ဆံပင္ညိဳညိဳေလး(3)
ရာဂ်ဴး ေျပာတာမွန္ပါသည္…။ သူမအတြက္ ေရြးစရာ မရွိလွ…။
“အင္း… ကြ်န္မ နားလည္ပါတယ္… ေၾကာက္စရာပဲ… ရွင့္ကို တစ္ခါမွ မေျပာဘူးဘူး… ကၽြန္မဟာ အပ်ဳိေလးပါ…
တစ္သက္လံုး ေက်ာင္းမွာပဲ ေနခဲ့ရၿပီး ဘယ္ေယာက်ာ္းနဲ႔မွလည္း မပတ္သက္ခဲ့ဘူးပါဘူး… ေဒးဗစ္က ကြ်န္မကို
ၾကည့္တာက မရိုးဘူး… ေနာက္ပိုင္းမွာ ပြတ္တာထိတာေတြလည္း ပါလာတယ္ရွင္…”
ေထြးတစ္ေယာက္ ရာဂ်ဴးကို ေငးရင္း ဘယ္လို မွတ္ခ်က္ေပးမလဲ ေစာင့္သည္…။ ေဒးဗစ္သည္
အပ်ဳိစင္ေလးကို စားေပေတာ့မည္…။ ငါလည္း သူ႔ဟာေလးကို တြယ္ခ်င္လိုက္တာ…။ ဟင္း… သူေဌး ငမိုက္ေတြ…။
အပ်ဳိစစ္ေတြဆို သူတို႔ပဲ စားရတယ္…။ ဒီကေလးမလည္း မၾကာခင္
အတြယ္ခံရေတာ့မယ္…။ တစ္ကိုယ္လံုး ရွိသမွ်
အေပါက္ေတြ အားလံုး ေဒးဗစ္ပစၥည္း အထည့္ခံရေတာ့မွာ ေသခ်ာတယ္…။ ၿပီးရင္ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေတြ႔မယ္…။
ဟိုလူေတြက အင္မတန္ ဆိုးတဲ့လူေတြ…။ ေဒးဗစ္ထက္ ၾကမ္းတမ္းတယ္…။ သူတို႔ ပါတီေတြမွာ ငါေတြ႔ဘူးတာ ဖာသည္
မေတာင္ ေၾကာက္လန္႔ၿပီး ခံရရွာတယ္…။ အင္း သူလိုးၿပီးရင္ေတာ့ ငါ့ကိုလည္း အခြင့္အေရး ေပးအံုးမယ္ ထင္ပါရဲ့…။
အင္း…..
“နားေထာင္စမ္း ေထြး… ငါ နင့္ကို ထပ္မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူးဟာ… သူေျပာတဲ့ အတိုင္းပဲလုပ္… ကန္႔လန္႔မတိုက္နဲ႔…
မနက္ျဖန္မွ ေတြ႔ၾကေသးတာေပါ့…”
ရာဂ်ဴး ထြက္ခဲ့သည္…။ လီးက ေတာင္ေနသည္…။ ကံေကာင္းတဲ့ ငနဲေတြပါလား…။ ရိုက္ဖို႔ ခံု လုပ္ေပးရင္းကို ေတြးရင္း
တင္းလာေနသည္…။ အရင္လုပ္ဘူးသည့္ ခံုေတြနဲ႔ မတူေအာင္ ပိုေကာင္းေအာင္လည္း လုပ္ထားရာ ေဒးဗစ္ ႀကဳိက္မည္
မွာ ေသခ်ာသည္…။ တစ္ခါတေလေတာ့ ေထြးကို ဒီခံုမွာ သူ႔လက္ထဲမ်ား ထည့္ေလမလား...။ ရာဂ်ဴး စိတ္ကူးယဥ္ ေနမိ
သည္…။
ေထြး အခန္းသို႔ ျပန္ကာသန္႔ရွင္းသည္…။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မွန္ထဲၾကည့္ အက်ႌ၊ စကတ္၊ ေဒါက္ဖိနပ္၊
ေျခအိတ္နက္ အားလံုး ေကာင္းပါသည္…။ ေဒးဗစ္သည္ သူ႔ကို ၾကည့္ၿပီး သနားေလာက္ပါသည္…။ စာၾကည့္ခန္းဖက္သို႔
ဆင္းလာခဲ့သည္…။ ေဒးဗစ္သည္ ခန္႔ညားေသာ ထိုင္ခံုႀကီးေပၚတြင္ ထိုင္ေနသည္…။ ေျခေထာက္က ေရွ႕က ခံုေလးမွာ
တင္ထားသည္…။ သူမ ၀င္လာေသာအခါ ဖတ္လက္စ သတင္းစာကို ခ်လိုက္သည္…။ သူသည္ ၀တ္စံုျပည့္ႏွင့္…။
“ကြ်န္မ အျပစ္ေပးခံဖို႔ လာတာပါ သခင္ႀကီး… ကြ်န္မ လုပ္ခဲ့မိတာ အျပစ္ရွိတဲ့အတြက္ သခင္ႀကီးေပးတဲ့ အျပစ္ကို
ခံပါ့မယ္…”
ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေပါ့ေပါ့ ျဖစ္ေစရန္ ႀကဳိးစား၍ ေျပာရွာသည္…။ ေဒးဗစ္က သူမကို ခပ္တည္တည္ ၾကည့္ေနသည္…။
“ဒါ နင့္အတြက္ ပထမဆံုး အမွားပဲ ဆိုတာ ငါလည္း နားလည္ပါတယ္… ဒါေပမယ့္ ဒါကို ေပါ့ေပါ့ထားလိုက္ရင္
ေနာက္ထပ္ ဆက္ျဖစ္လာမွာ စိုးရိမ္ရတယ္… ငါက စည္းကမ္းနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အေလွ်ာ့ေပးတဲ့ လူမ်ဳိးမဟုတ္ဘူး…
အဲေတာ့ အျပစ္ေပးမွသာ မသင့္ေတာ္တာေတြ ဆက္မျဖစ္မွာလို႔ပဲ ယံုၾကည္တယ္… အဲဒီေတာ့ နင္ဒီည အရိုက္ခံရေတာ့
မွာေပါ့…”
ေဒးဗစ္ ခံုမွ ထကာ….
“နင္ ဒဏ္ေပးခံမယ္ မဟုတ္လား…”
ထိုခဏေလးသည္ ေထြး၏ ဘ၀အတြက္ အဆံုးအျဖတ္ပင္ ျဖစ္သည္…။ ျငင္းလိုက္သည္ႏွင့္ သူမ ဘ၀
သည္ လမ္းေပၚတြင္ ဘာဆက္ျဖစ္မည္ မသိ…။ ဟုတ္ကဲ့ပါဆိုလွ်င္ ယခုအလုပ္တြင္ တည္ၿမဲေနမည္…။ သူမ ဘာေၾကာင့္
အေလွ်ာ့ေပးရမည္နည္း…။ သူမ အလုပ္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အေျခအေန အားလံုးကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္ရေပမည္…။ ခု သူမကို
ရိုးရိုးတန္းတန္း ရိုက္မွာ မဟုတ္မွန္း သူမ နားလည္သည္…။ ဤသည္မွာ အစသာ ျဖစ္လိမ့္မည္…။ ေဒးဗစ္တြင္ သူမအား
တျခား ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ရွိမွန္း သူမ မႀကဳိက္တာေတြ လုပ္ရဖို႔ ရွိႏိုင္မွန္း သိသည္…။ သို႔ေသာ္….
“ဟုတ္ကဲ့ပါ… သခင္ႀကီးေဒးဗစ္….”
သူမ အနာဂတ္ လမ္းတစ္ခုကို ေရြးလိုက္သည္…။ ေဒးဗစ္က အေျဖအတြက္ ၿပံဳးၿပီး ေက်နပ္ေနသည္…။ သူမကို သူ
ပိုင္သြားၿပီ…။ သူမအား ၾကည့္ဖို႔ ထိဖို႔အတြက္ အေၾကာင္းျပေနစရာ မလိုေတာ့…။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လုပ္မည္၊ တြန္းပို႔မည္၊
ေၾကာက္လာေအာင္ လုပ္မည္…။
“အနားလာခဲ့ ေထြး… ငါ့အနားကပ္စမ္း…”
လက္တကမ္းကို ေခၚသည္…။ ေထြးတစ္ေယာက္ လက္ႏွစ္ဖက္ ေဘးခ်လ်က္ ေဒးဗစ္ ေရွ႕တြင္ ရပ္ေနသည္…။ သူ၏
လက္မ်ားက သူမကို ကိုင္တြယ္ေနသည္ကို ခံစားရသည္…။ ခါးကို ေသခ်ာ ကိုင္ၾကည့္ေနသည္…။ သူ႔လက္မ်ားက
သူမ၏ ခါးထက္ပင္ ႀကီးမားေနသလို ရွိသည္…။ သူမ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တုန္လႈပ္လာသည္…။ လက္မ်ားက သူ႔ကို လွည့္
ခိုင္းေနသည္…။
“လွည့္လိုက္စမ္း… ဟုတ္ၿပီ…”
ေဒးဗစ္ လက္မ်ားက စကပ္အေပၚနားကို အသာကိုင္လိုက္ၿပီး တင္ပါးအတိုင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလွ်ာဆင္းသြားသည္…။
“ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေနာ္…..”
လက္မ်ားက ဖင္ကို ေသခ်ာကိုင္တြယ္သည္…။
“နင့္ဖင္က လံုးေနတာပဲ ေထြး…. အတီးခံဖို႔ လုပ္ထားတာလား… နင္ အရိုက္ခံရဘူးလား….”
“ဟင့္အင္း… သခင္ႀကီး…”
သူမ ခ်ဳိသာစြာ ေျဖသည္…။
“တျခား မိန္းကေလးေတြေတာ့ ဦးေဖခင္ ရိုက္တာ ခံရဘူးပါတယ္… ျပန္ေတာ့ ေျပာမျပၾကဘူး… ကြ်န္မေတာ့ ကံေကာင္း
လို႔ တစ္ခါမွ မခံခဲ့ရပါဘူး…”
မဟုတ္ပါ…။ သူမ ကံေကာင္းသည္ မဟုတ္…။ ဦးေဖခင္သည္ ေဒးဗစ္အတြက္ စုေဆာင္းထားခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္သည္…။
တျခား မိန္းကေလးေတြ ဖင္လွန္အရိုက္ခံရသည္…။ ႀကိမ္ေဆာ္ခံရသည္…။ ေနာက္ဆံုး သူတို႔၏ အပ်ဳိရည္ကို
ဦးေဖခင္ထံ ေပးၾကရသည္…။ မိဘမဲ့ေက်ာင္းမွ မိန္းကေလး မ်ားစြာသည္ သူတို႔၏ အပ်ဳိပါးစပ္၊ အပ်ဳိအဖုတ္ႏွင့္ အပ်ဳိဖင္
တို႔ကို ျပင္းထန္စြာ ဖင္လွန္ရိုက္ခံရျခင္းႏွင့္ ႀကိမ္လံုးစာမိျခင္းတို႔ ေနာက္တြင္ ဦးေဖခင္၏ စားပြဲေပၚ၌ ေပးခဲ့ၾကရသည္…။
“နင္လည္း ဒီမွာေတာ့ သိပ္ကံမေကာင္းႏိုင္ေတာ့ဘူး ေထြး…. ရက္ေတာင္ သိပ္မၾကာေသးဘူး နင္ အေဆာ္ခံရေတာ့
မယ္…”
သူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားက သူမ၏ တင္ပါးမ်ားကို ပြတ္ေနသည္…။ ဖင္တစ္ခုလံုးကို လံုးေျခေနသလို ကိုင္သည္…။
“တစ္ပတ္ လွည့္လိုက္အံုး….”
လက္မ်ားကေတာ့ မဖယ္…။
“နင့္ အက်ႌနဲ႔ ရႈပ္မေနေစခ်င္ဘူး… ခြ်တ္လိုက္စမ္း…”
ေမးခြန္း မဟုတ္…။ အမိန္႔ေပးျခင္းသာ ျဖစ္သည္…။ ေထြးသည္ ေဒးဗစ္ ေရခ်ဳိးေနစဥ္က ေရွ႕တြင္ အက်ႌ
ခြ်တ္ေနဘူးခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္…။ သို႔ေသာ္ ယခုတစ္ခါတြင္ ယခင္လို မဟုတ္ေတာ့မွန္း နားလည္သည္…။ သူမ တင္ပါးေပၚ
တြင္ ေအးေဆးစြာ ပြတ္သတ္ေနေသာ လက္မ်ားက သူမအေပၚ ထိန္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္မႈကို ျပေနသည္…။ သူမသည္ ေဒးဗစ္
၏ မ်က္လံုးမ်ား ေအာက္တြင္ ၾကယ္သီးမ်ားကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ျဖဳတ္ေနသည္…။ လက္ေမာင္းႏွင့္ ပုခံုးေပၚမွ အသာေက်ာ္
ခြ်တ္လိုက္သည္…။ ေဒးဗစ္ ၾကည့္ေနစဥ္ အက်ႌကို အသာကိုင္ထားေသးသည္…။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ငံု႔ၾကည့္ေသာအခါ ပိုး
ရင္စည္းေအာက္မွ ရုန္းကန္ထြက္ေနေသာ ႏို႔သီးေခါင္းမ်ားကို ျမင္ရသည္…။ ေဒးဗစ္က အက်ႌကို လွမ္းယူၿပီး ေဘးရွိ ခံု
ေပၚတြင္ တင္ထားလိုက္သည္…။
“နင့္ႏို႔ေတြက ငယ္ေသးေပမယ့္ ႏို႔သီးေခါင္းေတြက ႀကီးသားပဲ… ဟုတ္လား… ခြ်တ္ျပစမ္းပါအံုး ၾကည့္ရေအာင္…”
ေဒးဗစ္က ေျပာရင္း သူမ ရွက္ေနသည္ကို ၾကည့္ရင္း ၿပံဳးေနသည္…။
“ျပဖို႔ေတာင္ မလိုေလာက္ပါဘူး သခင္ႀကီး… ကြ်န္မမွာ… ႏို႔သီးေခါင္းက… ႀကီးပါတယ္… ပိုးစေၾကာင့္ ေထာင္ထြက္
ေနတာပါ…”
သူမ ရွက္ရွက္ႏွင့္ ေအာ္မိသည္…။ ဘာေၾကာင့္ ခုလို ဇြတ္ေျပာမိသည္ မသိ…။ ဟုတ္ကဲ့ ဟု ရိုးရိုး ေျပာလိုက္ရင္လည္း
ရသားပဲဟု ေတြးမိသည္…။
“ေအး…. စကတ္ ၀တ္ထားရင္ ရိုက္တဲ့အခါ နင္ သိပ္နာမွာ မဟုတ္ဘူး… ခြ်တ္အံုးမွ ျဖစ္မယ္… လွည့္လိုက္စမ္း…
ငါခြ်တ္ေပးမယ္…”
သူ႔လက္မ်ားျဖင့္ အသာ ဆြဲလွည့္ရင္း….
“မွန္ကို ေသခ်ာၾကည့္ထား… ငါ ဘယ္လို လုပ္တယ္ဆိုတာ နင္ျမင္မွ ျဖစ္မယ္…”
အမိန္႔ေပးသည္…။ သူမေရွ႕တြင္ ကိုယ္လံုးေပၚ မွန္ႀကီးတစ္ခု ရွိေနသည္…။ တစ္ခါမွ သတိမထားမိခဲ့…။ ခုမွ ဒီမွန္ႀကီး
ရွိေနျခင္း၏ အေျဖကို နားလည္ရေတာ့သည္…။ သူမ ဖင္လံုးေပၚတြင္ လက္မ်ားက တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို ပြတ္သတ္ေပးေန
သည္ကို ျမင္ရသည္…။ ၾကယ္သီးမ်ားဆီသို႔ ေရြ႕သြားၿပီး သံုးလံုး လံုး ျဖဳတ္ၿပီးေသာအခါ စကတ္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း
ခြ်တ္ခ်လိုက္သျဖင့္ သူမ ေျခေထာက္ေပၚသို႔ ျပဳတ္က်လာသည္…။ ငံု႔ၾကည့္လွ်င္ ရင္စည္းႏွင့္ ပိုးျခည္ျဖင့္ တြဲထားေသာ
အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီကို ျမင္ရသည္…။
“ေသခ်ာ ေရွ႕ကို ၾကည့္ေနေနာ္… စကားနားမေထာင္ရင္ အပိုျပစ္ခ်က္ေတြ တိုးလာမယ္…”
သူ႔ဖက္သို႔ အသာေလး လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာ ေတာင္းပန္မ်က္လံုးမ်ားကို ျမင္လိုက္သျဖင့္ စကားသံ
ထြက္လာသည္…။ သူသည္ ပိုးေဘာင္းဘီ ေအာက္မွ ဖင္မ်ားကို ၾကည့္ေနသည္…။ သူမက လွေတာ့ လွသည္…။ ေဒါက္
ဖိနပ္ေၾကာင့္ ျမင့္ေနေသာ ေျခေထာက္မ်ားမွ အနက္ေရာင္ ေျခအိပ္မ်ားတြင္ ေပါင္သားတို႔သည္ ေတာက္ပလွ်က္…။
ေဘာင္းဘီထဲ အစြန္းတြင္ တိုးထြက္ေနေသာ အနီေရာင္ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ားကိုပင္ ျမင္ေနရသည္…။ ဒီညေတာ့ သူ
အတြင္းခံကို ခြ်တ္ဖို႔ စိတ္မကူး…။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္မွာ တစ္ဆင့္တိုးလာဖို႔ ခ်န္ထားသည္…။ ေနာက္ဆံုးခ်ိန္ထိ အရသာကို
တိုးတိုး ခံစားရမည္ ျဖစ္သည္…။ အျပစ္ ဘယ္လို တိုးတိုး ခံရဦးမည္လဲ…။ သူမသည္ ခါးကို ဆန္႔ထားသည္…။ ပိုး
ေဘာင္းဘီတေလွ်ာက္ လက္မ်ားက ပြတ္သတ္ေနသည္…။ ဖင္လံုးမ်ားအား လႈပ္ခါၾကည့္ေနသည္…။ ဖင္ၾကားထဲ လက္
ထည့္ေသာအခါ ဖင္ကို အသာေစ့ထားမိသည္…။ လက္မ်ားက အတင္းမတိုး…။ ပတ္ေ၀ွ႔ သြားေနသည္…။ ေနာက္ေတာ့
ေဘာင္းဘီေအာက္မွ ေပါင္သားမ်ားေပၚသို႔ ေရာက္သည္…။ ေပါင္ၾကားတေလွ်ာက္ ပြတ္ေနျပန္သည္…။
“ေျခေထာက္ကို ခ်ဲလိုက္စမ္း… ေထြး….”
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အမွတ္ကို လြန္ခဲ့ၿပီမို႔ သူမသည္ အမိန္႔နာခံရန္သာ ရွိေတာ့သည္…။ လက္မ်ားက ေပါင္ၾကားကို တြန္းထိုးၿပီး
ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ကားသြားေအာင္ လုပ္ေပးသည္…။
“ကားအံုး…. နင္ဒီထက္ ပိုလို႔ရပါေသးတယ္ ေထြးရဲ့…”
ေပါင္မ်ား ပိုကားလာေအာင္ ၾကားထဲကို လက္ထည့္ၿပီး တြန္းေပးသည္…။
“နည္းနည္း ပိုလိုက္အံုး… ခုပံုမ်ဳိး မွန္ထဲမွာ ျမင္ရတာ ႀကိဳက္ရဲ့လား… ေထြး….”
ေထြး ေျခေထာက္ကို ပိုခ်ဲ႕လိုက္သည္…။ ခုဆိုလွ်င္ ၂ ေပခန္႔ ကားထားၿပီးၿပီ…။ ေပါင္ၾကားမ်ားသည္ ေဒးဗစ္၏
ေသခ်ာပြတ္ေပးမႈကို ခံေနရသည္…။ တစ္၀က္တစ္ပ်က္ တံုးလံုးျဖစ္ေနေသာ သူ႔ပံုရိပ္တြင္ ေဘာ္လီေအာက္မွ ေထာင္ေန
ေသာ ႏို႔သီးေခါင္း မာမာေလးမ်ား၊ ပိုးသား ပင္တီအျဖဴေရာင္ႏွင့္ ေျခအိတ္ကို ဆြဲထိန္းထားေသာ ခါးပတ္စမ်ားကို
ျမင္ေနရသည္…။ သူ႔ေမးခြန္းကို ဘယ္လို ေျဖရမယ္မွန္း မသိ…။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို လွသည္ဟု တစ္ခါမွ မထင္ခဲ့ဘူးေပ…။
သူမသည္ သာမာန္ရုပ္ေရသာ ရွိသည္…။ ႏို႔အံုမ်ားက ေသးငယ္သည္…။ သို႔ေသာ္ ဖင္ကႀကီးသည္…။
“သခင္ႀကီး… ေက်နပ္ရင္ ၿပီးတာပါပဲရွင့္….”
ခုလိုေျဖရင္ သေဘာက်မည္ဟု ထင္သည္…။
“ငါ ေက်နပ္ေအာင္ အၿမဲလုပ္ေနရင္ ခုလို ရိုက္စရာ အေၾကာင္းမေပၚဘူး… ကဲ…. ခုေတာ့ အခ်ိန္က်ၿပီ… ဆိုဖာခံုေပၚ
တက္လိုက္စမ္း… ဒီဖက္ကို… ဟုတ္ၿပီ… ဒူးေထာက္လိုက္… မွန္ဖက္ကို ၾကည့္ထား…”
ေဒးဗစ္၏ လက္မ်ားက သူလိုခ်င္သည့္ ပံုစံအတိုင္း ျပင္ေပးသည္…။ ေဒးဗစ္ လိုခ်င္သည့္ ပံုစံအရ ေထြး
သည္ မွန္ကို မ်က္ႏွာမူလ်က္ ထုိင္ခံုေပၚတြင္ ေလးဖက္ေထာက္ အေနအထား ျဖစ္သြားသည္…။ ေမးေစ့ကို လက္ျဖင့္ပင့္တင္ၿပီး သူမ ဘယ္လို လုပ္ခံရသည္ကို ကိုယ္တိုင္ျမင္ေစရန္ မွန္ကို တည့္တည့္ ၾကည့္ေစသည္...။ ေပါင္မ်ားကို
ပြတ္ၿပီး ထပ္ကားေအာင္ လုပ္ေနသည္ကို ျမင္ရသည္…။
“ဟုတ္ၿပီ… အက်ယ္ဆံုးထိေအာင္ ေပါင္ကို ထပ္ကားလိုက္စမ္း… ခံုနဲ႔ ထိသြားေအာင္ ႀကဳိးစား…”
ကားၿပီး ေမွာက္ခ်လိုက္ရာ တကုိယ္လံုး ဖြင့္ေပးထားသလို ျဖစ္သြားၿပီ…။
“ဟုတ္ၿပီ… ေကာင္းတယ္….”
ေက်ာကံုးကို အသာဖိခ်ၿပီး ေခါင္းကို ေထာင္ေပးသည္…။ ေနာက္ ဗိုက္ေအာက္မွ လက္လွ်ဳိကာ ဖင္ကို ေျမာက္ေနေအာင္
ျပန္လုပ္သည္…။
“ကဲ… ဒီအတိုင္းေန… ထပ္မလႈပ္နဲ႔ေတာ့… ပံုစံေျပာင္းသြားလို႔ မရဘူးေနာ္…”
သူ ျမင္ခ်င္သည့္ ပံုအတိုင္း ျမင္ရ၍ သေဘာက်ေနသည္…။ သူမသည္ ေလ့က်င့္ထားေသာ ေခြးေလးပမာ ျဖစ္ေန
သည္…။ မွန္ထဲတြင္ ၾကည့္ၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မယံုခ်င္…။ ဖင္က ေျမာက္တက္ေနသည္…။ ေပါင္ေတြက ကားေနသည္…။
ေနာက္ကၾကည့္လွ်င္ ဘယ္လိုျမင္ရမည္ကို စဥ္းစား၍ရသည္…။ အလိုးခံရန္ အသင့္ျဖစ္ေနသည့္ ဖာသည္မေလး ပမာ
ပင္တည္း…။ လက္မ်ားက ဖင္ကို လာပြတ္ျပန္သည္…။ သူမ အဖုတ္ထဲမွာ အရည္ေတြ ထြက္လာသည္…။ ဘုရား
ဘုရား…။ ငါ အရည္ရႊဲလာတာ သူမသိပါေစနဲ႔…။ ေထြးကို ေနာက္က ၾကည့္ရသည္မွာ အေတာ္ပင္ ဆြဲေဆာင္မႈ
ရွိလွသည္…။ ကားထားေသာ ေပါင္မ်ားၾကားတြင္ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ား ျပဴထြက္ေနသည္ကိုပင္ ျမင္ရသည္…။ ဖင္က
လည္း ေထာင္လွ်က္…။ စေနေန႔ဆိုလွ်င္ သူ႔အတြက္ ခံုအသစ္ရမည္…။ ဒီထက္ ပိုေကာင္းေသာ position ကုိ ခ်ိန္လို႔
ရေပမည္…။ သူ႔လက္မ်ားက ဖင္ကို ပြတ္ျပန္သည္…။ ဖင္ၾကားက ေစ့ထားသည္…။
“ငါ့ပစၥည္းကို တန္ဖိုးထားတတ္ေအာင္ သင္ေပးရမွာပဲ…”
ပထမဆံုး လက္၀ါးက သူမ၏ ညာဖက္ တင္ပါးေပၚသို႔ က်လာသည္…။ ျဖန္းကနဲ ရိုက္သံသည္ စာၾကည့္ခန္းထဲတြင္
ပဲ့တင္ ထပ္သြားသည္…။
“အား……”
သူမ၏ ဖင္ႏုႏုေပၚသို႔ ရိုက္ခ်က္သည္ အရိုးမွသည္ ဦးေႏွာက္ထိ ေရာက္သြားသည္…။ လႈပ္ဖို႔ ႀကဳိးစားေသာ္လည္း
ေဒးဗစ္၏ လက္မ်ားက တင္ပါးဆံုကို ၿမဲၿမဲကိုင္ထားသည္…။ အရိုက္ခံထားရေသာ တင္ပါးကို ပြတ္ေနျပန္သည္…။
ေနာက္တစ္ခ်က္….
“အား………”
ဒီတစ္ခါ ဘယ္ဖက္ တင္ပါး…။ လက္က ပြတ္ရင္း ဖင္ကို ေျမွာက္ေပးထားသည္…။
“အမ်ားႀကီးက်န္ေသးတယ္…. ဖင္ကို ျပန္ျမွင့္ထားစမ္း…. ေထာင္ထား…. ေျခေထာက္ကို ထပ္ကားအံုး….”
KoPawKoPawKoPawKoPaw
ေပါင္ၾကားထဲက လက္မ်ားက ပိုကားေအာင္ ခ်ဲ႕ေနေသးသည္…။ တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို တစ္ခ်က္စီ အျမန္
ထပ္ရိုက္လိုက္သည္…။ ေနာက္ ဆက္ပြတ္ေပးေနသည္…။ ေဘာင္းဘီ အနားစြန္းေတြကို ပြတ္ေနျခင္းျဖစ္ရာ ကားေသာ
ေပါင္ၾကားထဲသို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လိပ္၀င္သြားသည္…။ ပင္တီေတြ စိုရႊဲလာေနသည္ကို ျမင္ေနရသည္…။ ဒီတစ္ခါ ၂ ခ်က္
ထပ္ရိုက္ေသာအခါ ရိုက္ခ်က္သည္ ေဘာင္းဘီေပၚ မဟုတ္ေတာ့…။ ေပၚလာေနေသာ ဖင္သားမ်ားေပၚ ျဖစ္ေနၿပီ…။
ဖင္မ်ားက လိုးခ်င္စရာ တုန္ခါေနသည္ကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္…။ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ခ်က္…။
“ေကာင္းတယ္ ေထြး……”
လက္မ်ားက ေပါင္ၾကားထဲ ေရာက္လာၿပီး အတြင္းတစ္ဖက္ တစ္ခ်က္ကို ရိုက္သည္…။ ေပါင္က ပိုကားသြားကာ ပင္တီ
ထဲမွ အေမႊးေတြ ပိုထြက္က်လာသည္…။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားက ေဘာင္းဘီခလယ္စြန္းကို ဆြဲလိုက္သျဖင့္ ဖင္ၾကားထဲ
ညပ္ေနသလို ျဖစ္လာသည္…။ အဖုတ္ၾကား ညပ္ေနေသာ ေဘာင္းဘီစမွ တစ္ဆင့္ သူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ား စိုလာသည္…။
“နင္…. အေဆာ္ခံရတာနဲ႔ အဖုတ္ေတြ ရႊဲေနၿပီ ဟုတ္လား…. ေထြး….”
ေထြး ေဒးဗစ္ကို မွန္ထဲမွၾကည့္ရင္း ရွက္လွသည္…။ သူမ ရႊဲေနမွန္း၊ စိတ္လႈပ္ရွားေနမွန္း သူသိေနၿပီ…။ ခုလို ပံုစံမ်ဳိး
လုပ္ခိုင္း၍ စိုလာသည္လား ရိုက္ခံရလို႔ စိုသည္လား သူမ မသိ…။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ထပ္ ရိုက္ခ်က္ကို ဆက္ခံရဖို႔ ေသခ်ာသည္…။
“ေတာ္ပါေတာ့… သခင္ႀကီး…”
(ဆက္ရန္)
ရာဂ်ဴး ေျပာတာမွန္ပါသည္…။ သူမအတြက္ ေရြးစရာ မရွိလွ…။
“အင္း… ကြ်န္မ နားလည္ပါတယ္… ေၾကာက္စရာပဲ… ရွင့္ကို တစ္ခါမွ မေျပာဘူးဘူး… ကၽြန္မဟာ အပ်ဳိေလးပါ…
တစ္သက္လံုး ေက်ာင္းမွာပဲ ေနခဲ့ရၿပီး ဘယ္ေယာက်ာ္းနဲ႔မွလည္း မပတ္သက္ခဲ့ဘူးပါဘူး… ေဒးဗစ္က ကြ်န္မကို
ၾကည့္တာက မရိုးဘူး… ေနာက္ပိုင္းမွာ ပြတ္တာထိတာေတြလည္း ပါလာတယ္ရွင္…”
ေထြးတစ္ေယာက္ ရာဂ်ဴးကို ေငးရင္း ဘယ္လို မွတ္ခ်က္ေပးမလဲ ေစာင့္သည္…။ ေဒးဗစ္သည္
အပ်ဳိစင္ေလးကို စားေပေတာ့မည္…။ ငါလည္း သူ႔ဟာေလးကို တြယ္ခ်င္လိုက္တာ…။ ဟင္း… သူေဌး ငမိုက္ေတြ…။
အပ်ဳိစစ္ေတြဆို သူတို႔ပဲ စားရတယ္…။ ဒီကေလးမလည္း မၾကာခင္
အတြယ္ခံရေတာ့မယ္…။ တစ္ကိုယ္လံုး ရွိသမွ်
အေပါက္ေတြ အားလံုး ေဒးဗစ္ပစၥည္း အထည့္ခံရေတာ့မွာ ေသခ်ာတယ္…။ ၿပီးရင္ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေတြ႔မယ္…။
ဟိုလူေတြက အင္မတန္ ဆိုးတဲ့လူေတြ…။ ေဒးဗစ္ထက္ ၾကမ္းတမ္းတယ္…။ သူတို႔ ပါတီေတြမွာ ငါေတြ႔ဘူးတာ ဖာသည္
မေတာင္ ေၾကာက္လန္႔ၿပီး ခံရရွာတယ္…။ အင္း သူလိုးၿပီးရင္ေတာ့ ငါ့ကိုလည္း အခြင့္အေရး ေပးအံုးမယ္ ထင္ပါရဲ့…။
အင္း…..
“နားေထာင္စမ္း ေထြး… ငါ နင့္ကို ထပ္မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူးဟာ… သူေျပာတဲ့ အတိုင္းပဲလုပ္… ကန္႔လန္႔မတိုက္နဲ႔…
မနက္ျဖန္မွ ေတြ႔ၾကေသးတာေပါ့…”
ရာဂ်ဴး ထြက္ခဲ့သည္…။ လီးက ေတာင္ေနသည္…။ ကံေကာင္းတဲ့ ငနဲေတြပါလား…။ ရိုက္ဖို႔ ခံု လုပ္ေပးရင္းကို ေတြးရင္း
တင္းလာေနသည္…။ အရင္လုပ္ဘူးသည့္ ခံုေတြနဲ႔ မတူေအာင္ ပိုေကာင္းေအာင္လည္း လုပ္ထားရာ ေဒးဗစ္ ႀကဳိက္မည္
မွာ ေသခ်ာသည္…။ တစ္ခါတေလေတာ့ ေထြးကို ဒီခံုမွာ သူ႔လက္ထဲမ်ား ထည့္ေလမလား...။ ရာဂ်ဴး စိတ္ကူးယဥ္ ေနမိ
သည္…။
ေထြး အခန္းသို႔ ျပန္ကာသန္႔ရွင္းသည္…။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မွန္ထဲၾကည့္ အက်ႌ၊ စကတ္၊ ေဒါက္ဖိနပ္၊
ေျခအိတ္နက္ အားလံုး ေကာင္းပါသည္…။ ေဒးဗစ္သည္ သူ႔ကို ၾကည့္ၿပီး သနားေလာက္ပါသည္…။ စာၾကည့္ခန္းဖက္သို႔
ဆင္းလာခဲ့သည္…။ ေဒးဗစ္သည္ ခန္႔ညားေသာ ထိုင္ခံုႀကီးေပၚတြင္ ထိုင္ေနသည္…။ ေျခေထာက္က ေရွ႕က ခံုေလးမွာ
တင္ထားသည္…။ သူမ ၀င္လာေသာအခါ ဖတ္လက္စ သတင္းစာကို ခ်လိုက္သည္…။ သူသည္ ၀တ္စံုျပည့္ႏွင့္…။
“ကြ်န္မ အျပစ္ေပးခံဖို႔ လာတာပါ သခင္ႀကီး… ကြ်န္မ လုပ္ခဲ့မိတာ အျပစ္ရွိတဲ့အတြက္ သခင္ႀကီးေပးတဲ့ အျပစ္ကို
ခံပါ့မယ္…”
ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေပါ့ေပါ့ ျဖစ္ေစရန္ ႀကဳိးစား၍ ေျပာရွာသည္…။ ေဒးဗစ္က သူမကို ခပ္တည္တည္ ၾကည့္ေနသည္…။
“ဒါ နင့္အတြက္ ပထမဆံုး အမွားပဲ ဆိုတာ ငါလည္း နားလည္ပါတယ္… ဒါေပမယ့္ ဒါကို ေပါ့ေပါ့ထားလိုက္ရင္
ေနာက္ထပ္ ဆက္ျဖစ္လာမွာ စိုးရိမ္ရတယ္… ငါက စည္းကမ္းနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အေလွ်ာ့ေပးတဲ့ လူမ်ဳိးမဟုတ္ဘူး…
အဲေတာ့ အျပစ္ေပးမွသာ မသင့္ေတာ္တာေတြ ဆက္မျဖစ္မွာလို႔ပဲ ယံုၾကည္တယ္… အဲဒီေတာ့ နင္ဒီည အရိုက္ခံရေတာ့
မွာေပါ့…”
ေဒးဗစ္ ခံုမွ ထကာ….
“နင္ ဒဏ္ေပးခံမယ္ မဟုတ္လား…”
ထိုခဏေလးသည္ ေထြး၏ ဘ၀အတြက္ အဆံုးအျဖတ္ပင္ ျဖစ္သည္…။ ျငင္းလိုက္သည္ႏွင့္ သူမ ဘ၀
သည္ လမ္းေပၚတြင္ ဘာဆက္ျဖစ္မည္ မသိ…။ ဟုတ္ကဲ့ပါဆိုလွ်င္ ယခုအလုပ္တြင္ တည္ၿမဲေနမည္…။ သူမ ဘာေၾကာင့္
အေလွ်ာ့ေပးရမည္နည္း…။ သူမ အလုပ္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အေျခအေန အားလံုးကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္ရေပမည္…။ ခု သူမကို
ရိုးရိုးတန္းတန္း ရိုက္မွာ မဟုတ္မွန္း သူမ နားလည္သည္…။ ဤသည္မွာ အစသာ ျဖစ္လိမ့္မည္…။ ေဒးဗစ္တြင္ သူမအား
တျခား ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ရွိမွန္း သူမ မႀကဳိက္တာေတြ လုပ္ရဖို႔ ရွိႏိုင္မွန္း သိသည္…။ သို႔ေသာ္….
“ဟုတ္ကဲ့ပါ… သခင္ႀကီးေဒးဗစ္….”
သူမ အနာဂတ္ လမ္းတစ္ခုကို ေရြးလိုက္သည္…။ ေဒးဗစ္က အေျဖအတြက္ ၿပံဳးၿပီး ေက်နပ္ေနသည္…။ သူမကို သူ
ပိုင္သြားၿပီ…။ သူမအား ၾကည့္ဖို႔ ထိဖို႔အတြက္ အေၾကာင္းျပေနစရာ မလိုေတာ့…။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လုပ္မည္၊ တြန္းပို႔မည္၊
ေၾကာက္လာေအာင္ လုပ္မည္…။
“အနားလာခဲ့ ေထြး… ငါ့အနားကပ္စမ္း…”
လက္တကမ္းကို ေခၚသည္…။ ေထြးတစ္ေယာက္ လက္ႏွစ္ဖက္ ေဘးခ်လ်က္ ေဒးဗစ္ ေရွ႕တြင္ ရပ္ေနသည္…။ သူ၏
လက္မ်ားက သူမကို ကိုင္တြယ္ေနသည္ကို ခံစားရသည္…။ ခါးကို ေသခ်ာ ကိုင္ၾကည့္ေနသည္…။ သူ႔လက္မ်ားက
သူမ၏ ခါးထက္ပင္ ႀကီးမားေနသလို ရွိသည္…။ သူမ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တုန္လႈပ္လာသည္…။ လက္မ်ားက သူ႔ကို လွည့္
ခိုင္းေနသည္…။
“လွည့္လိုက္စမ္း… ဟုတ္ၿပီ…”
ေဒးဗစ္ လက္မ်ားက စကပ္အေပၚနားကို အသာကိုင္လိုက္ၿပီး တင္ပါးအတိုင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလွ်ာဆင္းသြားသည္…။
“ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေနာ္…..”
လက္မ်ားက ဖင္ကို ေသခ်ာကိုင္တြယ္သည္…။
“နင့္ဖင္က လံုးေနတာပဲ ေထြး…. အတီးခံဖို႔ လုပ္ထားတာလား… နင္ အရိုက္ခံရဘူးလား….”
“ဟင့္အင္း… သခင္ႀကီး…”
သူမ ခ်ဳိသာစြာ ေျဖသည္…။
“တျခား မိန္းကေလးေတြေတာ့ ဦးေဖခင္ ရိုက္တာ ခံရဘူးပါတယ္… ျပန္ေတာ့ ေျပာမျပၾကဘူး… ကြ်န္မေတာ့ ကံေကာင္း
လို႔ တစ္ခါမွ မခံခဲ့ရပါဘူး…”
မဟုတ္ပါ…။ သူမ ကံေကာင္းသည္ မဟုတ္…။ ဦးေဖခင္သည္ ေဒးဗစ္အတြက္ စုေဆာင္းထားခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္သည္…။
တျခား မိန္းကေလးေတြ ဖင္လွန္အရိုက္ခံရသည္…။ ႀကိမ္ေဆာ္ခံရသည္…။ ေနာက္ဆံုး သူတို႔၏ အပ်ဳိရည္ကို
ဦးေဖခင္ထံ ေပးၾကရသည္…။ မိဘမဲ့ေက်ာင္းမွ မိန္းကေလး မ်ားစြာသည္ သူတို႔၏ အပ်ဳိပါးစပ္၊ အပ်ဳိအဖုတ္ႏွင့္ အပ်ဳိဖင္
တို႔ကို ျပင္းထန္စြာ ဖင္လွန္ရိုက္ခံရျခင္းႏွင့္ ႀကိမ္လံုးစာမိျခင္းတို႔ ေနာက္တြင္ ဦးေဖခင္၏ စားပြဲေပၚ၌ ေပးခဲ့ၾကရသည္…။
“နင္လည္း ဒီမွာေတာ့ သိပ္ကံမေကာင္းႏိုင္ေတာ့ဘူး ေထြး…. ရက္ေတာင္ သိပ္မၾကာေသးဘူး နင္ အေဆာ္ခံရေတာ့
မယ္…”
သူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားက သူမ၏ တင္ပါးမ်ားကို ပြတ္ေနသည္…။ ဖင္တစ္ခုလံုးကို လံုးေျခေနသလို ကိုင္သည္…။
“တစ္ပတ္ လွည့္လိုက္အံုး….”
လက္မ်ားကေတာ့ မဖယ္…။
“နင့္ အက်ႌနဲ႔ ရႈပ္မေနေစခ်င္ဘူး… ခြ်တ္လိုက္စမ္း…”
ေမးခြန္း မဟုတ္…။ အမိန္႔ေပးျခင္းသာ ျဖစ္သည္…။ ေထြးသည္ ေဒးဗစ္ ေရခ်ဳိးေနစဥ္က ေရွ႕တြင္ အက်ႌ
ခြ်တ္ေနဘူးခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္…။ သို႔ေသာ္ ယခုတစ္ခါတြင္ ယခင္လို မဟုတ္ေတာ့မွန္း နားလည္သည္…။ သူမ တင္ပါးေပၚ
တြင္ ေအးေဆးစြာ ပြတ္သတ္ေနေသာ လက္မ်ားက သူမအေပၚ ထိန္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္မႈကို ျပေနသည္…။ သူမသည္ ေဒးဗစ္
၏ မ်က္လံုးမ်ား ေအာက္တြင္ ၾကယ္သီးမ်ားကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ျဖဳတ္ေနသည္…။ လက္ေမာင္းႏွင့္ ပုခံုးေပၚမွ အသာေက်ာ္
ခြ်တ္လိုက္သည္…။ ေဒးဗစ္ ၾကည့္ေနစဥ္ အက်ႌကို အသာကိုင္ထားေသးသည္…။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ငံု႔ၾကည့္ေသာအခါ ပိုး
ရင္စည္းေအာက္မွ ရုန္းကန္ထြက္ေနေသာ ႏို႔သီးေခါင္းမ်ားကို ျမင္ရသည္…။ ေဒးဗစ္က အက်ႌကို လွမ္းယူၿပီး ေဘးရွိ ခံု
ေပၚတြင္ တင္ထားလိုက္သည္…။
“နင့္ႏို႔ေတြက ငယ္ေသးေပမယ့္ ႏို႔သီးေခါင္းေတြက ႀကီးသားပဲ… ဟုတ္လား… ခြ်တ္ျပစမ္းပါအံုး ၾကည့္ရေအာင္…”
ေဒးဗစ္က ေျပာရင္း သူမ ရွက္ေနသည္ကို ၾကည့္ရင္း ၿပံဳးေနသည္…။
“ျပဖို႔ေတာင္ မလိုေလာက္ပါဘူး သခင္ႀကီး… ကြ်န္မမွာ… ႏို႔သီးေခါင္းက… ႀကီးပါတယ္… ပိုးစေၾကာင့္ ေထာင္ထြက္
ေနတာပါ…”
သူမ ရွက္ရွက္ႏွင့္ ေအာ္မိသည္…။ ဘာေၾကာင့္ ခုလို ဇြတ္ေျပာမိသည္ မသိ…။ ဟုတ္ကဲ့ ဟု ရိုးရိုး ေျပာလိုက္ရင္လည္း
ရသားပဲဟု ေတြးမိသည္…။
“ေအး…. စကတ္ ၀တ္ထားရင္ ရိုက္တဲ့အခါ နင္ သိပ္နာမွာ မဟုတ္ဘူး… ခြ်တ္အံုးမွ ျဖစ္မယ္… လွည့္လိုက္စမ္း…
ငါခြ်တ္ေပးမယ္…”
သူ႔လက္မ်ားျဖင့္ အသာ ဆြဲလွည့္ရင္း….
“မွန္ကို ေသခ်ာၾကည့္ထား… ငါ ဘယ္လို လုပ္တယ္ဆိုတာ နင္ျမင္မွ ျဖစ္မယ္…”
အမိန္႔ေပးသည္…။ သူမေရွ႕တြင္ ကိုယ္လံုးေပၚ မွန္ႀကီးတစ္ခု ရွိေနသည္…။ တစ္ခါမွ သတိမထားမိခဲ့…။ ခုမွ ဒီမွန္ႀကီး
ရွိေနျခင္း၏ အေျဖကို နားလည္ရေတာ့သည္…။ သူမ ဖင္လံုးေပၚတြင္ လက္မ်ားက တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို ပြတ္သတ္ေပးေန
သည္ကို ျမင္ရသည္…။ ၾကယ္သီးမ်ားဆီသို႔ ေရြ႕သြားၿပီး သံုးလံုး လံုး ျဖဳတ္ၿပီးေသာအခါ စကတ္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း
ခြ်တ္ခ်လိုက္သျဖင့္ သူမ ေျခေထာက္ေပၚသို႔ ျပဳတ္က်လာသည္…။ ငံု႔ၾကည့္လွ်င္ ရင္စည္းႏွင့္ ပိုးျခည္ျဖင့္ တြဲထားေသာ
အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီကို ျမင္ရသည္…။
“ေသခ်ာ ေရွ႕ကို ၾကည့္ေနေနာ္… စကားနားမေထာင္ရင္ အပိုျပစ္ခ်က္ေတြ တိုးလာမယ္…”
သူ႔ဖက္သို႔ အသာေလး လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာ ေတာင္းပန္မ်က္လံုးမ်ားကို ျမင္လိုက္သျဖင့္ စကားသံ
ထြက္လာသည္…။ သူသည္ ပိုးေဘာင္းဘီ ေအာက္မွ ဖင္မ်ားကို ၾကည့္ေနသည္…။ သူမက လွေတာ့ လွသည္…။ ေဒါက္
ဖိနပ္ေၾကာင့္ ျမင့္ေနေသာ ေျခေထာက္မ်ားမွ အနက္ေရာင္ ေျခအိပ္မ်ားတြင္ ေပါင္သားတို႔သည္ ေတာက္ပလွ်က္…။
ေဘာင္းဘီထဲ အစြန္းတြင္ တိုးထြက္ေနေသာ အနီေရာင္ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ားကိုပင္ ျမင္ေနရသည္…။ ဒီညေတာ့ သူ
အတြင္းခံကို ခြ်တ္ဖို႔ စိတ္မကူး…။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္မွာ တစ္ဆင့္တိုးလာဖို႔ ခ်န္ထားသည္…။ ေနာက္ဆံုးခ်ိန္ထိ အရသာကို
တိုးတိုး ခံစားရမည္ ျဖစ္သည္…။ အျပစ္ ဘယ္လို တိုးတိုး ခံရဦးမည္လဲ…။ သူမသည္ ခါးကို ဆန္႔ထားသည္…။ ပိုး
ေဘာင္းဘီတေလွ်ာက္ လက္မ်ားက ပြတ္သတ္ေနသည္…။ ဖင္လံုးမ်ားအား လႈပ္ခါၾကည့္ေနသည္…။ ဖင္ၾကားထဲ လက္
ထည့္ေသာအခါ ဖင္ကို အသာေစ့ထားမိသည္…။ လက္မ်ားက အတင္းမတိုး…။ ပတ္ေ၀ွ႔ သြားေနသည္…။ ေနာက္ေတာ့
ေဘာင္းဘီေအာက္မွ ေပါင္သားမ်ားေပၚသို႔ ေရာက္သည္…။ ေပါင္ၾကားတေလွ်ာက္ ပြတ္ေနျပန္သည္…။
“ေျခေထာက္ကို ခ်ဲလိုက္စမ္း… ေထြး….”
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အမွတ္ကို လြန္ခဲ့ၿပီမို႔ သူမသည္ အမိန္႔နာခံရန္သာ ရွိေတာ့သည္…။ လက္မ်ားက ေပါင္ၾကားကို တြန္းထိုးၿပီး
ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ကားသြားေအာင္ လုပ္ေပးသည္…။
“ကားအံုး…. နင္ဒီထက္ ပိုလို႔ရပါေသးတယ္ ေထြးရဲ့…”
ေပါင္မ်ား ပိုကားလာေအာင္ ၾကားထဲကို လက္ထည့္ၿပီး တြန္းေပးသည္…။
“နည္းနည္း ပိုလိုက္အံုး… ခုပံုမ်ဳိး မွန္ထဲမွာ ျမင္ရတာ ႀကိဳက္ရဲ့လား… ေထြး….”
ေထြး ေျခေထာက္ကို ပိုခ်ဲ႕လိုက္သည္…။ ခုဆိုလွ်င္ ၂ ေပခန္႔ ကားထားၿပီးၿပီ…။ ေပါင္ၾကားမ်ားသည္ ေဒးဗစ္၏
ေသခ်ာပြတ္ေပးမႈကို ခံေနရသည္…။ တစ္၀က္တစ္ပ်က္ တံုးလံုးျဖစ္ေနေသာ သူ႔ပံုရိပ္တြင္ ေဘာ္လီေအာက္မွ ေထာင္ေန
ေသာ ႏို႔သီးေခါင္း မာမာေလးမ်ား၊ ပိုးသား ပင္တီအျဖဴေရာင္ႏွင့္ ေျခအိတ္ကို ဆြဲထိန္းထားေသာ ခါးပတ္စမ်ားကို
ျမင္ေနရသည္…။ သူ႔ေမးခြန္းကို ဘယ္လို ေျဖရမယ္မွန္း မသိ…။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို လွသည္ဟု တစ္ခါမွ မထင္ခဲ့ဘူးေပ…။
သူမသည္ သာမာန္ရုပ္ေရသာ ရွိသည္…။ ႏို႔အံုမ်ားက ေသးငယ္သည္…။ သို႔ေသာ္ ဖင္ကႀကီးသည္…။
“သခင္ႀကီး… ေက်နပ္ရင္ ၿပီးတာပါပဲရွင့္….”
ခုလိုေျဖရင္ သေဘာက်မည္ဟု ထင္သည္…။
“ငါ ေက်နပ္ေအာင္ အၿမဲလုပ္ေနရင္ ခုလို ရိုက္စရာ အေၾကာင္းမေပၚဘူး… ကဲ…. ခုေတာ့ အခ်ိန္က်ၿပီ… ဆိုဖာခံုေပၚ
တက္လိုက္စမ္း… ဒီဖက္ကို… ဟုတ္ၿပီ… ဒူးေထာက္လိုက္… မွန္ဖက္ကို ၾကည့္ထား…”
ေဒးဗစ္၏ လက္မ်ားက သူလိုခ်င္သည့္ ပံုစံအတိုင္း ျပင္ေပးသည္…။ ေဒးဗစ္ လိုခ်င္သည့္ ပံုစံအရ ေထြး
သည္ မွန္ကို မ်က္ႏွာမူလ်က္ ထုိင္ခံုေပၚတြင္ ေလးဖက္ေထာက္ အေနအထား ျဖစ္သြားသည္…။ ေမးေစ့ကို လက္ျဖင့္ပင့္တင္ၿပီး သူမ ဘယ္လို လုပ္ခံရသည္ကို ကိုယ္တိုင္ျမင္ေစရန္ မွန္ကို တည့္တည့္ ၾကည့္ေစသည္...။ ေပါင္မ်ားကို
ပြတ္ၿပီး ထပ္ကားေအာင္ လုပ္ေနသည္ကို ျမင္ရသည္…။
“ဟုတ္ၿပီ… အက်ယ္ဆံုးထိေအာင္ ေပါင္ကို ထပ္ကားလိုက္စမ္း… ခံုနဲ႔ ထိသြားေအာင္ ႀကဳိးစား…”
ကားၿပီး ေမွာက္ခ်လိုက္ရာ တကုိယ္လံုး ဖြင့္ေပးထားသလို ျဖစ္သြားၿပီ…။
“ဟုတ္ၿပီ… ေကာင္းတယ္….”
ေက်ာကံုးကို အသာဖိခ်ၿပီး ေခါင္းကို ေထာင္ေပးသည္…။ ေနာက္ ဗိုက္ေအာက္မွ လက္လွ်ဳိကာ ဖင္ကို ေျမာက္ေနေအာင္
ျပန္လုပ္သည္…။
“ကဲ… ဒီအတိုင္းေန… ထပ္မလႈပ္နဲ႔ေတာ့… ပံုစံေျပာင္းသြားလို႔ မရဘူးေနာ္…”
သူ ျမင္ခ်င္သည့္ ပံုအတိုင္း ျမင္ရ၍ သေဘာက်ေနသည္…။ သူမသည္ ေလ့က်င့္ထားေသာ ေခြးေလးပမာ ျဖစ္ေန
သည္…။ မွန္ထဲတြင္ ၾကည့္ၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မယံုခ်င္…။ ဖင္က ေျမာက္တက္ေနသည္…။ ေပါင္ေတြက ကားေနသည္…။
ေနာက္ကၾကည့္လွ်င္ ဘယ္လိုျမင္ရမည္ကို စဥ္းစား၍ရသည္…။ အလိုးခံရန္ အသင့္ျဖစ္ေနသည့္ ဖာသည္မေလး ပမာ
ပင္တည္း…။ လက္မ်ားက ဖင္ကို လာပြတ္ျပန္သည္…။ သူမ အဖုတ္ထဲမွာ အရည္ေတြ ထြက္လာသည္…။ ဘုရား
ဘုရား…။ ငါ အရည္ရႊဲလာတာ သူမသိပါေစနဲ႔…။ ေထြးကို ေနာက္က ၾကည့္ရသည္မွာ အေတာ္ပင္ ဆြဲေဆာင္မႈ
ရွိလွသည္…။ ကားထားေသာ ေပါင္မ်ားၾကားတြင္ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ား ျပဴထြက္ေနသည္ကိုပင္ ျမင္ရသည္…။ ဖင္က
လည္း ေထာင္လွ်က္…။ စေနေန႔ဆိုလွ်င္ သူ႔အတြက္ ခံုအသစ္ရမည္…။ ဒီထက္ ပိုေကာင္းေသာ position ကုိ ခ်ိန္လို႔
ရေပမည္…။ သူ႔လက္မ်ားက ဖင္ကို ပြတ္ျပန္သည္…။ ဖင္ၾကားက ေစ့ထားသည္…။
“ငါ့ပစၥည္းကို တန္ဖိုးထားတတ္ေအာင္ သင္ေပးရမွာပဲ…”
ပထမဆံုး လက္၀ါးက သူမ၏ ညာဖက္ တင္ပါးေပၚသို႔ က်လာသည္…။ ျဖန္းကနဲ ရိုက္သံသည္ စာၾကည့္ခန္းထဲတြင္
ပဲ့တင္ ထပ္သြားသည္…။
“အား……”
သူမ၏ ဖင္ႏုႏုေပၚသို႔ ရိုက္ခ်က္သည္ အရိုးမွသည္ ဦးေႏွာက္ထိ ေရာက္သြားသည္…။ လႈပ္ဖို႔ ႀကဳိးစားေသာ္လည္း
ေဒးဗစ္၏ လက္မ်ားက တင္ပါးဆံုကို ၿမဲၿမဲကိုင္ထားသည္…။ အရိုက္ခံထားရေသာ တင္ပါးကို ပြတ္ေနျပန္သည္…။
ေနာက္တစ္ခ်က္….
“အား………”
ဒီတစ္ခါ ဘယ္ဖက္ တင္ပါး…။ လက္က ပြတ္ရင္း ဖင္ကို ေျမွာက္ေပးထားသည္…။
“အမ်ားႀကီးက်န္ေသးတယ္…. ဖင္ကို ျပန္ျမွင့္ထားစမ္း…. ေထာင္ထား…. ေျခေထာက္ကို ထပ္ကားအံုး….”
KoPawKoPawKoPawKoPaw
ေပါင္ၾကားထဲက လက္မ်ားက ပိုကားေအာင္ ခ်ဲ႕ေနေသးသည္…။ တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို တစ္ခ်က္စီ အျမန္
ထပ္ရိုက္လိုက္သည္…။ ေနာက္ ဆက္ပြတ္ေပးေနသည္…။ ေဘာင္းဘီ အနားစြန္းေတြကို ပြတ္ေနျခင္းျဖစ္ရာ ကားေသာ
ေပါင္ၾကားထဲသို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လိပ္၀င္သြားသည္…။ ပင္တီေတြ စိုရႊဲလာေနသည္ကို ျမင္ေနရသည္…။ ဒီတစ္ခါ ၂ ခ်က္
ထပ္ရိုက္ေသာအခါ ရိုက္ခ်က္သည္ ေဘာင္းဘီေပၚ မဟုတ္ေတာ့…။ ေပၚလာေနေသာ ဖင္သားမ်ားေပၚ ျဖစ္ေနၿပီ…။
ဖင္မ်ားက လိုးခ်င္စရာ တုန္ခါေနသည္ကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္…။ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ခ်က္…။
“ေကာင္းတယ္ ေထြး……”
လက္မ်ားက ေပါင္ၾကားထဲ ေရာက္လာၿပီး အတြင္းတစ္ဖက္ တစ္ခ်က္ကို ရိုက္သည္…။ ေပါင္က ပိုကားသြားကာ ပင္တီ
ထဲမွ အေမႊးေတြ ပိုထြက္က်လာသည္…။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားက ေဘာင္းဘီခလယ္စြန္းကို ဆြဲလိုက္သျဖင့္ ဖင္ၾကားထဲ
ညပ္ေနသလို ျဖစ္လာသည္…။ အဖုတ္ၾကား ညပ္ေနေသာ ေဘာင္းဘီစမွ တစ္ဆင့္ သူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ား စိုလာသည္…။
“နင္…. အေဆာ္ခံရတာနဲ႔ အဖုတ္ေတြ ရႊဲေနၿပီ ဟုတ္လား…. ေထြး….”
ေထြး ေဒးဗစ္ကို မွန္ထဲမွၾကည့္ရင္း ရွက္လွသည္…။ သူမ ရႊဲေနမွန္း၊ စိတ္လႈပ္ရွားေနမွန္း သူသိေနၿပီ…။ ခုလို ပံုစံမ်ဳိး
လုပ္ခိုင္း၍ စိုလာသည္လား ရိုက္ခံရလို႔ စိုသည္လား သူမ မသိ…။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ထပ္ ရိုက္ခ်က္ကို ဆက္ခံရဖို႔ ေသခ်ာသည္…။
“ေတာ္ပါေတာ့… သခင္ႀကီး…”
(ဆက္ရန္)
No comments:
Post a Comment