစဥ္ညတိုင္း ျပစ္မွား ေနက် ညီမေလး အိျဖဴက သူ႕ဆိုင္ကယ္ေနာက္တြင္ တက္ထိုင္ကာ အက်ၤ ီစကို ကိုင္ၿပီး လိုက္သည္။
ခါးေတာ့ မဖက္ပါ။ ေအးေမာင္ အိျဖဴ၏ အလွကို ေသေသခ်ာခ်ာကို ၾကည့္ျဖစ္သည္။ အိျဖဴ ဘာအ၀တ္အစား ၀တ္၀တ္ ေအးေမာင္က မ်က္လံုးျဖင့္ ဓာတ္ပံုရိုက္ထားသည္။ အစက ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းမေလးမ်ားႏွင့္ ရႈပ္ရွတ္ခက္ ေနေသာ စိတ္ကူးယဥ္နယ္ေျမတြင္ လူရွင္းသြားေပၿပီ။ တီေလးႏွင့္ အိျဖဴသာ တစ္လွည့္စီ ႀကီးစိုးေနသည္။
တီေလး၏ အဖုတ္ကို ျမင္ရၿပီးေတာ့ သူ႕မင္းသမီးေလး အိျဖဴ၏ အဖုတ္ကို ျမင္ခ်င္လွသည္။ သို႕ေသာ္ ျမင္ခြင့္မသာေသး။ အိျဖဴက အခန္းတံခါးကို ဂ်က္ထိုးၿပီး အိပ္တတ္သည္။ ေအးေမာင္ အႀကံေပါင္းစံု ထုတ္ေတာ့ လည္း အခြင့္မသာလွ။ တစ္ရက္တြင္ ဆင္ႀကံႀကံေနရင္း အႀကံတစ္ခု ဖ်ပ္ကနဲ ရလိုက္သည္။ ဟိုတခါ တီေလးကို ျမင္ရတုန္းက တီေလး ညဘက္အိပ္လွ်င္ ပိုးစိုးပက္စက္ အိပ္တတ္သည္ကို သိသြားသည္။ ထိုအႀကံ ရလိုက္သည္မွာလည္း အျခားမဟုတ္။ သူ႕အခန္း ေဘးနံရံမွာ ပိုးေပါက္သျဖင့္ အေပါက္ျဖစ္ေနသည္ကို ၾကည့္ ေနရင္ အႀကံေပၚလာျခင္း ျဖစ္သည္။
တီေလးေရာ အိျဖဴေရာ သူ႕အခန္းေအာက္မွာ ေနတာျဖစ္သည္။ ေအာက္ထပ္မွာ တီေလးႏွင့္ အိျဖဴက အခန္းႏွစ္ခန္းကို အက်ယ္ယူထားသည္။ အေပၚထပ္တြင္ အခန္းသံုးခန္း ဖြဲ႕ထားကာ ထိပ္ဆံုးခန္းကို အလြတ္ထားသည္။ ေလွကားနားက အခန္းကိုေတာ့ ပစၥည္းအပိုေတြ သိမ္းထားသည္။ ေအးေမာင္အခန္းက တီေလးအခန္းႏွင့္ အိျဖဴအခန္း၏ အေပၚတြင္ ခြကာ ေဆာက္ထားသျဖင့္ ေခါင္းရင္းပိုင္းက တီေလးအခန္းဘက္တြင္ ရွိၿပီး ေျခရင္းပိုင္းက အိျဖဴအခန္းဘက္တြင္ ရွိသည္။
ေက်ာင္းပိတ္ ရက္တစ္ရက္တြင္ ေအးေမာင္ ခဲတံခၽြန္ဓားႏွင့္ တီေလး အခန္းဘက္ျခမ္းျဖစ္သည့္ ေခါင္းရင္းဘက္ ေခါင္းအံုးေဘးနားတြင္ အေပါက္တစ္ေပါက္ ေဖာက္သည္။ ကၽြန္းျပားေတြ ခင္းထားသည္ျဖစ္ရာ ေတာ္ေတာ္ ေဖာက္ယူရသည္။ ႀကိဳးစားပမ္းစားေဖာက္လိုက္ ေတာ့ အေပါက္တစ္ေပါက္ ေကာင္းေကာင္းျဖစ္သြားသည္။ အစမ္း ေခ်ာင္းၾကည့္သည္။ အဆင္ေျပသည္။ တီေလးက မီးဖိုေခ်ာင္ထဲတြင္ ရွိမည္ထင္သည္။ အခန္းထဲတြင္ မရွိ။ အေပၚစီးကေန အန္တီေလး တစ္ခန္းလံုးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ျမင္ရသည္။
ေအးေမာင္ ေဖာက္လိုက္သည့္ နားက အ၀တ္ဘီရို အေရွ႕ဘက္ကို က်သည္။ ဟိုဘက္က တီေလး အိပ္ရာ တစ္ခုလံုးကိုလည္း ရွင္းရွင္းလင္း လင္း ျမင္ရသည္။ သို႕ေသာ္ ယေန႕ေတာ့ လက္ေတြ နာလြန္းသျဖင့္ ေရၾကည္ဘု ထလာကာ နားလိုက္ရသည္။ ေနာက္တစ္ေန႕ေရာက္ေတာ့ ေအးေမာင္ အိျဖဴအခန္းဘက္ကို ေဖာက္ဖို႕ႀကံျပန္သည္။ ဖ်ာခ်ပ္၏ ေျခရင္းအဖ်ား ပိုင္းေလာက္တြင္ လွပ္ကာ အေပါက္ေဖာက္သည္။ ဒီတစ္ခါ ေဖာက္ေတာ့ ေအးေမာင္၏ အခ်ိန္အဆ မွန္သြားသည္။ အိျဖဴ၏ ခုတင္အေပၚတည့္တည့္ကို ေဖာက္မိသြားသည္။ တစ္ခန္းလံုးကိုေတာ့ ၿခံဳငံု မိသြားသည္။
ညေန အိျဖဴႏွင့္ က်ဴရွင္အတူတူ သြားသည္။ ဒီည အိျဖဴက က်ဴရွင္အတန္းၿပီးတာ ေနာက္က်သည္။ ေအးေမာင္ ျပန္ေစာင့္ေနရသည္။ ထို႕ေနာက္ အိျဖဴအတန္းၿပီးသြားသျဖင့္ သူမကို ဆိုင္ကယ္ေပၚတင္ကာ အိမ္ သို႕ေမာင္းလာခဲ့သည္။ တစ္ေနရာအေရာက္တြင္ လမ္းေဘးမွ ၀ွစ္ကနဲ ေျပး၀င္လာေသာ ေခြးတစ္ေကာင္ ေၾကာင့္ ဘရိတ္ကို ေဆာင့္နင္းလိုက္သည္။ ထိုအခါ အေနာက္မွ အိျဖဴ၏ ကိုယ္ကေလးသည္ ေအးေမာင္ေက်ာ သို႕ ေစြ႕ကနဲ ေျပးကပ္လာၿပီး ေရႊရင္ႏွစ္မႊာႏွင့္ အမွတ္တံဆိပ္ ခတ္ႏွိပ္လိုက္ေလေတာ့သည္။
ဆက္လက္ ေမာင္း ႏွင္လာရာ အိျဖဴ ေအးေမာင္၏ ခါးကို ခပ္တင္းတင္းဖက္ကာ လိုက္ပါလာေတာ့သည္။ ခုနက ဘရိတ္ ေဆာင့္ အုပ္လိုက္သျဖင့္ ရင္တုန္ပန္းတုန္ ျဖစ္သြားပံုရသည္။ အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ ကိုကို ဂြတ္ႏိုက္ဟု ဆိုကာ လက္ကေလးျပကာ အိပ္ခန္းထဲ၀င္သြားေသာ အိျဖဴကိုၾကည့္ကာ ေအးေမာင္ အသည္းယားသြားသည္။
ေအးေမာင္ အိမ္ေပၚထပ္သို႕ တက္လာခဲ့ၿပီး ေဖာက္ထားေသာ အေပါက္ကေလးမ်ားကို အသံုးခ်ရန္ ျပင္ ဆင္လိုက္သည္။ ပထမဦးစြာ ေခါင္းရင္းဘက္မွ ေခါင္းအံုးကိုဖယ္ကာ ဖ်ာကို လွန္ၿပီး အန္တီေလးဘက္ျခမ္းကို ၾကည့္လိုက္သည္။ အန္တီေလးကို မေတြ႕ရေသး။ အိမ္ေရွ႕ခန္းထဲတြင္ ရွိေနပံုရသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အိျဖဴအခန္း ဘက္ ေျခရင္းဘက္က အေပါက္ကို ဖ်ာလွန္ကာ ၾကည့္လိုက္သည္။ ျမင္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ေအးေမာင္ မ်က္စိမခြာႏိုင္ျဖစ္သြားသည္။ ေအးေမာင္ ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္၀ယ္ အိျဖဴသည္ သူမ က်ဴရွင္သြားစဥ္၀တ္ခဲ့ေသာ ထဘီႏွင့္ တီရွပ္ကေလးကို ခၽြတ္ၿပီးေနၿပီ။ ပန္းႏုေရာင္ ၀မ္းဆက္ ဘရာကေလးႏွင့္ ပင္တီေလးသာ ရွိသည္။
သူမႏွင့္ အန္တီေလးအခန္းသည္ အလံုပိတ္ျဖစ္သည္။ တံခါးပိတ္ထားလွ်င္ ၾကြက္ပင္ ၀င္ႏုိင္သည္မဟုတ္။ ျပတင္း ေပါက္မ်ားကိုလည္း မွန္အနက္မ်ား တပ္ထားသျဖင့္ ပိတ္ထားလွ်င္ အျပင္ဘက္ကို ျမင္ႏိုင္ေသာ္လည္း အျပင္ဘက္က သူမတို႕ကို ျမင္ရန္ ခက္ခဲသည္ျဖစ္ရာ ကိုယ့္အခန္းထဲအေရာက္ စိတ္လြတ္လက္လြတ္ ေနပံုရသည္။ အိျဖဴ ဘာဆက္လုပ္မည္ကို ေအးေမာင္ စိတ္၀င္တစား ၾကည့္လိုက္မိသည္။ အိျဖဴ ၀တ္ထားသည့္ ဘရာကေလးကိုလည္း ခၽြတ္လိုက္ရာ ဖြံ႕ထြားသည့္ ရင္သားႏွစ္မႊာသည္ လြတ္လပ္စြာ ထြက္ေပၚလာသည္။ ထို႕ ေနာက္ သူမ၏ ပင္တီေလးကိုလည္း ခၽြတ္ခ်လိုက္ျပန္သည္။
အိျဖဴ၏ မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း ကိုယ္လံုးေလးအား အထင္းသား ျမင္ေနရသည္။ ဘီရိုကို ဖြင့္ကာ အိျဖဴ ဂါ၀န္တစ္ထည္ ယူလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ ဘာအခုအခံမွ မ၀တ္ေတာ့ဘဲ ထိုဂါ၀န္ကိုသာ ေခါင္းမွ စြပ္ခ်လိုက္သည္။ ဂါ၀န္ကလည္း ဒူးအထက္နားေလာက္အထိသာ ရွည္ မည္ ထင္သည္။ ထို႕ေနာက္ အိျဖဴ အိပ္ရာထက္သို႕ တက္ကာ ေျခပစ္လက္ပစ္ လွဲခ်လိုက္သည္။ ေျခကားယား လက္ကားယား လွဲခ်လိုက္ေသာေၾကာင့္ ေပ်ာ့ေျပာင္းပါးလႊာသည့္ ဂါ၀န္ေလးက အိျဖဴ၏ တစ္ကိုယ္လံုးကို ေပၚ လြင္ေစသည္။ ေပါင္တံသြယ္သြယ္ေလးႏွစ္ေခ်ာင္း၊ ထိုေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္း ေပါင္းဆံုရာေနရာမွ အဖုတ္ကေလး ေနရာကို မျမင္ရေသာ္လည္း ျမင္ရသကဲ့သို႕ပင္၊ ရင္ႏွစ္မႊာကိုလည္း တစ္လံုးစီပင္ ျမင္ေနရသည္သာ။
ေအးေမာင္ ထိုျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ေနရင္းပင္ ငါးဦးေကာ္မတီဖြဲ႕လိုက္ရာ တစ္ခ်ီတစ္ေမာင္း ၿပီးသြားရသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အိျဖဴ ပက္လက္လွန္ေနရာမွ ေမွာက္လိုက္ကာ စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုယူကာ စာက်က္ေနသည္။ ေမွာက္လိုက္ေတာ့လည္း အိျဖဴ၏ တင္ႏွစ္မႊာၾကားထဲတြင္ ဂါ၀န္စ ညပ္ေနသည္ျဖစ္သျဖင့္ တင္အလွဖြံ႕ဖြံထြား ထြား လံုးလံုးက်စ္က်စ္ကေလးကို အားရပါးရရႈစားရသည္။
ေအးေမာင္ စိတ္ေက်နပ္သြားသျဖင့္ စာက်က္ဖို႕ အသိ၀င္ကာ စာအုပ္ထုတ္က်က္လိုက္သည္။ က်က္စရာ စာမ်ား ကုန္သြားေတာ့ စာအုပ္မ်ား သိမ္းလိုက္ၿပီး တီေလးဘက္ အခန္းကို ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ ထိုအခါ ျမင္ကြင္းတစ္မ်ိဳးကို ထပ္ျမင္ရျပန္သည္။ တီေလးက ပက္လက္လွန္အိပ္ေနသည္။ ျခင္ေထာင္အမိုးက လည္း ပါးပါးလႊာလႊာေလးျဖစ္ရာ ထင္ထင္ရွားရွား မျမင္ရေသာ္လည္း အေနအထားဘယ္လိုရွိေနသည္ကို ကြက္ ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္ရသည္။
ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆန္႕ကာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ရင္ဘတ္ေပၚယွက္တင္ၿပီး တီေလး အိပ္ေမာက်ေနၿပီ။ ၀တ္ထားေသာ ထဘီက ဆီးခံုေလာက္အထိ လန္တက္ေနရာ တီေလး၏ ေရႊႀတိဂံ နယ္ေျမကို မည္းမည္းေလး ျမင္ေနရသည္။ သူေဖာက္ထားသည့္ အေပါက္က အ၀တ္လဲသည့္ ေနရာ ေရာက္ ေနသျဖင့္ အိပ္သည့္ေနရာကို ေသေသခ်ာခ်ာ မျမင္ရ။ တီေလး အိပ္သည့္ေနရာေလာက္ကို မွန္းဆကာ အမွတ္ အသားလုပ္ထားလိုက္ရသည္။ ဒီညေတာ့ အေပါက္ေဖာက္လို႕ မျဖစ္။ မေတာ္တဆ အမႈန္ေတြဘာေတြ က်သြား လွ်င္ ရိပ္မိသြားႏိုင္သည္။
ေအးေမာင္ ညမအိပ္ခင္မွာပင္ တီေလးကို ၾကည့္ကာ ငါးဦးေကာ္မတီ ဒုတိယမၸိ ထပ္ဖြဲ႕လိုက္ရသည္။ မွန္းေနစရာမလိုေတာ့ေခ်။ လက္ေတြ႕ျမင္ကြင္းကိုပင္ ၾကည့္ရသည္က ပိုေကာင္းေနသည္။
ေက်ာင္းတစ္ပတ္ပိတ္ေတာ့ အေပါက္ေဖာက္ေရးစီမံကိန္းကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရသည္။ နည္းနည္း ေလး ထြင္းလိုက္ အမႈန္ဖယ္လိုက္ အိပ္ရာတည့္တည့္တြင္ အေပါက္ ေဖာက္ရသည္။ အိပ္ရာတည့္တည့္က်ေတာ့ ေအးေမာင္၏ ေခါင္းရင္း စာအုပ္စင္နားတြင္ ျဖစ္သည္။ စာအုပ္စင္ႏွင့္ နီးေနသျဖင့္ ၾကည့္ရသည္မွာေတာ့ သိပ္ သက္ေတာင့္သက္သာ မရွိလွ။ ေအးေမာင္ ေစာင္တစ္ထည္ကို ထိုနားတြင္ ခင္းထားသည္။ စာၾကည့္စားပြဲကို လည္း ထိုနားသို႕ ေရႊ႕ပစ္လိုက္သည္။ အိပ္ရာေပၚတြင္ စာမက်က္ေတာ့ဘဲ စာက်က္သည့္ေနရာကို ေျပာင္းလိုက္ ျခင္း ျဖစ္သည္။ ညစဥ္ ညတိုင္း အိျဖဴကို ေခ်ာင္းလိုက္၊ အန္တီေလးကို ေခ်ာင္းလိုက္ႏွင့္ အဆင္ေျပလြန္းလွသည္။
ေအးေမာင္ တျဖည္းျဖည္း ေလာဘ တက္လာသည္။ အိပ္ခန္းထဲကို ေခ်ာင္းရသည္ကို အားမရေတာ့။ အန္တီေလးႏွင့္ အိျဖဴတို႕ ေရခ်ိဳးသည္ကိုလည္း ၾကည့္ခ်င္သည္။ ေရခ်ိဳးခန္းႏွင့္ ေရစင္(အေပါ့သြားသည့္ေနရာ) မွာ ဆက္ေနသျဖင့္ ေအးေမာင္ ေရခ်ိဳးရင္း၊ အေပါ့သြားရင္း သူ႕အခန္းရွိရာဘက္သို႕ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ထို ေနရာကို စိတ္ႏွင့္ မွတ္ထားလိုက္သည္။ ထိုေနရာအတြက္လည္း အေပါက္ ေဖာက္လိုက္သည္။ သို႕ေသာ္ ေရခ်ိဳး ခ်ိန္ႏွင့္ ေရအိမ္၀င္ခ်ိန္ကို ေခ်ာင္းရသည္မွာ မလြယ္ကူလွ။ သူ႕အိပ္ခန္းလည္း မဟုတ္ဘဲ ေလွကားေပါက္ လက္ ရန္းနားတြင္ ျဖစ္ေနသျဖင့္ တစ္ေယာက္ကို ေခ်ာင္းေနခ်ိန္ တစ္ေယာက္တက္လာလွ်င္ ကြိကနဲ မိသြားႏိုင္ သည္။ ေသခ်ာမွသာ ေခ်ာင္းရဲသည္။
အန္တီေလး ေရခ်ိဳးခ်ိန္ႏွင့္ အရင္တိုးသည္။ အန္တီေလးကလည္း ေရခ်ိဳးခန္း အလံုျဖစ္သျဖင့္ ကိုယ္လံုး တီး ခၽြတ္ကာ ခ်ိဳးသည္ပဲ။ အန္တီေလးသည္ ကေလးတစ္ေယာက္ အေမျဖစ္ေသာ္လည္း ခႏၶာကိုယ္ အခိ်ဳး အစား မပ်က္စီးေသးေခ်။ ေအးေမာင္ထက္ ဆယ့္ငါးႏွစ္ေလာက္ အသက္ႀကီးေသာ္လည္း အသက္ သံုးဆယ္ ၀န္းက်င္ေလာက္သာ ျဖစ္သျဖင့္ ႏုပ်ိဳလွပေနဆဲျဖစ္သည္။ ကေလးအေမ ရင္သားမ်ားကို တစ္ခါတရံ ေတြ႕ဖူး သည္။ ဘယ္လိုမွ စိတ္ကူးယဥ္လို႕ မရ။ (အိမ္ေထာင္သည္ဆိုသည့္အေတြးေၾကာင့္လည္း ပါသည္)။
သို႕ေသာ္ အန္တီေလး၏ ရင္သားမွာ ဘတ္လပ္ႀကီး တြဲက်ေနသည္မဟုတ္ဘဲ အနည္းငယ္ေလး တြဲက်သေယာင္ေလာက္ သာ ရွိၿပီး အပ်ိဳနီးပါးပင္ တင္းရင္း လွပေနျခင္းျဖစ္သည္။ တင္သားမွာလည္း စြင့္ကားကာ တင္းေနသည္။ အိျဖဴ လို လံုးလံုးက်စ္က်စ္ကေလး မဟုတ္ေစကာမူ အျခား မိန္းမႀကီးမ်ားကဲ့သို႕ ပရမ္းပတာႀကီး အယ္ထြက္မေနေခ်။
ဗိုက္သားေလးတစ္ခုသာ အနည္းငယ္ အဆီမ်ားကာ အစ္ေနေသာ္လည္း ဗိုက္ပူသည္ဟု ေျပာရမည့္အဆင့္ အထိ မရွိေခ်။ အန္တီေလး ေရခ်ိဳးကာ ဆပ္ျပာတိုက္ၿပီး သူ႕ေပါင္ၿခံခြၾကားမွ အဖုတ္ကို ပြတ္သပ္ေဆးေၾကာ ေန သည့္အခ်ိန္တြင္ ေအးေမာင္ ခ်က္ခ်င္း ထုပစ္လိုက္မလို႕ စဥ္းစားသည္။ သို႕ေသာ္ ဒီေနရာမွာ လုပ္လို႕မျဖစ္။ ေပ က်ံသြားလွ်င္ ရွင္းရခက္လိမ့္မည္။
အန္တီေလး အျပင္ထြက္သြားသည့္ တစ္ေန႕ အိျဖဴ ေရခ်ိဳးခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနသည္။ အိျဖဴ ထဘီေလး ရင္ ရွားၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္သြားသည္ႏွင့္ အေပၚထပ္သို႕ အသည္းအသန္ တက္ကာ ေခ်ာင္းေတာ့သည္။ အိျဖဴလည္း အန္တီေလးလိုပင္ ၀တ္လစ္စားလစ္သာ ခ်ိဳးသည္။ အိျဖဴကေတာ့ အပ်ိဳေပါက္ကေလးမို႕ ရင္သား ႏွစ္မႊာသည္ ပန္းကန္လံုးႏွစ္လံုး ေမွာက္ထားသည့္ႏွယ္ တင္းရင္းေနသည္။ ခါးကလည္း အဆီပို လံုး၀မရွိ ခ်ပ္ယပ္ေနသည္။ ညစဥ္ ေသေသခ်ာခ်ာမျမင္ရသည့္ အဖုတ္ကေလးကုိ ထင္ထင္ရွားရွား ျမင္လိုက္ရသည္။ အန္တီေလးကဲ့သို႕ အေမႊးသိပ္မမ်ားလွပါ။ အေပၚ ဆီးခံုနားေလးတြင္သာ စုစုေလး ေပါက္ေနသည္။ ထိုျမင္ကြင္း ေၾကာင့္ အသက္ပင္ ရွဴမိရဲ႕လား မသိေတာ့ေပ။
ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ တစ္ရက္တြင္ ေအးေမာင္ေရာ အိျဖဴပါ ေက်ာင္းသြားေနခ်ိန္ အန္တီေလး သူတို႕၏ ျခင္ေထာင္ မ်ား ေလွ်ာ္ဖြပ္ေပးခ်င္သျဖင့္ အိျဖဴအခန္းက ျခင္ေထာင္ေတြ ေစာင္ေတြယူၿပီး ေရစိမ္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ အေပၚ ထပ္ တက္ကာ ေအးေမာင္အခန္းသို႕ ၀င္ယူသည္။ ေအးေမာင္အခန္းက ေသာ့မခတ္ပါ။ ဒီအတိုင္းသာ ထားသည္။ ေယာက်္ားေလးျဖစ္သျဖင့္ ေသာ့ခတ္စရာမလိုေပ။
ေအးေမာင္ အခန္းထဲ ၀င္လိုက္သည္ႏွင့္ သူမ သိေသာ အနံ႕တစ္ခု ေထာင္းကနဲထြက္လာသည္။ ေအးေမာင္ ျခင္ေထာင္အနားစမ်ားတြင္လည္း မာ ေနသည္။ သူ႕ပုဆိုးမ်ားကို ယူၾကည့္ေတာ့လည္း အကြက္လိုက္ အကြက္လိုက္ ေျခာက္ေသြ႕လို႕ပင္ ေနသည္။ ေၾသာ္ ဒီေကာင္ေလး ဒါေတြ လုပ္တတ္ေနမွကိုး..... ေၾသာ္ သူလည္း ကိုးတန္းေက်ာင္းသားသာ ေျပာတာ အသက္က ဆယ့္ခုနစ္ႏွစ္ထဲ ၀င္ေနၿပီဆိုေတာ့ လုပ္တတ္ေနၿပီေပါ့....
အန္တီေလး စိတ္ထဲတြင္ အေတြးမ်ား ေယာက္ယက္ခတ္သြားသည္။ ဟိုး ၿပီးခဲ့တဲ့ လ ေလာက္တုန္းက ဧည့္စာရင္းစစ္ခ်ိန္ ေအးေမာင္လာႏိႈးေတာ့ သူမထဘီလန္တက္ေနသည္ကို ေအးေမာင္ မ်က္လံုးအျပဴးသားေလး ႏွင့္ ေၾကာင္ၾကည့္ေနသည္ကို အမွတ္ရမိသည္။ ဒီေကာင္ေလး သူမကိုမ်ား ျပစ္မွားေနေရာ့သလား။ ဟုတ္ခ်င္ မွလည္း ဟုတ္မွာပါ။ သူ႕ထက္ အသက္ႀကီးႀကီး အေဒၚေလးအရြယ္ကိုေတာ့ မျပစ္မွားေလာက္ပါဘူး ဟုသာ စိတ္ေျဖသိမ့္လိုက္ရသည္။
သူ႕အတန္းမွာ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ေလးေတြ အမ်ားႀကီးရွိတာ ျပစ္မွားခ်င္လည္း အဲဒါ ေလးေတြ ျပစ္မွားမွာေပါ့ဟု စိတ္ထဲ ေတြးလိုက္မိသည္။ ထိုအေတြးမ်ားႏွင့္အတူ ရခဲ့သည့္ လူပ်ိဳအနံ႕ေၾကာင့္ ကင္းကြာခဲ့သည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္သည့္ ကာမအရသာကို ေတာင့္တသည့္ ကာမစိတ္မ်ား ႏိုးၾကားသြားမိသည္။ ေအးေမာင္၏ လူလံုးလူဖန္ ေတာင့္တင္းသည့္အသြင္ကိုလည္း ျမင္ေယာင္လာခဲ့သည္။ ေၾသာ္ ကိုယ့္တူ ကိုယ့္ ေမာင္ေလး အရြယ္ပါေလ ဟု စိတ္ေျပာင္းသြားလိုက္၊ ကိုယ္ႏွင့္ဘာမွေသြးသားမေတာ္ပါလားဟု စိတ္ရိုင္း၀င္ လိုက္ႏွင့္ စိတ္ေတြ ေထြျပားသြားမိသည္။
ေအးေမာင္ က်ဴရွင္က ျပန္လာေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း လုပ္ငန္းစသည္။ အိျဖဴကို ေခ်ာင္းၿပီးသြားေတာ့ အန္တီေလး အခန္းဘက္ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ အန္တီေလးက အိပ္ရာေပၚ ေရာက္ေနသည္။ အိပ္ရာဘက္ ကို ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သာမန္ႏွင့္ မတူေသာ ျမင္ကြင္းတစ္ခုကို ျမင္လိုက္ရသည္။ အန္တီေလး ထိုညက ျခင္ေထာင္ မေထာင္ထားေခ်။ အန္တီေလး လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ ေပါင္ၾကားကို ပြတ္သပ္ေနသည္။ ေအးေမာင္ ေသခ်ာၾကည့္ေနသည္။ ထဘီေပၚမွ ပြတ္သပ္ျခင္းျဖစ္သျဖင့္ အဖုတ္ကိုေတာ့ မျမင္ရေပ။ သို႕ေသာ္ ခဏ အၾကာတြင္ အန္တီေလး သူမ၏ ထဘီကို ထခၽြတ္ပစ္လိုက္ကာ ေျခရင္းသို႕ ကန္ထုတ္လိုက္သည္။ထို႕ေနာက္ ပက္လက္ ျပန္လွန္လိုက္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေထာင္ လိုက္ကာ ေပါင္ကို ကားလိုက္သျဖင့္ အဖုတ္ႀကီးကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ေနရသည္။
အန္တီေလး မ်က္လံုး မွိတ္သြားသည္။ ထို႕ေနာက္ သူမ၏ လက္တစ္ဖက္က အဖုတ္ကုိ ပြတ္သပ္ေနသည္။ ျဖည္းျဖည္း ပြတ္သပ္ရာမွ ျမန္ဆန္လာသည္။ လြတ္ေနသည့္လက္တစ္ဖက္က သူမရင္သားကို ပြတ္နယ္ေနသည္။ အက်ၤ ီ ကို မခၽြတ္ သျဖင့္ ရင္သားကိုေတာ့ မျမင္ရေခ်။ တျဖည္းျဖည္း အေတာ္ေလး ျမန္ဆန္လာၿပီး ရင္သားကို ပြတ္ေနသည့္ လက္တစ္ဖက္က ေအာက္က အိပ္ရာခင္းစကို တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ မ်က္ႏွာလည္း ရွံ႕မဲ့ေနကာ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္ထားသည္။ ထို႕ေနာက္ အိပ္ရာခင္းစကို ဆုပ္ကိုင္ထားသည့္ လက္က ပိုတင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္လိုက္ကာ သူမတစ္ကိုယ္လံုး ဆတ္ကနဲ တုန္ခါသြားၿပီး တင္ပါးက ေမႊ႕ယာေပၚမွ ေျမာက္တက္သြား ကာ ဘုန္းကနဲ ျပန္ျပဳတ္က်သြားသည္။
ထိုအတိုင္း ဆန္႕ငင္ ဆန္႕ငင္ ျဖစ္ေနၿပီး အခုအၾကာတြင္ အရုပ္ႀကိဳး ျပတ္ ေျခကားယားလက္ကားယား ျဖစ္သြားသည္။ ေအးေမာင္ တစ္ခါမွမျမင္ဖူးေပ။ အန္တီေလးလဲ သူ႕လိုပင္ လက္ႏွင့္ အာသာေျပ လုပ္ျခင္းျဖစ္မည္ဟုသာ ေတြးလိုက္သည္။ ေအးေမာင္ ေခ်ာင္းေနရာမွ မ်က္ႏွာကို အေပါက္မွ ျပန္ခြာလိုက္သည္။ အန္တီေလး ဒီလို လုပ္သည္ဆိုေတာ့ အိျဖဴေရာ ဒီလိုလုပ္တတ္လား မသိ။ အိျဖဴ လုပ္တာေတာ့ မျမင္ဖူးေသး။ ဘယ္အခိ်န္လုပ္သလဲမသိ။ လုပ္ေရာ လုပ္တတ္ရဲ႕လားမသိ။ အေတြးေတြ မ်ား ေနသည္။
အန္တီေလး ေန႕လည္ကတည္းက ႏိုးၾကြေနသည့္ စိတ္မ်ားက ေရမိုးခ်ိဳးလိုက္ၿပီး လန္းဆန္းသြားေတာ့ တစ္ဖန္ႏိုးၾကားလာျပန္ေခ်ၿပီ။ ေန႕ခင္းဘက္ ကေလးမ်ား ေက်ာင္းသြားခ်ိန္ ကိုယ့္ဘာသာ လက္ျဖင့္ အာသာ ေျဖမိသည္။ အပ်ိဳဘ၀ကတည္းကလည္း ဒီလိုမ်ိဳး လုပ္ခဲ့ဖူးသည္။ သင္တန္းတက္ခ်ိန္ စီနီယာမမႀကီးမ်ားက သင္ေပးျခင္း ျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးမွ ဒီလို မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ေပ။ သို႕ေသာ္ သူမ အမ်ိဳးသားႏွင့္ ကြာရွင္း ျပတ္စဲၿပီးသည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကာမစိတ္မ်ား အလိုလို ကုန္ခမ္းေနသည္။ သူမသမီးေလးကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ ရ သည့္အလုပ္ႏွင့္ လံုးလည္ခ်ာလည္ လိုက္ေနရာ ဒီစိ္တ္ တစ္ခါတရံ ၀င္လာေသာ္လည္း သိပ္ျပင္းျပင္းထန္ထန္ မဟုတ္။ လက္ႏွင့္ပင္ မေျဖမိေခ်။
ယခုက်မွ အေတာ္ေလးကို သည္းသည္းထန္ထန္ စိတ္မ်ား ႏိုးထေနၿပီး အဖုတ္၀တြင္ အရည္ၾကည္မ်ား ရႊဲနစ္ေနသည္။ မခံမရပ္ႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ လုပ္မိျခင္းျဖစ္သည္။ အနီးဆံုး ေယာက္်ားေလးမွာ ေအးေမာင္သာ ျဖစ္သျဖင့္ သူ႕ကိုသာ စိတ္ထဲ ျမင္ေယာင္ၿပီး လုပ္မိသည္။ ကိုယ္လည္း ကေလးတစ္ေယာက္ အေမဆိုေပမဲ့ လင္မွ မရွိေတာ့တာ။ အျပစ္မရွိဟု စိတ္ထဲ ေျဖသိမ့္လိုက္ေသာအခါ အားရ ပါးရပင္ ပြတ္သပ္ကာ အာသာေျဖမိသည္။ အခု ညအိပ္ကာနီးေတာ့လည္း ေန႕လည္က အရသာကို ျပန္လိုခ်င္ မိျပန္သျဖင့္ ထပ္လုပ္မိသည္။ အားလံုး အိပ္ေမာက်ေနခ်ိန္ ျဖစ္သျဖင့္ ထဘီေပၚက ပြတ္ရတာကို အားမရျဖစ္ကာ ထဘီကြင္းလံုးခၽြတ္ကာ အားရပါးရ အရသာခံမိသည္။
တစ္ခ်ီ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ၿပီးသြားၿပီး ႏုန္း ခ်ိသြားသည္။ စိတ္လည္း ေက်နပ္သြားသည္။ ေၾသာ္ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ငတ္ျပတ္ေနလို႕လားမသိ၊ ေကာင္းလိုက္တဲ့ အရသာေလ။ မ်က္စိ မွိတ္ထားရာမွ မ်က္စိဖြင့္လိုက္စဥ္ အေပၚမ်က္ႏွာက်က္မွ အလင္းေရာင္တစ္ခု ေတြ႕လိုက္ ရသည္။ အေပၚမွာက ေအးေမာင္၏ အိပ္ခန္းသာ ရွိသည္။ ထိုအလင္းေရာင္က ေပ်ာက္သြားလိုက္၊ ေပၚလာ လိုက္၊ အစက ေပ်ာက္သြားသည္က ၾကာသည္၊ ေပၚလာတာက ခဏေလာက္သာ၊ ေပ်ာက္သြားျပန္သည္။ ေနာက္ဆံုးတစ္ႀကိမ္ ျပန္ေပၚလာၿပီးေနာက္ ေပ်ာက္သြားလိုက္သည္မွာ ေပၚမလာေတာ့ေပ။
စိတ္ထဲ သိပ္မေသ ခ်ာေသးသျဖင့္ အေပၚဘက္မ်က္ႏွာက်က္ကို ဓာတ္မီးႏွင့္ထိုးၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေပါက္လိုလို ဘာလိုလို တစ္ခု ေတြ႕ရသည္။ အင္း.... ဟိုေကာင္ေလး... ငါ လုပ္ေနတာေတြမ်ား ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသးလား... မနက္က်ရင္ေတာ့ အေပါက္ရွိမရွိ သြားၾကည့္အံုးမယ္ဟု ေတးထားလိုက္သည္။ မနက္မိုးလင္း ကေလးေတြ က်ဴ ရွင္သြားခ်ိန္ ၀င္ၾကည့္ေတာ့ ဟုတ္ေပသပ။ ဒီကၽြန္းျပားေတြ အေပါက္မရွိဘူးဆိုတာ ခဏခဏ ၾကမ္းတိုက္ခဲ့ဖူး သည့္ သူမ ေကာင္းေကာင္း သိသည္ေပါ့။ ဒီေကာင္ေလး ေဖာက္ထားတာ ေသခ်ာၿပီဟု သိလိုက္ရသည္။
ညဘက္ အိပ္ေတာ့ သူမ သတိထားၾကည့္မိလာသည္။ မေန႕ညကလိုပင္ ေခ်ာင္းေနျပန္ၿပီ။ သူမကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမွန္းသိကာမွ စိတ္က ပိုထလာသည္။ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနသည္ကိုပင္ ၾကည္ႏူးသလို ျဖစ္မိသည္။ ဒီညေတာ့ သူမ ျခင္ေထာင္လည္း မေထာင္ေတာ့။ ရွိသမွ်အ၀တ္ေတြ ခၽြတ္ခ်လိုက္ကာ တန္းေပၚမွာတင္လိုက္ၿပီး အိပ္ယာေပၚတြင္ ပက္လက္လွန္ကာ လုပ္ငန္းစလိုက္သည္။ မေန႕ညကထက္ပင္ ပိုးစိုးပက္စက္ အာသာေျဖ ပစ္လိုက္သည္။
ေအးေမာင္ ေခ်ာင္းေနသည္ကို သိေနေသာေၾကာင့္လားမသိ ေတာ္ေတာ္ အရသာရွိလွသည္။ အဖုတ္ အတြင္းပိုင္းႏွင့္ သားအိမ္၀ကပင္ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ျဖစ္လာကာ က်င္စိမ့္ေနေအာင္ ေကာင္းလြန္းလွသည္။ ပြတ္ သပ္ရံုမွ်ႏွင့္ မတင္းတိမ္ႏိုင္ေတာ့။ အေစ့ကို ဖြဖြေလး ပြတ္ကာ လက္ခလယ္ကိုပါ ႏွိဳက္သြင္းလိုက္မိသည္။ လင္ ႏွင့္ ေ၀းရသည္မွာ ၾကာလွၿပီျဖစ္သျဖင့္ အပ်ိဳေလးႏွင့္ မျခား က်ပ္ေနသည္။ မနည္းပင္ ၀င္ေအာင္ ႏွိဳက္လိုက္ရ သည္။ ႏွစ္ခ်ီသံုးခ်ီ ဆက္တိုက္ ၿပီးေအာင္ ပြတ္လိုက္ ႏိႈက္လိုက္ႏွင့္ အေတာ္ေလး ႏုန္းခ်ိသြားမွပင္ အိပ္ေပ်ာ္သြား ရေတာ့သည္။ ျပန္လည္း မ၀တ္ျဖစ္ေတာ့ေပ။ ဒီအတိုင္းပင္ ပိုးလိုးပက္လက္ အိပ္လိုက္ရသည္။
ေအးေမာင္လည္း မေန႕ကထက္ပင္ ပိုေကာင္းသြားသည္။ အန္တီေလးက မေန႕ကထက္ပင္ ပိုၾကမ္း လာသည္။ မေန႕က ခဏေလာက္သာ။ ဒီေန႕ေတာ့ တြန္႕လိမ္ေကာက္ေကြးသြားလိုက္၊ ၿငိမ္က်သြားလိုက္၊ ထပ္ ပြတ္လိုက္ႏွင့္ အေတာ္ၾကာသည္။ ေဒၚေလး အိပ္သြားေတာ့ အိျဖဴအခန္းဘက္ကို ၾကည့္ေသးသည္။ အိျဖဴ အိပ္ ေမာက်ေနၿပီ။ ေဘးတစ္ေစာင္း အိပ္သျဖင့္ ဘာမွ သိပ္မျမင္ရေသာေၾကာင့္ လက္ေလွ်ာ့ကာ ေအးေမာင္ အိပ္ လိုက္ရသည္။ ဒီညကေတာ့ အန္တီေလးႏွင့္ပင္ ေတာ္ေတာ္ လံုေလာက္ေနေပၿပီ။
ေအးေမာင္ စာအုပ္အသစ္တစ္အုပ္ ထပ္ရလာသည္။ စာက်က္ၿပီး စာအုပ္ဖတ္လိုက္သည္။ စာအုပ္ဖတ္ ေတာ့ စိတ္က ထလာျပန္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အေပါက္ကေလးမ်ားကို ဖြင့္ကာ မ်က္စိအစာ ရွာလိုက္သည္။ မေတြ႕။ အိျဖဴက စာထိုင္က်က္ေနသည္။ အန္တီေလးက အခန္းထဲမွာ မရွိ။ အိမ္ေရွ႕မွာ တီဗီ ၾကည့္ေနသည္ ထင္သည္။ ဒါနဲ႕ စာအုပ္ကို ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္ဖတ္လိုက္သည္။ ထုိ႕ေနာက္ မ်က္စိထဲတြင္သာ ျမင္ေယာင္ ၿပီး ငါးဦးေကာ္မတီ ဖြဲ႕လိုက္ရသည္။ ပါးစပ္မွလည္း အား .... အိအိ.... အိျဖဴ.... ညီမေလး.... ကိုကို ေကာင္း လိုက္တာ ဟု အသံထြက္မိသည္။
တစ္ခါတေလလည္း ဒီလိုေလး အသံထြက္လိုက္ရတာ ပို ဖီးလ္ ရွိသည္ဟု ထင္မိသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူ႕အခန္းတံခါးမွာ ေစ့ရံုေစ့ထားရာ ဟေနၿပီး တစ္စံုတစ္ေယာက္က ေခ်ာင္းၾကည့္ ေနသည္ကို မသိလိုက္ေခ်။ ၿပီးသြားေတာ့ သတိျပန္၀င္လာသည္။ အေနာက္နားမွ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားသည့္ ေျခ သံ ၾကားလိုက္ရသလို။ စိတ္ထဲ စေနာင့္စနင္းျဖစ္သျဖင့္ အန္တီေလးမ်ားလားဟု သူ႕အခန္းဘက္ကို ၾကည့္ လိုက္သည္။ မဟုတ္ႏိုင္။ ဒါနဲ႕ ကမန္းကတန္း အိျဖဴအခန္းဘက္ ၾကည့္လိုက္သည္။ ဟား.. အိျဖဴ မရွိေတာ့။ ဒါဆို ေသခ်ာၿပီ။ အိျဖဴပဲ။ ျမင္မ်ား ျမင္သြားသလားမသိ ဆိုသည့္ စိုးရိမ္စိတ္ မႊန္တက္လာသည္။ အိျဖဴအခန္းကို လည္း ရဲရဲ မေခ်ာင္းရဲေတာ့။ ေတာ္ၾကာ ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္တက္လာလွ်င္ ခက္ေတာ့မည္။
အိျဖဴ စာက်က္ေနရင္း ယခင္ႏွစ္က စာအုပ္တစ္အုပ္ ရွာခ်င္ေတာ့ အေပၚထပ္ တက္သြားလိုက္သည္။ ကိုကို႕အခန္းေရွ႕အေရာက္ ကိုကို႕ကို ႏႈတ္ဆက္မလို႕ တံခါးေခါက္မည္အလုပ္ တံခါးက ဟေနသျဖင့္ မေခါက္ ေတာ့ဘဲ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုကို႕ေရွ႕မွာ စာအုပ္တစ္အုပ္ေတာ့ ဖြင့္ထားသည္။ ကိုကို လက္က ဘာလုပ္ေနသည္မသိ။ တလႈပ္လႈပ္ႏွင့္ ေပါင္ၾကားထဲထည့္ကာ လႈပ္ေနသည္။ ကိုကို႕ႏႈတ္မွ ထြက္လာသည့္ စကားက သူမနာမည္ပါလာေတာ့ အံ့ၾသသြားရသည္။ ဟင္... ကိုကို အိျဖဴကို မွန္းၿပီး အာသာေျဖေနတာပဲ...
အိျဖဴ လိုခ်င္သည့္စာအုပ္ပင္ မယူျဖစ္ေတာ့။ ကမန္းကတန္းျပန္ဆင္းကာ အေပါ့သြားၿပီး ရင္တဖိုဖိုႏွင့္ အခန္းထဲသာ ျပန္၀င္လိုက္ရသည္။ သူမလည္း အေတြ႕အႀကံဳရွိပါသည္။ ေယာက်္ားႏွင့္ အေတြ႕အႀကံဳေတာ့ မဟုတ္။ အမ္ပီဖိုးထဲတြင္ အျပာကားထည့္ကာ သူမသူငယ္ခ်င္းေတြျပသျဖင့္ ၾကည့္ဖူးသည္။ လက္ႏွင့္အာသာ ေျဖရသည္ကိုလည္း သိသည္။ တစ္ခါတရံေတာ့ လက္ႏွင့္ အာသာေျဖမိသည္။ အၿမဲတမ္း မလုပ္ျဖစ္။ ဒီတစ္ည ေတာ့ ကိုကိုက သူမအေပၚ မရိုးသည့္စိတ္ေတြ ၀င္ေနသည္ဆိုတာ သိသြားကာ ကာမစိတ္ေတြ ႏိုးၾကားလာမိ သည္။
အင္း ေမြးရာပါလယ္ကြက္ကေလးေတာ့ ထြန္လိုက္အံုးမွပါ(ကၽြန္ေတာ္၏အာေဘာ္) ဟု စဥ္းစားမိသည္။ ဒီ တစ္ညေတာ့ ရင္တုန္ပန္းတုန္ ျဖစ္ေနသည္။ ေဘးတေစာင္းေလး ေစာင္းလိုက္ကာ လက္ကို ေပါင္ၾကားထဲ ထည့္ အာသာေျဖမိသည္။ လူမိသြားမွာ ေၾကာက္သည့္စိတ္ေၾကာင့္ ပက္လက္ေတာ့ မလုပ္ရဲ။ ေကာင္းလာေတာ့ လည္း သိပ္မထိန္းသိမ္းႏိုင္ေတာ့။ ေျခမေတြ ကုပ္ေကြးလာကာ အသံထြက္ညည္းမိၿပီး ဆန္႕ကနဲျဖစ္ကာ ၿပီးသြား ရေတာ့သည္။ တစ္ခါတေလေတာ့လဲ ေျခပစ္လက္ပစ္ အရသာအျပည့္ ခံစားၾကည့္ခ်င္သည္။ သုိ႕ေသာ္ တစ္ ေယာက္ေယာက္ မျမင္ႏိုင္သည္မွန္း သိပါလွ်က္ ေၾကာက္ေနမိေသာေၾကာင့္ သိုသိုသိပ္သိပ္သာ လုပ္မိသည္။
တစ္ေယာက္ေယာက္ မျမင္ႏိုင္ဘူးဟု ထင္ရေသာ္လည္း သူမကို ျမင္ႏိုင္သည့္ ေအးေမာင္ရွိေနသည္ ဆိုတာကိုေတာ့ မသိေသးေခ်။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာတတ္သည့္ အိျဖဴသည္ ေအးေမာင္ သူမ နာမည္ေခၚကာ အာသာေျဖေနသည္ကို သိရွိေၾကာင္း ေအးေမာင္ကို ေျပာျပလိုသည္။ သို႕ေသာ္ ရွက္လည္း ရွက္သည္။ တစ္ရက္တြင္ေတာ့ က်ဴရွင္သြားရင္း ေျပာမိလုိက္သည္....
ကိုကို... ညီမေလးကို ဘယ္လိုျမင္လဲဟင္....
ဘယ္လိုျမင္ရမွလဲ ညီမေလးရဲ႕.... ကိုကို႕ညီမေလးလို ျမင္တာေပ့ါ...
ဟုတ္ပါဘူး...ကိုကိုရာ... မညာပါနဲ႕.... အဲလို ဟုတ္လို႕လား....
ဟုတ္ပါတယ္....ညီမေလးရဲ႕.... ဘာလို႕....
အဲဒါဆို..... ဟိုတေန႕ညက.... ဘာလို႕.... ညီမေလးနာမည္ေခၚၿပီး.... ဟိုဟာ..လုပ္ေနတာလဲ(ေလသံတုိးတိုး ျဖင့္)
အဲ..... ဟို..... အဲဒါက.....
ဟင္းေနာ္.... ကိုကို..... ညီမေလးကို.. လာျပစ္မွားေနတယ္....
ကဲ.... အဲဒါဆို.... ညီမေလးကေရာ.... ကိုကို႕ကို မွန္းၿပီး..... ဘာလို႕.... ဟြာ လုပ္တာလဲ....
အဲဒါက.... ဟာ... ကိုကိုကြာ.... မေကာင္းဘူး....
ဟုတ္တယ္မို႕လား....ညီမေလးရဲ႕....
ကိုကို.... ဘယ္လိုသိလဲ.....
ည က်ဴရွင္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အိျဖဴကို ေအးေမာင္ သူ႕အခန္းထဲေခၚကာ အိျဖဴကို ေခ်ာင္းေနက် အေပါက္ကို ျပလိုက္သည္။ မထူးေတာ့ၿပီ။ သိသြားမွေတာ့ လိမ္ေနစရာ မလိုေတာ့။ အိျဖဴကလည္း စိတ္ဆိုးပံု မေပၚတာ ပါသည္။
ထိုညမွ စကာ အိျဖဴက ညတိုင္း အာသာေျဖျဖစ္ေတာ့သည္။ အရင္လို ေကြးေကြးေလး ေဘးတေစာင္း မလုပ္ျဖစ္ေတာ့။ ကိုကို ၾကည့္ကာ အာသာေျဖေနမွန္း သိသျဖင့္ ကိုယ္လံုးတီးခၽြတ္ပစ္ကာ စိမ္ေျပနေျပ အာသာ ေျဖသည္။ ၾကည့္ခံေနရသည္ကို သိေတာ့ ပိုၿပီး ဖီးလ္လာသည္။ သူမကေတာ့ သူမကို ေခ်ာင္းေနသည္ ဆိုတာ ကိုကိုေအးေမာင္ ၀န္ခံထားသျဖင့္ စိတ္မပူေတာ့။ တစ္ခါတစ္ခါ ေျပာင္ျပေသးသည္။ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ ျပ လုိက္၊ သူမ ဖုတ္ဖုတ္ကေလးကို ပြတ္ကာ ဖီးလ္လာသည္ပံု လုပ္ျပလိုက္ လုပ္ေနေသးသည္။ ဆယ္တန္း တစ္ႏွစ္ က်ထားေသာ္လည္း ကေလးစိတ္မကုန္ေသးသည့္ ဟန္ေလးက ခ်စ္ဖို႕ ေကာင္းသလို ရမၼက္ႀကြဖြယ္ လည္း ေကာင္းလွသည္။ ေအးေမာင္က သူမကိုသာမက သူမအေမကိုလည္း ေခ်ာင္းေနသည္ကိုေတာ့ မသိရွာ ေပ။
ေအးေမာင္က ကိုးတန္းျဖစ္သျဖင့္ ေအးေအးေဆးေဆး ေနႏိုင္ေသာ္လည္း အိျဖဴက ဆယ္တန္း ျဖစ္ရာ ပထမအစမ္းစာေမးပြဲနီးေတာ့ အခ်ိန္ပို ဆက္တိုက္ တက္ရသည္။ ေအးေမာင္ ေက်ာင္းပိတ္လည္း သူမကေတာ့ မပိတ္ေခ်။ ေအးေမာင္က သူမကို ေက်ာင္းပို႕ၿပီးသည္ႏွင့္ အိမ္ျပန္လာရသည္။ ညေနမွ တစ္ေခါက္ သြားႀကိဳ ရသည္။ ညက်ဴရွင္က်ေတာ့လည္း ေအးေမာင္က ခုနစ္္နာရီဆို ၿပီးၿပီ။ အိျဖဴက ဆယ့္တစ္နာရီအထိ က်ဴရွင္မွာ စာက်က္ရသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ေအးေမာင္ ဆယ့္တစ္နာရီထုိးမွ တစ္ေခါက္သြားႀကိဳရသည္။
ေအးေမာင္ ကံေကာင္းသည္။ ညစဥ္ပင္ အန္တီေလးကို တစ္ေခါက္၊ အိျဖဴကို တစ္ေခါက္ ၾကည့္ႏိုင္ သည္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကလည္း ေအးေမာင္ၾကည့္ေနသည္ကို သိေနၾကသည္သာ။ အိျဖဴက တရား၀င္ပင္ ၀န္ခံထားေသာေၾကာင့္ သိသည္။ အန္တီေလးက မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေသာ္လည္း သိသည္။ သိၾကသျဖင့္ လည္း ကိုယ္စီအာသာေျဖေနျခင္းျဖစ္သည္။ အန္တီေလးက ေအးေမာင္ အခန္းေပၚတက္သြားသည္ႏွင့္ လုပ္ ငန္းစသည္။ ၿပီးသြားသည္ႏွင့္ ေစာေစာအိပ္လိုက္သည္။
ေအးေမာင္ စာက်က္ၿပီးခ်ိန္တြင္ အိျဖဴအခန္းသုိ႕ ၾကည့္ လိုက္သည္။ အိျဖဴကလည္း ထိုအခ်ိန္ေလာက္ကို မွန္းၿပီး လုပ္ငန္းစသည္။ ေအးေမာင္ႏွင့္ အိျဖဴ အခ်ိန္းအခ်က္ မလုပ္ထားေသာ္လည္း အိျဖဴက အခ်ိန္ဇယားႏွင့္ စာက်က္သူျဖစ္ရာ ဆယ္နာရီဆို ၿပီးၿပီဆိုတာ ေအးေမာင္ သိသည္။ တခါတရံ သူမ စာမရေသးလွ်င္လည္း လက္ခါျပလိုက္သည္။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ေအးေမာင္ ေစာင့္ႏုိင္ရင္ ေစာင့္၊ မေစာင့္ႏိုင္ရင္ အိပ္ေပေတာ့ေပ့ါ။ ေအးေမာင္ သတိေတာ့ ထားလိုက္ရသည္။ တံခါးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဂ်က္ထိုးရသည္။ အိျဖဴႏွင့္ မိသြားတာ အေရးမႀကီး၊ အန္တီေလးႏွင့္ မိသြားလွ်င္ ဘာျဖစ္လာမည္ မေျပာႏိုင္။
အိျဖဴ စာေတြႏွင့္ လံုးလည္ခ်ာလည္လိုက္ေနေတာ့ ဟိုစိတ္ဒီစိတ္ေတြလည္း နည္းေနၿပီထင္သည္။ အရင္လို အာသာေျဖတာေတြ ေဇာင္းတိုက္တာေတြ မေတြ႕ရေတာ့။ အိျဖဴကိုယ္တိုင္ကလည္း စာေတြ မ်ားသည္ ဟု ညည္းသည္။ အိျဖဴ အိမ္သိပ္မကပ္ျဖစ္ေတာ့ဘဲ ေအးေမာင္က အိမ္ၿမဲေနေတာ့ အန္တီေလး လွ်ိဳ႕၀ွက္ အႀကံ အစည္တစ္ခု ႀကံစည္ရသည္။ ေအးေမာင္ သူမကို ႀကိတ္ၿပီး ျပစ္မွားေနသည္ကိုလည္း သိသည္။ သို႕ေသာ္ လာ ငါ့ကိုတက္လုပ္စမ္းကြာဟု ခိုင္းရေအာင္ကလည္း မဟုတ္ေသး။ သို႕ေသာ္ အန္တီေလး ေတာ္ေတာ္ ခံခ်င္စိတ္ ေတြ ျပင္းျပေနသည္။ သို႕ႏွင့္ အိျဖဴ အခ်ိန္ပိုတက္ေနေသာ ဒီဇင္ဘာ ေက်ာင္းပိတ္ရက္တြင္ .....
ဖိုးသားေလးေရ.... ခဏ....
ဟုတ္....အန္တီေလး.... လာၿပီ.....
အန္တီေလး. အေၾကာေတြ တက္ေနလို႕ နင္းေပးပါလား.....
ဟုတ္ကဲ့... အန္တီေလး....
လာ.... အန္တီေလးအခန္းထဲမွာ.... ၀င္နင္းေပး.... အျပင္မွာဆို.... လူျမင္မေကာင္းဘူး.....
ဟုတ္....
ေအးေမာင္ အန္တီေလး အခန္းထဲသို႕ ၀င္လိုက္သြားသည္။ အန္တီေလးက အိမ္ေနရင္း လက္ျပတ္ ဂါ၀န္ပြပြကို ၀တ္ ထားသည္။ ပထမေတာ့ ခုတင္ေပၚက တန္းကို ကိုင္ၿပီး ေျခသလံုး၊ ထိုမွ ေပါင္အထိ နင္းေပးသည္။ ေပါင္ လယ္ေလာက္ ေရာက္တြင္ အန္တီေလးက ခဏဆင္းခိုင္းကာ ေမွာက္ေပးသည္။ ေျခသလံုးမွ ေပါင္ရင္းအထိ နင္းေပးရျပန္သည္။ တင္ပါးဆံုအရင္းနားအထိ ေရာက္သြားေတာ့ အိစက္ေနသည့္ တင္ပါး ေအာက္ပုိင္း၏ အထိ အေတြ႕ေၾကာင့္ စိတ္လႈပ္ရွားလာသည္။ ငယ္ပါက တင္းမာလာေသာလည္း ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ပါေသာ ေၾကာင့္သာ ေထာင္ထမလာျခင္းျဖစ္သည္။
ထို႕ေနာက္ ပက္လက္ျပန္လွန္ၿပီး အပူထုတ္ေပးအံုး ဆိုသျဖင့္ ေပါင္ရင္း ေသြးလႊတ္ေၾကာကို ေျခဖ်ားေလးႏွင့္ ဖြဖြေလး ဖိေပးထားရသည္။ တီေလး၏ အဖုတ္ႏွင့္ အနီးဆံုးေနရာကို ထိေတြ႕ေနရရာ အဖုတ္ ၏ ေဘးႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကိုပင္ ထိေနသျဖင့္ စိတ္အလြန္ လႈပ္ရွားလာကာ အာေခါင္ေတြပင္ ေျခာက္လာသည္။ ထိုညကေတာ့ နင္းေပးၿပီးေတာ့ ေအးေမာင္ အိမ္ေပၚျပန္တက္သြားခဲ့ရသည္။ ညေန အိျဖဴကို ေက်ာင္းမွသြား ႀကိဳကာ က်ဴရွင္ပို႕ေပးရသည္။ ေအးေမာင္ အိျဖဴကို စာႀကိဳးစားရန္၊ က်န္တဲ့စိတ္ေတြ ဘာမွမထားရန္ ေစတနာ အရင္းျဖင့္ အားေပးမိသည္။ အိျဖဴကလည္း ေခါင္းေလး ၿငိမ့္ျပသည္။
အိျဖဴ က်ဴရွင္ျပန္သြားပို႕ၿပီး ျပန္လာေတာ့ ေအးေမာင္ ေရခ်ိဳးကာ အန္တီေလးႏွင့္အတူ ထမင္းစား သည္။ ေက်ာင္းပိတ္ထားသျဖင့္ ေအးေမာင္ စာလဲ မက်က္ျဖစ္ေတာ့ပါ။ ထမင္းစားၿပီး ခဏၾကာေတာ့ အန္တီ ေလးက ႏွိပ္ေပးဖို႕ေျပာသျဖင့္ ေအးေမာင္ အိပ္ခန္းထဲ လိုက္သြားသည္။
ဖိုးသား.... မနက္က နင္းတာ.... အေၾကာေတြ ေတာ္ေတာ္ေျပတယ္ သိလား.... ဒါေပမဲ့.... အသားေတြ.... နာတယ္...
ဟုတ္ကဲ့... အန္တီေလး.... ႏွိပ္ေပးမယ္ေလ....
အင္း....
အန္တီေလးက ပက္လက္လွန္ေပးကာ ေအးေမာင္က ေျခသလံုးကေန စႏွိပ္သည္။ ေျခသလံုးမွ ဒူးဆစ္၊ ဒူးဆစ္မွ.. ေပါင္လယ္.... ထိုမွ ေပါင္ရင္းေရာက္ကာနီးတြင္ ေအးေမာင္ စိတ္ေတြ ကေရာက္ကယက္ ျဖစ္လာ သည္။ အန္တီေလးက ေမွာက္ေပးလိုက္မွ နည္းနည္း ရင္ေအးသြားသည္။ သို႕ေသာ္လည္း တင္ပါးနား ေရာက္ကာ နီးေတာ့ မ်က္လံုးက တင္ပါးကေန မခြာႏိုင္ေတာ။ အန္တီေလးက ေအးေမာင္ကို တစ္ခ်က္ လွမ္း ၾကည့္လိုက္သည္။
ဖိုးသားေလး.... အန္တီေလး ဖင္ကိုၾကည့္ၿပီး.... ျပစ္မွားေနတယ္... ဟုတ္.
အန္.... ဟုတ္ပါဘူး.... အန္တီေလးရဲ႕....
ဟြန္႕.... ဟုတ္သာမဟုတ္တယ္.... မ်က္လံုးက... အဲဒီနားမွာခ်ည္းပဲ....
အဲ.....
အဲ... မေနနဲ႕... ဟြန္႕... အခန္းထဲမွာလဲ လူပ်ိဳနံ႕ေတြကို မႊန္ေနတာပဲ...
အာ... ဟုတ္ပါဘူး အန္တီေလးရဲ႕....
ဘာ... မဟုတ္ရမွာလည္း.... ၿပီး ၾကမ္းျပင္ကို အေပါက္က ေဖာက္ထားေသးတယ္.... ဖိုးသား ေတာ္ေတာ္ ဆိုးေနၿပီ... ဟင္း...
ဟို.... အဲ... ဟိုဒင္း...
ကဲ.... ဆရာေလး.... ၀န္ခံလိုက္ရင္ အက်ိဳးရွိမယ္.... ၀န္မခံရင္ေတာ့....
ဟုတ္.... အန္တီေလး.... သား မွားပါတယ္....
ဖိုးသား...မွားတယ္လို႕.... အန္တီေလး.. မေျပာပါဘူးရွင္။
ဗ်ာ... အဲဒါဆို...
ဖိုးသားက အခုမွ လူပ်ိဳေပါက္အရြယ္ေလးပဲ ရွိေသးတာ.... ဒါေတြ လုပ္တာ သဘာ၀ပဲေလ...
ဟုတ္.... အန္တီေလး....
ဖိုးသားက... အန္တီေလးကုိ... ဘယ္အခ်ိန္ကစၿပီး ျပစ္မွားေနတာပါလိမ့္....
ဟို.... ဟိုတခါ... အန္တီေလးကို လာႏိႈးတုန္းက....
ဟိုး... ဆရာ... ရၿပီ ရၿပီ... အဲဒါျမင္ၿပီး ေန႕တိုင္း လက္ေဆာ့ေနတယ္ေပါ့ေလ....
ေအး ခ်မ္းသူ
Credit
No comments:
Post a Comment