မာယာ စံအိမ္ အပိုင္း ( ၅+၆+၇+၈ဇာတ္သိမ္း )

မာယာ စံအိမ္  အပိုင္း ( ၅+၆+၇+၈ဇာတ္သိမ္း  )
°•°•°•°•°•°
ေရးသူ - ငါ့လင္ သာဂိ

သိုက္စိုးတို႔သည္ ဘိုးဘြား စဥ္ဆတ္ မူးယစ္ေဆးဝါး ေမွာင္ခိုလုပ္ရင္း စီးပြါး ရွာေနသည့္ မိသားစု ျဖစ္သည္။ မေကာင္းမွဳျဖင့္ စီးပြါးေရး လုပ္သူမ်ား ပီပီ ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ အဆတ္အဆံ မလုပ္ဘဲ ေတာစပ္တြင္ အိမ္ႀကီး ေစာက္ကာ ေနထိုင္ၾကသည္။ သိုက္စိုး အဖိုးက အေနအထိုင္ ပိရိသျဖင့္ အစိုးရက သီတင္းရ၍ စစ္ေဆးေရး ဝင္တိုင္း မမိေပ။ သိုက္စိုးတို႔ ဖခင္ႏွင့္ မိခင္က တဖက္နိဳင္ငံမွ မူးယစ္ေဆးဝါး ဝယ္ယူၿပီး ျမန္မာ နိဳင္ငံအတြင္း ျပန္ ျဖန္႔သည္။ ေဖါက္သည္ႀကီး သံုးဦး ေလာက္သာ ေရာင္းေပးၿပီး တျခား လာေရာက္ ဆတ္သြယ္သူမ်ားအား မေရာင္းေပးေပ။ တဖက္နိဳင္ငံသို႔ ကုန္ ဝယ္သြားရင္း အျပန္တြင္ ကား accident ျဖင့္ ႏွစ္ဦးစလံုး ေသဆံုးသြားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အဖိုးက သိုက္စိုးတို႔ ညီအကို ကို ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သည္။ သိုက္မိုးမွာ က်ပ္ မျပည့္သူ ျဖစ္သျဖင့္ အရြယ္ ေရာက္လာသည့္ အခါတြင္ သိုက္စိုးက ဦးေဆာင္ကာ ေမွာင္ခို လုပ္ငန္းကို ဆတ္လုပ္သည္။ ဦးမင္းဟန္က ဝယ္ လက္ႏွင့္ Joint ေပးသူ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အစိုးရမွ မ်က္ေခ်မျပက္ ေစာင့္ၾကည့္ေနသျဖင့္ အဖိုး စုေစာင္းထားေသာ ရတနာ ပစၥည္းမ်ား ထုခြဲေရာင္းခ်ကာ တစ္ဖက္ နိဳင္ငံတြင္ အေျခခ်ရန္ စီစဥ္ေနခ်ိန္တြင္ အဖိုးမွာ ရုတ္တရက္ ေလျဖတ္သြားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အဖိုး က်မၼာေရးအတြက္ ျပဳစုရန္ လူငွား ေခၚသည္။ ယခင္က ရြာနီးစပ္ခ်ဳပ္မွ မိန္းမပ်ိဳေလးမ်ားကို ေခၚသည္။ ေခၚၿပီး တစ္လခန္႔ အၾကာတြင္ သိုက္မိုးက မုဒိန္းက်င့္သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အိမ္ရွိ ေယာက္်ားသားမ်ား အားလံုး ဝိုင္း၍ မုဒိန္းက်င့္ၾကသည္။ သိုက္မိုးက မိန္းခေလးမ်ားအား မုဒိန္းက်င့္ရာတြင္ အဖြဲ႕လိုက္ က်င့္ျခင္း၊ မိန္းခေလးမ်ား၏ နာက်င္စြာ ေအာ္ညည္းသံ၊ ရွံဳ႕မဲ့ကာ ခံေနပံုမ်ားကို သေဘာက်သည္။ အစက သိုက္မိုး အလိုကို လိုက္၍ သိုက္စိုးတို႔ အဖြဲ႔လိုက္ မုဒိန္း က်င့္ျခင္းကို လုပ္ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ တဖြဲ႕လံုး ႀကိဳက္သြားၾကသည္။ အိမ္ေဖၚ၊ အဖိုးအိုကို ျပဳစုရန္ စသည္ျဖင့္ ေခါင္းစဥ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး တပ္ကာ ေခၚသည္။ ေခၚသည့္ မိန္းခေလးတိုင္းလည္း မုဒိန္းက်င့္ ခံရသည္။ မိန္းခေလး တစ္ေယာက္ကို ႏွစ္လမွ သံုးလ အထိသာ ႀကိဳက္သလို ဆတ္ဆံၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္ ထပ္ေခၚသည္။ ေငြကို ပံုေအာ၍ ေပးသျဖင့္ ျပႆနာ မျဖစ္ေပ။
သို႔ေသာ္ ယခင္ သံုးလခန႔္က-------
ႏြဲ႔ရီ ဆိုသည့္ အပ်ိဳေပါက္မေလး ပါလာသည္။ အသက္က 18 ႏွစ္ ျပည့္ကာစ။ ကိုယ္လံုး ကိုယ္ေပါက္က ခပ္ထြားထြားႏွင့္ အခ်ိဳးအစား က်လွသည္။ ခပ္စြာစြာ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ျဖစ္ကာ အဖိုးႀကီးအား ျပဳစုၿပီးလွ်င္ စားစရာရွိတာ စားၿပီး သူမ အခန္းထဲမွာပင္ ေအာင္းေနတတ္သည္။ သိုက္မိုး သူမအား က်ားေခ်ာင္း ေခ်ာင္းေနသည္ကို သိသျဖင့္ သတိႏွင့္ ေနရသည္။ ေဒၚညိဳႏွင့္လည္း အေရာတဝင္ မဆတ္ဆံေပ။ တစ္ေန႔တြင္ သူမ အိမ္တြင္း သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေနတုန္း သိုက္မိုး၏ အခန္းေရွ႕ အေရာက္၊ အခန္းတံခါး ဟ ေနစဥ္
"အကိုရာ၊ ခဏေလး ေစာင့္ပါဗ်ာ၊ ကြ်န္ေတာ္ စီစဥ္ေပးပါ့မယ္"
"မရဘူးကြာ၊ မရဘူးကြာ၊ အခု လုပ္ေပး၊ ငါ ဒီေကာင္မေလးကို လိုျခင္တယ္"
"ကဲ ကိုမိုး၊ ေတာ္ေတာ့၊ ညီေလး ဒီေန႔ ဧည့္သည္ေတြနဲ႔ change ထားတယ္၊ ဒီတစ္ေခါက္ သူတို႔ကို ျပဳစုမဲ့လူ မရွိလို႔ စိတ္ညစ္ေနရတဲ့အထဲ၊ ကိုမိုးက တစ္ေမွာင့္ဗ်ာ"
"အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကိုမိုး ေျပာတာေပါ့ ညီညီ ရာ၊ ဒီည ႏြဲ႔ရီကို ကိုမိုး လိုးၿပီးရင္ ဧည့္သည္ေတြကို ေပး လိုးခိုင္းလိုက္၊ ဘယ္ေလာက္ အစဥ္ေျပလဲ၊ ဟီးဟီး"
"အကို ေျပာေတာ့သာ လြယ္တာ၊ အဲ့ ေကာင္မေလးက ဂြ်တ္ဆက္ဆက္နဲ႔၊ အရင္ဟာေတြနဲ႔ မတူဘူးဗ်၊ အကုန္ ျပႆနာ တက္ကုန္လိမ့္မယ္"
ႏြဲ႔ရီ ကိုသိုက္စိုးတို႔ ေျပာေနေသာ စကားမ်ားအား အမွတ္မထင္ ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ ေခါင္းနပန္း ႀကီးသြားသည္။ သူမ၏ ဘဝအတြက္ လံုျခံဳမွဳ မရွိေတာ့ေပ။ ဆံုးျဖက္ခ်က္ကို ခ်က္ျခင္း ခ်လိုက္သည္။ ႏြဲ႔ရီ ဘာမွ မစဥ္းစားေတာ့ဘဲ အိမ္အျပင္ ထြက္ကာ ျခံဝန္း တံခါးဘက္ ေျပးထြက္ခဲ့သည္။
ႏြဲ႔ရီ အိမ္ထဲမွ ေျပးထြက္သြားသည္ကို ေဒၚညိဳ ျမင္လိုက္သျဖင့္
"ဟိတ္ ဒါ ဘယ္လည္း"
ႏြဲ႔ရီ ေဒၚညိဳ့အား လွည့္ၾကည့္ကာ ဘာမွ မေျပာဘဲ ျခံတံခါးဘက္ အားကုန္ ေျပးထြက္ခဲ့သည္။
"က်ားညီေနာင္ အဲ့ ေကာင္မေလးကို တားလိုက္စမ္း"
ေဒၚညိဳ႕ အသံေၾကာင့္ ျခံ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေနေသာ က်ားညီေနာင္မွာ ႏြဲ႔ရီ အိမ္ထဲမွ ေျပးထြက္လာသည္ကို ေတြ႔သျဖင့္ လမ္းမွ စီးႀကိဳကာ
"ခြက္!!!!!!! အူးးးးး"
က်ားႀကီး၏ သန္မာေသာ လက္သီးခ်က္ေၾကာင့္ ေျပးလာေသာ ႏြဲ႔ရီတစ္ေယာက္ ေျမႀကီးေပၚ ေခြေခြေလး လည္းသြားသည္။
"ေခၚခဲ့စမ္း အဲ့ ေကာင္မကို"
က်ားငယ္က ေခြေခြေလး သတိလစ္ေနေသာ ႏြဲ႔ရီအား ပုခံုးေပၚ ထမ္း တင္ခဲ့သည္။
-------------------------------------------
ႏြဲ႔ရီ သတိရလာခ်ိန္တြင္ ကုတင္ေပၚ၌
လက္ႏွစ္ဖက္ကို ကုတင္တိုင္တြင္ ႀကိဳးခ်ည္ခံထားရသည္။ အဝတ္အစား ဟူ၍ တစ္ခုမွ မရွိေတာ့။ သူမ လွဳပ္လာသျဖင့္ ဦးမင္းဟန္သည္ ကုတင္ေပၚ တက္လာကာ သူမ၏ ပါးစပ္ထဲ ခါးသပ္ေသာ အရည္မ်ား ေလာင္းထဲ့လိုက္သည္။ ပါးစပ္အား လက္ျဖင့္ ဖ်စ္ညွစ္ကာ ေလာင္းထဲ့သျဖင့္ အရည္မ်ား အကုန္ ဝင္သြားသည္။
"ကိုသိုက္စိုးေရ၊ ဒီတစ္ခါ ခင္မ်ား စီစဥ္ထားတာ တမ်ိဳး ဆန္းေနသလားလို႔"
"မဆန္းပါဘူးဗ်ာ၊ ဒါေပမယ့္၊ ဒီေကာင္မေလးက ခင္မ်ားတို႔ကို ျပဳစုဖို႔ နဲနဲ ခက္ခဲေနလို႔ အၾကမ္း ကိုင္ထားရတာ၊ အရိုင္းေလးဗ်"
"ဟားးး ႀကိဳက္ၿပီေလ"
"က်ဳပ္ အကို ကို ဦးစားေပးၿပီးရင္ ခင္မ်ားတို႔ စိတ္တိုင္းက် ႏႊာေတာ့ဗ်ာ"
"OK OK, cheers!!!!!!!!"
သိုက္မိုး တဟီးဟီးျဖင့္ ကုတင္ေပၚ တက္လာသည္။
"လႊတ္ လႊတ္ ရွင္တို႔ ကြ်န္မကို လႊတ္ေနာ္ လူယုတ္မာေတြ အ အ အ"
ႏြဲ႔ရီတစ္ေယာက္ မူးယစ္ ရီေဝစြာ ရံုးကန္ရင္း သိုက္မိုး၏ ၾကမ္းတမ္းစြာ နိဳ႕အံုအား ဖ်စ္ညွစ္ျခင္း ခံလိုက္ရသည္။
"ဟီးဟီးဟီး နိဳ႕ေလးေတြက မာက်စ္ၿပီး တင္းေနတာဘဲ ဟီးဟီးဟီး"
"အအအ နာတယ္ နာတယ္ လႊတ္ လႊတ္ အားးးးးးးး"
သိုက္မိုးတစ္ေယာက္ ႏြဲ႔ရီ၏ အပ်ိဳေပါက္ နိဳ႕အံုမ်ားအား ကိုင္ ေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ဖ်စ္ညွစ္ေနရာ နာက်င္မွဳေၾကာင့္ ေအာ္ဟစ္ရင္း ႏြဲ႔ရီ မ်က္ႏွာ နီျမန္းေနသည္။ ႏြဲ႔ရီ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္အား ကုတင္ေပၚ ေစာင့္ကာ ေစာင့္ကာ ရံုးေနသျဖင့္
"ဟီးဟီးဟီး ေကာင္မေလးက အလိုးခံျခင္ေနလို႔တဲ့ ညီညီရ ဟီးဟီးဟီး"
သိုက္စိုးဘက္ကို လွည့္ ေျပာရင္း ႏြဲ႔ရီ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ပုခံုးေပၚ ထမ္း တင္လိုက္သည္။ သိုက္မိုး သူ၏ လီးႀကီးကို လက္ျဖင့္ ကိုင္၍ ႏြဲ႔ရီ၏ ေစာက္ပတ္ အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ လီးဒစ္ျဖင့္ ပြတါသပ္ရင္း ေစာက္စိေလးကို စြစြ ေပးေနသည္။
"အ အ အီးဟီးဟီး ေခြးႀကီးေတြ ငါ့ကို လႊတ္စမ္း အီးဟီးဟီးဟီး"
"ဘာာာာာ ငါ့ကို ေခြးလို႔ ေျပာတာလားး ဖ်န္းးး ဖ်န္းးး ဖ်န္းးးး အ အ အ အားးးးး"
သိုက္မိုး၏ လက္ျပန္ ရိုက္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ႏြဲ႔ရီ၏ ေခါင္းမ်ား ဘယ္ညာ ရမ္းထြက္ကာ ႏွဳတ္ခမ္း ေဒါင့္မွ ေသြးပင္ က်လာသည္။
ႏြဲ႔ရီ ေခတၲ ၿငိမ္သြားစဥ္
သိုက္မိုးက လီးဒစ္အား ေစာက္ပတ္ အကြဲေလးတြင္ ေတ့လိုက္ၿပီး ပုခံုးေပၚ ထမ္းထားေသာ ေပါင္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ႏြဲ႔ရီ၏ မ်က္ႏွာႏွင့္ ထိလုနီးပါ ဖိခ်လိုက္သည္။
ဖင္ဘူးေတာင္း ေထာင္သကဲ့သို႔ ျဖစ္ကာ ႏြဲ႔ရီ၏ ေစာက္ဖုတ္ ေဖါင္းေဖါင္းေလး အေပၚသို႔ ၾကြတက္လာသည္။ သိုက္မိုး ခါးကို အားထဲ့က လီးႀကီးကို ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ထိုး ထဲ့လိုက္သည္။
"ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗ်စ္ အားးးးးး အေမရဲ့ အီးးးး ဟီးးးး ဟီးးး ဟီးးးး"
ႏြဲ႔ရီတစ္ေယာက္ နာက်င္လြန္းသျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ရံုးကန္ေသာ္လည္း လက္ႏွစ္ဖက္မွာ ႀကိဳးခ်ည္ ခံထားရ၍ အခ်ည္းအႏွီးပင္ ျဖစ္ေနသည္။ လီးႀကီး မွာလည္း ေစာက္ပတ္ေလးထဲ တစ္ဝက္ခန္႔ တစ္စို႔ႀကီး ဝင္ေနသည္။ သိုက္မိုး ေနာက္တစ္ခ်က္ ေစာင့္ထဲ့လိုက္သည္။
"အင့္ ဗ်စ္ဗ်စ္ဗ်စ္ ဒုတ္ အူးးးး ဟူးးးးး ဟူးးးး ဟူးးးးး ေသပါၿပီ အေမရဲ့!!! အီးးး ဟီးးး ဟီးးး ဟီးးးး"
သိုက္မိုး သူ၏ လီးကို ဒစ္ျမဳတ္ရံု စြဲထုတ္ကာ ေခါင္းငံု႔ၾကည့္သည္။
"ဟားးးး ညီညီေရ၊ ေကာင္မေလး ေစာက္ပတ္ ကြဲသြားပလား မသိဘူး၊ ကိုကို႔ လီးမွာ ေသြးေတြ ရဲေနတာဘဲ၊ ေစာက္ပတ္ေလးကလည္း က်ပ္လို႔၊ လုပ္လို႔ ေကာင္းလိုက္တာကြာ ဟီးဟီးဟီး"
သိုက္မိုး ေျပာသလိုပင္ သူ၏ လီး၌ ႏြဲ႔ရီ၏ အပ်ိဳေမွး ေပါက္ကာ ေစာက္ပတ္ အနည္းငယ္ ကြဲသြားသျဖင့္ ေသြးမ်ား ရဲတြတ္ေနသည္။ သိုက္မိုး တဟီးဟီးျဖင့္ သေဘာက်ကာ
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြတ္ဗ်စ္ အားးးးးးးးး ေသပါၿပီ အေမရဲ့!!! နာတယ္ နာတယ္ အီးးဟီးးးဟီးးးး ဟီးးးးး"
သိုက္မိုးတစ္ေယာက္ လီးအား အဆံုးထိ ထုတ္လိုက္၊ အားျဖင့္ ေစာင့္ခ်လိုက္ျဖင့္ စိန္ေျပနေျပ လိုးေနရာ ႏြဲ႔ရီခမ်ာ ကမၻာပ်က္မတက္ ေအာ္ဟစ္ေနရသည္။
သိုက္မိုး ၿပီးသြားေသာ္ ဧည့္သည္ တစ္ေယာက္၏ လီးႀကီးက ႏြဲ႔ရီ ေစာက္ပတ္ထဲ အရွိန္ျဖင့္ ထိုးေစာင့္ လာသည္။
"အင့္ ဗ်ိဗ်ိဗ်ိဗ်စ္ အားးးး ဟားး ဟားးး ဟားးးးး ေတာက္စ္!!! ေစာက္ပတ္ေလးက စီးပိုင္ၿပီး က်ပ္ထုပ္ေနတာဘဲ!!!! အင့္ အင့္ အင့္ အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဘြတ္ဘြတ္ အမေလးး ေလ!!! အားးးးး နာတယ္!!! နာတယ္!!! အီးဟီးးးး ဟီးးးးးးးးးးးးး"
ဧည့္သည္ႏွစ္ေယာက္ လိုးၿပီးေသာ္ သိုက္စိုး၊ ဦးမင္းဟန္၊ က်ားႀကီးႏွင့္ က်ားငယ္တို႔၏ လီးမ်ား တစ္ေခ်ာင္းၿပီး တစ္ေခ်ာင္း ႏြဲ႔ရီ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ဝင္လာသည္။ လီးသာ ေျပာင္းသြားသည္။ ႏြဲ႔ရီခမ်ာ ေစာက္ပတ္ တစ္ခုလံုး က်ိမ္းစပ္ကာ သားအိမ္လည္း ေအာင့္ေနၿပီ။ ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားမ်ား ေပါက္ျပဲကာ လူးလည္း ေမ်ာ့ေမ်ာ့ေလး က်န္ေတာ့သည္။ အိပ္ယာခင္းေပၚတြင္ ေစာက္ပတ္မွ ထြက္ေသာ ေသြးမ်ား ရဲတြတ္ေနၿပီ။
7 ေယာက္လံုး အားရပါးရ လိုးၿပီးေသာ္ ဦးမင္းဟန္ ေဖၚစပ္ထားေသာ အားတိုးေဆး ပါသည့္ အရက္ကို ေသာက္ရင္း ေခတၲ နားၾကသည္။
15 mins ခန္႔ နားၿပီးေသာ္
သိုက္မိုး ကုတင္ေပၚ တက္ကာ
"ကဲ ေကာင္မေလးေရ၊ နင္က ငါ့ကို ေခြးနဲ႔ ႏွိဳင္းေတာ့ ငါကလည္း နင့္ကို ေခြးမတစ္ေကာင္လို သေဘာထားၿပီး နင့္ဖင္ကို လိုးမယ္ေဟ့ ဟီးဟီးဟီး"
ေျပာေျပာဆိုဆို ႏြဲ႔ရီ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ပုခံုးေပၚ ထမ္း တင္ကာ လီး ဒစ္ကို တံေတြး စြပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ႏြဲ႔ရီ၏ စအိုေပါက္ကိုလည္း တံေတြးစြပ္ကာ လီးဒစ္ျဖင့္ ေတ့လိုက္သည္။
"အ!!! မလုပ္ မလုပ္ပါနဲ႔ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး နာလွပါၿပီ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး ဟီးးးး ဗ်ိဗ်ိဇြိ အားးးးးးးးးး မရဘူးးး မရဘူးးးး နာတယ္ နာတယ္ အီးးး ဟီးးးး ဟီးးးး ဟီးးးးးးး"
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္း၊ ငါ့ လီးဒစ္ႀကီး နင့္ဖင္ထဲ ဝင္ေနၿပီ အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြတ္ ဗ်စ္ အူးးးးးး ဟူးးးးး ဟူးးးးး ေအာင့္တယ္ ေအာင့္တယ္ မရဘူးးး မရဘူးးး အမေလးးးး အေမရဲ့ အင့္ ဗ်စ္ဗ်စ္ဗ်စ္ဗ်ိ အားးးးးးးးးးး"
ႏြဲ႔ရီတစ္ေယာက္ ရံုးကန္ေနသည့္ ၾကားမွပင္ ဖင္ေပါက္ထဲ သိုက္မိုး၏ လီးႀကီး တစ္ဆံုးထိ ဝင္သြားသည္။ စအို ၾကြက္သားမ်ား နာက်င္ကာ ဖင္ေပါက္လည္း ျပဲသြားသည္။ သိုက္မိုး လီးကို ဒစ္ျမဳတ္ရံု ထုတ္ကာ ေစာင့္သြင္းလိုက္သည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြတ္ ဗု အူးးးးးးး ဟူးးး ဟူးးးး အမေလးးးးး ေသပါၿပီ အေမရဲ့!!! ဖင္ကြဲပါၿပီေတာ့၊ အင့္အင့္အင့္အင့္ အားးးလားးး လားးး လားးး "
"ဟားးး ဖင္ေလးက လိုးလို႔ ေကာင္းလိုက္တာကြာ အင့္ အင့္ အင့္ အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗ်စ္ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး ဟီးးး နာတယ္ နာတယ္ အင့္ အင့္ အင့္ အင့္ ဇြိဇြိ ဗ်ိ ဗ်စ္ အားးး ဟားးး ဟားး ဟားးးး"
သိုက္မိုးကသာ လိုး ေကာင္းေန၊ ႏြဲ႔ရီ ခမ်ာ ငရဲ ခံေနရသကဲ့သို႔ ရွိသည္။ သိုက္မိုး၏ ေစာင့္ခ်က္ေတြ သြက္လာသည္။ ႏြဲ႔ရီ ဖင္လည္း မီးပြင့္မတက္ ထူပူေနၿပီ။
"အင့္ အင့္ အင့္ အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗ်စ္ဗ်စ္ အားးး လားး လားး ဗ်ိဗ်ိဇြိဇြိ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး ဟီးးးး ဗြတ္ဗြတ္ဗြ်တ္ဗြ်တ္ အအအအ အားးးးး ရွီးးးးးး ဟားးးးးး"
သိုက္မိုး၏ သုပ္ရည္မ်ား ႏြဲ႔ရီ ဖင္ထဲ ပန္း ထဲ့လိုက္သည္။
"အားးးး ရွီးးးး လိုးလို႔ ေကာင္းလိုက္တာကြာ ဟားးးးးးး"
သိုက္မိုး ႏြဲ႔ရီ ကိုယ္ေပၚ ေမွာက္က်ကာ ႏြဲ႔ရီ၏ နား နား ကပ္ေျပာလိုက္စဥ္
ႏြဲ႔ရီက ရုတ္တရက္ ရွိသမွ် အားျဖင့္ ေခါင္းေထာင္ကာ သိုက္မိုး၏ ပါးအား ကိုက္လိုက္သည္။
"ေခြးႀကီး!!!! ကဲဟာ!!!! အားးးး နာတယ္ နာတယ္!!!!! ေကာင္မ ငါ့ကို လႊတ္စမ္း လႊတ္စမ္းးး အားးးးးး"
သိုက္မိုး မနည္း ရံုးထြက္လိုက္ရသည္။ ပါး ေပါက္သြားကာ ေသြးမ်ား စီး ၾကလာသည္။
"ေတာက္စ္!!!! ေခြးမ!!! ငါ့ကို ကိုက္တယ္!!!! နင္ နင္ ေသေပေတာ့"
သိုက္မိုး ကုတင္ေပၚက ဆင္းကာ အျမည္းအတြက္ ပန္းသီးလွီးေသာ ဓါးကို ယူ၍ ႏြဲ႔ရီရင္ဘက္အား အဆတ္မျပတ္ ထိုးခ်လိုက္သည္။
"အင့္ဟာ အင့္ဟာ!!! ငါ့ကို ကိုက္တဲ့ ေခြးမ!!! ေသစမ္း!! ေသစမ္းး!!! ဟာာာာ ကိုမိုးးးး မလုပ္နဲ႔ မလုပ္နဲ႔ အားးးးးးးးးးး"
ရုတ္တရက္ သိုက္မိုး၏ လွဳပ္ရွားမွဳေၾကာင့္ သိုက္စိုးတို႔ တဖြဲ႔လံုး မတားလိုက္နိဳင္ခ်ိန္တြင္ ႏြဲ႔ရီတစ္ေယာက္ ကုတင္ထက္၌ ေသြးသံ ရဲရဲျဖင့္ အသက္မဲ့သြားသည္။
_______________
ႏြဲ႔ရီ၏ အေလာင္းကို က်ားညီေနာင္က ေတာထဲတြင္ ျမွဳပ္လိုက္သည္။ ဧည့္သည္ ႏွစ္ေယာက္လည္း လန္းျဖန္႔ကာ ျပန္သြားသည္။
ႏြဲ႔ရီ ေျပာက္ဆံုးမွဳေၾကာင့္ ရြာမွ လူမ်ားက လူေျပာက္ တိုင္ၾကားသျဖင့္ စံအိမ္သို႔ ရဲမ်ား လာေရာက္ စစ္ေဆးသည္။ သိုက္မိုးအား စိတ္ၿငိမ္ေဆး ေကြ်းထားသျဖင့္ အမွဳ ေပၚမသြားေပ။ ထို အခ်ိန္မွ စ၍ မာယာစံအိမ္ႀကီးသည္ ရဲမ်ား၏ ဂရုတစိုက္ ေစာင့္ၾကည့္ျခင္း ခံရသျဖင့္ မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းဝယ္ျခင္းကို ေခတၲ ၿငိမ္ေနလိုက္သည္။ အဖိုးအား ျပဳစုရန္ အနီးအနား ပတ္ဝန္းက်င္မွ လူေခၚဖို႔ရာ ခက္ခဲသြားသျဖင့္ ဦးမင္းဟန္တစ္ေယာက္ ၿမိဳ႕သို႔ တက္ကာ DR.ေအာင္ျမင့္ႏွင့္ ခ်ိတ္ဆတ္ၿပီး လူရွာသည္။ နန္းမြန္ ဆိုေသာ Nurse မေလး ရခဲ့သည္။ ယခုအခါ ထို nurse မေလးသည္ သိုက္စိုး ေရွ႕တြင္ ေစာက္ပတ္ထဲေရာ ဖင္ပါ လီးႏွစ္ေခ်ာင္း ညွပ္လိုးျခင္းကို ခံေနရသည္။
နန္းမြန္၏ ဖင္ေပါက္ထဲမွ က်ားႀကီး၏ လီးႀကီး ဗြ်တ္ကနဲ ထြက္လာခ်ိန္တြင္ ဖင္ေပါက္မွာ အာတာတာ ျဖစ္ကာ အသားနီပင္ လန္ေနၿပီ။
ေအာက္မွ ပင့္ လိုးေနေသာ က်ားငယ္၏ လီးႀကီးမွာလည္း နန္းမြန္ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္ျဖင့္။ သိုက္စိုး ထိုင္ရာမွ ထကာ လီးဒစ္ကို တံေတြး စပ္ၿပီး နန္းမြန္၏ ဖင္ေပါက္ထဲ ထိုးထဲ့လိုက္သည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဘြတ္ဘြတ္ အားးးးးးး"
*************************
"တူ တူ တူ တူ hello ကိုကို လားးးး"
"ေျပာေလ ေႏြ"
"ေႏြ အခု private အလုပ္ရၿပီ ကိုကို ေရ၊ 6 လ လုပ္ရမွာ၊ ေနရာကေတာ့----------"
"ဟာ ဟန္က်ၿပီ ေႏြ၊ ကိုကိုလည္း အဲ့ဒီဘက္ တာဝန္က်တယ္၊ ဒါဆို ကိုကိုတို႔ ေတြ႕လို႔ရၿပီေပါ့"
"ဒီ 6 လအတြင္း ေတြ႕ဖို႔ေတာ့ အစဥ္မေျပေလာက္ဘူး ကိုကိုေရ၊ အဲ့ အိမ္က စည္းကမ္းႀကီးေလာက္တယ္၊ ---------- အဲ့ဒါေၾကာင့္၊ စိတ္ေတာ့ မပူပါနဲ႔ ကိုကိုရယ္၊ ေႏြ႕ သူငယ္ခ်င္း နန္းမြန္လည္း အဲ့ဒီမွာရွိတယ္"
"ဟားးးး ခ်စ္ရယ္၊ ကိုကိုေတာ့ နီးလွ်က္နဲ႔ ေဝးေနရဦးမွာေပါ့၊ ခ်စ္ ေစ်းဝယ္ေလး ဘာေလး ထြက္ရင္း ေတြ႕လို႔ မရဘူးလား ကြာ"
"မရေလာက္ဘူး ကိုကိုေရ၊ နန္းမြန္ ေျပာစကားအရ သူ လိုျခင္တာေလး ရွိရင္ အိမ္ေတာ္ထိန္း အဖြါးႀကီးကို စာနဲ႔ ေရးၿပီး မွာရတာ တဲ့၊ ေႏြ႕ကိုေတာင္ လိုအပ္တာေတြ တခါတည္း ယူခဲ့ဖို႔ မွာလိုက္တယ္"
"ဒါဆို ဒီလို လုပ္ကြာ၊ ခ်စ္ အလွကုန္ ပစၥည္းေတြ အကုန္ ယူမသြားနဲ႔၊ တစ္လစာေလာက္ဘဲ ယူသြား၊ ကိုကိုက ေရွ႕လမွ ေျပာင္းရမွာ ဆိုေတာ့ အဲ့ အခ်ိန္ အဖြါးႀကီးကို အမွာစာရင္း ေပးရင္း ကိုကို႔စီ လြမ္းေၾကာင္း ဘာေၾကာင္း ညာေၾကာင္း စာေလးပို႔၊ ကိုကိုကလည္း ခ်စ္ လိုတာေလးေတြ ဝယ္ေပးရင္း စာထဲ့ေပးမယ္"
"ဟြန္႔ ကိုကိုကလည္း ေျပာေတာ့ လြယ္တယ္၊ ေဒၚညိဳဆိုတာ ေႏြေတာင္ မျမင္ဘူးေသးဘူး၊ ၿပီးေတာ့ ကိုကိုနဲ႔ စာ အေပးအယူ ဘယ္လို လုပ္မလည္း"
"အာာာ ခ်စ္ကလည္းကြာ၊ ကိုကိုက ရဲ တစ္ေယာက္ေလ၊ minor case ပါကြ ဟဲဟဲဟဲ"
"ၿပီးေရာ ၿပီးေရာ ဒါဘဲ"
"Ok ok, I love u so much baby"

အပိုင္း (၆)
°•°•°•°

ေႏြဦးေမ တစ္ေယာက္ မာယာ စံအိမ္ သို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီ။ ေရာက္သည့္ ေန႔ကပင္ နန္းမြန္ႏွင့္ ေတြ႕ခြင့္၊ စကား ေျပာခြင့္ ရေသာ္လည္း တစ္ခန္းထဲ အိပ္ခြင့္ မရွိေပ။ နန္းမြန္ႏွင့္ စကားေျပာ ေနခ်ိန္တြင္ ေဒၚညိဳက ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္။ နန္းမြန္သည္ မိမိႏွင့္ စကား ေျပာရာတြင္ ျပံဳးေနေသာ္လည္း သူမ မ်က္ႏွာေလး အနည္းငယ္ ေခ်ာင္က်သြားမွန္း ရိပ္မိသည္။ နန္းမြန္ တခါတခါ ဘာေတြ ေျပာမွန္း မသိေသာ္လည္း ဒီအိမ္တြင္ အလုပ္ လုပ္ရတာ ေပ်ာ္ေၾကာင္း၊ အစဥ္ေျပေၾကာင္းသာ အပ္ေၾကာင္း ထပ္ေနသည္။
(ေဒၚညိဳ ေဆးတိုက္ကာ ႏွဳတ္တိုက္ သင္ထားေသာ စကားမ်ား ျဖစ္၏)။
သူမ၏ မ်က္လံုးေတြက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖစ္ေနသလိုပင္။
ေႏြဦးေမအားျမင္စ ကတည္းကပင္ သိုက္စိုးတစ္ေယာက္ ျပာယာ ခက္ခဲ့ရသည္။ ဘဝ တစ္ေလွ်ာက္တြင္ သူ႔ ရင္ကို ခုန္ေစသည့္ မိန္းခေလး ရွိမည္ မဟုတ္ဟု ထင္ထားခဲ့သည္။ ယခုအခါတြင္ nurse မေလး ေႏြဦးေမ ၏ ျပံဳးခ်ိဳေသာ မ်က္ႏွာ၊ စကားသံ လြင္လြင္ေလးမ်ားက သိုက္စိုး ရင္ဘက္ထဲ ျမင္း 7 ေကာင္ခန္႔ ဒုန္းဆိုင္း ေျပးေနသလို ျဖစ္မိသည္။
"ကိုမိုးကို ကြ်န္ေတာ္ ေျပာစရာ ရွိတယ္"
"ဟားးး ရွီးးးး ခဏေနမွ ေျပာကြာ ညီညီ အားးး စုပ္စုပ္ ျပြတ္ျပြတ္ ျပြတ္ျပြတ္ ေကာင္းလိုက္တာကြာ"
နန္းမြန္က က်ားငယ္ေပၚ ခြလွ်က္ ေစာက္ပတ္ထဲ လီး တန္းလန္းျဖင့္ အေပၚမွ ေညွာင့္ လိုးေနရင္း သိုက္မိုး၏ လီးႀကီးကို တျပြတ္ျပြတ္ျဖင့္ စုပ္ေနသည္။ လီး ဒစ္အား တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ လွ်ာျဖင့္ ဝိုက္၍ ကလိၿပီး စုပ္လိုက္တိုင္း သိုက္မိုး ဇိမ္ေတြ႕ေနသည္။ က်ားငယ္၏ လီးႀကီးအား အေပၚမွေန၍ ဖင္ႀကီး ေျမွာက္လိုက္ ေစာင့္လိုက္ လိုးေပးေနရာ နန္းမြန္၏ စအိုေပါက္ေလး ပြစိ ပြစိ ျဖစ္ေနသည္။ က်ားႀကီး ထိုင္ရာမွ လီး တန္းလန္းျဖင့္ ထလာကာ နန္းမြန္ကိုယ္ေပၚ ကားယား ခြလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ လီး ဒစ္ကို တံေတြး စြပ္ၿပီး နန္းမြန္၏ စအို ေပါက္တြင္ ေတ့လိုက္သည္။ က်ားငယ္ က ေအာက္မွ ေန၍ နန္းမြန္၏ ခါးကို ဖက္ကာ ထိန္းထားလိုက္သည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြတ္ အူးးး ဟူးးး ဟူးးး"
လီးဒစ္ႀကီး ဖင္ေပါက္ထဲ ဝင္လာသျဖင့္ နာက်င္မွဳေၾကာင့္ ေအာ္ညည္း လိုက္ေသာ္လည္း အာေခါင္ထဲထိ ဝင္ေနေသာ သိုက္မိုး၏ လီးႀကီးေၾကာင့္ အသံ သဲ့သဲ့သာ ထြက္လာသည္။ က်ားႀကီးက နန္းမြန္၏ ခါးကို လက္ ေထာက္ကာ ေဂၚလီ ဘုထစ္မ်ား အျပည့္ ဝန္းရံထားေသာ လီးႀကီးကို စအိုေပါက္ထဲ ေစာင့္ ထဲ့လိုက္သည္။
"အင့္ အင့္ ဗလစ္တစ္တစ္ ဗ်စ္ဗ်စ္ဗ်ိ အူးးးးး ဟူးးး ဟူးးးး အုအု အြတ္ အြတ္"
နန္းမြန္၏ မ်က္ႏွာေလး နီရဲကာ ရွံဳ႕မဲ့သြားသည္။ က်ားႀကီး၏ လီးက နန္းမြန္၏ ဖင္ေပါက္ထဲ တဆံုး ဝင္သြားသည္ႏွင့္ က်ားငယ္ကလည္း အေပၚမွ ေစာင့္လိုးေနေသာ က်ားႀကီးႏွင့္ အၿပိဳင္ ေအာက္မွ ပင့္လိုးေတာ့သည္။
"အင့္ အင့္ ဖတ္ဖတ္ ဖတ္ဖတ္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြတ္ဗြတ္ အူးးးးးးး အုအု အြတ္အြတ္ ဇြိဇြိ ဗ်ိဗ်ိ အုအု အဟုဟုဟု"
လီးႀကီး ႏွစ္ေခ်ာင္းရွိ ေဂၚလီမ်ားက ေစာက္ပတ္ႏွင့္ စအို အတြင္းသား နံရံ နဳနဳမ်ားအား ၾကမ္းတမ္းစြာ ပြတ္တိုက္ ေနသည့္ဒဏ္ကို လူးလွိမ့္ ခံေနရ သကဲ့သို႔ ပါးစပ္ထဲရွိ သိုက္မိုး၏ လီးႀကီးက အာေခါင္အထိ တိုးေစာင့္ ေနရာ နန္းမြန္ အခံရခက္စြာ မ်က္ရည္မ်ားပင္ က်လာသည္။
"ျပြတ္ျပြတ္ အြတ္အြတ္ အားးးးးး ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ စုပ္စုပ္ အားးးးးးးးးးး ရွီးးးးးးးးးး"
သိုက္မိုး၏ ညွီစို႔စို႔ သုပ္ရည္မ်ား နန္းမြန္ ပါးစပ္ထဲ အျပည့္ ပန္းထုပ္လိုက္သည္။
"မ်ိဳခ်လိုက္စမ္း ငါ့ လရည္ေတြ မ်ိဳခ်လိုက္ ဟီးဟီးဟီး"
သိုက္မိုး နန္းမြန္၏ ပါးေစာင္အား လက္ျဖင့္ ဖ်စ္ညွစ္ကာ ေျပာသည္။ နန္းမြန္လည္း မ်က္ႏွာေလး ရွံဳ႕မဲ့ကာ မ်ိဳခ်လိုက္ရသည္။
"အင့္အင့္အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြတ္ဗြတ္ အ အ အ အားးးးးးး"
သုပ္ရည္ရာ မ်ိဳခ်အၿပီးတြင္ က်ားညီေနာင္၏ ေစာက္ပတ္ေရာ ဖင္ပါ ညွပ္ လိုးျခင္းကို အံႀကိတ္ကာ ခံရျပန္သည္။ နန္းမြန္လည္း သိုက္မိုးတို႔ ဝိုင္း လိုးေနျခင္းကို ေနစဥ္ႏွင့္အမွ် ခံ ေနရေတာ့ သေဘာက်သလို ျဖသ္လာသည္။ နာက်င္စြာ ခံစားရင္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ၿပီးသည့္ အရသာကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ လာသည္။
"ေျပာ ညီေလး ဘာဒုန္း"
"ဒီလို ကိုကိုရာ၊ အခု ေရာက္လာတဲ့ ေကာင္မေလးကို ညီေလး ခြင့္ျပဳခ်က္ မရဘဲ ဘာမွ မလုပ္ရဘူး"
"သူ႔ကို ျပန္မလႊတ္ေသးဘူး မလား"
"အင္း ကိုကို သေဘာက်ရင္ ျပန္ မလႊတ္ေသးဘူးေလ"
"ဒါဆိုလည္း ၿပီးေရာ၊ ဟီးဟီး ၾကည့္ပါလား ဒီေကာင္မေလး မ်က္ႏွာ ရွံဳ႕မဲ့ေနတာက ခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းတယ္ ဟီးဟီးဟီး"
သိုက္မိုး ေျပာသျဖင့္ သိုက္စိုး လွမ္းၾကည့္လိုက္ရာ က်ားညီေနာင္၏ မညွာမတာ ညွပ္လိုးေနသည့္ ဒဏ္ကို ရွံဳ႕မဲ့ကာ ေအာ္ညည္းေနေသာ နန္းမြန္၏ မ်က္ႏွာ တစ္ခုလံုး နီျမန္းၿပီး ခ်စ္စရာ ေကာင္းေနသည္။
"ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြတ္ဗြတ္ အင့္ အင့္ အင့္ အင့္ ဗ်ိဗ်ိဇြိဇြိ အ အ အ အ အားးးးး ရွီးး"
က်ားႀကီးက သူ႔လီးကို နန္းမြန္ ဖင္ေပါက္ထဲမွ ဆြဲထုပ္လိုက္ကာ ေက်ာျပင္ေပၚ သုပ္ရည္မ်ား ပန္း ထုပ္လိုက္သည္။ တၿပိဳင္ထဲမွာပင္ ဦးမင္းဟန္၏ လီးႀကီး နန္းမြန္ ဖင္ထဲ ထိုးထဲ့လိုက္ျပန္သည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြ်တ္ ဗြတ္ အမေလးးး ေသပါၿပီ အေမရဲ့!!!!!!!!!!"
-------------------------------------------
ေႏြဦးေမ တစ္ေယာက္ ********
မာယာ စံအိမ္ သို႔ ေရာက္ရွိကတည္းက သခင္ေလး သိုက္စိုး၏ အထူးတလည္ ဂရုစိုက္ျခင္း ကို ခံရသျဖင့္ အစဥ္ေျပေသာ္လည္း နန္းမြန္၏ အမူအယာအား သံသရ ျဖစ္မိသည္။ သူမအား အင္မတန္ ခင္တြယ္ခဲ့ေသာ လုပ္ေဖၚ ကိုင္ဖက္ သူငယ္ခ်င္းက ယခုအခါ အေရာတဝင္ ေျပာဆိုျခင္း မရွိသည္ကို သေဘာမက်ေပ။ အေရးႀကီးဆံုး အခ်က္က နန္းမြန္၏ မ်က္လံုးမ်ား ျဖစ္သည္။ Nurse တစ္ေယာက္ ျဖစ္သျဖင့္ နန္းမြန္၏ မ်က္လံုးအိမ္း အက်ဥ္း အက်ယ္ ပံုမွန္ မဟုတ္သည္ကို ဂရုစိုက္မိသည္။ တစ္ခါ တစ္ခါ နန္းမြန္၏ ပါးစပ္မွ ေျပာေသာ စကားႏွင့္ နန္းမြန္၏ မ်က္လံုး အၾကည့္တို႔ မညီညြတ္မွန္း သိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေႏြဦးေမ စံအိမ္ထဲတြင္ သတိျဖင့္ ေနရသည္။
ေႏြဦးေမ တစ္ေယာက္ နန္းမြန္ အေၾကာင္းေတြးရင္း ကိုကို ေျပာေသာ စကားကို သတိရမိကာ စာအုပ္ထဲမွ စာရြက္ တစ္ရြက္တြင္ ကဗ်ာလိုလို စာ လိုလို စာသားမ်ား ေရးကာ စာရြက္ကို လက္ျဖင့္ လံုး ေခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္
"ေဒၚေလးညိဳ"
"ေျပာ"
"ၿမိဳ႕ေစ်းကို သြားရင္ သမီး အလွကုန္ ပစၥည္းေလးေတြ မွာျခင္လို႔"
"နင္ ဒီကို လာကတည္းက တစ္ခါထဲ မယူခဲ့ဘူးလား"
"ဟို ဟို သမီးေလ"
ေႏြဦးေမ တစ္ေယာက္ မည္ကဲ့သို႔ ေျဖဆိုရမည္ကို စဥ္းစားရ က်ပ္ေနစဥ္
"ဝယ္ေပးလိုက္ပါ ေဒၚညိဳရယ္၊ အပန္း မႀကီးပါဘူး"
ေႏြဦးေမ၏ မ်က္ႏွာေလးအား ၾကည့္ရင္း သိုက္စိုး ဝင္ေျပာသျဖင့္
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ပါ သခင္ေလး!!!!!! ကဲ ဘာမွာ မွာလည္း!!! အမွာစာရင္း ေပးလိုက္"
"ဒီ ဒီဟာပါဘဲ ေဒၚေလးညိဳ၊ အဲ့ စာရြက္ေလး ေပးလိုက္ရင္ အလွကုန္ ဆိုင္ေတြ သိတယ္"
"ညည္းတို႔ေတြမ်ား ရွဳပ္ရွဳပ္ ရွပ္ရွပ္ ကဲ ေပး ေပး ငါ ဝယ္ခဲ့မယ္"
ေဒၚညိဳတစ္ေယာက္ သိုက္စိုး ေၾကာင့္သာ ေႏြဦးေမ ေပးလိုက္ေသာ အမွာစာရင္း စာရြက္ကို ယူေဆာင္ ခဲ့သည္။ စိတ္ထဲေတာ့ မၾကည္လင္ လွေပ။
_______________
ကိုကို တစ္ေယာက္ခမ်ာ
မိမိ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ရေသာ ျမစ္ဝ ကြ်န္းေပၚ ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိ ကတည္းက ပထမဦးစြာ ရင္ဆိုင္ရေသာ အမွဳမွာ လူေပ်ာက္မွဳ။
လြန္ခဲ့သည့္ 4 လခန္႔က ၿမိဳ႕ေလးႏွင့္ အနီးရွိ ရြာမွ ႏြဲ႔ရီ ဆိုေသာ ေကာင္မေလး ေပ်ာက္ဆံုးေနသျဖင့္ ေဆြမ်ိဳးမ်ားက လူေပ်ာက္ တိုင္ထားသည္။ အမွဳကို ေလ့လာ ၾကည့္ရင္း ကိုကို မ်က္လံုး ျပဴးသြားသည္။ ဇစ္ျမစ္က သူ၏ ခ်စ္သူ အလုပ္ လုပ္ရန္ သြားခဲ့ေသာ
"မာယာ စံအိမ္"
ထို စံအိမ္ႏွင့္ ပတ္သတ္၍ အစဥ္ အဆတ္ စံုစမ္းမွဳမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾက ေသာ္လည္း သဲလြန္စ မရွိခဲ့။
ကိုကို တစ္ေယာက္ ခ်က္ျခင္းပင္ ၿမိဳ႕ထဲရွိ အလွကုန္ ဆိုင္မ်ားသို႔ စံုစမ္းရန္ ထြက္ခဲ့သည္။
ေႏြဦးေမ တစ္ေယာက္ မာယာ စံအိမ္သို႔ private nurse အျဖစ္ အလုပ္ လုပ္ရန္ သြားကတည္းက သူႏွင့္ အဆတ္အသြယ္ မရေတာ့ေပ။
*************************
မာယာစံအိမ္မွ အဖြါးႀကီး ေစ်းဝယ္ လာသျဖင့္ ကိုကို ဂရုတစိုက္ လိုက္ၾကည့္သည္။ သူ ေတြး ထင္ထားသည့္ အတိုင္း အဖြါးႀကီး အလွကုန္ ဆိုင္ထဲတြင္ စာရြက္ တစ္ရြက္ ျပကာ ေမးျမန္းေန၏။ ႀကိဳတင္ကာ စီစဥ္ထားသျဖင့္ အေရာင္း စာေရးမေလး ေပးလိုက္ေသာ ပစၥည္းမ်ားအား ဝယ္ယူကာ အဖြါးႀကီး ဆိုင္ထဲမွ ထြက္သြားသည္။
ကိုကို အေရာင္း စာေရးမေလး အနား ကပ္ကာ အဖြါးႀကီး ေပးခဲ့ေသာ အမွာ စာရင္းကို ၾကည့္လိုက္သည္။
***( Lip liner ခပ္ရဲရဲေလး၊ မေျပာရဲသူ အတြက္၊ eye showed တပါးသူ သတိထား မိသည့္ အေရာင္၊ Hair color ေမွာင္မိုက္ မဲနက္သည့္ အေရာင္၊ လက္သည္းနီ ခပ္ေျဖာ့ေျဖာ့)****
ကိုကို ေစ်းဝယ္ အမွာ စာရြက္ကို ၾကည့္ကာ ျပံဳးမိသည္။ သူ ေတြးထင္လိုက္တာ မွန္ေနၿပီ။ သို႔ေသာ္ စာရြက္ေပၚတြင္ ေရးထားေသာ အဓိပၸါယ္ကို ေတြးမိကာ ေႏြဦးေမ အတြက္ စိတ္ပူမိသည္။
ေႏြဦးေမ ေရးထားသည့္ အဓိပၸါယ္က
***( Lip liner ခပ္ရဲရဲေလး၊ မေျပာရဲသူ အတြက္)
တစ္ေယာက္ေယာက္က သိလွ်က္ႏွင့္ မေျပာ မဆိုရဲ ျဖစ္ေနသည္။
(eye shadow တပါးသူ သတိထား မိသည့္ အေရာင္)
သူမအား အခ်ိန္ျပည့္ ေစာင့္ၾကည့္ေန၏။
(Hair color ေမွာင္မိုက္ မဲနက္သည့္ အေရာင္)
ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ အဆတ္အသြယ္ ဖ်က္ခံထားရသည္။
( လက္သည္းနီ ခပ္ေျဖာ့ေျဖာ့)
သူမ ေၾကာက္လန္႔ေနၿပီ။***
%%%%%%%%%%%%%%%%%
ေႏြဦးေမ တစ္ေယာက္
ေဒၚညိဳ ေပးေသာ အလွကုန္ ပစၥည္းမ်ားကို ၾကည့္ကာ ေပ်ာ္ေနမိသည္။ ကိုကိုႏွင့္ သူမ အဆတ္အသြယ္ ရၿပီေလ။
ႏွဳတ္ခမ္းနီ ရဲရဲေလး တစ္ေတာင့္၊
Eye Shadow အစိမ္းေရာင္ တစ္ေတာင့္ႏွင့္ လက္သည္းနီ အဝါေရာင္ တစ္ဗူး၊
(ဝါ စိမ္း နီ)
ေႏြဦးေမ အလွကုန္ ပစၥည္းမ်ားအား ၾကည့္ကာ အူျမဴး၍ အခန္းထဲတြင္ ခုန္ေပါက္ ေနမိ၏။
ဤသည္ကို ေႏြဦးေမအား မ်က္ခ်ည္ မပ်က္ ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ ေဒၚညိဳ တစ္ေယာက္ ေတြ႕ ျမင္သြားသည္။

အပိုင္း (၇)
°•°•°•°•

"မျဖစ္နိဳင္ပါဘူး ေဒၚညိဳရာ၊ သူ လိုခ်င္တာ ရလို႔ ေပ်ာ္သြားတာ ေနမွာပါ"
"အဲ့ဒါေတာ့ ကြ်န္မ မသိဘူး သခင္ေလး၊ ဒါေပမယ့္ သူကိုေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာဘဲ"
"ဒါက ေဒၚညိဳ႕ အလုပ္ဘဲေလ"
"သခင္ေလး ဘက္ကလည္း၊ လက္ဦးထားမွ ျဖစ္မယ္၊ ေရွ႕တစ္ပတ္ထဲမွာ အဝယ္ေတာ္ေတြ လာဖို႔ရာ ရွိတယ္၊ သူတို႔ကို ျပဳစုဖို႔က"
"အဲ့ဒါ နန္းမြန္နဲ႔ဘဲ ေပးေတြ႕လိုက္မယ္၊ ေႏြဦးေမက က်ဳပ္အတြက္ သီးသန္႔ဗ်"
-------------------------------------------
စံအိမ္သို႔ ဧည့္သည္မ်ား လာမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္သည့္ ကိစၥ မစပ္စုရန္ ေဒၚညိဳ ေျပာထားသျဖင့္ ေႏြဦးေမ တစ္ေယာက္ ကိုယ္ လုပ္စရာ ရွိသည္ကို ျပဳလုပ္ေနသည္။ အဖိုးအို အား ေရပတ္ တိုက္၊ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေပးၿပီး dream bed ေပၚသို႔ ေရႊ႕ကာ အိပ္ယာခင္းမ်ား လဲလွယ္စဥ္ ေမႊ႕ယာ ေအာက္မွ အံဝွက္ တစ္ခုကို ေတြ႕လိုက္သည္။ ပထမေတာ့ အံဝွက္ အဖံုးကို ဖြင့္ၾကည့္ရန္ စဥ္းစားေသးသည္။ သို႔ေသာ္ မိမိႏွင့္ မဆိုင္လွ်င္ မစပ္စုႏွင့္ ဟု ေျပာထားေသာ ေဒၚညိဳ႕ စကားကို ၾကားေယာင္ကာ ေမႊ႕ယာခင္းျဖင့္ ျပန္ ဖံုးထားခဲ့သည္။ အဖိုးအိုအား ကုတင္ေပၚ ျပန္ တင္ထားခဲ့ၿပီး အခန္းထဲမွ ထြက္ခဲ့သည္။ ဧည့္ခန္းထဲမွ ျဖတ္ေလွ်ာက္စဥ္
"ကိုသိုက္စိုးေရ၊ ေရွ႕တစ္ပတ္မွာ က်ဳပ္တို႔ ယူမယ့္ ပစၥည္းက မ်ားတယ္ ဆိုေတာ့ ႏွစ္သုပ္ ခြဲၿပီး သယ္ခ်င္တယ္ဗ်ာ၊ ရဲ ကလည္း လမ္းေၾကာင္းေတြ ပိတ္ထားေတာ့ နည္းနည္း ခက္လို႔"
"ရပါတယ္၊ ခင္မ်ားတို႔ အစဥ္ေျပသလို လုပ္ေပါ့ဗ်ာ၊ ေငြက ဘယ္လို ေခ်မွာလည္း"
"တစ္ခါသယ္၊ တစ္ေခါက္ရွင္း ေပါ့ဗ်ာ၊ ဒါနဲ႔ က်ဳပ္တို႔ကို ထံုးစံမပ်က္ ျပဳစုဖို႔က အသစ္တစ္ေယာက္ ရွိတယ္ဆို"
"ဟားးး အဲ့ဒါေလးက က်ဳပ္အတြက္ဗ်၊ ခင္မ်ားတို႔ အတြက္ ဟို တစ္ေယာက္ ရွိတယ္ေလ"
"ရွမ္းမေလး လား၊ ဒါေလးလည္း အျပဳစု ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ၊ သူ႔ အိုးႀကီးေတြက အားမနာတမ္း ဆြဲလို႔ ေကာင္းတယ္ဗ်"
"ကဲ ဒါဆိုလည္း အေပၚထပ္က အခန္းထဲကို သြားစို႔ဗ်ာ ဟဲဟဲဟဲ"
ရုတ္တရက္ ၾကားလိုက္ရေသာ စကားေၾကာင့္ ေႏြဦးမြန္ မ်က္လံုးျပဴးကာ အခန္းထဲသို႔ ေျပး ဝင္ခဲ့သည္။ သိုက္စိုးတို႔ ေျပာစကား အရ သူတို႔ လုပ္ေနေသာ အေရာင္း အဝယ္မွာ မူးယစ္ေဆးဝါး ျဖစ္ဖို႔ မ်ားသည္။ ၿပီးေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ျပဳစုဖို႔ ဆိုတာက ဘာ အဓိပၸါယ္လည္း၊ ရွမ္းမေလး ဆိုသည္မွာ နန္းမြန္ကို ရည္ညႊန္းမွန္း ရိပ္မိသည္။ အသစ္ တစ္ေယာက္ ဆိုတာ သူမ ျဖစ္မည္။
အိုးးးး ဒါဆိုလွ်င္ နန္းမြန္တစ္ေယာက္ အေပၚထပ္က အခန္းထဲမွာ သူတို႔ႏွင့္၊ ၿပီးလွ်င္ သူမေရာ ဘာေတြ ျဖစ္လာမလည္း။ ေႏြဦးေမ ဆတ္ မေတြးရဲေတာ့။ ေၾကာက္စိတ္က လႊမ္းမိုးေနၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုကို သင္ေပးသည့္ ဝွက္စာ ေရးနည္းျဖင့္ စာ တစ္ေဆာင္ ေရးလိုက္သည္။ မနက္ဖန္ ေဒၚညိဳ ေစ်းသြားလွ်င္ အလွကုန္ ပစၥည္း တစ္ခုခု မွာရမည္။
အေပၚထပ္ အခန္းထဲတြင္ေတာ့
နန္းမြန္ခမ်ာ ေယာက္်ားႀကီး ၇ ေယာက္ၾကား ငရဲ က်ေနသည္။
"ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြတ္ဗြတ္ အ အ အ အ အားးးးးးးးးးးးးးးးးး"
_______________
ေႏြဦးေမ မွာလိုက္သည့္ စာရြက္အား အေရာင္း စာေရးမေလးထံ ေပးလိုက္သည္။ စာေရးမေလးက စာရြက္ကို ၾကည့္ကာ အလွကုန္ ပစၥည္း အခ်ိဳ႕ကို ထုပ္ေပးသည္။ ပစၥည္းမ်ားကို ယူကာ ေဒၚညိဳ ဆိုင္ထဲမွ ျပန္ထြက္ခဲ့သည္။ ေဒၚညိဳ ထြက္သြား သည္ႏွင့္ အေရာင္း ေကာင္တာနား ကိုကို ေရာက္သြားကာ စာေရးမ ေပးေသာ စာရြက္ကို ယူလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ျပန္ထြက္ခဲ့သည္။ ဤသည္ကို ဆိုင္အား ျပန္လည္ ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ ေဒၚညိဳ ေတြ႕သြားသည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ေသျခာလား ေဒၚညိဳ"
"ေသျခာတယ္ သခင္ေလး၊ ဒီေကာင္ ဒါနဲ႔ဆို သံုးႀကိမ္ရွိၿပီ၊ တိုက္ဆိုင္မွဳ မဟုတ္ဘူး၊ ေႏြဦးေမနဲ႔ အဆတ္အသြယ္ လုပ္ေနတာ"
"ဟုတ္တယ္ သခင္ေလး၊ က်ဳပ္ စံုစမ္းၿပီးၿပီ၊ အဲ့ဒီ အေကာင္က အသစ္ေရာက္လာတဲ့ ရဲ အရာရွိ ကိုကို ဆိုတာဘဲ"
"ေတာက္စ္"
ဦးမင္းဟန္၏ ေျပာစကားေၾကာင့္ သိုက္စိုး ေဒါသ ထြက္သြားသည္။
_+_+_+_+_+_+_+_+_+_
"ဝုန္း"
"အေမ့"
ေႏြဦးေမ အဖိုးအိုအား ေဆးတိုက္ေနစဥ္ တံခါး ေစာင့္ဖြင့္သံ ၾကားသျဖင့္ လန္႔သြားသည္။ လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ အခန္းထဲသို႔ ေဒါသတႀကီး ဝင္လာေသာ သိုက္စိုးကို ေတြ႕လိုက္သည္။
"ကို ကိုသိုက္စိုး!!! ဘာ ဘာျဖစ္လို႔ အ"
ေႏြဦးေမ၏ ဆံပင္ကို ေစာင့္ဆြဲကာ
"မင္း အျပင္က ရဲ တစ္ေကာင္နဲ႔ ဆတ္သြယ္တာ ဘာသေဘာလည္း"
"ရွင္ ဟို ဟို အ အ"
"ေတာက္စ္!!!! လာခဲ့စမ္း ေကာင္မ၊ နင္ ရဲသီတင္းေပး တစ္ေယာက္ဘဲ၊ ငါတို႔ စံအိမ္အေၾကာင္း စံုစမ္းဖို႔ လာခဲ့တာ မလား၊ ေသဖို႔သာ ျပင္ေပေတာ့"
"အ အ ကိုသိုက္စိုး မဟုတ္ မဟုတ္ဘူး အ နာတယ္ နာတယ္ လႊတ္ လႊတ္"
ေႏြဦးေမအား ဆံပင္ဆြဲကာ အေပၚထပ္ အခန္းထဲသို႔ ဆြဲေခၚသြားသည္။
အခန္းထဲ ေရာက္ေသာ္ ရံုး ကန္ေနေသာ ေႏြဦးေမ၏ ပါးကို ဘယ္ျပန္ ညာျပန္ ရိုက္လိုက္ရာ
"ျဖန္း ျဖန္း ျဖန္း ျဖန္း အားးးး"
ေႏြဦးေမ ၾကမ္းျပင္ေပၚ လဲသြားသည္။ သိုက္စိုး ခါးပတ္ကို ခြ်တ္၍ ေႏြဦးေမအား ေလးငါးခ်က္ခန္႔ လႊဲ ရိုက္သည္။
"ရႊမ္း အားး ရႊမ္း အားးး ရႊမ္း အားးး ရႊမ္း အားးးးးးးးးး"
ေႏြဦးေမ တစ္ေယာက္ သိုက္စိုး၏ ခါးပတ္ျဖင့္ ရိုက္ခ်က္ေၾကာင့္ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ လူး လွိမ့္ေနသည္။
ခါးပတ္ျဖင့္ ရိုက္၍ အားရေသာ္ ေႏြဦးေမအား ကုတင္ေပၚ ပစ္ တင္လိုက္သျဖင့္ ေခြေခြေလး က်သြားသည္။
မုဒိန္းက်င့္ခံရေတာ့မည္မွန္း ေႏြဦးေမ သေဘာေပါက္လိုက္သည္။
"မလုပ္ မလုပ္ပါနဲ႔ အီးးး ဟီးးးဟီးးး"
သိုက္စိုး ေႏြဦးေမ၏ ကိုယ္ေပၚ ကားယား ခြကာ အဝတ္မ်ားကို ဆြဲျဖဲလိုက္သည္။
"ဗ်ီးးး ဗ်ိ ဗ်ိ မလုပ္ မလုပ္ပါနဲ႔ ျဖန္း ျဖန္း ျဖန္း အားးးးးး"
ပါးျပင္ေပၚ အဆတ္မပ်က္ က်လာေသာ သိုက္စိုး၏ ရိုက္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ေႏြဦးေမ သတိ လစ္သြားသည္။
*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*
ေႏြဦးေမတစ္ေယာက္ သတိရလာေသာ္
ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလံုး ယိမ္းထိုး လွဳပ္ခါ ေနသည္။ မိမိ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ မိုးေပၚ ေထာင္ေနသည္။ ေစာက္ပတ္ထဲလည္း မာေက်ာေသာ အရာတစ္ခု ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္ျဖင့္။ မ်က္လံုးကို အားယူ၍ ဖြင့္ၾကည့္ေသာ္ မိမိ မ်က္ႏွာအား မိုးၾကည့္ေနေသာ သိုက္စိုးကို ေဝဝါးစြာ ေတြ႕ရသည္။
"အင့္ အင့္ အင့္ အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြတ္ဗြတ္ အအ အ အ ဗ်ိဗ်ိဇြိဇြိ အ အ အ အ!!!!! ဟင္ လူယုတ္မာ လႊတ္ လႊတ္ မလုပ္နဲ႔ မလုပ္ပါနဲ႔ အ အ အ အ အားးးးးးးး"
ေႏြဦးေမ ေအာ္ဟစ္ ရံုးကန္ေသာ္လည္း သိုက္စိုး၏ လီးႀကီးက ေစာက္ပတ္ထဲ ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္ႏွင့္။ အပ်ိဳစင္ မဟုတ္ေသာ္လည္း သိုက္စိုး၏ ေစာင့္ခ်က္မ်ား ျပင္းထန္လြန္းသျဖင့္ သားအိမ္ ေအာင့္ကာ နာက်င္လွသည္။
"ဗ်ိဗ်ိ ဇြိဇြိ အ အ အ အ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြတ္ဗြတ္ အားးးးး အားးး အားး အားးး"
ေႏြဦးေမ၏ ယမ္းခါေနေသာ နိဳ႕အံုကို လက္ျဖင့္ အားရပါးရ စုပ္ကိုင္ကာ ခပ္ျပင္းျပင္း ေစာင့္ လိုးေနသည္။
"အင့္ အင့္ အင့္ အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြတ္ဗြတ္ အားး အားး အားးး အားးး ဗ်ိဗ်ိ ဗ်စ္ဗ်စ္ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး နာတယ္ နာတယ္ လူယုတ္မာႀကီး လႊတ္လႊတ္ အားးးးးး"
ေခါင္းအား ဘယ္ညာ ယမ္းခါရင္း ငိုေကြ်းေနေသာ ေႏြဦးေမ၏ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ၿပီး လိုးရတာ အရသာ ရွိလွသည္။ သိုက္စိုး၏ ေစာင့္လိုးခ်က္မ်ား ျပင္းထန္လြန္းသျဖင့္ ကုတင္ တစ္ခုလံုး သိမ့္သိမ့္ခါေနသည္။ လီးႀကီး ဝင္လာတိုင္း ေစာက္ပတ္ ႏွဳတ္ခမ္းသားမ်ား အတြင္းသို႔ ရွံဳ႕ ဝင္သြားသလို ျပန္ထြက္သြားတိုင္း ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားမ်ား အျမံဳလိုက္ ကပ္ ပါသြားသည္။
"ဖတ္ ဖတ္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ အားးး အားးး အားး အားးး ဇြိဇြိ ပ်စ္ပ်စ္ အားးးးးး ရွီးးးးးး ဟင္းး ဟင္းးးး ဟင္းးးးး"
သားအိမ္ေခါင္းထဲသို႔ ေႏြးေထြးေသာ သုပ္ရည္မ်ား ပန္းထြက္သြားသည္။
%&%&%&%&%&%&%&%&%&
ေႏြဦးေမ ေရးလိုက္ေသာ စာကို ၾကည့္ကာ ကိုကို ဗ်ာ မ်ားေနသည္။
SOS (Save our self) တဲ့။ ဒါဆို ေႏြဦးေမတို႔ ဒုကၡ ေရာက္ေနၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ အထက္ကို သီတင္းပို႔ကာ ေႏြဦးေမတို႔ကို ကယ္တင္ရန္ ျပင္စဥ္သည္။ ခ်စ္သူ ဘာေတြ ျဖစ္ေနၿပီလည္း မေတြးဝံ့ေတာ့။

အပိုင္း (၈) ဇာတ္သိမ္း
°•°•°•°•°•°•°•°•

သိုက္စိုး ေႏြဦးေမကို အားရေအာင္ လိုးၿပီး တညလံုး အခန္းထဲတြင္ ေသာ့ ခပ္ထားခဲ့သည္။ မနက္လင္းမွ ေဒၚညိဳ ေသာ့ဖြင့္ေပးသျဖင့္ ေရခ်ိဳးရသည္။ စားေသာက္ၿပီး အခန္းထဲ ျပန္ ပိတ္ထားသည္။
နံက္ 9:00 am ခန္႔တြင္
"ဂေလာက္ ကြ်ီအီအီ"
တံခါးဖြင့္သံ ၾကားသျဖင့္ ကုတင္ေပၚတြင္ လွဲကာ ငိုေနေသာ ေႏြဦးေမ လန္႔သြားသည္။ သိုက္စိုးတို႔ တစ္ဖြဲ႕လံုး အခန္းထဲ ဝင္လာသည္။
နန္းမြန္ ေႏြဦးေမအား ေတြ႕သျဖင့္ ကုတင္ေပၚ ေျပးတက္ကာ ေပြ႕ ဖက္လိုက္သည္။
"နန္း နန္းမြန္ ေႏြ႕ကို ကယ္ပါဦး အီးးး ဟီးးး ဟီးး ဟီးးး"
"ေႏြ ေႏြရယ္"
"ကဲ နန္းမြန္ အလြမ္းသယ္မေနနဲ႔ ေရာ့"
ဦးမင္းဟန္ ေပးေသာ ခြက္ကို နန္းမြန္ ေမာ့ခ်လိုက္ၿပီး ေႏြဦးေမအား တစ္ခြက္ တိုက္သည္။ ေႏြဦးေမ နန္းမြန္ကို နားမလည္စြာ ေၾကာင္ ၾကည့္ေနသည္။
"ေသာက္လိုက္ ေႏြ၊ ဒါမွ ခံနိဳင္ရည္ ရွိမွာ"
ေႏြဦးေမ ဘာမွ မေမးေတာ့ဘဲ ေသာက္လိုက္သည္။ ခါးသတ္သတ္ ျပင္းရွရွျဖင့္ အာေခါင္ထဲ ပူ ဆင္းသြားသည္။ ခဏ အၾကာတြင္ ေခါင္းထဲ ေနာက္က်ိ ရီေဝလာသည္။
"ဟီးဟီးဟီး လွလိုက္တာ ကြာ ဟီးဟီး"
သိုက္မိုး တဟီးဟီး ရီကာ ကုတင္ေပၚ တက္လာသျဖင့္ ေႏြဦးေမ ေၾကာက္လန္႔စြာ ေနာက္သို႔ ဆုတ္သည္။ သိုက္မိုးက ေႏြဦးေမ၏ ေျခေထာက္ကို ေဆာင့္ဆြဲလိုက္ရာ
"အေမ့"
ေႏြဦးေမ ေျခကားယားျဖင့္ ပါလာသည္။ သိုက္မိုး ေႏြဦးေမ၏ ထမိန္ကို ဆြဲ ခြ်တ္လိုက္သည္။
"အို မလုပ္ မလုပ္နဲ႔ လူယုတ္မာႀကီး လႊတ္၊ နန္းမြန္ေရ ကယ္ပါဦး အားးးးးးး"
ေႏြဦးေမ ေအာ္ဟစ္ ရံုးကန္ရင္း ထမိန္ ကြ်တ္သြားသည္။ ဦးမင္းဟန္ တိုက္ေသာ ေဆး အရွိန္ေၾကာင့္ ရံုးကန္ ရန္ ခြန္အား မရွိေပ။
"ဗ်ိဗ်ိဗ်ီးးး မလုပ္ပါနဲ႔ အားးးးးးး"
ေအာက္ခံ ေဘာင္းဘီႏွင့္ အကၤ် ီမ်ား ဆုတ္ျဖဲျခင္း ခံရသည္။ နန္းမြန္လည္း ဘာမွ မတတ္နိဳင္သျဖင့္ ဒီအတိုင္း ထိုင္ ၾကည့္ေနရသည္။ သိုက္မိုးက သူ၏ အဝတ္မ်ားကို ခြ်တ္လိုက္ရာ ရွည္လ်ား ေတာင္မက္ေနေသာ လီးႀကီး ေပၚလာသည္။
"မလုပ္ပါနဲ႔ မလုပ္ပါနဲ႔ အီးး ဟီးဟီး အို အေမ့"
သိုက္မိုး ေႏြဦးေမ၏ ေျခေထာက္ ႏွစ္ဖက္ကို ပုခံုးေပၚ ထမ္းတင္ၿပီး မို႔ ေဖါင္းေနေသာ ေစာက္ပတ္ အကြဲေၾကာင္းေလးအား လီးဒစ္ျဖင့္ ထိုးစြလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ကိုယ္ကို ဖိ ကိုင္းလိုက္ရာ ေႏြဦးေမ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္မွာ သူမ မ်က္ႏွာႏွင့္ တတန္းထဲ ျဖစ္သြားသည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗ်စ္ အားးး ဟားး ဟားးးး"
ခါးကို အားစိုက္ကာ ခပ္ျပင္းျပင္း ေစာင့္ ခ်လိုက္သျဖင့္ လီးႀကီး ေႏြဦးေမ၏ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ တစ္စို႔စြာ ဝင္သြားသည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြတ္ ဒုတ္ အူးးးး ဟူးးး ဟူးးး နာတယ္ နာတယ္ အေမရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး"
ေႏြဦးေမ သားအိမ္ ေအာင့္သြားသျဖင့္ ေမႊ႕ယာကို လက္ျဖင့္ တဖုန္းဖုန္း ရိုက္ရင္း ေခါင္းမ်ား ယမ္းခါကာ ငိုေနသည္။ ေႏြဦးေမ ငိုေလ သိုက္မိုး ေစာင့္ခ်က္ေတြ ျပင္းထန္ေလ ျဖစ္ရာ
"အင့္ အင့္ အင့္ အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဇြိဇြိ အားးးးးး ဗ်ိဗ်ိဗ်စ္ဗ်စ္ အအအအ ဗြတ္ဗြတ္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ အားးးးးးးးးးးး"
အခ်က္ 30 ခန္႔ မနားတမ္း ေစာင့္ၿပီးေသာ္
"ဟားးးးးး ဗလြတ္ ဗြ်တ္ ဗု ဟားးးးး"
သိုက္မိုး သူ၏ လီးႀကီးကို ေႏြဦးေမ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ထုပ္ကာ နန္းမြန္ ပါးစပ္နား ေတ့ေပးလိုက္သျဖင့္ နန္းမြန္လည္း အလိုက္သင့္ ငံု စုပ္ ေပးလိုက္သည္။
"ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ ဟားးးးးးးး ရွီးးးးး ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေစာက္ပတ္ကြာ အအအအ အားးးးးးးးးးးးး"
လီးတန္တြင္ ေပက်ံေနေသာ ေႏြဦးေမ၏ ေစာက္ပတ္မွ အရည္မ်ားႏွင့္ သုပ္ရည္မ်ားပါ နန္းမြန္ ခံတြင္းထဲ ေရာက္သြားသည္။ သိုက္မိုး၏ လီးႀကီး ကြ်တ္သြားသည္ႏွင့္ ေႏြဦးေမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲ လီး တစ္ေခ်ာင္း တန္းဝင္လာသည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗ်စ္ဗ်စ္ အားးးးးးးးးးးးးး"
_+_+_+_+_+_+_+_+_+_
သိုက္မိုး၊ သိုက္စိုး၊ က်ားညီေနာင္၊ ဦးမင္းဟန္ႏွင့္ ဧည့္သည္ႏွစ္ေယာက္ စုစုေပါင္း လူ 7 ေယာက္ မနားတမ္း လိုးၾကသျဖင့္ ေႏြဦးေမ၏ ေစာက္ပတ္ေလး ထူပူ ႀကိမ္းစပ္ကာ သားအိမ္လည္း ေအာင့္ေနၿပီ။ လီး တစ္ေခ်ာင္းၿပီး တစ္ေခ်ာင္း အဆတ္မျပတ္ လိုးသျဖင့္ ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားနဳနဳမ်ား ပြန္းပဲ့ကုန္၏။ ေအာ္ဟစ္ ငိုေကြ်းရလြန္း၍ ေႏြဦးေမ တစ္ေယာက္ အသံပင္ မထြက္နိဳင္ေတာ့ဘဲ ေမ်ာ့ေမ်ာ့ေလး ျဖစ္ေနၿပီ။ နန္းမြန္ခမ်ာမွာလည္း သုပ္ရည္မ်ား မ်ိဳခ်ရလြန္း၍ အာေခါင္ထဲ ညွီစို႔စို႔ အနံ႔မ်ား စြဲက်န္ေနၿပီ။
"နန္းမြန္ လာ ငါ့တို႔လီးကို စုပ္ေပးဦး၊ လိုးရတာ အားမရေသးဘူး"
သိုက္မိုး ေခၚသျဖင့္ နန္းမြန္ သိုက္မိုး ေပါင္ၾကား ဒူးတုတ္ ထိုင္ကာ လီးကို လက္ျဖင့္ ကိုင္၍ တျပြတ္ျပြတ္ ျမည္ေအာင္ စုပ္ေပးလိုက္သည္။
"ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ ဟားးးးးးးးးးးးးး"
သိုက္မိုး လီး ျပန္ေတာင္လာသျဖင့္ ကုတင္ေပၚ တက္ကာ ေႏြဦးေမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးကို ေဆာင့္ထိုးလိုက္သည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗ်ိဗ်ိ အီးးးး ဟီးးး ဟီးးးး"
ေႏြဦးေမ၏ ကိုယ္လံုေလး သိမ့္သိမ့္ တုန္ေအာင္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ျပင္းထန္လွသည္။ ဧည့္သည္ တစ္ေယာက္ ကုတင္ေပၚတြင္ ပတ္လပ္လွန္ အိပ္လိုက္ၿပီး နန္းမြန္က အေပၚမွ တက္ လိုးသည္။ ေနာက္တစ္ေယာက္က နန္းမြန္ ဖင္ထဲ လီးထဲ့ကာ ႏွစ္ေယာက္ ညွပ္လိုးသည္။
"ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဇြိ ဇြိ အအအအ အားးးးးးးး"
သိုက္မိုး ၿပီးသြားေသာ္ သိုက္စိုး ကုတင္ေပၚ တက္လာကာ ေႏြဦးေမ ကိုယ္အား ေမွာက္လိုက္သည္။ ေႏြဦးေမ ခမ်ာ မလွဳပ္နိဳင္သျဖင့္ အရုပ္ တစ္ရုပ္ပမာ ျဖစ္ေနၿပီ။ သိုက္စိုး ေႏြဦးေမ ကိုယ္ေပၚ ကားယား ခြလိုက္သည္။ ဖင္ႏွစ္ျခမ္းအား လက္ျဖင့္ ျဖဲၿပီး စအိုေပါက္ေပၚ တံေတြး ေထြးခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ လီး ဒစ္ကို ေႏြဦးေမ၏ ဖင္ေပါက္တြင္ ေတ့ကာ ေစာင့္ထဲ့လိုက္သည္။
"အဲ့ဒါေတာ့ မလုပ္ မလုပ္ပါနဲ႔ အင့္ ဇြိဇြိ ဗ်ိ အားးးးးးးးးးးး နာတယ္ နာတယ္ အီးဟီးဟီး"
ေႏြဦးဖင္၏ ဖင္ေပါက္ထဲ လီးဒစ္ ဝင္သြားသည္။ ေႏြဦးေမ နာက်င္လြန္း၍ ဖင္ကို ယမ္းကာ ရံုးေသာ္လည္း အေပၚမွ ဖိထားေသာ သိုက္စိုး၏ ကိုယ္လံုးႀကီးေၾကာင့္ လွဳပ္မရ။
"အင့္ ဗလစ္ တစ္တစ္ ဗ်စ္ဗ်စ္ ဗ်ိ အူးးးးး ဟူးးးးး ဟူးးးးး ဟူးးးးး"
ေႏြဦးေမ ေမႊ႕ယာခင္းအား လက္သီးျဖင့္ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ စုပ္၊ ေခါင္းဦးအား ပါးစပ္ျဖင့္ကိုက္ ထားကာ မ်က္ႏွာလည္း ရွံဳ႕မဲ့ေနသည္။ သိုက္စိုး၏ ဖင္ packing ဖြင့္ခ်က္က ရက္စက္လြန္းလွသည္။ သိုက္စိုး ေႏြဦးေမအား ဖင္လိုးေနပံုကို ၾကည့္ရင္း နန္းမြန္အား ညွပ္လိုးေနေသာ ဧည့္သည္ႏွစ္ေယာက္ ေစာင့္ခ်က္ေတြ ျပင္းထန္လာသည္။
"အင့္အင့္အင့္အင့္ ဗ်ိဗ်ိ ဇြိဇြိ အအအအ ဖတ္ဖတ္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ အအအအ အ ဟားးးးးးးး"
ေႏြဦးေမ၏ ဖင္ေပါက္ထဲ လီးတစ္ဆံုး ေစာင့္ေစာင့္ သြင္းေနရာ အခ်က္ 20 ခန္႔ အၾကာတြင္ က်ဥ္းေျမာင္းလွေသာ စအို ၾကြက္သားမ်ား၏ ညွစ္အားကို ၾကာၾကာ ေတာင့္မခံနိဳင္ဘဲ
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗလြတ္ ဗု အားးးးး ဟားးးးးး ရွီးးးးးးးးး"
သိုက္စိုး ေႏြဦးေမ၏ ဖင္ထဲမွ လီးကို ဆြဲထုပ္ကာ ေႏြဦးေမ၏ ေက်ာျပင္ေပၚ သုပ္ရည္မ်ား ပန္းထုပ္လိုက္သည္။ သိုက္စိုး လီး ဖင္ထဲမွ ကြ်တ္သြားသည္ႏွင့္ ဦးမင္းဟန္၏ လီးႀကီး ေႏြဦးေမ ဖင္ေပါက္ေလးထဲ တန္း ဝင္လာသည္။
"အင့္ ဇြိဇြိဗြ်တ္ဗြ်တ္ အူးးးးးး ဟူးးးး ဟူးးး ဟူးးးးးးးးးးးး"
ေႏြဦးေမေရာ နန္းမြန္ပါ လူ 7 ေယာက္၏ ဝိုင္းလိုး၊ ညွပ္လိုးျခင္းကို လူးလွိမ့္ ခံေနရသည္။ လိုးသမွ် လီး ထဲတြင္ က်ားညီေနာင္၏ ေဂၚလီ လီးမ်ားက အနာက်င္ဆံုးပင္။ ညေနထိတိုင္ တေနကုန္ ဝက္ဝက္ကြဲေအာင္ လိုးၿပီး အားရမွ လိုးပြဲႀကီး ရပ္သြားသည္။ ေႏြဦးေမ ခမ်ာ ဖင္ေရာ ေစာက္ပတ္ပါ ကြဲၿပဲၿပီး ေယာင္ကိုင္းေနၿပီ။
%&%&%&%&%&%&%&%&%& ညပိုင္း တိမ္ဖံုးေနေသာ အေမွာင္ထု ေအာက္တြင္ ႏွစ္ေဆာင္ၿပိဳင္ မာယာ စံအိမ္ တစ္ခုလံုး ဆီမီးတိုင္ အလင္းေဖ်ာ့ေဖ်ာ့မွ လြဲ၍ တိပ္စိပ္ေနသည္။ ေႏြဦးေမလည္း နန္းမြန္ ေဆးလိမ္းေပး၍ ေစာက္ပတ္ေရာ ဖင္ပါ နာက်င္မွဳ အနည္းငယ္ သက္သာၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။
တိပ္စိပ္ေနေသာ စံအိမ္ ျခံဝန္းထဲသို႔ လူရိပ္အခ်ိဳ႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္ ညွင္သာစြာ ခ်ဥ္းကပ္ ဝင္ေရာက္လာသည္။ အိမ္ေပါက္တြင္ ကင္းေစာင့္ အလွည့္ က်ေသာ က်ားငယ္ ေန႔လည္က တစ္ေနကုန္ ေႏြဦးေမႏွင့္ နန္းမြန္ကို လိုးခဲ့သျဖင့္ အားကုန္ကာ ငိုက္ျမည္းေနသည္။ ဝတ္ရံုနက္ႏွင့္ လူတစ္ဦး ငိုက္ျမည္းေနေသာ က်ားငယ္ အနီး ခ်ဥ္းကပ္ကာ ဂုတ္ပိုးကို လက္ဝါးေစာင္းျဖင့္ ခပ္ျပင္းျပင္း ရိုက္ခ်လိုက္သည္။
"ဒုတ္ အ"
က်ားငယ္ ေခြက်သြားသည္။ တစ္ေရးနိဳး၍ အေပါ့သြားရန္ ထလာေသာ က်ားႀကီး အျပင္မွ အသံၾကားသျဖင့္ ထြက္ၾကည့္ရာ
"ဟာ လူ!!!! လူ!!!!!"
"ယားးးးး ခြက္ ခြက္ အင့္ ေဖ်ာင္း အြတ္"
က်ားႀကီးႏွင့္ ဝတ္ရံုနက္တို႔ ဘတျပန္ က်ားတစ္ျပန္ တိုက္ခိုက္ေနၾကသည္။ က်ားႀကီး၏ လက္သီးခ်က္မ်ား ေျခ ကန္ခ်က္မ်ား သန္မာသကဲ့သို႔ တစ္ဖက္လူ၏ တိုက္ခိုက္ေရး စြမ္းေရကလည္း မေသးေပ။ တိုက္ခိုက္ သံမ်ားေၾကာင့္ အိပ္ေနသူမ်ား နိဳးလာကာ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ျဖစ္ကုန္သည္။ သိုက္စိုး အေပၚထပ္မွ ေန၍ ေသနက္ျဖင့္ လွမ္းပစ္သည္။
"ဒိုင္းး ဒိုင္းးး ဒိုင္းးး ဟာ ဗိုလ္ေလး ဒီေကာင္ေတြမွာ လက္နက္ရွိတယ္"
အေနာက္မွ ရဲတပ္သားေလး သတိေပးသျဖင့္ ကိုကို လွိမ့္ေရွာင္လိုက္သည္။ က်ည္စံမ်ားက သူ႔ ေခါင္းေပၚမွ ျပန္ဝဲသြားသည္။ က်ားႀကီး အျပင္သို႔ ေျပးထြက္ကာ ရဲတပ္သားေလးကို တိုက္ခိုက္သည္။ အျပင္မွ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ အသံမ်ားေၾကာင့္ ေႏြဦးေမႏွင့္ နန္းမြန္ ေၾကာက္လန္႔ကာ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး တင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားသည္။ ဗိုလ္ေလး ဟူေသာ အသံၾကားသျဖင့္
"ဒါ ဒါ ကိုကိုဘဲ ျဖစ္ရမယ္"
ေႏြဦးေမ ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းကာ အခန္း တံခါးကို ဖြင့္လိုက္သည္။
"ဟာ ေႏြ ေႏြ မထြက္နဲ႔"
ကိုကို႔ကို ေႏြဦးေမ ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ အားတက္သြားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အခန္းထဲမွ ေျပးထြက္ကာ ကိုကို႔ကို ေသနက္ျဖင့္ ပစ္ေနေသာ သိုက္စိုးအား အေနာက္ကေန ကိုယ္လံုးျဖင့္ ပစ္တိုက္သည္။
"အြတ္"
သိုက္စိုး လဲက်သြားကာ ေသနက္မွာ အိမ္ေအာက္သို႔ က်သြားသည္။ ေႏြဦးေမ အိမ္ေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းေျပးစဥ္ သိုက္မိုး ခုန္အုပ္ရာ မမိဘဲ ေလွခါးမွ ေအာက္သို႔ ဒလိန္႔ေခါက္ေကြး ျပဳတ္က်သည္။ နန္းမြန္လည္း ေၾကာက္လန္႔ကာ ေႏြဦးေမ ေနာက္ ေျပးလိုက္သည္။
"ေႏြ အျပင္ကို ေျပး ေျပး"
ကိုကို သိုက္စိုးႏွင့္ တိုက္ခိုက္ေနရင္း ေအာ္ေျပာသျဖင့္ အျပင္သို႔ ထြက္ရန္ တံခါးေပါက္သို႔ ေျပးသြာစဥ္
"ဝုန္း"
တံခါးေပါက္ကို ေစာင့္ပိတ္ကာ ေႏြဦးေမ ထံသို႔ ဓါးကိုင္၍ ေျပးလာသည္။ နန္းမြန္က ေႏြဦးေမ၏ လက္ကို ဆြဲကာ အဖိုးအို ထားေသာ အခန္းထဲ ဝင္ၿပီး တံခါး ပိတ္လိုက္သည္။
"ဒုန္းဒုန္းဒုန္းဒုန္း ဟိုေကာင္မေတြ ထြက္ခဲ့စမ္း ေဖ်ာင္း အြတ္"
အခန္း တံခါးကို ရိုက္ဖြင့္ေနေသာ ေဒၚညိဳ႕အား ကိုကို ေစာင့္ကန္လိုက္သည္။ အိမ္အျပင္ ဘက္တြင္လည္း က်ားညီေနာင္ႏွင့္ ဧည့္သည္ႏွစ္ဦးက ဓါးျဖင့္ ခုခံေသာေၾကာင့္ ရဲတပ္သားႏွင့္ အျပင္တြင္ ေစာင့္က်န္ခဲ့ေသာ ရဲမ်ားက ေသနက္ျဖင့္ ပစ္ခက္လိုက္ရာ ပြဲျခင္းၿပီး ေသဆံုးသြားသည္။
သိုက္မိုး သတိရလာကာ နာက်င္မွဳေၾကာင့္ ေဒါသ ထြက္ၿပီး နံရံတြင္ ထြန္းညွိထားေသာ ဆီမီးတိုင္ကို ျဖဳတ္ကာ အိမ္ႀကီးကို မီးရွိဳ႕ေတာ့သည္။
"ဟာ ကိုမိုး မလုပ္နဲ႔ မလုပ္နဲ႔ ေဒၚညိဳ ကိုမိုးကို လိုက္ဖမ္း လိုက္ဖမ္း"
အိမ္ေလွခါးအား မီးရွိဳ႕ၿပီး အေပၚတက္သြားေသာ သိုက္မိုး ေနာက္သို႔ သိုက္စိုးႏွင့္ ေဒၚညိဳ ေျပးလိုက္သြားသည္။ ေႏြဦးေမတို႔ အခန္းထဲ မီးခိုးမ်ား အူ ေနၿပီ။
"အဟြတ္ဟြတ္ဟြတ္ ဝုန္းးးး ေႏြ ထြက္ ထြက္ အိမ္ကို မီးဆြဲေနၿပီ"
"ကိုကိုေရ အဖိုးကို သယ္ေပးဦး"
အဖိုးအိုအား ေပြ႕ခ်ီစဥ္ မီးခိုးမ်ားေၾကာင့္ အဖိုးအိုမွာ အသက္ရွဴ ရပ္သြားခဲ့ၿပီ။
"ေသသြားၿပီ ေႏြရဲ့"
"ဒါဆို ခဏေလး"
ေႏြဦးေမ အဖိုးအိုအား ေအာက္ခ်ခိုင္းကာ ေမႊ႕ယာေအာက္ရွိ အံဝွက္ အဖံုးကို လွပ္လိုက္ရာ
"ဟာ အထုပ္ တစ္ထုပ္"
အထုပ္အား ယူ၍ ေႏြဦးေမတို႔ အျပင္သို႔ ေျပးထြက္ခဲ့သည္။ ေရနံဂ်ီး ဝ ေနေသာ မာယာ စံအိမ္ႀကီးမွာ မီးေတြ ဆြဲလို႔။ သိုက္စိုး၊ သိုက္မိုးႏွင့္ ေဒၚညိဳတို႔ မီးထဲမွ မလြတ္ေျမာက္နိဳင္ေတာ့ေပ။ မာယာ စံအိမ္ႀကီးမွာ မေကာင္းမွဳ အားလံုး မီးေလာင္တိုက္ ၾကားတြင္ ေပ်ာက္ကြယ္ ျပာက် သြားခဲ့ၿပီ။
ေႏြဦးေမလည္း ကိုကို႔ ရင္ခြင္ထဲတြင္ တသိမ့္သိမ့္ ရွိဳက္ငိုေနသည္။ ကိုကို ေႏြဦးေမ၏ ကိုယ္လံုးေလးကို တင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားရင္း
"အရာအားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းသြားပါၿပီ အခ်စ္ရယ္"
ရရွိလာေသာ အထုပ္ကေလးအား ျဖည္လိုက္ရာ ရတနာပစၥည္း အေျမာက္အမ်ား ျဖစ္ေနသည္။ တစ္ဝက္ကို နန္းမြန္အား ေပးၿပီး က်န္တစ္ဝက္ကို နိဳင္ငံေတာ္သို႔ အပ္လိုက္သည္။ ရတနာ အပ္ပြဲႏွင့္အၿပိဳင္ ေႏြဦးေမႏွင့္ ကိုကို႔ လက္ထပ္ပြဲေလး စည္ကားစြာ က်င္းပခဲ့သည္။ နန္းမြန္ကေတာ့ ရရွိေသာ ရတနာပစၥည္းမ်ားကို ထုခြဲ ေရာင္းခ်ရင္း သူမ ေနရပ္သို႔ ျပန္ကာ အေရာင္းအဝယ္ လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ ေတာ့သည္။
#######################
The end (ငါ့လင္ သာဂိ)