အသက္႐ွည္ေဆး (အပိုင္း - ၁)
♥♥♥♥♥
“မရဘူး၊ မရဘူး၊ ထပ္မထုတ္ေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ခု နင္ၾကိဳယူထားတာ ႏွစ္လ စာေတာင္ရွိျပီ။ ေျပာလိုက္ နင့္အေမကို မရေတာ့ဘူးလို႔၊ လကုန္မွ ထပ္ေပးႏိုင္မယ္၊ ခု လကုန္ဘို႔ ၂ ပတ္ေတာင္လိုေသးတယ္၊ မေပးႏိုင္ဘူး”
မ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖင့္ က်ဳပ္မိန္းမ ေျပာသမွ် နားေထာင္ေနေသာ ခင္ဝိုင္းက ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ေခါင္းသာ အသာညိတ္ျပသည္။ ခင္ဝိုင္းတို႔ မိသားစု အားလံုး အလုပ္လုုပ္ၾကေသာ္လည္း ဘယ္ေတာ့မွ ေလာက္ငသည္ မရွိ။ ခုလဲ သူ႔အေမက သူ႔လခ တလစာ ထပ္ၾကိဳထုတ္ခိုင္းသည္ဟု ခင္ဝိုင္းကေတာင္းသျဖင့္ က်ဳပ္မိန္းမက မေပးႏိုင္ဘူး ျငင္းေနျခင္းျဖစ္သည္။
က်ဳပ္သိသေလာက္ ခင္ဝိုင္း တို႔ မိသားစုမွာ ဖခင္က ဆိုက္ကားနင္းစားေသာ္လည္း အရက္သမား။ သူရွာသည့္ေငြက သူ႔အရက္ဖိုးျဖင့္ေတာင္ မေလာက္ခ်င္။ မိခင္ကေတာ့ ေခါင္းရြက္ဗ်ပ္ထိုး ေစ်းသည္ ဆိုေပမဲ့ ဝင္ေငြက ဟုတ္တိပတ္တိ မရွိ။ ေရာင္းမကုန္သည့္ ပစၥည္း ပုပ္လို႔ ပစ္ရသည္ႏွင့္ တခါတခါ အရင္းပင္ရံႈးသည္။ ခင္ဝိုင္းက က်ဳပ္အိမ္က အိမ္အကူ။ အိမ္အကူ ဆိုေပမဲ့ မနက္လာ ညျပန္၊ က်ုပ္တို႔ကလင္မယား ႏွစ္ေယာက္ထဲ ဆိုေတာ့ ညအိပ္ ညေန လူပိုေခၚမထားခ်င္ေတာ့ အိမ္မွာ မေပးအိပ္။ ခင္ဝိုင္း ေနသည့္ ေနရာကလည္း က်ဳပ္အိမ္နဲ႔ သိပ္မေဝး ဆိုေတာ့ သူ႔အတြက္ သြားရ လာရ အဆင္ေျပတယ္ေလ။ ဒါနဲ႔ ဘဲ မနက္ဆို ၆ နာရီေလာက္ ခင္ဝိုင္း အိမ္ေရာက္လာ၊ ရွိသမွ် အိမ္အလုပ္ေတြ က်ဳပ္မိန္းမ ခိုင္းသမွ် လုပ္၊ ညေန ၆ နာရီေလာက္ဆို ျပန္ေရာ။ အဲ မနက္စာ ညစာကေတာ့ က်ဳပ္အိမ္က စားသြားေပါ့။
ခင္ဝိုင္း က်ဳပ္တို႔အိမ္မွာ အိမ္အကူလာလုပ္သည္မွာ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ ၃ ႏွစ္နီးပါးပင္ရွိျပီ။ ေရာက္ခါကစ အပ်ဳိေဖၚဝင္စ မဲမဲသဲသဲ၊ အသားအေရ ေျခာက္ကပ္ကပ္ ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ယခုေတာ့ စိုစိုေျပေျပ ျပည့္ျပည့္ျဖိဳးျဖိဳးျဖင့္ လွေသြးၾကြယ္သည့္ အပ်ုိေပါက္ကေလးပင္ ျဖစ္ေနေလျပီ။
“ဟဲ့ ခင္ဝိုင္း”
“ရွင္ ဘဘၾကီး ဘာခိုင္းစရာရွိလို႔လဲ”
“လာစမ္းပါအံုး နင့္ကို ငါေမးစရာရွိလို႔”
ခင္ဝိုင္းက က်ဳပ္အနားခပ္ရို႕ရို႕လာရပ္ေတာ့
“ဟဲ့ ဟိုတေန႔က နင္လခၾကိဳထုတ္ခ်င္လို႔ ေျပာေနသံၾကားလို႔၊ အဲဒါ နင္ ေအာက္ဆိုက္အလုပ္ေလး ဘာေလး ရရင္ လုပ္မလား”
က်ဳပ္အေမးေၾကာင့္ ခင္ဝိုင္း စိတ္ဝင္စားသြားဟန္ျဖင့္
“ဘာအလုပ္လဲ ဘဘၾကီး”
“ေအး ငါလဲ စဥ္းစားေနတာ၊ နင့္ကို ေျပာသင့္ မေျပာသင့္၊ ေတာ္ၾကာက်ရင္ နင္က ငါ့ကို တမ်ုိးထင္မွာလဲ စိုးရေသးတယ္ဟ၊ အလုုပ္က လူသိခံလို႔ ျဖစ္မျဖစ္ဘူး၊ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ လုပ္ရမွာ၊ ကုန္ကုန္ေျပာရင္ နင့္မိဘေတြြေတာင္ ေျပာလို႔ မျဖစ္ဘူး”
“ဘယ္မွာ သြားလုပ္ရမွာ မို႔လဲ ဘဘၾကီး”
“ဘယ္မွမွ မသြားရပါဘူး၊ ငါ့အိမ္မွာပါဘဲ။ ဒါေပမဲ့ နင္ႏႈတ္လံုမွ ျဖစ္မယ္ေနာ္၊ နင္ လုပ္နိုင္မယ္ဆို နင္လုပ္၊ မလုပ္ႏိုင္ဘူးဆိုလဲ ဘယ္သူမွ မေျပာရဘူး၊ နင္ကတိ ေပးမယ္ဆိုမွ ငါအလုပ္အေၾကာင္းေျပာျပမယ္၊ နင့္ကို ငါ အတင္းအၾကပ္ မခိုင္းဘူး။ နင့္ဖာသာ နင္စဥ္းစား ျပီးမွ လုပ္မယ္ မလုပ္ဘူး ငါ့ကုိေျပာ”
“အခုေျပာရမွာလား”
“ခုေျပာစရာ မလုိပါဘူူး။ လုပ္မလုပ္ကေတာ့ နင္စဥ္းစားျပီးမွ ေျပာေပါ့၊ အလုပ္အေၾကာင္းကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ မေျပာပါဘူး လို႔ ကတိေပးမွ ငါေျပာလို႔ ရမယ္”
“ဟုတ္၊ ဟုတ္ကဲ့ ဘဘၾကီး သမီး ဘယ္သူမွ မေျပာပါဘူး”
“ေအး၊ ျပီးေရာ၊ နင့္ကတိ နင္တည္ပေစ၊ ကတိမတည္တဲ့ သူကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မၾကီးပြားဘူးဘဲ။ အဲဒါ နင္ျမဲျမဲမွတ္ထား”
“ဟုတ္၊ သမီးသိပါတယ္ ဘဘၾကီး”
“ဒီလိုဟာ နင္လဲၾကားဖူးမွာေပါ့၊ တရုတ္ျပည္မွာ အခု ေခတ္စားေနတာေလ၊ အပ်ဳိစစ္စစ္ ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးေတြကို ေရာင္းစားတဲ့ ကိစၥ”
“ဟင္ သမီးကို ေရာင္းစားမလို႔မလား ဘဘၾကီး”
ခင္ဝိုင္းက အထိတ္တလန္႔ျဖင့္ ျဖတ္ေျပာေတာ့
“အာ နင္ကလဲ မေရာင္းစားပါဘူးဟ၊ ငါ့စကားကို ဆံုးေအာင္ နားေထာင္ပါအံုး၊ ဘာျဖစ္လုိ႔ ေရာင္းစားတယ္ ဆိုတာ ေျပာမလို႔”
“ဟုတ္”
“ေအး ဘာလုိ႔ေရာင္းလဲဆိုေတာ့ ငါတို႔လို အသက္ၾကီးတဲ့ အဘိုးၾကီးေတြ အတြက္ အသက္ရွည္ေဆးတဲ့ဟ”
“အမ္”
“မ အမ္ နဲ႔ မိခင္ဝိုင္း၊ ငါလဲ အစကမသိဘူး၊ ေနာက္ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ဂဃနဏ ငါစံုစမ္းၾကည့္ေတာ့မွ အဲဒါတကယ္ျဖစ္ေနတာ။ ကဲဟာ နင့္ကို ရွင္းရွင္းဘဲေျပာမယ္၊ အဲဒီအဖိုးၾကီးေတြကဝယ္ျပီး အဲဒီ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ လွလွ အပ်ဳိစစ္စစ္ ေကာင္မေလးေတြကို တကိုယ္လံုး ခၽြတ္ျပီး တေန႔ေန႔ နာရီဝက္ေလာက္ ၾကည့္တယ္ေပါ့၊ နမ္းတာ ျပဳတာေတြ လုပ္တာေပါ့၊ သူတို႔နဲ႔ ပေရာပရီ ေနတယ္ေပါ့။ အဖိုးၾကီးေတြ ဆိုေတာ့လဲ လင္လို မယားလို မဆက္ဆံနုိင္ဘူးေပါ့၊ သေဘာကေတာ့ကြာ အဖိုးၾကီးေတြက သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ကို ႏုပ်ဳိေအာင္ အပ်ဳိစစ္စစ္ ေကာင္မေလးနဲ႔ အဲလိုေနျပီး အသက္ရွည္ေအာင္ လုပ္တဲ့သေဘာေပါ့။ ဟဲ ခင္ဝိုင္း ငါေျပာတာ နင္နားလည္လား”
“ဟုတ္ အဲဒါ သမီးက . . သမီးက ဘာလုပ္”
“ေအး အဲဒါငါေျပာခ်င္တာ၊ ငါလဲ အဲဒီေဆးနည္းကို စမ္းၾကည့္ခ်င္တာ အဲဒါ နင္နဲ႔ ငါနဲ႔ၾကားမွာ နားလည္မႈ႕ သေဘာနဲ႔ . . . ဟင္း . အာ . ေျပာရမွာလဲ ခက္ . . ဒီလိုဟာ နင့္ကို ငါ့ အသက္ရွည္ေဆး အျဖစ္ အသံုးျပဳမယ္ဟာ၊ နင္က အပ်ဳိစစ္စစ္ေလးလဲ ျဖစ္၊ ဟဲ့ ဒါနဲ႔ နင္က ခုထိ အပ်ဳိစစ္စစ္ေလးဘဲ မို႔လား၊ ငါ့ကို မွန္မွန္ေျပာ”
“အာ ဘဘၾကီးကလဲ”
ေကာင္မေလးက ရွက္တာလားမသိ၊ ေလသံတိုးတိုးေလး
“ဟဲ့ အဲဒါက အေရးၾကီးတယ္၊ ငါတို႔စိတ္ထဲမွာ အပ်ုိစစ္စစ္ေလး ျဖစ္ေနမွ အစြမ္းထက္တယ္တဲ့၊ ကဲေျပာ ငါ့ကို နင္ရွက္ေနစရာ မလိုဘူး”
“အင္း”
ခင္ဝိုင္းက သူအပ်ဳိစစ္ေၾကာင္း ေခါင္းတခ်က္ညိတ္လိုု႔ အသံတိုးတိုးေလးျဖင့္ ဝန္ခံေတာ့မွ
“ငါလဲ ထင္ပါတယ္၊ နင္ အေၾကာင္းငါသိေနတာဘဲ၊ ငါက စိတ္ခ်ေအာင္ ေမးတာပါ။ အဲဒါဟာ ငါကလဲ အဲဒီေဆးနည္းကို စမ္းခ်င္တယ္၊ ငါ့မိန္းမ လဲ မသိေစခ်င္ဘူး။ ဘယ္သူမွလဲ မသိေစခ်င္ဘူး၊ နင္ကလဲ သံုးစရာ ေငြအျမဲလိုေနေတာ့ အေတာ္ေပါ့။ နင္လဲ ေန႔တိုင္း လုပ္စရာ မလုိပါဘူး။ ခုလို ငါ့မိန္းမ အျပင္သြားေနတဲ့ အခ်ိန္ေလာက္ ငါ အေရွ႕မွာ ေစာေစာက ငါေျပာသလိုေပါ့၊ နင္လဲ အပ်ဳိရည္ မပ်က္ဘူး၊ အဲဒါမ်ဳိးေပါ့။ နင္စဥ္းစားၾကည့္ေလ၊ လုပ္မယ္ဆိုေျပာ”
“ဘဘၾကီးကလဲ ရွက္စရာၾကီး”
“ေအး ငါလဲသိတယ္၊ အစကေတာ့ နင္ေရာရွက္ ငါေရာရွက္ေပါ့ဟ၊ ငါထင္တယ္ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ဖာသာ သူ အဆင္ေျပသြားမယ္ ထင္တာဘဲ၊ အဓိက ကေတာ့ ဘယ္သူမွ မသိဘို႔ လိုတယ္ဟ၊ သိရင္ နင္လဲ မေကာင္းဘူး၊ ငါလဲ မေကာင္းဘူး။ အဲဒါ နင္စဥ္းစား၊ ကဲ ေရာ့ အခု ေလာေလာဆယ္ နင္သံုးဘို႔ ၂ ေထာင္ယူသြားလိုက္၊ နင္လုပ္မယ္ဆို တခါတခါ ၅ ေထာင္ျဖစ္ျဖစ္ တေသာင္းျဖစ္ျဖစ္ ငါေပးမယ္။ ဟုတ္ျပီလား၊ တလ ၃ - ၄ ခါေလာက္ဆို နင္လဲ ၂ ေသာင္း ၃ ေသာင္းေလာက္ ေအာက္ဆိုက္ရတာေပါ့”
ခင္ဝိုင္းက က်ဳပ္လွမ္းေပးတဲ့ တေထာင္တန္ ၂ ရြက္ကို လွမ္းမယူေသးဘဲ က်ဳပ္ကို လွမ္းၾကည့္တယ္။
“ယူသြား၊ ဒါက ငါ ေစတနာနဲ႔ သက္သက္ေပးတာ၊ နင္ လုပ္ မလုပ္က ေနာက္မွေျပာ”
က်ဳပ္က အတင္းယူသြားလို႔ ေျပာေတာ့မွ ခင္ဝိုင္းက လွမ္းယူတယ္။
ကဲကဲ နင္လဲ လုပ္စရာရွိတာ သြားလုပ္ေတာ့၊ ပိုက္ဆံကို ေသေသခ်ာခ်ာလဲ သိမ္းအံုး၊ ေတာ္ၾကာ ငါ့မိန္းမ ျပန္လာလို႔ ေတြ႕သြားရင္ ေမးေနအံုးမယ္”
ေနာက္ ၂ ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ခင္ဝိုင္းကို က်ဳပ္အတြက္ ထမင္းပြဲ ျပင္ေပးေနတုန္း က်ဳပ္က တိုးတိုးေလး ကပ္ေမးလိုက္တယ္၊ က်ဳပ္က မနက္စာကို ၁၀ နာရီေလာက္ စားတတ္တာ၊ က်ဳပ္မိန္းမက အဲဒီအခ်ိန္ ဘုရားခန္းထဲ ဘုရားရွစ္ခိုးလို႔ ေကာင္းတုန္း။ အဲ သူထမင္းစားခ်ိန္ ၁၂ နာရီေလာက္က်ေတာ့ က်ဳပ္က ေကာ္ဖီေလး မံု႔ေလး ထပ္စားေပါ့၊
“ဟဲ့ ဘယ္လိုလဲ ခင္ဝိုင္း၊ ငါေျပာတာ လုပ္မလား”
“မသိဘူးဘဘၾကီး၊ သမီးဘာလုပ္ရမလဲ မသိဘူး”
ၾကည့္ရတာ ခင္ဝိုင္းလဲ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ေနပံုဘဲ။ သူ႔ စိတ္ထဲ ပိုက္ဆံလဲ လိုခ်င္တယ္၊ ေၾကာက္လဲေၾကာက္၊ ရွက္လဲ ရွက္တဲ့ သေဘာ။ က်ဳပ္လဲ ဘာမွမေျပာေတာ့၊ ထမင္းကိုဘဲ ခပ္ေျဖးေျဖးစားရင္း
“ကဲ ဒီလို လုပ္ဟာ၊ ငါတို႔ စမ္းၾကည့္ရင္ မေကာင္းဘူးလား၊ နင္ လုပ္ႏိုုင္ရင္လုပ္၊ မလုပ္ႏိုင္လဲ မလုပ္နဲ႔၊ ငါလဲ စမ္းတာစမ္းရတယ္၊ ဘယ္လုိျဖစ္မလဲ မသိဘူး၊ နင္လဲ မသိဘူး။ စဥ္းစားေနတာ ၾကာတယ္။ စမ္းၾကည့္မယ္။ ကဲ သေဘာတူလား”
“ဘဘၾကီးကလဲ အတင္းဘဲ”
“ဟဲ့ ငါက အတင္းမဟုတ္ဘူး။ နင္လဲ ပိုက္ဆံလိုတယ္၊ ငါလဲ စမ္းၾကည့္ခ်င္တယ္၊ ကဲ နင္မလုပ္ခ်င္လဲ ျပီးေရာ၊ ေတာ္ၾကာ ငါကဘဲ နင့္ကို အတင္းလုပ္သလိုလို ဘာလိုလို ေလသံလာမျပစ္နဲ႔၊ ငါလဲ သူမ်ား သေဘာမတူတဲ့ အလုပ္ မလုပ္ဘူး”
“အာ ဘဘၾကီးကလဲ သမီးက အဲ့လို သေဘာနဲ႔ ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး”
“ဟဲ့ အဲ့ဒီသေဘာမဟုတ္ ဘာသေဘာလဲ၊ အဲဒါေပါ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းကို မရွိဘူး၊ လုပ္ရင္ လုပ္မယ္၊ မလုပ္ရင္ မလုပ္ဘူး၊ ေအး လုပ္ရင္လဲ စိတ္ပါလက္ပါနဲ႔ လုပ္မွ၊ နားလည္လား စိတ္ပါလက္ပါ ဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာ၊ အာ ဒါေတြငါမေျပာခ်င္ဘူး၊ နင္ စိတ္ပါလက္ပါ မရွိလဲ ေနာက္ ငါမလုပ္ရံုဘဲ”
“အင္းပါ အင္းပါ၊ ဘဘၾကီးကလဲ သမီးဒီေလာက္ ဒံုးမေဝးပါဘူး၊ သမီးကေၾကာက္တာ၊ အဲဒါေျပာတာ”
“ေၾကာက္ရေအာင္ ငါက ေသြးစုတ္ဖုတ္ေကာင္ေတြလို နင့္ဂုတ္ေသြး ေဖါက္စုတ္မွာမို႔လို႔လား၊ တခါတည္း မေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ဘဘၾကီးကလဲ၊ သမီးက ဘာမွအေတြ႕အၾကံဳမွ ရွိတာမွ မဟုတ္တာ၊ အဲဒါ ေၾကာက္တာေပါ့”
“ေအး ငါကလဲ နင္ အေတြ႕အၾကံဳမရွိလို႔ ဒါမ်ဳိးလုပ္တာ၊ အေတြ႕အၾကံဳရွိျပီးသားဆို ဘာလုပ္မလဲ၊ ဒါကို အခါတရာေလာက္ ရွိေနျပီ ေျပာေနရတာ၊ နင္ အေတြ႔အၾကံဳရွိတာ မရွိတာ ငါေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူး၊ နင္လုပ္မလား မလုပ္ဘူးလား ဒါကိုေမးေနတာ”
“အင္းပါ အင္းပါ၊ ဘဘၾကီးကလဲ၊ ဒါဘဲေနာ္ သမီးကို မံု႔ဘိုး ေကာင္းေကာင္းေပး ခစ္ ခစ္ ခစ္”
“ေအး ဒါေတာ့ မပူနဲ႔၊ ငါမွာ အေပါဆံုးက ေျခတလံုးေမြး ျပီးရင္ ပိုက္ဆံဘဲ၊ နင္တို႔ေခတ္ခ်ာတိတ္ေတြ ရဲ႕ စကားေလ၊ ဟား ဟား ဟား ဟား”
“ခစ္ ခစ္ မိုက္တယ္၊ ဘဘၾကီးက ေခတ္မွီတယ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္”
သူကဘဲ ေငြလိုတာလား၊ က်ဳပ္ကဘဲ အဆြယ္ေကာင္းတာလား၊ ဒီလိုနဲ႔ဘဲ ခင္ဝိုင္း က်ုပ္ကမ္းလွမ္းတဲ့ အလုပ္ကို လက္ခံလိုက္ေရာ။
“ဟဲ့ ခင္ဝုိင္း”
“ရွင္ ဘဘၾကီး”
“ငါ့ မိန္းမ သြားပလား”
“ဟုတ္၊ ေစာေစာကဘဲ ထြက္သြားတယ္ ဘဘၾကီး၊ အရင္ ၾကိဳေနက် ကားဘဲ လာၾကိဳသြားတာ”
“ဒါဆို ငါတို႔ အလုပ္စမယ္၊ အိမ္ေရွ႕သံဘာဂ်ာ တံခါး ေသေသခ်ာခ်ာ ပိတ္ျပီး ေသာ့ပါ ခတ္ထားလိုက္”
“ေစာေစာကဘဲ ေမေမၾကီး ထြက္သြားတုန္းက ခတ္ထားလိုက္တယ္ ဘဘၾကီး”
“လာ အေပၚထပ္သြားမယ္၊ ေအာက္ထပ္က မေတာ္တဆ ဧည့္သည္လာရင္ ေတြ႕သြားမယ္”
“ဘဘၾကီး”
“ဘာလဲ”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ဘယ္လိုၾကီးလဲ မသိဘူး၊ တမ်ဳိးၾကီးဘဲ”
“ဘယ္ေနရာ တမ်ဳိးလဲဟ”
ေလွကားေပၚ အတူတက္လာရင္း ေျပာမိၾကသည္။
“စိတ္ထဲကေျပာတာ၊ ခစ္ ခစ္ ခစ္”
“ဟဲ ဟဲ လူေရာ တမ်ဳိးမျဖစ္ဘူးလား”
“ျဖစ္သလိုလိုဘဲ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္၊ ရီဘဲ ရီခ်င္ေနတယ္၊ ဘဘၾကီးကလဲ ၾကံၾကံဖန္ဖန္”
“နင္ကလဲ လူဆိုတာ ဒီလိုဘဲေပါ့ဟ၊ အသက္ရွည္ေအာင္ ၾကံဖန္ေနထိုင္ရတယ္ဟ၊ ရီမေနနဲ႔၊ လာ ငါ့ေပါင္ေပၚထိုင္”
ခင္ဝိုင္းက က်ဳပ္ေပါင္ေပၚ တေစာင္းေလး ဝင္ထိုင္ဘို႔ လုပ္ေတာ့
“နင္ကလဲ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ခြထိုင္ပါဟ”
“ထမီၾကီးနဲ႔ တုတ္ေနတာကို”
“ထမီ ဆြဲတင္ျပီး ခြထိုင္ေပါ့ဟ”
“အာ ဘဘၾကီးကလဲ၊ သမီးေတာ့ ငရဲ ၾကီးေတာ့မွာဘဲ”
“ငရဲက ဘယ္လိုလာၾကီးမွာလဲ ေျပာပါအံုး”
“ထမီၾကီးနဲ႔ ခြေတာ့ ၾကီးမွာေပါ့”
“ဒါဆိုလဲ နင့္ထမီ ခၽြတ္ခ်ျပီး ခြဟာ”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ဘဘၾကီးကလဲ”
ခင္ဝိုင္းက ရယ္ရင္း က်ဳပ္ေျပာသလို သူ႔ထမီကို ေပါင္လယ္ေလာက္ထိ ဆြဲမရင္း ဆိုဖာေပၚထိုုင္ေနတဲ့ က်ဳပ္ေပါင္ေပၚ ဝင္ထိုင္တယ္။ သူ႔ေပါင္ကေတာ့ ဝင္းသား။
“လာ ေရွ႕တိုး”
က်ဳပ္က သူ႔ခါးႏွစ္ဘက္ကို ကိုင္ရင္း က်ဳပ္ေပါင္ရင္းနားေရာက္ေအာင္ ဆြဲလိုက္ေတာ့ သူကအလိုက္သတိဘဲ တိုးလာတယ္။ က်ဳပ္က ခင္ဝိုင္းကို ေသခ်ာၾကည့္ျပီး
“နင္က လွလာတယ္ဟ၊ အရင္ကနဲ႔ကို မတူေတာ့ဘူး”
“ဘဘၾကီး ထင္လို႔ပါ”
“ထင္တာမဟုတ္ဘူး၊ သိေနတာ၊ အသားအရည္ကလဲ အိေနတာဘဲ”
က်ဳပ္လက္က ခင္ဝိုင္း ခႏၱာကိုယ္ အႏွံ႔ပြတ္ကစားရင္း ေျပာေတာ့
“ဘဘၾကီးေနာ္ လုပ္မေျပာနဲ႔”
“မေျပာပါဘူးဟ၊ တကယ္ဘဲ နင့္အသားက ထိလို႔ေကာင္း ကိုင္လို႔ေကာင္း”
ပါးစပ္ကလဲ သူ႔ကို ခ်ီးမႊန္းခန္း ဖြင့္ရင္း ခင္ဝိုင္း ဝတ္ထားတဲ့ အက်ႌကို ရင္ပြင့္သြားေအာင္ ၾကယ္သီးျဖုတ္လိုက္တယ္၊ အတြင္းက ခပ္ဝါဝါ ခါးရွည္ေဘာ္လီေပၚလာေတာ့
“နင္ကလဲ ဘရာစီယာေလး ဘာေလး ဝတ္ပါဟ”
“ရွိမွ မရွိတာ”
“ဒီေန႔ ပိုက္ဆံရရင္ သြားဝယ္”
“သမီးပိုက္ဆံနဲ႔ မဝယ္ပါဘူး”
“ဟား ဟား ငါ ဘရာစီယာဘိုးေရာ စစပ္ပိုင္ဒါ ဘိုးေရာ ထပ္ေပးမယ္ဟာ၊ သြားဝယ္”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္”
“ျဖဳတ္ေပးစမ္းပါအံုးဟ၊ နင့္ ေနာက္က ဂ်ိတ္က ငါ ျဖဳတ္လို႔ မရဘူး”
ဘယ္နခုနွစ္ ထဲက ေဘာ္လီလဲ မသိ၊ ဂ်ိတ္က ေတာ္ေတာ္ျဖဳတ္မရ၊ က်ဳပ္ေျပာေတာ့ ခင္ဝိိုင္းက ပုခံုးသိုင္း ၾကိုးကို ျဖဳတ္ခ်လို႔ အက်ႌတြင္းကေန လက္လ်ိဳထုတ္ျပီး ပတ္ထားတဲ့ ေဘာ္လီကိုဂ်ိတ္ကို ေရွ႕ဘက္ ဆြဲလွည့္ လိုက္တယ္၊ နုိ႔အစံုက ေဘာ္လီအံုထဲက လြတ္ျပီး ေပၚလာတယ္။ ျပီးေတာ့ တျဖတ္ျဖတ္ျဖင့္ ဂ်ိတ္ေတြကို ျဖဳတ္လိုက္တယ္၊ က်ဳပ္ စိုက္ၾကည့္ေနေတာ့
“သမီးရွက္လာျပီေနာ္”
ေျပာရင္း သူ႔မ်က္ႏွာ သူ႔လက္ျဖင့္ အုပ္လုိက္သည္။
“ဟား ဟား ဟား ဟား နင့္ နို႔က တကယ့္ အပ်ဳိနို႔ စစ္စစ္ေလးဘဲ လံုးျပီး ဝန္းေနတာဘဲ”
“အပ်ဳိနို႔ဘဲဟာ”
“ေအးပါ၊ ငါကလဲ အပ်ဳိနို႔ေလးဘဲလို႔ ေျပာတာပါ၊ အပ်ဳိႏို႔ စစ္တာ နို႔သီးေခါင္းေတာင္ မထြက္ေသးဘူ”
က်ဳပ္က ေျပာလဲေျပာ အတြင္းထဲ နစ္ဝင္ေနတဲ့ နို႔သီးေခါင္းကို လက္ညိဳးနဲ႔ အသာပြတ္လိုက္တယ္
“အိ ယားတယ္ ဘဘၾကီး”
ခင္ဝိုင္း ကိုယ္က တြန္႔ကနဲ ျဖစ္သြားျပီး က်ဳပ္လက္ကို လာကိုင္တယ္။
“လူယားတာလား စိတ္ယားတာလား”
“လူ ခစ္ ခစ္ ခစ္”
“စိတ္ေရာ”
“သိဘူး”
“ဟား ဟား ဟား ဟား”
ေျပာရင္း ဆုိရင္း သူ႔ကိုယ္ေပၚက ၾကယ္သီးျပဳတ္ေနသည့္ အက်ႌေရာ ေဘာ္လီပါတျပိဳင္ထဲ ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။
“အဲဒါမွ တကယ္ အသက္ရွည္ေဆးဟ၊ အပ်ဳိနို႔ စစ္စစ္ေလးကို တဝၾကည့္တာ အသက္ရွည္တယ္တဲ့”
“သမီးေတာ့ မယံုပါဘူး”
“ငါေတာ့ ယံုတယ္၊ ခု နင့္နို႔ကို ငါၾကည့္ေနတာ ငါ့စိတ္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးျပီး လူက ႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ ငယ္သြားသလိုဘဲ”
“ဟုတ္လို႔လား ဘဘၾကီးကလဲ ေလွ်ာက္ေျပာေန”
“နင္က အဘိုးၾကီးမွ မဟုတ္တာ ဘယ္သိမလဲ၊ နင္လဲ ငါၾကည့္တာ စိတ္နဲ႔ ၾကည္ႏူးေနမွ အစြမ္းက ပိုထက္တာ၊ ငါၾကည့္တာ နင္သေဘာက်လား”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ဘဘၾကီးကလဲ ဘာေတြ လာေမးေနလဲ မသိဘူး”
“ဟဲ့ အဲဒါ အေရးၾကီးတယ္ဟ၊ နို႔ၾကည့္တိုင္း အသက္ရွည္တယ္ဆို ငါ အက်ႌအေရာင္းဆိုင္က မိန္းမအရုပ္ဝယ္ျပီး အိမ္မွာထားထားမွာေပါ့။ ငါကလဲ နင့္နုိ႔ကို ၾကိဳက္လို႔ၾကည့္။ နင္ကလဲ ငါၾကည့္တာ ၾကိဳက္ေနမွ စိတ္ စိတ္ခ်င္း ဓါတ္ကူးျပီး အသက္ရွည္ေရာ”
“မယံုပါဘူး၊ ေလွ်က္ေျပာတာ၊ သမီး သေဘာက် မက် ဘဘၾကီး မသိႏိုင္ပါဘူး”
“သိတာေပါ့ဟ၊ နင္သေဘာက်ရင္ အလိုလို အထဲဝင္ေနတဲ့ ႏို႔သီးေလး ျပဴထြက္လာတာ၊ ငါ ေသေသခ်ာခ်ာ အဲဒီ အသက္ရွည္နည္းကို ေလ့လာထားတာ နင္လိမ္လုိ႔ မရဘူး”
“ဘဘၾကီးကလဲ သူ႔ဖာသာ အထဲဝင္ေနတာ ဆြဲထုတ္မွ ထြက္မွာေပါ့၊ သေဘာက်တာနဲ႔ မထြက္ပါဘူး”
“ကဲ ငါေျပာတာ မွန္ မမွန္ စမ္းမယ္၊ နင္ ငါ့ကို ၾကည့္ေန၊ ငါက နင့္ နို႔ကို ၾကည့္မယ္။ နင့္ စိတ္ထဲမွာ ငါက နင့္နို႔ကို ၾကည့္ေနတာ နင္သေဘာက်ေနတယ္ေပါ့၊ ဥပမာဟာ နင့္ရီးစားက နင့္ နို႔ကို ၾကည့္ေနတယ္ သေဘာထားလိုက္”
“သမီးက ရီးစားမွ မရွိတာ”
“မရွိလဲ နင္ၾကိုက္တဲ့ေကာင္ တေကာင္ေကာင္ကို ရီးစားလို႔ သေဘာထားလိုက္ဟာ”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္”
“ငါကလဲ ၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲက အရမ္းၾကိဳက္လာျပီး လက္နဲ႔လာထိမယ္၊ နင့္ နို႔သီးကို ငါဆြဲ မထုတ္ဘူးေနာ္၊ နင့္နို႔ကို ထိရင္း ထိရင္း နင္လဲ စိတ္ထဲက ယားလာမယ္၊ သေဘာက်လာမယ္ ဆို အလိုလို နို႔သီးေလးက ထြက္လာေရာ၊ ေစာေစာက ငါထိၾကည့္ေတာ့ နင္ယားတယ္ဆုိ”
“ဒါက လာထိေတာ့ ယားတာေပါ့”
“ေအး ယားတာက သတ္သတ္၊ စိတ္ကသေဘာက်ျပီး ျဖစ္လာတာက သတ္သတ္၊ စိတ္က သေဘာက်လာမွ နိုု႔သီးက ထြက္မွာ၊ ကဲ စမယ္၊ ခပ္တည္တည္ေန၊ ျပံုးျဖဲ မေနနဲ႔”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ဘဘၾကီးကလဲ ရီရတယ္ ခစ္ ခစ္”
“ရီရတယ္ လုပ္မေနနဲ႔၊ ဒီေန႔ ကေတာ့ နင့္ နို႔သီးထြက္လာရင္ ျပီးျပီ၊ ေနာက္တေခါက္မွ ေနာက္တဆင့္”
“ေနာက္တဆင့္က ဘာလဲ”
“ေနာက္တဆင့္က ခနထားအံုး၊ ခု အဆင့္ကိုဘဲ အရင္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ရမယ္၊ ကဲ စမယ္၊ နင့္ ရင္ကို နဲနဲေကာ့လိုက္၊ အဲဒါမွ ၾကည့္လို႔ပိုေကာင္း”
က်ဳပ္က သူ႔ခါးကို ဆြဲကိုင္ရင္း က်ုပ္ဘက္ ဆြဲလို႔ ရင္ကိုေကာ့ခိုင္းေတာ့
“အင္း၊ အင့္”
ခင္ဝိုင္းက သူ႔အလုပ္ကိုသူ ပီပီျပင္ျပင္လုပ္တာလား၊ ဘာလားေတာ့ မသိ ေစတနာ ဘလဗြ ျဖင့္ အင့္ ကနဲ အသံေတာင္ ထြက္ျပီး ရင္ကို ေကာ့ေပးသည္။ မ်က္ႏွာကေတာ့ မခ်ဳိမခ်ဥ္၊ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ သူက ေစတနာ ရွိေတာ့ က်ဳပ္အတြက္ လုပ္ရကိုင္ရ ပိုအဆင္ေျပသည္၊ ျပီးေတာ့ ေကာင္မေလးက သိပ္ေတာ့ မတုန္း။ နဲနဲေလး နားမလည္တာကလြဲျပီး ေျပာရင္ သေဘာေပါက္လြယ္သည္။ ကလန္မဆန္ လဲ မလုပ္။ အစကေတာ့ အပ်ဳိစစ္ေလး ဆိုေတာ့ အဆင္မွ ေျပပါ့မလား ေတြးမိေသာ္လည္း လက္ေတြ႕မွာ ဒီေလာက္ မခက္၊ ျပီးေတာ့ ခင္ဝိုင္းက က်ဳပ္ကို ရွက္ကိုးရွက္ကန္း သိပ္မျဖစ္၊ ဒီအခ်က္က က်ဳပ္အတြက္ ပိုအဆင္ေျပေနသလို ျဖစ္ေနသည္။
ခင္ဝိုင္း ႏို႔အံုက ေကာ့လိုက္ေတာ့ ေယာင္ေယာင္ေလး ခ်ပ္သြားေသာ္လည္း ၾကည့္လို႔ေကာင္းေနေသးသည္၊ ခါးကို ကိုင္ထားသည့္ က်ဳပ္လက္က တေျဖးေျဖးႏွင့္ တကိုယ္လံုးကို ဖြဖြေလး ပြတ္ေပးေနသည္။ မၾကာခင္ အလိုလို ႏွစ္ေယာက္သား အသံတိတ္ကာ အသက္ရႈသံ တေျဖးေျဖးက်ယ္လာသလိုလို ျဖစ္လာသည္။
က်ဳပ္ဓါတ္က တေျဖးေျဖးႏွင့္ ခင္ဝိုင္းဆီ ကူးသြားတာလားမသိ၊ တေျဖးေျဖးႏွင့္ က်ဳပ္လက္ေခ်ာင္းေတြက ခင္ဝိုင္း နို႔သီးေနရာေလးကို ဖြဖြေလးပြတ္ေပးေနရင္း အထဲဝင္ေနသည့္ နို႔သီးေခါင္းေလးက ၾကြတက္လာသည္၊ ခင္ဝိုင္းကို ကိုၾကည့္မိေတာ့ မ်က္စိေမွးကာ ပါးစပ္ကို အသာေလးဟျပီး ပါးစပ္ႏွင့္ အသက္ရႈေနသလို ျဖစ္ေနသည္။ ၾကည့္ရတာ အပ်ဳိရိုင္းကေလး အထိအေတြ႕မွာ စိတ္ပါေနသလို ျဖစ္ေနသည္။ က်ဳပ္ကလဲ ခင္ဝိုင္း အရသာ ခံစားေနမွန္း သိသည္ႏွင့္ လုပ္လက္စကို မရပ္ဘဲ ခင္ဝိုင္းနို႔သီးကို ့အသာအယာ ဆက္ပြတ္ေပးေန မိသည္။
ႏွစ္ေယာက္သား သာယာမႈ႕ေအာက္မွာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာနစ္ေျမာသြားသည္ မသိ၊ ရုတ္တရက္ ျဖတ္ကနဲ လန္႔နိုးသြားသလို ျဖစ္ကာ ႏွစ္ေယာက္စလံုး တျပိဳင္တည္း အသိက ခ်က္ျခင္း ဝင္လာသည္။ ဝင္လာသည္ႏွင့္
“ကဲ ငါမေျပာဘူးလား၊ အလိုလို နင့္ႏို႔သီးေခါင္းထြက္လာျပီ ေတြ႕လား၊ ငါ မဆြဲထုတ္ဘူးေနာ္”
ခင္ဝိုင္းက သူ႔ကုိယ္သူ ငံု႔ၾကည့္ျပီး “အယ္” ကနဲ အသံထြက္ကာ သူ႔မ်က္ႏွာကို က်ဳပ္ရင္ခြင္ႏွင့္ အပ္ထားလိုုက္ေတာ့သည္။ ျပီးေတာ့ တိုးတိုးေလး
“ရွက္စရာၾကီး”
က်ဳပ္က သူ႔ကို ခပ္ဖြဖြ ျပန္ဖက္ရင္း
“အဲဒါမွ ငါ့အသက္ရွည္ေဆး ေအာင္ျမင္တာဟ၊ နင္ ငါၾကည့္တာ ဓါတ္ကူးျပီး ထြက္လာတာ မဟုတ္လား”
“ဘဘၾကီးေနာ္ လာမေျပာနဲ႔ သမီးရွက္တယ္”
“ဟား ဟား ဟား ဟား ေအးပါ ေအးပါ၊ ကဲ ကဲ ေရာ့ေရာ့ နင့္ ပိုက္ဆံ တေသာင္းငါေပးမယ္၊ ေရာ့ဟာ တေသာင္းငါးေထာင္ယူလုိက္၊ ပိုေပးလိုက္မယ္၊ အဲဒါ နင္ ဘရာစီယာေရာ စစပ္ပိုင္ဒါ ပါဝယ္”
“ေဟး ဒါမွ ဘဘၾကီး”
“ပိုက္ဆံကို ေသခ်ာသိမ္းအံုး၊ ေတာ္ၾကာ နင့္အေမေတြ႕ျပီး ဘယ္ကရလဲ ဘာညာ ေမးေနမယ္”
“သမီး သိပါတယ္။ ဖြက္ထားမွာ”
ခင္ဝိုင္းေၾကာင့္ မေတာင္တာၾကာတဲ့ က်ုပ္လီးေတာင္ ျပန္ေတာင္သြားတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ၾကာၾကာေတာ့ မေတာင္ ခင္ဝိုင္းလဲ က်ဳပ္နားက ခြာသြားေရာ ေတာင္ေနတဲ့ လီးလဲ ျပန္က်သြားေရာ၊ ဒါေပမဲ့ မဆိုး၊ ခင္ဝိုင္းေကာင္းမႈ႕နဲ႔ က်ဳပ္ေသြးသားေတြလဲ ျပန္လည္ႏိုးၾကားလာတယ္ေျပာရမယ္၊ ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္ နိုးၾကားသြားလဲ ဆိုေတာ့ အဲ့ဒီညက မမက္စဖူး တခါမွေတာင္ ျပန္မစဥ္းစားဖူးခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းတုန္းက ရီးစားနဲ႔ ခ်ိန္းေတြ႕တဲ့ အေၾကာင္း အိပ္မက္ေတာင္ျပန္မက္ျပီး မထြက္စဖူး သုတ္ရည္ေတာင္ ထြက္လို႔။
က်ဳပ္မိန္းမကလဲ အိမ္မွာ ၂ ရက္ေလာက္ ညိမ္ေနေတာ့ က်ဳပ္အဖို႔ အသက္ရွည္ေဆး ထပ္မွီဝဲဘို႔ အခ်ိန္ေစာင့္ေနရေသးတယ္။ သူကလည္း ၂ ရက္ျခား ၃ ရက္ျခားေလာက္တခါ သူ႔ သူငယ္ခ်င္း တစုနဲ႔ အပ်င္းေျပ မာေက်ာက္ သြားကစားတတ္တယ္၊ ေၾကးကေတာ့ မမ်ားပါဘူး။ အရံႈးအနိုင္ ၃ - ၄ ေသာင္းေလာက္ေပါ့။ ဒါကလဲ သူ႔အတြက္ အသက္ရွည္ေဆး တမ်ဳိးလို႔ ေျပာလို႔ရတာေပါ့။ ဒါကေတာ့ သူ႔ဝါသနာ၊ က်ဳုပ္ကေတာ့ ဒါမ်ဳိးေတြ ဝါသနာေတာ့ မပါဘူး၊ က်ဳပ္ဝါသနာပါတာက မိန္းမ ကိစၥ၊ ခုအသက္အရြယ္ထိ က်ဳပ္က မိန္းမနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ နာမည္ပ်က္မရွိဘဲ ေနခဲ့ေပမဲ့ က်ဳပ္ အရင္က တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ရႈတ္ထားတာ နဲမွ မနဲဘဲ။ ေျပာရရင္ က်ဳပ္က အဲဒီကိစၥမွာ ပါရမီဘဲ ထူးေနလို႔လား ေတာ့ မသိ၊ က်ုပ္ရႈတ္သမွ် ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ျပသနာ ကိုမတက္ခဲ့ဖူးဘူး၊ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ က်ဳပ္ရႈတ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ က်ဳပ္မိန္းမေတာင္ မသိခဲ့ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္လဲ က်ဳပ္ကို လူရိုးလူေကာင္းၾကီး လို႔ဘဲ သေဘာထားျပီး အပ်ိဳေပါက္ အိမ္အကူမေလးနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ထားျပီး သူ႔အသက္ရွည္ေဆး သူသြားရွာေနတာေပါ့၊
က်ဳပ္အက်င့္ကလဲ သူမ်ားသားသမီးကို လိမ္လည္လွည့္စားျပီး မရႈတ္တတ္ဘူးဗ်။ က်ဳပ္ အေျခအေန အမွန္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာျပီး ႏွစ္ဦးသေဘာတူ နားလည္မႈ႕နဲ႔ဘဲ ဆက္ဆံခဲ့တာ၊ ကံၾကံဳလို႔ ဆံုခဲ့တဲ့ သေဘာေပါ့၊ အခ်ိန္တန္ရင္ သူ႔လမ္းသူသြား ကိုယ့္လမ္းကိုယ္သြား ၾကရမယ္ဆိုတာကို သိသိၾကီးနဲ႔ အမွားလမ္းေၾကာင္းထဲ ဇြတ္တိုးခဲ့တဲ့ အျဖစ္မ်ဳိးခ်ည္း က်ုပ္ဖန္တီးခဲ့တာ၊ ျပီးေတာ့ က်ဳပ္ကလဲ သူမ်ားသားသမီး အလကား စားရတယ္ ဆိုတဲ့ တကိုယ္ေကာင္းစိတ္နဲ႔ မစားခဲ့ပါဘူး။ တကယ့္ကို ေစတနာအျပည့္နဲ႔ က်ဳပ္လဲ တတ္နိုင္တဲ့ဘက္က သူတုိ႔ကို ျပန္ကူညီခဲ့တာ ဆိုေတာ့ လမ္းခြဲသြားလဲ တခ်ဳိ႕အမ်ဳိးသမီးေတြဆို က်ဳပ္ကို ေက်းဇူးေတာင္ တင္လို႔၊ ေျပာရင္ ၾကြားတယ္ ထင္မယ္၊ က်ဳပ္နဲ႔ ျဖစ္ခဲ့ျပီး က်ဳပ္ကူညီလို႔ ခုခ်ိန္မွာ ကိုယ္ပိုင္အလုပ္နဲ႔ တကယ့္ကို ခ်မ္းခ်မ္းသာသာျဖစ္ေနျပီး အပ်ဳိၾကီး နာမည္ခံထားတဲ့ အသက္ ၅ ထိပ္စီးအရြယ္ ၃ - ၄ ေယာက္ေလာက္ ရွိတယ္ဆို ခင္ဗ်ားတုိ႔ ယံုမွာ မဟုတ္ဘူး။ က်ဳပ္အသက္ေတာင္မွ ခု အသက္က ၆ ထိပ္စီး ျဖစ္ေနျပီဆိုေတာ့ သူတို႔က ဒီအရြယ္ေရာက္ျပီေပါ့၊ သူတို႔က က်ဳပ္အတြက္ဆို အခ်ိန္မေရြး ေက်းဇူးျပန္ဆပ္ဘို႔ အဆင္သင့္ ရွိတယ္ ဆိုတာ ခုထိ က်ဳပ္ကိုေတြ႕ရင္ ေျပာတုန္း။
ခုလဲ ခင္ဝိုင္းနဲ႔ ကိစၥက က်ဳပ္ ပ်င္းလို႔ ဆပ္ေဆာ့တဲ့ ကိစၥ၊ ဆပ္ေဆာ့တယ္ ဆိုေပမဲ့ အေနၾကာေတာ့ ေကာင္မေလးကို က်ဳပ္မ်က္စိထဲ သေဘာက်လာတာလဲ ပါတယ္၊ သူ႔ကို ကူညီခ်င္တာလဲ ပါတယ္ေပါ့။ က်ဳပ္အသက္အရြယ္နဲ႔ ဆက္စ္ ကိစၥက အဓိက အေရးမၾကီးေပမဲ့ သာယာမႈ႕ကိုေတာ့ က်ဳပ္ဝါသနာအရ လိုခ်င္ေသးတဲ့ သေဘာ၊ ေနာက္ျပီး က်ဳပ္က ဒီ ၃ ႏွစ္ေလာက္အတြင္းမွာ လုပ္ငန္းေတြ အကုန္နီးနီးေလာက္ ရပ္လိုက္ျပီး အျငိမ္းစား ယူလိုက္တာေၾကာင့္ တေန႔တေန႔ ပ်င္းေနတာကလဲ ပါတာေပါ့။ လူကပ်င္းေနတာနဲ႔ ခင္ဝိုင္းရဲ႕ ဘဝ အေျခအေနရယ္၊ တေန႔တျခား စိုေျပလာတဲ့ သူ႔အလွရယ္၊ က်ဳပ္ဝါသနာရယ္ ေပါင္းစပ္ျပီး ေကာင္မေလးကို လူတလံုး သူတလံုး ျဖစ္ေအာင္ ကူညီဘို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာပါဘဲ။ ကူညီတယ္ ဆိုေပမဲ့ က်ဳပ္ရဲ႕ ဝသီကိုက လူတေယာက္ကို အလကား မကူညီတတ္ဘူးဗ်။ အတၱဆန္တယ္ ေျပာခ်င္ေျပာ၊ အက်င့္ယုတ္တယ္ ေျပာခ်င္ေျပာ၊ က်ဳပ္က လူတမ်ိဳး၊ လူတေယာက္အေပၚ ဘာအက်ဳိးမွ မေမွ်ာ္ကိုးဘဲ ေစတနာ ထားတာမ်ဳိး က်ဳပ္မလုပ္တတ္ဘူး။ က်ဳပ္ရဲ႕သေဘာက ငါ မင္းအေပၚ ေစတနာရွိတယ္၊ မင္းလဲ ငါ့အေပၚ ေစတနာ ျပန္ရွိ၊ တတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္က ေစတနာျပန္ထားတာမ်ဳိးကိုလိုခ်င္တာ။ က်ဳပ္အေပၚ ေစတနာ ျပန္မရွိလို႔ကေတာ့ တခါစားေပါ့။ က်ဳပ္က ျပန္လွည့္မၾကည့္ေတာ့တဲ့ လူစား။
ခင္ဝိုင္းနဲ႔ ဇတ္လမ္း ျပန္ဆက္ရရင္ ပထမ တရက္ အေျခအေနအရေတာ့ သူလဲ က်ဳပ္အေပၚ ေစတနာ ထားတယ္ ဆိုတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ဗ်။ အပ်ဳိစင္ေလးျဖစ္တဲ့အျပင္ ဗဟုသုတကလဲ မရွိေတာ့ ဒီကိစၥကို နားမလည္သလို ျဖစ္ေနေပမဲ့ က်ဳပ္လုပ္ရပ္ ကို မညင္းမဆန္ဘဲ ေစတနာ ျပန္ထားတာ က်ဳပ္ဆီက ရမဲ့ ေငြ ေၾကာင့္သက္သက္ လို႔ေတာ့ ေျပာလို႔ မရဘူးဗ်။ ခင္ဝိုင္းက ေငြလုိခ်င္တယ္ ဆိုတာ မွန္ေပမဲ့ သူ႔ရဲ႕ အမူအယာနဲ႔ အေျပာအဆိုက သူ႔ ခႏၱာကိုယ္ကို ေရာင္းစားေနတဲ့ သေဘာမ်ဳိး မရွိဘူး ဆိုတာက်ုပ္ရိပ္မိတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ က်ဳပ္ရဲ႕ လုပ္ရပ္ကို သူေကာင္းေကာင္း သာယာသြားတယ္ ဆိုတာ က်ဳပ္သိလိုက္တာမို႔ဘဲ။ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ သာယာတယ္ ဆိုေပမဲ့ လူတေယာက္အေပၚကို မႏွစ္သက္ရင္ ဘယ္ေလာက္အထိအေတြ႕ေကာင္းေကာင္း သာယာမႈ႕က ဘယ္ျဖစ္လာမလဲ၊ ရြံရွာျပီး ေအာ္ဂလီ ဆန္ေနမွာေပါ့။ ခင္ဝိုင္း က်ုပ္ အထိအေတြ႕ကို သာယာတယ္ ဆိုကတည္းက က်ဳပ္ အေပၚ သူေစတနာ ရွိတယ္ဆိုတာ ေပၚလြင္ေနတာဘဲ။
ပိုျပီး ေသခ်ာသြားတဲ့ အခ်က္က ေနာက္တေန႔ မွာ သူ က်ဳပ္ကို ဆက္ဆံတဲ့ ပံုစံေျပာင္းလာတာ သတိထား မိလိုက္တယ္။ အရင္လို ခပ္တန္းတန္း မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ပိုျပီး ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေနလာသလိုဘဲ၊ က်ဳပ္ မိန္းမေရွ႕မွာေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ်။ က်ဳပ္စကားေျပာၾကည့္ရင္ သိတယ္၊
“ခင္ဝိုင္း”
“ရွင္ ဘဘၾကီး”
“ငါေျပာတဲ့ ဘရာစီယာ ဝယ္ျပီးပလား”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ဝယ္ျပီးလို႔ ခုေတာင္ ဝတ္ထားေသး”
“ဘယ္တုန္းက ဝယ္လိုက္လဲ”
“မေန႔က အိမ္အျပန္ ဝင္ဝယ္လိုက္တာေလ၊ ၃ ထည္ဝယ္လိုက္တယ္”
“ဟုတ္လား ျပစမ္း”
“အြန္႔ ခု မျပပါဘူးေနာ္၊ ဘဘၾကီးကလဲ ေမေမၾကီးလဲ မလစ္ဘဲနဲ႔”
“လစ္ပါတယ္ဟ၊ သူအေပၚမွာ ဘုရားရွစ္ခိုးေနတဲ့ဟာ၊ နင္ မဝယ္ရေသးပါဘူး၊ ငါ့ကို လာေျပာေန”
ခင္ဝိုင္းက ထမင္းစားခန္းထဲကေန အျပင္ကို ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔ ေခ်ာင္းၾကည့္ျပီး က်ဳပ္ဘက္လွည့္လို႔ ရုတ္တရက္ သူ႔အက်ႌကို ဆြဲပင့္ျပတယ္၊
“ကဲ ေတြ႔ျပီလား၊ တခါထဲ လူကို မယံုသလို ဘာလုိလုိနဲ႔၊ ဟြန္႔”
“ဟား ဟား ဟား ဟား၊ ယံုပါတယ္ဟ၊ ငါက ၾကည့္ခ်င္လို႔ တမင္ေျပာတာ”
“ဟြန္႔၊ ဘဘၾကီးကေတာ့”
“ေအာ္ ခင္ဝိုင္း”
"ရွင့္"
“နင္ ေရခ်ိုးရင္ ဆပ္ျပာေမႊးနဲ႔ ေသခ်ာခ်ိဳး သိလား”
“ဟင္ ဘာလုိ႔လဲ ဘဘၾကီး၊ သမီးကိုယ္က နံေနလို႔လား”
“ဟဲ ဟဲ၊ နံေနရင္ ငါ့ အသက္ရွည္ေဆးက မစြမ္းမွာ စိုးလို႔ဟ”
“သမီးသိပါတယ္ ဘဘၾကီးလဲ၊ အကုန္ေလွ်ာက္ေျပာေနတာဘဲ ရွက္စရာၾကီး”
ေျပာေျပာဆိုဆို ခင္ဝိုင္း က်ဳပ္အနားက ေျပးပါေလေရာ။
က်ဳပ္ အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းမွာ ထိုင္ရင္း တီဗီက ခ်န္နယ္ေတြ ဟိုေျပာင္းဒီေျပာင္း ေျပာင္းရင္း မိန္းမနဲ႔ ဘာညာ စကားေျပာေနတုန္း အျပင္က တီ တီ နဲ႔ ဟြန္းသံၾကားေတာ့ က်ဳပ္မိန္းမ ဆီမွ ဟဲ့ ခင္ဝိုင္း တံခါးလာပိတ္ထားေတာ့ ငါသြားေတာ့မယ္ လို႔ အသံထြက္လာတယ္။ အိမ္ေရွ႕မွာ ႏွစ္ေယာက္အတူတူ ဟိုဟိုဒီဒီေျပာရင္း ကားလာၾကိဳေတာ့ က်ဳပ္ထပိတ္ရင္ရရဲ႕သားနဲ႔ ေနာက္ေဖးက ခင္ဝိုင္းကို လွမ္းေအာ္ခိုင္းတယ္၊ ဒီလိုဘဲ က်ဳပ္မိန္းမက ေယာက္က်ားကို ေသးေသးမႊားမႊား မခုိင္းတတ္၊ သူမ်ားကို ခိုင္းတာ အက်င့္က ျဖစ္ေနျပီ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ လက္တို လက္ေတာင္း ခိုင္းဘို႔ အိမ္မွာ အိမ္အကူ မရွိလို႔ မျဖစ္။
“ရွင္ လာျပီ လာျပီ ေမေမၾကီး” ဆိုျပီး ေနာက္ေဖးက ခင္ဝိုင္း အေျပးထြက္လာသည္။ ျပီးေတာ့ အျပင္ထြက္သြားတဲ့ က်ဳ႔ပ္မိန္းမကုိ တံခါးေပါက္က ေစာင့္ၾကည့္ျပီး က်ဳပ္မိန္းမကို လာၾကိဳသည့္ ကား ထြက္သြားေတာ့မွ သံဘာဂ်ာတံခါးကို ပိတ္လို႔ ေသာ့ကို ခတ္လိုက္သည္။ က်ဳပ္မွာက ကားရွိေပမဲ့ ခု အသက္ၾကီးလာေတာ့ သိပ္မေမာင္းေတာ့။ ဒရိုင္ဘာလဲ မေခၚခ်င္။ မိန္းမကေတာ့ အရင္ထဲက မေမာင္း။
“အရင္ၾကိဳေနတဲ့ကားဘဲလား”
“ဟုတ္ ဘဘၾကီး”
“ကဲ နင့္ အေဒၚသြားျပီဆိုေတာ့ ငါ့အသက္ရွည္ေဆး စမယ္”
က်ဳပ္ေျပာလိုက္ေတာ့ သူသိတယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ က်ဳပ္ကိုၾကည့္ရင္း ရယ္တယ္။
“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္၊ ခနေလးေနာ္ ဘဘၾကီး၊ သမီး အဝတ္ေတြ အဝတ္ေလွ်ာ္စက္ထဲ ထည့္ေနတာ၊ ခလုပ္ဖြင့္ရအံုးမယ္”
“အင္း ျပီးရင္ အေပၚလိုက္ခဲ့”
“ဟုတ္”
ေျပာေျပာဆုိဆို ေနာက္ေဖးဘက္ ေျပးျပီးဝင္သြားတဲ့ ခင္ဝိုင္း ကိုၾကည့္ျပီး ေကာင္မေလး က်ဳပ္အေပၚ ေစတနာ ရွိတယ္ဆိုတာ ပိုေသခ်ာသြားတယ္။ ေစတနာသာမရွိလို႔ကေတာ့ ရသမွ် အခ်ိန္ဆြဲျပီး ေပကပ္ကပ္နဲ႔ ေန ေနမွာ ဆိုတာ အေတြ႕အၾကံဳ မ်ားတဲ့ က်ဳပ္ ေကာင္းေကာင္းသိေနတယ္ေလ။
အေပၚထပ္ က်ဳပ္ ထိုင္ေနက် ဆိုဖာေပၚ ထိုင္ျပီး မၾကာဘူး ခင္ဝိုင္း ေလွကားဝမွာ ေပၚလာတယ္၊ မ်က္ႏွာက ျပံဳးစိစိ နဲ႔၊ က်ဳပ္နဲ႔ ေတြ႕ရတာ ေပ်ာ္ေနတာလား၊ က်ဳပ္ေဆးက သူ႔အတြက္ ရီစရာ ျဖစ္ေနတာလားေတာ့ မသိ၊ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ စူပုတ္ေနတာထက္စာရင္ေတာ့ အမ်ားၾကီး ေကာင္းတာေပါ့။
“လာခဲ့”
က်ဳပ္ေပါင္ကို လက္နဲ႔ ပုတ္ျပရင္း ေခၚလိုက္ေတာ့ ခင္ဝိုင္းက သူ႔ ထမီကို ဆြဲမျပီး အရင္တေခါက္ကလိုဘဲ က်ဳပ္ေပါင္ေပၚ ခြလိုက္တယ္၊ လူက ျပံုးစိစိနဲ႔ အသံထြက္ မရယ္ရံု တမယ္။ က်ဳပ္လဲ သူ႔ကို ၾကည့္ျပီး အေပ်ာ္ဓါတ္ ကူးသြားလား မသိ တဟားဟား ရယ္ေတာ့ သူကလဲ တခစ္ခစ္ နဲ႔ အသံထြက္ရယ္တယ္၊ ျပီးေတာ့
“ဘဘၾကီးေနာ္”
“နင္က ျပံုးစိစိလုပ္ေနတာကိုး ငါ ရီမွာေပါ့”
ပါးစပ္ကေျပာေပမဲ့ လက္က ထံုးစံအတိုင္း သူ႔ အက်ႌကို ရင္ဖြင့္ျပီး ဆြဲခၽြတ္လိုက္တယ္။ က်ဳပ္ခၽြတ္ေတာ့ အလိုက္သင့္ေနေပးတယ္၊ က်ဳပ္ေဆးက ဘာလဲ သူသိေနတဲ့ သေဘာ။ ခင္ဝိုင္းက ဘရာစီယာေလးနဲ႔၊
“နင္က ဘရာစီယာေလးနဲ႔မွ ၾကည့္ေကာင္းတာဟ၊ နင့္ေဘာ္လီ အေဟာင္းၾကီးနဲ႔ ၾကည့္ရတာ စိတ္ပိန္လြန္းလို႔”
ေျပာလဲေျပာ၊ သူ႔နို႔အံုကို ဘရာစီယာ အေပၚက အုပ္ကိုင္လိုက္တယ္၊ ကိုင္ရင္း ေအာက္ကေန နို႔အံုကုိ ၾကြလာေအာင္ အေပၚကို တြန္းတင္ရင္ ေဖါင္းတက္လာတဲ့ ရင္သားကို ၾကည့္ေတာ့ အံုက ေတာ္ေတာ္တက္သား၊ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ရုတ္တရက္ ငံု႔နမ္းလိုက္ေတာ့
“အို႔၊ ဘဘၾကီး”
ခင္ဝိုင္းက လန့္ျပီး ရုတ္တရက္ အသံထြက္လာတယ္။ က်ဳပ္ သူ႔ရင္ခြင္မွာ အပ္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာကို ရုတ္တရက္ မခြာဘဲ အတင္းတိုးျပီး ခပ္ၾကာၾကာေလး တဝၾကီး နမ္းလိုက္တယ္။ ျပီးမွ ေခါင္းကို ခြာလို႔ သူ႔ကို ျပံုးၾကည့္ျပီး
“အဲဒါမွ တကယ့္ အပ်ဳိနံ႔စစ္စစ္”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္၊ တကယ္လား၊ ေတာ္ေသးတာေပါ့”
“ဘာေတာ္ေသးတာလဲ”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ဘဘၾကီးက နံတယ္လို႔သာ ေျပာရင္ သမီးေတာ့ ရွက္တာနဲ႔ ေသျပီ”
“ဟား ဟား ဟား ဟား၊ လာအံုး ထပ္နမ္းအံုးမယ္၊ အပ်ဳိနံ႔ကို”
ေစာေစာကလုိ ႏို႔အံုကို တြန္းတင္လို႔ မ်က္ႏွာထပ္အပ္ရင္း ဟိုရမ္း ဒီရမ္း ရမ္းေပးလိုက္ေတာ့
“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္၊ ႏႈတ္ခမ္းေမြးကလဲ စူးလိုက္တာ ယားတယ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္”
သူက ယားတယ္ ေျပာေလ က်ဳပ္က ပိုလုပ္ေလေပါ့၊ က်ဳပ္လုပ္ေလ သူက ရီေလ၊ ရီသာရီေနေပမဲ့ က်ဳပ္ေခါင္းကို မတြန္းထုတ္တဲ့ အျပင္ က်ဳပ္လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္လို႔။ က်ဳပ္လဲ သူ႔ရင္အံုကို နမ္းရင္းနဲ႔ ရုတ္တရက္ သတိရျပီး
“ျပစမ္း ျပစမ္း နင့္ နို႔သီးေခါင္းေလး ထြက္ေနပလား”
ေျပာေျပာဆိုဆို ဘရာစီယာကို အေပၚတြန္းတင္ျပီး ေပၚလာတဲ့ နို႔အံုကို ၾကည့္ေတာ့ ႏို႔သီးေခါင္းေလး တဖက္က တဝက္ေလာက္ ျပဴထြက္လို႔
“နဲနဲေတာင္ ထြက္ေနျပီ”
ေျပာရင္ နို႔အံု ႏွစ္ဘက္ကို လက္ႏွစ္ဘက္ႏွင့္ ညွပ္ကိုင္ရင္း လက္မနဲ႔ နို႔သီးေခါင္းေပၚ အသာအယာပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့
“အိ ဘဘၾကီး”
“ယားလို႔လား”
“ယားတယ္၊ တမ်ဳိးဘဲ”
“ခံလို႔ေကာင္းတယ္ မို႔လား”
“ဘဘၾကီးကလဲ ဘာေတြေမးေနမွန္း မသိဘူး”
“ေမးရတာေပါ့ဟ၊ နင့္စိတ္ထဲမွာ ဘာျဖစ္ေနတယ္ သိမွ ငါက ဆက္လုပ္လို႔ ရမွာေပါ့၊ ေတာ္ၾကာ နင့္စိတ္ထဲ ဘာမွ ခံစားမႈ႕ မရွိရင္ ငါ့ အသက္ရွည္ေဆးက ဘာစြမ္းေတာ့မလဲ၊ ငါ လုပ္တာ အပိုျဖစ္ေနတာေပါ့”
“ဘဘၾကီးကလဲ သမီး ေျပာရမွာ ရွက္တဲ့ဟာ”
“ရွက္မေနနဲ႔ ငါေမးတာသာ အမွန္အတိုင္းေျပာ”
“အာ ဘဘၾကီးကလဲ”
“ခံလို႔ ေကာင္းလားဆို”
ခင္ဝိုင္းက ခ်က္ျခင္းေတာ့ ျပန္မေျဖ၊ ခနေလးၾကာေတာ့မွ အသံတိုးတိုးႏွင့္
“အင္း”
အင္းဆိုေတာ့ က်ဳပ္လဲ ခပ္ဖြဖြေလး ဆက္ပြတ္ေပးရင္း တေျဖးေျဖး နို႔သီးက တင္းျပီး စူထြက္လာတယ္။
“နို့သီးေလးေတာင္ ထြက္လာျပီ၊ ငါ ဒီေန႔ နင့္ ႏို႔ရည္ ေသာက္မလို႔”
က်ဳပ္ေျပာလိုက္ေတာ့ ခင္ဝုိင္း ရုတ္တရက္ မ်က္လံုးျပဴးျပီ
“အို႔ ဘဘၾကီးကလဲ ၾကံၾကံဖန္ဖန္၊ နို႔ရည္ မထြက္ပါဘူး”
“နင္က ဘာသိလို႔လဲ၊ ဒီအတိုင္း ဘယ္ထြက္မလဲဟ၊ စုတ္ေသာက္မွ ထြက္တာ၊ အပ်ိုနို႔ရည္ ဆိုတာ တကယ့္ အသက္ရွည္ေဆးဘဲဟ၊ အျမဲမထြက္ဘူး၊ ငါ ဒီလို လုပ္လို႔ နင့္စိတ္ထဲ ခံလို႔ေကာင္းေနရင္ တေျဖးေျဖးနဲ႔ နို႔အံုက တင္းလာျပီး ထြက္ေရာ၊ အဲဒါကို စို႔ေသာက္ရတာ”
“ဟုတ္လို႔လား ဘဘၾကီးကလဲ”
“ဟုတ္ပါတယ္ဆိုမွ နင္မၾကားဖူးဘူးလား၊ အပ်ဳိနို႔ရည္ အသက္ရွည္ ဆုိတာ”
က်ဳပ္လဲ ပါးစပ္က ထြက္ရာ သူ႔ကို ေျပာရင္း၊ ခုလို သူ႔ကို ေျပာရတာကိုက က်ဳပ္အတြက္ အရသာ ရွိသလိုလို ျဖစ္ေနသည္။
“မၾကားဖူးပါဘူး”
“ခု ၾကားဖူးျပီမို႔လား၊ အပ်ဳိႏို႔ရည္က ခုလို အခ်ိန္မွ ထြက္တာဟ၊ ငါလုပ္တာ နင္ခံလို႔ေကာင္းေနရင္ နင့္စိတ္ထဲ အလိုလို ႏို႔ရည္ ထြက္ခ်င္စိတ္ေပၚလာလိမ့္မယ္”
“ဘဘၾကီးကလဲ ၾကံၾကံဖန္ဖန္”
“ကဲ နင္မယံုရင္ၾကည့္၊ လာေရွ႕တိုး၊ ငါ နင့္နို႔ကို ငံုထားမယ္၊ နင္ အရသာခံေန၊ တေျဖးေျဖးနဲ႔ နင့္စိတ္ထဲမွာ နို႔ရည္ထြက္ခ်င္စိတ္ေပၚလာလိမ့္မယ္၊ အဲလိုျဖစ္လာရင္ ငါ့ကို အခ်က္ေပးလိုက္”
“ဘယ္လုိေပးရမလဲ”
“စို႔ေတာ့လို႔ ေျပာေပါ့”
“အာ ဘဘၾကီးကလဲ ရွက္စရာၾကီး”
“ကဲ ကဲ ရွက္ရင္လဲ ငါ့ကို လက္နဲ႔ ၂ ခ်က္ ၃ ခ်က္ေလာက္ ပုတ္ျပီး အခ်က္ေပးလိုက္၊ အဲဒါဆို ငါစို႔လိုက္မယ္”
“ဟုတ္လား မဟုတ္လားလဲ မသိပါဘူး”
“ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္ဟာ၊ နင့္စိတ္ထဲ နို႔ထြက္လာျပီထင္ရင္ အခ်က္သာေပးလိုက္၊ ကဲ လာစမ္းပါ၊ ေရွ႕တိုး”
ခင္ဝိုင္းက တကယ္နားမလည္တာလား၊ က်ဳပ္ အညာကို တမင္ခံေနတာလားေတာ့ မသိ၊ က်ဳပ္ေျပာသမွ် အဟုတ္ၾကီး မွတ္လို႔။ ခင္ဝိုင္း ကိုက်ဳပ္ေပါင္ရင္းနားထိ ကပ္ေအာင္ ဆြဲယူလိုက္သည္။ သူ႔ကိုယ္က ေပါ့ေပါ့ေလး အလုိက္သင့္ က်ဳပ္နားကပ္လာသည္။ က်ဳပ္လဲ ေျပာေနရင္း နို႔သီးေခါင္းကို လက္ေခ်ာင္းနဲ႔ ဖြဖြေလး ပြတ္ကစားေနေတာ့ သူ႔နို႔အံုကလဲ တင္းျပီး နုိ႔သီးေခါင္းဆို မာေထာင္ေနတာ။ သူလဲ တေျဖးေျဖး ပါးစပ္နဲ႔ အသက္ျပင္းျပင္း ရႈေနသလို ျဖစ္လာတယ္၊ က်ဳပ္ သူ႔နို႔သီးတဖက္ကို ပါးစပ္နဲ႔ လွမ္းငံုလိုက္တယ္။
“အို႔ ဘဘၾကီး”
အသံတိုးတိုးထြက္လာျပီး ရင္ကို ေကာ့ေပးသည္။ ခင္ဝိုင္းလဲ က်ဳပ္ကို အသက္ရွည္ေဆးတိုက္ခ်င္ေနမွန္း သိသာေနသည္။ တဖက္က သူ႔နို႔ကို ငံုရင္း ႏို႔သီးကို လွ်ာဖ်ားနဲ႔ ကလိေနသလို၊ လက္ကလဲ ေနာက္နို႔သီး တဖက္ကို ဖြဖြေလး ပြတ္ေပးေနသည္။ သိပ္မၾကာ ခင္ဝိုင္း အအင္းအင္း နဲ႔ ဖီးတက္လာျပီး က်ဳပ္လယ္ကို သိုင္းဖက္ထားတဲ့ လက္ႏွင့္ တျဖတ္ျဖတ္ပုတ္ရင္း ေကာ့လာသည္။ အဲဒီေတာ့ က်ဳပ္လဲ နို႔သီးကို ခပ္ျပင္းျပင္းေလး စုိ႔ေပးလိုက္တယ္။ ခပ္ၾကာၾကာေလး အားရပါးရစို႔ျပီးေတာ့မွ နို႔သီးကို လႊတ္ျပီး
“နင္ နို႔ရည္ ထြက္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္လို႔ အခ်က္ေပးတာမို႔လား”
“အင္း၊ ရွက္စရာၾကီး ဘဘၾကီးရာ၊ တကယ္ေရာ ထြက္ရဲ႕လား”
“ထြက္တာေပါ့။ ခ်ိဳေနတာဘဲ”
“မဟုတ္ဘဲနဲ႔”
“မဟုတ္ဘဲ ငါကေျပာမလား၊ ခန နားအံုးမယ္၊ ေနာက္တဖက္က်န္ေသးတယ္”
“ဟုတ္တယ္ေနမွာ၊ တကယ္ဘဲ ထြက္တယ္ထင္တယ္၊ သမီးစိတ္ထဲမွာလဲ နုိ႔ထြက္သြား သလိုဘဲ”
“ထြက္ပါတယ္ဆို၊ ထြက္လို႔ေပါ့ ငါေတာင္ အားျပည့္သြားတာ။ ဒီမွာ နင္မေတြ႕ဘူးလား”
သူ႔ တင္ပါး ႏွစ္ဘက္ကို ကိုင္ျပီး က်ဳပ္ေပါင္ၾကားက တင္းေနသည့္ အရာကို က်ုပ္ကို ခြထားတဲ့ သူ႔ေပါင္ၾကားႏွင့္ ထိျပီး သတိထားမိသြားေအာင္ လုပ္ျပေတာ့
“အဲေတာ္ အဲဒါ ဘဘၾကီး ဟိုဟာ ျဖစ္လာတာမို႔လား”
“ေအးေလ အသက္ရွည္ေဆးက စြမ္းေတာ့ ငါေတာင္ လူပ်ဳိစိတ္ ျဖစ္လာတာ”
“အဲဒါဆိုရင္ေတာ့ သမီးေတာ့ ဒုကၡပါဘဲ”
“ဘာဒုကၡလဲ”
“ေတာ္ၾကာ ဘဘၾကီးက ဟိုဒင္းလုပ္ရင္ သမီးဒုကၡေရာက္မွာေပါ့”
“နင္ကလဲ ငါ့ ေဆးက အပ်ဳိစစ္ဘို႔လိုေသးတယ္ဟ၊ ခုဟာက ေဆးစြမ္းတဲ့အေၾကာင္း နင့္ကိုျပတာ၊ နင္က ဘာေတြ ေလွ်ာက္ေတြးေနတာလဲ”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္ သမီးက လန္႔သြားလိုု႔”
“လန္႔မေနနဲ႔ နင္ေျပာတဲ့ ဟိုဒင္းက ဟိုဟာ အၾကာၾကီး ျဖစ္ေနမွ ရတာ၊ ခုၾကည့္ ဟိုဟာေတာင္ မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ ေတြ႕လား”
ဟိုေျပာ ဒီေျပာ ႏွင့္ နဲနဲေလး ျပန္ေပ်ာ့သြားတာမို႔ သူသတိထားမိေအာင္ ထပ္ျပေတာ့
“နဲနဲေတာ့ ျဖစ္ေနေသးတယ္ မို႔လား”
“ေအး နဲနဲေတာ့ က်န္တာေပါ့ဟ၊ ကဲ ေနာက္နို႔တဖက္က ႏို႔ရည္ေသာက္အံုးမယ္၊ ကဲ နဲနဲၾကြအံုး ငါ့ စို႔လို႔ မွီေအာင္”
က်ဳပ္ေျပာေတာ့ ခင္ဝိုင္းက သူ႔ဒူးႏွစ္ဘက္ကို ဆိုဖာေပၚ အားျပဳေထာက္ကာ သူ႔ႏို႔ က်ဳပ္ပါးစပ္ႏွင့္ မွီေအာင္ ၾကြေပးသည္။
ေျပာလို႔ေျပာတာမဟုတ္၊ က်ဳပ္ လူအေရြးမွန္သား၊ ခင္ဝိုင္းက အကင္းလဲ ပါးသလို၊ ေစတနာလဲ ရွိတယ္။
ေနာက္ထပ္ ၂ ၾကိမ္ေလာက္ က်ဳပ္ နို႔ရည္ဘဲ မွန္မွန္ စို႔ေပးလုိက္တယ္။ အဆင့္မတက္ေသး၊ ၾကာေတာ့ ခင္ဝိုင္းလဲ က်ဳပ္အေျပာကို မရွက္ေတာ့ တဲ့အျပင္ လုပ္ရကိုု္င္ရတာလဲ ပိုအဆင္ေျပလာတယ္။ သူ႔ဆီက က်ဳပ္ နို႔စို႔တာ ခံလို႔ေကာင္းတယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းလဲ ရွက္ရွက္နဲ႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းဘဲ ဝန္ခံလာတယ္။ ျပီးေတာ့ သူ႔ေဆးေၾကာင့္ က်ဳပ္ ဟိုဟာ ျဖစ္မျဖစ္ စမ္းတတ္လာတယ္။ စမ္းတယ္ဆိုတာက လက္နဲ႔ကိုင္ျပီး စမ္းတာမဟုတ္ေတာ့ ေအာက္ပိုင္းက အဝတ္ဝတ္ထားေပမဲ့ က်ဳပ္ ေပါင္ၾကားနဲ႔ သူ႔ေပါင္ၾကားလဲ ရင္းႏွီးလာတယ္။ ေျပာရရင္ ခင္ဝိုင္းလဲ က်ဳပ္ကို အသက္ရွည္ေဆး ေကၽြးေနတယ္ ဆုိေပမဲ့ က်ဳပ္ ရဲ႕အထိအေတြ႕ကို ၾကိဳက္ေနတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ က်ဳပ္ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ သူလဲ ေသြးသားနဲ႔ လူဆိုေတာ့ အထိအေတြ႕ကို ဘယ္လြန္ဆန္ႏိုင္ပါ့မလဲ၊ ျပီးေတာ့ က်ဳပ္က သူပစ္ပစ္ခါခါ လုပ္လို႔ ရတဲ့ ပံုမ်ဳိးလဲ မဟုတ္။ က်ဳပ္ဘက္က်ဳပ္ယက္ျပီး ေျပာရင္ ဘာမွမသိတဲ့ အရိုင္းေလး ခင္ဝိုင္း က်ဳပ္လို အဘိုးၾကီးကို ခ်စ္ေနျပီ လို႔ေတာင္ ဆိုလို႔ရတယ္၊
ဒီေန႔ေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း နို႔ရည္ေကာင္းေကာင္းေသာက္ျပီး၊ အနားယူမွိန္းေနရင္း ေနာက္တဆင့္တက္ဘို႔ စကားလိုက္တယ္။
“ခင္ဝိုင္း”
“ဟင္”
“ငါေျပာမလို႔၊ နင့္ကို ေျပာရမွာ အားလဲနာတယ္၊ ဒါေပမဲ့ မေျပာရင္လဲ မျဖစ္ျပန္ဘူးဟ”
“ဘာလဲဟင္ ဘဘၾကီး၊ ခင္ဝိုင္းကို ပိုက္ဆံေပးတာ မ်ားေနလို႔လား”
“အာ နင္ကလဲ ပိုက္ဆံကိစၥ မဟုတ္ပါဘူးဟ၊ ပိုက္ဆံက အေရးမၾကီးဘူး၊ ငါေပးနိင္လို႔ ေပးတာ၊ ငါေျပာမွာက အသက္ရွည္ေဆးကိစၥ”
“အသက္ရွည္ေဆးက ဘာျဖစ္လို႔လဲ၊ မစြမ္းေတာ့လို႔လား”
“အာ နင္ကလဲ ေျပာလိုက္ရင္ ေသာက္တလြဲ၊ စြမ္းတာေပါ့၊ အရင္ကထက္ေတာင္ ဟိုဟာျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ ၾကာလာတဲ့ဟာ၊ ဒီမွာ အခုထိ ျဖစ္ေနတုန္း၊ နင္သတိမထားမိဘူးလား”
ခင္ဝုိင္း မသိဘဲ ေနမွာမဟုတ္၊ သူ ခြထားတာ အားျပည့္ေနတဲ့ က်ဳပ္ဟာေပၚ က်က်နန။ ဟုိတေခါက္ထဲက သူ က်ဳပ္ဟာေပၚ က်က်နန ခြတတ္လာတယ္။
“ဒါဆိုဘာလဲဘဘၾကီး၊ ေျပာပါ သမီးကို အားမနာပါနဲ႔”
“နင္လဲသိမွာေပါ့၊ အသက္ရွည္ေဆးက နင့္တကိုယ္လံုး ခၽြတ္ျပီး ၾကည့္တာလဲ ပါတယ္ေလဟာ”
“အယ့္ . . .”
ခင္ဝိုင္းက ရွက္တာလား ဘာလားေတာ့ မသိ၊ အယ့္ ကနဲ ျဖစ္ေပမဲ့ သိပ္ျပီး ရွက္ေယာင္မျပ
“ဟုတ္တယ္ဟ၊ အမွန္က နင့္တကိုယ္လံုး ခၽြတ္ရမွာ ငါက အားနာေနျပီး ေျပာမထြက္လို႔၊ ဒါေပမဲ့ဟာ မေျပာရင္လဲ မရဘူး၊ ခု ေဆးကစြမ္းေနေတာ့ သူ႔နည္းအတိုင္း လုပ္မွ အစြမ္းက ပိုထက္မွာမို႔လို႔ အားနာနာ နဲ႔ဘဲ ေျပာရတာ”
ခင္ဝိုင္းက ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ က်ဳပ္ရင္ခြင္ထဲ သူ႔မ်က္ႏွာအပ္လိုက္တယ္၊ က်ဳပ္ကလဲ သူ႔ေၾကာကို ခပ္ဖြဖြေလး ပြတ္ေပးေနမိတယ္။ ခနၾကာမွ တိုးတိုးေလး
“ေတာ္ၾကာ ဘဘၾကီး သမီးကို ရြံသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ”
သူ႔ေျပာပံုက မခၽြတ္တာမဟုတ္၊ သူ႔ဟာ က်ုပ္ျမင္ျပီး ရြံမွာတဲ့၊ က်ဳပ္ၾကံဳခဲ့တဲ့ မိန္းမေတြ တေယာက္မွ ဒီလိုမေျပာဘူး၊
“အပ်ဳိစစ္စစ္ေလးဟာက ရြံစရာ မရွိပါဘူးဟ”
“သမီးကေတာ့ ဘဘၾကီး ရြံမွာဘဲ ေၾကာက္တာ”
“ကဲဟာ ငါရြံ မရြံ ခၽြတ္ၾကည့္မွာဘဲ သိမွာဘဲ၊ ကဲ လာ ဒီမွာအိပ္ခ်လိုက္”
က်ဳပ္ကို ခြထိုင္ေနတဲ့ ခင္ဝိုင္းကို အသာေပြ႔ျပီး ဆိုဖာေပၚ လွဲခ်လိုက္တယ္၊ က်ဳပ္ဆိုဖာက ရွည္လဲရွည္၊ က်ယ္လဲက်ယ္၊ ၃ ေယာက္ေလာက္ေကာင္းေကာင္းထိုင္လုိ႔ရတဲ့ loveseat ဆိုေတာ့ ခင္ဝိုင္း ေကာင္းေကာင္းလွဲခ်လို႔ရသည္။ ခင္ဝိုင္းက အလိုက္သင့္လွဲခ်ရင္း သူ႔မ်က္ႏွာကို သူ လက္ဝါးနဲ႔ အုပ္လိုက္တယ္၊ က်ဳပ္က သူ႔ေနာက္မွာ ထိုင္ရက္။
“ကန္ေတာ့ေနာ္ ကန္ေတာ့ ဘဘၾကီး၊ သမီး ရႈးေတြ ထြက္က်ထားလား မသိဘူး”
ရုတ္တရက္ သူဘာေျပာလဲ က်ဳပ္သေဘာမေပါက္၊
“ဘာလဲဟ၊ ဘာရႈးထြက္က်တာလဲ”
“ဟို ဟုိေလ ေစာေစာက ဘဘၾကီး နို႔ရည္ေသာက္တာ သမီး ရႈးေတြ ထြက္က်လား မသိ၊ အဲဒါ ညစ္ပတ္ျပီး ဘဘၾကီး ရြံမွာစိုးလို႔၊ ေရနဲ႔ အရင္သြားေဆးလိုက္ရမလား”
ေအာ္ ခုမွ သေဘာေပါက္တယ္၊ က်ဳပ္ေစာေစာက သူ႔ႏို႔ရည္ေသာက္ေတာ့ ဖီးလာျပီး ေအာက္က အရည္ၾကည္ လိုက္ထားတာကို သူရႈးထြက္တယ္ ထင္ေနတာထင္ပါရဲ႕၊ အဲဒါက်ဳပ္ကို ေျပာခ်င္လို႔ ရွက္ရွက္နဲ႔ မ်က္ႏွာကို အုပ္ျပီး ေျပာတာကိုး၊ ခင္ဝိုင္း တကယ့္ကို ဘာမွ မသိပါလား၊ ဒီေခတ္ၾကီးမွာ သူ႔လိုလူမ်ဳိး ရွိေသးတာ အံ့ပါရဲ႕။
“ေနပါအံုး၊ ငါၾကည့္အံုးမယ္၊ နင့္ထမီၾကီး ဆြဲတင္လိုက္၊ ေတာ္ၾကာ နင့္ထမီကိုင္ျပီး ငါဘုန္းနိမ့္ေနအံုးမယ္”
က်ဳပ္ေဘးမွာ ဒူးႏွစ္ဘက္ေထာင္ျပီး ပက္လက္လဲေနတာမို႔ ေပါင္ရင္းေလာက္ထိ လန္တက္ေနတဲ့ ထမီကို က်ဳပ္ မဆြဲခၽြတ္ခ်င္တာေၾကာင့္ သူ႔ကို ေျပာလိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာကို အုပ္ထားတဲ့ လက္ကိုဖယ္လို႔ သူ႔ထမီကို လံုးလိုက္ရင္း ဘိုက္ေပၚ ဆြဲတင္လိုက္တယ္။ ေအာက္ကေတာ့ အသစ္နီးပါး ေတာက္ေျပာင္ေနတဲ့ အသားေရာင္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလး၊ အဖြားၾကီး စတိုင္ ပြေယာင္းေယာင္း အတြင္းခံေဘာင္းဘီေတာ့ မဟုတ္၊ ေခတ္ဆန္ဆန္ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ေပါင္ရင္းျပတ္ျပတ္နဲ႔ ဂြၾကားကိုသိုင္းအုပ္ထားတဲ့ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ၊ ခင္ဝိုင္းက ဝယ္တတ္သားဘဲ၊ ဒူးႏွစ္ဘက္ကို ေထာင္ျပီး ေစ့ထားတာမို႔ ဂြၾကားကို ေကာင္းေကာင္းမေတြ႔၊ က်ဳပ္က အခ်ိန္ဆိုင္းမေနဘဲ သူ႔ဒူးႏွစ္ဘက္ကို ဆြဲကားလိုက္ေတာ့ သူက အလိုက္သင့္ ကားေပးရင္း က်ဳပ္ကို ၾကည့္ေနတာ သတိထားမိလုိက္တယ္။ က်ဳပ္စိတ္ထင္ ခင္ဝိုင္း စိတ္ထဲမွာ ရွက္တာထက္ သူ႔ဟာကို က်ဳပ္ျမင္ျပီး ရြံသြားမွာ ပိုေၾကာက္ေနပံုရတယ္။
ခင္ဝိုင္းေျပာသလုိဘဲ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ဂြၾကားမွာေတာ့ စိုျပီး ကြက္ေနတာ ေတြ႕လိုက္တယ္။ ခင္ဝိုင္း ေစာေစာက က်ဳပ္နို႔စို႔တာ အရသာေတြ႕ျပီး ေအာက္က အရည္ၾကည္ေတြ ဆင္းထားတာဘဲျဖစ္မယ္၊ အဲဒါကို သူ႔စိတ္ထဲရႈးေတြ ထြက္က်တယ္ ထင္ေနပံုဘဲ၊ သူ႔ကို ဒါေတြ သိေအာင္ သူ႔ကို ေျပာျပတဲ့သူ ရွိပံုမရ။ ခင္ဝိုင္းက က်ုပ္ ကိုၾကည့္ေနတာမို႔ သူ႔ကို ျပန္ၾကည့္ရင္း
“ၾကည့္ရတာ နင့္ထြက္က်ထားတာ ေသးေတြ မဟုတ္ပါဘူးဟ၊ အဲ့ဒါ နင့္ကိုယ္ကထြက္တဲ့ အသက္ရွည္ေဆးဘဲျဖစ္မယ္၊ ခပ္ခၽြဲခၽြဲေလး ျဖစ္ေနတာ မို႔လား၊ ေနအံုး ငါကိုင္ၾကည့္အံုးမယ္”
ေျပာေျပာဆိုဆို သူ႔ေပါင္ၾကားက စိုေနတဲ့ အကြက္ကို က်ဳပ္လက္နဲ႔ ထိျပီး ပြတ္ၾကည့္လုိက္တယ္။ ေသခ်ာတာေပါ့၊ အရည္ၾကည္ေတြ ထြက္ထားတာ။
“အို႔ အို႔ ဘဘၾကီး”
“ဟုတ္တယ္ဟ၊ ေသးမဟုတ္ဘူး၊ ခၽြဲေနတာ၊ အဲဒါမွ အသက္ရွည္ေဆး၊ နင္အဲလို ထြက္တာေကာင္းတယ္”
“ေနအံုး ေဘာင္းဘီခၽြတ္ျပီး နင့္ဟာ ေသခ်ာၾကည့္အံုးမယ္” ဆိုျပီး က်ဳပ္လဲ ဘုန္းနိမ့္မွာ မေၾကာက္ေတာ့ဘဲ သူ႔ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္ေတာ့တာပါဘဲ။ ကၽြတ္သြားတဲ့ ေဘာင္းဘီကို ၾကမ္းေပၚ ျပစ္ခ်ရင္း ခင္ဝိုင္း ေပါင္ၾကားကို ေသခ်ာၾကည့္မိတယ္၊ ဘာမွျပဳျပဳျပင္ျပင္ မလုပ္ထားတဲ့ ခင္ဝိုင္းေပါင္ၾကားက သဘာဝအတိုင္း၊ အေမြးေတြက ဆီးခံုေရာ သူ႔မိန္းမကုိယ္တဝိုက္ေရာ ေပါက္ေနေပမဲ့ မဲမဲသဲသဲထူထူအုပ္အုပ္ၾကီးေတာ့ မဟုတ္၊ ခပ္ပါးပါးလွ်လွ်ေလးလဲ မဟုတ္၊ အေမြးေအာက္က အတြင္းသားကို ျမင္သာတယ္ဆိုရံုေလာက္ အေနေတာ္ေလး၊ သူ႔ဟာက မိန္းမသဘာဝ အတိုင္း ခပ္ညိဳညိဳေလး ျဖစ္ေနေပမဲ့ ရုပ္ဆိုးပန္းဆိုး၊ မဲသဲေနတာေတာ့ မဟုတ္၊ သူ႔အသားအရည္၊ သူ႔ပံုနဲ႔ သူ႔ပစၥည္းက ၾကည့္ရတာ အခ်ဳိးက်ျပီး က်ုပ္ကို ရြံေလာက္ေအာင္ မျဖစ္။
“နင့္ဟာက ရြံစရာ မေကာင္းပါဘူးဟ၊ ခ်စ္စရာေတာင္ ေကာင္းေသး”
က်ဳပ္ေျပာလိုက္မွ သူစိတ္ပူေနတာ ေပ်ာက္သြားသလို မ်က္ႏွာက ၾကည္လင္သြားသလို ျဖစ္သြားေပမဲ့ မိန္းမသဘာဝကို ေတာ့ နဲနဲျပေသးတယ္
“ဘဘၾကီးေနာ္ မဟုတ္တာ မေျပာနဲ႔”
“ဟ ငါက ဘာမဟုတ္တာ ေျပာလို႔လဲ၊ ခ်စ္စရာေကာင္းလို႔ ေကာင္းတယ္ေျပာတာဘဲ၊ ဒါရြံစရာရွိလို႔လား၊ ကဲၾကည့္”
က်ဳပ္က သက္ေသျပတဲ့ အေနနဲ႔ သူ႔ ေပါင္ၾကားကို အုပ္ကိုင္လို႔ ခပ္ဖြဖြေလးပြတ္လိုက္ေတာ့ ခင္ဝိုင္း အို႔ အို႔ အို႔ အို႔ နဲ႔၊ မရပ္ဘဲ ဆက္ပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ ေကာ့လိုက္ ကြလိုက္ ျဖစ္လာျပီး
“အို႔ အို႔ အို႔ အို႔ ဘဘၾကီး၊ ဟို႔စ္ ဟို႔စ္ ”
သူဖီးလ္တက္လာရင္ ျဖစ္ေနက် အတိုင္း ပါးစပ္နဲ႔ အသက္ရႈသလို တရွီးရွီး။
အေျခအေနကေတာ့ က်ဳပ္ ခင္ဝိုင္းကို ဆြဲစားခ်င္ စားလို႔ရေနျပီ ဆိုတာ သိေပမဲ့၊ က်ဳပ္မစားေသး၊ က်ဳပ္အေနနဲ႔ ဆြဲစားလိုက္တာထက္ သူ႔ကို ခုလို ကလိလို႔ သာယာျပီး လီးေတာင္ေနရတာကိုဘဲ ပိုၾကိဳက္ေနတယ္၊ က်ဳပ္အသက္အရြယ္အေနနဲ႔ ဆြဲစားလိုက္လို႔ အရည္ထြက္ျပီး ပီးသြားတဲ႔ အရသာထက္ ခုလို ကလိျပီး ခင္ဝိုင္း ဖီးလ္တက္ေနတာကို ၾကည့္ရတာက ပိုအရသာရွိေနတယ္။ လုုပ္မယ္ဆိုရင္ထဲ တခ်ီထက္္ ပိုမႏိုင္ဘူးဆိုတာကို က်ဳပ္ကိုယ္က်ဳပ္လဲ သိတယ္၊ ငယ္ငယ္ကဆို ဘာေျပာေကာင္းမလဲ၊ ဂြင္ထဲ တခ်က္ဝင္လာတာနဲ႔ အိပ္ယာေပၚ ေရာက္ျပီး တခ်ီျပီး တခ်ီေဆာ္ျပီေပါ့။ ခုေတာ့ အသက္ၾကီးလာျပီဆိုေတာ့ ငယ္ငယ္ကစိတ္မ်ုိး အဲ့ေလာက္ မျပင္းေတာ့၊ ျပီးေတာ့လဲ က်ဳပ္ကလဲ ဇတ္လမ္းစကတည္းက သာယာမႈ႕ကိုဘဲ ဦးစားေပးျပီး အသက္ရွည္ေဆးသာ မွီဝဲမယ္ ဟိုဒင္းကေတာ့ မပါဘူးဆိုျပီး ေလသံျပစ္ထားေတာ့ ဆြဲစားဘို႔ ကိစၥကို သိပ္ဦးစား မေပးမိဘူး။
ခု တကုိယ္လံုး ခၽြတ္ျပီးေနာက္ပိုင္း က်ဳပ္က သူ႔ကို မရြံဘူးလို႔ ယံုသြားလို႔လားေတာ့ မသိ၊ ခင္ဝိုင္းက က်ဳပ္ကို ရွက္တာ ျပဳတာ မရွိေတာ့သလိုဘဲ၊ သူ႔ပံုစံက က်ဳပ္ဘာလုပ္လုပ္ အဆင္သင့္၊ တခါတခါ က်ုပ္ဝသီ အတိုင္း မလုပ္ခင္ ပါးစပ္က ဘာဘာညာညာ ေျပာေနေပမဲ့ က်ုပ္စကား ခင္ဝိုင္း တကယ္ယံုတာလား၊ သူခႏၱာကိုယ္ က်ဳပ္ကို ေရာင္းထားလို႔ က်ဳပ္ဘာလုပ္လုပ္ ခံေနတာလားေတာ့ မသိ။ အကြန္႔ကို မတက္ေတာ့ဘူး၊ က်ဳပ္ေျပာသလို ေနေပးတာဘဲ။ က်ဳပ္ေပးတဲ့ အထိအေတြ႕ကို ခင္ဝုိင္းၾကိဳက္ေနတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ က်ဳပ္အေသအခ်ာ သိတယ္။ သူက ပိုက္ဆံလဲရတယ္၊ သာယာမႈ႕လဲ ရတယ္ ဆိုတဲ့သေဘာ တြက္ခ်င္တြက္မွာေပါ့။ သူ႔ဖာသာဘယ္လိုတြက္တြက္ က်ဳပ္အတြက္ကေတာ့ သူၾကိုက္ဘို႔က အေရးအၾကီးဆံုးဘဲ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ငါ မအိုေသး လုိ႔ ေကၽြးေၾကာ္လို႔ ရတဲ့ သေဘာေပါ့။
ခင္ဗ်ားတို႔ သိမွာေပါ့၊ မိန္းခေလးဆိုတာ တလ တခါ ဓမၼတာ ေတာ့ လာတာပါဘဲ။ တြက္ၾကည့္လိုက္ရင္ ခင္ဝိုင္းနဲ႔ စ ေစ်းတည့္ျပီး ကလိေနတာ ခုဆို ၃ ပတ္ေလာက္ရွိေရာေပါ့။ တပတ္ကို ၂ ၾကီမ္ ၃ ၾကိမ္းေလာက္ အၾကမ္းဖ်ဥ္းနဲ႔ တြက္ရင္ ဆို ၇ ၾကိမ္ ၈ ၾကိမ္ေလာက္ ခင္ဝိုင္း နဲ႔ ဆံုျပီးျပီလို႔ ေျပာလို႔ ရတာေပါ့။ က်ဳပ္လဲ အတိအက် မမွတ္မိသလို သူ႔ကို ဘယ္ေလာက္ပိုက္ဆံေပးျပီးျပီလဲ ဆိုတာလဲ မသိေတာ့ပါဘူး။
“ဘဘၾကီး၊ ဒီေန့ေတာ့ ထမီ မခၽြတ္ေတာ့ဘူးေနာ္”
“ဘာလို႔လဲဟ”
“ဟိုေလ သမီး ရာသီေသြး လာေနတာ၊ အဲဒါမေကာင္းဘူး”
“ေအာ္ ေအးဟ၊ ဒါဆို မခၽြတ္နဲ႔”
“ဒါဆို ဒီေန႔ ဘာမွ မလုပ္ေတာ့ဘူးလား ဘဘၾကီး”
က်ဳပ္အေတြ႕အၾကံုအရေတာ့ မိန္းမေတြဟာ ရာသီလာရင္ ပိုစိတ္ထတယ္ ဆိုဘဲ၊ ဒီလိုေန႔မ်ဳိးမွ ပိုကလိလို႔ေကာင္းျပီး ခိုင္းတိုင္း ေအာင္ျမင္တာ။ ဒါေၾကာင့္
“ဟ ဘာလို႔ ဘာမွ မလုပ္ရမွာလဲ၊ နို႔ရည္ေသာက္လို႔ ရေနတဲ့ဟာ”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္ မသိဘူးေလ၊ ဘဘၾကီးက ဘာမွ မလုပ္ေတာ့ဘူးလားလို့”
“အမယ္ ငါ့ကိုလာေျပာေနေသးတယ္၊ နင္ကလဲ နုိ႔စို ခံခ်င္ေနတဲ့ဟာကို”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ဘဘၾကီးေနာ္”
“အေတာ္ဘဲ ငါေတာင္ နင့္ကို ေမးမလို႔၊ အဲဒါ ဘယ္ေန႔လာမလဲ ဆုိတာ၊ ခုေတာ့ လာတာနဲ႔ အေတာ္ဘဲ”
“ဘာလဲဟင္ ဘဘၾကီး ဘာကိုေျပာတာလဲ”
“ေအာ္ မိန္းမေတြ အဲဒါလာျပီး ရပ္သြားရင္ ေသြးသစ္ သားသစ္ ျပန္ျဖစ္တယ္ေလ၊ နင္သိလား”
“အင္း”
“ေအး ေသြးသစ္သားသစ္ ျပန္ျဖစ္ျပီး ထြက္လာတဲ့ အရည္ကိုေသာက္ရင္ အသက္ရွည္ေဆးအတြက္ စြမ္းတယ္ဟ”
“ဘယ္ကထြက္တာလဲ”
“နင္ကလဲ နင္ေအာက္က ထြက္ထြက္ေနတဲ့ အရည္ေလ”
“အယ္ . . အဲဒါကို ဘဘၾကီးက . . .”
ခင္ဝုိင္းက သေဘာေပါက္သြားျပီး အံ့ၾသသလို ျဖစ္သြားကာ စကားတဝက္တပ်က္နဲ႔ ရပ္ျပီး က်ဳပ္ကို မ်က္လံုးဝိုင္းကေလးနဲ႔ ၾကည့္တယ္။
“ေအး၊ လုပ္ရမွာဘဲဟ ခင္ဝိုင္းရ၊ မတတ္နိုင္ဘူး၊ စျပီးတဲ့ေနာက္ေတာ့ ဟိုဟိုဒီဒီ ေရွာင္ေနလို႔ေတာ့ မျဖစ္ဘူး”
“အာ ဘဘၾကီးကလဲ”
“မအာနဲ႔ နင္က အဲဒီေနရာ ေသေသခ်ာခ်ာ သန္႔သန့္ျပန္႔ျပန္႔ထားေတာ့၊ အိမ္သာေတြ ဘာေတြဝင္ျပီးလဲ ဆပ္ျပာနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာေဆး၊ ခန ခန ေဆးဟာ၊ ၾကားလား”
“အာ မေတာ္တေရာ္ၾကီး၊ မလုုပ္လို႔ မရဘူးလား ဘဘၾကီး”
“ဟ ငါက ပိုေတာင္ မလုပ္ခ်င္ေသး၊ နင္စဥ္းစားၾကည့္ေလ၊ နင့္ေပါင္ၾကားထဲက ထြက္တဲ့ အရည္ ငါယက္ျပီး ေသာက္ရမဲ့ ကိစၥ၊ ငါကိုယ္ငါေတာင္ မနဲ အားေမြးရမွာ”
“အိ . . ေတာ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ့ ဘဘၾကီး မေျပာနဲ႔ေတာ့ ရွက္စရာၾကီး”
ခင္ဝုိင္း ဒီတခါ တကယ္ရွက္သြားတယ္ထင္တယ္၊ က်ဳပ္ လက္ေမာင္းကို သူ႔လက္နဲ႔ တြန္းတြန္းျပီး ေျပာတယ္။
“ေအး ငါလဲမေျပာခ်င္ဘူး၊ နင္သာ ခု အခ်ိန္ကစျပီး ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆးေၾကာျပီး သန္႔ေနေအာင္ ထားေတာ့၊ ၾကားလား”
“အာ”
“ၾကားလားဆို”
“အင္း၊ ဒါေပမဲ့ . . .”
“အာ အကြန္႔မတက္နဲ႔ေတာ့၊ နင့္အလုပ္က သန္႔ေအာင္ထား၊ ငါ လဲလုပ္မလား မလုုပ္လား မသိဘူး၊ ေတာ္ၾကာ ငါ စိတ္ေပါက္ျပီး ဝုန္းကနဲ ထလုပ္ျဖစ္ရင္ နင္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနေအာင္ အျမဲသန္႔ေနဘို႔ လိုတယ္ဟ၊ ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ၾကီး ျဖစ္ေနရင္ ငါရြ႔ံတယ္၊ ၾကားလား”
ခင္ဝိုင္းက ဟင္း ကနဲ သက္ျပင္းခ်ျပီး ေခါင္းညွိမ့္ျပတယ္။ သူ႔ ဟင္း ကနဲခ်တဲ့ သက္ျပင္းက အင္း လို႔ က်ဳပ္ၾကားလိုက္သလိုဘဲ။
“ကဲ ဒါဆိုရင္ ႏို႔ရည္ ေသာက္ေတာ့မယ္၊ လာ ေရွ႕တိုး”
က်ဳပ္လဲ ခင္ဝိုင္းကို ေပါင္ေပၚ ဆြဲတင္လို႔ ထံုးစံအတိုင္း အပ်ုိႏို႔ရည္ ေသာက္ဘို႔ လုပ္ငန္းစလိုက္တယ္။
-
-
-
ဒီလိုနဲ႔ တဝတျပဲ နို႔ရည္ေသာက္ျပီး ခနႏွပ္ေနရင္း
“ခင္ဝိုင္း”
“အင္း၊ စို႔အံုးမလို႔လား”
“ေနပါအံုး၊ နင့္ကို ေျပာမလို႔၊ ခုဆို ငါ့ဟာက အရင္လို မဟုတ္ေတာ့ဘူး သိလား၊ ေတာ္ေတာ္စြမ္းလာတယ္တယ္ဟ၊ အၾကာၾကီး မာေနတာ၊ နင္သတိထားမိလား”
“အင္း”
“ဟဲ ဟဲ အဲလို မာေနေတာ့ ငါကၾကြားခ်င္လာတာ၊ နင္ကိုင္ၾကည့္ဟာ”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ဘဘၾကီးက ေပးကိုင္ခ်င္ေနတာမို႔လား”
ခင္ဝိုင္းက ဒါမ်ဳိးက် အထာေတာ့ နပ္တယ္။
“ဟား ဟား ဟား ဟား ငါကေပးကိုင္ခ်င္ေနမွန္း နင္ဘယ္လိုသိလဲ”
“သိတာေပါ့”
“သိရင္လဲ ကိုင္ဟာ၊ ကိုင္ရံုတင္ မကဘူး စုတ္လဲ စုတ္ၾကည့္၊ ေနာက္တခါဆို နင့္ဟာကို ငါလုပ္မွာ ဆိုေတာ့ နင္က အရင္ ဦးေအာင္လုပ္ဟာ၊ ဒါမွ ငါလဲ လုပ္ရဲမယ္”
ဂြင္က ဝင္ခ်င္ေတာ့ အကြက္က မိသြားတယ္။
“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ဘဘၾကီးကေတာ့ တကယ္ဘဲ”
“ကဲ ထ၊ ငါ့ေပါင္ၾကားထဲလာ”
က်ဳပ္ေပၚခြထားတဲ့ ခင္ဝိုင္းကို ဆြဲထူျပီး က်ဳပ္က ဆိုဖာေပၚ ေဘးတိုက္ လက္တန္းကို မွီျပီး ထိုင္လိုက္ကာ ခင္ဝိုင္းကို ေပါင္ၾကားထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္တယ္။ ခင္ဝိုင္းက က်ဳပ္ေပါင္ၾကားမွာ ေမွာက္ျပီး ေနရာယူျပီးသည္ႏွင့္ လံုခ်ည္ကို ေျဖခ်ေပးလိုက္သည္။
“ၾကည့္ နင့္ကိုေျပာေနတာနဲ့ သိပ္ေတာင္ မမာေတာ့ဘူး၊ ကိုင္ျပီး ေသေသခ်ာခ်ာ စုတ္ဟာ၊ ျပန္မာလာေအာင္”
ပထမေတာ့ ခင္ဝိုုင္းက မကိုင္ရဲ၊ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ေနျပီးမွ မဝံ့မရဲ ကိုင္သည္။ ေနာက္ေတာ့ မဝံ့မရဲ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ ေတ့ၾကည့္သည္။ ေနာက္ မဝံ့မရဲျဖင့္ ငံုၾကည့္သည္။ က်ဳပ္ ဘာမွမေျပာ၊ ခင္ဝိုင္းဆံပင္ကို သပ္ေပးရင္း သူလုပ္သမွ် မွိန္းခံေနတာ အရည္ပါ ပန္းထြက္တယ္၊ တကယ္။
အဆင့္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္တက္ေနျပီဗ်၊ က်ဳပ္ကလဲ အခုမွ ခင္ဝိုင္းကို စားခ်င္စိတ္ပိုျဖစ္ေနတယ္။ စားခ်င္စိတ္ကျဖစ္ေနေတာ့ ခင္ဝိုင္းစကားနဲ႔ဆို က်ဳပ္ဟာက ဟိုဟာ ပိုျဖစ္ေနတာေပါ့။ ဟိုဟာျဖစ္တာမွ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ကုိ ျပန္မက်ေအာင္ ျဖစ္ေနတာ။ က်ဳပ္လဲ ခင္ဝိုင္း စစုတ္ေပးတဲ့ အခ်ိန္ကစျပီး စားခ်င္ေနေတာ့တာ။ တခါ တခါ သူ က်ဳပ္ကို ခြထားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ထိုးသြင္းလိုက္ရင္ေကာင္းမလား လို႔ေတာင္ စဥ္းစားမိတယ္၊ ထိုးသြင္းခ်င္ရင္လဲ လြယ္လြယ္ေလး ျဖစ္ေနတဲ့ဟာ၊ က်ဳပ္ေပါင္ေပၚ သူ႔ေပါင္ၾကီး ျဖဲျပီး ခြထားတဲ့ ဟာကို အသာေလး ေတ့ျပီး ေကာ့ထိုးလိုက္လို႔ေကာ့ ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲ။ ရွလြတ္ ဆိုျပီး တန္းဝင္ေလာက္တယ္၊ သူ႔ဟာကလဲ အျမဲခၽြဲက်ိေနတာကိုး၊ ခုတာင္ မၾကာမၾကာ အဝေတ့မိျပီး ဝင္လုလု ျဖစ္သြားတဲ့ အၾကိမ္က ေတာ္ေတာ္မ်ားေနျပီ။ လမ္းေၾကာင္းမနဲလႊဲေနရတယ္။ ေတာ္ၾကာ ဇြတ္ကနဲ ဝင္သြားရင္ ဘဘၾကီး ညာတယ္ဇတ္လမ္းျဖစ္လာေတာ့မယ္။ ဘဘၾကီး ညာတယ္ ဇတ္လမ္းထက္ မေတာ္တဆ ဘိုက္ၾကီးသြားမွ ျပသနာ။
ခင္ဝိုင္းနဲ႔ က်ဳပ္ၾကားမွာ အသက္ရွည္ေဆးမွီဝဲတဲ့ ကိစၥကေတာ့ အဆင့္ကုန္ေနျပီဗ်။ သူ႔ဆီက ထြက္တဲ့ အသက္ရွည္ေဆး မွန္သမွ် က်ဳပ္ေသာက္ေနတာကိုး။ သူ႔ဆီက ေနာက္ဆံုးအဆင့္ အသက္ရွည္ေဆး ကိုေတာ့ မေသာက္ခင္ကတည္းက အစပ်ဳိးထားတာဆိုေတာ့ တကယ္အခြင့္အေရးတာနဲ႔ ဟတ္လိုက္တာဘဲ။ စည္းရံုးေနစရာေတာင္မလိုေတာ့ဘူး။ ႏွစ္ေယာင္စလံုးကလဲ လုပ္ခ်င္ေနျပီေလ။ လုပ္ခ်င္ေနပါတယ္ဆိုမွ က်ဳပ္မိန္းမကလဲ အဲဒီအပတ္က လူမစံုလို႔ဆိုလား ၄ ရက္ေလာက္ မာေက်ာက္ဝိုင္း မသြားေတာ့ က်ုပ္လဲ လွိမ့္ပိတ္ ေအာက္အီးေန ေနရတာ။ လူက ယက္ခ်င္ေနျပီ။ ခင္ဝိုင္း ကိုေတာ့ လစ္ရင္ လစ္သလို က်ဳပ္က အေျပာနဲ႔ ႏႈးေနတာ။ ငါေတာ့ ဒီတေခါက္ နင့္ေအာက္က အရည္ကို ေသာက္ေတာ့မယ္၊ ငါအရမ္းေသာက္ခ်င္ေနတာ၊ နင့္ဟာကို ေသခ်ာေဆးထား ဘာညာေပါ့။ က်ဳပ္သိတာေပါ့၊ က်ုပ္အေျပာနဲ႔တင္ ခင္ဝိုင္း ေအာက္က အရည္တစိုစို ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ၊ သူလဲ မိန္းမဘဲ၊ အကိုင္ခံရေတာင္ ဒီေလာက္ ဖီးတက္ေနတာ အယက္ခံရမယ္ဆို ဘယ္ေလာက္ဖီးတက္မလဲဆိုတာ သူတြက္တတ္မွာေပါ့။
အခြင့္အေရး ရတာနဲ႔ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ခင္ဝိုင္း တကိုယ္လံုး ဆြဲခၽြတ္ျပီး ဆိုဖာေပၚ တြန္းလွဲလို႔ ေပါင္ၾကားတဲ့ ေခါင္းအပ္လိုက္တာဘဲ၊ ဘာစကားမွ ေျပာမေနေတာ့ဘူး။ အဲ တခြန္းေတာ့ ေျပာလိုက္တယ္၊ နင္ အရည္ေတြ ထြက္လာရင္ ငါ့ကို အခ်က္ေပးအံုး လို႔၊ ႏို႔ရည္ ထြက္တာလဲ သူအခ်က္ေပးေနက် ဆိုေတာ့ သူ ဘာလုပ္ရမလဲ သူသိတယ္။ က်ဳပ္တက္ဟတ္ေတာ့ ခင္ဝိုင္းလဲ ဘာမွ မေျပာဘူး၊ ေပါင္ကားေပးျပီးေတာ့ကို ခံတာ၊ အပလာေတြ တခုမွ မလုပ္ဘူး။ သူကိုယ္တိုင္ကလဲ ခံခ်င္လွ်က္ စက္စက္ယို ျဖစ္ေနတာကိုး။
အဲဒီေန႔က က်ဳပ္လဲ ငတ္သမွ် အတိုးခ်ေသာက္လိုက္တယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ စဥ္းစားၾကီး က်ဳပ္ပါးစပ္ အဲ့ဒီအရည္နဲ႔ ကင္းကြာေနတာ ႏွစ္မနဲေတာ့ဘူးေလ၊ က်ဳပ္အျဖစ္ကို လြန္တယ္ေျပာတဲ့သူကေတာ့ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ ေတာ္ေတာ္ ကင္းမဲ့တဲ့သူဘဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ ခင္ဝိုင္းကလဲ သူအရည္ထြက္ေၾကာင္း အခ်က္ေပးတာ ခန ခန၊ က်ဳပ္လဲ ေမးရိုးေတြ ေညာင္းတဲ့အထိကို အျပတ္တီးျပစ္လိုက္တာ။ ေနာက္မွ အေမာေျဖျပီး သူ႔ကို အလွည့္ေပးလို႔ ဇတ္လမ္းကို အဆံုးသတ္လိုက္ရတယ္။
ခင္ဝိုင္းလဲ ခု က်ဳပ္အရည္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးေနျပီ၊ ပထမ တခါဘဲ အရည္ပန္းတာ ဟိုေပ ဒီေပ ျဖစ္ဘူးတယ္။ ေနာက္ပိုင္း အရည္ထြက္ျပီဆို သတ္သတ္ယတ္ယတ္ေလး ခင္ဝိိုင္း ပါးစပ္ထဲ ေပ်ာက္သြာတာဘဲ။ က်ဳပ္ကလဲ ေျပာတယ္ေလ။ ငါ့အရည္ကလည္း နင့္အတြက္ အားရွိပါတယ္ဟ ေပါ့။ သူကေတာ့ က်ဳပ္ေျပာသမွ် လက္ခံတာပါဘဲ။ ခုေတာ့ ခင္ဝိုင္းနဲ႔ က်ဳပ္က သူ႔ဟာ ငါေသာက္၊ ငါ့ဟာ သူေသာက္ ျဖစ္ေနျပီ၊ အဲဒီလို ျဖစ္ေနမွေတာ့ က်ဳပ္ ခင္ဝိုင္းကို မစားခ်င္ဘဲ ေနႏိုင္ေတာ့မလား။
ခုလဲ ႏွစ္ေယာက္သား အားေဆးေတြ ေသာက္ျပီးလို႔ ခင္ဝိုင္းကို ဖက္ျပီး မွိန္းေနတုန္ စပ္စုလိုက္တယ္။
“နင္ ငါေပးတဲ့ပိုက္ဆံေတြစုထားတာ ဘယ္ေလာက္ရျပီလဲ”
“တသိန္းနဲ႔ ေျခာက္ေသာင္းေတာင္ ရွိျပီ ဘဘၾကီး”
ဒါေတာင္ က်ဳပ္က ၅ ေထာင္ေပးလိုက္ တေသာင္းေပးလိုက္နဲ႔ ခု ေနာက္ပိုင္းအရည္ေသာက္ေတာ့မွ တေသာင္းေလာက္ ပံုမွန္ေပးျဖစ္တာ။
“ဟ အမ်ားၾကီး ရေနျပီဘဲ”
“မမ်ားေသးဘူး ဘဘၾကီးရ၊ သမီးလုပ္ခ်င္တာနဲ႔ မေလာက္ေသးဘူး”
“ကဲ ဒါဆို ေျပာပါအံုး၊ ဘာလုပ္ခ်င္လဲဆိုတာ”
က်ဳပ္လဲ ခင္ဝိုင္းကဘာလုပ္ခ်င္လဲ ေမးၾကည့္တာေပါ့၊ ဒီေတာ့ ခင္ဝိုင္းက ေျပာျပတယ္၊ သူ႔ အေမကို ေစ်းထဲမွာ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ေရာင္းတဲ့ ကုန္စိမ္းဆိုင္ေလး ဖြင့္ေပးမလုိ႔တဲ့။ ခုက ေစ်းဘမ္းနဲ႔ ေရာင္းရတာဆိုေတာ့ ေနရာ အတိအက်လဲ မရွိ၊ ေစ်းထဲက ဆိုင္ကဘဲ တဆင့္ ျပန္ဝယ္ေရာင္းရေတာ့ အျမတ္လဲနဲတဲ့ အျပင္ ေရာင္းမကုန္ရင္လဲ ရံႈးတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ေစ်းထဲမွာ ေနရာသတ္သတ္မွတ္မွတ္ ဆိုင္ခန္းေလးရရင္ ပိုအဆင္ေျပမဲ့ အေၾကာင္း၊ ေနာက္ျပီး သူ႔အေဖက သူမ်ားဆီက ဆိုက္ကား ငွားနင္းရေတာ့ အံုနာခ ေပးရတာနဲ႔ သူ အရက္ေသာက္တာနဲ႔ ပိုက္ဆံေတာင္ မက်န္ဘူးေပါ့၊ အဲဒါ ကိုယ္ပိုင္ဆိုက္ကားဆို အံုနာခ ေပးရလဲ သက္သာမယ္၊ သူ႔အေဖ မနင္းနုိင္ရင္လဲ သူမ်ားကို ငွားစားလုိ႔ရတယ္ေပါ့။ သူ႔ အစီအစဥ္ကို ေျပာျပတယ္။ ခင္ဝို္င္းက ေတာ္သားဘဲ၊ သူနိုင္တဲ့ဘက္က အစီအစဥ္ လုပ္တတ္တယ္။ ဒီေတာ့ က်ဳပ္ကလဲ ခင္ဝိုင္း အေျပာကို နားေထာင္ျပီး က်ဳပ္တြက္ကိန္းနဲ႔က်ဳပ္ ခပ္ျမန္ျမန္ဘဲ တြက္ခ်က္လိုက္ျပီး သူ႔ကိုေျပာလိုက္တယ္။
“နင္ေျပာပံုဆုိ ၁၀ သိန္းေလာက္ လိုမယ္ဟ၊ ဆိုက္ကားက လိုင္စင္နဲ႔ဆို ၆ သိန္းေလာက္ထား၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ဆိုင္ခန္းေလးက ၃ - ၄ သိန္းေတာ့ ရွိမယ္ထင္တယ္”
“ဟုတ္တယ္ ဘဘၾကီး၊ တႏွစ္ေလာက္ေနရင္ေတာ့ ဘဘၾကီးေပးတာ စုတာနဲ႔ ျပည့္မယ္ထင္တယ္”
“ေအး ဒီလုိလုပ္၊ ငါ ၁၀ သိန္းေပးမယ္ဟာ”
“အယ္ တကယ္ၾကီးလား၊ ခုေပးမလုို႔လား”
“ေအးေပါ့ဟ၊ ငါ့ အလိုကို အကုန္လိုက္ရင္ ေပးမယ္”
“ဘဘၾကီးကလဲ ခုလဲ ဘဘၾကီး အလို အကုန္လိုက္ေနတာဘဲ”
“ေအးေလ ငါသိပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ငါက ခု နင္သိတဲ့အတိုင္း လူငယ္ေလးလို ျဖစ္ေနျပီဟ၊ ဒီေတာ့ ငါ နင့္ကို ဟိုဒင္းလဲ လုုပ္ခ်င္လို႔”
“ဘဘၾကီးကလဲ အဲဒါဆို သမီး ဒုကၡေရာက္မယ္ထင္တယ္”
သူက က်ဳပ္ဘာကိုေျပာလဲဆိုတာ ခ်က္ျခင္းသိတယ္။ မသိဘဲေနမလား၊ က်ုပ္ဟာက သူ႔ေပါင္ၾကားရစ္ေနတာကိုး။
“မေရာက္ေအာင္ လုပ္ရမွာေပါ့ဟ၊ နင့္ကို ဘိုက္မၾကီးႏိုင္ေအာင္ ဘိုက္မၾကီးတဲ့ ေဆးထိုးေပးမယ္၊ ဒါဆို ငါဘယ္ေလာက္ လုပ္လုပ္ နင္ ဘိုုက္လဲမၾကီးဘူး၊ ဒုကၡလဲ မေရာက္ေတာ့ဘူး၊ ဘယ္လိုလဲ”
သူက ဘာဒုကၡကို ေျပာတာလဲ မသိ၊ က်ဳပ္က က်ဳပ္ထင္တဲ့ ဒုကၡကို ေျပာလိုက္တယ္။ သူလဲ ခန ေတြေဝသြားျပီး ျပန္ေျပာတယ္။
“တကယ္ ဒုကၡ မေရာက္ရင္ေတာ့ ဘဘၾကီး သေဘာ”
“ဒုကၡမေရာက္ပါဘူးဟ၊ အဲ ပိုက္ဆံကေတာ့ နင့္ကို ၁၀ သိန္းၾကီး ခုေပးလိုက္လို႔ေတာ့ မျဖစ္ေသးဘူး၊ နင့္ကို လူေတြက ေမးၾကမွာေပါ့၊ ဘယ္ကရလဲလို႔၊ ေကာက္ရတယ္လို႔လဲ ေျပာလို႔ မျဖစ္ဘူးဟ၊ ဒီလိုလုပ္ ၁၀ သိန္းကို ထီဖြင့္တဲ့ အခါက် နင့္ကို ၁၀ သိန္းဆုေပါက္တဲ့ ထီလက္မွတ္ ငါေပးမယ္။ ဒါဆို နင္က လူေတြကို ထီေပါက္ျပီး ပုိုက္ဆံရတယ္ေျပာ မေကာင္းဘူးလား၊ ခု ထီဖြင့္ဘို႔ တလေလာက္ဘဲ လိုေတာ့တယ္၊ အဲဒါ နင္ေစာင့္လိုက္”
“အယ္ ဘဘၾကီးက ထီေပါက္တဲ့ နံပါတ္ သိလို႔လား”
“နင္ကလဲ သိမလား၊ ထီဆိုင္မွာ ေပါက္တဲ့လက္မွတ္ ဝယ္ရင္ရတယ္၊ နင္ကသာ ငါ့ဆီကရတာ မေျပာဘဲ နင့္ဖာသာ ထိုးလို႔ ေပါက္တယ္လို႔ဘဲလူတိုင္းကို ေျပာ၊ အဲဒါ အေရးၾကီးတယ္၊ နင္နားလည္လား”
“ဘဘၾကီး တကယ္ေပးမွာေနာ္”
သူက က်ဳပ္ေပးမယ္ဆိုတာ နားၾကားမ်ား လြဲသလား ဆိုျပီး ထပ္ေမးတယ္။
“နင္ကလဲ ေပးပါမယ္ဆို၊ နင့္ကို ၁၀ သိန္း ေပါက္တဲ့ ထီလက္မွတ္ေပးမယ္၊ ခု ပိုက္ဆံ တစိစိ မေပးေတာ့ဘူး”
“အင္း”
“ဒါဆို နင့္ကို ေဆးအရင္သြားထိုးေပးအံုးမယ္၊ ကဲ ဒီေန႔ဘဲ သြားထိုးေပးမယ္”
“ေဆးက သမီး တသက္လံုး ဘိုက္မၾကီးေတာ့ဘူးလား”
“တသက္လံုး မဟုတ္ပါဘူးဟ၊ ၆ လေလာက္ေတာ့ မၾကီးေတာ့ဘူးေပါ့၊ ရျပီ ၆ ေလာက္ဆို၊ နင္လဲ ပိုက္ဆံရျပီး အဆင္ေျပရင္ ငါ့အလုပ္က ထြက္မွာဘဲ”
“မထြက္ပါဘူး ဘဘၾကီးကလဲ”
“ဘာမထြက္ဘူးလဲ၊ ထြက္ျပီး ဆိုင္နဲ႔ဘာနဲ႔ ၾကီးပြားေအာင္လုပ္၊ နင္ အဆင္ေျပတာ ငါၾကည့္ခ်င္တယ္၊ ငါက အခု နင့္ကို ေစတနာရွိလို႔ သက္သက္ကူညီတာ”
“သမီးကလဲ ဘဘၾကီးကို ေစတနာ ရွိပါတယ္ေနာ္၊ ပိုက္ဆံရလို႔ ေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူး၊ သမီး ပိုက္ဆံရွိရင္ ဘဘၾကီး ပိုက္ဆံျပန္ေပးမွာ”
“ေအးပါ၊ ငါသိပါတယ္၊ ကဲ ေဆးသြားမထိုးခင္၊ ငါ့ကို အားရွိေအာင္ လုပ္ေပးအံုး၊ ေစာေစာက နင္ငါ့အရည္ေတြ ေသာက္ထားတာ၊ ခု နင္ ငါ့ကို ျပန္တိုက္အံုး”
“နို့ရည္လား ဘဘၾကီး”
“ႏုိ႔ရည္ မေသာက္ေတာ့ဘူး၊ အခ်ိန္မရွိဘူး၊ အျပင္သြားရအံုးမယ္၊ လာ ထ၊ ငါ့ကို ခြျပီးဘဲ တိုက္”
ခင္ဝိုင္းက ထရပ္လုိ႔ ဆိုဖာေပၚ လွဲအိပ္လိုက္တဲ့ က်ဳပ္မ်က္ႏွာေပၚ ခြလိုက္တယ္။ အဲ့ေလာက္ ေစတနာရွိတဲ့ ခင္ဝိုင္းကိုမွ က်ဳပ္ ေစတနာ ျပန္မထားရင္ က်ဳပ္ေတာ္ေတာ္ အသံုးမက်တဲ့ ေကာင္ျဖစ္သြားမွာေပါ့။
ေနာက္ ခင္ဝိုင္းကို ေခၚလို႔ က်ဳပ္ အသံုးခ်ေနက် ေဆးခန္းမွာ ေဆးသြားထုိးေပးလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ အျပင္သြားတာ မိန္းမသိလို႔ ေမးရင္ ဘဲကင္စားခ်င္လို႔ ခင္ဝိုင္းကို ေခၚျပီး အျပင္သြားဝယ္တယ္လို႔ ေျပာလို႔ရေအာင္ ဘဲကင္ပါ ဝယ္ျပီး ျပန္လာခဲ့တယ္္။ ဟုတ္တယ္ အိမ္အကူကို တေယာက္ထဲ အိမ္မွာ မထားရလို႔ မိန္းမက အမိန္႔ထုတ္ထားတာ။
ဆက္ရန္........
No comments:
Post a Comment