ေၾကာက္တယ္
°•°•°•°•°•°•
"ဟင္း .. ထြီ .. ဒီနားကလဲ နံလိုက္တာ .. ဟယ္ေတာ့ ... ေခြးခ်ီး "
ပထ၀ီဆရာမ ေအးေအး ထင္းရူးပင္ေျခရင္း၌ ၀င္ထိုင္ရင္း အလန္.တၾကားေအာ္ရင္း ထိုင္ရာမွျပန္ထကာ ထမီကိုငံု.ၾကည့္ေနခိုက္
သူတို.သံုးဦးလစ္ထြက္ခဲ့ၾကေလသည္။
သည္ကိစၥ ဤကိစၥ ... ေရဆံုးေရဖ်ား အငယ့္အား ေျပာျပရန္ ကိုေအာင္စိုး၀န္ေလးေနမိသည္။
"အငယ္... ငိုခ်င္တယ္ ...အကိုစိုးရယ္ "
"ငိုေလ.. ငိုလိုက္ .. ခေလးေတြေတာ့ငိုရင္ အားရွိတယ္တဲ့ "
"အကိုစိုးက မၾကင္နာတတ္ဖူး "
"အၾကင္နာဆိုတာ ဆယ္တန္းေအာင္မွ ေျပာရင္ပိုေကာင္းမလားဆိုျပီး .. ငါဘယ္သူ.မွမေျပာခဲ့ဖူးဘူး ... အငယ္"
"ဘာလဲ ... ဆယ္တန္းမေအာင္ခင္ေျပာေတာ့ေရာ "
"စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ပ်က္ပ်ယ္ရင္ လူေတြမွာခံစားရေလ့ရွိတဲ့ ေၾကကြဲမႈမ်ိဳးကို .. ငါမခံုမင္တတ္ေသးဘူး "
"အစ္ကိုစိုးမွ မခ်စ္တတ္ေသးတာ "
"နင္ ပက္ထရစ္ကို ဘာကိုခ်စ္တာလဲ "
"ဘယ္သိမလဲ ...ခ်စ္တာပဲသိတာ "
အငယ္က ရွက္ရြံ.နီရဲသြားေသာမ်က္ႏွာေလးငံု.သြားကာ တိုးတိုးေလးေျပာသည္။ ရင္ဖိုလႈိက္ေမာ ေလသံေလးပါသည္။
"နင့္အရြယ္က ငယ္ေသးတယ္ အငယ္ ... စိတ္လႈပ္ရွားတတ္တဲ့အရြယ္ေလး .. ကိုယ့္ကိုခ်စ္တယ္လို.ေျပာလာသူတိုင္းကို ရင္ခုန္တဲ့အခ်စ္လို.ပဲ နင္တို.နားလည္ေသးတာ "
"အစ္ကိုစိုးစကားကို အငယ္လိုက္မမွီပါဘူး "
"အဲ့ဒါ အလကားနင္ေျပာလိုက္တာ . ငါသိတယ္ နားလည္တယ္ ... သိပ္နားလည္တယ္ ... ခ်စ္တယ္ဆိုတာ
ဖိုမေတြအတြက္ မလြဲမေသြ ၾကံဳလာရမဲ့ကိစၥပါ ... ငါအျပစ္မေျပာဘူး ... ဒါေပမဲ့ ပညာသင္ေနတုန္းမွာ အေႏွာက္အယွက္မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး ... ေအး ဘြဲ.ရျပီးရင္ စဥ္းစားေတာ့ "
"အိုးး မဟုတ္တာ ... အခ်စ္ကိုေသာ့ပိတ္ထားလို.ရလား"
"မေတာက္တေခါက္ ၀တၳဳထဲကစကားလံုးေတြ ငါ့ေရွ.မွာမသံုးခ်င္စမ္းပါနဲ. အငယ္.. နင့္ထက္ ငါစာဖတ္သန္တယ္ "
ကိုေအာင္စိုးစကားေျပာရင္း ေက်ာင္း၀င္းအျပင္သို.လွမ္းထြက္ခဲ့သည္။ အငယ္က မမွီမကန္းေလးလိုက္လာသည္။
"အစ္ကိုစိုး .. မညာနဲ. .. သူနဲ.ေတြ.ခဲ့တယ္မို.လား ..ဟင္ ...ျပီးေတာ့ ... ကရင္မနဲ.ျဖစ္ေနျပီလို့
ေျပာတယ္မို. လား ... အစ္ကိုစိုးေတာင္ထိုးေသးတယ္ ... ေ၀လင္းဆြဲလို.တဲ့ "
"ဟင္ နင့္ကို ဘယ္သူေျပာလဲ ... အငယ္ "
အငယ္က ေၾကေၾကကြဲကြဲေလး လုပ္ရယ္ရယ္ျပသည္။
"ဟင္း ..ဟင္း.. အစ္ကိုစိုးရယ္ ... အငယ့္မွာလဲ အေပါင္းအသင္းေတြနဲ.ပါ .. ေျပာျပၾကတာေပါ့ ေနာ "
"ေအး .. နင္သိရင္ျပီးတာပဲ . ေနာက္တစ္ခါ ျပႆနာျဖစ္ရင္ ငါ၀င္မရွင္းခ်င္ဘူး ... ဒါပဲ "
"မျဖစ္ေစရပါဘူး အစ္ကိုစိုး "
...............................
"ေအာင္စိုးေရ .. တစ္ရာ့ငါးဆယ္ အရင္ခ်ိဳးခဲ့ေဟ့ "
"ဟုတ္ကဲ့ ေလးေလး "
ဦးေလးျဖစ္သူမွာ စိုက္ပ်ိဳးေရးျဖင့္အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳေနသူ ... စစ္ျပန္တစ္ဦးျဖစ္ျပီး စည္းစနစ္က်န
တင္းၾကပ္သည္။ပန္းမ်ားတေပြ.တပိုက္ႏွင့္ေအာင္စိုးအိမ္ဆီျပန္လာသည္။
"ကိုေအာင္စိုးက ဒီႏွစ္ဆယ္တန္းလား " ပန္းေဖာက္သည္ မေလး မခင္ေထြးကႏႈတ္ဆက္ေမး ေမး၏။
"ကိုးတန္း ပါ ... က်ေနာ္က ေက်ာင္း .. ေက်ာင္းေန ေနာက္က်တယ္ေလ "
"ေအာ္ .. ဟင္ ပန္းတခ်ိဳ.ကပိုးေတြနဲ.ေတာ့ "
"ဗ်ာ ... ပိုးေတြ.တယ္ "
ေအာင္စိုးလန္.သြားသည္။ ဂႏၶမာခင္းကို ပိုးစိမ္းက်လွ်င္ ေဖာက္သည္မ်ားမၾကိဳက္တတ္ေခ်။ မျမင္ရေသာ္လည္း အငံုပြင့္မ်ားထဲ၌ ဘသားေခ်ာတို.ကခိုေနတတ္ျပီး ပြင့္အာလာေသာေသးမွ်င္သည့္ ပြင့္ခ်ပ္မ်ားကို အရုပ္ဆိုးစြာ
ကိုက္ျဖတ္တတ္ၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
"ေပး .. က်ေနာ္ လဲေပးမယ္ "
"ရပါတယ္ .. ဟို .. ပိုးေတြ.တဲ့အေၾကာင္းေျပာတာ "
ေအာင္စိုးလွမ္းယူလိုက္ေသာ လက္က ခင္ေထြးရင္ႏွစ္မႊာကို အိကနဲ .. ေထြးကနဲ .. ႏွိပ္လိုက္ဖိလိုက္သည္။ ခင္ေထြး အ့ံအားသင့္ျပီးေနာက္သို.တြန္.သြားေလသည္။ မခင္ေထြးမွာ အသက္ ၂၃ ႏွစ္ခန္ ့ရွိျပီး လံုးၾကီး
ေပါက္လွၾကီး ညိဳစိမ့္စြာ ေခ်ာေမာသူျဖစ္သည္။မ်က္ႏွာေလးကအဆင့္အတန္းျမင့္ျမင့္လွသည္။ ေခ်ာသည္။
သြယ္တန္းထူထဲေသာ မ်က္ခံုးေလးမ်ားက နက္ေမွာင္ေနျပီး မ်က္၀န္းအစံုကျပာလဲ့ေနသည္။ ထင္းထင္းေလး
ေပၚေနေသာႏွာတန္ေလးက စင္းေနသည္။ ေသးေကြးေသာ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူး ျပည့္ျပည့္ေလးက အျမဲလို
ေဆးမဆိုးပဲ ရႊန္းစိုေနတတ္သည္။ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးက ပိုမိုထူထဲျပီး အလယ္၌ခ်ိဳင့္၀င္ေနသေယာင္...။
တင္းတင္းရင္းရင္း ရင္ႏွစ္မႊာက ေပါက္စီႏွစ္လံုးႏွယ္ အိအိေထြးေထြး ကိုင္မိရာ ... ဖိန္းကနဲ ... ရွိန္းကနဲ တုန္သြား၏။အနီပြင့္ အနက္ခံထမီေလးကို တင္းေနေအာင္စည္းေႏွာင္ထားေသာ ခါးေအာက္မွ တင္ပါး
က်စ္က်စ္ေလးမ်ားက လံုးၾကြေမာက္တက္ေနျပီး .. အိပဲ့ပဲ့ၾကီးမဟုတ္ဘဲတင္းတင္းရင္းရင္းျဖင့္ ရင္ေမာဖြယ္ က်စ္လ်စ္လွပေနၾကသည္။ထမီတိုတို၀တ္ထားသျဖင့္ ေပ်ာ့ေျပာင္းရွည္လ်ားေသာ ေျခသလံုးေမြးပါးပါးတို ့က
ႏွင္းေရတို.ျဖင့္စိုျပီးကပ္ေနသည္မွာအေတြးခ်ဲ.စိတ္ကူးယဥ္စရာေကာင္းလွ၏။
"သြား... အရမ္းပဲ "
မခင္ေထြး ပန္းမ်ားကို ပန္းျခင္းထဲသို.ေထာင္ျပီး စီထည့္ကာအေတာ္ေလးရွက္သြားဟန္ႏွင့္သည္တစ္ခြန္း
ေျပာသည္။ကိုေအာင္စိုး နားရြက္ၾကီးမ်ားနီျပီး .. လဒၾကီးလို ေငါင္စင္းစင္းလုပ္ရင္ .. ေျမၾကီးကို
ၾကည့္ေနသည္။
"သြားမယ္ ... ေတာင္းပင့္ေပး "
ခင္ေထြးက ေအာင္စိုးကိုမၾကည့္ပဲ ဘုဆတ္ဆန္ေျပာသည္။ ေအာင္စိုးက သံပတ္အရုပ္ၾကီးလိုပင္ ...
ခင္ေထြးအမိန္.အတိုင္း ေတာင္းကိုပင့္ေပးလိုက္သည္။ မ်က္ႏွာႏွစ္ခုက တစ္ေပခန္.အကြာ၌ ဆံုမိၾကသည္။
တဒဂၤေလးရယ္ပါ။ ရီလဲ့ ခ်ိဳရႊင္ေနေသာ ခင္ေထြးမ်က္၀န္းလဲ့ျပာျပာကို ေအာင္စိုး ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြ ့လိုက္
ရသည္။ႏႈတ္ခမ္းက စူထားေသာ္လည္း ေထာင့္ေကြးေလး၌ အျပံဳးရိပ္ေလးမ်ားခိုတြယ္ေနသည္ကိုေတြ.လိုက္
ရသည္။
" ေခြးၾကည့္ ဦး " ခင္ေထြးအသံက ဘုဆတ္ဆတ္ ထြက္လာျပန္၏ ။ ေအာင္စိုး စက္ရုပ္ၾကီးျဖစ္ေနရွာသည္။
ရန္လံုၾကီး၏ လည္ပင္းကို အေရျပားမွဆြဲကိုင္ထားလိုက္သည္။ခင္ေထြး ေဘာက္ဆတ္ ေဘာက္ဆတ္ျဖင့္
ျခံ၀သို. ခပ္သုတ္သုတ္ထြက္သြားသည္။ တင္ပါးသားေလးမ်ား နိမ့္ခ်ည္ ျမင့္ခ်ည္ျဖင့္ ေအာင္စိုးကို ပ်က္ရယ္
ျပဳသြားၾကသည္။ေအာင္စိုး ရင္ေတြခုန္ေနသည္။ ရယ္ခ်င္သလိုလို .. ေဟး ကနဲ တအားေအာ္ပစ္လိုက္ခ်င္
သလိုလို ... ဘယ္လိုၾကီးမွန္းမသိပဲ အီလည္လည္ၾကီး ခံစားလိုက္ရ၏။
" ဟူးး မလြယ္ပါလား ခင္ေထြးရယ္ "
....................................................
ေရေမႊးနံ.အေကာင္းစားေလး ႏွာေခါင္းထဲ၀င္လာသည္။ ျပီးေတာ့ .. စံပယ္ ... စံပယ္နံ.ေမႊးေမႊးၾကဴၾကဴေလး ..။
" အစ္ကိုစိုး .. မုန္.စားမဆင္းဘူးလား "
" ေအာ္ .. ေအး .. စာေရးစရာရွိလို. "
" ရည္းစားစာလားဟင္ "
" ရည္းစား စာမဟုတ္ဖူးေဟ့ .. ကဗ်ာ ဗ် ..ကဗ်ာ "
" အံမယ္ .. ၾကီးက်ယ္လိုက္တာ .. ျပပါဦး "
" သြားစမ္းပါဟာ .. ျပီးမွဖတ္ .. မဆံုးေသးဘူး "
" ျပီးသေလာက္ပဲၾကည့္မယ္ေလ .. လွန္ျပစမ္းပါ "
" ဟာ .. ဒီေကာင္မေလး .. ဇြတ္ပဲ .. ဖယ္စမ္းပါ "
ေအာင္စိုး လက္၀ါးႏွင့္အုပ္ထားေသာ ဗလာစာအုပ္ကို အတင္းဆြဲဖယ္ျပီး ေရးလက္စ ကဗ်ာကိုဖတ္သည္။
" အပြင့္ေသးေသး ... မေမႊးရက္ဖူး .. သူမ်ားခူးလဲ .. ရႊင္ျမဴးစြာလွ်င္ .. ငါမျမင္ခ်င္ .. ငါ့ရင္ခြင္မွာ ...
ကဗ်ာက တို.လို.တြဲေလာင္းၾကီးျဖစ္သည္။ မဆံုးေသး ...
" ငါ့ရင္ခြင္မွာ ဘာျဖစ္လဲအစ္ကိုစိုး ... ဆက္ေရးေလ "
" ေနစမ္းပါဦးဟာ .. ကာရန္ရွာမရ ရတဲ့အထဲ "
တင္လွၾကီးႏွင့္ ေ၀လင္းေက်ာင္းစာသင္ခန္းထဲ၀င္လာသည္။
" အလဲ့ .. ကဗ်ာေရးေနသလား.. အင္း .. ဘာတဲ့ "
ကဗ်ာကို ျပိဳင္တူဖတ္သည္။ ျပံဳးၾကသည္ ။ ေ၀လင္းက
" ငါဆက္ေရးမယ္ ... ၾကည့္ " ဟုဆိုကာ ...
ငါ့ရင္ခြင္မွာ... အီအီးပါလွ်င္ ... ငါပင္ေဆးေက်ာရလိမ့္မည္...
" ဟာ .. သြားပါျပီ .. ပ်က္ပါျပီကြာ "
ေအာင္စိုး ထေအာ္သည္။ အငယ္က ခြက္ထိုးခြက္လွန္ေလး လက္ခုပ္လက္၀ါးတီးကာ အူႏွိပ္ျပီးရယ္သည္။
ေ၀လင္းကေဘာပင္ပစ္ခ်ျပီး ထြက္ေျပးသည္။ တင္လွၾကီးက ကဗ်ာစာရြက္ကို ယူကာထြက္သြားသည္။
" ေဟ့ေကာင္ .. ဘယ္ယူသြားဦးမွာလဲ "
" နံရံကပ္စာေစာင္ ေဘာမွာသြားကပ္ေပးမယ္ေလ ... ဟား ဟား "
ေျပာေျပာဆိုဆို တင္လွၾကီးကထြက္ေျပးသည္။
" နင္လာရႈပ္လို. .. သြား .. နင္ သာသနာဖ်က္ "
" ဟင္ အငယ္ သာသနာဖ်က္ .. ဟုတ္လားဟင္ အစ္ကိုစိုး "
" ဟုတ္တယ္ .. နင္ "
ေအာင္စိုးစကာမ်ားတန္.သြားရပ္သြားၾကရသည္။ ေမွ်ာ္လင့္မထားပဲ အငယ္မ်က္ရည္မ်ား ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္ၾကီးက်လာသည္။စာေရးခံုကိုေထာက္ထားေသာလက္ကေလးအစံုက တသိမ့္သိမ့္
လႈပ္ရမ္းကာ အသံမထြက္ပဲငိုေလသည္။
" ေဟာဗ်ာ ... ဒါေလးေျပာတာ ... နင္ကဘာျဖစ္ရတာလဲ "
" သူမ်ားေျပာတာ အငယ္ခံႏိုင္တယ္ ... အစ္ကိုေျပာတာအငယ္ခံလို.မရဘူး ... သိလား ...
အစ္ကိုပန္းနဲ.ေပါက္လဲ အငယ္နာမွာပဲ ...သိရဲ.လား "
ေစာက္က်ိဳးနဲ ... စကားၾကီးေတြ အငယ္ေျပာရဲေနျပီ။ မ်က္ရည္အျပည့္ မ်က္လံုးၾကီးမ်ားျဖင့္ စူးရဲရဲ ၾကည့္ကာ
ေျပာေနပံုက စိတ္ထိခိုက္မႈကို ေဖာ္ျပေနၾကေလသည္။
" ကဲ .. ဒါဆိုလဲ ... ေနာက္ကို အစ္ကိုမေျပာေတာ့ဘူး .. ေနာ္ .. တိတ္ပါ ညီမရယ္ ...
ေက်ာင္းသားေတြျမင္ကုန္ရင္ေျပာစရာေတြျဖစ္ၾကဦးမယ္ .. တိတ္ေတာ့ ေနာ္ "
" ခုမွ လာမေခ်ာ့ပါနဲ ့ .. သူမ်ားကို သာသနာဖ်က္လို.ေျပာျပီးမွ .. ဟြန္း "
ကိုင္း ... မေရႊငယ္ .. ခ်ာကနဲ လွည့္သြားျပန္ေတာ့ မွ်စ္စို.ေပါက္ၾကီးလိုဖြံ.ထြား၀ိုင္း၀န္းတဲ့တင္ပါးၾကီးႏွစ္လံုး
က ခင္ေထြးကဲ့သို.ပင္ ေအာင္စိုးက သေရာ္သြားျပန္ပါျပီ။
........................................
ရာသီေတြထဲ၌ ေအာင္စုိး ေဆာင္းကိုခ်စ္သည္။ ေဆာင္းခ်စ္ေသာ မိန္းကေလးမ်ားႏွယ္ ေဆာင္မွာပြင့္ေသာ
ပန္းမ်ားကိုလည္းေအာင္စိုးယုယ ျမတ္ႏိုးတတ္သည္။ေလးေလး စည္းကမ္းတက်ခိုင္းေစမႈေၾကာင့္ နံနက္
မိုးမလင္းမီ ေအာင္စိုးက်န္းမာေရးေလ့က်င့္ရသည္။ျပီးမွ ပန္းခ်ိဳးရသည္။ ဂႏၶမာခင္ထဲမွ ေအးစက္ စိမ့္က်င္
ေနေသာ ႏွင္းစက္မ်ားက ဆြယ္တာအကၤ်ီအဖ်ားပိုင္းကို စိုစြတ္ၾကသည္။ေ၀့ေ၀့ ၀ဲ၀ဲက်ေနေသာ ႏွင္းတို ့က
နံနက္ ၈ နာရီခြဲအထိ မကြဲမစင္ ...အေတာ္အတန္ျမင့္ေနျပီျဖစ္ေသာ ေနလံုးကို ႏွင္းေတြၾကား၌ ေရးေရး
ျမင္ရတတ္၏။ ျခံ အလည္ေက်ာႏွင့္ လက္၀ဲဘက္ေထာင့္၌ ဘတ္ကူးထားေသာ ႏွင္းဆီတန္းၾကီးမ်ား
ရွိသည္။ ျခံေနာက္ဖက္၌ ဒူးဆစ္သာသာစံပယ္တန္းၾကီးမ်ားေဖြးေဖြးလႈပ္ပြင့္ေနၾက၏။ ဘာမွန္းလဲမသိ ... စံပယ္နံ.ရလွ်င္ အငယ့္ကိုသတိရသည္။ ဂႏၶမာနံ.ရလွ်င္ ခင္ေထြးကိုသတိရသည္။ေခြးေခ်းနံ.နံလွ်င္
ေ၀လင္းကိုသတိရတတ္သည္။ အေတြးမ်ားမေရမရာႏွင့္ ပန္းညွပ္ကပ္ေၾကးျဖင့္ ႏွင္းဆီမ်ားကို ညွပ္ရင္း
တစ္ဆုပ္ျပီး တစ္ဆုပ္ ေျမမွာ ပံု၍ ခ်ထားခဲ့သည္။
" လႊတ္ ... လႊတ္ပါ .. ဦးေလးရယ္ ... လႊတ္ပါ "
ျမင္ကြင္းကၾကည္လင္ေနပါသည္။ ႏွင္းမဖံုးပါ။ ခင္ေထြးႏွင့္ေလးေလး အေပၚစီးမွ ခင္ေထြးကို ခြထားသည္။
တြဲေလာင္းၾကီးက်ေနေသာလိင္တန္မဲမဲၾကီးက အက်ည္းတန္ရက္စက္မည့္ဟန္ကို ေဆာင္ေန၏။ ေအာင္စိုး
ေက်ာက္ရုပ္ၾကီးႏွယ္ ျငိမ္သက္သြား၏။ ထာ၀စဥ္တည္တန္.ခဲ့ေသာ အိေျႏၵသိကၡာ ျပည့္၀ခဲ့ေသာေလးေလး အဘယ္ေၾကာင့္မဖြယ္မရာအမႈကုိ ျပဳေလဘိသနည္း။ ခင္ေထြးေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေကြးေကာက္ရုန္းကန္
ရွာသည္။ထမီေလးက တစ္ခါတစ္ရံ ေဟာင္းေလာင္းေလးျဖစ္သြားျပီး .. ေပါင္တံညိဳညိဳၾကီးမ်ားၾကားမွ မေရမရာ မသဲမကြဲမဲကနဲ .. မဲကနဲ ျမင္ေနရသည္။
" ျငိမ္ျငိမ္ေနစမ္းပါ ခင္ေထြးရယ္ ... နင့္ကိုငါယူမွာ ပါ "
" ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း ... ခင္ေထြးေၾကာက္တယ္ .. ဟင့္အင္း "
" နင္ ငါ့ကိုယူရင္ .. ဒီျခံလဲ နင္ပိုင္မွာ ... သိရဲ.လား "
ခပ္ေပါေပါ ခပ္သြပ္သြပ္ စည္းရံုးေရးစကားၾကီးကို ေလးေလးေျပာေနသည္မွ ဟုတ္ပါေလစဟု စိတ္၌ေတြးမိ၏။
ကသုတ္ကယက္ျမင္ကြင္းက ေအာင္စိုးရင္ကို တဒိန္းဒိန္းခုန္ေစသည္။ ေဆာင္းနံနက္ခင္း၏ ထံုသင္း
ေမႊးၾကိဳင္ေသာ ပန္းရနံ.တို ့သည္ လြင့္ပ်က္ပ်ယ္သြားၾကသည္။ ေအးခ်မ္းျငိမ္သက္ျခင္း ခံစားမႈအစား
အက်ည္းတန္ အဓမၼဆန္ေသာ ျမင္ကြင္းက အစားထိုး၀င္ေရာက္လာသည္။ေအာင္စိုးလက္ထဲမွ ပန္းညွပ္
ကပ္ေၾကးေလးကို တခ်ပ္ခ်ပ္ ညွပ္ေနမိသည္။ စိတ္ေတြလႈပ္ရွားလြန္းလွသည္။သနားစဖြယ္ ရုန္းကန္ေအာ္ဟစ္
ေနရွာေသာ ခင္ေထြးကို ပသို. ကူညီရပါမည္လည္းဟု စိတ္အစဥ္က အေျပးအလႊား စဥ္းစားလ်က္ရွိသည္။
ေလးေလးက သန္မာထြားၾကိဳင္းသမွ် စစ္ျပန္ပီပီ လည္း စိတ္ျမန္ကိုယ္ျမန္ရွိသူျဖစ္သည္။ ေလးေလး ... အား. ခင္ဗ်ား မတရားမလုပ္နဲ. ...ဘာညာဆိုျပီး ၀င္ေရာက္လူစြာလုပ္ဖို.ဆိုသည္က ေအာင္စိုးအိပ္မက္ ေတာင္
မမက္ရဲေသာ ကိစၥတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။
ခင္ေထြး က်ားခံတြင္း၀၌ ေသြးသံရဲရဲျဖင့္ လူးလြန္.ေနရွာေသာ သားေကာင္ေလးပမာ သနားစရာ
ေကာင္းေနသည္။စစ္စြပ္က်ယ္ ဂ်ိဳင္းျပတ္ကိုသာ ၀တ္ထားေသာ ေလးေလး၏ လက္ေမာင္းၾကြက္သား
ၾကီးမ်ားက အေျမာင္းလိုက္ ဖုထစ္ၾကြရြေနသည္။ၾကီးမားတုတ္ခိုင္သမွ် အေလ့အက်င့္ အျပည့္အ၀ရရွိ
ထားေသာ ေပါင္လံုးၾကီးမ်ားကလည္း မာေက်ာက်စ္လ်စ္လွသည္။ခင္ေထြး၏ ျဖဴနုေဖြးလ်ေသာလက္ဖ၀ါးေလး
အစံုက ေလးေလး၏ ေပါင္ၾကီးမ်ားကို ကိုင္ထား၏။ မ်က္ႏွာ၀ိုင္း၀ုိင္းေလးကို ဘယ္ညာ အဆက္မျပတ္
ရမ္းခါရင္း အားအင္အစြမ္းကုန္ျဖင့္ ရုန္းကန္ေနသည္။သန္မာထြားၾကိဳင္းလွေသာ ေလးေလးလက္ေခ်ာင္း
ၾကီးမ်ားက ခင္ေထြး၏ လံုး၀န္းျပည့္တင္းေသာ ပုခံုးေလးႏွစ္ဖက္ကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ထားသည္။ လိင္တန္မဲမဲၾကီးကို ခင္ေထြး မၾကည့္ရဲ ... တစ္ခါတစ္ခါ ျမင္ကြင္းထဲ၌ က်က္သေရမဲ့စြာျမင္လိုက္ရတိုင္း
ခင္ေထြးတစ္ကိုယ္လံုး ေသြးမ်ားပြက္ပြက္ဆူကုန္သည္။
" ရွင္ .. ေခြးက်င့္ေခြးၾကံ မၾကံနဲ... လူယုတ္မာ "
ခင္ေထြး အသက္ ၂၃ ႏွစ္၀န္းက်င့္၌ လူတကာႏွင့္ တန္.တည္ခိုင္က်ည္စြာ ေနလာခဲ့သူေလးျဖစ္သည္။
မထိတထိ ရိတိတိ လုပ္လာလွ်င္လည္း ပါးဆြဲရိုက္ရဲေသာ သတၱိက အျပည့္ရွိသည္။ ယခုဟာက ...
စံပယ္ခင္းသြားၾကည့္ရေအာင္ဟု လိမ္လည္ေခၚယူလာျပီးမွ ယခုကဲ့သို. အဓမၼျပဳက်င့္ ျခင္းျဖစ္သည္။
ေလးေလးအသက္ ၄၀ ေက်ာ္ျပီ။ စိတ္ထားမွန္မွန္ျဖင့္ ခင္ေထြးတို.ပန္းေဖာက္သည္မ်ားကို ဆက္ဆံ
လာခဲ့သည္မွာလည္းေလး ငါးေျခာက္ႏွစ္ ေလာက္ရွိေနျပီ။ ေလးေလးသည္ႏွယ္ ယုတ္မာပက္စက္လိမ့္မည္ဟု
ခင္ေထြး ထင္မထားခဲ့ေခ်။က်ားသတၱ၀ါကို သြားျဖဲၾကည့္မိေသာ ခင္ေထြးတို ့လို မိန္းကေလးမ်ား အယံုလြယ္မႈ
ရလဒ္က ေနာက္ဆံုး သည္သို.သာျဖစ္တတ္သည္ကို ခင္ေထြးမသိခဲ့ေပ။ ခင္ေထြးရင္ေတြ လိႈက္၍ လိႈက္၍
ေမာလာသည္။ မ်က္လံုးေတြ၏ အၾကည္ျမင္စြမ္းအားမ်ားလည္းေ၀၀ါးလာသည္။ပါးႏွစ္ဖက္ နဖူးႏွင့္
ေပါင္သားမ်ားက ႏွင္းစက္တို.၏ ေအးျမျခင္း အထိအေတြ.ကို ရယူခံစားေနရမွန္းခင္ေထြးသိသည္။
သို.ေသာ္ ေခၽြးစီးမ်ား စို.ထြက္လာေနသည္။ ေဒါသစိတ္ ရွက္စိတ္မ်ားျဖင့္ ရုန္းကန္တြန္းထိုးရင္း လူမဆန္
လြန္းေသာ ေလးေလး၏ လီးၾကီးကို ခင္ေထြးျမင္ေနရ၏။ ထိပ္က ပြင့္အာျပဲလန္ေနျပီး ဒစ္အထက္ကို
အလိပ္လိုက္ၾကီး တမင္ျဖဲထားသလိုရဲရဲနီေနသည္။ လီးအရင္းအံု၌ မဲနက္လိမ္ေကာက္ေနေသာ အေမႊးၾကမ္း
ၾကီးမ်ားက နက္ေမွာင္ျပစ္ခဲေန၏။ အေတာ္ၾကီး တဲြေလာင္က်ေနသာ ေဂြးဥ ၾကီး၀ယ္ အေမႊးရွည္ၾကီးမ်ားက ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ေပါက္ေနေသး၏။ ပုဆိုးကို ဂြင္းလံုးခၽြတ္ထားသျဖင့္ ဖင္ၾကီးႏွစ္ျခမ္းၾကားမွ မဲေမွာင္
ေသာ ဖင္ေမႊးၾကီးမ်ားကိုလည္းရြံရွာဖြယ္ေတြ.ေနရသည္။ ဆီးခံုမွ မဲမဲေမွာင္ေမွာင္ ေပါက္ေရာက္ေနေသာ အေမႊးမ်ားက ဗိုက္သားအထက္ ခ်က္အထိ ၾကမ္းေထာ္စြာေနရာယူထား၏။ ရင့္မာၾကမ္းတမ္းေသာ အသက္
၄၀ ေက်ာ္ ေလးေလး၏ လီးၾကီးက အသက္ ၂၀ ေက်ာ္ခင္ေထြး၏ ေစာက္ပက္ေလးကို လိုးရန္အာသီသေတြ
ျပင္းထန္ေနပံုရသည္။ တင္းတင္းမာမာၾကီးက ခင္ေထြးစိတ္မ်ားကစင့္ကလ်ားျပိဳကြဲေစရန္ ျခိမ္းေျခာက္
ေနသည္ႏွင့္တူလွသည္။ေလးေလး၏ လက္မ်ားက ခင္ေထြး ထမီ အထက္ဆင္စေလးကို ဆတ္ကနဲ.ဆြဲျဖဳတ္
သည္။ ထမီ ေအာက္စမွ ၀ုန္းကနဲဆြဲခၽြတ္သည္။ခင္ေထြး ကာကြယ္ဟန္.တားရန္ အခ်ိန္လံုေလာက္စြာမရ
လိုက္မီ ကေလးမွာပင္ ခင္ေထြးထမီကၽြတ္ခဲ့ရေလသည္။
သားေကာင္ရနံ.ကိုရေသာ က်ားရဲၾကီးအလား ေလးေလးမ်က္လံုးၾကီးမ်ား ၀င္းလက္ေတာက္ပလာသည္ကို ခင္ေထြးေတြ.ရသည္။ေလးေလးႏႈတ္မွ တဟင္းဟင္းညည္းတြားသံၾကီးကိုလဲ ေတာ္လည္းသံ ေျမျပိဳသံ
အလား ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ၾကားလာရ၏။ေလးေလးႏွာေခါင္းမွ မႈတ္ထုတ္လိုက္ေသာ ေလျပင္းပူပူၾကီးမ်ားက
ခင္ေထြးမ်က္ႏွာကို နံေစာ္စြာ ရိုက္ခတ္မိသည္။ခင္ေထြး မ်က္ရည္မ်ားအလိုလိုလိမ့္ဆင္းက်လာသည္။
ေကာင္းေရာင္းေကာင္း၀ယ္ ပန္းေရာင္းစားရင္း မိမိအပ်ိဳစင္ ဘ၀ေလးကို သိုသိပ္က်စ္လ်စ္စြာထိန္းသိမ္းခဲ့ေသာ
ခင္ေထြးအတြက္ ရမက္ျပင္းေသာ ေလးေလးလက္၌ ေျခမြျခင္း ခံရျပီ။အားနည္းလာသည္။ ျငိမ္သက္ေနေသာ
ျခံၾကီးက အားေပးအားေျမွာက္ျပဳသလို ႏွင္းေတြပိတ္က်လာျပန္၏။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေႏြးကနဲ ပူကနဲ
ခင္ေထြး ဗိုက္သားႏုႏုေလးမ်ား ေပါင္ရင္းမ်ားကို လီးထိပ္ၾကီးႏွင့္ ေထာက္မိေလတိုင္းကမာၻပ်က္သည့္
အလား ခင္ေထြး အာေခါင္ျခစ္ျပီးေအာ္ပါသည္။ သို.ေသာ္ လူသူေ၀းေသာျခံက်ယ္ၾကီး အတြင္း ကယ္တင္မည့္
သူရဲေကာင္းသည္ ဘြားကနဲေပၚမလာ။
" အား ... လႊတ္ လႊတ္... ေခြးၾကီး .. လူယုတ္မာ ... အား "
ခါးကိုလိမ္ေစာင္းရင္းရမ္းခါ ပစ္သည္။ လက္ႏွစ္ဖက္က ခင္ေထြးပုခံုးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားရသျဖင့္ လီးကလိုရာ
မေရာက္ ။ေပါင္မ်ား ဆီးခံုမ်ား ဗိုက္မ်ား ကိုသာထိုးမိေနသည္။ ေလးေလးအံၾကိတ္ရင္းလိမ္ညွပ္ထားေသာ ခင္ေထြးေပါင္ၾကားမွအပ်ိဳစင္ ပါကင္ေပါက္ေလးကို သူ.လီးၾကီး ထိုးထည့္ရန္ အစြမ္းကုန္ၾကိဳးစားေနသည္။
ေဒါသေၾကာင့္ကိုင္ထားေသာလက္ၾကမ္းၾကီးမ်ားက ပို၍နာက်င္လာသည္။ ဒက္ဖနီ အမ်ိဳးအစား ႏွင္းဆီခင္းမွ
လြင့္ပ်ံေ၀့၀ဲလာေသာ ႏွင္းဆီ ရနံ.ေလးက ေျမာက္ေလႏွင့္အတူ ခင္ေထြးႏွာ၀သို.သင္းသင္းေမႊး၏။
ရုတ္ခ်ည္းအင္အားေလးမ်ားသစ္လာသည္။ ေခါင္းမ်ားၾကည္လင္လာျပီး ခြန္အားမ်ားျပည့္၀သလိုလည္း ခံစားလိုက္ရ၏။
" ကဲ ... ဟယ္ "
" အားးး "
ခင္ေထြး ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေကြးယူျပီး ေလးေလးေဂြးဥၾကီးကိုစံုကန္ထည့္လုိက္ရာ ေလးေလးမ်က္လံုးၾကီးျပဴးျပီး
အားကနဲ ေအာ္ကာေဂြးစီကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္အုပ္ရင္း လဲက်သြားသည္။ စကၠန္.၀က္ေလးသည္လည္း ထိုအခ်ိန္၌ခင္ေထြးအတြက္ ေရႊတပိႆာမွ် တန္ဖိုးရွိေနသည္။ လ်င္ျမန္စြာ လူးလဲထျပီး ထမီကို ေကာက္ယူျပီး
ထေျပးသည္။
တဒိတ္ဒိတ္ေဆာင့္ထိုးေန ေသာ ႏွလံုးေသြးမ်ား၏ ျပင္းထန္စြာလႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ ေအာင္စိုးရင္မွာ
ကြဲမတက္ေမာေနသည္။ ေကြးယူေျမွာက္လိုက္ေသာ ခင္ေထြးေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားမွ ၾကာဖူးေလးအလား
ျပည့္ေဖာင္းစူမို.ေနေသာ ေစာက္ပက္ေလးကို ထင္ထင္ရွားရွားၾကီးျမင္လိုက္ရသည္။ ကုန္းထေသာ
တဒဂၤ ကြတတအေျခအေန လႈပ္ရွားမႈ အစိတ္အပုိင္းတကဒ္စီကို မ်က္၀န္းထဲ၌ ဓာတ္ပံုမ်ားအလား စြဲထင္က်န္ရစ္သည္။ မိမိအသက္ေသြးကို အူယားဖားယားကာကြယ္ လႈပ္ရွားေျပးထြက္သြားေသာခင္ေထြးကမူ
ေအာင္စိုးအားျမင္မသြားပါ။ ေပ ၂၀ ခန္.သာ ေ၀းေသာစံပယ္ခင္းအလယ္မွ အျဖစ္အပ်က္ကို ေအာင္စိုး
မ်က္၀ါးထင္ထင္ေတြ.လိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္။ေဂြးတင္ေနေသာ ေလးေလးကိုလည္းစိတ္ခ်ဥ္ခ်ဥ္ႏွင့္ ကူညီေဖးမ
မေနေတာ့ဘဲ ေအာင္စိုးလွည့္ျပန္ခဲ့သည္။
..................................................
ယေန.ေက်ာင္းတက္ရသည္မွာ တစ္မ်ိဳးၾကီးျဖစ္ေနသည္။တင္လွၾကီးႏွင့္ ေ၀လင္းတို.က ေဘာဂေဗဒ
တြက္ေနၾက၏။ဆရာမ မလာသျဖင့္ အတန္းတြင္း၌ ကၽြက္စီ ကၽြက္စီ ေလးခပ္တိုးတိုးတြတ္ထိုးေနၾကသည္။
ေအာင္စိုး ဘာစာအုပ္မွန္းမသိေသာ စာအုပ္တစ္အုုပ္ကို စားပြဲေပၚဖြင့္ထားကာ မျမင္ရဘဲ ငံု.ၾကည့္ေနျပီး
ျငိမ္သက္ေနမိ၏။
" ေမာ္နီတာ .. မေျပာေတာ့ဘူးလား "
ခပ္စြာစြာ အမာစိန္အသံက စူးကနဲ ထြက္လာသျဖင့္ ေခါင္းကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ အတန္းတြင္း၌ ခပ္ကဲကဲ
စိန္ကုလားတစ္ေယာက္ ပို.စ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ စတိတ္ေပၚ၌ ကေနသည္။
" စိန္ကုလား .. ျငိမ္ျငိမ္ေနစမ္းကြာ .. ဟိုဘက္အတန္းကေျပာဦးမယ္ ... မင္းကလဲ "
" ေျပာေျပာေပါ့ဟ .. ဆရာမ မလာလို.ကစားတာပဲ "
" ဘာကြ .. မင္းအရြယ္က ကျမင္းရမဲ့ အရြယ္လား "
ရုတ္ခ်ည္း ရန္ပြဲအေသးစားေလးျဖစ္ရန္တာစူသြားသည္။
" အစ္ကိုစိုး ... ဖက္ျဖစ္မေနနဲ. "
ဘယ္အခ်ိန္က အနားေရာက္လာမွန္းမသိေသာ အငယ္က ေအာင္စိုးလက္ေမာင္းကိုဆြဲရင္းတိုးတိုးေလး
သတိေပး၏။
" ဟဲဟဲ .. လူဆိုတာ ႏိုင္တဲ့လူေတာ့ရွိတာပဲ ေနာ္ "
စိန္ကုလားက ေျပာင္စပ္စပ္ျဖင့္ ကလိလိုက္သည္။ ေ၀လင္း ခံုမွ ရုန္းကန္ထသြားသည္။
" ေဟ့ေကာင္ စိန္ကုလား ... မင္းမ်က္ႏွာေခြးခ်ီးအသုတ္ခံခ်င္လို.လား "
" အာ ဟာ .. ေ၀လင္းရယ္ ... တစ္တန္းထဲသားေတြပါကြာ .. မရက္စက္ပါနဲ. "
စိန္ကုလားကျပာကယာေနရာ၌ ျပန္ထိုင္ျပသည္။
" ေအး .. ေမာ္နီတာ စကားကိုနားမေထာင္တဲ့ေကာင္ေတြ ေနာင္ကုိမ်က္ႏွာကို ေခြးခ်ီးနဲ. သုတ္မယ္ ... မွတ္ထား "
ေ၀လင္းက ၾကိမ္း၀ါးျပသည္။ အခ်ိဳ.က မခ်ိဳမခ်ဥ္ မ်က္ႏွာျဖင့္ေ၀လင္းကိုၾကည့္ၾကသည္။
" မလုပ္နဲ. .. သူက ေခြးခ်ီးတကယ္ကိုင္ရဲတာ "
ေ၀လင္း၏ ေခြးခ်ီးလက္နက္ေၾကာင့္တစ္တန္းလံုးျငိမ္သြား၏။ စိန္ကုလား တစ္ေယာက္သာ မေက်မနပ္မ်က္ႏွာျဖင့္အငယ့္ထံသလို.တစ္လွည့္ ... ေအာင္စိုးကိုတစ္လွည့္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။
..................................................
" ေဟ့ေကာင္ ... ၾကာကူလီ "
စိန္ကုလားအသံ .. သူ.ေဘးမွာက လူမိုက္ဂိုက္ျဖင့္စီးကရက္တစ္လိပ္ကို ႏႈတ္ခမ္းေထာင္၌ ခဲလ်က္ မထီတထီ
ၾကည့္ေနေသာပက္ထရစ္ ...အငယ့္ မ်က္၀န္းေလးစူးရွ ေတာက္ပသြားသည္။
" နင္ဘာစကားေျပာတာလဲ စိန္ကုလား '
" ဟဲဟဲ ... နင္နဲ.ေအာင္စိုးအေျခအေန နင္တို.အသိဆံုးပါ "
စိန္ကုလားက ခပ္ဟားဟားေလးေျပာရင္းမဲ့ျပသည္။
" ဘာျဖစ္ျဖစ္ပါကြာ ... ေစာက္ေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူး .. ငါက မလိုခ်င္လို. စြန္.ထားတဲ့ေစာ္ပဲဟာ .. ဟဲဟဲ "
" ဟင္ ... ပက္ထရစ္ .. ေခြးသား "
ေအာင္စိုးသည္ တစ္ၾကိမ္ ေျချဖင့္တိုက္ခုိက္လိုက္သည္။ လံုး၀ေမွ်ာ္လင့္မထားေသာ ကန္ခ်က္ကျမင့္သည္ ျပင္းသည္ ။ပက္ထရစ္ပါးစပ္ဖ်ားမွ စီးကရက္လမ္းေဘးေရာက္သြားသည္။ ျဖာကနဲ ကြဲဆင္းလာေသာေသြးတို.က ေမးေစ့သို. စီးက်၏။ပက္ထရစ္ ေနာက္သို.သံုးေလးလွမ္းယိုင္ဆုတ္သြားသည္။
" အားလား ... ျပင္းသားပဲ .. ဟင္ဟင္း "
အေလ့အက်င့္ျပည့္၀ေသာ ပက္ထရစ္လက္သီး တံေတာင္ႏွင့္ဒူးမ်ားက ေအာင္စိုးခႏၶာကိုယ္အႏွံ.အျပားသို.
တစ္ခ်က္ကေလးမွမတိမ္းမေခ်ာ္ပဲ တိုက္ရိုက္ခ်ည္းထိသည္။ ေအာင္စိုး ပံုလ်က္သားျငိမ္သြားသည္။
စိန္ကုလားက လက္ႏွစ္ဖက္ကို ပြတ္သပ္ေနသည္။
" ဖြတ္ ... အာပလာပဲ ... ငါေတာင္ တစ္ခ်က္မွမ၀င္လိုက္ရဘူး "
စိန္ကုလားႏွင့္ ပက္ထရစ္ေအာင္ျမင္စြာထြက္ခြာသြားၾကသည္။ ေအာင္စိုး မ်က္ခံုးကြဲသည္။ ေမးေစ့
ေယာင္သည္။ႏႈတ္ခမ္းၾကီးဖူးျပီး ေထာ္ေနသည္။ မ်က္ကြင္းတစ္ဖက္ညိဳသည္။
" ေတာက္... မေအလိုးေတြ"
ေ၀လင္းႏွင့္ တင္လွၾကီးေရာက္ေတာ့ ပြဲကျပီးေနျပီ .. ေ၀လင္းအိမ္ကနီးသျဖင့္ေအာင္စိုးကို ေ၀လင္းအိမ္သို.
တြဲေခၚခဲ့ၾကသည္။အငယ္သည္ ငိုသည္ .. ရိႈက္၍ငိုသည္။ ေက်ာင္းက ညေန ၅ နာရီလႊတ္သည္။ ရန္ပြဲအျပီး ေ၀လင္းအိမ္အထိေရာက္ေတာ့၆ နာရီထိုးျပီးေနျပီ။ ေဆးလိမ္း .. ၾကပ္ပူတိုက္ႏွင့္ ၇ နာရီနီးပါး
ျဖစ္သြားသည္။အငယ္ ေအာင္စိုးအနားမွ တဖ၀ါးမွမခြာ...
" နင္ .. သိပ္မိုးခ်ဳပ္ေနျပီ ...အငယ္ "
ေ၀လင္းက သတိေပးသည္။ တင္လွၾကီး က ေ၀လင္း အေမႏွင့္ေစ်းလိုက္သိမ္းေပသည္။
"အစ္ကိုမွ သတိမရေသးလာ ေ၀လင္းရယ္ .. ငါမျပန္ခ်င္ေသးဘူး .. ငါ့ေၾကာင့္ျဖစ္ရတာဟ "
" ေအးေလ ... နင့္အိမ္က တလြဲထင္ကုန္မွာ "
" ထင္ခ်င္ရာထင္ပေစေတာ့ဟာ "
ေအာင္စိုးသတိရလာေတာ့ ည ၈ နာရီထိုးျပီးသြားခဲ့ျပီ ။
" အစ္ကို ... သတိရျပီလားဟင္ "
" ဟင္ .. အငယ္ .. အိမ္မျပန္ေသးဘူးလား ... မိုးခ်ဳပ္ေနျပီပဲ "
" ရပါတယ္ ... အငယ္အိမ္ကို ရွင္းျပႏိုင္ပါတယ္ .. အစ္ကို "
ေ၀လင္း .. တင္လွၾကီးႏွင့္ ေ၀လင္းအေမတို.ေစ်းဆိုင္သိမ္းရန္လမ္းထိပ္သို.သြားေနၾကသည္။
က်ဥ္းေျမာင္းေသာ ေ၀လင္းအိပ္ခန္းေလးထဲ၌ အငယ္ႏွင့္ေအာင္စိုးတို.ႏွစ္ဦးသာရွိ၏။ မႈန္ပ်ပ် မီးအိမ္ေလးက
အိမ္ေရွ.ခန္းတြင္ ေလတ၀ူး၀ူးၾကား၌ မွိန္သြားလိုက္ ... လင္းလာလိုက္ ....။
" အငယ္ ... ျပန္ေတာ့ေနာ္ "
" ဟင့္အင္း .. အစ္ကို. ကိုပဲျပဳစုေနခ်င္တယ္ကြယ္"
" ခက္လိုက္တာ ကေလးရယ္ "
ပက္လက္အိပ္ေနေသာ ေအာင္စိုးရင္ဘတ္ေပၚသို. အငယ္က ပါးေလးအပ္ျပီး ေမွာက္အိပ္လိုက္သည္။
ျပင္းျပစြာလႈပ္ရွားေနေသာ ေအာင္စိုးရင္ခုန္သံကို အငယ္ၾကားေနရသည္။ အငယ့္စိတ္မ်ား လႈပ္ရွားလြန္းလွသည္။
အငယ့္ လက္ကေလးတစ္ဖက္က အစ္ကို.ရင္ဘတ္ကို တယုတယေလးပြတ္သပ္ေပးေနသည္။ ထိုမွ
ဆင္းေလွ်ာက်လာကာ ဆီးစပ္ရွိ အေမႊးမ်ားကို ပုဆိုးေပၚမွ ပြတ္သပ္၏။
" အငယ္ ... အစ္ကို ရဟႏ ၱ မဟုတ္ဖူးေနာ္ "
" အငယ္လဲ အုတ္နီခဲမဟုတ္ဖူးေလ အစ္ကို "
အသံေလးမ်ားက လိႈင္းထပုတ္ခါေနၾကသည္။ ေအာင္စိုးလက္အစံုက ေႏြးေထြးအိစက္ေနေသာ အငယ့္ကိုယ္လံုးေလးကို
ရစ္သိုင္းဖက္ေပြ.လိုက္သည္။ အငယ့္ရင္ထဲ ေလအပင့္ခံရေသာ ရြက္၀ါေလးႏွယ္ လိႈက္ကနဲလြင့္ေမ်ာသြားသလို
ခံစားလိုက္ရသည္။ အစ္ကို.လက္တစ္ဖက္က အငယ့္တင္ပါးလံုးလံုးေလးကို အုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္ေပးရင္း ဆုပ္နယ္သည္။
" ခ်စ္တယ္ ... အငယ္ "
အစ္ကို.အသံက အစ္တစ္တစ္ .. တစ္ဆို.ဆို. .. ေ၀ေ၀၀ါး၀ါး ...
" အငယ္လဲ အစ္ကို.ကို ခ်စ္တယ္ သိလား "
အေမွာင္သည္ သာ၍နက္ရိႈင္း မႈန္ရီလာသည္ ။ အစ္ကို.ရင္ဘတ္ေပၚသို. အငယ္လွိမ့္တက္လိုက္သည္။
တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာကိုတစ္ေယာက္ေစ့ေစ့မၾကည့္ရဲၾက။ မ်က္ႏွာႏွစ္ခုက အံလြဲေလး လိမ္ယွက္ထား၏။
ေခါင္းအံုးမွ မိႈနံ.ကို အငယ္ရွဴရိႈက္မိသည္။ အစ္ကို ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ေဘးသို.ကားလိုက္သည္။ မာေတာင္ေသာ
အေခ်ာင္းတစ္ခုက အငယ့္ေစာက္ပတ္ေလးကို ေထာက္မိသြားသည္။ အငယ္က တဆတ္ဆတ္ တုန္ရီလာသည္။
" အစ္ကို "
" ဘာလဲ .. အငယ္ "
" အငယ္ .. ရွက္တယ္ကြယ္ "
အငယ္က အစ္ကို.နား၀၌ တိုးတိတ္ညင္သာစြာေလးဆိုသည္။ အစ္ကို.လက္မ်ားက တရြရြလႈပ္ရွားလာသည္။
အငယ့္ထမီေအာက္စေလးလန္တက္သြားသည္။
" အစ္ကို .. အငယ္ရွက္တယ္ .. ဆို "
အစ္ကို.ထံမွ တံု.ျပန္စကားသံထြက္မလာ .. အငယ့္ ဒူးေလးႏွစ္ဖက္က ၾကမ္းျပင္ကိုခပ္ကားကားေလးေထာက္မိထားရာ
ေပါင္ေလးႏွစ္ဖက္ အလိုအေလ်ာက္ကားထားသည့္ႏွယ္ အေနေတာ္ အေနအထားကိုေရာက္ေနသည္။
အစ္ကို.အသက္ရွဴသံက အထစ္ထစ္ အေငါ့ေငါ့ ျပင္းထန္လာ၏။ အလားတူ အငယ္ႏွာ၀မွ မႈတ္ထုတ္ရွဴရႈိက္ေနေသာ
ေလသံမ်ားကလည္း မူမမွန္ေတာ့ .. ဖားဖိုႏွစ္လံုး အျပိဳင္ထိုးေနသည့္ႏွယ္ ေလပူေလးမ်ား မႈတ္ထုတ္ေနၾကသည္။
အစ္ကိုက အငယ္ႏွင့္ အစ္ကိုတို.ႏွစ္ဦး၏ ဗိုက္သားႏွစ္ခုၾကားသို.လက္ကိုလွ်ိဳသြင္းျပီး အငယ့္ေစာက္ဖုတ္ေလးကိုစမ္း၏။
" အား... အဟင့္ ... မကိုင္နဲ.ကြာ "
အငယ္က ယားတတ္သျဖင့္တြန္.လိမ္သြားေလသည္။ အစ္ကိုလီးက တင္းက်စ္မာေက်ာစြာမတ္ေထာင္ေနသည္။
လီးကို ခါးလယ္မွ ကိုင္ျပီး အငယ့္ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို.ေတ့သြင္း ၏။ လီးႏွင့္ေစာက္ပတ္အေတြ.အထိက ပူေႏြးစိုစြတ္ေန၏။
ႏူးညံ့အိစက္ျခင္း.ေသြးပြက္ပြက္ဆူကာ ေဆာက္တည္ရာမရျခင္း ခံစားမႈ တစ္ေပါင္းတည္းကို ႏွစ္ဥၤးလံုးခံစားၾကရ၏။
" ျပြတ္ .. ျပစ္ .. အာ.. အဟင့္ .. အဟင့္ .. မ၀င္ဘူး "
အစ္ကို.လီးက ေဘးသို.ေခ်ာ္ထိုးသည္။ အငယ္ကလႊတ္ကနဲေျပာ၏။
" မ၀င္ေသးဘူးလား .. အငယ္ .. ဟင္ "
" ဟင့္အင္း "
အငယ္က အသက္ေအာင့္ျပီးေျဖသည္။ အစ္ကို.မ်က္ႏွာကို လံုး၀မၾကည့္ရဲ။ အသားမ်ားလည္း ဇိုးဇိုးဇက္ဇက္ တုန္လို.ေနသည္။
အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္ႏွင့္ေတာ္ေတာ္ျဖင့္မ၀င္ ...
" ကိုင္သြင္းေပးပါလား.. ဟင္ "
" ဟာ .. ဒုကၡပါပဲ .. မကုိင္ရဲဘူး ... အဟင့္ "
ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုကေျမြႏွစ္ေကာင္အေရြလိုက္သလို ပူးကပ္တြန္.လိမ္ေနၾကသျဖင့္ လိုရာမေရာက္ပဲ ေႏွာင့္ေႏွးေန၏။
အျပင္၌ ေဆာင္းေလေအးေအးက ခပ္ညွင္းညွင္း တိုက္ေန၏။
" ေ၀လင္းတို.ျပန္လာရင္ ဒုကၡအစ္ကိုရဲ. "
အငယ္က ျမန္ျမန္ကိစၥျပီးခ်င္ေသာ အသံေလးႏွင့္ေျပာ၏။
" အငယ္ .. ပက္လက္အိပ္ေပးပါလား ဟင္ "
" ဟင့္အင္း ... အစ္ကို.မ်က္ႏွာကို အငယ္မၾကည့္ရဲဘူး "
အငယ္က တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ေလးဖက္ထားရင္းမွ ျငင္းဆန္ေနျပန္သည္။
ေအာင္စိုး ထိုးၾကိတ္ခံထားရေသာ ဒဏ္ရာမ်ားကိုေမ့ေပ်ာက္ေနသည္။ ေ၀ဒနာမ်ားကလည္း ေပ်ာက္လြင့္ေနသည္မွာ
တကယ့္ကို အံ့ၾသစရာေကာင္းလွသည္။ ေအာင္စိုးကအငယ္ကို ဖ်ာေပၚသို.လွိမ့္ခ်လိုက္သည္။ ထိုအခါ ပင့္တင္ထားေသာ
ထမီေလးကို အငယ္က အတင္းအဓမၼ ဆြဲဖံုးပစ္လိုက္ျပန္သည္။ ေအာင္စိုးက အငယ့္ပါးျပင္ႏုႏုေလးကို ဖြဖြေလးနမ္းသည္။
လည္တိုင္ေဖြးေဖြးေလးကိုလညး္ညင္သာစြာ ပြတ္သပ္နမ္းရံႈ.လိုက္၏။
အငယ့္ထံမွ ဟင္းဟင္း ဟူေသာျငီးတြားသံေလးေပၚလာျပီး ျငိမ္က်သြားေလသည္။ ေအာင္စိုးက
ေမြးရာပါၾကီးကို အငယ့္ပစၥည္းေလးထဲသို. အသာအယာေလး ဖိသြင္းခ်လိုက္ေလေတာ့သည္။
" ျပြတ္ ..အ. ... အေမ့ ... အမေလး ... အစ္ကိုရယ္ "
သည္တစ္ခ်ီ လီးက ေစာက္ပတ္ထဲသို. တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ၾကီး ၀င္ေရာက္သြားသည္။
ႏွစ္ဦးးလံုး ငလ်င္လႈပ္သလို တုန္ခါလႈပ္ရမ္းသြားၾကသည္။
တဒဂၤေလးမွ် ေသာအထိအေတြ.က ရာသက္ပန္ေမ့မရႏိုင္ေလာက္ေသာ ခံစားမႈကို ေပးစြမ္းလိုက္ေလသည္တကား...။
" ျပြတ္ ... ျပြတ္ .. စြတ္ .. ျပြတ္ .. စြတ္ "
လူပ်ိဳရိုင္းေလ၏ အေညွာင့္ .. အပ်ိဳရိုင္းေလး၏ အေကာ့အလူးေျဗာင္းဆန္ေအာင္ ထိေတြ.ပြတ္တိုက္မိၾက၏။
သံ သံ ခ်င္းသာဆိုလွ်င္ မီးထေတာက္ေလာက္ေသာ ပြတ္တိုက္မႈမ်ိဳးပင္ ျဖစ္ေခ်သည္။
ယခုေတာ့ မီးေတာက္အစား စိုစြတ္ ျပစ္ခၽြဲေသာ အေရမ်ားက အဂၤါႏွစ္ခုၾကား၌ သဘာ၀က ထုတ္လႊတ္ေပးလိုက္ေသာအခါ
ျပြတ္ဟူ၍ လည္းေကာင္း စြတ္ ဟူ၍လည္းေကာင္း အသံအားျဖင့္ လြင့္စင္ေပါက္ကြဲထြက္လာသည္။
လွပႏုနယ္ေသာ အငယ့္ကိုယ္ခႏၶာေလးမွာ ဘယ္လူးညာလွိမ့္ျဖင့္ အၾကိတ္အနယ္ ခုခံကာကြယ္ေနရေသာ
ကာမတိုက္ပြဲ ကိုဆင္ႏႊဲေနသည္။ ေအာင္စိုး၏ ဖင္ၾကီးကလဲ ေျမၾကီးထဲသို.နက္ရိႈင္းစြာရိုက္သြင္းေနေသာ
ပိုင္ ၾကီးကဲ့သို. မွန္မွန္ၾကီးေဆာင့္သြင္းေနေတာ့၏။
" ပြတ္.. ဖြတ္ .. ျပြတ္ .. ပြတ္ .. စြတ္ .. စြတ္.. ပြတ္ "
အေမႊးပါးပါးေလးအုပ္လႊမ္းေနေသာ အငယ့္ေစာက္ပတ္ကို ေအာင္စိုးခိုးၾကည့္သည္။ မဲေမွာင္ေနေသာ
လီးေမႊးၾကီးမ်ားက ျဖဴလြ ႏုညံ့ေနေသာ အငယ့္ဆီးခံုကို ပြတ္သပ္မိေလတိုင္း အငယ့္ခမ်ာ
ေကာ့ပ်ံလူးလြန္သြားရွာသည္ကိုလည္း ေအာင္စိုးသတိထားမိလာသည္။ လီးၾကီးကို ဆြဲႏႈတ္လိုက္တိုင္း
ရဲကနဲ .. ၇ဲကနဲ အျပင္သို.ျပဴထြက္လာတတ္ေသာ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားေလးမ်ားမွာ ႏူးအိ ညံ့သက္လွေၾကာင္းလဲ
ေအာင္စိုးစတင္ သတိထားမိသည္။
မိန္းမေစာက္ပတ္ကို ပထမဆံုးေအာင္စိုးအနီးကပ္ေလ့လာဖူးျခင္းဟုလည္း မိမိကိုယ္ကို သိလိုက္သည္။
အငယ္၏လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ား ေကြးခ်ည္ဆန္.ခ်ည္ျဖစ္လ်က္ ဘာကိုင္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနရွာသည္။
ေအာင္စိုးက ဖင္ၾကီးကို ပံုမွန္ေလးေဆာင့္လိုးေပးေနရင္းလက္တစ္ဖက္က ေပါက္စီေလးမ်ားႏွယ္ အိအိေထြးေထြး
လံုးလံုးက်စ္က်စ္ ႏို.ေလးႏွစ္လံုးကို ဆုပ္ကိုင္နယ္ဖတ္ေပးလိုက္ရာ အငယ့္ခမ်ာ ဆားအလူးခံရေသာ
ဖားပ်ံမေလးအလား ေကာ့ .. ေကာ့ တက္သြားရွာေလေတာ့သည္။
" အ .. အစ္ကို ..အိ ..အင့္ ... အင့္ ... အင့္ .. အ ... အား "
" ျပြတ္ .. ျပြတ္ .. ဖတ္ .. စြတ္ .. ျပြတ္ .. ဖတ္ .. ဖတ္ "
လိင္အဂၤါ ႏွစ္ခုၾကားမွ ယိုစိမ့္က်လာေသာ အေရခၽြဲခၽြဲမ်ားက ေဘးသို.လွ်ံက်လာသည္။
အသံမ်ားလည္းပိုမိုက်ယ္ေလာင္လာသည္။
" ရွီး .. အား .. တစ္မ်ိဳးၾကီးပဲေနာ္ .. အင့္ .. အ "
" နာရင္ေျပာေနာ္ အငယ့္ .. အ... အ "
" အင္း .. အင္း ... နာတာလဲမႈတ္ဖူး အစ္ကိုရယ္ .. တစ္မ်ိဳးၾကီးရယ္ ... အငယ္မေျပာတတ္ဖူး "
အယုအယ သမုဒယနယ္မွ ကာမမီးေလာင္ျပင္၀ယ္ စိမ္ေျပနေျပ တူယွဥ္တြဲေလွ်ာက္ေနမိၾကေသာ
အငယ္ႏွင့္ ေအာင္စိုးတို.ႏွစ္ေယာက္ ေ၀လင္းတို.ျပန္လာသံၾကားမွ ကမမ္းကတမ္း လူခ်င္းခြဲကာ
အိေျႏၵ ရရ ျပန္ထိုင္ေနလိုက္ၾကသည္။
သို.ေသာ္ .. သို.ေသာ္ ... အခန္းထဲ ၀င္လာေသာေ၀လင္းက ႏွာေခါင္းကို ရံႈ.ပြ ရံႈ.ပြ လုပ္သည္။
" ဟင္ .. ရွဴး .. ဟင္း .. ရွဴ .. ဘာအနံ.လဲ ... စိမ္းေရႊေရႊၾကီးနဲ ့ ..
အား .. ဟုတ္ျပီ .. ဒါ .. ဒါ .. မိႈနံ ့ ကြ .. ဟဲ ဟဲ ... မိႈေတြေပါက္ျပီ ထင္တယ္ "
အငယ္ ေခါင္းမေဖာ္၀ံ့ေတာ့ ..
ေအာင္စိုးက မ်က္ရိပ္မ်က္ကဲျဖင့္ ေ၀လင္းကိုျပန္ထြက္ခုိင္း၇သည္။
" ေဟး .. အလဲ့ မင္းတို.ကိစၥျပီးသြားၾကျပီကိုး "
" ဟယ္ .. ေ၀လင္းကလဲ .. ဘာေတြေျပာမွန္းမသိဘူး "
" ရွက္မေနပါနဲ. .. ဒါဓမၼတာပဲ .. ယူလိုက္ၾကေတာ့ "
" အစ္ကိုက ရယ္ေန .. ဘာမွလဲ၀င္မေျပာဘူး "
" ေ၀လင္းေျပာတာ ဟုတ္ေနတာပဲ အငယ္ရဲ. ဟားဟား "
" သြား .. သြား ... အစ္ကို မေကာင္းဘူး .. သြား "
ေ၀စီေသာ ရန္ေတြ.သံေလးႏွင့္ အတူ ခ်စ္ေသာအငယ္၏ လက္သီးဆုပ္ ႏုႏု ေလးမ်ား ေအာင္စိုးရင္ဘတ္ကို
တဖံုးဖံုး က်ေရာက္လာေလေတာ့သည္။
.........................................
ေဆာင္းသည္ .. ရက္စက္လြန္းလွသည္။
အထီးက်န္ အျပစ္မဲ့ ဘ၀ကိုမွ ေရြးျပီး ႏွိပ္စက္ ကလူျပဳရက္လြန္းသည္။ ေဆာင္းႏွင္းတို.ကို ခင္ေထြးခ်စ္သည္။
ပန္းျခံသို. ခင္ေထြးမသြားဘဲ အျပင္မွ ေဖာက္သည္ ယူေရာင္းခဲ့သည္မွာၾကာခဲ့ျပီ ။
ေလးေလးကလဲ ခင္ေထြးကိုလိုက္မရွာ .. မေတြ.ဘဲေနခဲ့သည္မို. ခင္ေထြး ေနသာေျဖသာခဲ့သည္။
ယခုေတာ့ ေဆာင္းကတေမွာင့္ .. ေအးလြန္း စိမ့္လြန္း ခ်မ္းေအး လြန္းလွဘိသည္။
ခ်စ္သူရင္ခြင္ေႏြးေႏြးကို ခံုမင္ဖြယ္ တြယ္မွီခ်င္စရာ ေကာင္းေသာ ေဆာင္းကာလက ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ၾကီး
ခင္ေထြးတစ္ဦးတည္းထံသို.လာသလို ခံစားရမိသည္။
ရက္စက္လိုက္တာ ... ေဆာင္းရယ္ ... ။
" ခင္ေထြး .. ျပန္ၾကစို.ေလ "
ေစ်းေရာင္းဘက္ မျမက သတိေပးမွ ပန္းေတာင္းေလးကို ခါးေစာင္းေကာက္တင္ျပီး ပန္းေဖာက္သည္ယူရန္
ထြက္ခဲ့ၾကေလသည္။ ကတၱရာလမ္းမွ ဖယ္ထြက္ကာ ေျမနီလမ္းကေလးအတိုင္း ဆင္းလာေသာ
ခင္ေထြးႏွင့္ မျမတို.ႏွစ္ေယာက္ ႏွင္းမႈန္ေတြထဲ၌ ေ၀ေ၀၀ါး၀ါး ျမင္ေနရသည္။
" ေစာက္ႏွင္းေတြကလဲ က်လိုက္တာေတာ္ .. ေရွ.ကို မျမင္ရေတာ့ဘူး .. ဟင္း "
မျမက သူ.ဗီဇ အတိုင္း ေစာက္ တစ္လံုး အပိုထည့္၍ တတြတ္တြတ္ ေျပာရင္း သြားေနသည္။
လမ္းေဘး၀ဲယာႏွစ္ဖက္မွ ျခံဳႏြယ္မ်ားထက္သို.လည္း ကိုေရႊႏွင္းတို.က သဲသဲမဲမဲ ၾကဲပက္ေနၾကသည္။
ႏွင္းက မ်က္ႏွာမေရြး .. ေအးျမေစတာပါ။
ေဆာင္းရဲ. ေစတနာကို ခင္ေထြးမခံယူတတ္တာပါ ...
အဲေလ .. ေလးေလးက ေဆာင္းျဖစ္မလား ...
" ဟဲ့ .. ခင္ေထြး ... ငါေမးေနတာၾကားလား "
" ဘာလဲ ... အစ္မျမရဲ. "
" ေအာင္စိုးတို.ျခံက ဂႏၶမာ၀င္ယူဦးမလားလို. "
" ဟင့္အင္း .. အစ္မျမ ၀င္ယူခ်င္ယူေလ ... ကၽြန္မ ဒီသစ္တိုပင္ၾကီးနားကပဲ ေစာင့္ေနမယ္ "
" ေနပါဦး .. ညည္းနဲ. ေအာင္စိုးဘာျဖစ္လို.လဲ "
" အိုး ... ေအာင္စိုးနဲ. ဘာမွမျဖစ္ပါူဘး .. ဘယ္သူနဲ.မွလဲ ဘာမွမျဖစ္ဖူး .. ပန္းေတြကပိုးမ်ားလို. "
" ဟဲ့ .. ခုတေလာ စႏုိးေဘာ ရဲလိုး ေဘာ .. ဂႏၶမာႏွစ္မ်ိဳးလံုး ပိုးကင္းပါ့ေတာ္ ...
က်ဳပ္ပဲယူေနတာဟာကို "
မျမကို ခြန္းတုန္.ျပန္ျခင္းမျပဳဘဲ ပန္းျခင္းကို သစ္တိုပင္ေျခရင္း၌ ခ်ရင္း အေႏြးထည္ အပါးစားေလးကို ရင္ေစ့ျပီး
လက္ပိုက္ထားလိုက္သည္။ မျမကဘာေတြမွန္းမသိ ေျပာေတာ့ေျပာသြားသည္။
ျဗစ္ေတာက္ျဗစ္ေတာက္ႏွင့္ ပန္းျခံဆီသို. ဦးတည္ထြက္ခြာသြားေလသည္။
ေဆာင္းရယ္ ... ႏွင္းေတြသိမ္းေပးပါလားကြယ္ ...
ခင္ေထြးရင္မွ တမ္းတမ္းတတေလးေျပာေနမိသည္။ ခန္.ညားေသာသြင္ျပင္ႏွင့္ ေလးေလးရုပ္ကိုလည္း
တစ္ခါတစ္ရံ မ်က္ေစ့ထဲ ထင္ေယာင္လာသည္။ ႏုပ်ိဳထြားၾကိဳင္းေသာ ေအာင္စိုးမ်က္လံုး၀င္း၀င္းလက္လက္မ်ားကိုလဲ
ျမင္ေန၏။ ခင္ေထြး သက္ျပင္းခ်သည္။ မလိုလားသူ၏ ျခံေျမ၌ လိုလားသူရွိေနျခင္းက ခင္ေထြးအတြက္
အထီးက်န္ဘ၀ကို တြန္းပို.ေပးခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္မည္ထင္သည္။ အကယ္စင္စစ္ ေအာင္စိုးမ်က္၀န္းတို.မွ
အာသာဆႏၵကို ခင္ေထြးဖတ္ယူႏိုင္ခဲ့သည္ကို မူ မိမိဖာသာသိသည္။
" ေအာင္စိုး ငါ့ကို ၾကည့္တဲ့ အၾကည့္ေတြကတစ္မ်ိဳးရယ္ "
ခင္ေထြး အေတြးစေလးမ်ား ေလ၀ယ္လြင့္လူးစျပဳသည္။ သိပ္သိပ္သည္းသည္း ေဆာင္းႏွင္းတို.က
နံနက္ခင္းေနျခည္၏ ထိုးစစ္ကို ခံစစ္ျဖင့္ ဆုတ္ခြာစျပဳလာသည္။ ေႏြးေထြးေသာ ေနျခည္ႏုေလးျပဴစ ထြက္စ
" ေအာင္စိုး မိန္းမရေနျပီေတာ့ ... သူဟာမေလးက ျဖဴျဖဴလံုးလံုးေလး ခ်စ္စရာေလး ...
သိလား ... ငယ္ေလးတဲ့ ....
အမေလး .. သူ.မိန္းမေလးကသူ.ကို အစ္ကို ေတာင္မဟုတ္ဖူးေတာ္ေရ. .. ကို တဲ့ တစ္လံုးထဲ "
ကို တဲ့ တစ္လံုးထဲ ... ေအာင္စိုး မိန္းမ၇ေနျပီ ... ျဖဴျဖဴလံုးလံုးေလး ...
ခင္ေထြးဦးေႏွာက္တစ္ခုလံုး ခ်ာလည္ပတ္လည္ျဖစ္သြား၏။ ျမန္လိုက္တာ ေအာင္စိုးရယ္ ...
ရင္မွာ ေအာင့္သည့္ အခ်က္ မ်က္၀န္းမ်ား ထုတ္ေဖာ္ျပသျပီးမွ ေအာင္စိုး အဘယ္သို. ေသြဖီရက္ေလသည္ကိုေတာ့
ခင္ေထြးမမွန္းဆတတ္ေတာ့ ...
ခင္ေထြး အံကေလးတင္းတင္းၾကိတ္သည္။ မျမကလည္း ေအာင္စိုးမိန္းမေခ်ာေၾကာင္း ငယ္ေၾကာင္း
သူ.ေယာက္်ားကို ၾကင္နာေၾကာင္း ေတာင္စဥ္ေရမ၇ေတြေျပာ၏။ ခင္ေထြး နားကၾကားတခ်က္ မၾကားတခ်က္
တဖက္သတ္ အခ်စ္နယ္မွ လြင့္စင္ကြဲေၾကသြားေသာ ႏွလံုးသား အပိုင္းအစေလးမ်ားကို ႏွလံုးသားေကာင္း
တစ္ခုျဖစ္ရန္ ဆက္စပ္ စုစည္း၍ရေကာင္းေသးသည္ဟု ခင္ေထြး ကဗ်ာ ဆန္ဆန္ေတြးသည္။
မႈန္ရီေသာ ၀န္းက်င္၀ယ္ စူးရွ၀င္းလက္ေသာ ေနေရာင္ပူေႏြးေႏြးက စိုးမိုး လႊမ္းျခံဳလာသည္။
" ေအာင္ .. ေအာင္စိုးရယ္ ... နင္က သည္ပြဲမွာ ငါ့ကို သက္သက္ ခလုတ္တိုက္ခဲ့တာေပါ့ေလ ...
ဟုတ္လား .. ေအး ... နင္တို.ေယာက္်ားေလးေတြ ခလုတ္တိုက္သလို ဒို.မိန္းကေလးေတြလဲ အရြဲ.တိုက္တတ္တယ္
ေအာင္စိုး ... နင္သိလား .. အဲ့ဒါနင္သိလား ... ဟင္ "
...........................................
" လာ .. ခင္ေထြး ... ေလးေလးကိုခြင့္လႊတ္ပါကြယ္ ... တကယ္ေတာ့ေလးေလးဟာ
ယုတ္မာ စုတ္ပဲ့တဲ့ လူၾကီးလူေကာင္းတစ္ေယာက္ပါပဲ "
ေလးေလးအသံေတြက ေနာင္တမ်ားႏွင့္ ေရာေႏွာေနသည္။ ခင္ေထြးေခါင္းကို ငံု.ထားသည္။
ေလးေလးေျခေထာက္မွ ကတၱီပါ ၾကိဳးအနက္ႏွင့္ ေလယာဥ္ပ်ံဖိနပ္ကို အဓိပၸါယ္မဲ့ကင္းစြာ ေငးမိေနသည္။
" အရင္လိုပဲ ပန္းယူပါ ... အရင္လိုပဲ ၀င္ပါထြက္ပါ ... အရင္လိုပဲ ေခၚပါေျပာပါ ႏႈတ္ဆက္ပါ ခင္ေထြးရယ္ "
အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ေတြႏွလံုးသားစကားေျပာတာ ရယ္စရာေကာင္းသလားမသိဘူး ...
ကေဘာက္တိကေဘာက္ခ်ာ လိုလိုၾကီး ... တစ္ခ်ိန္က ခင္ေထြးက ေလးေလးရဲ.သားေကာင္ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္ေလ ...
က်ားဘုရင္ တစ္ကြက္မွား၍သာ သားသမင္အခက္ပြားရာမွ လြတ္ခဲ့ရဖူးသည္။
ျဖစ္ခဲ့တာေတြျပည္ဖံုးကားခ်ၾကစတမ္းဆိုလ်င္လည္း ခင္ေထြး ကလူပံုအလယ္၌ လက္မွတ္ေရးထိုးလိုလွသည္။
အေမက မမာမက်န္း ... ေမာင္ေလးတစ္ေက်ာင္းက ေက်ာင္းႏွစ္၀က္ႏွင့္ ထြက္ရသည္မွာလိုလို ...
စီးပြားေရးက သည္ျခံကပန္းယူေနစဥ္ကထက္မ်ားစြာနိမ့္ပါးခဲ့သည္။ ယင္းအခက္အခဲမ်ားႏွင့္ သူ.အေပၚ
အႏိုင္ႏွင့္ပိုင္းသြားခဲ့သည္ဟု ယူဆရေသာ ေအာင္စိုးထံသို. ျပင္းထန္ေသာ တန္ျပန္ဒံုးက်ည္တစ္စင္း
ျပန္လႊတ္ေရးအစီအစဥ္မ်ားမွာ ဤျခံထဲသို. ျပန္လည္ေျခခ်ရျခင္း၏ အဓိကက်ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားသာ
ျဖစ္သည္။
ေလးေလးက ယခင္ကထက္ အေနပိုတည္သည္။ ယခင္ကထက္လည္း ပန္းမ်ိဳးစံုေပးသည္။
ေတာ္တည့္မွန္ကန္ေသာ သမာသမတ္ ေမတၱာလမ္းေပၚ၌ ေလးေလးေလွ်ာက္ႏုိင္ရန္ ၾကိဳးစားေနမွန္း
ခင္ေထြးအတတ္သိေနသည္။ သို.ေသာ္ မိန္းကေလးဆိုသည္က ကမာၻဦးကတည္းက ခံစစ္ ...
အစမရွိဘဲ အဆံုးသတ္မရတတ္ေခ်။
ခင္ေထြးတစ္ေယာက္ ယခင္ကလို အိေျႏၵမပ်က္ ၀င္ထြက္သြားလာေနျပန္ေတာ့ အရာရာသည္
ယခင္ကလိုပင္ ျငိမ္းခ်မ္းေအးျမေနျပန္၏။
" ဒီေန. ဒက္ဖနီေတြ အရမ္းလွတယ္ ခင္ေထြး "
" အင္း .. ဟင့္အင္း .. ကၽြန္မ ရိႈးနဲ. ေရေမႊးပဲယူမယ္ "
အရာရာ ေလးေလးက ေစတနာႏွင့္ လမ္းေၾကာင္းသမွ် ကိုလဲ ခင္ေထြးက တမင္ဖဲက်ဥ္ ေရွာင္ခြာျခင္းအမႈကိုျပဳသည္။
သည္ေသာအခါ ေလးေလးမ်က္ႏွာ ႏြမ္းရိညိႈးျခံဳးသြားရံုမွ တပါး အျခားစကားမဆိုေတာ့ဘဲ
လွည့္ထြက္သြားေလ့ရွိသည္။
" အစ္မ .. မေန.က ပန္းဖိုး က်န္ေသးလားဟင္ "
အငယ္က စာရင္းစာအုပ္ေလးကိုင္ရင္း ခင္ေထြးေလး၌ ညင္သာစြာထိုင္ခ်ရင္းေမးသည္။
" ဟင့္အင္း .. ကၽြန္မ ေၾကြးယူေလ့ယူထ မရွိပါဘူး "
" စိတ္မရွိနဲ.ေနာ္ အစ္မ .. အငယ္က တစ္ခါမွ လုပ္ဖူးတာမဟုတ္ဖူး .. လူေတြလဲစံုေအာင္မသိေတာ့ မွားတယ္ ..
ကို ကလဲ မအားဘူး အစ္မရဲ. ... အစာတိုက္ ေဆးျဖန္းနဲ. . ဒါေတာင္ ေရေလာင္းသမားေတြ ငွားထားေသးလို. "
အငယ္က ပကတိ ရိုးစင္းစြာေျပာေနျငားလည္း ခင္ေထြးစိတ္၌ အသားလြတ္ ၾကြားေနသည္ဟုျမင္လာသည္။
" ဒီျခံမွာ ညီမမေရာက္ခင္ကတည္းက အစ္မေရာက္ခဲ့တာပါကြယ္ ... ျခံအလုပ္ကေတာ့ အားဘယ္ ဘယ္ရွိပါ့မလဲ "
တစ္လံုးေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ .. ခင္ေထြးက ေက်ာပစ္ခ်င္မိသည္။
အတၱ၏ ျပင္းထန္ေသာ ရိုက္ခ်က္ေလးမ်ား ခင္ေထြးရင္ကို စူးစူး ေအာင့္ေအာင့္ေလး ႏိႈးဆြ ရိုက္ခတ္မိၾကသည္။
" ခင္ေထြး .. တကယ္ေျပာတာလား ဟင္ .. တကယ္ေျပာတာလား "
ေလးေလးက ထီေပါက္သလို ထခုန္ျပီး ခင္ေထြး ကိုယ္လံုးေလးကို ရဲရဲတင္းတင္းေလးဖက္ထားလိုက္သည္။
ခင္ေထြး တစ္ကိုယ္လံုး နတ္က်သလို တုန္ရီသြားသည္။ မခံခ်င္စိတ္ျဖင့္ ေလးေလးကိုလက္ခံမိလိုက္ေသာ္လည္း
သည္ႏွယ္ အထိအေတြ.ၾကီးက ခင္ေထြးကို ေျခာက္ျခားေစသည္။
လူၾကီးစံုလင္စြာႏွင့္ ခင္ေထြးတို. လက္ထပ္ျဖစ္ၾကသည္။
ေဆာင္းရယ္ ... ညလဲ ညမို. ... သိပ္ရက္စက္တယ္ကြယ္ ..
ခင္ေထြး အျမတ္တႏိုး သိမ္းဆည္းထားတဲ့ ႏွလံုးသား ပန္းပြင့္ေလးကို ေခ်မြ ဆုတ္ေခ်ပစ္ဖို.
ေဆာင္းကအားေပးျပန္တယ္ ...
" ခင္ေထြး .. ဒီဘက္လွည့္ေလ "
ဆိုးလိုက္တဲ့အ ျဖစ္ ... သည္ သားရဲက်င္းကို အသက္လုေျပးထြက္ ၇ုန္းခြာခဲ့ျပီးမွ မိမိဖာသာ ျပန္၀င္ရေလျခင္း ...
မဂၤလာဦးည ... လူသားေတြ စိတ္၀င္စားတဲ့ညေလ ...။
က်ားနဲ.မ ပထမဆံုး ကာမစပ္ယွက္ၾကမဲ့ညဆိုေတာ့ လူေတြက မဂၤလာဦးည ဆိုတာၾကီးကို
သိပ္အာေတြ.ၾကတယ္ ...
ခင္ေထြး ေဇာေခၽြးေတြျပန္ေနရတယ္ ...
မီးပူတိုက္ထားတဲ့ အိပ္ယာခင္းေတြ ေၾကမြၾကေတာ့မယ္ ...
ျဖဴစင္ တဲ့ေစာင္ေတြ ... ျခင္ေထာင္ေတြ .. ေသြးစြန္းထင္းၾကေတာ့မယ္ေလ ...
ေပ်ာ္ၾကတယ္ မို.လား ...။
ခင္ေထြး ႏို.ႏွစ္လံုးကို ပထမဆံုးေလးေလးစကိုင္ကတည္းက ခင္ေထြးတစ္ကိုယ္လံုးကို ေလွ်ာ့ခ်ျပီးသားပါ ...
သူ.မယားျဖစ္ေနျပီပဲ ... ေယာက္်ားေတြ မိန္းမယူတယ္ဆိုတာ အဓိက ကဒါလုပ္ခ်င္ၾကလို.ပဲ ။
မ်ိုးစပ္ခ်င္ၾကတာ ... ဘ၀ၾကင္ေဖာ္ဘာညာ အလကား ေစာက္ပိုေတြ ။
ဟို .. အစ္မတစ္ေယာက္လံုး ယူထားျပီးတာေတာင္မွ ခယ္မေသးေသးေလးကို ေျဗာင္လိုးေနတဲ့
ကုလား ခင္ေမာင္ေထြးလို ေကာင္ေတြက ဒုနဲ.ေဒး ဥစၥာ ...
ဘ၀ၾကင္ေဖာ္ျဖစ္ျဖစ္ ဘ၀ဖင္ေဆာ္ခ်င္လို.ပဲျဖစ္ျဖစ္ မိန္းမနဲ.ေယာက္်ား အိပ္ယာထဲေရာက္ရင္ေတာ့
လိုးျဖစ္သြားတာပဲ ...
အခုလဲ ခင္ေထြးဘာလုပ္စရာလိုေသးလဲ ...။
ရုန္းဖို.ကန္ဖို.ဆိုတာ ခင္ေထြးမွာ ဇနီးမယားတစ္ေယာက္အေနနဲ. လုပ္ပိုင္ခြင့္ဆံုးသြားျပီေလ ...
ဒီေတာ့ သူ ထမီလွန္တာလဲ မ်က္ေစ့မွိတ္ျပီး ျငိမ္ခံေနရတာပဲ ... ေစာက္ဖုတ္ကို တရြရြ ပြတ္ျပီး
ကစားစရာ အသစ္ေလးရသလို ကိုင္ၾကည့္ေနတာလဲ ခံေနရေတာ့တာပဲေလ ။
ခင္ေထြး ေပါင္ႏွစ္လံုးကိုဆြဲေထာင္လိုက္တယ္ ။
ေလာင္းေလာင္း ဟင္းလင္းေလး အာျပဲေနတဲ့ ေစာက္ေခါင္းေလး အ၀ဟာ ဟျပဲေနမယ္ဆိုတာ
ခင္ေထြးသိတယ္ ... မဲမဲၾကီး တုန္ခိုင္တဲ့ ေလးေလးလီးကို ခင္ေထြးမၾကည့္ခ်င္ဘူး ..။
ဟိုေလ ... ရြံသလိုလို ေၾကာက္သလိုလို ျပီးေတာ့ ... ဒီလီးဆိုတာၾကီးကို ၾကည့္ရမွာ မ်က္ေစ့ရွက္တာ ...။
" လိုးၾကမယ္ေနာ္ ... ခင္ေထြး "
မုဆိုးဖို တစ္ခုလပ္ဆိုေတာ့ ပါးစပ္ရဲတာေပါ့ ...
ဒါေပမဲ့ ခင္ေထြးနားထဲ ပူပူရွိန္းရွိန္း ၾကီး ... မၾကားခ်င္သလိုပဲ ..။
" နဲနဲနာမယ္ ထင္တယ္ ... ခင္ေထြးဟာေလးက နဲနဲေသးတယ္ ...
ခဏေလးပါ ... ေအာင့္ခံေနာ္ ...မိန္းမ "
ေတာက္ ... အေတာ္စကားအပိုေျပာတတ္ေသာလူပဲဟု ခင္ေထြးေဒါကန္ခ်င္လာသည္။
တရုတ္နံ.ေရေမႊးနံ.ေတြသင္းေနတဲ့ မဂၤလာအိပ္ယာခင္းထက္မွာ ပထမဆံုးအသားပုတ္နံ.လိုလို အနံ.ကို
ခင္ေထြးခံစားရတယ္ ။ ေလးေလးရဲ. အိုဗာေဟာင္းပစၥည္းၾကီးက ထြက္လာတဲ့ အနံ.အသက္ဆုိတာလဲ
ခင္ေထြးသိေနတယ္ ။ စိတ္ထဲမွာ အေဟာင္းနဲ.အသစ္ဆိုတဲ့ ရုပ္ပိုင္းခႏၶာ ကြာဟမႈေၾကာင့္
အလိုမက်သလိုခံစားရသည္ကေတာ့ အမွန္ပဲျဖစ္သည္။
ပူကနဲ ကိုယ့္ေစာက္ေခါင္းထဲကို အညစ္အေၾကး ဗလပြနဲ. ေလးေလးပစၥည္းၾကီး လိုး၀င္သြားတာကို
ခံစားလိုက္ရတယ္ ....။ မဂၤလာဦးညမို. မိမိအဂၤါစပ္ေလးကို ဆပ္ျပာေမႊးနဲ. ေရေဆးသန္.စင္လာပါလ်က္ ...
သူကနံေစာ္ေနေသာ သူ.လီးကို လံုး၀ေဆးေၾကာ သုတ္သင္ျခင္းမျပဳဘဲ လိုးထည့္လိုက္ခဲ့ခင္း ကိစၥမွာ
ခင္ေထြးဘက္ တစ္ခ်က္ မေက်မနပ္ျဖစ္ရျခင္းပင္ ...။
သို.ေသာ္ ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ပယ္ပယ္နယ္နယ္ၾကီး အလိုးခံရျပီဆိုေသာ အသိက အရာရာကို
ေ၀၀ါးေမွးမွိန္ ပစ္လိုက္ေလသည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲသို. ျပည့္ၾကပ္စြာ တင္းတင္းၾကီး ၀င္လာေသာ
လီးၾကီး အရသာက တစ္ကိုယ္လံုးကို ဖ်င္းကနဲျဖင့္ လႊမ္းျခံဳ ရစ္သိုင္းလိုက္သည္။
ခင္ေထြးလက္ဖ်ားက ေလးေလးေက်ာျပင္ကို အလိုအေလ်ာက္ ဖက္တြယ္မိၾကသည္။
ဒ
ဖင္ေလးကို ေကာ့ထားရင္း တင္းခံထားရသျဖင့္ ဆီးခံုေလးက ေယာက္်ားေတြအၾကိဳက္
ခံုးမို. ေဖာင္းကားေန၏။ ခင္ေထြးက အပ်ိဳေဖာ္၀င္ကတည္းက အေမႊးသန္သည္။ ေစာက္ေမႊးမဲမဲေလးမ်ားက
နက္ေမွာင္ေနသည္။ ၀င္ထားေသာ လီးကိုယ္ထည္ၾကီးအဆံုး၀င္လာသည္ႏွင့္ ေစာက္စိနီနီေလးက မမီမကမ္း
လွမ္းေထာက္သည္။ ေထာက္ဖိထားေသာ ေစာက္စိေလးျပားက်သြားေအာင္လည္း ေလးေလးက
ဖိေဆာင့္၍ လိုးထည့္လိုက္သည္။ ဤ သို.ႏွယ္ ေလးေလးကခပ္ျပင္းျပင္းေလး ဖိေဆာင့္ေလ
ခင္ေထြး မ်က္ရည္၀ဲေအာင္ခံစားရေလျဖစ္ရသည္။
ေစာက္ေခါင္းထဲ၌ တစ္ၾကိမ္မွ်အလိုးမခံဖူးေသးေသာ အသားမွ်င္မ်ားက ပြတ္ၾကိတ္နာက်င္ၾကဟန္ရွိသည္။
သို.ေသာ္ အရွိန္ရလာေသာအခါ ေစာက္ေခါင္းနံရံမွ အဆိုပါ အသားမွ်င္မ်ားက လီးၾကီးကို
ဖက္တြယ္ထားၾက၏။ စုတ္ယူထားကာ ျပန္ထြက္သြားမွာကို စိုးရိမ္လာၾက၏။
" ျဗြတ္ .. ျဗြတ္ .. စြတ္ .. စြတ္ ..ဖြတ္ ..ဖတ္ .. ျပြတ္ .."
" အင္း .. အင္း .. အင္း .. အင္း .. အမေလး ေလး ..အား "
ခင္ေထြး ဆံပင္ေတြေျပက်ကုန္သည္။ ဟာလာဟင္းလင္းျဖစ္ေနေသာ ႏို.ၾကီးႏွစ္လံုးက အထိန္းအကြပ္မဲ့စြာ
ေရွ.ေနာက္ ဘယ္ညာလႈပ္ရမ္းေနၾကသည္။ ခင္ေထြး မခံႏိုင္ေအာင္ က်င္တက္စိမ့္အီလာေတာ့၏။
သက္သာလို သက္သာညားဖင္ကို လူးလိမ့္၏ ။ စေကာ၀ိုင္း၏ ။ ေကာ့ ေကာ့ေဆာင့္ေပး၏။ မွန္၏။
ဤ အျပဳအမူက ခင္ေထြးကို အင္မတန္ေကာင္းမြန္ျပည့္၀ေသာ အလိုးခံျခင္းကာမအရသာကို
အျပည့္အ၀ေပး၏။
" အီး ..အား .. အေမ့ .. အ .. ရွဴး ..အ အား "
ခင္ေထြး ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ပြက္ကနဲ အေရမ်ားပန္းထုတ္လိုက္သည္။ ေလးေလးကမူ အရွိန္ေကာင္းဆဲ ...
" ျပြတ္ .. စြတ္ .. ဘြတ္ .. ျပြတ္ .. ဖတ္ .. ဖတ္ .. ျပြတ္ "
ဆက္တုိက္ၾကီး ေဆာင့္လိုးေနေသာ ေလးေလးဖင္ၾကီးကို ခင္ေထြး တအားဖိခ်တတ္လာသည္။
ဖင္ေလးေကာ့ျပီးလဲ ခံတတ္လာသည္။ ခင္ေထြး ေခါင္းထဲ ေလာေလာဆယ္တစ္ခုပဲရွိသည္။
အလိုးခံျခင္းဆိုသည္ ေကာင္းေလစြ ...
................................
ေလးေလးကိုခင္ေထြး မခ်စ္ဖူးဆိုသည္ကေတာ့ေသခ်ာ၏။ မိမိကိုယ္ကို လည္း သည္သို.ပင္
နားလည္ထားသည္။ ဘ၀ေပးအေျခအေနႏွင့္ ႏွလံုးသား တေစာက္ကန္းဆႏၵေလး ေတြေၾကာင့္
ခင္ေထြး ေလးေလးကို ယူခဲ့မိျခင္းဟုလည္း သိထား၏။
သို.စဥ္လ်က္ .. ဤႏွယ္ ဖိုမဆက္ဆံေရးအ ခ်ိန္ကာလတြင္ လင္မယားဆန္ေသာ ခင္ေထြး ႏွလံုးသား
တုန္.ျပန္မႈတို.က ဆန္းၾကယ္လြန္းသည္။ ေလးေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ တအားဖက္ထားခ်င္သည္။
ေလးေလးခြာသြားမွာကို စိုးရိမ္သည္။ ေလးေလး၏ ပါးျပင္ၾကမး္ၾကမ္းၾကီးကိုလည္း နမ္းရံႈ.မိျပန္သည္။
ေလးေလးက နသိုးၾကိဳးျပတ္ တရွဴးရွဴး တရွဲရွဲ ေညွာင့္ေလ ခင္ေထြးေလးေလးကို တိုး၍တိုး၍
ဖက္ထားမိေလပင္။ ေလးေလး ၏ တန္ဆာက ခင္ေထြးေစာက္ေခါင္းထဲ၌ ျပည့္၀ေသာကာမအရသာကို
ေပးေနသည္။ ၾကီးမားရင့္ေထာ္ေနေသာ ေလးေလးပစၥည္းၾကီးကို ခင္ေထြးခ်စ္သည္။ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္
ပါးမို.မို.ေလးႏွင့္ အသာအယာေလး ဖိကပ္ပြတ္သပ္ေပးခ်င္သည္။
ဤအရသာ အထိအေတြ.ကို ခင္ေထြး အခ်ိန္မေရြးရယူခံစားႏိုင္ခြင့္ရွိေနျပီမို. .. ခင္ေထြးအတြက္
အရာရာ ျပည့္စံုေသာ ခံစားမႈသည္ ၀မ္းသာျခင္း ဒီေရလိႈင္းအသြင္သို. ကူးေျပာင္းလာသည္။
တခစ္ခစ္ ရယ္ေမာခ်င္လာသည္။ လီးထိပ္မွ ေႏြးကနဲ အထိအေတြ.က ေစာက္ေခါင္းထဲသို.သာမက
ဗိုက္တစ္ျပင္လံုး ထဲအထိ ထိုး၀င္စိမ့္စီးသြားျပီး တအိအိ ရယ္ေမာခ်င္သလိုလည္းခင္ေထြးခံစားရပါသည္။
ေလးေလးကို မခ်စ္မိခဲ့သည္မွာေတာ့ ေသခ်ာပါသည္။ ရြယ္တူတန္းတူ ေအာင္စိုး၏ ေတာက္ပေသာ
မ်က္လံုးအၾကည့္မ်ားကို ခင္ေထြးစိတ္လႈပ္ရွားမိခဲ့သည္မဟုတ္လား ...။
" ျပြတ္ .. စြတ္ .. ျပြတ္ .. ျပြတ္ .. စြတ္ .. ဖတ္ .. ဖတ္ ..ဖတ္ "
ေလးေလး က အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ဆိုေပမဲ့ အသက္ ၂၀ ၀န္းက်င္ခင္ေထြးအား မနားတမ္း ေဆာင့္လိုးေပးႏိုင္သည္။
ခင္ေထြး ႏို.ၾကီးႏွစ္လံုးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဆုပ္ကိုင္ေခ်မြေနေသာ ေလးေလးလက္ဖ၀ါးၾကမ္းၾကမ္းၾကီးေတြကပင္
ၾကီးမားေသာ ကာမဆႏၵစြမ္းအင္မ်ား ထုတ္လုပ္ေပးရာ ဗဟိုဌာနၾကီးလိုျဖစ္ေနသည္။
ႏို.သီးေခါင္းနီနီေလးမ်ားကို လက္ညိႈးလက္မၾကား၌ ေျဖးညွင္းစြာ လွိမ့္ပြတ္ ၾကိတ္ေခ် ေပးတတ္သည္။
ထိုအခါမ်ိဳး၌ ခင္ေထြးတစ္ကိုယ္လံုး အေသြးအသားမ်ား ဗေလာင္ဆူကာ ေစာက္ေခါင္းထဲ ၌ ျငိမ္သက္
မာေတာင္ေနေသာ ေလးေလး၏ တန္ဆာၾကီးကို လႈပ္ရွားေစခ်င္သည္။ ၾကမ္းတမ္းစြာ ထိုးႏွက္ စူးနစ္ေစခ်င္သည္။
ထိုေသာအခါ ဖင္ၾကီးမ်ား အလိုလိုလွိမ့္လူးလာ၏။ ေဘးတစ္ဖက္ကိုေစာင္းျပီး သားအိမ္နံရံကို
လီးထိပ္ၾကီး ဒုတ္ ကနဲ ေဆာင့္ထိုးမိသည္ အထိ ခႏၶာကိုယ္ကို ေဘးသို.ေရြ.လ်ားျပီး ေလးေလးဖင္ၾကီးကို
ဆြဲခ်မိ၏။ အလံုးအရင္းႏွင့္ မာေတာင္ၾကီးမားေသာ လီးၾကီးက အရွိန္ျပင္းစြာ ၀င္သြားျပန္ေသာအခါ
မနာပါပဲ ခင္ေထြးလည္ေခ်ာင္းမွ အီး ကနဲ ညည္းညဴ သံက အလိုအေလ်ာက္ကန္ထြက္သြားတတ္ၾကျပန္သည္။
" ေလးေလး လိုးေပးတာ ေကာင္းရဲ.လားဟင္ ခင္ေထြး "
" အင့္ ... အင့္ ...အ .. မသိဘူး .. မသိဘူး .. "
ျပီးပါျပီ ။ ။
No comments:
Post a Comment