အိမ့္ခ်ိဳ
က်မ အိမ့္ခ်ိဳ။ ေတာင္ဒဂုံမွာေနတယ္။ အသက္၂၈ႏွစ္၊ အပ်ိဳမဟုတ္ဘူးတစ္ခုလပ္။ ကေလးေတာ့မရွိဘူး၊ မိသားစုေတာ့ရွိတယ္။ ေမာင္ႏွမေလးေယာက္ရွိတယ္။ အကိုေတြက လူဆိုးေတြမို႔အိမ္မလာၾကဘူး။ အိမ့္ခ်ိဳလည္း အကိုေတြၾကားေနခဲ့တာ ေပ်ာ့စိေပ်ာ့ညံ့ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အပ်ိဳမဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုေပမယ့္ အထင္မေသးၾကနဲ႔။ ရုပ္အခံရွိတယ္။ အသားေဖြးတယ္။ လုံးႀကီးေပါက္လွဆိုတာ က်မလိုပုံမ််ဳိးပဲ။ မ်က္ခုံးေကာင္းႏွာတံေပၚတယ္။ ႏို႔ထြားတယ္။ တင္ႀကီးက ေကာက္ခ်ိတ္ေနတာ။ ရွင္တို႔ျမင္ေအာင္ေျပာရရင္ ဇြန္သဥၨာလိုပုံမ်ိဳးပဲ။ လူအိုေတြလည္း သေဘာက်သလို လူပ်ိဳေတြလည္း သေဘာၾကတယ္။ လမ္းသြားရင္ ေယာက္်ားေလးေတြ အေျပာဆုံးက နည္းတဲ့ဖင္ႀကီးမဟုတ္ဘူး။ ဖင္ေထာင္လိုးခြဲလိုက္ရရင္ေတာ့ ရွယ္ပဲတဲ့။ တစ္ခုလပ္ေပမယ့္ လိုးခ်င္ေနသူေတြတစ္ပုံၿကီး၊ အင္းေလ အိမ့္ခ်ိဳလိုလူမ်ိဳးမွ သေဘာမက်ရင္ အဲလူက အာသေဝါကုန္ၿပီးတဲ့လူပဲ။ ဟုတ္တယ္မလား။
ေယာက်ားဆုံးေတာ့ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ အလုပ္လုပ္ခ်င္တယ္။ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ က်မကတခုလပ္ဆိုေတာ့ လူေတြက ရိသဲ့သဲ့ေတာ့ အေျပာခံရတယ္။ က်မကလည္း အရင္ကတည္းက ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြသမားဆိုေတာ့ လူေတြႏွင့္ အဆင္ေျပတယ္။ က်မအလုပ္ကို ပင္ပင္ပန္းပန္းရွာေဖြရတာ့ မလုပ္ခ်င္ဘူးေလ။ အဲဒါႏွင့္ က်မႏွစ္လုံးသုံးလုံးေလး လက္ခြဲေရာင္းတယ္။ လဘ္ေကာင္းတယ္ရွင္။ ကံၾကမၼာအက်ိဳးေပးထူး ျခားတယ္။ က်မဆီက အေလ်ာ္ဆိုတာအရမ္း နည္းတယ္။ ေပါက္ရင္လည္း အကြက္ေသးေတြခ်ည္းပဲ။ လက္ခြဲဒိုင္ေရာင္းရေတာ့ က်မမွာ ျပသနာမရွိဘူး၊ ဒိုင္ႀကီးေတြက ရွင္းရတယ္။ ေကာ္မရွင္ခ မ်ိဳးမ်ိဳးျမက္ျမက္ရတယ္။ ရဲေတြႏွင့္လည္း ရင္းနီးလာတယ္။ အဲရဲေတြက ေငြေပးရင္ရတယ္။ သူတို႔ေငြလာယူရင္ က်မကိုအေသအခ်ာၾကည့္တယ္။ တဏွာမ်က္လုံးေတြႏွင့္ေပါ့။ က်မစီးပြားေရးလုပ္တာ။ ဒီေလာက္ေတာ့ ခံရမွာေပါ့ေလ။
ဒီလိုႏွင့္တႏွစ္ေလာက္ေရာင္းရေတာ့ ေငြေတာ္ေတာ္ေလး စုမိတဲ့အခါ က်မေလာဘတက္လာ တယ္။ ဒိုင္္လုပ္ခ်င္တယ္။ အဲဒါဆိုပိုျမတ္မယ္ ေလ။ အဲဒိမွာ က်မ အတြက္အေရးႀကီးတာက ခ်ဲဒိုင္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ရဲႏွင့္ပတ္သက္ရမယ္။ က်မတို႔ၿမိဳ႕နယ္က စခန္းမူးအသစ္ေရာက္တဲ့အတြက္ စနည္းနာရတယ္။ ခုေရာက္တဲ့ရဲနာမည္က ကိုရဲေနာင္တဲ့။ မိန္းမရွိတယ္။ ေက်ာင္းဆရာမမို႔ ရန္ကုန္မွာ မရွိတာပါ။ သေဘာေကာင္းတယ္လို႔ အသံထြက္တယ္။ ရဲသေဘာေကာင္းတယ္ဆိုတာ က်မတို႔ေစတနာမရွိသေလာက္ပါပဲ။
အဲဒါႏွင့္ရဲတစ္ေယာက္ကို အကူအညီေတာင္းၿပီး စခန္းမူးႏွင့္စားေသာက္ဆိုင္မွာ စကားေျပာခ်င္လို႔ဆိုၿပီး ခ်ိန္းလိုက္တယ္။ က်မလည္း အလွျပင္ၿပီး စားေသာက္ဆိုင္မွာ ေစာင့္လိုက္တယ္။ ကိုရဲေနာင္ေရာက္လာၿပီးေတာ့ က်မကို တခ်က္လမ္းၾကည့္ၿပီးျပဳံးျပတယ္။ သူကေတာ့ ယူနီေဖာင္းဝတ္မလာပဲ ရိုးရိူးအဝတ္အစားႏွင့္ပါပဲ။ ရုပ္ရည္သန္႔သန္႔ပဲ။ ဗိုက္ပု နံကားမဟုတ္ပဲ စမတ္က်တယ္။
"ႂကြပါစခန္းမႉးႀကီးရွင့္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်ာ ဒါႏွင့္စခန္းမူႀကီးလို႔မေခၚပါႏွင့္ ကိုရဲေနာင္လို႔ပဲ ေခၚပါဗ်ာ"
"ဟုတ္ကဲ့ရွင့္၊ ေလးစားမႈ့ႏွင့္ေခၚတာပါရွင္"
"ကဲဗ်ာဒီကညီမက ဘာကိစၥမ်ားရွိလို႔လဲ"
"ေအးေအးေဆးေဆးေျပာၾကတာေပါ့ရွင္"
"ဟုတ္ကဲ့ ပါဗ်ာ"
"ကိုရဲေနာင္ႀကိဳက္တာမွာပါ"
"ေသာက္လို႔ရလား"
"ရတာေပါ့ ၿကိဳက္တာေျပာ အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ေပးမယ္"
ကိုရဲေနာင္စားစရာ၊ ေသာက္စရာေတြမွာၿပီးေတ ာ့ ေသာက္ၾကတာေပါ့။ အရက္ေသာက္လာၿပီဆိုရင္ လူေတြသေဘာေကာင္းတတ္ၾကသလို ေျပာရဲဆိုရဲလည္း ရွိလာတယ္။ ကိုရဲေနာင္က...
"ကဲညီမေျပာ ဘာကိစၥလဲ"
"ဒီလို..ကိုရဲေနာင္၊ က်မခ်ဲေရာင္းခ်င္တာ"
"အခုလည္း ေရာင္းေနတာပဲ မဟုတ္လား"
"အခုကလက္ခြဲေလ၊ က်မကိုင္တိုင္လုပ္ခ်င္တာ"
"က်ေနာ္ဘာကူညီရမလဲ ေျပာ"
"ရိုင္းတယ္လို႔မထင္ပါနဲ႔ ကိုရဲေနာင္၊ ကိုရဲေနာင္တို႔အတြက္ က်မလိုင္းေၾကးေလး ေပးခ်င္တာပါ"
"အင္း..အခုတေလာစီမံခ်က္ေတြမ်ားတာ ညီမသိတယ္မလား"
"က်မသိတယ္ေလ၊ သူတို႔လာမယ္ဆိုရင္ က်မေျပာေပါ့၊ က်မမေရာင္းပဲေနမယ္"
'"အင္း...က်ေနာ္လည္း အခုမွရာထူးတိုးနဲ႔လာတာ ျပသနာမျဖစ္ခ်င္ဘူးဗ်"
"မျဖစ္ရပါဘူး၊ အရင္ကဒိုင္ခ်ဳပ္ေတြေပးတာထက္ မနည္းေစရပါဘူး"
"အင္းးးက်ေနာ့္အတြက္ေငြမလိုဘူးဗ်"
"ရွင္ အဲဒါဆို က်မဘာလုပ္ေပးရမလဲ"
"အင္းဒီလိုဗ် ဒီအလုပ္မ်ိဳးဆိုတာ က်ေနာ္တစ္ ေယာက္တည္းမၿပီးဗ် က်ေနာ္ေငြမလိုေပမယ့္ ေအာက္ကလူေတြအတြက္ လိုျပန္တယ္။ ေနာက္လည္း တျခားက်န္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ"
"ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာပါ ကိုရဲေနာင္"
"က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ေငြမလိုဘူ၊ တပည့္ေတြ မတိုင္ရေအာင္ေငြလိုတယ္ေျပာတာ"
"ေအာ အဲဒါဆို ကိုရဲေနာင္အတြက္ က်မဘာလုပ္ေပးရမလဲ"
""အင္းးးးး"
"ေျပာပါကိုရဲေနာင္လိုတာေျပာ က်မစီစဥ္ေပးမယ္''
"တကယ္လားဗ်"
"တကယ္ပါ"
"ညီမစဥ္းစားေႏွာ္ "
"ဘာမို႔လို႔..ကိုရဲေနာင္"
"က်ေနာ္ညီမကိုျမင္ေတာ့ ဗ်ာ။စိတ္ထဲမွာ တမ်ိဳးျဖစ္တယ္ မိန္းမကိုသတိရတယ္။ အဲဒါ ညီမႏွင့္အတူေနခ်င္လို႔"
ဒီယန္ျမင္လို႔ဒီျခဳံကို ထြင္လိုက္တာ။ အိမ့္ခ်ိဳဆိုတဲ့ မိန္းမကရင္ႀကီးႀကီး ဒင္ႀကီးႀကီးေလ။ အိမ့္ခ်ိဳျမင္ကတည္းက လိုးခ်င္လို႔ စားေသာက္ဆိုင္မွာ ခ်ိန္းတာလိုက္ခဲ့တာ ေပါ့။ အခုေတာ့ ကိုလိုခ်င္တဲ့ဂြင္ေရာက္ၿပီေလ။
"အမ္ ကိုရဲေနာင္ က်မကအပ်ိဳမဟုတ္ဘူးေႏွာ္"
"သိတယ္..အဲဒါေၾကာင့္က်ေနာ္ေျပာရဲတာပါ"
"အင္း က်မဘာေျပာရမွန္းေတာင္မသိေသးဘူး"
"ညီမ အိမ့္ခ်ိဳရယ္ ညီမလည္း ေယာက္က်ားဆုံးေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္သလို အကိုလည္း အခုတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနတာ။ အခုကိစၥက ႏွစ္ဘက္လုံးအဆင္ေျပမယ့္ကိစၥေလ"
"အင္း..ကိုရဲေနာင္ကိုသေဘာမက်စရာမရွိေပ မယ့္ က်မအဲဒါမ်ိဳး ကိုယ့္ေယာက္်ားကလြဲၿပီး မလုပ္ဖူးဘူးေလ"
"အင္း ဗ်ာ အိမ့္ခ်ိဳ..အဆင္ေျပမွပါ"
အိမ့္ခ်ဳေတာ္ေတာ္စဥ္းစားလိုက္ရတယ္။ လင္မရွိလို႔ အလိုးမခံရတာၾကာၿပီ။ တဏွာႀကီးတဲ့ မိန္းမမဟုတ္ေပမယ့္ အခုက အဆင္ေျပရင္ေငြအ ရမ္းဝင္မွာေပါ့။ က်မေတြးရင္းရင္ခုန္လာတယ္။
"ကိုရဲေနာင္ဖက္က အဆငိေျပပါ့မလား"
"က်ေနာ့္ဖက္က စိတ္ခ်"
"ေပါက္ၾကားလို႔မျဖစ္ဘူးရွင့္ က်မအကိုေတြရွိတယ္"
"စိတ္ခ် က်ေနာ္ကပိုေၾကာက္တယ္"
"ဒါဆိုလည္း ျဖစ္တယ္လို႔ သေဘာထားလိုက္ၾက တာေပါ့"
"ျဖစ္တယ္ဆိုရင္ ဒီေန႔ပဲလုပ္မယ္ဗ်ာ၊ ညီမျမင္ကတည္းက အရမ္းတင္းေနၿပီ"
"အာ ကိုရဲေနာင္ကလည္း"
"တကယ္ပါဗ်ာ ။ဒီေန႔ပဲလိုက္ခဲ့ပါ''
စားေသာက္ၿပီးေတာ့ ကိုရဲေနာင္ေခၚရာေနာက္ အိမ့္ခ်ိဳလိုက္ခဲ့တယ္။ ကိုရဲေနာင္ေခၚတာက ဟိုတယ္တစ္ခုပဲ။ က်မ ေတြးၿပီး ရင္ခုန္လာတယ္။ ကိုယ့္ေယာက္်ားက ဆုံးၿပီးကတည္းက လိင္ကိစၥမလုပ္ျဖစ္ဘူး၊ အခုလုပ္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ တဏွာစိတ္ေလးႂကြလာတယ္။ မရွိေတာ့တဲ့ လင္ေယာက္်ားကို သစၥာမရွိတာမဟုတ္ဘူး၊ စီးပြားေရးအတြက္ အိမ့္ခ်ိဳလုပ္တာလို႔ ေတြးလိုက္ရင္း ကိုရဲေနာင္သေဘာက်ရင္ အားလုံးကအဆင္ေျပၿပီမို႔ အစြမ္းကုန္ျပဳစုဖို႔လည္း စဥ္းစားထားတယ္။ အပ်ိဳမဟုတ္ေတာ့ ရွက္စရာေတာ့ သိပ္မရွိဘူးေလ။ လုပ္ဖူးေနတဲ့ အလုပ္ပဲ။ အင္းေျပာသာေျပာရတာ အိမ့္ခ်ိဳစိတ္ေတြ ျဖစ္လာၿပီ။ အဖုတ္ထဲေတာင္စို ခ်င္လာၿပီ။
"ညီမ အိမ့္ခ်ိဳ"
"ရွင္ "
"ဘာေတြေတြးေနတာလဲ'"
"အင္း အိမ့္ခ်ိဳစဥ္းစားတာကအိမ့္ခ်ိဳဘဝ ဖြတ္မရ ဓားမလည္းဆုံး ျဖစ္မွာစိုးတယ္"
"စိတ္ခ် ပါကြာ၊ စိတ္မပူနဲ႔ပါႏွင့္အိမ့္ခ်ိဳရယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ပါကိုရဲရယ္"
"လာပါ အိမ္ခ်ိဳရယ္ ကိုရဲတို႔အိပ္ရေအာင္"
အိမ့္ခ်ိဳလည္း ဟန္ေဆာင္ၿပီး ကိုရဲေနာင္ဆီ ကဂတိစကားေလးရေအာင္သာ ေတာင္းလိုက္တယ္။ မလုပ္ျဖစ္တာၾကာၿပီမို အခုလိုလိုးရမယ္ဆိုေတာ့ စိတ္ကအ ရမ္းျဖစ္ေနၿပီ။ ကိုရဲေနာင္အဝတ္ေတြခြ်တ္ေနတယ္။ကိုရဲ ေနာင္ကို ၾကည့္မိေတာ့ ကိုရဲေနာင္လီးကေတာင္ေနၿပီ။ ကိုရဲေနာင္လီးလည္း စံခ်ိန္မွီလီးႀကီးပါပဲ။ အိမ့္ခ်ိဳလည္း အဝတ္အစားေတြခြ်တ္လိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီး သန္႔ရွင္းေရးလုပ္လိုက္တယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းက ျပန္ထြက္လာေတာ့ ကိုရဲေနာင္က ကုတင္ေအာက္ေျခခ်ထိုင္ေနရင္း...
"လာ အိမ့္ခ်ိဳငါ နင့္ႏို႔ႀကီးေတြကိုစို႔ခ်င္တယ္"
"ႏို႔ပဲလားကိုရဲ"
"ဟားးဟား..အကုန္ပဲလုပ္မယ္"
အိမ့္ခ်ိဳေျပာရင္းကိုရဲေနာင္ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းၾကား ဝင္ၿပီး မတ္တပ္ကေလးရပ္လိုက္တယ္။ ကိုရဲ ေနာင္ အိမ္ခ်ိဳ႕ခါးလွမ္းဖက္ၿပီး အိမ့္ခ်ိဳႏို႔ေတြကို တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔လိုက္တယ္။
"ႁပြတ္ ...ႁပြတ္..ႁပြတ္ "အားးအင္းးးဟင္းးး ကိုရဲရယ္ ေကာင္းလိုက္တာ မစို႔မခံရတာလည္း ၾကာၿပီ အၾကာႀကီးစို႔ေပး'"
ညဳတုတုေလးေျပာၿပီး တဟင္းဟင္း ညည္းလိုက္တယ္။ ကိုရဲေနာင္က ခါးဖက္ၿပီးရာကေန တင္သား ႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္နယ္ရင္း ႏို႔ေတြကို တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔တယ္။ အိမ့္ခ်ိဳစိတ္ေတြဆူေဝလာၿပီ။ အခုလိုအလုပ္မခံရတာ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာၿပီမို႔ အဖုတ္ထဲကအရည္ေတြ တစိမ့္စိမ့္ထြက္လာၿပီး ေပါင္ျခံတေလ်ာက္ စီးဆင္းလို႔ေနတယ္။
"အိမ့္ခ်ိဳ ငါ့လီးစုပ္ေပးပါလား"
"အင္းစုပ္ေပးမယ္ေလ"
ရဲေနာင္ထိုင္ေနရာက ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္ဧတာ့ လီးႀကီးက မိုးေပၚေထာင္ေနေတာ့တာပဲ။ အိမ့္ခ်ိဳလည္း ကုတင္ေပၚတက္ၿပီး ကိုရဲလီးကို မစုပ္ခင္ကိုရဲႏို႔ေတြကိုလွ်ာဖ်ားႏွင့္ ယက္လိုက္ေသးတယ္။ ၿပီးမွကိုရဲလီးလက္ျဖင့္ ဂြင္းတိုက္ကာ လီးဒစ္ႀကီးကိုငုံၿပီး တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္လိုက္ရာ အသံေတြထြက္လာတယ္။
"ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္"
"အိုး..အားးေကာင္းလိုက္တာအိမ့္ခ်ိဳရာ"
လီးဒစ္ႀကီးကိုငုံစုပ္ရင္း အားရလာတယ္။ လီးဒစ္ပတ္လည္ကို လၽွာဖ်ားႏွင့္ ယက္လိုက္တယ္။ ဒါေတြက လင္ရဖူးတဲ့အိမ့္ခ်ိဳအတြက္ အေသးအဖြဲဲ။ လိးဒစ္ျကီးကို အဝင္အထြက္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စုပ္လိုက္ေဂြးဥေတြကို ဖြဖြေလးညႇစ္လိုက္ႏွင့္ လုပ္လိုက္တယ္။ လီးကအရည္ေတြႏွင္ တံေတြးေတြေရာၿပီး ပါးစပ္ထဲျပည့္လာလို႔ အိမ့္ခ်ိဳတဂြပ္ဂြပ္ၿမိဳခ်လိုက္ၿပီး ေဂြးဥေတြပါ တစ္လုံးခ်င္းငုံေပးေတာ့ ကိုရဲလီးက မူလထက္ပိုႀကီးပိုရွည္လာေသးတယ္။
"ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္"
"အားေကာင္းလိုက္တာ အိမ့္ခ်ိဳရာ ကိုလိုးခ်င္ၿပီ"
"လိုးေလ ကိုရဲ"
"ဖင္ေထာင္ကုန္းေပးစမ္းကြာ အိမ္ခ်ိဳဖင္ႀကီးကို လိုးခြဲပစ္ခ်င္တာ"
"ရတယ္ အဖုတ္ကြဲရင္ကြဲပါေစ၊ အိမ့္ခ်ိဳလည္း ဆာလွၿပီ"
အိမ္ခ်ိဳဖင္ေထာင္ကုန္းေပးရင္း ေျပာလိုက္ေတာ့ ကိုရဲလည္း ေနာက္ကေန မတ္တပ္ရပ္ဒူးေကြးၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲလီးကို ႏွစ္ထည့္လိုက္တယ္။
"ႁပြတ္ ဗ်ိ ျဗစ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္"
"အာ့ အိုး အင္းအင္းးးးဟင္းးးဟင္းး"
"ေကာင္းလိုက္တာ အီဆိမ့္ေနတာပဲအိမ့္ခ်ိဳေရ"
"ေကာင္းရင္လိုးေပးေတာ့ အိမ့္ခ်ိဳအရမ္းျဖစ္ေန ၿပီ"
""ႁပြတ္ ဗ်ိ ျဗစ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ဖန္းးဖန္းးဖန္းး"
"အာ့အိုး ေကာင္းတယ္ အင့္ဟင့္အင့္"
"ဇိြ ဗ်ိ ၿဗိ ဗ်စ္ ၿဗိ ဗ်စ္ ဘြတ္ဖတ္ ဖတ္"
" အာ့ အိုးးးၾကမ္းေပးစမ္းပါ ကိုရဲ"
ကိုရဲတစ္ေယာက္အိမ့္ခ်ိဳခါးကိုင္ၿပီး အိမ္ခ်ိဳဖင္လုံးႀကီးေတြ လႈပ္ေနေအာင္ တဖ်င္းဖ်င္းလိုးေနလိုက္တယ္။ ဖင္လုံးႀကီးေတြကလည္း အားရစရာမို႔ အရမ္းလည္း စိတ္လာေနတယ္။ မိန္းမနဲ႔ေဝးငြာၿပီး ဒီလိုဂြင္ေတြက အမ်ားႀကီးၾကဳံႀကိဳက္ဖူးလို႔ ကိုရဲအတြက္ကေတာ့ မထူးဆန္းဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုအိုးလုံးႀကီးမ်ိဳးကို လိုးခ်င္ေနတာ မၾကဳံေသးလို႔။ အခုၾကဳံရၿပီဆိုေတာ့ အားရပါးရဆြဲပစ္လိုက္တယ္။ ခါးဆြဲလိုးေနခ်ိန္မွာ အိမ္ခ်ိဳကလည္း ေနာက္ျပန္ေဆာင့္ေပးေတာ့ ကိုရဲအတြက္က ဇိမ္ပါပဲ။ ဖင္သားႏွစ္ဘက္ ႏွင့္ႏွင့္ဆုပ္ကိုင္ျဖဲကာ စအီုေပါက္ပါ ျဖဲၾကည့္ေသးတယ္။
အိမ့္ခ်ိဳလည္း မခံရတာၾကာၿပီမို႔ အရမ္းလီးဇိမ္ရွိေနတယ္။ ေနာက္ျပန္ေဆာင့္ေပးရင္း ဖီးတက္လာတဲ့အတြက္ စအိုဝေတာင္ ပြစိပြစိျဖစ္ေနတယ္။ ကိုရဲလည္း အိမ့္ခ်ိဳဆိုတာ သူ႔အတြက္ပလိုင္းထဲက ဖားျဖစ္သြားၿပီ။ ေနာက္အေခါက္ေတာ့ ဖင္ပါခ်မယ္ ရည္မွန္းရင္း အသားကုန္လိုးလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔အတြက္ကေတာ့ တႀကိမ္သာလိုးၿပီး ေနာက္က်ရင္ စခန္းရွိအိမ္ေခၚလိုးဖို႔ပါ ေတြးထားလိုက္ရင္း...
""ႁပြတ္ ဗ်ိ ျဗစ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ဖန္းးဖန္းးဖန္းး"
"အာ့အိုး ေကာင္းတယ္ အားရွီးရွီးအင့္ဟင့္အင့္"
အလိုးမခံရတာၾကာျပီျဖစ္တဲ့အိမ့္ခ်ိဳတစ္ ေယာက္တဏွာစိတ္အရင္းျပင္းျပၿပီး ၿပီးခါနီး ေလေအာ္ညည္းေလ..
""ဘြတ္ ဗ်ိ ျဗစ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ဘြတ္ဖန္းးဖန္းးဖန္းး"
"အာ့အိုး အားရွီးရွီးအင့္ဟင့္အင့္ၿပီးေတာ့မယ္ အိမ့္ခ်ိဳၿပီးေတာ့မယ္"
"ႁပြတ္ ဗ်ိ ျဗစ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ဘြတ္ဖန္းးဖန္းးဖန္းး"
ကိုရဲလည္း အိမ့္ခ်ိဳၿပီးေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပဲ လိုးေပးတယ္။ အခန္းထဲလိုးသံႏွင့္ အိမ့္ခ်ိဳေအာ္သံေတြဆူညံေနၿပီး ကိုရဲေမာဟိုက္သံပါ ထြက္လာတယ္။
""ႁပြတ္ ဗ်ိ ျဗစ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ဘြတ္ဖန္းးဖန္းးဖန္းး"
"အားး ရွီးးရွီးၿပီးၿပီ အားးးၿပီးၿပီးအား"
အိမ့္ခ်ိဳၿပီးသြားေတာ့ ကိုရဲလည္းစိတ္ကိုေလ်ာ့ ခ်ကာ သုတ္ေတြပန္းထည့္ၿပီး...
"အားးးးေကာင္းလိုက္တာ အိမ့္ခ်ိဳရာ အရမ္း ေကာင္းတယ္"
ေျပာရင္းေနာက္ထပ္အခ်က္ ငါးဆယ္ခန္႔ ထပ္လိုးလိုက္ၿပီး လီးေပ်ာ့သြားမွ ဆြဲထုတ္ကာ အိမ့္ခ်ိဳေဘးနားအေမာေျဖရင္း..
"ေကာင္းလိုက္တာအိမ့္ခ်ိဳရယ္၊ ငါစြဲသြားၿပီ"
"တကယ္လားကိုရဲ"
"အင္းေနာက္တပတ္က် ငါ့အိမ္မွာတညလုံးလိုးမယ္"
"အင္း လိုးေလ ကိုရဲ၊ အိမ့္ခ်ိဳလည္း ကိုရဲလီးႀကိဳက္သြားၿပီ"
"အင္း အိမ့္ခ်ိဳ ငါစခန္းမွာလုပ္စရာရွိလို႔ ျပန္ၾကရေအာင္"
"ဟုတ္ကိုရဲ "
ကိုရဲႏွင့္အိမ့္ခ်ိဳအဝတ္ေတြျပန္ဝတ္ၿပီး ဟိုတယ္ထဲက ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။ အိမ့္ခ်ိဳတစ္ေယာက္ ကိုရဲေနာင္ကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး ခ်ဲဒိုင္အျဖစ္သို႔ ကူေျပာင္းလိုက္ေတာ့တယ္။ ရဲစခန္းေပးရတဲ့ လိုင္းေၾကးေလ်ာ့တယ္။ အနၱရယ္ကင္းကင္းနဲ႔ လုပ္ႏိူင္တယ္ေလ။ ရဲစခန္းက ရဲ ေတြအတြက္ ကိုယ္တိုင္လိုင္းေၾကးေပးရတယ္။ အဲဒီအခါ ကိုရဲေနာင္က စခန္းထဲက သူ႔အိမ္ေခၚေလ့ရွိတယ္။ ကိုရဲေနာင္က ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္သြားၿပီေလ သူေခၚရင္ အိမ့္ခ်ိဳ မျငင္းမဆန္ပဲသြားရတာေပါ့။
"ေမာင္ေလးစခန္းမႉးရွိလား"
တာဝန္က်ရဲကင္းကိုသြားၿပီးေမးလိုက္တယ္။ တာဝန္က်ရဲကလည္း အိမ့္ခ်ိဳကိုေျခဆုံးေခါင္းဆုံး ေခၚေတာတစ္ေထာင္အားႏွင့္ၾကည့္ၿပီး....
"အမ သူ႔အိမ္မွာရွိတယ္ဗ်"
"ဟုတ္ကဲ့ရွင့္"
အိမ့္ခ်ိဳလည္း ကိုရဲေနာင္အိမ္ဘက္ကို လွမ္းလာလိုက္တယ္။
"ေဟ့ေကာင္ညိဳႀကီး"
"ဘာလဲကြ ဆရာမိုးေအာင္"
"ခုန..ကအိမ့္ခ်ိဳလား"
"ဟုတ္တယ္ဗ်"
"ဘာေမးတာလဲ ညနက္မွ"
"စခန္းမႉးအိမ္တဲ့ဆ"
"ဟုတ္လား ေအး..ငါတို႔စခန္းမႉး ေခၚႀကိတ္တာလား မသိဘူး"
"ဟုတ္တယ္ျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ ဒီအခ်ိန္ႀကီးဆိုေတာ့"
"ေအးကြာ ငါလည္းဒီေဆာ္ႀကီးကို ဖင္ေထာင္လိုးခ်င္ေန တာ"
"ေအး မင္းတစ္ေယာက္ထဲမွတ္ေနလား ။ဟိုေကာင္ ရဲေလးပါေသးတယ္"
"ဟုတယ္ ငါသြားေခ်ာင္းမယ္"
"လီးဘဲကြာ ငါဒီမွာကင္းတာဝန္က်ေနတာ လုိုက္လို႔မရဘူး"
"ေအးက်န္ခဲ့ေပါ့ ငါရဲေလးကို ေခၚလိုက္မယ္"
သူငယ္ခ်င္းသုံးေယာက္ စခန္းတစ္ခုထဲေနၾကတာ။ ရာထူးကြာေပမယ့္ ဆိုးေဖာ္ဆိုးဖက္ေတြ။ အားလုံးက လီးႀကီးတယ္။ ညိဳႀကီးႏွင့္မိုးေအာင္က ေဂၚလီထည့္ထားၾကတာ။ မိန္းမဝါသနာကေတာ့ မေျပာႏွင့္အရမ္းႀကီး ၾကတယ္။ ျပည့္တန္ဆာမႈ့မ်ား တက္လာရင္သူတို႔ကအမႈ့စစ္တယ္။ ၿပီးလိုးလႊတ္တယ္။ ပိုက္ဆံလဲေတာင္းတယ္။ အမႈ့့လိုရင္ ျပည့္တန္ဆာအိမ္သြားတယ္။ အေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဖမ္းတယ္။ လိုးလည္း လိုးရ ပိုက္ဆံလည္းရ။ မိုးေအာင္ရဲေလးဆီသြားၿပီး...
""ရဲေလး"
"ေဟ..မိုးေအာင္ဘာလဲကြ"
"အိမ္ခ်ိဳေလ စခန္းမႉးအိမ္သြားတာ ျမင္လိုက္တယ္"
"ေအးဒီအခ်ိန္ႀကီးၾကမွ"
"ေအး ငါးသြားေခ်ာင္းမယ္။ မင္းလိုက္မလား"
"ေအးလိုက္ခဲ့မယ္ ။ငါလည္း အဲဒီေဆာ္ခ်ေနတာကြ"
မိုးေအာင္ရဲေလးအေဖာ္ညႇိေတာ့ ရဲေလးဝမ္းသာအားရ လိုက္ခဲ့တယ္။ စခန္းမႉးအိမ္ဖက္ကို ေျခံလုံေအာင္ေလ်ာက္ၿပီး ခိုးၾကည့္ဖို႔ အေပါက္ရွာလိုက္တယ္။ ဝန္ထမ္းအိမ္ရာက ေဟာင္းေနၿပီ။ ေနာက္ႏွစ္မွ အေဆာက္အဦးေတြ အသစ္ေဆာက္မွာမို႔ အိမ္ေတြကသိပ္မလုံဘူး။ မိုးေအာင္နဲ႔ရဲေလး မီးေရာင္ျမက္တဲ့အေပါက္ေတြ လိုက္ေခ်ာင္းေတာ့ အိမ့္ခ်ိဳႏွင့္ကိုရဲေနာင္အလုပ္စေနၿပီ။ ကိုရဲေနာင္လီးကို အိမ့္ခ်ိဳ အားရပါးရစုပ္ေနၿပီ။ ကိုရဲေနာင္က ကုတင္ေပၚပက္လက္လွန္အိပ္ၿပီး အိမ္ခ်ိဳကထိုင္ကာ ဂြင္းတိုက္လိုက္ လီးစုပ္လိုက္ လုပ္ေနခ်ိန္၊ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အားရပါးရပါးရ စုပ္ေနသလဲဆိုရင္ အခန္းအျပင္က ေခ်ာင္းေနတဲ့သူေတြက အကုန္ၾကားေနရတယ္။
"ရဲေလး"
"ရႉး တိုးတိုး"
"ေအး အိမ့္ခ်ိဳ ကငထန္ႀကီးေတြ႕လား လီးစုပ္တာၾကည့္စမ္း တႁပြတ္ ႁပြတ္နဲ႔ကြာ"
"ေအး ဟုတ္တယ္ ကြ၊ကုန္းၿပီးစုပ္တာကြာ ဖင္ႀကီးကိုအယ္ေနတာပဲ"
"ေအးကြာ ငါလိုးခ်င္လာၿပီ၊ဒီေကာင္မကို"
"လီး စခန္းမႉးပစၥည္းကြာ "
"ေဟ့ေကာင္ ရဲေလး စခန္းမႉးမရွိရင္ ငါတို႔ၾကံၾကမယ္"
"ေအးလုပ္လိုက္ေလ ၾကာသလားလို႔"
"ေဟ့ေကာင္ အိမ့္ခ်ိဳအေပၚတက္ေဆာင့္ေနတာကြ"
"ေအး မိုက္တယ္ကြာ၊ တဖန္းဖန္းျမည္ေနေသးတယ္"
"ေသခ်ာၾကည့္ႏို႔ႀကီးေတြကလည္းအယ္ေနတာ "
"ေအးကြာႏို႔ႏွစ္လုံးၾကားလီးထည့္လိုးလိုက္ရ"
"ေအးကြာ ေဟ့ေကာင္ၾကည့္စမ္း ေမွာက္ခ်ၿပီး စခန္းမႉးႏွင့္ကစ္ဆြဲေနပါလား"
"ေအးးေဆာ္ေတာ္ေတာ္ထန္တယ္"
အိမ့္ခ်ိဳႏွင့္ကိုရဲေနာင္မွာ အျပင္ဘက္ကေခ်ာင္းေနတာ သတိမထားမိဘဲ တဏွာထေနၾကဆဲ။ ကိုရဲေနာင္ႏွင့္လုပ္တိုင္း အိမ့္ခ်ိဳမွာ ၿပီးတဲ့အရသာခံစားရလို႔ အိမ့္ခ်ိဳကိုရဲေနာင္ကိုစြဲေနၿပီ။ အခုအေပၚက အားရပါးရေဆာင့္ေနတယ္။ လီးကအဖုတ္ထဲတဇိြ ဇိြ တဗ်ိ ၿဗိ ဝင္ေနတာ။
"ဖြတ္ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္"
"အားးအင့္ဟင့္ အားးးအင့္ အင့္ . အင့္"
"ဗ်ိ ၿဗိ ဘြတ္ ဘြတ္ ဖတ္ ဖတ္"
"အာ့ရွီးရွီးးးရွီးး အိုးးအင့္အင့္"
အခ်က္တရာေက်ာ္ေလာက္ေဆာင့္ၿပီး ေမာလာလို႔ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ေလးႀကိတ္လိုက္တယ္။
"အားးေကာင္းလိုက္တာ အိမ့္ခ်ိဳရာ၊ ေမာသြားၿပီလား"
"အင္း ကိုရဲ"
"အဲဒါဆို ကိုရဲ ကိုဖင္ကုန္းေပးကိုရဲလိုးအုံးမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ကို ရဲ"
"အိမ့္ခ်ိဳလည္း ကိုရဲသေဘာက်ကုန္းလိုက္တယ္"
ကိုရဲေနာင္အိပ္ရာကလူးလဲထၿပီး အိမ့္ခ်ိဳ အဖုတ္ထဲလီးထိုးထည့္တယ္။
"ဘြတ္ ဖြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖြတ္ ဖန္းဖန္း"
"အာ့ အင့္အင့္ အင့္ ဟ၊ားးးး အကို ျပည့္က်ပ္ေနတယ္ကြာ၊ အရမ္းေကာင္းတယ္"
"ဗ်ိ ၿဗိ ဇိြ ဇိြ ဗ်စ္ ဘြတ္ ဇြပ္ ဖန္းဖန္းးဖန္း"
"အာ့ အင့္အင့္ အင့္ ဟ၊ားးးး ေကာင္းတယ္ အားေဆာင့္ေဆာင့္"
ရဲေနာင္လိုးေနတုန္း အိမ့္ခ်ိဳ ေနာက္ျပန္ေဆာင့္တယ္။ ရဲေနာင္အိမ္ခ်ိဳဖင္ႀကီးဆြဲျဖဲေနတယ္။ ၿပီးဖင္ဝကို တံေတြးေထြးထည့္တယ္။ ၿပီးေတာ့...
"အိမ့္ ခ်ိဳ ငါဖင္လိုးခ်င္တယ္"
"လိုးေလ အကို လိုး အကို႔စိတ္တိုင္းက်လုပ္"
ရဲေနာင္အိမ့္ခ်ိဳေစာက္ဖုတ္ထဲက လီးထုတ္လိုက္ၿပီး ဖင္ထဲထိုးထည့္တယ္။
"ဗ်စ္ ဗ်စ္ ၿဗိ"
လီးကတဆုံးထိဝင္သြားတယ္။
"အားးးေျဖးေျဖး ကိုရဲ အာ့အရမ္းၾကပ္ေနတာ ဖင္မခံရတာၾကာၿပီ"
"ကိုရဲလည္းေျဖးေျဖးခ်င္း လိုးလိုက္တယ္"
"ဗ်စ္ ဘြတ္ဖတ္ ဘြတ္ဖန္းဖန္းးဖန္း"
"အာ့ အအာ့ အင့္အင့္ အင့္ ဟ၊ားးးး ေကာင္းတယ္"
အခန္းထဲမွာေတာ့ အိမ့္ခ်ိဳအသံကဆူညံေနၿပီ အိန္ခ်ိဳစိတ္အရမ္းထေနတာေၾကာင့္ စိတ္မထိန္းေတာ့ပဲ အားရပါးရစိတ္ရွိသမၽွ ေအာ္ေနတာ။
"ရဲေလး ဖင္ခ်တာကြ"
"ေအးကြာ အားရစရာႀကီး"
"ေအးဒီေဆာ္ဖင္ခံဖူးေနၾကကြ"
"ေအး ဟုတ္တယ္ ကြ"
"ငါလည္းအဲေဆာ္ဖင္လိုးခ်င္လိုက္တာ"
"ေအးလိူးရမယ္ ငါၾကံမယ္ေဟ့ေကာင္"
ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး သူငယ္ခ်က္းႏွစ္ေယာက္လီးက တအားေတာင္းလာတယ္။ ဝင္လိုးခ်င္ေပမယ့္ စခန္းမႉးကို ေၾကာက္ရလို႔သာ။ စခန္းမႉးကလာ္းသူပဲ လိုးတယ္၊၊ အက်ေလးဘာေလးမေပးဘူး အိမ့္ခ်ိဳႏွင့္ ကိုရဲေနာင္က အသားကုန္လိုးေဆာ္ေနၾကၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ပါ ေမ့ေနၾကတယ္။ အိမ့္ခ်ိဳဖင္ႀကီးက လိုးရတာဇိမ္အရမ္းရွိတာေၾကာင့္ ရဲေနာင္လည္း အိမ့္ခ်ိဳခါးကိုကိုင္ၿပီး အသားကုန္ေဆာင့္လိုက္တယ္။ အိမ့္ခ်ိဳလည္းေခါင္းကို အိပ္ရာေပၚေမွာက္ခ်ၿပီး လက္တဖက္ႏွင့္အေစ့ကို ပြတ္ေနလိုက္တယ္။ ဖင္ေရာအဖုတ္ပါ ဇိမ္ရွိေနတယ္။
"ဗ်စ္ ဘြတ္ဖတ္ ဘြတ္ဖန္းဖန္းးဖန္း"
"အာ့ အအာ့ အင့္အင့္ အင့္ ဟ၊ားးးးရွီးရွီး"
အိမ့္ခ်ိဳအရမ္းဖီးရွိေနၿပီ ။ၿပီးလည္းၿပီးခ်င္ေနၿပီ။
"ဗ်စ္ ဘြတ္ဖတ္ ဘြတ္ဖန္းဖန္းးဖန္း"
"အာ့ အအာ့ အင့္အင့္ အားရွီးရွီး အိမ့္ခ်ိဳ ၿပီးၿပီ ၿပီးၿပီ'"
အိမ့္ခ်ိဴဖင္ဝပြစိပြစိလုပ္ကာညႇစ္လာတယ္။ ကိုရဲလည္း ဖင္ရဲ႕ေစးက်ပ္က်ပ္အရသာ ေၾကာင့္ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္သာလိုးႏိုင္ၿပီး သုတ္ထြက္သြားတယ္။ သုတ္ထြက္ေတာ့ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ထပ္ေဆာင့္ၿပီး လီးကိုထုတ္လိုက္ေတာ့ အိမ့္ခ်ိဳဖင္ထဲက သုတ္အခ်ိဳ႕အျပင္ကို စီးထြက္လာတယ္။ ကိုရဲေနာင္ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ကာ လီးကိုေဆးလိုက္တယ္။ မိုးေအာင္ႏွင့္ ရဲေလးလည္း စခန္းမႉးေရခ်ိဳးခန္းဖက္ထြက္လာလို႔ အျပင္ကို အသာအယာထြက္လိုက္တယ္။
ကိုရဲေနာင္ႏွင့္ အိမ့္ခ်ိဳတို႔ခဏနားၿပီး ေနာက္တႀကိမ္ျပန္လိုးၾကတယ္။ မနက္သုံးနာရီေလာက္မွ အိမ့္ခ်ိဳကို ျပန္ပို႔ေပးလိုက္တယ္။ အိမ့္ခ်ိဳလည္း တညလုံးခံခဲ့ရေတာ့ အိမ္ေရာက္တာႏွင့္အိပ္ရာ ထဲဝင္ၿပီး အိပ္လိုက္တာ ေနျမင့္မွႏိုးေတာ့တယ္။ အိမ့္ခ်ိဳတစ္ေယာက္ ေတာ္ေတာ္ေလးအဆင္ ေျပေနၿပီ။ ေျခာက္လေလာက္ထိဒိုင္ကိုင္လို႔ ေတာ္ေတာ္စီးပြားျဖစ္တယ္။ စီမံခ်က္လာရင္ ခဏေလးၿငိမ္ေနတယ္။ ၿပီးျပန္ေရာင္းတယ္။ ကိုရဲေနာင္ဆီလည္း အေပ်ာ္မယားအျဖစ္ အသုံးေတာ္ခံေနလိုက္တယ္။ ကိုရဲေနာင္က ၾကင္နာပါတယ္။ လိုးရင္သာ အေပါက္စုံလိုးတာ။ အိမ့္ခ်ိဳလာၿပီဆိုရင္လည္း စားစရာေတြ စီစဥ္ေပးတယ္။ အိမ္ခ်ိဳလည္း ကိုရဲေနာင္နဲ႔ေနရတာ ေပ်ာ္တယ္။ မယားငယ္လို႔ လူေတြထင္ေအာင္ ေနေပးတယ္။ အဆင္ေျပေတာ့ ဝတ္တာစားတာကအစ ေျပာင္ေျပာင္ေရာင္ေရာင္ ျဖစ္လာတယ္။ အလွ ေတြတိုးလာေပါ့။ မနာလိုသူေတြေျပာလဲ ဂရုမ စိုက္ဘူး။ အဓိကကိုယ္အဆင္ေျပဖို႔ပဲ။
မိုးေအာင္၊ ညိဳႀကီးႏွင့္ ရဲေလး အံတႀကိတ္ႀကိတ္ႏွင့္ ၾကံစည္ေနၾကတယ္။ ပိုၿပီးလွလာတဲ့အိမ့္ခ်ိဳကို အရမ္းလိုးခ်င္ေနၾကတယ္။ စခန္းမႉး ရဲေနာင္အလစ္ကို ေခ်ာင္းေနၾကတာ။ သူတို႔က အိမ့္ခ်ိဳကိုၾကံစည္ေနတာ လူမသိေအာင္ေနရတယ္။ မ ေတာ္လို႔ ကိုရဲေနာင္သိသြားရင္ အႀကီးအက်ယ္ ျပသနာတက္လာႏိုင္တယ္ေလ။ ဒီလိုႏွင့္ ခ်ဲဖြင့္ဖို႔ နီးလာတဲ့တရက္မွာေတာ့ ကိုရဲေနာင္ ေနျပည္ေတာ္ခရီးထြက္ရတယ္။ ကိုရဲေနာင္က မိုးေအာင္ကို တာဝန္မႈးအျဖစ္လႊဲခဲ့တယ္။ မိုးေအာင္တို႔ စိတ္ရွည္ရွည္ေစာင့္ေနတဲ့ရက္ ေရာက္ၿပီ။
ေန႔ကၾကာသာပေတးေန႔ အခ်ိန္တြက္ၿပီး မိုးေအာင္တို႔နဲ႔ ရင္းနီးတဲ့ရပ္ကြက္လူႀကီးေတြေခၚကာ အိမ့္ခ်ိဳတို႔အိမ္ကို သြားလိုက္ေတာ့ ခ်ဲစာရြက္ေငြလက္ခံျဖတ္ ပိုင္းတို႔နဲ႔အတူ မိေတာ့တယ္။
"မအိမ့္ခ်ိဳ ခင္မ်ားကိုေလာင္းကစားမႈြနဲ႔ဖမ္းလိုက္ၿပီ"
"ေဟ့ မိုးေအာင္ နင္တို႔ဆရာေကာ"
"ခင္မ်ားဘာေတြေျပာေနတာလဲ"
"နင္တို႔စခန္းမႉးေျပာတာ"
"ခင္မ်ားစခန္းေရာက္မွရွင္းေတာ့"
"ငါ နင္႕တို႔ဆရာဆီဖုန္းဆက္မယ္"
"က်ဳပ္တို႔အခ်ိန္မရဘူး၊ စီမံခ်က္နဲ႔ဖမ္းတာ။ စခန္းေရာက္ရင္ စခန္းမႉးဆီ အေၾကာင္းၾကားေပးမယ္"
"ေဟ့ေကာင္ေတြသက္ေသခံစာရြက္သိမ္း၊ လက္ထိပ္ခပ္"
အိမ့္ခ်ိဳတစ္ေယာက္ အခ်ဳပ္ခန္းထဲေရာက္ၿပီ။ မိုးေအာင္က စခန္းမႉးဆီဆက္သလိုလုပ္ရင္း
"စခန္းမႉးကိုေခၚမရဘူး မအိမ့္ခ်ိဳ"
"ဟင္"
"ခင္မ်ားမနက္ျဖန္ အင္းစိန္ေထာင္သြားရမယ္"
"ဟင္ နင္တို႔ ..နင္တို႔"
အိမ့္ခ်ိဳတစ္ေယာက္အသံထြက္မလာေတာ့ေပ။ ညေနေရာက္ေတာ့ စားစရာေပးရင္းက...
"မအိမ့္ခ်ိဳ က်ေတာ္ခင္မ်ားအမႈ့တြဲေတာ့ မတင္ရေသးဘူး"
"အင္း ကိုမိုးေအာင္မတင္ရေသးရရင္ တစ္ခုစီစဥ္ေပးပါလား"
"ဘာစီစဥ္ေပးရမလဲ မ အိမ့္ခ်ိဳ"
"က်မလြတ္ေအာင္လုပ္ေပး၊ ေပးရမယ့္ကိစၥအကုန္တာဝန္ယူတယ္"
"မအိမ့္ခ်ိဳ ဒီအထဲေရာင္မွေငြေပးထြက္လို႔ မရဘူးေလ၊ မအိမ့္ခ်ိဳသိပါတယ္"
"က်မ အရမ္းညစ္ေနၿပီ ၊ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး"
"အင္းက်ေနာ္ကူညီလို႔ရရက္ကူညီပါ့မယ္"
မိုးေအာင္ မအိမ့္ခ်ိဳတကိုယ္လုံး စူးစိုက္ၾကည့္ၿပီးေျပာ လိုက္တယ္။ ကိုယ္လိုခ်င္တာရဖို႔က စိတ္ဓာတ္ စစ္ဆင္ေရး အရင္လုပ္ရမွာပဲ။ ဘာလို႔လဲဆို ေတာ့ အိမ့္ခ်ိဳက စခန္းမူးမယားငယ္ဆိုၿပီး ေသြးနထင္ ေရာက္ေနတာေလ။ မာနေတြခဝါခ်ၿပီး ကိုယ့္ဂြင္ထဲအေရာက္ လိုလိုခ်င္ခ်င္နဲ႔ေပးမယ့္ အခ်ိန္ကိုေစာင့္ရတာေပါ့။ အိမ့္ခ်ိဳတစ္ေယာက္ စိတ္ဓာတ္အႀကီးအက်ယ္က်လာၿပီ။ ကိုရဲေနာင္ဆီက အဆက္အသြယ္မရ။
စိတ္လည္းတိုလာသလို အားငယ္လာတယ္။ အခ်ဳပ္ခန္းထဲ လည္း မေနဖူးတဲ့အတြက္ စိတ္အရမ္းညစ္တယ္။ အနံ႔အသက္လည္း မေကာင္းဘူး။ လူေတြကလည္း ကြ်တ္စီကြ်တ္စီႏွင့္။ အေရးထဲ ျပည့္တန္ဆာမႈ့ထင္ၿပီးျကည့္ေနတဲ့ လူေတြရွိေသးတယ္။ စိတ္ဓာတ္က ေျမခလာၿပီ။ အခုေလာေလာဆယ္ အားကိုးရသူက မိုးေအာင္ပဲရွိေတာ့ မိုးေအာင္ပဲ အကူအညီေတာင္းရေတာ့တယ္။
"ကိုမိုးေအာင္ က်မဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ က်မအင္းစိန္ေထာသ္ေတာ့ မသြားခ်င္ဘူး"
"အင္း မအိမ့္ခ်ိဳက်ေနာ္တစ္ခုေျပာမယ္။ အဆင္ေျပမေျပ ကိုယ့္ဘာသာဆုံးျဖတ္၊ ေပါက္ၾကားရင္မနက္ျဖန္ အင္းစိန္ပဲ"
"ေျပာပါ ကိုမိုးေအာင္ရယ္က်မဘာပဲလုပ္ရလုပ္ရ ဒီအထဲကလြတ္ၿပီးေရာ"
"ဒီလိုဗ် က်ေနာ္ကလႊတ္ခ်င္တယ္၊ဒါေပမယ့္"
"ကိုမိုးေအာင္ေငြလား ရတယ္"
"ေငြမလိုခ်င္ဘူး"
"ရွင္ဘာလိုခ်င္လဲ"
"အင္း မအိမ့္ခ်ိဳ ကိုက်ေနာ္တို႔က သေဘာက်ေနတာ"
"အိုး...."
"မအိမ့္ခ်ိဳ စဥ္းစားပါ။ ညကိုးနာရီေလာက္ဆို အေျဖေပး"
"ရွင္...ရွင္ေျပာေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ဆိုလို႔"
"လာဖမ္းတဲ့သူေတြေလ၊ သူတို႔ဆီမွာလည္း သက္ေသခံေတြရွိေနတယ္"
"ရွင္ "
"အဲဒါေၾကာင့္ပါ၊ ကဲက်ေနာ္ျပန္အုံးမယ္၊ ကိုးနာရီေလာက္ဆို အဆင္ေျပမေျပ အေၾကာင္းျပန္"
မိုးေအာင္ေျပာၿပီးထြက္ခဲ့တယ္။ အိမ့္ခ်ိဴတစ္ေယာက္ စဥ္းစားရၿပီ။ တညအိပ္ေပးရုံႏွင့္ တႏွစ္ ေျခာက္လအထဲဝင္ရမယ့္ အေရးေတြးမိၿပီ။ ေထာင္ထဲမသြားခ်င္ဘူး၊ အိမ္မွာမိဘေတြ ဘယ္လိုေနရမလဲ၊ အကိုေတြက အိမ္လာတာမဟုတ္ဘူးေလ။ "အိမ့္ခ်ိဴ ..စဥ္းစားး... .စဥ္းစားစမ္း" ေနာက္ဆုံးေတာ့ အိမ့္ခ်ိဳမထူးဇာတ္ခင္းရၿပီ။ ညကိုးနာရီေလာက္ မိုးေအာင္ေရာက္လားၿပီး ေခါင္းညိတ္ျပတယ္။ အိမ့္ခ်ိဳလည္း ေခါင္းျပန္ညိတ္ျပလိုက္တယ္။ သေဘာကအဆင္ေျပ တယ္ေပါ့။ ခနၾကာေတာ့...
"မအိမ့္ခ်ိဳ အမႈ့စစ္မယ္ ထြက္ခဲ့"
ညိဳႀကီးအခ်ဳပ္ခန္းေသာ့ဖြင့္ေပးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အိမ့္ခ်ိဳကိုေခၚၿပီးစခန္းအျပင္ဘက္ေခၚ လာတယ္။ စခန္းအျပင္မွာ ကားေပၚမွာ မိုးေအာင္ႏွင့္ ရဲေလးကေစာင့္ေန တာေတြ႕လိုက္ရတယ္။
"မအိမ့္ခ်ိဳတက္"
"ဟုတ္ကဲ့"
အိမ့္ခ်ိဳတစ္ေယာက္ ေျခသုတ္ပုဆိုးေႁမြစြယ္ က်ိဳးလို ၿငိမ္က်သြားၿပီ။ မိုးေအာင္တို႔ စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရးေအာက္ ဒူးေထာက္လိုက္ရၿပီေလ။ ကားေပၚတိတ္ဆိပ္စြာ လိုက္ရင္းသုံးေယာက္ ႀကီးမ်ားေတာင္ေပါ့။ ေတြးရင္းေၾကာက္လည္း ေၾကာက္တယ္ လန္႔လဲလန္႔ေနၿပီ။ တိတ္ဆိပ္မႈ့ကို ၿဖိဳခြဲလိုက္သူကမိုးေအာင္...
"အိမ့္ခ်ိဳ ခင္မ်ားအမႉ့က မပိတ္ေသးဘူး၊ အခ်ိန္မေရြး တင္လို႔ရတယ္။"
"ဟုတ္ကဲ့"
"အခုလည္းခင္မ်ားၾကားလား အမႉ့စစ္ရေအာင္လို႔ ေခၚခဲ့တာ"
"ၾကားပါတယ္"
"ခင္မ်ားက်ဳပ္တို႔သုံေယာက္ႏွင့္ အဆင္ေျပရင္ အမႈ့ကြင္းလုံးကြ်တ္လြတ္မယ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
"က်ေနာ္တို႔က စိတ္ႀကိဳက္လုပ္မွာ ခင္မ်ားျငင္းဆန္လို႔ရတယ္"
"မျငင္းဆန္ရဲပါဘူး"
"ဟုတ္တယ္ ျငင္းဆန္ရင္လည္း ခင္မ်ားအင္းစိန္ေရာက္မွာပဲ"
"ဟုတ္ကဲ့ "
"က်ေနာ္တို႔သုံးေယာက္တၿပိဳင္တည္းလိုးမွာ"
"ရွင္..တစ္ေယာက္ၿပီးမွတစ္ေယာက္လုပ္ပါ လားရွင္"
"ခင္မ်ားျငင္းဆန္တာလား အိမ့္ခ်ိဳ"
"မဟုတ္ပါဘူးရွင္"
"အဲဒါဆို ခင္မ်ားဘာမွမေျပာနဲ႔၊ ခင္မ်ားနဲ႔စခန္းမူးလိုးေနတာ က်ဳပ္တို႔ေခ်ာင္းၾကည့္လို႔ အကုန္သိၿပီးၿပီ"
"ရွင္"
"ဟင္းးဟင္း က်ဳပ္တို႔လည္း လိုးခ်င္တယ္ ခင္မ်ားမေက်နပ္ရင္ အခုကားျပန္လွည့္မယ္"
"မလွည့္ပါႏွင့္ ရွင့္တို႔သေဘာပါပဲ လုပ္ပါ"
အိမ့္ခ်ိဳတစ္ေယာက္ ေပါက္တဲ့နဖူး မထူးေတာ့ပါေလ။ သူတို႔ေခၚရာ ေနာက္မျငင္းမဆန္ပဲ လိုက္ခဲ့ရၿပီေပါ့။ အိမ့္ခ်ိဳ ကို မိုးေအာင္ကအိမ္အလြတ္တစ္ခုဆီေခၚသြားၿပီး အထဲကိုေရာက္ေတာ့...
"အိမ့္ခ်ိဳ ခင္မ်ားအခန္းထဲမွာဘာမွစားခဲ့ပုံမရဘူး"
"ဘယ္လိုလုပ္စားႏိုင္မွာလဲ:"
"ဒီမွာစားစရာေတြစီစဥ္ထားတယ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ေရာ့ဒါေလးေသာက္"
"က်မအရက္မေသာက္ခ်င္ဘူး"
"နည္းနည္းေသာက္လိုက္ပါ။ ခင္မ်ားေသာက္ထားမွ အဆင္ေျပမယ္၊ သုံးေယာက္က မိုးအလင္းဆြဲမွာ"
"အိမ့္ခ်ိဳေတြးမိတာက မခံခ်င္လည္ းခံရေတာ့မွာ။ မူးေနေတာ့သိပ္မခံစ ားရဘူးေပါ့"
"အင္း ဒါဆိုလည္းနည္းနည္းေသာက္မယ္"
ဝီစကီႏွင့္ေဆာ္ဒါေရာထားတဲ့ခြက္ကို ေမာ့ၿပီးေသာက္လိုက္တယ္။ လည္ေခ်ာင္းထဲ ပူဆင္းသြားၿပီး ရွိန္းတိန္းဖိန္းတိန္းျဖစ္လာတယ္။
"စားစရာရွိတာလဲစား အိမ့္ခ်ိဳ"
"ဟုတ္ကဲ့"
အမွန္ကေခါက္ဆြဲေၾကာ္ႏွစ္ပြဲကို ေလးေယာက္စားဖို႔ စီစဥ္ထားခဲ့တာ။ အမ်ားႀကီးစားၿပီး ဗိုက္ေလးၿပီးအိမ့္ခ်ိဳအိပ္ငိုက္ၿပီး စိတ္မပါျဖစ္ေနမွာေၾကာင့္ စီစဥ္ထားခဲ့တယ္။ သုံးေယာက္ဝိုင္းလိုးရင္ မခံႏိုင္မွာစိုးလို႔ ကာမစိတ္ႂကြေစတဲ့ ေဆးကိုေရာေပးခဲ့တာ။
"အိမ့္ခ်ိဳ ေရာ့ထပ္ေသာက္ဦး"
"ဟုတ္ကဲ့"
အိမ့္ခ်ိဳေနာက္ထပ္တစ္ခြက္ထပ္ေသာက္လိုက္တယ္။ ေခါင္းထဲရီေဝျဖစ္လာၿပီး အာသြက္လၽွာသြက္ ျဖစ္လာတဲ့အခါ...
"အိမ့္ခ်ိဳေရခ််ဳိးလိုက္ပါလား၊ အခ်ဳပ္ခန္းက ညစ္ပတ္ေနေတာ့ ခင္မ်ားစိတ္ရႈပ္ေနမွာ၊ စိတ္ထဲလန္းသြားမယ္။"
"ဟုတ္ကဲ့ အိမ့္ခ်ိဳေရခ်ိဳးလိုက္မယ္"
အိမ့္ခ်ိဳေရ ခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီး အဝတ္ခြ်တ္ကာ ေရခ်ိဳးလိုက္တယ္။ ခနၶာကိုယ္ပြတ္သပ္ခ်ိဳးရင္း စိတ္ေတြက တမ်ိဳးႀကီးျဖစ္လာတယ္။ အိမ့္ခ်ိဳတဏွာစိတ္ ေတြထလာတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ျဖစ္မွန္း မသိဘူး။ ေသြးသားက ေတာင္းဆိုေနသလိုပဲ။ အလိုးခံခ်င္ေနၿပီေလ။
"အိမ့္ခ်ိဳ နင္ေရခ်ိဳးၿပီးအဝတ္မဝတ္နဲ႔ေတာ့ ငါတို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီ"
"အင္းပါ"
အိမ့္ခ်ိဳေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္လာတယ္။ ရဲသုံး ေယာက္ကတုံးလုံးကြ်တ္ႀကီးေတြနဲ႔ အျပင္ကေစာင့္ေနတာ။ လီးႀကီးေတြက တရမ္းရမ္း။ အ ႀကီးႀကီးေတြၿပီးေတာ့ လီးေတြမွာ ဘုထစ္ေတြနဲ႔။ အိမ့္ခ်ိဳေၾကာက္သြားေပမယ့္ ျငင္းဆန္မရတဲ့အ ေျခအေနေရာက္ေနၿပီ။
"လာအိမ့္ခ်ိဳ ဒီမွာေတြ႕လား နင့္ကိုေကာင္းေအာင္လိုးေပး မယ့္လီးေတြ၊ ဟားးးဟားးနင္ေဆြမ််ဳိးေမ့သြားမယ့္ေဂၚလီလီးေတြ"
"အင္း ရွင္တို႔အလွည့္ပဲေလလုပ္ၾကေပါ့"
"ကဲပါ နင္လည္းေကာင္းေအာင္ ငါတို႔ႏို႔စို႔ေပးမယ္ လာအိပ္လိုက္"
အိမ့္ခ််ဳိအိပ္ရာထဲလွဲခ်ျပီးအိပ္လိုက္တယ္။ ရဲေလးႏွင့္ မိုးေအာင္က တလက္တခ်က္ေနၿပီးႏို႔ ေတြ တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔တယ္။ ညိဳႀကီးကအိမ့္ခ်ိဳ ေပါင္ျဖဲကားၿပီး အေစ့ကိုပြတ္ေခ်ေတာ့တယ္။ အိမ့္ခ်ိဳစိတ္ေတြႏို႔စို႔ခံရေလဆူေဝေလ။ ေဆးစြမ္းကျပေနၿပီ။ မညည္းခ်င္ေပမယ့္ ညည္းရၿပီ။
"ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္"
"အားး အင့္ဟင့္အင့္"
ညိဳႀကီးလက္ၾကမ္းႀကီးေတြနဲ႔အေစ့ကိုပြတ္ေတာ့ အိမ့္ခ်ိဳမွာ တဏွာမီး ေတာက္ အရမ္းေတာက္လာေတာ့တယ္။ သုံးေယာက္တၿပိဳင္နက္ လုပ္ရတဲ့အရသာက ထူးျခားလြန္းတာလဲပါတယ္။
"ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္"
"အာ့ အင္းဟင္းးးဟင္းးး"
စိတ္ေတြထလိုက္တာထိမ္းမႏိုင္သိမ္းမႏိုင္ပဲ။ ေအာ္ညည္းေနမိတယ္။ မိုးေအာင္တို႔အခ်င္းခ်င္း အခ်က္ျပလိုက္ၿပီး ..
"အိမ့္ခ်ိဳငါတို႔အလွည့္ေရာက္ၿပီ"
"ဟုတ္ ကဲ့ "
"ကဲလာ..တစ္ေယာက္ခ်င္းစုပ္"
သူတို႔သုံးေယာက္အိမ့္ခ်ိဳေရွ႕ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ကာ မိုးေအာင္လီးစစုပ္တယ္။ လီးႀကီးက ႀကီးမားလြန္းလို႔ ပါးစပ္ထဲမဆန္႔မျပဲ ထည့္စုပ္ရတာ အာေညာင္းေပမယ့္ တဏွာစိတ္ထေနတဲ့အတြက္ စုပ္ရတာအရသာေကာင္းေနတယ္။ လီးဒစ္ႀကီးကို လၽွာႏွင့္ယက္ေပးၿပီးေဂြးဥေလးကိုအသာအ ယာညႇစ္ေပးၿပီး စုပ္ေပးလိုက္တယ္။ မိုးေအာင္လီးအေၾကာတပ်ိဳင္ပ််ိင္းး ထၿပီးေမြေဟာက္တစ္ေကာင္ပမာ ေခါင္းတရမ္းျဖစ္ေနေတာ့တယ္။
"ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္"
"အားး.....ဟားးးဟားးးရွယ္ပဲကြာ ေဟ့ေကာင္ေတြ အရမ္းေကာင္းတယ္ကြာ"
"လုပ္ပါ ဒီပြဲမွာမင္းကဆရာပဲ ၊မင္းကို ဦးစားေပးတယ္"
"ေအးပါကြာ.မင္းတို႔ေက်းဇူးငါလီးေတာင္မေမ့ဘူး"
"ဟားးဟားးးးဟားး'"
"ကဲအိမ့္ခ်ိဳ ငါ နင့္ကိုဖင္ေထာင္လိုးမယ္"
"အင္းလိုးေလ ရတယ္"
အိမ့္ခ်ိဳဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ေပးလိုက္တယ္။ မိုေအာင္က...
"ေဟ့ေကာင္ေတြ ေတြ႕လားဒီဖင္ႀကီးကို ဒီလိုလိုးခ်င္ေနတာ အခုေတာ့ အားရပါးရတြယ္ရၿပီ"
မိုးေအာင္ လီးႀကီးကိုင္ၿပီး အိန္႔ခ်ိဳအဖုတ္ကိုေတ့ၿပီး လိုးလိုက္ေတာ့....
"ႁပြတ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဘြတ္"
"အာ့ လားး အိုုးး"
ေစာက္ရည္ေတြစိုရႊဲေနတဲ့အဖုတ္ထဲလီးက ျပည့္က်ပ္ေနၿပီး ေဂၚလီကဖုတ္အတြင္းနံရံကို ပြတ္ဆြဲသြားေတာ့ အိမ့္ခ်ိဳမွာ ၾကက္သီးေမႊးညင္းထၿပီး ေအာ္လိုက္မိတယ္ေလ။
"ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္"
"အာ့အင္းးအားးအမေလး"
"ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ဖန္းဖန္းဖန္း"
"အာ့..အိုး..အင့္ ဟင္းဟင့္ အိုးရွီးရွီး"
ေစာက္ဖုတ္က ေစာက္ဖုတ္အလုပ္လုပ္ေနၿပီ။ ဝင္လာတဲ့လီးႀကီးကို ညႇစ္ေပးၿပီးအရည္ေတြ ထြက္လာတယ္။ အရမ္းလည္းေကာင္းတယ္။ အိမ့္ခ်ိဳဖီလ္းအျပည့္အဝရလို႔ ေအာ္ေနတာကို ညိဳႀကီးႏွင့္ရဲေလးၾကည့္ရင္း လီးကအရမ္း ေတာင္လာတာေၾကာင့္ ဂြင္းထုေနၾကတယ္။ မိုးေအာင္လိုးေနခ်ိန္အတြင္း ရဲေလးေစာင့္မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ စိတ္တအားထန္လာတာေၾကာင့္ အိမ္ခ်ိဳေရွ႕သြားၿပီး
"အိမ့္ခ်ိဳ ငါ့လီးစုပ္ေတာ့ဟာ"
အိမ့္ခ်ိဳမျငင္းမဆန္ပဲရဲေလးလီးကိုစုပ္ေပး လိုက္တယ္။ ေနာက္ကခါးကိုင္ၿပီး ေဆာင့္ေနေတာ့ လီးကပါးစပ္ထဲကိုအဝင္မ်ားလာတယ္။ လည္ေခ်ာင္းအထိေရာက္လို႔..
"အြတ္ ေအာ့ အားးအြတ္အီးးး"
"မရဘူး ရဲေလးးမရဘူး"
ရဲေလးလည္းလီးအေသအခ်ာမခံရမႈ့ေၾကာင့္ စိတ္ကတိုလာတယ္။
"ေဟ့ေကာင္ မၿပီးေသးဘူးလား "
"လီး ပဲ အခုမွလိုးေကာင္းတုန္း"
"ငါအရမ္းတင္းေနၿပီ ငါလည္းလိုးမယ္"
"အဲဒါဆို မင္းအိပ္လိုက္ေလ"
"ေအးး ငါအိပ္မယ္ အိမ့္ခ်ိဳအေပၚကတက္"
ရဲေလးအိပ္ရာေပၚလွဲခ်လိုက္ၿပီး အိမ့္ခ်ိဳကိုေျပာေတာ့ မိုးေအာင္လိုးေနတာ ကရပ္လိုက္တယ္ အိမ့္ခ်ိဳလည္း ရဲေလးအေပၚကတက္ၿပီး ခြကာလီးကိုကိုင္ၿပီး အဖုတ္နဲ႔ေတ့ကာ သြင္းလိုက္တယ္။ လီးအဆုးထိထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့..
"ဗ်စ္ ဗ်စ္ ၿဗိ ၿဗိ ဗ်စ္"
"အာ့ အားးရွီးးရွီးးး"
"အိမ့္ခ်ိဳ ငါနမ္းခ်င္တယ္ဟာ"
အိမ့္ခ်ိဳလည္းစိတ္ပါေနတာ မို႔ရဲေလးေျပာသလို အနမ္းခံဖို႔ေရွ႕ကုန္းေပးတဲ့အခါ ရဲေလးက ဖက္ၿပီးႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္နမ္းလိုက္တယ္။
"ႁပြတ္ ႁပြတ္"
လၽွာခ်င္းေတြ႕ၿပီးစုပ္နမ္းေနစဥ္မွာ ရပ္ေနတဲ့ မိုးေအာင္ေနာက္ကေနၿပီး အိမ့္ခ်ိဳ ဖင္ႀကီးကိုျဖဲကာ တံေတြးေထြးထည့္ေတာ့ အိမ့္ခ်ိဳေတြးၿပီး လန္႔သြားတယ္။
"အားးးကိုမိုးေအာင္ တစ္ေယာက္ၿပီးမွ တစ္ေယာက္လုပ္ပါလား"
"နင္ေသာက္စကားမ်းျပန္ၿပီ အိမ့္ခ်ိဳ ႏွစ္ေပါက္လုံးအလိုးခံရတာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲ နင္ခံၾကည့္"
ေျပာရင္းႏွင့္လီးကိုဖင္ဝထဲေတ့ၿပီးထည့္တယ္။ လီးဒစ္ႀကီးဝင္လာေတာ့..
"အားးးး နာလိုက္တာ..မလုပ္ပါနဲ႔အကို "
"နင္ ကိိုရဲေနာင္နဲ႔က် ဖင္လိုးခံတယ္မလား"
"သူ႔လီးက အကို႔လီးေလာက္မႀကီးဘူး"
"မိုးေအာင္ေရ ဒီမွာအုန္းဆီပုလင္း"
"ေအးညိဳႀကီးပစ္လိုက္"
မိုးေအာင္လီးမခြ်တ္ပဲ ညိဳႀကီးဆီကအုန္းဆီပု လင္းလွမ္းေတာင္းလိုက္တယ္။ ညိဳႀကီးပစ္ေပးတဲ အုန္းဆီပုလင္းကို လွမ္းဖမ္းၿပီးအိမ့္ခ်ိဳဖင္ဝထဲ ေလာင္းထည့္ကာ လီးကိုထပ္သြင္းလိုက္ေတာ့ ေခ်ာကနဲဝင္သြားတယ္။
"ဗ်စ္ ဗ်ိ ၿဗိ ဇိြ ဇိြ"
"အု အာ့ အင္းဟင္းးဟင္းအင့္"
လီးကဖင္ထဲတင္းဆို႔ဆို႔ၿကီးဝင္လာတယ္။ မိုးေအာက္လည္း မညႇာတာေတာ့ဘူး၊ လီးက အုန္းဆီေၾကာင့္ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာဝင္ေနၿပီေလ။ လီးႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းက အရမ္းကိုထိေနတယ္။ အလႊာေလးတစ္ခုသာျခားတယ္။ အိမ့္ခ်ိဳမွာ ဖင္ထဲမွာ အုန္းဆီေၾကာင့္ မနာေတာ့ဘဲ လီးအဝင္အထြက္ေၾကာင့္ ေကာင္းေနတယ္။ အရင္က ဖင္လိုးရင္ကာမဖူးေစာက္ေစ့ကို ပြတ္ရေပမယ့္ အခုက်ေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ လီးကဝင္ေနတယ္။ ႏွစ္ေနရာလုံး ဖီးအျပည့္ရေနတယ္။ ေအာ္ညည္းသံေတြက အဆက္မျပတ္ညည္းေနမိတယ္။
" ဗ်စ္ ဗ်ိ ၿဗိ ဇိြ ဇိြ ဖန္းဖန္းးဖန္းး"
"အာ့ အားအားးရွီးရွီးး အားအရမ္းေကာင္းတယ္ အားၿပီးေတာ့မယ္ အား"
"ဇြပ္ ဇိြ ဘြတ္ဗ်စ္ ဗ်ိ ၿဗိဇိြဇိြဖန္းဖန္းးဖန္းး"
"အာ့ အားအားးရွီးရွီးးအားးၿပီးုၿပီအား"
လိုးခ်ိန္နာရီဝက္ေလာက္လိုးၿပီးေတာ့ မိုးေအာင္ဖင္လိုးရတာ အရမ္းေကာင္းလို႔ ၿပီးခ်င္လာတယ္။
"အားရွီးရွီးေကာင္းလိုက္တာ အိုးးး"
မိုးေအာင္ေအာ္ညည္းရင္း သုတ္ေတြပန္းထည့္လိုက္တယ္။
"ညိႀကီးလိုးမလား"
"ေအးလိုးမယ္"
ညိဳႀကီးမိုးေအာင္ေနရာကို တလွည့္ဝင္လာျပန္တယ္။ အိမ့္ခ်ိဳမွာ သူၿပီးေပမယ့္ ညိဳႀကီးကိုတလွည့္ခံရအုံးမယ္ေလ။ မိုးေအာင္က အေမာေျဖအရက္ေသာက္ရင္း အိမ့္ခ်ိဳတို႔လိုးပြဲႀကီးကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနၿပီး လီးကို ျပန္ဆြေနတယ္ေလ။
"ေဟ့ ေကာင္ညိဳႀကီး ငါတလွည့္ခ်မယ္"
"ဟာကြာ"
"လီးလား ေအာက္ကခ်ည္းေနရတာ သက္သာတယ္မွတ္လား"
"ဟားးးဟားးးး"
"အိမ့္ခ်ဳိ ခဏဆင္းအုံး"
"အင္း "
အိမ့္ခ်ိဳ ရဲေလးအေပၚကေနဆင္းလိုက္တယ္။
"အိမ့္ခ်ိဳ ငါ့လီးစုပ္ေပးဦးေလ"
"ေအးပါ ညိဳႀကီး"
"ေဟ့ေကာင္ေနာက္မွစုပ္ခိုင္းငါအရွိန္ပ်က္တယ္"
"ငါလိုးမသားမင္းတို႔အလွည့္ခ်ည္းပဲ"
"လုပ္ပါကြာဒီမွာတိုးလို႔တန္းလန္းႀကီး"
"ေအးပါကြာေအးပါ"
ညိဳႀကီး အိပ္ရာေပၚလွအိပ္လိုက္တယ္။ အိမ့္ခ်ိဳအေပၚကခြၿပီး လီးကိုင္ကာ အဖုတ္ေန႔ေတ့ၿပီးထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ လီးရည္ေတြ ေစာက္ရည္ေတြထြက္ ေနလို႔လီးက ႁပြတ္ကနဲ ဝင္သြားတယ္။ အိမ့္ခ်ဳိ ညိဳႀကီးအေပၚေမွာက္ခ်မယ္ လုပ္ေတာ့..
"အိမ့္ခ်ိဳ အရွိန္ေသသြားလို႔ျပန္စုပ္ေပးအုံး"
ရဲေလးကအိမ့္ခ်ိဳမ်က္ႏွာနားလီးကပ္ေပးတယ္။ လီးရည္ေတြေရာ ေစာက္ရည္ေတြေပက်ံၿပီး ခြ်ဲေနတဲ့လီးကို အိမ့္ခ်ိဳစုပေပးရျပန္တယ္။
"ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္"
"အားေကာင္းလိုက္တာ အိမ့္ခ်ိဳရာ"
"ငါလိုးမသားေကာင္းမေနနဲ႔ ငါလည္း အလိုးခံခ်င္ေနၿပီ"
"ငါလီး မင္ဖင္ငါလိုးရမလား ညိဳႀကီး"
"ဟာဒီမေအလိုးေတာ့ အိမ့္ခ်ဳိကုန္းေပးလိုက္'
အိန္႔ခ်ိဳကုန္းေပးလိုက္တယ္။ ရဲေလးလီးႀကီးကိုက္ၿပီး အိမ့္ခ်ိဳဖင္ထဲ လိုးထည့္လိုက္တယ္။
'"ဇိြ ဗ်ိ ဘူ ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္"
ဖင္ထဲကေလအန္သံထြက္လာတယ္။ မိုးေအာင္သုတ္ရည္ႏွင့္အုန္းဆီေတြပါရွိေနလို႔ ဖင္လိုးရတာအဆင္ေျပေနတယ္။
"ဘြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္"
"အာ့ အားးအမေလး အာ့အိုးး"
ရဲေလးအားရွိသမၽွက်ံဳးလိုးေတာ့တယ္။ ကာမေဆးအရွိန္မေသေသးတဲ့ အိမ့္ခ်ိဳေနာက္တႀကိမ္ တဏွာစိတ္ျပန္ႂကြလာတယ္။
"ဇြပ္ ဖတ္ဘြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္"
"အာ့ အိုးရွီး လိုး...လိုးေပး အားးေကာင္းေနၿပီ"
အိမ့္ခ်ိဳစိတ္ေတြအရမ္းႂကြေနတယ္။ ရဲေလး လည္း အသားကုန္က်ဴံးလိုးလိုးေပးတယ္။ ရဲေလး အားကုန္သုံးလိုးေတာြညိဳႀကီးလည္း ေတာ္ေတာ္ေကာင္းေႏုၿပီ။ အိမ့္ခ်ိဴတဏွာသံ ေတြ ဆူပြက္ေနလို႔ ေဘးကၾကည့္ေနတဲ့ မိုးေအာင္လီးက ျပန္ေတာင္လာတယ္။ လီးကိုလုံးဝေရမ ေဆးဘူး။ အရည္ေတြေျခာက္ေနၿပီ။ အရက္ ေသာက္ရင္း ေနာက္တစ္ခ်ီလိုးဖို႔ေတြးေနၿပီး လီးကိုျပန္ဆြေနတယ္။
"ဇြပ္ ဖတ္ဘြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္"
"အာ့ အိုးရွီး လိုး...လိုးေပး အားၿပီးေတာ့မယ္"
ဒုတိယအႀကိမ္ အိမ့္ခ်ိဳၿပီးေတာ့မွာမို႔ အဖုတ္ေရာဖင္ပါ ညႇစ္ေၿပီ။ ရဲေလးလည္း ညႇစ္အားေၾကာင့္ ၿပီးခ်င္သလိုျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္မိုး အားကုန္သုံးၿပီး လိုးေပးလိုက္ေတာ့တယ္။
"ဇြပ္ ဖတ္ဘြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖန္းးဖန္းးဖန္း"
""အာ့ အိုးရွီး..အားအင့္အင့္ၿပီးၿပီ ၿပီးၿပီ အား"
အိမ့္ခ်ိဳလည္းအၿပီး ရဲေလးလည္းသုတ္ေတြ ထြက္သြားေတာ့တယ္။ သုတ္ေတြဖင္ထဲပန္းထည့္ ၿပီး လီးကိုခြ်တ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ မိုးေအာင္ေဘးထိုင္ၿပီး အေမာေျဖအရက္ထပ္ေသာက္ေနတယ္။ အိမ့္ခ်ိဳမွာ ဖင္ဝကဟစိဟစိျဖစ္ေနလို႔ သုတ္ေတြ အျပင္ဖက္စီးေနေတာ့တယ္။
"အိမ့္ခ်ိဳဆင္းဟ"
"အင္းပါညိဳႀကီး"
အိမ့္ခ်ိဳညိဳႀကီးအေပၚကဆင္းလိုက္ၿပီး ထထိုင္ေတာ့ ညိဳႀကီးလည္း အိပ္ရာကထလာကာ အိမ့္ခ်ိဳကို...
"ငါ့လီးစုပ္ေပးအုံးအိမ့္ခ်ိဳ"
အိမ့္ခ်ိဳမွာညိဳႀကီးလီးကို တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ေပးမိတယ္။
"ေဂြးဥေတြပါယက္"
ညိဳႀကီးအမိန္႔ေၾကာင့္အိမ့္ခ်ိဳ ေဂြးဥေတြပါ ယက္ေပးရျပန္တယ္္။
"ကဲ ရၿပီငါလိုးမယ္ကုန္းေပးဦး"
အိမ့္ခ်ိဳကုန္းေပးေတာ့ညိဳႀကီးလည္း အိမ္ခ်ိဳဖင္နဲ႔အဖုတ္တလွည့္စီလိုးေပးတယ္။
"ဇြပ္ ဖတ္ဘြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္"
"အာ့ အားးအမေလး အာ့အိုးးအား"
အိမ့္ခ်ိဳဖင္သားျဖဲကာမီးကုန္ယမ္းကုန္လိုးတယ္။ ဖင္တလွည့္ ေစာက္ဖုတ္တလွည့္လိုးတယ္။ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ လိုးၿပီးညိဳႀကီးၿပီးသြားတယ္။ လီးရည္ေတြကိုအဖုတ္ထဲ ပန္းထည့္လိုက္တယ္။ အိမ့္ခ်ိဳလည္း ႏွစ္ႀကိမ္ၿပီးသြားေတာ့ လူလည္းႏႉးံခ်ိေနၿပီ။ အဖုတ္ေရာ ဖင္ေရာက်ိမ္းေနၿပီ။ ထထိုင္ရင္ေတာင္ အဖုတ္ထဲကအရည္မေျပာႏွင့္ ဖင္ထဲကအရည္ေတြပါ စိမ့္ထြက္ေနတယ္။ စအိုႂကြက္သားက ထိန္းမႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနျပ။
"အိမ့္ခ်ိဳ ေမာေနၿပီလား"
"ရွင္တို႔သုံေယာက္ေတာင္လိုးမွေတာ့ မေမာပဲေနမလား"
"ေရာ့အေမာေျပေသာက္အုံး"
အိမ့္ခ်ိဳလည္း အနာသက္သာအရွက္သာေအာင္ တခြက္ယူေသာက္လိုက္ၿပီးမွိန္းေနစဥ္မွာပဲ မိုး ေအာင္က..
"အိမ့္ခ်ိဳ ငါ့လီးစုပ္ေပးအုံး"
"ခဏနားပါရေစရွင္"
"အခ်ိန္မရဘူး အိမ့္ခ်ိဳ"
"လုပ္ေတာ့"
မိုးေအာင္အိမ့္ခ်ိဳဖင္ခ်ထားၿပီး မေဆးပဲ ထားေသာလီးကို အိမ့္ခ်ိဳမွာ ျပန္စုပ္ေပးရတယ္။ အရက္ေသာက္ထားလို႔သာ စိတ္ကရဲေနတာ။ မဟုတ္ရင္ အိမ့္ခ်ိဳအန္ထြက္မိမယ္။ မူလကတည္းက ေတာင္ေနတဲ့လီးမို႔လို႔သာ ခဏစုပ္ေပးရတယ္။ မိုးေအာင္က အိမ့္ခ်ိဳကို...
"ေဘးတစ္ေစာင္းလွဲအိပ္လိုက္အိမ့္ခ်ိဳ"
အိမ့္ခ်ိဳလည္း မိုးေအာင္ခိုင္းသလို က်ိဳးႏြံစြာ လုပ္ေပးရျပန္တယ္။ မိုးေအာင္ဒူးေထာက္ၿပီး ေဘးတစ္ေစာင္းလိုးျပန္တယ္။ ဒုတိယအႀကိမ္မို႔လို႔ မိုးေအာင္နာရီဝက္ေလာက္လိုးသြားတယ္။ ဖင္ေရာအဖုတ္ေရာတလွည့္စီ လိုးေပးၿပီး သုတ္ေတြပန္းထည့္သြားတယ္။ ရဲေလးႏွင့္ ညိဳႀကီးလည္း တလွည့္စီလိုး ၾကေသးတယ္။ အိမ့္ခ်ိဳရပ္ေတာင္ မရပ္ႏိုင္ဘူး။ သူတို႔လိုးၿပီးသြားေတာ့ ခဏနားရတယ္။ အိမ့္ခ်ိဳေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ကာ ေရခ်ိဳးၿပီးအဝတ္လဲကာ အိမ့္ခ်ိဳျပန္ထြက္ခဲ့တယ္။
မနက္ေလးနာရီေလာက္ ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ကားေပၚမွာထိုင္ေတာ့ အဖုတ္ႏွင့္ဖင္ထဲက အရည္ေတြ တစိမ့္စိမ့္ထြက္ေနၿပီးေနရတာ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ေနရတယ္။ အိမ္ေရာက္ၿပီးအိမ့္ခ်ိဳ လွဲအိပ္ေနရတယ္။ ညေနမွျပန္ႏိုးေတာ့။ ခ်ဲေပါက္တဲ့သူေတြကို အေလ်ာ္မေပးႏိုင္ေသးဘူး၊ ေနာက္ရက္မွ ျပန္လာထုတ္ဖို႔ေျပာရတယ္။ ေနာက္တရက္ ကိုရဲေနာင္ေရာက္မွန္းသိတယ္။ ရဲေနာင္လည္း အဆက္အသြယ္မလုပ္ဘူး။ အိမ့္ခ်ိဳစိတ္နာေနတယ္။ မိုေအာင္တို႔သူံးေယာက္က ဆိုင္ကယ္စီးၿပီး အိမ္ေရွ႕ရစ္သီရစ္သီလုပ္ေလ ေဒါသထြက္ေလ ျဖစ္ေနရတယ္။
အိမ္လာၿပီး လိုင္းေၾကးေတာင္းတယ္။ မေပးႏိုင္ေသးဘူးလို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ သူတို႔လူပါးဝတာ စီမံခ်က္တကယ္မရွိဘဲ လူကိုရေအာင္ၾကံၿပီး လိုးသြားတာမွန္းသိရေတာ့ ေေဒါသအလိပ္လိုက္ထြက္တယ္။ ဖင္လိုးထားတဲ့ လီးစုပ္ေပးခဲ့ရတာေတြးေလ ရဲေတြကို သတ္ပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္မုန္း တီးလာတယ္။ ညီမအခ်ဳပ္က်တယ္ၾကားလို႔ အကိုသုံး ေယာက္ အိမ္ေရာက္လာတဲ့အခါ...
"အိမ့္ခ်ိဳ နင္အခ်ဳပ္က်တယ္ဆို"
"ဟုတ္တယ္အကို"
"ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ"
"ဟိုရဲသုံးေယာက္ လူပါးဝသြားတာ"
"နင္ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး လြတ္လာတာလဲ"
"ဒီေကာင္ေတြ ေငြလည္းေတာင္းတယ္ လူလည္းယူတယ္"
"ဘာ ..လူပါးဝလွခ်ည္လား"
"ဟုတ္တယ္ အကို"
"ဒီေကာင္ေတြလာအုံးမလား"
"ညေနေငြေတာင္းလိမ့္မယ့္"
"ေအးေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့ကြာ"
အကိုသုံးေယာက္အျပင္ထြက္သြားၿပီး တိုင္ပင္ေနၾကတယ္။ အိမ့္ခ်ိဳလည္း အိပ္ရာထဲျပန္ဝင္ကာ လွဲေနလိုက္တယ္။ ညေနေရာက္ေတာ့ အိမ့္ေရွ႕ဆိုင္ကယ္သံၾကား တယ္။
"အိမ့္ခ်ိဳ .အိမ့္ခ်ိဳ"
"ေအးေျပာ ထြက္လာခဲ့"
"ေအး ငါမထႏိုင္ဘူး၊ နင္တို႔ဝင္လာခဲ့"
"ေအးဝင္လာၿပီ"
အိမ္ထဲကို သုံးေယာက္ဝင္လာခ်ိန္မွာေတာ့...
"မင္းတို႔လားကြ ငါညီမကို လူပါးဝတာ"
"ဇြပ္"
"အားးး"
"ခြပ္ "
"အားးး"
"ေဟ့ေကာင္ထိုးလိုက္ေတာ့"
မိုးေအာင္အရင္ဗိုက္ထဲ ဓားဝင္သြားတယ္။ ရဲေလး ေမွာက္သြားတယ္။ ဓားႏွင့္လွမ္းထိုးေတာ့ ခ်က္ေကာင္းမထိလိုက္ဘူး၊ ေရေျမာင္း ထဲ လွဲခ်လိုက္ၿပီး ေသခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေန လိုက္တယ္။ ေနာက္မွာညိဳႀကီးလည္း ဗိုက္ထဲအနီးကပ္ဓားႏွင့္ထိုးခံရၿပီး ေမႊခံလိုက္ရတယ္။
"ေဟ့ေကာင္ေတြစမ္းၾကည့္လိုက္"
"ဖုန္း ဖုန္းဖုန္း'"
ရဲေလးနံေစာင္းေျခႏွင့္ကန္ၿပီး ေသမေသ စမ္းၾကည့္တယ္။ ရဲေလးမေအာ္ရဲဘူး ေအာ္ရင္ ထပ္ၿပီးဓားႏွင့္ထိုးမွာ ေၾကာင့္ႀကိတ္ခံရတယ္။
"ကိုႀကီးသုံးေကာင္လုံးေသၿပီ"
"ေအးအဲဒီေကာင္ေတြဆိုင္ကယ္ယူၿပီး လစ္မယ္"
ဆိုင္ကယ္ႏွစ္စီးလုံးေမာင္းထြက္သြားမွ ရဲေလး ဆိုက္ကားေခၚၿပီး ရဲစခန္းလစ္ရေတာ့တယ္။ ရဲေသတဲ့အမႈ့ေၾကာင့္ ရဲေနာင္လည္း ျပသနာ တက္ ရာထူးခ်ၿပီး နယ္ေျပာင္းရတယ္။ ရဲေလးလည္း ေထာင္က်ေတာ့တယ္။ အိမ္ခ်ိဳလည္း လူပါးဝတတ္လာတယ္ေပါ့ရွင္။
ၿပီးပါၿပီ။
#like & #share
No comments:
Post a Comment