"သိုင္းႀကဴးပါကိုကိုေရ"
18+
Credit to Original Uploader
(ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ဇာတ္လမ္းသည္ ရသစာေပသာျဖစ္ပီး အတုမယူပညာသာယူရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။)
ေဟ့ ရွယ္လီ ဒါတုိ႔အကုိ ဂ်င္မီတဲ့ ပင္စီ၏ စကားေၾကာင့္ ရွယ္လီမွာ ဂ်င္မီဆုိေသာလူကုိ ေသခ်ာၾကည့္ရင္း ပါးခ်ဳိင့္ေလးေပၚေအာင္ ျပံဳးျပလုိက္မိသည္။
“ အုိင္က ဂ်င္မီပါ”
သူလွမ္းေပးေသာလက္ကုိ ရွယ္လီလွမ္း၍ ဆြဲလႈပ္ႏႈတ္ဆက္လုိက္သည္။
“ ရွယ္လီကုိ အရင္ထဲက ျမင္ဘူးေနတာ ဒီေန႔မွ ပင္စီကုိ မိတ္ဆက္ခုိင္းရတာ ”
“ အုိ ရွင္ ”
ရွယ္လီအ့ံၾသမႈေၾကာင့္ ဗမာဆန္ဆန္ထြက္သြားေသာ အသံေလးကုိ အားနာသြားၿပီးလက္ဝါးေလးျဖင့္ သူမပါးစပ္ေလးကုိ ပိတ္ထားလုိက္မိသည္။ ပင္စီကေတာ့ အနားတြင္ရပ္၍ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကုိ ျပံဳးျပံဳးေလးၾကည့္ေနသည္။
ဂ်င္မီဆုိေသာလူက ဘုိကျပားပီပီ လူေကာင္ႀကီးက ထြားထြားႀကီးျဖစ္သည္။ ႏွာတံခၽြန္ခၽြန္ ဆံပင္ရွည္ရွည္ျဖင့္ လူေခ်ာတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ႏႈတ္ဆက္လုိက္ေသာ ရွယ္လီ၏လက္ကုိ သူကမလႊတ္ဘဲ ဆက္၍ဆုပ္ကုိင္ထားဆဲျဖစ္သည္။
“ ယူက ဘားမားလား ”
“ အုိ…ႏုိးႏုိး အဂၤလုိ ဘားမား…ခစ္ခစ္ ”
သူမ၏ ႏႈတ္ဖ်ားမွထြက္သြားေသာ ဗမာဆန္ဆန္ ေယာင္ရမ္းသံေၾကာင့္ ဂ်င္မီက သူမကုိ ဗမာလားဟူ၍ေမးသည္ကုိ ရွယ္လီက ျပာျပာသလဲျငင္းၿပီး မဆီမဆုိင္ တခစ္ခစ္ ရယ္လုိက္ေသးသည္။
“ ယူက အုိင္ကုိ အရင္ကေတြ႔ဘူးတယ္ဆုိတာ ဘယ္တုန္းလဲ”
“ ယူကလွေတာ့ အုိင္ကသတိထားမိတာၾကာၿပီ ”
“ အုိးေဂါ့ ”
ဒီတစ္ခါေတာ့ ရွယ္လီသတိထား၍ ဘုိဆန္ဆန္ေယာင္လုိက္သည္။ ဂ်င္မီေရာ ပင္စီပါ ၿပိဳင္တူျပံဳးလုိက္သည္ကုိ သူမေတြ႔လုိက္ရသည္။
“ ကဲ ကုိယ္တုိ႔သြားအုံးမယ္ ရွယ္လီ……ယူက အိမ္ကုိလာလည္အုံးေလ ”
ပင္စီက ဂ်င္မီလႊတ္မေပးေသးေသာ ရွယ္လီ၏ လက္ကုိၾကည့္၍ ႏႈတ္ဆက္စကားေျပာသည္။
“ ဘုိင္ဘုိင္ ”
ရွယ္လီမွာ ဝတ္ထားေသာ ဂါဝန္နားစေလးမ်ား ခါယမ္းသြားသည္အထိ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲႀကီး ႏႈတ္ဆက္လုိက္ေလသည္။ ဂ်င္မီႏွင့္ပင္စီတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ ဘုိကျပားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ အေနာက္တုိင္းေသြးကမ်ားသည္။ဗမာျပည္ေပါက္ေတြမုိ႔သာ ဗမာရည္လည္ေနျခင္းျဖစ္ေပသည္။
ဒါေပမဲ့ ရွယ္လီဆုိတာကေတာ့ ဘုိဆန္ဆန္ေနခ်င္ေနေသာ ဗမာမေလးျဖစ္သည္။ ရွယ္လီ၏ ဗမာနာမည္က ေအးေအးသန္းျဖစ္ၿပီး ဖခင္ျဖစ္သူ ဦးအုံးေသာင္ႏွင့္ မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚၾကည္တုိ႔မွ ေမြးဖြားလာေသာ ဗမာမေလးစစ္စစ္ျဖစ္သည္။ ရွယ္လီ၏ မိဘမ်ားက သနပ္ဖက္ပြဲ႐ုံျဖင့္ႀကီးပြားလာၾကသူမ်ားျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သုိ႔ေျပာင္းလာၾကသည္မွာ ေျခာက္လခန္႔သာ ရွိေသးေလသည္။
ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ ေအးေအးသန္း နာမည္ကုိေဖ်ာက္ၿပီး ရွယ္လီဆုိေသာ အမည္ကုိ သူမဘာသာ ကင္ပြန္းတပ္ကာ ဘုိကျပား အသုိင္းအဝုိင္းကုိ ဝင္ေရာက္၍မိတ္ေဆြဖဲြ႔ကာ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ အခုေတာ့ ရွယ္လီမွာ ဘုိကျပားအသုိင္းအဝုိင္းတြင္ အေတာ္ေလးဝင္ဆန္႔ၿပီး သူမ၏ေခ်ာေမာေသာ ရုပ္ရည္ႏွင့္ လွပေသာခႏၶာကုိယ္ေၾကာင့္ သက္တူရြယ္တူ အသက္(၂၀)ဝန္းက်င္ လူငယ္ေတြၾကားတြင္ ရွယ္လီမွာ ေရပန္းစားခဲ့သည္။
“ ဂ်င္မီ ယူက ရွယ္လီ့လက္ကုိ ဘာလုိ႔အၾကာႀကီး ကုိင္ထားရတာလဲ ”
“ အုိး…..အုိင္ေမ့သြားလုိ႔ပါ ”
ဂ်င္မီက အေရးမႀကီးသလုိျဖင့္ ခပ္ေပါ့ေပါ့ေျပာလုိက္သည္ကုိ ပင္စီက သိပ္ၿပီးဘ၀င္မၾကလွေပ။
“ ဘာလဲ……ရွယ္လီက ပင္စီထက္ပုိလွလုိ႔လား ”
“ ႏုိး….ႏုိး ”
ဂ်င္မီက သူမကုိလွည့္မၾကည့္ဘဲ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ပင္ ေျဖလုိက္ျပန္သည္။
“ ဂ်င္မီ အုိင္ျပန္ေတာ့မယ္ ”
“ အုိးေဂါ့…. ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲပင္စီ…. အုိင့္အိမ္မွာ မာမီတုိ႔မရွိတုန္း ေအးေအးေဆးေဆး ေတြ႔ရေအာင္လုိက္ခဲ့မယ္ မဟုတ္လား…..´´
ဒီတစ္ခါေတာ့ ဂ်င္မီက ထိတ္ထိတ္ျပာျပာျဖင့္ သူမဖက္သုိ႔လွည့္၍ ျပာျပာသလဲေျပာလုိက္သည္။ ပင္စီစိတ္ထဲတြင္ နဲနဲေက်နပ္သလုိ ျဖစ္သြားသည္။
“ ယူက ဘာျဖစ္လုိ႔ရွယ္လီကုိ မိတ္ဆက္ခ်င္ရတာလဲ ”
ပင္စီ၏ေမးခြန္းကုိ ဂ်င္မီက ခ်က္ခ်င္းမေျဖ။ ေျဖရလည္း အေတာ္ခက္သြားပုံရသည္။
“ ေျပာေလ ဂ်င္မီ ”
“ ပင္စီ့ သူငယ္ခ်င္းဘဲ…. ပင္စီနဲ႔ တြဲေနလုိ႔ သိကၽြမ္းခ်င္တာပါ….. အုိင့္ကုိ တစ္မ်ဳိးမထင္ပါနဲ႔….. ”
ဂ်င္မီ၏စကားအဆုံးတြင္ ဂ်င္မီက သူမကုိေတာင္းပန္ေသာ အသံေလးပါလာသည္။ ပင္စီ စိတ္ထဲတြင္အနည္းငယ္ၾကည္ႏႈးသြားသည္။ ဒါေပမဲ့ ပင္စီက မိန္းခေလးဘဲေလ။
“အုိင္ မလုိက္ေတာ့ဘူးကြာ…….ျပန္ေတာ့မယ္….´´
“ ယူကလဲကြာ… လုိက္ခဲ့စမ္းပါ….. အုိင္ မႏၲေလးကအျပန္ ယူ႔ဖုိ႔ဆြဲျပားေလး ဝယ္လာတယ္…. အဲ့ဒါေပးခ်င္လုိ႔”
ပင္စီ၏ မ်က္နွာေလးမွာ သိသိသာသာႀကီးကုိ ဝင္းပရႊင္လန္းသြားသည္။
“ ဒါဆုိလည္း လုိက္မယ္…..ဆြဲျပားယူၿပီးရင္ ျပန္မွာေနာ္…. ”
ပင္စီက ထပ္တြန္႔တက္လုိက္ေသးသည္။ ဒါေပမဲ့ ဂ်င္မီကေတာ့ သြားျဖဴျဖဴေလးေတြ ေပၚေအာင္ ျပံဳးလုိက္ေသးသည္။
“ လာေလ ပင္စီ ဆြဲျပားက အခန္းထဲမွာ…. ”
အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ထုိင္ရန္ျပင္လုိက္သည့္ ပင္စီကုိ ဂ်င္မီက လွမ္း၍ေျပာလုိက္သည္။ ဂ်င္မီစကားကုိ ၾကားလုိက္ေတာ့ ပင္စီ၏မ်က္ႏွာတြင္ တစ္စုံတစ္ခုကုိ သိေနသလုိျဖစ္သြားၿပီး ျပံဳးလုိက္သည္။ ၿပီးေတာ့ဂ်င္မီ၏ေနာက္သုိ႔ ပင္စီဝင္၍ လုိက္သြားသည္။ အခန္းက ဂ်င္မီ၏အိပ္ခန္းျဖစ္သည္။ ပင္စီအတြက္ေတာ့ ဒီအခန္းကစိမ္း၍မေနပါ။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ဂ်င္မီကသူ၏ ေနာက္မွလုိက္၍လာေသာ ပင္စီကုိရပ္၍ေစာင့္လုိက္ၿပီး ပင္စီအနားသုိ႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ ဂ်င္မီက ပင္စီ၏ကုိယ္လုံးေလးကုိ ေပြ႔ဖက္လုိက္သည္။
“ အုိး……ဂ်င္မီရယ္ ”
ဂ်င္မီက ပင္စီ၏ နဖူးေလးကုိ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ႁပြတ္ကနဲေနေအာင္ စုပ္နမ္းလုိက္ၿပီး သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းအစုံကုိစုပ္နမ္းလုိက္သည္။ ေျခဖ်ားေလးေထာက္ကာ ကုိယ္လုံးေလးႂကြတက္ သြားေသာ ပင္စီ၏ ေက်ာျပင္ႀကီးကုိ အတင္းညႇစ္၍ဖက္လုိက္သည္။သူမ၏ အာေခါင္ထိေအာင္ တုိးဝင္လာေသာ ဂ်င္မီ၏လွ်ာႀကီးက ပင္စီ၏ ဝမ္းတြင္းမွ ကလီစာအမ်ားကုိ ဆြဲထုတ္သြား ေယာင္ပင္ ပင္စီခံစားေနရသည္။ ဂ်င္မီက သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကုိ လႊတ္ေပးလုိက္ေတာ့မွ ပင္စီမွာ ဂ်င္မီ၏ ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးထဲ မ်က္ႏွာေလးကုိအပ္ေမွာက္၍ အေမာေျဖေနသည္။ ဂ်င္မီက အလကားမေနပါ။ လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ေက်ာျပင္ေလးကုိ သုိင္းဖက္ထားၿပီး က်န္လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ရင္သားအစုံကုိ ဝတ္ထားေသာဂါဝန္ေလးေပၚမွ သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးျဖင့္ အုပ္၍ဆုပ္နယ္ေပးေနသည္။ အေမာေျဖေနေသာ ပင္စီမွာ ပုိ၍ေမာလာသလုိ ခံစားလာရသည္။ ဒီၾကားထဲမွာပင္ ပင္စီကအားယူ၍ ေျပာလုိက္ေသးသည္။
“ ဂ်င္မီ ယူေျပာတဲ့ဆြဲျပားေရာ”
ပင္စီ၏စကားကုိၾကားေတာ့ ဂ်င္မီက ႏွစ္ႏွစ္ကာကာျပံဳးလုိက္ၿပီး သူမ၏ ႏုိ႔သီးေလးတစ္ဖက္ကုိ စမ္း၍ခပ္ဖြဖြေလး ညႇစ္လုိက္ကာ ပင္စီ၏ ကုိယ္လုံးေလးကုိ လႊတ္ေပးလုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ကုတင္နံေဘး နံရံတြင္ကပ္ထားသည့္ မေဟာ္ဂနီ ဘီဒုိတစ္လုံးကုိ ဖြင့္လုိက္ၿပီး အထဲမွစကၠဴဗူးေလးတစ္ခုကုိ ႏႈိက္ယူလုိက္သည္။ ၿပီးေတာ့ပင္စီဘက္သုိ႔ျပန္၍ လွည့္လုိက္သည္။
“ ေရာ့ ပင္စီ…..ယူ႔အတြက္ ပရဲဆင့္…. ”
ပင္စီ စကၠဴဘူးေလးကုိ ယူၿပီးဖြင့္လုိက္သည္။
“ အုိး……ေဂါ့….ဗဲရီးျဗဴးတီးဖူး….. ”
ပင္စီတစ္ေယာက္ ဟန္မေဆာင္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ ခုန္ဆြခုန္ဆြႏွင့္ ေပ်ာ္ျမဴးသြားသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ဂ်င္မီမွာသူကုိယ္ေပၚမွ အဝတ္အစားေတြကုိ ခၽြတ္ျပစ္ေနသည္မွာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလး တစ္ထည္သာ သူ႔ကုိယ္ေပၚတြင္က်န္ေတာ့သည္။ ပင္စီက ဗူးထဲမွ ဆြဲျပားေလးကုိ ထုတ္၍ၾကည့္ေနစဥ္ ဂ်င္မီက ပင္စီ၏ အနားသုိ႔ကပ္၍လာသည္။
“ ေပး ပင္စီ အုိင္ ဆြဲေပးမယ္ ”
ေက်းဇူးတင္ေသာ မ်က္လုံးေတြျဖင့္ၾကည့္ရင္း ဆြဲျပားေလးကုိဂ်င္မီထံသုိ႔ လွမ္း၍ေပးလုိက္သည္။ ဂ်င္မီကဆြဲျပားေလးကုိ ယူလုိက္ၿပီး သူမ၏လည္ပင္းမွ ဆြဲႀကိဳးေလးတြင္ ခ်ိတ္ေပးေနသည္။ ဂ်င္မီဆြဲျပားခ်ိတ္ ဆြဲေပးေနသည္ကုိ ငုံ႔၍ၾကည့္ေနေသာ ပင္စီ၏မ်က္လုံးေတြက အတြင္းခံေဘာင္းဘီ တစ္ထည္ရွိေတာ့သည့္ ဂ်င္မီ၏ ေပါင္ၾကားထဲသုိ႔ အၾကည့္ေရာက္၍သြားသည္။
ေဘာင္းဘီပါးပါးေလးမွာ ေရွ႕ဖက္သုိ႔ အလုံးလုိက္ႀကီး အထုတ္အထည္ႏွင့္ ဖုထြက္ေနၿပီး ေရွ႕မ်က္ႏွာစာမွ အေျမႇာင္းလုိက္ႀကီး စင္းစင္းႀကီးျဖစ္ေနေသာ အရာကုိ ထင္ထင္ ရွားရွားသိသိသာသာႀကီးေတြ႔ လုိက္ရၿပီး ပင္စီ ဆက္၍ၾကည့္ေနလုိက္မိသည္။
ပင္စီ၏ မ်က္နာေလးတစ္ခုလုံး တေျဖးေျဖး နီရဲ၍လာသည္။ ဆြဲျပားေလး ခ်ိတ္ဆြဲေပးၿပီးသြားေတာ့ ဂ်င္မီက သူမ၏ကုိယ္လုံးေလးကုိ ျငင္ျငင္သာသာေလး ေပြ႔ဖက္လုိက္ၿပီး သူမ၏ပုခုံးေလး တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီမွ ဂါဝန္သုိင္းႀကိဳးေလးေတြကုိ ျဖည္ကာ ဂါဝန္ကုိ ေအာက္သုိ႔ ဆြဲခၽြတ္ခ်လုိက္သည္။ ပင္စီ၏ ကုိယ္ေပၚတြင္ ဘရာစီယာေလး တစ္ထည္ႏွင့္ အတြင္ခံေဘာင္းဘီေလး တစ္ထည္သာ က်န္ေတာ့သည္။ ဆက္၍လည္း ဂ်င္မီက ပင္စီ၏ ဘရာစီယာေလးကုိ ခၽြတ္ျပစ္လုိက္ျပန္သည္။
“ အုိး….ဂ်င္မီရယ္….. ”
ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး လႈပ္ခတ္သြားေသာ ႏုိ႔သီးေလးေတြက ဂ်င္မီ၏ လက္ဖ၀ါးထဲတြင္ ေပ်ာက္၍ေနသည္။ ႏုိ႔ေလး တစ္ဖက္ကုိ ဖြဖြရြရြေလး ဆုပ္နယ္ရင္း သူမ၏ကုိယ္လုံးေလးကုိ ဂ်င္မီက ကုတင္ဖက္သုိ႔ေရြ႕လုိက္သည္။
“ လွဲလုိက္ေလ ပင္စီ ”
ပင္စီ စကားမေျပာတတ္သလုိ ဂ်င္မီအားမ်က္လုံးျဖင့္ ေဝ့ၾကည့္လုိက္ၿပီး ကုတင္ေပၚသုိ႔ ေခြေခြေလး လွဲခ်လုိက္သည္။ ထုိအခုိက္ဂ်င္မီကသူ၏ကုိယ္ေပၚမွ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကုိ ခၽြတ္ခ်လုိက္သည္။
“ အုိး…ေဂ့ါ ”
ပင္စီ တုိးတုိးေလးေျပာလုိက္ၿပီး ၾကည့္ေနေသာ မ်က္လုံးေလးေတြက ဝုိင္းသြားၿပီး အရည္ေလးေတြ လဲ့သြားသည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကုိ ခၽြတ္လုိက္ေတာ့ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ ျဖစ္သြားးေသာ လီးႀကီးက ေျဖာင္းကနဲေထာင္၍ ထြက္လာသည္။ ပင္စီၾကည့္ေနမွန္းသိ၍ ခဏတာမွ် အၾကည့္ခံရင္း ဂ်င္မီက ကုတင္ေအာက္မွ ရပ္လွ်က္ပင္သူမ၏ ႏုိ႔အုံေလးႏွစ္လုံးကုိ လက္ျဖင့္ေဆာ့ကစားေနသည္။ ၿပီးမွ ဂ်င္မီက ကုတင္ေပၚသုိ႔လွဲခ်လုိက္ၿပီး သူမ၏ ကုိယ္လုံးေလးကုိ ဖက္လုိက္ရာက သူ႔မ်က္ႏွာကုိ ရင္သားႏွစ္မႊာစီသုိ႔ ေမွာက္ခ်၍ နုိ႔ေလးေတြကုိ စုိ႔ေပးသည္။
“ ဟင္း….ဟင္းဟင္း….ဂ်င္မီရယ္…ဒါလင္ရယ္…ဟင္း….ဟင္း´´
ႏုိ႔အုံေလးကုိ ဂ်င္မီ၏ပါးစပ္သုိ႔ အတင္းဖိကပ္ ေပးရင္း ပင္စီ၏လက္ေလးက ဂ်င္မီ၏ ေက်ာျပင္ႀကီးကုိ ပြတ္သပ္ေပးကာ မပြင့္တပြင့္ေလးၿငီးရွာသည္။
ဂ်င္မီက ပင္စီ၏ကုိယ္ေပၚတြင္ တစ္ထည္တည္းသာ က်န္ေတာ့သည့္အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလးကုိ ဆြဲ၍ခၽြတ္ျပစ္လုိက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ သူ၏လက္ဖဝါးေလးက ပင္စီ၏ ေဖာင္းေဖာင္းမုိ႔မုိ႔ေစာက္ဖုတ္ေလးကုိ အုပ္၍ကုိင္ လုိက္သည္။ အေမႊးၾကဲၾကဲရွည္ရွည္ေလးေတြက္ို စမး္မိသည္။ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြေပၚ ဆက္ၿပီးစမ္းကုိင္ျပန္ေတာ့ ၾကက္သီးထ၍ အေနခက္သြားေသာ ပင္စီက ဒူးႏွစ္လုံးကုိ ေထာင္ျပစ္လုိက္သည္။
ႏုိ႔တစ္ဖက္ကုိ စုိ႔လွ်က္က သူမ၏ေပါင္ၾကားထဲမွ ဂ်င္မီ၏လက္က ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား အစုံမွသည္ အကြဲေၾကာင္းေလးကုိ စမ္းလုိက္ျပန္သည္။ အရည္ၾကည္ေလးေတြကုိ ေစးထန္းထန္းေလး ထိေတြ႔လုိက္မိသည္။ ႏုနယ္၍ ခံစားမႈအာ႐ုံအထြတ္အထိပ္ရွိေသာ ေနရာေလးကုိ ဂ်င္မီက ထိထိမိမိကုိင္တာမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ စမ္းတဝါးဝါးျဖင့္ တ႐ြ႐ြကုိင္တြယ္ထိေတြ႔ေနတာ ျဖစ္ေလေတာ့ ထိထိမိမိကုိင္တာထက္ပုိၿပီး ပင္စီမွာ ခံစားရခက္၍လာသည္။
“ ဂ်င္မီရယ္ ဟင္း ဟင္း ဘယ္လုိလုပ္ေနတာလဲကြယ္ … …ဟင္း….ဟင္း ”
ဂ်င္မီအကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ စမ္းလုိ္က္ၿပီး အကြဲေၾကာင္းထဲမွ မေပၚတေပၚျဖစ္ေနေသာ အေစ့ကေလးအားႏႈတ္ခမ္းသားနွစ္ခုအၾကားသုိ႔ လက္ညိဳးထိပ္ျဖင့္ ေကာ္၍ႏႈိက္လုိက္သည္။
“ အုိး…အုိး…ဒါလင္ရယ္ ”
ပင္စီ၏ ဖင္လုံးလုံးေလး ႂကြတက္လာသည္။ ဂ်င္မီက မေနႏုိင္မထိုင္ႏုိင္ပုံျဖင့္ ထထုိင္လုိက္ၿပီး သူ၏ေတာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးကုိ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ဆုပ္ကုိင္၍ ဂြင္းတုိက္လုိက္သည္။
“ ပင္စီ ထေလ….ေလးဖက္ေထာက္ေပး ”
ပင္စီ ဘာမွမေျပာရွာပါ။ ဂ်င္မီထံသုိ႔ မ်က္လုံးတစ္ခ်က္ေစြၾကည့္လုိက္ၿပီး ေလးဖက္ေထာက္၍ေပးလုိက္သည္။ဂ်င္မီက သူ႔လီးႀကီးကုိ ဂြင္းတုိက္ရင္း ဒူးေထာက္ကာ သူမ၏ ေနာက္နားသုိ႔ကပ္လုိက္သည္။
“ဒါလင္….ေျဖးေျဖးေနာ္´´
ေလးဖက္ေထာက္လွ်က္မွ ပင္စီက လွမ္း၍ေျပာသည္။ ဂ်င္မီက ပင္စီ၏ ဖင္ႏွစ္ျခမ္းၾကားမွ ေနာက္သုိ႔ စူစူေလးထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကုိ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ အသာေလးျဖဲ၍ လီးထိပ္ႀကီးကုိ ေတ့လုိက္သည္။ ပင္စီ ခါးေလးခြက္သြားၿပီး ဖင္ေလးက ပုိ၍ေထာင္တက္လာသည္။ ဂ်င္မီ၏ လက္တစ္ဖက္က ပင္စီ၏ ပုခုံးတစ္ဖက္ကုိ လွမ္း၍ဆြဲလုိက္ လီးကုိဖိ၍ သြင္းလုိက္သည္။
“ ျဗစ္…အုိး…..ျပစ္…ျပစ္…..ပလပ္…..ဖြတ္…. အုိး…အုိး… ”
ခံစားရခက္လွေသာေၾကာင့္ ပင္စီမွာ ေလးဘက္ေထာက္လွ်က္မွ သူမ၏ ေခါင္းေလးကုိ တြင္တြင္ခါရမ္းလုိက္သည္။ သူမ၏ လည္ပင္းမွ ေအာက္ဖက္သုိ႔ တြဲေလာင္းေလးက်ေနေသာ ဆြဲႀကိဳးေလးထိပ္မွ ဆြဲျပားေလးမွာဘယ္ညာ သြက္သြက္ခါယမ္းသြားသည္။ လီးတစ္ဆုံးဝင္သြားသည္ႏွင့္ ဂ်င္မီကသူမ၏ ပုခုံးကုိဆြဲ၍ဆြဲ၍ ေနာက္မွေန၍ ေဆာင့္ေဆာင့္လုိးသည္။
“ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ပလစ္…ႁပြတ္ စြပ္ စြပ္ ဖြတ္ အား အား ဒါလင္ရယ္ အုိး…အုိး´
လီးထြားထြားႀကီး ေစာက္ပတ္ထဲအျပည့္အၾကပ္ ဝင္ေနေပမယ့္ အားရပုံမရေသာ ပင္စီက သူမ၏ ဖင္လုံးလုံးေလးကုိ ေနာက္သုိ႔ ျပစ္ျပစ္ေဆာင့္ေဆာင့္ေပးသည္။
“ ႁပြတ္…ပလြတ္…ႁပြတ္ အုိး ဂြတ္ ရက္စ္…. ရက္စ္… အား… ဟား အြတ္ စြပ္ စြပ္ ႁပြတ္ ”
ပင္စီက သူမ၏လက္ႏွစ္ဖက္ကုိေရွ႕သုိ႔ က်ားကန္သလုိေထာက္၍ ေတာင့္၍ခံသည္။ ေနာက္မွ ဂ်င္မီကလည္းအားရပါးရေဆာင့္သည္။ ဂ်င္မီ၏ လက္တစ္ဖက္က ပင္စီ၏ ပုခုံးတစ္ဖက္ကုိ ဆြဲထားၿပီး က်န္လက္တစ္ဖက္က ကုန္းထားေသာ သူမ၏ကုိယ္လုံးေလးမွ ပတ္လွ်ဳိကာ တြဲေလာင္းေလး လႈပ္ခါေနေသာ ႏုိ႔အုံေလးတစ္ဖက္ကုိ ဆုပ္ညႇစ္ၿပီးေဆာင့္သည္။ ဂ်င္မီ၏ ေဆာင့္အားက ပင္စီကုိ ေရွ႕သုိ႔ဟပ္ထုိး လဲက်သြားမတတ္ ျဖစ္ေနသည္။
“အုိး…ဒါလင္ ဂြတ္ ဂြတ္ အုိး အုိး ”
ပင္စီေခါင္းေလး ေမာ့ေမာ့တက္သြားၿပီး ဖင္ေလးခါယမ္းသြားသည္။ ဂ်င္မီမွာလည္း ေနာက္ကေန ဒလစပ္ေဆာင့္လုိးေနရင္း ဝမ္းေခါင္းသံျဖင့္..
`အီး´
ကနဲ ၿငီး၍ သူ၏ခါးႀကီးမွာ တြန္႔တြန္႔သြားၿပီး ပင္စီ၏ ခါးကုိဖက္လုိက္ရာမွာအိပ္ယာေပၚသုိ႔ ႏွစ္ေယာက္သား ေမွာက္လွ်က္သား က်သြားေလေတာ့သည္။
ကုတင္ေဘးတြင္ ခၽြတ္ခ်ထားခဲ့ေသာ အဝတ္အစားမ်ားကုိ ေကာက္ယူ၍ဝတ္ေနရင္း ပင္စီ၏မ်က္လုံးမ်ားကေစာေစာက ဂ်င္မီဆြဲျပားေလးသြားယူစဥ္က ျပန္၍မပိတ္ခဲ့ေသာ ဘီဒုိထဲသုိ႔ အၾကည့္ကေရာက္သြားသည္။“ ဟယ္ လွလုိက္တဲ့ ဘူးေလး ”အိပ္ယာထက္တြင္ မ်က္လုံးေလးမွိတ္၍ မွိန္းေနေသာ ဂ်င္မီက မ်က္လုံးဖြင့္၍ၾကည့္လုိက္သည္။
ဘီဒုိထဲမွအနီေရာင္ ဖဲျပားေလး ခ်ည္ထားေသာ ဘူးေလးကုိ ပင္စီကလွမ္း၍ ယူလုိက္သည္ကုိ ေတြ႔လုိက္ရသည္။ ၿပီးေတာ့ပင္စီက ဖဲျပားေလးကုိ ျဖည္၍ဘူးေလးကုိဖြင့္လုိက္သည္။
“ အုိး….ေဂါ့…..လွလုိ္က္တဲ့ စိန္လက္စြပ္ေလး ”
ဂ်င္မီ ျပံဳးလုိက္ၿပီး ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ပင္ ထ၍သူမ၏အနားသုိ႔ ေလွ်ာက္လာသည္။
“ ဒါ ဒါ ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ ဂ်င္မီ ”
ဂ်င္မီက သူမကုိ ျပံဳး၍ၾကည့္လုိက္ၿပီး သူမ၏လက္ထဲမွ စိန္လက္စြပ္ဘူးေလးကုိ လွမ္း၍ဆြဲယူလုိက္သည္။
“ ဒါ… ပင္စီအတြက္ပဲေပါ့….ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ မရေသးဘူး ”
“ ဟင္ ဘယ္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့ ေပးမွာလဲ ”
တပ္မက္မႈႏွင့္ ဘူးထဲမွ စိ္န္လက္စြပ္ေလးကုိ ၾကည့္ရင္းပင္စီ ကမန္းကတန္း ေမးလုိက္သည္။
“ လာ…ေျပာျပမယ္ ”
ပင္စီ၏ နားရြက္နားသုိ႔ ပါးစပ္ကုိကပ္၍ ဂ်င္မီက တုိးတုိးေလးေျပာလုိက္သည္။ ထုိစဥ္တြင္ ပင္စီ၏မ်က္ႏွာ၌အေရာင္အမ်ဳိးမ်ဴိးေျပာင္း၍သြားသည္။ ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ဂ်င္မီက လက္ထဲမွ ဘူးေလးကုိ ဖဲျပားေလးျပန္ခ်ည္ကာဘီဒုိ ထဲျပန္ထည့္၍ ဘီဒုိတံခါးကုိ ပိတ္လုိက္သည္။ ဝမ္းနည္းသလုိလုိ ေဒါသျဖစ္သလုိလုိ ျဖစ္ေနေသာ္လည္း သူမ၏မ်က္လုံးေတြကေတာ့ အေရာင္တျဖတ္ျဖတ္ ေတာက္၍ေနသည္။
“ ဘယ္နဲ႔လဲ ပင္စီ ”
“ ဂ်င္မီ တစ္ႀကိမ္ဘဲေနာ္”
“ ရက္စ္ ဝမ္းတုိင္း ဝမ္းတုိင္း ”
“ အုိ….ေက ”
ပင္စီက လက္မေလး ေထာင္၍အေျပာ ဂ်င္မီက သူမ၏ကုိယ္လုံးေလးကုိ ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္း၍ ဖက္ထားလုိက္ေလေတာ့သည္။ဘုိေသြးပါသူ အထက္တန္းစားမ်ား၏ အိပ္ခန္းက ရွယ္လီအဖုိ႔ အားက်ဖြယ္ အံၾသဖြယ္ရာျဖစ္ေနေပသည္။ အိပ္ခန္းကုိ လွည့္ပတ္၍ၾကည့္ေနေသာ ရွယ္လီကို ၾကည့္ၿပီး ပင္စီကျပံဳးလုိက္သည္။
“ ထုိင္ေလ ရွယ္လီ ”
“ ရက္စ္ ”
ပင္စီ၏ အသံၾကားရေတာ့မွ သတိဝင္လာၿပီး ရွယ္လီမွာ ကုတင္ေစာင္းတြင္ ဝင္၍ထိုင္လုိက္သည္။ ပင္စီ က သူမကုိျပံဳးျပလုိက္ၿပီး ကုိယ္ေပၚမွ အဝတ္အစားေတြကုိ ခၽြတ္ေနသည္။ ေနာက္ဆုံး ပင္စီ၏ ကုိယ္ေပၚတြင္ဘရာစီယာႏွင့္ စပ္စမုိင္နာေလးတုိ႔သာ က်န္ေတာ့ေလသည္။ သာမန္အားျဖင့္ ပင္စီက ရွယ္လီေလာက္ ကုိယ္လုံးမထြားေသာ္လည္း အထက္တန္းစား ေတြမုိ႔လားမသိ၊ အားကစားလုိက္စားၿပီး အခ်ဳိးက်လွသည္။ မိန္းမခ်င္းပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း ရွယ္လီက ပင္စီကုိၾကည့္ၿပီး မနာလုိျဖစ္မိသည္။
“ ခဏေလးေနာ္ ရွယ္လီ ”
ပင္စီ အခန္းျပင္သုိ႔ထြက္သြားသည္။ တစ္အိမ္လုံးတြင္ သူမတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ထဲသာရွိသည္။ တစ္ခဏအတြင္း ပင္စီအခန္းတြင္းသုိ႔ ျပန္၍ဝင္လာသည္။ သူမ၏ လက္ထဲတြင္ သစ္သီး ေဖ်ာ္ရည္ႏွစ္ခြက္ပါလာသည္။
“ ေရာ့ ရွယ္လီ…..မင္းကံေကာင္းလုိ႔ ေသာက္ရတာ ..ဒက္ဒီအစ္ကုိ ဘိလပ္ကပုိ႔လုိက္တာ….. တစ္ဗူးဘဲက်န္ေတာ့တာ…..”
ရွယ္လီက သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္ကုိ လွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္တုိ႔ၾကည့္ၿပီး ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြားစြာျဖင့္ တစ္ဖန္ခြက္လုံး ကုန္ေအာင္ေသာက္လုိက္သည္။ ေဖ်ာ္ရည္မွာ လွ်ာေပၚတြင္ ရွတတေလး ခံစားရၿပီး ေသာက္လုိက္ေတာ့ လည္ေခ်ာင္းဝမွစ၍ ပူတူတူေလးဆင္းသြားသည္။ ပင္စီကလည္း သူမလက္ထဲမွ သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္ကုိ ကုန္ေအာင္ေသာက္လုိက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဖန္ခြက္ႏွစ္လုံး စလုံးကုိ မွန္တင္ခုံတြင္ တင္လုိက္သည္။ ဘိလပ္က သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္က စြမ္းလွသည္။ အရသာရွိရုံတင္မဟုတ္ေသး ရွယ္လီ၏ တစ္ကုိယ္လုံးဖိန္းရွိန္းရွိန္းေလး ျဖစ္လာသည္။ ပင္စီက သူမ၏ေရွ႕သုိ႔ ျပန္ေလွ်ာက္လာၿပီး ရွယ္လီႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ရပ္လုိ္က္သည္။
ထုိ႔ေနာက္ သူမ၏ ကုိယ္ေပၚတြင္က်န္ေနေသးေသာ အဝတ္အစားမ်ားျဖစ္သည့္ ဘရာစီယာႏွင့္ စပ္စမုိင္နာ ေလးတုိ႔ကုိ ခၽြတ္ခ်လုိက္သည္။ မိမိကုိယ္ကုိသာမက သူတစ္ပါးကုိယ္ပါ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ မျမင္ဖူးေသာ ဘုိစိတ္ဝင္ေနသည့္ ဗမာမေလး ရွယ္လီမွာ ပင္စီကုိၾကည့္ရင္း မ်က္လုံးေတြ ဝုိင္းသြား႐ုံသာမက ရင္ေတြပါ တဒိန္းဒိန္း ခုန္၍လာသည္။
“ ရွယ္လီ……အုိင္ မလွဘူးလား ”
“ ရက္စ္……လွတယ္ ”
ပင္စီ၏ ဝတ္လစ္စလစ္ ကုိယ္လုံးကုိ ၾကည့္ရင္း ရွယ္လီဘယ္လုိျဖစ္သည္မသိ။ နားထင္မွ တဒိတ္ဒိတ္ ေသြးေတြတုိး၍ ေခါင္းထဲတြင္ ရီတီတီျဖစ္လာသည္။
“ ယူေကာ အုိင္ေလာက္ လွပါ့မလား ”
“ ဘာ……ဘယ္လုိ ”
ဒီလုိစကားမ်ိဳး ဘယ္မိန္းကေလးမွ ေက်နပ္ၿပီး ျငိမ္ခံမည္မဟုတ္ပါ။ ပင္စီ၏ စကားေၾကာင့္ ရွယ္လီေထာင္းကနဲေဒါသထြက္သြားသည္။
“ မင္း အဝတ္အစားေတြ ခၽြတ္လုိ္က္ပါလား…. ကုိယ္နဲ႔ယွဥ္ၾကည့္ရေအာင္လား ”
ပင္စီ စကားေတာင္မဆုံးေသး ရွယ္လီက သူမ၏ကုိယ္ေပၚမွ အဝတ္အစားေတြကုိ ခၽြတ္ျပစ္လုိက္သည္။ ခဏအတြင္း ရွယ္လီကုိယ္ေပၚတြင္ ဝတ္ထားေသာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးႏွင့္ ဘရာစီယာေလးတုိ႔သာ က်န္ေတာ့သည္။ မခံခ်င္စိတ္ေၾကာင့္သာ အကုန္ခၽြတ္ျပစ္လုိက္သည္။ က်န္တာေတြကုိေတာ့ ဆက္ၿပီးခၽြတ္ဖုိ႔ ရွယ္လီဝန္ေလးေနသည္။
“ အကုန္ခၽြတ္လုိက္ေလ ရွယ္လီ…..အိမ္ထဲမွာ ယူနဲ႔အုိင္ ႏွစ္ေယာက္ဘဲ ရွိတာ ”
ဘရာစီယာေပၚသုိ႔ ရွယ္လီ၏လက္က လွမ္းလုိက္ေပမယ့္ ခၽြတ္ဖုိ႔ရာ တုန္႕ဆုိင္း၍ေနသည္။ ပင္စီေရွ႕သုိ႔တုိးလုိက္ၿပီး ရွယ္လီ၏ ဘရာစီယာကုိ ခၽြတ္ေပးလုိက္သည္။ နဂုိထဲက ရွယ္လီမွာ ပင္စီထက္ ထြားၾကိဳင္းတုတ္ခုိင္သူမုိ႔ရင္သားေတြက ပင္စီရင္သားေတြထက္ ပုိမုိဖြင့္ထြားေနသည္။
“ ဘဲရီး ျဗဴးတီးဖူးဘဲ ”
ပင္စီက ေျပာရင္း ရွယ္လီ၏ ေဖြးႏုေသာ ရင္သားႏွစ္မႊာကုိ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စုံကုိင္လုိက္သည္။
“ အုိ…. ”
မည္သူကုိင္တာမွ မခံခဲ့ဖူးေသာ ရွယ္လီက ၾကက္သီးေလးေတြထကာတြန္႔သြားသည္။ ပင္စီကမူ ရွယ္လီ၏ႏုိ႔အုံေလးမ်ားကုိ ဖြဖြေလးပြတ္သပ္ေပးရင္း ခ်ပ္ဝင္ေနေသာ ႏုိ႔သီးေလးေတြကုိ လက္မထိပ္ေလးျဖင့္ ပြတ္ရင္းဆြဲဆြဲထုတ္ေပးသည္။
“ အုိး ပင္စီ ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ…. ”
ရွယ္လီ၏ အသံက ျပတ္ေတာင္း ျပတ္ေတာင္းျဖစ္ကာ အက္တက္တက္ျဖစ္ေနသည္။
“အရသာရွိတယ္မုိ႔လား ရွယ္လီ…. ”
“ အုိ….ဘယ္လုိႀကီးလဲမသိဘူး…ရင္ထဲမ၊ွာ မြန္းၾကပ္လာသလုိဘဲ… ”
ရွယ္လီ၏ တစ္ကုိယ္လုံး ရွိန္းဖိန္းထူပူလာ႐ုံမွ်မက ေစာေစာက ရီတီတီျဖစ္ေနေသာ သူမ၏ေခါင္းက မူးေနာက္ေနာက္ ျဖစ္၍လာသည္။ ခ်ပ္ဝင္ေနေသာ ရွယ္လီ၏ ႏုိ႔သီးေခါင္းေလးေတြက အေပၚသုိ႔ တျဖည္းျဖည္းေထာင္တက္လာသည္။ ျဗံဳးကနဲ ပင္စီက ရွယ္လီ၏ ကုိယ္လုံးေလးကုိ ဆြဲဖက္လုိက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကုိ ဆြဲစုပ္ျပစ္လုိက္သည္။ ရွယ္လီအငုိက္မိသြားသျဖင့္ ဘာမွမတတ္ႏုိင္။
ပင္စီ၏လွ်ာက ရွယ္လီ၏ ပါးစပ္ထဲတြင္ ေလွ်ာက္၍ေမႊေနသည္။ လွ်ာခ်င္းလည္း ပြတ္၍ေပးသည္။ ရွယ္လီမ်က္လုံးေတြ စင္းက်သြားၿပီး သူမ၏တစ္ကုိယ္လုံး ေလထဲတြင္ ေျမာက္တက္ေနသလုိ ခံစားေနရသည္။ ပင္စီက`ႁပြတ္´ကနဲ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ဆြဲ၍ခြာလုိက္ေတာ့ စင္းက်ေနေသာ မ်က္ခြံေလးကုိလွန္ကာ ရွယ္လီမွာ ပင္စီ၏ႏႈတ္ခမ္းေတြကုိ လုိက္ၾကည့္ေနမိသည္။ ပင္စီ၏ ႏႈတ္ခမ္းေတြက သူမ၏ရင္သားေတြေပၚ ေရာက္သြားၿပီး ကုန္းစုိ႔လုိက္သည္။
“ အုိး အင္း ပင္ ပင္စီ အုိး ေဂါ့''
တစ္ကုိယ္လုံးဖ်င္းကနဲျဖစ္သြားရင္း ေနာက္ဖက္သူိ႔ အားလြန္၍သြားေသာ ရွယ္လီ၏ကုိယ္လုံးေလးအား ပင္စီက ေမႊ႕ယာေပၚသုိ႔ လွဲသိပ္လုိက္သည္။ ပင္စီက ရွယ္လီ၏ႏို႔တစ္လုံးကုိ စုိ႔လုိက္၊ တစ္လုံးကုိလက္ျဖင့္ ဆုပ္နယ္လုိက္ျဖင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနသည္။ ရွယ္လီ ေခါင္းထဲတြင္မူးေနၿပီး တစ္ကုိယ္လုံး မလႈပ္ခ်င္ေအာင္ ႏြမ္းနယ္ေလးလံ၍လာသည္။
သူမကုိ ထိေတြ႔ေနေသာ ပင္စီ ကင္းကြာေပ်ာက္သြားမည္ကိုစုိးရိမ္ေနသည္။ ထုိအခိ်န္တြင္ပင္ ပင္စီကရွယ္လီ၏ ခါးမွစပ္စမုိင္နာေလးကုိ ဆြဲ၍ခၽြတ္လုိ္က္သည္။ ရွယ္လီ၀တ္လစ္စလစ္ျဖစ္၍အသြား ပင္စီ၏ လက္က သူမ၏ေပါင္ၾကားထဲ ေရာက္၍သြားၿပီး ရွယ္လီ၏ တုိနံ႔နံ႔ေစာက္ေမႊးေလးေတြကုိ ေလ်ာတုိက္ပြတ္လုိက္ၿပီး ေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုေပၚသုိ႔ဆက္၍ ပြတ္လုိက္သည္။ မူလထက္ပုိ၍ ေဖါင္းထလာမွန္း သိသာလွေသာ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလး ႏွစ္ခု၏ စပ္ၾကားမွအရည္ေလးေတြက ပင္စီ၏လက္ကုိ စုိစြတ္၍သြားသည္။
“ အေတာ္လြယ္တဲ့ မိန္းမဘဲ ”
ဟူ၍ ပင္စီ စိတ္ထဲမွ ေကာက္ခ်က္ခ်လုိက္သည္။
“ ရွယ္လီ ေကာင္းလား ဘယ္လုိေနလဲ ”
“ အုိး….ဂြတ္….ဂြတ္…..ေကာင္းတယ္''
“ အုိင္ ဆက္လုပ္ေပးရမလား ”
“ ရက္စ္….ဆက္လုပ္ေပးပါ ပင္စီ ”
“ ဒါ..အုိင္မုိ႔လုိ႔ အုိင့္ေနရာမွာ ေယာက္က်ားေလးတစ္ေယာက္သာဆုိရင္ ရွယ္လီခုထက္ေကာင္းမွာ သိလား ”
“ ဟုတ္လား ”
“ ဟုတ္တယ္ ဒါေယာက္က်ားေတြက တုိ႔မိန္းမေတြကုိ လုပ္ေပးရမယ့္ဟာေတြဘဲ ”
“ အုိး ဒီမွာ ေယာက္က်ားမွမရွိဘဲ ”
ပင္စီက ရွယ္လီကုိ ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ရွယ္လီ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႔ သူမ၏လက္ခလယ္ကုိ ေလွ်ာတုိက္၍ထုိးသြင္းလုိက္သည္။
“ အ….အင္း အုိး ပင္စီ ဘယ္လုိ အ အ ”
ပင္စီက သူမ၏လက္ေခ်ာင္းကုိ သြင္းလုိက္ ထုတ္လုိက္လုပ္ေပးသည္။ က်န္လက္တစ္ဖက္ကလည္း ေစာက္ေစ့ေလးကုိ ပြတ္ပြတ္ေပးသည္။
“ ပင္စီ့ လက္ေနရာမွာ ေယာက္်ားပစၥည္းႀကီးဆုိ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလုိက္မလဲ ရွယ္လီ…. ”
“ အင္း….ရက္စ္….ဟုတ္တယ္….ဟုတ္တယ္… ”
ဗုိက္ကေလးက ခ်ပ္ခ်ပ္သြားလုိက္ ဖင္ေလးကလုံးကနဲ ေကာ့ေကာ့တက္လာလုိက္ ျဖစ္ေနရင္း ရွယ္လီကေျပာသည္။ ရွယ္လီ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ စုိစုိရႊဲရႊဲႏွင့္ ထြက္ထြက္လာေသာ အရည္ၾကည္ေလးေတြမွာ တေျဖးေျဖး ျပစ္၍ျပစ္၍လာေၾကာင္း `ပင္စီ´ သတိျပဳမိလုိ္က္သည္။
“ ရွယ္လီ…..ပုိေကာငး္လာတယ္မုိ႔လား ”
“ ေကာင္းတယ္….ေကာင္းတယ္….ကၽြတ္….ေယာက္်ားတစ္ေယာက္သာဆုိ သိပ္ေကာင္းမွာဘဲ…. ဟင္း… ဟင္းး”
ရွယ္လီ၏ အသိဥာဏ္ေတြ ကြယ္ေပ်ာက္စ ျပဳလာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ပင္စီသတိထား လုိက္မိသည္။ ရွယ္လီ၏အသားေလးေတြမွာ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္၊ ရွယ္လီ၏ ေစာက္ဖုတ္အုံေလးမွာလည္း အေတာ္ႀကီး ေဖာင္းမို႔ခုံးတက္ကာ စုိရႊဲ၍ ေနၿပီျဖစ္သည္။
“ အုိင္ ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ သြားေခၚလုိက္ရမလား ရွယ္လီ ”
“ သုိင္းၾကဴး… ရတယ္…. ပင္စီ ေကာင္းသလုိသာ လုပ္ အုိင္ေတာ့ ဘယ္လုိျဖစ္ေနမွန္း မသိဘူး…. ေသေတာင္ ေသလုိက္ခ်င္တယ္ ဟင္း ဟင္းး ”
ရွယ္လီမခ်ိမဆန္႔ျဖစ္ေနေခ်ၿပီ။ အေနာက္တုိင္းသားမ်ားမွာ ဖုိမကိစၥမ်ားတြင္ အရမ္းကုိပြင့္လင္းၾကေၾကာင္းဘုိဆန္ခ်င္ေသာ ရွယ္လီက သ္ိထားသည္။ ပင္စီက ကုတင္ေပၚမွဆင္းၿပီး သူမ၏ အဝတ္အစားမ်ားကို ယူ၍ အခန္းအျပင္သုိ႔ ထြက္သြားေလသည္။ ပင္စီ အခန္းထဲမွ ထြက္၍အသြား အခန္းထဲသုိ႔ ဝင္လာသူကေတာ့ ဂ်င္မီပင္ ျဖစ္ေလသည္။
တစ္ကုိယ္လုံး အဝတ္အစားမရွိဘဲ သူ႔လိင္တန္ႀကီးက ေတာင္မတ္ေနသည္။ ေစာေစာက ရွယ္လီ တစ္ေယာက္ပင္စီလုပ္ေပးသျဖင့္ `ထ´ ေနပုံကုိေခ်ာင္းၾကည့္၍ ဂ်င္မီလည္း စိတ္ေတြထေနတာျဖစ္သည္။ ရွယ္လီမွာေတာ့ အိပ္ယာေပၚတြင္ မ်က္လုံးေလးမ်ားမွိတ္၍ ၿငိမ္ေနၿပီးအေမာေျဖ ေနပုံရသည္။ အနားသိူ႔ ဂ်င္မီေရာက္လာေတာ့ရွယ္လီက မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္သည္။
“ ဟင္ ဂ်င္မီ ဒါ ဒါ ”
ဂ်င္မီ၏ ေပါင္ၾကားမွ ေထာင္မတ္ေနေသာ အရာႀကီးကုိျမင္လုိ္က္ရၿပီး စကားက ရပ္သြားသည္။ ရွယ္လီမွာခံစားရမႈေၾကာင့္ မေနႏုိင္ျဖစ္လြန္း၍သာ ပင္စီကုိ ေျပာလုိက္ရျခင္းျဖစ္သည္။ တကယ့္တကယ္ ဂ်င္မီအနားေရာက္လာေတာ့ ရွယ္လီလန္႔သြားသည္။ ဒါေပမယ့္ လီးႀကီးကုိ မ်က္နွာခ်င္းဆုိ္င္ၾကည့္မိၿပီး စိတ္ၫႈိ႕ခံရသူပမာ ၿငိမ္၍က်သြားသည္။
ဤသည္ကုိ ဂ်င္မီကအခြင့္ေကာင္းယူ၍ ကုတင္ေပၚတက္လုိ္က္ၿပီး ရွယ္လီ၏ တစ္ကုိယ္လုံးကုိ သိမ္းႀကံဳးဖက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းကုိစုပ္နမ္းလုိ္က္သည္။ ဟုတ္သည္။ မိန္းမခ်င္းထက္ ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္၏ အထိအေတြ႔အနမ္းက အစြမ္းထက္လွသည္။ ရွယ္လီသူ႕ကုိယ္ႀကီးကုိ ျပန္ဖက္ထားမိသည္။ ဂ်င္မီက သူမ၏ တင္ပါးႀကီးမ်ား၊ ေပါင္တန္ႀကီးမ်ားကုိ လက္ျဖင့္ပြတ္ေပးေနၿပီး ဂ်င္မီ၏မ်က္ႏွာက ရွယ္လီ၏ ရင္သားမ်ားေပၚသုိ႔ေရာက္၍ သြားကာ ႏုိ႔သီးေလးေတြကိုစုိ႔၍ေပးသည္။
ေစာေစာက ပင္စီေၾကာင့္ တဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္ခဲ့ရသည့္ မီးခဲျပာဖုံး ျဖစ္သြားရသည္မွ ယခု ဂ်င္မီေၾကာင့္ ကာမမီးေတြ တဟုန္းဟုန္းထ၍ ေတာက္ေလာင္ျပန္ေလသည္။.
“ အင္း…..ဂ်င္မီ….ဂ်င္မီရယ္….အုိး….အုိ…ရက္စ္ ”
ရွယ္လီ ရင္ဘတ္ေလးေကာ့၍ေကာ့၍ တက္သြားသည္။ ယခု အခ်ိန္တြင္ ရွယ္လီေသာက္ထားေသာသစ္သီးေဖ်ာ္ရည္တြင္ပါသည့္ အယ္ကုိေဟာလ္၏ အစြမ္းကလည္း ရွယ္လီ၏ တစ္ကုိယ္လုံးကုိ လႊမ္းၿခံဳ၍ေနသည္။ ေတာက္ေလာင္လာေသာ ခႏၶာကုိယ္တြင္းမွ ကာမမီးေၾကာင့္ ရွယ္လီမွာ ဘယ္လုိမွ မေနႏုိင္ေတာ့ဘဲ မခ်ိမဆန္႔ခံစား၍လာရသည္။
“ ဂ်င္ ဂ်င္မီ အုိး အုိး ပင္စီ လုပ္သလုိ လုပ္ လုပ္ေပးစမ္းပါ… ”
ရွယ္လီမွာ သူမ၏ဖင္ႀကီးကုိ ႂကြႂကြၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကုိ ေကာ့၍ေကာ့၍ ေျပာသည္။ ေစာေစာက ပင္စီဘယ္လုိလုပ္တယ္ဆုိတာ ဂ်င္မီက ေခ်ာင္းၾကည့္ေန၍ သိခဲ့ၿပီးသားျဖစ္သည္။ ဂ်င္မီမွာ ေရာက္လာကထဲ ကလည္းရွယ္လီ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးကုိ လုံးဝမထိေတြ႔ရေသး၍ ရွယ္လီမွာ အားမလုိအားမရႏွင့္ မခ်ိမဆန္႔ ခံစားေနရတာျဖစ္သည္။
ဂ်င္မီက သူမ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကုိ ေျခခ်င္းဝတ္မွပူးကုိင္ၿပီးဆြဲေျမႇာက္လုိက္ကာ လန္တက္သြားေသာတင္ပါးဆုံႀကီး ႏွစ္ခုေရွ႕သုိ႔ သူ၏ဒူးႏွစ္လုံးကုိေထာက္လုိ္က္ကာ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးထားသျဖင့္ အစ္ထြက္ေနေသာေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသား ဆူဆူအစ္အစ္ေလးၾကားသုိ႔ သူ၏လီးထိပ္ႀကီးကုိ ေတ့၍ဖိသြင္းသည္။
“ အေမ့ အ အ ”
အပ်ဳိလည္းျဖစ္၊ ေပါင္ႏွစ္လုံးကလည္း ကပ္၍ထား၊ လီးကလည္း ႀကီးသျဖင့္မဝင္ေပ။ ဂ်င္မီက ရွယ္လီ၏ေျခခ်င္းဝတ္တစ္ဖက္ဆီကုိ သူ၏လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ခြဲကုိင္လုိက္ၿပီး ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကုိ ဆြဲ၍ကားလုိက္သည္။ ထုိအခါတြင္ ေစ့ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုက ကြဲဟ၍သြားသည္။ လီးကုိေတ့ၿပီး ဖိသြင္းသည္။
“ ျဗစ္…..အုိးေဂါ့….ျဗစ္…..ျဗစ္….အမေလး….ျဗစ္…. အုိး… ရက္စ္…အား….အား ”
စိတ္ေတြထေနေသာ ဂ်င္မီကလည္းမညွာပါ။ လီးကုိတဆုံး၀င္ေအာင္ အတင္းဖိ၍ သြင္းသည္။ ရွယ္လီ၏မ်က္ႏွာေလးတစ္ခုလုံး ေခၽြးေတြျပန္ေနသည္။ လီးတဆုံးဝင္သြားေတာ့ ဖိသြင္းထားၿပီးလက္ထဲမွ ရွယ္လီ၏ေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကုိ သူ၏ခါးသုိ႔ခြ၍ ခိ်တ္ေပးလုိက္ၿပီး လီးကုိတစ္ဝက္ေလာက္ ျပန္၍ဆြဲထုတ္ကာ ရွယ္လီ၏ႏုိ႔ႏွစ္လုံးကုိ ဆြဲဆြဲ၍ ေဆာင့္လုိးသည္။
“ ႁပြတ္.ျပစ္ အုိ…အင္း ျဗစ္…ျဗစ္ အုိး အား အား ”
ဂ်င္မီ ဒီေလာက္ေဆာင့္ေနတာေတာင္ မျဖံဳေသာရွယ္လီကို ဂ်င္မီက ၾကည့္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ခံႏုိင္တဲ့ မိန္းမဟုေကာက္ခ်က္ခ်မိသည္။ လီးမဝင္ဘူးေသးေသာ ေစာက္ပတ္မုိ႔လုိး၍ ေကာင္းလွသည္။ ေစးကပ္တင္းၾကပ္၍ေနသည္။ ေစာက္ပတ္ေလးက လီးကိုဆြဲညႇစ္ထားသလုိ တင္းၾကပ္၍ေနသည္။ ပင္စီအား လက္ေဆာင္ေပးရမည့္ စိန္အတုလက္စြပ္နဲ႔ဆုိလွ်င္ သူ႔အတြက္ အေတာ့္ကုိ အျမတ္ထြက္ေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ဂ်င္မီေတြးရင္းေက်နပ္စြာ ျပံဳးလုိက္သည္။
ၿပီးေတာ့ ခုေလာက္ဆုိ ပင္စီက ရွယ္လီႏွင့္သူတုိ႔ လုိးၾကသည္ကုိ မၾကည့္ဘဲမေန။ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမည္မွာ ေသခ်ာလွသည္။ ဒီလုိေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြထေနမွာ ေသခ်ာသည့္အတြက္ ရွယ္လီၿပီးလွ်င္ ပင္စီႏွင့္ ဆက္ရန္လည္း ဂ်င္မီေတြးမိလုိ္က္သည္။
“ ႁပြတ္……ႁပြတ္……ပလြတ္…..ႁပြတ္….အုိး…အင္း အင္း ရက္စ္ အုိး အုိ”
လီးႀကီးက သူမေစာက္ေခါင္းထဲေဆာင့္၍ ဝင္သြားတုိင္း ရွယ္လီမွာ သူမ၏ဗုိက္သားေလးကုိ ခ်ပ္၍ ခ်ပ္၍ေစာက္ပတ္ေလးကုိ ေကာ့ကာေကာ့ကာ တင္း၍ခံသည္။
“ ႁပြတ္ ပလြတ္ ႁပြတ္ စြပ္ အီး အီး အင္း အင္း ”
“ ရွယ္လီ ဘယ္လုိေနလဲ ”
“ ယူ႔ဟာႀကီးဝင္လာတုိင္း အုိင့္တစ္ကုိယ္လုံးကုိ ဆိမ့္ဆိမ့္သြားတာဘဲ နာနာေဆာင့္လုိက္ရင္ ပုိၿပီးဆိမ့္တယ္ ရင္ထဲကုိ က်င္က်င္သြားတာဘဲ ”
“ ႁပြတ္ ႁပြတ္ စြပ္…စြပ္ ဖြတ္”
”လုပ္စမ္းပါ..နာနာေလး…အုိး…ႁပြတ္ ဒုတ္ ႁပြတ္.ျဗစ္ အုိးဂြတ္ ရက္စ္ အား အမေလး ဂြတ္ ဂြတ္ ´''
ဂ်င္မီက သူမ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကုိ ေျခခ်င္းဝတ္မွ ဗြီပုံသ႑ာန္ေထာင္၍ ကုိင္ကာရွိသမွ် အားကုိသုံး၍ ေဆာင့္လုိး ပစ္သည္။ သူက နာနာေဆာင့္ေလ ရွယ္လီက ေက်နပ္ေလ ျဖစ္ေနသည္။ ရွယ္လီဘယ္လုိျဖစ္လာသည္မသိ။ တစ္ကုိယ္လုံး တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္လွ်က္ သူမ၏အသက္ရႈသံေတြက တရႈးရႈးျဖင့္ ဆက္တုိက္ႀကီးျမန္လာသည္။
“ ႁပြတ္…ဖြတ္ႁပြတ္ စပ္ဖ ပ္ အုိး အား အူးဂ်င္… ဂ်င္မီ…အုိး…အုိး ”
ဂ်င္မီ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ကုိင္ထားေသာ သူမ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္မွာ တဆတ္ဆတ္ ရမ္းခါ၍သြားသည္။ ရွယ္လီၿပီးသြားေၾကာင္း ဂ်င္မီသိလုိက္သျဖင့္ သူ႔စိတ္ေတြကုိေလွ်ာ့၍ ခပ္သြက္သြက္ေလးေဆာင့္ကာ လရည္မ်ားကုိ ရွယ္လီ၏ အသစ္စက္စက္ သားအိမ္ေလးထဲသုိ႔ ပန္းထုတ္လုိက္ရင္း ၿပီးသြားေလေတာ့သည္။
ၿပီးပါၿပီ။
Crd
No comments:
Post a Comment